Ποιους εξυπηρετεί η τρομοκρατία στην Ελλάδα;

Γράφει ο ..(( Λ ))..

• Η πολιτική, η τρομοκρατία και οι γόνοι «καλών οικογενειών»

• Ποιοι στρατολογούν αυτά τα παιδιά;

Με αφορμή το τελευταίο  γεγονός στην Κοζάνη και τη σύλληψη των τεσσάρων νεαρών αισθανόμαστε την ανάγκη να θέσουμε ξανά σε συζήτηση το ζήτημα της συνύπαρξης της πολιτικής πραγματικότητας και της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Μιλούμε για συνύπαρξη καθώς είναι πλέον φανερό και παραδεκτό πως η δράση αυτών των τρομοκρατικών ομάδων συνδέεται με την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων. Τα πολιτικά συμφέροντα έχουν να κάνουν ή με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, οπότε και επιβεβαιώνονται οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις του τόπου που μιλούν συχνά για «παρακρατικό δάκτυλο», ή έχουν να κάνουν με μερίδα της αριστερής πτέρυγας από την οποία τροφοδοτούνται αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, οπότε επιβεβαιώνονται όσοι μιλούν για συνδέσμους οργανώσεων με συνιστώσες και νεολαίες….!

Τα 2 αυτά σενάρια είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Όλοι μας επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι ενίοτε τα τρομοκρατικά χτυπήματα ωφελούσαν την μια πλευρά και ενίοτε την άλλη. Οπότε κάπου εδώ τα πράγματα μπερδεύονται…! Στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή βλέπουμε πως η πλάστιγγα γέρνει ελαφρώς υπέρ του κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς και αποπροσανατολίζεται, για λίγο έστω, η κοινή γνώμη αλλά το μεγαλύτερο ρόλο παίζουν τα στοιχεία των συλληφθέντων και τα αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ…που κατά παράδοξο τρόπο είναι η αλήθεια εξέδωσε ανακοινώσεις για κακοποίηση των συλληφθέντων…!

Από τα στοιχεία των συλληφθέντων λοιπόν βλέπουμε τέσσερα νεαρά άτομα 19-24 ετών οι οποίοι φαίνεται πως απεχθάνονται το πολιτικό σύστημα εξουσίας και ακόμα χειρότερα, αν κρίνουμε από τη φωτογραφία του ενός, φαίνεται να μισούν και την ίδια την κοινωνία μας. Το δεύτερο στοιχείο που αξίζει σχολιασμό είναι πως όλοι είναι γόνοι καλών οικογενειών. Οικογενειών που δεν αντιμετωπίζουν τουλάχιστον τα οικονομικά προβλήματα άλλων οικογενειών στις οποίες τα παιδιά τους αναγκάζονται να δουλεύουν σε αυτές τις ηλικίες και όχι να «παίζουν» με καλάσνικοφ…! Το τρίτο στοιχείο το οποίο μέχρι στιγμής έχει περάσει απαρατήρητο, είναι η φιλία του ενός συλληφθέντα με τον Γρηγορόπουλο, στοιχείο που θα πρέπει να χτυπήσει καμπανάκι στις αρχές! Από όλα αυτά τα στοιχεία λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με παιδιά «καλών οικογενειών», που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και αφιερώνουν τον χρόνο τους σε «επικίνδυνα παιχνίδια».

Αυτά τα παιδιά λοιπόν στρατολογούνται από κάποιους για να συμμετέχουν σε ομάδες αναρχικών, αντιεξουσιαστών και κάποια φτάνουν να συμμετέχουν και σε τρομοκρατικές οργανώσεις, εξυπηρετώντας όπως είπαμε ποικίλης μορφής πολιτικά συμφέροντα. Το ερώτημα που πρακτικά θα έπρεπε να τεθεί λοιπόν είναι ΠΟΙΟΙ στρατολογούν αυτά τα παιδιά; Ποιοι έχουν τη δυνατότητα να στρατολογούν παιδιά «καλών οικογενειών»; Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών αυτών που αυτοπροσδιορίζονται «αντιεξουσιαστές» είναι γόνοι τέτοιων οικογενειών; Ποιες οι σχέσεις της πολιτικής πραγματικότητας με τους κύκλους αυτών των «καλών οικογενειών»; Ποιες οι σχέσεις Νεολαιών και Παρατάξεων με τους κύκλους συναναστροφής αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους;

Όλα αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που έρχονται στο μυαλό του καθενός μας. Δεν αποτελεί μυστικό, όλοι γνωρίζουμε πως και παιδιά πολιτικών έχουν συλληφθεί σε γιάφκες με μολότοφ και παιδιά μεγαλοεπιχειρηματιών και φυσικά έχουν αφεθεί πολλάκις ελεύθερα. Όμως εδώ πλέον έχουμε ανέβει επίπεδο. Έχουμε να κάνουμε με όπλα! Έχουμε να κάνουμε με τρομοκρατία! Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι στρατολογούν νέους καταστρέφοντας και τη δική τους ζωή αλλά και τη ζωή της κοινωνίας;  Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να δημιουργήσουν τεχνητό εμφύλιο και χάος σε αυτή τη χώρα; Ποιοι έχουν αυτό το όφελος;

ΠΗΓΗ

 

http://ellinikiafipnisis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_275.html

Ποιους εξυπηρετεί η τρομοκρατία στην Ελλάδα;

Γράφει ο ..(( Λ ))..

• Η πολιτική, η τρομοκρατία και οι γόνοι «καλών οικογενειών»

• Ποιοι στρατολογούν αυτά τα παιδιά;

Με αφορμή το τελευταίο  γεγονός στην Κοζάνη και τη σύλληψη των τεσσάρων νεαρών αισθανόμαστε την ανάγκη να θέσουμε ξανά σε συζήτηση το ζήτημα της συνύπαρξης της πολιτικής πραγματικότητας και της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Μιλούμε για συνύπαρξη καθώς είναι πλέον φανερό και παραδεκτό πως η δράση αυτών των τρομοκρατικών ομάδων συνδέεται με την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων. Τα πολιτικά συμφέροντα έχουν να κάνουν ή με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, οπότε και επιβεβαιώνονται οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις του τόπου που μιλούν συχνά για «παρακρατικό δάκτυλο», ή έχουν να κάνουν με μερίδα της αριστερής πτέρυγας από την οποία τροφοδοτούνται αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, οπότε επιβεβαιώνονται όσοι μιλούν για συνδέσμους οργανώσεων με συνιστώσες και νεολαίες….!

Τα 2 αυτά σενάρια είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Όλοι μας επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι ενίοτε τα τρομοκρατικά χτυπήματα ωφελούσαν την μια πλευρά και ενίοτε την άλλη. Οπότε κάπου εδώ τα πράγματα μπερδεύονται…! Στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή βλέπουμε πως η πλάστιγγα γέρνει ελαφρώς υπέρ του κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς και αποπροσανατολίζεται, για λίγο έστω, η κοινή γνώμη αλλά το μεγαλύτερο ρόλο παίζουν τα στοιχεία των συλληφθέντων και τα αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ…που κατά παράδοξο τρόπο είναι η αλήθεια εξέδωσε ανακοινώσεις για κακοποίηση των συλληφθέντων…!

Από τα στοιχεία των συλληφθέντων λοιπόν βλέπουμε τέσσερα νεαρά άτομα 19-24 ετών οι οποίοι φαίνεται πως απεχθάνονται το πολιτικό σύστημα εξουσίας και ακόμα χειρότερα, αν κρίνουμε από τη φωτογραφία του ενός, φαίνεται να μισούν και την ίδια την κοινωνία μας. Το δεύτερο στοιχείο που αξίζει σχολιασμό είναι πως όλοι είναι γόνοι καλών οικογενειών. Οικογενειών που δεν αντιμετωπίζουν τουλάχιστον τα οικονομικά προβλήματα άλλων οικογενειών στις οποίες τα παιδιά τους αναγκάζονται να δουλεύουν σε αυτές τις ηλικίες και όχι να «παίζουν» με καλάσνικοφ…! Το τρίτο στοιχείο το οποίο μέχρι στιγμής έχει περάσει απαρατήρητο, είναι η φιλία του ενός συλληφθέντα με τον Γρηγορόπουλο, στοιχείο που θα πρέπει να χτυπήσει καμπανάκι στις αρχές! Από όλα αυτά τα στοιχεία λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με παιδιά «καλών οικογενειών», που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και αφιερώνουν τον χρόνο τους σε «επικίνδυνα παιχνίδια».

Αυτά τα παιδιά λοιπόν στρατολογούνται από κάποιους για να συμμετέχουν σε ομάδες αναρχικών, αντιεξουσιαστών και κάποια φτάνουν να συμμετέχουν και σε τρομοκρατικές οργανώσεις, εξυπηρετώντας όπως είπαμε ποικίλης μορφής πολιτικά συμφέροντα. Το ερώτημα που πρακτικά θα έπρεπε να τεθεί λοιπόν είναι ΠΟΙΟΙ στρατολογούν αυτά τα παιδιά; Ποιοι έχουν τη δυνατότητα να στρατολογούν παιδιά «καλών οικογενειών»; Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών αυτών που αυτοπροσδιορίζονται «αντιεξουσιαστές» είναι γόνοι τέτοιων οικογενειών; Ποιες οι σχέσεις της πολιτικής πραγματικότητας με τους κύκλους αυτών των «καλών οικογενειών»; Ποιες οι σχέσεις Νεολαιών και Παρατάξεων με τους κύκλους συναναστροφής αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους;

Όλα αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που έρχονται στο μυαλό του καθενός μας. Δεν αποτελεί μυστικό, όλοι γνωρίζουμε πως και παιδιά πολιτικών έχουν συλληφθεί σε γιάφκες με μολότοφ και παιδιά μεγαλοεπιχειρηματιών και φυσικά έχουν αφεθεί πολλάκις ελεύθερα. Όμως εδώ πλέον έχουμε ανέβει επίπεδο. Έχουμε να κάνουμε με όπλα! Έχουμε να κάνουμε με τρομοκρατία! Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι στρατολογούν νέους καταστρέφοντας και τη δική τους ζωή αλλά και τη ζωή της κοινωνίας;  Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να δημιουργήσουν τεχνητό εμφύλιο και χάος σε αυτή τη χώρα; Ποιοι έχουν αυτό το όφελος;

ΠΗΓΗ

 

http://ellinikiafipnisis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_275.html

Οι 12 "αόρατοι" μοναχοί του Αγίου Όρους ...Kαι τα μυστικά στα βάθη του χρόνου

Η παράδοση χάνεται στα βάθη των αιώνων. Παρ’ όλα αυτά, διατηρείται αμείωτα ζωντανή: δώδεκα αόρατοι καλόγεροι κατοικούν σιην κορυφή του Άθω, μερικές φορές εμφανίζονται για λίγο και χάνονται ξανά στην «ανυπαρξία» τους. Δώδεκα παράξενοι άγιοι, που προκαλούν τη σκέψη και τη φαντασία μας. Πόσο μυθικοί και πόσο πραγματικοί άραγε είναι;
Στο Άγιον Όρος υπάρχει μια παλαιά και άγραφη παράδοση που λέει ότι κοντά στην κορφή του Άθωνα χειμώνα-καλοκαίρι ζουν, τρεφόμενοι από την ευχή, δώδεκα μοναχοί αόραται. Όταν ένας απ’ αυτούς κοιμηθεί, άλλος τον αντικαθιστά. Και η δωδεκάδα μένει πάντοτε… ακεραία, χωρίς να της λείπει κανείς.

Λέγεται ότι κάποιοι τους είδαν και αμέσως τους έχασαν. Κάποιοι άλλοι τους είδαν και χάθηκαν μαζί τους. Ένας νέος υποτακτικός είδε έναν απ’ αυτούς. Διηγήθηκε στον γέροντά του το γεγονός και ο γέροντας του είπε «έπρεπε να τον ακολουθήσεις».
Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης - Ηγούμενος της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους
Μαρτυρία επίσημη δεν υπάρχει για τους περιβόητους -κατά τα άλλα- δώδεκα αόρατους μοναχούς του Αγίου Όρους. Στο εύλογο και λογικό ερώτημα: θρύλος ή πραγματικότητα; δεν υπάρχει «λογική» απάντηση.
Η μόνη απάντηση έρχεται αβίαστα και φυσικά από τον π. Βασίλειο, στο παραπάνω παλαιότερο κείμενο του, λίγο πιο κάτω: «Το γεγονός είναι ότι η πραγματικότης στο Όρος είναι Θρύλος». Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι επισκέπτες του Άθω που, ενώ ξεκίνησαν για βόλτα αναψυχής ή διερευνητική εκδρομή στο βουνό αυτό της Χαλκιδικής, στο τέλος έφτασαν να αναρωτιούνται αν ήταν πραγματικότητα όλο εκείνο που έζησαν κατά την παραμονή τους στο Άγιο Όρος.
Σε τέτοιον τόπο λοιπόν, που γεννά αισθήσεις και εμπειρίες απρόσμενες, ακόμη και στους πιο «υλιστές» επισκέπτες του, τίποτε δεν θα μπορούσε να είναι πραγματικά α-φύσικο, πολλά όμως μπορούν να είναι «ονειρικά φυσικά».

ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ…

Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ξετυλίξει κάποιος το νήμα αυτής της αγιορείτικης παράδοσης και να βρει την αρχή του. Πριν από λίγο καιρό, παρέα πολύ καλών φίλων μου επισκέφτηκε διάφορες μονές του Αγίου Όρους, όπου, μεταξύ πολλών άλλων ερωτημάτων, έθεταν στους μοναχούς -αλλά και σε τακτικούς χρόνιους επισκέπτες- το ερώτημα, τι γνωρίζουν για τους δώδεκα αόρατους.
Δεν ήταν λίγοι αυτοί, λαϊκοί και μοναχοί, που γέλασαν ή και σάρκασαν με την ερώτηση. «Μα είναι δυνατόν να ασχολείστε με τέτοια πράγματα;», «Μα πιστεύετε ακόμη σε τέτοια παραμύθια;», ήταν κάποιες από τις απαντήσεις που έλαβαν. Αυτό όμως που κυρίως εισέπραξαν από την πλειονότητα όσων ρώτησαν, ήταν καταρχήν η κρυψίνοια και η επιφυλακτικότητα. Κανείς δεν είχε διάθεση να μιλήσει, όσοι γνώριζαν κάτι δεν μπορούσαν να το πουν, επειδή «τους το είχαν μυστικά εμπιστευτεί», όπως έλεγαν.
Τα μόνα «στοιχεία» που συνέλεξαν ήταν ότι η «ομάδα» των δώδεκα αόρατων αποτελεί πραγματικότητα μακραίωνη, η οποία παρέμενε απόλυτα μυστική για πάρα πολλές δεκαετίες. Πριν από μερικά χρόνια όμως (κανένας δεν ξέρει πόσα χρόνια), η ύπαρξη αυτών διέρρευσε από τον πνευματικό πατέρα ενός από αυτούς τους δώδεκα, ο οποίος καλοπροαίρετα μίλησε κάπου για την ύπαρξη τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι κανένας δεν θέλησε να αναφέρει το όνομα του εν λόγω πνευματικού, ενώ όλοι όσοι είπαν τα παραπάνω, γνώριζαν το όνομα του. Τόνιζαν μάλιστα ότι από τότε που διέρρευσε αυτή η πληροφορία, πολλά έχουν λεχθεί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία άλλη αξιόπιστη μαρτυρία από πρώτο χέρι.
Κατά γενική πεποίθηση, οι δώδεκα ζούνε κυρίως στην κορυφή του Άθω, πολλές φορές όμως μπορεί κάποιος να τους δει (αν έχει αντίστοιχο χάρισμα), σε οποιοδήποτε μέρος του Αγίου Όρους. Έχουν ξεπεράσει τις ανάγκες της φύσης, γι’ αυτό δεν χρειάζονται τροφή, αλλά τρέφονται επαρκώς με την ευχή του Ιησού (πρόκειται για το γνωστό Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με).
Είναι εύλογο βέβαια αυτή η αναφορά να γεννά υποψίες και δυσπιστίες, αφού έρχεται σε κατακόρυφη αντίθεση με την ανθρώπινη λογική μας. Πρόκειται ίσως για την πραγματικά δυσεύρετη στην εποχή μας εμπειρία των «χωμάτινων» ανθρώπων, ανθρώπων σαν εμάς, να ζουν μέσα στην άχρονη και άκτιστη αλήθεια του Αγίου Πνεύματος. Πρόκειται για βίωμα που δεν μπορεί να μεταδοθεί με λόγια, ούτε φυσικά να αποδειχθεί με μαθηματική -ή οποια- δήποτε άλλη- λογική.
Πολλοί επισκέπτες του Αθω, αλλά και πολλοί καλόγεροι αναφέρουν ότι σε περιπλανήσεις τους στο βουνό ή κατά τη διάρκεια της μοναχικής προσευχής τους, είχαν την έντονη, διαρκή και βέβαιη αίσθηση της παρουσίας κάποιου κοντά τους, ενώ δεν φαινόταν κανείς.

Ξαφνικά εμφανίστηκε κάποιος «από το πουθενά», άλλοι αναφέρουν ότι τούς μίλησε και άλλοι ότι ήταν αμίλητος, κι ότι όπως ξαφνικά εμφανίστηκε, το ίδιο απρόσμενα εξαφανίστηκε.

Πρωτάκουσα γι’ αυτούς πριν από λίγα χρόνια από έναν φίλο μου που ονομάζεται Τρύφωνας – όνομα όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο, το αναφέρω επειδή έχει κάποια σημασία στην εμπειρία που μου μετέφερε.
Είχε επισκεφτεί τότε για πρώτη φορά το Αγιο Όρος (κατά τα επόμενα χρόνια έγινε τακτικός επισκέπτης του) με διάθεση καλοπροαίρετη, αλλά ιδιαίτερα δύσπιστη, θεωρώντας τον εαυτό του «άθεο σκεπτικιστή», όπως έλεγε. Φιλοξενήθηκε σε κάποιο παραλιακό μοναστήρι, συγκεκριμένα στη Μονή του Οσίου Γρηγορίου.

Νωρίς το απόγευμα, την πρώτη μέρα της άφιξης του, βγήκε για να περπατήσει στη μεγάλη παραλία. Απολάμβανε τη γαλήνη του τοπίου, χωρίς σκέψεις, όταν ξαφνικά βλέπει κάποιον να τρέχει με απίστευτη ταχύτητα, όπως μου είπε, προς το μέρος του και να κουνά τα χέρια του, σαν για να τραβήξει την προσοχή του. Δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι εκείνη την ώρα σ’ εκείνο το σημείο.
Πλησιάζοντας, ακούει να του φωνάζει με λαχτάρα: «Τρύφωνα… Τρύφωνα… είδα τον Θεό, μίλησα μαζί Του! Μεγάλη μέρα σήμερα…». Όταν έφτασε κοντά του σταμάτησε, τον κοίταξε στα μάτια και με άπλετο χαμόγελο τού είπε λαχανιασμένος απ’ το πολύ τρέξιμο: «Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα, Τρύφωνα, γι’ αυτό τρέχω…».

Ήταν μισόγυμνος κι έμοιαζε με τρελό. Ξαφνιασμένος ο φίλος μου και πριν καν προλάβει να τον ρωτήσει, τουλάχιστον, πού ήξερε το όνομα του, ο «τρελός καλόγερος» εξαφανίστηκε. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ένταση των ματιών του που έλαμπαν από ευτυχία», μου είπε αργότερα ο Τρύφωνας.
Όταν διηγήθηκε την εμπειρία του στους καλόγερους του μοναστηριού που τον φιλοξενούσε, ομόφωνα όλοι τού είπαν ότι πρόκειται σίγουρα για έναν από τους δώδεκα αόρατους… Από τότε μέχρι σήμερα δεν είδε ξανά κανέναν στα πολυάριθμα ταξίδια του σε διάφορες περιοχές του Αθω.

ΔΩΔΕΚΑ ΑΟΡΑΤΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Πολύ συχνά, οι μυστηριώδεις αυτοί «αόρατοι» ή «ανύπαρκτοι» (με την έννοια του ακραία ταπεινού) καλόγεροι χαρακτηρίζονται ως «φύλακες». Ο χαρακτηρισμός αυτός μάλιστα, παίρνει πολλές φορές σπουδαιότητα μεγαλύτερη από την ιδιότητα τους ως «αόρατοι».
Τι είναι αλήθεια αυτό που φυλάνε; Πάλι δεν θα βρούμε μία και μόνη απάντηση στο ερώτημα, αλλά διάφορες, όχι κατ’ ανάγκη ετερόκλητες μεταξύ τους, απαντήσεις. Ο π. Βασίλειος ο Ιβηρίτης αναφέρει ότι «φυλάνε», «κρατούν» τη ζωή την ίδια στο Αγιο Όρος και αποτελούν ευλογία για όλον τον κόσμο.
Κάποιοι άλλοι τούς χαρακτηρίζουν ως φύλακες της ΟρΘοδοξίας και του Ελληνισμού. Υπάρχει μάλιστα διαδεδομένη -μεταξύ αυτών που πιστεύουν στην ύπαρξη τους- η άποψη ότι συγκεντρώνονται και οι δώδεκα σε κάποιο μέρος της κορυφής του Αθω (κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο, αλλά πάντα στην κορυφή), όποτε προκύπτει στην κοινωνία κάποιο εθνικό ή πίστεως θέμα-πρόβλημα.

Πώς γίνεται η συνεννόηση μεταξύ τους για τον τόπο και χρόνο της συνάντησης; Όπως ίσως ήδη καταλάβατε, αυτή γίνεται με κάποιον τρόπο που εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε ως «τηλεπαθητικό». Δώδεκα άνθρωποι που κατάφεραν να ξεπεράσουν τη φύση σε κάθε απαίτηση της και να πνευματοποιηθούν κατ’ ουσίαν, δεν είναι δυνατό παρά να επικοινωνούν μεταξύ τους επαρκώς, πνευματικά και μόνο.
Υπάρχει έντονη μεταξύ των μοναχών η πίστη ότι οι δώδεκα αόρατοι «συγκάτοικοι» τους προσπαθούν να περιφρουρούν από απειλές και να φυλάττουν ιδιαίτερα αυτό που ονομάζουμε «Ελληνισμό», ό,τι κι αν σημαίνει στις συνειδήσεις μας.
Για το λόγο αυτόν μάλιστα πιστεύεται ότι αποτελούν τη φυσική συνέχεια του αρχαιοελληνικού δωδεκάθεου, επιπλέον και για το λόγο της σύμπτωσης του αριθμού τους. Παρενθετικά δεν μπορώ να μην αναφέρω πως για άλλη μια φορά γίνεται αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι Αγιορείτες (και συνεπώς η ορθόδοξη παράδοση της οποίας είναι φορείς) δεν απορρίπτουν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, αλλά συνδέονται σε φυσική συνέχεια μαζί του και ιο αφομοιώνουν μετουσιώνοντας το σε νέα πραγματικότητα.

ΑΕΙΚΙΝΗΤΗ ΣΤΑΣΗ;

Άνθρωποι που έγιναν εν ζωή αύρες, άνθρωποι που πραγματοποιούν την ύψιστη δράση στην κατάσταση της ησυχίας, άνθρωποι που δεν προσεύχονται πια, αλλά έγιναν οι ίδιοι προσευχή, άνθρωποι που κατάφεραν τέτοια ύψη ταπείνωσης, ώστε πέρασαν στην ανυπαρξία πριν να πεθάνουν.
Και μέσα από την «ανυπαρξία» τους μπορούν να παρέχουν σε όσους τους γνωρίσουν, όλα όσα δεν μπόρεσε κανένας σημαντικός ή ασήμαντος κοσμικός να τους παράσχει. Σημαντικότερο απ’ όλα: η πνοή της ελευθερίας. Δεν διδάσκουν με λόγια κανένα δόγμα ή αρχή πίστης, αλλά εμπνέουν με την ύπαρξη τους και μεταδίδουν την απίστευτη δύναμη τους απέναντι σε κάθε δουλική αναγκαιότητα.
Η ευλογία τους διαχέεται σε σημείο που να αποτελεί δύναμη συνεκτική της κτίσεως. Η ανωτερότητά τους απέναντι σε κάθε ανάγκη και η γενναιότητα της αγάπης τους που τίποτε δεν αποζητά, παραμένουν για μας καταστάσεις ύπαρξης ανερμήνευτες. Λένε πως κάθε σύναξη τους συνοδεύεται μοιραία από λαμπρότατο φως στο σημείο της συνάντησης. Δεν αποκλείεται αυτοί οι ίδιοι να είναι το φως, υπάρξεις σωματικές, φωτεινές και άσαρκες.

Παραμύθι; Υπερβολή; Ψέμα υποκινούμενο από σκοταδιστές για χειραγώγηση των αφελών; Ίσως… Ίσως κι όχι… Αυτές οι ερωτήσεις μοιάζουν με το μεγάλο ερώτημα: «Υπάρχει Θεός»; Πώς να απαντηθεί με ναι ή όχι και πώς να αποδειχθεί η όποια απάντηση;

Αξίζει νομίζω να σας πω αυτά που μου ανέφερε ο Θανάσης, φίλος αγιογράφος που επισκέπτεται κατά καιρούς το μοναστήρι της «Μικράς Αγίας Άννας», για λόγους κυρίως επαγγελματικούς.
Το μοναστήρι βρίσκεται σε μεγάλο ύψος και η θέα που μπορεί κάποιος να απολαύσει από εκεί είναι, όπως λένε, μοναδική. Πριν από έναν περίπου μήνα ο Θανάσης ξαναβρέθηκε εκεί και το βράδυ, όπως συνήθιζε, βγήκε με το φακό του για περίπατο. «Είχε κρύο και υπέροχη διαφάνεια», μου είπε. Δεν είχε ύπνο και αφέθηκε να περιπλανηθεί μέσα στη νύχτα, ώσπου έφτασε στα Κατουνάκια. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που έκανε ανάλογες νυχτερινές βόλτες στο Αγιο Όρος.
Ξαφνικά άκουσε, πολύ κοντά του, έντονο θόρυβο μέσα από τα δέντρα και τους ψηλούς θάμνους. Τρόμαξε, έστρεψε το φακό του προς το μέρος απ’ όπου ερχόταν ο θόρυβος κι ενστικτωδώς έσκυψε για να πιάσει κάποιο ξύλο ή πέτρα ή οποιοδήποτε «όργανο άμυνας» για τον κίνδυνο που τον απειλούσε.
Προς στιγμή νόμισε ότι ήταν κάποιο μεγάλο ζώο. Ακουσε για δεύτερη φορά, πιο δυνατό τον ήχο. Με το φακό του σταθερά στραμμένο προς τα εκεί και αρκετά τρομαγμένος, είδε ξαφνικά μπροστά του μια ψιλόλιγνη, φωτεινή σιλουέτα, έναν άντρα γυμνό και πολύ αδύνατο με γενειάδα που έφτανε μέχρι τα γόνατά του.
Η λαμπερή ύπαρξη τού χαμογέλασε ήρεμα, έκανε μπροστά του μετάνοια κι εξαφανίστηκε χωρίς να πει τίποτα, αφήνοντας θεϊκή γαλήνη στο χώρο και τον Θανάση να κοιτά ακίνητος και ξαφνιασμένος μέσα στο τσουχτερό κρύο.
«Απ’ το χαμόγελο του θαρρείς ξεχυνόταν όλου του κόσμου η αγάπη», μου είπε όταν επέστρεψε. «Δεν είπε τίποτα, μου έδωσε όμως τόση δύναμη όση δεν θα μου έδιναν όλες οι φιλολογίες μαζεμένες…», έλεγε συνεπαρμένος.
Οι μαρτυρίες ανθρώπων που τους συνάντησαν μιλούν για άρρητη γλυκύτητα και έκχυση αγάπης, δίχως προϋποθέσεις και σχόλια. Για δυναμισμό μέσα στη σιωπή και στη γαλήνη. Για ολική δύναμη που δεν μπορεί να εκφραστεί. Για αρμονία εσωτερική και ταυτόχρονα με το εξωτερικό περιβάλλον.
Για άλλης ποιότητας ελευθερία που κανένα κοινωνικό, πολιτικό ή θρησκευτικό πρότυπο δεν μπόρεσε να εμπνεύσει και να πραγματώσει.

ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΑΥΤΟ…

Στη θρησκεία, το «θαύμα» αποτελεί τομή στη φύση. Στην πίστη, το «θαύμα» είναι το φυσικό. Οι «άγιες» υπάρξεις είναι οι φυσιολογικές υπάρξεις. Γι’ αυτούς που έχουν δεχτεί τη χάρη του Αγίου Πνεύματος τίποτε δεν είναι αφύσικο.
Πρόκειται βέβαια για κατάσταση ύπαρξης που οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε, το γεγονός όμως ότι εμείς είμαστε φτωχοί από αυτό το βίωμα δεν σημαίνει ότι η κατάσταση αυτή δεν υπάρχει.
Οι δώδεκα «αόρατοι» παραμένουν δώδεκα επί αιώνες, όχι επειδή ζουν σιην αιωνιότητα, αλλά επειδή αντικαθίστανται κάθε φορά που κάποιος αφήνει οριστικά αυτόν τον κόσμο. Η διατήρηση αυτού του αριθμού μάλιστα, σύμφωνα με την παράδοση, είναι απαραίτητη για τη σωτηρία της υλικής κτίσης ή μέρους αυτής.
Μοιάζει σαν οι δώδεκα αρχαίοι Έλληνες θεοί του Ολύμπου -οι δώδεκα απεικονίσεις των φυσικών δυνάμεων- να μεταποιήθηκαν σε δώδεκα τιέραν της φύσεως υπάρξεις, οι ανθρωπόμορφοι θεοί να εξελίχθηκαν αβίαστα σε «θεόμορφους» ανθρώπους και να μετακόμισαν στο άλλο βουνό, στον Άθω της Χαλκιδικής.
Στα αυτιά και στη διάνοια πολλών, φαντάζει παραμύθι. Γι’ αυτούς εκεί επάνω, στην κορυφή του Άθω, είναι αυτονόητη πραγματικότητα. Για εμένα προσωπικά αποτελεί μυστήριο, εξ ορισμού ανεξιχνίαστο, που δεν περιορίζεται βέβαια γεωγραφικά στο Άγιο Όρος, που δεν περιορίζεται γενικότερο σε κανέναν τόπο.
Το μυστήριο των δώδεκα αοράτων μοναχών στην κορυφή του Άθω, μέσα στη συνείδηση μου συγγενεύει με το μυστήριο της σιωπής του θεού, η οποία ξεπερνάει καθετί αισθητό, οι περισσότεροι όμως το έχουμε αισθανθεί με βεβαιότητα μοναδική.
Η πνοή, το πνεύμα, η ευλογία των αόρατων εκτείνεται σε οποιονδήποτε μπορεί να την αισθανθεί ως οικεία, οπουδήποτε κι αν βρίσκεται. «Το πνεύμα πνέει όπου θέλει», σύμφωνα με τη γνωστή ρήση και φυσικά αγγίζει οποιουσδήποτε βρει να έχουν στοιχεία συγγενικά μαζί του.
Είμαι από τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε τίποτε μετα-φυσικό. Πιστεύω στη δυνατότητα ύπαρξης των υπερ-φυσικών πραγμάτων και καταστάσεων, στην υπέρβαση δηλαδή των δεδομένων της φύσης, αλλά όχι σε καταστάσεις «μετά τη φύση». Γι’ αυτό δεν μπόρεσα ποτέ να θεωρήσω την ιδιότητα του «μη ορατού» των δώδεκα μοναχών, ως κατάσταση μεταφυσική.
Θεωρώ ότι γίνονται αόρατοι, «ανύπαρκτοι», μέσα από την άκρα ταπείνωση, την εκούσια και ολοκληρωτική διαγραφή της ύπαρξης τους, την οδυνηρή συντριβή κάθε προσδιορισμού του «εγώ» (ακόμη και των θεωρούμενων «καλών» και θετικών), μέσα από την ελεύθερη και απόλυτη αγάπη που δεν γνωρίζει υστεροβουλίες, γιατί προέρχεται από υπάρξεις που εκμηδένισαν τις ανάγκες.
Μ’ αυτήν την έννοια, η αντηλιά των αόρατων εκτείνεται πέρα από τα όρια του Άθω, σε κάθε ασκητή της ταπείνωσης και της μηδένισης του «εγώ», σε κάθε «σαλό» που καταισχύνει τη σοφία των σοφών, σε κάθε άνθρωπο, μοναχό ή κοσμικό, που αγάπησε τόσο πολύ τον Θεό, ώστε «ηρπάγη» κοντά Του, ενώ συνέχιζε την ύπαρξη του σ’ αυτήν τη ζωή και σ’ αυτήν τη γη…
Φυσικά δεν μπορώ, προσωπικά εγώ, να γνωρίζω και να μιλήσω για τη βέβαιη ύπαρξη ή βέβαιη μυθολογία αυτών των μοναχών, μπορώ όμως με βεβαιότητα να πω ότι, εφόσον μπορούμε να γίνουμε μέτοχοι των καταστάσεων που οδηγούν σ’ αυτήν την ενεργητική και δημιουργική «ανυπαρξία», οι δώδεκα μοναχοί θα ζουν πάντα μέσα στους μετόχους αυτών.

ΑΝΤΑΥΓΕΙΑ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ…

Οι αόρατοι της κορφής του Άθωνα είναι οι ταπεινοί, οι απλοί και ασήμαντοι οι πλήρεις Πνεύματος Αγίου που κυκλοφορούν μεταξύ μας.
Κάνουν τη ζωή παράδεισο. Και ενώ σου χαρίζουν ό,τι πολύτιμο βρήκες στον κόσμο, δεν ζητούν καμμιά ανταμοιβή.
Δεν Θεωρούν τον εαυτό τους μεταξύ των ζώντων. Δεν έχει, κατ’ αυτούς, καμμιά αξία η ύπαρξή τους. Ό,τι έχουν το οφείλουν στον Θεό. Ετσι καταλήγουν να είναι μια ανταύγεια καλωσύνης προς όλους, φανερώνοντας την αγάπη του Θεού προς τον κόσμο ολόκληρο. Αυτοί αγιάζουν το Όρος.
Σε κάνουν να αγαπάς τη ζωή, και σου ανοίγουν ορίζοντες ελευθερίας. Σου δίδουν όλα όσα δεν μπόρεσαν να σου δώσουν οι «σοφοί και συνετοί».
Αυτοί δεν παρέρχονται και δεν χάνονται, έστω και αν περάσουν αιώνες. Βρίσκονται εδώ και παντού ως ευλογία και κουράγιο ανερμήνευτο.
Το παραπάνω είναι απόσπασμα από το κείμενο του π. Βασιλείου Γοντικάκη, με το οποίο άρχισα. Η πληρότητα της γραφής του πάνω στο δέμα αυτό είναι απόλυτη.
Συνήθως, όταν αυτο-αποκαλύπτονται, ταυτόχρονα αποκαλύπτουν. Κι αυτό που αποκαλύπτουν βρίσκεται μέσα στον άλλον που έχουν απέναντι τους και που ο ίδιος πιθανόν να μην το είχε ποτέ συνειδητοποιήσει. Η επαφή μαζί τους δεν συγκινεί, συγκλονίζει. Όπως η αστραπή με τη λάμψη της, οξύτατη και σύντομη. Όπως ο Θεός, τιανταχού παρών και ταυτόχρονα υπερφυσικός. Όπως οι άγιοι, αφύσικα δυνατοί μέσα στην άκρα ταπείνωση.
Δεν νομίζω ότι έχει σημασία τι πιστεύει η διάνοια μας. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει, να απιστεί, να προσεύχεται ή να χλευάζει, να σέβεται ή να σαρκάζει… Ο καθένας μπορεί να σταθεί με την απόλυτη προσωπική του ελευθερία απέναντι σ’ αυτό το μυστήριο. Κανένας δεν είναι «καλύτερος» ή «χειρότερος», εφόσον η άκρα ταπείνωση των αόρατων μπορεί να τους εμπεριέξει όλους με την ίδια αγάπη. (apocalypsejohn.com)
defence net

http://wwwaporrito.blogspot.gr/2013/02/12-k.html

Ρίγανη: Η ισχυρότερη Πανάκεια της Φύσης

Origanum heracleoticum

Greek Oregano

Origanum vulgaris hirtum


αρχικά της δίνεται η βοτανική ονομασία Origanum heracleoticum

“ορίγανος Ηρακλεωτική ,οι δε κονίλην καλούσι” μας λέει ο Διοσκουρίδης

αργότερα ονομάζεται Origanum vulgare hirtum και είναι η αληθινή Ελληνική ρίγανη-Origanum vulgaris hirtum is the true Greek Oregano

με γεύση τόσο έντονη που μουδιάζει το τέλος της γλώσσας όταν είναι φρέσκια και
τα άνθη της ελληνικής ρίγανης είναι λευκά στο σύγχρονο κόσμο μας θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε

να ξαναθυμηθούμε, να ξαναγνωρίσουμε κάποια πράγματα, να ξαναθυμηθούμε αρχαίες θεραπείες οι οποίες στις μέρες μας επιβεβαιώνονται, να επαναπροσδιορίσουμε τις απόψεις μας για πολλά βότανα και τροφές.

Να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο ζωής μας σε σχέση με την διατροφή μας και τις παθήσεις, να αναρωτηθούμε γιατί ο μεγάλος γιατρός ο Ιπποκράτης και οι γιατροί που ακολούθησαν τις διδαχές του θεωρούσαν ότι “το καλύτερο φάρμακο είναι κανένα φάρμακο” και γιατί χρησιμοποιούσαν κυρίως φυτικά φάρμακα, γιατί οι γιατροί στις περιγραφές του Ομήρου για την αντιμετώπιση των διάφορων παθήσεων χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακα ότι τους προσέφερε η φύση.

Να αναρωτηθούμε γιατί ο Ασκληπιός υποδείκνυε τα βότανα σε ένα πλήθος παθήσεων, να αναρωτηθούμε πως είναι δυνατόν να γνώριζαν όλα αυτά τα λαμπρά πνεύματα τα μυστικά της πιο λαμπρής ομορφιάς και υγείας προτείνοντας για κάθε πάθηση και πρόβλημα την άριστη δυνατή λύση, πως γνώριζαν τα μυστικά της υγείας και της ομορφιάς που βρίσκονται καλά κρυμμένο μέσα στα βότανα;

Θάμνος κοντός και φρυγανώδης με κορμό ξυλώδη χωρίς ελαστικότητα, τα κλαδιά του λεπτά σχηματίζουν ανθοφόρα κεφάλια στις άκρες, τα φύλλα έχουν σχήμα αυγοειδές, είναι χνουδωτά και σταχτόχρωμα.

Αν τα τρίψουμε αναδύουν ευχάριστη αρωματική οσμή, τα άνθη λευκά αλλά και ρόδινα προς μενεξεδί με εξαίσιο άρωμα

Ορίγανον το κοινόν - Origanum vulgare

Ρίγανη και το βασίλειο αυτής η Μεσόγειος και η Ελλάδα.

Περίπου το 75% των ειδών της βρίσκονται στην ανατολική περιοχή της μεσογείου και ελάχιστα στη δυτική, το όνομα της προέρχεται από τις λέξεις «όρος» και «γάνος» γάνος – η λαμπρότητα, το φυτό που λαμπρύνει το βουνό.

Αυτό το πολυετές αρωματικό χόρτο το ευρύτατα διαδεδομένο σε όλους τους ξερότοπους της Ελλάδας, αυτοφυές, στα πιο άνυδρα και ανεμοδαρμένα βουνά και νησιά της χώρας μας, από την Κρήτη, στη Μακεδονία, στην Πελοπόννησο εκεί ψηλά στον Ταύγετο και στον Πάρνωνα, στα περισσότερα νησιά μας.

Το μόνο που δεν αρέσει στο σκληραγογημένο αυτό φυτό είναι οι αμμουδερές παραλίες και οι βάλτοι ποτέ μα ποτέ δεν θα τη βρούμε σε αυτές τις περιοχές, θα τη συναντήσουμε όμως σε μέρη άγονα και άνυδρα και ενώ αγαπάει υπερβολικά τον ήλιο θα τη βρούμε να αντέχει και σε θερμοκρασίες χαμηλές ακόμα και σε μείον 25 βαθμούς.

Άγρια Ελληνική ρίγανη γνωστή εδώ και χιλιάδες-χιλιάδες χρόνια, η καλύτερη στον κόσμο.

Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.

Σήμερα κατόπιν πάρα-πάρα πολλών ερευνών από διάφορα πανεπιστήμια έχει αποδειχθεί ότι:

ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια…

πνευμονία…

βρογχικά…

γρίπη…

κρυώματα…

βήχας…

τροφικές δηλητηριάσεις και πολλά άλλα

όλα δειλιάζουν μπροστά στην ρίγανη των βουνών μας, στη ρίγανη της Ελληνικής γης

Έχει αποδειχθεί σε εργαστηριακές δοκιμές ότι τα “μικρόβια” που προκαλούν κοινές ασθένειες δε αντέχουν στο πέρασμά της, ακόμα και ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελέχη μεταλλαγμένων βακτηρίων δεν έχουν καμία άμυνα απέναντι στη ρίγανη.

Οι ιδιότητες της πολλές:

αντιφλεγμονώδεις

αντιοξειδωτικές

θεραπευτικές

επουλωτικές

τονωτικές

χωνευτικές

εφιδρωτικές

αντιβηχικές

αντιδιαρροϊκές

αντισηπτικές

αντιφυσητικές

εμμηναγωγές

αντιαιμορραγικές

διουρητικές

αναλγητικές

αντι-καρκινογόνες

αντιμυκητιασικές ( 2 )

αντιβακτηριακές

αντιρευματικές

αντιπαρασιτικές

αποχρεμπτικές

ισχυρές αντιϊικές

αντι-αθηροσκληρωτικές

διευκολύνει την πέψη και ανοίγει την όρεξη

διεγερτική της μήτρας για αυτό δεν χορηγείτε ποτέ σε εγκύους



Τι είναι αυτό που τις δίνει όλες αυτές τις θαυμαστές ιδιότητες;

Τι είναι αυτό που κάνει τη ρίγανη να είναι ένα τόσο σημαντικό βότανο;

Ποια είναι τα συστατικά με τόσο μεγάλη βιολογική δράση;



Το αιθέριο έλαιό της

το αιθέριο έλαιό της με το πλήθος των σπουδαίων ουσιών που περιέχει, η ξερή ρίγανη περιέχει 3 έως 5% αιθέριο έλαιο σε μερικές δε περιοχές μπορεί να φτάσει και να περάσει το 7% και αυτό συμβαίνει μόνο σε περιοχές της Ελλάδας.

Οι εξαιρετικά μεγάλες αυτές τιμές βρέθηκαν στην Κρήτη, στην Αμοργό, στο Γύθειο και στη χερσόνησο του Αθου.

Τέτοιες υψηλές τιμές δεν έχουν βρεθεί σε κανένα άλλο είδος ρίγανης.

Το αιθέριο έλαιο λοιπόν της ρίγανης περιέχει δύο κύριες ουσίες στις οποίες αποδίδονται οι βιολογικές ισχυρές της δράσεις και αυτές είναι η καρβακρόλη 5-isopropyl-o-cresol, 5-isopropyl-2-methylphenol – C10H13OH και

η θυμόλη (6-isopropyl-m-cresol – C10H14O)

αυτές οι δυο φαινολικές ενώσεις δρουν με συνέργεια δηλ συνδιαστικά επιπλέον σε μικρότερες ποσότητες ανιχνεύονται και οι παρακάτω ουσίες:

α-pinene

linalyl acetate

camphene

methylcarvacrol

β-bisabolene

6-methyl-3-heptanol

p-cimene

calemene

p-cimene-8-ol

β-caryophyllene

myrcene

cineole

phellandrene

cis-dihydrocarvone

β-pinene

cis-sabinene hydrate

sabinene

cymene

spartholerol

decane

γ-terpinene

germacrene D

terpinen-4-ol

carvacrol acetate

terpinolene

hexanal

limonene

trans-dihydrocarvone

linalool

undecane

στη ρίγανή μας βρίσκουμε επίσης:

σίδηρο και

μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C

Η ρίγανη είναι ένα από τα βότανα με το μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. (565 mg %)

στη ρίγανη εντοπίζουμε και ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός παρ όλες τις διαφορές που παρατηρούμε λόγω εποχικής και λόγω γεωγραφικής θέσης στη σύσταση της, το άθροισμα των συστατικών της – catvacrol + thymol + p-cymene + y-terpinene – παραμένει πάντα σταθερό.

Αυτό το αξιοθαύμαστο γεγονός προσδίδει στη ρίγανη- Origanum vulgare ssp. hirtum -μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα

ας δούμε τώρα πως και που χρησιμοποιούμε την ρίγανη

τη χρησιμοποιούμε εσωτερικά:

με τη μορφή εγχυμάτων για την υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση

με τη μορφή εγχυμάτων για την ατονία των εντέρων

με τη μορφή εγχυμάτων για την όρεξη και για να διευκολύνουμε την πέψη

με τη μορφή εγχυμάτων σαν ηρεμιστικό για το νευρικό σύστημα

με τη μορφή εγχυμάτων για τις γυναικολογικές ασθένειες π.χ σαν εμμηναγωγό στα επώδυνα έμμηνα ή στην εμμηνόπαυση

για την οξεία και χρόνια βρογχίτιδα σαν αποχρεμπτικό για το βήχα

για την βελτίωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος

για την πνευμονία

για την δύσπνοια και τη φυματίωση των πνευμόνων

για την γρίπη

για το κρυολόγημα

για το βήχα

για τον πονόλαιμο-λόγω των θεραπευτικών και επουλωτικών ιδιοτήτων της χρησιμοποιούμε τη ρίγανη με τη μορφή γαργάρας για τις φλεγμονές και τα έλκη της κοιλότητας του στόματος και των αμυγδαλών

για την ιγμορίτιδα

για την ακμή

για το έκζεμα

για τις αλλεργίες

για το άσθμα

για τον έρπη

για την ψωρίαση

για την αρθρίτιδα

για τις αυτοάνοσες διαταραχές

για την κακή αναπνοή

για τις λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης

για τις λοιμώξεις από Candida

για την κολίτιδα

για την νόσο του Crohn

για τον δάγκειο πυρετό

για την ωταλγία

για την κόπωση

για την τροφική δηλητηρίαση

για την γαστρίτιδα

για την ευεργετική (σπασμολυτική, αντιδιαρροϊκή) δράση της στις ασθένειες των εντέρων και σε περιπτώσεις που συνοδεύονται με δυσκοιλιότητα και τυμπανισμό

για τους σπαστικούς πόνους στο στομάχι και έντερα, στις ασθένειες των εντέρων και των χοληφόρων οδών

για την δυσπεψία

για την σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου

για την λοίμωξη των νεφρών

για την διαταραχές του προστάτη

για την λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος

Με τα πρώτα συμπτώματα του κρυολογήματος ή της γρίπης δεν ξεχνάμε να τοποθετούμε μερικές σταγόνες ριγανέλαιο σε ένα χαρτομάντιλο ή σε λίγο βαμβάκι το οποίο βάζουμε δίπλα στο μαξιλάρι μας για να βοηθήσει στην αποσυμφόρηση της μύτης

Χρησιμοποιούμε τη ρίγανη εξωτερικά με μορφή εμπλάστρων ή με πλυσίματα ή με την μορφή λαδιού για:

ακμή

κοψίματα

μώλωπες

φλεβίτιδα

αρθρίτιδα

εγκαύματα

πόνος στους μυς και στους τένοντες

πόνος στην πλάτη

κεφαλαλγίες

πονόδοντος

προβλήματα των ούλων

έκζεμα

ψωρίαση

το γνωστό μας πόδι του αθλητή

μυρμηγκιές

τσιμπήματα εντόμων

έρπης

πιτυρίδα

σμηγματόρροια

πληγές του δέρματος



Μπορούμε να πλύνουμε με έγχυμα ρίγανης

πληγές

έκζεμα

περιοχές με φαγούρα

καλόγερους και

πυώδη σπυριά

Το ριγανέλαιο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αυτούσιο στο δέρμα με προσοχή ή διαλυμένο σε ελαιόλαδο σε μιά αναλογία ένα ( 1 ) προς πέντε ( 5 ) όταν πρόκειται για μεγάλες περιοχές ή για περιοχές του δέρματος με πληγές.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της ρίγανης είναι οι ισχυρότατες αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει έτσι όταν προστίθεται σε τρόφιμα τα προστατεύει από την οξείδωση και τον οργανισμό τον δικό μας από τις νιτροζαμίνες οι οποίες είναι καρκινογόνες ουσίες και για άλλη μιά φορά βλέπουμε πόσο δίκιο είχαν οι παλιές μαγείρισσες που ειδικά το κρέας που επρόκειτο να ψήσουν το μαρινάριζαν με ρίγανη και δεντρολίβανο.

Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες

της ρίγανης

του δεντρολίβανου

του δυόσμου

του φασκόμηλου βοτάνων τα οποία

συνήθως χρησιμοποιούμε για να μαρινάρουμε τα κρέατα, αποδίδονται στα φλαβονοειδήμελέτες που έχουν γίνει έχουν διαπιστώσει ότι:

η προσθήκη ρίγανης στο ελαιόλαδο ενισχύει την ήδη ισχυρή αντιοξειδωτική του δράση

“Οι δύο βασικές ουσίες που δίνουν στη ρίγανη τις αντισηπτικές της ιδιότητες είναι η καρβακρόλη και η θυμόλη.

Γι’ αυτό και το ριγανέλαιο είναι καλό ακόμη και για τους μύκητες των νυχιών. Υπάρχει όμως κάτι πολύ πιο σοβαρό σχετικά με τη ρίγανη, πέρα από τις γνωστές της καλές ιδιότητες σε ό,τι έχει σχέση με τα αναπνευστικά προβλήματα και τις διάρροιες.

Το αναπτύσσει στο βιβλίο του «Η Χημεία στο πιάτο» και ο ομότιμος καθηγητής της Οργανικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Αναστάσιος Βάρβογλης.

Ξεκινώντας από το καφεϊκό οξύ, που είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό, γίνεται η παρατήρηση ότι, αν και το όνομά του τείνει να μας παρασύρει να πιστέψουμε το αντίθετο, δεν υπάρχει μόνο στον καφέ αλλά και σε άλλα τρόφιμα.

Σε αχλάδια, ελιές, σταφύλια, θυμάρι, βασιλικό και στη ρίγανη.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά:

«Ειδικά η ρίγανη περιέχει ένα παράγωγό του, το ροσμαρινικό οξύ, με ισχυρότατο αντιοξειδωτικό χαρακτήρα.

Σε ένα από τα πειράματα διαπιστώθηκε ότι καταστέλλει την παραγωγή από τον μύκητα Aspergillus Flavus των καρκινογόνων μεταβολιτών του, των αφλατοξινών, σε ποσοστό 95%.

Σήμερα θεωρείται από τις πλέον αξιόλογες αντικαρκινικές ουσίες που απαντούν στις τροφές, με ισχυρή παρεμπόδιση της ηπατικής μετάστασης».

Οπως μου είχε πει κάποτε μια φαρμακοποιός, η ρίγανη είναι εξαιρετικό φάρμακο αλλά δυστυχώς είναι και πολύ φθηνή για να ενδιαφέρει τις φαρμακευτικές εταιρείες”

Πριν δούμε πως συλλέγουμε το θαυμάσιο αυτό βότανο μία παράκληση -που και άλλες φορές έχω κάνει-προς όλους όσους μαζεύουν ρίγανη και γενικώς βότανα

ας μαζεύουμε μόνο όσο βότανο χρειαζόμαστε -δύο το πολύ τρία ματσάκια-

μας φτάνει για όλο το χρόνο και ποτέ μα ποτέ δεν ξεριζώνουμε τα φυτά, είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε τόσο στα βότανα όσο και σε μας τους ίδιους.

Τα φυτά αυτά είναι αυτοφυή και δεν είναι εύκολο να τα αντικαταστήσουμε.

Ας δούμε τώρα πως συλλέγουμε τη ρίγανη

η καλύτερη εποχή είναι η εποχή της ανθοφορίας, κόβουμε τα ανθισμένα κλωνάρια περίπου 30 με 35 εκατοστά μέγεθος

τα κάνουμε ματσάκια -όχι πολύ παχιά περίπου 4 με 5 εκατοστά τα δένουμε χαμηλά στη βάση τους και τα κρεμάμε ανάποδα σε σκιερό μέρος να ξηραθούν.

Περιμένουμε μέχρι να ξεραθούν τελείως και τρίβουμε με το χέρι τα φύλλα και τους ανθούς-όχι με το μίξερ όπως έχω δει να γίνεται τώρα τελευταία που τρίβεται μαζί και το κοτσάνι- μόλις την τρίψουμε την αποθηκεύουμε σε γυάλινο σκουρόχρωμο βάζο και την φυλάσσουμε σε σκοτεινό-ξηρό μέρος για δύο το πολύ χρόνια.

Και μην ξεχνάμε

η άγρια ρίγανη είναι μία από εκείνες τις σπάνιες ουσίες που το λάδι της έχει τη δύναμη να μας δώσει συνεπή θετικά αποτελέσματα αν μια λοίμωξη αναπτυχθεί.

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

http://www.triklopodia.gr/2013/02/blog-post_1887.html

Ρίγανη: Η ισχυρότερη Πανάκεια της Φύσης

Origanum heracleoticum

Greek Oregano

Origanum vulgaris hirtum


αρχικά της δίνεται η βοτανική ονομασία Origanum heracleoticum

“ορίγανος Ηρακλεωτική ,οι δε κονίλην καλούσι” μας λέει ο Διοσκουρίδης

αργότερα ονομάζεται Origanum vulgare hirtum και είναι η αληθινή Ελληνική ρίγανη-Origanum vulgaris hirtum is the true Greek Oregano

με γεύση τόσο έντονη που μουδιάζει το τέλος της γλώσσας όταν είναι φρέσκια και
τα άνθη της ελληνικής ρίγανης είναι λευκά στο σύγχρονο κόσμο μας θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε

να ξαναθυμηθούμε, να ξαναγνωρίσουμε κάποια πράγματα, να ξαναθυμηθούμε αρχαίες θεραπείες οι οποίες στις μέρες μας επιβεβαιώνονται, να επαναπροσδιορίσουμε τις απόψεις μας για πολλά βότανα και τροφές.

Να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο ζωής μας σε σχέση με την διατροφή μας και τις παθήσεις, να αναρωτηθούμε γιατί ο μεγάλος γιατρός ο Ιπποκράτης και οι γιατροί που ακολούθησαν τις διδαχές του θεωρούσαν ότι “το καλύτερο φάρμακο είναι κανένα φάρμακο” και γιατί χρησιμοποιούσαν κυρίως φυτικά φάρμακα, γιατί οι γιατροί στις περιγραφές του Ομήρου για την αντιμετώπιση των διάφορων παθήσεων χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακα ότι τους προσέφερε η φύση.

Να αναρωτηθούμε γιατί ο Ασκληπιός υποδείκνυε τα βότανα σε ένα πλήθος παθήσεων, να αναρωτηθούμε πως είναι δυνατόν να γνώριζαν όλα αυτά τα λαμπρά πνεύματα τα μυστικά της πιο λαμπρής ομορφιάς και υγείας προτείνοντας για κάθε πάθηση και πρόβλημα την άριστη δυνατή λύση, πως γνώριζαν τα μυστικά της υγείας και της ομορφιάς που βρίσκονται καλά κρυμμένο μέσα στα βότανα;

Θάμνος κοντός και φρυγανώδης με κορμό ξυλώδη χωρίς ελαστικότητα, τα κλαδιά του λεπτά σχηματίζουν ανθοφόρα κεφάλια στις άκρες, τα φύλλα έχουν σχήμα αυγοειδές, είναι χνουδωτά και σταχτόχρωμα.

Αν τα τρίψουμε αναδύουν ευχάριστη αρωματική οσμή, τα άνθη λευκά αλλά και ρόδινα προς μενεξεδί με εξαίσιο άρωμα

Ορίγανον το κοινόν - Origanum vulgare

Ρίγανη και το βασίλειο αυτής η Μεσόγειος και η Ελλάδα.

Περίπου το 75% των ειδών της βρίσκονται στην ανατολική περιοχή της μεσογείου και ελάχιστα στη δυτική, το όνομα της προέρχεται από τις λέξεις «όρος» και «γάνος» γάνος – η λαμπρότητα, το φυτό που λαμπρύνει το βουνό.

Αυτό το πολυετές αρωματικό χόρτο το ευρύτατα διαδεδομένο σε όλους τους ξερότοπους της Ελλάδας, αυτοφυές, στα πιο άνυδρα και ανεμοδαρμένα βουνά και νησιά της χώρας μας, από την Κρήτη, στη Μακεδονία, στην Πελοπόννησο εκεί ψηλά στον Ταύγετο και στον Πάρνωνα, στα περισσότερα νησιά μας.

Το μόνο που δεν αρέσει στο σκληραγογημένο αυτό φυτό είναι οι αμμουδερές παραλίες και οι βάλτοι ποτέ μα ποτέ δεν θα τη βρούμε σε αυτές τις περιοχές, θα τη συναντήσουμε όμως σε μέρη άγονα και άνυδρα και ενώ αγαπάει υπερβολικά τον ήλιο θα τη βρούμε να αντέχει και σε θερμοκρασίες χαμηλές ακόμα και σε μείον 25 βαθμούς.

Άγρια Ελληνική ρίγανη γνωστή εδώ και χιλιάδες-χιλιάδες χρόνια, η καλύτερη στον κόσμο.

Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.

Σήμερα κατόπιν πάρα-πάρα πολλών ερευνών από διάφορα πανεπιστήμια έχει αποδειχθεί ότι:

ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια…

πνευμονία…

βρογχικά…

γρίπη…

κρυώματα…

βήχας…

τροφικές δηλητηριάσεις και πολλά άλλα

όλα δειλιάζουν μπροστά στην ρίγανη των βουνών μας, στη ρίγανη της Ελληνικής γης

Έχει αποδειχθεί σε εργαστηριακές δοκιμές ότι τα “μικρόβια” που προκαλούν κοινές ασθένειες δε αντέχουν στο πέρασμά της, ακόμα και ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελέχη μεταλλαγμένων βακτηρίων δεν έχουν καμία άμυνα απέναντι στη ρίγανη.

Οι ιδιότητες της πολλές:

αντιφλεγμονώδεις

αντιοξειδωτικές

θεραπευτικές

επουλωτικές

τονωτικές

χωνευτικές

εφιδρωτικές

αντιβηχικές

αντιδιαρροϊκές

αντισηπτικές

αντιφυσητικές

εμμηναγωγές

αντιαιμορραγικές

διουρητικές

αναλγητικές

αντι-καρκινογόνες

αντιμυκητιασικές ( 2 )

αντιβακτηριακές

αντιρευματικές

αντιπαρασιτικές

αποχρεμπτικές

ισχυρές αντιϊικές

αντι-αθηροσκληρωτικές

διευκολύνει την πέψη και ανοίγει την όρεξη

διεγερτική της μήτρας για αυτό δεν χορηγείτε ποτέ σε εγκύους



Τι είναι αυτό που τις δίνει όλες αυτές τις θαυμαστές ιδιότητες;

Τι είναι αυτό που κάνει τη ρίγανη να είναι ένα τόσο σημαντικό βότανο;

Ποια είναι τα συστατικά με τόσο μεγάλη βιολογική δράση;



Το αιθέριο έλαιό της

το αιθέριο έλαιό της με το πλήθος των σπουδαίων ουσιών που περιέχει, η ξερή ρίγανη περιέχει 3 έως 5% αιθέριο έλαιο σε μερικές δε περιοχές μπορεί να φτάσει και να περάσει το 7% και αυτό συμβαίνει μόνο σε περιοχές της Ελλάδας.

Οι εξαιρετικά μεγάλες αυτές τιμές βρέθηκαν στην Κρήτη, στην Αμοργό, στο Γύθειο και στη χερσόνησο του Αθου.

Τέτοιες υψηλές τιμές δεν έχουν βρεθεί σε κανένα άλλο είδος ρίγανης.

Το αιθέριο έλαιο λοιπόν της ρίγανης περιέχει δύο κύριες ουσίες στις οποίες αποδίδονται οι βιολογικές ισχυρές της δράσεις και αυτές είναι η καρβακρόλη 5-isopropyl-o-cresol, 5-isopropyl-2-methylphenol – C10H13OH και

η θυμόλη (6-isopropyl-m-cresol – C10H14O)

αυτές οι δυο φαινολικές ενώσεις δρουν με συνέργεια δηλ συνδιαστικά επιπλέον σε μικρότερες ποσότητες ανιχνεύονται και οι παρακάτω ουσίες:

α-pinene

linalyl acetate

camphene

methylcarvacrol

β-bisabolene

6-methyl-3-heptanol

p-cimene

calemene

p-cimene-8-ol

β-caryophyllene

myrcene

cineole

phellandrene

cis-dihydrocarvone

β-pinene

cis-sabinene hydrate

sabinene

cymene

spartholerol

decane

γ-terpinene

germacrene D

terpinen-4-ol

carvacrol acetate

terpinolene

hexanal

limonene

trans-dihydrocarvone

linalool

undecane

στη ρίγανή μας βρίσκουμε επίσης:

σίδηρο και

μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C

Η ρίγανη είναι ένα από τα βότανα με το μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. (565 mg %)

στη ρίγανη εντοπίζουμε και ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός παρ όλες τις διαφορές που παρατηρούμε λόγω εποχικής και λόγω γεωγραφικής θέσης στη σύσταση της, το άθροισμα των συστατικών της – catvacrol + thymol + p-cymene + y-terpinene – παραμένει πάντα σταθερό.

Αυτό το αξιοθαύμαστο γεγονός προσδίδει στη ρίγανη- Origanum vulgare ssp. hirtum -μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα

ας δούμε τώρα πως και που χρησιμοποιούμε την ρίγανη

τη χρησιμοποιούμε εσωτερικά:

με τη μορφή εγχυμάτων για την υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση

με τη μορφή εγχυμάτων για την ατονία των εντέρων

με τη μορφή εγχυμάτων για την όρεξη και για να διευκολύνουμε την πέψη

με τη μορφή εγχυμάτων σαν ηρεμιστικό για το νευρικό σύστημα

με τη μορφή εγχυμάτων για τις γυναικολογικές ασθένειες π.χ σαν εμμηναγωγό στα επώδυνα έμμηνα ή στην εμμηνόπαυση

για την οξεία και χρόνια βρογχίτιδα σαν αποχρεμπτικό για το βήχα

για την βελτίωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος

για την πνευμονία

για την δύσπνοια και τη φυματίωση των πνευμόνων

για την γρίπη

για το κρυολόγημα

για το βήχα

για τον πονόλαιμο-λόγω των θεραπευτικών και επουλωτικών ιδιοτήτων της χρησιμοποιούμε τη ρίγανη με τη μορφή γαργάρας για τις φλεγμονές και τα έλκη της κοιλότητας του στόματος και των αμυγδαλών

για την ιγμορίτιδα

για την ακμή

για το έκζεμα

για τις αλλεργίες

για το άσθμα

για τον έρπη

για την ψωρίαση

για την αρθρίτιδα

για τις αυτοάνοσες διαταραχές

για την κακή αναπνοή

για τις λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης

για τις λοιμώξεις από Candida

για την κολίτιδα

για την νόσο του Crohn

για τον δάγκειο πυρετό

για την ωταλγία

για την κόπωση

για την τροφική δηλητηρίαση

για την γαστρίτιδα

για την ευεργετική (σπασμολυτική, αντιδιαρροϊκή) δράση της στις ασθένειες των εντέρων και σε περιπτώσεις που συνοδεύονται με δυσκοιλιότητα και τυμπανισμό

για τους σπαστικούς πόνους στο στομάχι και έντερα, στις ασθένειες των εντέρων και των χοληφόρων οδών

για την δυσπεψία

για την σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου

για την λοίμωξη των νεφρών

για την διαταραχές του προστάτη

για την λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος

Με τα πρώτα συμπτώματα του κρυολογήματος ή της γρίπης δεν ξεχνάμε να τοποθετούμε μερικές σταγόνες ριγανέλαιο σε ένα χαρτομάντιλο ή σε λίγο βαμβάκι το οποίο βάζουμε δίπλα στο μαξιλάρι μας για να βοηθήσει στην αποσυμφόρηση της μύτης

Χρησιμοποιούμε τη ρίγανη εξωτερικά με μορφή εμπλάστρων ή με πλυσίματα ή με την μορφή λαδιού για:

ακμή

κοψίματα

μώλωπες

φλεβίτιδα

αρθρίτιδα

εγκαύματα

πόνος στους μυς και στους τένοντες

πόνος στην πλάτη

κεφαλαλγίες

πονόδοντος

προβλήματα των ούλων

έκζεμα

ψωρίαση

το γνωστό μας πόδι του αθλητή

μυρμηγκιές

τσιμπήματα εντόμων

έρπης

πιτυρίδα

σμηγματόρροια

πληγές του δέρματος



Μπορούμε να πλύνουμε με έγχυμα ρίγανης

πληγές

έκζεμα

περιοχές με φαγούρα

καλόγερους και

πυώδη σπυριά

Το ριγανέλαιο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αυτούσιο στο δέρμα με προσοχή ή διαλυμένο σε ελαιόλαδο σε μιά αναλογία ένα ( 1 ) προς πέντε ( 5 ) όταν πρόκειται για μεγάλες περιοχές ή για περιοχές του δέρματος με πληγές.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της ρίγανης είναι οι ισχυρότατες αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει έτσι όταν προστίθεται σε τρόφιμα τα προστατεύει από την οξείδωση και τον οργανισμό τον δικό μας από τις νιτροζαμίνες οι οποίες είναι καρκινογόνες ουσίες και για άλλη μιά φορά βλέπουμε πόσο δίκιο είχαν οι παλιές μαγείρισσες που ειδικά το κρέας που επρόκειτο να ψήσουν το μαρινάριζαν με ρίγανη και δεντρολίβανο.

Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες

της ρίγανης

του δεντρολίβανου

του δυόσμου

του φασκόμηλου βοτάνων τα οποία

συνήθως χρησιμοποιούμε για να μαρινάρουμε τα κρέατα, αποδίδονται στα φλαβονοειδήμελέτες που έχουν γίνει έχουν διαπιστώσει ότι:

η προσθήκη ρίγανης στο ελαιόλαδο ενισχύει την ήδη ισχυρή αντιοξειδωτική του δράση

“Οι δύο βασικές ουσίες που δίνουν στη ρίγανη τις αντισηπτικές της ιδιότητες είναι η καρβακρόλη και η θυμόλη.

Γι’ αυτό και το ριγανέλαιο είναι καλό ακόμη και για τους μύκητες των νυχιών. Υπάρχει όμως κάτι πολύ πιο σοβαρό σχετικά με τη ρίγανη, πέρα από τις γνωστές της καλές ιδιότητες σε ό,τι έχει σχέση με τα αναπνευστικά προβλήματα και τις διάρροιες.

Το αναπτύσσει στο βιβλίο του «Η Χημεία στο πιάτο» και ο ομότιμος καθηγητής της Οργανικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Αναστάσιος Βάρβογλης.

Ξεκινώντας από το καφεϊκό οξύ, που είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό, γίνεται η παρατήρηση ότι, αν και το όνομά του τείνει να μας παρασύρει να πιστέψουμε το αντίθετο, δεν υπάρχει μόνο στον καφέ αλλά και σε άλλα τρόφιμα.

Σε αχλάδια, ελιές, σταφύλια, θυμάρι, βασιλικό και στη ρίγανη.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά:

«Ειδικά η ρίγανη περιέχει ένα παράγωγό του, το ροσμαρινικό οξύ, με ισχυρότατο αντιοξειδωτικό χαρακτήρα.

Σε ένα από τα πειράματα διαπιστώθηκε ότι καταστέλλει την παραγωγή από τον μύκητα Aspergillus Flavus των καρκινογόνων μεταβολιτών του, των αφλατοξινών, σε ποσοστό 95%.

Σήμερα θεωρείται από τις πλέον αξιόλογες αντικαρκινικές ουσίες που απαντούν στις τροφές, με ισχυρή παρεμπόδιση της ηπατικής μετάστασης».

Οπως μου είχε πει κάποτε μια φαρμακοποιός, η ρίγανη είναι εξαιρετικό φάρμακο αλλά δυστυχώς είναι και πολύ φθηνή για να ενδιαφέρει τις φαρμακευτικές εταιρείες”

Πριν δούμε πως συλλέγουμε το θαυμάσιο αυτό βότανο μία παράκληση -που και άλλες φορές έχω κάνει-προς όλους όσους μαζεύουν ρίγανη και γενικώς βότανα

ας μαζεύουμε μόνο όσο βότανο χρειαζόμαστε -δύο το πολύ τρία ματσάκια-

μας φτάνει για όλο το χρόνο και ποτέ μα ποτέ δεν ξεριζώνουμε τα φυτά, είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε τόσο στα βότανα όσο και σε μας τους ίδιους.

Τα φυτά αυτά είναι αυτοφυή και δεν είναι εύκολο να τα αντικαταστήσουμε.

Ας δούμε τώρα πως συλλέγουμε τη ρίγανη

η καλύτερη εποχή είναι η εποχή της ανθοφορίας, κόβουμε τα ανθισμένα κλωνάρια περίπου 30 με 35 εκατοστά μέγεθος

τα κάνουμε ματσάκια -όχι πολύ παχιά περίπου 4 με 5 εκατοστά τα δένουμε χαμηλά στη βάση τους και τα κρεμάμε ανάποδα σε σκιερό μέρος να ξηραθούν.

Περιμένουμε μέχρι να ξεραθούν τελείως και τρίβουμε με το χέρι τα φύλλα και τους ανθούς-όχι με το μίξερ όπως έχω δει να γίνεται τώρα τελευταία που τρίβεται μαζί και το κοτσάνι- μόλις την τρίψουμε την αποθηκεύουμε σε γυάλινο σκουρόχρωμο βάζο και την φυλάσσουμε σε σκοτεινό-ξηρό μέρος για δύο το πολύ χρόνια.

Και μην ξεχνάμε

η άγρια ρίγανη είναι μία από εκείνες τις σπάνιες ουσίες που το λάδι της έχει τη δύναμη να μας δώσει συνεπή θετικά αποτελέσματα αν μια λοίμωξη αναπτυχθεί.

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

http://www.triklopodia.gr/2013/02/blog-post_1887.html

KOΛΛΙΤΣΙΔΑ, ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 10 ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΑ ΒΟΤΑΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κολλιτσίδα ένα ισχυρότατο αντικαρκινικό,διουρητικό και αποτοξινωτικό βότανο.
Eνα από τα 10 ισχυρότερα βότανα στον κόσμο.

Arctium lappa Burdock root αrctium minus λάππα πλατανομαντηλίδα

αρκουδοβότανο
βοηθά στην αποτοξίνωση και στον καθαρισμό του αίματος…
είναι ένα από τα ισχυρότερα διουρητικά βότανα το οποίο
βοηθά στην αποβολή των άχρηστων συσσωρευμένων υλικών του οργανισμού
και ένα
από τα ισχυρότερα εφιδρωτικά βότανα…
η κολλιτσίδα είναι το βότανο που

αυξάνει την έκκριση χολής ώστε να αφομοιωθούν καλύτερα τα λιπαρά τρόφιμα…
έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες σε μιά σειρά από παθήσεις και έχει μιά μακρά ιστορία μέσα στο διάβα των αιώνων ενώ κατέχει τη φήμη ενός από τα θρεπτικότερα και ισχυρότερα τονωτικά βότανα του ήπατος -μαζί με το γαϊδουράγκαθο – το οποίο ήταν μιά από τις πιο σημαντικές παραδοσιακές θεραπείες

η κολλιτσίδα ήταν η αφορμή ο Ελβετός μηχανικός Georges de Mestral να επινοήσει το συνδετήρα hook-and-loop ή φερμουάρ ή βέλκρο-velcro…
η έμπνευσή του ήρθε κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να αφαιρέσει τις κολλιτσίδες από το τρίχωμα του σκύλου του και το πλεκτό του πουλόβερ καθώς λοιπόν δε μπορούσε να τις αφαιρέσει εύκολα αποφάσισενα τις βάλει στο μικροσκόπιο για να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει…
αυτό που είδε ήταν εκατοντάδες αγκίστρια από δύο ξεχωριστά προϊόντα που αποτελούνται από γάντζους και θηλιές να
έχουν ενωθεί τόσο καλά ώστε να είναι δύσκολο να διαχωριστούν
αυτή η παρατήρηση του Mestral ήταν η αρχή των φερμουάρ…

Άλλη μιά εφαρμογή της κολλιτσίδας και αυτή άγνωστη στους περισσότερους είναι η συμμετοχή της στο τσάι essiac

η κολλιτσίδα μας λοιπον αποτελείται κυρίως από:
υδατάνθρακες
πρωτεΐνες
πτητικά έλαια
φυτικές στερόλες
τανίνες και
λιπαρά έλαια
οι ερευνητές δεν είναι βέβαιοι για το ποια από όλα τα δραστικά συστατικά στη ρίζα της κολλιτσίδας είναι υπεύθυνα για τις θεραπευτικές ιδιότητές της αλλά
το βότανο έχει
αντιφλεγμονώδεις
αντιοξειδωτικές
αντιβακτηριακές
αντιιικές
διουρητικές
εφιδρωτικές
αποτοξινωτικές
αντιδιαβητικές
αντισυπτικές και
αντιβιοτικές - καταστρέφει το σταφυλόκοκκο- ιδιότητες


άρα και τις αντίστοιχες θεραπευτικές δράσεις…
τονώνει τις λειτουργίες
της χοληδόχου κύστεως
του ήπατος
του θυρεοειδούς και του φλοιού των επινεφριδίων ενθαρρύνοντας την πέψη και το μεταβολισμό των λιπών και των πρωτεϊνών
στην πραγματικότητα
πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η κολλιτσίδα
περιέχει
φαινολικά οξέα
κερκετίνη και luteolin - όλα τους ισχυρότατα αντιοξειδωτικά -
νιτρικό κάλιο
αιθέριο έλαιο
γλίσχρασμα - το γλισχρασμα προστατεύει τους βλεννογόνους του οργανισμού από τους ερεθισμούς και τις φλεγμονές -
ινουλίνη-μια φυσική διαιτητική ίνα η οποία έχει χρησιμοποιηθεί για να βελτιώσει την πέψη και η οποία μπορεί να μετατραπεί σε ένα γλυκαντικό κατάλληλο για τους διαβητικούς-
παλμιτικό οξύ
καφεϊκό οξύ
σιτοστερόλη
βιταμίνες Β
κάλιο
θείο
σιδήρο
ασβέστιο

επίσης περιέχει
arctigenin - το οποίο είναι μία λιγνάνη -

και το οποίο έχει δείξει ισχυρές
# αντιικές
# αντικαρκινικές
# αντιοξειδωτικές και
# αντι-φλεγμονώδεις δράσεις
# χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των φλεγμονών των ιστών
# ανακουφίζει από το stress
παρατηρούμε λοιπόν ότι η κολλιτσίδα είναι ένα σπουδαίο βότανο με ένα πλήθος ιδιοτήτων και δράσεων και έχουν ασχοληθεί μαζί της πολλοί μεγάλοι βοτανολόγοι

Ο David Hoffmann λέει για την κολλιτσίδα
” οδηγεί το σώμα σε μιά κατάσταση ολοκλήρωσης και υγείαςβοηθά να αποκατασταθεί το αρχέγονο προσχέδιο που έχει δημιουργηθεί για την υγεία – να το πω έτσι – το οποίο έχει χαθεί στα άτομα που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις”

Συγκεντρωτικά η κολλιτσίδα χρησιμοποιείται
στα εντερικά φουσκώματα
στην κολίτιδα
στη δυσκοιλιότητα
στη ναυτία
στην παχυσαρκία
στην κυτταρίτιδα
στη δυσπεψία
στους πονοκεφάλους
στη διάρροια
στις αιμορροΐδες
στα αρθριτικά
στους ρευματισμούς και
στις ισχιαλγίες μειώνοντας πρήξιμο γύρω από τις αρθρώσεις
στη θυλακίτιδα
στο σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα
στη λιθίαση του χοληδόχου
στη λιθίαση των νεφρών- έχει ισχυρή νεφροπροστατευτική αντι-φλεγμονώδη δράση -
γενικά στις λοιμώξεις του ουροποιητικού
στις παθήσεις του στομάχου
σαν ένα από ισχυρότερα διουρητικά βότανα

η κολλιτσίδα χρησιμοποιείται
σε μια σειρά από παθήσεις που σχετίζονται με την κατακράτηση των υγρών του οργανισμού όπως
στην ουρική αρθρίτιδα

επίσης χρησιμοποιείται
για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα καθώς έχει ισχυρές αντιδιαβητικές ιδιότητες
για τη μείωση της χοληστερίνης
για τα οιδήματα του οργανισμού
σαν άριστο αποχρεμπτικό βότανο χρησιμοποιείται
για την οξεία ή χρόνια βρογχίτιδα
και
άλλες παθήσεις των πνευμόνων
στα κρυολογήματα
στη γρίπη
στην ιγμορίτιδα
ενώ
είναι ιδανική για
τις ασθένειες του στόματος και του λαιμού
σαν άριστο αντισηπτικό βότανο
σταματά τις μολύνσεις σταματώντας τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων
και λόγω της ισχυρής της επιρροής στο συκώτι και στο αίμα
έχει ισχυρή θεραπευτική δράση σε όλες σχεδόν
τις δερματολογικές παθήσεις από τις πιο συχνές και ποικίλες όπως:
στην ακμή
στα πυώδη εξανθήματα
στη ψωρίαση
στα απόστημα
στην αλλεργία
στο έρπη
στο μικροβιακό έκζεμα
στο ξηρό έκζεμα
στα τσιμπήματα των εντόμων
στη φαγούρα
στις λειχήνες
στη δοθιήνωση – καλόγεροι
στα εγκαύματα

μέχρι και τις πιο σοβαρές όπως:
ο καρκίνος

η κολλιτσίδα είναι ισχυρότατο αντικαρκινικό και
βοηθά στην επουλωτική διαδικασία σε όλες τις περιπτώσεις
η κολλιτσίδα καθώς είναι ένα από τα σπουδαιότερα αποτοξινωτικά βότανα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία καταστάσεων που προκαλούνται από «υπερφόρτωση» τοξινών

επίσης χρησιμοποιείται
για την ανάπτυξη και τόνωση των μαλλιών
για την τριχόπτωση-το μασάζ με το χυμό του φυτού βοηθάει στην ανάπτυξη της τρίχας και προλαμβάνει την τριχόπτωση-
για την πιτυρίδα
τη σμηγματόρροια
τη μυκητίαση

ΠΗΓΗ

http://www.triklopodia.gr/2013/02/ko-10.html 

Γαιδουράγκαθο βοηθά στο συκώτι και την αποτοξίνωση από χημειοθεραπείες

Γαιδουράγκαθο-Silybum marianum

Επιστημονική ονομασία: Σίλυβο το μαριανό- Silybum marianum/Cardus marianus
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Άλλα ονόματα: Γαϊδουράγκαθο, κουφάγκαθο, κάρδος, σίλυβο.
Συγγενή είδη: Cnicus benedictus-αγιάγκαθο

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Διετές ακανθώδες φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, ευδοκιμεί σε χερσότοπους αλλά και σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη και τα καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από μόνο του με τους σπόρους του και αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς κελσίου.


ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται κυρίως οι σπόροι από τα άνθη του, που μαζεύονται προς το τέλος του καλοκαιριού όταν ξεραθούν πλήρως. Και τα άλλα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται φαρμακευτικά αλλά έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε δραστικές ουσίες.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Σιλυμαρίνη, τυραμίνη, ισταμίμη, κινικίνη, φλαβονικά γλυκοσίδια, άλατα νιτρικού οξέος, νιτρικό κάλιο και αιθέριο έλαιο.


ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα με την παράδοση τα λευκά σημάδια σαν φλέβες στα πράσινα φύλλα του, προκλήθηκαν όταν έπεσαν πάνω στο φυτό σταγόνες από το γάλα της Παρθένου Μαρίας και για αυτό πήρε το αγγλικό του όνομα milk thistle (γαλατοαγκάθι) ή Mary thistle (αγκάθι της Μαρίας).
Ο Διοσκουρίδης συνιστά το μέγα κενταύριον, ή σίλυβον για την επούλωση των πληγών.Τα κεφάλια από τα άνθη του τρώγονταν βραστά την άνοιξη πριν ανθίσουν όπως οι αγκινάρες και βοηθούσαν στη τόνωση του οργανισμού, το καθάρισμα του αίματος, την αποτοξίνωση του οργανισμού, αλλά και στην αύξηση της παραγωγής γάλακτος των γυναικών. Ακόμα χρησιμοποιούταν και για όλες τις ασθένειες της μελαγχολίας.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπευτική, το γαϊδουράγκαθο είναι το κύριο γιατρικό που χρησιμοποιείται στη προστασία του συκωτιού από λοιμώξεις, κατανάλωση αλκοόλ ή χημειοθεραπείες. Μπορεί να βοηθήσει στο να περιοριστούν οι βλάβες στο συκώτι αλλά και στην ανανέωση των κυττάρων του. Χρησιμοποιείται ακόμα στη θεραπεία της ηπατίτιδας, του ίκτερου και της κύρωσης του ύπατος.
Χορηγείται σε όλα τα προβλήματα της χοληδόχου κύστης καθώς αυξάνει την έκκριση και την ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης.
Είναι αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita καθώς και από άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος.
Χρησιμοποιείτε ακόμα σαν δυναμωτικό του εγκεφάλου και της μνήμης, σαν καταπραϋντικό στη καταρροή και στη πλευρίτιδα, αλλά και στη ψωρίαση.
Πρόσφατα ανακαλύφθηκε η αντικαρκινική, η νευροπροστατευτική αλλά και η καρδιοπροστατευτική του δράση λόγο της μείωση της χοληστερόλης που προκαλεί.
Επιστημονικές αποδείξεις της σημαντικής αντικαρκινικής ιδιότητας του γαϊδουράγκαθου μπορείτε να βρείτε εδώ:http://www.sciencedaily.com/releases/2007/11/071114111149.htm

ΦΑΓΩΣΙΜΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
 H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.
Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλάκι ξηρούς σπόρους 3 φορές την ημέρα.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Το γαϊδουράγκαθο, δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Σε υψηλές και μακροχρόνιες δόσεις ίσως χρειαστεί συμπληρωματικά κάποιο σκεύασμα πλούσιο σε φυτικές ίνες, γιατί λόγω της χολαιρετικής δράσης του φυτού, μπορεί να ερεθιστεί ο εντερικός βλεννογόνος και να προκληθεί μικρή μάζα κοπράνων.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.

Πηγές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Silybum_marianum
http://www.pfaf.org/database/plants.php?Silybum+marianum
http://www.botanical.com/botanical/mgmh/t/thistl11.html

ftiaxno.gr

Πηγή: diadrastiko: http://diadrastiko.blogspot.com/2012/08/blog-post_2260.html#ixzz2K9iEF1CG

Reuters: Ο Έλληνας οικοδόμος που έγινε ρακοσυλλέκτης για να ζήσει τα παιδιά του!

- Ο 56χρονος Δημήτρης, οικοδόμος για 42 χρόνια, δηλώνει περήφανος για το γεγονός ότι βγάζει ακόμα και έτσι ένα αξιοπρεπές μεροκάματο
- 'Εχει δυο παιδιά και δηλώνει στο Reuters ότι ανησυχεί για το μέλλον τους

- Γυρίζει στις "ακριβές" γειτονιές και ψάχνει για όλα όσα δεν ψάχνουν οι κλασσικοί ρακοσυλλέκτες
- Λέει: "Χάσαμε την αξιοπρέπειά μας, αλλά μπορούμε ακόμη να προσπαθήσουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς"

Έναν άνθρωπο ο οποίος δεν άφησε τα ταμπού να του στερήσουν την επιβίωσή του παρουσιάζει σε εκτενές αφιέρωμα το πρακτορείο Reuters.

Δεν είναι αλλοδαπός ο οποίος ψάχνει στα σκουπίδια μη έχοντας στον ήλιο μοίρα. Είναι Έλληνας 56 ετών, ο οποίος ασκούσε το επάγγελμα του οικοδόμου επι 42 χρόνια αλλά όταν στέρεψαν οι δουλειές δεν το εβαλε κάτω.

Είναι παντρεμένος και έχει 2 παιδιά δεν διστάζει να δηλώσει περήφανος για την νέα του δουλειά η οποία σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πληρώνει καλά.

«Στην αρχή κάλυπτα το πρόσωπό μου, με κουκούλα ή μαντήλι. Δεν ήθελα να με αναγνωρίζουν οι άνθρωποι. Ντρεπόμουν», λέει.

Και συνεχίζει: «Ηταν δύσκολα, αλλά τελικά μπήκα στο πνεύμα. Τι άλλο να κάνεις όταν δεν υπάρχει δουλειά;»

Λέει επίσης ότι οι γείτονές του δεν τον αντιμετωπίζουν απαξιωτικά, ίσα - ίσα που του λένε και μπράβο.

Εξηγεί, ότι το γεγονός πως είναι Ελληνας τον βοηθάει πολύ αφού η αστυνομία δεν τον ενοχλεί σε αντίθεση με τους αλλοδαπούς.

Δεν μαζεύει απλώς μέταλλα, πλαστικά και χαρτιά, όπως κάνουν οι ξένοι με τα καρότσια των σούπερ μάρκετ.

Αναζητά πιο πολύτιμα σκουπίδια στις καλές γειτονιές της Αθήνας. Πολλές φορές μάλιστα οι έκπληκτοι περίοικοι τον φωνάζουν για να του δώσουν οι ίδιοι άχρηστα σε αυτούς αντικείμενα.

Ο τζίρος της ημέρας μπορεί να είναι ελάχιστος ή πολύ καλός, από 10 ως 200 ευρώ.

Με αυτό τον τρόπο στηρίζει τα δυο του παιδιά. Ο γιος του είναι 26 ετών και άνεργος και η κόρη του είναι στην εφηβεία.

Και λέει: "Χάσαμε την αξιοπρέπειά μας, αλλά μπορούμε ακόμη να προσπαθήσουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς".
http://www.newsbeast.gr

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/02/reuters_4111.html

ΟΛΗ η αλήθεια σε ένα βίντεο!!!

Νέα παγκόσμια τάξις!Μυστικὲς λέσχες κι ὀργανώσεις!Ἀόρατοι καθοδηγητές!
Μόνον ποὺ ἀκοῦς τὶς παραπάνω φράσεις, ἕνα ῥίγος σὲ διαπερνᾶ…
Μία ἀνησυχία κι ἕνας ἀόριστος, ἤ συγκεκριμένος φόβος, ποὺ ὅμως σὲ κάνει νὰ αἰσθάνεσαι ἀδύναμος καὶ ἀνίκανος νὰ ἐλέγξῃς ἀκόμη καὶ τὴν ἴδια σου τὴν σκέψι…
Εἶναι πράγματι ἔτσι;
Ἴσως ναί!
Πάντως, ἐὰν κρίνω ἀπὸ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν γύρω μας, πιστεύω πὼς τό μεγαλύτερο ζήτημα ποὺ καλεῖται νὰ ἀντιμετωπίσῃ ἡ ἀνθρωπότης, δὲν εἶναι τίποτα ἀπὸ τὰ παραπάνω. Εἶναι μόνον ἡ ἀπέραντη ἀπληστία! Αὐτὴ ποὺ δὲν καλύπτεται ΠΟΤΕ καὶ δημιουργεῖ ΠΑΝΤΑ νέους τρόπους παραγωγῆς χρήματος.
Πιστεύω πὼς ὁ ἔλεγχος τῶν λαῶν ἀποσκοπεῖ μόνον σὲ αὐτὸ.
Πιστεύω ἐπίσης στὸ ὅτι ὑφίσταται αὐτὸς ὁ ἔλεγχος ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων. Εἶναι ἀναγνωρίσιμος σὲ κάθε αὐτοκρατορία ποὺ στήθηκε ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Σὲ κάθε ἐπιχείρησι ποὺ δὲν σεβάστηκε τὸν ἐργαζόμενό της. Σὲ κάθε σύγχρονη ἤ παλαιοτέρα πολιτεία ποὺ δὲν σεβάστηκε τὸν πολίτη της.
Γιατὶ (παράδειγμα) νὰ καίγεται ὁ Κίσινγκερ γιὰ τὸ ἐὰν κατέχουν οἱ Ἕλληνες ἱστορία, γλώσσα κι ἐθνικὴ συνείδησι; Μήπως θὰ κάνῃ φιλοσοφικὲς συζητήσεις μαζί τους; Φυσικὰ ὄχι! Καρφάκι δὲν τοῦ καίγεται! Ὅμως τὸν ἐνδιαφέρει, μαζί μὲ ὅλην αὐτὴν τὴν περίεργη συμμορία, νὰ μπορῇ διαρκῶς νὰ αὐξάνῃ τὶς ἀποδόσεις του! Γιὰ νὰ αὐξηθοῦν ὅμως οἱ ἀποδόσεις, θὰ πρέπῃ νὰ μειώνεται ὁ ἀνταγωνισμὸς καὶ νὰ περιορίζονται οἱ ὑποψήφιοι λῆπτες τμημάτων ἀπὸ τὴν πίττα τῆς οἰκονομίας. Σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωσι καὶ μόνον πραγματοποιοῦνται συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, μυστικὲς συμφωνίες καὶ μεθοδεύσεις.
Ποῦ ἀποσκοποῦν; Ἤ ὀρθότερα, ἀποσκοποῦν κάπου;
Σαφῶς!
Πρωτίστως ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν ἐξακολούθησι αὐτῶν τῶν «ἐθίμων». Σὲ κανέναν ἐργοδότη δὲν ἀρέσει ὁ «συνδικαλισμός». Γιατὶ νὰ ἀρέσῃ στοὺς παγκοσμίους ἐργοδότες; Φροντίζουν νὰ ἔχουν «ἐλεγχομένους» συνδικαλισμοὺς ποὺ, ἐὰν γιὰ κάποιον λόγο «ξεφύγουν» τότε θὰ πρέπῃ νὰ χρησιμοποιηθῇ τὸ «διαίρει καὶ βασίλευε» γιὰ νὰ διαλυθοῦν, εἶτε ἡσύχως εἶτε βιαίως!
Ἕνα δεύτερο σημεῖον εἶναι ἡ ἀναγκαῖα καὶ ἡ «ἐπιβεβλημένη» παιδεία. Ὅταν πασχίζῃς νὰ ἐλέγξῃς κάποιον, ποὺ ἔχει ἐπίγνωσι τῶν δυνατοτήτων του, καταντᾶ ἕνας ἀγώνας μὲ ἀμφισβητούμενα ἀποτελέσματα. Ἀντιθέτως, ὅταν τὸν «πείσῃς» νὰ ἀμοιφθῇ μὲ τὸν μισθὸ τοῦ ἐργάτου, ἀντὶ τοῦ προϊσταμένου (ποὺ δικαιοῦται), τότε καὶ ἡ «έπιχείρησις» ἀποδίδει καλλίτερα κι ὁ «ἐργαζόμενος» δὲν ἔχει πολλὰ περιθώρια ἀντιδράσεως. Ἐννοεῖται πὼς στὸ μεταξὺ ἡ ἀγορὰ «στενάζει» καὶ ἡ ἀνεργία καλπάζει!! (Βλέπε ΚΟΣΚΟ καὶ συμβάσεις αὐτῆς!) Εἶναι πολὺ σημαντικὸν λοιπὸν νὰ μειώνῃς τὴν πιθανότητα ἐπιγνώσεως καὶ συνειδητοποιήσεως αὐτοῦ ποὺ χρειάζεσαι ὡς ὑπάλληλο. Νὰ τοῦ κόβῃς ἀπὸ τὴν αὐτογνωσία καὶ νὰ τοῦ ἐξαφανίζῃς τὴν αὐτοεκτίμησι. Νὰ ἔχῃ πτυχία, τεχνικὲς γνώσεις, ἐξειδίκευσι ἀλλὰ ΠΟΤΕ συνειδητὴ ἐπίγνωσι! Νὰ μὴν καταλάβῃ ΠΟΤΕ ποιὸς εἶναι καὶ κυρίως ποιὸς θὰ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!!!
Τρίτον καὶ σημαντικότερον. Δημιουργία συνθηκῶν φόβου! Τὸ καλλίτερο ἐργαλεῖο τους!!!! Κλιματολογικὲς συνθῆκες, οἰκονομικὴ κρίσι, πυρηνικὸς ἐξοπλισμός, ἐθνικιστικὲς ἐκρήξεις, διατροφή, πολυεθνικές, παγκόσμιες κυβερνήσεις, μυστικὰ ὅπλα….. Πολλὲς φορές γίνεται συνδιασμός δύο ἤ περισσοτέρων ἀπειλῶν…. Ἄλλοτε πάλι παραμένουν μεταξύ ἀσαφῶν πληροφοριακῶν νεφῶν καὶ συγκεκριμένων εἰκόνων. Ἀποτέλεσμα φυσικὰ ἡ καλλιέργεια κι ἐνδυνάμωσις τοῦ ὅποιου πραγματικοῦ ἢ (συχνότερα) φανταστικοῦ φόβου! Ὁ φόβος παραλύει! Δυσκολεύει τὴν καθαρότητα στὴν σκέψι! Ὁδηγεῖ συχνὰ σὲ ἀποφάσεις διφορούμενες… Κι ἐκεὶ εἰσβάλει ἡ καθοδήγησις κι ὁ ἔλεγχος!!!
Πῶς ἀντιμετωπίζονται;
Μὲ ἕνα καὶ μοναδικό «ὅπλο» γιὰ κάθε κατηγορία!
ΠΑΙΔΕΙΑ!!!
ΠΑΙΔΕΙΑ!!!!
ΠΑΙΔΕΙΑ!!!!
ΓΝΩΘΙΣΕΑΥΤΟΝ!!!
Ἐὰν κάθε πολίτης αὐτοῦ τοῦ κόσμου συνειδητοποιήσῃ τὶς πραγματικὲς τους δυνάμεις, σὲ πολύ μικρὸ χρονικὸ διάστημα ὅλοι αὐτοὶ οἱ χάρτινοι πύργοι θὰ καταρρεύσουν!
Ἀπαιτεῖται στροφὴ στὴν αὐτάρκεια!!! Ὅσο λιγότερο ἐξαρτώμενοι εἴμαστε ἀπὸ τρίτους, τόσο λιγότερο ἐλεγχόμενοι καθιστάμεθα! Ὅσο βαθύτερα γνωρίζουμε τὶς δυνάμεις μας, τόσο πιὸ δυνατοὶ αἰσθανόμαστε. Ὅσο περισσότερο μοιραζόμαστε τὶς «γνώσεις καὶ τὶς πληροφορίες» μας, τόσο δυσκολότερα μποροῦν νὰ ἱκανοποιήσουν τὶς ὀρέξεις τους.
Ὁ παγκόσμιος πληθυσμὸς ὀρθώνεται κι ἀντιδρᾶ. Ἀρχίζει νὰ ἀντιλαμβάνεται τὸ παράλογον σκηνικὸ ποὺ ἔχει στηθεῖ εἰς βάρος του τόσους αἰῶνες! Οἱ ἀλλαγὲς φθάνουν μὲ ἀστραπιαῖες ταχύτητες! Αὐτὸ δὲν ἀλλάζει πλέον. Ἀρκεῖ νὰ γίνουμε κοινωνοὶ αὐτῆς τῆς «λογικῆς» καὶ θὰ διαπιστώσουμε τὰ ἀποτελέσματα νὰ συμβαίνουν σὲ κάθε τομέα τῆς ζωῆς γύρω μας!
Ἀπαιτεῖται ὅμως μία σημαντικὴ δράσις! Ἀπαιτεῖται ἡ αὐτοσυνειδητοποίησις μας! Εἶναι ἡ ἀρχὴ ὅσων χρειαζόμαστε. Καὶ σὰν ἄτομα καὶ σὰν κοινωνίες.




πηγη

ΠΗΓΗ

 

http://www.katohika.gr/2013/02/oli-h-alithia-se-ena-video.html