Hermetica Oxoniensia: μια άγνωστη πραγματεία του Ερμή του Τρισμέγιστου

Σε κώδικα του 13ου ή 14ου αιώνα μ.Χ. ανακαλύφθηκε μια άγνωστη ερμητική πραγματεία, η οποία φέρει συνήθως τον τίτλο Hermetica Oxoniensia, από το όνομα της Οξφόρδης, όπου και βρίσκεται το χειρόγραφο. Η πραγματεία αυτή, που δυστυχώς δεν σώζεται ολόκληρη, καταλαμβάνει τα φύλλα 82-83 του κώδικα (Clarkianus 11). Η editio princeps είναι των Joseph Paramelle και Jean-Pierre Mahé, "Extraits hermétiques inédits dans un manuscrit d'Oxford", Revue des Études Grecques 104 1991, 109-139. To κείμενο που παρέχουν βρίσκεται στο τέλος της ανάρτησης.

Το κείμενο παρουσιάζει πνευματική συγγένεια με ερμητικά αποσπάσματα που έχει διασώσει ο Στοβαίος, και ιδιαίτερα τα αποσπάσματα 8 και 15 έως 20. Τα αποσπάσματα αυτά του Στοβαίου απευθύνονται προς τον Άμμωνα, αλλά είναι βέβαιο ότι η πραγματεία στο χειρόγραφο της Οξφόρδης αποτελούσε διαφορετικό κείμενο. Επίσης η πραγματεία μας παρουσιάζει φιλοσοφική συγγένεια και με την ιατρική σχολή των πνευματικών, και ιδιαίτερα με το έργο Όροι Ιατρικοί που παραδίδεται με το όνομα του Γαληνού. [Για τις διάφορες ιατρικές σχολές της αρχαιότητας βλ. http://www.iama.gr/ethno/oropos/papadop.htm]

Πραγματικά τα περισσότερα αποσπάσματα του κειμένου, με την εξαίρεση της παραγράφου 3 που αφορά το νόμο, ασχολούνται με τη λειτουργία της ψυχής και των αισθήσεων, καθώς και με την διαμόρφωση και  εμψύχωση του εμβρύου. Η παράγραφος 3, εντούτοις, συνδέει τον ανθρώπινο νόμο με τις  κακές  τάσεις της ανθρώπινης ψυχής, οι οποίες  κανονικά θα έπρεπε να υπακούν στη λογική.

Σύμφωνα με το κείμενό μας η ψυχή διαθέτει ένα λογικό μέρος που αποτελείται από την καθαυτό λογική, δηλαδή τον λόγο, και ένα διανοητικό μέρος, δηλαδή τον νου, ο οποίος σχετίζεται με την νοητή ουσία. Επιπλέον υπάρχει και ένα  μέρος της ψυχής δίχως λογική, δηλαδή το άλογο κομμάτι της ψυχής, το οποίο περιλαμβάνει την δύναμη του θυμού και την επιθυμία. Κανονικά αυτά τα δύο μη λογικά στοιχεία πρέπει να τα υποτάσσει η δύναμη της λογικής, λογισμός, η οποία κατέχει μια ενδιάμεση θέση μεταξύ του λόγου και της νόησης (νους), αν και ακολουθεί προπάντων την τελευταία. Όταν η δύναμη της λογικής έρχεται σε επαφή με το άλογο κομμάτι της ψυχής, οφείλει να εκλογικεύει τις ορμές του και να το γεμίζει με σύνεση, ώστε να το εξουδετερώνει. Στην αντίθετη περίπτωση, όταν το άλογο κομμάτι κυριαρχεί πάνω στο λογικό, ακολουθεί η ακολασία, το θράσος, η κυριαρχία της ηδονής, προκαλώντας κάθε είδους παθήματα και οδηγώντας στην ασέβεια. Ο ανθρώπινος νόμος  που υποτίθεται ότι προσπαθεί να διορθώσει αυτά τα σφάλματα, δεν μπορεί τελικά να το καταφέρει, επειδή είναι θεμελιωμένος πάνω στη γνώμη και τη δοξασία, δόξα, στερείται από την  αληθινή δικαιοσύνη, η οποία κατοικεί στον ουρανό.

Η δεύτερη παράγραφος της πραγματείας μας είναι αφιερωμένη στη λειτουργία των αισθήσεων, οι οποίες συνδέονται με τα τέσσερα στοιχεία. Η όραση των ματιών, η οποία είναι ανάλογη με το πυρ, παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην αναθέρμανση των παθών και ιδιαίτερα της επιθυμίας, αφού η τελευταία στηρίζεται ιδιαίτερα στην όραση. Πρέπει κανείς να παραμερίσει τη σωματική όραση, προκειμένου να αποκτήσει την θέαση του αληθινά αγαθού και ωραίου.

Η πέμπτη και τελευταία παράγραφος του κειμένου ασχολείται με το έμβρυο. Το σπέρμα διαμορφώνεται στον εγκέφαλο ως αφρός που επιπλέει στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της συνουσίας και εκτοξεύεται στο εσωτερικό της μήτρας. Το μέρος του σπερματικού αφρού που είναι φθαρμένο διυλίζεται και απομακρύνεται με τη βοήθεια της φύσης. Το υπόλοιπο, πλασμένο μέσω της δύναμης της πνοής, δύναμις πνευματική, αποκτά μέγεθος, μῆκος,  μορφή,  σχήμα προικισμένο με μια ορατή όψη, εἴδωλον, το οποίο μπορεί να κάνει την εμφάνισή του, φάσμα. Το διανοητικό στοιχείο που καθοδηγεί όλη αυτή τη διαδικασία είναι αόρατη ιδεατή μορφή και σε κάθε περίπτωση προγενέστερο από κάθε σωματική φανέρωση.  Ανάμεσα σε αυτή την αόρατη ιδεατή μορφή και την ορατή όψη μεσολαβεί  η σωματική ιδέα, τύπος, η οποία αποτελεί το μέσο με τη βοήθεια του οποίου η αόρατη μορφή διαμορφώνει το σώμα. Το κάνει ορατό, ώστε τελικά να αποκτήσει μέγεθος στο χώρο. Το σώμα υπακούει στην αρμονία των αριθμών. Η εμψύχωση του εμβρύου σε αντίθεση με ορισμένες άλλες ερμητικές πραγματείες λαμβάνει χώρα πριν από τη γέννηση, αφού το έμβρυο ζει και αναπνέει στην κοιλιά της μητέρας του. Το διαθέσιμο κείμενο κλείνει με μια φόρμουλα που ανακαλεί την πρωταρχική δημιουργία του κόσμου και όλων των πραγμάτων, ένα θέμα συχνό στην ερμητική παράδοση.

Παράγραφος 1

<...>  γι’ αυτό και η ψυχή (είναι) ασώματη, ασχημάτιστη, δίχως μέρη και αντίθετη προς τις ιδιότητες του σώματος, δηλαδή το σχήμα και το χρώμα,[1] καθώς και διαφορετική από την ποικιλία  που χαρακτηρίζει τα σώματα <...>  βρίσκεται πάντοτε στην ίδια κατάσταση και ανάλλαχτη, διατηρεί ενιαία την αθανασία της, διότι ανήκει στον εαυτό της.  Έτσι λοιπόν, καθώς δεν έχει την ανάγκη κάποιου άλλου πράγματος προκειμένου να διατηρείται, δεν μετέχει στην κίνηση και την γέννηση.[2] Διότι όντα όπως η ψυχή δεν έχουν γέννηση και αυτό το οποίο δεν γεννιέται δεν αυξάνεται, αυτό που δεν αυξάνεται δεν μειώνεται, αυτό που δεν μειώνεται δεν φθείρεται, αυτό που δεν φθείρεται δεν μεταβάλλεται, αυτό που δεν μεταβάλλεται είναι μόνιμο, ενώ το μόνιμο δεν επηρεάζεται από τη μεταβολή και τη ρευστότητα του σώματος. Το ακίνητο είναι αυτοκινούμενο από τη φύση του,[3] το αυτοκινούμενο είναι αθάνατο  και  νοερό εξαιτίας του νου. Αυτή, λοιπόν, είναι η δύναμη της νοητής ουσίας.

Παράγραφος 2

Ο οφθαλμός διαθέτει την δύναμη της όρασης <...> ενώ η γλώσσα τη δύναμη της γεύσης.  Καθεμιά από αυτές τις δυνάμεις είναι ανάλογη προς τα τέσσερα στοιχεία: η όραση αντιστοιχεί με τη φωτιά, η ακοή  με τον αέρα, η όσφρηση με το νερό και η γεύση με τη γη. <…>

Παράγραφος 3

<...> γιατί οι άνθρωποι, στηριγμένοι στις δοξασίες τους, έθεσαν το νόμο ως επόπτη αυτών που δικάζουν, εγκαταλείποντας την αληθινή δικαιοσύνη και την ψυχή που υπάρχει με το σώμα της στην αιωνιότητα.[4] Έτσι κατηγορούν ο ένας τον άλλον και κατηγορούνται, μισούν ο ένας τον άλλον αντί να αγαπιούνται, έχουν γίνει μισάνθρωποι αντί φιλάνθρωποι, γεμάτοι άγνοια αντί για γνώση. Εξαιτίας αυτής της άγνοιας έλκουν προς τον εαυτό τους την ατυχία και το μοιραίο, την προσταγή της αμάθειας, δίχως να γνωρίζουν την αλήθεια, γεμάτοι πανουργία. Γι’ αυτό και ο ουρανός είναι καθαρός από τέτοιου είδους νόμους.

Παράγραφος 4

Όταν η δύναμη του θυμού αποσπαστεί από τη δύναμη της λογικής, γεννά το θράσος.[5] Το θράσος είναι πολύμορφο κακό, γι’ αυτό και στους πονηρούς ανθρώπους το μίσος είναι πολύ. Όταν πάλι αποσπαστεί από τη δύναμη της λογικής η επιθυμία, γεννά την ηδονή και την βρίσκουν κάθε είδους ατυχίες μέσα στην τρέλα της, γκρεμίζοντας την ανθρώπινη ζωή εξολοκλήρου. Η ηδονή, στηριγμένη στην όραση, γεννά  μια λύσσα με τη βοήθεια της όρασης, αναθερμαίνοντας την τάση προς ακολασία και προσθέτοντας σ’ αυτήν την τάση το παράνομο ερωτικό σμίξιμο. Επινοεί επίσης φοβερές λέξεις, θράσος πέρα από το νόμο, υπερβολική ασέβεια και γεννά κάθε είδους παθήματα. <…> Γιατί ανάμεσα στο νου και τον λόγο μεσολαβεί η δύναμη της λογικής (λογισμός), η οποία ακολουθεί τον νου. Όταν λοιπόν το άλογο αποσπάται από τη δύναμη της λογικής,  γεννά την άγνοια και το θράσος. Όταν όμως η δύναμη της λογικής σηκώνει κεφάλι απέναντι στο παράλογο,[6] τότε το έλκει προς τον εαυτό της, το παίρνει και το γεμίζει με σύνεση ενάντια στις παράλογες ορμές.

Παράγραφος 5

Το σχήμα (του σώματος) αποτελεί φανέρωση και ορατή όψη της ιδεατής μορφής (εἶδος) που δημιουργεί τα σώματα. Αυτή η ιδεατή μορφή αποτελεί πρότυπο (τύπος)  του σχήματος. Εργάζεται και δημιουργεί μέσω των εξής με την ακόλουθη διαδικασία: του ανθρώπινου σπέρματος  †………….† συναθροίζεται στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα εκεί να επιπλέει, σαν αφρός, έχοντας μέσα του μια γεννητική δύναμη.[7]  Αυτό,[8] όταν επιθυμήσει να συνουσιαστεί, εκτοξεύει με τη βία το λεγόμενο σπέρμα στη μήτρα. Η φύση παραλαμβάνει αυτό το σπέρμα, το μεταβάλλει και διαχωρίζει ό,τι είναι πυώδες και φθαρμένο. Αυτό που περισσεύει το διαμορφώνει με τη βοήθεια της δύναμης της πνοής που υπάρχει εντός του και το κάνει να αποκτήσει μέγεθος. Αποκτώντας μέγεθος μεταβάλλεται σε εικόνα. Στη συνέχεια του δίνει σχήμα και μορφή με σκοπό την φανέρωση της ορατής όψης (του σώματος). Μόλις γίνει ορατή όψη (εἴδωλον) φανερώνεται ως σώμα. Το σώμα αποκτά μορφή μέσα στη μήτρα, πλάθεται σύμφωνα με τη μορφή ενός ζωντανού πλάσματος και αναπνέει μέσα στην κοιλιά. Η αρμονία του προκύπτει από τους αριθμούς, ενώ τα σχήματα  λειτουργούν ως ένα είδος χώρου για τις ιδεατές μορφές των σωμάτων. Διότι όταν το σχήμα υποδέχεται την ιδεατή μορφή, αμέσως το σχήμα εξομοιώνεται με την ιδεατή μορφή και μ’ αυτό τον τρόπο το σχήμα γίνεται ανάλογο με την ιδεατή μορφή του σχήματος, ενώ παράλληλα είναι το πρότυπο (τύπος) του σώματος. Η ιδεατή μορφή είναι προγενέστερη από το πρότυπο, ενώ το σώμα αποκτά σχήμα χάρη στο πρότυπο, με αποτέλεσμα να γίνεται ορατή μορφή που μπορεί να ιδωθεί. Διότι γέννηση από γέννηση διαφέρει, καθώς και γεννημένο από γεννημένο.[9]

Η αρχή της πρωταρχικής κτίσης του κόσμου έχει ως εξής: αποτελεί την γέννηση των πάντων. Όσο διαφέρει ο νους από τη σκέψη, τόσο διαφέρει και η θεότητα από την θειότητα.[10]Διότι αυτό που είναι θεϊκό θεώθηκε από τον Θεό.

© ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΚΙΡΓΚΕΝΗΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 3-11-2016

---

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Σύμφωνα με το απόσπασμα του Στοβαίου 8.2 το πρώτο είδος ασωμάτων όντων ανήκει στην κατηγορία του νοητού και δεν διαθέτει χρώμα, σχήμα και σώμα. Ωστόσο εκεί πρόκειται για τη νόηση και όχι για την ψυχή, όπως εδώ.

[2] Στο απόσπασμα του Στοβαίου 8.5 διαβάζουμε ότι η νοητή ουσία, ευρισκόμενη πλησίον του Θεού, κατέχει την ελεύθερη βούληση να εξουσιάζει τον εαυτό της, δίχως να υπόκειται στην ανάγκη.

[3] Η ψυχή είναι ακίνητη με την έννοια ότι δεν μπορεί να εξαναγκαστεί και δεν υπόκειται στην κίνηση και τη φθορά στην οποία υπόκεινται τα φυσικά σώματα. Ωστόσο έχει τη δική της κίνηση και, όπως διαβάζουμε στο απόσπασμα του Στοβαίου 3.1-3, κάθε ψυχή είναι αθάνατη και πάντοτε ευρισκόμενη σε κίνηση.   

[4] Το σώμα της αθάνατης ψυχής είναι το πνεύμα.

[5] Για το θράσος ως μοτίβο της πτώσης της ψυχής βλέπε το απόσπασμα του Στοβαίου 23.24. Αντιθέτως, όταν ο θυμός καθοδηγείται από τη λογική, τότε μετατρέπεται σε θάρρος, απόσπασμα Στοβαίου 17.2. Η συζήτηση εδώ στην θυμίζει κάπως τον αριστοτελικό τρόπο περιγραφής των αρετών και των κακιών.

[6] Το ρήμα που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο γι’ αυτήν την κυριαρχία της λογικής έναντι του παραλόγου είναι το ἀνακύπτω, σηκώνω κεφάλι. Πολύ χαρακτηριστικά στην ερμητική πραγματεία Ποιμάνδρης 1.14 η πτώση του πρωταρχικού Ανθρώπου οφείλεται στο γεγονός πώς έσκυψε (παρακύπτω) για να κοιτάξει μέσα από τις κοσμικές σφαίρες τα παράλογα ζώα. Σύμφωνα με το  ερμητικό κείμενο 7.3 και τον Ασκληπιό 12, μέσω της ηδονής η ψυχή κάνει τον άνθρωπο να προσκολλάται σε εκείνο το κομμάτι του που είναι θνητό, ενώ το σώμα στερημένο από τη λογική τράβα την ψυχή προς τον εαυτό του, προς τα κάτω.

[7] Στο ερμητικό απόσπασμα 22 διαβάζουμε ότι όταν θρεπτικό αίμα έχει μετατραπεί σε αφρό, τότε τα γεννητικά όργανα δημιουργούν σπέρμα. Μπορούμε να συγκρίνουμε αυτόν τον αφρό που επιπλέει στην επιφάνεια του εγκεφάλου με την κρούστα που επιπλέει στην επιφάνεια του μίγματος που έφτιαξε ο Θεός για να δημιουργήσει τις ψυχές στο ερμητικό απόσπασμα 23.18. Η θεωρία για το σπέρμα ως αφρό αποδιδόταν στον Πυθαγόρα, ενώ την ξαναβρίσκουμε και στον Αριστοτέλη.

[8] Η αντωνυμία αναφέρεται σε κάποιον όρο, ο οποίος βρισκόταν στο φθαρμένο κομμάτι του κειμένου, ανάμεσα στους σταυρούς.

[9] Η εξαιρετικά περίπλοκη φρασεολογία του κειμένου υποκρύπτει την εξής αντίληψη για την διαδικασία δημιουργίας του ανθρώπινου σώματος: στο πρώτο στάδιο υπάρχει η ιδεατή μορφή του σώματος, για παράδειγμα του ανθρώπινου. Αυτή η ιδεατή μορφή ονομάζεται στο πρωτότυπο εἶδος, που είναι ένας πλατωνικός όρος. Με βάση αυτή την ιδεατή μορφή δημιουργείται ένα ενδιάμεσο αφηρημένο πρότυπο-σχήμα, το οποίο αποκαλείται τύπος. Σ’ αυτόν τον τύπο στη συνέχεια προσαρμόζεται σαν να ήταν το πρότυπό της η ορατή μορφή του σώματος, η οποία ονομάζεται εἴδωλον (στην κυριολεξία σημαίνει «αντανάκλαση, υλοποίηση του είδους, της ιδεατής μορφής»). Όλη αυτή η διαδικασία γίνεται μέσα στη μήτρα. Αυτό που διαμορφώνεται είναι το σπέρμα με εργάτη την φύση και με την χρήση της πνοής. Για να μπορέσει το σώμα να αποκτήσει σχήμα, πρέπει στη διάρκεια της διαδικασίας το σπέρμα να αποκτήσει μέγεθος.

[10] Όπως η σκέψη παράγεται από τον νου, έτσι και η θεϊκή ενέργεια (θειότης) παράγεται από τον Θεό (θεότης).

heterophoton

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

 

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2016/11/hermetica-oxoniensia.html

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΙΒΛΑΚΑ ΑΔΩΝΙ (ΣΚΟΥΠΙΔΙ) ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ !!!

 http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/67715b2c-ec81-4f0c-ad6a-476a34d732bd/9736813.pdf

Ο ΑΔΩΝΙΣ(ΣΚΟΥΠΙΔΙ) ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ !!! Αλφειός: ΡΕ ΣΚΟΥΠΙΔΟΝΤΕΝΕΚΕ ΞΕΓΑΝΩΤΕ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΞ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ !!!
…………….
Άδωνις: Είπα ψέμα…Ήξερα ότι τα Μνημόνια είναι Καταστροφή (!!!) BINTEO


Ποιό στ’ αλήθεια είναι το κοπρόσκυλο που ονομάζεται Άδωνις Γεωργιάδης!


ΡΕ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ(ΣΚΟΥΠΙΔΙ), Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΕ ΔΙΩΚΕΙ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ ΓΙΑ ΨΕΥΔΗ ΚΑΤΑΜΗΝΥΣΗ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗ ΑΝΩΜΟΤΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ !

Πάνος Σώζος ΟΤΑΝ ΣΤΙΣ 3/9/2016 Ο ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΕΚΑΝΕ ΕΠΕΡΏΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ  

» ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΨΕΥΔΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΞΕΧΡΕΩΜΑ»  

ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΛΟΚΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ ΒΟΥΗΞΑΝ ΜΕ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΠΩΣ Ο ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ.

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥΓΚΑ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΟΛΟΙ Ε????????

ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε?????
ΓΙΑΤΙ???? 

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΩΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΙΠΟΤΕ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΥΝΟΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΑ ΝΟΜΙΜΑ ( ΑΛΛΙΩΣ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΙ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΤΑΓΕ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΣΤΑ ΣΥΝΕΡΩΤΩΜΕΝΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ) ΟΣΩΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΞΕΧΡΕΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΩΔΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ???
 
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ???
ΤΗΝ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΑΤΕ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ???
………………

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΓΙΑ ΑΔΩΝΗ(ΣΚΟΥΠΙΔΙ): ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε.ΣΥ ΝΑΙ Ε.ΣΥ ΠΟΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΣ ΝΑ ΤΑ ΛΥΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ; ( βίντεο σατιρικό !! )

http://alfeiospotamos.gr/?p=25805

ΠΙΛΟΤΟΙ, ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΥΣ (βίντεο)

Στο παρακάτω άρθρο διαλύονται με χαρακτηριστικό τρόπο όλα όσα υποστηρίζουν διάφοροι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι ότι δεν μας ψεκάζουν καθημερινά και ότι όλες αυτές οι θεωρίες είναι συνομωσιολογικές ανοησίες. Δυστυχώς για αυτούς τους κυρίους όπως θα δείτε παρακάτω επιστήμονες, γιατροί και το πιο εντυπωσιακό ακόμα και πιλότοι αποκαλύπτουν την πραγματικότητα για το τεράστιο αυτό θέμα των ψεκασμών που σκόπιμα το συσκοτίζουν για να μην αποκαλύπτεται η αλήθεια στο κοινό.

Η συγκέντρωση αυτή των επιστημόνων πραγματοποιήθηκε στην περιοχή Σάστα της Καλιφόρνιας τον Ιούλιο του 2014. Μια σειρά δέκα επιστημόνων παρουσίασε στοιχεία για να επιβεβαιώσει τη γνησιότητα των προβληματισμών αυτών σχετικά με τους αεροψεκασμούς.
Το κοινό κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης σηκώνει αρκετές φορές τα χέρια ψιλά αντί χειροκροτήματος ως ένδειξη υποστήριξης.
Πρόκειται για κρυφές επιχειρήσεις με μυστικά κονδύλια από μαύρα ταμεία και γι αυτόν το λόγο δεν αναφέρονται από τα μέσα.

Σε αυτό το βίντεο μερικές από τις απόψεις που εκφράζουν οι ειδικοί είναι ότι:
Όταν βλέπουμε τον ήλιο παρατηρούμε αυτήν την λευκή ομίχλη, η οποία προέρχεται από το αλουμίνιο, που εξαπλώνουν στην ατμόσφαιρα τα αεροπλάνα.
Βρέθηκαν σημαντικές ποσότητες αλουμίνιου, διότι οι αεροψεκασμοί μπορούν να περιέχουν αλουμίνιο, στρόντιο, βάριο και μαγνήσιο.

Η ανάλυση του βρόχινου νερού απέδωσε 14100 μικρογραμμάρια ανά λίτρο το 2014, ενώ θα έπρεπε να είναι 0 μικρογραμμάρια ανά λίτρο! Στην αρχή του 2000 ήταν 100 μg ανά λίτρο ενώ το 2010 ήδη είχε φτάσει 1000 µg/l με το σημερινό 14100 µg/l. Στο χιόνι πάνω στο παρθένο βουνό Σάστα υπήρχαν 61000 µg/l, τέσσερις φορές περισσότερο από ότι εμφανίζεται στο έδαφος της περιοχής. Από πού λοιπόν προέρχεται αυτή η ουσία αν όχι από το χώμα;

Το μεγάλο θέμα των ψεκασμών για να το κατανοήσουμε καλύτερα αρκεί και μόνο να το συγκρίνουμε με την ανθρώπινη αναπνοή. Όταν είναι χειμώνας και είμαστε στο κρύο η αναπνοή μας φαίνεται στον αέρα. Φανταστείτε αυτήν την αναπνοή που είναι ορατή, να συνεχίζει να υφίσταται σε μια τεράστια έκταση στον αέρα όπως φαίνεται στις ουρές των αεροπλάνων που ψεκάζουν. Τόσο παράλογο είναι να πιστεύουμε πως τα ίχνη των αεροσκαφών είναι απλοί παγοκρύσταλλοι.

Βλέπουμε κάθε μέρα έναν σχηματισμό από σύννεφα, τα οποία δεν υπήρχαν ποτέ στο μακρινό παρελθόν. Η ΝΑSΑ μίλησε για μεταλλοφόρα αεροπορικά καύσιμα, δηλαδή οξείδιο του αργιλίου απευθείας από τα αεροσκάφη. Ως αποτέλεσμα, το οξείδιο του αργιλίου μετά την καύση, μέσω των κινητήρων μένει ως νανοϋλικό στην ατμόσφαιρα.

Επειδή αυτό το υλικό παραμένει στον αέρα, το εισπνέουμε και απορροφάται από το αναπνευστικό σύστημα, τη ρινική κοιλότητα και πηγαίνει στον εγκέφαλο ξεπερνώντας τους αιματοεγκεφαλικούς φραγμούς. Η ύπαρξη ποσοτήτων αλουμινίου στον εγκέφαλο είναι υπαίτια για πλήθος ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ.

Τα τελευταία πέντε χρόνια το ποσοστό των ασθενών με Πάρκινσον, Αλτσχάιμερ και άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες έχει αυξηθεί δραματικά, σχεδόν τετραπλασιαστεί. Στη Χαβάη το ποσοστό έχει εν τω μεταξύ τετραπλασιαστεί.


Ενόσω ψεκάζουν νανοσωματίδια αλουμινίου, αυτά συντελούν στον κυτταρικό θάνατο στον εγκέφαλο. Αυτό συμβαίνει και στην νόσο του Άλτσχάιμερ. Ακόμη και η μεταλλική αίσθηση που έχουμε πολλές φορές στο στόμα προέρχεται από τις μεγάλες ποσότητες αλουμίνιου που εισπνέουμε.

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής ξεκίνησε την δεκαετία του 70, ενώ δεν γινόταν κανένας λόγος για τον αυτισμό. Ένα στα 100.000 παιδία είχε αυτήν την ασθένεια. Σήμερα ένα στα 48 παιδιά έχει έλλειψη ελλειμματικής προσοχής ή υπερκινητικότητα εξαιτίας του αλουμινίου. Με την απομάκρυνση αυτών των ουσιών με αποτοξίνωση και άλλες μεθόδους επανέρχεται ο εγκέφαλος σε φυσιολογική λειτουργία. Ένας ασθενής για παράδειγμα, ο οποίος έπασχε από αυτισμό, μόλις του αφαιρέθηκαν αυτές οι ουσίες από τον οργανισμό του, συμπεριφερόταν πλέον φυσιολογικά.
Είναι αυξημένος ο κίνδυνος της κατάρρευσης του οικοσυστήματος λόγω των βαρέων μετάλλων, ιδίως λόγω του αλουμινίου. Αυτό εκτείνεται πέρα από μια απλή ατμοσφαιρική μόλυνση.

Άλλωστε γιατί η Μοσάντο δημιούργησε φυτά ανθεκτικά στο αλουμίνιο; Είναι μια ερώτηση την οποία ποτέ κανείς δεν έθεσε.

Νανοσωματίδια όπως το αλουμίνιο και το βάριο που υπάρχουν στους αεροψεκασμούς είναι ακριβώς τα ίδια που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών.

 Αυτήν τη στιγμή απελευθερώνονται ειδικότερα, νανοσωματίδια οξειδίου του αργιλίου και νανοσωματίδια βαρίου στην ατμόσφαιρα. Είναι οι ίδιες ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν στην νανοθερμική έκρηξη της 9/11. Όταν υπάρξουν μελλοντικές πυρκαγιές, αυτές οι ουσίες θα έχουν πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες.
Σε δείγματα νερού βρέθηκαν 48 δοχεία αλουμινίου, όπως συνήθως, 10 ως 20 δοχεία στρόντιο και 20 δοχεία βάριο. Αυτά τα αποτελέσματα δοκιμών μεταφέρονται παγκοσμίως σε αυτά τα μεγέθη. Το αλουμίνιο στο έδαφος έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 10 χρόνια ενώ το ph των όξινων εδαφών είναι 20 φορές πιο αλκαλικό. Δεν υπάρχει δυνατότητα για κάποιον να έχει καλλιεργήσιμη γη με το κατάλληλο ph, διότι τα νανοσωματίδια βρίσκονται παντού.

Το αλουμίνιο εμποδίζει τη σωστή λειτουργία των αιμοσφαιρίων καταστρέφοντας έτσι το ανοσοποιητικό σύστημα. Με την εισπνοή αυτών των νανοσωματιδίων, η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος εξασθενεί αρκετά.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ισχυρίζεται τάχα ότι δεν γνωρίζει τίποτε γι αυτά που ψεκάζονται.

Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών. Εφ. 6,12


http://www.aetos-apokalypsis.com/2016/10/h-alitheia-gia-tous-aeropsekasmous.html

Αφροδίτη – Ο Εωσφόρος και Έσπερος των Αρχαίων Ελλήνων

H Σελήνη και o Έσπερος. Ασημί με χρυσό. 350 περίπου π.Χ. Μιλάνο Αρχαιολογικό Μουσείο

“ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζωοῖσιν ἑῷος,
νῦν δὲ θανὼν λάμπεις ἕσπερος ἐν φθιμένοις.»
“Σαν το άστρο της αυγής έλαμπες άλλοτε μέσα στους ζωντανούς· τώρα που πέθανες, λάμπεις μέσα στους πεθαμένους όπως ο Έσπερος.»
Πλάτων.

Ο Εωσφόρος και ο Έσπερος είναι οι δικοί μας Αυγερινός και Αποσπερίτης, δηλαδή το ίδιο αστέρι, ο πλανήτης Αφροδίτη. Τους παρίσταναν στην τέχνη σαν δυο νεαρά παλικάρια με πυρσό στο χέρι, που έκαναν την εμφάνισή τους στον ουρανό και μηνούσαν τον ερχομό της μέρας και της νύχτας αντίστοιχα.

Στην ελληνική μυθολογία…

ο Έσπερος ήταν η προσωποποίηση του φωτεινού αστέρα που βγαίνει τα βράδια, τουΑποσπερίτη. Τον θεωρούσαν γιο ή και αδελφό του Άτλαντα, και διακρινόταν για την καλοσύνη του. Στην Ιλιάδα ο Έσπερος χαρακτηρίζεται με το επίθετο “κάλλιστος»,δηλαδή ο ωραιότερος από όλους τους αστέρες του ουρανού, ενώ στην Οδύσσεια με το επίθετο “φαάντατος», δηλαδή ο φωτεινότερος.
Ο Ησίοδος θεωρεί τον Έσπερο γιο της Ηούς (θεά της αυγής) και του Κεφάλου, όπως γράφει και ο Παυσανίας (Α΄ 3, 1). Ο ίδιος ωστόσο ποιητής τον παρουσιάζει και ως γιο της Ηριγενείας και του Αστραίου (προσωποποίηση του έναστρου ουρανού), οπότε τον ονομάζειΕωσφόρο, προάγγελο της αυγής. Η Ηριγένεια (γεννημένη το πρωί) όμως φαίνεται να είναι ένα ακόμα προσωνύμιο της Ηούς.

Κατά την Θεογονία του Ησιόδου λοιπόν, η Σελήνη είναι κόρη του Υπερίωνα και της Θείας και αδελφή της Hούς (Αυγής) και του Ηλίου, Ο Κέφαλος ήταν παντρεμένος με την Προκρίδα, κόρη του Ερεχθίονα. Η Ηώ όμως τον ερωτεύτηκε και τον απήγαγε. Από τη σχέση του Κέφαλου και της Ηούς προέκυψαν οι εξής γιοί, ο Φαέθων, ο Τίθωνας ο Έσπερος ο Βορράς, ο Νότος και ο Ζέφυρος.
Ο Έσπερος αναφέρεται και από τον Διόδωρο, τον Απολλόδωρο, τον Καλλίμαχο, τον Πίνδαρο, τον Νόννο, τον ποιητή Ίβυκο, τον Ίωνα, τον Χίο, τον Οβίδιο, τον Σενέκα, τον Βιργίλιο, τον Κικέρωνα, τον Γάιο Ιούλιο Υγίνο, τον Κουίντο Σμυρνέα, τον Βαλέριο Φλάκκο και πολλούς άλλους.

Έσπερος – Εωσφόρος: Οι δαδούχοι φωτοδότες του κόσμου

Ο Μύθος μας λέει ότι ο Έσπερος ήταν όταν ζούσε στη Γη, ένας ξεχωριστός, για τα χαρίσματα και τις αρετές του, νέος. Ξεχώριζε ο Έσπερος για την ευσέβεια, τη δικαιοσύνη και τον ανθρωπισμό του.Λαμπρός, και όμορφος, τιμούσε τους θεούς και διακρινόταν για την ευγένεια του χαρακτήρα του, την σύνεση και την ευσπλαχνία του. Οι άνθρωποι τον αγαπούσαν εξαιτίας της καλοσύνης του. Ο Έσπερος με τα χρυσά του μαλλιά εμφανίζεται στο νυχτερινό ουρανό και δεσπόζει ανάμεσα στ’ άλλα αστέρια, με τη λαμπρότητα και το φως του. Εσπέρα- Δύση.

Ο Έσπερος ήταν το πιο λαμπρό αστέρι. Πρώτος αυτός ανέβηκε στο όρος Άτλας για να παρατηρήσει τα αστέρια, όμως θύελλα τον άρπαξε και ο Έσπερος χάθηκε. Η καλοσύνη του έκανε τους ανθρώπους να φανταστούν ότι είχε μεταμορφωθεί στο αστέρι που φέρνει τη νύχτα και μαζί με αυτή και την ανάπαυση στους ανθρώπους. Θεωρείται, ακόμη, πατέρας της Εσπερίδας που από τον Άτλαντα, τον αδελφό του, απέκτησε κόρες, τις γνωστέςΕσπερίδες που συνδέονται με τον μυθικό κύκλο του Ηρακλή και την αναζήτηση από τον ήρωα των χρυσών μήλων. Ξετυλίγοντας το κουβάρι του Μύθου μαθαίνουμε ότι ο Εωσφόρος- Φώσφορος ήταν αδερφός του Έσπερου και γεννήθηκαν από το ζευγάρωμα της Ηώς με τον Αστραίο ή κατά μία άλλη εκδοχή (όπως προαναφέραμε) του Κέφαλου.

Ο Εωσφόρος έλαβε ως σύζυγό του την Κλεόβοια και απέκτησαν δύο θυγατέρες, τηνΤηλαύγη τη Φιλωνίδα και έναν γιο τον Κήυκα. Ο Εωσφόρος πετώντας στον πρωινό ουρανό προηγείτο του άρματος του Ηλίου, φέρνοντας το πρωινό φως (αυγή) πριν ακόμη ανατείλει ο ήλιος.

Προπορεύεται ο Εωσφόρος προαναγγέλλοντας την αυγή, ακολουθούν η Ηώς / Αυγή και ο Ήλιος (κρατήρας, Απουληία, Μουσείο Μονάχου

Οι αρχαίοι, όπως έχει επισημανθεί, πίστευαν ότι ο Έσπερος και ο Εωσφόρος ήταν το ίδιο αστέρι, ότι ο Εωσφόρος δηλώνει υπέρτατη ομορφιά και ότι η ψυχή κάποιου που πέθανε μπορεί να κατοικεί σε ένα αστέρι.

Η λέξη Εως – φόρος (ο φέρων την Ηώ = αυγή) είναι σύνθετη, εκ του Έως = Αυγή και του Φέρω, σημαίνει δε «Ο φέρων την αυγή», δηλαδή ο προάγγελος της Αυγής.
Στην λέξη Εωσφόρος, το πρώτο συνθετικό –Έως σημαίνει λυκόφως δηλαδή έσπερο φως (αμυδρό) κατά λέξη, αυτός που φέρει ή φέρνει το Φως. Το παράγωγο άλλωστε επίθετο «εωθινός»σηµαίνει «πρωινός», «αυγινός».

Λέγεται ότι η Αφροδίτη πήδηξε από ένα βράχο να αυτοκτονήσει για τον άδικο χαμό τουΆδωνη. Απλώς, ενώ ήταν το βραδινό άστρο του Έσπερου, βουτώντας πίσω από το άρμα του Ήλιου που είχε δύσει, αναβίωνε την άλλη μέρα το πρωί σαν Εωσφόρος, για να συναντήσει τον Άδωνη. Είναι σαν τις κινήσεις του πλανήτη Αφροδίτη στον ουράνιο θόλο.

Ο Εωσφόρος-Έσπερος αναπαρίστατο πάντοτε ως έφηβος απαράμιλλης ομορφιάς σε όσα αγάλματα και αγγεία έχουν διασωθεί με την μορφή του. Άλλοτε συνοδεύοντας τηνΑφροδίτη, άλλοτε την Σελήνη, άλλοτε προπορευόμενος του άρματος του Ηλίου για να φέρει το αχνό φέγγος του χαράματος που περίμεναν οι αγρότες για να ξυπνήσουν, προαναγγέλλοντας έτσι την αυγή που αποτελούσε την έναρξη για τις αγροτικές εργασίες, άλλοτε ως βρέφος στην αγκαλιά της Ηούς κλπ.
Ο Αυγερινός είναι το δημώδες όνομα του πλανήτη Αφροδίτη, όταν αυτή εμφανίζεται στον ουρανό κατά την αυγή. Γι’ αυτό καλείται από πολλούς και “άστρο της ημέρας». Καλείται επίσης και Αποσπερίτης όταν εμφανίζεται μετά την δύση του ηλίου και είναι το λαμπρότερο αντικείμενο στον ουρανό αμέσως μετά τη Σελήνη.

Η Σελήνη συνοδευόμενη από τους Διόσκουρους Φωσφόρο και Έσπερο. Ρωμαϊκή στήλη, 2ος αι. π.Χ.

Η Αφροδίτη είναι το γνωστότερο και πιο αγαπητό “άστρο» του ελληνικού λαού. Είναι το τελευταίο άστρο που αντικρίζει ο γεωργός ξυπνώντας το χάραμα (Αυγερινός) και το πρώτο όταν έρχεται η νύχτα, (Αποσπερίτης), όπου προμηνύει το τέλος της ημερήσιας εργασίας και την αρχή της νυχτερινής ανάπαυσης. Κατά τόπους ονομάζεται “άστρο της αυγής», “αυγίτης» ή “ημεραστέρι» ακόμη και απλά “αστέρας» η “άστρο».

Αστρονομικά, ο Εωσφόρος είναι ο πιο λαμπρός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, ο πλανήτης Αφροδίτη όπως προείπαμε, με τις δύο διαφορετικές εκφάνσεις του: δηλ. ως Εωσφόρος κατά το χάραμα της ημέρας (προαναγγέλλοντας της αυγή) και ως Έσπεροςκατά το σούρουπο.
Σε ό,τι αφορά την πρωινή έκφανση του πλανήτη Αφροδίτη, απαντάται σε όλα τα διεθνή και εν Ελλάδι επιστημονικά αστρονομικά εγχειρίδια με την ίδια ακριβώς ονομασία: ως Εωσφόρος.

Έχει διασωθεί και βρέθηκε σε ανασκαφές ένα εκπληκτικό ανάγλυφο του Εωσφόρου και του αδερφού του, του Έσπερου, που πλαισιώνουν την μορφή της Σελάνας (Σελήνης). Δύο ωραιότατων νέων που συνοδεύουν το σβήσιμο κάθε πρωί και την εμφάνιση κάθε σούρουπου του φεγγαριού.

Το ανάγλυφο βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου.H Σελήνη και o Έσπερος. Ασημί με χρυσό. 350 περίπου π.Χ. Μιλάνο Αρχαιολογικό Μουσείο

H λατρεία του Εσπέρου μνημονεύεται στην περιοχή της Οίτης. Στον Παρνασσό, οΈσπερος λατρευόταν ως πατέρας της Στίλβης ή της Τηλαύγης και παππούς του Αυτολύκου, ενώ σε άλλα μέρη τον θεωρούσαν πατέρα του Εωσφόρου.

Αξίζει να σηµειώσουµε ότι η θεά Εκάτη ονοµαζόταν επίσης «Φωσφόρος» και «∆αδούχος» και απεικονίζεται συνήθως στα αγάλµατά της να κρατά σε κάθε χέρι της τη δάδα.
Ο «φέρων την αυγή», ο «φωτοδότης» ο Εωσφόρος, ο Υιός της Πρωίας, ο όμορφος αυτός νέος, γιος της Ηούς και του Αστραίου, που προηγούνταν του άρματος του Ήλιου, το πως έγινε συνώνυμος με το σκοτάδι, είναι μια άλλη ιστορία που θα την πούμε ίσως, μια άλλη φορά…

Η χριστιανική θρησκεία στην προσπάθεια εγκαθυδρισης της , με ιδιαίτερα νοσηρή φαντασια προσπαθησε να διαμονοποιησει τους θεους των αρχαιων Ελλήνων αλλα και αλλων θρησκειων όπως ο Θεός Βαάλ που εγινε στη συνεχεια ο γνωστος δαιμονας Βελζεβούλ . Κατα των ιδιο τροπο χρησιμοποιησε και τα όνοματα αυτων .

πηγη: maiandros-lykaon.gr
http://www.diadrastika.com/2016/11/planet-aphrodite-eosphoros-esperos.html

30.000 ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

 

Υπάρχουν πάνω στη γόνιμη γη τρεις φορές από δέκα χιλιάδες (30.000) Αθάνατοι του Διός Φύλακες των θνητών ανθρώπων.

Τρις γαρ μύριοι εισίν επί χθονί πουλυβοτείρη Αθάνατοι Ζηνὁς φύλακες θνητών ανθρώπων.
(Ησίοδος «Έργα και Ημέρες» Στίχοι 248 – 255)

Οι τριάντα χιλιάδες Αθάνατοι του Διός ζουν και υπάρχουν δίπλα μας.
Αποτελούν πραγματικότητες ενός άλλου κόσμου που συμβιώνει μαζί μας.

Ελάτε μαζί μου στην αναζήτηση των Αθανάτων του Διός, εσείς που τολμάτε να ονειρεύεστε, εσείς που ψάχνετε την ελπίδα, όσοι έχετε το θάρρος να διώξετε τον φόβο από τις τρομαγμένες ψυχές σας, όσοι μπορείτε να δείτε τις ανοιχτές πύλες των ουρανών που περιμένουν να τις διαβείτε, όσοι πιστεύετε ότι ξημερώνει μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα, η οποία δεν έφθασε στο τέλος της, όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι.
Είναι η κατάλληλη στιγμή.

Όλα γίνονται στην ώρα τους, όλα έχουν τη σειρά τους, όλα μπορούν να συμβούν. Είμαστε ένα μόλις βήμα πριν το κοσμικό άλμα της ανθρωπότητας, οι ουράνιες κοινωνίες περιμένουν την άφιξή μας, όσο και αν ακούγεται παράξενο και απίστευτα τρελό.
Ψάξτε να βρείτε τη δική σας, την προσωπική σας αλήθεια. Είναι τόσο συναρπαστικό το γεγονός, που αξίζει τον κόπο ακόμη και να γελαστείτε.
Ήρθε η ώρα.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου Αναζητώντας τους 30.000 Αθανάτους του Διός Γεράσιμος Καλογεράκης Δίον, 2015

 

http://www.diadrastika.com/2016/09/30000-athanati-tou-dios.html

Μυστηριώδη «Ίχνη» Άγνωστου Πολιτισμού πριν Εκατομμύρια Χρόνια

 

 Στο δυτικό κεντρικό τμήμα της Ανατολίας στην κοιλάδα της Φρυγίας στην Τουρκία, βρίσκονται πολλά «αρχαία ίχνη» που διασχίζουν όλο το τοπίο. Αυτά τα κομμάτια είναι λαξευμένα στον φυσικό βράχο και είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα, σαν να έγιναν από τις ρόδες ενός οχήματος, αλλά είναι πολύ βαθύτερα από ότι οι τυπικές αυλακιές. Οι πιο βαθιές είναι περίπου τρία πόδια βάθος.
Η έλλειψη ακριβούς χρονολόγησης έχει οδηγήσει μερικούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι αυτά τα ίχνη είναι απολιθωμένες αυλακιές που έχουν γίνει εκατομμύρια χρόνια πριν από βαρέα οχήματα ενός αρχαίου εξωγήινου πολιτισμού που κινούνταν πάνω από στο έδαφος, όταν αυτό ήταν ακόμη καλυμμένο με ηφαιστειακή στάχτη.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι αυλακιές στερεοποιήθηκαν στο σκληρό βράχο με τον ίδιο τρόπο που διατηρούνται και τα ίχνη των δεινοσαύρων στους βράχους.


Ο δρ. Αλεξάντερ Κολτίπιν (Alexander Koltypin), επιφανής γεωλόγος στη Ρωσία, ισχυρίζεται ότι τα μυστηριώδη αυλάκια στην Κοιλάδα της Φρυγίας, στη σημερινή κεντρική Τουρκία, είναι τεχνητά και δημιουργήθηκαν από ίχνη γιγάντιων οχημάτων, πριν εκατομμύρια έτη, και όχι από τη φύση.
Ο επιστήμονας, που είναι διευθυντής του Κέντρου Φυσικής Επιστήμης και Επιστημονικής Έρευνας στο Διεθνές Ανεξάρτητο Πανεπιστήμιο Οικολογίας και Πολιτειολογίας της Μόσχας, εξέφρασε αυτή την άποψη μετά από το πρόσφατο ταξίδι του στην Ανατολία, όπου επισκέφθηκε την περιοχή με τρεις συναδέλφους του.
Περιέγραψε τα αυλάκια ως «απολιθωμένα ίχνη τροχών σε βραχώδες έδαφος», το οποίο κάποτε ήταν ηφαιστειακή στάχτη.
Όπως είπε: «Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αρχαία οχήματα με ρόδες οδηγήθηκαν στο μαλακό έδαφος, ίσως σε υγρή επιφάνεια».
«Εξαιτίας του βάρους τους, τα ίχνη είναι τόσο βαθιά», συνέχισε και εξήγησε ότι «και αργότερα αυτά τα ίχνη, και όλη η επιφάνεια τριγύρω, απλά απολιθώθηκαν και μας άφησαν αυτή την απόδειξη».
Όπως πρόσθεσε, «τέτοιες περιπτώσεις είναι γνωστές στους γεωλόγους, για παράδειγμα, τα ίχνη των δεινοσαύρων διατηρήθηκαν φυσικά με παρόμοιο τρόπο».

Περιγράφοντας ποιοι μπορεί να οδηγούσαν αυτά τα γιγάντια φορτηγά, είπε: «Όλη αυτή η βραχώδης επιφάνεια καλύφθηκε με ίχνη που έγιναν πριν μερικά εκατομμύρια χρόνια… δεν μιλάμε για ανθρώπινα όντα».
«Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάποιο είδος αυτοκινήτων, ή άλλων οχημάτων».
«Τα ζευγάρια από ίχνη διασταυρώνονται μεταξύ τους σε κάποια σημεία και μερικά είναι πιο βαθιά από τα άλλα».

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του δρ. Αλεξάντερ Κολτίπιν, «η εικόνα αυτών των ιχνών δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι είναι αρχαία, σε ορισμένα σημεία που η επιφάνεια έχει υποστεί φθορά από τον καιρό, φαίνεται».
Η ηλικία των αυλακιών, σύμφωνα με τον Ρώσο επιστήμονα, είναι μεταξύ 12 και 14 εκατομμυρίων ετών.
«Η μεθοδολογία για να προσδιορίζουμε την ηλικία των ηφαιστειακών βράχων είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη και δουλεύει», πρόσθεσε.
«Ως γεωλόγος, με βεβαιότητα μπορώ να σας πω ότι τα άγνωστα προκατακλυσμιαία οχήματα οδηγήθηκαν στην κεντρική Τουρκία πριν 12 με 14 εκατομμύρια χρόνια».
Ο δρ. Κολτίπιν υποστήριξε ότι οι αρχαιολόγοι «αποφεύγουν να ακουμπούν αυτό το θέμα» επειδή θα «καταστρέψει όλες τις κλασικές θεωρίες τους».

«Νομίζω ότι βλέπουμε τα σημάδια ενός πολιτισμού, ο οποίος υπήρξε πολύ πριν την επίσημη δημιουργία του κόσμου μας».
«Ίσως τα πλάσματα αυτού του προ-πολιτισμού δεν έμοιαζαν καθόλου με τους σύγχρονους ανθρώπους».
Είπε ακόμα ότι τα αρχαία ίχνη αυτοκινήτων είναι μόνο κάποια από τον αριθμό στοιχείων «που αποδεικνύουν την ύπαρξη αρχαίων πολιτισμών», αλλά συχνά αγνοούνται από τους συστημικούς αρχαιολόγους.
Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς ήταν αυτά τα φορτηγά, αλλά η απόσταση ανάμεσα στις ρόδες «είναι πάντα η ίδια», πρόσθεσε.

Μάλιστα υποστηρίζει ότι «η απόσταση στον άξονα μεταξύ των ροδών ταιριάζει με τα σύγχρονα αυτοκίνητα», αλλά τα ίχνη είναι πολύ βαθύτερα από αυτά που αφήνουν τα σημερινά οχήματα.
«Το μεγαλύτερο βάθος που έχουν αφήσει είναι στο ένα μέτρο».
«Στις άκρες των αυλακιών μπορούμε να διακρίνουμε οριζόντιες γρατζουνιές, σαν να τις άφησαν οι άκρες των αξόνων των αρχαίων ροδών».

Ο δρ. Κολτίπιν αποφοίτησε κατά τη σοβιετική περίοδο από το Ρωσικό Κρατικό Γεωλογικό Πανεπιστήμιο και αργότερα εργάστηκε ως συστημικός επιστήμονας.
Τελευταία γράφει βιβλία για επιστημονικά μυστήρια.


http://www.diadrastika.com/2016/11/mystiriodi-ichni-agnostou-politismou.html

Κάτι ΑΛΛΟΚΟΤΟ στο ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ – η ΕΛΙΤ ΞΕΡΕΙ (video)

 

Γράφει ο Σπύρος Μακρής,
Ο πλανήτης μας υποφέρει από μία ανεξήγητη ταραχή. Το ίδιο και οι άλλοι πλανήτες. Κάτι άσχημο συμβαίνει και κάτι χειρότερο περιμένουν να συμβεί. Η Ελίτ γνωρίζει και φροντίζει να προλάβει να σώσει το τομάρι της…
Σύμφωνα με εκτιμήσεις από παρατηρήσεις που αναρτώνται στο universetoday.com, η ατμόσφαιρα στον πλανήτη Ουρανό δεν είναι όπως πριν. Έγινε τραχιά και αλλάζει.

Ο καιρός έχει αγριέψει και στον Κρόνο σύμφωνα με άρθρο του astronomy.com, όπως ακριβώς και στον Ουρανό. Επιπλέον, σύμφωνα με φωτογραφίες του Cassini το βόρειο μέρος είναι δυο φορές πιο λαμπερό σε σχέση με το νότιο ημισφαίριο. Ενώ πρόσφατα το χαρακτηριστικό «εξάγωνο» έχει πάρει ένα χρυσαφί χρώμα και ένα από τα δαχτυλίδια του έχει «σπάσει»…
Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα ούτε για τον πλανήτη Δία, καθώς και εκεί ο καιρός έχει χειροτερέψει τα τελευταία 4-5 χρόνια, σύμφωνα με το space.com. Για δραματικές αλλαγές μιλάει το άρθρο.

Ο Πλανήτης Άρης και αυτός έχει πρόβλημα και, μάλιστα, σοβαρότερο. Σύμφωνα με το universetoday.com, η κλίση του άξονά που είναι σχεδόν ίδια με της Γης, έχει διαφοροποιηθεί, κάτι όμως που φαίνεται να έχει ξανασυμβεί κάποτε στο παρελθόν.
Στην Αφροδίτη, σύμφωνα με το scitechdaily.com, γιγαντιαίες εκρήξεις, που ονομάζονται hot flow anomalies, είναι τόσο μεγάλες που «σκεπάζουν» τον ίδιο τον πλανήτη.
Ο πλανήτης μας υποφέρει από σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων, ακραία καιρικά φαινόμενα. Το ξέρουμε, το ζούμε, το ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις.

Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά;

Πλανήτης Χ

Πρόσφατα έγινε μία νέα θεωρητική μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε χάρη σε προσομοιώσεις με υπολογιστές, με επικεφαλή την αστροφυσικό Ελίζαμπεθ Μπέιλι και τον αστρονόμο Μάικ Μπράουν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). Σύμφωνα με αυτήν, ο υποθετικός Πλανήτης Εννέα, και η μεγάλη βαρυτική επίδρασή του, μπορεί να προκάλεσε μία κλίση 6° του επιπέδου όλων των άλλων πλανητών σε σχέση με τον Ήλιο -με αποτέλεσμα το ηλιακό σύστημα να «γέρνει». Οι ανακοινώσεις της μελέτης έγιναν στο American Astronomical Society’s Division for Planetary Sciences, σύμφωνα με την nydailynews.com.
Ο πλανήτης 9, (που τίποτα δεν αποκλείει την ύπαρξή του, απλά δεν τον έχουν δει ακόμα λόγω μεγάλης απόστασης) βρίσκεται πέρα από τον Ποσειδώνα με πιθανή μάζα δεκαπλάσια της Γης, ενώ η πιθανή πλήρης περιφορά του γύρω από τον Ήλιο, υπολογίζεται στα 15.000 χρόνια.

Ο Μεγάλος Ελκυστής

Μία άλλη εκδοχή, αλλά ωστόσο λίγο απομακρυσμένη θα μπορούσε να είναι ο Μεγάλος Ελκυστής. Σύμφωνα με την telegraph.co.uk, πέρα από τον γαλαξία μας, της Ανδρομέδας και μίας ομάδας ακόμα, υπάρχει κάτι αόρατο σε μας που ονομάστηκε ο «Μεγάλος Ελκυστής» και είναι υπεύθυνος για την έλξη του γαλαξία μας προς την δική του κατεύθυνση με ταχύτητα που φτάνει τα 14 εκατομμύρια μίλια ανά ώρα.

Διαστρικό νέφος

Το 1998 ο αστροφυσικός Δρ.Alexey Dmitriev δήλωσε ότι το ηλιακό μας σύστημα εισχωρεί σε ένα διαστρικό «νέφος» ενέργειας αγνώστου προελεύσεως με πιθανές συνέπειες τον επηρεασμό της γης και των όντων που κατοικούν σε αυτήν.

Νιμπίρου

Φυσικά, εκτιμήσεις και υποθέσεις μπορούν να γίνουν πολλές, μα όλες «μαγνητίζονται» από τον Πλανήτη 9, ή όπως τον ονόμαζαν παλαιότερα Πλανήτη Χ και, ποιός μπορεί να το αποκλείσει ότι ταυτίζεται με τον «μυθικό» πλανήτη Νιμπίρου των Ανουνάκι, για τα οποία ο υπουργός Μεταφορών του Ιράκ, Καζέμ Finjan δεν δίστασε να δηλώσει δημόσια ότι υπάρχουν και πως είναι μία μεγάλη αλήθεια… μπροστά σε πολλούς δημοσιογράφους…

Συμπέρασμα

Φαίνεται σίγουρο πάντως, ότι οι κυβερνήσεις, «σκιώδεις» και μη, γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάτι διαταράσσει τις ισορροπίες των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Αυτό φαίνεται να δείχνουν οι εσπευσμένες κατασκευές των καταφυγίων της Ελίτ, Αυτό δείχνουν οι πρόσφατες ανακοινώσεις του Ομπάμα για την προστασία των πολιτών, ακόμα και το διάταγμά του για τον διαστημικό καιρό. Αυτό δείχνει γενικότερα η στάση και άλλων κυβερνήσεων, προετοιμασίας απέναντι στους πολίτες τους, όπως της Γερμανίας, της Τσεχίας και άλλων χωρών. Αν και όλων μας το μυαλό πάει σε έναν γενικευμένο πόλεμο, οι σχετικές προειδοποιήσεις δεν φαίνεται να συνδέονται με αυτόν. Το ίδιο και πολλές προφητείες.
Ότι κι αν συμβαίνει, ένα είναι βέβαιο…
Κάτι επηρεάζει ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα και, κατά συνέπεια, την Γη και εμάς…




diadrastika.com

Η Αποκάλυψη της Απάτης με τον Τάφο του Ιησού

Κανένας τάφος του Ιησού δεν ανακαλύφθηκε

Αντιδράσεις από τους Έλληνες Μυθικιστές για την είδηση της αποκάλυψης του φερόμενου ως τάφου του Ιησού από τη διεπιστημονική ομάδας του ΕΜΠ, λίγες ώρες μετά τη συνέντευξη της επικεφαλής Αντωνίας Μοροπούλου.

Σε ανακοίνωση τους οι Έλληνες Μυθικιστές, σημειώνουν πως «δεν υπάρχει κανένα απτό ιστορικό και αρχαιολογικό δεδομένο το οποίο να καταδεικνύει ότι ο Ιησούς (αν υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο) μαρτύρησε και τάφηκε στο συγκεκριμένο σημείο» και πως ως ιστορική ανακάλυψη, βαφτίστηκε μια «εργασία συντήρησης». Μάλιστα επιτίθενται εναντίον της ΕΡΤ που δημοσίευση εκτενές ρεπορτάζ για το γεγονός.

«Για ακόμα μία φορά οι Έλληνες Μυθικιστές είμαστε αναγκασμένοι να προβούμε σε απαραίτητες διευκρινίσεις αναφορικά με επιστημονικές ειδήσεις που, ηθελημένα ή αθέλητα, διαστρεβλώνουν την ιστορική αλήθεια, απασχολώντας συνάμα την επικαιρότητα και το κοινό.


Τις τελευταίες ημέρες σύσσωμα τα ελληνικά ΜΜΕ (παραθέτουμε εδώ εντελώς ενδεικτικά και όχι τυχαία το σχετικό άρθρο από την ιστοσελίδα της Δημόσιας ΕΡΤ) προβάλλουν μέσα από εκτενή άρθρα και ρεπορτάζ την είδηση για την υποτιθέμενη “ανακάλυψη” ή αποκάλυψη του τάφου του Ιησού, υπερτονίζοντας το γεγονός ότι μία ομάδα επιστημόνων από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο “έφερε για πρώτη φορά στο φως το σημείο ταφής του Ιησού”.

Όπως συμβαίνει και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις (βλ. ενδεικτικά τους συνδέσμους που παραθέτουμε στο τέλος του άρθρου), ο τρόπος και οι φράσεις που χρησιμοποιούνται στους τίτλους και στο περιεχόμενο τέτοιου είδους ρεπορτάζ, όχι μόνον δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά δεδομένα, αλλά επιπρόσθετα καταφέρνουν να ενισχύσουν στο υποσυνείδητο των θεατών/αναγνωστών την άποψη για την ύπαρξη ενός ιστορικού Ιησού. Ποια, όμως, είναι η αλήθεια αναφορικά με την εν λόγω “ανακάλυψη” και το έργο των Ελλήνων επιστημόνων στα Ιεροσόλυμα;
Προσγείωση στην ιστορική (και όχι μόνον) πραγματικότητα



Η αλήθεια είναι ότι κανένας τάφος του Ιησού δεν ανακαλύφθηκε ούτε αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά αυτές τις μέρες στο Ισραήλ. Οι εργασίες συντήρησης, στις οποίες συμμετέχει η ομάδα από το ΕΜΠ, διεξάγονται εντός του λεγόμενου “Ναού της Αναστάσεως” (ή ναού του Παναγίου Τάφου), που σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση ταυτίζεται με το σημείο σταύρωσης, ταφής και ανάστασης του Ιησού των ευαγγελίων (για την ύπαρξη και δράση του οποίου δεν υπάρχει, ως γνωστόν, κανένα ικανοποιητικό ιστορικό και αρχαιολογικό τεκμήριο).

Ο ναός κατασκευάστηκε κατά τον 4ο μεταχριστιανικό αιώνα από τη μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, Ελένη, στην οποία κάτω από αδιευκρίνιστες, και πολύ περίεργες η αλήθεια (βλ. σχ. την εξιστόρηση του μοναχού Γεώργιου, “Περί της ευρέσεως του σταυρού – 110.620.12), συνθήκες, υποδείχθηκε από τους εκεί επισκόπους το σημείο των παθών του Ιησού το 327 μ.α.χ.χ (300 δηλαδή χρόνια μετά τα υποτιθέμενα γεγονότα που περιγράφονται στα ευαγγέλια). Διασώζεται, μάλιστα, η μαρτυρία, ότι για να χτιστεί ο χριστιανικός ναός με έξοδα της Ελένης, απομάκρυναν από το χώρο τα ερείπια (και το άγαλμα) ναού της Αφροδίτης, γεγονός που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, μιας και οι Εθνικοί δεν συνήθιζαν να ανεγείρουν τους ναούς τους επάνω σε προγενέστερα ταφικά μνημεία.

Οφείλουμε, λοιπόν, να διευκρινίσουμε, ότι δεν υπάρχει κανένα απτό ιστορικό και αρχαιολογικό δεδομένο το οποίο να καταδεικνύει ότι ο Ιησούς (αν υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο) μαρτύρησε και τάφηκε στο συγκεκριμένο σημείο. Όσο για το σημείο της υποτιθέμενης ταφής, αυτό -από τον 4ο αιώνα και εξής- παρέμενε επί αιώνες προσβάσιμο για τους πιστούς, έως το 1555, έτος κατά το οποίο καλύφθηκε από μία μαρμάρινη πλάκα.

Τις τελευταίες ημέρες και εξαιτίας απαραίτητων εργασιών συντήρησης (δηλαδή χρηματοδότησης), κόστους 3 εκατομμυρίων ευρώ (την οποία έχει αναλάβει η ομάδα από το ΕΜΠ), μετακινήθηκε η μαρμάρινη πλάκα, αποκαλύφθηκε μία άλλη, πέτρινη (από την εποχή των σταυροφόρων), ενώ ακριβώς από κάτω υπάρχει η πέτρινη κοίτη που κατά την παράδοση τοποθετήθηκε το σώμα του νεκρού Ιησού.

Όταν μια εργασία συντήρησης “βαφτίζεται” ιστορική ανακάλυψη
Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί πώς πέρα από τους κενού περιεχομένου τίτλους αρκετών ΜΜΕ, αλγεινή εντύπωση προκαλούν και οι δηλώσεις καθηγητών και εκπροσώπων της επιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ, που αποτελούν… βούτυρο στο ψωμί των αδαών -στις περισσότερες των περιπτώσεων- δημοσιογράφων, που κάνουν πλέον λόγο για έναν… ζωντανό -και με επιστημονική βούλα- νεοανακαλυφθέντα τάφο:

«Βιώνουμε μοναδική εμπειρία φέροντας ταυτόχρονα μεγάλο βάρος ευθύνης. Δίπλα στον Πανάγιο Τάφο, στο πλαίσιο του έργου, έχει στηθεί ένα διεπιστημονικό εργαστήριο. Επιθυμούμε η τεκμηρίωση που θα ανακοινώσουμε να γίνει κτήμα όλου του κόσμου. Αυτό που μας συγκλονίζει όλους είναι ότι ο Τάφος του Ιησού είναι ένας τάφος ζωντανός. Εκπέμπει το μήνυμα της Ανάστασης και της ελπίδας κι είναι εκείνο που μας επηρέασε και μπορέσαμε να δουλέψουμε», επεσήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αντωνία Μοροπούλου, επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ. Ο λόγος της ξεχειλίζει από… επιστημονικότητα!

sfrang
Η Αποκάλυψη της Απάτης με τον Τάφο του Ιησού

 

Επιστημονική ομάδα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο επικεφαλής της οποίας είναι η ροδίτισσα επιστήμονας κ. Τόνια Μοροπούλου, που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ και συμμετέχει στις εργασίες αναστήλωσης του Ναού του Τάφου υποστηρίζει ότι ανακάλυψε την πλάκα πάνω στην οποία εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού.

Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα επιστημόνων του ΕΜΠ, η οποία έχει αναλάβει την αναστήλωση ενός μικρού κτίσματος μέσα στο ναό, το οποίο βρίσκεται γύρω από τον τάφο. H επιφάνεια πάνω στην οποία εικάζεται ότι τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού περιγράφεται ως μια γκρίζα-μπεζ πλάκα από σχιστόλιθο.

Μιλώντας στο National Geographic, η επικεφαλής της ομάδας, καθηγήτρια στο ΕΜΠ Τόνια Μοροπούλου υπογράμμισε ότι «είμαστε σε σημαντικό σημείο στην αναστήλωση του κτίσματος. [ …] Οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε για να καταγράψουμε αυτό το μοναδικό μνημείο θα επιτρέψει στον κόσμο να μελετήσει τα ευρήματά μας σαν να βρίσκονται στον τάφο του Ιησού».

Από την πλευρά του, ο αρχαιολόγος Φρέντρικ Χίμπερτ, δήλωσε στο National Geographic σημείωσε ότι «θα είναι μια μακρά επιστημονική ανάλυση, ωστόσο θα μπορέσουμε τελικά να δούμε την πρώτη πέτρινη επιφάνεια πάνω στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού».

Όπως βλέπετε στην φώτο η Τονια Μοροπουλου ειναι Χριστιανόπληκτη και έχει στενές σχέσεις με την εκκλησία!!

Πανε να ζωντανέψουν τον ανύπαρκτο Ναζωραιο με γελοία ΚΑΙ αντιεπιστημονικά επιχειρήματα!!

Μόνο ένας ηλίθιος μπορεί να πιστέψει οτι οι Ρωμαίοι είχαν παραχωρήσει ατομικό και πολυτελή τάφο σε εναν Ιουδαίο ο όποιος ειχε καταδικαστεί για επαναστατική δράση εναντίον τους!!Οι Ρωμαίοι τους πέταγαν σε ομαδικούς τάφους!!Η Εβραιορθόξη εκκλησία με τα φερέφωνα της προσπαθεί να μαζέψει στο μαντρί όσους πιστούς αφυπνίστηκαν και την εγκατέλειψαν!!Βέβαια υπάρχει και το οικονομικό κίνητρο καθότι πολλοί πιστοί θα βάλουν γερά το χέρι στην τσέπη!! ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΡΙΒΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΧΑΡΑ ΔΙΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΟΥΣ!! ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΤΙΣΤΗΚΕ Η ΟΛΗ ΑΠΑΤΗ!!

 

Για να γίνει κατανοητό, ότι τίποτε δεν πάει καλά με τα γενικότερα ιστορικά δεδομένα του Ιεροσολυμικού «αγίου φωτός» και της σχετικής προσκυνηματικής παρωδίας, πρέπει να σημειώσουμε, πως όχι μόνο η δήθεν ιερή φλόγα του τάφου είναι εφεύρημα, αλλά και ο ίδιος ο τάφος βρέθηκε ετσιθελικά, για να ικανοποιήσει την αυτοκρατορική αλαζονεία του (αγίου[1]) Κωνσταντίνου και της υπέργηρης πια μητέρας του Ελένης, αφού εύκολα όπως θα δείτε αποδεικνύεται, ότι ο συγκεκριμένος τόπος, καμία απολύτως σχέση δεν μπορεί να είχε, με τον βιβλικό τόπο της θρυλούμενης σταύρωσης και ταφής του Χριστού.

Η υπέργηρη βασιλομήτωρ Ελένη, με εντολή του Κωνσταντίνου, βάλθηκε να βρει το άγιο (!;) όργανο της σταύρωσης του Χριστού. Το κίνητρο αυτής της ενέργειας είναι οφθαλμοφανές, δεν αποσκοπούσε μόνο στην θεολογική υστεροφημία της Ελένης, ούτε στην ξαφνική θρησκευτική κατάνυξη του καιροσκόπου Κωνσταντίνου, αλλά κυρίως αποσκοπούσε στην λατρευτική εξύψωση και εδραίωση του χριστιανικού συμβόλου που ήδη είχε επιλέξει για τα λάβαρα του αυτοκρατορικού ρωμαϊκού στρατού.

Μετά την ανεύρεση και μετατροπή του «τιμίου σταυρού» σε αυτοκρατορικό έμβλημα, οι χριστιανοί των ρωμαϊκών λεγεώνων μπορούσαν να σκοτώνουν τους απίστους… κοιτώντας με κατάνυξη τον σταυρό της αγάπης στα φλάμπουρα της αυτοκρατορίας!!!

Τώρα, πόσο «τίμιος» μπορεί να είναι ένας σταυρός, πάνω στον οποίο, η ίδια η Ρώμη πρώτα θανάτωσε τον αρχηγό αυτής της θρησκείας και στην συνέχεια, το ίδιο αυτό όργανο ρωμαϊκής εκτέλεσης το μετέτρεψε σε στρατιωτικό της έμβλημα, στο όνομα του οποίου οι ίδιοι οι οπαδοί του… για χίλια χρόνια, σφάζουν οποιονδήποτε κατ’ εντολή της Ρώμης, αφήνω εσάς να το κρίνετε! Τελικά και μόνο η απόφαση μιας τέτοιας ανεύρεσης, είναι εξαιρετικά περίεργη.

Ποιος θα μπορούσε σοβαρά να δεχτεί, ότι το συγκεκριμένο ξύλινο όργανο εκτέλεσης, θα έμενε στην ίδια ακριβώς θέση που χρησιμοποιήθηκε, μετά από 300 χρόνια; Ο Γολγοθάς ήταν τόπος ρωμαϊκών εκτελέσεων και εκτελέσεις συνέβαιναν ετησίως αρκετές. Μέχρι των ημερών της «ευσεβούς» αυτοκράτειρας, πρέπει να συνέβησαν εκατοντάδες εκτελέσεις, παρόμοιες μ’ αυτές των ημερών του Χριστού.

Ακόμα και αν παρακάμψουμε την σκέψη ότι πρέπει λογικά να χρησιμοποιούσαν κατ’ επανάληψη και τελικά να έκαιγαν τους φθαρμένους ξύλινους σταυρούς, η πιθανότητα τρεις αιώνες μετά, να βρεθεί το συγκεκριμένο ξύλινο όργανο εκτέλεσης, στον ίδιο τόπο, ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Ένα κομμάτι ξύλο, ικανό να κράτησει το βάρος ενός ανθρώπου πάνω του, ήταν αναντίρρητα έναν γερο, χρήσιμο ξύλινο δοκάρι, που δεν θα έμενε για πολύ καιρό στην ίδια θέση αχρησιμοποίητο. Σε μια χώρα που τα δέντρα σπανίζουν, όπως είναι η ερημοποιημένη Παλαιστίνη, ένα τέτοιο κομμάτι ξύλου, θα ήταν για πολλούς φτωχούςτης Ιερουσαλήμ, ενα ζηλευτό λάφυρο για πολλές χρήσεις. Άλλωστε οι σταυρικές εκτελέσεις πριν και μετά την περίοδο του Ιησού, ιδιαιτέρως στην Ιερουσαλήμ, λόγω των συχνών εξεγέρσεων, εγίνοντο κατά εκατοντάδες![2]

Τι έκανε λοιπόν την Ελένη, να είναι τόσο σίγουρη για την ανεύρεση του συγκεκριμένου σταυρού; Παρόλα αυτά, το 327 μ.Χ., δηλαδή 300 περίπου χρόνια μετά τον θρυλούμενο θάνατο του Ιησού: «απέστειλε ο βασιλεύς την εαυτού μητέρα Ελένη εις Ιερουσαλήμ, μετά χρημάτων αφθονί­ας, προς τον επίσκοπον Μακάριον, επί αναζητήσει του ζωοποιού ξύλου και οικοδομής των αγίων τόπων». Γεώργιος Μοναχός «Περί της ευρέσεως του σταυρού».110.620.12.

Φορτωμένη χρήματα, από τον παιδοκτόνο και ηλιολάτρη[3] γιο της, η υπέργηρη Ελένη, κατέβηκε στην Ιερουσαλήμ, όπου την υποδέχθηκαν οι ιερείς, οπλισμένοι με όλο το «άγιο πνεύμα» που μπορούσαν να συγκεντρώσουν, αποφασισμένοι να μην χάσουν την ανεπανάληπτη αυτή οικονομική ευκαιρία! Ακόμα και σήμερα μια οργανωμένη ομάδα αρχαιολόγων, με υπερσύγχρονο εξοπλισμό, θα είχε αξεπέραστες δυσκολίες, σε ένα τέτοιο σχεδόν ανέφικτο εγχείρημα και τουλάχιστον θα χρειαζόταν χρόνια ανασκαφών και αναζητήσεων… χρόνο όμως, που δεν διέθετε πια η ογδοντάχρονη Ελένη!

Ο σταυρός λοιπόν έπρεπε να βρεθεί οπωσδήποτε και να βρεθεί τώρα, που η φορτωμένη χρήματα αυτοκράτειρα ερχόταν για να οικοδομήσει στην Ιερουσαλήμ, ναούς και να στήσει προσκυνήματα! Οι πλέον επίλεκτες ομάδες αρχαιολόγων, θα είχαν σοβαρό πρόβλημα… όχι όμως και η επισκοπική ομάδα της… ενορατικής αρχαιολογίας!

Ένας χριστιανικά όμως «φωτισμένος» νους, δεν αφήνει ποτέ τέτοιες θεόσταλτες ευκαιρίες να χαθούν! Άλλωστε, γιατί νομίζετε πως υπάρχουν στην συγκεκριμένη πίστη, όλα αυτά τα παράξενα θεολογικά χαρίσματα, ενοράσεις, όνειρα, προφητείες, αλλά και το (κατά Μεταλληνόν)… φαινόμενο της νοεράς ευχής;

Η αφήγηση του Χρονογράφου Γεώργιου μοναχού είναι μοναδική: «Μαθών δε ο επίσκοπος, τα της βασιλικής ελεύσεως, τους επισκόπους των επαρχιών συγκέντρωσε για τις πρέπουσες τιμές της υποδοχής. Ευθέως δε τους επισκόπους παρακάλεσε, την αναζήτηση του ποθούμενου ξύλου να αναλάβουν. Απορούντων δε πάντων περί τούτου, υπόνοιες και υποψίες μόνο διηγούμενοι, ο της πόλεως επίσκοπος πάντας παρακάλεσε ησυχία να κάμουσι (!) και σπουδαιοτέραν ευχήν[4] υπέρ τούτου, στον θεό προσέφερε»! «Τούτου δε γενομένου, (της ευχής δηλαδή γενομένης) ευθύς, θεόθεν εδείχθη στον επίσκοπο ο τόπος, όπου ο ακαθάρτου δαίμονος, ο Ναός και το άγαλμά της Αφροδίτης υπήρχε. Τότε η βασίλισσα, πλήθος πολύ τεχνιτών και εργατών συγκέντρωσε και εκ βάθρων το αισχρό (θέλει να πει περικαλλέστατο) οικοδόμημα κατέστρεψε. Τούτου δε γενομένου, ανεφάνη το θείον μνήμα και ο τόπος του κρανίου και τρεις καταχωμένοι σταυροί».

«Μεγάλη όμως αμηχανία και θλίψη κατέλαβε την βασίλισσα γιατί κανείς δεν γνώριζε ποιος μπορούσε να είναι ο δεσποτικός σταυρός. Ο δε επίσκοπος μετά πίστεως έλυσε την απορία. (όχι βέβαια πάλι με ευχή, αλλά…) Γυναίκα άρρωστη, υπό πάντων απεγνωσμένη και τα λοίσθια πνέουσα, έφεραν μεταξύ των σταυρών, για να βρεθεί το ζητούμενο. Και μόνο που η σκιά του σωτήριου σταυρού άγγιξε την ασθενούσα, ευθύς η άπνους και ακίνητη αυτή γυναίκα, απ’ την θεια δύναμη, ευθέως (υγιής) αναπήδησε, δοξάζουσα μετά μεγάλης φωνής τον θεό».[5]

«Η δε βασίλισσα Ελένη, μετά χαράς μεγάλης παρέλαβε τον σταυρό… και (μέρος) του σταυρού παρέδωσε στον επίσκοπο της πόλεως εις μνημόσυνο γενναίων και εκκλησία όρισε να γίνει πάνω στο ζωοποιό μνήμα και στον άγιο Γολγοθά». Γεώργιος Μοναχός «Περί της ευρέσεως του σταυρού»110.620-621

Βλέπουμε λοιπόν, ότι τα περί ευρέσεως του σταυρού και η ανοικοδόμηση του ταφικού ναού, στο συγκεκριμένο τόπο, συνέβησαν μέσα σε μια ατμόσφαιρα παραμυθιού, που μόνο ο παλιμπαιδισμός της θρησκευτικής ευπιστίας, θα μπορούσε να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα! Στην κατεύθυνση των αμφισβητήσεων, βέβαια, υπάρχουν σοβαρές ερωτήσεις που προκύπτουν εντελώς αβίαστα.

Κατ’ αρχάς, είναι λογικό, ένα όργανο θανάτωσης, να γίνεται έμβλημα, λάβαρο και σημαία και να αποδίδονται τιμές σ’ αυτό; Και αν αποδίδομε σε αυτό τέτοιες τιμές, γιατί δεν κάνουμε χριστιανική σημαία, με ανάλογες τιμές και τον ακάνθινο στέφανο, το σφουγγάρι με το ξίδι, την λόγχη, ή ακόμα και τα υποτιθέμενα καρφιά της σταύρωσης; Μήπως είναι φανερό, πως η ανεύρεση αυτή του σταυρού, εξυπηρετούσε περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, την αυτοκρατορική ανάγκη, για νέα λάβαρα πίστης και αφοσιωμένων μαχητών; Πως γίνεται με το «εν τούτω νίκα», ο σταυρός από σύμβολο σωτηρίας και αγάπης, να μετατρέπεται για αιώνες, σε ξίφος εξουσίας στα χέρια αυτοκρατόρων; Πως συμβιβάζεται αλήθεια, ο χριστιανισμός της αγάπης, να κραδαίνει το ξίφος της Ρώμης για αιώνες;

Δεν είναι ύποπτο, ότι η αναζήτηση και το απίστευτο «θαύμα» της ανεύρεσης και η οριστική αγιοποίηση του συμβόλου, ξεκίνησαν μετά από μια αυτοκρατορική χρηματαποστολή; Αν πάλι η αποδεδειγμένη θεραπευτική δύναμη του ανευρεθέντος σταυρού, ήταν τέτοια, ώστε «γυναίκα πνέουσα τα λοίσθια ευθύς ανένηψε», γιατί όλοι αυτοί οι αθεόφοβοι, δεν τοποθέτησαν το ιερό αυτό ξύλο στην αρχική του θέση, (μέχρι σήμερα επιδεικνύουν την αρχική τρύπα στο έδαφος!) προσφέροντας για αιώνες τώρα, στους αμέτρητους ταλαιπωρημένους και συχνά φρικτά πάσχοντες πιστούς προσκυνητές, μια ευκαιρία παρόμοιας ίασης με το θεραπευτικό άγγιγμα της σκιάς του θαυματουργού σταυρού; Έτσι ο χριστιανισμός θα μπορούσε εντελώς δικαιολογημένα να καυχηθεί, ότι κατέχει την απόλυτη απόδειξη της ιαματικής υπεροχής, έναντι όλων των υπολοίπων θρησκειών!

Απ’ την άλλη, αναρωτιέμαι, όταν πνέεις τα λοίσθια και έχεις ελάχιστη επαφή με το περιβάλλον, είναι ευκολότερο να επιδείξεις πίστη; Ο σταυρός δεν ήταν ακόμα αντικείμενο λατρείας, προς τι άσκησε πίστη, η ημιθανής αυτή γυναίκα; Βέβαια η απάντηση σ’ όλες αυτές τις ερωτήσεις είναι εξαιρετικά απλή! Ο όποιος Θεός των γαλαξιών και του σύμπαντος, δεν έχει καμιά σχέση με τους γελοίους θεΐσκους των θρησκειών, που επινοήθηκαν για να διευκολύνουν την συναλλαγή των ιερατείων με τις κοσμικές εξουσίες. Ακριβώς δηλαδή, όπως συνέβη και με τον παραφύση ερώτα της σπαθοφόρου Ρώμης με τον γλυκομίλητο αλλά αμείλικτο, εκρωμαϊσθεντα Χριστιανισμό!

Για τον ίδιο τον τόπο της εύρεσης του σταυρού και της ανέγερσης του ταφικού ναού, γεννιούνται οι εξής δικαιολογημένες αμφιβολίες: Αν όπως βεβαιούν οι βυζαντινοί χρονογράφοι, στην συγκεκριμένη θέση του τωρινού τάφου, προϋπήρχε μεταγενέστερος της σταύρωσης, ναός της Αφροδίτης, είναι βέβαιο, ότι ο τόπος εκείνος, δεν υπήρξε ποτέ τόπος μνημάτων και εκτελέσεων!

Οι Ελληνικοί ναοί δεν εκτίζοντο ποτέ, πάνω σε τάφους,[6] πολύ δε περισσότερο πάνω σε γνωστούς τόπους εκτελέσεων. Οι Έλληνες είχαν την πλέον εκλεπτυσμένη αίσθηση του κάλλους και της αρμονίας. Ακόμη και πολύ μικρότερες αιτίες, από τις παραπάνω, θα ήταν ικανές να αποτρέψουν την ανέγερση ναού στον συγκεκριμένο τόπο. Όλως ιδιαιτέρως βέβαια, αληθεύει αυτό, για τον ναό της φιλομειδούς Αφροδίτης. Ο ναός της πανώριας θεάς του έρωτα και του ειδυλλιακού τοπίου, μπορούσε να οικοδομηθεί μόνο σε τόπο φυσικού κάλλους και ερωτικής έμπνευσης και ποτέ πάνω στον αντιαισθητικό, γυμνό από οποιαδήποτε βλάστηση και εξ’ αυτού γνωστό ως κρανίου τόπο Γολγοθά, όπως ήταν ο συγκεκριμένος τόπος εκτέλεσης κακούργων! Αφού λοιπόν, όπως βεβαιούν οι βυζαντινοί χρονογράφοι, ο ναός της Αφροδίτης προϋπήρχε εκεί, τότε ο θρυλούμενος τόπος εκτέλεσης και ο τάφος του Χριστού, ήταν οπωσδήποτε κάπου αλλού. Ποιον θεϊκό τάφο λοιπόν και ποια ουρανόπεμπτη φλόγα, προσκυνάνε χίλια χρόνια τώρα οι οδυνηρά εξαπατηθέντες και φρικτά εξιουδαϊσθέντες Έλληνες;!

Μ. Καλόπουλος

[1] Στην ερώτηση μου γιατί είναι άγιος ο Κωνσταντίνος αν και αλλόθρησκος, απάντησαν: «επειδή ευνόησε τα μέγιστα τον Χριστιανισμό». Μα αν είναι έτσι τα μέγιστα ευνόησαν τον χριστιανισμό και οι Οθωμανοί Σουλτάνοι, γιατί δεν τους αγιοποιούμε;

[2] «Αιχμαλώτους ανήγαγε εις Ιερουσαλήμ… και οκτακοσίους ανεσταύρωσεν» Ιώσηπος ιστορία Ιουδαϊκού πολέμου 1.97. «Τους δε πρωταίτιους στην Ιερουσαλήμ σταύρωσε έως και δυο χιλιάδες». Ιώσηπος ιστορία Ιουδαϊκού πολέμου 2.72-75.

[3] Ο Μέγας Κωνσταντίνος εφόνευσε τον υιό του και παρέμεινε οπαδός του Μίθρα μέχρι τέλους. Δεν βαπτίστηκε Χριστιανός παρά …; ημιθανής ή νεκρός και από Αριανό επίσκοπο!

[4] Μα επιτέλους, τι ακριβώς είναι αυτή η «ευχή»; Μήπως το λεγόμενο «τάμα»; Μια προσευχή, μπορεί να είναι παρακλητική ή ευχαριστιακή ή και τα δυο. Μια σκέτη ευχή: δηλαδή «εύχομαι να…», θυμίζει εκπληκτικά τους θαυματοποιούς, που με στόμφο εύχονται κάτι προστακτικά, λίγο πριν το πραγματοποιήσουν! Δεν έφτανε λοιπόν «το φαινόμενο της νοεράς ευχής», τώρα έχουμε και το φαινόμενο της «σπουδαιοτέρας ευχής»! Δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να πληροφορηθούμε αν τελικά πρόκειται για το ίδιο πνευματικό εργαλείο. Απύθμενη… «επιστήμη» η θεολογία!

[5] Με παρόμοιο τρόπο, ξεχωρίζουν οι ιερείς, τα θεραπευτικά λείψανα των αγίων από τα κοινά λείψανα των αμαρτωλών! «Τα «δοκιμάζουν» πάνω σε «δαιμονισμένους»! Αν το θύμα ουρλιάξει και μετά ηρεμήσει, δηλαδή αποβάλει το δαιμόνιο, τότε τα συγκεκριμένα λείψανα, είναι όντως κάποιου αγίου! Αυτά, τα πολύ κωμικοτραγικά, παραδέχθηκε ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Ζιόμπολας, στις τηλεοπτικές εκπομπές περί θαυμάτων! Ο παρουσιαστής (Σ. Καρατζαφέρης), εξεμάνη λέγοντας τους παπάδες, πως αν είναι έτσι, πρέπει να πάρουν με την σειρά τα τρελοκομεία, μήπως και θεραπεύσουν κανένα δαιμονιζμένο. Εγώ προσπάθησα να διαμαρτυρηθώ λέγοντας, πως βασανίζουν ταλαίπωρους ανθρώπους! Το βέβαιο είναι, ότι οι εξορκισμοί συνεχίζονται ακόμα και εμείς απλά αναφωνούμε… θρησκεία το μεγαλείο σου!

[6] Η περίπτωση της σκόπιμης ταφής-βεβήλωσης ελληνικού ναού φαίνεται καθαρά στην περίπτωση Βαβύλα. Το 351 ο Διοικητής της Αντιόχειας Γάλος, διέταξε την ταφή των λειψάνων του αγίου Βαβύλα, μέσα στον Ναό του Δαφναίου Απόλλωνα. Μετά την βεβήλωση αυτή σταμάτησε η λειτουργία του ναού και δεν επαναλειτούργησε ούτε όταν ο Ιουλιανός διέταξε την απομάκρυνση των λειψάνων. Βλ. Θεοδώρητου Εκκλ. Ιστ. 3.6. Και Ι. Χρυσόστομος «εις Βαβύλαν λόγοι δυο» Migne 50.527-572.

ΠΗΓΗ..Μ. Καλόπουλος

apollonios

http://www.diadrastika.com/2016/11/apokalypsi-apatis-tafo-jesus.html