Τρεῖς «ξένοι» ὁμιλοῦν γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸν Ἑλληνισμὸ. Ἑλληνισμὸς: Ἡ μόνη λύσις γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα!

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014,
Ὧρα 7:00 – 9:30 μ.μ.
Πολιτιστικὸ κέντρο  «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»
Ἐθνικής Ἀμύνης 1, ἔναντι Λευκοῦ Πύργου, Θεσσαλονίκη
Τρεῖς «ξένοι» ὁμιλοῦν γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸν Ἑλληνισμὸ

Ὁμιλία στὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα, μὲ θέμα:

Ἑλληνισμὸς:  Ἡ μόνη λύσις γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα!
•        Simone Le Baron (Γαλλίδα) Καθηγήτρια γαλλικῶν, γλωσσολόγος, συγγραφεὺς
•        Arsham Momeni (Ἰρανὸς) Διδάκτωρ ἀρχιτεκτονικῆς, συγγραφεὺς
•        Sam Chekwas (Νιγηριανὸς) Ὀδοντίατρος, ἐκδότης, συγγραφεὺς («Τὸ θαῦμα νὰ νοιῶθης Ἕλληνας»!)

Διοργάνωσις Δῆμος Ἑλλήνων Πολιτῶν (Δ.Ε.Π.), ὁμάδα Θεσσαλονίκης

Πηγή: ηλ.τα.

Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php

Γιατί οι Σκωτσέζοι θέλουν να "αποδράσουν" από το Ηνωμένο Βασίλειο

Η Σκωτία θέλει να αποδράσει από την "φυλακή" του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς αποτελεί μια τελείως διαφορετική εθνότητα από τους Άγγλους, με ιστορία χιλιάδων χρόνων και διαφορετική φυλετική καταγωγή.


Είναι ένας αρχαίος περήφανος λαός και δεν μπορεί να ανεχθεί να αποτελεί το "δεκανίκι" των Άγγλων που είναι η κυριαρχούσα εθνότητα στην κρατική οντότητα της Βρετανίας, εδώ και τρεις αιώνες όταν το 1707 το βασίλειο της Σκωτίας ενώθηκε με αυτό της Αγγλίας, με την υπογραφή της Ενωτικής Πράξης μεταξύ των κυβερνήσεων των δυο κρατών και στη δημιουργία του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας.

Οι Σκωτσέζοι είναι λαός κελτικής καταγωγής, αντίθετα με τους Άγγλους που αποτελούν ένα κράμα γερμανικών φυλών με λίγο κελτικό αίμα.

Η κέλτικη γλώσσα, εκτός απ’ τη βρετανική περιλαμβάνει και μια δεύτερη γλωσσική ομάδα, που λέγεται γαελική. Πρόκειται για την σκωτική, την ιρλανδική και τη μανική (που μιλιέται στο νησί Μαν). Καμιά από τις παραπάνω πανάρχαιες κέλτικες διαλέκτους δεν είναι ακριβώς όμοια με την άλλη. Πάντως όλες κατάγονται απ’ την αρχαία κελτική γλώσσα. Η οποία ουδεμία εμφανή σχέση έχει με τη σημερινή αγγλική, που είναι ένα κράμα κελτικής, γερμανικής και γαλλικής, εξού και οι περιπλοκές της τόσο όσον αφορά την ορθογραφία, όσο και τη φθογγολογία.

Πρόκειται για έναν λαό εξαιρετικά εξαπλωμένο και διασπαρμένο. Έφτανε από τις ευρωπαϊκές ακτές της μεσογείου μέχρι τη Σκωτία και την Ιρλανδία αλλά και μέχρι το κέντρο της Μικράς Ασίας. Οι προς Γαλάτας επιστολές του Αποστόλου Παύλου απευθύνονται στους Γαλάτες (Κέλτες) της κεντρικής Μικράς Ασίας.


Οι Κέλτες πέρασαν στο νησί Μεγάλη Βρετανία από δύο μεριές. Από τη γαλλική Βρετάνη και από την Ιρλανδία, όπου έφτασαν νωρίτερα πάλι απ’τη Βρετάνη. Το γεγονός συνέβη την εποχή του σιδήρου, δηλαδή γύρω στο 1000π.Χ.

Οι Σκωτσέζοι είναι κέλτες κατά την καταγωγή. Όμως δεν ονομάζονταν έτσι πάντα, αλλά από τον 11ο μ.χ. αιώνα και έπειτα. Μέχρι τότε η Σκωτία είχε το ρωμαϊκό όνομα Καληδονία.

Ένα «Αγγλοσαξονικό Χρονικό» του 10ου αιώνα είναι η αρχαιότερη πηγή με τη χρήση της ονομασίας Σκωτία. Προέρχεται από το λατινικό Scoti, αγνώστου προελεύσεως, που αναφερόταν στους Γαλάτες της Ιβερνίας (σημερινή Ιρλανδία). Η ύστερη λατινική ονομασία Scotia (χώρα των Γαλατών) χρησιμοποιούταν μόνο για τις περιοχές της Σκωτίας όπου ομιλούνταν Κελτικά, ενώ κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα περιλάμβανε ολόκληρη την περιοχή της Σκωτίας. Σήμερα, ο όρος χρησιμοποιείται για να δηλώσει οποιονδήποτε κάτοικο της περιοχής, ανεξάρτητα της εθνικότητας των προγόνων του.

Η γραπτή ιστορία της Σκωτίας ξεκίνησε με την άφιξη των Ρωμαίων στη νότια και κεντρική Μεγάλη Βρετανία, όταν κατέλαβαν τα τωρινά εδάφη της Αγγλίας και της Ουαλίας και τα μετέτρεψαν στη ρωμαϊκή επαρχία Britannia. Η κατοχή της Σκωτίας από τους Ρωμαίους γνώρισε σύντομα διαλείμματα. Οι Ρωμαίοι έχτισαν το Τείχος του Αδριανού για να ελέγξουν τις τοπικές φυλές και από τις δυο πλευρές, αλλά τελικά αποτέλεσε το βόρειο σύνορο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Βρετανία.

Τον 4ο μ.χ. αιώνα έρχονται στην περιοχή της σημερινής Σκωτίας και νεότεροι εξ Ιρλανδίας Κέλτες, οι Πίκτοι. Το 860 ο βασιλιάς των Σκωτσέζων Κέννεθ θα τους υποτάξει και θα τους εξαφανίσει ως ευδιάκριτη εθνότητα. Οι Ρωμαίοι ωστόσο πολύ νωρίτερα τα βρίσκουν μπαστούνια με τους άγριους Σκωτσέζους.

Ωστόσο, ο στρατηγός Ιούλιος Αγκρίκολα τους νικάει το 84π.χ., τη χρονιά που οι ρωμαίοι κατακτητές φτάνουν μέχρι τη Σκωτία. Όμως δεν κατάφεραν να καθυποτάξουν αυτόν τον πολεμικό λαό, γι’αυτό κι ο Αδριανός χτίζει το 120μ.χ. το περίφημο τείχος που φέρει το όνομά του, κόβοντας την Μεγάλη Βρετανία στα δύο ώστε να μην περνούν οι σκωτσέζοι στη γειτονική Αγγλία. Φυσικά αυτό το τείχος βοήθησε και στο να παραμείνει η φυλετική καθαρότητα των Σκοτσέζων.

Από το 843 που ο βασιλιάς Κέννεθ ιδρύει το βασίλειο της Σκωτίας, όλα ηρεμούν σιγά σιγά και η Σκωτία γίνεται με τον καιρό μια νοικοκυρεμένη χώρα, χάρη στις εξαιρετικές επιδόσεις των Σκωτσέζων στην οικονομία. Εξού και η παροιμιώδης τσιγγουνιά τους. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει άλλωστε, πως ο δημιουργός της επιστήμης της πολιτικής οικονομίας ο Άνταμ Σμιθ ήταν σκωτσέζος.

Έτσι δίπλα στην πρώτη βασιλική δυναστεία των Κέννεθ, έρχεται και κολλάει στα γρήγορα μια δεύτερη, των Ντάνκαν. Η ιστορία των απογόνων και των δύο δυναστειών θα αποτελέσει την αφορμή για να γραφεί το σπουδαιότερο λογοτεχνικό κείμενο πάνω στο πρόβλημα της λύσσας για εξουσία: ο Μάκβεθ του Σαίξπηρ, μια τραγωδία βουτηγμένη σε σκωτσέζικο αίμα απ’την πρώτη μέχρι την τελευταία αράδα.

Η πραγματική ιστορία της τραγωδίας αναφέρεται στον ομώνυμο σκωτσέζο βασιλιά που ήταν γιός του ηγεμόνα του Μορέμπ, τον δολοφόνησε ο ανιψιός του το 1020, του πήρε το στέμμα και βασίλευσε ως Μάλκομ Β’. Το 1040 τον δολοφόνο διαδέχεται ο Ντάνκαν-τον οποίο όμως ο Μάκβεθ γιος του δολοφονηθέντος θα τον σκοτώσει ως εκδίκηση και θα του πάρει το στέμμα. Τελικά μετά από την προσπάθεια υφαρπαγής του στέμματος από 5-6 βασιλιάδες ο γιός του Ντάνκαν θα σκοτώσει τον Μάκβεθ και θα γίνει ο επόμενος βασιλιάς με το όνομα Μάλκομ Γ’.

Στην εποχή της βασιλείας του δολοφόνου του Μάκβεθ, του Μάλκομ Γ’ οι σκωτσέζοι υιοθετούν την αγγλική γλώσσα καθώς και τα αγγλικά ήθη των γερμανικής καταγωγής γειτόνων τους, ενώ μέχρι τότε μιλούσαν κελτικά.

Το βασίλειο των Πίκτων ήταν το κράτος που έγινε τελικά γνωστό ως Άλμπα ή Σκωτία. Στις αρχές του 8ου αιώνα, το βασίλειο των Πίκτων ήταν σε μεγάλο βαθμό όμοιο με το βασίλειο των Σκώτων, υπό τη βασιλεία του Αλέξανδρου Α' της Σκωτίας (1107 – 1124). Ωστόσο, μέχρι τον 10ο αιώνα, οι Πίκτες επηρεάστηκαν από τη γαελική κουλτούρα και ανέπτυξαν ένα μύθο με ιρλανδικές ρίζες γύρω από τον πρόγονο της τότε βασιλικής δυναστείας, τον Κένεθ Α' της Σκωτίας.

Μέχρι το 12ο αιώνα, οι βασιλείς της Άλμπα κατέκτησαν τα αγγλόφωνα εδάφη στα νοτιοανατολικά και κυρίευσαν το Γκάλογουεϊ και το Κέιθνες, ενώ στο τέλος του 13ου αιώνα διαμορφώθηκαν τα σύνορα Αγγλίας - Σκωτίας όπως είναι γνωστά περίπου σήμερα. Ωστόσο, οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές μετέβαλαν τη Σκωτία κατά τα ύστερα μεσαιωνικά χρόνια.

Στα χρόνια του βασιλιά Δαυίδ Α' της Σκωτίας, ξεκίνησαν η φεουδαρχία, η αναδιοργάνωση της κυβέρνησης και η ίδρυση των πρώτων, από νομικό ορισμό, πόλεων, που ονομάζονταν burghs. Συν τοις άλλοις, η μετανάστευση Γάλλων και Άγγλων ιπποτών και κληρικών έφερε πολιτισμικές αναμείξεις: ο πολιτισμός και η γλώσσα των παράκτιων περιοχών στα ανατολικά και νοτιοανατολικά δέχτηκε αγγλικές επιρροές, ενώ η υπόλοιπη χώρα διατήρησε τη Γαελική γλώσσα.

Ο θάνατος του Αλέξανδρου Γ' της Σκωτίας το 1286 και της εγγονής του, Μαργαρίτας της Νορβηγίας, έσπασε τη διαδοχή των βασιλιάδων της Σκωτίας, με αποτέλεσμα να παρέμβει ο βασιλιάς Εδουάρδος Α' της Αγγλίας, ο οποίος τοποθέτησε τον Ιωάννη της Σκωτίας σαν υπο-βασιλιά. Η σχέση αυτή διεκόπη, οδηγώντας σε μια αποτυχημένη προσπάθεια των Άγγλων για καθολική κυριαρχία.

Πρόκειται για το γνωστό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, με επιφανή τον Γουίλιαμ Γουάλας και άλλους, ενώ στη διαιρεμένη χώρα έγινε βασιλιάς ο Ροβέρτος Μπρους. Ο πόλεμος συνεχίστηκε για κάποιες δεκαετίες μέχρι τα μισά του 14ου αιώνα. Η έλλειψη διαδόχου του Δαυίδ Β' της Σκωτίας οδήγησε τον ανιψιό του, Ροβέρτου Β', στο θρόνο και στην καθιέρωση της δυναστείας των Στιούαρτ, που βασίλεψαν στη Σκωτία μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα. Η χώρα γνώρισε μεγάλη ευημερία κατά τη Σκωτσέζικη Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό.

Το 1603, ο Ιάκωβος ΣΤ' της Σκωτίας κληρονόμησε τον αγγλικό θρόνο. Η Σκωτία παρέμεινε, εκτός μιας σύντομης περιόδου, ξεχωριστό κράτος, παρά τη σύγκρουση μεταξύ στέμματος και Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας περί εκκλησιαστικής διακυβέρνησης. Το 1707, αγγλικές απειλές για πάγωμα του εμπορίου και της ελεύθερης διακίνησης από τα σύνορα Αγγλίας - Σκωτίας, οδήγησαν στην υπογραφή της Ενωτικής Πράξης του 1707 μεταξύ των κυβερνήσεων των δυο κρατών και στη δημιουργία του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας.

Το 1745 οι Χαϊλάντερς επαναστατούν διεκδικώντας τη σκωτσέζική τους γνησιότητα και φυσικά την ανεξαρτησία τους αν και λίγο νωρίτερα το 1707 τα δύο βασίλεια της Σκωτίας και Αγγλίας είχαν ενωθεί σε ένα – το Ενωμένο βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας. Αργότερα βέβαια με την προσάρτηση του Ώλστερ (βόρεια Ιρλανδία) θα πάρει το πλήρες σημερινό όνομα: Ενωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας.

Αξίζει να σημειωθεί πως η ένωση των δύο βασιλείων, της Αγγλίας και της Σκωτίας, έγινε από τη βασίλισσα Άννα Στιούαρτ, που αν και Σκωτσέζα ήταν βασίλισσα της Αγγλίας πριν από την ένωσή της με την Σκωτία.

Το 1998, εγκαθιδρύθηκε το Κοινοβούλιο της Σκωτίας από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου. Αρχηγός κράτους στη Σκωτία είναι ο Βρετανός μονάρχης, επί του παρόντος η βασίλισσα Ελισάβετ Β'.

Οκτώ ημέρες πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα της 18ης Σεπτεμβρίου, το Παλάτι του Μπάκιγχαμ διαμηνύει σε υψηλούς τόνους "Αφήστε ήσυχη τη Βασίλισσα" την ώρα που ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, ο ηγέτης των Φιλελεύθερων, Νικ Κλεγκ και ο επικεφαλής των Εργατικών, Εντ Μίλιμπαντ, μεταβαίνουν σήμερα στη βόρεια Σκωτία έχοντας ήδη αλλάξει άρδην τα προγράμματά τους προκειμένου να πείσουν τους πολίτες να ψηφίσουν όχι στην ανεξαρτητοποίηση.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με την βρετανική "Telegraph", κορυφαίες τράπεζες , όπως η Barclay's, η Deutsche Bank, η Societe Generale και η JP Morgan, προειδοποιούν ότι, εάν οι Σκωτσέζοι ψηφίσουν υπέρ της απόσχισης, τότε αυτό θα σήμαινε καταστροφή για την βρετανική οικονομία.

Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επισημαίνουν μάλιστα ότι, αμέσως μετά τις πρώτες δημοσκοπήσεις που έδειξαν ότι μπορεί να επικρατήσει το "ναι" στην απόσχιση την ημέρα της κάλπης ,πολλοί ήταν αυτοί που απέσυραν τα χρήματά τους από βρετανικές εταιρείες. Από την πλευρά της, η γαλλική επενδυτική τράπεζα, Societe Generale, προέβλεψε πως , εάν τελικά οι Σκωτσέζοι ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτητοποίησης, τότε η στερλίνα θα μπορούσε να κατρακυλήσει ακόμα και 5% έναντι του δολαρίου.

Η πιθανότητα να ψηφίσουν οι Σκωτσέζοι την ανεξαρτησίας τους είναι πλέον πολύ μεγάλη, καθώς το ρεύμα του "ναι" αυξήθηκε εντυπωσιακά τους τελευταίους δύο μήνες, και όλοι γνωρίζουν ότι οι αναποφάσιστοι, επιλέγουν στο τέλος με βάση το ρεύμα του νικητή. Πρόκειται για μια ξεκάθαρα διαφορετική εθνότητα που δεν αφομοιώθηκε ποτέ από την αγγλική κηδεμονία, και τώρα νιώθει αρκετά δυνατός να σταθεί στα πόδια του ακολουθώντας τον δικό του δρόμο. Μην ξεχνάμε ότι τα πετρέλαια που δίνουν την ενεργειακή ανεξαρτησία στην Αγγλία, ανήκουν στην σκωτσέζικη ΑΟΖ της Βόρειας Θάλασσας.

Εάν φύγουν οι Σκωτσέζοι η Αγγλία θα "μυκρίνει" αισθητά, και οι άρχοντες του Λονδίνου θα πέσουν θύματα για πρώτη φορά του δικού τους δόγματος, του "διαίρει και βασίλευε". Τελικά η Θεία Δικαιοσύνη χτυπά με αρκετή δόση ειρωνείας.

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/09/blog-post_917.html

Le Monde για Αμφίπολη: "Σπάνια ανακάλυψη - Είναι ο μεγαλύτερος τάφος που έχει ανακαλυφθεί" ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΤΕΙ

ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ; ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΠΟΣΗ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟ ΜΝΗΜΕΙΟ !!!

ΥΠΗΡΕΤΗΣΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΑ ΙΣΑΡΙΘΜΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΘΕΡΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΣΠΡΟΒΑΛΤΑΣ( ΕΓΓΥΣ  ΑΜΦΙΠΟΛΕΩΣ). ΣΥΧΝΑ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ ΑΣΠΡΟΒΑΛΤΑΣ .ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΝΗΜΕΙΟ, ΕΚΤΟΣ ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΘΕΩΡΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΕΙΝΟ.

ΔΥΣΜΟΙΡΕ ΕΛΛΗΝΙΣΜΕ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΔΙΟΤΙ ΕΔΩΣΕΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΒΑΡΒΑΡΟ ΚΟΣΜΟ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΗΣ. ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΜΕ ΠΡΩΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥΣ ΘΕΟΚΡΑΤΕΣ . ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΣΕ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΎΜΕΝΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ .

ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ

 

Με διθυραμβικά σχόλια, η γαλλική εφημερίδα, «Le Monde», αναφέρεται στην σπουδαιότητα των αρχαιολογικών ευρημάτων στην Αμφίπολη σ΄ένα εκτενές άρθρο της στην ιστοσελίδα της, υπό τον τίτλο: «Γιγαντιαίος τάφος στην Ελλάδα -Τι συμβαίνει στην ανασκαφή».
Παραθέτοντας απόψεις Ελλήνων ιστορικών και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, ο αρθρογράφος της «Le Monde», Nicolas Constans,  επισημαίνει ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο τάφο που έχει ανακαλυφθεί στην Ελλάδα κι ότι πρόκειται για μία σπάνια ανακάλυψη.  
«Στον μνημειώδη τάφο της Αμφίπολης, ο οποίος στεγάζει κατά πάσα πιθανότητα έναν άνθρωπο της οικογένειας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έχουν ξεκινήσει ανασκαφές από το καλοκαίρι. Είναι ένα μοναδικό και σπάνιο στο είδος του μνημείο. Είναι ο μεγαλύτερος τάφος που έχει ποτέ ανασκαφεί στην Ελλάδα. Από την στιγμή της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στο σημείο, όλα τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα στον στον γιγαντιαίο τάφο. Αυτή τη στιγμή, οι αρχαιολόγοι διεισδύουν σιγά σιγά στο εσωτερικό του τάφου. Πρόκειται για σπάνια ανακάλυψη. Είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς τι ακριβώς περιλαμβάνει, το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού δίνει τις πληροφορίες με το σταγονόμετρο. Και διάφορες φήμες κυκλοφορούν.
Πρόκειται για έναν τεχνητό λόφο, εντός ενός κυκλικού τοίχου, μήκους 500 μέτρων. Συγκριτικά, το μαυσωλείο του ρωμαίου αυτοκράτορα Αυγούστου έχει μόνο 270 μέτρα μήκος τοίχου. Ο κυκλικός αυτός τοίχος από πέτρες μαρμάρινες, εμποδίζει την τεράστια μάζα χώματος να καταρρεύσει. Αυτός ο τεράστιος λόφος κοσμείτο από το άγαλμα ενός γιγαντιαίου λέοντος. Με τη βάση του, το λιοντάρι έφτανε περίπου τα 30 μέτρα ύψος, όσο και ένα μεγάλο κτίριο. Εν ολίγοις, ένα μνημείο ορατό από μακριά, το οποίο υψωνόταν θριαμβευτικά μέσα στο τοπίο.
Οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν αυτό τον τεχνητό λόφο, ύψους 20 περίπου μέτρων, από το 1960. Δεν αμφέβαλλαν ότι κρύβει έναν τάφο, σύνηθες στην περιοχή κατά την αρχαιότητα. «Γνωρίζουμε πολλές δεκάδες τάφους τέτοιου τύπου» σημειώνει ο Ελληνας ιστορικός Μιλτιάδης Χατζόπουλος, ειδικός στην περιοχή. Το 1999, μια ομάδα είχε ακτινογραφήσει το υπέδαφος και είχε ανακαλύψει πιθανή παρουσία στοιχείων κάτω από τον λόφο. Στη συνέχεια, το 2012, η τοπική υπηρεσία αρχαιολογίας ανακάλυψε τον τοίχο του μνημείου.
Σκάβοντας οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι έλειπε το πάνω μέρος. Ισως γιατί όταν ένα μνημείο έχει εγκαταληφθεί, οι κάτοικοι στα επόμενα χρόνια συχνά χρησιμοποιούν τις πέτρες για να κατασκευάσουν ή να επιδιορθώσουν άλλα κτίσματα. Οι αρχαιολόγοι ερευνούν το λιοντάρι της Αμφίπολης, το οποίο είχαν ανακαλύψει Γάλλοι αρχαιολόγοι, στον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Μια ομάδα Αμερικανών είχε ανακαλύψει επίσης διάφορα κομμάτια πέτρας σε ένα κοντινό ποταμό. Στη δεκαετία του 1930, οι Γάλλοι συντηρητές επισκευάζουν το λιοντάρι και κατασκευάζουν μια βάση στην οποία το τοποθετούν, μικρότερη από το πρωτότυπο.
Οι αρχαιόλογοι ανέβηκαν στην κορυφή του λόφου και ανακάλυψαν τις βάσεις του αγάλματος του λιονταριού. Το καλοκαίρι άρχισαν την ανασκαφή και μπήκαν στο εσωτερικό του λόφου, στην καρδιά του τάφου.
Μια μαρμάρινη σκάλα κατεβαίνει προς την είσοδο. Οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με ασυνήθιστη προσοχή. Η είσοδος είναι διακοσμημένη με δύο σφίγγες, που κοιτάζονται, και είναι υψηλές όσο ένας άνθρωπος ενώ από ό,τι φαίνεται ήταν ζωγραφισμένες.
Η είσοδος δίνει σε ένα είδος διαδρόμου μήκους 6 μέτρων, με μαρμάρινους τοίχους. Το πάτωμα αποτελείται από μαρμάρινο ψηφιδωτό. Ενας άλλος τοίχος προστατεύει μια νέα είσοδο, η οποία κοσμείται από δύο Καρυάτιδες. Είναι γυναικεία αγάλματα, τα οποία χρησιμεύουν σαν κολόνες στην ελληνική και ρωμαϊκή αρχιτεκτονική. Γενικά, τα μπράτσα τους χρησιμεύουν να συγκρατούν το πάνω μέρος του μνημείου, αλλά εδώ τα μπράτσα είναι κομμένα στον ώμο.
«Πολλά στοιχεία σε αυτό τον τάφο δεν μοιάζουν σε τίποτα από όσα γνωρίζουμε» εξηγεί ο Μιλτιάδης Χατζόπουλος. «Η χρήση μαρμάρου στην είσοδο, οι σφίγγες και οι Καρυάτιδες είναι ασυνήθιστα. Δεν βάζουμε Καρυάτιδες σε τάφο!». Συνήθως οι είσοδο έχουν πόρτες μαρμάρινες, όπως ο τάφος του Φιλίππου ΙΙ, στην Βεργίνα.
Αυτή τη στιγμή οι αρχαιολόγοι περνούν στον άλλο διάδρομο, μετά τις Καρυάτιδες.
Είναι ο τάφος συλημένος;
Οι αρχαιολόγοι το αρνούνται. Αν έχει συληθεί, αυτό δεν μπορεί να έγινε παρά από το πάνω μέρος του λόφου γιατί η είσοδος είχε τοίχο. Η ομάδα των αρχαιολόγων δεν έχει αναφέρει ως σήμερα κάποια δίοδο. Ωστόσο η περιοχή ήταν διαβόητη για τη δράση αρχαιοκαπήλων. Ωστόσο τα ερωτήματα μένουν:
Γιατί οι σφίγγες δεν έχουν κεφάλι και φτερά. Οι Καρυάτιδες δεν έχουν μπράτσα και μια από αυτές δεν έχει πρόσωπο. Σύληση; «Είναι δύσκολο να καταλάβουμε. Στην αρχαιότητα, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σήμερα, δεν έκλεβαν κομμάτια αγαλμάτων, δεν είχε συλλέκτες για να τα αγοράσουν» εξηγεί ο κ. Χατζόπουλος. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν θραύσματα από το φτερό μιας σφίγγας και κομμάτια από τα δάχτυλα των Καρυάτιδων. Οι Καρυάτιδες έχουν αλλοιωθεί ίσως από την πτώση λίθων. Αλλά για τις σφίγγες ήταν μάλλον ενσυνείδητη η φθορά.
Οι αρχαιολόγοι ανακοίνωσαν ότι το μαυσωλείο είναι του τελευταίου τετάρτου του IV αιώνα, ήτοι μεταξύ 325-300 π.Χ. «Υποθέτουμε ότι οι αρχαιολόγοι έχουν στοιχεία που δεν έχουν ακόμη αποκαλύψει» αναφέρει ο Μιλτιάδης Χατζόπουλος,  ο οποίος, το 2013, είχε δηλώσει ότι νομίσματα επέτρεπαν να χρονολογηθεί ο τάφος της Αμφίπολης περί το 310 π.χ. Το μνημείο σε κάθε περίπτωση ήταν τυπικό στην Μακεδονία της εποχής: τάφος με θόλο.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ! Ξεπουλήσαν ακόμη και τα πνευματικά δικαιώματα των φωτογραφιών των ευρημάτων της Αμφίπολης σε ιδιωτική εταιρία !

hellasforce.com

Οταν ο Σαραμάγκου έλεγε στους Νεοφιλελεύθερους “πουλήστε και την μάνα σας”
δεν το έλεγε τυχαία

Το υπουργείο πολιτισμού φρόντισε να εκδώσει δελτίο τύπου και να απαντήσει στις διαδόσεις ότι η κυρία Παναγιωταρέα δεν πληρώνεται για την....
παρουσία της στην Αμφίπολη.

Προφανώς δεν άντεξαν τις πιέσεις των λοιπών δημοσιογράφων που ξεσήκωναν με τα κείμενά τους εναντίον αυτής της συνεργασίας.

Η κυρία Παναγιωταρέα λοιπόν που βρίσκεται όντως στην Αμφίπολη διαρκώς στις ανασκαφές και παρακολουθεί από κοντά τα πάντα φροντίζει ,λέει «τα του τύπου» και την επικοινωνία με τους έλληνες και ξένους δημοσιογράφους καθώς και την τροφοδοσία των μέσων με κάποιες φωτογραφίες από τα ευρήματα που εκείνη κρίνει.

Ρωτάμε λοιπόν τώρα και παρακαλούμε το υπουργείο πολιτισμού να μας απαντήσει:

Ποια είναι η ιδιωτική εταιρία που έχει αναλάβει την μαγνητοσκόπηση όλων των ανασκαφών που γίνονται στην Αμφίπολη αλλά και την φωτογράφιση των ευρημάτων ;

Ποιος είναι ο ιδιωτικός οργανισμός αυτός που θα έχει τα πνευματικά δικαιώματα των λήψεων και των φωτογραφίσεων και που θα εμπορευθεί μετά το πέρας της ανασκαφής τα ντοκουμέντα;

Αυτό να μας απαντήσει η κυρία Παναγιωταρέα ,αφού ασχολείται με «τα του τύπου».

Μήπως ξέρει να μας πει ποιος ή ποια κυρία βρίσκεται πίσω από αυτήν την εταιρία που θα έχει στο χέρι τα φωτογραφικά ντοκουμέντα από ευρήματα που βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος;

Όλοι οι αρχαιολόγοι όταν κάνουν τις ανασκαφές τους είτε φωτογραφίζουν οι ίδιοι ή κάποιος βοηθός τους ή ακόμη κάποιος έμμισθος φωτογράφος του υπουργείου . Εδώ τώρα πάλι γίναμε πρωτοπόροι δώσαμε τα δικαιώματα να τα εκμεταλλευτεί άλλος…

Αυτή είναι η Ελλάδα μας και τα κοράκια που κυκλοφορούν και αρπάζουν ότι βρίσκουν


http://www.anti-ntp.net/2014/09/blog-post_11.html

Μετανάστευση ... αξίζει? (Είσαι σίγουρος ότι θές να εγκαταλείψεις την Ελλάδα για μια καλύτερη τύχη κάπου αλλού;Για ρίξε μια ματιά στο παρακάτω)

Δεν μπορώ να πω ότι ανήκω στο μεταναστευτικό κύμα που γέννησε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, γιατί έφυγα το 2006 που τα οικονομικά της χώρας, για τους "κοινούς θνητούς" δεν ήταν
και πολύ χάλια. Βέβαια όλοι είχαν πέσει στη παγίδα των στεγαστικών, των εορτοδανείων, των διακοποδανείων, αλλά υπήρχαν δουλειές. Για όποιον είχε αντοχές superman και μπορούσε να δουλεύει 16 ώρες, ανέβαζε το εισόδημα του και κάλυπτε τα έξοδα, αυτά που...


έντεχνα μας είχαν πλασάρει σαν απαραίτητα  μιας "καθωσπρέπει" ζωής η καλύτερα... lifestyle.
Βλέπεις εκείνο το καιρό δεν μας έφταιγε ότι ο βασικός μισθός ήταν χαμηλά (που να ξέραμε που θα πέσει) αλλά πιστεύαμε ότι για να βγάλεις λεφτά πρέπει να δουλεύεις πολλές ώρες...  Όταν λοιπόν μου δόθηκε η ευκαιρία για δουλειά στη Μέση Ανατολή είχα στο κεφάλι μου δάνεια τα  οποία ξεπερνούσαν το μισό του μισθού μου. Οπότε το είδα σαν μια καλή ευκαιρία ώστε να μπορέσω να αντεπεξέλθω.
Έφυγα με μια δόση πίκρας αλλά και αισιοδοξίας μαζί, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ίσως να μην υπάρξει επιστροφή. Μπουχτισμένος από τους εργολάβους κατασκευαστικών έργων, που οι περισσότεροι χρωστούσαν και τη μάνα τους στο ΙΚΑ, στην εφορία και στους εργαζομένους, αλλά στη γύρα ήταν πρώτη μούρη...

Ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω τα πάντα προκειμένου να απαλλαγώ από το καρκίνωμα των δανείων. Πίσω άφηνα οικογένεια, φίλους, και πολλά ενδιαφέροντα, πιστεύοντας όμως ότι με τα ταξίδια ανά τρεις - τέσσερις μήνες θα μπορέσω να κρατώ επαφή μαζί τους και να ασκώ τις αγαπημένες μου ασχολίες....

Στα δυο τρία πρώτα χρόνια αυτό δούλεψε και όλοι έδειχναν ευχαριστημένοι... Ο καλός και σταθερός μισθός, έφτανε να καλυφθούν τα δάνεια, ακόμη και οι διακοπές, χωρίς το άγχος ότι στο γυρισμό δεν θα έχω χρήματα να βγάλω το μήνα. Απ ότι φάνηκε εκ των υστέρων, όμως, μόνο ένας καλός μισθός δεν είναι αρκετός για να καλύψει αυτά που ζητάει ο άνθρωπος. Αυτά που χρειάζεται για να νιώσει ευτυχισμένος...

Όταν είσαι εργαζόμενος στο εξωτερικό προσπαθείς να προσαρμοστείς στη νέα ζωή. Εργασιακά και προσωπικά. Εργασιακά οι συνθήκες είναι διαφορετικές από αυτές που υπάρχουν στην Ελλάδα. Υπάρχει άλλο καθεστώς το οποίο είναι πιο σκληρά επαγγελματικό. Οι εταιρίες σε προσλαμβάνουν για αυτά που ξέρεις να κάνεις καλά και όχι γι αυτά που ίσως μπορείς. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είσαι επαγγελματίας. Στο σβέρκο σου νιώθεις καθημερινά την ανάσα του καλύτερου και στην ουρά περιμένουν χιλιάδες βιογραφικά με κάποια καλύτερα από το δικό σου.
Τα προσωπικά... πάνε περίπατο. Αν και πλέον τα οικονομικά σου είναι καλύτερα, θα πρέπει τώρα σε αυτόν το τομέα να αποκτήσεις δυνάμεις superman για να μπορέσεις να τα χαρείς, αφού τα επαγγελματικά απορροφούν τις περισσότερες δυνάμεις και χρόνο σου. Πλέον το οικονομικό βγαίνει από το κεφάλι σου και δεν σκέφτεσαι αν μπορείς να κάνεις κάτι ή να αγοράσεις κάτι, που πριν θα το περνούσες από σαράντα κόσκινα αλλά ... αν το θέλεις και έχεις το χρόνο...

Η προσωπική σου αλλοίωση έρχεται χωρίς να το καταλάβεις. Εκτός από το χρόνο και την απόσταση που είναι αμίληκτα στις σχέσεις με τους ανθρώπους που έχεις αφήσει πίσω, η νοοτροπία σου αλλάζει ζώντας σε μια άλλη χώρα με διαφορετικές συνθήκες διαβίωσης. Κάθε φορά που επισκέπτεσαι τον τόπο σου αντιλαμβάνεσαι τις διαφορές. Κάθε φορά λίγο περισσότερο. Αρχίζουν να σε ενοχλούν καταστάσεις που προηγουμένως δεν έδινες σημασία, φτάνοντας να αναρωτιέσαι τι έχει αλλάξει. Νιώθεις ξένος ανάμεσα σε δικούς σου ανθρώπους. Έχεις την εντύπωση ότι ξαφνικά, δεν τους ξέρεις και δεν σε ξέρουν. Προσπαθείς να πιαστείς από κοινά περιστατικά του παρελθόντος στα οποία εσύ έχεις πατήσει Pause αλλά εκείνοι τα έχουν προσπεράσει, γιατί ζουν νέα.

 Μετά από τρία χρόνια το κατάλαβα... Η ζωή έτρεχε γύρω μου και εγώ ήμουν παγωμένος στη θέση μου, στη θέση Pause. Αντιλήφθηκα ότι μου έλειπαν μικρά καθημερινά πράγματα που είχα ζήσει στην Ελλάδα. Όλα αυτά τα μικρά καθημερινά συμβάντα που ζούμε στη καθημερινότητα μας χωρίς να τα δίνουμε σημασία άρχισαν να μου λείπουν αφάνταστα. Οι μικρές επιτυχίες και αποτυχίες των παιδιών στο σχολείο, η καλημέρα του περιπτερά μαζί με το πακέτο τσιγάρα, η ξαφνική συνάντηση ενός παλιού συμμαθητή, φίλου, συνεργάτη, το ζεστό ψωμί από το φούρνο της γειτονιάς, η ξαφνική μπόρα, ο χειμώνας, η άνοιξη... Άπειρα και ανεκτίμητα μικρά πραγματάκια που όλα μαζί συνθέτουν τη ζωή του καθενός από εμάς...

Συνέχισα όμως να μένω στην ίδια θέση παγωμένος ελπίζοντας σε... δεν ξέρω, προσπαθώντας να παίρνω δεκαπενθήμερες μικρές δόσεις γεύσης από τη ζωή που τρέχει κάπου αλλού μακριά, χωρίς εμένα, και μικρές δόσεις από τη ζωή του παρόντος που υπάρχει γύρω μου.  Χωρίς να το καταλάβω 8 χρόνια έχουν περάσει νεράκι και μόνο λίγες φλασιές ωραίων αναμνήσεων υπάρχουν στο μυαλό μου από αυτά τα χρόνια. Φλασιές ενός μετανάστη με καλό μισθό... Άξιζε η όχι?

Το να παλέψεις για την επιβίωση σίγουρα είναι αγώνας που έχεις υποχρέωση να τον δώσεις απέναντι στη ζωή. Το να αναλώνεσαι όμως για ένα καλύτερο αυτοκίνητο, σπίτι, εξοχικό, ακριβές διακοπές πλέον από τη θέση μου πιστεύω ότι είναι μάταιο.Το είδαμε, το ζήσαμε. Ακριβά αυτοκίνητα που αγοράστηκαν με υψηλότοκα δάνεια να πουλιούνται σε τιμές εξευτελιστηκές. Σπίτια που πάλεψε ο κόσμος να τα στήσει να βγαίνουν στο σφυρί προκειμένου να αποφύγουμε τα χαράτσια... Ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τα θέλω μας. Ίσως να πρέπει να γίνουμε πιο σεμνοί απέναντι στη ζωή και να σταματήσουμε να ζηλεύουμε τις ζωές άλλων που καλώς μπορούν και τις ζουν μέσα στη χλιδή, αρκεί βέβαια να μην είναι στις δικές μας πλάτες.

Ακούω πολλούς να θέλουν να τα παρατήσουν όλα και να φύγουν στο εξωτερικό για καλύτερη τύχη. Δεν μπορώ να πω αν μόνο τα χρήματα που θα έρθουν είναι ικανά για να θεωρήσεις τον εαυτό σου τυχερό και ευτυχισμένο. Τίποτα σε αυτό το κόσμο δεν χαρίζεται. Αν σου έρθει κάτι, κάτι άλλο θα σου φύγει. Δεν ξέρω αν αυτά που θα χάσεις θα τα αναπληρώσεις με το χρήμα. Ξέρω μόνο ένα... ότι όταν τα φώτα σβήνουν το χαμόγελο έρχεται με αναμνήσεις Ελλάδας...

Τα παραπάνω είναι προσωπικές σκέψεις. Δεν είναι κανόνας. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αξίες στη ζωή ούτε τα ίδια πιστεύω...  

 +Κοινός Θνητός

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/09/blog-post_679.html

Συγκίνηση: Οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης είναι ολόσωμες [εικόνες]

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που έδωσε το υπουργείο Πολιτισμού σύμφωνα με τα οποία οι Καρυάτιδες ήταν θαμμένες στο χώμα που υπήρχε ανάμεσα στο διαφραγματικό τοίχο όπου βρίσκονται και στον τοίχο σφράγισης.

Δείτε τις φωτογραφίες

Η ανακοίνωση του υπουργείο Πολιτισμού

Συνεχίστηκαν οι ανασκαφικές εργασίες στον λόφο Καστά Αμφίπολης, από την ΚΗ Εφορεία Αρχαιοτήτων. Σήμερα, αφαιρέθηκε ο πρώτος δόμος του τοίχου σφράγισης μπροστά από τις

καρυάτιδες και αποκαλύφθηκε η συνέχεια των χειριδωτών χιτώνων των δύο γλυπτών.

Οι καρυάτιδες, από την εξωτερική πλευρά, φαίνεται ότι ανασηκώνουν ελαφρά τον χιτώνα τους, με το αντίστοιχο χέρι τους. Τμήματα του προσώπου και της πόλου της ανατολικής καρυάτιδας, εντοπίστηκαν κατά την ανασκαφή και αποδόθηκαν στο γλυπτό.

Τα μέλη της διεπιστημονικής ομάδας διαπίστωσαν ότι οι εσωτερικοί βραχίονες των καρυάτιδων δεν στήριζαν το επιστύλιο, καθώς δεν παρατηρούνται σύνδεσμοι μολυβδοχόησης, ούτε επεξεργασία της κάτω επιφάνειας του επιστυλίου, ώστε να δικαιολογείται η άποψη της στήριξης.

Προχώρησαν οι εργασίες απομάκρυνσης των αμμωδών χωμάτων στον χώρο, μπροστά και πίσω από τον διαφραγματικό τοίχο με τις καρυάτιδες. Μέχρι την στάθμη της μαρμάρινης οροφής, οι δύο πλευρικοί τοίχοι του καλύπτονται από μαρμάρινους ορθοστάτες, οι οποίοι μιμούνται τον περίβολο.

Παράλληλα, προχώρησαν οι τεχνικές εργασίες για την αντιστήριξη και την υποστήλωση του μνημείου, στο χώρο πίσω από τις καρυάτιδες:

1.Ολοκληρώθηκε η αντιστήριξη της βόρειας πλευράς του δεύτερου διαφραγματικού τοίχου με τις καρυάτιδες και της νότιας πλευράς του τρίτου διαφραγματικού τοίχου.

2.Ολοκληρώθηκε, η αντιστήριξη- υποστήλωση της θόλου στον χώρο, πίσω από τις καρυάτιδες.

3. Ελήφθησαν πρόσθετα μέτρα προστασίας της δυτικής Καρυάτιδας, με τοποθέτηση κατακόρυφης υποστήλωσης εκατέρωθεν αυτής. Η απαίτηση για πρόσθετη υποστήλωση, οφείλεται στη διαπίστωση επιπλέον κατακόρυφης ρωγμής στην κεφαλή, που οφείλεται στο αυξημένο θλιπτικό φορτίο, το οποίο προέρχεται κυρίως από την στήριξη της μαρμάρινης πλάκας της οροφής και από το δυτικό τμήμα του επιστυλίου.

4. Ολοκληρώθηκε η ασφαλής υποστήλωση της μαρμάρινης πλάκας οροφής.

Συνεχίστηκε η τοπογραφική αποτύπωση του τμήματος του περιβόλου, που αποκαλύφθηκε φέτος, δεξιά και αριστερά της εισόδου του ταφικού μνημείου, με δορυφορικές και επίγειες γεωδαιτικές μεθόδους (τρισδιάστατη ψηφιακή σάρωση). Επιπλέον, ξεκίνησαν οι εργασίες τοπογραφικής τεκμηρίωσης του περιβάλλοντος χώρου του μνημειακού συγκροτήματος .

Τέλος για την προστασία του μνημείου και των εργαζομένων τοποθετήθηκε αλεξικέραυνο στην κορυφή του λόφου.

Πηγή: iefimerida.gr

Ανατρεπτική θεωρία για τον τάφο στην Αμφίπολη: Ανήκει στον φίλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ηφαιστίωνα -Τον παράγγειλε ο ίδιος ο στρατηλάτης

«Ο τύμβος Καστά στην Αμφίπολη είναι μακεδονικός τάφος και οικοδομήθηκε περίπου το 325 π.Χ. κατά παραγγελία του Αλέξανδρου για τον Ηφαιστίωνα» τονίζει ο Θεόδωρος Μαυρογιάννης, καθηγητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Σε διάλεξη που έδωσε την Τετάρτη ο πανεπιστημιακός με θέμα τον τύμβο της Αμφίπολης με τον τίτλο «Ο τύμβος της Αμφιπόλεως: Ελεγχος των γεγονότων και των πηγών της περιόδου 324-294 π. Χ.» υποστήριξε πως ο τάφος ανήκει στον παιδικό φίλο και συνοδοιπόρο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ηφαιστίωνα.

Στόχος της διάλεξης ήταν να φωτίσει πτυχές των ανασκαφών, πάντα με σεβασμό στις εργασίες και τη δουλειά που πραγματοποιεί η ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη.

Απαντώντας σε ερώτημα ο κ. Μαυρογιάννης υποστήριξε πως, μέσα από την οπτική γωνία της ιστορίας των ελληνιστικών χρόνων, ο Τύμβος Καστά, είναι μακεδονικός τάφος και οικοδομήθηκε περίπου το 325 π.Χ. .Την παραγγελία για τον τάφο έδωσε ο ίδιος ο Αλέξανδρος για τον Ηφαιστίωνα.

Ο κ. Μαυρογιάννης, πάντως, σημείωσε ότι η διαφορετικότητα ιστορίας και αρχαιολογίας είναι αυτή που καθιστά δύσκολη την απάντηση στα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται για τον Τύμβο.

Η παρουσίαση επικεντρώθηκε καταρχήν στα γεγονότα των ετών 325-320 π.Χ., με αφετηρία την αίσια επάνοδο από την Ινδία του στόλου του Αλεξάνδρου υπό τον «Αμφιπολίτη» Νέαρχο στις εκβολές του ποταμού Τίγρη (αρχές του 324 π.Χ.) και την απόφαση της Ώπιδος για την αποστρατεία. Συνεχίστηκε με τον αιφνίδιο θάνατο του «φιλαλέξανδρου» Ηφαιστίωνα τον Οκτώβριο του 324 π.Χ. στα Εκβάτανα και κορυφώθηκε με τον θάνατο του ιδίου του Αλεξάνδρου στις 13 Ιουνίου 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα και με τα της ταφής του στην Αίγυπτο, αρχικά στην Μέμφιδα και κατόπιν στην Αλεξάνδρεια, οριστικά στο μαυσωλείο των ανακτόρων που ονομάστηκε Σήμα.

Ποιος είναι ο Ηφαιστίωνας

Ο Ηφαιστίωνας ήταν γιος του Αμύντορα, παιδικός φίλος, αξιωματικός και συνοιδοιπόρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Γεννημένος στην Πέλλα ήταν ένας από τους Μακεδόνες βασιλικούς παίδες που συμμετείχαν με τον Αλέξανδρο στις διαλέξεις του Αριστοτέλη, ενώ ακολούθησε τον Μακεδόνα βασιλιά στην εκστρατεία του στην Ασία.

Στα πρώτα χρόνια της εκστρατείας στην Ασία, βρίσκουμε ελάχιστες αναφορές στον Ηφαιστίωνα σε στρατιωτικές επιχειρήσεις. Το 332 π.Χ. τον βρίσκουμε να ηγείται του στόλου που συνόδευε τον στρατό του Αλέξανδρου στη Φοινίκη. Το 331 π.Χ., ήταν αυτός που δέχτηκε ένα νεαρό από τη Σάμο, τον Αριστίωνα, σταλμένο από τον Δημοσθένη για να μεσολαβήσει στον Αλέξανδρο για ένα πιθανό συμβιβασμό.

Κατά τη διάρκεια της μάχης στα Γαυγάμηλα, ο Ηφαιστίων τραυματίστηκε ενώ πολεμούσε ως επικεφαλής των σωματοφυλάκων. Πήρε ενεργό μέρος στην ανάκριση του Φιλώτα και μάλιστα προέτρεψε τους υπόλοιπους Μακεδόνες να τον βασανίσουν ώστε να ομολογήσει τους συνενόχους του. Ως ανταμοιβή, του δόθηκε η ηγεσία των Εταίρων, την οποία μοιράστηκε με τον Κλείτο τον μαύρο, γιο του Δροπίδη. Στη συνέχεια ο Ηφαιστίων πήρε ενεργό μέρος στις εκστρατείες στη Βακτρία, στη Σογδιανή και αργότερα στην Ινδία, επικεφαλής της εμπροσθοφυλακής μαζί με τον Περδίκκα. Μάλιστα, μετά από 30 ημέρες πολιορκίας κατάφεραν να καταλάβουν την πόλη Όμφιδα (Τάξιλα).

Στη μάχη του Υδάσπη εναντίον του Πώρου, ο Ηφαιστίων διοικούσε το ιππικό στην αριστερή πτέρυγα της στρατιάς του Αλέξανδρου. Στην συνέχεια μαζί με τον Περδίκκα ίδρυσαν την πόλη Οροβάτιδα στον δρόμο προς τον Ινδό ποταμό.

Αργότερα, στα Σούσα, πήρε μέρος στον ομαδικό γάμο με γυναίκες από την Περσία και μάλιστα ο ίδιος νυμφεύθηκε τη Δρυπετίδα, αδερφή της γυναίκας του Αλέξανδρου, Στατείρας. Από τα Σούσα στάλθηκε με το κυρίως τμήμα του πεζικού στον Περσικό Κόλπο και έφτασαν μαζί στα Εκβάτανα το 325 π.Χ.. Κατά τη διάρκεια αγώνων και εκτεταμένης οινοποσίας, ο Ηφαιστίωνας αρρώστησε από πυρετό, με συνέπεια ύστερα από εφτά ημέρες να πεθάνει σε ηλικία 31 ετών.

iefimerida.gr

http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.gr/2014/09/blog-post_66.html

Προετοιμάσου για την επέτειο τής Φιλικής Εταιρείας...

-Γιατί κανείς δεν μας έμαθε τον μεγάλο όρκο;

-Διότι όλα πιστεύουν ότι είναι άχρηστος.

-Μα αυτός δεν προφύλαξε την Φιλική Εταιρία;

-Αυτός, ναι, αυτός.

-Αυτό είναι ήδη σημαντικό από μόνο του,
διότι δίχως τη Φιλική Εταιρία δεν θα υπήρχε επανάσταση.

-Και μπορεί να ήμασταν ακόμα σκλαβωμένοι,
με τόσους ραγιάδες που υπήρχαν και που βλέπουμε.

-Όλα αυτά δεν έχουν πια σημασία.

-Τι έχει τότε;

-Ότι εμείς δεν τον ξεχάσαμε.

-Ακόμα κι αν πέρασαν διακόσια χρόνια από τότε.

-Μα εμείς είμαστε λίγοι.

-Λίγοι αλλά σπάνιοι, όπως και τότε.

-Και αυτή η σπανιότητα αρκεί;

-Όχι δεν αρκεί.

-Τότε;

-Γι' αυτό είναι απαραίτητο το έργο.

-Σωστά είναι αναγκαίο.

-Αλλιώς δεν υπάρχουμε για την πατρίδα.

-Αλλιώς δεν υπάρχουμε απλώς.

-Θα μπορούσαμε όμως να τον μάθουμε σε άλλους.

-Ή τουλάχιστον να τον διαβάσουν.

-Για να ξέρουν.

-Είναι και αυτό σημαντικό.

-Ναι, αλλά γιατί τώρα.

-Διότι τώρα υπάρχει ανάγκη.

-Στα δεινά είναι απαραίτητος.

-Μα γιατί;

-Θα δώσει κουράγιο στους δικούς μας.

-Τώρα τα Χριστούγεννα;

-Είστε σίγουροι;

-Ακόμα και τώρα υπάρχει η αναζήτηση.

-Γιορτάζουν όλοι οι χριστιανοί.

-Τουλάχιστον να ξέρουν ότι έδωσαν μάχες για αυτό.

-Αλλιώς θα είχαν ψοφήσει όλοι.

-Μέσα στην οθωμανική αυτοκρατορία.

-Όταν πάλευαν οι ιππότες της δικαιοσύνης…

-Και οι κλέφτες της ανάγκης…

-Για ένα σταυρό !

ΟΡΚΟΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

«Ορκίζομαι ενώπιον του αληθινού Θεού, ότι θέλω είμαι επί ζωής μου πιστός εις την Εταιρείαν κατά πάντα. Να φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και τους λόγους της, μήτε να σταθώ κατ΄ουδένα λόγον ή αφορμή του να καταλάβωσι άλλοι ποτέ, ότι γνωρίζω τι περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή φίλον μου.

Ορκίζομαι ότι εις το εξής δεν θέλω έμβει εις καμμίαν εταιρείαν, οποία και αν είναι, μήτε εις κανέναν δεσμόν υποχρεωτικόν. Και μάλιστα, οποιονδήποτε δεσμόν αν είχα, και τον πλέον αδιάφορον ως προς την Εταιρείαν, θέλω τον νομίζει ως ουδέν.

Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους, θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήσει.

Ορκίζομαι να μη μεταχειριστώ ποτέ βίαν δια να αναγνωρισθώ με κανένα συνάδελφον, προσέχων εξ εναντίας με την μεγαλυτέραν επιμέλειαν να μην λανθασθώ κατά τούτο, γενόμενος αίτιος ακολούθου τινός συμβάντος, με κανένα συνάδελφον.

Ορκίζομαι να συντρέχω, όπου εύρω τινά συνάδελφον, με όλην την δύναμιν και την κατάστασίν μου. Να προσφέρω εις αυτόν σέβας και υπακοήν, αν είναι μεγαλύτερος εις τον βαθμόν και αν έτυχε πρότερον εχθρός μου, τόσον περισσότερον να τον αγαπώ και να τον συντρέχω, καθ΄όσον η έχθρα μου ήθελεν είναι μεγαλυτέρα.

Ορκίζομαι ότι καθώς εγώ παρεδέχθην εις Εταιρείαν, να δέχομαι παρομοίως άλλον αδελφόν, μεταχειριζόμενος πάντα τρόπον και όλην την κανονιζομένην άργητα, εωσού τον γνωρίσω Έλληνα αληθή, θερμόν υπερασπιστήν της πατρίδος, άνθρωπον ενάρετον και άξιον όχι μόνον να φυλάττη το μυστικόν, αλλά να κατηχήση και άλλον ορθού φρονήματος.

Ορκίζομαι να μην ωφελώμαι κατ΄ουδένα τρόπον από τα χρήματα της Εταιρείας, θεωρών αυτά ως ιερό πράγμα και ενέχυρον ανήκον εις όλον το Έθνος μου. Να προφυλάττωμαι παρομοίως και εις τα λαμβανόμενα εσφραγισμένα γράμματα.

Ορκίζομαι να μην ερωτώ κανένα των Φιλικών με περιέργειαν, δια να μάθω οποίος τον εδέχθη εις την Εταιρείαν. Κατά τούτο δε μήτε εγώ να φανερώσω, ή να δώσω αφορμήν εις τούτον να καταλάβη, ποίος με παρεδέχθη. Να αποκρίνομαι μάλιστα άγνοιαν, αν γνωρίζω το σημείον εις το εφοδιαστικόν τινός.

Ορκίζομαι να προσέχω πάντοτε εις την διαγωγήν μου, να είμαι ενάρετος. Να ευλαβώμαι την θρησκείαν μου, χωρίς να καταφρονώ τας ξένας. Να δίδω πάντοτε το καλόν παράδειγμα. Να συμβουλεύω και να συντρέχω τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατον. Να σέβομαι την διοίκησιν, τα έθιμα, τα κριτήρια και τους διοικητάς του τόπου, εις τον οποίον διατριβώ.

Τέλος πάντων ορκίζομαι εις Σε, ω ιερά πλην τρισάθλια Πατρίς ! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου. Ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν, και εις την μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά σου ο οδηγός των πράξεών μου, και η ευτυχία Σου η ανταμοιβή των κόπων μου. Η θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν, και το υποκείμενόν μου το αντικείμενον της κατάρας και του αναθέματος των Ομογενών μου, αν ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου. Τέλος ο θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του αμαρτήματός μου, δια να μη λησμονώ την αγνότητα της Εταιρείας με την συμμετοχήν μου».

Στίς 14 Σεπτεμβρίου 2014 κλείνουν 200 χρόνια πού ο Νικόλαος Σκουφάς, από τό Κομπότι τής Άρτας, ο Εμμανουήλ Ξάνθος από τήν Πάτμο καί ο Αθανάσιος Τσακάλωφ από τά Ιωάννινα, ιδρύουν τή Φιλική Εταιρεία...

Προετοιμάσου για την επέτειο της Φιλικής Εταιρείας,
αλλιώς δεν θα καταλάβεις τι θα κάνουμε,
και δεν θα το πιστέψεις εφόσον γίνει,
διότι το αδιανόητο και να μετατραπεί,
σε ουτοπία δεν γίνεται πιστευτό,
ούτε μετά την ύπαρξή του,
γιατί παραμένει στους μη μυημένους,
απίστευτο.

Ν. Λυγερός

http://www.logiosermis.net/2014/09/blog-post_909.html#.VBIFS6MrHpc

Διέρρευσαν 5 εκατ. λογαριασμοί Gmail – Δείτε αν διέρρευσε και ο δικός σας ΕΔΩ

Η μεγάλη είδηση ​​σήμερα είναι η κυκλοφορία μιας βάσης δεδομένων που περιέχει περισσότερους από 5 εκατομμύρια λογαριασμούς του Gmail. Η βάση δεδομένων φαίνεται να περιλαμβάνει ονόματα χρηστών, κωδικούς πρόσβασης και διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα ότι είναι αληθινή αλλά όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά. Επειδή αυτή τη στιγμή λοιπόν όλες αυτές οι πληροφορίες κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο, με links της υπηρεσίας Mega καλό θα ήταν να μην μείνετε με σταυρωμένα τα χέρια. Ένα αρχείο 100MB περιέχει διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στα χέρια κακόβουλων χρηστών δεν είναι κάτι που πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Μπορείτε να κατεβάσετε και σεις το αρχείο για να ελέγξετε αν το e-mail σας συμπεριλαμβάνετε σε αυτά που έχουν διαρρεύσει.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΑΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΡΡΕΥΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ

 

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/09/5-gmail.html

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΦΩΣ - ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ

1. ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΟΜΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Ο ΟΡΟΣ ΦΩΣ
Τόσο η ετοιμολογία του όρου "Έλλην" όσο και του "πεφωτισμένος" ανάγεται στο φως. Περί του πρώτου εγράφησαν αρκετά ενδιαφέροντα και
κατατοπιστικά κατά καιρούς, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών, οι οποίες χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένα βήματα αφύπνισης της Ελληνικότητος. Για πρώτη φορά συνάντησα αναφορές σχετικά με την προέλευση του ονόματος Έλλην από το "ελάμπω" στα βιβλία του μακαρίτη Γιάννη Φουράκη στα μέσα της δεκαετίας του '80, τα οποία ήταν αναμφιβόλως πρωτοποριακά για την εποχή τους, υπό την έννοια, ότι έθεταν με συγκεκριμένο τρόπο το ζήτημα κάποιων μυστικών εταιριών, όπως ο ελευθεροτεκτονισμός, σε συνδυασμό με κάποιες ιδιαιτερότητες των Ελλήνων και ανάλογα συγκρουσιακά δεδομένα, τα οποία διέπονται από τα προηγούμενα. Σε πολλές Ευρωπαϊκές γλώσσες, στην διαμόρφωση των οποίων συνέβαλλε αποφασιστικά η Ελληνική, ο όρος αυτός έχει υιοθετηθεί αυτούσιος. Στην γερμανική π.χ. με τον όρο"hell" αποδίδεται η έννοια του "φωτεινός". Αλλά και η συγκεκριμένη επονομασία τουεξαποδώ και της κολάσεως από τους αγγλοσάξονες ως "hell", στην ουσία αποτελεί απροσχημάτιστη ομολογία, σχετικά με τον ποιον θεωρούν αυτοί αντίπαλό τους μέχρις εσχάτων, δεδομένου ότι ο αντίστοιχος όρος διατήρησε το αρχικό, ορθό νόημα στα παράγωγα και συνθετικά του στα πλαίσια της αγγλικής γλώσσης, όπως στην περίπτωση του φυτού "ήλιος", το οποίο ονομάζεται στην αγγλική hellanthus (Η φυσιολογία αυτού του φυτού όμως κάθε άλλο παρά αφήνει περιθώρια σε κάποιο αγγλόφωνο να το συσχετίσει με την κόλαση).
Η συμμετοχή του όρου "φως" στον αυτοχαρακτηρισμό των πεφωτισμένων είναι προφανής και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ετυμολογική επεξήγηση. Το ερμηνευτικό ζητούμενο κατά συνέπεια, τόσο σχετικά με τον όρο"Έλλην", όσο και με τον όρο "πεφωτισμένοι", αφορά την εννοιολογική σφαίρα.
Η έννοια του φωτός αναφέρεται με βάση την γλωσσική χρήση του όρου σε τρία βασικά δεδομένα: Το πρώτο αφορά την φυσική υπόσταση του φωτός, ως συγκεκριμένη μορφή ενέργειας, η οποία διέπει τα αντίστοιχα ενεργούμενα στην φύση και την τεχνολογία, όπως η όραση, η φωτοσύνθεση και τα φωτοκύτταρα.
Η δεύτερη έχει μεταφορικό περιεχόμενο. Φωτεινός/ή, ή λαμπρός/ή, είναι αυτός που ξεχωρίζει ένεκα κάποιας ιδιαίτερα υψηλής ποιότητος που αναλόγως προς συγκεκριμένα κριτήρια τον/ην διακρίνει. Αυτός/ή που διαθέτει αίγλη και ακτινοβολία.
Η τρίτη έχει εσωτερικό/υπερβατικό - ή απλούστερα και πνευματικό - περιεχόμενο, με προέλευση κυρίως Θεία συμβολή. Για περισσότερες θρησκείες και υπερβατικές οδούς ο "φωτισμός", ή "φώτιση", ή "Θεία φώτιση", αποτελούν διεργασίες αναβαθμίσεως των εσωτερικών λειτουργιών του ανθρώπου προς κάποια επέκεινα ευρισκόμενα δεδομένα και ικανότητες.
Όσο κι αν κάποια από τα τρία προαναφερόμενα δεδομένα μπορεί να αφορούν, ή να χαρακτηρίζουν, τους Έλληνες - ή και τους πεφωτισμένους - η ενσωμάτωση του όρου φως στην ονομασία τόσο των μεν, όσο και των δε, ΔΕΝ ΑΝΑΓΕΤΑΙ σε κανένα από αυτά. Διότι ο όρος "φως" υπέχει ακόμη ενός τέταρτου νοήματος, πέραν του φυσικού, του μεταφορικού και του υπερβατικού, που είναι ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ.
Τα σύμβολα αποτελούν κωδικοποίηση κάποιων δεδομένων, τα οποία επιχειρούν να τα αποδώσουν, ή να τα μεταδώσουν, με τρόπο έμμεσο και καλυμμένο. Όταν μια συμβολικού χαρακτήρος κωδικοποίηση αφορά περισσότερα δεδομένα, ή κάποιες ευρύτερες διαδικασίες, συνθέτει ένα μύθο. Όταν το αντικείμενο της κωδικοποίησης αποτελείται από ένα ολόκληρο σύστημα αναφοράς δεδομένων από ιστορική, κοινωνική, θρησκευτική και γεωγραφική σκοπιά, συνιστά δηλαδή ένα συγκεκριμένο κύκλο από πλευράς ολοκλήρωσης, την ολοκληρωμένη φάση ενός οικουμενικού ή κατ' επέκταση και κοσμικού δράματος, τότε προκύπτει μια μυθολογία.
Η μυθολογία μπορεί να συνίσταται σε μια συμβολικού τύπου αφήγηση. Κατά κανόνα όμως ξεπερνά αυτά που μπορεί να διέπονται από κάποια χρονική ροή, στοχεύοντας σε ποιότητες και δεδομένα, που συχνά έχουν διαχρονικό χαρακτήρα.


2. Η ΔΙΤΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

Σχετικά με την λειτουργία του μύθου έχουν γραφεί πάρα πολλά, ώστε να χρειάζεται εδώ - ή να χωράει στα στενά περιθώρια μιας αναρτήσεως - μια επί πλέον πραγματεία. Αυτό, στο οποίο αποσκοπώ εδώ, είναι μια συγκεκριμένη διαφοροποίηση, ακριβώς επειδή τόσο οι Έλληνες, όσο και οι πεφωτισμένοι χρώνται μύθων και μυθολογιών.
Πιστεύω, ότι ο μύθος μέσω των συμβολισμών επιτελεί εν δυνάμει μια διττή λειτουργικότητα:
Η κωδικοποίηση, στην οποία προβαίνει μέσω των συμβόλων ένας μύθος, κάθε άλλο παρά αυθαίρετη είναι. Οι αναγωγές του δρομολογούν με παραβολικό τρόπο εικονισμούς, οι οποίοι περιέχουν αντίστοιχες ποιότητες με αυτές που χαρακτηρίζουν το προς κωδικοποίηση μήνυμα. Οι εικονισμοί του μύθου όμως είναι απλούστεροι και πρωταρχικότεροι σε σύγκριση με τα δεδομένα, τα οποία υφίστανται κωδικοποίηση. Επειδή όμως οι ποιότητες τους είναι παράλληλες μπορούν να επιφέρουν όμοιες ατμόσφαιρες στο θυμικό και τον νου.
Μια πάγια λειτουργία του θυμικού και του νου είναι οι συνειρμοί, οι οποίοι δεν συμβαίνουν κυρίως με συνειδητό τρόπο. Με αυτήν την έννοια μπορούμε ίσως να αισθανθούμε το νόημα των σημαντικών διαπιστώσεων, εκείνου του ψυχολόγου, ο οποίος επισταμένα εμελέτησε την ψυχολογική λειτουργικότητα των μύθων: Του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ. Ο Γιουνγκ, ανέλυσε, ότι τα σύμβολα στοχεύουν στο ασυνείδητο και ότι κατά κανόνα αυτά συγκροτούνται από αρχετυπικές μορφές. Νομίζω, ότι ο η χρήση, στην οποία προβαίνει ο Γιουνγκ στον όρο "αρχετυπικός", διαφέρει τελείως από τα "αρχέτυπα" της πλατωνικής θεωρίας. Δεν προϋποθέτει κάποια αφαίρεση και είναι τελείως χειροπιαστός. Οι μύθοι εκκινούν από την πρωτόγονοι κοινωνία. Οι έννοιες με τις οποίες καταπιάνονται οι άνθρωποι στο πρωτόγονο στάδιο είναι περιορισμένες και απλές. Αφορούν κυρίως φυσικές δυνάμεις, φυτά, ζώα, θηρία, τους προγόνους, που άφησαν την ζωή αλλά κάπου βρίσκονται, ψυχότροπες ουσίες πάνω στις οποίες προσέκρουσαν, όπως τα μανιτ-άρια, τα οποία καθιστούν προσβάσιμο τον μεγάλο Μανιτ-ου. Πρόκειται για έννοιες, οι οποίες ανάγονται στο πρώιμο, πρωταρχικό στάδιο αναπτύξεως της νοήσεως, γι αυτό είναι κατά βάση πρωταρχικές. Η έννοια του αρχετυπικού βέβαια δεν ταυτίζεται με αυτήν του πρωταρχικού. Αφορά κυρίως πάγια δεδομένα της συγκρότησης του ανθρώπινου ψυχισμού, τα οποία όμως κατά κανόνα προκύπτουν μέσα από τις συλλογικές διεργασίες. Ο Γιουγκ διαμόρφωσε την έννοια του "συλλογικού ασυνείδητου", ως την περιοχή όπου εντάσσονται και λειτουργούν τα σύμβολα. Από την στιγμή που αυτά έχουν αρχετυπικό χαρακτήρα, αυτό σημαίνει, ότι ο εύστοχος χειρισμός τους δημιουργεί αρχέτυπα και δομεί το συλλογικό ασυνείδητο, δηλαδή την κυριαρχούσα κοινωνική ψυχοσύνθεση.
Η πρώτη δηλαδή λειτουργία των μύθων είναι η παρεμβολή στον ψυχισμού του ατόμου, με στόχο την ένταξή του σε ένα δομημένο κοινωνικό ψυχισμό. Αν θεωρήσουμε, ότι ο μύθος είναι λίγο ως πολύ δεδομένος και αμετάβλητος, μπορούμε να κατανοήσουμε την ισχύ, που αυτός διαθέτει στην συγκρότηση της ψυχοσύνθεσης και κατ' επέκταση της νοοτροπίας ενός κοινωνικού συνόλου. Επί πλέον συνήθως ο μύθος έχει την τάση να αναπαράγεται με μυθεύματα, τα οποία προβάλλονται στην πορεία ως ιστορία. Όσο περισσότερο στο απώτερο παρελθόν ανήκουν τα εξιστορούμενα δεδομένα, τόσο και λιγότερο αποτελούν αυτά γεγονότα ή συμβάντα, αποκτώντα ποιότητα μηθευμάτων.
Αυτή την λειτουργία του μύθου και των συμβόλων θα όριζα ως δομική. Αυτή αποτείνεται και δρα στο συλλογικό ασυνείδητο αποκλειστικά υπό κωδικοποιημένη μορφή.

Η άλλη λειτουργία των συμβόλων και του μύθου αφορά συγκεκριμένες διαδικασίες και πρακτικές της αποκωδικοποίησης και της ερμηνείας αυτών.
Όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, η έννοια της "ερμηνείας", αλλά ιδιαιτέρως η έννοια της ερμηνείας των συμβόλων αναφέρεται από ετυμολογικής πλευράς στον Ερμή. Κατ' ακολουθία έχει μυητικό χαρακτήρα.
Επειδή οι μυ-ήσεις αποτελούνται από διαδοχικά στάδια, συμφώνως προς τον βαθμό εισόδου στα διάφορα μυ-στήρια, είναι επόμενο και η ερμηνεία των συμβόλων να είναι πολλαπλή, ανταποκρινόμενη στον εκάστοτε βαθμό μυήσεως. Αυτό ισχύει για τους αποκρυφιστές, τουτέστιν την κατεύθυνση, στην οποία κυριαρχούν οι πεφωτισμένοι, επί των οποίων κυριαρχούν οι "ελληνόφωνοι", ή εφιάλτες.
Η μυητική διαδικασία - όπως έχω αναφέρει παλαιότερα - έχει ντε φάκτο χαρακτήρα σχηματισμού και επιβολής κάποιας ελίτ, δηλαδή ελιτικό χαρακτήρα. Κατ' αρχήν μέσω αυτής διαχωρίζονται οι άνθρωποι σε μυημένους και μη. Ή κατά την φρασεολογία των μυητικών ταγμάτων σε "οσίους" και "βεβήλους". Πέραν αυτού η αξία ενός εκάστου προκύπτει από τον βαθμό της μυήσεώς του. Οι βαθύτερα μυημένοι διατάζουν και οι λιγότεροι μυημένοι εκτελούν, ευρισκόμενοι εντός κλειστού συστήματος ιεραρχίας. Πρόκειται δηλαδή περί του κατ' εξοχήν σχήματος διευθυνόντων και διευθυνομένων, δηλαδή περί της επιβολής μιας εξουσιαστικής ελίτ - κατ' αρχήν στα μέλη του μυητικού οργανισμού και στην συνέχεια μέσω της υπακοής αυτών - σε ολόκληρο τον κοινωνικό σχηματισμό. Το εξουσιαστικό μοντέλο οργάνωσης έχει αφετηρία τα μυητικά τάγματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι απώτερος στόχος της μυήσεως είναι η εναπόκτηση κρατικής εξουσίας. Σε θρησκευτικούς οργανισμούς κυρίαρχο χαρακτήρα υπέχει, αυτό στο οποίο αποβλέπει το τελετουργικό δρώμενο.

Στην περίπτωση των Ελλήνων η μυθολογία επιτελεί δομική λειτουργία.
Στην περίπτωση των πεφωτισμένων αυτή επιτελεί τόσο δομική όσο και μυητική λειτουργία.
Με την μετάβαση από τον Πυθαγόρα στον Πλάτωνα παύει η διδασκαλία να έχει χαρακτήρα εχε-μύθ-ειας και αποκτά έκτοτε ένεκα πολύ συγκεκριμένων αιτιών ακαδημαϊκό χαρακτήρα. (Ο Αριστοτέλης στην εισαγωγή των "Μετά τα Φυσικά" αναφέρει: "Ο Πλάτων δηλαδή οι Πυθαγόριοι...").


3. ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Ας προχωρήσουμε με μια επίσκεψη των υπό εξέταση ονομάτων:
Η λέξη Έλλην διέπεται από "ΕΛΛ" ή "ΕΛ".
Η λέξη πεφωτισμένοι, "illuminati" από το "LLU" ή "LU".
Οι δυο ρίζες γράφονται με δυο διαφορετικά αλφάβητα ελλαδικής προελεύσεως: Το Ελληνικό και το λεγόμενο "λατινικό". Σε αυτό αξίζει να επιμείνουμε και να διατηρήσουμε κατ' αρχήν αυτόν τον τρόπο γραφής.
Αξίζει να απασχολήσει τους ερευνούντες τόσο το διπλό Λ και διπλό L, όσο και η διαφορά μεταξύ Ε και Ι. Καθώς και οι δυνάμεις και ιδιότητες που περιέχει το σύμβολο Λ. Θέλω όμως προσωρινά να τα παρακάμψω αυτά, για να εστιάσω την προσοχή στο Ε και το U.
Το Ε αναφέρεται στον Ήλιο. Την βασική πρωτογενή πηγή φωτός του εδώ πλανητικού συστήματος.
Στα λατινικά το φως ονομάζεται LUX και δεν προέρχεται από το όνομα του Ηλίου, που είναι SOL, αλλά από την Σελήνη LU-NA. Η λέξη Sol περιέχει τον κύκλο του όμικρον, τον ηλιακό δίσκο, ο οποίος με το U κόβεται, που ανταποκρίνεται στις σεληνιακές φάσεις.
Οι πεφωτισμένοι δηλαδή γουστάρουν το ημίφως. Ποιο ημίφως όμως;
Το LU στο Ελληνικό αλφάβητο γράφεται ΛΥ, τουτέστιν ΛΥΚΟΣ (στα Lατινικά LU-PUS) τουτέστιν ΛΥΚΟΦΩΣ, τουτέστιν ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Στην λίμνη Λαίρνη, όπου κυριαρχούσε η λερναία ύδρα, υπήρχε το ιερόν του Λυκείου Διός. Αυτός, σύμφωνα προς τον μύθο, συνήθιζε να τρώει ανθρώπινο κρέας μεταβαλλόμενος σε λύκο.
Βεβαίως αρκετοί ήταν οι φέροντες τον χαρακτηρισμό "λύκιος" στην κλασσική και την προκλασσική εποχή στην Ελλάδα. Και απαιτούν συγκεκριμένο χειρισμό έκαστος εξ αυτών.

Όμως σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθούμε και σε ένα ακόμη φως, πολύ χαμηλότερο του ηλιακού φωτός. Αυτό είναι το φως του Πρωινού Αστέρος. Αυτού, που φέγγει όταν έχει αποχωρήσει η Σελήνη, αλλά δεν έχει φανεί ακόμη ο Ήλιος. Το φως του πλανήτου Αφροδίτη.

Γράφει χαρακτηριστικά στην πρόσφατη ανάρτησή του ο ιστολόγος εργδημεργ με τίτλο"Όρος έτεκε Ελένιν" :
http://ergdhmerg.blogspot.com/2011/10/blog-post.html
"Όντως, η ουράνια γεωμετρία είναι ένα πολυ ενδιαφέρον θέμα, και όντως οι τροχιές Γης και Αφροδίτης είναι τέτοιες, που οι δύο πλανήτες κάνουν "συζυγία" (δηλ. βρίσκονται στην ίδια μοίρα του ουρανού) πέντε φορές ανα γεωμετρικό κύκλο, ακριβώς σε κορυφές εγγεγραμμένης πεντάλφας. (Οι οποίες, βέβαια, κορυφές για να συμπληρωθούν, παίρνουν κάτι χρόνια. Όχι 12 μήνες.)"

Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίον η πεντάλφα αποτελεί κεντρικό σύμβολο των μυητικών ταγμάτων. ΤΟ ΗΜΙΦΩΣ, ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ

Που υπάρχει όμως αυτό το "φως";

Ψάξτε αγαπητοί φίλοι και φίλες
Κάποιοι απαιτούν το κορμί μας...Κάποιοι και σήμερα πεθαίνουν αδίκως...

Όμως οι Έλληνες απεργάστηκαν το μεγάλο ρήγμα φωτός στην ιστορία του ανθρώπου
Ψάλε Όμηρε
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ


Και ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα ακόμη:

<"ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ"/a>

Με αυτή την αναφορά δεν αποσκοπώ να στοχοποιήσω τον κ. Λάο, ο οποίος προφανώς επιτελεί χρέη θυρωρού σε κάποιο μαγαζάκι, χωρίς να χαμπαρίζει ιδιαίτερα αρκετά πράγματα. Αυτό έλλειπε, οι πεφωτισμένοι να κατονομάζουν δημόσια τον πραγματικό αρχηγό τους. Ότι κι αν αποσκοπεί κάποιος να τους καταλογίσει, αφελείς δεν είναι.
Η προκείμενη ρύθμιση έχει όμως μεγάλη συμβολική αξία, διότι οι "ελληνόφωνοι" αποσκοπούν με αυτήν να καταδείξουν έντεχνα, ποιος είναι αυτός, που κινεί τα νήματα ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ πίσω από τους πεφωτισμένους.
Προσέξτε επίσης την ονομασία των μυητικών βαθμών, ειδικά τον δεύτερο, όπως επίσης ότι και μετά τον ένατο βαθμό μύησης τα μέλη εισέρχονται στην λέσχη "Παλλάς Αθηνά" (παλλάς σημαίνει κουκουβάγια στα νέα Ελληνικά, είδε και και το είδωλο τελετουργιών του "BOHEMIAN GROOVE") .


bostopel

Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/01/blog-post_9751.html#ixzz3D0hug2yu

ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!![ΒΙΝΤΕΟ]

volcanotimes

Μεγάλη ηλιακή έκλαμψη, κατηγορίας Χ1.6 κατευθύνεται προς τη Γη (βιντεο - εικόνα)

Η ηλιακή κηλίδα 2158 παρήγαγε μια ισχυρή ηλιακή έκλαμψη σήμερα το απόγευμα (10ης Σεπτεμβρίου) μεγέθους x1.6 στις 17:45 UTC (20.45 ώρα Ελλάδος). Η έκλαμψη συνδέθηκε με μια ράδιο εκπομπών τύπου II με μια εντυπωσιακή εκτιμώμενη ταχύτητα 3750 km / s.
Νέες εικόνες δείχνουν μια γρήγορη κίνηση, πλήρη φωτοστέφανο. Η στεφανιαία μαζική εκτίναξη (CME) που παρήχθη θα μπορούσε να κατευθυνθεί προς τον πλανήτη μας. Αρχικά φαίνεται να επηρεάζονται οι ΗΠΑ - ΚΑΝΑΔΑΣ - ΜΕΞΙΚΟ και ενδεχομένως τις επόμενες ώρες και η Κεντρική Ευρώπη.

Από την ηλιακή έκλαμψη ενδέχεται να δημιουργηθούν προβλήματα στις ραδιομεταδόσεις, στο δορυφορικό σήμα και στις επικοινωνίες γενικότερα.
 

 

ΠΗΓΗ

Το αίνιγμα του τάφου της Αμφίπολης – 2

αρατάμε τα πέριξ, κι ακολουθούμε τους αρχαιολόγους μέσα στον ίδιο τον τάφο.

Είχα πεί πως δεν θα συνεχίσω το άρθρο, παρά μόνον μετά το “επίσημο” άνοιγμα του τάφου – δηλ. μετά την επίσημη ανακοίνωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Ισχύει. Ωστόσο, μπορούμε να δούμε μερικά πράγματα από τώρα.

Καί, πρώτους καί καλύτερους, θα δούμε τους ρόδακες, που βρέθηκαν στον διάδρομο εισόδου του τάφου:

Ναί, ξέρω, είναι ίδιοι μ’ αυτούς που βρέθηκαν στη Βεργίνα, άρα τάφος Μακεδόνα βασιλέα, μπλά-μπλά-μπλά.

Οι ρόδακες αυτοί, όμως, είναι ίδιοι καί μ’ αυτόν:

Καί με τον πιό πάνω, πιό αριστερά από τούτους εδώ:

Αν αναγνωρίσατε την πρώτη πλευρά του δίσκου της Φαιστού, κι αναρωτιέστε γιά τη γιρλάντα, αυτή βρίσκεται σε τοιχογραφία της (ονομασθείσης) “Δυτικής Οικίας”, στοΑκρωτήρι της Θήρας.

Επίσης, ρόδακες (αρκετά μεγαλύτερους) έχουμε κι εδώ (στον καθεδρικό του Έξετερ) :

Κι εδώ (καθεδρικός του Ρίπον) :

Κι εδώ (καθεδρικός Οξφόρδης) :

Κι εδώ, ο κορυφαίος (Νότρ Ντάμ, Παρίσι) :

Επίσης, υπάρχει οκταγωνικός τρούλλος (στον καθεδρικό του Έλυ) :

Κι ένα σωρό άλλοι. Αν πιάσουμε όλους τους καθεδρικούς του κόσμου, δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Οι φωτογραφίες των καθεδρικών (πλην της Νότρ Ντάμ) προέρχονται από το άρθρο της Γουΐκι γιά την αρχιτεκτονική των μεσαιωνικών καθεδρικών της Αγγλίας.

Παρατηρούμε ότι οι ρόδακες των εκκλησιών είναι πεντάφυλλοι, εξάφυλλοι, δεκάφυλλοι, δωδεκάφυλλοι. Της δε Νότρ Ντάμ είναι 24φυλλος. Η σημασία αυτών έχει να κάνει:

• Με την πεντάλφα (αρχαίες απόκρυφες γνώσεις) οι 5-φυλλοι.
• Με δύο πεντάλφες, μία ορθή καί μία ανάστροφη – ο 10-φυλλος της Οξφόρδης των …Ελληνιστών. (Όπου καί σκαρώνονται “προφητείες” τύπου “Αγαθάγγελου”, αναγνώστη μου, προς αποβλακοποίησιν καί μαλθακοποίησιν των Ελλήνων.)
• Με την “Παλαιά Διαθήκη” (γιά ευνόητους λόγους = εξάκτινο άστρο Δαυΐδ) ο 6-φυλλος.
• Καί με τους μήνες, τα ζώδια, τους Αποστόλους, οι 12φυλλοι.
• Ειδικά ο 24φυλλος της Νότρ-Ντάμ, φαίνεται πως αναφέρεται καί στις ώρες της ημέρας.

Παρατηρήστε, όμως, ότι οι λοιποί ρόδακες της γιρλάντας της “Δυτικής Οικίας” είναι δωδεκάφυλλοι.

Εδώ, θα πεταχτούν πολλοί, που θα ισχυριστούν πως: (α) οι ρόδακες των εκκλησιών δεν έχουν καμμία σχέση με τους ρόδακες των Μακεδόνων βασιλέων (άρα να μην μπερδεύω ανόμοια πράγματα), καί πως (β) ούτε οι ρόδακες της Φαιστού ή της Σαντορίνης έχουν σχέση, διότι (φαντάζομαι το επιχείρημά τους) : “- …Έεεε… είναι απλά διακοσμητικά μοτίβα!”

Σας θυμίζω, όμως, ότι στην παλιότερη ανάλυσή μου γιά τον δίσκο της Φαιστού, σας είχα πεί ότι ο ρόδακας σημαίνει “Θεός”.

Δεν είναι το ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ζήτησε να λατρεύεται ως θεός ζών, διότι ρόδακες έχει καί στη Βεργίνα, στους τάφους των προγόνων του. (Οι οποίοι δεν είχαν τέτοιες …απαιτήσεις απ’ τους υπηκόους τους!)

Είναι το ότι οι σημασίες κάποιων συμβόλων είναι διαχρονικές. Ο χριστιανισμός (τόσο ο ορθόδοξος, όσο καί ο καθολικός) είναι κατά βάση Ελληνική υπόθεση, καί δεν είναι περίεργο που τά ‘χει διατηρήσει κάτι τέτοια.

Σ’ αυτό το σημείο, συνοψίζω την (μέχρι τώρα) γνωστή διαδρομή του οκτάφυλλου ρόδακα:

• Φαιστός, περίπου 2,200 πΧ.
• Καλλίστη, περίπου από το 2,100 πΧ έως το 1,625 πΧ.
• Μακεδονική δυναστεία, από ( ; ) το 490 πΧ (Αλέξανδρος Γ’), έως ( ; ) το 250 μΧ (Πτολεμαίοι).
• Χριστιανικοί καθεδρικοί, από το 1,100 ( ; ) έως σήμερα.

Καί σας καλώ (εν όψει της μελλοντικής ανάλυσης των ευρημάτων του τάφου) να σκεφθείτε αυτή τη διαχρονική συνέχεια, αυτή την αδιάσπαστη διαχρονική αλυσίδα των άνω των 4,000 ετών.

Τέλος, σας λέω πως υπάρχει καί δεύτερη ερμηνεία του οκτάφυλλου ρόδακα. (Με μιά επιφύλαξη 10%.) Σημαίνει “ζωή”, καί μάλιστα “αιώνια ζωή”, “αθανασία”. Πιθανώτατα αυτή η δεύτερη ερμηνεία θα μας χρειαστεί αργότερα, οπότε κρατήστε την.

Δεύτερο στοιχείο, το στρόγγυλο σχήμα του τάφου.

Οι Διοτίμες μου επεσήμαναν κατ’ ευθείαν απ’ την αρχή πως μοιάζει με την “Ατλαντίδα”. Εννοώντας το (γνωστό απ’ τον Πλάτωνα) πολεοδομικό σχήμα της πρωτεύουσάς της, τηςΠοσείδιας.

Που, με τη σειρά του, είναι απεικόνιση του εσώτερου Ηλιακού μας Συστήματος, μέχρι την τροχιά του Φαέθονα.

Οι τροχιές στο πολεοδομικό της Ποσείδιας απεικονίζονται εναλλάξ με δακτυλίους ξηράς καί θάλασσας, εννοώντας προφανώς πως υπάρχει κάποια ιδιότητα “γίν-γιάνγκ” εναλλάξ στους αντίστοιχους πλανήτες. (Αν καί δεν μπορώ να φανταστώ ποιά. Ίσως να μην την έχουμε ανακαλύψει ακόμη. Όπως καί στην απεικόνιση δεν φαίνεται ο εσώτατος πλανήτης Ήφαιστος – τον οποίο επίσης δεν έχει ανακαλύψει ακόμη η σημερινή επιστήμη.)

Έτσι, καί με δεδομένο τον ευθύ διάδρομο εισόδου προς το εσώτατο τμήμα (όπως ακριβώς στην Ποσείδια), δεν ήταν παράξενο, που απ’ την αρχή σκέφτηκα τρείς ή έξι κυκλικούς προστατευτικούς τοίχους πριν την κυρίως αίθουσα του τάφου. Μέχρι στιγμής, έχουν βρεθεί οι δύο. (Αυτός με τις σφίγγες στην πόρτα του, κι αυτός με τις καρυάτιδες στη δική του πόρτα.) Εάν οι προστατευτικοί τοίχοι είναι τελικά τρείς, τότε οι τροχιές “γίν-γιάνγκ” απεικονίζονται με τη διαδοχή “τοίχος-χώμα”. Σκληρό, μαλακό.

Επίσης, το λιοντάρι (Λέων της Αμφιπόλεως) στο κέντρο του μνημείου κάνει “μπάμ” πως συμβολίζει τον Ήλιο, άρα όντως πρόκειται γιά απεικόνιση του Ηλιακού μας Συστήματος. (Όπως εδώ.)

Τί να σημαίνει, όμως, αυτό; Το ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι “Κύριος του Κόσμου” ολόκληρου; Ίσως. Γνώμη μου, όμως, είναι πως δεν πρόκειται γιά κάτι τόσο προφανές. Ή, δεν πρόκειται γιά μόνον αυτό.

Παρεμπιπτόντως, ο τάφος της Αμφίπολης δεν είναι το μόνο στρόγγυλο πράγμα με οκτάφυλλο ρόδακα. Είναι καί τούτο:

Καί τούτο:

Πώς σου φαίνεται, αναγνώστη μου; Βλέπεις κάποια κρυμμένη σύνδεση; Επιμένεις κι εσύ, σαν τους ξερόλες, ότι ο ρόδακας είναι “απλό διακοσμητικό”;

Κάτσε, έχει κι άλλα! :-)

Με την ευκαιρία, έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η Θήρα είναι στην πραγματικότητα η χαμένη Ατλαντίδα. ΔΕΝ είναι (έτερον-εκάτερον), αλλά σε συμβολικό επίπεδο ο σύνδεσμος είναι ισχυρός.

Επίσης… ο μόνος αρχαίος συγγραφέας, που μίλησε περί Ατλαντίδας, είναι ο Πλάτων. Τίιιιι ρόλο (ψιθυρίζεται πως) έπαιξε ο Πλάτων στον τάφο της Αμφίπολης, είπαμε;

Σού ‘φυγε λίγο το καφάσι, αναγνώστη μου, ή ακόμη;

Δεν αποκλείεται να είναι πράγματι ο Πλάτων ο σχεδιαστής του τάφου της Αμφίπολης. Εφ’ όσον όλοι “προβλέπουν” κυβική κεντρική αίθουσα, ο Πλάτων όντως είχε καί πυθαγορικές γνώσεις (“ψυχογονικός κύβος”, κτλ), από τα γραπτά που του πούλησε ο Αρχύτας. Μόνη ένσταση σε μιά λεπτομέρεια, εάν είναι αυτός ο σχεδιαστής: Η Μακεδονική δυναστεία συζήτησε μαζί του γιά μελλοντικά σχέδια των οικογενειακών τάφων της, διότι ο Πλάτων ήταν ήδη ηλικιωμένος – ενώ ο Αλέξανδρος ακόμη στην πρώϊμη εφηβεία του.

Δεν αποκλείεται, όμως, τα σχέδια του τάφου να τα επεξεργάστηκε κάποιος μαθητής του Πλάτωνα, με οδηγίες του Πλάτωνα φυσικά. Εφ’ όσον ο Πλάτων είναι ο δάσκαλος του δασκάλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. (Την επισήμανση την κάνει πρώτος ο συγγραφέας Λεωνίδας Χατζηνικολάου, εδώ καί πάνω από δέκα χρόνια, στον περίφημο πιά “Θαυματουργό ψίθυρο του Ερμή”. Τί να κάνουμε; Χρειάζεται πότε-πότε καί κάποιος ευφυής, να επισημαίνει …τα αυτονόητα.)

Οπότε, μαζί με την Ολυμπιάδα καί τη Ρωξάνη, μπορεί στον τάφο να είναι θαμμένος καί κανένας Αριστοτέλης. Πώς το είπαν πρόσφατα; Ότι είναι θαμμένος ένας άντρας καί δύο γυναίκες εκεί;

(Αν ο άντρας είναι ο Αριστοτέλης… Τότε, ο Αλέξανδρος πού είναι θαμμένος; Σε ακόμη πιό κρυφό σημείο του τάφου. Μπροστά είναι οι οικείοι του, κι αυτός στο βάθος. Ο Αλέξανδρος, όταν θα βρεθεί, θ’ αναγνωριστεί αμέσως από το βραχύ του ανάστημα. Ήταν πιό κοντός κι απ’ τον Τόμ Κρούζ.)

Εκείνο που ακόμη δεν σου είπα (αν καί το περιμένεις από μένα), αγαπητέ αναγνώστη μου, είναι το τί κάνουν “οι άλλοι”. Αυτοί που ακούν “Ελλάδα”, καί παθαίνουν σεληνιασμό. Οι “μαύροι”, οι σκοτεινοί.

Τί να κάνουν; Καλά, καί σ’ ευχαριστούν! Κάνουν ό,τι έκαναν πάντα. Θησαυρίζουν, παχαίνουν, γ.μάνε, προσκυνάνε τον ακατονόμαστο, θυσιάζουν ανθρώπους, καί βυσσοδομούν καθημερινώς.

Καί παρακολουθούν τα του τάφου επιμελώς, ξεσκονίζοντας τα κρυφά τους (καί κλεμμένα από μας) βιβλία με τις καυτές, αλλά (ευτυχώς) ελλιπείς γνώσεις.

Καί πότε-πότε παίζουν το αγαπημένο τους παιχνίδι: πετάνε μηνυματάκια στα ΜΜΕ, να δουν αν θα τα πάρουν χαμπάρι οι “βέβηλοι”. (Εσύ κι εγώ, δηλαδή.) Θα μιλήσουμε καί γι’ αυτά, αναγνώστη μου, δεν θα σε κρατήσω σ’ αναμονή. Άλλως τε, έχει πολύ πράμα να δείς.

Νά, αίφνης, μία συμπαθής κυρία (Ελληνίδα) διοργάνωσε -πολύ πρόσφατα- παράσταση με “δρώμενα”, με θέμα τις Ελληνίδες της Θήρας. Καί πού, νομίζεις;

Στο Βατικανό!!!!!

Ρίξε έν βλέφαρον εδώ, αν νομίζεις ότι σου κάνω πλάκα.

Βέβαια, οι μοντέλες που φόρεσαν “αρχαία” ρούχα, δεν έχουν σχέση με Καλλίστη, αλλά με αρχαία Ελλάδα του χρυσού αιώνα της Αθήνας. Επί Καλλίστης, οι γυναίκες φορούσαν γιλεκάκια μακρυμάνικα (“ιματίδια”, σαν τους αξιωματικούς του Ναυτικού) καί μακριές φουστάνες.

(Καναδυό απ’ αυτές είχαν καί τις βυζάρες -σουτιέν νούμερο οκτώ- αμολητές όξω… αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι αρμόζον θέαμα γιά τους φλάρους! :-)

Μπερδεγουέη, να σας πω ότι, ως ανήρ κι εγώ, μ’ αρέσει να παρακολουθώ φωτογραφίες του ωραίου φύλου …ξαλαφρωμένου από ενδύματα καί λοιπά βλάσφημα. Θα σας πω ότι αυτόν ακριβώς τον ανθρωπότυπο γυναίκας -με τις βυζάρες, καί ακριβώς ίδια φάτσα σαν τις αρχαίες Καλλιστιανές- τον είδα σε φωτογραφία από παραλία της Έλτσε της Ισπανίας. Της αρχαίας Ελίκης. Ένθα καί η περίφημη “Ντάμα της Έλτσε”. Τώρα, το τί μπορεί να σημαίνουν όλ’ αυτά, ειλικρινά δεν γνωρίζω.)

Οπότε, αναρωτιέται κανείς τί το νοιάζει το Βατικανό γιά τις γυναίκες της Στρογγύλης/Καλλίστης! Καί γιατί “τό ‘πιασε ο πόνος” τώρα πρόσφατα.

Οι πιό “ισοπεδωμένοι” αναγνώστες θα μου πουν πως οι καρδινάλιοι “άντρες είναι κι αυτοί”. Πότε-πότε, θέλουν (σαν τον Άρπαλο!) καί καμιά αυλητρίδα να ορχείται μπροστά τους (μπας καί σ’κωθεί ο …όφις :-) ) – καί το καλύπτουν με τον τίτλο της …”πολιτιστικής εκδήλωσης”. (Σαν κάτι κομματόσκυλους της εξουσίας, που …”συσκέπτονται” με τις γραμματείς τους.)

Μπορεί.

Όμως, μπορεί καί όχι.

Άλλο ένα σημάδι απ’ “αυτούς”, είναι κάποια πρόσφατη ανακάλυψη στο Στόουνχετζ.

Σου λέει: Τί νομίζετε, Έλληνες; Μόνον εσείς θ’ ανακαλύπτετε μυστικά σε στρόγγυλα πράγματα;

Βέβαια, το Στόουνχετζ δεν είναι “αυτωνών” – αλλά βρίσκεται σε δική τους χώρα. Κι όσο δεν αποκαλύπτεται η πανάρχαιη Ελληνική Ιστορία, το έχουν οικειοποιηθεί.

Καί το κερασάκι στην τούρτα: Αφορμή της ανακάλυψης ήταν ένα κοντό λάστιχο ποτίσματος! Ο …“όφις”, που λέγαμε πριν – έστω καί κοντός! :-) Το πιάν’ς, αναγνώστη μου; (Δεν εννοώ τον “όφι”, μωρέ! :-) )

Πλάκα θα ‘χει ν’ ανακαλυφθεί τίποτε “μήκους σημαντικό” στην Αμφίπολη, οπότε“αυτοί” θα κρυφογελάνε κάτω απ’ τα μουστάκια τους.

Δε βαρυέσαι. Ας χαμογελάνε. Ως τότε, σας έχω μερικά ακόμη.

Ο τάφος της Αμφίπολης έχει είσοδο όχι επάνω σε ακτίνα, αλλά λοξά.

Ο δίσκος της Φαιστού έχει κι αυτός ένα τέτοιο (μη ακτινικό) “άνοιγμα εξόδου” (που οδηγεί προς την πίσω πλευρά του), που το επισημαίνω ανάμεσα στις δύο μπορντώ κουκκίδες :

Παρόμοια διάταξη έχουν καί μερικοί επιταχυντές σωματιδίων της σημερινής Φυσικής:

Στη μέση μπαίνουν τα ιόντα, που επιταχύνονται σε όλο καί μεγαλύτερες τροχιές, έως ότου καταλήξουν στην (όχι ακτινική) έξοδο.

Τώρα, ποιά η σχέση του τάφου της Αμφίπολης με τα κύκλοτρα καί τα σύγχροτρα, το αφήνω ασχολίαστο. Ίσως έχει, ίσως όχι. Αλλά η ομοιότητα του τοπογραφικού δεν μπόρεσε να μου διαφύγει.

Τελευταίον γι’ αυτή τη συνέχεια, σας άφησα τον πιό χαριτωμένον ( ; ) οιωνό – κοπυράϊτ μπάϋ Πολυμήδη:

Ο Σήφης ο κροκόδειλος (είπε η Πολυμήδη) θα πιαστεί, μόνον όταν ανοιχτεί ο τάφος. Ίσως καί την ίδια μέρα.

Λοιπόν, ο …Ιωσήφ (Αίγυπτος, Νείλος, σφίγγα/ες, Νεκώ, Αλέξανδρος, Σίουα, κτλ κτλ κτλ) κάνει τσάρκες στη λίμνη του Ρεθύμνου από τις 8 Ιουλίου τουλάχιστον. (Ειλικρινά, δεν έχω χρόνο να ψάξω τις παλιότερες σχετικές δημοσιεύσεις.) Ένα, μάλιστα, ΜΜΕ κάνει λόγο γιά δύο κροκόδειλους. (Όπως οι δύο σφίγγες, ίσως; ) Καί αρκετοί υποψιάζονται ότι το ερπετό το πέταξαν κάποιοι επίτηδες, γιά να μας αποσπάσουν την προσοχή από σημαντικώτερα ζητήματα.

Δεν γνωρίζω. Προσωπικά, θα οργάνωνα πολυμελή κυνηγετική επιδρομή με καραμπίνες “πενηντάρες”, καί θα τέλειωνε η ιστορία.

Αλλά, ως οιωνός, παραμένει.

ergdhmerg

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ