'Ενα αγριολούλουδο που φυτρώνει μόνο στην Ακρόπολη -πουθενά αλλού στον κόσμο!

Στον βραχώδη λόφο της Ακρόπολης, εκεί όπου δεσπόζει το θαύμα της αρχιτεκτονικής, ο μεγαλοπρεπής Παρθενώνας, υπάρχει άλλο ένα μικρότερο θαύμα που γέννησε η φύση και το φυλά καλά κρυμμένο από τα βλέμματα των τουριστών. 

Ένα μικρό φυτό που δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά, βγάζει ροζ άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο και δε μπορείς να το βρεις πουθενά αλλού στον κόσμο.
 H Μικρομέρια της Ακρόπολης δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά, βγάζει ροζ άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο και δε μπορείς να τη βρεις πουθενά αλλού στον κόσμο Συλλέχθηκε στις 30 Αυγούστου του 1906 από τους Γάλλους βοτανολόγους René C.J.E. Maire (1876–1949) και Marcel G.C. Petitmengin (1881–1908), που έκαναν περιοδεία κατά τη διάρκεια του 1904 και 1906 στην Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα συλλέγοντας φυτά.
Καταγράφηκε πρώτη φορά το 1908 από τον Αυστριακό βοτανολόγο Halacsy με την ονομασία Micromeria athenae.
Από το 1908 και ειδικά την μεταπολεμική περίοδο τα ίχνη της χάνονται. Το 1998, ο καθηγητής Βοτανικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρτέμης Γιαννίτσαρος κάνει λόγο για "εξαφανισθέν είδος από την ελληνική και γενικά την παγκόσμια χλωρίδα" και το 2003, ο βοτανολόγος Θεοφάνης Κωνσταντινίδης σε άρθρο του αναφέρεται στην Micromeria acropolitana την οποία "εδώ και έναν αιώνα κανένας δεν έχει ξαναδεί ούτε στο βράχο της Ακρόπολης ούτε κάπου αλλού".

Το 2014 εντοπίστηκαν μερικά άτομα του φυτού και φωτογραφήθηκαν από τους Αποστόλου Σταύρο και Στασινόπουλο Γιώργο...

 Το 2004 ανακαλύφθηκε ξανά τυχαία από τον βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη κατά τις μελέτες του για το οικοσύστημα του Ιερού βράχου και ταυτοποιήθηκε το 2009 από τη βοτανολόγο δρ Κιτ Ταν από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.

Από τότε η τοποθεσία του φυτού παραμένει μυστική για την προστασία του.
   

PHYTOLOGIA BALCANICA 16 (2): 237 – 242 Sofia, 2010

Φωτο: Σταύρος Αποστόλου Ο Σταύρος Αποστόλου με τον Γιώργο Στασινόπουλο, εντόπισαν το φυτό λίγους μήνες πριν στην Ακρόπολη.

 Όταν οι άλλοι κοίταζαν τον Παρθενώνα, μας λέει ο Σταύρος, εγώ ήμουν σκυμμένος στο χώμα. Πώς εντόπισες τη μικρομέρια;
 Έψαχνες επί τούτου για το φυτό ή το είδες τυχαία;
Για αυτό το φυτό άκουσα πρώτη φορά το 2004 όταν έγινε η επανεύρεση του από τον κ.Τσουνη
Όποτε επισκεπτόμουν την Ακρόπολη κοιτούσα μήπως και το εντοπίσω. Κάποια στιγμή άρχισα να ψάχνω συστηματικά να το βρω και έτσι φωτογράφιζα όποια Μικρομερια έβρισκα στην περιοχή της Ακρόπολης, του Αρείου πάγου και του Φιλοπάππου.
 Μετά από πολλές επισκέψεις και "εξονυχιστικό" ψάξιμο την βρήκα μαζί με τον φίλο μου Γιώργο Στασινόπουλο.

 Την φωτογράφισα, έκανα ταυτοποίηση, εξέτασα προσεκτικά τις διαφορές της σε σχέση με την Micromeria nervosa και την Micromeria juliana από λίστα που μου έστειλε ο φίλος και καλός γνώστης των φυτών Ερωτόκριτος και μετά έστειλα τις φωτογραφίες και σε άλλους για επιβεβαίωση.
Μετά από όλες τις θετικές απαντήσεις πολύ χαρούμενος ανάρτησα τις φωτογραφίες μου στο διαδίκτυο.
 Πρόκειται για ένα φυτό που φύεται μόνο στην Ακρόπολη. Του προσδίδει αυτό κατά την άποψή σου έναν ιδιαίτερο συμβολισμό;
Το φυτό αυτό κατά την γνώμη μου είναι ένα σύμβολο αναγέννησης και επιβίωσης.
Τα φυτά και η φύση συνεχώς μας εκπλήσσουν με την δύναμη τους να αντέχουν στον χρόνο.

Δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά, βγάζει ροζ άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο και δε μπορείς να το βρεις πουθενά αλλού στον κόσμο

Είναι μαγικό το πως από ένα μικροσκοπικό σπόρο, πολλές φορές σε ελάχιστο χώμα ή σε κάποια σχισμή ενός βράχου, φυτρώνει ένα φυτό, μεγαλώνει ανθίζει και διαιωνίζει το είδος του.
Τα φυτά και η φύση είναι δάσκαλοι επιβίωσης.

Η περιγραφή του φυτού από τον Halacsy (Herbarium WU Institute of Botany, University of Vienna)

Το δείγμα του φυτού που συλλέχτηκε το 1906 (Herbarium WU Institute of Botany, University of Vienna)

 Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε και γιατί όχι να αναδείξουμε αυτό το τόσο σπάνιο και μοναδικό φυτό;
Η προστασία του μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους αλλά με βασικότερο αυτόν της απόκρυψης της ακριβούς τοποθεσίας του στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Έπειτα θα μπορούσε να γίνει αναπαραγωγή του φυτού και δημιουργία ενός μικρού Βοτανικού κήπου στην περιοχή όπου θα μπορούν οι επισκέπτες της Ακρόπολης να δουν και το φυτό "μύθο" και να το θαυμάσουν από κοντά. *Όλες οι φωτογραφίες και το υλικό παραχωρήθηκαν από τον Σταύρο Αποστόλου, για χρήση και προβολή αποκλειστικά από το LIFO.g 

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

proionta-tis-fisis

Πηγή:http://diadrastiko.blogspot.com/2014/11/blog-post_89.html#ixzz3HwmT0zgl

Το Μυστικό των μυστικών - Ο Ήλιος μετατρέπει τον Άνθρακα 12 της φύσης σε Άνθρακα 7. Οι τεράστιες συνειδησιακές αλλαγές στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

 

Ο ΗΛΙΟΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Η σημασία του αριθμού 6 για τον Άνθρακα. Η θέση ενός στοιχείου στο Περιοδικό Σύστημα των Στοιχείων καθορίζεται από τον Ατομικό του Αριθμό Ζ, ο οποίος δείχνει τον αριθμό των πρωτονίων του (και τον αριθμό επίσης των ηλεκτρονίων του σε ένα ουδέτερο άτομο). 0 αριθμός τώρα των νετρονίων που περιλαμβάνει στον πυρήνα του ένα χημικό στοιχείο μπορεί να διαφέρει με αποτέλεσμα να έχουμε διάφορες μορφές του ίδιου στοιχείου (με τον ίδιο δηλαδή αριθμό πρωτονίων και ηλεκτρονίων), αλλά με διαφορετικό αριθμό νετρονίων το καθένα. Οι διάφορες αυτές μορφές του στοιχείου θα καταλαμβάνουν προφανώς την ίδια θέση στο περιοδικό σύστημα των στοιχείων, αφού θα έχουν τον ίδιο Ατομικό Αριθμό Ζ, με βάση τον οποίο γίνεται η κατάταξη των στοιχείων σε αυτό. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που οι διαφορετικές αυτές μορφές του ίδιου στοιχείου που διαφέρουν μόνον ως στον αριθμό των νετρονίων του πυρήνα τους λέγονται ισότοπα, καθώς καταλαμβάνουν τον ίδιο τόπο (θέση) στο περιοδικό σύστημα των στοιχείων. Ανάλογα ο άνθρακας C σχηματίζει τρία φυσικά ισότοπα: τον άνθρακα 12 (6C12), τον άνθρακα 13 (6C13) και τον άνθρακα 14 (6C14), δηλαδή με μαζικούς αριθμούς αντίστοιχα 12,13,14 και αριθμό, επομένως, νετρονίων 12-6 = 6, 13-6 = 7 και 14-6 = 8. Από αυτά τα δύο πρώτα ισότοπα, ο άνθρακας 12 και ο άνθρακας 13, είναι σταθερά με φυσική αναλογία 98,93% και 1,07%. Το τρίτο ισότοπο, ο άνθρακας 14 είναι ραδιενεργός και ανευρίσκεται μόνον σε ίχνη. Έχει μια μεγάλη περίοδο ημιζωής 5.700 έτη και χρησιμοποιείται για τη ραδιοχρονολόγηση διαφόρων υλικών. Παρατηρούμε όχι το συντριπτικά πιο άφθονο στη φύση ισότοπο του άνθρακα είναι το σταθερό ισότοπο του, Άνθρακας 12 (6C12), το οποίο μάλιστα φέρει τον ίδιο ακριβώς αριθμό πρωτονίων, νετρονίων και ηλεκτρονίων (δηλαδή από 6), παραπέμποντάς μας έτσι στον διαβόητο αριθμό 666 του «Θηρίου» της Αποκάλυψης. Όπως επιγραμματικά λέει η Αποκάλυψη: «Ο έχων νουν, ψηφισάτω τον αριθμό του θηρίου. Αριθμός γάρ ανθρώπου και ο αριθμός αυτού, χξς΄ ». Δηλαδή μας λέει όχι ο αριθμός του Θηρίου είναι συγχρόνως και ο αριθμός Ανθρώπου και ότι ο αριθμός αυτός βγαίνει αν μετατρέψουμε τα αντίστοιχα ελληνικά γράμματα χξς σε ψηφία. Με αυτόν τον τρόπο παίρνουμε τον αριθμό 666! Ο Άνθρακας7 0 άνθρακας 7, όπως εξηγείται, είναι ένα ισότοπο του άνθρακα με έξι ηλεκτρόνια, έξι πρωτόνια και ένα μόνο νετρόνιο. Στην πραγματικότητα είναι η μετάπτωση του αριθμού 666, που αντιπροσωπεύει (όπως ήδη εξηγήσαμε) τη συνήθη μορφή του άνθρακα 12 που επικρατεί στη φύση, στον αριθμό 661. Και τι σημαίνει αυτή η μετάπτωση; Η ομάδα των ερευνητών που υποστηρίζει όχι ο 'Ήλιος ουσιαστικά δημιουργεί αυτή τη στιγμή στη Γη το ισότοπο Άνθρακας 7 υποστηρίζει ότι αυτή η μετάπτωση θα επιφέρει τεράστιες.. συνειδησιακές αλλαγές στον άνθρωπο: «όπως ο σίδηρος έχει τη δυνατότητα να διατηρεί γύρω του ένα μαγνητικό πεδίο, έτσι και ο Άνθρακας 7 έχει τη μοναδική ικανότητα να κρατάει γύρω του πεδία ανώτερων διαστάσεων, όπως τα πεδία της σκέψης. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ενισχύει τη σκέψη και άλλα πεδία ανώτερων διαστάσεων, όπως ο σίδηρος και ο χαλκός μπορούν να ενισχύουν σε έναν μετασχηματιστή τα μαγνητικά πεδία». Και συμπληρώνει: «Με φυσικό τρόπο δημιουργείται στο μυαλό όλων των ανθρώπων και ιδιαίτερα των περισσότερο πνευματικά εξελιγμένων μια υψηλή συνειδητοποίηση, που θα γίνεται συχνά εμφανής με λαμπρές νοητικές συλλήψεις ή και πραγματοποίηση καταστάσεων που μέχρι τώρα τις κατατάσσαμε στο χώρο των «θαυμάτων». Κατά τη διάρκεια αυτών των φαινομένων εάν κάποιος θα μπορεί να παρατηρήσει την ακτινοβολία γύρω από τα κεφάλια αυτών των πολύ εξελιγμένων όντων, θα βλέπει ότι αυτή παρουσιάζεται εξαιρετικά έντονη πράγμα που οφείλεται στα πλεονάζοντα νετρόνια που παρήχθησαν, όταν ο Άνθρακας 12 μεταμορφώθηκε μέσα στον εγκέφαλό τους σε Άνθρακα 7. Παρ' όλα αυτά, ο Άνθρακας 7 γρήγορα αποσυντίθεται σε άλλες πιο σταθερές μορφές της ύλης και είναι έτσι σχεδόν αδύνατον να ανιχνευτεί μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Από μεταστοιχείωση του Άνθρακα 12, του δεύτερου επικρατέστερου στοιχείου στο ανθρώπινο σώμα μετά το Οξυγόνο.
Η συγκεκριμένη υπόθεση (η οποία παρουσιάζεται εκτενώς και σε ένα ενδιαφέρον βίντεο, διαθέσιμο στο ευρύ κοινό από το You Tube, με τίτλο "The Secret ofSecrets" - το Μυστικό των Μυστικών), (το βρήκα με μετάφραση και το παραθέτω παρακάτω),


θέλει το στοιχείο του Άνθρακα 7 να καθιστά εφικτή για την ανθρώπινη διάνοια την πρόσβαση σε ανώτερα γνωστικά και συνειδησιακά επίπεδα και νέες πιο πνευματικές διαστάσεις και σφαίρες ύπαρξης, λειτουργώντας με τρόπο ενισχυτικό, ακριβώς όπως ο σίδηρος έχει την ικανότητα να διατηρεί και να ενισχύει γύρω του ένα μαγνητικό πεδίο. Οι εν λόγω ερευνητές υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο στοιχείο θα επιτρέπει στο ανθρώπινο σώμα την πρόσβαση σε νέα, υπερδιαστατικά πεδία, προσδίδοντάς μας ιδιότητες και ικανότητες που μέχρι σήμερα έχουμε συνηθίσει να ανάγουμε στη σφαίρα των «θαυμάτων». Ώσπου να αποδειχθούν όμως τα παραπάνω και πειραματικά (ή έστω εμπειρικά), δεν μπορούμε παρά να τα κατατάσσουμε στο επίπεδο της επιστημονικής υπόθεσης... (Μερικοί από τους παράγοντες που, σύμφωνα με τις τελευταίες ανακαλύψεις, επηρεάζουν αρνητικά την πνευματική ισορροπία του ανθρώπινου όντος. " Τα περιβόητα (όσο και ακόμα ανεξήγητης προέλευσης!) chemtrails. Αν και έχουν επιχειρηθεί διάφορες ερμηνείες τους, τελευταία υποστηρίζεται ότι δεν αποτελούν παρά προσπάθειες παρεμπόδισης του ηλιακού φωτός να φθάνει στην επιφάνεια της Γης και να προκαλεί τις ευεργετικές του αλλαγές! " Στο ίδιο πλαίσιο ερμηνεύεται και η καταιγιστική πλύση εγκεφάλου υπέρ των γυαλιών ηλίου! Και αυτά αποτελούν μια δεύτερη -προσωπική- γραμμή άμυνας κατά των ηλιακών ακτίνων που θα έχουν ξεπεράσει το εμπόδιο των τεχνητών σύννεφων! " Η παγίωση του ξενυχτιού ως τρόπου ζωής (ιδιαίτερα μεταξύ των νέων) εμποδίζει την επίφυση να εκκρίνει μελατονίνη και, έτσι, στερεί τον σύγχρονο Δυτικό άνθρωπο από τη βασική ουσία που ευνοεί την εγκεφαλική και πνευματική ανέλιξη! Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και τους αγχώδεις ρυθμούς της σύγχρονης ζωής, την κακή (έως νεκρή) διατροφή, τη φθορίωση του νερού κ.λπ. έχουμε την ολοκληρωμένη εικόνα του σχεδίου «κάποιων» για την πνευματική χειραγώγηση της Ανθρωπότητας. Αξίζει να σημειωθεί ακόμη ότι η Ελλάδα, ως η κατ' εξοχήν χώρα του ηλιακού φωτός, βρίσκεται εκ των πραγμάτων στο επίκεντρο αυτής της εξέλιξης! Οπότε, είναι φυσικό να δέχεται και τον μεγαλύτερο πόλεμο)... Καθαρίζοντας τα «μάτια της ψυχής» Όλοι μας έχουμε λίγο πολύ ακούσει για τις ευεργετικές ιδιότητες της περίφημης βιταμίνης D3 (που ουσιαστικά εξαλείφει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου, καρδιακών ασθενειών, παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος - όπως η οστεοπόρωση ή η σκλήρυνση κατά πλάκας - προλαμβάνει την κατάθλιψη , ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα κ.α), την οποία αναπτύσσουμε φυσικά, με την έκθεση του σώματός μας στο ηλιακό φως. Ελάχιστοι είναι όμως εκείνοι που γνωρίζουν για μια άλλη, πολύ πιο «πνευματική» ευεργετική ιδιότητα του Ηλίου, την θεραπεία και αποκατάσταση της πλήρους λειτουργίας ενός αδένα ο οποίος εδράζεται στη «βάση» (στο κέντρο ουσιαστικά) του εγκεφάλου μας, ο οποίος συχνά αποκαλείται και «Τρίτο Μάτι», λόγω των θεαματικών του ιδιοτήτων που θα εξηγήσουμε στη συνέχεια. Πρόκειται για την περίφημη Επίφυση (εναλλακτικά ονομάζεσαι και «Κωνάριο», λόγω του κωνοειδούς σχήματός του, που θυμίζει κουκουνάρι -pineal gland). Πρόκειται για τον αδένα που συνθέτει και εκκρίνει την Μελατονίνη, μία ορμόνη που μεταφέρει πληροφορίες σχετικά με τον φωτισμό του περιβάλλοντος χώρου μας σε διάφορα όργανα του σώματος και ρυθμίζει λειτουργίες όπως οι βιολογικοί μας ρυθμοί, οι κύκλοι και η ποιότητα του ύπνου μας, καθώς και τα επίπεδα εγρήγορσής μας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η ίδια ουσία έχει βρεθεί ότι επιδρά και σε πλήθος άλλων λειτουργιών, όπως η θερμοκρασία του σώματος μας, η ψυχολογική μας διάθεση, η αναπαραγωγική ικανότητα, η αποτελεσματικότητα του ανοσοποιητικού μας συστήματος κ.α. Το γεγονός όχι τα επίπεδα της, παραγόμενης από την Επίφυση, Μελατονίνης μειώνονται με την πάροδο των ετών, έχει οδηγήσει πολλούς ειδικούς να συνδέουν τη δράση της συγκεκριμένης ορμόνης και με τη διαδικασία της γήρανσης! (Είναι σημαντικό επίσης να γνωρίζουμε όχι η παραγωγή Μελατονίνης προϋποθέτει την ύπαρξη απόλυτου σκοταδιού κατά τη διάρκεια του ύπνου). Ο αδένας της επίφυσης αποτελείται κυρίως από νερό και μια κατηγορία κύτταρων που ονομάζονται νευρογλοία.
Το εντυπωσιακό είναι όχι οι σχηματισμοί των κυττάρων αυτών στο εσωτερικό της επίφυσης θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τα Ραβδία και τα Κωνία των ματιών μας, ενώ ακριβώς όπως και τα μάτια μας, ο εν λόγω αδένας συνδέεται απευθείας με το οπτικό κέντρο χου εγκεφάλου μας, λειτουργώντας ουσιαστικά ως ένα είδος«εσωτερικού ματιού» (ή σωστότερα, «εσωτερικής κεραίας», καθώς οι εικόνες που συλλαμβάνει και μεταδίδει στο κέντρο της όρασής μας δεν προέρχονται από τον περιβάλλοντά μας χώρο, αλλά από «αλλού»!).
Εναλλακτικοί ερευνητές (όπως π.χ. ο Wilcock που προαναφέραμε) μάλιστα θεωρούν ότι ο συγκεκριμένος αδένας είναι tο σημείο, στο οποίο καταλήγει και η «ασημένια χορδή», το «νήμα» που συνήθως λέγεται ότι ενώνει το υλικό μας σώμα με την ψυχή, μεταφέροντας στον εγκέφαλό μας τις πληροφορίες από τα πνευματικά πεδία ύπαρξης. Όμως τα «παράξενα», αναφορικά με το εκπληκτικό αυτό εγκεφαλικό μας κέντρο δεν σταματούν εδώ. Σε πολλά θηλαστικά (πιθανολογείται και για τον άνθρωπο) έχει διαπιστωθεί ότι το εσωτερικό μας «τρίτο μάτι» ευθύνεται και για την παραγωγή της «ψυχεδελικής» και ισχυρά παραισθησιογόνου ουσίας DMT(Dimethyltryptamine), η οποία συνδέεται με τη δημιουργία των ονείρων, καθώς και με ισχυρές υπερβατικές εμπειρίες (η υπόθεση αυτή υποστηρίχθηκε για πρώτη φορά από τον Δρα Richard Strassman, στο βιβλίο του «The Spirit Molecule»).
Αυτοψίες, ωστόσο, σε εγκεφάλους αποθανόντων έδειξαν ότι στους περισσότερους ανθρώπους της εποχής μας ο αδένας της επίφυσης δεν βρίσκεται σε καθόλου καλή κατάσταση, καθώς υπόκειται σε μια μορφή«ασβεστοποίησης» (calcification), με αποτέλεσμα να υπολειτουργεί ή να είναι ουσιαστικά αδρανής! Αυτή την πάθηση, οι ειδικοί την αποδίδουν σε ένα πλήθος παραγόντων. Τέτοιοι είναι: " οι ιδιαίτερα στρεσογόνοι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής που διαταράσσουν τους φυσικούς μας βιολογικούς κύκλους,
" ο ύπνος σε ακατάλληλες ώρες
" η «χημική διατροφή» (καθώς και η υπερβολική κατανάλωση ζωικών προϊόντων ή κατεργασμένων τροφών)
" η ανεπαρκής ενυδάτωση
" η μακροχρόνια έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία (παράγοντας που έχει αυξηθεί επικίνδυνα με την αλόγιστη χρήση κινητών τηλεφώνων, την χρήση ασύρματων δικτύων στην τηλεφωνία και τους υπολογιστές, την διαβίωση μέσα σε έναν, κυριολεκτικά, ωκεανό κάθε είδους ακτινοβολιών, τα καλώδια υψηλής τάσης, κλπ)
" και κυρίως η λήψη μεγάλων ποσοτήτων Φθορίου (είτε μέσω των διαφόρων εξαιρετικά επικίνδυνων οδοντικών σκευασμάτων, είτε από την εγκληματικήκαθιέρωση και πρόσθεση της τόσο τοξικής αυτής ουσίας στο πόσιμο νερό,σε πολλές χώρες).
Τα καλά νέα ωστόσο, είναι ότι η πάθηση αυτή δεν είναι μη αναστρέψιμη.Αντίθετα, έχει βρεθεί ότι η επίφυσή μας έχει την ικανότητα να «αναρρώνει» σχετικά γρήγορα, μόλις απομακρύνουμε τους επιβαρυντικούς παράγοντεςκαι κυρίως, ότι το τόσο σημαντικό αυτό εσωτερικό μας «τρίτο μάτι» καθαρίζει και ενεργοποιείται με την τακτική μας έκθεση στο ηλιακό φως! Δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε πώς και σε τι βαθμό επηρεάζεται ο αδένας της επίφυσης από τις ενεργειακές μεταβολές του Ηλίου που περιγράψαμε, όμως πρέπει να θεωρούμε βέβαιο όχι το συγκεκριμένο κέντρο εσωτερικής όρασης θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάθε διαδικασία πνευματικής ανάτασης, φώτισης και βιολογικής εξέλιξης που ενδεχομένως βιώσουμε στο εγγύς μέλλον...
( Ο συγγραφέας Tobias Lars είναι αυτός που πρωτοεισήγαγε το όρο «Πνευματική Φυσική» - Όρος ο οποίος πρόκειται πράγματι να μας εκπλήξει με τις εφαρμογές του τα άμεσα επόμενα χρόνια..
Ήδη λ.χ. έχει προκαλέσει τεράστια έκπληξη το γεγονός ότι η ίδια η Γη έχει αυξήσει την ιδιοσυχνότητά της, από 7.38 Hz το 1954 σε 11.20 Hzσήμερα. Τις συνέπιες αυτής της μεταβολής ερευνά η «Πνευματική Φυσική»)! Δεν είναι κρίση, είναι μεταμόρφωση Πώς όμως μπορούμε να διευκολύνουμε αυτή την αλλαγή της συνειδησιακής κατάστασης που συντελείται μέσα (και έξω) μας, όντας μέλη μιας κοινωνίας που καταρρέει; Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι, αν τα δεινά που βλέπουμε παντού γύρω μας δεν είναι παρά οι πόνοι του τοκετού για το καινούριο που έρχεται, εμείς δεν έχουμε παρά να ακολουθήσουμε τις ίδιες ακριβώς συμβουλές που οι γιατροί δίνουν στις ετοιμόγεννες γυναίκες: να απέχουμε από κάθε συναίσθημα φόβου, απόγνωσης και πανικού, έχοντας βαθιά πίστη μέσα μας ότι όλα θα εξελιχθούν προς το καλύτερο.
Απέναντι στη φυσική εξέλιξη, που μας οδηγεί σε μια λιγότερο "υλιστική" κατάσταση ύπαρξης, οι εξουσιαστές του πλανήτη (οι οποίοι είναι εκ των πραγμάτων αποκομμένοι από το «Όλον») το μόνο που έχουν να αντιτάξουν είναι μια σειρά από ενέργειες που μπορούν να καθυστερήσουν - είναι αλήθεια - τις εξελίξεις: " Τεχνητή οικονομική κρίση που φέρνει μεγάλη ψυχολογική αναστάτωση στις κοινωνίες. (Είναι χαρακτηριστικός ο μεγάλος αριθμός αυτοκτονικών στην Ελλάδα)
"Έντεχνη και μεθοδευμένη καθιέρωση τρόπων ζωής που στερούν από τον άνθρωπο τις δυνατότητες πνευματικότερης ζωής. Αυτό επιτυγχάνεται βλάπτοντας και εκφυλίζοντας τα σωματικά όργανα που επιτρέπουν τέτοια ζωή... Για παράδειγμα - και σε σχέση με τα όσα προαναφέραμε για την Μελατονίνη - πρέπει να ξέρουμε ότι αυτή η καθοριστικής σημασίας για την σωματική και πνευματική μας υγεία, ουσία, παράγεται από την Επίφυση κατά τη διάρκεια του ύπνου των πρώτων πρωινών ωρών (3 με 6 το ξημέρωμα), αλλά μόνο εάν έχει επίσης προηγηθεί ύπνος και τις προηγούμενες ώρες της νύχτας.Έτσι, είναι φανερό, ότι το ξενύχτι που ουσιαστικά έχει επιβληθεί ως τρόπος ζωής και διασκέδασης στους νέους, έχει καταστροφικά βιολογικά και πνευματικά αποτελέσματα! " χημικοί αεροψεκασμοί που παρεμποδίζουν (και όχι μονο) την ηλιακή ενέργεια και ακτινοβολία να φτάσει ως εμάς! Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλά κοινοβούλια έχουν κατατεθεί επερωτήσεις σχετικά με τα περιβόηταchemtrails, χωρίς ποτέ να έχει δοθεί καμία απάντηση από τις υπεύθυνες κυβερνήσεις για το τι είναι αυτοί οι αεροψεκασμοί και ποιος είναι από πίσω τους! " προβαλλόμενες και καλλιεργούμενες από τα ΜΜΕ συναισθηματικές καταστάσεις φόβου, οργής, ενοχών και αυτολύπησης, που «βραχυκυκλώνουν» κάθε προσπάθεια πνευματικής μας ανάτασης... " εκτεταμένη χρήση γυαλιών ηλίου, μέσω ευθείας κατατρομοκράτησης των πληθυσμών για τις «βλαβερές συνέπειες της ηλιακής ακτινοβολίας», ή έμμεσης καθιέρωσής τους λόγω της χρήσης τους από αστέρες του σινεμά και από άλλες ομάδες κοινωνικών προτύπων, που ελέγχονται απόλυτα από την παγκόσμια ελίτ. " Τεράστια γενικότερη εκστρατεία κατασυκοφάντησης του ηλιακού φωτός και των συνεπειών της έκθεσης του ανθρώπου σε αυτό (εδώ εντάσσεται και η τρομολαγνία περί υπερθέρμανσης του πλανήτη). " εγκληματική καθιέρωση από τις κυβερνήσεις πολλών κρατών της φθορίωσης του πόσιμου νερού.
...Είναι μερικές μόνο από αυτές τις μεθοδευμένες ενέργειες, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη στην εποχή μας για να αποτρέψουν ή να παρεμποδίσουν την «Επίθεση του Καλού» που επίσης κορυφώνεται. Όμως, όταν το «έξω μας» καταρρέει, η μόνη διέξοδος που μας απομένει είναι να στραφούμε προς το «μέσα μας». 0 Ήλιος είναι ο καλύτερός μας σύμμαχος στο παιχνίδι της πνευματικής εξέλιξης και εμείς οφείλουμε να είμαστε «υποψιασμένοι» για όλα αυτά που θα δούμε να εκτυλίσσονται γύρω μας μέσα στους αμέσως επόμενους μήνες. (Εννοείται ότι όλες αυτές τις πληροφορίες δεν πρέπει να προκαλούν εφησυχασμό και αδράνεια. Αντίθετα η αισιοδοξία που μεταδίδουν πρέπει να αποτελέσει το καύσιμο για περισσότερο έντονη ( και συνειδητή δράση).

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Πηγή: http://diadrastiko.blogspot.com/2013/03/12-7.html#ixzz3HwkpJp6e

Ο Ιπποκράτης έδωσε το φάρμακο για τον καρκίνο πρίν πολλά χρόνια...

Τα Βλεφαρίσματα πιστά στις γνώσεις των αρχαίων προγόνων μας, σήμερα θα θίξουν ένα τεράστιο πρόβλημα της εποχής... Θέμα υγείας και ευεξίας...  Και θα υιοθετήσουμε την τακτική του πανεπιστήμονα Ιπποκράτη ο οποίος μας έλεγε ότι είμαστε ότι τρώμε..... Τι συμβαίνει όμως και υπάρχει στις ημέρες μας αυτή η έξαρση του Καρκίνου;

 

Ας γνωρίσουμε την  Ιπποκράτειο αντικαρκινική άμυνα η οποία στηρίζεται στην ισορροπία των 4 βασικών γεύσεων. Το αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης.

Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.

Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία.Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα.

Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με την ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης:

«Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.

Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».

Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης:

«Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄ όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη.»

Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.

Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης.

Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.

Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος.

Κανόνας 1ος: Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών,

1) δυναμώνει το συκώτι.

Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά; Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή.

2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης.

Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;

Η περίπτωση του βερίκοκου.

Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι. Το συκώτι είναι για τον καρκίνο, ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο. Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.
Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;

Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης (επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου.

Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο.
Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg:

1)    μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 2) έλλειψη οξυγόνου, 3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ. Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων.

Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία τα καταστρέφει εντελώς. Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.

Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.

Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;

Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα, αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο.

Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει.

Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα.

Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.

Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα,τα οποία δεν προστατεύονται.:

Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία.

   
RASPUTIN  

Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία.

Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π. Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι.

Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ.

Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή.

Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν.

Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.
Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ).

Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ. .

Φρούτα, ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο)καρότα, λαχανίδες (τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).
 

Κανόνας 3ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης.

H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία.

Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.

Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς,σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του.

Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π.

Κανόνας 4ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού».
 

Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.

Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας.
Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό.

Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό.
Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι.

Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού.

Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Ευάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).

Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου.
Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης.

Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες).
Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec. Πείτε μου!

Είχε άδικο ο Ιπποκράτης , όταν έγραφε:

«Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο, από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα. Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες».

Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;

Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC).
Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού.

Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων.

Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων.

Σε υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η (IGF1) είναι υψηλή. Ο όγκος έχει καταναλώσει όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο. Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης. Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων.

Ας δούμε μερικές έρευνες.

 Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού (ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π.

Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.

Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.

Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.

Άρα μειώστε τα γλυκά και αυξήστε τα πικρά... έτσι θα έχετε ευεξία και αντίσταση απέναντι στον Καρκίνο...

 

Είναι χαμένη η μέρα που δεν γέλασες 

Συντάκτης: Μαρία Κάπα

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/10/blog-post_728.html

Πηγή:  http://diadrastiko.blogspot.com/2014/10/blog-post_618.html#ixzz3HwjzcNXa

ΑΟΡΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ!!! ΤΟΠΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ!!! ΦΥΛΑΝΕ ΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ!!!! [ΦΩΤΟ]

Το γήινο πεδίο φυλάσσεται, κυρίες και κύριοι! Τη στιγμή που εσείς κοιμάστε τη νύχτα, σε όλα τα μέρη υπάρχει κάποιος που φυλάει σκοπιά με ένα όπλο στο χέρι. Αναζητείστε να μάθετε τον απίστευτο αριθμό τόπων απαγορευμένης πρόσβασης, μόνο στη χώρα μας.

Στρατιωτικές βάσεις, συνοριακές περιοχές, στρατόπεδα και ερευνητικά κέντρα, μοναστήρια, αρχαιολογικοί χώροι, σπηλιές, βουνά ολόκληρα, δάση, νησιά, περιφραγμένες εκτάσεις, μεταλλεία, λόφοι, διόδια, τελωνεία, αστυνομικές περιοχές, εκκλησιαστικά εδάφη, αλλά και τεράστιες εκτάσεις χωρίς ούτε έναν δρόμο (άρα και χωρίς δυνατότητα πρόσβασης).

Η αληθινή Ελλάδα είναι απρόσιτη. Η αληθινή Ελλάδα είναι αόρατη. Στην αόρατη Ελλάδα, σε μια άλλη πραγματικότητα, συμβαίνουν κάθε μέρα πράγματα που δεν μπορείτε ούτε να τα φανταστείτε. Η Ελλάδα είναι γεμάτη μυστικά.

Στο «Άγιο Όρος απαγορεύεται η πρόσβαση στις γυναίκεςενώ στους άντρες «κοσμικούς» επιτρέπεται η πρόσβαση μόνο για τρεις μέρες – και στα μοναστήρια απαγορεύεται η είσοδος μετά τη δύση του ηλίου, στον Υμηττό απαγορεύεται η πρόσβαση μετά τη δύση του ηλίου, στη Δήλο απαγορεύεται η παραμονή μετά την δύση του ηλίου, στην Πεντέλη ο επισκέπτης παρακολουθείται από άγνωστες μυστικές υπηρεσίες, η ορεινή Κρήτη είναι γεμάτη από αμερικάνικες βάσεις και εκτάσεις ξένων αρχαιολογικών σχολών, στην Αρκαδία και στη Σπάρτη απαγορεύονται οι αρχαιολογικές ανασκαφές (!), στις εξοχές όπου και να πας ελέγχεσαι – κυρίως από τους ντόπιους γιατί είσαι «ξένος», στις μονές δεν μπορείς να μπεις για έρευνες χωρίς την εύνοια του μοναστικού τάγματος, οι αρχαίοι «ιεροί» χώροι είναι ή καταστρεμμένοι, ή φυλασσόμενοι, ή αό πάνω τους έχουν στηθεί μοναστήρια και εκκλησίες, παντού στις σπηλιές εξορκιστικοί σταυροί και αναθέματα.Όλες οι διαδρομές που μπορείς να κάνεις σε μια περιήγηση είναι χαραγμένες – από δρόμους κλπ – και είναι έτσι ρυθμισμένα όλα για να μην μπορείς – ή να μην θέλεις – να «ξεστρατίσεις».Ο κόσμος προωθείται στις πόλεις, η αστυφιλία είναι κατευθυνόμενη, για να μην είναι κανείς στα βουνά και στις ερημιές, γιατί εκεί είναι όλα τα μυστικά. Η νύχτα φωτίζεται και εξορκίζεται μην τυχόν και αντιληφθεί κανείς τα παράξενα πράγματα που συμβαίνουν όταν πέφτει το σκοτάδι.

Ο «Ομφαλός της Γης» είναι στο Κάτω Χάσμα των Δελφών (Η / Ο Ομφαλός της Γης = 1708, Ψυχή = 1708, Αιώνια Φως Λάμπει = 1708)...

Είναι ένα Άδυτο βαθιά μέσα στη χαράδρα καλυμμένο από τα μάτια των περίεργων και μάλλον άγνωστο στους ειδικούς. Μπαίνεις μέσα στο αρχαίο σπήλαιο και βλέπεις ένα πηγάδι – έναν «κάρκαρο» στη μέση του σπηλαίου. Υπάρχουν σκάλες που κατεβαίνουν εκεί κάτω, τις οποίες έχουν κατασκευάσει οι Ναζί κατά τις δραστηριότητες στη χώρα μας της «Επιχείρησης – Υπερβόρεια». Κατακόρυφη σκάλα που κάνει τρεις στροφές, γύρω στα εξήντα σκαλοπάτια. Από κει μέσα περνάει ο «Μέλας Ποταμός», (το «αίμα» του Ομφαλού που εκπέμπει τη «Μελα-γχολία»), ένας από τους μεγάλους ποταμούς της Υποχθόνιας, που λέγεται έτσι επειδή το νερό φαίνεται σαν μαύρο εξαιτίας των μαύρων πετρωμάτων, αν και είναι νερό με πολύ ιδιαίτερες ιδιότητες. Η σκάλα βγάζει στο ποτάμι και σε λαβυρινθώδεις πέτρινες στοές. Εκεί υπάρχει άμπωτη και πλημμυρίδα του νερού, σε τακτά χρονικά διαστήματα που μπορούν σχετικά εύκολα να υπολογιστούν με προσεκτική παρατήρηση.

Για παράδειγμα, το νερό φτάνει μέχρι τα 20 σκαλοπάτια, καλύπτοντας τα υπόλοιπα και φυσικά πλημμυρίζοντας τις στοές.

Εκεί για πρώτη φορά είχα παρατηρήσει εκατοντάδες ποντίκια μαζεμένα να περιμένουν για κάτι. Κατάλαβα ότι περίμεναν την άμπωτη για να επιστρέψουν στις στοές, κι έτσι σιγά - σιγά παρατήρησα ότι το νερό αποτραβιόταν κάποια στιγμή και το πέρασμα ελευθερώνονταν. Μόλις άνοιξε το πέρασμα φάνηκε ένα παράξενο πράσινο φως, αγνώστου ποοελεύσεως αλλά φυσικό, που φώτιζε τις στοές. Πρόκειται μάλλον για ένα είδος πετρώματος, ένας φωσφορούχος πρασινόλιθος που λέγεται «Διορίτης Λίθος». Εκεί κάτω ακούγονται θροϊσματα και ήχοι που μοιάζουν με αναστεναγμούς.

Το φαινόμενο της άμπωτης και της πλημμυρίδας, κατά τη γνώμη μου σχετίζεται με την «εγκυμονούσα Λητώ η οποία τίκτει τα ύδατα». Σύμφωνα με τον μύθο, ο Απόλλων σκοτώνει των Πύθωνα στον Ομφαλό, ο οποίος «πνίγει τις Νύμφες» (προκαλώντας προβλήματα στις επικοινωνίες), πιστεύω ότι η πλημμυρίδα του Μέλανα Ποταμού «Πνίγει τις Νύμφες» οι οποίες είναι οι στοές του ομφαλού της Γης.

Εκεί κατά το παρελθόν πρέπει να ήταν πρόσβαση των Δρακόντων, κάποιων ανθρωποειδών ερπετόμορφων οντοτήτων οι οποίοι επικοινωνούσαν με κάποια ιερατικά τάγματα της επιφάνειας…

η Μονή Αγίου Νικολάου Πρόσφατα πήγα την Σαλαμίνα στο άντρο του τρομάρα (που πήρε το όνομά του από ένα διαβόητο λήσταρχο της εποχής του Όθωνα που χρησιμοποιούσε αυτή τη σπηλιά για λιμέρι), όπου βρίσκεται αρχαίος ναός Εκάτης, αλλά σήμερα είναι η Μονή Αγίου Νικολάου, εκεί είναι ένα από τα λεγόμενα «μπουριά», όπως λένε οι ντόπιοι, που πηγαίνουν προς Στυμφαλο, περνούν μέσα από τη θάλασσα και καταλήγουν στη λίμνη. Οι μελέτες μου έδειξαν ότι πρέπει να υπάρχει και σύνδεση με το λεγόμενο σπήλαιο του Ευριπίδη, αλλά αυτό τώρα το έχουν ρημάξει, του προκάλεσαν τεχνητή κατολίσθηση, άγνωστο γιατί. Οι φωτογραφίες που είχα δημοσιεύσει παλαιότερα από αυτό το μυστηριώδες σπήλαιο απεικονίζουν δαιδαλώδεις γαλάζιες στοές που δεν υπάρχουν πια, τις έκλεισαν και τις κατέστρεφαν. Όλη η Σαλαμίνα είναι μια κουλούρα, απεικονίζει ένα «κούλουρο όφη» - το φίδι που τρώει την ουρά του – που συνδέεται με την Υποχθονία. Βασικά, είναι ένα αποκλεισμένο μέρος, ειδικά από την πλευρά του Αίαντα αυτό είναι φανερό, από τη μια είναι η ναυτική βάση και από την άλλη πλευρά είναι η νατοϊκή βάση.Πήγα εκεί, στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, και η ηγουμένη μου είπε πως είχε χάσει τα κλειδιά και δεν μπορούσε να μας βάλει στο Καταβάσιο (αρχαίο Καταβάσιο του Άδη). Το καταβάσιο βρίσκεται στην αυλή του μοναστηριού διπλοκλειδωμένο με σιδερένιες πόρτες. Οι μοναχές μου διηγήθηκαν ότι πριν από κάποια χρόνια είχαν ακούσει παράξενες φωνές από εκεί μέσα, στις δύο η ώρα τη νύχτα, ανοίξανε την πόρτα του καταβακίου και βγήκανε «κάτι μεγάλες γάτες με πύρινα μάτια και ουρές, οι οποίες μιλάγανε» και αυτές έντρομες κλείσανε πάλι την πόρτα και την κρατήσανε κλειδωμένη από τότε, κι από ότι φαίνεται έχουνε χάσει και τα κλειδιά. Πιστεύω ότι υπάρχουν έργα του αίαντα που οδηγούν από τη σαλαμίνα στη στυμφαλία, μια υποθαλάσσια απόσταση ογδόντα χιλιομέτρων.

Πιστεύω ότι υπάρχουν έργα του αίαντα που οδηγούν από τη σαλαμίνα στη στυμφαλία, μια υποθαλάσσια απόσταση ογδόντα χιλιομέτρων.

Ο Αίας ο τελαμώνιος, είναι ιστορικό και όχι μυθικό πρόσωπο, είχε χρησιμοποιήσει ο ίδιος αυτές τις διανοίξεις που έκανε, αναζητώντας την είσοδο για τον άλλο κόσμο. Η ίδια η λέξη σαλαμίνα, αναλύεται «Σάλα-Μίνα», η λέξη σάλα υποδεικνύει μια αίθουσα, ενώ η «μίνα» μας φέρνει στο νου τους μινίους, αυτόν τον αινιγματικό αρχαίο λαό που ασχολούνταν με υπόγεια έργα (όπως αυτά στην Κοπαϊδα), ενώ η λέξη φέρνει στο νου και τον Μίνωα. Στο πυθαγόρειο αριθμοσοφικό σύστημα, η λέξη σάλα έχει τον αριθμό 232, είναι ιερατική λέξη γι αυτό και ο αναγραμματισμός της μας δίνει Λάσα (την έδρα των μεγάλων μοναστηρίων του Θιβέτ), που ισούται επίσης με 232, αλλά 232 είναι και η λέξη Πράνα (η ενέργεια του σώματος και του αιθέρα) αλλά και η λέξη «Παρνα» (όπως στο Παρνασσός ή πρανασσός). Μιλώντας για το πυθαγόρειο, ανακάλυψα πως ένα μεγάλο μυστικό έχει αποκρυφτεί από την αρχαιότητα στο αριθμό 2368, αλλά θα μείνει για λίγο ακόμη κρυμμένο... Κρυμμένος από τα μάτια όλων παραμένει και ο εξαφανισμένος καθηγητής Δημήτριος Λιαντίνης. Πρόσφατα ειπώθηκε από γνωστό τηλεοπτικό σταθμό, ότι κάποιος συγγενής του Λιαντίνη βρήκε, λένε, το πτώμα του σε μια συγκεκριμένη σπηλιά στον Ταϋγετο, την οποία αρνήθηκε να αποκαλύψει (ούτε αναφέρθηκε το όνομα αυτού του μάρτυρα), γιατί –όπως είπε- ακολουθούσε τις αυστηρές οδηγίες που του έδωσε ο Λιαντίνης να μιλήσει μόνο έπειτα από την πάροδο δύο χρόνων.

Το περίεργο είναι ότι δεν έγινε καμία αστυνομική έρευνα ή ανάκριση για όλα αυτά. Φυσικά, ο Λιαντίνης δεν είναι νεκρός, αλλά όντως άφησε πίσω τον εαυρό του σε μια σπηλιά στον Ταϋγετο.

Το τελευταίο αντίο του πατέρα στο παιδί του, συμβουλές, υπενθυμίσεις. Και ανάμεσά τους κάποια λόγια παράξενα, δυσνόητα, προφητικά. Η απάντηση ίσως, στο γιατί αυτής της εθελούσιας εξόδου του. Ίσως. Τα λόγια όμως αυτά είναι τόσο βαρυσήμαντα που θα έπρεπε να μας προβληματίσουν όλους. Τι να έβλεπε άραγε μπροστά του ο ποιητής-φιλόσοφος-δάσκαλος Λιαντίνης, που καθιστούσε αδύνατη και αφόρητη τη συνέχιση της ζωής του; Γιατί το μέλλον των νέων γενεών φάνταζε τόσο ζοφερό στα μάτια του; Γιατί τέτοιο ασήκωτο βάρος ενοχών και τύψεων για το αύριο που κληροδοτούμε στις επόμενες γενιές; Ίσως γιατί κάτι υπήρχε που διέβλεπε ο Λιαντίνης. Κάτι που εμείς οι υπόλοιποι αγνοούμε. Ή εθελοτυφλούμε. Ισως γιατί έτσι είναι οι ποιητές-οι φιλόσοφοι-οι δάσκαλοι. Καταδικασμένοι να ζουν στο φως και στο σκοτάδι συνάμα. Στη ζωή και στο θάνατο. Στο παρελθόν και... στο μέλλον. 'Ισως... Διαβάστε στη συνέχεια ένα μικρό απόσπασμα από το γράμμα του Λιαντίνη στην κόρη του Διοτίμα "...Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό, όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι. Να ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα, και τίμια, όπως σε δίδαξα. Να θυμάσαι ότι έρχουνται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Και είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού. Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι' αυτό το έγκλημα με σκοτώνει..."

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=6boujIub4No

Αυτό το κείμενο είναι του εξερευνητή/περιηγητή Δημήτρη Κούγκουλου και προέρχεται από το περιοδικό STRANGE.

Ας δούμε και τι γραφει ο Λεωνίδας Μανιάτης

Η πυραμίδα είναι αναμφιβόλως ένα σύμβολο συνδεδεμένο στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων με την αρχαία Αίγυπτο, αλλά ταυτόχρονα ένα πανανθρώπινο είδος κτισμάτων που απαντάται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του αρχαίου κόσμου, ακόμα και σε πολιτισμούς που, απ’ ότι μας διδάσκει η επίσημη ιστορία, δεν είχαν ποτέ καμία επαφή μεταξύ τους. Έτσι, λείες ή κλιμακωτές, οι πυραμίδες ανά τον κόσμο είναι πολλές και βρίσκονται σε όλους σχεδόν τους αρχαίους πολιτισμούς. Οι γνωστότερες πυραμίδες βρίσκονται αναμφιβόλως στην Αίγυπτο. Υπήρχαν όμως πυραμίδες και σε άλλα μέρη της Γης όπως στην Μεσοποταμία, στις Ινδίες, στην Κίνα, στην προκολομβιανή Νότια Αμερική καθώς και αλλού… Γεννούνται λοιπόν το εξής ερώτημα. Αφού πυραμίδες εμφανίζονται σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς της αρχαιότητας, υπάρχουν πυραμίδες στην Ελλάδα και, αν ναι, ποιος ήταν ο σκοπός και η χρησιμότητά τους; Αν θέλουμε να ψάξουμε για πυραμίδες στην αρχαία Ελλάδα, αρχικά θα πρέπει να προσπεράσουμε, ταξιδεύοντας προς τα πίσω στον χρόνο, τα ελληνιστικά, τα κλασσικά, τα αρχαϊκά και τα ομηρικά χρόνια, καθώς αποδεδειγμένα ο τότε ελληνικός πολιτισμός δεν ασχολείτο με την κατασκευή πυραμίδων. Η απάντηση βρίσκεται πιο παλιά, κατά την εποχή του χαλκού, αν όχι ακόμα παλαιότερα. Αν θέλουμε να ψάξουμε για πυραμίδες θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αυτές θα είναι χτισμένες με τον ίδιο τρόπο που είναι χτισμένα τα μεγάλα μνημεία της μυκηναϊκής, της μινωικής, της ελλαδικής και της ακόμα παλαιότερης Ελλάδας. Τι χαρακτηριστικό έχουν τα μνημεία αυτά; Δεν επιβάλλονται στην φύση και πολλές φορές βρίσκονται θαμμένα κάτω από αυτήν. 

ι θολωτοί τάφοι που ήταν θαμμένοι κάτω από την φύση και έμοιαζαν εξωτερικά με λόφους δείχνουν ότι η αρχιτεκτονική του μυκηναϊκού πολιτισμού δεν επιβαλλόταν στην φύση.  Γνωστό παράδειγμα τέτοιων μνημείων, θαμμένων κάτω από το πράσινο πέπλο της ελληνικής φύσης αποτελούν οι παγκοσμίως γνωστοί θολωτοί τάφοι που έχουν βρεθεί κοντά στην πόλη των Μυκηνών. Οι τάφοι αυτοί που πήραν το όνομα αυτό εξ αιτίας του σχήματός τους, εξωτερικά, μοιάζουν με λόφους, αν και στην πραγματικότητα είναι κούφιοι και, αν κάποιος αγνοεί την ύπαρξη του καλυμμένου με χώμα τάφου, δύσκολα θα προσέξει πως ο λόφος αυτός είναι τεχνητός. Γιατί λοιπόν να μην υπάρχουν και πυραμίδες κρυμμένες στην Ελλάδα που όλοι να τις βλέπουν ως λόφους ή βουνά αλλά κανείς να μην υποψιάζεται για το τι βρήσκεται μπροστά του; Θα ήταν άλλωστε λογικό οι πυραμίδες των Ελλήνων των πολιτισμών αυτών – εφ όσον βέβαια υπήρξαν – να δημιουργήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην καταστρέφουν την μαγεία της ελληνικής φύσης. Οι απόψεις άλλωστε των Ελλήνων της εποχής για το πόσο ιερή είναι η φύση είναι γνωστές και μέσα από την αρχαιοελληνική θρησκείας η οποία μας μιλά για θεότητες των δασών και των βουνών…

Μια πυραμίδα που βρίσκεται κρυμμένη κάτω από το πέπλο της ελληνικής φύσης, ακριβώς δίπλα στην ακρόπολη των Μυκηνών  Αν λοιπόν, ξέροντας για το τι ψάχνουμε, κάνουμε μία περιήγηση σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, δεν αποκλείεται να βρούμε μία τέτοια πυραμίδα. Εγώ προσωπικά, όταν πέρυσι την άνοιξη είχα την χαρά να επισκεφτώ την «πολύχρυσο Μυκήνη» και το ανάκτορο του Αγαμέμνονα που δεσπόζει στην περιοχή, προστατευμένο από τα Τείχη των Λεόντων, πρόσεξα πως ο λόφος που βρισκόταν ακριβώς δίπλα στην ακρόπολη των Μυκηνών είχε σχήμα τετράγωνης πυραμίδας! Στην αρχή δεν πίστευα στα μάτια μου. Κατόπιν ρώτησα την ξεναγό αν έχουν γίνει έρευνες στον πυραμιδοειδή αυτό λόφο και εκείνη που απάντησε αρνητικά προσθέτοντας πως ποτέ της δεν είχε παρατηρήσει την περίεργη αυτή πυραμίδα. Μα είναι δυνατόν μία πυραμίδα που βρίσκετε δίπλα σε ένα τόσο σημαντικό αρχαίο μνημείο της 2ης προ Χριστού χιλιετίας, να μην τράβηξε την περιέργεια των αρχαιολόγων; Ίσως το γεγονός πως οι αρχαιολόγοι τότε έψαχναν για έναν ανάκτορο και μία αρχαία πόλη, χωρίς να διανοούνται καν πως μπορεί να υπάρχουν πυραμίδες στην Ελλάδα… Όπως και να ‘χει, ψάχνοντας για πυραμίδες στην Ελλάδα, συγκέντρωσα μία μικρή λίστα από πυραμίδες που βρίσκονται στην Ελλάδα οι περισσότερες από τις οποίες είναι κρυμμένες κάτω από χώμα ή και χιόνι… Μετά από την πυραμίδα των Μυκηνών, έρχονται οι τρείς πυραμίδες του Ταϋγέτου, στον νομό Λακωνίας. Είναι εμφανές από φωτογραφίες πως οι τρείς κορυφές του όρους έχουν πυραμιδοειδές σχήμα. Η ίδια δε η λέξη Λακωνία προέρχεται από τον παλαιότερο σύνθετο τύπο Λασκωνία με πρώτο συνθετικό την λέξη λας που σημαίνει γη και δεύτερο συνθετικό την λέξη κώνος που είναι το κωνικό σχήμα των πυραμίδων του Ταϋγέτου· η Λακωνία λοιπόν, η γη στην οποία βρίσκονται οι πυραμίδες του Ταΰγετου ονομάζεται «Γη του Κώνου» ή «Γη της Πυραμίδας». Άλλη ελληνική πυραμίδα βρίσκεται στο Ελληνικό Αργολίδας. Η πυραμίδα αυτή είναι ακάλυπτη και είναι κτίσμα της 3ης προ Χριστού χιλιετίας. Μία ακόμα πυραμίδα που προσελκύει το ενδιαφέρον χάρη στο πλούσιο μυθολογικό υπόβαθρο της περιοχής της είναι αυτή που βρίσκεται σε μία κορυφή του όρους Ολύμπου και που είναι γνωστή από τους ορειβάτες που ανεβαίνουν στο βουνό. Άλλη μία πυραμίδα βρίσκεται στην Κρήτη και συγκεκριμένα στον νομό Χανίων και έχει τέλειο κωνικό σχήμα. Κάποιες από τις ελληνικές πυραμίδες λοιπόν πρέπει να είχαν και κωνικό σχήμα. Άλλες πυραμίδες είναι η πυραμίδα του Λυγουρίου που βρίσκεται κοντά στην Επίδαυρο, η πυραμίδα στα Βιγλάφια που βρίσκεται κοντά στην Νεάπολη Λακωνίας, η πυραμίδα του Αμφείου που βρίσκεται κοντά στην Θήβα και η πυραμίδα στην Σικυώνα… Πυραμίδα ακόμα – έστω και ενεργειακής φύσεως – θεωρείται από πολλούς και η πυραμίδα η οποία σχηματίζεται αν προεκτείνουμε νοητά τους κίονες του Παρθενώνα. Και λογικά υπάρχουν και άλλες πυραμίδες οι οποίες απλώς περιμένουν να ανακαλυφθούν…

 

netnewsgr.wordpress.com

volcanotimes

http://diadrastiko.blogspot.com/2014/10/blog-post_900.html#ixzz3HwiMUrdU