Η λύση της κρίσης είναι ένα παγκόσμιο νόμισμα (α' μέρος)

O Pascal Roussl μας εξηγεί πως ένα παγκόσμιο νόμισμα αποτελεί την λύση της οικονομικής κρίσης.

Ο κ. Σόρος, γνωστός δισεκατομυριούχος, δήλωσε στις 10 Απρίλη του 2011 κατά την διάρκεια μίας συνεδρίασης στο Bretton Woods διοργανωμένη από το "Institute for New Economic Thinking": "είναι προφανές ότι προτεραιότητα των αρχών είναι να αποτρέψουν την κατάρρευση των αγορών και ότι άλλο θα συμβεί ως συνέπεια αυτού" (1). Δηλαδή οι αγορές κινδυνεύουν με κατάρρευση;

Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στους Japan Times τον Νοέμβριο του 2009 ο ίδιος ο Σόρος εξέθεσε το όραμά του για ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο και ανακοίνωσε ότι ένα νέο Βretton Woods θα ήταν απαραίτητο και ότι τα SDR του ΔΝΤ πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε ευρύτερη κλίμακα. (2)

Αυτές οι λίγες φράσεις θα μπορούσαν να ήταν αρκετές για να χάσει τον μπούσουλα ο κοινός πολίτης που πρέπει να ανταποκριθεί στις βασικές βιοτικές του ανάγκες. Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να ξεκαθαρίσουνε τα ζητήματα. Θα ξεκινήσω ορίζοντας το τι είναι ένα παγκόσμιο νόμισμα και ποια θα ήταν τα πλεονεκτήματα αυτού. Στη συνέχεια θα εξηγήσω ότι πρόκειται σε κάθε περίπτωση για μία ήδη παλιά ιδέα. Η υλοποίησή της αποτέλεσε αντικείμενο πολυάριθμων αναλύσεων των πιο επιφανών οικονομολόγων στα πιο ισχυρά Think Tanks. Σύμφωνα με αυτά τα λόμπι ένα διεθνές νόμισμα οφείλει να είναι συνδεδεμένο με το ΔΝΤ και με τα "Special Drawing Rights", τα SDR του. Θα σας εξηγήσω περί τίνος πρόκειται.

Θα υπενθυμίσω συνοπτικά πως δημιουργήθηκε το ευρώ και θα εξηγήσω πάνω απ' όλα ότι η γέννησή του ακολούθησε το ήδη προκαθορισμένο μοντέλο ενός παγκόσμιου νομίσματος: με δυο λόγια, θα δείξω ότι το ευρώ είναι εκ των πραγμάτων ένα πρωτότυπο ενός παγκόσμιου νομίσματος. Παρόλο όμως που η γέννησή του μα επέτρεψε να επιβεβαιώσουμε την αληθοφάνεια αυτού του πρότζεκτ, θα αναδείξω πως το ευρώ πάσχει από μια ενγέννη δυσμορφία που δεν το καθιστά καλύτερο από τα υπόλοιπα νομίσματα.

Κλείνοντας, θα αναφερθώ στα SDR ως βάση ενός παγκόσμιου νομίσματος επισημαίνοντας γιατί αυτό το νόμισμα δεν θα υποφέρει από τις ατέλειες του ευρώ. Και στο τέλος θα καταθέσω πολύ σύντομα την προσωπική μου άποψη πάνω σε αυτό το παγκόσμιο νόμισμα που θα βασίζεται στα SDR.

Ορισμός και πλεονεκτήματα ενός παγκόσμιου νομίσματος

Διευκρινίζουμε αμέσως ότι ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αυτο θα αντικαταστήσει όλα τα υπόλοιπα. Σήμερα το 70% των νομισματικών αποθεμάτων είναι σε αμερικάνικα δολάρια, και το δολάριο χρησιμοποιείται ως υπομόχλιο του παγκόσμιου εμπορίου, και κυρίως εκείνου των πρώτων υλών. Όμως ανήκει στις ΗΠΑ και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο πληρωμής σε όλες τις χώρες. Ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα θα εκδίδονταν από μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα, που δεν θα ήταν συνδεδεμένη με καμία συγκεκριμένη χώρα. Είναι πιθανό ότι μακροπρόθεσμα τα παραδοσιακά νομίσματα να εξαφανιστούν, όμως στο άμεσο μέλλον ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα οφείλει να συγκατοικήσει με τα υπάρχοντα νομίσματα.

Για τους υποστηρικτές αυτού του παγκόσμιου νομίσματος τα πλεονεκτήματα είναι πολλαπλά και θα ήθελα να αναφέρω μερικά. Όπως δήλωσε ο Paul Volcker, πρώην διοικητής της Fed και σύμβουλος του Ομπάμα: "Μία παγκόσμια οικονομία έχει ανάγκη από ένα παγκόσμιο νόμισμα" (3). Η ύπαρξη ενός παγκόσμιου νομίσματος θα απέτρεπε τις κεντρικές τράπεζες των διαφόρων χωρών από την υποχρέωση να διατηρούν νομισματικά αποθέματα για την προστασία του εθνικού νομίσματος. Ένα παγκόσμιο νόμισμα θα ελαχιστοποιούσε τους κινδύνους μίας νομισματικής κρίσης, που επιπροστίθενται όταν παραγκωνίζεται ένα νόμισμα προς όφελος άλλων. Αυτό το παγκόσμιο νόμισμα θα ακύρωνε το ρίσκο της "ανταγωνιστικής" υποτίμησης ενός εθνικού νομίσματος. Θα ωφελούσε το εμπόριο και θε μείωνε το κόστος των εξαγωγικών επιχειρήσεων που δεν θα ήταν πλέον υποχρεωμένες να προστατευθούν από τους κινδύνους της ισοτιμίας.

Σε αντίθεση με τα υπάρχοντα νομίσματα, η αξία ενός παγκόσμιου νομίσματος θα ήταν καθορισμένη βάσει ενός διεθνούς standard και όχι από τον νόμο της προσφορά και της ζήτησης στην νομισματική αγορά. Ένα παγκόσμιο νόμισμα εκδιδώμενο από μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα θα απέτρεπε την εξάρτηση της αξίας του από την κυβερνητική πολιτική μίας χώρας, όπως συμβαίνει με το δολάριο, η αξία του οποίου απειλείται από το έλειμμα που ο Ομπάμα δεν παύει να αυξάνει.

Ως αρχή λοιπόν, ένα παγκόσμιο νόμισμα θα ήταν σίγουρα ωφέλιμο. Μένει ακόμα να δούμε ποιο μπορεί να είναι αυτό...

Η συνέχεια του άρθρου εδώ.

β' μέρος
γ' μέρος
δ' μέρος
ε' μέρος
στ' μέρος
ζ' μέρος

Διαβάστε όλα τα ενδιαφέροντα αρθρα της Ανάλυσης και της Ανάλυσης ΙΙ.

 http://center24.blogspot.com/2011/06/blog-post.html#ixzz1OEu2uOmc

ΜΑΘΕ ΠΩΣ ΣΕ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ! Ο ΑΘΟΡΥΒΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ!

Το έγγραφο αυτό περιγράφει ξεκάθαρα την δογματική και κυριαρχική νοοτροπία της ελίτ της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Βρέθηκε τυχαία το 1986, ονομάστηκε «Σιωπηλά όπλα για έναν αθόρυβο πόλεμο», και αποτελεί μια θαυμαστή εξήγηση της τεχνικής της μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό το εκτενές και λεπτομερές έγγραφο που χρονολογείται από το 1979 περιγράφει μία πολιτική που επιβλήθηκε από το 1950. Το έγγραφο λέει πως: «ο αθόρυβος πόλεμος κηρύχθηκε από την Διεθνή Ελίτ σε......
μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα 1954». Το 1954 όμως είναι το έτος που για πρώτη φορά συναντήθηκε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Εδώ υπάρχει μια περίληψη του περιεχομένου του:

«Η εμπειρία έχει αποδείξει πως η πιο απλή μέθοδος για την εξασφάλιση ενός σιωπηλού όπλου και η απόκτηση ελέγχου του κοινού, είναι να τους διατηρούμε ανεκπαίδευτους και αδαείς όσον αφορά τις αρχές των βασικών συστημάτων αφ’ ενός, ενώ αφ' ετέρου να τους κρατούμε σε σύγχυση, να τους έχουμε αποδιοργανωμένους και αποσπασμένους σε θέματα που δεν έχουν καμία πραγματική σημασία.

Αυτό επιτυγχάνεται με: ........... .

1. Τον χωρισμό των εγκεφάλων τους, την υπονόμευση των πνευματικών τους δραστηριοτήτων την παροχή ενός προγράμματος χαμηλής ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση, τα μαθηματικά, τον σχεδιασμό συστημάτων και τα οικονομικά αλλά και την αποθάρρυνση τους στον τομέα της τεχνικής δημιουργικότητας.

2. Την εξάρτηση των αισθημάτων τους και την αύξηση της αυτοϊκανοποίησής τους αλλά και της ικανοποίησης τους σε συναισθηματικές και σωματικές δραστηριότητες με:

α) Άσχετες συναισθηματικές προσβολές και επιθέσεις (πνευματικός και συναισθηματικός βιασμός) μέσω μιας μόνιμης επίθεσης σεξ, βίας και πολέμων στα μέσα ενημέρωσης -κυρίως την τηλεόραση και τις εφημερίδες.

β) Την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας τους -σε υπερβολή- «σκουπιδοτροφές για τη σκέψη» και με την αποστέρηση όλων αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη.

γ) Την επανεγγραφή της ιστορίας και του νόμου και την υποταγή του κοινού σε μία παρεκκλίνουσα δημιουργία, έτσι ώστε να μπορεί να ανορθώνει τη σκέψη του από τις προσωπικές ανάγκες σε ιδιαίτερα κατασκευασμένες εξωτερικές προτεραιότητες.
Τα σιωπηλά όπλα της τεχνολογίας κοινωνικού αυτοματισμού θα παρεμποδίζουν τα ενδιαφέροντα του και τις ανακαλύψεις του.

Όσο περισσότερη σύγχυση, τόσο περισσότερο όφελος. Άρα η καλύτερη προσέγγιση είναι να δημιουργούμε προβλήματα και μετά να προτείνουμε λύσεις.»

Περιληπτικά:
✓Στα μέσα διατηρήστε την προσοχή του ενήλικου κοινού μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά θέματα και αιχμαλωτίστε το με θέματα που δεν έχουν καμιά πραγματική αξία.
✓ Στα σχολεία κρατήστε το νεαρό κοινό σε άγνοια όσον αφορά τα πραγματικά μαθηματικά, τα πραγματικά οικονομικά θέματα, τον πραγματικό νόμο και την πραγματική ιστορία.
✓Στη διασκέδαση διατηρήστε την διασκέδαση του κοινού κάτω από το πνευματικό επίπεδο της Στ' δημοτικού.
✓Στην εργασία διατηρήστε το κοινό απασχολημένο ... απασχολημένο ... απασχολημένο ... για να μην έχει χρόνο να σκεφτεί φέρτε το πίσω στο αγρόκτημα με τα άλλα ζώα.

ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ.

Γράφει για τον αθόρυβο πόλεμο:
«Πυροβολεί καταστάσεις αντί για σφαίρες. Προωθείται με επεξεργασία δεδομένων αντί με την πυρίτιδα με έναν υπολογιστή αντί για ένα όπλο- την χειρίζεται ένας προγραμματιστής υπολογιστών αντί ένας σκοπευτής- ενεργεί κάτω από τις διαταγές ενός τραπεζικού μεγιστάνα αντί ενός στρατηγού του στρατού.

Δεν δημιουργεί προφανείς θορύβους, δεν προκαλεί προφανείς σωματικές βλάβες και δεν αναμιγνύεται φανερά στην καθημερινή κοινωνική ζωή κανενός.

Προκαλεί όμως αλάνθαστους «θορύβους», προκαλεί αλάνθαστες σωματικές και πνευματικές βλάβες και εμπλέκεται με αλάνθαστο τρόπο στην καθημερινή κοινωνική ζωή, δηλαδή αλάνθαστα στον εκπαιδευμένο παρατηρητή, αυτόν που γνωρίζει που να κοιτάζει. Το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει το όπλο κι έτσι δεν μπορεί να πιστέψει πως δέχεται την επίθεση και υποτάσσεται από ένα όπλο.

Το κοινό μπορεί ενστικτωδώς να αισθανθεί πως κάτι πάει στραβά, εξ' αιτίας όμως της τεχνολογικής φύσης του σιωπηλού όπλου, δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του με λογικό τρόπο, ή να χειριστεί το πρόβλημα με έξυπνο τρόπο. Έτσι δεν γνωρίζει πως να ζητήσει βοήθεια και δεν ξέρει πως να συνεργαστεί με άλλους για να αμυνθούν εναντίον του.
Όταν ένα σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, τότε το κοινό προσαρμόζεται στην παρουσία του και μαθαίνει να ανέχεται την επέμβαση του στη ζωή του, μέχρι που η πίεση (ψυχολογική ή οικονομική) να γίνει πάρα πολύ μεγάλη και να καταρρεύσει. Άρα το σιωπηλό όπλο είναι ένας τύπος βιολογικού πολέμου. Επιτίθεται στη ζωτικότητα, την κινητικότητα και τις επιλογές των ατόμων μιας κοινωνίας, γνωρίζοντας, κατανοώντας, χειριζόμενο και επιτιθέμενο στις πηγές φυσικής και κοινωνικής ενέργειας και στις σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές δυνάμεις και αδυναμίες».

Με άλλα λόγια διαίρει και βασίλευε. Όταν κάποιοι εισαγάγουν την παγκόσμια δικτατορία τους με σταδιακή προσέγγιση τότε πολλοί λίγοι θα συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά γίνεται μέχρι να είναι πολύ αργά. Στην πραγματικότητα οι πολλοί θα καταδικάσουν και θα γελάσουν αυτούς που θα προσπαθήσουν να τους καταδείξουν τι ακριβώς συμβαίνει. Κλείνοντας το θα αναφέρω τρία μόνον αποσπάσματα από κάποιες εκατοντάδες αναφορές που κατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά για την σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου με κρατικούς υπολογιστές μέσω ραδιοεπικοινωνιών:

«Είναι μέσα στην εξουσία μας να παρατηρούμε τι βλέπει, τι αισθάνεται και τι σκέπτεται ένα άτομο, να εξετάζουμε εξονυχιστικά τη συμπεριφορά και να ανιχνεύουμε ακόμη την περίπτωση του τυχαίου στις συνειδητές του αποφάσεις, αλλά και στην ψυχολογική και ασυνείδητη κατάσταση του».(Telemetry is coming of age)

«Μπορούμε να επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε την αυξανόμενη γνώση μας για να σκλαβώσουμε τους ανθρώπους με τρόπους που δεν φανταστήκαμε ποτέ, αφαιρώντας τους την προσωπικότητα και ελέγχοντας τους με μέσα τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που δεν θα γνωρίσουν ίσως ποτέ την απώλεια της προσωπικότητας τους» (Καθηγητής Καρλ Ρότζερς - Science).

«Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για την έρευνα και τον χειρισμό του ανθρώπου. Οι διπλής ροής επικοινωνίες με τα βάθη του εγκεφάλου κάνουν δυνατή την αποστολή και την λήψη πληροφο¬ριών από και προς τον εγκέφαλο ... Μπορούμε να ξεκινήσουμε, να σταματήσουμε ή να τροποποιήσουμε μία ποικιλία αυτόνομων σωματικών συμπεριφορών και πνευματικών εκφράσεων. Μπορούμε να πειραματιστούμε με τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό και την διατήρηση .... συγκεκριμένων συμπεριφορών και πνευματικών λειτουργιών ... Καθώς δεν χρησιμοποιούνται μπαταρίες, η ζωή του μεταδότη είναι απεριόριστη. Ενέργεια και πληροφορίες παρέχονται από ραδιοφωνικές συχνότητες» (Αναφορά ψυχιατρικών ερευνών: «Η επέμβαση του Ανθρώπου στις διεγκεφαλικές Λειτουργίες» από το Ψυχιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Γέηλ των ΗΠΑ).

Ολόκληρο το έγγραφο εδω:

πηγη

http://anti-ntp.blogspot.com/2011/06/blog-post_8196.html

Και 162.812 ευρώ για κάποιο "βασικό μισθό" στο γραφείο Πάγκαλου.

 Μια και ακόμη αναμένουμε κάποια διευκρίνιση για το κονδύλι των 46.000 ευρώ  για κινητά τηλέφωνα στο Πολιτικό Γραφείο του κ.Θεόδωρου Πάγκαλου,μήπως θα μπορούσαν να μας εξηγήσουν τι είναι κι αυτά τα 162.812 ευρώ που αφορούν σε κάποιο βασικό μισθό;

Και ρωτάμε γιατί αυτά τα κυβερνητικά έγγραφα με τους κωδικούς και τους κώδικες τα κατανοούν απ΄ ότι φαίνεται μόνο όσοι τα γράφουν και προφανώς αυτό δεν γίνεται τυχαία.

Όπως και να το δούμε πάντως το γραφείο του κ.Πάγκαλου έχει πολλά έξοδα.









onalert

Η ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ αναφέρει ότι ολοκληρώθηκαν σήμερα θετικά οι συζητήσεις.. Ενώ η τρόικα μιλάει για: Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών, μείωση επιδομάτων-μισθών, μείωση φοροαπαλλαγών και αύξηση φόρων ακινήτων...

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΙΚ

Γιατί δεν είναι ίδιες οι αναφορές..Yπάρχει κάποιος λόγος;;;

Άραγε δεν ξέρουν αγγλικά;

Γιατί η ανακοίνωση της τρόικας είναι μια σελίδα, ενώ η αντίστοιχη του ΥΠΟΙΚ λιγότερο από μισή;;

Μήπως για να κρύψουν το μαύρο χάλι της οικονομίας και του προγράμματος;

Μήπως θέλουν να αποκρύψουν τις :

Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών, μείωση επιδομάτων-μισθών, μείωση φοροαπαλλαγών και αύξηση φόρων ακινήτων...

Δημιουργία ανεξάρτητης επαγγελματικής υπηρεσίας για την διαχείριση των αποκρατικοποιήσεων..

Γιατί δεν αναφέρουν την δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης, με συμμετοχή της τρόικας,  των δομικών μεταρρυθμίσεων ;;

Απίστευτοι παπατζήδες και τσαρλατάνοι...
Πηγή

Read more: http://ideopigi.blogspot.com/2011/06/blog-post_7370.html#ixzz1OFSIWIY6

Η απάτη του ευρώ, το ανύπαρκτο χρέος και η κατάλυση του Συντάγματος

• Δ. Κ. Μόσχος*
  

• • Ο λαός έχει ξεσηκωθεί. Διαμαρτύρεται, φωνάζει, ζητά να μη του πιουν το αίμα και απλά να κάνει τις απαραίτητες θυσίες, στα όρια του ανεκτού, για να αποπληρώσει τα χρέη του. Τα χρέη τα οποία δημιούργησε ¨τρώγοντας¨ τα λεφτά των εργατικών και συνετών ευρωπαίων εταίρων του, οι οποίοι ξαφνικά διαπίστωσαν ότι η Ελλάδα έχει χρέος που δεν ξεπληρώνεται και πρέπει να … χάσει την εθνική της κυριαρχία με το ξεπούλημα ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας στους … ξένους.

Αυτό όμως που δεν γνωρίζει ο μέσος ξεσηκωμένος έλληνας, ο μέσος εξεγερμένος ευρωπαίος των νοτίων κυρίως χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης και ο μέσος δυτικό – βόρειο ευρωπαίος, που βρήκε την ευκαιρία να εμπαίξει τον έλληνα και τους πολίτες από τις λεγόμενες PΙIGS χώρες (με υψηλό δημοσιονομικό χρέος) είναι ότι :

1. Το Ευρώ ως νόμισμα δεν είναι αξιόγραφο (δηλ. αποδεικτικό αξίας) αλλά χρεόγραφο (δηλ. αποδεικτικό χρέους) !!! Το Ευρώ στην έκδοσή του από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα (http://en.wikipedia.org/wiki/European_Central_Bank) δεν αντικατοπτρίζει απολύτως τίποτε. Η έκδοση του Ευρώ στηρίζεται σε ένα οικονομικό κατασκεύασμα που λέγεται fiat money (http://en.wikipedia.org/wiki/Fiat_money), δηλαδή νόμισμα το οποίο έχει αξία μόνον και μόνον επειδή η κυβέρνηση (ή εν προκειμένω η ευρωπαϊκή ένωση) το όρισε ως νόμιμο μέσον συναλλαγών, κατά παράβαση των κανόνων της αγοράς των συναλλαγών, δεδομένου ότι η πολιτική εξουσία, εκ του ρόλου της δεν μπορεί να επιβάλλει εμπορικά ειωθότα και πρακτικές, αλλά μόνο να ρυθμίσει ήδη υφιστάμενα. ...

2. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα νόμισμα των 50 Ευρώ δεν αντικατοπτρίζει ισόποση αξία αλλά ισόποσο χρέος (!!!) προς τον εκδότη, εν προκειμένω την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα.

3. Ο μηχανισμός αυτός, που μοιάζει με αυτόν της έκδοσης του αμερικάνικου δολαρίου αλλά έχει κάποιες διαφορές, λειτουργεί με έναν εξαιρετικά απλό τρόπο, δηλ. κάθε χώρα – μέλος της Ε.Ε. αντί να εκδίδει το νόμισμά της κυριαρχικά, έστω στα πλαίσια της Ε.Ε., αναγκάζεται να δανείζεται το χρήμα (τα Ευρώ) από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, είτε με τη μορφή των βραχυπρόθεσμων ρέπος, είτε με κρατικά ομόλογα, είτε με απευθείας δανεισμό τραπεζών. Η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα χορηγεί τα ποσά με τόκο (!!!), ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι το ελάχιστο 1,25 %, δηλ. εάν δανείσει 100 Ευρώ σε μια τράπεζα, ή εάν αγοράσει βραχυπρόθεσμα ρέπος ή ομόλογα για 100 Ευρώ θα εισπράξει τουλάχιστον 101,25 Ευρώ !!! 

Αυτό σημαίνει ότι κανένα εθνικά κυρίαρχο κράτος εντός της Ε.Ε., που χρησιμοποιεί το Ευρώ, να μην έχει δικό του νόμισμα, που να μη το χρωστά σε κανένα – ούτε ένα λεπτό του Ευρώ !!! Και φυσικά ποτέ κανένας ευρωπαίος (Γάλλος, Γερμανός κλπ) δεν έχει στερηθεί το αντίστοιχο ποσό, που εξέδωσε με αυτό τον τρόπο η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, αφού ποτέ δεν το στέρησε από ¨την αγοραστική του δύναμη¨ , δηλ. από τα Ευρώ που έχουν διατεθεί στη χώρα του (Γαλλία, Γερμανία κλπ).

4. Η πρακτική του fiatmoney, μέσω δανεισμού, ισοδυναμεί με υποδούλωση και απώλεια κυριαρχίας, από τη στιγμή της έκδοσης του νομίσματος αυτού καθ’ εαυτού (βλ. και σχετ. άρθρο http://stin-press-a.blogspot.com/2011/04/blog-post_14.html), αφού είναι δεδομένο ότι, από τη στιγμή που το κεφάλαιο του δανείσματος προέρχεται από τον ένα και μοναδικό εκδότη του νομίσματος, δηλ. την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, τότε είναι αδύνατο να αποδοθεί ο τόκος, όσο μικρός και εάν είναι αυτός, αφού το ποσό του τόκου πολύ απλά δεν υφίσταται. 

Φαντασθείτε ένα πολύ απλό παράδειγμα, όπου μαζεύεται μια παρέα για να παίξει μπίλιες (τις θυμάστε τις μπίλιες;) και μόνον ο ένας, αποκλειστικά, παρέχει π.χ. 100 μπίλιες για το παιχνίδι, με τη συμφωνία ότι στο τέλος του παιχνιδιού η παρέα θα πρέπει να του αποδώσει 101 μπίλιες! 

Στο τέλος του παιχνιδιού θα λείπει μια μπίλια. Όσο προσεκτικά και εάν έπαιξε η παρέα θα χρωστάει πάντα τουλάχιστο μια μπίλια, εκτός από τις 100 που επέστρεψε και πρέπει να ξαναδανεισθεί εάν θέλει να συνεχίσει να παίζει. Φυσικά οι απρόσεκτες παρέες που ενδεχομένως να έχασαν μπίλιες ή να τις ¨οικειοποιήθηκαν¨ (κοινώς έκλεψαν) απλά χρωστούν περισσότερες. Και αυτός που παρείχε τις μπίλιες θα απειλεί ότι δεν θα ξαναδώσει εάν δεν του αποδοθεί η επιπλέον μπίλια, την οποία βέβαια δέχεται και σε είδος π.χ. νησιά, ΔΕΚΟ, πετρέλαια, χρυσό κλπ. 

Μήπως σας θυμίζει κάτι από αυτά που κυκλοφορούν στο δίκτυο για τα χρέη των κρατών σε σχέση με το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) τους; Η Γερμανία αυτή τη στιγμή, η 3^ημεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο έχει χρέος 74,4% του ΑΕΠ της και η Ελλάδα 123,9%. Μια ματιά στην ιστοσελίδα http://www.economist.com/content/global_debt_clock είναι τελείως αποκαλυπτική: οι χώρες με το μεγαλύτερο χρέος είναι αυτές οι οποίες χρησιμοποιούν fiat money, όπως το Ευρώ και το δολάριο (!!!), ενώ χώρες όπως η Λιβύη και το Ιράν έχουν χρέος 3,7% και 16,7% αντίστοιχα. Τυχαίο άραγε;

5. Η έκδοση νομίσματος συνιστά πράξη εθνικής κυριαρχίας και, ως τέτοια, δεν μπορεί να ανατίθεται σε όργανα ακόμη και θεσμικά, τα οποία όμως λειτουργούν υπό καθεστώς εμπορικής εταιρίας, όπως η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Όποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία για αυτό ας αναρωτηθεί το εξής: εάν η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα δεν λειτουργούσε ως εμπορική εταιρία (άσχετα εάν δεν είναι επισήμως τέτοια) τότε για ποίο λόγο τα Ευρώ, δηλ. το μέσον συναλλαγής, τα δανείζει στους εθνικά κυρίαρχους λαούς της Ευρώπης και μάλιστα με τόκο; 

Και γιατί στο άρθρο 9 της Σύμβαση του Άμστερνταμ ρητά προβλέφθηκε ότι η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα εξαιρείται από κάθε μορφής φορολογίας του κεφαλαίου και των κερδών της; Πρόβλεψη για μη φορολογία στο όργανο της πολιτικής εξουσίας που εκδίδει το νόμισμα; Είναι ποτέ δυνατόν; Φαντάζεσθε να υπήρχε ανάγκη για διάταξη νόμου που να εξαιρούσε από τη φορολογία τα Υπουργεία, δηλ. το κράτος να μη φορολογεί το κράτος; Άρα, δεν πρόκειται για δημόσιο όργανο, έστω στα πλαίσια της Ε.Ε. αλλά για θεσμοθετημένο μεν, πλην όμως σαφώς ιδιωτικής φύσεως όργανο, εξ’ ου και η ρητή νομοθετική πρόβλεψη για τη φορολογική εξαίρεση.

6. Προ της δημιουργίας του Ευρώ το βασικότερο εργαλείο διακρατικού δανεισμού ήταν το δολάριο, το οποίο από τον Αύγουστο του 1971, που ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον, με μονομερή δήλωση, απεξάρτησε το δολάριο από τα αποθέματα χρυσού, τα οποία ήδη είχαν φθάσει να καλύπτουν μόλις το 22% των δολαρίων που είχαν τεθεί σε κυκλοφορία, να μετατραπεί το δολάριο σε fiat money, δηλ. νόμισμα άνευ αντικρίσματος. 

Όσα δάνεια χορηγήθηκαν υπό αυτό το καθεστώς πάσχουν από την εξής ανήκουστη παραφροσύνη: ότι δηλ. στην αγορά των συναλλαγών μπορεί ένα κομμάτι χαρτί ευτελούς αξίας, το οποίο γράφει επάνω ¨100 δολάρια¨, δημιουργημένο από το τίποτα, να αγοράσει πραγματικά κάτι το οποίο ισοδυναμεί στη αγορά με 100 δολάρια, ή στην περίπτωση δανεισμού, 100 δολάρια άνευ αντικρίσματος, δημιουργημένα από το τίποτα, να δημιουργούν υποχρέωση αποπληρωμής για ισόποση αξία, πλέον τόκου (ο οποίος φυσικά δεν υπάρχει) και στην περίπτωση της μη αποπληρωμής ο πιστωτής να διεκδικεί εθνική κυριαρχία (!!!) με μνημόνιο και ρητό όρο στη σύμβαση δανείου, για να σου ξαναδανείσει, για ένα ακόμη χρόνο, δολάρια δημιουργημένα από το τίποτε !!! Το ίδιο ακριβώς φυσικά ισχύει και για το Ευρώ, ως νόμισμα άνευ αντικρίσματος…

7. Λόγω της πρόδηλης σχέσης ανάμεσα στην έκδοση / διάθεση του νομίσματος και της καθημερινότητας των πολιτών, της ελευθερίας τους, των εν δυνάμει ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας, όπως η υπογραφή σύμβασης δανεισμού, με την οποία ρητά παραιτείται ένα κράτος της εθνικής του κυριαρχίας (καλήν ώρα σαν αυτή που υπέγραψε κάποιος υπουργός οικονομικών πρόσφατα), είναι προφανές ότι τα ανωτέρω ζητήματα δεν μπορεί να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας και απόφασης από ένα πρόσωπο, όπως ο πρωθυπουργός, ο υπουργός οικονομικών κλπ. Το άρθρο 1 του Ελληνικού Συντάγματος ρητά αναφέρει ότι : «ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ

1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.

3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι την κυριαρχία των αποφάσεων την έχει το εκλογικό σώμα («…λαϊκή κυριαρχία …», ούτε καν η Βουλή) και όχι το εκτελεστικό, δηλ. η κυβέρνηση, ακόμη και εάν έχει πρόσφατη νομιμοποίηση. Για αυτό και στο άρθρο 44 του Συντάγματος προβλέπεται η διενέργεια δημοψηφίσματος για κρίσιμα εθνικά θέματα, αλλά και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. 

 Και στις δύο περιπτώσεις προϋποτίθεται σχετική πρωτοβουλία συγκεκριμένου αριθμού βουλευτών, γεγονός που το Σύνταγμα θεωρεί σίγουρο ότι θα υπάρξει σε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις (δηλ. κρίσιμα εθνικά θέματα, σοβαρό κοινωνικό ζήτημα), θεωρώντας ως δεδομένο ότι οι βουλευτές, οι οποίοι εκπροσωπούν τον κυρίαρχο λαό στη ¨Βουλή¨, μεταφέροντας τις δικές του απόψεις εκεί και όχι τις απόψεις του εαυτού τους, ως μια ανεξάρτητη εξουσία του πολιτεύματος και δη του νομοθετικού, δεν σχετίζεται ούτε εξαρτάται καθοιονδήποτε τρόπο από το εκτελεστικό και την κυβέρνηση… 

Αλήθεια η υποθήκευση της χώρας, η εκτόξευση της ανεργίας, η μείωση μισθών και συντάξεων, το ξεπούλημα των αποθεμάτων χρυσού και του εθνικά κυρίαρχου κράτους δηλ. της ελληνικής επικράτειας για αποπληρωμή οφειλών που δημιουργήθηκαν από χρήμα άνευ αντικρίσματος, η μετάβαση από τη δραχμή (νόμισμα με αντίκρισμα σε χρυσό, άρα αξιόγραφο) στο Ευρώ (νόμισμα άνευ αντικρίσματος, άρα χρεόγραφο), η έκδοση του νομίσματος (όποιο και εάν είναι αυτό) από ιδιώτη, ο οποίος απλά το δανείζει με τόκο και όχι από το κυρίαρχο κράτος ως πράξη εθνικής κυριαρχίας, δεν συνιστούν κρίσιμα εθνικά θέματα και σοβαρά κοινωνικά ζητήματα; Ή μήπως οι βουλευτές είναι άνθρωποι μειωμένης αντίληψης, εκτός τόπου και χρόνου, χρήζοντες δικαστικής συμπαράστασης και δεν αναλαμβάνουν τη σχετική πρωτοβουλία; 

Ή μήπως έχει καταλυθεί το πολίτευμα και υφίσταται σύγχυση των δύο διακριτών εξουσιών, δηλ. του νομοθετικού και του εκτελεστικού σε βαθμό που να μη μπορούμε να συζητήσουμε πλέον για Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αλλά για κάποιου είδους ολοκληρωτικού καθεστώτος, με το εκτελεστικό στο ρόλο του απόλυτου δικτάτορα;

8. Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει επίσημα 4 φορές μέχρι σήμερα: 1827, 1843, 1893, 1932 (http://forza-grecia.pblogs.gr/2010/01/h-istoria-ths-hreokopias-sthn-ellada-kai-to-shmera.html). Σε κάθε πτώχευση, που πρακτικά σημαίνει μονομερής διαγραφή χρεών λόγω αδυναμίας αποπληρωμής, εξυπακούεται ότι τα οφειλόμενα ποσά δεν οφείλονται πλέον και η χώρα οφείλει μόνο για τα νέα δάνεια που θα συνάψει μετά την πτώχευση. Στην περίπτωση της Ελλάδος όμως, κατά κάποιο παράδοξο τρόπο, τα περισσότερα χρέη αναγνωρίσθηκαν εκ νέου τη δεκαετία του 1960 (με ποια νομιμοποίηση άραγε και από ποίον;), με αποτέλεσμα την αποπληρωμή των παλαιότερων εξ αυτών μέχρι και τη δεκαετία του ’90!

9. Ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κος Γ. Κασιμάτης πρόσφατα σε σχετική ομιλία του, αναφέρθηκε στο άρθρο 120 του Συντάγματος. Για όσους δεν γνωρίζουν το άρθρο 120 στην παρ. 4 αναγράφει «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», η δε έννοια της βίας δεν αφορά μόνον τη σωματική και φυσική βία, αλλά και την ψυχολογική, όπως π.χ. ψυχολογική βία του τύπου «Πώς θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις εάν δεν συμφωνήσουμε με το Μνημόνιο; (με το οποίο ξεπουλάμε όλη την Ελληνική Επικράτεια)». 

Βέβαια αυτό που δεν αναφέρεται είναι, ότι με ρητό όρο της δανειακής σύμβασης οι δανειστές μας μπορούν να καταγγείλουν τη σύμβαση εάν δεν πληρωθεί το ¨Σχετικό χρέος¨ της χώρας (άρθρο 8 παρ.1 (ζ) ), ήτοι οι υφιστάμενες υποχρεώσεις της Ελλάδας σε Ευρώ ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα. Δεδομένου όμως ότι τα ποσά του δανείου είναι μικρότερα του υποτιθέμενου χρέους αυτό συνεπάγεται ένα και μόνο πράγμα: ότι τα ποσά που δανεισθήκαμε δεν πάνε σε μισθούς, συντάξεις κλπ, αλλά σε αποπληρωμή προηγούμενων οφειλών !!! Άρα εκτός από ψυχολογική βία έχουμε ταυτόχρονα και εξαπάτηση από τον πολιτικό κόσμο !!!

Συνεπώς κατά το Σύνταγμά μας έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να αντισταθούμε, με κάθε μέσον, κατά οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει ή το έχει ήδη καταλύσει. Η συγκεντρώσεις που γίνονται σε όλη την Ελλάδα είναι μια καλή αρχή αλλά όχι αρκετές για τους σκοπούς του αρθ. 120. Η αντίσταση κατά της βίαιης κατάλυσης του Συντάγματος ουσιαστικά σημαίνει την φυσικώ τω τρόπω εκδίωξη των όσων κατέλυσαν το Σύνταγμα, με απλά λόγια την εκδίωξη ¨κλοτσηδόν¨ από το Μαξίμου των βιαστών του Συντάγματος. Και αυτό αφορά όλους, μηδέ του γράφοντος εξαιρουμένου.

Θεσσαλονίκη, 30.05.2011

*Δικηγόρος Θεσσαλονίκης

http://kostasxan.blogspot.com/

Ο Αποκρυφιστικός Χαρακτήρας του Ο.Η.Ε.

«Εάν υπήρχε ανάγκη ποτέ για έκκληση για συλλογή δράση, έκκληση για παγκόσμια ηγεσία, είναι τώρα». - ‘Έκκληση’ του Μπαν Κι Μουν, Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στο ξεκίνημα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

(Στην φωτογραφία: Ο Πάπας Βενέδικτος 16ος "ευλογεί" την σημαία του ΟΗΕ).

Ο Ο.Η.Ε. είναι ο βασικός πρόδρομος της σχεδίασης της «Νέας Τάξης», στη βάση παλιότερων και νεώτερων μαγικο-αποκρυφιστικών και ελευθεροτεκτονικών δοξασιών.

Λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του, η θεοσοφίστρια Άλις Μπέηλυ (Alice Bailey), ιδρύτρια της Lucis Trust, έγραφε χαρακτηριστικά ότι «Μέσα στον Ο.Η.Ε. βρίσκεται ο σπόρος και το σπέρμα μιας μεγάλης διεθνούς και διαλογιζόμενης ομάδας σκεπτόμενων και πληροφορημένων ανδρών και γυναικών, στα χέρια των οποίων βρίσκεται το πεπρωμένο της ανθρωπότητας...». 

Γι' αυτό το λόγο, η Μπέηλυ και ο Φόστερ ίδρυσαν την οργάνωση της «Παγκόσμιας Καλής Θέλησης» (World Goodwill), που δρα έκτοτε ως επίσημη Μη Κυβερνητική Οργάνωση του Ο.Η.Ε. Ο εκφρασμένος στόχος της World Goodwill είναι «να εξυπηρετήσει την προετοιμασία της ανθρωπότητας για την επανεμφάνιση του ‘Χριστού’»!

Από την ίδρυση του ο πρωταρχικός ρόλος του Ο.Η.Ε. ήταν να εθίσει τους ανθρώπους στην ιδέα μιας «παγκόσμιας κυβέρνησης» και να αναλάβει τελικά τον σπουδαίο ρόλο του «αστυνόμου του πλανήτη».

Δύο είναι οι βασικές οργανώσεις, που παρέχουν βοήθεια και συμβουλές στους αξιω ματούχους και το προσωπικό του Ο.Η.Ε.: Η ‘Aquarian Age Community’ (AAC-‘Κοινότητα της Εποχής του Υδροχόου’) και η ‘Lucis Trust’. Η AAC πραγματοποιεί τις συναντήσεις της σε μία αίθουσα διασκέψεων στο κτίριο των Ηνωμένων Εθνών. Πόσο συνδεδεμέ νη είναι η AAC με τον Ο.Η.Ε., φαίνεται από το εξής κείμενο της: «Έχουμε ένα πληροφοριακό δίκτυο στον Ο.Η.Ε., με ανθρωπιστικό υπόβαθρο.

Αποτελείται από εκείνους που είναι αφοσιωμένοι, συνειδητοί και πασχίζουν για τη γέννηση τον Νέον Κόσμου. Αποτελείται από ανθρώπους σε υψηλές και χαμη λές θέσεις, που συνεργάζονται με τον Ο.Η.Ε. εδώ και τριάντα χρόνια, και ζουν με αυτό το όραμα. Από επαγγελματίες, γραμματείς και επικεφαλής των τμημάτων που πραγματοποιούν όσα τους υπαγορεύει το εσωτερικό τους όραμα.

Λίγοι από αυτούς γνωρίζουν συνειδητά την πηγή της έμπνευσης τους, οι περισσότεροι, όμως, δεν την γνωρίζουν. Οι πρώτοι είναι οι Κάρμα-Γιόγκα της εποχής μας, εκείνοι των οποίων η πνευματική ατραπός είναι να επιτυγχάνουν τον σκοπό τους υπηρετώντας τους άλλους. Δεν βρίσκονται μόνο στη γραμματεία, αλλά επίσης και στις αντιπροσωπείες στον Ο.Η.Ε., μεταξύ των διπλωματών και των επιτελείων τους, και επίσης μεταξύ ανθρώπων όπως εμείς, εκπροσώπους Μη-Κυβερνητικών Οργανώσεων σε ολόκληρα των Ηνωμένα Έθνη».

Η AAC συναντιέται τακτικά στον Ο.Η.Ε. και συζητά την πνευματικότητα της Νέας Τάξης. Τα μέλη της ασκούν τον διαλογισμό και την αστρική προβολή και δέχονται καθοδήγηση από πνεύματα-οδηγούς, ενώ ξεκινούν τις συναντήσεις τους με διαλογισμό.

Η AAC θεωρεί τον Ο.Η.Ε. ως έναν μεγάλο καταλύτη για να έλθει παγκοσμίως η Νέα Τάξη και για να στρώσει τον δρόμο για την επάνοδο του μεγάλου Διδασκάλου... Δείτε προσεκτικά τι λένε για το όραμα τους και για τον Ο.Η.Ε.:

«Ο Ο.Η.Ε. μπορεί να είναι χώρος εκπαίδευσης με βάση ορισμένους πνευματικούς "δρόμους". Η εκπαίδευση είναι το κλειδί. Θα πρέπει να επηρεάσουμε τις κυβερνήσεις μας, ώστε να διδάσκεται η «καλή θέληση» στα σχολεία. Η πρόσβαση της κοινωνίας σε προγράμματα καλωδιακής τηλεόρασης είναι επίσης ένας τρόπος εκπαίδευσης του κοινού. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα αυτά για να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση της Κοινής Γνώμης.

• Ο Ο.Η.Ε. είναι ο μεγαλύτερος εκδοτικός οίκος στον κόσμο και μπορεί να παρέχει τεράστια ποσότητα πληροφοριών σχετικά με τον πλανήτη και τους ανθρώπους του.

• Ο Ο.Η.Ε. θα έπρεπε να επιβλέπει όλους τους εξοπλισμούς στον κόσμο.

• Επίσης, ως άτομα, μπορούμε να πιέσουμε την κυβέρνηση μας να πληρώσει τις οφειλές της ώστε ο Ο.Η.Ε. να μπορεί να προχωρήσει στην αποστολή του, που είναι στην ουσία πνευματική: να μετατρέψει την ανθρωπότητα σε ένα ενιαιοποιημένο κέντρο συνείδησης.

• Ο Ο.Η.Ε. προσφέρει έναν χώρο για ομαδική δουλειά, για την εκμάθηση της τέχνης του συμβιβασμού, για την καταπολέμηση του εθνικισμού και την υιοθέτηση ενός πνεύματος παγκοσμιότητας...

Η αναγνώριση της Μοναδικής Ανθρωπότητας μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ενοποίησης των θρησκειών και της πραγμάτω σης της Μοναδικής Θεότητας».

Ποιος είναι επομένως ο πνευματικός σκοπός του Ο.Η.Ε.; Να βρεθεί το κοινό έδαφος σε όλες τις θρησκείες και να αναπτυχθούν πρακτικές που θα ενώσουν τις πνευματικές εκφράσεις όλων των πολιτισμών.

Η Lucis Trust, που αναγνωρίσθηκε αρχικά ως ‘Lucifer Publishing Company’ (Σχ. ΚΟ: Lucifer σημαίνει Εωσφόρος!) στην Νέα Υόρκη, είναι μια ΜΚΟ του Ο.Η.Ε. και είναι βασικός παράγων στις πρόσφατες συναντήσεις κορυφής του Οργανισμού. Μάλιστα, ο τότε βοηθός Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. Robert Muller επικύρωσε τη δημιουργία του World Core Curriculum για μύηση στις διδασκαλίες του «Θιβετανού Διδάσκαλου» Ντζβαλ Κχουλ (Djwahl Kuhl) μέσω των σχετικών γραπτών της Άλις Μπέηλι.

Την ίδια στιγμή, τα γραφεία της Lucis Trust στην Νέα Υόρκη είναι στην United States Plaza 866 και η ίδια είναι μέλος του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών στα πλαίσια ενός προγράμματος που ονομάζεται «World Goodwill» (Παγκόσμια Καλή Θέληση). 

Μεταξύ των πολλών χρηματοδοτών της Lucis Trust, είναι ο πρώην υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ ΜακΝαμάρα, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ένα μέλος του Ιδρύματος Ροκφέλλερ και ο Thomas Watson (IBM, πρώην πρε σβευτής των Η.Π.Α. στην Μόσχα). Η Lucis Trust συνδέεται με οικονομικές χορηγίες με την UNICEF, την Greenpeace, την Διεθνή Αμνηστία, και πολλούς άλλους φορείς.

Προσδοκίες της «Νέας Εποχής»

Το αποκρυφιστικό προτσές προς μία Νέα Τάξη με Παγκόσμια Διακυβέρνηση το έχουν προωθήσει και συγκεκριμένοι αξιωματούχοι του Οργανισμού. Ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. της περιόδου 1953-1961, ο Σκανδιναβός Dag Hammarskjοld, (φωτο), ήταν μυημένος στην αποκρυφιστική - χριστιανίζουσα τάση του – σημαντικού - φιλοσόφου Teilhard de Chardin και πίστευε ότι «η εσωτερική μύηση είναι το υπέρτατο κλειδί για το γήινο πεπρωμένο μας στον χώρο και τον χρόνο».

Ένα φυλλάδιο, που είχε κυκλοφορήσει υπό την αιγίδα του, σχετικά με το Κέντρο Διαλογισμού το οποίο βρίσκεται στο κτίριο του Οργανισμού στη Νέα Υόρκη, έλεγε ότι «ο υπερφυσικός βωμός από μαγνητίτη στο εσωτερικό του είναι αφιερωμένος στον Θεό που ο άνθρωπος λατρεύει με πολλά ονόματα και πολλές μορφές». 

Το 1973, ένας άλλος Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε., ο γνωστός εσωτεριστής Ου Θαντ, δημιούργησε την Μη-Κυβερνητική Οργάνωση «Planetary Citizens» (Πλανητικοί Πολίτες), σε συνεργασία με έναν γνωστό ακτιβιστή του κινήματος New Age, τον Donald Keys, με σκοπό την εξάπλωση του νεογνωστικισμού.

Σήμερα αυτή η οργάνωση έχει γιγαντωθεί σε ένα παγκόσμιο δίκτυο μέσα στους κόλπους του Ο.Η.Ε., που εργάζεται συστηματικά «για την προετοιμασία των ανθρώπων για την επερχόμενη νέα κουλτούρα»!

…………

Ο Ο.Η.Ε. (και η αρχική Κοινωνία των Εθνών) δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα προκειμένου να βοηθήσει να ξεπερασθεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για μια παγκόσμια διακυβέρνηση... Το εμπόδιο αυτό είναι ο πατριωτισμός, δηλαδή η υπερηφάνεια κάθε πολίτη για τη χώρα του.

Ο Ο.Η.Ε. είναι ένα προκαταρκτικό στάδιο, αλλά δεν είναι η πραγματική εξουσία στον κόσμο, και θα είναι σχετικά ασήμαντος όταν πάρουν τον έλεγχο οι ΜΚΟ. Τα πραγματικά Συμβούλια θα έλθουν τότε στο προσκήνιο. Αλλά για να γίνει αποδεκτή από το ευρύ κοινό η έννοια της "παγκόσμιας κοινότητας", ο Ο.Η.Ε. αποτελεί εφαλτήριο στο έργο τους προς την Νέα Παγκόσμια Τάξη - NWO».

- Το παραπάνω άρθρο είναι τμήμα του άρθρου «Το Αποκρυφιστικό Παρασκήνιο και ο Ρόλος του ΟΗΕ» του Λεωνίδα Αποσκίτη από το "Τρίτο Μάτι", τεύχος 138, Ιανουάριος 2006. Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται στο  

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

http://redskywarning.blogspot.com/

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2011/06/blog-post_4563.html