Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος συνάντησε τους Κέλτες!

”Αν διαβάσετε σε βάθος τον βίο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θα διαπιστώσετε ότι εμφανίζεται κάποιος δρυΐδης, δηλαδή κάποιος κέλτης σοφός σε σημαντικές στιγμές. Εμφανίζεται και τη στιγμή του θανάτου του. Γι’ αυτό, νομίζω, μας είναι άγνωστος ο τόπος ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου”.

Της Στελίνας Μαργαριτίδου

Τα λόγια του σέρβου συγγραφέα, μεταφραστή και εκδότη Βλάντισλαβ Μπάγιατς, νικητή του βραβείου Balkanika 2008, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του “Ο Μέγας Αλέξανδρος στη γη των Κελτών” στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης είναι το έναυσμα για να ανακαλύψει κανείς τα ίχνη των Κελτών στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Μακεδονία. Σύμφωνα με την έρευνα του συγγραφέα, ο Μέγας Αλέξανδρος δεν κινήθηκε προς Βορρά, διότι “ενώ ήταν λαμπρός ηγέτης, φοβόταν τους Κέλτες που είχαν ίδια σχέδια με αυτόν: να κινηθούν προς την Περσία. Ως σώφρων πολιτικός, πήγε στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται το Βελιγράδι και συμμάχησε με τους Κέλτες, προτείνοντάς τους να πάψουν να είναι νομάδες και να εγκατασταθούν εκεί νόμιμα”.
Φαίνεται ότι ο Μέγας Αλέξανδρος σεβόταν τους Κέλτες. Γιατί ο Αρριανός αλλά και ο Στράβωνας περιγράφουν αναλυτικά τη σκηνή με τον Μέγα Αλέξανδρο να δέχεται κέλτικη πρεσβεία στις όχθες του Δούναβη. Στην ερώτησή του τι φοβούνται περισσότερο οι Κέλτες, ακούει την απάντηση: “Μην τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι”. Και όπως σημειώνει στο βιβλίο του “Το τελευταίο Θαύμα” ο συγγραφέας Θεόφιλος Ελευθεριάδης, “εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι ότι τα παραπάνω λόγια ήταν μέρος ενός όρκου των Κελτών: ‘Θα μείνουμε πιστοί, εκτός εάν ο ουρανός πέσει και μας πλακώσει ή η Γη ανοίξει και μας καταπιεί ή η θάλασσα σηκωθεί και μας σκεπάσει’”.
Ιστορικοί κάνουν την υπόθεση ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είχε έρθει σε συμφωνία με την κελτική πρεσβεία, ώστε οι Κέλτες να χτυπάνε τους επικίνδυνους για τη Μακεδονία Ιλλυριούς όσο αυτός θα ήταν απασχολημένος στην Ανατολή και ότι οι αρχαίοι συγγραφείς παρερμήνευσαν το νόημα των παραπάνω λόγων, μιας και δεν γνώριζαν τον γαλατικό τρόπο σκέψης και έκφρασης.

Κέλτες και Πυθέας
Την πρώτη φορά που αρχαίοι Έλληνες μίλησαν για τους “Κελτούς” ήταν τον 6ο αι.π.Χ. Από αυτή τη συνάντηση αναδεικνύεται η προσωπικότητα του Πυθέα, του πρώτου θαλασσοπόρου της ιστορίας, όπως αναφέρει στο βιβλίο του “Το συναρπαστικό ταξίδι του Πυθέα του Έλληνα”, με υπότιτλο “Ο άνθρωπος που ανακάλυψε τη Βρετανία”, ο άγγλος ιστορικός Μπάρι Κάνλιφ.
Ο συγγραφέας χαρτογραφεί το μυθικό ταξίδι του Πυθέα. Ξεκίνησε τον 4ο αιώνα από τη Μασσαλία για τον ευρωπαϊκό Βορρά. Τράβηξε προς τον Βορρά, για να βρει τόπους βαρβαρικούς, όπου οι άνθρωποι “δεν μιλούσαν ελληνικά αλλά συνεννοούνταν με θορύβους που έμοιαζαν με κραυγές ζώων”. Όπως αποδεικνύει η πιο πρόσφατη μελέτη ιστορικών και γεωγράφων, όπως ο Στράβωνας και ο Πολύβιος, υπήρξε πραγματικά ο πρώτος άνθρωπος τουτότε γνωστού κόσμου που έφθασε στη Βρετανία, στις χώρες των Κελτών και των Γαλατών, τρεις αιώνες πριν από τις λεγεώνες του ρωμαίου αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα. Τη σχέση πιστοποιεί μια χάλκινη πλάκα στο παλιό λιμάνι της Μασσαλίας, η οποία έχει χαραγμένες τις λέξεις: “Εδώ γύρω στο 600 π.Χ. έλληνες ναυτικοί αποβιβάστηκαν προερχόμενοι από τη Φώκαια, ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας. Ίδρυσαν τη Μασσαλία από την οποία μεταλαμπαδεύτηκε στη Δύση ο πολιτισμός”.

Η εισβολή των Γαλατών
Με τον Πύρρο στην Ιταλία και τον Πτολεμαίο Κεραυνό στον μακεδονικό θρόνο, η Ελλάδα βρέθηκε στο στόχαστρο των Κελτών, οι οποίοι ήταν στη βόρεια βαλκανική, στα εδάφη της σημερινής Κροατίας. Οι Γαλάτες (οι Κέλτες της Γαλατίας) χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και βάδιζαν εναντίον του ελληνικού χώρου. Ο Κερέθριος είχε αναλάβει την επίθεση εναντίον των Θρακών, ο Βρέννιος και ο Ακκινοχώριος εναντίον της Παιονίας και ο Βέλγιος επιτέθηκε στους Μακεδόνες και τους Ιλλυριούς για να αντιμετωπίσει τον Πτολεμαίο Κεραυνό. Ο Κεραυνός λέγεται ότι αρνήθηκε τη συνθηκολόγηση που του πρόσφεραν οι Κέλτες του Βελγίου λέγοντάς: “Η Μακεδονία θα ήταν χαμένη αν ο λαός που υπέταξε ολόκληρη την Ανατολή χρειαζόταν υποστήριξη από τους Δαρδάνους για να προστατεύσει τον τόπο του”. Απαιτούσαν ιδιαίτερη βαριά φορολογία στους Μακεδόνες, για να αφήσουν τον Πτολεμαίο να κυβερνά. Ο Πτολεμαίος απάντησε: “Η πρόταση αυτή δείχνει απλώς τον φόβο που έχουν για τα μακεδονικά όπλα. Ειρήνη θα κάνουμε μόνο εάν πετάξετε στη γη τα όπλα σας και μου παραδώσετε τους αρχηγούς σας ως ομήρους”.
Ο Κεραυνός έκανε το λάθος να μη βοηθήσει τις θρακικές φυλές, ελπίζοντας πως οι βάρβαροι εισβολείς θα τις αποδυνάμωναν, προς δικό του όφελος. Τελικά, οι Θρακιώτες αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στις μάχες στο πλευρό των Γαλατών. Την άνοιξη του 279 π.Χ. ο αρχηγός τους Βέλγιος εισέβαλε στη Μακεδονία.
Ο Κεραυνός συγκέντρωσε τις δυνάμεις του και προέλασε βόρεια όπου έγινε μία από τις σφοδρότερες μάχες. Κάποια στιγμή τραυματίστηκε, ο ελέφαντάς του αφήνιασε και τον πέταξε κάτω. Οι Γαλάτες τον συνέλαβαν, τον αποκεφάλισαν και κάρφωσαν το κεφάλι του σε ένα παλούκι περιφέροντάς το στο πεδίο της μάχης. Ήταν η χαριστική βολή για τους Μακεδόνες, με αποτέλεσμα να σπάσουν οι γραμμές τους και οι στρατιώτες να υποχωρήσουν άτακτα.

Τα χειρότερα εγκλήματα
Το πέρασμα των Γαλατών από την Ελλάδα καταγράφηκε ως ένα από τα αιματηρότερα γεγονότα της αρχαιότητας. Η πολυάριθμη στρατιά μετά την εισβολή στη Μακεδονία προχώρησε στη Θεσσαλία λεηλατώντας και καταστρέφοντας. Προσπαθώντας να ανακόψουν την πορεία του ορμητικού αυτού ανθρώπινου χειμάρρου, οι ελεύθερες πόλεις της Κεντρικής Ελλάδας (Αιτωλία, Βοιωτία, Λοκρίδα, Φωκίδα, Μέγαρα και Αθήνα) αναθέτουν την αρχηγία του ελληνικού στρατού στον Αθηναίο στρατηγό Κάλλιπο τον Μοιροκλέους. Οι Γαλάτες, έχοντας στόχο το Μαντείο των Δελφών και τους θησαυρούς του, επιτέθηκαν στους 30.000 Έλληνες που πήραν θέση στις Θερμοπύλες. Παρά την αριθμητική τους υπεροχή, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Ο αρχηγός τους όμως διέταξε την εισβολή 40.000 στρατιωτών στην αφύλακτη Αιτωλία, με αποτέλεσμα να γίνουν τα χειρότερα εγκλήματα που έχουν καταγραφεί στην αρχαιότητα. Όπως αναφέρει ο Παυσανίας, “έσφαξαν γέροντες και νήπια από τα οποία έπιναν το αίμα τους και έτρωγαν τις σάρκες τους. Ξευτέλισαν γυναίκες βιάζοντάς τες μέχρι θανάτου. Επιστρέφοντας και πάλι στις Θερμοπύλες, έφτασαν στα Κοκκάλια και βρέθηκαν αντιμέτωποι με 8.000 εξαγριωμένους Αιτωλείς που ζητούσαν εκδίκηση για όσα έγιναν. Λέγεται μάλιστα ότι ανάμεσα στους πολεμιστές ήταν και γυναίκες. Η μάχη συνεχίστηκε για τρεις μέρες. Και ο τόπος γέμισε σύμφωνα κόκαλα. Από τότε ονομάστηκε Κοκκάλια”. Οι Αιτωλοί, για να θυμούνται το σθένος με το οποίο πολέμησαν οι γυναίκες, ανήγειραν μνημείο γυναικείας μορφής, η οποία κάθεται πάνω σε γαλατικές ασπίδες.

http://www.makthes.gr/news/permanent/55066/ / History-of-macedonia.com/

Έλληνες και Κέλτες

Ο Έλληνας Πυθέας ήταν ο πρώτος θαλασσοπόρος της Iστορίας, λέει σε νέο βιβλίο Bρετανός ιστορικός. Ξεκίνησε τον 4ο αιώνα π.X. από τη Mασσαλία για τον ευρωπαϊκό βορρά. Kαι δεν βρήκε βαρβάρους, αλλά κασσίτερο, ήλεκτρο και χρυσό. Στο παλιό λιμάνι της Μασσαλίας, μία χάλκινη πλάκα γράφει: «Εδώ γύρω στο 600 π.X. Έλληνες ναυτικοί αποβιβάστηκαν προερχόμενοι από τη Φώκαια, ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας. Ίδρυσαν τη Μασσαλία από την οποία μεταλαμπαδεύτηκε στη Δύση ο πολιτισμός».

Υπάρχει ένα πρόσωπο που υπονοείται πίσω από τις λέξεις αυτές. Λέγεται Πυθέας και το άγαλμά του βρίσκεται σε μία εσοχή της πρόσοψης του Χρηματιστηρίου Αξιών της πόλης, μαζί με εκείνο του Ευθυμένη.H παρουσία τους εκεί έχει έναν ειδικό συμβολισμό. Οι δύο Έλληνες θαλασσοπόροι από τη Μασσαλία βοήθησαν το άνοιγμα του εμπορίου σε μια πόλη που κάποτε ήλεγχε μεγάλο μέρος της μεσογειακής οικονομίας. Και ο μεν Ευθυμένης ταξίδεψε προς Νότον. Έφθασε στη Σενεγάλη, πιθανόν και στην Γκάνα. Ο Πυθέας όμως τράβηξε προς Βορράν, να βρει τους τόπους που ήταν σκεπασμένοι με τον πέπλο του μύθου, τόπους βαρβαρικούς όπου οι άνθρωποι «δεν μιλούσαν ελληνικά αλλά συνεννοούνταν με θορύβους που έμοιαζαν με κραυγές ζώων».

Ο Άγγλος ιστορικός Μπάρι Κάνλιφ ανέλαβε να χαρτογραφήσει ξανά το μυθικό εκείνο ταξίδι.
 Καθηγητής στην έδρα Ευρωπαϊκής Αρχαιολογίας της Οξφόρδης από το 1972, συγγραφέας δεκάδων βιβλίων, μονογραφιών, άρθρων, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον κελτικό πολιτισμό, κυκλοφόρησε πρόσφατα (Εκδόσεις Penguin) το βιβλίο «Το συναρπαστικό ταξίδι του Πυθέα του Έλληνα», με υπότιτλο «Ο άνθρωπος που ανακάλυψε τη Βρετανία». Βέβαια το ταξίδι του δεν είναι άγνωστο. Ο Πυθέας είχε γράψει, γύρω στο 320 π.X., «Περί Ωκεανού», βιβλίο το οποίο δεν σώζεται, αναφέρεται όμως σε αρκετές πηγές μέσω των οποίων σώζονται και αυτούσια αποσπάσματα. Αρκετοί μεταγενέστεροι του Πυθέα γεωγράφοι και ιστορικοί, όπως ο.. Στράβωνας και ο Πολύβιος, αμφισβήτησαν τα γραπτά του Πυθέα και τα μεταχειρίστηκαν ως μυθεύματα - «Πυθέου πλάσματα» τα αποκαλούσαν. Άλλοι όμως τα υποστήριξαν - παράδειγμα ο Ίππαρχος, ο Ερατοσθένης, ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης. Και σήμερα θεωρείται πια βέβαιο ότι το ταξίδι έγινε, και ο Πυθέας θα πρέπει να πάρει τη θέση του δίπλα στον Κάπτεν Κουκ και τον Κολόμβο.

Ο Πυθέας υπήρξε πράγματι, σύμφωνα και με νεώτερα ευρήματα, ο πρώτος άνθρωπος τού τότε γνωστού κόσμου που έφθασε στη Βρετανία, στις χώρες των Κελτών και των Γαλατών, τρεις αιώνες νωρίτερα από τις λεγεώνες του Ιούλιου Καίσαρα. Και ο Κάνλιφ ανασυνέθεσε το ταξίδι χρησιμοποιώντας όλες τις γραπτές πηγές αλλά και τα ευρήματα της αρχαιολογίας, για να πει τι ακριβώς συνάντησε στον δρόμο του. Ταυτόχρονα ανασυνθέτει το ιστορικό πλαίσιο μιας περιόδου από το 600 έως το 100 π.X., τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε Ετρούσκους, Έλληνες, Καρθαγένιους και Ρωμαίους και αναδεικνύει την αξία του εμπορίου, ως κινήτρου του ταξιδιού αυτού, όπως συνέβη και με τους θαλασσοπόρους του 15ου αιώνα. Αναδεικνύει τη σημασία του κασσίτερου, του ήλεκτρου και του χρυσού, στην οικονομία της εποχής.

Ο κόσμος του Πυθέα ήταν ο μεσογειακός κόσμος που είχε όριο τις Άλπεις και τις Ηράκλειες Στήλες στο Γιβραλτάρ, ήταν όμως και ένας κόσμος που είχε ανάγκη την υπέρβαση των ορίων του. «Ήταν ένας κόσμος αλλαγών, ανάπτυξης οριζόντων, επαφών σε μεγάλες αποστάσεις, ανταλλαγής αγαθών και επέκτασης των γνώσεων», λέει. «H Μεσόγειος ήταν μέρος ενός γρήγορα αυξανόμενου παγκόσμιου συστήματος που περιελάμβανε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, χαρακτηριζόταν δε από διογκούμενη αλληλεξάρτηση».

 Ο Πυθέας πέρασε τις Ηράκλειες Στήλες, ανέβηκε τις ισπανικές ακτές, τις γαλλικές, είδε από ποιες ακριβώς περιοχές του άγνωστου Βορρά, της Μάγχης και της Βαλτικής, έφθανε έως τον Νότο ο κασσίτερος και το κεχριμπάρι. Και έφθασε μέχρι και την περίφημη Θούλη (πιθανολογείται ότι είναι η Ισλανδία), όπου δεν υπήρχε ακριβώς «ούτε γη ούτε θάλασσα ούτε αέρας», παρά μόνον ένα είδος «θαλασσίου πνεύμονος». Άντε μετά να τον πιστέψει ο Στράβωνας. Αλλά ο Πυθέας μιλούσε για τους πάγους.

Ο Μπάρι Κάνλιφ, ήδη με τον τίτλο και τον υπότιτλο, παίζει με το θανατηφόρο όπλο της λεπτής ειρωνείας. Είναι σαν να μας προτείνει μια σειρά ανακαλύψεων: Οι Έλληνες (ο «Pytheas the Greek») ανακάλυψε τους Κέλτες κάνοντας τον περίπλου της Ιβηρικής. Οι απόγονοι των λαών αυτών ανακάλυψαν την Αμερική. Και όλοι ετούτοι μαζί, ανακάλυψαν αργότερα έναν απόγονο του Πυθέα, ναυτικό κι αυτόν, τον «Zorba the Greek». Τα πάντα είναι θέμα οπτικής γωνίας, μας λέει εντέλει. Όλα εξαρτώνται από το ποιος είναι κέντρο του κόσμου και ποιος φολκλόρ.

Γιατί ο ανομολόγητος στόχος του διακεκριμένου οξφορδιανού, στο απόγειο της καριέρας του, τόσο σε αυτό το βιβλίο του όσο και στο αμέσως προηγούμενό του, το «Facing the Ocean», είναι ένας: να αποδείξει τη θεωρία που σε διαλέξεις του έχει διατυπώσει περί «καθιερωμένης ψευδο-ιστορίας», σύμφωνα με την οποία οι Κέλτες πήραν τα φώτα του πολιτισμού από τη Μεσόγειο. Να πει, με άλλα λόγια, ότι παρά τα όσα συκοφαντικά λέγονται, το χαρακτηριστικό των λαών αυτών δεν ήταν η κατανάλωση... βελανιδιών. Φυσικά, για να εδραιώσει τις θέσεις του, πρέπει υποχρεωτικά να συνταξιδέψει με τον Πυθέα. Διότι το δικό του θεωρητικό ταξίδι έχει αναπόφευκτη αφετηρία τις μεσογειακές γραπτές πηγές, μια και οι Κέλτες τότε δεν είχαν ακόμη γραπτή γλώσσα.

Δικαιούται, ωστόσο, να υποστηρίξει ότι αυτό ήταν ένα από τα ελάχιστα σημεία υστέρησης των Κελτών, καθώς οι πληθυσμοί της Γαλατίας, της Γαλικίας, της Κορνουάλης ή της Βρετάνης, οι «κοινωνίες του Ατλαντικού», όπως τις αποκαλεί, είχαν καινοτομήσει με άλλους τρόπους: «Ήταν πιο μπροστά στη ναυσιπλοΐα, στη ναυπηγική και στις γνώσεις για τις εποχές και την αστρονομία».  Σαν ελληνική «μόδα» Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για τους «Κελτούς», από τον 6ο αιώνα π.X. Στους επόμενους αιώνες, οι δύο πολιτισμοί, ο ελληνικός και ο γαλατικός, έμελλε να συναντηθούν.

Ο Πίτερ Μπέρεσφορντ Έλις, διακεκριμένος μελετητής του κελτικού πολιτισμού, στην πρώτη σχετική μελέτη που δημοσιεύεται -μόλις κυκλοφόρησε- στα ελληνικά («Έλληνες και Κέλτες», Εκδ. Θεμέλιο, Σελ. 292, τιμή: 19,70 ευρώ ), περιγράφει πώς το διαρκές κελτικό μεταναστευτικό ρεύμα οδηγήθηκε μέχρι τη Νοτιοανατολική Ευρώπη αλλά και την Ουκρανία!

Και καταγράφει την πορεία των Κελτών της Ανατολής μέχρι τη σταδιακή τους αφομοίωση και εξαφάνιση. Είναι, φαίνεται, λίγο μόδα εσχάτως ο κελτικός πολιτισμός. Αν κάποιος προτιμάει μία λιγότερο μακρινή εποχή, υπάρχει ο 11ος αιώνας, ο Πάπας Ουρβανός και οι Σταυροφορίες Κελτών βασιλέων στην «Ιερή λόγχη» (Εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Σελ. 636, Τιμή: 21,90 ευρώ) του μελετητή Στέφεν Λόχεντ.

http://visaltis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_17.html

ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΜΕΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η καλή και η ατάσθαλη Ιστορία.
Η Ιστορία είναι μία ερμηνεία του υλικού και άυλου πολιτισμού κάθε εποχής.
Η καλή Ιστορία.
Η άλλη, ή γραπτή, είναι πάντοτε το όργανο των ηγεμόνων και των νικητών. Ας διαβάσουμε λοιπόν την Ιστορία όχι μόνο από τους σημερινούς ιστορικούς, αλλά κυρίως από τις αποδείξεις, τα υλικά μίας εποχής 3600 χρόνια πριν.


Είναι γνωστά τα ευρήματα στο Bernstorfer Berg της Βαυαρίας, και η συσχέτιση τους με τον ελληνικό πολιτισμό (εφημ. Καθημερινή, περιοδικό ΙΧΩΡ, Dr. Karl-Heinz Riedler), τα οποία αφήνουν πλέον ανοικτά ερωτήματα στην επιστημονική κοινότητα για ελληνικές ενδείξεις στην Γερμανία ακόμα πριν από το 1200 π.Χ.

Θρίλερ: Αρχαιολογία
Η ελβετική αστυνομία στις 23 Φεβρουαρίου 2002 μετά από συναρπαστική περιπέτεια που θα άξιζε να κινηματογραφηθεί, κατάσχει μέσα σε ένα ξενοδοχείο στη Βασιλεία (Basel, Ελβετία) κλοπιμαία από την εποχή του χαλκού. Ήταν αυτά που είχαν ευρεθεί από κυνηγούς θησαυρών τον Ιούλιο του 1999 στην Νέμπρα κοντά στην Λειψία (πρώην Ανατολική Γερμανία). Βέβαια, οι κυνηγοί θησαυρών δεν είχαν ιδέα τι τεράστιο αρχαιολογικό θησαυρό ανακάλυψαν.

Το αντικείμενο 32 εκατοστών το οποίο βρήκε ο ανιχνευτής μετάλλων το νόμιζαν (λόγω της ακαθαρσίας η οποία το κάλυπτε) ...για καπάκι! Αργότερα η αρχαιολογία ανακάλυψε ότι επρόκειτο για μια από τις αρχαιότερες απεικονίσεις του νυχτερινού έναστρου ουρανού: Ο δίσκος της Νέμπρα μαζί με δύο σπαθιά και εργαλεία!

Η συγκλονιστική ανακάλυψη
 O Hans Christian Wunderlich του νομαρχιακού υπουργείου αρχαιολογίας, αποσπώντας ένα μικροσκοπικό κομματάκι από τα σπαθιά, καταφέρνει να χρονογραφήσει με απόλυτη ακρίβεια ένα συνταρακτικό γεγονός. Η κατασκευή εντάσσεται στο 1600 π.Χ. ! Την ίδια εξακρίβωση έκανε επίσης ο Dr. Ernst Pernicka, καθηγητής προϊστορικής αρχαιολογίας του πανεπιστημίου της πόλεως Tübingen, ο οποίος είναι επίσης προϊστάμενος του νεοσυσταθέντος Ινστιτούτου αρχαιομετρίας. Με την μέθοδο »210« την οποία ο ίδιος ανακάλυψε, αποδεικνύεται το αυθεντικό των ευρημάτων σε ποσοστό 99,9%. Βέβαια δεν είναι μόνο η χρονολογία το συνταρακτικό γεγονός, αλλά οι γεωγραφικοπολιτισμικές συγκυρίες. Μέχρι πρότινος οι γνώσεις που είχαμε για την αρχαία Γερμανία και την επιρροή ελληνικού πολιτισμού ήταν ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Τώρα αλλάζει ριζικά το σκηνικό.

Ο δίσκος της Νέμπρα αδιάψευστη απόδειξη ελληνικής παρουσίας
Ο καθηγητής αστρονομίας του πανεπιστήμιου της πόλεως Μπόχουμ Wolfhard Schlosser, απέδειξε ότι επρόκειτο για ημερολόγιο, και μάλιστα βασισμένο στις Πλειάδες, έτσι ώστε οι χωρικοί να ξέρουν πότε να σπείρουν και πότε να θερίσουν. Ας μην ξεχνάμε ότι παρόμοιες συμβουλές για τους χωρικούς βασισμένες στις Πλειάδες έδινε και ο Ησίοδος πριν 2700 χρόνια. Και η ερώτηση: πώς ήξεραν οι Γερμανοί τον αστερισμό των Πλειάδων; Και γιατί τις ονόμασαν επίσης Πλειάδες(Plejaden); Οι Πλειάδες ήταν γνωστές στους Έλληνες από την μυθική ακόμα εποχή, οι κόρες του Άτλαντος.

Ελληνική κατασκευή;  
Ο διάσημος αστρονόμος, ο οποίος έχει σπουδάσει επίσης φυσική και ιστορία, του πλανητάριου του Αμβούργου, ο Rahlf Hansen λέει ότι είναι γνωστό ότι η τεχνογνωσία με την οποία είναι λαξευμένος ο χρυσός στον δίσκο, προήλθε με σιγουριά από την Ελλάδα. Κατά δική του εκδοχή υπήρχε εξαγωγή τεχνογνωσίας από την Ελλάδα και την Τροία προς την Γερμανία.

Ο ιερός τομέας GOSECK
Ωχριούν οι πέτρες του Stonehenge στην Αγγλία μπροστά στην ηλικία της κατασκευής του Goseck. Είναι βλέπετε κατά 1800 χρόνια νεώτερες! Μόνο σε 25 χιλιόμετρα από το Γκόσεκ, βρέθηκε και ο δίσκος της Νέμπρα. Αλλά ας δούμε τι είναι αυτό το Γκόσεκ. Είναι ένα ξύλινο στρογγυλό οχύρωμα με τρεις πύλες και με τέφρωμα το οποίο χρονολογείται στο 5000 – 4800 π.Χ. Δύο από τις τρεις πύλες ήταν έτσι κατασκευασμένες ώστε να υποδεικνύουν με τις ηλιακές ακτίνες το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Ο καθηγητής Dr. François Bertemes, διευθυντής του ινστιτούτου προϊστορικής αρχαιολογίας στο Halle- Wittenberg, ισχυρίζεται ότι ήδη το 7000 π.Χ. μετακινήθηκαν πληθυσμοί από την Ανατολία προς την Ελλάδα και κουβάλησαν ζώα και σιτηρά μαζί τους, συμπέρασμα που βγάζει κατόπιν αναλύσεων DNA. Είμαστε σίγουροι, λέει, ότι ήταν Ινδοευρωπαίοι/ Ινδογερμανοί (εδώ είναι καλό να γνωρίζουμε ότι ο όρος Ινδοευρωπαίος δεν υπονοεί την προτεραιότητα της Ινδίας, αλλά ότι οι Ευρωπαίοι-πιθανώς Πελασγοί-, κατοίκησαν την Ινδία).
Σχόλιο ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ : Εξάλλου, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και σε άλλες αναρτήσεις μας, "ινδοευρωπαϊκή" φυλή ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ!

Βέβαια, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι αστρονομικές γνώσεις προήλθαν από τους Χαλδαίους, Βαβυλώνιους ή ακόμα και Αιγυπτίους. Όχι για να τους υποτιμήσουμε. Είχαν όντως μεγάλο πολιτισμό, αλλά σε κύριο βαθμό η Αστρονομία τους ήταν βασισμένη όχι στον ήλιο, αλλά στην σελήνη! Η εκδοχή ότι οι αστρονομικές γνώσεις των αρχαίων Γερμανών έχουν την καταγωγή τους στην Μεσοποταμία είναι μάλλον ατυχής. Η πιθανότητα έντονης παρουσίας Ελλήνων στην Γερμανία καθώς οι Έλληνες πάντα βάση είχαν τον ήλιο, είναι μεγάλη.

Επίσης η εκδοχή να είχαν και κοινούς Θεούς φαίνεται τεκμηριωμένη. Και πιθανότατα και τον Θεό Παν. Βρέθηκαν στο Γκόσεκ υπολείμματα αυλού. Και ξέρετε πώς ονομάζουν οι Γερμανοί τον αυλό; Παν-φλέτε (Panflöte). Μετάφραση: η φλογέρα (αυλός) του Παν(ός). Αρθρογραφία:Περιοδικά Ιχώρ, ΡΜ History, Abenteuer Archäologie

Πηγή
Το είδαμε εδώ

Σχόλιο Πελασγού : Δεν είμαστε..."σωβινιστές" κλπ, απλά βλέπουμε την πραγματικότητα...Και αυτή είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

http://ellinonpaligenesia.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1225.html

Πάρτι-χλιδής καταγγέλει επώνυμα διπλωματικός υπάλληλος! Αναφορά-σοκ

Πάρτι-χλιδής σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων καταγγέλει διπλωματικός υπάλληλος με αναφορά του, η οποία όχι μόνο αγνοήθηκε αλλά ο καταγγέλων καλείται και σε απολογία.

Τα όσα αναφέρει επωνύμως στην αναφορά του είναι συγκλονιστικά και προφανώς θα πρέπει να διερευνηθούν από την ηγεσία του ΥΠΕΞ.13.000 ευρώ ενοίκια για τη πρεσβευτική κατοικία του Μόνιμου Αντιπροσώπου στον ΟΑΣΕ στη Βιέννη,πληρώνουμε όταν πρεσβευτές άλλων χωρών που δεν βρίσκονται υπό καθεστώ πτώχευσης διαμένουν σε σπίτια των 3000 ευρώ.

Όλη η αναφορά του διπλωματικού υπαλλήλου:

Βιέννη, 22 Ιουνίου 2012
Του Δημητρίου Α. Ιωάννου
Συμβούλου Πρεσβείας Α΄
που υπηρετεί στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία
της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ
προς τον Πληρεξούσιο Υπουργό Α΄ κ. Ευστάθιο Λώζο
Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ
(τη ευγενή φροντίδι της ΣΤ1 Διευθύνσεως Προσωπικού)

Κοινοποίηση:
-Διπλωματικό Γραφείο κ. Υπουργού Εξωτερικών
-Γραφείο κ. Γενικού Γραμματέα Εξωτερικών
-ΣΤ Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Εξωτερικών
-ΣΤ1 Διεύθυνση Προσωπικού Υπουργείου Εξωτερικών
-ΣΤ4 Διεύθυνση Οικονομικών Υπουργείου Εξωτερικών
-Γενική Επιθεώρηση Υπουργείο Εξωτερικών
-Ένωση Διπλωματικών Υπαλλήλων

ΘΕΜΑ: Υψηλότατη δαπάνη για ενοικίαση πρεσβευτικής κατοικίας Μονίμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ – Αίτημα απαλλαγής μου από τα καθήκοντα «διαχειριστού» των οικονομικών της ΜΑ ΟΑΣΕ.

Τη 18η Ιουνίου σας υπέβαλα αναφορά μέσω της ΣΤ1 Δ/νσεως Προσωπικού για το ανωτέρω θέμα. Όπως πληροφορήθηκα αρμοδίως, δεν προτίθεστε να μου απαντήσετε, θεωρείτε την αναφορά μου άκυρη και δώσατε εντολή να κληθώ σε απολογία με αφορμή τη διαδικασία μέσω της οποίας την προώθησα (εμπιστευτικά) προς εσάς. Υποθέτω ότι τα πράττετε αυτά κηδόμενος της υπηρεσιακής ευταξίας, με σκοπό να με τιμωρήσετε παραδειγματικά για το θράσος μου. Εκ των ανωτέρω πάντως δεν συνάγεται η εκ μέρους σας διάθεση θεραπείας των όσων σας παρέθεσα, ούτε δευτερευόντως. Συνεπώς, και προκειμένου να σας διευκολύνω για τη συγκράτηση της ουσίας και όχι του τύπου της όλης υποθέσεως, υποβάλλω εκ νέου –μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου μου– την παρούσα, νομοτυπικά άρτια πλέον, αναφορά για το ίδιο θέμα.

Όπως γνωρίζετε, στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ όπου υπηρετώ υπό τη διεύθυνσή σας, εκτός των άλλων καθηκόντων, μου έχετε αναθέσει και τα καθήκοντα του «διαχειριστού» των οικονομικών υποθέσεων, τα οποία κυρίως συνίστανται στην υπογραφή των διαταγών πληρωμής της Αντιπροσωπείας μέσω των αυστριακών τραπεζών με τις οποίες συναλλάσσεται.

Μεταξύ των πληρωμών αυτών συμπεριλαμβάνεται και η καταβολή του μηνιαίου μισθώματος της πρεσβευτικής κατοικίας, εμβαδού 600 τ.μ. στην περιοχή Belvedere της Βιέννης, καθώς και των άλλων συναφών εξόδων (θέρμανση, ύδρευση, καθαρισμός), τα οποία εν συνόλω συμποσούνται στις 13.000 περίπου ευρώ. Δαπάνη κραυγαλέα και ανορθολογικά υψηλή, η υπογραφή για την οποία μου προκαλούσε, πάντοτε, υψηλό αίσθημα δυσφορίας. Την παρελθούσα Παρασκευή και Δευτέρα συνέβησαν, σωρευτικά, τα εξής:

-Ο χειριστής των οικονομικών θεμάτων κ. Μουρούσιας με ενημέρωσε ότι οσονούπω θα πρέπει να υπογράψω την επιταγή –ύψους περίπου 11.000 ευρώ– για το ενοίκιο του Ιουλίου. Κατά τη συζήτηση μαζί του, όμως, με έκπληξή μου, πληροφορήθηκα ότι δεν ισχύει εκείνο που προφανώς παραπειστικά μου είχε ειπωθεί στο παρελθόν (όχι από τον ίδιο), δηλαδή ότι κατά την άφιξή σας επιλέξατε να διατηρήσετε την κατοικία, διότι «δεν είναι συμφέρον να καταγγελθεί το συμβόλαιο ενοικίασής της εφόσον, ούτως ή άλλως, θα έπρεπε να πληρωθούν όλα τα ενοίκια έως τη λήξη του συμβολαίου». Αντιθέτως, η αλήθεια είναι πως το συμβόλαιο μπορεί να καταγγελθεί και να διακοπεί ανά πάσα στιγμή, χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση, με απλή ειδοποίηση τριών μηνών.


-Άκουσα τον Α/ρχη Παναγιωτόπουλο να περιγράφει, σοβαρά συγχυσμένος, τις δηκτικές παρατηρήσεις του Δανού ομολόγου του σε ομήγυρη αξιωματικών, για το πώς όλες οι αποστολές της (ευημερούσας) Δανίας στη Βιέννη «στοιβάχθηκαν» σε ένα μικρό χώρο, προκειμένου να υπάρξουν κάποιες οικονομίες, σε αντίθεση με τη (χρεοκοπημένη) Ελλάδα που οι αντιπροσωπείες της είναι διεσπαρμένες σε διάφορα «παλατάκια», εννοώντας πρωτίστως την πρεσβευτική κατοικία.

-Είδα, με άφατη έκπληξη ομολογώ, τη σχεδόν εξωφρενική επιστολή του Ελβετού επιτετραμμένου με την οποία έθετε περίπου το ερώτημα πότε η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει οριστικά ώστε να σπεύσει να καταλάβει η δική του Αντιπροσωπεία τους χώρους της, ενόψει της μελλοντικής προεδρίας της Ελβετίας στον ΟΑΣΕ.

-Έγινα εγώ ο ίδιος αποδέκτης διαδοχικών (και εκτιμώ προσυνεννοημένων) ερωτήσεων συναδέλφων από τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες για το πώς είναι δυνατόν οι πρέσβεις μικρών ευρωπαϊκών χωρών που δανείζουν την Ελλάδα να διαμένουν σε κατοικίες που το ενοίκιό τους δεν μπορεί να ξεπερνάει τις 3.000 ευρώ τον μήνα και η –δανειζόμενη και διαβοούμενη– Ελλάδα να στεγάζει τον δικό της Μόνιμο Αντιπρόσωπο σε εμφανώς πολύ πιο ακριβή κατοικία.

Αποτέλεσμα ήταν, για το καλό βεβαίως της πατρίδας, να αναγκασθώ και εγώ να ψευσθώ αναίσχυντα, εν πλήρη ειλικρινεία, λέγοντας τα γνωστά, ότι δηλαδή «είμαστε δεμένοι με συμβόλαιο και αν το καταγγείλουμε τώρα, θα πληρώσουμε όλα τα λεφτά χωρίς καν να έχουμε το σπίτι».

Επίσης, εισερχόμενος στο Hofburg προ ολίγων ημερών με τους κυρίους Λιόνη και Παναγιωτόπουλο συνάντησα τυχαία Ευρωπαίο συνάδελφο –συμπαθή, όχι εχθρικά διακείμενο και αφελώς αυθόρμητο– ο οποίος με εξέπληξε απεριόριστα λέγοντάς μου, αντί οτιδήποτε άλλου, ότι «αυτή η πρεσβευτική κατοικία σας στη Marokkanergasse θα πρέπει να έχει υπέροχη θέα στους κήπους του Belvedere»!

Με παρόμοιες παλαιότερες δικές μου, αλλά και συναδέλφων, εμπειρίες θα μπορούσα να συντάξω ένα τεράστιο ανθολόγιο. Το γεγονός μού προξενούσε αισθήματα κατάθλιψης, όχι μόνο για την παράλογη σπατάλη τόσο σημαντικού ποσού χρημάτων, αλλά και για την εικόνα αμεριμνησίας και ανευθυνότητας που εκπέμπαμε. Παρ’ όλ’ αυτά, το αντιπαρερχόμουν διότι θεωρούσα ότι είναι και αυτό ένα κατάλοιπο του φαύλου παρελθόντος, ένα «επαχθές χρέος» που μας έχει επιβληθεί από τις διατυπώσεις ενός σατανικά συντεταγμένου συμβολαίου. Συνειδητοποιώ, όμως, τώρα ότι αυτή η μοιρολατρική αντίληψή μου ήταν λάθος. Ακόμη και αν το ψεύδος του «συμβολαίου που μας έχει δέσει χειροπόδαρα» ήταν αλήθεια και πάλι θα έπρεπε να είχαμε αντιδράσει προσβάλλοντάς το δικαστικά, διότι τόσο η χρηματική αιμορραγία όσο και η διαβρωτική επίδραση της εικόνας τριφηλής διαβίωσης εν μέσω χρεοκοπίας και καταστροφής, που εκπέμπουμε προς την εδώ κοινότητα, είναι απαράδεκτες.

Χωρίς να το θέλω, κατόπιν όλων αυτών, τριγυρνά στο μυαλό μου συνεχώς μία εμπειρία από την παραμονή μου στην Τύνιδα: πρόκειται για τον οίκτο και τη θλίψη που προκαλούσε σε εμάς, τους Δυτικούς διπλωμάτες, για τους λαούς των δύο αυτών χωρών, η εικόνα των πρέσβεων του Σουδάν και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό, που τον καιρό εκείνον πλήττονταν από σιτοδεία και λιμό το ένα, και από έναν καταστρεπτικό εμφύλιο πόλεμο το άλλο. Εντούτοις, και οι δύο πρέσβεις κυκλοφορούσαν στους δρόμους της Τύνιδας με απαστράπτουσες Mercedes 500. Δεν θα μπορούσα τότε να φανταστώ ότι κάποια στιγμή θα βρισκόμουν κι εγώ, έστω και παρά τη θέλησή μου, σε μία ανάλογη θέση με τη δική τους. Ούτε ότι η υπηρεσία στην οποία υπηρετώ θα διασυρόταν με παρόμοιο τρόπο έμπροσθεν της διπλωματικής κοινότητας της Βιέννης.

Την υποβολή της πρώτης μου αναφοράς, την 18η Ιουνίου, την ακολούθησε ένας εκ μέρους σας ορυμαγδός απειλών μέσω τρίτων και εις επήκοον του μισού τουλάχιστον Υπουργείου για χιονοστιβάδα κλήσεων σε απολογία και εξοντωτικές ποινές. Εάν πιστεύετε ότι κινούμαι από ταπεινά ελατήρια και ευτελή κίνητρα, μπορείτε να με αποστομώσετε τάχιστα με τον πλέον ασφαλή τρόπο, απλά διακόπτοντας, άμεσα, το συμβόλαιο της υπερ-δαπανηρής κατοικίας σας. Εσείς όμως αρνείστε πεισμόνως να το πράξετε και αναλώνεστε στο να προετοιμάζετε κλήσεις σε απολογία. Απαντώ: διακόψτε το συμβόλαιο. Δεν ζούμε στο 2009 και η Ελλάδα δεν έχει πλέον την προεδρία του ΟΑΣΕ. Ζούμε στο 2012 και η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος για τελείως διαφορετικούς λόγους. Διακόψτε το συμβόλαιο της πρεσβευτικής κατοικίας.

Τα 400 και πλέον ευρώ την ημέρα που επιβαρύνεται ο Έλληνας πολίτης για την ενοικίαση της κατοικίας θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε πολύ αποτελεσματικότερες χρήσεις. Για την αγορά φαρμάκων καρκινοπαθών Ελλήνων. Για την αγορά συσσιτίων για τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία από την ασιτία. Για την ενίσχυση των λειτουργικών δαπανών Αρχών εξωτερικού του Υπουργείου μας, όπως εκείνη που υπηρετούσα προηγουμένως, όπου ένα μέρος των απαραιτήτων για τη λειτουργία της αναλωσίμων αγοράζονταν με συνεισφορά των ίδιων των εργαζομένων. Ή για την ενίσχυση του επιδόματος αλλοδαπής συναδέλφων που υπηρετούν σε άσχημα αμειβόμενες Αρχές του εξωτερικού, έχουν παιδιά σε σχολεία, και διαβιούν ως νεόπτωχοι. Αντί όλων αυτών όμως χρησιμοποιούνται –εννοώ τα 400+ ευρώ ημερησίως– για τον χειρότερο δυνατό σκοπό: για να προσφέρουμε δωρεάν διασκέδαση στους εχθρούς μας και επιχειρήματα σε όσους αντιμετωπίζουν την Ελλάδα με κακοπιστία.


Κατόπιν όλων αυτών ,είμαι υποχρεωμένος για λόγους συνειδήσεως, και όχι μόνο, επικαλούμενος των Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων, Ν. 3528/2007-Μέρος Β΄, Κεφάλαιο Α΄, «Υποχρεώσεις των υπαλλήλων», Άρθρο 25, να σας γνωστοποιήσω τα εξής:

-η καταβολή περαιτέρω μισθωμάτων για τη συνέχιση της ενοικίασης της παρούσας πρεσβευτικής κατοικίας της ΜΑ ΟΑΣΕ, στη Βιέννη, στην οποία καλούμαι να συνεργήσω υπογράφοντας τις σχετικές επιταγές πληρωμής, συνιστά κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και αντιβαίνει στην έννοια της χρηστής διοικήσεως, ιδιαίτερα στις τραγικές συνθήκες εν μέσω των οποίων βρίσκεται σήμερα η χώρα,

-σας καλώ να με απαλλάξετε αμέσως από τα καθήκοντα του «διαχειριστού» της ΜΑ ΟΑΣΕ γιατί για λόγους συνειδήσεως, και όχι μόνο, δεν επιθυμώ να συνεργώ σε παρόμοιες και πιθανόν άλλες άστοχες χρήσεις του δημοσίου χρήματος. Αυτό παρακαλώ να γίνει στον εύλογο χρόνο και πριν από την ανάγκη υπογραφής άλλης επιταγής για πληρωμή του ενοικίου,

-όχι τόσο πολύ ως δημόσιος υπάλληλος όσο ως Έλληνας πολίτης σας καλώ να διακόψετε αμέσως το συμβόλαιο ενοικίασης της πρεσβευτικής κατοικίας, αναζητώντας μιαν άλλη που θα αντιστοιχεί στις τρέχουσες δυνατότητες και ανάγκες της χώρας. Εάν κάποιος θέλει να απολαμβάνει την πολυτέλεια μίας κατοικίας 600 τ.μ., με απαιτούμενη δαπάνη 13.000 μηνιαίως, θα πρέπει να επιβαρύνεται ο ίδιος και όχι να επιβαρύνει τον δυσπραγούντα και πενόμενο ελληνικό λαό. Εάν, πάντως, εσείς δεν θέλετε να διακόψετε το εν λόγω συμβόλαιο ΕΛΠΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΕΙ.

Για τον λόγο αυτό και κοινοποιώ την παρούσα αναφορά μου καταλλήλως.
Με τον επιβαλλόμενο σεβασμό
Δημήτριος Α. Ιωάννου
Σύμβουλος Πρεσβείας Α’
στη ΜΑ ΟΑΣΕ

greeknation.blogspot.kr  

 

http://www.onalert.gr/stories/perikopes-xlidi-ypex-exoda

Σημαντική Συνέντευξη του Ν.Λυγερού, Θ. Καρυώτη, Ε. Λαμπράκη, Α. Σώρρα στον Μ.Τριανταφυλλόπουλο

 

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ 2 ΩΡΗ ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 2011 ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΜΙΛΟΥΝΕ Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Θ.ΚΑΡΥΩΤΗΣ, Ο Ε.ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, Ο Ν. ΛΥΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΝΩ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ Ο Α. ΣΩΡΡΑΣ Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΤΗΣ END ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΟΣ 40+ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ.

ΜΙΛΑΝΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ (ΕΒΡΑΙΟΜΟΓΓΟΛΙΚΗ) ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ROTHSCHILD (ΚΟΚΚΙΝΗ ΑΣΠΙΣ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΡΡΟΗ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΣΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΑΟΖ", ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ 566 ΤΟΝΟΥΣ ΧΡΥΣΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ" ΚΑΙ "ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ", ΠΟΥ ΜΟΝΟ ..."ΕΘΝΙΚΗ" ΚΑΙ ΜΟΝΟ ..."ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...ΚΑΙ ΑΛΛΑ  ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΟΥΝ !!!

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΕΡΙΤΤΕΥΟΥΝ !!!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ !!! ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ !!! ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ !!!   



ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ!!!  H YΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ. ΤΟ ΑΝΑΡΤΟΥΜΕ  ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ END!
http://www.epikoinonia-arg.gr/~epikoino/index.php?option=com_content&view=article&id=49178:2012-09-16-19-47-55&catid=68:2012-03-17-12-42-13&Itemid=88


http://ellhnkaichaos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_7317.html

27 Σεπτεμβρίου 1831: Δολοφονείται ο Ιωάννης Καποδίστριας

Ιωάννης Καποδίστριας (1776 – 1831): Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης. Διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος Κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων και με την προσωπική του περιουσία. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Φεβρουαρίου 1776 την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ο πατέρας του Αντώνιος - Μαρία καταγόταν από οικογένεια ευγενών, καθώς ένας από τους πρόγονούς του είχε λάβει τον τίτλο του Κόμη από τον Δούκα της Σαβοΐας Κάρολο Εμμανουήλ τον Β'. Ο τίτλος εισήχθη στη «Χρυσή Βίβλο» (Libro d' Oro) των ευγενών της Κέρκυρας το 1679 και έλκει την καταγωγή του από το ακρωτήριο Ίστρια της Αδριατικής, το σημερινό Κόπερ της Σλοβενίας. Η οικογένεια της μητέρας του Διαμαντίνας (Αδαμαντίας) Γονέμη, ήταν επίσης εγγεγραμμένη στη «Χρυσή Βίβλο» από το 1606. Ο νεαρός Ιωάννης σπούδασε ιατρική, φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο της Παταβίας (Πάντοβα) της Ιταλίας. Το 1797 εγκαταστάθηκε στη γενέτειρά του Κέρκυρα και άσκησε το επάγγελμα του ιατρού - χειρούργου. Δύο χρόνια αργότερα, όταν η Ρωσία και η Τουρκία κατέλαβαν για λίγο τα Επτάνησα, του ανατέθηκε η διοίκηση του στρατιωτικού νοσοκομείου. Το 1801 τα Επτάνησα αυτονομούνται και ο Ιωάννης Καποδίστριας γίνεται ένας από τους δύο διοικητές της Ιονίου Πολιτείας, σε ηλικία 25 ετών. Χάρη στην πολιτική του οξυδέρκεια και πειθώ απέτρεψε την εξέγερση της Κεφαλονιάς, που θα είχε απρόβλεπτες στη συνοχή του νεότευκτης πολιτείας. Έδειξε ευαισθησία και προσοχή στις ανησυχίες των Επτανησίων και πήρε πρωτοβουλίες για τη αναθεώρηση επί το δημοκρατικότερο του επτανησιακού συντάγματος, που είχαν επιβάλει Ρώσοι και Τούρκοι υπό τον τίτλο «Βυζαντινό Σύνταγμα». Αποτέλεσμα των προσπαθειών του Καποδίστρια ήταν η ψήφιση ενός πιο φιλελεύθερου και δημοκρατικού συντάγματος το 1803. Οι μεγάλες δυνάμεις θορυβήθηκαν κι έστειλαν τον Γεώργιο Μοτσενίγο, προκειμένου να τον επιπλήξει. Όταν, όμως, ο εκπρόσωπός τους συναντήθηκε μαζί του, εντυπωσιάστηκε από την πολιτική και ηθική συγκρότηση του ανδρός. Ο Καποδίστριας διορίστηκε ομόφωνα από τη Γερουσία της Ιονίου Πολιτείας, Γραμματέας της Επικρατείας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του αναδιοργάνωσε τη δημόσια διοίκηση, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση. Τον Μάρτιο του 1807 εστάλη στη Λευκάδα, την οποία απειλούσε με κατάληψη ο Αλή Πασάς. Αναδιοργάνωσε την άμυνα του νησιού, αποτρέποντας την απειλή. Εκεί γνωρίστηκε με τους οπλαρχηγούς Κολοκοτρώνη, Νικηταρά, Ανδρούτσο και Μπότσαρη, που αργότερα θα πρωτοστατήσουν στην Επανάσταση του '21. Τον Ιανουάριο 1809 ο Καποδίστριας εισήλθε στη διπλωματική υπηρεσία της Ρωσίας, κατόπιν προσκλήσεως του Τσάρου Αλέξανδρου Α'. Το 1813, διορίστηκε εκπρόσωπος της Ρωσίας στην Ελβετία, στην πρώτη του μεγάλη αποστολή, με σκοπό να συνεισφέρει στην απαλλαγή της από την επιρροή του Ναπολέοντα. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενότητα, ανεξαρτησία και την ουδετερότητα της Ελβετίας και συνεισέφερε τα μέγιστα στο ελβετικό σύνταγμα, που προέβλεπε 19 αυτόνομα κρατίδια (καντόνια) ως συστατικά μέλη της ελβετικής ομοσπονδίας. Συμμετείχε στο Συνέδριο της Βιέννης, που έθεσε της βάσεις της «Ιεράς Συμμαχίας», ως μέλος της ρωσικής αντιπροσωπείας, αποτελώντας το φιλελεύθερο αντίβαρο στην αντιδραστική πολιτική του αυστριακού πρίγκιπα Μέτερνιχ. Πέτυχε την εξουδετέρωση της αυστριακής επιρροής, την ακεραιότητα της Γαλλίας υπό Βουρβόνο μονάρχη, μετά την πτώση του Ναπολέοντα, καθώς και τη διεθνή ουδετερότητα της Ελβετίας, υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Μετά τις μεγάλες του διπλωματικές επιτυχίες, ο Τσάρος τον έχρισε Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1816 έως το 1822. Ο Καποδίστριας, όμως, δεν ξέχασε τη γενέτειρά του και τα Επτάνησα, που είχαν περάσει κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο της Μεγάλης Βρετανίας. Το 1819 μετέβη στο Λονδίνο και προσπάθησε ματαίως να πείσει τη βρετανική κυβέρνηση να μετριάσει το αυταρχικό καθεστώς που είχε επιβάλει στα Ιόνια Νησιά. Με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το αξίωμά του, καθώς είχε διαφωνήσει ανοιχτά με τον τσάρο Αλέξανδρο, που καταδίκαζε κάθε επαναστατική κίνηση στην Ευρώπη, πιστός στις αποφάσεις της Ιεράς Συμμαχίας. Το 1822 εγκαταστάθηκε στη Γενεύη της Ελβετίας, όπου έχαιρε υπόληψης για την προσφορά του στη δημιουργία της Ελβετικής Ομοσπονδίας, λαμβάνοντας τον τίτλο του επίτιμου πολίτη. Παρέμεινε εκεί έως το 1827, βοηθώντας ποικιλοτρόπως το επαναστατημένο έθνος. Στις 30 Μαρτίου 1827 η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε Κυβερνήτη του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, σε μία περίοδο που η Επανάσταση καρκινοβατούσε. Έπειτα από επίπονες διαβουλεύσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την εξασφάλιση της απαραίτητης υποστήριξης για το ελληνικό κράτος, έφτασε στο Ναύπλιο στις 7 Ιανουαρίου 1828, γενόμενος δεκτός με ζητωκραυγές και ενθουσιώδεις εκδηλώσεις από τον λαό. Δύο ημέρες αργότερα μετέβη στην Αίγινα, η οποία είχε κριθεί καταλληλοτέρα από το Ναύπλιο ως προσωρινή έδρα της Κυβέρνησης. Η πρώτη επαφή του με την ηπειρωτική Ελλάδα υπήρξε αποκαρδιωτική, λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στο πολιτικό σκηνικό. Οι αντιπαλότητες που είχαν προκύψει μεταξύ των φατριών κατά τη διάρκεια της επανάστασης δεν είχαν κοπάσει, ενώ η χώρα είχε καταστραφεί και η οικονομία της τελούσε υπό πτώχευση. Ο Καποδίστριας εκλήθη να κυβερνήσει με βάση το Δημοκρατικό Σύνταγμα της Τροιζήνας, αλλά ως οπαδός της πεφωτισμένης δεσποτείας πίστευε ότι τα Συντάγματα και τα Κοινοβουλευτικά Σώματα ήσαν πρόωρα για το ασύστατο ακόμα κράτος. Πρέσβευε εις την αρχή του ενός ανδρός, έστω και υπό προθεσμία. Στις 18 Ιανουαρίου 1828 πέτυχε ψήφισμα της Βουλής περί αναστολής του Συντάγματος. Έτσι, κατέστη η μοναδική πηγή εξουσίας, συνεπικουρούμενος από το Πανελλήνιον, ένα συμβουλευτικό σώμα αποτελούμενο από 27 μέλη. Στη σύγκληση μιας νέας Εθνοσυνέλευσης στο άμεσο μέλλον παραπεμπόταν η ψήφιση του νέου Συντάγματος. Ο Καποδίστριας εγκαινίασε την περίοδο της απολυταρχίας, η οποία διατηρήθηκε μέχρι το Σύνταγμα του 1843. Ο νέος Κυβερνήτης έθεσε ως στόχο να βάλει τέλος στις εμφύλιες διαμάχες και επιδόθηκε αμέσως στο έργο της δημιουργίας Κράτους εκ του μηδενός, επιδεικνύοντας αξιοζήλευτη δραστηριότητα. Ίδρυσε την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα με τη βοήθεια του φίλου του ελβετού τραπεζίτη Εϋνάρδου, η οποία δεν ευδοκίμησε για πολύ. Ρύθμισε το νομισματικό σύστημα, καθότι ακόμη κυκλοφορούσαν τουρκικά και ξένα νομίσματα εντός της επικράτειας. Στις 28 Ιουλίου 1828 καθιέρωσε ως εθνική νομισματική μονάδα τον Φοίνικα και ίδρυσε Εθνικό Νομισματοκοπείο. Στις 24 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου οργάνωσε και την πρώτη ταχυδρομική υπηρεσία. Ερχόμενος στο Ναύπλιο, ο Καποδίστριας βρήκε την Ελλάδα χωρίς δικαστική οργάνωση. Γνωρίζοντας ότι η απονομή της δικαιοσύνης αποτελεί θεμέλιο για τη δημιουργία μιας ευνομούμενης πολιτείας, ενδιαφέρθηκε προσωπικά για τη δημιουργία δικαστηρίων και τη στελέχωσή τους με το κατάλληλο προσωπικό. Οργάνωσε, ακόμη, τη διοίκηση του κράτους και ίδρυσε Στατιστική Υπηρεσία, η οποία διενήργησε την πρώτη απογραφή. Αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση, πετυχαίνοντας αφενός να καταπολεμήσει το κατεστημένο των οπλαρχηγών και αφετέρου να παρεμποδίσει την Οθωμανική προέλαση, όπως έδειξε η Μάχη της Πέτρας, όπου ο ελληνικός στρατός εμφανίσθηκε πειθαρχημένος και συγκροτημένος στην τελευταία μάχη του Αγώνα. Ο Καποδίστριας αντιμετώπισε επιτυχώς την πειρατεία, αναθέτοντας στον ναύαρχο Μιαούλη την καταστολή της. Εφάρμοσε την πρακτική της απομόνωσης (καραντίνας) των κοινοτήτων που πλήττονταν από τις επιδημίες του τύφου, της ελονοσίας και άλλων μολυσματικών ασθενειών. Προσπάθησε να ανοικοδομήσει το κατεστραμμένο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, ιδρύοντας πολλά αλληλοδιδακτικά σχολεία, καθώς και το Ορφανοτροφείο της Αίγινας. Ο Καποδίστριας ενδιαφέρθηκε αποφασιστικά για τη γεωργία, που αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας. Εισήγαγε πρώτος την καλλιέργεια της πατάτας, με ένα τρόπο που έδειχνε τη βαθειά του γνώση για τον ψυχισμό του Έλληνα εκείνης της εποχής. Διέταξε, λοιπόν, να αποθέσουν ένα φορτίο με πατάτες στο λιμάνι του Ναυπλίου και προέτρεψε τον καθένα να πάρει όσες θέλει. Συνάντησε, όμως, την παγερή αδιαφορία των πρωτευουσιάνων. Στη συνέχεια τοποθέτησε φρουρούς στο φορτίο και αμέσως σχεδόν στο Ναύπλιο κυκλοφόρησαν ψίθυροι ότι για να φυλάσσεται το φορτίο κάτι το πολύτιμο θα περιέχει. Οι άνθρωποι μαζεύτηκαν στο λιμάνι και λοξοκοίταζαν τις πατάτες. Άρχισαν σιγά-σιγά να τις κλέβουν κάτω από τη μύτη των φρουρών και στο τέλος έκαναν όλες φτερά. Δεν γνώριζαν, όμως, ότι ο Καποδίστριας είχε διατάξει τους φρουρούς να κάνουν τα στραβά μάτια. Με αυτή την ευφυή κίνηση, η πατάτα έγινε τότε μέρος της καθημερινής διατροφής του Έλληνα. Οι πολιτικές κινήσεις του Καποδίστρια προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια, τόσο των οπαδών του συνταγματικού πολιτεύματος, όσο και των προκρίτων και των ναυτικών. Η αίγλη που τον περιέβαλε άρχισε να διαλύεται. Η αδυναμία ικανοποιήσεως όλων των αιτημάτων, σε συνδυασμό με την καθυστέρηση διεξαγωγής των εκλογών, έδωσαν την αφορμή για το σχηματισμό ισχυρής αντιπολίτευσης κατά του Κυβερνήτη. Ο Καποδίστριας κατηγορήθηκε ακόμη ότι αγνόησε τη μακρά κοινοτική παράδοση της χώρας και θέλησε να μεταφυτεύσει από την αλλοδαπή θεσμούς, μη προσιδιάζοντες στην τότε πραγματικότητα. Η πρώτη δυναμική αντιπολιτευτική ενέργεια ήλθε με τα στασιαστικά κινήματα της Ύδρας το 1829, που επιδίωκαν την ανατροπή του Καποδίστρια. Ζήτησαν από τον Μιαούλη να καταλάβει τον ναύσταθμο του Πόρου, πριν προλάβει ο διοικητής του Κανάρης να έλθει εναντίον της Ύδρας. Ο Καποδίστριας παρακάλεσε τον ναύαρχο Ρίκορντ να επιτεθεί κατά των στασιαστών. Πράγματι, ο ρώσος ναύαρχος απέκλεισε το ναύσταθμο και προ του κινδύνου να συλληφθεί ο Μιαούλης ανατίναξε τη φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα» (τα δύο πιο αξιόπλοα πλοία του ελληνικού στόλου) και διέφυγε στην Ύδρα. Η αντίδραση κατά του Κυβερνήτη διογκωνόταν. Οι Μανιάτες αρνούνταν να πληρώσουν τους φόρους προς την κεντρική εξουσία και στασίασαν με τη σειρά τους. Μοιραία στάθηκε η αντιπαλότητα του Καποδίστρια με τους Μαυρομιχάληδες, την ισχυρότερη οικογένεια της Μάνης. Ο Καποδίστριας συν το χρόνω γινόταν όλο και πιο ευερέθιστος και δύσπιστος έναντι όλων. Δεν είχε την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία, με συνέπεια την αδικαιολόγητη όξυνση των προσωπικών παθών. Σε αυτή την κατάσταση θα πρέπει να αποδοθεί και ο σκληρός τρόπος συμπεριφοράς του κατά του γηραιού Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Ο Καποδίστριας διέταξε τη σύλληψή του και τον εγκλεισμό του στη φυλακή. Τον αδελφό του Κωνσταντίνο και τον υιό του Γεώργιο τους κρατούσε στο Ναύπλιο, όπου είχε μεταφερθεί η πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους. Το γεγονός αυτό εξέθρεψε το μίσος και την ανάγκη εκδίκηση από την πλευρά των Μαυρομιχαλαίων. Στις 5:35 το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου μετέβαινε για να εκκλησιασθεί και έπεσε νεκρός. Ο μόνος που τον συνόδευε ήταν ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, ονόματι Κοκκώνης. Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης εφονεύθη επί τόπου από τους προστρέξαντες, οι οποίοι κυριολεκτικώς τον λυντσάρισαν. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ζήτησε προστασία στη Γαλλική Πρεσβεία. Κατόπιν επιμόνου απαιτήσεως του συγκεντρωμένου πλήθους, που απείλησε ότι θα κάψει την πρεσβεία, ο αντιπρεσβευτής βαρόνος Ρουάν τον παρέδωσε στις αρχές. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταδικάσθηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και εθανατώθη δια τυφεκισμού το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1831. Στη θέση του δολοφονημένου Ιωάννη Καποδίστρια διορίστηκε για μικρό διάστημα ο αδερφός του Αυγουστίνος. Η χώρα είχε βυθιστεί στο χάος και την αναρχία και οι Προστάτιδες Δυνάμεις βρήκαν την ευκαιρία να εγκαθιδρύσουν βασιλεία, φοβούμενες την επικράτηση ενός φιλελεύθερου κινήματος. Η ελληνική πολιτεία τίμησε τον Κυβερνήτη, δίνοντας το όνομά του σε δημόσιους χώρους και ιδρύματα, όπως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο επίσημος τίτλος του οποίου είναι Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακόμη, ο Ιωάννης Καποδίστριας απεικονίζεται στο κέρμα των 20 λεπτών της ελληνικής έκδοσης του ευρώ, ενώ το σχέδιο διοικητικής αναδιοργάνωσης της χώρας που εισηγήθηκε η κυβέρνηση Σημίτη έλαβε το όνομά του («Πρόγραμμα Ι. Καποδίστριας»). [Αναδημοσίευση από sansimera.gr] Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Συνέντευξη βόμβα: Αν θέλετε να επιβιώσετε από τον πόλεμο που έρχεται, πρέπει να φύγετε από τις πόλεις...

Τα παρακάτω λόγια είναι του Κίσσινγκερ (από συνέντευξη του τον Ιανουάριο του 2012)
Κι όποιος δεν λέει να πειστεί ότι σε απόσταση αναπνοής καραδοκεί ο χειρότερος πόλεμος της γνωστής ιστορίας - που βεβαίως "Σκοτεινή Κοιλάδα" του θα είναι και η Ελλάδα - με το συμπάθειο αλλά δεν παρέχει και την καλύτερη υπηρεσία ως προς την επιβίωση αυτού του τόπου, αυτού του Λαού κι αυτού του Έθνους.

Απολαύστε λοιπόν τον Κίσσινγκερ να σας λέει : "Θα καταστραφείτε...θα πεθάνετε..
.θα κυριαρχηθείτε..." Τη δική του ερμηνεία στα γεγονότα που έρχονται έδωσε ο Χένρι Κίσινγκερ μιλώντας στην “The Daily Squib”. Μία ερμηνεία που είτε προέρχεται από ένα μυαλό που δεν λειτουργεί, είτε προέρχεται από έναν άνθρωπο που ξεδιάντροπα ανακοινώνει την έναρξη μίας τεράστιας καταστροφής μέσω του πολέμου, προκειμένου η Νέα Τάξη να κυβερνήσει σε ολόκληρο τον πλανήτη, έχοντας την απόλυτη εξουσία, την απόλυτη δύναμη και όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές στη διάθεσή της.

Σε συνέντευξή του τόνισε:

«Οι ΗΠΑ χτυπούν εμμέσως τη Κίνα και τη Ρωσία ενώ το τελευταίο χτύπημα θα είναι απέναντι στο Ιράν που είναι και ο βασικός εχθρός του Ισραήλ. Δώσαμε (οι ΗΠΑ) το δικαίωμα στην Κίνα και τη Ρωσία να αυξήσουν τη στρατιωτική τους δύναμη. Ο επικείμενος πόλεμος θα είναι σκληρός και ο νικητής μόλις ένας, εμείς. Η Ε.Ε γνωρίζει καλά τι έρχεται και βιάζεται να δημιουργήσει ένα σχηματισμό τύπου υπερ-κράτους που θα τις δώσει ευκαιρίες αλλά κυρίως θα εγγυηθεί την επιβίωσή της.

Αν είστε ένας απλός άνθρωπος το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να προετοιμαστείτε για πόλεμο και να μετακομίσετε στην επαρχία ζώντας σε φάρμα. Καλό θα ήταν να έχετε μαζί σας και όπλα για να αντιμετωπίσετε τις ορδές των πεινασμένων. Αν ανήκετε στην ελίτ τότε θα υπάρχουν για εσάς ειδικά καταφύγια, ωστόσο και σε αυτά θα υπάρχει κίνδυνος.

Το σχέδιο είναι να καταληφθούν πάνω από επτά χώρες της Μέσης Ανατολής για τους πόρους τους. Είναι βέβαιο ότι η Κίνα και η Ρωσία δεν θα το επιτρέψουν και κάποια στιγμή θα παρέμβουν. Αν όλα πάνε όπως τα θέλουμε η μισή Μέση Ανατολή θα γίνει Ισραηλινή.

Από τις στάχτες του πολέμου θα οικοδομηθεί μια νέα κοινωνία, μία υπερδύναμη και μία παγκόσμια κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ έχουν όλα όσα χρειάζονται ώστε να είναι αυτή η μοναδική υπερδύναμη».

Πηγή

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/09/blog-post_1946.html#ixzz27MZHhJ2P