.~`~.
I
Μια ιστορική πρόσκληση
Το διεθνές σκηνικό γνωρίζουμε όλοι ότι
βρίσκεται σε κατάσταση δύσκολων και ανατρεπτικών αποφάσεων. Ο πρόεδρος
Ομπάμα και οι ηγέτες της Ε.Ε. κατηγορούνται πως είναι υπεύθυνοι για
μεγάλο μέρος σειράς κρίσεων: Ουκρανία, Λιβύη, Ιράκ, Γάζα, Αφγανιστάν.
Αποφάσεις που πάρθηκαν εν θερμώ ή από λάθος εκτιμήσεις και αντιλήψεις
για κοινωνίες με δομές τελείως διαφορετικές από αυτές της Δύσης,
δημιούργησαν ακολουθία κρίσεων, οι οποίες αυτήν τη στιγμή βρίσκονται
όλες σε εξέλιξη.
Η ταχύτητα της
εξάπλωσης των συγκρούσεων και το βάθος των ανακατατάξεων έχουν φέρει τις
ηγεσίες των ισχυρών της Δύσης σε δύσκολη θέση και τώρα πια δεν υπάρχει
περιθώριο για αναίμακτες ή ασήμαντες παρενέργειες από τις κρίσεις αυτές.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε, όμως, πως μερικές από τις ανακατατάξεις αυτές
που ήδη έγιναν και άλλες οι οποίες θα γίνουν δεν είναι πάντα δυνατόν να
αποφευχθούν. Η Ιστορία γράφεται με μια δυναμική η οποία ξεπερνά
σχεδιασμούς ή το δέον ως συμφέρον.
Στις
25 Απριλίου του 1996 δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Συνεργασίας της
Σανγκάης (ΟΣΣ) με μέλη τις Κίνα, Ρωσία, Κιργιστάν, Καζακστάν,
Ουζμπεκιστάν και Τατζικιστάν. Υπάρχουν επίσης πέντε μέλη παρατηρητές:
Ινδία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράν και Μογγολία. Η επίσημη συμφωνία δεν
έχει στρατιωτικό χαρακτήρα, αλλά χαρακτήρα συνεργασίας και ανάπτυξης
μεταξύ των χωρών αυτών, ωστόσο υπάρχουν άρθρα και για στρατιωτική
συνεργασία σε περίπτωση που δεχτούν απειλές οι χώρες αυτές. Το
καταστατικό απαγορεύει τη χρήση ή απειλή βίας μεταξύ των μελών και
εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία των μελών. Ο ΟΣΣ δεν
είναι ένα αντίστοιχο ΝΑΤΟ της Ασίας. Είναι μια συμφωνία διατήρησης των
συμφερόντων της Κίνας στην Κεντρική Ασία, όπως και περιορισμού της
επιρροής των ΗΠΑ στην περιοχή, η οποία παραδοσιακά είναι ο Δρόμος του
Μεταξιού, δηλαδή η οδός επικοινωνίας
Κίνας και
Ευρώπης.
Από
την άλλη μεριά, ο Οργανισμός Συμφωνίας Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ,
δημιουργήθηκε τον Μάιο του 1992 από: Ρωσία, Λευκορωσία, Τατζικιστάν,
Κιργιστάν, Αρμενία και Καζακστάν) είναι μια αμυντική στρατιωτική
συμφωνία, η οποία εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα των μελών, με
υποχρέωση στρατιωτικής βοήθειας σε περίπτωση επίθεσης. Ο ΟΣΣΑ, μετά την
κρίση στην Ουκρανία, δήλωσε ότι διακόπτει κάθε επαφή με το ΝΑΤΟ και
προσβλέπει στον ΟΣΣ (Οργανισμός Συνεργασίας της Σανγκάης).
Πριν από λίγες εβδομάδες,
στην Ινδία, ο Ναρέντρα Μόντι
εξελέγη πρωθυπουργός με μεγάλη πλειοψηφία. Είναι πολιτικός με
αμφιλεγόμενο παρελθόν μεταξύ ανάπτυξης και εθνικισμού. Η πρώτη του πράξη
ήταν να μην επικυρώσει τη συμφωνία γεωργικών προϊόντων του Παγκοσμίου
Οργανισμού Εμπορίου, γιατί ακύρωνε την πολιτική της Ινδίας για πλήρη
επάρκεια παραγωγής σιταριού.
Στις
29/7-1/8 έγινε στο Ντουσανμπέ η σύνοδος των χωρών του ΟΣΣ, η οποία
αποφάσισε να καλέσει και να δεχτεί ως μέλη του Οργανισμού τις Ινδία,
Πακιστάν, Μογγολία, Αφγανιστάν και Ιράν. Αυτή η απόφαση αποτελεί τη
σπουδαιότερη γεωπολιτική εξέλιξη του 21ου αιώνα και ο απόηχός της θα
φτάσει μέχρι την Ουάσινγκτον και την Ε.Ε. Κατ’ αρχάς αποτελεί καίρια
αλλαγή της κινεζικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία θεωρούσε την Ινδία
Δούρειο Ιππο των ΗΠΑ εάν συμμετείχε στον ΟΣΣ. Πρέπει να γνωρίζουμε πως ο
Μόντι είχε γίνει δεκτός στο Πεκίνο τρεις φορές πριν αναλάβει
πρωθυπουργός. Μέχρι να δει τον Ομπάμα θα έχει ήδη συναντηθεί με τον
πρόεδρο Σι δύο φορές. Στη συνάντησή τους στη Φορταλέζα της Βραζιλίας
συζητήθηκε το θέμα της συμμετοχής της Ινδίας στον ΟΣΣ. Εκεί συνάντησε
και τον πρόεδρο Πούτιν.
Τι
άλλαξε, όμως, τη θέση της Κίνας ως προς την πολιτική θέση της Ινδίας;
Προφανώς η βεβαιότητά τους πως ο Μόντι θα ακολουθήσει μια πραγματικά
ανεξάρτητη πολιτική στη διεθνή σκηνή. Η
Ρωσία
είχε προσπαθήσει να πείσει την Κίνα για την είσοδο της Ινδίας στον ΟΣΣ,
όπως και η Κίνα προσπαθούσε να πείσει τη Ρωσία για την είσοδο του
Πακιστάν. Είναι προφανές πως και οι δύο πείστηκαν από τα τελευταία
γεγονότα στην Ουκρανία και τις διακηρύξεις περί του Αξονος στην Ασία να
προσκαλέσουν επισήμως και τους δύο, όπως και το Ιράν, το οποίο αποτελεί
βέβαια έναν άλλο κρίκο στη διεθνή σκηνή, με έντονη την ανεξάρτητη
εξωτερική του πολιτική και κυρίως έναντι των ΗΠΑ.
Εάν
τον Σεπτέμβριο στο Ντουσανμπέ η Ινδία γίνει επίσημα μέλος του ΟΣΣ, οι
τεκτονικές πλάκες της διεθνούς ισορροπίας δυνάμεων θα μετακινηθούν, με
ιστορικές παρενέργειες για την Ασία και τον κόσμο ολόκληρο.
Ενα
άμεσο αποτέλεσμα θα είναι πως οι κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία θα
καταστούν ανενεργές και το ίδιο θα ισχύσει και για το Ιράν. Ενα δεύτερο
είναι πως με τη συμμετοχή του ΟΣΣΑ (Οργανισμός Συμφωνίας Συλλογικής
Ασφάλειας) στον ΟΣΣ (Οργανισμός Συνεργασίας της Σανγκάης) το ΝΑΤΟ δεν
μπορεί να προχωρήσει πέραν του Καυκάσου. Η Κεντρική Ασία θα ελέγχεται
πλήρως από τον ΟΣΣ. Τρίτον, ο ΟΣΣΑ επεκτείνεται πέραν της Κεντρικής
Ασίας και φτάνει στα νερά της Αραβικής θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού.
Η Ασία γίνεται μια γιγαντιαία περιοχή συνεργασίας με τέσσερις πυρηνικές
δυνάμεις και μία εν δυνάμει, το Ιράν.
Βέβαια,
η συνύπαρξη Περσίας-Πακιστάν-Αφγανιστάν σε αυτόν τον Οργανισμό δεν
είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Πέραν της διαίρεσης σε σουνίτες-σιίτες
υπάρχουν εδαφικές και εθνικές πολιτικές, όπως και τεράστιες διαφορές
μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Αν
το κινεζικό όραμα
για μια οικονομική αναγέννηση της Ασίας γίνει καίριο ζητούμενο του νέου
ΟΣΣΑ, τότε πολλές από τις εντάσεις και εχθρότητες της περιοχής θα
υποβαθμιστούν. Η Κίνα παραμένει ακλόνητη στο δόγμα να γίνει μεγάλη
οικονομική δύναμη. Για να το επιτύχει θα κάνει πολλές υποχωρήσεις, αλλά
ποτέ σε θέματα εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας της πολιτικής της.
Αν όντως ο Μόντι βάλει την Ινδία στον ΟΣΣΑ στη σύνοδο του Ντουσανμπέ
τον Σεπτέμβριο, λίγες μέρες πριν δει τον Ομπάμα, τότε οι ισορροπίες
δυνάμεων θα έχουν αλλάξει ριζικά.
.~`~.
II
Delhi gears to join China-Russia club - America sniffs Nato ‘counterweight’
India is preparing to join the
influential Shanghai Cooperation Organisation (SCO) strategic grouping,
currently led by China and Russia, just days ahead of the Prime
Minister’s September visit to the US where his bonhomie with Moscow has
already triggered unease.
The SCO
has informed New Delhi that it plans to approve documents making India a
full member at a September 11-12 summit in Dushanbe, Tajikistan, senior
officials have told The Telegraph. Iran, Pakistan and Mongolia will
join India as new members of the grouping, now made up of Russia, China,
Kazakhstan, Kyrgyzstan, Uzbekistan and Tajikistan.
America
views the SCO as a potential post-Cold War counter-balance to Nato, and
Beijing and Moscow have accused Washington of trying to split the
grouping. Unlike Nato, the SCO has so far not engaged in military action
beyond joint exercises.
India
and the three other nations on the cusp of joining are currently
observer states at the SCO, and China had till now been ambivalent about
offering full membership to India despite Russian backing for New
Delhi. However, keen not to alienate the new Indian Prime Minister,
China joined the other members to back the expansion move at a meeting
of the grouping’s foreign ministers on July 31.
Indian
foreign minister Sushma Swaraj is expected to travel to Dushanbe for
the September meeting where India’s membership will likely receive a
formal stamp of approval. If the new members’ formal induction is
completed at Dushanbe, Modi may travel in December to Astana,
Kazakhstan, where the heads of government of all the SCO’s member states
will meet, officials said.
“China
supports the SCO summit in Dushanbe to complete the legal preparation
of the expansion of the SCO members, thus to open up new ways to absorb
new members,” a senior Chinese diplomat quoted his country’s foreign
minister, Wang Yi, as telling the July 31 meeting.
India
has been keen to join the SCO since it first became an observer in
2005. However, tensions within the grouping’s members on the countries
to be allowed entry under any expansion had so far prevented the
absorption of any new full member.
Over
the past two years, as Russia and the US have returned to near-Cold War
brinkmanship, both have turned to India as a critical nation whose
support could tilt the balance of opinion among the developing
countries, which make up most of the world.
The
stalemate at the SCO — with China cautious about India’s entry, Russia
uncertain about Pakistan’s, and all the members concerned about the
implications of fully embracing Iran — suited the US well.
But
global fissures have only deepened over the past two years, frequently
placing China, Russia and India together against the US — as in
Syria and
Ukraine, where New Delhi backed Moscow over Washington.
China
is also convinced that it has a potential friend in Narendra Modi
despite his election speeches critical of Beijing. China had welcomed
Modi with open arms three times when he was Gujarat chief minister — at a
time Washington treated him as a pariah and refused him a visa. Chinese
President Xi Jinping signalled his intent to pull India closer when he
indicated to Modi that Beijing was willing to consider expanding the
SCO. This was when the two met on the margins of the BRICS summit in
Brazil last month. Xi is expected to visit India in September.
India’s entry into a strategic grouping that will include three nations that America wants to distance from its allies —
Russia, China and Iran
— will almost certainly upset fence-sitters in the US establishment,
already unsure of the fruits of courting India over the past decade.
“New
Delhi has given Russia’s aggression in Crimea implicit approval and
strongly opposed sanctions on Moscow, calling Moscow’s interests in
Crimea legitimate,” Steve Chabot, the Republican chairman of a key
foreign affairs panel of the US House of Representatives, told senior
members of the Obama administration last month.
The
administration officials were deposing before the panel ahead of
secretary of state John Kerry’s visit to India for the India-US
strategic dialogue last week. “Can the US trust India to be a reliable
partner on significant geopolitical challenges if, for example, we can’t
get India’s support on this growing crisis?” Chabot asked.
“And has the Malaysian airliner shoot-down changed India’s attitude at all in this particular area?”
Kerry
and the US received the answer to where India would stand on sanctions
against Russia during the strategic dialogue when Sushma bluntly said
that India’s foreign policy was “not flexible”. Kerry accepted that he
was disappointed but appeared resigned to India’s decision. “We would
obviously welcome India joining in with us with respect to that (the
sanctions),” Kerry said. “But it is up to them. It is India’s choice.”
---------------------------------------------------------------
Οι
ριζοσπάστες παγκοσμιοποιητές, όπως και οι συντηρητικοί, είναι
μυθοπλάστες που χρησιμοποιούν τα σύγχρονα μαζικά μέσα ενημέρωσης και τις
επικοινωνίες και τα συνέδρια, για να δημιουργήσουν πολύπλοκες άμυνες
γύρω από τις βασικές δομές της πολιτικής και πνευματικής κυριαρχίας... Η
ανάγκη για περιφερειακή ενίσχυση είναι αληθινή όχι τόσο για τον κόσμο
ως σύνολο αλλά για τα δύο τρίτα του που είναι φτωχά και διαιρεμένα. Το
υπόλοιπο ένα τρίτο είναι καλά οργανωμένο και μπορεί οποιαδήποτε στιγμή
να κινητοποιηθεί τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά παρά τις συγκρούσεις
ισχύος και τους ιστορικούς ανταγωνισμούς.
Rajni Kothari
Ο Kothari γράφει ότι αυτός και οι
Ινδοί συνάδελφοι του «αποστρέφονται τα κενά λόγια των ευκατάστατων,
οργισμένων ανθρώπων του βόρειου ημισφαιρίου, που μεταβαίνουν από ήπειρο
σε ήπειρο σε μια προσπάθεια να μεταμορφώσουν ολόκληρο τον κόσμο - κάτι
που αποτελεί την τελευταία παραλλαγή της αίσθησης της ευθύνης των
λευκών».
Hedley Bull
---------------------------------------------------------------
.~`~.
III
SCO and Mackinder’s prophecy
There will be a defining geopolitical
event next month when India, Pakistan, Iran and Mongolia become full
members of the Shanghai Cooperation Organisation (SCO). This will
increase the population of SCO members to an estimated 3.05 billion. We
should care about this because it is the intention of the SCO to do away
with the US dollar for trade settlement.
The
nations joining in September are currently designated as Observer
States and the only one left will be Afghanistan, which will presumably
join when it can untie itself from NATO. Dialog Partners, defined as
states which share the goals and principals of the SCO and wish to
develop mutually beneficial relations, include Belarus Sri Lanka and
Turkey.
Turkey
is of special interest because it has been a long-standing NATO member.
It had hoped to join the EU but it became clear that this was never
going to happen. Instead under the leadership of Recep Erdoğan Turkey is
moving towards the SCO.
Erdoğan
was re-elected earlier this month by a comfortable majority and it will
be interesting to see how quickly Turkey's new alignment evolves.
Erdoğan must be aware that Asia is on the up while the
EU declines (
i -
ii -
iii -
iv), in which case Turkey as a front-line state is better off joining the SCO.
The
SCO's influence extends beyond its boundaries, with China and India's
diasporas populating much of the rest of south-east Asia. SCO members,
particularly China and India, are also the largest consumers of Middle
Eastern energy. And because they write the biggest cheques they have
primacy over the west, so the swing away from the petro-dollar towards
Asia is in the making. China also has sub-Saharan Africa sewn up,
securing vital minerals such as copper from Zambia.
We
must also consider why Russia is aggressively driving the pace of the
SCO's development, and it's not just to escape the west's economic
sanctions as many observers think. Fundamentally the SCO is about
resources and the production of goods: Russia controls Asia's resources
and China turns them into goods.
One of the first persons to identify the geopolitical importance of Russia's resources was
Halford Mackinder
in a paper for the Royal Geographical Society in 1904. He later
developed it into his Heartland Theory. Mackinder argued that control of
the Heartland, which stretched from the Volga to the Yangtze, would
control the "World-Island", which was his term for Europe, Asia and
Africa. Over a century later, Mackinder's theory resonates with the SCO.
The
underlying point is that North and South America, Britain, Japan and
Australasia in the final analysis are less important than Mackinder's
World-Island. There was a time when British and then American primacy
outweighed its importance, but this is no longer true. If Mackinder's
theory is right about the overriding importance of undeveloped
resources, Russia with the backing of the SCO's members is positioned to
become the most powerful nation on earth.
The
SCO is the greatest challenge yet mounted to American economic power,
and Russia and China are clearly determined to ditch the dollar. We
don't yet know what will replace it. However, the fact that the Central
Bank of Russia and nearly all the other central banks and governments in
the SCO have been increasing their gold reserves could be an important
clue as to how the representatives of 3 billion Euro-Asians see the
future of trans-Asian money.
...despite the differences, the SCO’s importance cannot be understated. The region covers almost 60 percent of the total
Eurasian landmass, with over 1.5 billion in population, including some of the world’s leading energy-rich nations.
The Diplomat
.~`~.
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική
http://cosmoidioglossia.blogspot.gr/2014/09/21-11-2014-11-2001.html
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ ΓΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ "ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ" ΤΟΥ.
