Η Ελλάδα αλλάζει πρωθυπουργό…

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ

Για άλλη μια φορά, κατά τη διάρκεια μιας απεργιακής κινητοποίησης της ΕΣΗΕΑ, που εκ των πραγμάτων συνεπάγεται… παύση ενημέρωσης, ο Γιώργος Παπανδρέου επιλέγει να δρομολογήσει πρωτοβουλίες, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε....
σημαίνουσες εξελίξεις.

Στο περιθώριο της επικείμενης συνάντησής του με τον Αντώνη Σαμαρά, το απόγευμα της Τρίτης, ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται (και πάλι) έτοιμος για όλα. Όπως το καλοκαίρι, όταν πρότεινε στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, με τον ίδιο να παραιτείται από την πρωθυπουργία, για να αναιρέσει λίγο αργότερα τον ίδιο τον εαυτό του, υπό την πίεση που του άσκησαν το Καστρί και το… όλον ΠΑΣΟΚ.

Τα σενάρια εμφανίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου διατεθειμένο να προτείνει και πάλι συγκυβέρνηση, χωρίς τον ίδιο στη θέση του Πρωθυπουργού, με τον Αντώνη Σαμαρά να σηκώνει το γάντι και να ζητά εκλογές, τη μόνη δηλαδή δημοκρατική διέξοδο στο πρόβλημα.

Τα σενάρια… συνεχίζουν. Αναφέρονται στην προοπτική να ζητήσει ο Γιώργος Παπανδρέου από τον Αντώνη Σαμαρά να τον συνοδεύσει στις Βρυξέλλες, στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να στείλουν το μήνυμα του αρραγούς εσωτερικού εθνικού μετώπου.

Τα σενάρια… διανθίζονται, από το ενδεχόμενο να προκύψει πράγματι κυβέρνηση συνεργασίας, όχι όμως με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, αλλά με την κοινοβουλευτική στήριξη του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και της Δημοκρατικής Συμμαχίας.

Σενάρια επί σεναρίων λοιπόν. Με μια κοινή συνισταμένη ωστόσο: Πως, ό, τι κι αν συμβεί τελικά, η Ελλάδα δείχνει να αλλάζει τις επόμενες μέρες, αν όχι ώρες, πρωθυπουργό. Καθώς, ακόμη κι αν κανένα από τα παραπάνω σενάρια δεν επιβεβαιωθεί, η “κίνηση των τριών” έχει ανάψει το φυτίλι στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Για τα… περαιτέρω.

http://www.statesmen.gr/

 

http://ksipnistere.blogspot.com/2011/10/blog-post_9354.html

Η ΧΟΥΝΤΑ ΠΑ$$ΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ! ΤΩΡΑ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ!

ΤΑ ΝΕΑ” (του πασοκ) απέλυσαν τον σκιτσογράφο τους γιατί δεν μπόρεσαν να τον φιμώσουν

Απολύθηκε από την εφημερίδα τα “ΤΑ ΝΕΑ” ο σκιτσογράφος Τάσος Αναστασίου διότι με τα σκίτσα του ασκούσε κριτική στην κυβέρνησηκαι καυτηρίαζε τους παλιάτσους του πολιτικού θιάσου.Διαδώστε το!

“Εργάζομαι από 10ετίας στα «Νέα» ως σκιτσογράφος-γελοιογράφος και κατά την περίοδο αυτή η διεύθυνση της εφημερίδας ενέκρινε τη δημοσίευση χιλιάδων πολιτικών γελοιογραφιών μου, χωρίς κάποια λογοκριτική διάθεση. Η κατάσταση αυτή άλλαξε άρδην μετά την ανάληψη της διεύθυνσης από τον κ. Μεμή, ο οποίος περιόρισε τη δημοσίευση των σκίτσων μου στο ελάχιστο, «κόβοντας» ό,τι δεν συναινούσε με την κυβερνητική πολιτική.

Παράλληλα ειδοποιήθηκα μέσω τρίτων «να ρίξω νερό στο κρασί μου» – προφανώς για να εξασφαλίσω ένα ευνοϊκό για εμένα εργασιακό
καθεστώς.

Το δημοσιογραφικά απαράδεκτο καθεστώς πολιτικής λογοκρισίας και φίμωσής μου επιδεινώθηκε εδώ και έξι μήνες περίπου, με
τον πλήρη αποκλεισμό μου από κάθε δημοσίευση. Αυτό συνέβη όταν μου προτάθηκε ανεπισήμως να παραιτηθώ (με αποζημίωση) κι
εγώ φυσικά αρνήθηκα. Έκτοτε, δεν έχει δημοσιευτεί ούτε μία από τις γελοιογραφίες που ανελλιπώς παραδίδω στη σύνταξη
καθημερινά.

Ακολούθησε συνάντηση με τον κ.Μεμή, κατά την οποία μου ανακοίνωσε την απόφασή του να με απολύσει – ενώ υποστήριξε ότι οι
γελοιογραφίες μου δεν δημοσιεύονται… για να συνηθίσω. Ως κύρια αιτία της επικείμενης απόλυσής μου επικαλέστηκε τους συνήθεις
οικονομικούς λόγους, στη συνέχεια όμως της συζήτησής μας τόνισε ότι στις τρέχουσες συνθήκες πολιτικής έντασης δεν μπορεί η
εφημερίδα να «αντέξει» αντιπολιτευτικές τοποθετήσεις.

Ως προς τους προαναφερόμενους «οικονομικούς λόγους» της επικείμενης απόλυσής μου, αξίζει να σας ενημερώσω ότι
το τιμ της εφημερίδας έχει ενισχυθεί προσφάτως με νέα τοποθέτηση συναδέλφου-σκιτσογράφου.
Με βάση τα παραπάνω σας ζητώ:

Να ενεργήσετε έτσι ώστε να τερματιστεί το καθεστώς δημοσιογραφικής μου φίμωσης και πολιτικής μου δίωξης και να αποκατασταθούν
οι παλαιές ομαλές εργασιακές συνθήκες. Αυτό είναι το κύριο αίτημά μου.

Να ενεργήσετε έτσι ώστε να αποτραπεί η απειλούμενη απόλυσή μου – μια απόλυση με καθαρά πολιτικά κίνητρα, που δεν τιμά
κανέναν και παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε άλλου είδους καθεστώτα.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.”
Τάσος Αναστασίου

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2011/10/blog-post_3228.html

Η Τουρκία ανατρέπει την ισορροπία στο Αιγαίο

Του Κώστα Τζεβελέκου

Η Ελλάδα βρίσκεται σε οικονομικό πόλεμο. Την ώρα που το υπουργείο Άμυνας περικόπτει τα επιδόματα των στρατιωτικών και η τρόικα ασκεί αφόρητες πιέσεις, οι γείτονες μας Τούρκοι ανατρέπουν κάθε ισορροπία στο Αιγαίο δαπανώντας 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια για.... αμυντικούς εξοπλισμούς μέσα στο 2011.

Η ηγεσία της πολεμικής αεροπορίας φωνάζει προς πάσα κατεύθυνση, αλλά εις ώτα μη ακουόντων.

Τα χρήματα, ακόμα και για ανταλλακτικά των αεροσκαφών, έχουν στερέψει.

Η τουρκική εφημερίδα Χουριέτ είχε δημοσιεύσει τους εξοπλισμούς του τουρκικού υπουργείου Άμυνας και είναι συγκλονιστικοί.

Η Τουρκία εξοπλίζεται με επιθετικά ελικόπτερα που κοστίζουν 7 δισ. δολάρια. Παραλαμβάνει έξι νέα υποβρύχια ύψους 3 δισ. δολαρίων.

Ακόμη παρέλαβε 30 αεροσκάφη τύπου F-16 Block 50 και ετοιμάζεται να παραλάβει άλλα 100 μαχητικά αεροσκάφη F-35 που το κόστος τους θα ξεπεράσει τα 15 δισ. δολάρια.

Με όλες τις παραπάνω δαπάνες, αλλάζουν δραματικά οι ισορροπίες στο Αιγαίο.

Οι επιτελείς του ΓΕΑ με συνεχή υπομνήματα παρακαλούν τις προηγούμενες αλλά και την τωρινή πολιτική ηγεσία να κάνουν κάτι, ώστε να μην ανοίξει πολύ η ψαλίδα των εξοπλισμών, ιδιαίτερα στην ευαίσθητη περιοχή του Αιγαίου, γιατί -όπως εξηγούν- η κατάσταση σε λίγο θα είναι ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη.

Η ηγεσία συμφωνεί με τις διαπιστώσεις τους, αλλά ακόμα το σκέφτεται.

Το τραγικό στην όλη ιστορία ήρθε από την αντίδραση της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Φιλανδίας, που πάγωσαν τη δωρεά των Αμερικανών προς την Ελλάδα, ήτοι 400 άρματα μάχης Μ1Α1.

Οι Αμερικανοί δώριζαν τα άρματα γιατί κερδίζουν από τα ανταλλακτικά και τα πυρομαχικά. Το συγκεκριμένο δώρο, αξίας 4 δισ. ευρώ οι Τούρκοι το πολέμησαν κινητοποιώντας το λόμπι τους στις ΗΠΑ.

Οι Γερμανοί αντέδρασαν, κινητοποιώντας τους Αυστριακούς και τους Φιλανδούς μέσα στην Ευρωβουλή, γιατί θέλουν να έχουν το μονοπώλιο στα Leopard.

Η πραγματικότητα είναι ότι ουσιαστικά δεν έχουμε μόνο οικονομικό πόλεμο, αλλά κινδυνεύουμε από παντού.

Οι ειδικοί αναρωτιούνται: "Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να αποφασίσουν για απλά θέματα, θα αποφασίσουν σε περίπτωση που δεχθούμε προσβολή από την Τουρκία; Ώσπου να αποφασίσουν θα έχουμε χάσει τα μισά νησιά μας", υπογραμμίζουν.

Διαβάστε περισσότερα: http://trikalagr.blogspot.com/2011/10/blog-post_7310.html#ixzz1b58iiFlA

 

http://anti-ntp.blogspot.com/2011/10/blog-post_2945.html

Δεν πληρώνω άλλο έκτακτους φόρους, συλλάβετε με!

Δεν πληρώνω άλλο έκτακτους φόρους, συλλάβετε με!
Κύριε αντιπρόεδρε και υπουργέ των Οικονομικών (δεν μπορώ να σας αποκαλέσω αξιότιμο, καθώς χθες στο «Βήμα» είπατε ότι αποδέχεστε να σας ταπεινώνουν οι τροϊκάνοι, αρκεί να σώσετε την Ελλάδα, άρα έχετε υποχωρήσει στο επίπεδο της προσωπικής τιμής…),

Επέλεξα να σας πω δημόσια ότι εδώ και μερικές ημέρες είμαι φοροφυγάς, κατά συνθήκη αλλά και κατ’ επιλογή. Δεν πλήρωσα το τέλος κοινωνικής αλληλεγγύης, ή όπως το ονομάζετε, ούτε προτίθεμαι να πληρώσω άλλη έκτατη φορολογία οποιασδήποτε μορφής.

Και εξηγούμαι: δεν έχω να πληρώσω, αλλά και να είχα, δεν θέλω να πληρώσω σ’ ένα κράτος που δεν εμπιστεύομαι, σ’ ένα κράτος που με εκβιάζει και ταυτόχρονα με κοροϊδεύει και με απειλεί.

Κι επειδή εγώ δεν θέλω να ταπεινώνομαι και ταυτόχρονα θέλω να διατηρήσω τις ευαισθησίες, το φιλότιμο και την ανθρωπιά μου, δεν αποδέχομαι να μου συμπεριφέρεστε σαν να είμαι ένας ανόητος που συνεισφέρει μόνο στα φορολογικά σας, για να πληρώνετε δόσεις δανείων για λεφτά που ουδέποτε έφαγα ή άγγιξα, ή να μου συμπεριφέρεστε απλώς σαν ένα άβουλο ον της εκλογικής σας πελατείας.

Κύριε Βενιζέλε, με εκβιαστικό, βάρβαρο, αλλά και ανήθικο τρόπο μου ζητάτε να πληρώσω τα σπασμένα της χθεσινής και σημερινής πολιτικής ένδειας και ανικανότητας.

Και μου ζητάτε να δώσω κι άλλο από το εισόδημά μου για να χορηγήσετε μερικά ψίχουλα ως «επίδομα» στους ανέργους, που εσείς βγάλατε από την αγορά εργασίας. Φυσικά ξέρω ότι κι αυτός ο φόρος θα πάει να συμπληρώσει τις δόσεις των δανείων σας, κι όχι το εισόδημα των ανέργων.

Όμως, εκτός αυτού, έχω δύο άνεργα παιδιά, άνεργα εξαιτίας της πολιτικής σας, κι εσείς μου ζητάτε να βοηθήσω το κράτος στην πολιτική ενίσχυσης των ανέργων! Τι λέτε, να αφήσω τα παιδιά μου και να κοιτάξω τα δάνειά σας; Ε, φυσικά δεν πρόκειται να το κάνω.

Δεν πληρώνω επίσης και για έναν άλλο σημαντικό λόγο. Όταν εσείς μου βάζατε τελεσίγραφα για να πληρώσω την πρώτη δόση του έκτακτου αυτού φόρου, εγώ έπρεπε να συνεισφέρω για τη σωτηρία της ζωής του πατέρα μου, ο οποίος αν και εργαζόταν επί σχεδόν 50 χρόνια, όταν χρειάστηκε τη βοήθεια του ασφαλιστικού ταμείου που πλήρωνε επί δεκαετίες, το ταμείο δεν ήταν εκεί…

Ούτε το κράτος «πρόνοια» ήταν εκεί, αφού μια εγχείρηση καρδιάς στο Ηράκλειο δεν γίνεται από τα δημόσια νοσοκομεία, αλλά μόνο στον ιδιωτικό τομέα… Αλλά και στο δημόσιο τομέα όταν γίνεται αλλού, θα πρέπει να κλείσεις ραντεβού και μετά από μήνες να εγχειριστεί ένας άνθρωπος που χρειάζεται την άμεση βοήθεια για να επιβιώσει…

Προτίμησα, λοιπόν, να κερδίσω τη ζωή του πατέρα μου, πληρώνοντας στον ιδιωτικό τομέα για την άμεση εγχείρησή του, αλλά και να έχουν τα άνεργα παιδιά μου το χαρτζιλίκι τους, παρά να σας δώσω τη δυνατότητα να βάλετε κι άλλο το χέρι στην τσέπη μου. Ε, δεν δουλεύουμε και μαζί για να βγάζουμε το μισθό μου…

Αφού δεν πληρώνει ο Πάγκαλος…

Ξέρετε, δεν πληρώνω και για πολλούς άλλους λόγους. Για παράδειγμα, ο συνάδελφός σας αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, είπε σε δημόσια αναφορά του ότι δεν έχει να πληρώσει το φόρο για τα ακίνητα (!), κι ίσως δεν πληρώσει, κι ας τον συλλάβετε!

Ε, πώς με καλείτε εμένα να αφήσω τον πατέρα μου να πεθάνει, τα παιδιά μου (που τους κλέψατε τα όνειρα) χωρίς ευρώ στην τσέπη, για να πληρώσω τους φόρους για τα δάνειά σας;

Όμως, κύριε Βενιζέλε, δεν πληρώνω άλλα έκτακτα φορολογικά χαράτσια γιατί επίσης δεν σας εμπιστεύομαι. Γιατί μάθατε να παίρνετε από εμένα. Ως μισθωτός, είμαι το εύκολο θύμα σας. Κάθε τόσο μας λέτε δεν έχει άλλα μέτρα και κάθε πρωί ψάχνουμε τι άλλο θα πληρώσουμε. Αυτή είναι αναξιοπιστία και ερασιτεχνισμός. Έχει και στοιχεία ανηθικότητας αυτή η κοροϊδία…

Δεν σας πληρώνω, ακόμη, γιατί δημόσια δηλώσατε – εσείς ο συνταγματολόγος- συνεργός σε παρανομία. Και εξηγούμαι: από την έκθεση της Θεσσαλονίκης, όταν ανακοινώσατε και πάλι χαράτσια, χωρίς να με ρωτήσετε αν έχω να πληρώσω και πάλι, είπατε ότι θα καλέσετε σε διάλογο τον εφοπλιστικό κόσμο προκειμένου να συζητήσετε μαζί του τη συμβολή του στα φορολογικά έσοδα.

Μας είπατε, δηλαδή, ότι επειδή δεν πληρώνουν και φοροδιαφεύγουν (εκείνοι που έχουν και υποχρεούνται να πληρώσουν!) εσείς θα το διαπραγματευτείτε μαζί τους! Από πότε ο αστυνόμος κάθεται στο ίδιο τραπέζι και διαπραγματεύεται με τον κλέφτη για τα κλοπιμαία;

Και παράνομη πράξη προαναγγείλατε, αλλά και ανήθικη ενέργεια. Την ίδια ώρα που με καλούσατε να συμβάλλω πληρώνοντας νέους φόρους, απειλώντας με ότι αν δεν το κάνω, θα πάρετε κι άλλα μέτρα! Με εκβιάζετε γιατί θεωρείτε ότι θα με τρομάζετε και θα σκύψω κι άλλο το κεφάλι; Ξέρετε, δεν διαπραγματεύομαι την αξιοπρέπειά μου, σε αντίθεση με άλλους, που το κάνουν και το δηλώνουν…

Όμως υπάρχει κι άλλος λόγος για τον οποίο δεν πρόκειται να πληρώσω ούτε ευρώ για έκτακτους φόρους. Τη συνεχή έκτακτη φορολογία την επιβάλλετε επειδή δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να κάνατε αυτά που πρέπει.

Δεν καταφέρατε να μαζέψετε έσοδα από εκείνους τους μεγάλους που φοροδιαφεύγουν διαρκώς. Πώς δεν μπορείτε από εκείνους που έχουν και κατέχουν και μπορείτε να μαζεύεται από εμένα που δεν έχω;

Μήπως όλοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι έχουν την ασυλία της πολιτικής επειδή ακριβώς χρόνια και χρόνια συναλλάσσονται και στηρίζουν τα κόμματα; Μήπως επειδή μπαίνουν εύκολα στα υπουργικά γραφεία χωρίς να χτυπούν την πόρτα απολαμβάνουν και μια ιδιότυπη διακομματική ασυλία;

Μου ζητάτε, εκβιαστικά, να πληρώσω επειδή επίσης δεν καταφέρατε να μειώσετε τις δημόσιες σπατάλες. Μα και πάλι τη δική σας ανικανότητα θα πληρώσω εγώ;

Ας είμαστε ξεκάθαροι κύριε αντιπρόεδρε.

Δώστε στη δημοσιότητα τα στοιχεία του χρέους και των δόσεων που πρέπει να πληρώνουμε, αλλά και των υποχρεώσεων του κράτους, αναλυτικά. Και δημοσιοποιείται, παράλληλα, τι λεφτά ζητήσατε και τι εισπράξετε από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, από τους ανέργους, από τους μικρομεσαίους, αλλά και από τους έχοντες και κατέχοντες. Να ξέρουμε κι εμείς το λογαριασμό.

Έχετε τη διάθεση να το κάνετε αυτό ώστε να με πείσετε ότι δεν πληρώνω συνέχεια εγώ; Ή να μου εξηγήσετε, με τα στοιχεία αυτά, πώς είναι δυνατό οι οικονομικά ισχυροί (τράπεζες κ.α.) να γίνονται πιο ισχυροί μέσα σε τέτοια σφοδρή κρίση;

Λοιπόν, κύριε αντιπρόεδρε, για όλους αυτούς τους λόγους σάς δηλώνω ότι δεν πρόκειται να πληρώσω άλλο. Ξέρω τις συνέπειες, συλλάβετε με ως φοροφυγά. Αλλά πρώτα είστε υποχρεωμένος – ως έχων λαϊκή εντολή κατά τη δημοκρατία μας, κι όχι ασύδοτη εξουσία- να λογοδοτήσετε και να αποδείξετε ότι κάνατε σωστά τη δουλειά σας με όλους αυτούς που συστηματικά εδώ και χρόνια φοροκλέβουν, υπό την ανοχή των κυβερνήσεων.

Αν το έχετε πράξει, ελάτε, σας περιμένω να υποστώ τις συνέπειες της οικονομικής μου αδυναμίας, αλλά και της πολιτικής μου επιλογής να μην πληρώνω άλλα έκτακτα χαράτσια.

Παραβιάσατε τις γραμμές…

Όλα όσα σας έγραψα δεν είναι αναφορές ενός ανεύθυνου και λαϊκιστή. Όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση και κάλεσε το λαό να συμβάλει για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία, έγραψα ότι είμαι μαζί σας γιατί πρέπει να σωθεί χώρα. Αρκεί όμως ο καθένας να συμβάλει ανάλογα με το πόσο συμμετείχε στο έγκλημα, αλλά και τις οικονομικές του δυνατότητες.

Εσείς αυτό το παραβιάσατε με ανήθικο τρόπο, βάζοντας να πληρώνουν διαρκώς τα εύκολα θύματα. Γι αυτό και πλέον είμαι απέναντί σας, θα πολεμήσω, με όποιο κόστος, την πολιτική που εξοντώνει τον φτωχό και μέσο Έλληνα.

Έχω βέβαια υπόψη την αναφορά του Βολταίρου «Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο, όταν η εξουσία έχει άδικο». Αλλά επειδή θέλω να είμαι υπεύθυνος, δεν με τρομάζουν οι απειλές και οι εκβιασμοί της εξουσίας σας απέναντι στους συνεπείς (τι παράδοξο, όχι απέναντι στους ασυνεπείς…) Έλληνες…

Και μη φοβάστε, σειρήνες τύπου Σαμαρά δεν με αποπλανούν. Καταλαβαίνω καλά το λαϊκισμό και την ανευθυνότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ξέρω ότι απευθύνεται στα πιο χαμηλά ένστικτα των δυστυχούντων και εξαγριωμένων Ελλήνων. Δεν με πείθει ο Σαμαράς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσω να σας ανέχομαι.

Επανέρχομαι όμως. Κύριε Βενιζέλε, μας καλέσατε πολλές φορές να μπούμε μπροστά για να σώσουμε την πατρίδα. Σεις, όμως, που εφαρμόζετε μια τόσο βάρβαρη κι ανήθικη (αφού κυνηγάτε μόνο τα εύκολα θύματα) πολιτική αν και όταν στη θέση σας ήταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου εμφανιζόσασταν περίπου υποστηρικτής των απόψεων που εδώ παρουσιάζω (…), μπορείτε να μας πείτε τι είναι πατρίδα; Υπάρχει περίπτωση να σωθεί η Ελλάδα αφού εξοντωθούν οι Έλληνες;

Υπάρχει πατρίδα με εξαθλιωμένους ανθρώπους;

Μας λέτε ότι γίνεται ένας «πόλεμος» για να σώσουμε την πατρίδα. Αλλά τελικά τι είναι πατρίδα; Μήπως οι κάμποι και τα ψηλά βουνά; Μήπως τα ποτάμια; Μήπως οι βίλες πολυτελείας όλων εκείνων που δεν πληρώνουν; Ή μήπως οι άνθρωποι κι αυτό που κουβαλούν στην ιστορική τους μνήμη, στην καρδιά και την ψυχή τους;

Ποια πατρίδα μπορεί να σωθεί όταν εξοντωθούν οι άνθρωποι της; Είναι δυνατό να σωθεί η Ελλάδα χωρίς να σωθούν οι άνθρωποι της; Ειδικά οι νέοι και οι φιλότιμοι, εκείνοι που έμαθαν ότι στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος οφείλουν να είναι συνεπείς;

Με τα βάρβαρα και συνεχή εισπρακτικά μέτρα, αυτά που παίρνουν κάθε φορά που είναι να πληρώσουν τη δόση στη Μέρκελ, είναι φανερό ότι ούτε την οικονομική χρεοκοπία μπορούμε να γλιτώσουμε. Αλλά κυρίως, κι αυτό είναι το σημαντικό, θυσιάζουμε τους ανθρώπους. Ειδικά εκείνους τους νέους που τους συντρίβουμε τα όνειρά τους…

Ποια πατρίδα λοιπόν θα σώσουμε; Μια Ελλάδα χωρίς ανθρώπους, είναι μια νεκρή πατρίδα…
Γι’ αυτό σας δηλώνω κατηγορηματικά κύριε αντιπρόεδρε: δεν πληρώνω, όχι μόνο γιατί δεν έχω, αλλά και γιατί δεν θέλω άλλο να πληρώνω, δεν θέλω να αισθάνομαι το κορόιδο των κυβερνητών και της τρόικα.

Ούτε επειδή εσείς νιώθετε την αναξιοπρέπεια με την οποία σας αντιμετωπίζουν οι τροϊκάνοι, να μου συμπεριφέρεστε κι εμένα αναξιοπρεπώς, νομίζοντας πως έχασα την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο μου…

Δεν πληρώνω άλλο έκτακτους φόρους, συλλάβετε με!


Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη andrikakis@patris.gr

Πηγή

ΠΗΓΗ

 

http://www.katohika.gr/2011/10/blog-post_7942.html

Οι ΗΠΑ δείχνουν την πόρτα εξόδου στον Γ.Παπανδρέου

Η ματαίωση του ραντεβού του Μ.Ομπάμα και του Γ.Παπανδρέου στον Λευκό Οίκο και συνεπώς και η ματαίωση του ταξιδιού του Έλληνα πρωθυπουργού στιος ΗΠΑ αποτελεί την κρίσιμη ένδειξη  ότι η νυν κυβέρνηση έχει περιέλθει πλέον σε φάση αποδρομής.

Η αρνητική απάντηση του Μ.Ομπάμα προκάλεσε απογοήτευση στο Μαξίμου καθώς πόνταραν στο ταγίδι και στην ανανέωση της εικόνας του Έλληνα πρωθυπουργού, αλλά κυρίως στον σημειολογικό χαρακτήρα αυτού του ταξιδιού και της ποδοχής του Γ.Παπανδρέου στον Λευκό Οίκο από τον δημοφιλέστερο στην Ελλάδα Αμερικανό πρόεδρο.

Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι ο πιστότερος σε αυτές, Έλληνας πρωθυπουργός, πλέον είναι άμεσα αναλώσιμος και έτσι του συμπεριφέρονται...

Όλα αυτά την ώρα που η μάχη των επιγόνων ξεκίνησε στο ΠΑΣΟΚ με το κοινό άρθρο των τριών υπουργών (Ανδρέας Λοβέρδος, Γιάννης Ραγκούσης και Άννα Διαμαντοπούλου) και θα είναι σκληρή και εξοντωτική, ειδικά αν η κυβέρνηση καταρρεύσει την Πέμπτη (δύσκολο, αλλά όχι απίθανο).

Έχοντας προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις των Δ.Ρέππα και Χ.Παπουτσή, την ευαρέσκεια ου Θ.Πάγκαλου, την αμήχανη αποδοχή (ποίησε την ανάγκη φιλοτιμία…) του Ε.Βενιζέλου, αλλά και την ηχηρή σιωπή του Μ.Χρυσοχοϊδη. Η απουσία του τελευταίου από την ομάδα των «μεταρρυθμιστών» έχει την δική της σημασία, αφού επιβεβαιώνονται αυτοί που θεωρούν ότι ο Μ.Χρυσοχοϊδης θα αποτελέσει έναν ανεξάρτητο πόλο.

Το πιο τρελό είναι ότι επιτίθενται σφοδρά κατά των «συντεχνιών» τις οποίες οι ίδιοι εξέθρεψαν τα τελευταία 30 χρόνια και ειδικότερα τα τελευταία 15 χρόνια! Αλλά και πρακτικά να το δει κανείς, η ολότητα των συντεχνιών (δημόσιοι υπάλληλοι, αυτοκινητιστές-ταξί, φορτηγά Δ.Χ.-εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, γατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, αγρότες κλπ) είναι το …  όλον ή τουλάχιστον είναι το 80% των εργαζομένων Ελλήνων. Άρα είναι τουλάχιστον ανόητο ή δημαγωγικό να επιτίθεσαι σε αυτό που έχεις γεννήσει και έχεις εκθρέψει, δηλαδή την συντεχνιακή νοοτροπία (γιατί εκεί είναι το πρόβλημα) και σε τελική ανάλυση δεν σε πιστεύει και κανένας.

Για τον πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου, δεν μιλάει σχεδόν κανένας. Τον έχουν όλοι (ξε)γραμμένο, είτε ψηφιστεί την Πέμπτη το πολυνομοσχέδιο είτε όχι! Κανένας στην κυβέρνηση δεν πιστεύει ότι μπορεί να προχωρήσει και πρώτα απ’όλους ο ίδιος. Ακόμα και ο Ε.Βενιζέλος που υποστηρίζει δημοσίως ότι μπορεί η κυβέρνηση να συνεχίσει να σέρνεται, πρακτικά οδηγεί σε εκλογές με τις πράξεις του.

 Πηγή

http://logioshermes.blogspot.com/2011/10/blog-post_1912.html

Το πρωθυπουργικό προσκύνημα στους ισχυρούς των ΜΜΕ.

O Παπαγιάννης στο Μαξίμου.

Ο πρωθυπουργός ακολουθώντας τις οδηγίες Αθανασάκη-Χυτήρη άρχισε από χθες βράδι να βλέπει εκδότες και καναλάρχες. Κι αυτό στα πλαίσια του πρωθυπουργικού προσκυνήματος -σκύψε ευλογημένη- στους ισχυρούς των ΜΜΕ.

Γενικότερα ο πρωθυπουργός μας  όπου βλέπει ισχυρό προσκυνάει: Κοσκωτάς, Λαυρεντιάδης, Σπέκχαρντ, Κόκκαλης, Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας. Έτσι μετά τον Μπόμπολα και τον Ψυχάρη θα δει τον Αλαφούζο και τον Γιώργη τον Κουρή.

Ο Κουρής μάλιστα έβαλε και όρους γι αυτή τη συνάντηση.

-Κοίτα Ρεγγίνα μου. Πες στη Γιώργαινα (τον ΓΑΠ εννοούσε) ότι εγώ  δεν μπορώ να έλθω στη Βουλή η στο Μαξίμου. Δεν θέλω να εκτεθώ δημόσια. Αν θέλει η Γιώργαινα να έλθει στο σπίτι μου στην Ακρόπολη να την κεράσω περγαμόντο, τότε έχει καλώς. Διαφορετικά ας συναντήσει...

τον γιό μου τον Αντρέα και τον Νικόλα τον Χατζηνικολάου…

Κάπου εκεί παρενέβη και ο Γερουλάνος  και  πρότεινε στον πρωθυπουργό να προσθέσει στα ραντεβού του και ανθρώπους από τα new media.

Με τον Γιάννη Παπαγιάννη επικοινώνησε η Ρεγγίνα Βάρτζελη και του ζήτησε να ορίσουν μια συνάντηση στο Μαξίμου.  

Ο Παπατζόν δεν μάσησε. 

-Να έλθει πρώτα στο δελτίο μου στο EXTRA 3 και στη συνέχεια μπορούμε να κανονίσουμε κι ένα ραντεβού στο Μαξίμου…

kourdistoportocali

 

http://greki-gr.blogspot.com/2011/10/blog-post_1325.html

Η παράξενη 18η Οκτωβρίου

ΣΤΗΝ ΝΕΌΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΙΣΤΟΡΊΑ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΊΑ ΑΥΤΉ ΈΧΕΙ ΑΦΉΣΕΙ ΈΝΑ ΙΔΙΑΊΤΕΡΟ ΑΠΟΤΎΠΩΜΑ. ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΤΡΊΑ ΓΕΓΟΝΌΤΑ ΠΟΥ ΑΠΌ ΜΙΑ ΠΕΡΊΕΡΓΗ ΣΎΜΠΤΩΣΗ ΕΝΏΝΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΓΕΝΙΈΣ ΤΗΣ ΊΔΙΑΣ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑΣ.
18.10.1944

Η Τετάρτη 18 Οκτωβρίου του '44 ήταν μια ηλιόλουστη μέρα στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Έξι μέρες νωρίτερα οι Γερμανοί είχαν....
εγκαταλείψει την πρωτεύουσα. Ακόμα ισχύει η θεωρία ότι ήταν η τελευταία ευκαιρία του ΕΛΑΣ να κατακτήσει την εξουσία. Σεβόμενος όμως τη συμφωνία της Καζέρτα, ο ισχυρότερος αντιστασιακός μηχανισμός, περίμενε την έλευση της Ελληνικής κυβέρνησης.
Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, ύψωσε την γαλανόλευκη στην Ακρόπολη μέσα σε ένα έντονο συγκινησιακό κλίμα. Λίγες στιγμές αργότερα εκφωνούσε τον περίφημο λόγο της απελευθέρωσης στην πλατεία Συντάγματος. Ξεκίνησε με τις λέξεις: "Ασπαζόμεθα την ιεράν γην της Ελευθέρας Πατρίδος...” και δεινός ρήτορας όπως ήταν έκανε λόγο για την εθνική, την οικονομική αποκατάσταση, την βούληση για την δημιουργία ισχυρού κράτους, την τιμωρία των ενόχων, την πεποίθησή του ότι ο λαός θα ανακτήσει τις ελευθερίες του, ενώ τέλειωσε με τρεις λέξεις: “Ζήτω η Ελευθερία!”

Ο στρατηγός Roland Scobie ήταν συνεχώς στο πλευρό του. Η έλευση των πρώτων δυνάμεων των Βρετανικών στρατευμάτων έγινε μέσα σε ενθουσιώδες πλαίσιο υποδοχής. Παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζε ο τόπος με μια καθημαγμένη οικονομία, με διαλυμένη κάθε είδους παραγωγή, βουτηγμένος στην παράνοια της Γερμανικής βαρβαρότητας, υπήρχε αισιοδοξία. Μετά από τριάμισι χρόνια στην άβυσσο του τρόμου και της πείνας ξαναγεννιόταν η ελπίδα.

Τίποτα όμως από αυτά, που με την ρητορική του δεινότητα διατύπωσε ο πρωθυπουργός, δεν μπόρεσαν να εφαρμοστούν. Κάτι περισσότερο από 6 εβδομάδες αργότερα το αίμα έρεε πάλι. Η Αθήνα ζούσε τον εφιάλτη του Δεκέμβρη. Η συμφωνία της Βάρκιζας έδωσε ελπίδες μόνον στους αιθεροβάμονες. Αποδείχτηκε χάρτινη. Ο κλοιός γινόταν ασφυκτικός. Ο δρόμος για τον εμφύλιο είχε ανοίξει διάπλατα. Το δράμα μεγάλωνε.

(σημ. kgrek : Διαβάστε την σχετική ανάρτηση
Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
http://boraeinai.blogspot.com/2009/10/blog-post_9413.html )

18.10.1981

Την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 1981 πολλοί Αθηναίοι είχαν πάει για μπάνιο πριν ή μετά την εκτέλεση των εκλογικών καθηκόντων τους. Ήταν μια ζεστή γλυκιά Φθινοπωρινή μέρα που το τέλος της επιφύλαξε μια βαθιά τομή στα πολιτικά πράγματα. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, σχεδόν διπλασιάζοντας για δεύτερη φόρα το ποσοστό του σε εθνικές εκλογές κατήγαγε λαμπρή νίκη και αναλάμβανε την υπευθυνότητα της διακυβέρνησης της χώρας. Σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες (48,07%), το προτίμησαν και με κυρίαρχο σύνθημα “Αλλαγή” το προσωποκεντρικό κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου κατακτούσε την εξουσία. Δεκαέξι χρόνια μετά την τελευταία περιπετειώδη θητεία του πατέρα του, ένας άλλος Παπανδρέου ρηξικέλευθος, με μια εικόνα περήφανη, συγκροτημένη όπως στη συνέντευξή του στο ABC υποσχόταν κάτι ακόμα περισσότερο από ελπίδες. Υποσχόταν δράση, ανατροπές, συγκρούσεις.


Λαός ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Η προεκλογική ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στην Αθήνα το 1981.

Καθώς ο χρόνος περνούσε όμως, η πολιτική πρακτική απομακρυνόταν από την προεκλογική, αν όχι επαναστατική, σίγουρα ριζοσπαστική συνθηματολογία. Αργά αλλά σταθερά, το καθαρό πολιτικό αποτύπωμα της παράταξης άρχισε να διαγράφεται και όσοι δεν έβλεπαν αυτό στο οποίο μεταλλασσόταν ήταν ή αθώοι ή είχαν συμφέροντα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ από πλατφόρμα αμφισβήτησης είχε μετατραπεί σε μηχανισμό εξουσίας. Αν υποθέσουμε ότι είχε ποτέ οποιαδήποτε σημαντικό όραμα το είχε θυσιάσει στο βωμό της εξουσίας. Σε αυτό το βωμό θυσιάστηκε ακόμα και η φιγούρα του ηγέτη του. Από τον χαρισματικό, μαχητικό Ανδρέα των ζιβάγκο που μάγευε τα πλήθη, μέχρι την εικόνα του καλοντυμένου γηραιού ηγέτη που με τη βοήθεια της τρίτης του συζύγου έκοβε τη γαμήλια τούρτα η χρονική απόσταση ήταν μόλις μια δωδεκαετία αλλά η ιδεολογική απόσταση ήταν χαώδης. Ο Ανδρέας έσβηνε λίγο πιο αργά από το όραμα της αλλαγής.

18.10.2009

Εικοσιοκτώ χρόνια μετά την πρώτη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, η 18η Οκτωβρίου έπεφτε πάλι Κυριακή. Δεκαοκτώ 10ου λοιπόν του 2009, μόλις δύο εβδομάδες μετά την ανάσταση του Πα.Σο.Κ που υπό την ηγεσία του Γιώργου, (εγγονού και υιού πρωθυπουργού) Παπανδρέου επέστρεφε στην εξουσία έπειτα από πεντέμισι χρόνια αντιπολιτευτικού ρόλου και αξίωνε από το Ελληνικό κοινοβούλιο ψήφο εμπιστοσύνης. Την έλαβε με 160 ψήφους υπέρ και 140 κατά. Προηγουμένως και επί τρεις ημέρες, οι υπουργοί του, στο πλαίσιο της συζήτησης των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης, είχαν παρουσιάσει τις προτεραιότητές τους. Η συζήτηση ολοκληρώθηκε με την ομιλία του προέδρου της κυβέρνησης, ενώ τα μεσάνυχτα της Κυριακής ξεκίνησε η ονομαστική ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

Μόλις επτά μήνες αργότερα η χώρα αναζητούσε τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, υπογράφοντας το Μνημόνιο. Η συνέχεια είναι γνωστή, το μέλλον άδηλον.

Κατόπιν τούτων είναι δύσκολο να βρει κάποιος περιθώρια αισιοδοξίας για την συγκεκριμένη ημερομηνία. Ημέρα εορτής του Αποστόλου και ευαγγελιστή Λουκά (μεγάλη η χάρη του), αλλά και ημερομηνία γέννησης του έβδομου πρωθυπουργού της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (Χανιά 1920), η 18η Οκτωβρίου σημαδεύτηκε από μια περίεργη ιστορική ακολουθία με πρωταγωνιστές τρεις γενιές της ίδιας οικογένειας.

Νικόλας Στ. Ζαλμάς

http://boraeinai.blogspot.com/

http://ksipnistere.blogspot.com/2011/10/18_18.html

Ανέκαθεν ο Σιωνισμός και η Μασονία μας πολεμούσε λυσσαλέα...ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΩΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΧΑΦΙΕΔΩΝ

Ο Καραϊσκάκης και οι άλλοι ήρωες του '21 μπροστά στους προαιώνιους εχθρούς του Ελληνισμού - Αφορμή και αιτία του παρόντος σημειώματος η αγανάκτησις του Καραϊσκάκη που λίγο πριν εκπνεύσει (πυροβολημένος πισώπλατα) εξέφρασε – με υβριστικό μάλιστα τρόπο – την αγανάκτησί του για τους Τούρκους και τους (συμβούλους τους) Εβραίους που με μύριους τρόπους απεργάζονται, ανέκαθεν τον αφανισμό μας. Λοιπόν: Είναι γνωστή η αξιοθρήνητη «δράσις» των λεγομένων «Εθνοσυνελεύσεων» κατά τον Αγώνα! Στα «Αρχεία της Παλιγγενεσίας» βρίσκει κανείς όλες τις φοβερές και καταπληκτικές λεπτομέρειες της αβελτηρίας, της ανοησίας, του τυφλού πάθους και εθνικής αναξιοπρεπείας και αναξιότητος που τις χαρακτήρισαν!



Αλλά, εκ των υστέρων, είναι προφανής ο σκοπός και η προέλευσις των αθλιοτήτων αυτών… Ο Χουρσήτ, ο Ομέρ Βρυώνης, ο Ιμπραήμ με τους Αιγυπτίους του (με… Γάλλους αξιωματικούς!) εισέβαλαν και λεηλατούσαν την Ελλάδα, πνίγοντας τον Αγώνα και οι κ.κ. κοινοβουλευτικοί… φυλάκιζαν τον μόνο στρατηγό της Πελοποννήσου, τον Κολοκοτρώνη στην Ακροναυπλία, μαζί με τον γιο του, το Γενναίο και… δολοφονούσαν τους στρατηγούς της Ρούμελης Ανδρούτσο και Καραϊσκάκη! Είναι γνωστό πια (όλοι οι ιστορικοί, όπως ο Μαρκεζίνης, ο Δασκαλάκης, ο Φωτιάδης το αναφέρουν) ότι ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος δολοφονήθηκε από τον Γκούρα, όχι από… αντιζηλία (όπως θέλουν να μας «διδάξουν» τα άθλια σιωνομασονικά βιβλία των σχολείων «μας») αλλά κατά διαταγήν των κοινοβουλευτικών της «Φραγκιάς» του είδους Μαυροκορδάτου και σία, στους σκοπούς των οποίων είχε βίαια εναντιωθή ο στρατηγός! Οι βρωμερές αυτές, όσο και απόκρυφες σελίδες που αμαυρώνουν κοινοβουλευτικά το 21, μόλις τώρα έχουν αποτολμηθή να ερευνηθούν.


Οσο για τον θάνατο του Καραϊσκάκη, υπάρχει μια ιστορική μελέτη του Φωτιάδη, καταπέλτης, αλλά που… δεν βρίσκεται εύκολα σε εποχές σαν τις δικές μας. Πράγματι, στην «άτυχη» μάχη του Φαλήρου, όπου, μετά τον θάνατο του αρχιστρατήγου Καραϊσκάκη, δεν έμεινε στρατηγικό λάθος που να μη γίνη (!), «στρατηγός» βρέθηκε ο… Αγγλος μασόνος Κόχραν και ναύαρχος ο ομόφυλος και ομοσυνάδελφος Τζώρτζ! Και η πληγή της σφαίρας που σκότωσε τον «Στρατάρχη της Ρούμελης» ήταν στην… πλάτη… Και οι Ελληνες βρέθηκαν, χειροπόδαρα δεμένοι, στα χέρια των Μασόνων και των αφεντάδων τους Σιωνιστών!


Ο σκοπός ήταν προφανής: Ο θάνατος του Ανδρούτσου και ο χαμός του Μάρκου Μπότσαρη, άφησαν μόνο τον Στρατάρχη της Ρούμελης Καραϊσκάκη, σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα. Οι ικανότητές του ήταν πασίγνωστες – ιδίως στους ενδιαφερομένους! – από το εγκώμιο που του είχαν πλέξει Γάλλοι αξιωματικοί και από τις αναφορές του Αγγλου Μασόνου Κόχραν. Πολλές και φοβερές οι «συμπτώσεις» τέλος πάντων.


Αλλά δεν ήταν μόνο στην Ρούμελη η τραγωδία. Στον Μωριά τα ίδια συνέβαιναν. Προφασιζόμενοι… ασέβεια του Κολοκοτρώνη και του γιού του Γενναίου προς το κοινοβούλιο, ο μόνος ικανός να αντιμετωπίση τον Ιμπραήμ και τον τακτικό στρατό του, (που επλαισιώνετο από Γάλλους εξωμότες αξιωματικούς του Ναπολέοντος, διωγμένους από την βασιλική παλινόρθωσι στην Γαλλία), φυλακιζόταν στην Ακροναυπλία!


Τότε, βρέθηκε ο ήρωας Παπαφλέσσας. Κοινοβουλευτικός και ραδιούργος επί χρόνια, αλλά κατά βάθος τίμιος και πατριώτης, είδε την αλήθεια ξαφνικά, σαν επιφοίτησι του Αγίου Πνεύματος. Και χωρίς να ξεχάση να πετάξη κατάμουτρα την αλήθεια στους «εν αμαρτίαις» συναδέλφους του κοινοβουλευτικούς, μάζεψε 600 άνδρες και πήγε να πεθάνη (όπως και οι 300!) μπροστά στον Ιμπραήμ, καθυστερώντας τον δύο ημέρες! Με την θυσία του, έδωσε καιρό στους απλούς χωρικούς να επαναστατήσουν κατά των μασονοσάπιων στο Ναύπλιο. Πανικόβλητοι αυτοί, κατέφυγαν στα… πλοία, υπό την προστασία του «αδελφού» Τζώρτζ, που είχε άνανδρα εγκαταλείψει το φλεγόμενο και ανατινασσόμενο Μεσολόγγι και το ολοκαύτωμα του Καψάλη. Αλλά, μη μπορώντας πια να κάμουν αλλιώς, απελευθέρωσαν τον «Γέρο του Μωριά».


Τότε έγινε ακόμη ένα θαύμα. Μπροστά στον Ιμπραήμ, οι κοτζαμπάσηδες του Μωριά λύγισαν. Βρέθηκε και ένας καθαρός προδότης, με μια μεγάλη «πατριά», ο Νενέκος. Προσκύνησε και αυτό δημιούργησε μιμητές. Αλλά ο Κολοκοτρώνης, με τον μικρό στρατό του κατάλαβε ότι έπρεπε πρώτα να στερεώση τις πλάτες του. Ζήτησε – και πήρε – πλήρεις εξουσίες από την «κυβέρνησι» και τότε έβγαλε την πασίγνωστη κραυγή, που τράνταξε όλη την Ελλάδα: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»! Ολοι οι Νενέκοι πιάστηκαν και παλουκώθηκαν ζωντανοί, τα σπίτια τους εδημεύθησαν και οι γυναίκες τους ατιμάσθηκαν, σταλμένες με την βία στον Ιμπραήμ! Μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι Ελληνες είχαν σταματήσει τους Αιγυπτίους και τα προσκυνήματα. (Αρχεία Παλιγγενεσίας – Ημερολόγιο Μακρυγιάννη). Το «περίεργο» της περιπτώσεως είναι το… όνομα της πατριυάς των προδοτών: Νενέκος. Γιατί το όνομα δεν είναι ελληνικό, αλλά μάλλον εξελληνισμένο εβραϊκό!


Αλλά, παρ’ όλα αυτά, ο Ιμπραήμ ήταν πανίσχυρος. Ο Σιωνισμός φαινόταν ότι θα θριαμβεύση…


Την στιγμή εκείνη, έγινε το «γεγονός» που αλλάζει την Ιστορία: Στην Αγγλία, έπεσε κοινοβουλευτικά ο υποχείριος των Σιωνιστών Πρωθυπουργός Κάσελρη (ακόμη κι αυτοί δεν μπορούν να τα προλαβαίνουν όλα!) και ανέβηκε ο Γλάδστων, φιλέλλην και με την άποψι ότι ήταν καλύτερο η δημιουργία ενός μικρού δορυφόρου στην νευραλγική αυτή περιοχή, συνδυάζοντας, και το ηθικό έρεισμα, που θα του απέφερε τις συμπάθειες όλων των – πολλών πλέον – φιλελληνικών κύκλων.


Η στροφή της Αγγλίας, έγινε πολύ γρήγορα και με πολύ λαϊκό έρεισμα ώστε να είναι εφικτή η Σιωνιστική – Μασονική – αντίδρασις. Επί πλέον, ο Βασιλεύς της Γαλλίας Κάρολος 10ος, ήθελε από καιρό να αποκτήση έρεισμα στην Ελληνική περιοχή, (ισορροπώντας την Αγγλική επιρροή), ενώ η Τσαρική Ρωσία, με τον Καποδίστρια, ευνοούσε φυσικά και την Ελληνική Υπόθεσι και την εξασθένησι της Τουρκίας. Αποτέλεσμα: Η Ανεξαρτησία της Ελλάδος!


Πρέπει εδώ να σημειωθή κι άλλη μια «σύμπτωσις». Στην Ρωσία, υπήρχαν δύο τάσεις μεθόδων, με ένα σκοπό: Τον διαμελισμό της Τουρκίας. Αλλά υπήρχαν δύο μέθοδοι, γιατί υπήρχαν δύο ευνοούμενοι υπουργοί: Ο Καποδίστριας, που ήθελε την ρωσική επέμβασι και ο Νεσελρόντε, που ήθελε – έλεγε – να γίνη αυτό βαθμιαία, χωρίς επέμβασι. Ο πρώτος ήθελε φυσικά την ανεξαρτησία της Ελλάδος, ο δεύτερος δεν την ήθελε με κανένα τρόπο! Και η «σύμπτωσις» ήταν ότι ο Νεσελρόντε ήταν Εβραϊκής καταγωγής. Ο Τσάρος έκλινε τελικά υπέρ του Νεσελρόντε και ο Καποδίστριας παραιτήθηκε κι έφυγε στην Γενεύη. Αλλά η επέμβασις των Αγγλο – Γάλλων (για δικό του σκοπό ο καθένας!) υπεχρέωσε τους Ρώσους να τρέξουν κι αυτοί, για να μην μείνουν απ’ έξω! Και έτσι έγινε το Ναυαρίνο…


Παρ’ όλο το ξαφνικό της εξελίξεως, η επιτυχία αυτή του Ελληνισμού, δεν αποτελούσε ήττα για τον Σιωνισμό – Μασονισμό. Ηταν «μη χείρον – βέλτιστον» και πραγματοποίησις του δεύτερου ενδεχομένου των… εναλλακτικών τους «λύσεων»!


Πράγματι, ο Ελληνισμός περιοριζόταν σε ένα μη βιώσιμο κρατίδιο, εξαθλιωμένο, μακριά από τα ζωτικά κέντρα του και οι πράκτορές του Μασόνοι ήταν παντού στην διοίκησι, ενώ η Αγγλία, με την θυσία του πρώτου της «ειδικού απεσταλμένου» Βύρωνος και την αποφασιστική της επέμβασι, έπαιρνε την κηδεμονία του Ελληνισμού. Οπως την κηδεμονία της Αγγλίας την είχε ο Αγγλοεβραϊσμός…


Δεν μπορεί κανείς να κλείση το κεφάλαιο του ’21, χωρίς να αναφερθή στις περίεργες «συμπτώσεις» των Ελληνικών πολεμικών δανείων: …Οι πολεμικές ανάγκες του Ελληνισμού έπρεπε να καλυφθούν με δάνεια από το εξωτερικό… Ποίοι άλλοι θα εδάνειζαν εκτός από τους Αγγλοεβραίους τραπεζίτες; Η υπόθεσις των δανείων αυτών βρωμάει από την αρχή ως το τέλος.


Οι τραπεζίτες έχουν βέβαια την «καλή συνήθεια» να ζητούν εχέγγυα για τα χρήματα που… δεν είναι δικά τους! Αλλά στην περίπτωσι της Ελλάδος, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο! Οι Σιωνιστές τραπεζίτες ζήτησαν - ούτε πολύ ούτε λίγο – ολόκληρη την Κορινθία, ως… ιδιοκτησία – εγγύησι του «δανείου» τους Περίεργη «σύμπτωσις» να θέλουν την καρδιά του ελευθέρου κράτους σαν… ιδιοκτησία και περίεργα τα ονόματά τους, που θυμίζουν κάτι τελευταίες «συμπτώσεις» στην Κύπρο! Και αυτό μεν δεν έγινε, αλλά πάντως, από την ονομαστική αξία των «δανείων», έφθασαν σε ελληνικά χέρια μόλις το 1/3 και σκόπιμα – πολύ αργά για ουσιαστικά αποτελέσματα, ενώ πληρώθηκαν αργότερα με όλους τους Σιωνιστικούς τόκους τους!


Χαρακτηριστικό άλλωστε παράδειγμα υπήρξε η αγορά του πρώτου τότε ατμοκινήτου πολεμικού «Καρτερία», σιδερένιου, που θα εξεμηδένιζε, μόνο του, εύκολα τον Αιγυπτιακό στόλο, ξύλινο. Το «Καρτερία» άργησε τόσο πολύ – με διάφορες προφάσεις για τα απλήρωτα, λόγω ακριβώς της αργοπορίας των δανειστών! – ώστε έφθασε… μετά το τέλος του Αγώνος!


«Σύμπτωσις» κι αυτό!…

Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος 

 

http://greeknation.blogspot.com/2011/10/blog-post_449.html#more

Καταγγελίες Αλ. Τσίπρα για τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, παρουσίασε έγγραφα στα οποία εμφανίζονται δεκάδες αποφάσεις του υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη για την εκταμίευση και μεταφορά εκατομμυρίων ευρώ στο υπουργείο Εξωτερικών, τα οποία, όπως είπε, δίνονταν όχι μόνο καθ΄ υπέρβαση του προϋπολογισμού, αλλά σε πολλές περιπτώσεις δεν φαίνεται να υπάρχει το όνομα του αιτούντος την εκταμίευση.


Απαντήσεις για τη ραγδαία αύξηση - κατά παράβαση των νόμιμων διαδικασιών- των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών ζητεί από τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο κ. Τσίπρας παρουσίασε έγγραφα στα οποία εμφανίζονται δεκάδες αποφάσεις του υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη για την εκταμίευση και μεταφορά εκατομμυρίων ευρώ στο υπουργείο Εξωτερικών, τα οποία, όπως είπε, δίνονταν όχι μόνο καθ΄ υπέρβαση του προϋπολογισμού, αλλά σε πολλές περιπτώσεις δεν φαίνεται να υπάρχει το όνομα του αιτούντος την εκταμίευση.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για μείζων πολιτικό και ηθικό ζήτημα, αλλά και ζήτημα νομιμότητας.
Επισήμανε ακόμη την άρνηση της κυβέρνησης να απαντήσει σε σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει ο ίδιος στη Βουλή και σημείωσε ότι η άρνηση αυτή δεν οφείλεται σε λάθος, αλλά σε συνειδητή επιλογή κατασπατάλησης πόρων και παράκαμψης των νόμιμων διαδικασιών και σε προσπάθεια συγκάλυψης του όλου θέματος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας, με βάση τα έγγραφα του ΥΠΕΞ, το 2009 τα απόρρητα κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών αυξήθηκαν κατά 210% και από 18,5 εκατομμύρια ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί εκταμιεύθηκαν περίπου 57 εκατομμύρια ευρώ. Το 2010, η αύξηση έφθασε το 270%, αφού από τα 18 εκατομμύρια ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί εκταμιεύθηκαν 68 εκατομμύρια ευρώ.
Η κατάσταση αυτή, είπε ο κ. Τσίπρας, συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, αφού, όπως αποκάλυψε, το 2011 «έγινε το πρωτοφανές οι απόρρητες αυξάνονται ήδη κατά 90% και από 18 εκατ. που είχαν προϋπολογιστεί εκταμιεύθηκαν ήδη τα 43 εκατομμύρια και αναμένεται να υπερβούν τα 60 εκατ. μέχρι το τέλος του έτους. Η κατάσταση αυτή δεν επηρεάσθηκε καν ούτε τις ημέρες που είχε κατατεθεί η σχετική ερώτηση στη Βουλή».
Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ότι μεγάλη διακίνηση απόρρητων κονδυλίων έγιναν και την περίοδο που ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου ήταν υπουργός Εξωτερικών.
Ερωτηθείς σχετικά, σημείωσε ότι ο ίδιος και το κόμμα του δεν έθεσαν θέμα σχετικά με τη διάθεση των απόρρητων κονδυλίων, θέτουν όμως θέμα για την «κατά συρροή παραβίαση της νόμιμης διαδικασίας».
Ανέφερε ωστόσο ότι υπάρχει και πολιτικό θέμα και ζήτημα ηθικής τάξεως, καθώς σε μία περίοδο που ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται, δικαιούται να γνωρίζει αν τηρείται ο νόμος στη διακίνηση του δημοσίου χρήματος και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «η δικαιοσύνη θα πράξει το καθήκον της».
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ, Ναυτεμπορική

http://anti-ntp.blogspot.com/2011/10/blog-post_846.html

Προσπαθούν να φοβίσουν τους Έλληνες - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΑΚΙΝΗΤΩΝ!!!

Υποχρεωτικά πληρώνετε ολόκληρο το ποσό, ρεύμα και χαράτσι
- Εντολή διακοπής ρεύματος σε 40 ημέρες
- Μόνο με χαρτί από εφορία η επανασύνδεσηΤο πολύ μέχρι το Δεκέμβρη 5,5 εκατομμύρια νοικοκυριά θα έχουν πάρει το.... λογαριασμό με το χαράτσι. Οι πρώτοι 190.000 λογαριασμοί αποστέλλονται την ερχόμενη Δευτέρα.
Η υπουργική απόφαση σύμφωνα με την εφημερίδα “Ελευθεροτυπία” θα έχει τελικά την πιο σκληρή μορφή απ' αυτές που είχαν συζητηθεί καθώς προβλέπει:

- Την πληρωμή ολόκληρου του ποσού που θα αναγράφεται, δηλαδή και το ρεύμα και το χαράτσι μαζί.
-Ο καταναλωτής, ο ιδιοκτήτης ή ο ενοικιαστής, θα πρέπει να εξοφλίσει το ποσό μέσα σε διάστημα 40 ημερών στη ΔΕΗ.
-Αν δεν το κάνει τότε προβλέπεται η άμεση έκδοση διαταγής διακοπής του ρεύματος.
-Αν περάσουν οι 40 ημέρες η πληρωμή δεν γίνεται στη ΔΕΗ, αλλά στην εφορία. Ο καταναλωτής θα πρέπει να πάρει τη σχετική βεβαίωση από την ΔΟΥ και με αυτή τη βεβαίωση να πάει στη ΔΕΗ και να κάνει αίτηση επανασύνδεσης του ρεύματος.
-Στην περίπτωση που κάποιος θέλει να αλλάξει πάροχο ρεύματος , να φύγει δηλαδή από τη ΔΕΗ και να πάει σε άλλη εταιρία ρεύματος θα πρέπει πρώτα να έχει πληρώσει το χαράτσι
-Η μόνη υποχώρηση που κάνει το υπουργείο είναι ότι όσοι δικαιούνται απαλλαγή, μακροχρόνια άνεργοι, ανάπηροι πολύτεκνοι κλπ μπορούν να στέλνουν sms μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου (30/11) για να απαλλαγούν.
Θυμηθείτε ότι για να υπολογίσετε το χαράτσι θα πρέπει να κάνετε έναν απλό πολλαπλασιασμό των τετραγωνικών με την τιμή ζώνης και το συντελεστή του χαρατσιού. Καθώς με όλα τα χαράτσια έχουν γίνει τεράστια λάθη καλό είναι να κάνετε μια επιβεβαίωση.
πηγή

 

http://anti-ntp.blogspot.com/2011/10/blog-post_8648.html

Επιστολή προς Θωμά Ρομπόπουλο. Θωμά γιατί παραιτήθηκες; Τι ε ξυπηρετεί η παραίτηση σου, αντί της ανεξαρτοποίησης σου;

Πριν από λίγο σήμερα 17/10 ο βουλευτής Θωμάς Ρομπόπουλος υπέβαλε την παραίτηση του (ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παραίτησης).
Ειλικρινά -και πίστεψε με φίλε Θωμά- παρότι σε γνωρίζω τόσα χρόνια είτε προσωπικά ή επιχειρηματικά, και παρότι έχω μια καλύτερη κατανόηση από το ευρύ κοινό που δεν σε γνωρίζει, αδυνατώ να κατανοήσω την απόφαση σου. 

Και αδυνατώ να το κατανοήσω, όχι για τους λόγους που αναγράφεις στην παραίτηση σου, τους οποίους και σέβομαι, αλλά για τον τρόπο που επέλεξες να αντιδράσεις. Εφόσον πραγματικά διαφωνείς και αδυνατείς να υπογράψεις και να ψηφίσεις θετικά, θα έπρεπε να παραμείνεις στην Βουλή ως ανεξάρτητος βουλευτής με άποψη και γνώμη, αλλά και με την δύναμη της αντίθετης ψήφου σε όλα αυτά τα οποία εσύ καταδικάζεις με την επιστολή σου.

Δεν κατανοείς ότι με την πράξη σου ουσιαστικά ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙΣ το έργο που εσύ καταδικάζεις; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ο αντικαταστάτης σου θα είναι ένα ακόμα πειθήνιο όργανο στο ξεπούλημα 
της Ελλάδος και στην εκχώρηση όλων των συνταγματικά καθιερωμένων δικαιωμάτων που τόσο πάσχισαν οι παλαιότεροι προκάτοχοι των εδράνων που καθόσουν;
Αγαπητέ φίλε Θωμά. Όχι μόνο δεν σε καταλαβαίνω, αλλά θεωρώ την απόφαση σου μια ακόμα διευκόλυνση αυτών που κατά τα άλλα καταδικάζεις στην επιστολή της παραίτησης. Και ειλικρινά πίστεψε με, παρότι γνωρίζω την ντρομπροσύνη σου και την ευθυκρισία σου επί πολλά έτη, εδώ δεν χωράει ούτε το ένα ούτε το άλλο, ούτε ενδιαφέρει αν ο ίδιος ο ΓΑΠ επέλεξε μια άλλη έδρα με αποτέλεσμα την εκλογή σου, την δουλειά του έκανε και εάν τον βόλευε κάτι άλλο, θα το είχε κάνει. Αυτοί που σε επέλεξαν, σε επέλεξαν για να τους εκπροσωπήσεις και να τους προστατέψεις από κακές και φασιστικού τύπου πρακτικές. Και με την σημερινή σου απόφαση, όχι μόνο δεν επαληθεύεις αυτές τις προσδοκίες, αλλά έρχεσαι ακριβώς απέναντι με αυτά που νόμιζαν ότι πρεσβεύεις. Κρίμα.

Γιώργος Μπάκος / Loutraki One

Διαβάστε κάτωθι το πλήρες κείμενο της παραίτησης……. 
Προς:
Τον Πρωθυπουργό
κ. Γεώργιο Παπανδρέου

Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2011

Kύριε Πρόεδρε,

Η προσπάθεια μου να γίνω μέλος του Κοινοβουλίου άρχισε με τις εκλογές το 2000, όπου και εξελέγην πρώτος επιλαχών βουλευτής. Έχασα την έδρα για 41 ψήφους από τις 13.500 που είχα πάρει. Εάν έκανα ένσταση είχα πάρα πολλές πιθανότητες να την κερδίσω. Δεν έκανα ένσταση, δεν ήθελα να βγω βουλευτής από το Εκλογοδικείο.

Προσπάθησα πάλι το 2004 και ξαναπροσπάθησα για τρίτη φορά το 2009 όπου και εξελέγην έβδομος. Δεν θα είχα εκλεγεί βουλευτής εάν εσείς δεν είχατε παραιτηθεί από την έδρα της Θεσσαλονίκης και επιλέξει αυτή του Υπολ. Αττικής. Αυτό δεν το ξέχασα ποτέ!

Όλα αυτά τα χρόνια έδινα τις υπηρεσίες μου στο ΠΑΣΟΚ με ευχαρίστηση. Πίστευα στην ιδεολογία του. Η ανταμοιβή μου είναι η εκτίμηση, η αγάπη του κόσμου και η προσπάθεια για το καλύτερο.

Εκλέχθηκα βουλευτής σε μια ιστορική στιγμή. Στις 6/5/2010 ψηφίσαμε το Μνημόνιο Ι για να σώσουμε την Ελλάδα. Το ψήφισα με πολύ βαριά καρδιά νιώθοντας απογοήτευση. Ψήφισα χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω. Όποιος δεν το ψήφισε διαγράφηκε.

Θα μπορούσα να αξιοποιήσω την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, ώστε να γίνουν γρήγορα οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τη χώρα ανταγωνιστική, φιλική στην επιχειρηματικότητα, για να γίνουν επενδύσεις, να επιτύχουμε ανάπτυξη και να καταπολεμήσουμε την ανεργία. Αλλά δυστυχώς, παρά τα 32 χρόνια επιχειρηματίας και χρόνια επικεφαλής της παράταξής μας στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, δεν ρωτήθηκα ποτέ για υποθέσεις των κλάδων που υπηρέτησα με επιτυχία.

Στις 21/12/10 στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό μίλησα στην Ολομέλεια της Βουλής και είπα «ότι συνειδησιακά και τεχνοκρατικά δε μπορώ να δεχτώ τη μείωση των αποδοχών των χαμηλόμισθων και την περικοπή των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων». Πρέπει να πληρώσουν και όλοι αυτοί που έκαναν τεράστιες περιουσίες χωρίς να έχουν πληρώσει τους φόρους τους και πίεσα την κυβέρνηση να αποδώσει το αίσθημα δικαιοσύνης λέγοντας ότι ψηφίζω τον προϋπολογισμό δίνοντας μια τελευταία ευκαιρία.

Τον Ιούνιο του 2011 αντέδρασα έντονα για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και είπα δημόσια ότι δε θα το ψήφιζα. Οι πολιτικές εξελίξεις άλλαξαν και στις 21/06/2011 στη ολομέλεια της Βουλής ακούγοντας όλους τους βουλευτές, ακόμη και της αντιπολίτευσης (θυμάμαι τα λόγια του κ. Αβραμόπουλου που μιλούσε για εθνική συναίνεση) και νιώθοντας το βάρος της ιστορικής στιγμής, πίστεψα ότι άλλαξε το κλίμα και δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση, ο νέος Αντιπρόεδρος κ.Βενιζέλος θα μπορούσε να διαπραγματευθεί καλύτερα με τους δανειστές αλλά και ότι θα έπειθε και τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς να κάνουν μαζί την εθνική προσπάθεια διάσωσης της χώρας. Άλλαξα την ομιλία μου εκείνη τη στιγμή -όπως έχει καταγραφεί και στα πρακτικά- μέσα στη Βουλή και έδωσα ψήφο εμπιστοσύνης.

Στις 29/06/2011 ψήφισα το Μεσοπρόθεσμο λέγοντας στην ολομέλεια:

«Η καταψήφιση αυτού του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, όπως έχει τεθεί εκβιαστικά από τους εταίρους μας, χωρίς περιθώριο συζήτησης, θα οδηγήσει την Ελλάδα σε χρεοκοπία. Δεν μπορώ να πτωχεύσω εγώ τη χώρα μου, ούτε να διαλύσω την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό πάνω από την προσωπική μου αξιοπρέπεια τοποθετώ το εθνικό μας συμφέρον με την προϋπόθεση ότι θα επαναδιαπραγματευθούμε γρήγορα το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα».

Δυστυχώς oύτε το Μεσοπρόθεσμο μπορέσαμε να διαπραγματευτούμε προς το καλύτερο, αλλά ούτε και εθνική συναίνεση υπήρξε.

Κύριε Πρόεδρε, αναγνωρίζω τον αγώνα σας και όλης της κυβέρνησης σε περίοδο κρίσης. Την τελευταία διετία έγιναν και γίνονται πάρα πολλά πράγματα τα οποία έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Τα ελλείμματα μειώνονται, η εξοικονόμηση των δαπανών του κράτους γίνεται πράξη. Αλλά για να σωθεί η χώρα, η προσπάθεια πρέπει να είναι με πανεθνική συναίνεση όλων των κομμάτων και όλων των Ελλήνων.

Το όραμα της χώρας μας τούτη τη στιγμή πρέπει να είναι αναρτημένο παντού, στη Βουλή στης δημόσιες επιχειρήσεις, στο διαδίκτυο κλπ. Ο κόσμος ζητάει κάθαρση, θέλει δικαιοσύνη, δεν δέχεται πια να πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Με μεγάλη μου λύπη πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα, γιατί δεν μπορώ άλλο να συνεχίσω:

Να ψηφίζω

1) Να ψηφίζω χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω, όπως έκανα με το Μνημόνιο Ι.

2) Να ψηφίζω χωρίς να συμφωνώ άδικα και αντιλαϊκά μέτρα υπό την πίεση ότι θα ανατραπεί η κυβέρνηση, η δόση δεν θα καταβληθεί, η χώρα θα χρεοκοπήσει και δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις όπως έκανα στο Μεσοπρόθεσμο.

3) Όποιος δεν συμφωνεί να διαγράφεται.

Θα είχα παραμείνει ανεξάρτητος βουλευτής εάν δεν μου είχατε δώσει εσείς την έδρα.

Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός που κατέληξα επιχειρηματίας αλλά είμαι επιχειρηματίας που έγινα και πολιτικός.

Εκτιμώ όλους τους συναδέλφους μου βουλευτές, τους συνεργάτες του γραφείου μου, τους εργαζόμενους στη Βουλή και τους ευχαριστώ για την άριστη συνεργασία που είχαμε μέχρι σήμερα.

Ευχαριστώ όλους τους συμπολίτες μου στη Θεσσαλονίκη που με τίμησαν με την ψήφο τους.

Θωμάς Ρομπόπουλος

πηγή

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/10/blog-post_1305.html#ixzz1b8Hp4L2z

Η «άλλη Ελλάδα» που μας κρύβουν - ΣΕ ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΩΝ

Χρήστος Προυκάκης, δημοσιογράφος

Η είδηση πέρασε εντελώς απαρατήρητη, αν και είναι από τις λιγοστές στιγμές
που η Ελλάδα προβάλλεται θετικά στο εξωτερικό.
Το προεδρικό Βραβείο PECASE, απονεμήθηκε φέτος από τον ίδιο τον Πρόεδρο
Ομπάμα σε δύο Ελληνίδες καθηγήτριες, ζωντανή απόδειξη ότι η χώρα μας έχει
όλα τα εχέγγυα και τις εφεδρείες σε ανθρώπινο δυναμικό για να σταθεί στα
πόδια της.

Το βραβείο είναι η κορυφαία διάκριση για νέους επιστήμονες και οι Ελληνίδες
που τιμήθηκαν με αυτό είναι η κ. Δήμητρα Ευαγγέλου, καθηγήτρια στο
πανεπιστήμιο Purdue και η κ. Φωτεινή Κατωπόδη, καθηγήτρια περιβαλλοντολόγος
στους πολιτικούς μηχανικούς του Berkley.

Όπως εκτιμάται για τα πληθυσμιακά δεδομένα της Ελλάδας η επιλογή των δυο
διακεκριμένων Ελληνίδων αποτελεί κορυφαία διάκριση καθώς και μια νότα
αισιοδοξίας για το σκληρό παρόν και το αβέβαιο μέλλον που αντιμετωπίζουμε
στο τόπο μας.
Ακολουθεί η συνέντευξη που μου παραχώρησε λίγο πριν από τη βράβευσή της, την
προηγούμενη Παρασκευή, η κ. Δήμητρα Ευαγγέλου.
-Ως Ελληνίδα ποια σημασία θεωρείτε ότι έχει για εσάς και τον τόπο μας η
επιλογή της επιτροπής βραβευομένων της αμερικανικής κυβέρνησης να σας
συμπεριλάβει στο κατάλογο των 94 νέων ερευνητών;
Η διάκριση αυτή είναι σημαντική διότι αναδεικνύει μεν την ερευνητική
δραστηριότητα καθενός βραβευόμενου αλλά αυτό με κάποια έννοια είναι το
έλασσον.
Το πιο σημαντικό είναι ότι επιβραβεύει τις επιστημονικές περιοχές και τα
παιδιά που θεωρούνται σημαντικά για το μέλλον των επιστημών.
Ως Ελληνίδα, αλλά και ως αποδέκτης μιας παιδείας που περνά μέσα από τη
μεταπολίτευση στην Αθήνα δεν θα μπορούσα ίσως να φανταστώ πιο σπουδαία
αναγνώριση για μένα, αλλά και για το εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα που
καλλιέργησε σε όλους εμάς την κριτική σκέψη, την τόλμη των ιδεών και την
επιθυμία για γνώση.
Στην τελετή στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών των ΗΠΑ (NSF), θα έχω την ευκαιρία να
ευχαριστήσω όλους όσους θεωρώ πως σημάδεψαν με την παρουσία τους την πορεία
μου και περισσότερο από όλους τους φορείς των ιδεών που χαρακτήρισαν την
γενιά μου και υποστήριξαν τη μάθηση ως το υπέρτατο αγαθό.
Αυτό το χρωστώ συνολικά στην Ελληνική παιδεία.
-Πώς θα περιγράφατε το πλαίσιο μέσα από το οποίο το πανεπιστήμιο Purdue
προσεγγίζει την εκπαίδευση των νέων μηχανικών από την αρχή έως και το τέλος
των σπουδών τους και πως εσείς την υλοποιείτε;

Το πανεπιστήμιο Purdue είναι ένα από τα πιο σημαντικά πολυτεχνεία της
Αμερικής και στα 150 χρόνια της ιστορίας του έχει συνδέσει το όνομα του όχι
μόνο με μια σειρά από σπουδαίες ανακαλύψεις, όπως αυτή της εκπαίδευσης των
αστροναυτών με το όνομα του Neil Armstrong να είναι πρώτο στην λίστα αυτή,
αλλά επίσης συχνά έχει ηγηθεί εκπαιδευτικών καινοτομιών που οδηγούν στην
αρτιότερη εκπαίδευση όλων των μηχανικών.
Η πρόσφατη καινοτομία στην οποία συμμετέχω αφορά την ίδρυση ξεχωριστής
σχολής που στόχο έχει να μελετήσει τις παιδαγωγικές συνθήκες μέσα από τις
οποίες η εκπαίδευση των μηχανικών μπορεί να βελτιωθεί κατά τρόπο ώστε όχι
μόνο να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις αλλά να τις καθοδηγεί και
ταυτόχρονα να τις διαμορφώνει.
Μέρος αυτής της νέας προσπάθειας είναι να κατανοήσει κανείς τις αρχικές
συνθήκες ανάπτυξης του ατόμου μέσα από την επαφή με τον κόσμο των
αντικείμενων, έναν κόσμο που κατ’ εξοχήν είναι προιόν των μηχανικών.
-Μέσα από ποιες επιλογές θεωρείτε ότι πρέπει να εμπλουτισθεί η γενική
εκπαίδευση στα σχολεία των ΗΠΑ και της Ευρώπης ώστε να προσελκυσθούν
περισσότεροι νέοι στο τομέα εκπαίδευσης μηχανικών;

Ο εμπλουτισμός της γενικής εκπαίδευσης στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, αλλά και
παντού, πρέπει να προκύψει από την επιστημονική κατανόηση του φαινομένου σε
δυο επίπεδα.
Πρώτον, να κατανοήσουμε καλύτερα τη σχέση του ατόμου με τον υλικό πολιτισμό,
και αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε στο δικό μας ερευνητικό
εργαστήριο.
Και δεύτερον, να κατανοήσουμε τους ατομικούς και κοινωνικούς λόγους που
οδηγούν τους νέους στην επιλογή αυτών των επιστημών μέσα από τις παρούσες
κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες καθώς και τα μεγάλα ανοιχτά ζητήματα που
επιζητούν λύσεις όπως οι ανάγκες για καθαρό νερό, ενέργεια, υγεία,
εκπαίδευση.
Όλα αυτά τα σύγχρονα ζητήματα απαιτούν τη συμμετοχή των μηχανικών μαζί και
άλλων επιστημόνων.
Ο εμπλουτισμός της εκπαίδευσης είναι σημείο εκκίνησης και ο σχεδιασμός των
εκπαιδευτικών προγραμμάτων πρέπει να βασιστεί στην εμπειρική κατανόηση των
δυο αξόνων που προανέφερα.
-Θεωρείτε ότι υπάρχει σημαντική διαφορά κουλτούρας ανάμεσα στη παιδεία των
Ευρωπαίων και Αμερικανών μηχανικών έτσι ώστε να διαφοροποιεί τον τρόπο με
τον οποίο προσεγγίζουν την καθημερινότητα της δουλειάς τους;

Ναι, είναι γνωστό και μελετώνται ήδη από πολλούς συναδέλφους οι διαδικασίες
μέσω των οποίων το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο διαμορφώνει το
τρόπο εκπαίδευσης των μηχανικών οδηγώντας σε τρόπους σκέψεις και επίλυσης
προβλημάτων με χαρακτηριστικά το δεδομένο πλαίσιο.
Για παράδειγμα, συχνά αναφέρεται στη βιβλιογραφία ότι οι Γάλλοι μηχανικοί
εξειδικεύονται όχι μόνο για να απασχοληθούν με τα τεχνολογικά ζητήματα της
εποχής τους αλλά φαίνεται να συνεισφέρουν με το σκεπτικό τους και στη
διαμόρφωση πολιτικής γύρω από αυτά τα ζητήματα κατέχοντας συχνά θέσεις
ηγετικές.
Κάτι παρόμοιο δεν συμβαίνει, για παράδειγμα, στην Αμερική όπου παρότι οι
μηχανικοί ηγούνται της ανάπτυξης η διαμόρφωση πολιτικής πραγματοποιείται
κυρίως μέσα από τη συνεισφορά τους στον ιδιωτικό τομέα των επιχειρήσεων.
-Επειδή συχνά αποτελεί ζήτημα διαφωνιών ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι
ο διακριτός ρόλος των μηχανικών στην έρευνα και στην εφαρμογή έτσι ώστε να
είναι αλληλοσυμπληρούμενοι τομείς προς όφελος της βιομηχανίας και της
οικονομίας;

Σε όλες τις χώρες του κόσμου οι μηχανικοί και το έργο τους είναι άρρηκτα
συνδεδεμένο με την σύγχρονη ανάπτυξη αλλά και με τη συνολική πορεία του
ανθρωπίνου πολιτισμού.
Αυτή είναι μια σπουδαία διαπίστωση που αν την κατανοήσει κανείς διαπιστώνει
και τα τεράστια περιθώρια διαμόρφωσης μιας σύγχρονης κοινωνίας ισότητας και
προόδου όπου ο ρόλος των μηχανικών δεν οδηγεί μόνο την ατμομηχανή της
τεχνολογικής ανάπτυξης αλλά, επιπλέον, στηρίζει τον ανθρωπισμό και το
σεβασμό για το περιβάλλον.
Οι μηχανικοί, λόγω της κατάρτισης τους, που βασίζεται στις θετικές
επιστήμες, είναι σε θέση να θέτει σε κοινό έλεγχο τα ζητήματα της ανθρώπινης
ανάπτυξης σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο με όραμα τη βελτίωση των συνθηκών
της ζωής για όλους.

-Με δεδομένη την εμπειρία σας στο τομέα εκπαίδευσης νέων μηχανικών θεωρείτε
αναγκαία την απόλυτη εξειδίκευση σε ένα μόνο τομέα η μια γενικότερη παιδεία
που περιλαμβάνει αρκετούς τομείς;

Νομίζω ότι χρειαζόμαστε και τα δυο. Διαπιστώνουμε τα τελευταία χρόνια ότι
για να γίνει κάποιος μηχανικός περνάει από πολλά στάδια ανάπτυξης τα οποία,
με διαφορετικά στοιχεία κάθε φορά, καθορίζουν τη συμπεριφορά του.
Για παράδειγμα, μπορεί αρχικά να απαιτείται ένα επίπεδο προετοιμασίας αρκετά
γενικό ούτως ώστε με το πέρασμα του χρόνου και των συσσωρευμένων εμπειριών
να μπορεί κανείς να διαμορφώσει συγκεκριμένη πορεία γύρω από ενδιαφέροντα
και χώρους δουλειάς που συχνά αλλάζουν λόγω και της φύσης του αντικειμένου.
Άλλωστε η δουλειά των μηχανικών είναι από τη φύση της πολυσχιδής γι αυτό και
απαιτεί ευελιξία στη σκέψη.
-Με ποιο τρόπο θα επιχειρούσατε να μεταφέρετε αυτό το πνεύμα πρώιμης
προσέλκυσης νέων φοιτητών στο πλαίσιο σπουδών μηχανικού της Ελλάδας τόσο στη
κατεύθυνση ΑΤΕΙ όσο και στα πολυτεχνεία;

Στην Ελλάδα, από όσο μπορώ να γνωρίζω, οι πολυτεχνικές σχόλες διατηρούν το
υψηλό κύρος τους αφού μέσα από το σύστημα των εξετάσεων φαίνεται να
προσελκύουν φοιτητές που είναι πολύ καλά προετοιμασμένοι στις θετικές
επιστήμες, κάτι που δεν συμβαίνει στην Αμερική.
Αναρωτιέμαι τι θα συμβεί αν, όπως και σε άλλα ζητήματα, διαπιστώσουμε
σύντομα και στο τομέα αυτό μελλοντικά λιγότερα παιδιά να επιλέγουν αυτές τις
επιστήμες.
Προς το παρόν δεν φαίνεται να υπάρχει αυτό το πρόβλημα.
Σε μια τέτοια περίπτωση για ποιο λόγο να εισάγει κανείς έννοιες από την
επιστήμη του μηχανικού στην Ελλάδα;
Ο λόγος θα μπορούσε να αναζητηθεί στην εγγενή άξια που έχει ο τρόπος σκέψης
των μηχανικών επειδή αυτός χαρακτηρίζεται από δημιουργικότητα, τόλμη,
εξερευνητική διάθεση και εμπειρισμό.
Όλα αυτά τα στοιχεία που είναι αναγκαία στους μηχανικούς της σύγχρονης
κοινωνίας μπορούν να εισαχθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία από νωρίς, πάντα
με το κατάλληλα τρόπο.

-Θεωρείτε αναγκαίο να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον ειδικά στοιχεία στην
εκπαίδευση των νέων Ελλήνων μηχανικών ώστε η ειδικότητα τους να γίνει κατά
το δυνατόν πιο αποτελεσματική στο οικονομικό περιβάλλον της νότιας Ευρώπης;

Ζούμε σε έναν κατεξοχήν υλικό πολιτισμό και πολλοί ισχυρίζονται ότι και τα
ζητήματα μας είναι απόρροια αυτής της πραγματικότητας.
Συμφωνώ εν μέρει στο βαθμό που πιστεύω ότι το ανθρώπινο πνεύμα είναι ικανό
να αντιληφθεί τη σπουδαιότητα της δράσης του και έχει τη γενναιότητα να την
αλλάξει όταν πρέπει.
Ο τρόπος οργάνωσης των σπουδών στον δυτικό κόσμο αλλά από ότι φαίνεται και
παντού, έχει αναθέσει πολλές από αυτές τις ευθύνες διαμόρφωσης των συνθηκών
στους μηχανικούς.
Πιστεύω ότι όσο καλλίτερα είναι καταρτισμένοι, όχι μόνο ως προς τα
τεχνολογικά ζητήματα, αλλά και ως προς τον κοινωνικό ρόλο που εμμέσως η
αμέσως έχουν, τόσο καλλίτερο θα είναι το αποτέλεσμα της συνεισφοράς τους.
Πρέπει δηλαδή να εμπλουτιστεί η κατάρτιση τους με την αντίληψη για τη
σπουδαιότητα του ρόλου τους και να τους δοθεί η δυνατότητα να αναλάβουν
ρόλους ηγετικούς στη διαμόρφωση της πολιτικής και της ανάπτυξης.

-Πώς κρίνετε το γενικότερο επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας στην Ελλάδα και
ποιες είναι οι προτάσεις σας στο τομέα που διδάσκετε;

Το γενικότερο επίπεδο παιδείας στην Ελλάδα πιστεύω πως είναι καλό. Όμως,
όπως και σε άλλους τομείς, διάγουμε μια περίοδο αναζήτησης νέων τρόπων
προσέγγισης της γνώσης και αυτό έρχεται συχνά σε σύγκρουση με τον άλλο
σημαντικό στόχο της παιδείας που είναι η διαιώνιση αξιών και η διαμόρφωση
προσωπικότητας μέσα σε πολιτισμικά πλαίσια.
Μοιραζόμαστε δηλαδή και στην Ελλάδα τις αγωνίες της σύγχρονης παιδαγωγικής
διαδικασίας ενώ ταυτόχρονα θέλουμε να διαφυλάξουμε την Ελληνική ταυτότητα.
Δεν λέω πως δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και στο Ελληνικό, όπως
και σε άλλα συστήματα, όμως υποστηρίζω πως πρέπει πάντα να υιοθετούμε
μακρόχρονη πολιτική γύρω από αυτά.
Μια σειρά από πρακτικά ζητήματα, όπως αυτά των υποδομών, θα έπρεπε να είχαν
λυθεί διότι αποτελούν τροχοπέδη στη μελέτη των πιο σπουδαίων ζητημάτων που
είναι το κατά περίπτωση επιστημονικό αντικείμενο και η κατάρτιση των
διδασκόντων.
Τα ζητήματα των υποδομών, όπως κτίρια και υλικοτεχνική υποδομή, οι
δυνατότητες να ανοίξει το σχολείο στην κοινωνία, καθώς και η ευελιξία στον
προγραμματισμό απαιτούν πολιτική βούληση.
Αν αυτά αντιμετωπισθούν, τότε οι Ελληνες εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων,
και οι ερευνητές της εκπαίδευσης, μπορεί να ασχοληθούν με τα ουσιαστικά
ζητήματα της επιστήμης και της εφαρμογής της.
Οι Έλληνες παιδαγωγοί όλων των βαθμίδων είναι παρόντες στην διεθνή
βιβλιογραφία και η παρουσία τους μπορεί να γίνει ισχυρότερη εάν το έργο τους
υποστηριχθεί σωστά.
Οι προϋποθέσεις της βράβευσης:
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν αναρτηθεί στην σχετική ιστοσελίδα του
Λευκού Οίκου το βραβείο αυτό θεσπίσθηκε το 1996 από τον πρόεδρο Κλίντον με
σκοπό να βραβεύει κάθε χρόνο τους κορυφαίους επιστήμονες που ασχολούνται σε
νέες περιοχές έρευνας.
Κάθε χρόνο ο αριθμός των βραβευομένων είναι μεταξύ 80 έως 100 και η επιλογή
τους γίνεται με τον εξής τρόπο:
Οι συνολικά 16 εθνικοί φορείς έρευνας των Ηνωμένων Πολιτειών, που
δραστηριοποιούνται στο χώρο της βασικής έρευνας, προτείνουν υποψήφιους οι
οποίοι προέρχονται από μια ομάδα ειδικών που ήδη έχει επιλεγεί να
χρηματοδοτηθεί με δεδομένο ότι οι τομείς που ερευνούν είναι πρωτοπόρες.
Αυτό είναι και το πιο σημαντικό κριτήριο επιλογής που συνοψίζεται σε τρία
επί μέρους σημαντικά στοιχεία, την τόλμη, την πρωτοτυπία και τις περιοχές
έρευνας.
Ειδικότερα σε ότι αφορά την εργασία μου, αναφέρει η κ. Ευαγγέλου, ήδη είχα
λάβει αυτή την αναγνώριση πριν από δυο χρόνια λαμβάνοντας παράλληλα
σημαντική επιχορήγηση από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών των ΗΠΑ.
Έχοντας λάβει την επιχορήγηση αυτή έγινα υποψήφια για το βραβείο PECASE μέσω
συγκεκριμένης διαδικασίας που πραγματοποιείται μεταξύ των ερευνητικών φορέων
και της ειδικής επιτροπής του γραφείου του Λευκού Οίκου για την διαμόρφωση
πολιτικής σε θέματα επιστήμης και την τεχνολογίας.
Επειδή προφανώς η διαδικασία της αξιολόγησης γίνεται με όλες τις
προϋποθέσεις του απορρήτου, που είναι απαραίτητες σε κάθε τέτοια περίπτωση,
κανείς εξ όσων εργάζονται ερευνητικά στους τομείς αυτούς δεν γνωρίζει το
παραμικρό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσοστό επιτυχίας σε περιπτώσεις όπως της κυρίας
Δήμητρας Ευαγγέλου κυμαίνεται μόλις στο 2-3% στο σύνολο όσων έχουν λάβει
αρχικά την χρηματοδότηση «CAREER grant» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών των
ΗΠΑ και 0,06% από όσους υποβάλλουν ερευνητικές προτάσεις στο πλαίσιο αυτό.
Η σημασία της βράβευσης εντοπίζεται στην επικύρωση νέων περιοχών έρευνας από
τον Λευκό Οίκο. Στη συνέχεια οι νέοι αυτοί τομείς θα υποστηριχθούν ευρύτερα
μέσα από την χάραξη επιστημονικής, τεχνολογικής και εκπαιδευτικής πολιτικής.
Όπως σχολιάζει ο διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών των ΗΠΑ (NSF ) δρ.
Subra Suresh η αξία του βραβείου PECASE επισφραγίζεται από το γεγονός ότι οι
αποδέκτες του θεωρούνται μελλοντικοί υποψήφιοι για το Νόμπελ.

http://amphiktyon.blogspot.com/2011/10/blog-post_171.html

Του Δημήτρη Καζάκη Οικονομολόγου - Αναλυτή
 

Στις 20 Οκτωβρίου (ημέρα Πέ­μπτη) ανακοινώθηκε ότι θα παραδοθεί η έκθεση των ελε­γκτών της τρόικας επί της πο­ρείας της ελληνικής οικονομίας και στις 23 Οκτωβρίου (ημέρα Κυριακή) οι ηγέτες της ευρωζώνης θα αποφα­σίσουν για την «τελική λύση» στο ελ­ληνικό πρόβλημα. Σημειώστε τις ημέ­ρες, και προπαντός την Κυριακή, που θα συνεδριάσει το Eurogroup. Οι ερ­γάσιμες ημέρες της εβδομάδας έχουν γίνει πια πάρα πολύ επικίνδυνες για να συνεδριάζουν και να παίρνουν αποφά­σεις τα όργανα της ευρωζώνης. Σε λί­γο θα συνεδριάζουν δίχως να το ανα­κοινώνουν και σε μέρη τελείως άγνω­στα, μην τυχόν και οι αγορές τους πά­ρουν μυρωδιά.
Από την άλλη, το διάστημα από Πέμπτη έως Κυριακή είναι αρκετά πρόσφορο για να δουν οι ηγέτες του Eurogroup τις αντιδράσεις των αγορών και να αποφασίσουν αν η Δευτέρα (24 Οκτωβρίου) που θα ξημερώσει για την Ελλάδα θα είναι ημέρα επίσημης πτώ­χευσης ή όχι. Διότι, όπως έχουμε ξα­ναπεί, οι πόλεμοι και οι επίσημες πτω­χεύσεις συμβαίνουν πάντα Δευτέρα πρωί, για λόγους αιφνιδιασμού, αλλά και κατάλληλης προετοιμασίας, ειδι­κά για τις τράπεζες, οι οποίες θα πα­ραμείνουν κλειστές προκειμένου να σωθούν από τους αλαφιασμένους πο­λίτες που θα τρέχουν να σηκώσουν τις καταθέσεις τους.
Η… τελική λύση
Φυσικά, οι ευρωζωνούχοι πιστεύ­ουν ότι μέχρι τότε θα έχουν επεξεργα­στεί την «τελική λύση» για το ελληνικό πρόβλημα. Μια «λύση» συμφέρουσα γι’ αυτούς και τις τράπεζές τους, για την οποία το μόνο που ακούγεται εί­ναι το «κούρεμα». Τίποτε άλλο. Το γε­γονός ότι μια τέτοια «λύση» σημαίνει επίσημη πτώχευση κανείς δεν το λέ­ει. Όπως και κανείς δεν λέει ότι αρκεί και μόνο μια τέτοια ανακοίνωση του Eurogroup για να τεθεί η Ελλάδα από τους οίκους αξιολόγησης σε κατάστα­ση SD (Selective Default - Επιλεκτική Πτώχευση) ή D (Default - Πτώχευση) τις αμέσως επόμενες ημέρες. Για μια χώρα που επίσημος στόχος της είναι να τα βρει με τις αγορές, αυτή η υπο­βάθμιση θα σταθεί μοιραία.
Όμως οι κοτζαμπάσηδες της ευρω­ζώνης έχουν πειστεί ότι η ταχύτερη «εσωτερική υποτίμηση» της Ελλά­δας, αλλά και το μαζικό ξεπούλημα της χώρας δεν θα προχωρήσει με τον ρυθμό που θέλουν αν δεν την οδηγή­σουν στην κατάσταση αυτή. Αρκεί να παραμυθιάσουν τον κόσμο με το υπο­τιθέμενο «κούρεμα» 50% ή 60% του ελληνικού χρέους. Κανείς δεν λέει ότι όσο «κούρεμα» υποστεί το ελληνικό χρέος, άλλο τόσο «κούρεμα» θα υπο­στούν μισθοί, συντάξεις, καταθέσεις, δουλειές, δικαιώματα και δημοκρατία σ’ αυτόν τον τόπο.
Το μόνο που θα παραμείνει ακέραιο είναι το ύψος του ιδιωτικού δανεισμού. Μη φοβάστε, δεν είναι τίποτε η επιλε­κτική πτώχευση. Μπορεί να χάσετε τον μισθό σας, τη δουλειά σας, τη σύντα­ξή σας, τις καταθέσεις σας, αλλά δεν πρόκειται να χάσετε τα δάνειά σας, τα οποία θα συνεχίσουν να τρέχουν. Μπο­ρεί να μην έχετε να τα πληρώσετε, αλ­λά δεν πειράζει, η ιδιοκτησία στην Ελ­λάδα είναι παρά φύση εκτεταμένη και καιρός είναι να συγκεντρωθεί σε λίγα χέρια, όπως είναι το φυσικό και ανα­γκαίο.
Όμως μη φοβάστε. Η αυτού μεγαλειότης Μπενίτο, υπουργός Οικονομι­κών και εστεμμένος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, μας έχει διαβεβαιώσει ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων είναι απολύτως διασφαλισμένες. Μιλάμε βέβαια για όσους ελάχιστους από τους Έλληνες έχουν ακόμη καταθέσεις στις τράπεζες. Γιατί είναι διασφαλισμένες; Διότι, προσέξτε το επιχείρημα, είμα­στε μέρος του ευρωσυστήματος και επομένως ολόκληρη η ευρωζώνη εγ­γυάται τις καταθέσεις των Ελλήνων. Το ίδιο φυσικά επαναλαμβάνουν όλα τα γνωστά παπαγαλάκια. Αυτό βέβαια που κάνει εντύπωση είναι το γιατί δεν αναφέρουν πια το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, γνωστό ως ΤΕΚΕ. Υποτίθεται ότι αυτό έχει φτι­αχτεί για να εγγυάται τις καταθέσεις σε περίπτωση που μια ή περισσότερες τράπεζες καταρρεύσουν. Τι απέγινε αυτό το ταμείο; Μάλλον πήγε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Όχι πως απο­τελούσε καμιά ουσιαστική εγγύηση, αλλά τέλος πάντων ήταν κάτι, ειδικά όταν η κατάρρευση αφορά μια μικρή τράπεζα. Όπως, π.χ., συνέβη με την Proton Bank.
Περίεργη υπόθεση
Η εν λόγω τράπεζα (Proton Bank) είναι μια πολύ περίεργη και σκοτεινή υπόθεση. Η αντίστροφη μέτρηση για την Proton Bank ξεκίνησε με τη δημο­σιοποίηση της υπόθεσης υπεξαίρεσης από τον βασικό της μέτοχο (επιχειρη­ματία Λαυρεντιάδη), η οποία προκά­λεσε την εκροή σημαντικού ύψους κα­ταθέσεων. Η υπεξαίρεση ξεχάστηκε, όταν ο εν λόγω επιχειρηματίας επέ­στρεψε το καταχρασθέν ποσό και η τόσο ανεξάρτητη, αλλά και αμερόλη­πτη Δικαιοσύνη μας έβαλε την υπόθε­ση στο αρχείο. Φανταστείτε να είχατε καταχραστεί εσείς ένα ποσό από εκεί που δουλεύετε και όταν σας πιάνανε στα πράσα να λέγατε «α, συγγνώμη, θα τα γυρίσω πίσω, τώρα που με πιάσατε!». Φυσικά, η Δικαιοσύνη θα σας άφηνε ελεύθερο. Αμ δε! Θα σας έχω­νε μέσα και θα έπαιρνε υπόψη της, αν ήθελε, την επιστροφή των χρημάτων ως μεταμέλεια για να μειώσει την ποι­νή. Όμως εσείς δεν είσαστε Λαυρεντιάδης και ούτε η τράπεζα την οποία καταχραστήκατε έχει πρόεδρο τον κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, πρώην πρέσβη των ΗΠΑ.
Θα μου πείτε, πολύ περίεργες συ­μπτώσεις. Τι θα λέγατε αν σας έλεγα μία ακόμη πολύ περίεργη σύμπτωση; Τράπεζες (συνήθως μικρού μεγέθους σαν την Proton) με επικεφαλής διπλω­μάτες των Η ΠΑ και έμπιστους επιχει­ρηματίες έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον ανά τον κόσμο και ιδίως στη Λα­τινική Αμερική για υπόγειες χρηματο­δοτήσεις των ΗΠΑ προς πολιτικά κόμ­ματα και άλλες ύποπτες καταστάσεις. Θα μου πείτε, και πάλι σύμπτωση. Και έχετε απολύτως δίκιο. Όμως, αν ήσα­σταν εσείς υπουργός Οικονομικών και η Δικαιοσύνη έπιανε τον βασικό μέτοχο με το χέρι στο ταμείο της τράπεζας, τι θα κάνατε; Το φυσιολογικό θα ήταν να κάνετε την τράπεζα φύλλο και φτερό για να δείτε τι έχει συμβεί και αν υπάρ­χει ιστορικό υπεξαιρέσεων και ατασθα­λιών. Αυτό τουλάχιστον υποδεικνύει η κοινή λογική όταν πρόκειται για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος και του καταθετικού κοινού.
Όμως αυτά δεν ισχύουν στην μπα­νανία που λέγεται Ελλάδα. Η κοινή λογική, όπως και το δημόσιο συμφέ­ρον, έχουν πάει προ πολλού περίπατο. Εδώ, στο αποικία Ελλάντα, όταν πιά­νεις κολλητό επιχειρηματία με διακρι­τές σχέσεις με έναν από τους επικυρίαρχους, τον αθωώνεις και κλείνεις την πόρτα σε κάθε πιθανή διερεύνηση της υπόθεσης. Έτσι η εν λόγω τράπεζα βρέθηκε αισίως υπό την εποπτεία εκ­καθαριστή της Τράπεζας της Ελλάδος (κοινώς, ο μπάρμπας μου ο ψεύτης) - ενός οργανισμού που δεν ελέγχεται καν από το ελληνικό κράτος - και στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερό­τητας για να πληρώσει ο Έλληνας φο­ρολογούμενος, το γνωστό υποζύγιο, τις μαύρες τρύπες του ενεργητικού της Proton Bank. Κατά τ’ άλλα, φυσικά, οι καταθέσεις των Ελλήνων είναι απολύτως προστατευμένες.
Πληρώνουμε τους τραπεζίτες
Μην ξεχνάμε ότι το εν λόγω Ταμείο είναι δημιούργημα της Σύμβασης Δα­νειακής Διευκόλυνσης που μας επέβα­λε η τρόικα και στο οποίο έχει προβλε­φθεί να καταλήξουν τα 10 δισ. ευρώ από τα 110 δισ. ευρώ του αρχικού δα­νείου. Με άλλα λόγια, ο Έλληνας πο­λίτης δανείζεται χάνοντας «άνευ όρων και αμετάκλητα» την εθνική του κυρι­αρχία για να διασώσει όχι μόνο τους Γερμανούς, Γάλους και άλλους τραπεζίτες, αλλά και τους ντόπιους του επι­πέδου ενός Λαυρεντιάδη.
Μα γιατί με πιάνει αυτός ο παροξυ­σμός κινδυνολογίας; Πώς είναι δυνα­τόν να φαντάζομαι ότι καμιά κατάθε­ση νοικοκυριού δεν είναι προστατευ­μένη; Εδώ ολόκληρο ευρωσύστημα στήθηκε για να στηρίξει τις ελληνικές καταθέσεις κι εγώ τολμώ να το αμφι­σβητώ; Όχι βέβαια, απλώς αναρωτιέ­μαι: Ποιον μηχανισμό έχει το ευρωσύ­στημα για να εγγυηθεί συγκεκριμένα τις καταθέσεις; Στην Ελλάδα υπάρχει, έστω τυπικά, το ΤΕΚΕ. Στην ευρωζώνη τι υπάρχει; Τίποτε! Δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για κάλυψη ή εγγύηση των καταθέσεων, γιατί πολύ απλά το ευρώ θεμελιώθηκε ως μηχανισμός που εξαρχής αποκλείει τις πιστωτικές κρί­σεις σαν αυτή που ζούμε.
Τότε, πού βασίζονται όλοι αυτοί οι ανευθυνοϋπεύθυνοι που διαβεβαιώ­νουν τον κόσμο ότι οι καταθέσεις τους είναι εγγυημένες; Μα στην ύπαρξη της ΕΚΤ. Μην ανησυχείτε, μας λένε, υπάρ­χει η ΕΚΤ του κ. Τρισέ που εγγυάται τις καταθέσεις. Ερώτηση: Πόσα ρευστά διαθέσιμα διαθέτει η ΕΚΤ στην άκρη προκειμένου να εγγυηθεί τις κατα­θέσεις; Μην κάνετε τον κόπο να τους ρωτήσετε, δεν πρόκειται να απαντή­σουν, απλώς θα αρχίσουν τις γνωστές κραυγές. Θα σας απαντήσω ευθέως: η ΕΚΤ δεν διαθέτει κανενός είδους πρό­βλεψη για εγγύηση των καταθέσεων. Ούτε χρυσό, ούτε ρευστό. Μάλιστα, η ίδια η ΕΚΤ είναι σε τόσο δεινή θέση προσπαθώντας να αγοράσει ομόλογα των υπό πίεση και χρεοκοπία χωρών της ευρωζώνης, αλλά και λόγω της παροχής ρευστότητας στις τράπεζες, που βρίσκεται ήδη σε κατάσταση φα­λιμέντου. Γι’ αυτό και συνασπίστηκαν 6 κεντρικές τράπεζες, οι πιο μεγάλες και ισχυρές παγκόσμια, με επικεφα­λής την αμερικανική Fed, για να βοη­θήσουν την ΕΚΤ να συνεχίσει να παρέ­χει ρευστότητα στις τράπεζες και να εξακολουθήσει να αγοράζει κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης.
Τι μας λένε λοιπόν όλοι αυτοί οι ανευ­θυνοϋπεύθυνοι; Ότι η ΕΚΤ, που μόλις μετά βίας και με σωρηδόν χρηματοδο­τική ενίσχυση από το εξωτερικό - κυρίως τη Fed, που από το 2009 κόβει χρή­μα για να ενισχύει με δολαριακά swap και την ΕΚΤ - ίσα που ψιλοκαταφέρνει να κρατά στην επιφάνεια τις ευρωπαϊ­κές τράπεζες αλλά και τα κράτη που βρίσκονται υπό την πίεση των αγορών, εγγυάται τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών, αλλά και των άλλων Ευρωπαί­ων. Μα δεν κατάλαβες καλά, μπορεί να πει κάποιος. Αυτό που εξασφαλίζει η ΕΚΤ είναι η βιωσιμότητα των τραπεζών και επομένως απομακρύνει τον κίνδυ­νο μιας κατάρρευσης οπότε θα χαθούν οι καταθέσεις. Πόσο αλήθεια είναι κά­τι τέτοιο; Ας θυμηθούμε ένα τελευταίο περιστατικό: Την 1.9 φέτος κυκλοφό­ρησε επίσημα η πληροφορία ότι οι ειδι­κοί του ΔΝΤ εκτιμούν ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα χρειαστούν τουλάχιστον 200 δισ. ευρώ επανακεφαλαιοποίηση, προκειμένου να μην καταρρεύσουν. Η εκτίμηση αυτή είναι εύκολο να κατα­λάβει κανείς από πού βγαίνει, μια και βασίζεται στην υπόθεση ότι οι τράπε­ζες θα δεχτούν ζημιά από την έκθεσή τους στο χρέος των χωρών του Νότου, το πολύ 10% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που κατέχουν. Πρόκει­ται βέβαια για εκτίμηση εξαιρετικά αι­σιόδοξη με βάση τις εξελίξεις.
Ωστόσο, η πληροφορία αυτή προκά­λεσε πανικό στην ευρωζώνη. Ο Μπαρόζο και άλλοι αξιωματούχοι της Κομισιόν διέψευσαν με τα μανίας αυτές τις εκτιμήσεις. Ο εστεμμένος αυτο­κράτορας της ευρωζώνης, ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Τρισέ, τόνιζε σε δηλώσεις στο Reuters (5.9) ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης είναι υγιέστατες. Πράγμα που αποδείκνυαν και τα stress tests , τα οποία είχαν βγάλει ως ανάγκη επανακεφαλαιοποίσης των τραπεζών μό­λις 1,7 δισ. ευρώ. Και σχολιάζοντας τις εκτιμήσεις των ειδικών του ΔΝΤ, ο κ. Τρισέ απάντησε με όλο το αυτοκρατο­ρικό του μεγαλείο: «Υπάρχει μια πολύ σοβαρή διαφωνία σχετικά με τις μεθό­δους για τον υπολογισμό των αναγκών σε κεφάλαιο… Είμαι σίγουρος ότι η τε­λική εκτίμηση του ΔΝΤ δεν θα είναι αυ­τή». Ύστερα από δυο ημέρες βγαίνει η κ. Λαγκάρντ, διευθύντρια του ΔΝΤ, και διαψεύδει τους δικούς της ειδικούς σχετικά με τα 200 δισ. ευρώ.
Ξηλωθείτε για να τους σώσουμε

Δεν πέρασε ένας μήνας και ξαφνικά οι κάννουλες ρευστότητας έχουν ανοίξει στο μέγιστο δυνατό και όλοι στην ευρωζώνη συζητούν για την ανάγκη διάσωσης των τραπεζών. Αυτών που ήταν όλο υγεία, κατά δηλώσεις των ίδι­ων. Η Dexia για μια ακόμη φορά μέσα σε δυο χρόνια μπαίνει σε διασωλήνωση και καλούνται ο Βέλγος και ο Γάλλος φορολογούμενος να τη διασώσουν για μια ακόμη φορά. Πρόκειται για μια τράπεζα που, σύμφωνα με τα stress tests, είχε υπερεπάρκεια κεφαλαίων ακόμη και για
το πιο δυσμενές σενάριο. Κοινώς, παραμύθια. Ο Μπαρόζο ξαφνικά ανακάλυψε ότι οι τράπε­ζες χρειάζονται επείγουσα βοήθεια για να ενι­σχύσουν τα κεφάλαιά τους και ετοιμάζεται να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα επανακεφαλαιοποίησης.
Kaθ’ έξιν ψεύτες
Μπορείτε να μαντέψετε το ύψος αυτής της προτεινόμενης στήριξης; Αν σας έλεγα ότι κι­νείται στο ύψος των 200 δισ. ευρώ, θα λέγατε τίποτε; Ο έτερος δε Καππαδόκης, ο κ. Τρισέ, δήλωσε στο Ευρωκοινοβούλιο μόλις στις 11.10 ότι «η κρίση έχει αποκτήσει πια συστημική διά­σταση». Κι επομένως πρέπει να πληρώσουν για μια ακόμη φορά οι λαοί και τα κράτη της ευρω­ζώνης για να διασώσουν τις τράπεζες. Κοινώς, «κύριοι ξηλωθείτε»! Φυσικά δεν ενδιαφέρει κανέναν τους από πού θα αντληθούν τα κεφά­λαια αυτά, πόσοι άνεργοι θα δημιουργηθούν επιπλέον ως αποτέλεσμα αυτής της επανακεφαλαιοποίησης, ούτε η έκταση της ανέχειας και της φτώχειας που θα αγκαλιάσει το μεγα­λύτερο μέρος της κοινωνίας. Πρέπει να δια­σωθεί η πλασματική, εικονική οικονομία των τραπεζικών ενεργητικών, σε βάρος της πραγ­ματικής οικονομίας των μισθών, των συντάξε­ων, της δουλειάς, της μικρής και μεσαίας επι­χείρησης.
Γιατί όμως πρέπει να τους πιστέψουμε για μια ακόμη φορά; Γιατί να πιστέψουμε ότι με τη νέα δόση επανακεφαλαιοποίησης θα βγούμε σε ξέφωτο; Εδώ πρόκειται για καθ’ έξιν ψεύτες και κατ’ επάγγελμα λωποδύτες. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Το καπιταλιστικό σύστημα, η οικονο­μία της αγοράς, ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονομάσετε, κατέληξε να διοικείται διεθνώς και ιδίως στην ευρωζώνη από μια ληστοσυμμορία, από έναν υπόκοσμο στις κορυφές της. Και εμείς φυσικά πρέπει να τους πιστεύουμε πάντα. Ακόμη κι όταν πιάνονται στα πράσα να λένε τα χειρότερα ψέματα προκειμένου να χώ­σουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι τους στην τσέπη των λαών και των κρατών.
Βεβαίως υπάρχουν και εκείνοι που λένε ότι το να πεις ψέματα, π.χ. ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών είναι απολύτως διασφαλι­σμένες, δεν είναι κακό γιατί έτσι αποτρέπεις τον πανικό.
Την κοπανάνε...

Το δυστύχημα γι’ αυτούς είναι ότι δεν υπάρ­χει καλός και κακός απατεώνας. Υπάρχει μόνο απατεώνας. Κι απατεώνας είναι εκείνος που λέει ενσυνείδητα ψέματα για να παραπλανήσει την κοινή γνώμη και να αποστρέψει το βλέμμα της από τη ληστεία που συντελείται σε βάρος των νοικοκυριών από τους τραπεζίτες.

Όσο για την επίσημη πτώχευση, μην ανησυ­χείτε. Έχει ήδη ξεκινήσει. Δείτε τι συμβαίνει με τις τράπεζες. Ο πίνακας που παραθέτουμε είναι άκρως διαφωτιστικός. Τι σημαίνουν αυ­τές οι κάθετες πτώσεις: Οι βασικοί μέτοχοι των τραπεζών, οι μεγαλοτραπεζίτες και τα επενδυ­τικά κεφάλαια ξεπουλούν και την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια μαζί με τα λεφτά των καταθετών στις τσέπες τους. Πιστεύουν ότι με την επίσημη πτώχευση της χώρας θα καλυφθούν τα ίχνη τους μέσα στον πανικό και έτσι θα τη γλιτώσουν με την κατάχρηση των καταθέσεων που έχει ήδη συντελεστεί στις τράπεζές τους. Άλλωστε, υπάρχει πάντα το γνωστό πολιτικό προσωπικό για να φορτώσει τα σπασμένα στο γνωστό υποζύγιο. Αρκεί να του δοθεί η ευκαι­ρία. Κι ο κ. Σαμαράς είναι πάντα διαθέσιμος να συνδράμει, εκεί που θα αποτύχει η σημερινή κυβέρνηση.

http://kostasxan.blogspot.com/2011/10/blog-post_8245.html