Το μυστικό υγείας που κρύβει το… ούζο

 

Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ έχει ευεργετική επίδραση στον οργανισμό, σύμφωνα
με δεκάδες επιστημονικές μελέτες.
Τώρα όμως, μία άλλη μελέτη αναγάγει ένα ελληνικό αλκοολούχο ποτό σε πολύτιμο σύμμαχο υγείας.
Το ούζο βρέθηκε ότι βοηθάει στην απορρόφηση του σιδήρου των τροφών από τον οργανισμό, εξαιτίας του γλυκάνισου, του βασικού συστατικού του ούζου.Την ίδια επίδραση έχουν και όσα άλλα ποτά (π.χ. τσίπουρο) που περιέχουν γλυκάνισο.
Το όφελος από το ούζο αφορά σε ένα ποτηράκι την ημέρα.


- See more at: http://www.xorisoria.gr/

Αυτός ο άνθρωπος ξόδεψε 25 χρόνια για να σκαλίζει λεπτομερώς σπηλιές! [εικόνες, βίντεο]

 

Ο καλλιτέχνης Ra Paulette έχει περάσει τα τελευταία 25 χρόνια στους λόφους του Νέου Μεξικού για να σχεδιάσει τα σπήλαια. Ο άνθρωπος αυτός είναι 67 ετών δεν χρησιμοποίει κανένα μηχάνημα αλλά απλά εργαλεία για να φτιάξει το σπήλαιο όπως θέλει.

Οι σπηλιές είναι σκαλισμένες με το χέρι από τον Ra Paulette και μοιάζουν σαν μουσεία τέχνης.

Ο καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει μια ντουζίνα από σπηλιές καθώς έχει περάσει σχεδόν την μισή του ζωή σε αυτές.

Κάθε μια από αυτές τις τεχνητές σπηλιές έχουν ένα μοναδικό εσωτερικό σχεδιασμό.

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει μόνος του όλες αυτές τις σπηλιές

 

- See more at: http://www.xorisoria.gr

3.000 βότανα στο Πήλιο...Το βουνό με τα περισσότερα βότανα στον κόσμο

Το βουνό των λουλουδιών και των φαρμακευτικών βοτάνων ήταν από την αρχαιότητα το Πήλιο, όπου έχουν εντοπιστεί και καταγραφεί περίπου 3.000 βότανα, στο πέρασμα των αιώνων. Έχει υπολογιστεί ότι η χλωρίδα του Πηλίου περιλαμβάνει τουλάχιστον 1500 είδη
φυτών, με πιο ... σπάνια τα δύο ενδημικά είδη του Πηλίου, την σολντανέλλα του Πηλίου, που φυτρώνει στις όχθες ρυακιών, σε δύο μόνο τοποθεσίες και την κενταύρια της Δράκειας, που ήταν, σύμφωνα με την μυθολογία, φυτό προσφιλές στον Κένταυρο Χείρωνα. Επτά ακόμη είδη φυτών είναι ενδημικά των βουνών της Ανατολικής Ελλάδας και περιλαμβάνουν την αλκάννα του Πηλίου, τον βόλανθο της Θεσσαλίας, την καμπανούλα την κυρτή, την καμπανούλα την θεσσαλή, τον δίανθο τον κηρώδη, το βερμπάσκο του αφεντούλη και την βιόλα του Ράους.

Σύμφωνα με τις έρευνες μελετητών και βοτανολόγων, στο Πήλιο φυτρώνουν και πολλά ενδιαφέροντα είδη που δεν είναι ενδημικά, όπως: κενταύρια η κεκαυμένη, σιληνή η συμπαγής, λεσκουερέουξια η συριακή, πρίμουλα του Σίμπθορπ κ.ά.. Πολλά άλλα είδη είναι κοινά στα βουνά της Κεντρικής Ελλάδας όπως: ελλέβορος ο κυκλόφυλλος, ανεμώνη η χαρίεσσα, δωρόνικο το ανατολικό, αγγελική η δασική, ηρύγκιο το αμεθύστινο, βιόλα η θεσσαλική, υπερικό το διάτρητο, επιλόβιο το δασύτριχο, κορονίλλα η έμερος, λωτός ο κερατιοφόρος, κεράστιο το πάλλευκο, παπαρούνα η αμφίβολη, κρόκος ο βελούχιος, σκίλλα η δίφυλλη, μωβ κρίνος, κόκκινος κρίνος, βερονίκη η χαμαιδρύς κ.ά.

Εξέχουσα θέση μεταξύ των μελετητών της χλωρίδας του Πηλίου κατέχει ο γνωστός συμπολίτης φαρμακοποιός κ. Κυριάκος Νησιώτης, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «το Πήλιο έχει 3000 βότανα, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν γνωστά από παλαιοτάτων χρόνων και μάλιστα το κενταύριο χρησιμοποιούνταν από τον Κένταυρο Χείρωνα για θεραπευτικούς σκοπούς». Παράλληλα, ο κ. Νησιώτης αναφέρει ότι «τα θεραπευτικά φυτά που χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους, φύονται στο Πήλιο, ενώ μερικά από αυτά ήταν γνωστά από τον σοφό ιατρό Κένταυρο Χείρωνα, ο οποίος δίδαξε ιατρική στον θεωρούμενο υιό του Απόλλωνος και της Κορωνίδας και βασιλέα της Τρίκκης». Ο πλούτος του βουνού σε θεραπευτικά βότανα από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα συνδυάζεται με τον μύθο του Κενταύρου Χείρωνα, γιο του Κρόνου, που διδάσκει στον Ασκληπιό την ιατρική τέχνη. Κοντά του μαθήτευσαν ο Ηρακλής, ο Αχιλλέας και ο Ιάσονας, που ξεκίνησε να φέρει από την μακρινή Κολχίδα το Χρυσόμαλλο δέρας με την κατασκευασμένη από τα αιωνόβια δένδρα του Πηλίου Αργώ.

Άπαντες οι γιατροί της αρχαιότητας, με κορυφαίο τον πατέρα της ιατρικής, τον Ασκληπιό, χρησιμοποιούσαν θεραπευτικά βότανα από το Πήλιο. Ομοίως και τα τέκνα του Ασλκηπιού, Μαχάων, που θεωρείτο χειρουργός και Ποδαλείριος, που ήταν μάλλον παθολόγος. Οι δύο άνδρες «συμμετείχαν στην πολιορκία της Τροίας, διδάχτηκαν ιατρική από τον πατέρα τους και δίδαξαν στην συνέχεια ιατρική στους μαθητές τους, τους λεγόμενους Ασκληπιάδες, χρησιμοποιώντας πάντα θεραπευτικά βότανα από το Πήλιο» σημειώνει ο κ. Νησιώτης.

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/11/3000.html

ΠΡΕΠΕΙ να φυτέψεις ρίγανη στη γλάστρα. ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ!

Η ρίγανη είναι το μυρωδικό που θα έπρεπε να έχει σε γλάστρα κάθε ελληνικό σπίτι, για πολλούς λόγους:

Η μυρωδιά της φρεσκοκομμένης ρίγανης δεν συγκρίνεται με εκείνη της αποξηραμένης.
Σύμφωνα με τον Γαληνό, τον φημισμένο
Έλληνα γιατρό της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η χλωρή (και όχι η ξερή) ρίγανη συγκαταλέγεται στα βότανα που λεπταίνουν και δυναμώνουν το σώμα.

Νοστιμίζει πολλά ελληνικά φαγητά (φρέσκια ή ξερή) – και όχι μόνο τη χωριάτικη σαλάτα.
Στην Ελλάδα φυτρώνει η καλύτερη ρίγανη παγκοσμίως, άρα επιβάλλεται να την απολαμβάνουμε και… σπιτική κατευθείαν από το μπαλκόνι μας.
Είναι εξαιρετικό φαρμακευτικό φυτό (φυσικό αντιβιοτικό) με αντιβακτηριακές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Εξολοθρεύει τα παράσιτα του εντέρου και τονώνει το πεπτικό σύστημα.
Είναι αντικαρκινογόνο βότανο.
Περιέχει φυτοοιστρογόνα, πολύ χρήσιμα (κυρίως) στις γυναίκες.
Απωθεί εχθρούς και ασθένειες των φυτών προστατεύοντας όχι μόνο τον εαυτό της αλλά και τα διπλανά φυτά.
Λίγη ρίγανη μέσα στην τροφή των πτηνών τα προστατεύει από αρρώστιες.

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/11/blog-post_9508.html

Ενα μανιτάρι κρύβει το μυστικό της... αθανασίας!

Το μανιτάρι της αθανασίας ή ganoderma lucidum, όπως είναι η λατινική του ονομασία, έχει πλήθος από ευεργετικές ιδιότητες.

Το σπάνιο για τη χώρα μας είδος μανιταριού, γανόδερμα το λαμπερό, βρίσκεται δύσκολα στην
Ελλάδα, υπάρχει σε αφθονία μόνο στο Πήλιο και καθώς δεν τρώγεται -επειδή είναι πάρα πολύ σκληρό, σαν ξύλο- εδώ και λίγο καιρό κυκλοφορεί με τη μορφή κάψουλας από φαρμακευτική εταιρεία ως συμπλήρωμα διατροφής ή ως αποξηραμένες φέτες στα Γρεβενά.


Ενα κομμάτι φέτας που βράζει σε νερό γίνεται ένα τέλειο αφέψημα που έχει ευεργετικές ιδιότητες και βοηθά στη χοληστερόλη, στην υπέρταση, στην αϋπνία, στο στρες, στην κατάθλιψη, στη μείωση του σακχάρου και των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, καταπολεμά την ανδρική υπογονιμότητα, τονώνει το ανοσοποιητικό κ.ά.

«Το γανόδερμα το λαμπερό, όπως είναι γνωστό αυτό το είδος, -ganoderma lucidum η λατινική του ονομασία- συναντάται πάνω σε νεκρά ξύλα πλατύφυλλων ή κωνοφόρων. Είναι και το ίδιο πολύ ξυλώδες, γι' αυτό και δεν τρώγεται, συνήθως δε οι συλλέκτες μανιταριών ούτε καν το μαζεύουν, γιατί δεν το χρειάζονται», είπε στο «Εθνος» ο συλλέκτης μανιταριών, συγγραφέας και πλέον ειδικός πάνω στα μανιτάρια, Γιώργος Κωνσταντινίδης.

Το μανιτάρι της αθανασίας ή ganoderma lucidum, όπως είναι η λατινική του ονομασία, έχει πλήθος από ευεργετικές ιδιότητες. Τα θεραπευτικά οφέλη είναι γνωστά εδώ και 4.000 χρόνια. Οι συλλέκτες μανιταριών δεν το μαζεύουν, γιατί είναι σκληρό σαν ξύλο και δεν τρώγεται

Σύμφωνα με την περιγραφή του κ. Κωνσταντινίδη, το καπέλο του μανιταριού έχει μήκος 15 εκατοστά, είναι μονοετές και ακανόνιστα κυκλικό. Η επάνω επιφάνειά του είναι σκληρή, γυαλιστερή, με ομόκεντρες αυλακώσεις, κίτρινη κεραμιδόχρωμη ή καφεκοκκινωπή.

«Το μανιτάρι αυτό δεν τρώγεται, ωστόσο επιστημονικές έρευνες του αναγνωρίζουν θεραπευτική δράση: ενεργειακή φόρτιση, τόνωση του ανοσοποιητικού, παρεμπόδιση εμφάνισης και ανάπτυξης όγκων, αναλγητική, αντιφλεγμονώδης, αντιηπατιτιδική, αντιοξειδωτική, αντι-ιική, αντιτασική, καρδιοτονωτική, αποτοξινωτική, αντι-ΗΙV κ.ά.», σημείωσε ο κ. Κωνσταντινίδης.

Τις ιδιότητες αυτές του γανοδέρματος είχαν ανακαλύψει σχεδόν 4.000 χρόνια πριν οι Κινέζοι και η αποξηραμένη σκόνη του χρησιμοποιούνταν από μέλη της δυναστείας των Μινγκ, τα οποία έλεγαν πως είχαν ανακαλύψει «το μυστικό της μακροζωίας», ενώ στην Ιαπωνία -όπως και σε άλλες χώρες- είναι γνωστό ως Ρέισι - το μανιτάρι της αθανασίας.

Το έλαιο

Στην Ασία μάλιστα είναι τόσο διαδεδομένο το έλαιο του γανοδέρματος που προέρχεται από τους σπόρους του μανιταριού, που αποτελεί ένα από τα πιο ακριβά είδη. Είναι χαρακτηριστικό πως για ένα κιλό έλαιο χρειάζονται περίπου 1.000 κιλά μανιταριών, που βρίσκονται δύσκολα σε περιοχές συχνά απάτητες από τον άνθρωπο.

Οι ειδικοί σημειώνουν ότι το γανόδερμα περιέχει ενεργούς πουσακχαρίτες, εργοστερόλες, αλκαλοειδή, ακόρεστα λιπαρά οξέα, βιταμίνες, μέταλλα, πρωτεϊνες, αλλά και 75% νερό.

Αν και δεν έχουν καταγραφεί σοβαρές παρενέργειες από την υπερδοσολογία του -καθώς είναι μη τοξικό ακόμη και σε μεγάλες δόσεις-, συνιστάται η περιορισμένη κατανάλωσή του, καθώς σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ζαλάδα, ξηροστομία ή διάρροια, όχι όμως κάτι σοβαρότερο.

ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
ritzal@pegasus.gr

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/11/blog-post_2205.html

Χωρίς λόγια: 8χρονος ήρωας έσωσε 6 συγγενείς του και κάηκε προσπαθώντας να σώσει τον έβδομο!

 

O 8χρονος Tyler Doohan ζούσε στην περιοχή του East Rochester της Νέας Υόρκης.
Το βράδυ της Παρασκευής κατάφερε να απεγκλωβίσει έξι συγγενείς του από το φλεγόμενο σπίτι τους πριν βρει τραγικό θάνατο προσπαθώντας να σώσει και έβδομο άτομο.
Το αγόρι βρέθηκε νεκρό δίπλα από τον ανάπηρο παππού του τον οποίο προσπαθούσε να τραβήξει έξω από τις φλόγες. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε προκαλώντας θλίψη στους οικείους του και στην τοπική κοινωνία. Τραγική κατάληξη είχε και ο ηλικιωμένος άνδρας.
«Μας έκανε υπερήφανους. Αλλά τον θέλω πίσω», δήλωσε η μητέρα του στο CNN, προσθέτοντας πως ο παππούς ήταν «ο καλύτερος φίλος» του μικρού.
Ο Tyler βρέθηκε στο σπίτι των συγγενών του (θείων του) για να περάσει το σαββατοκύριακο. Όταν αντελήφθη τη φωτιά, ξύπνησε τους έξι συγγενείς του οι οποίοι πρόλαβαν με την καθοδήγηση του να βγουν από το οίκημα.

- See more at: http://www.xorisoria.gr/

Ροζ ιστορία κατασκοπείας στη νήσο Ρω με μπικίνι και θαλαμηγό! ΜΕ ΚΥΡΙΕΣ -ΚΑΜΟΥΦΛΑΖ ΚΑΤΕΓΡΑΦΑΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΚΟΠΙΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο Γιάννης Κοκκινίδης >Ιστορία κατασκοπείας που θυμίζει ταινία Τζέϊμς Μποντ εκτυλίχθηκε, το καλοκαίρι που μας πέρασε, στη Ρω(!). Διαδραματίστηκαν απίστευτες σκηνές πάνω ,στο πανέμορφο αυτό νησάκι, που είναι μια «κουκκίδα» γης στο απέραντο γαλάζιο.
Η ηρωίδα του ζούσε κάποτε εκεί, για να βλέπει μόνο και μόνο τη γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει «υπερήφανη» πάνω σε αυτό. Σίγουρα, η γνωστή σε όλους μας, « Κυρά της Ρω» δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί τι θα συνέβαινε χρόνια μετά που θα «έφευγε».
Βέβαια η συγκεκριμένη ελληνίδα, ούτε από υφαλοκρηπίδες ήξερε, ούτε από ΑΟΖ γνώριζε, το μόνο που την έκανε «πλούσια» και την γέμιζε αμέτρητη περηφάνια ήταν να βλέπει τη σημαία μας να κυματίζει εκεί, στο τελευταίο σύνορο της Ελλάδος στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Δεν ήξερε και ούτε την ενδιέφεραν τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων.
Ωστόσο από τότε πολλά έχουν αλλάξει. Το Καστελόριζο μαζί με τις δύο νησίδες , Στρογγύλη και Ρω, αποτελούν περιοχές μεγάλης στρατηγικής σημασίας πια. Να θυμίσουμε πως η Άγκυρα επίσημα έχει δηλώσει πως το Καστελόριζο απλά... βρίσκεται στη Μεσόγειο και αυτό δεν σημαίνει τίποτα απολύτως. Συμμετέχοντας το newpost στην προχτεσινή επίσκεψη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του Πενταγώνου στα ακριτικά φυλάκια της Ρω και της Στρογγύλης, πληροφορήθηκε μία ιστορία κατασκοπίας που γνωστοποιήθηκε στον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Δένδια, ο οποίος και αυτός αιφνιδιάστηκε βέβαια με τα όσα άκουσε.
Συνέβη σε μία ψηφιακή εποχή, όπου όλοι πιστεύουν ότι με την ύπαρξη δορυφόρων, είναι άχρηστη η παράνομη λήψη φωτογραφιών με επίγειες διαδικασίες. Συγκεκριμένα ανώτερος αξιωματικός του ΓΕΣ , ανέφερε πως το καλοκαίρι που μας πέρασε ότι:
« Ήρθε και έδεσε από την πίσω πλευρά του νησιού, που δεν είναι απευθείας ορατή σε εμάς μία μεγάλη θαλαμηγός. Επτά γυναίκες φορώντας το μπικίνι τους, άρχισαν να βουτούν στη θάλασσα. Όπως ήταν αναμενόμενο η εικόνα αυτή, μονοπώλησε το ενδιαφέρον των φαντάρων με το αναπάντεχο θέαμα που αντίκρισαν.
Ο επικεφαλής, όμως, εδώ ήταν “αστέρι”. Διαπίστωσε ότι κάτι περίεργο ...«μύριζε». Το πλήρωμα της θαλαμηγού είχε σηκώσει κρυφά τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι, την ώρα που οι γυναίκες έπεφταν στη θάλασσα. Πίστευε το πλήρωμα ότι δεν θα γίνονταν αντιληπτό και ότι όλοι οι άνδρες εδώ θα χάζευαν το θέαμα που πρόσφεραν οι γυναίκες. Οι επτά κοπέλες σίγουρα ήταν το καμουφλάζ.
Ο επικεφαλής αξιωματικός αντιλήφθηκε το αεροπλανάκι αυτό και ειδοποίησε αμέσως το Λιμενικό να σπεύσει καθώς εκείνοι (οι στρατιώτες) δεν είχαν ούτε τα μέσα, αλλά ούτε και αρμοδιότητα να επέμβουν. Σε λίγη ώρα το ταχύπλοο σκάφος του Λιμενικού Σώματος βρίσκονταν εδώ και έπιανε επ αυτοφόρω το πλήρωμα της θαλαμηγού, που χειρίζονταν το τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι στο οποίο βρέθηκε το κατασκοπευτικό υλικό. Το αεροπλανάκι αυτό είχε κάμερα και κατέγραφε την αμυντική θωράκιση της Ρω.
Συγκεκριμένα κατέγραφε σε ποια σημεία έχουμε σκοπιές και πολλά άλλα. Όλο το υλικό αυτό κατασχέθηκε. Από τη θάλασσα οι άνδρες του Λιμενικού έβγαλαν και τις κυρίες που υποτίθεται ότι είχαν έρθει εδώ με τη θαλαμηγό, για να απολαύσουν τα κρυστάλλινα νερά της Ρω. Σε όλους και σε όλες, πέρασαν χειροπέδες και τώρα βρίσκονται στη φυλακή ,περιμένοντας να δικαστούν για κατασκοπία».
Όλα τα παραπάνω αναφέρθηκαν στον προχτές στον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Δένδια ,χωρίς αναλυτικές λεπτομέρειες καθώς δεν υπήρχε ο απαιτούμενος χρόνος. Απλά η στρατιωτική ηγεσία ήθελε να καταστήσει κοινωνό τον υπουργό ότι πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως φαίνονται. Ταυτόχρονα και οι νέοι έφεδροι που βρέθηκαν εκεί για να φυλούν το νησάκι αυτό συνειδητοποίησαν πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τους.
Στην ερώτηση του newpost τι υπηκοότητας ήταν το πλήρωμα της θαλαμηγού μας απάντησε ο αξιωματικός του Στρατού, ότι η εντύπωση που αρχικά σχηματίστηκε από τα χαρτιά που είχαν μαζί τους ήταν πως δήλωναν ...ελληνογερμανοί. Δυστυχώς μάθαμε τυχαία το περιστατικό αυτό  και μπορεί να μην την ακούγαμε ποτέ αν δεν πήγαινε εκεί ο υπουργός και ο συγκεκριμένος ανώτατος αξιωματικός...
Ο υπουργός Νίκος Δένδιας θέλησε να επισκεφτεί τα φυλάκια σε Στρογγύλη και στη Ρω για να στείλει μηνύματα στην Τουρκία ότι δεν παραιτούμαστε από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Παράλληλα   ο υπουργός ειπε και  ένα ευχαριστώ στους φαντάρους που υπηρετούν εκεί, εκπροσωπώντας την πολιτεία .
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

 

newpost

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/11/blog-post_976.html

Η λέξη Έλληνας απαγορευόταν επι 1.500 χρόνια με ποινή θανάτου!

Του Θωμά Ηλιόπουλου*
Η μεγαλύτερη καταστροφή του ελληνισμού –χωρίς αμφιβολία– έγινε κατά τη διάρκεια του 4ου μ.Χ. αιώνα. Από τότε και για τα επόμενα 1500 χρόνια ακόμη και το όνομα Έλληνας απαγορεύτηκε τελείως να χρησιμοποιείται.


Στη διάρκεια αυτών των 1500 ετών ψάξτε να βρείτε το όνομα Έλληνας σε ό,τι έμεινε γραπτό στην eλληνική γλώσσα. Δεν υπάρχει. Έγινε καταπιεστικά Ρωμαίος ή Ρωμιός και η Ελλάδα και οι Έλληνες ξεχάστηκαν για πάντα.

Το όνομα Έλληνας ήταν απαγορευμένο επί ποινή ΘΑΝΑΤΟΥ.
Συκοφαντήθηκε ανελέητα και κακόβουλα και έγινε συνώνυμο του ειδωλολάτρη, μία λέξη ειδικά κατασκευασμένη για τους έλληνες μόνο με «πνευματική» μανία.

Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του Βυζαντίου και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον έλληνα και για αυτό έγινε ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό. Κανένας άλλος λαός στον κόσμο δεν πέταξε το όνομά του για να πάρει το όνομα του κατακτητή. Θλιβερό κατάντημά μας. Έμεινε, όμως, η ελληνική γλώσσα η οποία εξυπηρέτησε το εκάστοτε κατεστημένο, αλλά και αυτή αλλοιώθηκε βάναυσα να το υπηρετεί. Χιλιάδες λέξεις της πήραν άλλη σημασία που ήθελαν οι κατακτητές οι οποίοι ήξεραν ότι ένα λαό τον κατακτάς όταν όντως του αλλάζεις τη γλώσσα του.

Η 25η Μαρτίου 1821 έφτασε σαν ένας εφιάλτης και τον ξύπνησε, γιατί στο βαθύ υποσυνείδητο όλοι οι σκλάβοι Ρωμιοί ήξεραν ότι ήταν «Έλληνοι». Ευτυχώς τους είχε μείνει και αυτό μέσα στη ρωμαίικη παράδοση. Τα δημοτικά μας τραγούδια και πάλι ευτυχώς κράτησαν κάτι από αυτή την καταστροφική ισοπέδωση. Αυτή ήταν η ζοφερή κατάσταση των Ελλήνων όταν ανέτειλε το 1821.
Κατά την Αναγέννηση οι Ευρωπαίοι μάς «άνοιξαν» λίγο τα μάτια, αλλά η λάμψη της, δυστυχώς, δεν μπορούσε να φτάσει σε κάθε ελληνική γωνιά της Μεσογείου. Εξάλλου ακολούθησαν και τα 400 χρόνια της μαύρης Τουρκοκρατίας.

Μέχρι και το 1821 –και πολύ μετά από αυτό– η πραγματικότητα ήταν ότι όλος ο Ελληνισμός έμεινε πρώτα από όλα ανιστόρητος και συνεπώς ανελλήνιστος. Η ρωμιοσύνη τον κρατούσε απολίτιστο και κάτω από την εξουσία των δογμάτων και τον τυραννούσε πολιτικά, αλλά περισσότερο πνευματικά.

Ακόμη και μετά το 1821 η Ευρώπη φιλελληνικά προσπάθησε να μάς βοηθήσει, αλλά το ρωμαίικο έμεινε πάντοτε εναντίον της Ελλάδας και κάθε τι ελληνικό. Ακόμη και σήμερα ονομάζουμε τους προγόνους μας, τους φωτοδότες της ανθρωπότητας φευ, τους ιδεολάτρες που έσπειραν το σημερινό μας πολιτισμό, χλευαστικά τους υποβιβάζουμε και τους αποκαλούμε αηδιαστικά ειδωλολάτρες!

Η ελληνικότητά μας ακόμη και σήμερα διαστρεβλώνεται, τις περισσότερες φορές αποκρύπτεται και αλλοιώνεται τόσο άδικα ώστε να την απωθούμε. Ο σημερινός έλληνας αγνοεί τελείως το παρελθόν του και τον εαυτό του. Με τη ρωμιοσύνη γίναμε ένας λαός σχιζοφρενής. Τι μέλλον μπορεί να έχει ένας λαός ο οποίος δεν γνωρίζει την ένδοξη ιστορία και το λαμπρό παρελθόν του το οποίο θα πρέπει να τον οδηγεί στο μέλλον για σημαντικότερα κατορθώματα;

Οι Ευρωπαίοι ακόμη και σήμερα περιμένουν σπίθες αναλαμπής από τον ελληνισμό που δεν έρχονται.


Ως ρωμιοί τι έχουμε δώσει στον κόσμο; Η Ευρώπη κατά την Αναγέννηση αναγεννήθηκε μέσα στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Εμείς είμαστε αιώνες πίσω και ζούμε μέσα σε ένα δογματισμό και κρατικισμό που δεν είναι ελληνικά και αυτό ακριβώς μας απομονώνει από την Ευρώπη, αλλά περισσότερο εκμηδενίζει τις δημιουργικές δυνάμεις του Ελληνισμού. Με μία τόσο μακραίωνη ταπείνωση, ο σημερινός Έλληνας δεν γνωρίζει το χθες και είναι ανίκανος να προβλέψει και να βαδίσει στο ελληνικό του μέλλον. Αυτό μας έχει φέρει σε μία κατάσταση βαρβαρότητας που τη ζει σήμερα ο Έλληνας μέσα στη χρεοκοπία του.

Το πιο σημαντικό πράγμα που μας έφερε τα ο 1821 –εκτός από την ελευθερία από τον τουρκικό ζυγό– είναι που ξαναέφερε στην επιφάνεια και ζωντάνεψε τα ονόματα Ελλάς και Έλληνες. Να, λοιπόν γιατί η γενναία Ελληνική Επανάσταση αφορίστηκε τόσο πανηγυρικά! Η ρωμιοσύνη μάς ήθελε ανιστόρητους, βάρβαρους και σκλάβους. Ποιος το αμφιβάλει αυτό;
Εάν έχετε διαβάσει δύο-τρία βιβλία Ιστορίας, βάλτε το χέρι στην καρδιά σας και πέστε ότι όλα τα ανωτέρω είναι ψέματα. Η καρδιά που χτυπάει ελληνικά και βλέπει ελεύθερα και με πόνο την κατάντιά μας, θα ομολογήσει την αλήθεια που φαίνεται με γυμνό μάτι. Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.

Είχε απόλυτο δίκιο ο ποιητής μας Κωστής Παλαμάς που διακήρυξε:
Αυτό το λόγο θα σας πω
δεν έχω άλλο κανένα,
Μεθύστε με το αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα.
Μόνο τότε θα ψάλλουμε με πολλή υπερηφάνεια τα αθάνατα λόγια του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
Των ελλήνων τα ιερά
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη
Χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά!
ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Ας σκεφτούμε ΟΜΩΣ τι μας λένε και τι μας συμβουλεύουν τα λόγια αυτά!

*Ο ΘΩΜΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ είναι εκπαιδευτικός στη Μελβούρνη και αρθρογράφος σε ομογενειακά και Ελληνικά έντυπα

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/11/1500.html

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ;

 

Έτσι διαπραγματεύονται! Χαρδούβελης: "Είπαμε στην τρόϊκα ότι αν δεν κάνει πίσω θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν μας άκουσε" 

 Δεν τους ενδιαφέρει ποιος είναι στην εξουσία και αν θα έχουμε εκλογές το Μάρτιο αποκάλυψε ο υπουργός Οικονομικών συνομιλώντας με βουλευτές Βόμβα Χαρδούβελη για το κλίμα των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με την τρόϊκα στο Παρίσι. Ο υπουργός Οικονομικών, σε πηγαδάκι που είχιε με βουλευτές, αμέσως μετά τη συνάντηση με τους κ.κ. Αντ. Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο στο Μέγαρο Μαξίμου, αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση προσπαθούσε να πείσει τους εκπροσώπους των δανειστών να κάνουν …πίσω με το επιχείρημα ότι, σε διαφορετική περίπτωση, η χώρα θα οδηγηθεί στις κάλπες και θα έρθει... στην εξουσία το ΣΥΡΙΖΑ. Οι εκπρόσωποι της τρόϊκας, παρά ταύτα, όπως είπε, ο κ. Χαρδούβελη παρέμειναν ανένδοτοι. «Το πιο σκληρό και αδιάλλακτο ήταν το Ταμείο .Δεν κάνουν βήμα πίσω και δεν τους ενδιαφέρει ποιος είναι στην εξουσία και αν θα έχουμε εκλογές το Μάρτιο», αποκάλυψε. «Μπορεί να έχουμε ολοκληρώσει το 99% των δεσμεύσεών μας, όμως αυτοί θέλουν και το 1%!». On camera πάντως ο υπουργός Οικονομικών, αμέσως μετά τη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, επιχείρησε να κρατήσει τα προσχήματα. Ετσι, επιβεβαίωσε το ενδεχόμενο επιμήκυνσης – παράτασης του υπάρχοντος προγράμματος και μετά την 31η Δεκεμβρίου 2014. «Καλά πήγε», είπε ο κ. Χαρδούβελης, αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις στο Παρίσι. «Υπήρξε πρόοδος. Δεν κλείσαμε τα θέματα, συνεχίζουμε». Σε σχέση με την παράταση του προγράμματος ο κ. Χαρδούβελης ανέφερε πως «Μπορεί να υπάρξει παράταση για μικρό διάστημα για τεχνικούς λόγους» Μάλιστα λίγη ώρα αργότερα το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε σχετική ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία «ο κ. Χαρδούβελης δεν έχει κάνει καμία αναφορά στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. «Σε ό,τι αφορά τη στάση των δανειστών ανέφερε απλώς ότι το ΔΝΤ εμφανίζεται αδιάφορο για το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα», προστίθεται στην ανακοίνωση.



Από hitandrun
http://harryklynn.blogspot.gr/2014/11/blog-post_709.html

Ο Έλληνας του Mini Cooper, Άλεκ Ισιγκόνις!

Ο ελληνικής καταγωγής σχεδιαστής που έγινε σερ!

Ένας έλληνας μετανάστης από τη Σμύρνη, ο Αλέξανδρος Ισσιγόνης (ή Ισιγώνης, κατά άλλη γραφή), έμελλε να αλλάξει την ιστορία της αυτοκίνησης όταν από την πένα του ξεπήδησε το πλέον θρυλικό μικρό του κόσμου. 
Αέναα δημοφιλές, το Mini Cooper και τα μοντέλα του, που κατασκεύαζε η βρετανική Austin Morris, κατέκλυσαν τους δρόμους της οικουμένης στέλνοντας τον δημιουργό τους στην απόλυτη δόξα. Μέχρι και ιππότης χρίστηκε ο βρετανός υπήκοος Ισιγκόνις για το πνευματικό του παιδί! 

Οραματιστής και διανοούμενος, ο Ισιγκόνις περιφρονούσε τις συμβάσεις και δεν δεχόταν εύκολα τις συμβουλές των τρίτων. Μόνο αυτός ήξερε εξάλλου τη λύση στα θέματα που τον απασχολούσαν και δεν αντιδρούσε καθόλου καλά στις αμφισβητήσεις της δουλειάς του, παραιτούμενος συχνά όταν έμπαινε στο στόχαστρο της διεύθυνσης. 

Δεν πίστευε άλλωστε καθόλου στην ομαδική δουλειά, κάτι που σφράγισε με τη μνημειώδη ατάκα του: «Η καμήλα είναι ένα άλογο που σχεδιάστηκε από επιτροπή»! Ταυτοχρόνως, σιχαινόταν τα μαθηματικά, στα οποία έβλεπε τον πραγματικό εχθρό κάθε δημιουργικού νου. 

Με όλα αυτά, ο Ισιγκόνις ήταν προορισμένος είτε να αποτύχει οικτρά στη ζωή είτε να μετατραπεί σε ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της αυτοκινητοβιομηχανίας, μια σωστή σχεδιαστική και μηχανική μεγαλοφυΐα. Κι αν κρίνουμε από το έργο του, έκανε μάλλον το δεύτερο…

Πρώτα χρόνια 

Ο Αλέξανδρος Αρνόλδος Κωνσταντίνος Ισσιγόνης (ή Ισιγώνης) γεννιέται στις 18 Νοεμβρίου 1906 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας με το μηχανικό δαιμόνιο να κυλά στις φλέβες του. Τόσο ο πατέρας όσο και ο παππούς του ήταν μηχανικοί: ο παππούς του είχε εργαστεί στη βρετανική κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου μεταξύ Σμύρνης-Αϊδινίου (κάτι που του εξασφάλισε τη βρετανική υπηκοότητα) και ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης μονάδας παραγωγής λεβήτων. Όσο για τη μητέρα του, Χίλντα Πρόκοπ, ήταν βαυαρικής καταγωγής, κόρη γνωστού και ευκατάστατου ζυθοποιού. 

Παρά το γεγονός ότι η ευκατάστατη φαμίλια είχε δικό της αυτοκίνητο, το οποίο πρωτοαντίκρισε στη ζωή του ο Αλέξανδρος όχι πριν από τα 12 χρόνια της ζωής του, ο μικρός δεν εκδήλωσε κανένα ενδιαφέρον για τη μηχανοκίνητη άμαξα. 

Σταθμός στην παιδική του ηλικία ήταν η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922: λίγο πριν από την καταστροφή της Σμύρνης, όντας βρετανοί υπήκοοι, μεταφέρονται από τις βρετανικές αρχές στη Μάλτα. Εκεί θα φύγει από τη ζωή λίγο αργότερα ο πατέρας του, αναγκάζοντας τη μητέρα να πάρει τη μεγάλη απόφαση να μετακομίσουν μόνιμα στην Αγγλία (1923). 

Ήταν δεν ήταν 16 ετών λοιπόν όταν πήγε στην Αγγλία και δύο χρόνια αργότερα, ολοκληρώνοντας το σχολείο, η μητέρα τού έκανε το δώρο που θα άλλαζε τη ζωή του: το πρώτο του αυτοκίνητο! Ένα σωστό σαραβαλάκι δηλαδή με το οποίο ο Άλεκ θα οργώσει την Ευρώπη το 1925, αντιμετωπίζοντας ωστόσο «μια ατέλειωτη σειρά μηχανικών προβλημάτων», όπως θα πει αργότερα. Ο νεαρός αναγκάζεται να επιδιορθώνει το αμάξι στον δρόμο όπως μπορούσε, με τις μηχανοκίνητες αυτές περιπέτειες να πεισμώνουν τον Άλεκ: θα επέστρεφε στην Αγγλία και θα σπούδαζε μηχανικός για να φτιάχνει καλύτερα οδηγικά μηχανήματα!

Κι έτσι ακριβώς έγινε: γράφεται στην πολυτεχνική σχολή του Λονδίνου με σκοπό να γίνει μηχανικός. Στο σχέδιο είναι αχτύπητος, στα μαθηματικά όμως πατώνει και χρειάζεται να επιστρατεύσει όλη του τη δημιουργικότητα για να περάσει το μάθημα. Αργότερα παρακολούθησε και σειρά σεμιναρίων στη μηχανική στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ολοκληρώνοντας έτσι τις προπτυχιακές του σπουδές…

Πρώτες δουλειές, πόλεμος και «Κουνούπι»

Με το πτυχίο του μηχανικού ανά χείρας, ο Ισιγκόνις έψαξε δουλειά στην αυτοκινητοβιομηχανία, έναν κλάδο που παρουσίαζε πολύ μεγάλη άνθιση εκείνη την εποχή στη Βρετανία. Πρώτη δουλειά, μηχανικός στην Humber (1934), όπου αναλαμβάνει πόστο στο τμήμα αναρτήσεων. 

Λάτρης της ταχύτητας, ήθελε να φτιάξει το δικό του αγωνιστικό αυτοκίνητο, το οποίο δουλεύει στα ρεπό του με τον κολλητό του φίλο. Και τα καταφέρνουν! Το χειροποίητο αγωνιστικό του Ισιγκόνις πήρε μέρος σε πολλούς αγώνες ταχύτητας, με τον ίδιο τον μηχανικό στο βολάν του, και σημείωσε αξιοπρεπή πορεία. 

Σειρά είχε κατόπιν η Morris Motor Company (1936), όπου συνέχισε να δουλεύει στις αναρτήσεις. Οι εξαιρετικές ικανότητες και η τεχνογνωσία του νεαρού μηχανικού δεν ήταν πια μυστικό στο σινάφι της αυτοκίνησης, με τον Ισιγκόνις να επαληθεύει τις προβλέψεις δημιουργώντας καινοτόμες αναρτήσεις για το δημοφιλές μοντέλο Morris 10!

Όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Morris Motor ανέλαβε διάφορα συμβόλαια για λογαριασμό του βρετανικού στρατού και επιστρατεύει τον φέρελπι μηχανικό και σχεδιαστή στην παραγωγή ενός αναγνωριστικού οχήματος. Ο Ισιγκόνις αναλαμβάνει επικεφαλής του σχεδίου και πειραματίζεται αβέρτα με πρωτοποριακούς σχεδιασμούς, κάτι που θα συνέβαλε στη μετέπειτα δουλειά του. Οι μηχανικές επινοήσεις του χρησιμοποιήθηκαν από την Αεροπορία και το Ναυτικό, με την εναλλακτική αυτή στράτευση του Άλεκ να τον απαλλάσσει από τα πολεμικά καθήκοντα. Κι έτσι δεν είδε τα αιματοβαμμένα χαρακώματα του Β’ Παγκοσμίου. 

Ταυτοχρόνως, από το 1942 αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα ολοκαίνουριο σχέδιο για μοντέλο παραγωγής: η δημιουργική ομάδα απαρτιζόταν αποκλειστικά από τον ίδιο και δυο τεχνικούς. Επιτέλους, ήταν ελεύθερος να σχεδιάσει ένα άλογο κι όχι μια καμήλα! Με κωδικό όνομα «Κουνούπι», ο Ισιγκόνις δουλεύει πυρετωδώς τα επόμενα 6 χρόνια και καταλήγει στο μοντέλο Morris Minor (1948), τη μεγάλη του αγάπη και το καμάρι της πένας του (αυτό το αμάξι το αγαπούσε περισσότερο ακόμα και από το Mini)!

Το μνημειώδες μοντέλο μπήκε στην παραγωγή την ίδια χρονιά και συνεχίστηκε μέχρι και το 1971, σημειώνοντας μεγάλη καριέρα, έτσι προορισμένο καθώς ήταν από τον δημιουργό του για την ανερχόμενη εργατική τάξη. Παρά την τρελή επιτυχία του «Κουνουπιού» (μέσα σε 11 χρόνια είχε αγγίξει το 1 εκατομμύριο πωλήσεις!), το μεγάλο στοίχημα για τη Morris ήταν η κατασκευή του ιδανικού μικρού αυτοκινήτου, ο επόμενος σταθμός της δουλειάς του γνωστού πια μηχανικού. 

Το 1952 ωστόσο η Morris Motor συγχωνεύτηκε με την Austin Motor Company, δημιουργώντας έτσι τη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης, την British Motor Corporation (BMC). Απηυδισμένος από τα νέα κεφάλια που παρενέβαιναν συνεχώς στη δημιουργική του δουλειά, ο πάντοτε μοναχικός παίκτης Ισιγκόνις παραιτείται και πάει για άλλα: μετακομίζει στην Alvis Car και αλλάζει εντελώς τη δουλειά του, ψάχνοντας πια την ιδανική συνταγή στα αυτοκίνητα πολυτελείας. Το πολυτελές αμάξι υψηλών επιδόσεων που σχεδίασε ο Ισιγκόνις δεν θα δει όμως ποτέ το φως της ημέρας, εξαιτίας του αστρονομικού του κόστους. Δεν θα μπορούσε να μην παραιτηθεί λοιπόν ο μηχανικός όταν του ανακοίνωσαν τα κακά νέα για το σχέδιό του!

Η BMC τον ήθελε όμως πίσω διακαώς και ήταν έτοιμη να του χορηγήσει όλα τα προνόμια που ζητούσε: δική του ομάδα, διευθυντική θέση, απόλυτη αυτονομία στις κινήσεις και απερίσπαστο έργο. Ήταν η κίνηση που θα άλλαζε την ιστορία της αυτοκίνησης (1955)…

Η γέννηση του Μini

Έχοντας ήδη αποδείξει την κατασκευαστική του φιλοσοφία με το Morris Minor, τη μεγιστοποίηση της καμπίνας και των αποθηκευτικών χώρων και την ταυτόχρονη ελαχιστοποίηση του εξωτερικού και των «περιττών», το όραμα του Ισιγκόνις ήταν απόλυτα ευθυγραμμισμένο με τις επιδιώξεις της BMC για ένα μικρό, αλλά ευρύχωρο τετραθέσιο και οικονομικό μίνι. 

Ήταν εξάλλου τα χρόνια της πετρελαϊκής κρίσης του Σουέζ (1957) και η αγορά είχε ανάγκη από ένα αυτοκίνητο πόλης με χαμηλή κατανάλωση και ικανοποιητικές επιδόσεις. Γάντι που σήκωσε πρόθυμα ο Ισιγκόνις! Όσο για το αποτέλεσμα, θα γινόταν το μεγάλο του αριστούργημα…

Ο Ισιγκόνις σχεδίασε το βασικό περίγραμμα του μίνι με μολύβι πάνω σε ένα τραπεζομάντιλο. Το απόρρητο σχέδιο, με κωδική ονομασία «ADO 15» (αρχικά του Austin Design Office - Project 15), ήταν πελώρια πρόκληση, καθώς έπρεπε να στοιβάξει τέσσερις επιβάτες σε χώρους μικροσκοπικούς, με το 80% των διαστάσεων να είναι έτσι αφιερωμένο στους επιβάτες και τα μπαγκάζια τους. Κάτι που άφηνε μόλις το 20% για όλα τα άλλα: μηχανή, ντεπόζιτο, τροχούς και όλα τα άλλα μηχανικά μέρη!

Με καινοτόμα ανάρτηση, απίστευτο χειρισμό για την εποχή και σχεδιασμό για βραβείο (παρά την έλλειψη ραδιοφώνου, αφού ο Ισιγκόνις θεωρούσε πως η μουσική αποσπούσε την προσοχή του οδηγού, όχι όμως και το τασάκι, μανιώδης καπνιστής εξάλλου και ο ίδιος), τα πρώτα πρωτότυπα του Mini παρουσιάστηκαν τον Οκτώβριο του 1957, μόλις 8 μήνες μετά τα πρώτα σκαριφήματα του Ισιγκόνις. Το επαναστατικό μικρό κυκλοφόρησε επισήμως στις 26 Αυγούστου 1959 ως Mini Classic, ταυτοχρόνως μάλιστα σε όλες τις χώρες που εκπροσωπούνταν η BMC.

Το Mini έβγαινε σε δύο εκδόσεις: ως Morris Mini-Minor και Austin Seven, αν και τα μόνα στοιχεία διαφοροποίησης ήταν η μάσκα, οι αποχρώσεις και οι ζάντες. Και βέβαια ήταν μόλις το δεύτερο πιο οικονομικό αυτοκίνητο που κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή στον πλανήτη! Η τρομακτική επιτυχία του Mini έκανε τον οραματιστή «πατέρα» του διάσημο σε όλο τον κόσμο, καθώς σύντομα θα σημείωνε πωλήσεις-ρεκόρ σε όλη την ιστορία της βρετανικής αυτοκινητοβιομηχανίας! 

Το Mini άλλαξε τις ισορροπίες της αυτοκίνησης και ανάγκασε τη βιομηχανία να επανεξετάσει όλες τις συμβάσεις και τις σταθερές στον σχεδιασμό των αυτοκινήτων. Ήταν μια νέα κατασκευαστική φιλοσοφία που είχε έρθει για να μείνει…

Κατοπινά χρόνια

Τι θα μπορούσε να κάνει το θρυλικό Mini των 41 ετών συνεχούς παραγωγής (μέχρι το 2000) ακόμα δημοφιλέστερο; Μα η συνεργασία με τον Τζον Κούπερ, τον λαμπρό κατασκευαστή της Formula 1, για την παραγωγή της αγωνιστικής εκδοχής του Mini, Mini Cooper πια.

Κι έτσι πιλότοι-μύθοι όπως οι Τζέιμς Χαντ, Τζάκι Στιούαρτ και Νίκι Λάουντα ξεκίνησαν την καριέρα τους μέσα στο Mini Cooper, την ίδια ώρα που ακολουθεί καταιγισμός από παραλλαγές του μικρού για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες στην αγορά: το Mini του Ισιγκόνις κυκλοφορεί από βαν και αγροτικό μέχρι στην ταξιδιάρικη εκδοχή του, το Morris Mini Traveller. 

To 1961, o Ισιγκόνις, από τη θέση του τεχνικού διευθυντή της BMC πια, παρουσιάζει το νέο του δημιούργημα, το Morris 1100 (ή Austin 1100), σε συνεργασία με τον επίσης θρυλικό σχεδιαστή της Ferrari, Σέρτζιο Πινινφαρίνα. Άλλη μια τρελή εμπορική επιτυχία και προσωπικός θρίαμβος του Ισιγκόνις, το Austin 1100 ήταν για πολλά χρόνια το μπεστ-σέλερ αυτοκίνητο στη Βρετανία.

Ο οραματιστής και καινοτόμος Ισιγκόνις που δεν δεχόταν μύγα στο σπαθί του διαφώνησε κάποια στιγμή με το αφεντικό της BMC και αποχώρησε για άλλη μια φορά, αν και τώρα οριστικά (1968). Δεν σταμάτησε όμως ποτέ να λειτουργεί ως σύμβουλος της BMC (μέχρι και το 1987), ενώ ήταν και μέλος στο διοικητικό συμβούλιο μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1971. Το 1969 στέφθηκε ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ, με το «σερ» να προηγείται πια του ονόματός του. 

Σταθερά ατομικός παίκτης, δεν σταμάτησε ποτέ να σχεδιάζει, ούτε και να έχει φυσικά πάντα στην μπούκα όλων των λογιών τους ειδικούς, τους οποίους απεχθανόταν θανάσιμα: «Ειδικός είναι κάποιος που σου εξηγεί πώς δεν θα καταφέρεις να κάνεις κάτι», έλεγε πικρόχολα. Γνωστός πια στα πέρατα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας με το παρατσούκλι «Έλληνας Θεός», ήταν από το 1967 μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Βρετανίας.

Ο Άλεκ Ισιγκόνις έφυγε από τη ζωή στις 2 Οκτωβρίου 1988 ως ο δημιουργός των τριών από τα πέντε βρετανικά αυτοκίνητα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην Ιστορία: των Morris Minor, Austin 1100 και του Mini Classic φυσικά. 

Πριν κλείσει μάλιστα τα μάτια του, πρόλαβε να δει το θρυλικό του μοντέλο να ξεπερνά τις 5 εκατομμύρια πωλήσεις…

ΠΗΓΗ

 

http://helleniclegion.blogspot.gr/2014/11/mini-cooper.html

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας ανακάλυψε τελικά την Αμερική;

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Όσο αφορά την κατάκτηση της αμερικανικής ηπείρου από τον Οδυσσέα, και τις τουρκικές προεδρικές δηλώσεις, που τόσο έχουν απασχολήσει τα ΜΜΕ, η απάντηση έρχεται από τα βάθη των αιώνων.
Σύμφωνα με μελέτη της Εριέττας Μέρτζ, η πρώτη που τόλμησε να έρθει αντιμέτωπη προς την επικρατούσα άποψη ότι οι περιπλανήσεις του Οδυσσέως έγιναν μέσα στην Μεσόγειο ήταν η Αμερικανίδα Εριέττα Μέρτζ (Henrietta Mertz) η οποία το 1965 εξέδωσε στο Σικάγο των Η.Π.Α. το βιβλίο « The Wine Dark Sea» , διατυπώνει την θέση ότι το ταξίδι του Οδυσσέως είχε και ένα σημαντικό σκέλος εκτός Μεσογείου.
Η άποψη της κ. Μέρτζ είναι ότι ο Οδυσσέας ταξίδεψε μέχρι τις ακτές της Αμερικής βοηθούμενος από τα θαλάσσια ρεύματα. Η κ. Μέρτζ εντόπισε τα μέρη που επισκέφθηκε ο Οδυσσέας με βάση την ταχύτητα που κινούνται τα θαλάσσια ρεύματα και την διάρκεια των ταξιδιών από σταθμό σε σταθμό όπως αναφέρονται στην Οδύσσεια. Οι απόψεις της κ. Μέρτζ ενισχύονται και από αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στην Αμερικανική ήπειρο.
Σχεδιάγραμμα που παρουσιάζει την περιπλάνηση του Οδυσσέα μετά την πτώση της Τροίας βάσει των διαπιστώσεων της Εριέττας Μέρτζ (η οποία μελέτησε εδάφιο προς εδάφιο το κείμενο του Ομήρου σε συνδυασμό με διάφορες νεότερες ανακαλύψεις και παρατηρήσεις που αναφέρονται από τον ίδιο τον Όμηρο π.χ. διάρκεια ταξιδιού κλπ). Στον χάρτη επισημαίνονται η περιοχή που υπήρξαν οι Σειρήνες , σε ποιο σημείο της Αμερικάνικης ηπείρου ήταν η Σκύλλα και η Χάρυβδης και μέσο ποίας οδού ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη βοηθούμενος καθ” όλη την διαδρομή από το ρεύμα του κόλπου (Gulf stream) .
Στο παιχνίδι της ανακάλυψης της αμερικανικής ηπείρου εισέρχεται και το Βυζάντιο. Ο ειδικός ερευνητής, Frederick J. Pohl που μελέτησε τις επιγραφές και τις τοιχογραφίες στην εκκλησία στο δάσος του Cockaponset State Forest στο Νότιο Connectikut, κοντά στο χωριό Guiulford, αποφάνθηκε ότι η εκκλησία εκεί είναι χτισμένη από Έλληνες του Βυζαντίου το 480 μ.Χ περίπου. Η εκκλησία που είναι σκαλισμένη σε πέτρα είναι στην Νότια Αμερική. Όλα τα παραπάνω φυσικά δεν συμβαδίζουν με την επίσημη ιστορία, μιας και με αυτή ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική το 1492.
Ο ίδιος ερευνητής μελετώντας τις επιγραφές τοποθέτησε την άφιξη των μοναχών στη βόρεια Αμερική γύρω στα 480 μ.Χ. σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στη βόρεια Αφρική. Μέχρι το 430μ.Χ. πολλοί επίσκοποι λειτουργούσαν στη βόρεια Αφρική (κυρίως Τυνησία και Καρχηδόνα), όπου μέχρι σήμερα διασώζονται ερείπια ναών. Εκείνη την εποχή ξεκίνησαν οι διωγμοί των Χριστιανών από τους Αρειανιστές.
Επίσης οι μοναχοί σε εκείνες τις περιοχές είχαν έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τους μονάρχες που κυβερνούσαν τη βόρεια Αφρική, με αποτέλεσμα να καταδιωχθούν, κυρίως, στην έρημο και στα βουνά της Ανατολικής Λιβύης. Από εκεί διέφυγαν με πλοία στην σημερινή βόρεια Αμερική.
Σε σχετικό άρθρο της 18 Νοεμβρίου του τουρκικού τύπου για την ανακάλυψη της Αμερικής απο τούρκους ναυτικούς  , αναφέρθηκε ότι το 1453, ο Οθωμανός Σουλτάνος Μωάμεθ Β, είχε μεταφέρει τα πολεμικά πλοία μέσω χερσαίας οδού , πραγματοποιώντας κίνηση ματ, για τον τουρκικό στόλο στον κεράτιο κόλπο, αποκόπτοντας ολοκληρωτικά την βασιλεύουσα πριν από την τελειωτική άλωση της στις 29 Μαΐου 1453, πράγμα όμως που δεν αποδεικνύει έμπρακτα ναυτοσύνη σύμφωνα με το άρθρο , αλλά πονηριά .
Όντως αυτό έγινε, και μάλιστα η κίνηση αυτή «έγειρε» την πλάστιγγα προς την πλευρά των Οθωμανών τούρκων, που πολιορκούσαν την πόλη με 250.000 στρατό, έναντι 7000 χιλιάδων ελλήνων και δυτικών, και 450 τουρκικών πολεμικών πλοίων, έναντι 4 ελληνικών. Τα νούμερα είναι «καταθλιπτικά» από μόνα τους.
Υπενθυμίζεται όμως ότι αυτά τα τέσσερα αυτά ελληνικά πλοία, με επικεφαλής τον ανδρείο πλοίαρχο Φλαντανελά « ξεφτίλισαν» πριν το περιστατικό που αναφέρει η τουρκική εφημερίδα, σύμφωνα και με τον ίδιο τον Μωάμεθ τον Πορθητή, όλον τον συγκεντρωμένο τουρκικό στόλο. Κάτι που αποδεικνύεται όχι από «δυτικές » η ελληνικές πηγές, αλλά από τους ίδιος τους Οθωμανούς ιστορικούς.
Στις 20 Απριλίου, οι κάτοικοι από τα τείχη βλέπουν τον Φλαντανελά με τα τέσσερα πλοία του να νικά τον εχθρικό στόλο. Σε αυτή τη
ν εξευτελιστική για τους Τούρκους ναυμαχία, οι δικοί μας, σύμφωνα με τον Νικολό Μπάρμπαρο, έχασαν 40 ναύτες και στόλος του Καπουδάν πασά Μπαλτόγλου, έχασε 12.000 άνδρες Ο Μωάμεθ, μπροστά σε αυτό το ρεζιλίκι, διάταξε καθαίρεση και δημόσιο ραβδισμό του ναυάρχου. Αυτό είναι ιστορία, και η ιστορία δεν αλλάζει, δεν παραγράφεται , δεν αποσιωπάτε.
Επίσης το πιο σημαντικό, σύμφωνα με τον ίδιους του Οθωμανούς Σουλτάνους σε πάμπολλες γραπτές, ή προφορικές αναφορές τους, έλεγαν οι ίδιοι ότι « ο Αλλάχ είχε παραχωρήσει την θάλασσα στους Ρωμιούς» άρα όχι στους Τούρκους .
Υπάρχουν χιλιάδες αποδεικτικά στοιχεία για την ναυτοσύνη των ελλήνων ανά τους αιώνες , ακόμη επίσης είναι γνωστό ότι , έλληνες εξωμότες ναύαρχοι και ναύτες, υπηρετούσαν στα πλοία του οθωμανικού στόλου. Το άσχημο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μην παραδέχονται οιΤούρκοι τα προφανή, όπως όταν βρίσκουν συνέχεια αρχαία στην Μικρά Ασία και γράφουν ότι τα κατασκεύασαν οι «παλαιοί Τούρκοι».
pentapostagma.gr

ΟΙ ILLUMINATI ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ..... ΠΡΙΝ ΑΥΤΟΙ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥΣ

Οι τραπεζίτες πεθαίνουν μυστηριωδώς και όλοι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.  Κάτι συμβαίνει εδώ;

Επιμέλεια άρθρου:Vagedim
Φωτογραφία: Vagedim
Πηγή: Αθέατη γνώση
25 Νοεμβρίου 2014

Ετοιμάζουν κάτι τρομερό; Πλησιάζει άλλο ένα οικονομικό κραχ ή μια ολική οικονομική κατάρρευση; Μήπως αυτές οι φτωχές ψυχές γνώριζαν πράγματα τα οποία δεν έπρεπε να γνωρίζουν;

Το 1993, ο Τόμ Κρούζ πρωταγωνίστησε στην ταινία, Η Φίρμα, στην οποία ένας ανυποψίαστος πρόσφατα απόφοιτος του Χάρβαρντ και ένας από τους καλύτερους μαθητές της τάξης του, ο Μιτς Μακντίρ αποφασίζει να αγνοήσει τις προσφορές μεγάλων δικηγορικών ομίλων της Νέας Υόρκης και του Σικάγο, επιλέγοντας να εργαστεί για λογαριασμό της φίρμας Μπεντίνι, Λάμπερτ & Λόκι, στο Μέμφις. 

Δυστυχώς για τον Κρούζ, η Φίρμα ήταν μια μαφία που ελεγχόταν από μια δικηγορική εταιρεία η οποία ειδικεύεται στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος που προήλθε από οργανωμένες εγκληματικές δραστηριότητες. 

Όταν οποιοσδήποτε από τους δικηγόρους παρέκκλινε από το σενάριο των επιχειρήσεων, δολοφονούνταν. Όποιος έθετε σε κίνδυνο την Φίρμα, δολοφονούνταν. 

Η Φίρμα , δεν είναι απλά μια ταινία του Χόλιγουντ, αλλά διαδραματίζεται και στην πραγματική ζωή.

Η τραπεζική βιομηχανία είναι μια εγκληματική επιχειρηματική οργάνωση

Ο Doug Hagmann αποκάλυψε πρόσφατα την ύπαρξη μιας μαζικής επιτήρησης δικτύου της Γουώλ Στρητ που διεξάγεται μεταξύ μίας ενδασφαλισμένης τριανδρίας του Αστυνομικού Τμήματος της Νέας Υόρκης (NYPD), της CIA και των ίδιων των τραπεζών. 

Και ακριβώς όπως στην ταινία, η Φίρμα, το δίκτυο επιτήρησης έχει ως στόχο να εξαλείψει όλους τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να αποτελούν δυνητική απειλή για τις πράξεις των τραπεζιτών. 

Ο Hagmann αποκάλυψε επίσης ότι η Γερουσία εξέτασε τις οικονομικές "παρατυπίες" της JP Morgan σε μια αυστηρά λογοκριμένη έκθεση  που κυκλοφόρησε το 2013. 

Αυτές οι δολοφονίες αντιπροσωπεύουν τον έλεγχο των ζημιών για να κρατήσουν την πλοκή μιας παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης που κατασκευάστηκε από τους τραπεζίτες. Παρά τη συγκάλυψη, υπάρχουν ακόμα αρκετά στοιχεία για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι μια οικονομική κατάρρευση αναμένεται στο εγγύς μέλλον.

Ο 19ος μυστηριώδης θάνατος μιας εργαζόμενης των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών συνέβη στις 23 Νοέμβρη όπου βρέθηκε νεκρή σε ένα δρόμο στο Κονέκτικατ με μαχαιριές στο στήθος.

Η Αθέατη γνώση σας παρουσιάζει τον ενημερωμένο κατάλογο των νεκρών οι οποίοι ήταν όλοι επαγγελματίες του χρηματοοικονομικού κλάδου το 2014:

1 - Ο William Broeksmit, 58-ετών πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Deutsche Bank AG, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του μετά από μια φαινομενική αυτοκτονία στο South Kensington στο κεντρικό Λονδίνο, στις 26 Ιανουαρίου.

2 - Ο Karl Slym, 51 ετών, διευθύνων σύμβουλος της Tata Motors, βρέθηκε νεκρός στον τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου Σάνγρι- Λα στην Μπανγκόκ στις 27 Ιανουαρίου.

3 - Ο Gabriel Magee, ένα 39-χρονος υπάλληλος της JP Morgan, πέθανε αφότου έπεσε από την οροφή της JP Morgan στο Λονδίνο, στις 27 Ιανουαρίου.

4 - Ο Mike Dueker, 50-ετών, και επικεφαλής οικονομολόγος της επενδυτικής τράπεζας των ΗΠΑ βρέθηκε νεκρός στις 29 Ιανουαρίου κοντά στο Τακόμα στην πολιτεία της Ουάσιγκτον.

5 - Ο Richard Talley, ο 57χρονος ιδρυτής της American Title Services Company στο Κολοράντο, βρέθηκε νεκρός στις 4 Φεβρουαρίου πυροβολώντας τον εαυτό του με ένα καρφωτικό πιστόλι. Ο Talley βρίσκονταν υπό έρευνα για οικονομική κακοδιαχείριση της εταιρείας του.

6 - Ο Tim Dickenson, οικονομικός Σύμβουλος της Zurich Insurance Group με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, βρέθηκε επίσης νεκρός, ωστόσο οι συνθήκες γύρω από το θάνατο του είναι ακόμα άγνωστες. Ο Tim Dickenson εργάστηκε στην JPMorgan Chase για 11 χρόνια.

7 - Ο Ryan Henry Crane, 37 ετών στέλεχος της JP Morgan πέθανε σε υποτιθέμενη αυτοκτονία. Δεν δόθηκε καμία διευκρίνιση για το θάνατό του πέρα ​​από αυτή την μικρό νεκρολογική ανακοίνωση.

8 - Λι Junjie , ένας 33 χρονος τραπεζίτης στο Χονγκ Κονγκ, πήδηξε από το κτήριο της JP Morgan HQ στο Χονγκ Κονγκ.

9 - Τζέιμς Στιούαρτ Jr, . Διευθύνων Σύμβουλος, βρέθηκε νεκρός στο Scottsdale, της Αριζόνα, το πρωί της 19 Φεβρουαρίου. Ο εκπρόσωπος της οικογένειας του νεκρού δεν ήθελε να αναφέρει ποια ήταν η αιτία θανάτου.

10 - Edmund (Έντι) Reilly, 47 ετών, εργαζόταν στην ομάδα της Midtown, αυτοκτόνησε πηδώντας μπροστά στο τρένο.

11 - Kenneth Bellando, 28, ένας έμπορος της Levy Capital, πρώην τραπεζικός αναλυτής επένδυσεων της JPMorgan, πήδηξε από τον 6ο όροφο του διαμεριματος του στο East Side.

12 - Γιαν Πέτερ Schmittmann, 57 ετών, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ολλανδικής τράπεζας ABN Amro, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του κοντά στο Άμστερνταμ με τη σύζυγο και την κόρη του.

13 - Li Jianhua, 49, ο διευθυντής της Τραπεζικής Ρυθμιστικής Επιτροπής της Κίνας, πέθανε από αιφνίδια καρδιακή προσβολή.

14 - Η Λυδία _____, 52 ετών  πήδηξε από τον 14ο όροφο του Bred-Banque Populaire στο Παρίσι.

15 - Ο 45-χρονος Julian Knott, σκότωσε τη γυναίκα του και αυτοκτόνησε με ένα κυνηγετικό όπλο στο Jefferson Township του Νιού Τζέρσεϊ.

16 - Ο Thierry Leyne, 48 ετών - πήδηξε από το διαμέρισμά του στον 23ο όροφο στο Τελ Αβίβ.

17 - Ο Calogero "Τσάρλι" Γκαμπίνο, 41 ετών - πρώην σύμβουλος για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και πληρεξούσιος για την Deutsche Bank. Αυτοκόνησε αφού κρεμάστηκε από ένα κάγκελο της σκάλας στην κατοικία του.

18 - Σάουν Μίλερ - Διευθύνων Σύμβουλος διαχείρισης περιβαλλοντικών και κοινωνικών κινδύνων, βρέθηκε νεκρός από μαχαιριά στο λαιμό στην μπανιέρα του.

19 - Η Melissa Millian - Εργαζόμενη χρηματοοικονομικών υπηρεσιών βρέθηκε νεκρή στις 23 Νοέμβρη σε ένα δρόμο στο Κονέκτικατ με μαχαιριές στο στήθος.

atheatignosi

http://antipliroforisi.blogspot.gr/2014/11/illuminati.html

Οι πραγματικοί δολοφόνοι των Σλάβων στη Ρωσία και την Ουκρανία....

Γκολoντομόρ και Κολεκτιβοποίηση

Οι Εβραίοι δολοφόνοι των Σλάβων στη Ρωσία και την Ουκρανία: Γιακόβ Επστάιν , Α.Γ. Σλίχτερ , Λεβ Ναθάνοβιτς Κρίτζμαν, ο Λαζάρ Καγκάνοβιτς ,Βλας Τσούμπαρ, Στανισλάβ Κοσσιόρ, Πάβελ Παστύσεβ, Ενοχ Γιέγκουντα , Μπαλίνσκι Απολόνοβιτς,Στάνισλαβ Ρέντενς, Κάρλ Κάρσον , Φόμα Λέονιουκ, Λεβ Καγκάν ,Ζνοβιε Κατσελσον , Γιακόβ Καμνιτσκιι , Μπερνάρ Βολφοβιτς , Σεργκέι Απολλόνοβιτς Πουστοβοέτοφ , Μωυσής(Μιχαήλ) Μπουκσπάν, Γιουχιμ Βριβέτς, Ισραήλ Ιβανόφσκιι.

Η Κολεκτιβοποίηση και τα αναγκαστικά Κολχόζ δεν ήταν ιδέα του «κακού» Στάλιν.
Στο 15ο Συνέδριο, το Δεκέμβριο του 1927 τις εισηγήσεις για το «αγροτικό ζήτημα», και την αντιστροφή της διανομής της γης στους αγρότες που προκάλεσε τη διάσπαση εκμεταλλεύσεων σε μικρά αγροτεμάχια, τις έκαναν οι δολοφόνοι της αγροτιάς, ο πρώτος Κομισάριος του Επισιτισμού (1921) Ιουδαίος Α.Γ. Σλίχτερ και ο σιωνιστής-Μαρξιστής Γιακόβ Επστάιν (Γιάκοβλεφ), που το 1929 ανέλαβε Κομισάριος της Γεωργίας και ήταν ο επικεφαλής της «μεγάλης αλλαγής», για την επιβολή της κολεκτιβοποίησης στα εκατομμύρια των αγροτών, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1929.
Διευθυντής του «Αγροτικού Ινστιτούτου» ήταν ο επίσης σιωνιστής-Μαρξιστής Λεβ Νατάνοβιτς Κρίτζμαν που ήταν βοηθός πρόεδρος της Κρατικής Επιτροπής Σχεδιασμού (Gosplan) την περίοδο του Μεγάλου Λιμού1931–33 .
 Το 1929 το 35% των αγροτών ήσαν φτωχοί, το 60% ήσαν μεσαίοι και το 5%ήσαν οι «κουλάκοι», εναντίων των οποίων στράφηκε η "αποκουλακοποίηση". 
 Την 1 Ιουλίου, 1927, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο 15ο Συνέδριο ,υπήρχαν 14.880 κολχόζ. Την 1 Ιουλίου 1928 είχαν γίνει 33,2 χιλιάδες, και την 1 Ιουλίου 1929 ήσαν 57 χιλιάδες.
Οι «ζηλωτές» της Κολεκτιβοποίησης, ήσαν νεαροί εβραίοι κομμουνιστές της Ο-γκε-πε-ου/Νι-κα-βε-ντε (ОГПУ-НКВД) που τους εξαπέστειλαν στις αγροτικές περιοχές, με δικαίωμα να αποφασίζουν για τη ζωή και το θάνατο, οι «δήμιοι του Στάλιν», ο διάδοχος του Φέλιξ Ντζερζίνσκι, πολωνόεβραίος σιωνιστής-Μαρξιστής Βιατεσλάβ Μεντζίνσκι, και ο 100% ιουδαίος βοηθός του , ο Yenokh Gershevich Iyeguda, που μετονομάστηκε σε «Κόκκινη Μηλιά» (Γιάγκοντα) , όπως και «εταίρα μηλιά», ο Apfelbaum- Ζονόβιεφ.
Το γενικό πρόσταγμα των διώξεων το είχαν αυτοί οι νεαροί απεσταλμένοι που είχαν δίπλα τους τον πρώτο γραμματέα της τοπικής οργάνωσης του κόμματος, και τον πρόεδρο της τοπικής επιτροπής των Σοβιέτ. Αυτό που ακολούθησε θα μείνει ως ισόβιο όνειδος για τον διεθνή εβραϊσμό.
Οι νεαροί εβραίοι της Γκε-πε-ου έπαιρναν από τους αγρότες τα ρούχα τους, τα εσώρουχα τους και τα παπούτσια τους. Τα αγαθά των αγροτών είτε λεηλατούνταν είτε πουλιόνταν σε πλειστηριασμούς σε εξευτελιστικές τιμές. Ολόκληρα σπίτια αγοράζονταν για 60 καπίκια!! από τα μέλη των αποσπασμάτων. Η διαδικασία αυτή εκτός από ευκαιρίες για πλιάτσικο λειτούργησε και ως πρόσχημα για το ξεκαθάρισμα προσωπικών λογαριασμών.
Αγρότες συλλαμβάνονταν και εκτοπίζονταν με τις οικογένειες τους επειδή είχαν σφάξει ένα γουρούνι με σκοπό να το υπεξαιρέσουν από την σοσιαλιστική κοινοκτημοσύνη, άλλοι επειδή «έκαναν εμπόριο», άλλοι επειδή απλώς εκκλησιάζονταν τακτικά.
Τον Ιανουάριο του 1930 η Γκεπεού κατέγραψε 402 αγροτικές εξεγέρσεις, τον Φεβρουάριο 1048 και τον Μάρτιο 6528. Στην διάρκεια τους, 1500 κρατικοί υπάλληλοι σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν η δάρθηκαν ανηλεώς. Συνολικά 2.5 εκατομμύρια αγρότες συμμετείχαν σε 14000 εξεγέρσεις.
Η κολεκτιβοποίηση έκανε τον Εβραίο ως τον πιο μισητό εχθρό του αγρότη ακόμα και σε μέρη που δεν πάτησε ποτέ Εβραίος.
Την εξήγηση των όσων έγιναν τότε, την έδωσε το 1938, στην ανάκριση του ο Ρακόφσκι. «Αποφασίστηκε, αντί να συγκρουστούμε, να προσχωρήσουμε στο σταλινικό στρατόπεδο. Να γίνουμε σταλινικοί περισσότερο και από τον ίδιο. Να υπερβάλλουμε , σε όλα, και με τον τρόπο αυτό να τον σαμποτάρουμε».
Ο πιστός κομμουνιστής Κομισάριος της Γεωργίας Επστάιν , εκτελέστηκε από τον «αιμοσταγή» Στάλιν στις 29 Ιουλίου 1938.
Το 1925 o Στάλιν υιοθέτησε την πρόταση των τροτσκιστών για επιτάχυνση της εκβιομηχάνισης, αγόραζε μηχανήματα και τεχνολογία κυρίως από την Αγγλία. Εντελώς απροσδόκητα, οι δυτικές χώρες που είχαν επιβάλει «πιστωτικό εμπάργκο» στη Σοβιετική Ένωση αρνήθηκαν να πληρωθούν με σοβιετικό χρυσό, επιβάλλοντας το λεγόμενο εμπάργκο του χρυσού και η Σοβιετική Ένωση, ως «συνάλλαγμα» για να πληρώσει τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό της, μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πετρέλαιο, την ξυλεία, το βούτυρο και τα δημητριακά.
Έτσι ένα μεγάλο μέρος της σοδειάς γινόταν εξαγωγή σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές δεδομένου ότι την τριετία 1931-1933 είχαν καταρε3λύσεθ οι τιμές των αμερικανικών γεωργικών προϊόντων και λόγω του «κραχ» η διεθνής ζήτηση δημητριακών είχε μειωθεί κατά 50%. 
  Στην προεπαναστατική Ρωσία καλλιέργεια σιτηρών ήταν ο κυρίαρχος κλάδος της γεωργίας. Σιτηρά αντιπροσώπευαν το 88,6% του συνόλου των καλλιεργειών.Το 1913, το μερίδιο σιτηρών στις εξαγωγές ήταν 47% του συνόλου. Το 1913 οι εξαγωγές έφτασαν τα 11,9 εκατ

Στις 17 Απριλίου 1933 , ενώ η επισιτιστική κρίση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν γνωστή , η Βρετανική κυβέρνηση, (παρόλο που το 80% των εξαγωγών μηχανημάτων πήγαινε στη Σοβιετική Ένωση), επέβαλε εμπάργκο στο σοβιετικό πετρέλαιο, την ξυλεία, και το βούτυρο και απέμεινε ως συνάλλαγμα η εξαγωγή των δημητριακών.

Τότε την άνοιξη του 1933, η πείνα επεκτάθηκε στις πόλεις και τα εργοστάσια.
Οι περισσότεροι θάνατοι από την πείνα καταγράφηκαν τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1933, (25.000 την ημέρα) και ο Στάλιν θα είχε ανατραπεί αν δεν αντιλαμβανόταν την πλεκτάνη.
Απαγόρευσε τις εξαγωγές σιτηρών, καταδίκασε με άρθρο του στην Πράβδα, «τις πολυάριθμες παρεκκλίσεις και ακρότητες», και ξεκίνησε τον διωγμό των «φανατικών».
Από αυτούς γλύτωσε ο Καγκάν(οβιτς) και ο Χρούστσεφ, που κατάφεραν ότι δεν μπόρεσε ο Τρότσκι, και η παρέα των μαρξιστών –σιωνιστών.

Οι νεκροί της πείνας στην Ουκρανία, του Γκολoντομόρ, προσδιορίστηκαν με απόφαση του Εφετείου του Κιέβου το 2010, σε 3.941.000. Η αμερικανοί και η πορτοκαλί επανάσταση όρισαν την 22α Νοεμβρίου ως «ημέρα μνήμης» του Γκολoντομόρ. Σαν εθνική γιορτή των «Ουκρανών».
Μόνο που οι νεκροί ήσαν οι περισσότεροι Ρώσοι.
Οι περιφέρειες που πλήρωσαν βαρύτερο φόρο σε ψυχές ήταν τον Χάρκοβο, το Ντονέτσκ, η Οδησσός, και μετα το Κίεβο, και το Ντιεπροπετρόφσκ .(Λιμός εκδηλώθηκε στην Ουκρανία και το 1921—1923 αλλά δεν εορτάζεται).
Ο Λιμός της Σοβ. Ένωσης ήταν αφενός απόρροια πολιτικού σχεδιασμού και ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής. Ότι ο λιμός ήταν Γενοκτονία και απόρροια πολιτικού σχεδιασμού δεν αμφισβητείται.
Όμως οι «Ουκρανοί» έμαθαν από το 2006 και μετά ότι «για όλα φταίνε οι Ρώσοι» και ο Στάλιν, τον οποίο μάλιστα παρέπεμψαν σε δική στις 13 Ιανουαρίου 2010.

Όμως ποτέ δεν μάθαμε πόσοι πέθαναν από τον «Γκολoντομόρ» στο χωριό του Χρουστσώφ την Καλίνοβκα που το 1924 δημιουργήθηκε εβραϊκό Κολχόζ, και πότε δεν μας είπαν πόσες εφόδους έκανε εκεί η OGPU και, παρόλο που υπάρχει πια εξαντλητική μελέτη του Λιμού κανένας δεν υπολόγισε πόσα από τα θύματα της Γενοκτονίας ήσαν Εβραίοι.
Αντίθετα είναι γεγονός ότι οι υπεύθυνοι της Γενοκτονίας ήσαν όλοι Εβραίοι.
Το Ουκρανικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο μάλιστα κατηγόρησε για αντισημιτισμό το 2006, όσους έγραφαν τους εβραίους Κομισάριους με τα Εβραϊκά τους ονόματα και όχι με τα σοβιετικά ψευδώνυμα.
Μετά την ανατροπή του Κομμουνισμού ξεκίνησε η αμερικανική Προπαγάνδα, για να αναλάβει η Ρωσία την ευθύνη. Το 2003, ο Ρώσος πρέσβης στην Ουκρανία Βίκτορ Τσερνομίντιν ειχε δηλώσει «Δεν πρόκειται να απολογηθούμε... Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να απολογηθούμε».
«Οι Ρώσοι δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί οι Ουκρανοί θα προτιμούσαν να πολεμήσουν και να πεθάνουν από το να τεθούν κάτω απότη ρωσική κυριαρχία και πάλι. Δεν ήσαν εκείνοι που πεινούσαν, βλέποντας τα παιδιά τους να λιμοκτονούν», έγραψε ένας «ηλίθιος Ουκρανός» στο διαδίκτυο.
Τα πρόσωπα της Γκε-πε-ου/Νι-κα-βε Ντε, που έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στον Λιμό στις «Ουκρανικές περιοχές» και στις διώξεις, «περιέργως» δεν είναι Ρώσοι.
Ο υποδιοικητής της Γκε-πε-ου Ενοχ Γιέγκουντα ήταν Εβραίος και εκτελέστηκε το 1936. Ο Μπαλίνσκι Απολόνοβιτς της Γκε-πε-ου, που εκτελέστηκε το 1937,ήταν επίσης Εβραίος. Σχετικά με τη «δράση» του Μπαλίτσκι στην Ουκρανία υπάρχει αλληλογραφία του Στάλιν με τον Καγκάνοβιτς το 1932. Ο Πολωνόεβραίος Στάνισλαβ Ρέντενς, Κομισάριος Δημόσιας Ασφάλειας 1ου βαθμού, εκτελέστηκε το 1940. Ο ουκρανός (αναρχοκομμουνιστής) Γκεόργκι Προκόφιεφ , της Νικαβεντε, εκτελέστηκε το 1937. Ο Εβραιοεσθονός Κάρλ Κάρσον της Γκεπεου έκτελέστηκε το 1938. Ο Εβραίος Φόμα Λέονιουκ, υπέυθυνος της Γκεπεου στο Νικολάγιεφ και την Οδησσό, επέζησε του Στάλιν, και πέθανε συνταξιούχος το 1967. Ο Εβραίος Κιμισσάριος Λεβ Καγκάν (Μιρόνοφ) εκτελέστηκε το 1938. Ο Εντουαρντ Σάλνι που έδρασε στην Κριμαία εκτελέστηκε το 1938. Ο Ρώσος Μιχαήλ Τομοφέγιεφ της Οικονομικής διεύθυνσης της Γκεπεου πέθανε από γεράματα το 1977 στην Αγία Πετρούπολη. Ανάμεσα στα πολλά που έκανε άφησε και ένα έγγραφο για τις συλλήχεις που έκανε στο Χάρκοβο με εντολή του ενραίου α΄γραμματέα του Ουκρανικού ΚΚ Σ.Κοσιόρ Ο Εβραίος Ζνοβιε Κατσελσον της Γκε-πε-ου εκτελέστηκε το 1938. Ο Εβραίος Γιακόβ Καμνιτσκιι της Γκεπεου εκτελέστηκε το 1937. Ο νεαρός Εβραίος Μπερνάρ Βολφοβιτς (Κοζελσκιι) εκτελέστηκε το 36 σε ηλικία 34 ετών. Ο Εβραίος Σεργκέι Απολλόνοβιτς Πουστοβοέτοφ συνεργάτης τηςΓκεπεου εκτελέστηκε το 1937. Ο Εβραίος Μωυσής(Μιχαήλ) Μπουκσπάν εκτελέστηκε το 1937. Ο Λιθουανός Φράντς Ντρούσκις της Γκεπεου δεν ξέρει κανείς πότε πέθανε. Ο εβραίος Γιουχιμ Βριβέτς της Γκεπεου εκτελέστηκε το 1940 .Ο επίσης Εβραίος Ισραήλ Ιβανόφσκιι που έδρασε στην Κριμαία κανείς δεν ξέρει πότε πάθανε.
Από τους 17 ασφαλίτες που ήσαν βασικά υπεύθυνοι για τους διωγμούς, οι 14 ήσαν εβραίοι, ένας ρώσος, ένας Λιθουανός και ένας Ουκρανός, ενώ οι βασικοί πολιτικοί υπεύθυνοι του Γκολομόρ , ήταν ο διάσημος εβραίος της Ουκρανίας, ο Λαζάρ Καγκάνοβιτς του Μωυσή , τον οποίο οι αμερικανοί και η πορτοκαλί επανάσταση τον άφησαν ήσυχο στον τάφο του, ο Εβραίος τροτσκιστής Βλας Τσούμπαρ, που διαδέχτηκε το 1923 τον Ρακόφσκι , ως πρόεδρος του συμβουλίου των Κομισάριων της Ουκρανίας, (πρωθυπουργός),και ο οποίος εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1939 μαζί με τον τέως Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας τον Εβραίος Στανισλάβ Κοσσιόρ, (Κοσσιόρης), που το 1929-1930 ήταν υπεύθυνος για τη κολεκτιβοποίηση και τον διωγμό των κουλάκων. Ο Κοσσιόρ, το 1930 διορίστηκε μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ, και το 1935, του απονεμήθηκε το βραβείο του Λένιν για την «αξιοσημείωτη επιτυχία του στη γεωργία». Συνελήφθη τον Μαΐο του 1938, και εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1939. Τον αποκατάστησε ο Χρουστσόφ τον Μάρτιο του 1956 αλλά το Εφετείο του Κιέβου στις 13 Ιανουαρίου του 2010, τον καταδικάστηκε μετά θάνατον ως «πολιτικό εγκληματία». Ο Βλας Τσούμπαρ αποκαταστάθηκε το 1955.
Άλλος αρχιτέκτονας του λιμού του 1932-33, ήταν ο τροτσκιστής Πάβελ Παστύσεβ, του οποίου τον ρόλο αποκάλυψε ο εβραίος κομισάριος του Κόκκινου Στρατού και αρχισυντάκτης της Πράβντα Λεβ Μεχλίς με ιδιόχειρο σημείωμα τους προς τον Ζντάνοφ. Ο τροτσκιστής Παστύσεβ εκτελέστηκε το 1937 και τη θέση του στο Ουκρανικό ΚΚ την πήρε ο Χτούστσεφ.

Σπύρος Χατζάρας

http://antipliroforisi.blogspot.gr/2014/11/blog-post_958.html