Η Γερμανία επαναπατρίζει 300 τόνους χρυσού ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ - ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ;

Ερωτήματα προκαλέι το γιατί η Γερμανία επαναπατρίζει τον χρυσό της που τον είχε αποθηκεύσει στις ΗΠΑ για να διασπέιρει τον κίνδυνο να πέσει στα χέρια ενός εισβολέα όπως παλιότερα θεωρόυσαν πιθανό να είναι η Σοβιετική Ένωση.

 

Οι 300 τόνοι χρυσού που η Γερμανία επαναπατρίζει από ένα θησαυροφυλάκιο της Νέας Υόρκης, μεταφέρονται σιγά-σιγά και η μεταφορά τους δεν θα ολοκληρωθεί πριν από το 2020, ανακοίνωσε σήμερα η γερμανική κεντρική τράπεζα. Στη Γερμανία διατυπώνονται τακτικά ερωτήματα σχετικά με το γιατί το 45% του βάρους 3.391 τόνων ράβδων χρυσού της χώρας είναι αποθηκευμένο βαθιά στα υπόγεια της Φέντεραλ Ριζέρβ, της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.

 

Η αρχική αιτία ήταν ότι η Δυτική Γερμανία είχε αποκτήσει το χρυσό αυτό μέσω εμπορικών πλεονασμάτων στη δεκαετία του 1950 και του 1960 και ουδέποτε τον μετέφερε εκτός ΗΠΑ ώστε να είναι σίγουρη ότι δεν θα τον έχανε σε περίπτωση που η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στη Γερμανία. Η γερμανική κεντρική τράπεζα, η Μπούντεσμπανκ, απάντησε σήμερα σε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας "Χάντελσμπλατ" που έκανε λόγο για μυστηριώδεις καθυστερήσεις στο πρόγραμμα επαναπατρισμού του γερμανικού χρυσού. Η εφημερίδα επικαλέσθηκε ένα συντηρητικό πολιτικό, τον Πέτερ Γκαουβάιλερ, ο οποίος έχει θέσει επανειλημμένα το θέμα και εξέφρασε αμφιβολίες ότι ο χρυσός είναι άμεσα διαθέσιμος στη Νέα Υόρκη, όπως διαβεβαιώνεται. Εκπρόσωπος της κεντρικής τράπεζας στη Φραγκφούρτη δήλωσε πως αυτό δεν είναι αλήθεια και πως ο επαναπατρισμός του χρυσού σε μικρές ποσότητες έχει προτιμηθεί για λόγους ασφαλείας.

 

Η εκπρόσωπος απέρριψε επίσης κατηγορίες ότι η Γερμανία δεν παρακολουθεί αρκετά στενά το χρυσό που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. "Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία για την αξιοπιστία των εταίρων μας", δήλωσε. Η τράπεζα ανακοίνωσε ότι 5 τόνοι χρυσού επαναπατρίσθηκαν πέρυσι από τη Νέα Υόρκη, μαζί με 32 τόνους που επαναπατρίσθηκαν από το Παρίσι, και ότι το πρόγραμμα συνεχίζεται.

 

Η "Χάντελσμπλατ" επισημαίνει πως οι ασφαλιστικές εταιρείες καλύπτουν μόνο αεροπορικές αποστολές φορτίων χρυσού και όχι αποστολές με πλοία, ενώ δεν ασφαλίζουν αποστολές φορτίων άνω του ενός τόνου τη φορά. Η Γερμανία έχει στόχο να παραμείνει μόνο το 37% του χρυσού της στη Φέντεραλ Ριζέρβ στη Νέα Υόρκη, όπου το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου αποθηκεύει το χρυσό του.

 

Μεταβιβάσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων πραγματοποιούνται εύκολα, μεταφέροντας απλώς το χρυσό από το θαλαμίσκο μιας χώρας σ΄ αυτόν μιας άλλης μέσα στο θησαυροφυλάκιο. Η πτώση της τιμής του χρυσού μείωσε πέρυσι το Δεκέμβριο την αξία των συνολικών αποθεμάτων χρυσού της Μπούντεσμπανκ κατά 31%, στα 94,9 δισεκατομμύρια ευρώ.

 

Το ερώτημα παραμένει γιατί επαναπτρίζουν τον χρυσό; Βλέπουν κάτι μακροοικονομικά που δεν βλέπουν οι άλλοι;

 

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΤΑ ΕΒΓΑΛΑΝ ΣΤΗΝ ΦΟΡΑ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ! ΕΓΓΡΑΦΑ ΦΩΤΙΑ – Πάγκαλος: Οι άνεμοι θα πάρουν την Ελληνική σημαία από τα Ίμια

Τα έβγαλαν στην φόρα οι αμερικάνοι!! Δείτε τα έγγραφα φωτιά όπως τα παρουσιάζει ο Μιχάλης Ιγνατίου.

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος υποχώρησε στο θέμα της σημαίας, πριν ακόμα ξεκινήσει η πραγματική διαπραγμάτευση, υπό τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, για το θέμα των Ιμίων. Παρακάτω δημοσιεύουμε το σχετικό κείμενο από το βιβλίο: Ιμια, Τα Απόρρητα Τηλεγραφήματα των Αμερικανών”, του Αθανάσιου Ελλις και του Μιχάλη Ιγνατίου.

Στο τέλος του κειμένου, θα βρείτε και τη
φωτοτυπία του αμερικανικού εμπιστευτικού εγγράφου με τα πιό σημαντικά στοιχεία της συνομιλίας του κ. Πάγκαλου με τον Αμερικανό ομόλογό του Γουόρεν Κρίστοφερ (στη φωτογραφία με τον Πρόεδρο Μπίλ Κλίντον):

Στις 02.42 π.μ. της 31ης Ιανουαρίου (1996), ο Αμερικανός διπλωμάτης Κέρι Κάβανο, ενημερώνει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα ότι στην διάρκεια της διαπραγμάτευσης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος τοποθετήθηκε και στο θέμα της σημαίας, αλλά και στο άλλο μεγάλο ζήτημα, αυτό της επέκτασης των χωρικών υδάτων, όπου επίσης υποχώρησε. Ο κ. Κάβανο, έγραψε τα εξής, σε εμπιστευτικό τηλεγράφημα, που υπέγραψε ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουόρεν Κρίστοφερ:
Ημερομηνία: 31 Ιανουαρίου 1996, Ωρα 02.42
Από: Υπουργό Εξωτερικών Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ουάσιγκτον
Προς: Πρεσβεία ΗΠΑ, Αθήνα, Άμεση παράδοση
Θέμα: Επίσημα – Ανεπίσημα
1. Διαβάθμιση από διευθυντή Νοτιοανατολικών Υποθέσεων Κέρι Κάβανο
2. Τηλεφωνήματα προς Σημίτη και άλλους: τα σημεία συζήτησης που σας αποστείλαμε νωρίτερα χρησιμοποιήθηκαν στο τηλεφώνημα του Προέδρου Κλίντον προς τον πρωθυπουργό Σημίτη και αποτέλεσαν τη βάση των σημείων συζήτησης που χρησιμοποιήθηκαν στα τηλεφωνήματα του Υπουργού (Εξωτερικών των ΗΠΑ) προς τον Πάγκαλο και του Υπουργού Άμυνας Πέρι προς τον Αρσένη. Τα ίδια ουσιαστικά σημεία συζήτησης χρησιμοποιήθηκαν επίσης στο τηλεφώνημα του Προέδρου προς τον Ντεμιρέλ, στο τηλεφώνημα του Υπουργού (Εξωτερικών) προς τον Μπαϊκάλ και στο τηλεφώνημα του στρατηγού Σαλικασβίλι προς τον στρατηγό Καρανταγί. Προς το παρόν έχουμε μόνο μια μικρή περιγραφή της κλήσης προς τον Πάγκαλο, η οποία έχει ως εξής:
Σε απάντηση στα σχόλια του Υπουργού (Εξωτερικών Κρίστοφερ), ο Πάγκαλος είπε ότι, σε ομιλία που είχε μόλις εκφωνήσει στη Βουλή, είχε επαναλάβει ότι η Ελλάδα δεν είχε την πρόθεση να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 (έξι) μιλίων. Τόνισε στον Υπουργό (Εξωτερικών Κρίστοφερ) ότι ήλπιζε πως αυτό θα έχει καθησυχάσει τις τουρκικές ανησυχίες ως προς το σημείο αυτό. Είπε ότι τα ελληνικά στρατεύματα στα Ίμια θα αποσύρονταν στις 31 Ιανουαρίου, αλλά η σημαία θα παρέμενε. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι ανέμενε πως οι ισχυροί άνεμοι θα κατέστρεφαν σύντομα τη σημαία και ότι η Ελλάδα δεν θα την αντικαθιστούσε.
3. Συγχαρητήριο μήνυμα στον Πάγκαλο: διαβιβάσθηκε σήμερα μέσω του μηνύματος 17018 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ».
ΥΠΟΓΡΑΦΗ: Κρίστοφερ

(*Σ’ ένα τηλεγράφημα που προηγήθηκε αυτού, ο κ. Κρίστοφερ ενημερώνει τις πρεσβείες της Αθήνας και της Αγκυρας, για τις λεπτομέρειες των συζητήσεων που είχαν ο πρόεδρος Κλίντον και ο Πέρι, με την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το τηλεγράφημα επαναχαρακτηρίστηκε (reclassified) ως απόρρητο. Με βάση τον σχετικό αμερικανικό νόμο, οι συγγραφείς δεν δικαιούνται να το δημοσιοποιήσουν, αν και μέχρι την εκτύπωση του βιβλίου συνεχιζονταν οι προσπάθειες αποχαρακτηρισμού (unclassified) του εγγράφου)

PANGALOS-Jan96_A163_p3
Πηγή
attikanea.blogspot.com

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/02/blog-post_5508.html

Γεωλόγοι, Σεισμολόγοι, υδρογονάνθρακες και κρυφές αμαρτίες...

του Καθ. Δρ.Γ. Ζουγανέλη

Πολλές φορές αναγκάζομαι να παίρνω ακραίες θέσεις στην Ελληνική πολιτική και επιστημονική σκηνή, γιατί στη ζυγαριά λείπει το αντίπαλο δέος ή γιατί είναι σε ανεπάρκεια ή  γιατί είναι σε αφασία....

Στη παρούσα περίοδο η Ελληνική επιστημονική κοινότητα των ΑΕΙ υποχρεούται να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα. Χρησιμοποιώ τη λέξη “υποχρεούται” γιατί για αυτό πληρώνεται. Είναι κρατικοί υπάλληλοι και πρέπει να αντιλαμβάνονται το ρόλο τους με πολύ σοβαρότητα. Έχουν και αυτοί ευθύνη για την κατάντεια της χώρας.

Στην απάντηση “κάνουμε καλή δουλειά” και στην απάντηση “είμαστε αναγνωρισμένοι διεθνώς” ανταπαντώ ότι αποδείχτηκαν “άχρηστοι για το ρόλο που το κράτος τους παρέδωσε”. Η απόδοση μετράει στο ανατιθέμενο έργο και σε αυτό παίρνουν βαθμό κάτω απο τη βάση.

Ρόλος των καθηγητών των ΑΕΙ δεν είναι να κάνουν επιστήμη απο hobby ή να είναι υπάλληλοι κομμάτων ή να είναι υπάλληλοι των αφεντικών τους αλλά να προσφέρουν στην Ελληνική κοινωνία και στην Ελληνική οικονομία και παραγωγή. Δεν υπάρχει χρόνος πλέον για παιγνίδια.

Είναι μια ανάγκη που επιβάλλεται απο τις παρούσες συθήκες, για να μπορέσει ο λαός να διατηρήσει την ταυτότητα του και να διαχειρισθεί καλύτερα τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του σε επίπεδο ζωντανής ομάδας σε μια ευρύτερη μελλοντική αλλαγή – και εφόσον αυτή ολοκληρωθεί και εφόσον αυτή διαρκέσει - σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι πολλά τα “εφόσον” και τα μεγάλα όνειρα τις περισσότερες φορές δεν πραγματοποιούνται, για το λόγο αυτό πρέπει πάντα κανείς να είναι προσεκτικός και να λαμβάνει εκ των προτέρων τα μέτρα του, κάτι που στην Ελλάδα δεν έγινε ποτέ. Οι καθηγητές των Ελληνικών ΑΕΙ πρέπει να δείξουν ότι υπάρχουν.

Ερωτήματα και Αμαρτίες

Ένα ερώτημα μεγάλης κλίμακας εφαρμογής με πολιτικοικονομικές προεκτάσεις είναι “άν οι σεισμοί των οποίων ο αριθμός έχει αυξηθεί τελευταία στη Κρήτη και στο Ιόνιο οφείλεται στη κακή μεθοδολογία την οποία χρησιμοποίησε η εταιρεία PGS για να κάνει έρευνες και κατά πόσον έχει ευθύνη σε αυτό το ΥΠΕΚΑ με τις κακές επιλογές του”.

Όταν έγραψα το άρθρο αυτό εδώ δεν το έγραψα τυχαία. Δεν γράφω ποτέ τυχαία πράγματα σε αυτό το ιστολόγιο, χρησιμοποιώ δε πρόσφατα επιστημονικές ανακοινώσεις άλλων και όχι δικές μου επιστημονικές απόψεις για να μη μπορεί να βρεί κανείς αδύνατα σημεία σε ότι υποστηρίζω. Στην Ιαπωνία αυτό δεν θα χρειαζόταν αλλά η Ελλάδα είναι πίσω σε όλα.

Το πολιτικό σύστημα που στις εκλογές απλά αλλάζει όψη, δεν αντιλαμβάνεται τί σημαίνει ευαισθησία, εμπιστοσύνη και ευθύνη. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο χρόνος του τελείωσε. Όλων ο χρόνος ανοχής έχει τελειώσει.

Βλέπετε το χάρτη στη κορυφή αριστερά;

Όταν στην Ιαπωνία γίνεται ένας σεισμός σε λίγα δευτερόλεπτα στις τηλεοράσεις και στο διαδίκτυο εμφανίζεται ο χάρτης της φωτογραφίας. Δεν χρειάζεται υψηλή τεχνολογία για να γίνει αυτός ο χάρτης. Θέληση χρειάζεται και όρεξη για δουλειά. Όσον αφορά την Ελλάδα, τα σημεία ας είναι και λιγότερα αφού δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί σεισμογράφοι. Ούτε αυτό δεν έχει γίνει στην Ελλάδα…

Στη συνέχεια, θα σας εξηγήσω το χάρτη και θα σας πώ και που εντοπίζω μια πολιτική αμαρτία. Το αν υπάρχει διαπλοκή ανάμεσα στους διορισμένους στα ΑΕΙ και στη κυβέρνηση αυτό θα το κρίνετε εσείς.

Ο κόκκινος κύκλος με το Χ στη μέση είναι το επίκεντρο ενός σεισμού, οι υπόλοιποι κύκλοι δείχνουν την ένταση του σεισμού σε άλλες περιοχές καθώς αυτός διαδίδεται προς αυτές. Σε τί όμως αυτό είναι χρήσιμο; Σε πολλά πράγματα.

Αν έχουμε ας πούμε ένα σεισμό  7 Ρίχτερ στην Αθήνα και αυτός γίνεται αισθητός σαν 6 Ρίχτερ στη Πάτρα τότε, στις οικονομικές αποζημιώσεις απο το κράτος αν υπάρξουν ζημιές θα έχουν δικαίωμα και όσα σπίτια έχουν πάθει ζημιά και στη Αθήνα και στην Πάτρα γιατί ο Ελληνικός νόμος έχει νομίζω όριο τα 5.5 R για ενίσχυση θυμάτων απο σεισμούς. Εντάξει αυτό σας το έμαθα…

Ας δούμε και το άλλο, που δεν γνωρίζω αν αληθεύει και ένας δημοσιογράφος θα πρέπει να το ψάξει…

Σε κάποια εκπομπή της Ελληνικής τηλεόρασης, όχι στο ΜΕGA ή στο Σκάι (αυτά παραδοσιακά “ξεσκονίζουν τη Μαριώ τη νύχτα με φεγγάρι”), ακούστηκε ότι ο τρόπος βαθμονόμησης της έντασης των σεισμών στην Ελλάδα οδηγεί πλέον σε τιμές κατά μία μονάδα χαμηλότερα από το τρόπο που γινόταν η βαθμονόμηση παλαιότερα. Δεν γνωρίζω πόσο ακριβές είναι αυτό αλλά θέλω να ακούσω επίσημη απάντηση σύντομα. Αντιλαμβάνεστε το λόγο νομίζω.

Ο κόσμος λέει συχνά ότι οι “πολιτικοί”, οι “δημοσιογράφοι” και οι “συνδικαλιστές” κατέστρεψαν την Ελλάδα. Την κατέστρεψαν και άλλοι. Και οι δικαστικοί και οι καθηγητές των ΑΕΙ και οι στρατιωτικοί και πολλοί άλλοι. Οι περισσότεροι που είναι και “Ερμήδες της διαπλοκής” δεν έχουν προσφέρει αυτά που θα έπρεπε να προσφέρουν βάσει του ρόλου που τους έχει ανατεθεί. Μόνο λεηλατούν όπου μπορούν και όπου το σύστημα τους αφήνει έναντι μια θεσούλας ή ενός consulting κατά παραγγελία, που να οδηγεί σε επιθυμητό για την εκάστοτε ηγεσία πολιτικό αποτέλεσμα.

Η επιστημονική έρευνα των καθηγητών των ΑΕΙ και των Ελλήνων ερευνητών είναι συμμετοχική σε Ευρωπαικά προγράμματα τα οποία όμως δεν βοηθούν στη  σύσφιγξη της απούσας Ελληνικής Βιομηχανίας με τη τοπική οικονομία. Ολοι δουλεύουν για τα ανεπτυγμένα κράτη και μόνο επιφανειακές γνώσεις της τεχνολογίας αποκτούν. Τι θα πρέπει να γίνει δεν θα το γράψω εδώ αλλά σίγουρα υπάρχει λύση και τη γνωρίζω.

Δεν συμφωνώ με τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε κοινωφελή προγράμματα ακόμη και χρηματοδοτούμενα απο την ΕΕ, γιατί δεν προσφέρουν τίποτα στη παραγωγή και την ανάπτυξη ενώ χρησιμοποιούν τα δυνατά resources και τα δάνεια για να κλείνουν στόματα ψηφοφόρων και “φίλων” διαστρεβλώνοντας τις πνευματικές αλήθειες και την ηθική…

Δεν συμφωνώ με τη διάθεση οικονομικών πόρων μόνο σε δρόμους, γιατί εκτός του ότι δεν φτειάχνονται σωστά και αυτό θα το συζητήσω σε άλλο άρθρο, τέτοιες “λάθος” επιλογές δεν δίνουν εργασία σε αποφοίτους των ΑΕΙ παρά μόνο σε εργάτες.

Η Ελλάδα πρέπει πρώτα να αξιοποιήσει τον κόσμο των ΑΕΙ και όχι να τον δειώχνει για να συνεχίσουν να τρώνε οι απόφοιτοι των λαγουμιών της μίζας και αυτοί που έφτειαξαν τον πρώτο οίκο ανοχής της Αθήνας. Η Ελλάδα πρέπει να δώσει σε αυτούς τη σκυτάλη της δημιουργίας και αυτοί με τη σειρά τους να δώσουν δουλειές στο εργατικό δυναμικό. Αυτό οδηγεί σε υγιή ανάπτυξη. Το αντίθετο όχι. Χρειάζεται ομως και ο ηγέτης…

Στη φωτογραφία είναι μια ανάλυση σεισμογραφικών δεδομένων, που αφορά την ανακάλυψη κοιτασμάτων πετρελαίου, όπως αυτή που ήδη έχει δώσει στην Ελληνική κυβέρνηση η PGS. Εννοείται ότι κάνω Black Humor…

Υπενθυμίζω, ότι το σύνταγμα πρέπει να τηρείται και απόκλιση να μη υπάρχει ούτε κατά κεραία όσο τίποτα για το μέλλον και τις εξελίξεις δεν είναι σαφές και τεκμηριωμένο.  Πάντα ισχύει αυτό που υπάρχει.

Δεν θέλω να ακούω ασυναρτησίες απο πολιτικούς στα ΜΜΕ για να δημιουργούνται θεσούλες και να γίνονται δουλίτσες με τα δικά μας παιδιά, που στην ΝΕΡΙΤ πήραν και πάλι υψηλό μισθό από ότι άκουσα ενόψει εκλογών.

ΥΓ. Την τράπουλα την μοιράζει αυτός που γνωρίζει και δεν γνωρίζουν τίποτα.

Read more: http://www.oparlapipas.com/2014/02/blog-post_8131.html#ixzz2sZq1yzJq

Κάτω από γερμανική εποπτεία περνούν τον Μάρτιο 12 ελληνικοί δήμοι..

Κάτω από άμεση γερμανική εποπτεία περνούν τον Μάρτιο δώδεκα ελληνικοί δήμοι, δύο αιρετές περιφέρειες και μια αποκεντρωμένη διοίκηση, σε εφαρμογή της ελληνογερμανικης συμφωνίας του Μαρτίου 2010, μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Αγκελας Μέρκελ.



Πρόκειται για τους δήμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Καλλιθέας , Βέροιας, Κοζάνης, Καρδίτσας, Ρόδου, Αμφιλοχίας, Παιωνίων, Πλαστήρα και Νεάπολης , τις αιρετές περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Δυτικής Μακεδονίας και την αποκεντρωμένη διοίκηση Αττικής.

Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Ευρ.Στυλιανίδη, το Γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών θα αξιολογήσει δομές και υπηρεσίες και θα ετοιμάσει το κατάλληλο « μοντελάκι» για κάθε τύπο Δήμου της νέο-αποικίας που λέγεται Ελλάδα, ήτοι: Δήμος –πρωτεύουσας, μεγαλούπολη, αστικός, ημιαστικός, αγροτικός, τουριστικός, ορεινός, κ.α.

Στόχος της γερμανικής διοίκησης είναι :

- Η μείωση κατά τα 2/3 του προσωπικού που εργάζεται σήμερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

-Η ανάληψη από ....
..επιχειρηματικα σχήματα των κερδοφόρων λειτουργιών και αρμοδιοτήτων που ασκούν σήμερα οι Δήμοι και τα νομικά τους πρόσωπα.

-Η εξυπηρέτηση των γερμανικών επιχειρηματικών συμφερόντων, μέσα από την δημιουργία μικτών επιχειρήσεων (ΣΔΙΤ), με αξιοποίηση των κονδυλίων του αναπτυξιακού νόμου και του ΕΣΠΑ. Πρωταρχικοί τομείς που ενδιαφέρουν τη γερμανική πλευρά είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, η ενεργεία κάθε μορφής και τα ελληνικά τουριστικά θέρετρα.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνουν όλα αυτά θα θυμίσουμε ότι σε παλιότερη ανακοίνωσή της η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. δημοσιοποίησε ορισμένα ονόματα αιρετών που βρίσκονται σε συνεργασία με τον Γερμανό Υφυπουργό Εργασίας και απεσταλμένο της Καγκελαρίας στην Ελλάδα, Χανς-Γιοαχιμ Φούχτελ . 

Τους αποκάλυψε άλλωστε ο κ. Φούχτελ, όπως και το αντικείμενο των συνομιλιών τους. Δεν είναι άλλο από το ξεπούλημα των βασικών αρμοδιοτήτων των Δήμων, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, σε ιδιώτες εγχώριους και μη. Ο κ. Φούχτελ και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ επιβεβαίωσαν την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ως προς τη σπουδή της κυβέρνησης και των αιρετών να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των Δήμων.

Προς τι όλο αυτό το ενδιαφέρον; Μήπως για να έρθουν οι οργανωμένοι και έμπειροι Γερμανοί να μας φτιάξουν τους δήμους; Το ακούμε αυτό από ορισμένους οπαδούς της «νέας τάξης πραγμάτων». Άλλωστε μια νέα τάξη για την Ευρώπη δεν ευαγγελιζόταν και ο Αδόλφος Χίτλερ; Η αλήθεια όμως είναι άλλη. 

Οι Γερμανικοί δήμοι είναι καταχρεωμένοι σε βαθμό κακουργήματος.Με άλλα λόγια οι Γερμανικοί δήμοι και τα κρατίδια είναι στο χείλος της χρεοκοπίας. 

Είναι λοιπόν αναγκασμένοι, δήμοι και κρατίδια, , αν δεν βάλουν στο χέρι τα κονδύλια των ελληνκων δήμων μεσω ΕΣΠΑ καθως και τις ελληνικες πλουτοπαραγωγικες πηγες, να χρηματοδοτηθούν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση γεγονός που θα σημάνει την εκτίναξη του δημόσιου χρέους και ελλείμματος με αποτέλεσμα να υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας , οι οίκοι αξιολόγησης και να εκτιναχθούν τα επιτόκια δανεισμού που σήμερα είναι γύρω 1% και δεν δημιουργούν πρόβλημα δανεισμού στην χώρα. 

Έτσι η Γερμανία θα γευτεί κι αυτή τον φαύλο κύκλο της χρεοκοπίας όπως και οι χώρες του Νότου, αν δεν λεηλατήσει την ελληνικη Τοπική Αυτοδιοικηση.

Ετσι εξηγείται γιατι με τόση επιμονή όλο το προηγούμενο διάστημα ο «καλοκάγαθος» χερ Φούχτελ, εντεταλμένος πληρεξούσιος υπουργός (όπως και επί Κατοχής 1941-44) της γερμανικής κυβέρνησης για την Ελλάδα, όργωσε απρόσκλητος κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Αποστολή του ήταν να πείσει με «καθρεφτάκια και κάθε λογής υποσχέσεις» για συνεργασία «από τα κάτω» και κοινή δράση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσω δικτύων, αδελφοποιήσεων πόλεων κ.λπ. με εμπειρογνώμονες, επιχειρηματίες και κοινωνία των πολιτών. 

Και απ΄ότι φαίνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις τα κατάφερε. Στο επίπεδο της συνεργασίας από τα «κάτω «εντάσσεται και η Ελληνογερμανική Συνέλευση, που οργανώθηκε φέτος επεισοδιακά το Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη.

Σε κυβερνητικό επίπεδο τώρα, υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας με τη συμμετοχή της Taskforce EU και τον γερμανομαθή υπουργό Εσωτερικών κ.Στυλιανίδη, την Ένωση των Περιφερειαρχών (ΕΝ.ΠΕ) και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας(ΚΕΔΕ). Ας σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων και περιφερειαρχών, που συνεργάζονται με τους Γερμανούς, εξελεγησαν στις εκλογές του Οκτωβρίου 2010, και ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Σήμερα οι ίδιοι αιρετοί των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων πιέζουν μέσω υπουργείου Εσωτερικών, να παραταθεί η θητεία τους έως το τέλος του 2015, γιατί όχι και μέχρι το 2022, όταν περατωθεί η εφαρμογή των μνημονίων; 

Ο λόγος είναι απλός. Γνωρίζουν γιατί έρχονται καθημερινά σε επαφή με πολίτες, ότι η επανεκλογή τους, ακόμα και με τρικομματικη στήριξη στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Ιουνίου του 2014, θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Οι τοπικές κοινωνίες τους έχουν γυρίσει τη πλάτη και τους έχουν ταυτίσει με ότι εκπροσωπούσαν και συνεχίζουν να εκπροσωπούν: το Μνημόνιο και την νέα τάξη πραγμάτων. Άρα έχουν ένα λόγο παραπάνω ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ο κ. Σαμαράς να αναβάλλουν τις αυτοδιοικητικες εκλογές, τουλάχιστον για 18 μήνες, αφού έτσι επιθυμεί και το Βερολίνο. 

Ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει, αν στη θέση των σημερινών πειθήνιων δημάρχων, εκλεγούν δήμαρχοι, πολιτικά αντίθετοι από τις πολιτικες του Μνημονίου, με αυτοδιοικητική συνείδηση και πατριωτικό πνεύμα; 

Τότε πραγματικα αρχίζουν τα δύσκολα…


collectors.gr

Read more: http://www.oparlapipas.com/2014/02/12.html#ixzz2sZpRNwbz

Aυξάνεται η σεισμικότητα περιοχών μετά απο έρευνες για υδρογονάνθρακες;

Είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απασχολήσει τον Ελληνικό πληθυσμό. Η απάντηση στο ερώτημα είναι μάλλον θετική.

Η ενέργεια των πυροβόλων που έχουν τα πλοία που κάνουν τις σεισμικές έρευνες στις Ελληνικές θάλασσες θα μπορούσαν να διεγείρουν κάποια σεισμικά ρήγματα. Στη Κρήτη συνέχεια γίνονται σεισμοί τελευταία. Τυχαίο;...

Είναι γνωστό ότι στη Ρωσία προκαλούνται με μεγάλες εκρήξεις τεχνητοί σεισμοί μεγέθους πολλών Richter προκειμένου να ερευνήσουν για υδρογονάθρακες στο υπέδαφος. Το reverse engineering δεν φαίνεται να απασχόλησε ποτέ σοβαρά τους Ελληνες σεισμολόγους. Μάλλον ρώτησαν στα “κεντρικά” και δεν τους άφησαν. Έτσι προτιμούν να κυνηγούν φαντάσματα…

Τα σεισμικά γεγονότα που συμβαίνουν στην Ελλάδα θα μπορούσαν να αναλύονται και να προκύψουν αναλύσεις για τα κοιτάσματα υδρογοναθράκων όλου του Ελληνικού χώρου. Δεν υπάρχει καλύτερο σεισμικό πυροβόλο απο ένα σεισμό και σειμοί στην Ελλάδα γίνονται συνέχεια.

Ας δούμε και μια πρόσφατη επιστημονική ανακοίνωση σχετική με το θέμα της τεχνητής διέγερσης ρηγμάτων στο κορυφαίο περιοδικό Science.

Η ανακοίνωση λέει ότι είναι γνωστό απο χρόνια – εσείς το ακούτε πρώτοι φορά απο εμάς – ότι η έγχυση αερίων ή υγρών  σε υπόγειους σχηματισμούς κατά την εξόρυξη π.χ. χρυσού, υδρογοναθράκων κλπ μπορεί να προκαλέσουν σεισμούς.

Η ανακοίνωση επίσης λέει, ότι η απόσυρση υγρών και αερίων απο το υπέδαφος π.χ  εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου είναι ικανός λόγος για να προκληθούν σεισμοί.

Μήπως σας ξύπνησα; Φάτε φυσικό ακατέργαστο ζεόλιθο με μόλυβδο, για να συνέλθετε. Δουλίτσες σε όλα και “Σιωπή των αμνών”.

Mερικοί σεισμολόγοι (όχι όλοι) στην Ελλάδα μου θυμίζουν γιατρούς που εκδίδουν βεβαίωση θανάτου, όταν όλοι γνωρίζουν ότι ο ασθενής είναι νεκρός!

Read more: http://www.oparlapipas.com/2014/02/a.html#ixzz2sZnWc3na

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ-ΘΡΑΚΗ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ Το οθωμανικό δίκαιο των όπλων: Μετά την Κύπρο έρχεται η σειρά της Ελλάδας

Η δραματική εξέλιξη στο Κυπριακό με την προώθηση ενός κοινού ανακοινωθέντος βάσει του οποίου η κυβέρνηση Αναστασιάδη αποδέχεται ότι η Κύπρος μεταμορφώνεται σε ένα «ομοσπονδιακό κράτος δύο κοινοτήτων» και δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έχει πολιτικούς με εθνική συνείδηση, ο τελευταίος....

Έλληνας Εθνάρχης ήταν ο Τάσος Παπαδόπουλος, έρχεται και η σειρά της χώρας μας με τους Τούρκους να έχουν στοχεύσει τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα.

Η ελληνική κυβέρνηση και ο υπουργός Εξωτερικών Ε. Βενιζέλος έπαιξαν έναν ύποπτο ρόλο (μην πούμε κάτι χειρότερο) στο θέμα του Κυπριακού και αυτό διαφάνηκε από τις επαφές που είχε κατά τα πρόσφατα ταξίδια του στις ΗΠΑ ο κ. Βενιζέλος.

Αποδέχθηκε και νομιμοποίησε επί της ουσίας τους Τουρκοκύπριους, αλλά και συμφώνησε, στη συνάντηση που είχε με τον Τζον Κέρι, στο νέο σχέδιο Ανάν το οποίο αποδέχεται βέβαια και ο Κύπριος Πρόεδρος και κομίζει τώρα ως κοινό ανακοινωθέν.

Ο Ν. Αναστασιάδης είναι ο μοιραίος πρόεδρος για την Κύπρο, αφού πρώτα έβαλε την Κυπριακή Δημοκρατία στο μνημόνιο, άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην τρόικα, και τώρα προσφέρει και την Κύπρο, ένα νησί που αποτελείται από 82% ελληνικό πληθυσμό στην Τουρκία. 

Η Τουρκία με τη δύναμη των όπλων επέβαλε αυτό που ήθελε και με μία επιχειρηματική-οικονομική «εισβολή» στη συνέχεια θα «καταλάβει» το νησί, ελέγχοντας σαφώς τους υδρογονάνθρακες της Κυπριακής ΑΟΖ.

Αποδεικνύεται λοιπόν πως η δύναμη των όπλων είναι αυτή που μετράει. Είναι αυτή μέσω του οποίου μπορούν να επιτευχθούν πολιτικοί στόχοι. Κύπρος και Ελλάδα είναι στρατιωτικά και οικονομικά ανίσχυροι και όπως δείχνουν τα πράγματα η χώρα μας θα είναι ο επόμενος στόχος. 

Βάσει του ισοζυγίου στρατιωτικής ισχύος το 2025, σε δέκα χρόνια δηλαδή από τώρα, η Άγκυρα θα υπερτερεί σε όλα τα σημεία. Θα έχει στο οπλοστάσιο της τα 100 μαχητικά αεροσκάφη F-35. Ήδη από το 2017 αρχίζει να παραλαμβάνει τα πρώτα και να τα ρίχνει στο Αιγαίο.

Θα έχει εκσυγχρονίσει όλα της τα αεροσκάφη, θα διαθέτει σύγχρονα υποβρύχια, σαν και αυτά που εμείς παρότι έχουν πληρώσει δεν ξέρουμε αν και πότε θα παραλάβουμε, θα ρίξει στο Αιγαίο πλοία που ναυπηγεί, μεταξύ των οποίων ολόκληρο στόλο αποβατικών σκαφών. Για ποιο λόγο άρραγε χρειάζεται να αποβατικά σκάφη η Τουρκία;

Θα αποκτήσει αεροπλανοφόρο, ενώ έχει ήδη παραλάβει το πρώτο αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου από την Boeing το 737 AEW&C που ανατρέπει σε βάρος μας το ισοζύγιο ισχύος στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Μέχρι το 2015 θα έχει παραλάβει άλλα τρία τέτοια αεροσκάφη.

Η Ελλάδα, αλυσοδεμένη με τα δεσμά των μνημονίων από τους δανειστές δεν θα μπορεί και δεν πρόκειται να έχει κάνει τίποτα τα επόμενα χρόνια όσον αφορά σε νέους εξοπλισμούς. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να έχει εκσυγχρονίσει τα F-16 και να έχει παραλάβει δύο φρεγάτες Α/Α για την ενίσχυση της περιοχής προς την Ανατολική Μεσόγειο.

Ήδη, οι Τούρκοι μας «πολιορκούν» στα Δωδεκάνησα και τη Θράκη, αφενός εγείροντας θέμα τουρκικής μειονότητας, αφετέρου με στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά μέσα.

Στα Δωδεκάνησα, με κάθε ευκαιρία αμφισβητούν το status quo, προχωρώντας σε παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων εστιάζοντας στην περιοχή του Καστελόριζου και της Στρογγύλης. Δύο νησίων καθοριστικής σημασίας για την ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες.

Όσον αφορά στη Θράκη, διεισδύουν συνεχώς με ενέργειες που μεθοδεύονται από την ίδια τη ΜΙΤ και στόχος είναι η ανακήρυξη αυτόνομου κράτους.

Δυστυχώς για τον Ελληνισμό, οι πολιτικοί είναι υποτακτικοί των ξένων συμφερόντων που λειτουργούν βάσει σχεδίου και δεν θα διστάσουν να ξεπουλήσουν και ελληνικό έδαφος. Το πράττει τώρα ο Νίκος Αναστασιάδης στην Κύπρο. 

Read more: http://www.oparlapipas.com/2014/02/blog-post_7644.html#ixzz2sZnJlbjt

Ο Άδωνις υλοποιεί το σχέδιο εξόντωσης της υγείας

Μειώσεις-«μαϊμού» στις τιμές των φαρμάκων για την τσέπη των ασφαλισμένων, πλαφόν στη συνταγογράφηση, διάλυση του δημοσίου συστήματος υγείας.
Η επίθεση στο δημόσιο σύστημα υγείας και την ....
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του ελληνικού λαού έχει και το πρόσωπο του υπουργού Υγείας, κ. Α. Γεωργιάδη, ο οποίος με σταθερά βήματα υλοποιεί απαρέγκλιτα όλο το τελευταίο διάστημα τις απάνθρωπες απαιτήσεις των δανειστών.
Το σχέδιο εξόντωσης του ελληνικού συστήματος υγείας είναι πολυμέτωπο. Παράλληλα με το νομοσχέδιο που φέρνει αλλαγές στον ΕΟΠΥΥ και ουσιαστικά οδηγεί στη διάλυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της χώρας, προσθέτει νέα μεγάλα βάσανα στα εκατομμύρια των ασφαλισμένων του Οργανισμού, και πλήττει και τους εργαζόμενους του ΕΟΠΥΥ, ο υπουργός Υγείας αποτελειώνει και την πρόσβαση των ασθενών σε φάρμακα.
Πριν από δύο μήνες, ο κ. Γεωργιάδης προκάλεσε κύμα αντιδράσεων εντός και εκτός βουλής, με την τιμολογιακή του πολιτική στον τομέα του φαρμάκου και τις περίφημες μειώσεις τιμών. Αψήφησε τις προειδοποιήσεις γιατρών, φαρμακοποιών, ενώσεων ασθενών και εκπροσώπων της φαρμακοβιομηχανίας για τις δραματικές ελλείψεις φαρμάκων στην αγορά που θα είχε ως αποτέλεσμα η πολιτική του. Ήταν ο υπαίτιος της μεγάλης κόντρας μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα του φαρμάκου, προκαλώντας τριγμούς και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Μίλησε για «τιμές Σαμαρά» που υποτίθεται θα ελάφρυναν τον ελληνικό λαό.
Σήμερα υλοποιεί τις «τιμές Σαμαρά» και φέρνει στο χείλος του γκρεμού τις θεραπείες χιλιάδων ασθενών, με την ανατιμολόγηση 8.786 φαρμάκων τα οποία κυκλοφορούν τα τελευταία τρία χρόνια στην αγορά. Οι επαπειλούμενες ελλείψεις έρχονται όλο και πιο κοντά, καθώς οι ήδη στραγγαλισμένες οικονομικά ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, δύσκολα θα αντεπεξέλθουν στο ασφυκτικό πλαίσιο που διαμορφώνουν οι νέες τιμές.
Η μείωση των τιμών μόνο αντίκτυπο θα έχει στις ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις, καθώς θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τις ξένες και ειδικά τις φαρμακοβιομηχανίες φθηνών γενόσημων, που παράγουν με εξευτελιστικό εργατικό κόστος σε τρίτες χώρες, όπως η Ινδία, σε αμφίβολες συνθήκες παραγωγής.
Τη μείωση των τιμών δεν θα τη δει σχεδόν κανείς ασθενής στην τσέπη του, εκτός αν υποχρεωθεί να λόγω οικονομικής αδυναμίας να πάρει το φθηνότερο γενόσημο, που επιβάλλει ο νόμος Λοβέρδου, με τη συνταγογράφηση δραστικής ουσίας.
Για να μην δει οικονομική ελάφρυνση ο ασθενής, έχει φροντίσει ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης. Το περασμένο φθινόπωρο αύξησε σε δυσθεώρητα επίπεδα τη συμμετοχή των ασφαλισμένων, με αποτέλεσμα πολλοί να καλούνται τώρα να πληρώσουν τουλάχιστον το διπλάσιο από ό,τι πλήρωναν για τα αναγκαία φάρμακά τους.
Επίσης, μέσα στον Ιανουάριο έθεσε πλαφόν στη συνταγογράφηση ανά γιατρό που συνταγογραφεί για τον ΕΟΠΥΥ, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις. Το αποτέλεσμα ήταν η πλειονότητα των γιατρών να έχει καλύψει το όριο πολύ πριν τελειώσει ο μήνας και οι ασθενείς είτε να ψάχνουν αγωνιωδώς γιατρό που θα μπορεί να συνταγογραφήσει είτε να πληρώνουν εξολοκλήρου τα φάρμακα από την τσέπη τους, όσοι μπορούν και όσοι δεν μπορούν να μένουν χωρίς την αγωγή τους. Ήδη οι ιατρικές ενώσεις έχουν καταφύγει στη δικαιοσύνη για να ανατρέψουν το μέτρο που βάζει εμπόδια στην άσκηση του ιατρικού λειτουργήματος και στην πρόσβαση των ασθενών στη φαρμακευτική τους αγωγή.
Όλα αυτά αποδεικνύουν την πιστή του δέσμευση να εξυπηρετήσει την τρόικα και τα συμφέροντα που οι δανειστές εκπροσωπούν.
Πρόκειται για πολιτική καταβαράθρωσης των δημόσιων δαπανών για την υγεία, σε μη βιώσιμα επίπεδα για τις ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις και τους Έλληνες πολίτες. Με λογιστικά κριτήρια, αφαιρεί την ικανότητα της χώρας να παρέχει η ίδια φαρμακευτική επάρκεια και οδηγεί τον ελληνικό λαό να εξαρτάται η υγεία του από ξένα συμφέροντα.
Ο πρωθυπουργός, κ. Αντώνης Σαμαράς, μπορεί έστω και την ύστατη ώρα να διορθώσει την καταστροφική πολιτική του υπουργού του. Εάν δεν το κάνει, θα είναι συνυπεύθυνος σε ένα υγειονομικό έγκλημα κατά του ελληνικού λαού.

Read more: http://www.oparlapipas.com/2014/02/blog-post_2110.html#ixzz2sZmqtQoP

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΕ ΑΣΧΕΤΟ ΠΟΛΙΤΗ ΣE ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΙΜΙΩΝ ΑΠΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

 Στο βίντεο που θα δείτε ομάδα αριστεριστών επιτίθεται σε δύο Έλληνες φαντάρους που απλά περνάνε από το Μοναστηράκι. Οι συμμορίες των αριστεριστών πραγματοποιούσαν παράνομη αντισυγκέντρωση με κράνη, ρόπαλα, μαχαίρια και προπηλάκιζαν διερχόμενους πολίτες στο Μοναστηράκι, με την αστυνομία παντελώς αδιάφορη.....

Δύο άτυχοι Έλληνες φαντάροι περνούσαν τυχαία από το σημείο και οι θρασύδειλοι αριστεριστές τους επιτέθηκαν μαζικά μαχαιρώνοντας τον έναν από αυτούς. Στην συνέχεια κάψανε τα πράγματά του σε δημόσια θέα, ισχυριζόμενοι ότι... ίσως να ψήφιζαν Χρυσή Αυγή. Το περιστατικό έλαβε χώρα στην αντισυγκέντρωση των αριστεριστών για τα Ίμια, στην οποία ανάμεσά τους βρίσκονταν και τούρκοι, όπως απεδείχθη στη συνέχεια.

Για του λόγου το αληθές αναδημοσιεύουμε απόσπασμα αυτόπτη μάρτυρα όπως δημοσιεύεται σε ακροαριστερό ιστολόγιο.

Ο ίδιος φαντάρος σε κάποιο νησί, είχε πάρει πενθήμερη άδεια και στο δρόμο για το χωριό κάπου στη Βόρεια Ελλάδα, έκανε αναγκαστική στάση στην Αθήνα. Από το πλοίο, στο σταθμό, με όλα του τα υπάρχοντα και παρέα ένα φίλο απ την ίδια μονάδα, κατέβηκαν για ένα καφέ στην πλατεία.

Το "λάθος" του όμως ήταν πως κουβαλούσε στον ώμο του μια στρατιωτική τσάντα. Μια τσάντα που έγινε το "κόκκινο" πανί στα μάτια κάποιων απ τους παρευρισκομένους και η αφορμή για να πέσουν πάνω του. Αυτή ήταν το μόνο κριτήριο για να τον θεωρήσουν χρυσαυγίτη και να τον δικάσουν σε μια δίκη του δευτερόλεπτου, ως φασίστα, χωρίς να ακούσουν ούτε για μια στιγμή την απολογία του "Δεν είμαι φασίστας, φαντάρος είμαι".

Η τύχη του φίλου του αγνοείται. Όσοι ώρα βρισκόμασταν στο σημείο δεν τον είδαμε τριγύρω. Ο ίδιος δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί του, το κινητό του όπως και όλα του τα ρούχα, μαζί με τα έγγραφά του και άλλα προσωπικά αντικείμενα, καιγόντουσαν λίγο παραδίπλα. Ένα σάκος με κάποια άλλα πράγματα και ένα λάπτοπ είχε "απαλλοτριωθεί".

Μπόρεσε να ανασύρει από μνήμης ένα τηλέφωνο φίλου του για να έρθει να τον παραλάβει και να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο. Το πρόσωπό του έσταζε συνέχεια αίμα από διάφορα σημεία, αλλοιωμένο απ τα χτυπήματα, μα ο ίδιος ευτυχώς σε κατάσταση που μπορούσε να έχει επαφή με το περιβάλλον.

ΠΗΓΗ

  ΒΙΝΤΕΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΕ ΑΣΧΕΤΟ ΠΟΛΙΤΗ ΣE ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΙΜΙΩΝ ΑΠΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

 

 

Read more: http://www.oparlapipas.com/2014/02/e_6.html#ixzz2sZm82jcy

Τραπεζικός λογαριασμός στη Γερμανία - καταπιστευτικός λογαριασμός

 

Παρακάτω θα βρείτε γενικές πληροφορίες για το άνοιγμα ενός καταπιστευτικού λογαριασμού στη Γερμανία καθώς και πληροφορίες για τους διαφορετικούς τύπους καταπιστευτικών λογαριασμών σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο. Για ακριβείς πληροφορίες παρακαλώ συμβουλευτείτε δικηγόρο.

Τι ορίζει το γερμανικό δίκαιο ως καταπιστευτικό λογαριασμό;
Καταπιστευτικός λογαριασμός είναι ένας λογαριασμός στο όνομα του κατόχου, τον οποίο όμως λογαριασμό διαχειρίζεται τρίτο πρόσωπο.
Παράδειγμα: σε μία τράπεζα ανοίγουμε ένα λογαριασμό στο όνομα του προσώπου Α. Το πρόσωπο Α είναι ο κάτοχος του λογαριασμού, διαχειρίζεται όμως τον λογαριασμό (και τα χρήματα) κατ' εντολή του προσώπου Β. Ανάμεσα στα δύο πρόσωπα έχει υπογραφεί, πριν το άνοιγμα του λογαριασμού, σύμβαση καταπίστευσης, η οποία ονομάζεται έγγραφο καταπιστεύματος. Σύμφωνα με αυτό, το πρόσωπο Α διαχειρίζεται τα χρήματα του προσώπου Β για τον συγκεκριμένο λογαριασμό της τράπεζας.

Είναι νόμιμο το άνοιγμα αυτού του λογαριασμού;
Το άνοιγμα λογαριασμού σε άλλη χώρα της ΕΕ είναι νόμιμο στο πλαίσιο της ισχύουσας αρχής της Ε.Ε. περί ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίου:
"ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΜΕΣ
Άρθρο 63
(πρώην άρθρο 56 της ΣΕΚ)
1. Στα πλαίσια των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός των κινήσεων κεφαλαίων μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών.
2. Στα πλαίσια των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, απαγορεύονται όλοι οι περιορισμοί στις πληρωμές μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών."

Απαιτείται προσωπική φυσική παρουσία για το άνοιγμα του λογαριασμού;
Όχι. Ένα ταξίδι στη Γερμανία για αυτόν το λόγο δεν είναι υποχρεωτικό. Η απαιτούμενη ταυτοποίηση των στοιχείων ταυτότητας μπορεί να γίνει στην Ελλάδα.

Τι είναι ο ανοικτός καταπιστευτικός λογαριασμός και τι ο κρυφός καταπιστευτικός λογαριασμός;
Στην περίπτωση κρυφού καταπιστευτικού λογαριασμού, ο καταπιστευματούχος (π.χ. ο δικηγόρος) και ο καταπιστευτικός εκχωρητής (εντολέας) είναι τα μόνα πρόσωπα που έχουν γνώση του λογαριασμού. Στην περίπτωση ανοικτού καταπιστευτικού λογαριασμού, η τράπεζα λαμβάνει γνώση τόσο για το είδος του λογαριασμού (καταπιστευτικός) όσο και για το πρόσωπο του εντολέα. Η τράπεζα γνωρίζει την ταυτότητα του οικονομικού δικαιούχου. Η τράπεζα δεν μπορεί να εμφανίσει το όνομα του εντολέα, μπορεί όμως μέσω του καταπιστευματούχου (δικηγόρου) να τον ονομάσει. Στον ανοικτό καταπιστευτικό λογαριασμό ισχύουν ειδικοί κανονισμοί. Το πλεονέκτημα του ανοικτού καταπιστευτικού λογαριασμού είναι ότι σε περίπτωση πτώχευσης του καταπιστευματούχου, ο καταπιστευτικός λογαριασμός δεν αποτελεί μέρος της πτωχευτικής περιουσίας. Η κατάθεση στον ανοικτό καταπιστευτικό λογαριασμό προστατεύεται, καθώς σε περίπτωση επιβολής από τρίτους κατά των περιουσιακών στοιχείων του διαχειριστή - καταπιστευματούχου, μπορεί να ασκηθεί προσφυγή σύμφωνα με την παράγραφο 771 ΖΡΟ. Ένα χαρακτηριστικό του ανοικτού καταπιστευτικού λογαριασμού, το οποίο μπορεί υπό συνθήκες να θεωρηθεί μειονέκτημα είναι ότι η τράπεζα γνωρίζει και κρατά σε βάση δεδομένων τα στοιχεία του οικονομικού δικαιούχου - εντολέα. Σε περίπτωση κατά την οποία η τράπεζα κληθεί να δώσει τα στοιχεία των καταθετών της, είναι υποχρεωμένη να δώσει τα στοιχεία των λογαριασμών (ημερομηνία ανοίγματος λογαριασμού, ημερομηνία λήξης του λογαριασμού, ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γεννήσεως του κατόχου του λογαριασμού καθώς και του οικονομικού δικαιούχου, όχι όμως να αποκαλύψει το ύψος του λογαριασμού και τις κινήσεις του). Η τράπεζα επίσης υποχρεούται (Οδηγία 2003/48/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 2003, για τη φορολόγηση των υπό μορφή τόκων εισοδημάτων από αποταμιεύσεις) σε γνωστοποίηση στην κεντρική ομοσπονδιακή υπηρεσία (εφορία), ειδικών εισοδημάτων από τους τόκους των πελατών της με τόπο διαμονής στην Ε.Ε. για την απόδοση των φόρων. Υπό αυτή την έννοια τραπεζικός πελάτης θεωρείται ο οικονομικός δικαιούχος ενός ανοικτού καταπιστευτικού λογαριασμού. Η κεντρική ομοσπονδιακή εφορία στη συνέχεια μεταφέρει τα στοιχεία αυτά στη χώρα διαμονής του οικονομικού δικαιούχου (για παράδειγμα, στην Ελλάδα).

Ποιος μπορεί να μάθει την ύπαρξη ενός καταπιστευτικού λογαριασμού;
Στην περίπτωση ανοικτού καταπιστευτικού λογαριασμού ισχύουν τα παραπάνω. Στην περίπτωση κρυφού καταπιστευτικού λογαριασμού ισχύει κατά βάση το αυστηρό δικηγορικό απόρρητο. Στην περίπτωση κρυφού καταπιστευτικού λογαριασμού απαγορεύεται στον δικηγόρο να δώσει πληροφορίες σε τρίτο πρόσωπο για την ύπαρξη και το ύψος του λογαριασμού. Ακόμα και το ποσό κατάθεσης και τα έσοδα από τους τόκους αντιστοιχούν στον καταπιστευματούχο σε ό,τι αφορά τρίτους. Για παράδειγμα ο φόρος των εσόδων από τους τόκους αντιστοιχεί στον καταπιστευματούχο.
Κατ' εξαίρεση, ο δικηγόρος είναι υποχρεωμένος να δώσει πληροφορίες για έναν κρυφό καταπιστευτικό λογαριασμό όταν υποχρεώνεται σε αυτό από τον νόμο περί νομιμοποίησης προσόδων από παράνομες δραστηριότητεςγια (νόμος εναντίον ξέπλυμα χρήματος). Οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι και οι λογιστές είναι σε αυτή την περίπτωση υποχρεωμένοι να δώσουν συγκεκριμένες πληροφορίες όταν διαπιστώνονται γεγονότα τα οποία πληρούν το αντικειμενικό πραγματικό του παράγραφου 261 του Πονικού Κώδικα ή όταν υπάρχει χρηματοδότηση τρομοκρατικής ενέργειας.
http://ra-savelsberg.de/gr/trapezikos-logariasmos-sti-germania-katapisteytikos-logariasmos.html

«ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ BRETTON WOODS» ΤΙ ΕΣΤΙ "Διεθνής Τράπεζα";;
____}Ι|"ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΓΝΩΣΗ-ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ"}Ι|____

«ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ BRETTON WOODS» ΤΙ ΕΣΤΙ "Διεθνής Τράπεζα";;

Διαβάστε την Συμφωνία του "Bretton Woods" για την δημιουργία της Διεθνούς Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη, ή αλλιώς αποκαλούμενη ως Διεθνής Τράπεζα.

A. Bretton Woods Agreements Act, International Monetary
Fund/World Bank Group.
[As Amended Through P.L. 113-6, Enacted March 26, 2013]
http://www.house.gov/legcoun/Comps/bretton.pdf

A Decade of American Foreign Policy 1941-1949
The Bretton Woods Agreements
http://avalon.law.yale.edu/20th_century/decad047.asp

Μια δεκαετία της Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής 1941-1949
Οι συμφωνίες του Bretton Woods
H ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ google: http://translate.google.com/translate?hl=el&sl=en&tl=el&u=http%3A%2F%2Favalon.law.yale.edu%2F20th_century%2Fdecad047.asp&sandbox=1

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑ;ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΩΝ!!!

ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑΤΑ. ΚΑΤΙ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΑΛΛΑ, ΠΕΡΙΠΟΥ ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ....

ΣΤΟ http://alfeiospotamos.pblogs.gr/2013/09/ti-einai-to-katapistefma-deite-to-kypriako-diethnes-dikaio-katap.html

"ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ"

Δημιουργία
-
Το 1929 εως το 1933 δημιουργηθήθηκε η B.I.S.(BANK OF INTERNATIONAL SETTLEMENTS)- Τραπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Στο τέλος της κάθε ημέρας ότι συναλλαγή γίνεται από τον κάθε άνθρωπο στην υφήλιο και οποιαδήποτε συναλλαγή εταιρείας κλπ γίνετε εκκαθάρησις από την B.I.S. Η τράπεζα αυτή δημιουργήθηκε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο από όλα τα κράτη του κόσμου. Ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α' ήταν ο αντιπρόσωπος της Ελλάδος στη δημιουργία της B.I.S. και εκεί συνέβαλε η Ελλάδα με δύο εκατομμύρια δολλάρια. Σε διάστημα 33 ημέρων από την ημέρα της δημιουργίας της B.I.S. η τράπεζα περιήλθε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Ρόθτσάϊλντ,όπως και η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ η Federal Reserve (FED) η οποία είναι η δύναμις που κυβερνάει την Αμερική και τον κόσμο ολόκληρο από το 1933 και εντεύθεν οπότε και η Αμερική εδήλωνε πτώχευση .Το ίδιο συνέβει και το 1944 με την Παγκόσμια Τράπεζα,το ίδιο με Δ.Ν.Τ .Η οικογένεια των Ροθτσάίντλ είναι Εβραίοι-Χαζάροι.

Οι Χαζάροι(Τουρκομογγολικό φύλλο) σήμερα αποτελούν το 0,17% του πληθυσμού του πλανήτη. Κατέχουν όμως το 92% των θέσεων εξουσίας σε όλες τις χώρες . Πώς είναι δυνατόν αυτή η μεγάλη μειονότης του ανθρωπίνου γένους να κρατά τις τύχες όλου του κόσμου. Το έχουνε πετύχει με ένα πολύ απλό σύστημα. Ένα σύστημα δέκα τραπεζών. Το 52% των μετοχών αυτών των τραπεζών ανοίκει στην οικογένεια Ρόθτσάϊλντ. Οι υπόλοιποι είναι Ρόκεφέλερς η οικογέκεια Μέλον η οικογένεια Σήφ, η οικογένεια Οπενχάϊμερ, η οικογένεια Ντιμέντιτσι. Συνολικά αυτές οι δέκα οικογένειες κατέχουν όλο το τραπεζικό σύστημα της Γής! Δικιά τους είναι η B.I.S., η παγκόσμια τράπεζα, το Δ.Ν.Τ. Δική τους η τράπεζα της Ελλάδος, Η Εθνική Τράπεζα, η Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, η Κεντρική της Γαλλίας. Σε όλα τα κράτη στον κόσμο με ελάχιστες εξαιρέσεις οι κεντρικές τράπεζες εκείνων των κρατών είναι ιδιοκτησία Ρόθτσάϊλντ κλπ... ... ...

http://diktyoellinwn.wordpress.com/2013/08/23/παγκοσμιο-χρηματοπιστωτικο-συστημα/

Βασίλειος Σωτήρας
Λίγα μαθήματα ΟικοΝομίας

http://ra-savelsberg.de/gr/trapezikos-logariasmos-sti-germania-katapisteytikos-logariasmos.html




http://alfeiospotamos.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8504.html

Διάτρητα και επικίνδυνα τα σύνορα βόρεια της Θράκης

Η Ελληνική Θράκη αποτελεί ένα τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας, το οποίο –σύμφωνα με τις εξελίξεις και την πολιτική βούληση- φέρεται να εγκαταλείπεται αργά και σταθερά σε επιβουλές ξένων και δη της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, της οποίας το μακρύ χέρι λειτουργεί υπό μορφή Προξενείου στην Κομοτηνή και διαθέτει έντονα αλυτρωτικά χαρακτηριστικά, μέσω των διαφόρων πολιτιστικών και άλλων συλλόγων που δημιουργεί, προκειμένου να «χτίσει» μία εικόνα «τουρκικής Θράκης», ιδιαίτερα στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης.

Του Κωνσταντίνου Τερζή
Η πολιτική βούληση των εξ Αθηνών κυβερνώντων περιορίζεται σε ταξίδια αναψυχής με «άρωμα φολκλόρ», ενώ επί της ουσίας -και παρά τις συνεχείς εκθέσεις ειδικών κρατικών υπαλλήλων και επιστημόνων που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου- υπάρχει μία αδιαφορία έως φοβικότητα αντιμετώπισης των παρακρατικών μηχανισμών που λειτουργεί ήδη η Τουρκία στην περιοχή.
Όμως, τα προβλήματα της Θράκης αυξάνονται πολλαπλά λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της γειτνίασής της με την Βουλγαρία, το νότιο τμήμα της οποίας τουρκοποιείται (με τις ίδιες μεθόδους, αλλά με πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες) από παρόμοιους μηχανισμούς που έχει αναπτύξει η Άγκυρα στην γείτονα χώρα. Και αυτό το σημείο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και μέριμνας από την Ελληνική Πολιτεία και τους αρμόδιους πολιτικούς προϊσταμένους υπηρεσιών που είναι εντεταλμένες να συλλέγουν πληροφορίες και να ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές για την επικινδυνότητα ή μη μετακινήσεων ή δράσεων εισερχομένων ατόμων και ομάδων στην Ελληνική Θράκη.
Ήδη είναι γνωστό το υψηλό επίπεδο συγκρότησης και λειτουργίας παρακρατικών μηχανισμών που λειτουργούν στην γείτονα Βουλγαρία και οι οποίοι χρηματοδοτούνται αφειδώς και υπογείως από τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, ενώ ταυτόχρονα είναι γνωστή η «ασθένεια της εγκληματικότητας» που μαστίζει την Βουλγαρία και ως εκ τούτου η δυνατότητα κατοχής οπλισμού (κυρίως στρατιωτικού) σε εγκληματικές ή άλλες οργανώσεις (όχι απαραίτητα πολιτικές, αλλά ως επί το πλείστον «τούρκων» της Βουλγαρίας) που αναπτύσσονται στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και δη στις βουλγαρικές περιοχές που συνορεύουν με τους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης.
Η προ ετών διάνοιξη κάθετων αξόνων μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας στην περιοχή της Θράκης, επέφερε αύξηση της εγκληματικότητας στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης (από μετακινούμενους βούλγαρους πολίτες που είχαν πλέον την δυνατότητα για την αυθημερόν είσοδο και έξοδό τους από την Ελλάδα). Αυτή η «ελευθερία» ανεξέλεγκτης διακίνησης(με είσοδο και κυκλοφορία στην ελληνική οικονομία εμπορευμάτων αλλά και παραχαραγμένων - πλαστών ευρώ, με επανείσοδο φορτίων κλοπιμαίων στην Βουλγαρία) κατέστη δυνατή εξαιτίας της ιδιαιτερότητας των σημείων εισόδου στην Ελλάδα, όπου παρατηρείται το «φαινόμενο» οι ελληνικές αρχές να διαθέτουν χώρους ελέγχου εντός του Βουλγαρικού εδάφους, χωρίς καμία απολύτως μέριμνα εκ μέρους της Βουλγαρίας (αφού τα φυλάκια βρίσκονται επί βουλγαρικού εδάφους και η Βουλγαρία έχει την ευθύνη για τον επαρκή ή μη επαρκή εξοπλισμό τους, π.χ. τηλέφωνο, ηλεκτροδότηση, δημιουργία χώρων ελέγχου από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές κ.α.), με αποτέλεσμα την τυπική ύπαρξη και λειτουργία αυτών των συνοριακών σταθμών.
Κοιτάζοντας, όμως, εκατέρωθεν των συνόρων την ήδη υπάρχουσα λειτουργία και «δομή» των παρακρατικών μηχανισμών που έχει αναπτύξει η Άγκυρα, με την ταυτόχρονη μειωμένη –έως ανύπαρκτη- δυνατότητα ελέγχου εισόδου στην Ελλάδα Βούλγαρων πολιτών (ως κράτος μέλος της Ε.Ε. η Βουλγαρία, διαθέτει το πλεονέκτημα της ελεύθερης μετακίνησης των πολιτών μεταξύ των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης), διαπιστώνουμε την ευκολία με την οποία είναι δυνατόν να εισέλθουν στην Ελλάδα άτομα ή ομάδες χωρίς να ασκηθούν σε επαρκείς ελέγχους.
Ταυτόχρονα, η ύπαρξη αγροτικών οδών (χωματόδρομων μεγάλου πλάτους και άριστης κατάστασης) μέσα στην Βουλγαρία, που κατευθύνονται προς την Ελλάδα, δίνει τη δυνατότητα εισόδου φορτηγών αυτοκινήτων αγνώστου φορτίου που δύναται να διαμοιρασθεί σε φίλιο προς την Τουρκία πληθυσμό επί της ορεινής Ροδόπης και Ξάνθης.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επισημανθεί η εκατέρωθεν των ελληνο-βουλγαρικών συνόρων ύπαρξη και η δράση των εθνικιστικών τουρκικών οργανώσεων των Γκρίζων Λύκων, που αποτελούν εν δυνάμει κίνδυνο για οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο, είτε περιορισμένης είτε εκτεταμένης -γεωγραφικά- μορφής.
Ουσιαστικά, τα υπάρχοντα σύνορα και ο τρόπος με τον οποίο δημιουργήθηκαν και λειτουργούν, δημιουργούν πλείστα όσα προβλήματα ασφαλείας για την Θράκη, τα οποία ουδείς αρμόδιος εξ Αθηνών δεν διέγνωσε ή διαπίστωσε ποτέ, παρά τις συνεχείς οχλήσεις που υπήρξαν από τις αρμόδιες τοπικές κρατικές αρχές.
Μπορεί, άραγε, να συνεχιστεί αυτή η χωρίς κανέναν έλεγχο κατάσταση στην περιοχή, όταν τόσο στην Ελληνική Θράκη, όσο και στη Βόρεια Βουλγαρία αυξάνεται η δράση -ποσοτικά και ποιοτικά- των μηχανισμών των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών; Έχουν ήδη σημειωθεί περιστατικά στα οποία έγιναν συλλήψεις υπόπτων οι οποίοι έφεραν στρατιωτικό οπλισμό, εκρηκτικά, σφαίρες και χειροβομβίδες, έχουν υπάρξει και περιπτώσεις κατά τις οποίες ελληνικές υπηρεσίες μετά από ελέγχους βρήκαν μικρά κρυμμένα οπλοστάσια σε ερημικές ορεινές περιοχές, αλλά και άλλες περιπτώσεις -σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων- στις οποίες καταγγέλθηκαν ριπές στρατιωτικών όπλων (χωρίς να υπάρχει πεδίο βολής του ελληνικού στρατού στην περιοχή)...
Μήπως θα έπρεπε στα σημεία εισόδου στην Ελλάδα από την Βουλγαρία, να μετακινηθούν –έως ότου υπάρξει μία νέα διακρατική συμφωνία- ειδικά στρατιωτικά τμήματα για να αναλάβουν αρμοδιότητες –τουλάχιστον- εκφοβισμού εκείνων που δικαίως θεωρούν πως τα σημερινά ελληνο-βουλγαρικά σύνορα είναι ανύπαρκτα και δίνουν την δυνατότητα μεταφοράς παράνομων αλλά και επικίνδυνων φορτίων προς την Ελλάδα;
Μήπως, θα έπρεπε να υπάρξει ένας νέος σχεδιασμός πρόβλεψης πιθανών «ειδικών καταστάσεων» μέσω μίας ιδιότυπης αύξησης των επαφών των αυτό-προσδιοριζόμενων ως «τούρκων» μεταξύ των δύο πλευρών των ελληνο-βουλγαρικών συνόρων;
Μήπως θα έπρεπε να ενισχυθούν με ειδικά κριτήρια παραμονής, όσοι Έλληνες πολίτες (ιδιαίτερα χριστιανοί) δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στον ορεινό όγκο της Ροδόπης (Ξάνθη και Κομοτηνή), ώστε να διαμένουν μόνιμα στα χωριά άσκησης της επαγγελματικής τους δραστηριότητας;
Μήπως θα έπρεπε να αυξηθούν – ταυτόχρονα- οι ασκήσεις ομάδων ορεινών καταδρομών του Ελληνικού Στρατού, για να υπάρξει καλύτερη κατόπτευση και φύλαξη μονοπατιών του ορεινού όγκου επί των Ελληνο-Βουλγαρικών συνόρων;
Τέλος, μήπως θα έπρεπε να υπάρξει αύξηση του αριθμού των αρμοδίων κρατικών υπαλλήλων που εντέλλονται την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών της Θράκης;
Με βάση την υπάρχουσα πολιτική αντιμετώπιση, είναι άγνωστο σε ποιο θεσμικό όργανο της Πολιτείας και της κυβέρνησης θα πρέπει να υποβάλλονται αυτά τα ερωτήματα, αφού το υπουργείο Εξωτερικών φέρεται να είναι υπεύθυνο για την Ελληνική Θράκη, αλλά κανείς στο υπουργείο δεν έχει αναλάβει καμία ευθύνη για τα ευτράπελα, τα λάθη και τις παραλείψεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στην εθνικά ευαίσθητη αυτή περιοχή.
Άραγε, θα πρέπει να υπάρξουν ακραίες εξελίξεις από φανατικούς και ακραίους τουρκολάγνους, για να αρχίσει η Αθήνα να οδύρεται για τα λάθη της; Δεν είναι προτιμότερο να υπάρξει μία πολιτική πρόβλεψης των χειρότερων που φαίνεται ότι έρχονται καλπάζοντας προς την περιοχή;
Πρέπει η Θράκη να μετατραπεί σε Κόσοβο ή σε νέα Κύπρο, για να καταλάβουν κάποιοι «υπεύθυνοι» ή φερόμενοι ως υπουργοί και πρωθυπουργοί, πως τα όσα συμβαίνουν σήμερα στη Θράκη αποτελούν μία πραγματικότητα που απειλεί για τα χειρότερα και πως μονόδρομο στις αποφάσεις τους αποτελεί η δημιουργία στρατηγικής εθνικής πολιτικής η οποία θα είναι υπεράνω του οποιουδήποτε υπουργού ή πρωθυπουργού, θα λειτουργεί ως οδηγός πολιτικής στην περιοχή και θα επικεντρώνεται αποκλειστικά στην ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής και στην απομάκρυνση κάθε πιθανότητας διατάραξης της ειρήνης από στοιχεία (άτομα και ομάδες) παρακρατικά, που λειτουργούν συντεταγμένα τόσο κατά των συμφερόντων όσο και κατά της ακεραιότητας της Ελλάδας;
Η πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν και προλαμβάνειν… Αν κάποιοι πολιτικοί ταγοί δεν μπορούν να πράξουν τα αυτονόητα της πολιτικής, τότε ας βοηθήσουν την Θράκη και την Ελλάδα παραιτούμενοι των θέσεών τους, προσφέροντας έτσι την μέγιστη υπηρεσία απαλλαγής της χώρας από τους κινδύνους που ελλοχεύουν πίσω από την προσωπική ανικανότητα, την ατολμία ή την φοβικότητά τους…
 

 

kostasxan.blogspot.gr

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/02/blog-post_2844.html

Το ΠΑΣΟΚ αγαπάει το banking – Πρωτόπαπας, Κουσελάς, Φ. Γεννηματά, Ανωμερίτης βολεύτηκαν σε Εθνική και Αγροτική

Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα στην εργασία αλλά τα προνόμια που απολαμβάνουν ορισμένοι είναι προκλητικά… 

 

 

Το ΠΑΣΟΚ αγαπάει το banking.

 Πρωτόπαπας, Κουσελάς, Φ. Γεννηματά, Ανωμερίτης βολεύτηκαν σε Εθνική και Αγροτική εις βάρος άλλων στελεχών που θα άξιζαν μια προαγωγή.

Αφορμή προφανώς αυτού του ρεπορτάζ είναι η προκλητική απόφαση της διοίκησης της Εθνικής να προάγει στις 28 Ιανουαρίου 2014 σε υποδιευθυντή Β’ τον Χρήστο Πρωτόπαπα πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ και συνδικαλιστή. 

 

Σε απόφαση της Εθνικής «Έχοντας υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 1 και 9 του Κανονισμού Εργασίας της Τράπεζας, την από 21.4.1994 απόφαση του Δ.Σ. της Τράπεζας και σε συνέχεια των Π.Δ.268/6.6.2012 και 29/14.1.2013
 

 

Ο ν ο μ ά ζ ο υ μ ε
Στέλεχος 3ου κλιμακίου ευθύνης τον κατωτέρω που τελεί στη διάθεση της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού της Τράπεζας και του Ομίλου, αποσπασμένος στην «ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΝΓΑΙΑ Α.Ε.Ε.Α.Π»,
Υποδιευθυντή Β’ [Α.Μ. 18367] Στέλεχος 5ου κλιμακίου ευθύνης»

 

Αυτά ανέφερε η απόφαση για την προαγωγή του Πρωτόπαπα.
Με ποια κριτήρια προήχθη ο Χ. Πρωτόπαπας είναι ζητούμενο.
Για να μην υπάρξει καμία παρερμηνεία δεν έχουμε κάτι εναντίον του Πρωτόπαπα, ο καθένας έχει δικαίωμα στην εργασία.

 

Όμως είναι προκλητικό να αναβαθμίζονται στελέχη της Εθνικής π.χ. που είχαν να εμφανιστούν στην Εθνική πολλά μα πάρα πολλά χρόνια.

Είναι προσβολή για το κάθε στέλεχος της Εθνικής που περιμένει χρόνια μια προαγωγή και η Εθνική έχει πολλά καλά στελέχη σε μεσαία κλιμάκια που δεν αναβαθμίζονται.

Όμως η Εθνική έχει μια τάση να αναβαθμίζει ή προσλαμβάνει παλαιούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Στο έγγραφο της Εθνικής τράπεζας , με αριθμό 267, που είχε υπογράψει ο Γενικός Διευθυντής Ανδρέας Βρανάς , ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Δημήτρης Κουσελάς αποσπάται από 21.5.2012, στην «ΕΚΤΕΝΕΠΟΛ-ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε» με Ισοτιμία Υποδιευθυντή Διεύθυνσης Διοίκησης και ο οποίος όπως αναγράφεται στο έγγραφο, εξακολουθεί να τελεί στη διάθεση της Διεύθυνσης Προσωπικού Τράπεζας και Ομίλου Εσωτερικού.
Στην Εθνική βρέθηκε και η Φώφη Γεννηματά που διετέλεσε εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ.
Ένα ακόμη παράδοξο.

Ο Ανωμερίτης σημερινός πρόεδρος του ΟΛΠ, βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ και μόνιμος υβριστής της ΑΤΕ και του Δημήτρη Μηλιάκου πρώην διοικητή στην ΑΤΕ Bank.
Πως ήταν  δυνατό να εμφανίζεται με οργανική θέση ως τμηματάρχης στο παρελθόν που αναβαθμίστηκε σε υποδιευθυντή της ΑΤΕ Bank ο  πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα να είναι και πρόεδρος στον ΟΛΠ;

O Ανωμερίτης δεν εμφανιζόταν ποτέ στην τράπεζα….αλλά κάποιοι τον αναβάθμισαν σε υποδιευθυντή.

To ΠΑΣΟΚ αγαπάει το banking αλλά όλοι καταλαβαίνουμε γιατί….

 

 

www.bankingnews.gr 

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2014/01/banking.html

Πειράματα σε ανθρώπους - Η σκοτεινή πλευρά της επιστήμης

Ένας αιώνας επιστημονικής φρίκης

1914 -1915 Με αντάλλαγμα την ελευθερία 

Θορυβημένος από τους περίπου 3.000 θανάτους από πελάγρα που καταγράφηκαν στην πολιτεία του Μισισιπή τη διετία αυτή, ο κυβερνήτης Earl Brewer έδωσε το πράσινο φως για τη διεξαγωγή πειραμάτων στις αγροτικές φυλακές Ράνκιν, με επικεφαλής τον δρα Joseph Goldberger. Στους κρατουμένους που επέζησαν της νόσου δόθηκε χάρη, αν και όλοι δήλωσαν ότι εξαπατήθηκαν από τον Goldberger και ότι θα προτιμούσαν να είχαν εκτίσει ισόβια ποινή στα κάτεργα παρά να υποστούν αυτό το μαρτύριο.

1919 -1922 Μεταμοσχεύσεις όρχεων από ζώα

Η περίπτωση αυτή, όπως και η προηγούμενη, ήλθε στο φως όταν χρησιμοποιήθηκε ως επιχείρημα υπεράσπισης από τους δικηγόρους των γιατρών των ναζιστικών στρατευμάτων στη δίκη της Νυρεμβέργης. Τα πειράματα αφορούσαν μεταμοσχεύσεις όρχεων και είχαν σχεδιαστεί από τον δρα L. L. Stanley για να διακριβωθεί αν θα μπορούσε με αυτή τη μέθοδο να λυθεί το πρόβλημα ανικανότητας που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι και κάποιες κατηγορίες ασθενών. Περίπου 500 κρατούμενοι των φυλακών Σαν Κουέντιν πήραν μέρος εθελοντικά στο πείραμα, αλλά αναρωτιέται κανείς αν θα επεδείκνυαν την ίδια προθυμία αν γνώριζαν ότι ορισμένα μοσχεύματα προέρχονταν από ζώα. Φυσικά, τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν απογοητευτικά.

1929 -1972 Η σύφιλη χτυπάει την Αλαμπάμα

Στα τέλη της δεκαετίας του '20 το ποσοστό μαύρων ανδρών που έπασχαν από σύφιλη στο Μέικον Κάουντι της Αλαμπάμα ήταν 36%, όταν το μέσο αντίστοιχο ποσοστό για τους λευκούς ήταν 0,4% σε εθνικό επίπεδο. Το πείραμα του Μέικον Κάουντι ξεκίνησε το 1929 με την επωνυμία «Πρόγραμμα ελέγχου της σύφιλης» όταν μια ομάδα επιστημόνων αποφάσισε να μη χορηγήσει τη σωστή θεραπευτική αγωγή σε μια ομάδα μαύρων συφιλιδικών ασθενών με σκοπό να μελετηθεί η εξελικτική πορεία της νόσου και να διακριβωθεί αν αυτή παρουσίαζε διαφορές στον οργανισμό των μαύρων. (Για την πορεία της νόσου στους λευκούς είχε ήδη δημοσιευθεί μελέτη με τα αποτελέσματα παρόμοιου πειράματος που έγινε μεταξύ του 1891 και του 1910 στο Οσλο της Νορβηγίας σε 2.000 συφιλιδικούς ασθενείς.)

Οι ασθενείς ήταν στη συντριπτική τους πλειονότητα πάμπτωχοι και αγράμματοι, ενώ αρκετοί από αυτούς δεν ήξεραν καν το επώνυμό τους. Η συνήθης θεραπεία της σύφιλης την εποχή εκείνη ήταν η χορήγηση αρσενικούχων ενώσεων με μια σειρά ενδομυϊκών ενέσεων, αγωγή εξαιρετικά δαπανηρή. Στους ασθενείς του πειράματος έγιναν μόλις οι οκτώ από τις προβλεπόμενες 20 ενέσεις, με αποτέλεσμα να θεραπευθεί μόνο το 3% αυτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν ενημερώθηκαν ποτέ ότι έπασχαν από σύφιλη, ενώ οι γιατροί του Μέικον Κάουντι τους προέτρεπαν να ακολουθήσουν ανώφελες αγωγές, όπως η καθημερινή χρήση ασπιρίνης, και τους εξαπατούσαν προσφέροντάς τους δωρεάν θεραπείες, όπως η οδυνηρότατη οσφυϊκή παρακέντηση που είχε καθαρά διαγνωστική και όχι θεραπευτική αξία. 

Το 1943 η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας (PHS) των ΗΠΑ ξεκίνησε τη χρήση της πενικιλίνης για τη θεραπεία της σύφιλης και ως το 1953 η πενικιλίνη ήταν πλέον ευρέως διαθέσιμη. Παρά το γεγονός ότι η χορήγηση πενικιλίνης στους ασθενείς του πειράματος θα ανέστελλε την εξέλιξη της νόσου, κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Αντιθέτως, η PHS διένειμε στους γιατρούς της περιοχής έναν κατάλογο με τα ονοματεπώνυμα των μαύρων ασθενών και με τη σύσταση να μην προχωρήσουν στη χορήγηση πενικιλίνης σ' αυτά τα άτομα.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, αν και οι ιατρικές επιθεωρήσεις της εποχής δημοσίευαν κατά περιόδους στοιχεία για την πορεία του πειράματος, η πρώτη φωνή διαμαρτυρίας ακούστηκε μόλις το 1965, όταν ένας κοινωνικός λειτουργός ­ αφού επισκέφθηκε το Ιδρυμα Tuskegee όπου παρακολουθούνταν οι περισσότεροι ασθενείς ­ δήλωσε την αντίθεσή του στο πρόγραμμα. Το 1972 ο ίδιος άνθρωπος έδωσε όλα τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει σε έναν δημοσιογράφο του Ασοσιέιτεντ Πρες.

 Η κατακραυγή που ακολούθησε οδήγησε στον τερματισμό του πειράματος. Το αποτέλεσμα: 400 μαύροι ασθενείς πέθαναν από τη νόσο, αφού πρώτα προσέβαλαν με αυτή και τις γυναίκες τους, γεγονός που οδήγησε στη γέννηση πολλών συφιλιδικών παιδιών. Δεν προέκυψαν χρήσιμα επιστημονικά στοιχεία και όταν η υπόθεση παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη οι δύο πλευρές ήλθαν σε συμβιβασμό και η PHS υποχρεώθηκε να καταβάλει 37.500 δολάρια σε κάθε επιζώντα και 15.000 δολάρια στην οικογένεια κάθε εκλιπόντος. Μια τελευταία τραγική λεπτομέρεια: στο πείραμα είχαν λάβει μέρος και μαύροι γιατροί.

1935 -1950 Το κολαστήριο της Μονάδας 731

Κάποια από τα απεχθέστερα εγκλήματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έγιναν στις αχανείς εγκαταστάσεις της Μονάδας 731 του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Στρατού στη Μαντζουρία της Κίνας, όπου επιστήμονες είχαν αναλάβει να κατασκευάσουν βιολογικά όπλα αρκετά ισχυρά για να καταστρέψουν τους Συμμάχους.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με εντολή του αυτοκράτορα Χιροχίτο και ο κύριος όγκος των πειραμάτων αφορούσε την παρασκευή βακτηριδίων πανώλους, άνθρακα, χολέρας και πολλών άλλων νόσων, και τη δοκιμή τους σε αιχμαλώτους πολέμου και αντικαθεστωτικούς κομμουνιστές (δηλαδή κινέζους πολίτες). Μετά τη σαφή εκδήλωση της εκάστοτε νόσου, οι «πίθηκοι» (όπως κατ' ευφημισμόν ονόμαζαν τους κρατουμένους τους οι γιατροί) ανατέμνονταν ζωντανοί, χωρίς τη χορήγηση αναισθητικού, για να διαπιστωθεί το είδος της ζημιάς που είχαν υποστεί τα εσωτερικά τους όργανα. Τέτοιες ειδεχθείς πρακτικές χαρακτηρίστηκαν «καθημερινό φαινόμενο» από νοσοκόμους που συμμετείχαν στο πρόγραμμα. Γίνονταν επίσης και επιτόπιες δοκιμές κατά τις οποίες κινεζικά χωριά βομβαρδίζονταν με δεκάδες χιλιάδες ψύλλους που έφεραν παθογόνα βακτηρίδια. 

Ο Sheldon Harris, καθηγητής Ιστορίας στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, υπολογίζει ότι σ' αυτές τις δοκιμές πέθαναν περίπου 30.000 άτομα στην ευρύτερη περιοχή του Χαμπρίν, αν και οι εκτιμήσεις του ιάπωνα ειδήμονα στα περί της Μονάδας 731 Keiichi Tsuneishi είναι σαφώς μετριοπαθέστερες.

Τα υπόλοιπα πειράματα που διεξάγονταν στη Μονάδα 731 συμπεριελάμβαναν πειράματα μετάδοσης ασθενειών (κατά τα οποία υγιείς και ασθενείς αιχμάλωτοι κρατούνταν σε κοινό χώρο), μελέτες ιστού εγκαυμάτων, πειράματα σε νεογέννητα βρέφη, δοκιμαστικές εκτελέσεις σε θαλάμους αερίων, πρακτική εξάσκηση νεοεκπαιδευόμενων χειρουργών, βαλλιστικές μελέτες νέων όπλων πάνω σε ζωντανούς ανθρώπους, πειράματα σε ακραίες καταστάσεις ψύχους και ζέστης κ.ά. Δεν παρουσιαζόταν ποτέ έλλειψη «πιθήκων» ­ όπως αργότερα κατέθεσε ο δρ Ken Yuasa, «κατά περιόδους ζητούσαμε από την αστυνομία να μας φέρει έναν κομμουνιστή για να του κάνουμε τομή και αμέσως μας έστελναν έναν». Υπολογίζεται ότι στα χέρια των γιατρών της Μονάδας 731 πέθαναν τουλάχιστον 3.000 άνθρωποι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Τον Αύγουστο του 1945, όταν η Ιαπωνία ετοιμαζόταν να παραδοθεί στους Συμμάχους, οι άνδρες της Μονάδας 731 άρχισαν να ανατινάζουν τις εγκαταστάσεις με δυναμίτη, αλλά δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το έργο τους. Πολλά κτίρια υπάρχουν ακόμη και σήμερα, με χαρακτηριστικότερο όλων τον τεράστιο αποτεφρωτήρα όπου παραδίδονταν στις φλόγες τα πτώματα των ανθρώπων-πειραματόζωων. Πρόλαβαν πάντως να «απελευθερώσουν» στα γύρω κινεζικά χωριά χιλιάδες ποντικούς μολυσμένους με διάφορους ιούς, τους οποίους σχεδίαζαν να ρίξουν με αερόστατα στη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ (το ευφάνταστο σχέδιο είχε την κωδική ονομασία «Η κερασιά ανθίζει τη νύχτα»). Από τις επιδημίες που ξέσπασαν πέθαναν εκατοντάδες χωρικοί.

Αλλά η ιστορία της Μονάδας 731 είχε ακόμη πιο τραγική συνέχεια: ο αμερικανικός στρατός είχε μείνει πολύ πίσω στην έρευνα των βιολογικών όπλων και μόλις οι αξιωματούχοι του (με επικεφαλής τον στρατηγό Douglas McArthur) διαπίστωσαν την πρόοδο που είχαν σημειώσει οι Ιάπωνες προτίμησαν να δώσουν σιωπηρή αμνηστία στον διοικητή της Μονάδας 731 στρατηγό Shiro Ishii, στον ειδικό σε θέματα βιολογικών βομβών ταγματάρχη Junichi Kaneko και σε πολλούς ακόμη στρατιωτικούς και επιστήμονες, με αντάλλαγμα την τεχνογνωσία και το σύνολο των επιστημονικών δεδομένων που είχαν προκύψει από τις πολυετείς έρευνες. Κανείς τους δεν δικάστηκε και οι περισσότεροι συνέχισαν τη ζωή τους ανενόχλητοι, καταλαμβάνοντας μάλιστα σημαντικές θέσεις εξουσίας, όπως αυτή του κυβερνήτη του Τόκιο, του προέδρου του Ιαπωνικού Ιατρικού Συλλόγου και του επικεφαλής της Ιαπωνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Τα πρώτα στοιχεία για αυτή την ανίερη συμφωνία άρχισαν να αποκαλύπτονται στις αρχές της δεκαετίας του '80, αλλά οι πιο συγκλονιστικές μαρτυρίες καταγράφηκαν μετά τον θάνατο του αυτοκράτορα Χιροχίτο. Σήμερα έχουν πλέον αρχίσει να κατατίθενται οι πρώτες δικαστικές απαιτήσεις για αποζημιώσεις από τους επιζήσαντες.

1939 -1945 Η ευγονική θηριωδία

Οσοι από τους εβραίους, τους μαύρους, τους ισπανόφωνους, τους ομοφυλόφιλους, τους αθίγγανους και τους ρώσους αιχμαλώτους των ναζιστών πέθαναν στους θαλάμους αερίων ίσως τελικά να ήταν οι τυχεροί. Οι υπόλοιποι χρησιμοποιήθηκαν από τον Μένγκελε σε μια σειρά προπαγανδιστικά πειράματα που είχαν σκοπό να αποδείξουν την ανωτερότητα της αρίας φυλής και να πείσουν για την αναγκαιότητα της γενοκτονίας. Ετσι, οι αιχμάλωτοι υποβάλλονταν σε πειράματα τεχνητής υποθερμίας (κατά τα οποία παρέμεναν επί ώρες σε δοχεία με παγωμένο νερό) ή υπερθερμίας, σε δοκιμές νέων οργάνων βασανισμού, σε δοκιμές βακτηριολογικών όπλων και νέων φαρμάκων, σε στειρώσεις και σε πειράματα στέρησης αισθητηριακών ερεθισμάτων. 

Τα ταλαιπωρημένα πειραματόζωα θανατώνονταν με μια ένεση στην καρδιά και κατά τη νεκροτομή γινόταν λεπτομερής ανθρωπομετρική καταγραφή των εσωτερικών τους οργάνων. Ιδιαίτερα επώδυνα ήταν τα μαρτύρια που υφίσταντο οι δίδυμοι κάθε ηλικίας, αλλά και οι ιερείς, στους οποίους ο «Αγγελος του Θανάτου» και οι υπόλοιποι γιατροί των ναζιστών είχαν ιδιαίτερη αδυναμία.

1952 Η περίπτωση Χάρολντ Μπλερ

Μια από τις καλύτερα ντοκουμενταρισμένες περιπτώσεις επικίνδυνων πειραμάτων: Τον Δεκέμβριο του 1952 ο Χάρολντ Μπλερ, χαίρων άκρας οργανικής υγείας, ζήτησε οικειοθελώς να νοσηλευθεί για ένα διάστημα στο Πολιτειακό Ψυχιατρικό Ιδρυμα της Νέας Υόρκης επειδή μετά το πρόσφατο διαζύγιό του υπέφερε από κατάθλιψη. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του τού έγιναν πέντε φορές ενέσεις με τρία διαφορετικά παράγωγα μεσκαλίνης, ουσίες που είχε προμηθεύσει στο ίδρυμα το Σώμα Χημικού Πολέμου του αμερικανικού στρατού (το πείραμα έγινε στα πλαίσια ενός απόρρητου προγράμματος που είχε σκοπό να μελετήσει την κλινική επίδραση διαφόρων παραγόντων χημικού πολέμου). Ο Μπλερ παρουσίασε οξείες και οδυνηρές αντιδράσεις σε καθεμία από τις τέσσερις πρώτες ενέσεις και έτσι δεν δέχθηκε να του γίνει και η πέμπτη, αλλά εν τέλει οι γιατροί τον έπεισαν να συνεχίσει απειλώντας τον ότι θα τον έστελναν σε άλλο νοσοκομείο. Η πέμπτη ένεση ήταν 16 φορές πιο ισχυρή από την προηγούμενη και ο Μπλερ άρχισε να βγάζει αφρούς από το στόμα. Υστερα από δύο ώρες έπεσε σε κώμα και λίγο αργότερα πέθανε. 

Η πρώην σύζυγός του μήνυσε το ίδρυμα και ύστερα από αρκετές δίκες τής επιδικάστηκε αποζημίωση 18.000 δολαρίων. Ο αμερικανικός στρατός αρνήθηκε να παραδώσει στο δικαστήριο τα σχετικά έγγραφα παρά την έκδοση ειδικής δικαστικής απόφασης, αλλά το 1975 επικοινώνησε με την κόρη τού Μπλερ και την ενημέρωσε ότι ο φάκελος της υπόθεσης είχε βρεθεί κλεισμένος σε ένα θησαυροφυλάκιο. Ακολούθησε νέα σειρά δικών και ο αμερικανικός στρατός αναγκάστηκε να καταβάλει πάνω από 2,5 εκατ. δολάρια σε αποζημιώσεις.

Το βέβαιο πάντως είναι ότι ο Μπλερ ήταν απλώς ένας από τους πολλούς ανθρώπους που χρησιμοποιήθηκαν εν αγνοία τους σε αυτά τα πειράματα, καθ' ότι μια τέτοια έρευνα δεν θα είχε καμία αξία αν διεξήγετο σε μικρό αριθμό ατόμων. Η τοξικότητα μιας ουσίας υπολογιζόταν ακόμη και τότε με τη μέθοδο LD50 (θανάσιμη δόση 50), κατά την οποία η εκάστοτε ουσία χορηγείται σε όλο και μεγαλύτερες δόσεις σε μια ομάδα πειραματόζωων ώσπου να βρεθεί η δόση εκείνη που θα σκοτώσει τα μισά από αυτά.

1955 -1970 Παιδιά του κατώτατου Θεού

Οι γιατροί του πολιτειακού νοσοκομείου Γουίλοουμπρούκ της Νέας Υόρκης μελετούσαν επί χρόνια τη μετάδοση και την εξέλιξη της ηπατίτιδας προσβάλλοντας με αυτήν όσα παιδιά με σοβαρή διανοητική στέρηση νοσηλεύονταν εκεί. Από το 1964 και μετά, και ύστερα από τον θόρυβο που προκάλεσε η αποκάλυψη του πειράματος, το νοσοκομείο σταμάτησε να δέχεται ελεύθερα τέτοιες περιπτώσεις παιδιών, εκτός αν οι γονείς υπέγραφαν μια φόρμα που ουσιαστικά τους αφαιρούσε το δικαίωμα να κινήσουν δικαστική έρευνα αν το παιδί τους προσβαλλόταν από ηπατίτιδα.

Οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου δικαιολόγησαν τη στάση τους υποστηρίζοντας ότι, επειδή το 70% των παιδιών που φιλοξενούσαν είχαν δείκτη νοημοσύνης μικρότερο του 20 και αγνοούσαν ως και τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής, ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα προσβάλλονταν από τον ιό μέσω των περιττωμάτων τους. Βέβαια αυτή η ντετερμινιστική λογική δεν είχε καμία σχέση με τις αρχές της ιατρικής και το πρόγραμμα διακόπηκε έξι χρόνια αργότερα, ύστερα από νέες καταγγελίες. Παρόμοια πειράματα έγιναν από το 1957 ως το 1961 σε περίπου 200 κρατουμένους του πολιτειακού σωφρονιστηρίου του Ιλινόι στο Τζολιέτ αλλά και σε άλλες φυλακές. Ο λόγος ήταν αφενός η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων ηπατίτιδας στις ΗΠΑ κατά τα τέλη της δεκαετίας του '50 και στις αρχές του '60 ­ μόνο τους τέσσερις πρώτους μήνες του 1961 είχαν καταγραφεί 32.000 κρούσματα ­ και αφετέρου το γεγονός ότι ο ιός που προσέβαλλε τους ανθρώπους δεν είχε καμία επίπτωση στα ζώα, άρα οποιαδήποτε πειράματα σε ζώα δεν θα είχαν καμία αξία.

1960 -1972 Πειράματα με ραδιενέργεια

Χαρακτηριστική περίπτωση των πολυάριθμων πειραμάτων για την επίδραση της ραδιενέργειας που ακολούθησαν την τραγωδία της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι είναι και αυτή του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, όπου καρκινοπαθείς ασθενείς (στην πλειονότητά τους μαύροι με δείκτη νοημοσύνης κάτω του μετρίου) βομβαρδίστηκαν με μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας για τις οποίες πίστευαν ότι ήταν μέρος της χημειοθεραπείας τους. Το πρόγραμμα τελούσε υπό την εποπτεία του αμερικανικού στρατού. Συνολικά πέθαναν 77 ασθενείς, οι 44 μέσα στις πρώτες 40 ημέρες της θεραπείας τους, ενώ στις 5 Μαΐου 1999 επιδικάστηκε αποζημίωση 5,4 εκατ. δολαρίων στους επιζήσαντες. 

Αλλες περιπτώσεις που έγιναν γνωστές είναι αυτές των περισσότερων από 130 κρατουμένων των πολιτειακών φυλακών του Ορεγκον και της Ουάσιγκτον, οι οποίοι εκτέθηκαν σε επικίνδυνες δόσεις ραδιενέργειας σε μια σειρά πειραμάτων που χρηματοδότησε η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας των ΗΠΑ. Σκοπός των πειραμάτων ήταν να μελετηθεί η επίδραση της ραδιενέργειας στο αναπαραγωγικό σύστημα του άνδρα και ειδικότερα στην παραγωγή σπερματοζωαρίων, και οι κρατούμενοι που επέζησαν υποχρεώθηκαν να κάνουν αγγειεκτομή (τεχνητή στείρωση) για να αποφευχθεί η πιθανότητα γέννησης παιδιών με γενετικές ανωμαλίες. Παρόμοια πειράματα έγιναν και στις φυλακές της Γιούτα, της Καλιφόρνιας και του Κολοράντο στις αρχές της δεκαετίας του '60 (μόλυνση του αίματος των κρατουμένων με ραδιενεργές ουσίες).

Στις 15 Ιανουαρίου 1994 ο πρόεδρος Κλίντον έδωσε εντολή να συσταθεί Συμβουλευτική Επιτροπή για Πειράματα με Ραδιενέργεια σε Ανθρώπους (ACHRE) για να ερευνηθούν όλες οι σχετικές καταγγελίες. Σήμερα η τελική έκθεση της επιτροπής αυτής είναι διαθέσιμη στο κοινό (http://tis.eh.doe.gov/ohre/roadmap/ achre/report. html) και αποτελεί μια εξονυχιστική και συγκλονιστική καταγραφή μακράς σειράς πειραμάτων που στοίχισαν τη ζωή εκατοντάδων κρατουμένων και ασθενών.

1964 Ενέσεις καρκίνου

Στα πλαίσια ενός πειράματος για τον χρόνο ζωής των καρκινικών κυττάρων στον οργανισμό ατόμων καταβεβλημένων από άλλες ασθένειες, οι γιατροί του Εβραϊκού Νοσοκομείου Χρονίων Νοσημάτων έκαναν ενέσεις με ζωντανά καρκινικά κύτταρα σε 22 κατάκοιτους ασθενείς χωρίς προηγουμένως να τους ενημερώσουν. Την επόμενη χρονιά τρεις γιατροί παραιτήθηκαν όταν η διοίκηση του νοσοκομείου αρνήθηκε να εξετάσει την καταγγελία τους για το πείραμα. Οι παραιτηθέντες κατέφυγαν στον ιατρικό σύλλογο της Νέας Υόρκης και η έρευνα που ακολούθησε τους δικαίωσε.

Ο γενικός διευθυντής του νοσοκομείου τέθηκε με ομόφωνη απόφαση σε διαθεσιμότητα για ένα χρόνο, για εξαπάτηση ασθενών και μη δεοντολογική συμπεριφορά. Ο ίδιος και οι γιατροί που μετείχαν στο πείραμα υποστήριξαν ότι οι ασθενείς είχαν συναινέσει προφορικά και ότι δεν έχει αποδειχθεί αν η μεταμόσχευση καρκινικών κυττάρων σε μη καρκινοπαθείς μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Το πείραμα επαναλήφθηκε το 1966 σε 300 μετεγχειρητικές ασθενείς της γυναικολογικής κλινικής του γνωστού νοσοκομείου Μεμόριαλ, χωρίς όμως να γίνει κάποια καταγγελία.

1966 Υπόγειος τρόμος

Ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά για το πείραμα που διεξήγαγε το 1966 ο αμερικανικός στρατός στο δίκτυο των υπόγειων σιδηροδρόμων της Νέας Υόρκης και του Σικάγου, αφού παραμένει ως και σήμερα απόρρητο. Το πείραμα αυτό συνίστατο στη διασπορά άγνωστου τύπου βακίλων σε ολόκληρο το δίκτυο του μετρό με σκοπό να μελετηθεί η ταχύτητα διασποράς και η πιθανή χρήση της τεχνικής αυτής ως βιολογικού όπλου (την ίδια τεχνική εφάρμοσε πριν από μερικά χρόνια στο μετρό του Τόκιο η αίρεση Αουμ Σινρικίο προκαλώντας τον θάνατο 12 ατόμων με το αέριο σαρίν). Το γεγονός ότι δεν έγιναν καταγγελίες πολιτών μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι βάκιλοι ήταν ως επί το πλείστον ακίνδυνοι για τον άνθρωπο. Παρ' όλα αυτά δεν παύουμε να έχουμε να κάνουμε με ένα τρανταχτό παράδειγμα κατάχρησης εξουσίας και συγκάλυψης.

1991 Ο άλλος πόλεμος του Κόλπου

Είναι γνωστό ότι στους στρατιώτες που ταξίδεψαν στον Περσικό Κόλπο για την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» έγιναν προληπτικώς εμβόλια για πιθανά χημικά και βιολογικά όπλα που θα χρησιμοποιούσε το Ιράκ. Λίγες μόλις εβδομάδες μετά την επιστροφή τους στις ΗΠΑ άρχισαν να εκδηλώνονται τα πρώτα συμπτώματα του γνωστού πλέον «συνδρόμου του πολέμου στον Περσικό Κόλπο» (GWS): εξανθήματα, ναυτία, καούρα, επίμονη φαγούρα, διαταραχές της όρασης κ.ά. Επιπλέον, οι γυναίκες πολλών βετεράνων του πολέμου με το Ιράκ παραπονέθηκαν ότι το σπέρμα των συζύγων τους είχε γίνει καυστικό. Η διοίκηση του αμερικανικού στρατού προσπάθησε αρχικά να διασκεδάσει τις καταγγελίες, αλλά όταν το GWS αναγνωρίστηκε ως υπαρκτό φαινόμενο από την επίσημη επιθεώρηση του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου απέδωσε τα συμπτώματα στη χρήση χημικών όπλων από το Ιράκ. 

Το πρόβλημα με αυτό το επιχείρημα ήταν ότι τα συμπτώματα του GWS παρουσίασαν όχι μόνο οι στρατιώτες που κατέλυσαν επί εβδομάδες στην έρημο αλλά και εκείνοι που παρέμειναν στα αεροπλανοφόρα τους καθ' όλη τη διάρκεια της αποστολής! Εκτοτε, πηγές του αμερικανικού στρατού παραδέχθηκαν ανεπισήμως ότι είναι πιθανόν να χρησιμοποιήθηκαν και νέα, πειραματικά εμβόλια στους στρατιώτες, για την αποτελεσματικότητα και την ακινδυνότητα των οποίων δεν υπήρχαν επαρκείς κλινικές αποδείξεις.

Επίλογος: Ο εφιάλτης συνεχίζεται...

Ο σχετικά μικρός αριθμός επιβεβαιωμένων πειραμάτων σε ανθρώπους τα τελευταία χρόνια δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι οι διαστάσεις του φαινομένου έχουν περιορισθεί. Ισως απλώς σημαίνει ότι στις ημέρες μας οι υπεύθυνοι έχουν μάθει να κρύβουν πιο αποτελεσματικά τέτοιου είδους έρευνες. Μάλιστα τον Απρίλιο του 1999, διατάχθηκε η διακοπή όλων των ερευνητικών προγραμμάτων στο Παράρτημα Βετεράνων του Ιατρικού Κέντρου του Δυτικού Λος Αντζελες ύστερα από σωρεία καταγγελιών για διεξαγωγή πειραμάτων σε ασθενείς που δεν είχαν συναινέσει σ' αυτά. Η έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε πολυάριθμες παραβάσεις του αμερικανικού κώδικα ερευνητικής δεοντολογίας.

Αναμφίβολα, τα επικίνδυνα πειράματα σε ανθρώπους συνεχίζονται σε πολλές γωνιές του πλανήτη μας. Αλλωστε η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι όλα τα κράτη είναι επιρρεπή στο να εκμεταλλεύονται τους κοινωνικά, οικονομικά και βιολογικά κατώτερους πολίτες τους. Το γεγονός όμως ότι υπερηφανευόμαστε για τον πολιτισμό μας και τη δημοκρατική ωριμότητα των καθεστώτων μας ενώ δεν έχουμε καταφέρει να εξαλείψουμε αυτό το φαινόμενο αποτελεί πολιτισμική πρόκληση για τη νέα χιλιετία. Η λύση βρίσκεται στον εντατικότερο έλεγχο βιοηθικής, στη θέσπιση αυστηρότερων ποινών και στην υιοθέτηση εναλλακτικών ερευνητικών μεθόδων έστω και αν είναι πολυδάπανες. Και ας μην ξεχνάμε ότι η αξία μιας κοινωνίας είναι ευθέως ανάλογη του σεβασμού που αποδίδει στα πιο αδύναμα μέλη της.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

Μετά την ιστορική δίκη της Νυρεμβέργης, όπου μεταξύ άλλων δικάστηκαν και γιατροί των ναζιστικών στρατευμάτων που είχαν συμμετάσχει σε πειράματα με ανθρώπους, κρίθηκε αναγκαία η σύνταξη ενός διεθνούς νομικού πλαισίου για τη χρησιμοποίηση ανθρώπων στην επιστημονική έρευνα. Ο Κώδικας της Νυρεμβέργης ψηφίστηκε το 1949 και αποτελείται από δέκα άρθρα:

Κώδικας της Νυρεμβέργης

1. Η εθελουσία συναίνεση του ανθρωπίνου υποκειμένου του πειράματος είναι απολύτως απαραίτητη. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο που συμμετέχει στο πείραμα θα πρέπει να:

α) βρίσκεται σε θέση (από νομική σκοπιά) να συναινέσει στη διεξαγωγή,

β) βρίσκεται σε θέση που να του επιτρέπει να ασκήσει ελεύθερα το δικαίωμα της επιλογής χωρίς την παρεμβολή οιουδήποτε στοιχείου βίας, εξαπάτησης ή εξαναγκασμού, ή οιασδήποτε άλλης απώτερης μορφής καταναγκασμού ή πίεσης, και

γ) έχει επαρκείς γνώσεις και να κατανοεί όλες τις θεωρητικές και πρακτικές παραμέτρους προς διεξαγωγή πειράματος, έτσι ώστε να μπορεί να πάρει μια απόφαση βασισμένη σε πλήρη ενημέρωση και ορθή κρίση. Διά τούτο απαιτείται, πριν από την αποδοχή της καταφατικής απόφασης του υποκειμένου του πειράματος, να έχουν γίνει γνωστά σε αυτό η φύση, η διάρκεια και ο σκοπός του πειράματος, η μέθοδος και τα μέσα διεξαγωγής, όλες οι πιθανές ενοχλήσεις και οι κίνδυνοι καθώς και οι επιπτώσεις στην υγεία του ή στο άτομό του που μπορεί να προκληθούν από τη συμμετοχή του στο πείραμα. Είναι καθήκον και ευθύνη του ατόμου που οργανώνει, κατευθύνει και διεξάγει το πείραμα να εξασφαλίσει ότι πληρούνται όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις όσον αφορά τη συναίνεση του υποκειμένου. Αυτό το προσωπικό καθήκον και η συνεπαγόμενη ευθύνη δεν μπορούν να μεταβιβασθούν ατιμωρητί σε άλλο άτομο.

2. Το πείραμα θα πρέπει να έχει σκοπό την απόδοση ενός καρποφόρου αποτελέσματος για το καλό του κοινωνικού συνόλου, αποτέλεσμα που δεν θα μπορεί να επιτευχθεί με άλλες μεθόδους ή μέσα έρευνας, και δεν θα είναι τυχαίο ή θα στερείται χρησιμότητας στη φύση.

3. Το πείραμα θα πρέπει να είναι σχεδιασμένο κατά τέτοιον τρόπο και να βασίζεται στα αποτελέσματα των αντιστοίχων πειραμάτων σε ζώα καθώς και στην υπάρχουσα γνώση της φυσικής ιστορίας της νόσου ή του υπό μελέτην προβλήματος έτσι ώστε τα προβλεπόμενα αποτελέσματα να δικαιολογούν τη διεξαγωγή του.

4. Το πείραμα θα πρέπει να διεξαχθεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αποφευχθεί κάθε άσκοπος οργανικός ή ψυχικός πόνος ή τραυματισμός.

5. Κανένα πείραμα δεν πρέπει να
διεξάγεται όταν υπάρχει εκ των προτέρων γνώση ότι είναι πιθανόν να προκληθεί ο θάνατος του υποκειμένου ή ο τραυματισμός του με αποτέλεσμα οιουδήποτε
δείκτη αναπηρία ­ παρεκτός, ίσως, τα πειράματα εκείνα όπου οι διεξάγοντες
αυτά ιατροί είναι παραλλήλως και τα υποκείμενα.

6. Ο δείκτης κινδύνου ενός πειράματος δεν θα πρέπει ποτέ να υπερβαίνει αυτόν που καθορίζεται από την ανθρωπιστική σημασία του προβλήματος που αποσκοπεί να λύσει το πείραμα.

7. Θα πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες προετοιμασίες και να εξασφαλισθούν επαρκή μέσα για την προστασία του υποκειμένου του πειράματος από έστω και απειροελάχιστες πιθανότητες τραυματισμού, αναπηρίας ή θανάτου.

8. Το πείραμα θα πρέπει να διεξαχθεί μόνο από άτομα με την ανάλογη επιστημονική κατάρτιση. Οι διεξάγοντες το πείραμα και οι εμπλεκόμενοι σε αυτό θα πρέπει να επιδείξουν σε όλα του τα στάδια τον υψηλότερο βαθμό ικανοτήτων και μέριμνας.

9. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, το ανθρώπινο υποκείμενο θα πρέπει να
έχει την ελευθερία να θέσει τέλος στο πείραμα αν έχει φθάσει σε εκείνη την οργανική ή ψυχική κατάσταση όπου η συνέχιση του πειράματος του φαίνεται αδύνατη.

10. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, ο επικεφαλής επιστήμονας θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να διακόψει το πείραμα σε οιοδήποτε στάδιό του αν έχει λόγο να πιστεύει ­ βάσει της καλής πίστης, των υψηλών ικανοτήτων και της προσεκτικής κρίσης που απαιτούνται από αυτόν ­ ότι η συνέχιση του πειράματος είναι πιθανόν να οδηγήσει στον τραυματισμό, την αναπηρία ή τον θάνατο του υποκειμένου του πειράματος.

Με το πέρασμα του χρόνου έγινε φανερό ότι ο κώδικας αυτός είχε πολλά κενά, ενώ παράλληλα το ζήτημα της δεοντολογίας στην ιατρική άρχισε να γίνεται όλο και πιο καίριο. Ετσι, το 1964 η Παγκόσμια Ενωση Ιατρών (WMA) ψήφισε στη 18η σύνοδό της τη Διακήρυξη του Ελσίνκι (η οποία έκτοτε αναθεωρήθηκε τρεις φορές σε μεταγενέστερες συνόδους, το 1975, το 1983 και το 1989). Η βασική διαφορά της από τον Κώδικα της Νυρεμβέργης είναι η διάκριση μεταξύ θεραπευτικής και μη θεραπευτικής έρευνας.

 Τα άρθρα περί θεραπευτικής έρευνας περιέχονται στις δύο πρώτες ενότητες της διακήρυξης και παρέχουν στον ασθενή τη δυνατότητα να συναινέσει στην ακολούθηση μιας πειραματικής αγωγής που είναι πιθανόν να έχει ωφέλιμα αποτελέσματα. Για τους σκοπούς του 

παρόντος κειμένου ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η τρίτη ενότητα:

Η διακήρυξη του Ελσίνκι

Ενότητα ΙΙΙ. Μη θεραπευτική βιοϊατρική έρευνα με χρήση ανθρωπίνων υποκειμένων (Μη κλινική βιοϊατρική έρευνα)

1. Στην αποκλειστικά επιστημονική εφαρμογή της ιατρικής έρευνας που διεξάγεται σε ένα ανθρώπινο ον, είναι καθήκον του ιατρού να παραμείνει προστάτης της ζωής και της υγείας του ατόμου εκείνου στο οποίο διεξάγεται η βιοϊατρική έρευνα.

2. Τα υποκείμενα θα πρέπει να είναι εθελοντές ­ είτε υγιή άτομα είτε ασθενείς των οποίων η ασθένεια δεν σχετίζεται με το αντικείμενο της πειραματικής έρευνας.

3. Ο ερευνητής ή η ερευνητική ομάδα θα πρέπει να διακόψουν την έρευνα αν, κατά την κρίση του/της, η συνέχισή της θα μπορούσε να αποδειχθεί επιβλαβής για το υποκείμενο.

4. Κατά τη βιοϊατρική έρευνα που διεξάγεται στον άνθρωπο, το συμφέρον της επιστήμης και του κοινωνικού συνόλου δεν θα πρέπει ποτέ να επισκιάζει τη μέριμνα για την υγεία του υποκειμένου.

(Το πλήρες κείμενο της Διακήρυξης του Ελσίνκι μπορεί να βρεθεί στη διεύθυνση: http://www.vitreoussociety.org/ journal/instruct/helsinki.htm)

Μπάμπουρης, Βασίλης

   Πηγή: Το Βήμα
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2014/01/blog-post_7738.html