Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ και η ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΥΓΑΣ

Στο πλανητικό σύστημα του Σείριου, ζούν οι Έλληνες θεοί που κάποτε ήρθαν στην Γή.

Ο ερχομός τους σηματοδότησε τον πλανήτη μας με τις αρχές του πολιτισμού και τις βάσεις για την εξέλιξη των ανθρώπων.

Όμως η ταξιδιωτική πύλη που δημιούργησαν , η Στύγα, στάθηκε μοιραία από την χρήση της από τους Άτλαντες.

Έτσι , σήμερα πάνω στον πλανήτη υπερτερούν τα ανθρωποειδή , ενώ όσοι διατηρούν μέσα τους το ευγενικό ουράνιο στοιχείο αναμένουν την επιστροφή των Αργοναυτών.

Αυτό θα συμβεί όταν θα ενεργοποιηθεί ξανά η Στύγα, και συγχρόνως θα ενεργοποιηθεί και η Επίφυση των ουρανίων.

Οι Έλληνες Αργοναύτες λοιπόν , ταξίδευαν με την Αργώ στον Σείριο και σε όλο τον πλανήτη μας μέσα από το Δέντρο της Ζωής και της Γνώσης, τον Δίαυλο της Στύγας, περνώντας από τις πύλες του Βορείου Πόλου και έφθαναν στον Συνοδό, Σείριο Β΄, όπου εκεί σταματά να κυλάει ο χρόνος.

Με την ίδια γνώση και οι μύστες που είχαν μυηθεί στο πέρασμα της Στύγας, ταξίδευαν με την Αργώ και με το υλικό τους σώμα όπως ο Ορφέας, αλλά, μπορούσαν να αφήσουν το σώμα τους μέσα σε κάποιο από τα μυητικά κέντρα , όπως ήταν το Τροφώνιο Άντρο, και να ταξιδέψουν με το αιθερικό τους σώμα. Άλλωστε το πέρασμα της Στύγας συμβόλιζε και το πέρασμα του φωτός στην ύλη , όπως και αντίστροφα, οι θεοί και οι ημίθεοι μεταμόρφωναν την υλική τους υπόσταση σε φώς.

Ή διατάραξη του πεδίου της Γής.

Στα αρχικά κεφάλαια κάναμε λόγο για το μορφικό αντίγραφο της ουράνιας δομής μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Το πέρασμα του φωτός , του πνευματικού φωτός , αυτού που μας παρέχει την επαφή με την δημιουργική δύναμη στο ελεύθερο πεδίο δημιουργίας, βρίσκετε στο ψηλότερο σημείο του εγκεφάλου , την Επίφυση, και δονείται με την ενεργοποίησή του από τον Θάλαμο ό οποίος με την σειρά του έχει πάρει την εντολή – ερεθισμό από την «ιδέα- σκέψη» του νού, δηλαδή μέσω της ηθελημένης – ιδίας θελήσεως εντολής από την συνείδηση.

Οι Έλληνες Θεοί ήρθαν και έθεσαν τις αρχές του ηλιακού συστήματος του Σείριου στον γήινο πολιτισμό.

Μάλιστα, κατά την πρώτη χρονική περίοδο που άρχισε να λειτουργεί το κοινωνικό σύστημα μιας πολιτείας στην Γή , οι βασιλιάδες οριζόντουσαν από τον Όλυμπο του Ήλιου Σείριου. Οι άρχοντες της Αθήνας, τα χρόνια εκείνα ήταν Ολύμπιοι.
Η πολιτεία ήταν οργανωμένη σύμφωνα με τους νόμους και τα πρότυπα του Σείριου. Τα ίδια πρότυπα χρησιμοποιήθηκαν και στην Ατλαντίδα .

Η δε τέχνη και η αρχιτεκτονική των Ελλήνων και των Ατλάντων σκόπευε να φέρει την Ουράνια με την Γήινη ένωση για να δημιουργήσουν μια αρμονία , την ίδια που διέπει όλο τον ζωντανό οργανισμό που λέγετε Σύμπαν.

Αυτή την αρμονία και την τάξη του κόσμου θέλησαν να χαλάσουν οι Άτλαντες που έγιναν κάτοχοι της συμπαντικής γνώσης , αλλά ήταν ξεπεσμένοι ηθικά , και όρμησαν κατά των Ολύμπιων στον ουρανό αλλά και κατά των Αθηναίων, όπου και τιμωρήθηκαν με τον καταποντισμό της ηπείρου τους.

Την διατάραξη του πεδίου της Γής που είχε ως αποτέλεσμα της γεωλογικές αναταράξεις και τον καταποντισμό της Ατλαντίδος, εκεί στον Ατλαντικό όπου τώρα έχει δημιουργηθεί μια Μαύρη Χωροχρονική Τρύπα, το λεγόμενο Τρίγωνο του Διαβόλου, χρονολογικά ο Πλάτωνας την τοποθετεί στο 9600 π.Χ. περίπου .

Ο Γ. Γεωργαλάς μέσα από το συγγραφικό του έργο περιγράφει τους κατακλυσμούς που διατάραξαν τον πλανήτη τοποθετώντας , του μέν Δαρδάνου εις την περιοχή του Ελλησπόντου εξ αφορμής της τήξεως των πάγων πρό 25000 ετών, όπου η πεδιάδα της Αιγηίδος μετατράπηκε σε θάλασσα, με εναπομείναντα τα υψηλότερα μέρη των βουνοκορφών τα οποία αποτέλεσαν αργότερα τα νησιά του Αιγαίου.

Εκ του κατακλυσμού αυτού αναφέρονται διασωθέντες που διατήρησαν την γνώση, ο Ιασίωνας, ιδρυτής των μυστηρίων στην Σαμοθράκη , και ο Δάρδανος.
Ο κατακλυσμός του Ωγύγου, συνέβη όταν η Αιγηίδα μετατράπηκε σε πέλαγος, και βασιλιάς της Αττικοβοιωτίας ήταν ο Ώγυγος, καθώς και στο Άργος ήταν ο Φορωνέυς.

Ο κατακλυσμός αυτός οφειλότανε στην διάνοιξη του βράχου του Γιβραλτάρ από την πίεση των νερών του Ατλαντικού, εξ αιτίας της κατά τα έτη 20000 με 15000 π.Χ. Βουρμίου περιόδου της τήξεως των πάγων.

Εν τέλει , ο κατακλυσμός που έχει αφήσει τις περισσότερες μνήμες, είναι αυτός του Δευκαλίωνα, το 9600 π.Χ. , ο οποίος κατά τον συγγραφέα οφείλετε σε πρόσκρουση αστεροειδούς με την Γή.

Μάλιστα ο γεωλόγος Όττο Μουκ που διαβεβαιώνει την άποψη της πτώσεως του αστεροειδούς , υπολογίζει σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια ότι συνέβη περίπου το 8496 π.Χ.

Σύγχρονοι αστρολόγοι υπολογίζουν την πτώση του στο 9564 π.Χ. που επέφερε και την μετατόπιση του πόλου της Γής.

Ο αστεροειδής αυτός, κατά την άποψή μου, ήταν η απενεργοποίηση της Στύγας, όπου , σαν μια περιστρεφόμενη με φοβερή δύναμη δύνη σαν ρουφήχτρα που δημιουργήθηκε σε εκείνο το σημείο, παρέσυρε στα έγκατα της Γής , μαζί με την Ατλαντίδα και ένα μεγάλο μέρος από την αστρική ενέργεια του πλάσματος των Ήλιων, μέσω του οποίου γινόντουσαν τα διαστρικά ταξίδια, και δια του οποίου έκαναν με την χρήση του τις μεταλλάξεις και τις μεταμορφώσεις.

Η ενέργεια αυτή ονομάσθηκε Εωσφόρος και παραμένει στο κέντρο της Γής όπου αποτελεί τον Ήλιο του Μεσονυκτίου.

tobiblion , conspiracyfeeds

... - See more at: http://www.diadrastika.com/2015/12/ellinikos-politismos-sirius-apenergopoiisi-styga.html#sthash.kChslBNh.dpuf

Υπόγεια Θεσσαλονίκη και ο Μυστικός Ναός του θεού Ώρου (video)

Πολλοί κάνουν λόγο ότι η Θεσσαλονίκη έχει μέσα της μια… δεύτερη καθώς με μια πιο προσεκτική ματιά θα ανακαλύψει κανείς τις κατακόμβες του Αγ. Ιωάννη και τον μυστικό ναό του θεού Ώρου στην Διοικητηρίου.

Στην δεύτερη αυτή Θεσσαλονίκη υπάρχει ολόκληρος υπόγειος κόσμος…

Μια δεύτερη Θεσσαλονίκη & ένας ολόκληρος υπόγειος κόσμος, από τα Κάστρα μέχρι τον Λευκό Πύργο,και από την τον Βαρδάρη μέχρι τα πρώτα νεοκλασικά της Β. Όλγας.

Τμήματα και εισοδοι κάτω από ναούς ,αρχαίους τόπους λατρείας ,δημόσια κτίρια και υπόγεια πολυκατοικιών του '50.

Τούνελ ,κατακόμβες,σήραγγες,και αρχαία υπόγεια ιερά συνθέτουν έναν άγνωστο κόσμο που έχει σχεδόν εξαφανιστεί, κυρίως λόγο της άναρχης οικοδόμησης και που επιβιώνει σήμερα μεταξύ μύθου και πραγματικότητας....

ΔΙΑΡΚΕΙΑ:17:23'

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/12/ypogeia-thessaloniki-mystikos-naos-horus.html#sthash.r57eaN0B.dpuf

Έλληνας μαθηματικός τιμάται με το βραβείο Norbert Wiener

Mία από τις μεγαλύτερες διακρίσεις στα Μαθηματικά 

Με το βραβείο Norbert Wiener, μία από τις υψηλότερες διακρίσεις στον τομέα των εφαρμοσμένων μαθηματικών, θα τιμηθεί ο Έλληνας μαθηματικός Κωνσταντίνος Δαφέρμος, ο οποίος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Brown.

Έχει διατελέσει επίσης Διευθυντής στο Lefschetz Center for Dynamical Systems, βοηθός Καθηγητής στο Τμήμα Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Μηχανικής του Πανεπιστημίου Cornell, ενώ ήταν μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Τμήμα Μηχανικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. Ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος έλαβε το πτυχίο του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ακολούθως το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.

Ο Δαφέρμος θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στη θεωρία των Νόμων Διατήρησης παγκοσμίως και το έργο του συνδυάζει τη βαθιά γνώση του αντικειμένου του με τον υψηλό βαθμό επιμέλειας με την οποία προσεγγίζει τα ζητήματα που ερευνά. 

Έχει συνεισφέρει σημαντικά στη βιβλιογραφία με το ερευνητικό του έργο στην περιοχή της Μηχανικής και των Διαφορικών Εξισώσεων με αρκετές επιστημονικές δημοσιεύσεις και επιστημονικά βιβλία, ενώ επίσης είναι μέλος συντακτικών επιτροπών επιστημονικών περιοδικών. 

Έχει ανακηρυχτεί Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. 

Ο Δαφέρμος είναι ευρέως γνωστός για το βιβλίο του Hyperbolic Conservation Laws in Continuum Physics, που αποτελεί τον παγκόσμιο «οδηγό» για το θέμα. 

Το βραβείο Norbert Wiener θα απονεμηθεί στον Έλληνα μαθηματικό στις 7 Ιανουαρίου του 2016 στο Σιάτλ. 

Πηγή: lifo.gr ,  ellaniapili

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/12/norbert-wiener-dafermos-konstantinos.html#sthash.gjddKvcA.dpuf

Τα Μυστικά Πολεμικά Διαστημόπλοια της NASA (video)

Ο Γκάρι ΜακΚίνον, Σκωτσέζος χάκερ που είχε κατηγορηθεί το 2002 για το «μεγαλύτερο χακάρισμα στρατιωτικών συστημάτων όλων των εποχών», καθώς είχε «χακάρει» υπολογιστές των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ και της NASA (μέσα στο χρονικό διάστημα 2001-2002, υπό το username «Solo») υποστήριξε σε συνέντευξή του σε «ουφολογικό» κανάλι (RichPlanet TV) ότι βρήκε στοιχεία για ένα μυστικό αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα το οποίο «τρέχει» το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ. Και, όπως συμπλήρωσε, φαίνεται να περιλαμβάνει πολεμικά διαστημόπλοια.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της βρετανικής Metro, ο ΜακΚίνον είπε ότι χρησιμοποίησε ένα πρόγραμμα ονόματι Landsearch, που έψαχνε σε αρχεία και φακέλους, και ψάχνοντας βρήκε ένα Excel με «non-terrestrial officers» (αξιωματικούς εκτός Γης). Σε αυτό περιλαμβάνονταν βαθμοί και ονόματα, ενώ υπήρχαν καταχωρήσεις και για «μεταφορές υλικού» μεταξύ σκαφών. «Πρέπει να έχουν σκάφη στο Διάστημα, τα ονόματα άρχιζαν με “USS”».

Ανεξαρτήτως του αν οι ισχυρισμοί του παραπέμπουν πολύ έντονα στην τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας «Stargate» παρά στην πραγματικότητα, κάποιοι στο Ίντερνετ υπενθυμίζουν ότι μόλις το 2012 οι αμερικανικές αρχές σταμάτησαν να επιδιώκουν την έκδοσή του στις ΗΠΑ...

«Για όσους δεν γνωρίζουν Αγγλικά, μπορείτε να πάτε στις Ρυθμίσεις, Υπότιτλοι, Μετάφραση: Ελληνικά»

Πηγή ,  pyli-apokalypseis.com

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/12/nasa-mystika-polemika-diastimoploia-video.html#sthash.hEbSPAdc.dpuf

CHIP RFID - H χρήση του στους ανθρώπους, η σχέση του με HAARP. Όλα όσα πρέπει να μάθετε που κρύβονται επιμελώς

Όλοι έχουμε ακούσει για το περίφημο CHIP (ΤΣΙΠ) που ετοιμάζονται να τοποθετήσουν σε όλους τους ανθρώπους (…αν θα προλάβουν). Τι είναι όμως αυτό? Πως λειτουργεί και πως τροφοδοτείται? Από πού παίρνει ενέργεια για να λειτουργήσει? Ας δούμε αναλυτικά μέχρι που έχει φτάσει η επιστήμη…

Η τεχνολογία αναγνώρισης µέσω ραδιοσυχνοτήτων (RFID) βασίζεται στην απλή ιδέα ότι υπάρχει ένα ηλεκτρονικό κύκλωµα σε µια µη τροφοδοτούµενη («παθητική») ετικέτα και δεν απαιτεί ούτε µπαταρίες ούτε κάποια συντήρηση. Το κύκλωµα αυτό µπορεί να τροφοδοτείται περιστασιακά εξ΄ αποστάσεως από µία διάταξη (ή συσκευή) ανάγνωσης, µέσω εκποµπής ενέργειας προς αυτό. Δεδοµένου του τρόπου τροφοδότησης, η ετικέτα ανταλλάσσει πληροφορίες µε τη συσκευή ανάγνωσης. Η ετικέτα συνίσταται από ένα απλό πηνίο κεραίας µέσα σε µια θήκη από γυαλί ή πλαστικό, συγκολληµένο στο ολοκληρωµένο κύκλωµα.

Η επόμενη εικόνα δείχνει τα βασικά του πώς ένα απλό σύστημα RFID λειτουργεί και τα τέσσερα κύρια συστατικά του συστήματος αυτού.

Η τεχνολογία RFID χρησιμοποιεί ραδιοκύματα για αυτόματη αναγνώριση αντικειμένων. Η αναγνώριση γίνεται με την αποθήκευση ενός σειριακού αριθμού (ταυτότητα αντικειμένου), ίσως και άλλων πληροφοριών, σε ένα μικροτσίπ (RFID tag/ετικέτα) που προσαρτάται σε μια κεραία. Οι πληροφορίες της ετικέτας μεταφέρονται με ραδιοκύματα, μέσω της κεραίας, σε ένα δέκτη/αναγνώστη (RFID scanner/reader). Ο αναγνώστης μετατρέπει τα ραδιοκύματα σε ψηφιακή πληροφορία, η οποία μπορεί στη συνέχεια να αποθηκευθεί σε ένα πληροφοριακό σύστημα.

Σε ένα άλλο τομέα της νανοτεχνολογίας οι επιστήμονες κατασκεύασαν ένα μικροσκοπικό τσιπάκι – νανογεννήτρια από εκατομμύρια νανοσύρματα από οξείδιο του ψευδαργύρου, τα οποία είναι 500 φορές πιο λεπτά από μια ανθρώπινη τρίχα μαλλιών και παράγουν ηλεκτρισμό από την παραμικρή κίνηση, ακόμα και από την κίνηση των δακτύλων.

Μέχρι στιγμής, έχουν καταφέρει να μεταδώσουν ραδιο-σήμα και να τροφοδοτήσουν με ηλεκτρισμό οθόνες LCD και διόδους, ενώ πιστεύουν ότι μπορούν να πετύχουν πολλά περισσότερα.

Αισιοδοξούν ότι μελλοντικά θα μπορέσουν να «χειραγωγήσουν» ακόμα και το χτύπο της καρδιάς για να παράγουν ενέργεια, με τελικό στόχο ο άνθρωπος να μην χρειάζεται μπαταρίες για καμία από τις φορητές συσκευές του.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, ρα Ζονγκ Λιν Γουάνγκ η νέα τεχνολογία μπορεί να έχει άπειρες εφαρμογές. “Αυτή η εξέλιξη αποτελεί ένα ορόσημο. Οι νανογεννήτριές μας θα αλλάξουν τις ζωές μας στο μέλλον. Οι δυνατότητές τους περιορίζονται μόνο από τη φαντασία”, τόνισε.

Η νέα συσκευή είναι χιλιάδες φορές πιο ισχυρή και ενεργειακά αποδοτική σε σχέση με άλλες παρόμοιες απόπειρες και, ουσιαστικά, είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια τεχνολογία έχει προοπτικές να βγει από το εργαστήριο για να αξιοποιηθεί σε πρακτικές εφαρμογές.

Τα σχετικά πειράματα έδειξαν ότι πέντε νανογεννήτριες παρήγαγαν την ίδια περίπου ενέργεια με δύο συμβατικές μπαταρίες ΑΑ (τρία βολτ). Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα περισσότερα νανοσύρματα και περισσότερα τσιπ-νανογεννήτριες, θα καταστεί εφικτό να παραχθεί αρκετή ενέργεια για την τροφοδότηση μεγαλύτερων ηλεκτρονικών συσκευών, όπως ένα κινητό τηλέφωνο.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Γεωργίας των ΗΠΑ (Georgia Tech) παρουσίασαν τη σχετική εργασία στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας.

Και τώρα, να σου και έρχεται ο Ψηφιακός Άγγελος, (Digital Angels) με μέγεθος κέρματος εμφυτεύσιμος πομποδέκτης του οποίου ο κατασκευαστής, η εταιρεία Applied Digital Solutions, σκοπεύει να τον διαθέσει παγκόσμια για τον εντοπισμό και την παρακολούθηση ανθρώπων. Καθώς εκπέμπει ένα σήμα εντοπισμού που μπορεί να ανιχνευτεί από δορυφόρους με το σύστημα GPS (global positioning system), το πλασάρουν στην αγορά σαν το τέλειο, άμεμπτο μέσο προσδιορισμού ταυτότητας ανθρώπων. Όταν εμφυτευθεί στο σώμα, η συσκευή τροφοδοτείται ηλεκτρομαγνητικά μέσα από τις κινήσεις των μυών, και μπορεί να ενεργοποιηθεί είτε από τον "κάτοχό" της είτε από μια μονάδα παρακολούθησης.

"Λίγα χρόνια πριν θα μπορούσαν να υπάρχουν κάποιες αντιδράσεις, όμως όχι άλλο πια," είπε ο Δρ. Peter Zhou, διευθυντής επιστημόνων για την ανάπτυξη του εμφυτεύματος και πρόεδρος της DigitalAngel.net Inc.θυγατρικής της ADS. "Οι άνθρωποι αρχίζουν να συνηθίζουν στο να έχουν εμφυτεύματα. Νέος αιώνα, νέες τάσεις.

Σ΄ένα ανατριχιαστικό σχόλιό του για το μέλλον της ανθρωπότητας, ο Zhou πρόσθεσε. "Θα είμαστε ένα υβρίδιο ηλεκτρονικής νοημοσύνης και της δικής μας ψυχής."

Ερευνητές κατασκευάζουν "Βιονικό Τσιπ", έχουν βρει τον τρόπο να συζεύξουν ανθρώπινα κύτταρα με κυκλώματα μέσα σ' ένα "βιονικό τσιπ" που θα μπορούσε να παίξει ένα ρόλο κλειδί στην ιατρική και στην βιογενετική.

Αυτή η μικροσκοπική συσκευή--μικρότερη και λεπτότερη από μια τρίχα--συντονίζει ένα υγιές ανθρώπινο κύτταρο με το ηλεκτρικό κύκλωμα ενός τσιπ. Ελέγχοντας το τσιπ μ' ένα κομπιούτερ, οι επιστήμονες λένε ότι μπορούν να ελέγξουν τη δραστηριότητα του κυττάρου. Το κομπιούτερ στέλνει ηλεκτρικά σήματα στο κυτταρικό-τσιπ, που επιδρούν στους πόρους της μεμβράνης του κυττάρου ώστε να ανοίξουν και να ενεργοποιήσουν το κύτταρο. (Associated Press).

Τέλος, ερευνητές του Πανεπιστημίου του MIT δημιούργησαν ένα νέο chip το οποίο έχει τη δυνατότητα να δέχεται ενέργεια από τρεις διαφορετικές πηγές ταυτόχρονα μέσω δονήσεων (συσπάσεις μυών), της θερμικής ενέργειας (σώματος), αλλά και του φωτός από το περιβάλλον. Όπως αναφέρεται το chip που κατασκευάστηκε τροφοδοτείται κάθε στιγμή από μία πηγή ενέργειας, ενώ η ενέργεια που εισέρχεται από διαφορετικές πηγές αποθηκεύεται σε πυκνωτές για μελλοντική χρήση.

Το chip (RFID) είναι ότι καλύτερο διαθέτει η παγκόσμια κυβέρνηση για να ολοκληρώσει τον έλεγχο όλης της ανθρωπότητας. Η χρήση τους προβλέπεται παντού, με κορύφωση το τσιπάρισμα του άνθρωπου. Όμως η χρήση τους δεν σταματά μόνο εκεί, ήδη γίνεται χρήση του chip (RFID) στα ψεκάσματα (Chemtrails) και στα τρόφιμα. Σε κάθε άσπρη γραμμή στο ουρανό από τους χημικούς ψεκασμούς ¨ελευθερώνονται¨ δισεκατομμύρια τέτοια “ chips” τα οποία απλώνονται στον αέρα της ατμοσφαίρας και μέσω της αναπνοής αλλά και από τους πόρους του δέρματος εισχωρούν στο ανθρώπινο σύστημα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα τρόφιμα που καταναλώνουμε, αφού πρωτίστως τα φυτικά τρόφιμα έχουν ψεκαστεί με χημικά που τα περιέχουν, ενώ τα ζωϊκά παράγωγα τα απέκτησαν από τον εμβολιασμό των ζωών και από τις τροφές που καταναλώνουν τα ζώα. Από την στιγμή που τα chips εισέρθουν στο σώμα μας πρώτη τους δουλεία είναι η καταστροφή του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι η οργανική άμυνα του ανθρώπου, όσο πιο ισχυρό αμυντικό σύστημα διαθέτουμε τόσο πιο άτρωτοι γινόμαστε από τις νανο-επιθέσεις, εν αντιθέσει ένα ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα είναι έρμαιο του συστήματος και των φαρμακοβιομηχανιών. Αμέσως μετά την ¨κατάρρευση¨ του ανοσοποιητικού συστήματος στοχεύουν όλους τους εκκρίνογονους αδένες του οργανισμού και μπλοκάρουν τις βιο-χημικές ουσίες που εκκρίνονται για θεραπεία και αυτό- ίαση. 

Η μεγαλύτερη ¨ζημία¨ γίνεται όταν τα ¨chips¨ προσκολλούνται στα εγκεφαλικά κύτταρα και σαν ξενιστές σαμποτάρουν τις εγκεφαλικές πληροφορίες ¨προς¨ και ¨από¨ το υπόλοιπο σώμα με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να νιώθει ασθενής και ¨απρογραμμάτιστος¨. Το ερώτημα που προκύπτει είναι από πού ενεργοποιούνται και προγραμματίζονται αυτά τα ¨chips¨ από την στιγμή που θα μπουν στον ανθρωπικο οργανισμό. Ας πούμε δυο λόγια πρώτα για το HAARP…

Το πειραματικό πρόγραμμα HAARP (High frequency Active Auroral Research Project) έχει σκοπό τη μελέτη της ιονόσφαιρας για τη διέγερση και χρήση αυτής ως κεραίας ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, τη βελτίωση των επικοινωνιών (πχ HF, VHF, επικοινωνίες υποβρυχίων ELF, κτλ) αλλά ακόμη και για επιτήρηση (surveillance). Το HAARP χρηματοδοτείται από την Αμερικάνικη Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό. Διαθέτει ειδικές εγκαταστάσεις εκπομπής κυμάτων HF (2.8 – 10 MHz) υψηλής ισχύος (της τάξης των μερικών MW) στη Gakona της Αλάσκα, τα οποία διεγείρουν τα φορτισμένα σωματίδια της ιονόσφαιρας (πχ υψηλής ενέργειας ηλεκτρόνια), προκαλώντας την παραγωγή ασθενών κυμάτων VLF, ELF, κτλ. Παρόμοια με το HΑARP ιονοσφαιρικά συστήματα είναι το Ευρωπαϊκο EISCAT με εγκαταστάσεις στο Τρόμσο της Νορβηγίας, καθώς επίσης και το Ρωσικό SURA. Τέτοιο σύστημα υπάρχει και στο Ακρωτήρι της Κύπρου.

Το CHIP (RFID) ενεργοποιείται με τις εκπεμπόμενες συχνότητες από το HAARP, αναλόγως την εκπεμπόμενη συχνότητα διαφοροποιείται η λειτουργία και η δράση του. Το σύστημα θέλει να ¨φτιάξει¨ έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι θα είναι όλοι ¨τσιπαρισμένοι¨ και ανάλογα με την χαμηλό – συχνότητα που εκπέμπουν να επηρεάζουν κατά τόπους τον πληθυσμό, να προκαλούν μαζικές καταθλίψεις, ομαδικές εγκεφαλικές υπνώσεις, αποχαύνωση, κτλ. Τελικά το HAARP δεν προκαλεί μόνο σεισμούς και αλλαγές καιρού στον πλανήτη αλλά διαταράσσει - σε συνδυασμό με τα ψεκάσματα και τα ¨τσιπαρισμένα τρόφιμα¨ - και τον ¨ψυχικό μας καιρό¨.

Σε έναν κόσμο που καταρρέει και όλα είναι ψέματα, είναι δύσκολο να βρεις την αλήθεια. Έχουμε για αντίπαλο ένα αόρατο σύστημα που όσο παραμένει αόρατο η ανθρωπότητα, δεν θα αντιλαμβάνεται την ύπαρξή του. Το μοναδικό του τρωτό σημείο είναι να αποκαλυφθεί η ύπαρξη του πίσω από όλα τα πολιτικά, οικονομικά και θρησκευτικά κυκλώματα παγκοσμίως. Το δικό μας όπλο που θα αποκαλύψει την ύπαρξη του είναι η συνεχής αναζήτηση της αλήθειας, η έρευνα και η δυσπιστία σε ότι μας παρουσιάσουν σαν "σωστό". Λόγω των σοβαρών αλλαγών που πλησιάζουν τον πλανήτη, τα σκοτεινά όντα προετοιμάζονται για την επιβίωσή τους, ενώ ταυτόχρονα θα θελήσουν να φανούν σαν σωτήρες για την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, μην μένετε στάσιμοι σε κανένα "δρόμο", συνεχίστε να πορεύεστε αεικίνητοι προς ένα καλύτερο μέλλον και η έλευση φωτός θα είναι σύντομα το πιο αληθινό γεγονός που έχει συμβεί ποτέ σε αυτή την σφαίρα.

enews ,   master-lista

... - See more at: http://www.diadrastika.com/2015/12/chip-rfid-haarp.html#sthash.y8M5fSta.dpuf

ΔΗΛΩΣΗ ΣΟΚ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΥΠΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΓΛΥΠΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ! ! !

«Ταφόπλακα» στη διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα από τους Βρετανούς βάζει ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς, αφού όπως υπογράμμισε μια τέτοια δικαστική διεκδίκηση είναι σίγουρα… χαμένη υπόθεση!

Ο κ. Μπαλτάς που φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά την απόφαση του δικαστηρίου εκ των προτέρων και η άρνηση του για δικαστική διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα από τους Βρετανούς, είναι το «κερασάκι στη τούρτα» στο ρεσιτάλ πολιτικής απαξίωσης της Ελλάδας που ακολουθεί η κυβέρνηση.

Μετά το κατοχικό δάνειο και τα μνημόνια που δεν σκίστηκαν ποτέ, η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη το καταστροφικό της έργο, βάζοντας αυτή τη φορά στην «άκρη» ότι έχει απομείνει στη χώρα… τον πολιτισμό της και αρνείται να διεκδικήσει αυτό που δικαιωματικά και ιστορικά της ανήκει και είναι κληρονομιά της, χαρακτηρίζοντας το ως «χαμένη υπόθεση».

Στον υπουργό έγινε σχετική ερώτηση για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα κατά την συζήτηση στην επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων νομοσχεδίου σχετικού με την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών και εμφανίστηκε κάθετα αρνητικός.«Η τάση είναι να μην προχωρήσουμε σε νομική διεκδίκηση κυρίως γιατί κινδυνεύουμε να χάσουμε το σχετικό δικαστήριο» ήταν η ε εκτίμησή του κ υπουργού.

Αμέσως προκλήθηκαν αντιδράσεις από τον πρώην υπουργό Πολιτισμού της ΝΔ Κ.Τασούλας που είπε ότι «Προεξοφλεί άδικα και χωρίς λόγο κάτι για το οποίο η Ελλάδα έχει πολλά επιχειρήματα».

«Η γνωμάτευση του δικηγορικού γραφείου του Λονδίνου δεν προσέδωσε μόνο νομικές συμβουλές αλλά και μια ανεκτίμητη δημοσιότητα υπέρ του αγώνα της χώρας μας για την επιστροφή των Γλυπτών. Η χώρα μας δεν είχε κανένα λόγο να στερηθεί μια νέα ευνοϊκή, παγκόσμια δραστηριότητα υπέρ της επιστροφής των μαρμάρων που θα ενεργοποιούσε η κίνηση της κυβέρνησης να παραλάβει το πόρισμα – γνωμάτευση» ανέφερε ο πρώην υπουργός Πολιτισμού.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε αναθερμάνει το ενδεχόμενο δικαστικής διεκδίκησης των γλυπτών «επιστρατεύοντας» τη λάμψη της Αμάλ Αλαμουντίν – Κλούνει η οποία ήταν συνεργάτης μεγάλη δικηγορικού γραφείου του Λονδίνου.

hellasforce.com  ,   lithosfotos

...

- See more at: http://www.diadrastika.com/2015/12/dilosi-sok-ypourgou-gia-glypta-parthenona.html#sthash.jDfgo1YV.dpuf

Το πόρισμα φωτιά του ανακριτή Δημήτρη Φούκα για υποκλοπές και σχέδιο «Πυθία Ι» ■ Κοσοβάροι και αραβόφωνοι στις αγριότητες του «Μαύρου Δεκέμβρη» του 2008!

Το πόρισμα φωτιά του ανακριτή Δημήτρη Φούκα για υποκλοπές και σχέδιο «Πυθία Ι» ■ Κοσοβάροι και αραβόφωνοι στις αγριότητες του «Μαύρου Δεκέμβρη» του 2008! Στόχος, να διακοπεί η προσέγγιση Ελλάδας- Ρωσίας! Ο ρόλος του Ρόντου και η «ασημένια δραχμή»

Το πλήρες κείμενο του πορίσματος-φωτιά του ανακριτή Δημήτρη Φούκα για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών και του σχεδίου «Πυθία Ι» το οποίο αφορούσε -μεταξύ άλλων- τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή παρουσιάζει η «δημοκρατία».

Το θέμα έχει αναδείξει με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της, με τίτλο «Ανοίγουν οι φάκελοι για την πτώση Καραμανλή», η «δημοκρατία» στις 17 Φεβρουαρίου του 2015. Σε 25 σελίδες ο ανακριτής, που χειρίστηκε με εξαιρετικό τρόπο την υπόθεση, περιγράφει γεγονότα τα οποία θυμίζουν κατασκοπευτικό θρίλερ, με πρωταγωνιστές «αόρατους» δράστες που είχαν βάλει στο στόχαστρο τον τότε πρωθυπουργό και ρίχνει φως στη συνωμοσία κατά του Κώστα Καραμανλή.

Το θέμα έχει αναδείξει με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της, με τίτλο «Ανοίγουν οι φάκελοι για την πτώση Καραμανλή», η «δημοκρατία» στις 17 Φεβρουαρίου του 2015. Σε 25 σελίδες ο ανακριτής, που χειρίστηκε με εξαιρετικό τρόπο την υπόθεση, περιγράφει γεγονότα τα οποία θυμίζουν κατασκοπευτικό θρίλερ, με πρωταγωνιστές «αόρατους» δράστες που είχαν βάλει στο στόχαστρο τον τότε πρωθυπουργό και ρίχνει φως στη συνωμοσία κατά του Κώστα Καραμανλή.
Ιδιαίτερη μνεία κάνει ο ανακριτής σε όσα ακολούθησαν της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008, αλλά και στη δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης Λαϊκή Θέληση, και σε συγκεκριμένα, «ύποπτα» για την αποσταθεροποίηση της χώρας «χτυπήματά» της, όπως αυτά στα δικαστήρια της Λάρισας και στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου.
Ειδικότερα, ο ανακριτής επισημαίνει για τις «ταραχές του Δεκεμβρίου του 2008» πως υπήρξαν πληροφορίες για συμμετοχή οργανωμένων ομάδων αλλοδαπών (από το Κοσσυφοπέδιο και αραβικές χώρες που έλαβαν μέρος εν συνεχεία στην Αραβική Ανοιξη), ωστόσο «δεν κατέστη δυνατός ο εντοπισμός και η συλλογή αποδείξεων σχετικά», όπως και «η εξακρίβωση της συμμετοχής ή μη προσώπων συνδεόμενων με υπηρεσίες άλλων κρατών».
Χαρακτηριστικά, ο ανακριτής Φούκας επισημαίνει στο πόρισμά του σχετικά με το σχέδιο «Πυθία Ι» και τις επιδιώξεις των άγνωστων δραστών πως «σκοπός των δραστών φέρεται ότι ήταν η διακοπή της πολιτικής και οικονομικής προσέγγισης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που είχε αρχίσει να εκδηλώνεται με τη σύναψη διμερών και πολυμερών συμφωνιών σε σειρά θεμάτων». Μεταξύ αυτών, σύμφωνα με το ανακριτικό πόρισμα, οι συμφωνίες για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και του αγωγού φυσικού αερίου «Southstream», μέσω του οποίου θα διοχετευόταν φυσικό αέριο προς τη δυτική Ευρώπη.
Ο ανακριτής τονίζει, ακόμα, πως όπως προκύπτει από τα δημοσιευθέντα στον ιστότοπο WikiLeaks τηλεγραφήματα της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων, «το πολιτικό περιβάλλον που άρχισε να διαμορφώνεται στις ελληνορωσικές σχέσεις προκάλεσε “προβληματισμούς” στην κυβέρνηση των ΗΠΑ που δεν μπορούσε να εκτιμήσει εάν οι ανωτέρω ενέργειες συνιστούσαν στρατηγική μεταστροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ή όχι».
Η «ασημένια δραχμή»

Ο κ. Φούκας αναφέρεται εκτενώς και στον Αλέξανδρο-Γεώργιο Ρόντο (πρώην στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου και υπόδικος για την υπόθεση παράνομων κονδυλίων σε ΜΚΟ), στην άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του οποίου προχώρησε. Ο κ. Ρόντος εμφανίζεται να έχει συνομιλίες με σύμβουλο του προέδρου του Μεξικού για την εισαγωγή εθνικού νομίσματος με την ονομασία «ασημένια δραχμή», όπως αποκάλυψε η «δημοκρατία» το καλοκαίρι του 2015, ενώ συνομιλούσε και με πρόσωπο το οποίο διατέλεσε μέλος της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του 2009 και δεν κατονομάζεται.
Πλέον, το ανακριτικό πόρισμα και η δικογραφία της υπόθεσης βρίσκονται στα χέρια εισαγγελέα Εφετών, ο οποίος αναμένεται να υποβάλει την πρότασή του ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας. Για την υπόθεση των υποκλοπών κατηγορούμενος είναι ο Γουίλιαμ Μπέιζιλ (William Basil), πράκτορας της CIA, ο οποίος από τον Φεβρουάριο του 2015 καταζητείται από τις ελληνικές δικαστικές Αρχές, ενώ διώξεις έχουν ασκηθεί επίσης εις βάρος δύο υπαλλήλων της ΕΥΠ και του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη.
Οι εκρηκτικοί μηχανισμοί της Λαϊκής Θέλησης!
Ειδική αναφορά στο πόρισμά του κάνει ο ανακριτής Δημήτρης Φούκας στην τρομοκρατική οργάνωση Λαϊκή Θέληση και σε τρεις ενέργειες τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών με τηλεχειρισμό. Πρόκειται για επιθέσεις στο Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας, στο κτίριο της ΚΕΔ, στη συμβολή της λεωφόρου Αλεξάνδρας με την οδό Κονιάρη, και στα γραφεία της εταιρίας Profit.
Στο πόρισμα επισημαίνεται πως «η πρώτη των ενεργειών έγινε σε χρόνο λίγο πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 δημιουργώντας εύλογο ζήτημα σχετικά με τις συνθήκες ασφαλείας κατά τη διεξαγωγή τους και καθιστώντας για πολλούς λόγους αναγκαία την παραλαβή του συστήματος C4I. Η δεύτερη των ενεργειών σημειώθηκε σε σημείο του δρομολογίου που χρησιμοποιούσε η πομπή ασφαλείας του τότε πρωθυπουργού (σ.σ.: Κώστας Καραμανλής), η δε τρίτη ενέργεια στρεφόταν εις βάρος εταιρίας που είχε εμπλακεί στη προμήθεια του συστήματος C4I.
Από την ανάκριση δεν προέκυψαν στοιχεία από τα οποία να προκύπτει σαφώς σύνδεση των τριών αυτών ενεργειών με την κύρια υπόθεση. Διαπιστώθηκε όμως, σε σχέση με την τρίτη κατά σειρά ενέργεια, ότι δύο ώρες πριν από την έκρηξη στα γραφεία της εταιρίας Profit βρίσκονταν οι σύμβουλοι της προμηθεύτριας εταιρίας SAIC, μεταξύ των οποίων και ο Ελληνοαμερικανός δικηγόρος της Σ.Δ., προκειμένου να συζητηθεί το θέμα της οικονομικής διαφοράς που έχει προκύψει μεταξύ των δύο εταιριών».

dimokratianews

http://greeknation.blogspot.gr/2015/12/2008.html

Τρόμος: «Απασφάλισε» με... πυρηνικά ο Πούτιν! (vids)

Σε επίδειξη δύναμης προχωρά για μία ακόμη φορά ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφορικά με τις προθέσεις του για την καταπολέμηση των τζιχαντιστών.

Ο Ρώσος πρόεδρος, λίγη ώρα μετά την εκτόξευση πυραύλων από υποβρύχιο, εξέφρασε την ελπίδα του να μην χρειαστεί παρόμοιοι πύραυλοι να εξοπλιστούν με πυρηνικές κεφαλές!

Σε συνάντηση που είχε με τον υπουργό Άμυνας της Μόσχας, Σεργκέι Σόιγκου, κατά την οποία ενημερώθηκε για την εξέλιξη των επιχειρήσεων ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, ο Ρώσος πρόεδρος έκανε την εξής δήλωση: «Πρέπει να αναλύσουμε όλα όσα συμβαίνουν στο πεδίο της μάχης και τα αποτελέσματα των όπλων μας. Οι πύραυλοι Kalibrs και KH-101 αποδεικνύονται αποτελεσματικοί και μεγάλης ακρίβειας στους στόχους τους και γνωρίζουμε ότι αυτά τα οπλικά συστήματα μπορούν να φέρουν και πυρηνικές κεφαλές. Φυσικά, δεν είναι αναγκαίο για να πολεμήσουμε τους τρομοκράτες τζιχαντιστές και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα χρειαστεί και στο μέλλον».

Ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Σεργκέι Σόιγκου, ανακοίνωσε πως η Ρωσία έπληξε για πρώτη φορά στόχους του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία με πυραύλους Κρουζ (τύπου Kalibr) οι οποίοι εκτοξεύθηκαν από το ρωσικό υποβρύχιο «Ροστόφ επί του Ντον», που επιχειρεί στη Μεσόγειο.

newsbomb.gr

http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.gr/2015/12/vids.html

Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ όλες τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες

 

Τα έργα των τριών Μεγάλων Τραγικών Ποιητών

Οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες στο διαδίκτυο

(πλήρες κείμενο, πρωτότυπο, νέα ελληνική και αγγλική γλώσσα)

με ένα απλό κλικ

Το ηλ. περιοδικό 24grammata.com με ιδιαίτερη ικανοποίηση σας παρουσιάζει ένα μοναδικό έργο προβολής του ελληνικού πολιτισμού.

Οι συνεργάτες του 24grammata.com  σε συνεργασία με το Φιλολογικό Φροντιστήριο “Γιώργος Δαμιανός” για πρώτη φορά, παγκοσμίως, συγκέντρωσαν όλες τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, πλήρες κείμενο, στο πρωτότυπο, στη νέα ελληνική και στην αγγλική γλώσσα.

Αναζητώντας τις πνευματικές ρίζες κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου σε τούτο τον πλανήτη, δουλέψαμε με την ελπίδα ότι τούτη η σελίδα θα καταλήξει στα χέρια ανθρώπων που θέλουν να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο.

Προωθήστε τη σελίδα στους ελληνόφωνους και αγγλόφωνους γνωστούς σας και σε όσους αναζητούν το Λόγο και τον Ανθρωπισμό (οι σύνδεσμοι παραμένουν ενεργοί και με μία απλή αντιγραφή και επικόλληση)

Το κατέβασμα δεν προαπαιτεί καμία εγγραφή, εντελώς δωρεάν με ένα απλό κλικ

Στηρίξτε την προσπάθεια μας για την προβολή του ελληνικού πνεύματος απαλλαγμένο από τον επαρχιωτισμό και τη μοιρολατρία (Γ. Δαμιανός)

The ancients, greek tragedies on the net, completely for free. The plays of the three, great, tragic poets. (full text in prototype, in English and in greek.) The internet magazine 24grammata.com is proud to present a unique sample of the greek civilization. Seeking the mental roots of every human being, the members of “24grammata” have tried to offer a material which could commune the ideas for a better world. Download without any subscription, completely for free. Support our effort to promote the global, greek spirit. A source relieved from provincialism and fatalism.

Αισχύλος (525π.Χ – 456π.Χ.)

γλώσσα: αρχαία ελληνικά – μεταφορά στη νέα ελληνική

Επτά επί Θήβας εδώ

Προμηθεὺς Δεσμώτης, εδώ

Ευμενίδες, εδώ

Aeschylus (525BC – 456BC)

original language (anc. greek) – trad. in English

Agamemnon here 

The oresteia

Eumenides, here

Agamemnon, here

Choephoroi (Libation Bearers) here

Σοφοκλής (497/6π.Χ.- 406 π.Χ.

γλώσσα: αρχαία ελληνικά – μεταφορά στη νέα ελληνική

Αίας, εδώ

Οιδίπους Τύραννος, εδώ

Τραχίνιαι, εδώ

Αντιγόνη (μονόλογοι), εδώ

Αντιγόνη, στη γλώσσα των ελληνοφώνων της Κάτω Ιταλίας εδώ

Sophocles (497/6 BC – 406/5 BC)

original language (anc. greek) – trad. in English

Antigone, introduction, translation, and notes by Marianne McDonald, here

Antigone, translation by Ian Johnston of Malaspina here

Filoctetes here

Eυριπίδης (485 π.Χ. – 406 π.Χ.)

γλώσσα: αρχαία ελληνικά – μεταφορά στη νέα ελληνική

Μήδεια, εδώ

Εκάβη, εδώ

Τρωάδες, εδώ

Ιφιγένεια η εν Ταύροις, εδώ

Άλκηστις, εδώ

Ιππόλυτος, εδώ

Ανδρομάχη, εδώ

Βάκχαι (διαλογικά μέρη) εδώ

Euripides (485 BC. – 406 BC.)

original language (anc. greek) – trad. in English

Iphigenia at Aulis , here

Alcestis here

Andromache here

Hippolitus here

Trojan women here

Bacche, here

Iphigenia at Aulis, here

Phesus, here

Hecuba, here

The daughtrus of troy, here

Helen, here

Τραγική Ποίηση / Tragedy: α. όλα β. έργα γ. μελέτες / άρθρα δ. ξενόγλωσσα a. all b. original text c. studies δ. in english

rizopoulospost.com

Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2015/12/blog-post_899.html#ixzz3toPUkGl7

ΣΥΛΛΗΠΤΟ: Ο Πούτιν κατασκευάζει δρόμο-γέφυρα που θα ενώνει Παρίσι με Νέα Υόρκη! Δείτε τα σχέδια. ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Θα είναι ο πιο μακρύς και συνεχής δρόμος στον κόσμο. Θα λέγεται  Trans-Eurasian Belt Development (TEPR). Δεν είναι ουτοπία αλλά το σχέδιο που παρουσίασε ο Βλαντιμίρ Γιακούνιν, ο πρόεδρος των ρωσικών σιδηροδρόμων και κολλητός του Πούτιν. Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο σχέδιο..

και τα εμπόδια που θα έχει να αντιμετωπίσει στην κατασκευή του θα είναι τεράστια, ειδικά στις περιοχές της ανατολικής Σιβηρίας. Το στρατηγικό κομμάτι αυτού του δρόμου θα βρίσκεται στο σημείο Bering, εκεί που οι δύο ήπειροι, Ευρώπη και Αμερική έχουν κενό 88 χιλιομέτρων. Εκεί θα γίνει γέφυρα και υποθαλάσσιο τούνελ.

Εδώ είναι το σημείο όπου ενώνονται οι δύο ήπειροι Ευρώπη και Αμερική. Εδώ θα γίνει γέφυρα και υποθαλάσσιο τούνελ:

Παράλληλα με αυτή τον σούπερ αυτοκινητόδρομο, η οποία θα περιλαμβάνει και μια σιδηροδρομική γραμμή μεγάλης ταχύτητας, το σχέδιο ανάπτυξης του Γιακούνιν προβλέπει τη δημιουργία πετρελαϊκού αγωγού αλλά και το χτίσιμο νέων πόλεων.
«Πρόκειται για ένα σχέδιο δια-κρατικό και δια-πολιτισμικό», είπε ο Γιακούνι στη σύσκεψη όπου παρουσίασε το υπερ-φιλόδοξο όραμά του, σύμφωνα με τη ρωσική The Siberian Times.

Η Ρωσία έχει αρχίσει ήδη να κατασκευάζει σιδηρόδρομο προς τις αγορές της Κίνας ελπίζοντας να επεκτείνει την ενεργειακή της οικονομία στις πιο απομονωμένες περιοχές της. Η Μόσχα και το Πεκίνο ξεκίνησαν να σχεδιάζουν από κοινού έναν σιδηρόδρομο μεγάλης ταχύτητας που θα ενώνει τις δύο πόλεις και θα διασχίζει τη Σιβηρία. Σύμφωνα με το Business Insider στο σχέδιο θα συμμετέχει και η κρατική  China Railway High-speed.
Αυτή η διαδρομή Μόσχα-Πεκίνο θα έχει μήκος 7.000 χιλιόμετρα και θα είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από το γρηγορότερο τρένο στον κόσμο που συνδέει ήδη το Πεκίνο με την περιοχή  Guangzhou και το οποίο κατασκευάζει η κρατική εταιρεία της Κίνας.

Ποιός είναι ο Βλαντιμίρ Γιακούνιν
«Χάρη σε αυτό το δρόμο, η Ρωσία θα γίνει το κέντρο για την σύλληψη και την ανάπτυξη πολύ υψηλών τεχνολογιών. Αυτό το παγκόσμιο μεταφορικό δίκτυο θα της δώσει έναν κεντρικό ρόλο», εκτιμά ο Βλαντιμίρ Γιακούνιν.
Αυτή η φαραωνική διαδρομή, η οποία θα ενώνει για πρώτη φορά απευθείας δύο ηπείρους θεωρείται «η ζώνη του μέλλοντος». Εκτιμάται ότι το κόστος της θα ξεπερνάει κάθε φαντασία και μέτρο. «Θα κοστίσει πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια, αλλά τα οικονομικά οφέλη θα είναι τόσο τεράστια που θα καλύψουν πολλές φορές την επένδυση», εκτιμά ο ολιγάρχης Γιακούνιν.

Ο Γιακούνιν είναι πρόεδρος της Εταιρείας σιδηροδρόμων της Ρωσίας και θεωρείται από τους στενότερους συνεργάτες του Ρώσου προέδρου.
Τον Μάρτιο του 2014, ο Γιακούνιν τοποθετήθηκε στη λίστα των κυρώσεων των ΗΠΑ εις απάντηση της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτό σημαίνει ότι απαγορεύεται στον Γιακούνιν η είσοδος στις ΗΠΑ, όλα τα υπάρχοντά του και οι λογαριασμοί του έχουν παγώσει και απαγορεύεται κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στην Αμερική για τον ίδιο τον Γιακούνιν ή τις εταιρείες του.

 

 

Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ…ΜΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ -ΝΑΤΟΣ Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝ !!!!!

  

ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΑ ΑΕΙ

Πώς το Καθεστωτικό “εκπαιδευτικό” σύστημα φροντίζει επιμελώς να ξεχάσουμε και αυτά που ήδη γνωρίζουμε για την Ιστορία της Ελλάδος!

Ποιος είναι ο ρόλος του Αντώνη Λιάκου;

«Για να επιτευχθεί η σημερινή άλωση της Παιδείας, έπρεπε να υπάρξει το «έμψυχο υλικό» που θα την πραγματοποιούσε: που θα τολμούσε να σβήσει τη λέξη «Εθνική» που καθόριζε την Ελληνική Παιδεία, να εξωραΐσει τα 400 χρόνια υποδούλωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, να συρρικνώσει σε 4 σελίδες την Επανάσταση και σε 8 σειρές την Άλωση, να αλλοιώσει νεώτερα ιστορικά γεγονότα, όπως εκείνο των Ιμίων, και να φτάσει στο τελευταίο βήμα του σχεδίου: να κάνει την ιστορία «μάθημα επιλογής»…»

Αποκαλυπτική συνέντευξη του καθηγητή Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη στην δημοσιογράφο Αννα Δοντά για το περιοδικό Hellenic NEXUS.

Hellenic NEXUS: Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα βάλλεται από παντού. Ωστόσο, ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι βολές εκ των έσω. Αρχίζοντας με τη μείωση βασικών μαθημάτων (όπως τα Αρχαία Ελληνικά), την απάλειψη του προσδιορισμού «εθνική», περνώντας στην αλλοίωση κειμένων, κυρίως στα βιβλία της Ιστορίας, και καταλήγοντας στην ουσιαστική κατάργηση της, κάνοντας τη μάθημα επιλογής! Πώς τα ερμηνεύετε όλα αυτά εσείς, που έχετε διά βίου υπηρετήσει την Ελληνική Παιδεία και, μάλιστα, από την έδρα της Ιστορίας;

Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης: Σήμερα, πράγματι, μας απασχολεί μία κατάστασις, η οποία είναι ανυπόφορη! Πολλαπλά πλήγματα και κίνδυνοι που υπάρχουν για το Έθνος μας. Ποιο είναι αυτό το Έθνος; Μήπως αυτή η έννοια έχει παραμεληθεί και παραγκωνισθεί, ώσπου να την εγκαταλείψουμε; Πολλά με το όνομα «εθνικόν» έλειψαν. Μένει ακόμη «εθνικός κήπος», «εθνικό θέατρο», «εθνική άμυνα». Επί του παρόντος μένουν. Μήπως είναι ένας διωγμός του Έθνους;

Για να επιτευχθεί η σημερινή άλωση της Παιδείας, έπρεπε να υπάρξει το «έμψυχο υλικό» που θα την πραγματοποιούσε: που θα τολμούσε να σβήσει τη λέξη «Εθνική» που καθόριζε την Ελληνική Παιδεία, να εξωραΐσει τα 400 χρόνια υποδούλωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, να συρρικνώσει σε 4 σελίδες την Επανάσταση και σε 8 σειρές την Άλωση, να αλλοιώσει νεώτερα ιστορικά γεγονότα, όπως εκείνο των Ιμίων, και να φτάσει στο τελευταίο βήμα του σχεδίου: να κάνει την ιστορία «μάθημα επιλογής»…

Η.Ν.: Τι ακριβώς συνιστά αυτό που αποκαλούμε «Εθνος»;

Ε.Μ.: Ο χώρος και ο χρόνος. Πρώτον είναι ο χώρος. Χρόνος είναι όλη μας η Ιστορία. Το Έθνος γίνεται μέρος της εθνικής μας υποστάσεως. Δηλαδή, το Έθνος είναι η ίδια η ψυχή μας. Χρονικότητα και εθνικότητα σχεδόν συμπίπτουν.

Το Έθνος, δε, για να υπάρχει μία αφετηρία, έχει ένα παρελθόν.Έχει ένα πόθεν. Και βέβαια έχει το νυν, αλλά οπωσδήποτε και μια προσδοκία, ένα όραμα. Αν δεν έχει όραμα, δεν ζεσταίνεται η ψυχή του ανθρώπου, δεν τείνει κάπου. Και όταν δεν τείνει κάπου, λέει: «Καλά είμαι εδώ, επαναπαύομαι και βολεύομαι επί του παρόντος». Ζει μόνο για το παρόν. Αλλά το Έθνος πρέπει να έχει κάποιο όραμα, στο οποίο να τείνει. Έτσι μόνο ζωοποιείται ο άνθρωπος.

Η.Ν.: Μήπως ο στόχος είναι να μην έχουμε μέλλον;

Ε.Μ.: Να μην έχουμε Έθνος! Όσο κάποιος τοξεύει στο μέλλον και έχει ένα όραμα, τόσο ζητεί βαθύτερες ρίζες στο παρελθόν. Όλα τα Έθνη της Γης ζητούν το «ριζοβολείν», δηλαδή να βάλουν ρίζα βαθιά και, αν δεν έχουν, να βρουν. Διότι, όπως συμβαίνει και με το φυτό, αυτό δεν μπορεί να αναπτυχθεί αν δεν ριζώσει καλά. Το ίδιο κάνουν και τα ζώα, το ίδιο κάνουν και οι άνθρωποι.

Αν, λοιπόν, το Έθνος μας δεν έχει ρίζα, δεν έχει και μέλλον. Έχει, δε, αποδειχθεί ότι έθνη που είχαν μικρή προοπτική, είχαν και μικρό παρελθόν. Και πολλές φορές κατασκευάζουν παρελθόν από τα λίγα στοιχεία που έχουν, κάνοντας και κάποια μυθοποίηση αυτού του παρελθόντος. Αυτό το έκαναν οι Ρωμαίοι. Όταν εξελίχθησαν, έσκυψαν βαθιά να βρουν ρίζες και, μάλιστα, βρήκαν ελληνικές! Αναφέρθηκαν στα Τρωικά για να κάνουν μεγάλο παρελθόν. Αυτό κάνουν και οι Αμερικανοί. Αν τους πεις σήμερα «Οι ερυθρόδερμοι είναι το παρελθόν σας», θα πουν «Όχι, δεν είναι αυτοί το παρελθόν μας. Είναι η Ευρώπη». Άρα, όταν έχουμε τέτοιο παρελθόν, πρέπει να το προσέξουμε. Όχι να λατρεύουμε το παρελθόν καθεαυτό, αλλά να είναι μια γόνιμη αφετηρία. Δεν υπάρχει κίνησις προς το μέλλον, αν δεν υπάρχει κάποιο θεμέλιο.

Η.Ν.: Είναι η Ιστορία το «εργαλείο» για να κάνουμε αυτή τη «διαδρομή»; Όχι μόνο από το παρελθόν στο τώρα, αλλά και προς το μέλλον…

Ε.Μ.: Την Ιστορία την υφαίνουμε εμείς οι ίδιοι. Και όχι μόνον την υφαίνουμε είναι βίωμα μας, μέρος του ψυχισμού μας. Χωρίς τον ιστορικό βίο, εμείς είμαστε ένα σωματίδιον. Η Ιστορία είναι το ένδυμα μας, ο χιτώνας που φορούμε. Διότι ενυφαίνεται μέσα εις το άτομο αυτή η έννοια της Ακροπόλεως, των μνημείων της Ακροπόλεως. Ο χρόνος δεν είναι κάτι ανεξάρτητο ημών. Η χρονικότητα ως μορφή εσωτερικής εποπτείας, όπως θα έλεγε ο Καντ, είναι δικό μας πράγμα. Και αναφαίρετο. Θα φύγει μόνο όταν πεθάνουμε.

Οι επιπτώσεις της μετατροπής της Ιστορίας σε μάθημα επιλογής

Η.Ν.: Τι επιδιώκεται, λοιπόν, αφαιρώντας ουσιαστικά την Ιστορία (με τη μετατροπή της σε μάθημα επιλογής) στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;

E.M.: Απαξιώνεται γενικά το παρελθόν, το οποίον είναι μια πλούσια Ιστορία. Μοναδική στην παγκόσμια Ιστορία, όσο και αν θέλουμε, εξετάζοντας την εις βάθος, να βρούμε και τρωτά της σημεία.

Αυτή η Ιστορία δεν ήταν μόνο κάτι το θαυμαστό. Είχε και τραγωδία. Το κλασικό είναι μαζί γοητεία και φρίκη. Η Ελληνι­κή Ιστορία είναι δραματική. Δεν είναι μόνο εξάρσεις. Είναι και καταπτώσεις, είναι και αλώσεις…

Η.Ν.: Γιατί ενοχλεί τόσο;

Ε.Μ.: Διότι θέλουν να μας τα αποστερήσουν όλα αυτά και να τα πάρουν άλλοι λαοί. Για παράδειγμα, οι Τούρκοι περιμέ­νουν: αν εσείς απεμπολήσετε την Εφεσο, τη Μίλητο, την Κων­σταντινούπολη, τα κάνουμε δικά μας! Ο Νταβουτογλού έχει πει πολύ χαρακτηριστικά: «Εμείς θα αξιοποιήσουμε όλα τα πα­ρελθόντα. Μεταξύ αυτών [των παρελθόντων] είναι και το ελληνικό. Και με αυτά θα φτιάξουμε το παρελθόν μας, τον Τουρκισμό μας, που ουδείς επιτρέπεται να τον θίξει.»Έχουμε, λοιπόν, μια έξαρση του εθνικισμού τους, σε αντίθεση με εμάς. Και από την άλλη πλευρά, ξέρετε τι λέει ο Εθνικός Ύμνος των Ιταλών, που είναι φιλελεύθερος λαός; Ουέ και αλοίμονο, αν είχαμε εμείς τέτοιο εθνικό ύμνο! «Αδελφοί Ιταλοί, η Ιταλία ξύπνησε, φόρεσε την περικεφαλαία του Σκιπίωνος, η Νίκη εί­ναι δική μας! Δούλοι μας, θα στρατευτείτε σ’ αυτό τον μεγάλο αγώνα, έτοιμοι να φτιάξετε τη ζωή σας; – Ναι, φωνάζουν όλοι»! Όλοι οι λαοί, στους εθνικούς τους ύμνους, έχουν μια προτροπή: «Μπρος, ξυπνήστε, κάντε κάτι!»

Η.Ν.: Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που διατρέχουμε;

Ε.Μ.: Το γενικό σχέδιο που διαβλέπω είναι η μείωσις της εννοίας «Ελλάς». Η μείωσις γίνεται κατά δυο τρόπους: ή παίρνουμε μια ψαλίδα και κόβουμε εδάφη -δεν ξέρω αν εί­ναι στη Θράκη, στο Αιγαίο ή κάπου άλλου- και το άλλο είναι η ψαλίδα της χρονικότητος. Κατά καιρούς, έχουμε δει περιορισμό της Ιστορίας στο Γυ­μνάσιο ή πραγματική περικοπή. Θα πουν ότι «αυτό δεν μας ανήκει». Άλλοτε είπαν: «Η Ελληνική Ιστορία κόβεται περί το 476 ή κόβεται στο 146, διότι τότε γίνεται Ρωμαϊκή και, από εκεί και πέρα, δεν έχουμε Ελληνική Ιστορία». Εμείς λέμε «Υπάρχει Ελλάδα κατω από τη Ρώμη». Διότι η Ρώμη εσεβάσθη τον ελληνικό πολιτισμό, σχεδόν τον προώθησε. Είχε, μεν, ρωμαϊκό μανδύα πολιτειακό, αλλά πολιτιστικά ανεπτύσσετο πάρα πολύ καλά. Έτσι, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στη βυζαντινή της περίοδο, είναι και δική μας εθνική ιστορία, την οποία δεχθήκαμε και απετέλεσε μέρος του εθνικού μας κορμού. Αλλά, όταν τα περισσότερα μέρη της Μ. Ασίας τα οικειο­ποιούνται και τα σφετερίζονται οι Τούρκοι, καταλαβαίνετε τι κάνουμε εμείς…

Η.Ν.: Και τι κάνουμε εμείς γι’ αυτό;

Ε.Μ.: Πολιτική, η οποία δεν είναι εθνικώς πρέπουσα!

Η.Ν.: Ποιοι «εμείς», κύριε καθηγητά; Να πούμε ξεκάθαρα και ποιοι το επιδιώκουν;

Ε.Μ.: Πολλοί κάνουν σχέδια. Εγινε ένα σχέδιο: να αναπλα­στεί, να αναδιαμορφωθεί η Νοτιοανατολική Ευρώπη. Συγ­γράφτηκε, λοιπόν, μια τετράτομη ιστορία Τι πρέπει να διδά­σκεται, πώς πρέπει να είναι, πού πρέπει να τείνει αυτή η Νο­τιοανατολική Ευρώπη. Αυτή η ιστορία μειώνει την Ελλάδα, γιατί κανείς εκ των συγγραφέων της δεν ήταν Έλλην – από την Κροατία, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία κ.λπ. Κανείς Έλλην.

Η.Ν.: Να μου επιτρέψετε να επιμείνω στο να ειπωθούν κά­ποια ονόματα.

Ε.Μ.: Δεν λέω ονόματα, διότι δεν αξίζει τον κόπο…..

Η.Ν.: Αυτή την τετράτομη ιστορία την έχει δεχθεί το Υπουρ­γείο Παιδείας;

Ε.Μ.: Δεν μας έχει δοθεί ακόμη. Εν πάση περιπτώσει, σε όλα έχει μειωθεί η Ελλάδα. Και ο αγώνας του 1821 δεν δικαιώνε­ται. Διότι λένε: «Κάνατε ένα αγώνα εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ περνούσατε καλά».

Δικαιώνει ουσιαστι­κά τους Τούρκους εις το ότι ήταν μάλλον άχρηστος ο αγώνας. Εδώ αμφισβητείται ακόμη και το φρόνημα των ηρώων της Επανάστασης! Ενώ αυτοί που έκαναν την Επανάσταση, αν και ήσαν ολιγογράμματοι και αγράμματοι, είχαν έντονο εθνικό φρόνημα. Πίστευαν στην αρχαιότητα και σε όλες τις φάσεις του Ελληνικού Κόσμου. Όλοι αυτοί είχαν έντονο εθνικό συ­ναίσθημα. Ζούσαν το παρελθόν πολύ έντονα, το θεωρούσαν δικό τους και έτειναν στο μέλλον. Είχαν ένα εθνικό όραμα!

Το θέμα της γλώσσας

Η.Ν.: Ποια είναι η δική μας ευθύνη, όχι απαραίτητα προσωπι­κώς, και ιδιαιτέρως των εκπαιδευτικών;

Ε.Μ.: Και προσωπικώς! Όταν διδάσκουμε παν ό,τι άλλο πλην της ελληνικής μας κληρονομιάς, αυτό είναι φυσικά καθ’ οιονδήποτε τρόπο περιορισμός του μαθήματος της Ιστορίας, αλλά και των πολιτιστικών αγαθών. Για παράδειγμα, των Αρ­χαίων Ελληνικών. Διότι, εδώ που τα λέμε, η ελληνική γλώσ­σα είναι εκείνη που μας συνδέει με το παρελθόν αμεσότερα. Εδώ παρατηρείται ότι κάνουμε παν το δυνατόν να τονίσου­με ότι είναι άλλη γλώσσα η Αρχαία και άλλη η Νέα Ελληνική! Η ιδέα ότι είναι «άλλη» γλώσσα καλλιεργείται με κάθε τρό­πο. Και, μάλιστα, γίνεται και προσπάθεια να αλλοιώνεται η γλώσσα, ώστε να γίνεται απομάκρυνση…

Η.Ν.: Με ποιον τρόπο, γίνεται αυτή η «απομάκρυνση»;

Ε.Μ.: Λέγοντας, για παράδειγμα, όχι στους τόνους: απλοποιείς την ορθογραφία, βάζεις το λατινικό αλφάβητο. Αυτή η επιδίωξις είναι εθνικώς επιβλαβής. Εμείς πρέπει να είμεθα συνδετικώτατοι στη γλώσσα. Συνδετικώτατοι είναι πολλοί λαοί: οι Γάλλοι, οι Άγγλοι… Συνδετικώτατοι είναι και οι Ισραηλινοί, οι οποίοι δεν είχαν γλώσσα. Και είναι «θαύμα» αυτό που έγινε στο Ισραήλ. Ενώ δεν είχαν ομιλούμενη γλώσσα, κάθησαν οι λόγιοι και κατασκεύασαν γλώσσα ομιλούμενη από τη γλώσσα της Βίβλου, που ήταν απρόσφορη. Διότι δεν ήταν εύκολο να κατα­σκευάσεις από μια γλώσσα της Βίβλου -της λεγομένης από εμάς «Παλαιάς Διαθήκης», που είναι σχεδόν ποιητική και δεν παρέ­χει στοιχεία ομιλούμενης γλώσσας- μια γλώσσα ομιλούμενη.

Εάν, για παράδειγμα, έσπαγε η γλωσσική παράδοση και στο μέλλον θέλαμε να κάνουμε από την αρχή ελληνική γλώσσα ομιλούμενη, για μας θα ήταν πολύ ευκολότερο απ’ ό,τι για τους Ισραηλινούς. Διότι η ελληνική γλώσσα, με την τραγωδία της, παρέχει διαλογικά στοιχεία. Και με τους διάλογους του Πλά­τωνος ή του Λουκιανού κ.λπ.

Η.Ν.: Που σημαίνει ότι δεν ελλοχεύει κίνδυνος εξαφάνισης της ελληνικής γλώσσας;

Ε.Μ.: Εγώ πιστεύω ότι, ακόμα κι αν προς στιγμήν παραμερί­σουμε τα Αρχαία Ελληνικά, θα επανέλθουν. Το 2100, το 2200, δεν ξέρω. Αυτή είναι η ουσία της Παιδείας. Τα Αρχαία Ελλη­νικά έχουν ένα ζωντανό, παιδευτικό χαρακτήρα. Ανανεώ­νουν τον άνθρωπο. Τον πτερώνουν. Όταν, κατά την Αρχαιό­τητα, τα Ελληνικά εγκαταλείφθηκαν στο δυτικό μέρος της αυτοκρατορίας χάρη των Λατινικών, έσβησαν σε όλη τη μεσαιω­νική περίοδο.

Εδιδάσκοντο στην Κωνσταντινούπολη, αλλά όχι στο δυτικό κράτος. Οπότε, περί την Αναγέννηση, τους ήρθε μια έντονη λαχτάρα να γυρίσουν στην Ελλάδα και, σιγά-σιγά, άρχισαν να διαβάζουν τα Αρχαία Ελληνικά. Η Αναγέννηση αυτή της Ελλάδος εσήμανε την Αναγέννηση της Ευρώπης. Το ξαναγέννημα του Ανθρώπου, που είχε βυθιστεί στον Μεσαίωνα, που είχε χάσει την έννοια της ανθρωπιάς. Τώρα (με την Αναγέννηση) ο άνθρωπος χαίρεται τη Φύση, συνομιλεί μαζί της, αισθάνεται πτέρωμα ψυχικό, ώστε αυτός ο πολιτισμός φέρει τον πολιτισμό. Δηλαδή, δημιουργεί τον άνθρωπο στην τελειότερη του μορφή.

Πανεπιστημιακή… τρομοκρατία!

Η.Ν.: Τότε γιατί χτυπιέται τόσο άγρια (από παντού) αυτός ο πολιτισμός;

Ε.Μ.: Χτυπιέται κατά τούτο: θα μελετάτε, αλλά με μια προϋπόθεση: θα θεωρείται (αυτός ο πολιτισμός) «κοινή μεσογειακή κληρονομιά», όχι ελληνική. Δεν είναι προνόμιο της Ελλάδος ότι αυτή τον έχει ως παρακαταθήκη και κληρονομιά της. Είναι κληρονομιά «όλων μας». Η φράση αυτή προβάλλεται στο Τμήμα Ιστορίας, τώρα που δεν είμαι εκεί πρόεδρος.

Η.Ν.: Δηλαδή ο εκάστοτε πρόεδρος ελέγχει και καθορίζει το τι διδάσκεται στο τμήμα του;

Ε.Μ.: Η κακομοιριά των Πανεπιστημίων έφερε όλα αυτά τα πράγματα. Διότι αρνηθήκαμε να υπηρετούμε εκείνο για το οποίο έχουμε κληθεί. Διότι υπάρχουν αυτοί που θέλουν να ικανοποιούνται τα σχέδια που λένε μείωση της Ελλάδος, σε κάθε τομέα. Και εδαφικώς και χρονικώς (ιστορικώς). Πρέπει να περιοριστεί η Ελλάδα. «Πολύ ψηλά» είχε πάει το όνομα της Ελλάδος!

Η.Ν.: Εννοείτε Έλληνες καθηγητές;

Ε.Μ.: Έλληνες μίσθαρνα όργανα στο Τμήμα Ιστορίας, στο τμήμα που υφαίνει την ιστορική πραγματικότητα. Σε αυτό το Τμήμα, πιστεύω ότι έχω παίξει ένα ρόλο κατά τούτο: είδα ό,τι αποκλείνει – δηλαδή, ό,τι υπηρετεί τον σκοπό που θέλουν αυτοί. Και επειδή το είδα αυτό, έφυγα από το Φιλολογικό Τμήμα, με δική μου αίτηση, και πήγα στο Ιστορικό. Το να πάω στο Ιστορικό δεν ήταν απλώς ένας λόγος.’Επρεπε να πάρω και την προεδρία. Διότι, χωρίς προεδρία, δεν κατευθύνεις το Τμήμα.

Εβαλα υποψηφιότητα και βγήκα πρόεδρος. Έπαιρνα πάντοτε 70% των ψήφων. Άρα, η ετυμηγορία του τμήματος ήταν 70 προς 30. Εάν -προσέξτε τη δραματικότητα- ζητούσα φανερή ψηφοφορία, δεν θα έπαιρνα καμία ψήφο! Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη πίεση ασκείται; Τρομοκρατία. Αυτό δείχνει ότι οι λίγοι αυτοί (το 30%) έχουν τη μεγάλη δύναμη…

Εδώ αρχίζει το θέμα της τρομοκρατίας στο Πανεπιστήμιο. Η ηγετική μορφή από αυτούς, που τους κατευθύνει, εξέπεσε από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ζήτησα από τον Πρύτανη να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως κάνουμε πάντοτε. Κατά το Σύνταγμα, οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. είναι άμεσα εκτελεστές. Κανένας Πρύτανης, ούτε Γέροντας, ούτε Δημόπουλος, ούτε Μπαμπινιώτης εφήρμοσε την απόφαση! Τον άφησαν εκεί, να διδάσκει και να πιέζει…

Η.Ν.: Και ποιο είναι το όνομα του, κύριε καθηγητά;

Ε.Μ.: Τον ξέρει όλος ο κόσμος! Λιάκος λέγεται. Άρα, αυτή τη στιγμή, το Τμήμα αυτό δεινοπαθεί. Δεν υπάρχει μια δύναμη να φέρει μια ανάσχεση!
Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν έκανα την πρώτη τετραετία (προε­δρίας) και επειδή θα μεσολαβούσαν δυο χρόνια για να ξαναθέσω υποψηφιότητα, έλειψα για να κάνω ένα σημαντικό έργο (Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού) και στην Κίνα, και στην Ινδία. Γυρίζοντας ξαναβγήκα πρόεδρος, και η πρώτη μου δουλειά ήταν να δω τι γίνεται στο Τμήμα Ιστορίας. Βλέποντας τον κατάλογο των διδακτορικών των υπο­ψηφίων διδακτόρων που έχουμε στο Τμήμα, είδα ότι, ενώ ο νόμος καθόριζε να πάρουμε μόνο δύο στην ανωτέρα Ιστορία, που είναι η κρίσιμη Ιστορία για το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, υπήρχαν διακόσιοι!Αυτοί οι διακόσιοι ταχέως αποκτούν το διδακτορικό, χωρίς εμπόδια, και έχουν τη δυνατότητα να κάνουν 7μελείς επιτροπές με «δικούς τους» και να τους προ­ωθούν «διδακτοροποιούντες τους»!
Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό. Να έχεις το «έμψυχο υλικό». Διότι αυτοί που θέλουν να δράσουν, πρέπει να έχουν ένα φυ­τώριο. Να έχουμε διακόσιους ανθρώπους που να έχουν τοπο­θετηθεί σε διακόσιες πανεπιστημιακές μονάδες ή σε ινστιτού­τα πνευματικά ή να έχουν πάρει κάποιες θέσεις με κάποιο τίτλο – δηλαδή, να μην είναι απλοί απόφοιτοι πανεπιστημίων, αλλά να έχουν κάποιο διδακτορικό. Πολύ σκληροί στα διδα­κτορικά «των άλλων» και πολύ εύκολοι στα διδακτορικά αυτών. Θα ήταν ευχής έργον να γραφεί μια διατριβή «τι απέγι­ναν οι διακόσιοι λαθραίως εισελθόντες εις το μεταπτυχιακόν πρόγραμμα»…

Η.Ν.: Όσοι συνάδελφοι σας δεν λειτουργούν έτσι (ακόμη και αν είναι λίγοι), γιατί δεν αντιδρούν;

Ε.Μ.: Είναι πολλοί. Αλλά είτε δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα, είτε σκέπτονται «πού να μπλεχτώ τώρα σε φασαρίες. Θέλω να εξελιχθώ σε μια ανώτερη βαθμίδα».

Είναι πολύ φυσικό. Ο καθηγητής, όταν μπαίνει στο Πανεπι­στήμιο, έχει τέσσερις βαθμίδες: είναι λέκτωρ, επίκουρος, ανα­πληρωτής και καθηγητής. Η κύρια μεριμνά του είναι πώς να πάει στην επόμενη βαθμίδα! Αυτό δεν το κατακρίνω. Είναι θεμιτό.

Αλλά υπάρχουν και μερικά όρια. Διότι έχουμε έναν σκοπό. Έχουμε Τμήμα Ιστορίας; Έχουμε Εθνική Ιστορία; Ποια είναι αυτή; Ποιο είναι το εθνικό μας πρόβλημα; Τι θα πει «Ελλάς»; Τι σήμα εκπέμπει η Ελλάς; Εκπέμπει ένα σήμα, που σημαίνει ορισμένα πράγματα.

Σήμα = σημαία. Μπορεί να είναι «πανί», αλλά είναι σύμβο­λο. Και εδώ «συμβάλλει», μαζεύεται η όλη εθνική υπόστασις. Η σημαία είναι το οπτικό σύμβολο του Έθνους, το σύντομο. Ο Εθνικός μας ‘Υμνος λέει τι γυρεύω ως Έθνος. Αν σβήσουμε ως Έθνος, τότε τι είμεθα; Είδατε κάποιο κράτος, όπως τη Γερ­μανία, την Ιρλανδία, τη Σουηδία ή τη Γαλλία, να εγκαταλείπει την εθνικότητα του; Θα μας «πετάξουν έξω»! Είναι σαν να μας «γδύνουν» ψυχικώς. Δεν ζεις χωρίς Έθνος!

Η.Ν.: Το να «μας πετάξουν έξω» μπορεί να επιτευχθεί ευκολότερα μέσα από την Παιδεία;

Ε.Μ.: Εγώ στην Παιδεία βλέπω ότι, με τον περιορισμό των Αρχαίων Ελληνικών και της Ιστορίας, δεν έχουμε καλή προοπτική. Με αυτή τη χαλάρωση που υπάρχει, ευνοείται η αμεριμνησία, η ολιγωρία περί τα εθνικά θέματα.

Στο Πανεπιστήμιο, οι περισσότεροι λένε «αν μιλήσω και φωνάξω, δεν θα εξελιχθώ».Έπειτα, οι φοιτητές με τους οποίους συνεργάζεσαι, ψηφίζουν. Και δεν σε «βγάζουν» Πρύτανη, αν δεν σου βρουν κάποια «τρωτά». Τα «τρωτά» έγιναν… προτέρημα! Έχω πολλές περιπτώσεις που οι Πρυτάνεις ακολουθούν την τακτική που τους λένε οι φοιτητές. Οι καταλήψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Το λεγόμενο «άσυλο» έχει τόσο παραχαραχθεί, ώστε θα ευχόμουν σήμερα να βρούμε ένα… άσυλο να μας γλυτώσει από το υπάρχον άσυλο!

Πουθενά δεν γίνεται τέτοια απαξίωση της εθνικής μας ζωής, όσο μέσα στο Πανεπιστήμιο! Εν ονόματι του άσυλου, μπορεί να πας στο Πανεπιστήμιο και να κάνεις του κόσμου τις αθλιότητες, χωρίς να παρέμβει κανείς. Αν αποφασίσουν οι φοιτητές να κλείσουν τη Σχολή (και είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζουν), οι καταλήψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Αυτό δεν το μαθαίνει ο κόσμος. Αυτό είναι κατάχρησις του ασύλου! Διότι, ενώ λένε ότι «το άσυλο είναι για να μπορεί ελευθέρως ο καθηγητής να κυκλοφορεί και να λέει ό,τι θέλει» (ελευθερία και διδασκαλία ιδεών), δεν του επιτρέπεται! Όχι μόνο να έχει ελευθερία διακινήσεως ιδεών, αλλά ούτε να μπει στο Πανεπιστήμιο! Δηλαδή τελεία αχρήστευσις της εννοίας του ασύλου.

Το άγνωστο παρασκήνιο στα ΑΕΙ

Η.Ν.: …και αντίθετα με την έννοια της Δημοκρατίας.

Ε.Μ.: Ποια έννοια Δημοκρατίας; Είναι η Δημοκρατία των ολίγων, η δημοκρατία του «συφερτού». Αυτοί επιβάλλονται με μερικούς καθηγητές. Και μερικοί φοιτητές, που είναι «συφερτός», κάνουν ό,τι θέλουν. Αποφασίζουν: θα καταλάβουμε τη Φιλοσοφική Σχολή!

Ενας καθηγητής μεμονωμένα, το πολύ-πολύ, να πει «δεν θα κάνω εξετάσεις». Το λένε πολλοί, αλλά μόλις προχωρήσουν στην ημέρα των εξετάσεων, σιωπούν. Άρα, οι φοιτητές ξέρουν ότι, ακόμα κι αν απειλήσει ο καθηγητής, υπάρχουν τρόποι εύκολοι τρόποι. Θα «του σύρει» μια φωνή ο Πρύτανης, ο οποίος συνεργάζεται μαζί τους και τον κάνουν ό,τι θέλουν – τον έχουν εκλέξει! Εσύ, ο καθηγητής, δεν μπορείς να βρεθείς ανάμεσα στους φοιτητές και τους Πρυτάνεις. Δηλαδή ανάμεσα σε Συμπληγάδες…

Θα σας πω ένα χαρακτηριστικό, για το οποίο καμαρώνω. Ως Κοσμήτωρ της Σχολής έχεις τον δεύτερο ρόλο στο Πανεπιστήμιο, μετά τον Πρύτανη. Το Πανεπιστήμιο έχει τέσσερις Κοσμήτορες. Περί το 2000, έπρεπε να πούμε για μια φορά ότι «θα χάσουμε το εξάμηνο». Να μη μείνει απειλή, αλλά να το κάνουμε. Γιατί, επαναλαμβάνω, τέτοιες απειλές έχουν γίνει σε όλα τα Πανεπιστήμια.

Έχω, λοιπόν, τη θέση του Κοσμήτορος και πρέπει να θέσω αυτό το πρόβλημα για όλη τη Φιλοσοφική Σχολή (πάνω από 10 τμήματα, 25.000 φοιτητές). Αρχίζει η κατάληψις. Απαγορεύεται η είσοδος των φοιτητών και των καθηγητών στο Πανεπιστήμιο. Φυσικό ήταν να τους πω: «Πού πάτε, με αυτό τον τρόπο θα χάσετε το εξάμηνο σας.» – «Καλά, μας το είπαν και άλλοι.» -«Σας καλώ και κάνω και συνεδρίαση. Έλα κι εσύ, κύριε Πρύτανη, να είσαι παρών», του λέω, «για να δεις ότι η απειλή είναι άμεση». – «Ας τελειώσουμε το εξάμηνο και θα μετρήσουμε τις εβδομάδες μαθήματος, αν έγιναν 13», λέει ο Πρύτανης. Ούτε μία δεν είχε γίνει! Κατάλαβα ότι είχαν συνεννοηθεί.

Όταν τελείωσε το εξάμηνο, βγάζω μία ανακοίνωση η οποία κοινοποιείται σε όλα τα μέλη της Φιλοσοφικής Σχολής, και στους φοιτητές, και στο διοικητικό προσωπικό και στους συναδέλφους καθηγητές: «Αγαπητοί συνάδελφοι, το εξάμηνο ετελείωσε. Όλοι ξέρουμε πώς. Δεν έγιναν μαθήματα. Αφού δεν έγιναν μαθήματα, δεν θα κάνουμε εξετάσεις»! Ε, τότε άρχισε ο πόλεμος. Λέει ο Πρύτανης να πάμε το πρόβλημα στη Σύγκλητο και εκείνη να αποφασίσει. Η Σύγκλητος γυρίζει το θέμα στα επί μέρους τμήματα.

Η.Ν.: Γιατί;

Ε.Μ.: Διότι αυτό ζήτησαν οι φοιτητές! Πηγαίνουν στη συνεδρίαση κάθε Τμήματος και αποφασίζουν αυτοί και εξω-πανεπιστημιακά στοιχεία. Έτσι βγαίνει απόφασις από μέλη που δεν ανήκουν στο Τμήμα ή πηγαίνουν από Τμήμα σε Τμήμα. Άρα, τα ίδια πρόσωπα λαμβάνουν αποφάσεις να κάνουν εξετάσεις χωρίς να έχουν γίνει (λόγω καταλήψεων) καθόλου μαθήματα. Εξετάσεις επί ποίας ύλης; Επί μηδαμινής. Εμπαιγμός, δηλαδή.
Κατά σύμπτωση, δεν ήμουν μόνο Κοσμήτωρ, αλλά και πρόεδρος στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Λέω: «Ας γίνουν στα άλλα Τμήματα, στο δικό μου δεν θα γίνουν εξετάσεις.» Οι φοιτητές φώναζαν. Άρχισαν να με πιέζουν. Εγώ δεν υπέκυπτα. Και έκαναν το εξής τρομακτικό: πάει ο Πρύτανης με τον Υπουργό Παιδείας και με απολύουν! Η θητεία μου τελείωνε σε δύο μήνες. Αλλά έπρεπε να γίνουν οι εξετάσεις… Άπαξ και παύομαι εγώ, αναλαμβάνει ο αναπληρωτής και κάνει εξετάσεις!

Το τελευταίο μετερίζι που μου έμενε ήταν το δικό μου μάθημα. Είπα, λοιπόν: «Κάντε εσείς εξετάσεις όπου θέλετε, εγώ δεν κάνω στο δικό μου μάθημα.» Αλλά δεν ήταν μόνο το Φιλολογικό. Είχα και άλλα Τμήματα. Οπότε πήγαν στον Πρύτανη και απαίτησαν να βρεθεί λύση. Και βρήκαν τον τρόπο: να κάνουμε μια συνεδρίαση Συγκλήτου, στην οποία συμμετέχουν μόνο οι πρόεδροι των τμημάτων και ορισμένος μικρός αριθμός φοιτητών. Αλλά απαίτησαν από τον Πρύτανη να γίνει η συνεδρίαση όχι στη μικρή αίθουσα που συνεδριάζει η Σύγκλητος, αλλά στη μεγάλη αίθουσα των τελετών του Πανεπιστημίου. Γέμισε, λοιπόν, η αίθουσα με φοιτητές που άρχισαν να με απειλούν. Παρά τις πιέσεις δεν υποχώρησα και, παρά την απόφαση του Πρύτανη να γίνουν οι εξετάσεις με μια επιτροπή, τελικά εξετά­σεις δεν έγιναν. Και βρήκαν τρόπο να μη μου δώσουν τον βαθμό του «ομότιμου» καθηγητού – ένα βαθμό που τον παίρ­νουν όλοι. Βεβαίως, για μένα είναι άκρως τιμητικό. Και, βεβαίως, οι φοιτητές πέτυχαν να έχουν στο ενεργητικό τους την τιμωρία ενός καθηγητή που δεν έκανε εξετάσεις, αφού δεν είχαν γίνει μαθήματα ολόκληρο το εξάμηνο λόγω καταλήψε­ων. Πρέπει να είμεθα πειθήνια όργανα σε όλα. Καταλαβαίνετε τι μηχανισμοί κινούνται και σε μπλέκουν…

Η.Ν.: Οι φοιτητές που δημιουργούν αυτές τις καταστάσεις προωθούνται;

Ε.Μ.: Βεβαίως. Αυτοί συνήθως παίρνουν τίτλους. Αυτούς προωθούν, καμιά φορά, και στα μεταπτυχιακά. Γιατί αυτοί είναι όργανα. Δεν είναι κακά παιδιά. Τους χαλάει το σύστημα. Αν υπήρχε κάπως η έννοια ότι υπάρχει τάξις, κάποια δυνατότητα να επιβληθεί κάποια ποινή… Όπως είπε ένας φιλόσοφος: «Αν φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει ανεπιπληξία, δηλαδή να απαγορεύεται η απλή επίπληξις, τότε χαθήκαμε»! Διότι Παι­δεία είναι έπαινος και ψόγος. Όταν ισοπεδώνονται όλοι, δεν υπάρχει Παιδεία!

Η.Ν.: Το σύστημα αυτό, όμως, επιβάλλεται εκ των άνω, που σημαίνει ότι και οι καθηγητές έχουν ευθύνες.

Ε.Μ.: Αυτοί που θέλουν να εξασθενήσουν την Παιδεία έχουν τρόπους να το προωθούν και να τους καθοδηγούν.

Η.Ν.: Σε «αυτούς» συμπεριλαμβάνονται και πολιτικά πρόσωπα;

Ε.Μ.: Για τους πανεπιστημιακούς μιλάω. Η Πολιτεία λέει: «Εχετε αυτοδιοίκηση, κάντε ό,τι θέλετε».

Είναι εύκολο να βρεις 5 ανθρώπους και να τους καθοδηγείς. Πολύ εύκολο. Ο σχεδιαστής ενός τέτοιου προγράμματος θα πει: «Πρέπει να βρούμε καμιά 20αριά καθηγητές να ενεργή­σουν. Εμπροσθοφυλακή.» Θα πάρουν μερικούς καθηγητές, οι οποίοι είναι ευάλωτοι. Θα βρουν μερικές εφημερίδες, μερικά εκδοτικά συγκροτήματα να τους βοηθήσουν. Είναι πολύ εύκο­λο να σκεφθεί κάποιος πώς γίνεται η άλωσις. Η άλωσις δεν γίνεται με στρατό, γίνεται με αυτό τον τρόπο.Ολοι είναι ωνητοί.

[Πηγή: Περιοδικό Hellenic Nexus τεύχος 54, Ιούλιος 2011, σελ. 16-20]

oktana


ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΑ ΑΕΙ

Πώς το Καθεστωτικό “εκπαιδευτικό” σύστημα φροντίζει επιμελώς να ξεχάσουμε και αυτά που ήδη γνωρίζουμε για την Ιστορία της Ελλάδος!

Ποιος είναι ο ρόλος του Αντώνη Λιάκου;

«Για να επιτευχθεί η σημερινή άλωση της Παιδείας, έπρεπε να υπάρξει το «έμψυχο υλικό» που θα την πραγματοποιούσε: που θα τολμούσε να σβήσει τη λέξη «Εθνική» που καθόριζε την Ελληνική Παιδεία, να εξωραΐσει τα 400 χρόνια υποδούλωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, να συρρικνώσει σε 4 σελίδες την Επανάσταση και σε 8 σειρές την Άλωση, να αλλοιώσει νεώτερα ιστορικά γεγονότα, όπως εκείνο των Ιμίων, και να φτάσει στο τελευταίο βήμα του σχεδίου: να κάνει την ιστορία «μάθημα επιλογής»…»

Αποκαλυπτική συνέντευξη του καθηγητή Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη στην δημοσιογράφο Αννα Δοντά για το περιοδικό Hellenic NEXUS.

Hellenic NEXUS: Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα βάλλεται από παντού. Ωστόσο, ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι βολές εκ των έσω. Αρχίζοντας με τη μείωση βασικών μαθημάτων (όπως τα Αρχαία Ελληνικά), την απάλειψη του προσδιορισμού «εθνική», περνώντας στην αλλοίωση κειμένων, κυρίως στα βιβλία της Ιστορίας, και καταλήγοντας στην ουσιαστική κατάργηση της, κάνοντας τη μάθημα επιλογής! Πώς τα ερμηνεύετε όλα αυτά εσείς, που έχετε διά βίου υπηρετήσει την Ελληνική Παιδεία και, μάλιστα, από την έδρα της Ιστορίας;

Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης: Σήμερα, πράγματι, μας απασχολεί μία κατάστασις, η οποία είναι ανυπόφορη! Πολλαπλά πλήγματα και κίνδυνοι που υπάρχουν για το Έθνος μας. Ποιο είναι αυτό το Έθνος; Μήπως αυτή η έννοια έχει παραμεληθεί και παραγκωνισθεί, ώσπου να την εγκαταλείψουμε; Πολλά με το όνομα «εθνικόν» έλειψαν. Μένει ακόμη «εθνικός κήπος», «εθνικό θέατρο», «εθνική άμυνα». Επί του παρόντος μένουν. Μήπως είναι ένας διωγμός του Έθνους;

Για να επιτευχθεί η σημερινή άλωση της Παιδείας, έπρεπε να υπάρξει το «έμψυχο υλικό» που θα την πραγματοποιούσε: που θα τολμούσε να σβήσει τη λέξη «Εθνική» που καθόριζε την Ελληνική Παιδεία, να εξωραΐσει τα 400 χρόνια υποδούλωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, να συρρικνώσει σε 4 σελίδες την Επανάσταση και σε 8 σειρές την Άλωση, να αλλοιώσει νεώτερα ιστορικά γεγονότα, όπως εκείνο των Ιμίων, και να φτάσει στο τελευταίο βήμα του σχεδίου: να κάνει την ιστορία «μάθημα επιλογής»…

Η.Ν.: Τι ακριβώς συνιστά αυτό που αποκαλούμε «Εθνος»;

Ε.Μ.: Ο χώρος και ο χρόνος. Πρώτον είναι ο χώρος. Χρόνος είναι όλη μας η Ιστορία. Το Έθνος γίνεται μέρος της εθνικής μας υποστάσεως. Δηλαδή, το Έθνος είναι η ίδια η ψυχή μας. Χρονικότητα και εθνικότητα σχεδόν συμπίπτουν.

Το Έθνος, δε, για να υπάρχει μία αφετηρία, έχει ένα παρελθόν.Έχει ένα πόθεν. Και βέβαια έχει το νυν, αλλά οπωσδήποτε και μια προσδοκία, ένα όραμα. Αν δεν έχει όραμα, δεν ζεσταίνεται η ψυχή του ανθρώπου, δεν τείνει κάπου. Και όταν δεν τείνει κάπου, λέει: «Καλά είμαι εδώ, επαναπαύομαι και βολεύομαι επί του παρόντος». Ζει μόνο για το παρόν. Αλλά το Έθνος πρέπει να έχει κάποιο όραμα, στο οποίο να τείνει. Έτσι μόνο ζωοποιείται ο άνθρωπος.

Η.Ν.: Μήπως ο στόχος είναι να μην έχουμε μέλλον;

Ε.Μ.: Να μην έχουμε Έθνος! Όσο κάποιος τοξεύει στο μέλλον και έχει ένα όραμα, τόσο ζητεί βαθύτερες ρίζες στο παρελθόν. Όλα τα Έθνη της Γης ζητούν το «ριζοβολείν», δηλαδή να βάλουν ρίζα βαθιά και, αν δεν έχουν, να βρουν. Διότι, όπως συμβαίνει και με το φυτό, αυτό δεν μπορεί να αναπτυχθεί αν δεν ριζώσει καλά. Το ίδιο κάνουν και τα ζώα, το ίδιο κάνουν και οι άνθρωποι.

Αν, λοιπόν, το Έθνος μας δεν έχει ρίζα, δεν έχει και μέλλον. Έχει, δε, αποδειχθεί ότι έθνη που είχαν μικρή προοπτική, είχαν και μικρό παρελθόν. Και πολλές φορές κατασκευάζουν παρελθόν από τα λίγα στοιχεία που έχουν, κάνοντας και κάποια μυθοποίηση αυτού του παρελθόντος. Αυτό το έκαναν οι Ρωμαίοι. Όταν εξελίχθησαν, έσκυψαν βαθιά να βρουν ρίζες και, μάλιστα, βρήκαν ελληνικές! Αναφέρθηκαν στα Τρωικά για να κάνουν μεγάλο παρελθόν. Αυτό κάνουν και οι Αμερικανοί. Αν τους πεις σήμερα «Οι ερυθρόδερμοι είναι το παρελθόν σας», θα πουν «Όχι, δεν είναι αυτοί το παρελθόν μας. Είναι η Ευρώπη». Άρα, όταν έχουμε τέτοιο παρελθόν, πρέπει να το προσέξουμε. Όχι να λατρεύουμε το παρελθόν καθεαυτό, αλλά να είναι μια γόνιμη αφετηρία. Δεν υπάρχει κίνησις προς το μέλλον, αν δεν υπάρχει κάποιο θεμέλιο.

Η.Ν.: Είναι η Ιστορία το «εργαλείο» για να κάνουμε αυτή τη «διαδρομή»; Όχι μόνο από το παρελθόν στο τώρα, αλλά και προς το μέλλον…

Ε.Μ.: Την Ιστορία την υφαίνουμε εμείς οι ίδιοι. Και όχι μόνον την υφαίνουμε είναι βίωμα μας, μέρος του ψυχισμού μας. Χωρίς τον ιστορικό βίο, εμείς είμαστε ένα σωματίδιον. Η Ιστορία είναι το ένδυμα μας, ο χιτώνας που φορούμε. Διότι ενυφαίνεται μέσα εις το άτομο αυτή η έννοια της Ακροπόλεως, των μνημείων της Ακροπόλεως. Ο χρόνος δεν είναι κάτι ανεξάρτητο ημών. Η χρονικότητα ως μορφή εσωτερικής εποπτείας, όπως θα έλεγε ο Καντ, είναι δικό μας πράγμα. Και αναφαίρετο. Θα φύγει μόνο όταν πεθάνουμε.

Οι επιπτώσεις της μετατροπής της Ιστορίας σε μάθημα επιλογής

Η.Ν.: Τι επιδιώκεται, λοιπόν, αφαιρώντας ουσιαστικά την Ιστορία (με τη μετατροπή της σε μάθημα επιλογής) στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;

E.M.: Απαξιώνεται γενικά το παρελθόν, το οποίον είναι μια πλούσια Ιστορία. Μοναδική στην παγκόσμια Ιστορία, όσο και αν θέλουμε, εξετάζοντας την εις βάθος, να βρούμε και τρωτά της σημεία.

Αυτή η Ιστορία δεν ήταν μόνο κάτι το θαυμαστό. Είχε και τραγωδία. Το κλασικό είναι μαζί γοητεία και φρίκη. Η Ελληνι­κή Ιστορία είναι δραματική. Δεν είναι μόνο εξάρσεις. Είναι και καταπτώσεις, είναι και αλώσεις…

Η.Ν.: Γιατί ενοχλεί τόσο;

Ε.Μ.: Διότι θέλουν να μας τα αποστερήσουν όλα αυτά και να τα πάρουν άλλοι λαοί. Για παράδειγμα, οι Τούρκοι περιμέ­νουν: αν εσείς απεμπολήσετε την Εφεσο, τη Μίλητο, την Κων­σταντινούπολη, τα κάνουμε δικά μας! Ο Νταβουτογλού έχει πει πολύ χαρακτηριστικά: «Εμείς θα αξιοποιήσουμε όλα τα πα­ρελθόντα. Μεταξύ αυτών [των παρελθόντων] είναι και το ελληνικό. Και με αυτά θα φτιάξουμε το παρελθόν μας, τον Τουρκισμό μας, που ουδείς επιτρέπεται να τον θίξει.»Έχουμε, λοιπόν, μια έξαρση του εθνικισμού τους, σε αντίθεση με εμάς. Και από την άλλη πλευρά, ξέρετε τι λέει ο Εθνικός Ύμνος των Ιταλών, που είναι φιλελεύθερος λαός; Ουέ και αλοίμονο, αν είχαμε εμείς τέτοιο εθνικό ύμνο! «Αδελφοί Ιταλοί, η Ιταλία ξύπνησε, φόρεσε την περικεφαλαία του Σκιπίωνος, η Νίκη εί­ναι δική μας! Δούλοι μας, θα στρατευτείτε σ’ αυτό τον μεγάλο αγώνα, έτοιμοι να φτιάξετε τη ζωή σας; – Ναι, φωνάζουν όλοι»! Όλοι οι λαοί, στους εθνικούς τους ύμνους, έχουν μια προτροπή: «Μπρος, ξυπνήστε, κάντε κάτι!»

Η.Ν.: Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που διατρέχουμε;

Ε.Μ.: Το γενικό σχέδιο που διαβλέπω είναι η μείωσις της εννοίας «Ελλάς». Η μείωσις γίνεται κατά δυο τρόπους: ή παίρνουμε μια ψαλίδα και κόβουμε εδάφη -δεν ξέρω αν εί­ναι στη Θράκη, στο Αιγαίο ή κάπου άλλου- και το άλλο είναι η ψαλίδα της χρονικότητος. Κατά καιρούς, έχουμε δει περιορισμό της Ιστορίας στο Γυ­μνάσιο ή πραγματική περικοπή. Θα πουν ότι «αυτό δεν μας ανήκει». Άλλοτε είπαν: «Η Ελληνική Ιστορία κόβεται περί το 476 ή κόβεται στο 146, διότι τότε γίνεται Ρωμαϊκή και, από εκεί και πέρα, δεν έχουμε Ελληνική Ιστορία». Εμείς λέμε «Υπάρχει Ελλάδα κατω από τη Ρώμη». Διότι η Ρώμη εσεβάσθη τον ελληνικό πολιτισμό, σχεδόν τον προώθησε. Είχε, μεν, ρωμαϊκό μανδύα πολιτειακό, αλλά πολιτιστικά ανεπτύσσετο πάρα πολύ καλά. Έτσι, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στη βυζαντινή της περίοδο, είναι και δική μας εθνική ιστορία, την οποία δεχθήκαμε και απετέλεσε μέρος του εθνικού μας κορμού. Αλλά, όταν τα περισσότερα μέρη της Μ. Ασίας τα οικειο­ποιούνται και τα σφετερίζονται οι Τούρκοι, καταλαβαίνετε τι κάνουμε εμείς…

Η.Ν.: Και τι κάνουμε εμείς γι’ αυτό;

Ε.Μ.: Πολιτική, η οποία δεν είναι εθνικώς πρέπουσα!

Η.Ν.: Ποιοι «εμείς», κύριε καθηγητά; Να πούμε ξεκάθαρα και ποιοι το επιδιώκουν;

Ε.Μ.: Πολλοί κάνουν σχέδια. Εγινε ένα σχέδιο: να αναπλα­στεί, να αναδιαμορφωθεί η Νοτιοανατολική Ευρώπη. Συγ­γράφτηκε, λοιπόν, μια τετράτομη ιστορία Τι πρέπει να διδά­σκεται, πώς πρέπει να είναι, πού πρέπει να τείνει αυτή η Νο­τιοανατολική Ευρώπη. Αυτή η ιστορία μειώνει την Ελλάδα, γιατί κανείς εκ των συγγραφέων της δεν ήταν Έλλην – από την Κροατία, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία κ.λπ. Κανείς Έλλην.

Η.Ν.: Να μου επιτρέψετε να επιμείνω στο να ειπωθούν κά­ποια ονόματα.

Ε.Μ.: Δεν λέω ονόματα, διότι δεν αξίζει τον κόπο…..

Η.Ν.: Αυτή την τετράτομη ιστορία την έχει δεχθεί το Υπουρ­γείο Παιδείας;

Ε.Μ.: Δεν μας έχει δοθεί ακόμη. Εν πάση περιπτώσει, σε όλα έχει μειωθεί η Ελλάδα. Και ο αγώνας του 1821 δεν δικαιώνε­ται. Διότι λένε: «Κάνατε ένα αγώνα εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ περνούσατε καλά».

Δικαιώνει ουσιαστι­κά τους Τούρκους εις το ότι ήταν μάλλον άχρηστος ο αγώνας. Εδώ αμφισβητείται ακόμη και το φρόνημα των ηρώων της Επανάστασης! Ενώ αυτοί που έκαναν την Επανάσταση, αν και ήσαν ολιγογράμματοι και αγράμματοι, είχαν έντονο εθνικό φρόνημα. Πίστευαν στην αρχαιότητα και σε όλες τις φάσεις του Ελληνικού Κόσμου. Όλοι αυτοί είχαν έντονο εθνικό συ­ναίσθημα. Ζούσαν το παρελθόν πολύ έντονα, το θεωρούσαν δικό τους και έτειναν στο μέλλον. Είχαν ένα εθνικό όραμα!

Το θέμα της γλώσσας

Η.Ν.: Ποια είναι η δική μας ευθύνη, όχι απαραίτητα προσωπι­κώς, και ιδιαιτέρως των εκπαιδευτικών;

Ε.Μ.: Και προσωπικώς! Όταν διδάσκουμε παν ό,τι άλλο πλην της ελληνικής μας κληρονομιάς, αυτό είναι φυσικά καθ’ οιονδήποτε τρόπο περιορισμός του μαθήματος της Ιστορίας, αλλά και των πολιτιστικών αγαθών. Για παράδειγμα, των Αρ­χαίων Ελληνικών. Διότι, εδώ που τα λέμε, η ελληνική γλώσ­σα είναι εκείνη που μας συνδέει με το παρελθόν αμεσότερα. Εδώ παρατηρείται ότι κάνουμε παν το δυνατόν να τονίσου­με ότι είναι άλλη γλώσσα η Αρχαία και άλλη η Νέα Ελληνική! Η ιδέα ότι είναι «άλλη» γλώσσα καλλιεργείται με κάθε τρό­πο. Και, μάλιστα, γίνεται και προσπάθεια να αλλοιώνεται η γλώσσα, ώστε να γίνεται απομάκρυνση…

Η.Ν.: Με ποιον τρόπο, γίνεται αυτή η «απομάκρυνση»;

Ε.Μ.: Λέγοντας, για παράδειγμα, όχι στους τόνους: απλοποιείς την ορθογραφία, βάζεις το λατινικό αλφάβητο. Αυτή η επιδίωξις είναι εθνικώς επιβλαβής. Εμείς πρέπει να είμεθα συνδετικώτατοι στη γλώσσα. Συνδετικώτατοι είναι πολλοί λαοί: οι Γάλλοι, οι Άγγλοι… Συνδετικώτατοι είναι και οι Ισραηλινοί, οι οποίοι δεν είχαν γλώσσα. Και είναι «θαύμα» αυτό που έγινε στο Ισραήλ. Ενώ δεν είχαν ομιλούμενη γλώσσα, κάθησαν οι λόγιοι και κατασκεύασαν γλώσσα ομιλούμενη από τη γλώσσα της Βίβλου, που ήταν απρόσφορη. Διότι δεν ήταν εύκολο να κατα­σκευάσεις από μια γλώσσα της Βίβλου -της λεγομένης από εμάς «Παλαιάς Διαθήκης», που είναι σχεδόν ποιητική και δεν παρέ­χει στοιχεία ομιλούμενης γλώσσας- μια γλώσσα ομιλούμενη.

Εάν, για παράδειγμα, έσπαγε η γλωσσική παράδοση και στο μέλλον θέλαμε να κάνουμε από την αρχή ελληνική γλώσσα ομιλούμενη, για μας θα ήταν πολύ ευκολότερο απ’ ό,τι για τους Ισραηλινούς. Διότι η ελληνική γλώσσα, με την τραγωδία της, παρέχει διαλογικά στοιχεία. Και με τους διάλογους του Πλά­τωνος ή του Λουκιανού κ.λπ.

Η.Ν.: Που σημαίνει ότι δεν ελλοχεύει κίνδυνος εξαφάνισης της ελληνικής γλώσσας;

Ε.Μ.: Εγώ πιστεύω ότι, ακόμα κι αν προς στιγμήν παραμερί­σουμε τα Αρχαία Ελληνικά, θα επανέλθουν. Το 2100, το 2200, δεν ξέρω. Αυτή είναι η ουσία της Παιδείας. Τα Αρχαία Ελλη­νικά έχουν ένα ζωντανό, παιδευτικό χαρακτήρα. Ανανεώ­νουν τον άνθρωπο. Τον πτερώνουν. Όταν, κατά την Αρχαιό­τητα, τα Ελληνικά εγκαταλείφθηκαν στο δυτικό μέρος της αυτοκρατορίας χάρη των Λατινικών, έσβησαν σε όλη τη μεσαιω­νική περίοδο.

Εδιδάσκοντο στην Κωνσταντινούπολη, αλλά όχι στο δυτικό κράτος. Οπότε, περί την Αναγέννηση, τους ήρθε μια έντονη λαχτάρα να γυρίσουν στην Ελλάδα και, σιγά-σιγά, άρχισαν να διαβάζουν τα Αρχαία Ελληνικά. Η Αναγέννηση αυτή της Ελλάδος εσήμανε την Αναγέννηση της Ευρώπης. Το ξαναγέννημα του Ανθρώπου, που είχε βυθιστεί στον Μεσαίωνα, που είχε χάσει την έννοια της ανθρωπιάς. Τώρα (με την Αναγέννηση) ο άνθρωπος χαίρεται τη Φύση, συνομιλεί μαζί της, αισθάνεται πτέρωμα ψυχικό, ώστε αυτός ο πολιτισμός φέρει τον πολιτισμό. Δηλαδή, δημιουργεί τον άνθρωπο στην τελειότερη του μορφή.

Πανεπιστημιακή… τρομοκρατία!

Η.Ν.: Τότε γιατί χτυπιέται τόσο άγρια (από παντού) αυτός ο πολιτισμός;

Ε.Μ.: Χτυπιέται κατά τούτο: θα μελετάτε, αλλά με μια προϋπόθεση: θα θεωρείται (αυτός ο πολιτισμός) «κοινή μεσογειακή κληρονομιά», όχι ελληνική. Δεν είναι προνόμιο της Ελλάδος ότι αυτή τον έχει ως παρακαταθήκη και κληρονομιά της. Είναι κληρονομιά «όλων μας». Η φράση αυτή προβάλλεται στο Τμήμα Ιστορίας, τώρα που δεν είμαι εκεί πρόεδρος.

Η.Ν.: Δηλαδή ο εκάστοτε πρόεδρος ελέγχει και καθορίζει το τι διδάσκεται στο τμήμα του;

Ε.Μ.: Η κακομοιριά των Πανεπιστημίων έφερε όλα αυτά τα πράγματα. Διότι αρνηθήκαμε να υπηρετούμε εκείνο για το οποίο έχουμε κληθεί. Διότι υπάρχουν αυτοί που θέλουν να ικανοποιούνται τα σχέδια που λένε μείωση της Ελλάδος, σε κάθε τομέα. Και εδαφικώς και χρονικώς (ιστορικώς). Πρέπει να περιοριστεί η Ελλάδα. «Πολύ ψηλά» είχε πάει το όνομα της Ελλάδος!

Η.Ν.: Εννοείτε Έλληνες καθηγητές;

Ε.Μ.: Έλληνες μίσθαρνα όργανα στο Τμήμα Ιστορίας, στο τμήμα που υφαίνει την ιστορική πραγματικότητα. Σε αυτό το Τμήμα, πιστεύω ότι έχω παίξει ένα ρόλο κατά τούτο: είδα ό,τι αποκλείνει – δηλαδή, ό,τι υπηρετεί τον σκοπό που θέλουν αυτοί. Και επειδή το είδα αυτό, έφυγα από το Φιλολογικό Τμήμα, με δική μου αίτηση, και πήγα στο Ιστορικό. Το να πάω στο Ιστορικό δεν ήταν απλώς ένας λόγος.’Επρεπε να πάρω και την προεδρία. Διότι, χωρίς προεδρία, δεν κατευθύνεις το Τμήμα.

Εβαλα υποψηφιότητα και βγήκα πρόεδρος. Έπαιρνα πάντοτε 70% των ψήφων. Άρα, η ετυμηγορία του τμήματος ήταν 70 προς 30. Εάν -προσέξτε τη δραματικότητα- ζητούσα φανερή ψηφοφορία, δεν θα έπαιρνα καμία ψήφο! Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη πίεση ασκείται; Τρομοκρατία. Αυτό δείχνει ότι οι λίγοι αυτοί (το 30%) έχουν τη μεγάλη δύναμη…

Εδώ αρχίζει το θέμα της τρομοκρατίας στο Πανεπιστήμιο. Η ηγετική μορφή από αυτούς, που τους κατευθύνει, εξέπεσε από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ζήτησα από τον Πρύτανη να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως κάνουμε πάντοτε. Κατά το Σύνταγμα, οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. είναι άμεσα εκτελεστές. Κανένας Πρύτανης, ούτε Γέροντας, ούτε Δημόπουλος, ούτε Μπαμπινιώτης εφήρμοσε την απόφαση! Τον άφησαν εκεί, να διδάσκει και να πιέζει…

Η.Ν.: Και ποιο είναι το όνομα του, κύριε καθηγητά;

Ε.Μ.: Τον ξέρει όλος ο κόσμος! Λιάκος λέγεται. Άρα, αυτή τη στιγμή, το Τμήμα αυτό δεινοπαθεί. Δεν υπάρχει μια δύναμη να φέρει μια ανάσχεση!
Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν έκανα την πρώτη τετραετία (προε­δρίας) και επειδή θα μεσολαβούσαν δυο χρόνια για να ξαναθέσω υποψηφιότητα, έλειψα για να κάνω ένα σημαντικό έργο (Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού) και στην Κίνα, και στην Ινδία. Γυρίζοντας ξαναβγήκα πρόεδρος, και η πρώτη μου δουλειά ήταν να δω τι γίνεται στο Τμήμα Ιστορίας. Βλέποντας τον κατάλογο των διδακτορικών των υπο­ψηφίων διδακτόρων που έχουμε στο Τμήμα, είδα ότι, ενώ ο νόμος καθόριζε να πάρουμε μόνο δύο στην ανωτέρα Ιστορία, που είναι η κρίσιμη Ιστορία για το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, υπήρχαν διακόσιοι!Αυτοί οι διακόσιοι ταχέως αποκτούν το διδακτορικό, χωρίς εμπόδια, και έχουν τη δυνατότητα να κάνουν 7μελείς επιτροπές με «δικούς τους» και να τους προ­ωθούν «διδακτοροποιούντες τους»!
Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό. Να έχεις το «έμψυχο υλικό». Διότι αυτοί που θέλουν να δράσουν, πρέπει να έχουν ένα φυ­τώριο. Να έχουμε διακόσιους ανθρώπους που να έχουν τοπο­θετηθεί σε διακόσιες πανεπιστημιακές μονάδες ή σε ινστιτού­τα πνευματικά ή να έχουν πάρει κάποιες θέσεις με κάποιο τίτλο – δηλαδή, να μην είναι απλοί απόφοιτοι πανεπιστημίων, αλλά να έχουν κάποιο διδακτορικό. Πολύ σκληροί στα διδα­κτορικά «των άλλων» και πολύ εύκολοι στα διδακτορικά αυτών. Θα ήταν ευχής έργον να γραφεί μια διατριβή «τι απέγι­ναν οι διακόσιοι λαθραίως εισελθόντες εις το μεταπτυχιακόν πρόγραμμα»…

Η.Ν.: Όσοι συνάδελφοι σας δεν λειτουργούν έτσι (ακόμη και αν είναι λίγοι), γιατί δεν αντιδρούν;

Ε.Μ.: Είναι πολλοί. Αλλά είτε δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα, είτε σκέπτονται «πού να μπλεχτώ τώρα σε φασαρίες. Θέλω να εξελιχθώ σε μια ανώτερη βαθμίδα».

Είναι πολύ φυσικό. Ο καθηγητής, όταν μπαίνει στο Πανεπι­στήμιο, έχει τέσσερις βαθμίδες: είναι λέκτωρ, επίκουρος, ανα­πληρωτής και καθηγητής. Η κύρια μεριμνά του είναι πώς να πάει στην επόμενη βαθμίδα! Αυτό δεν το κατακρίνω. Είναι θεμιτό.

Αλλά υπάρχουν και μερικά όρια. Διότι έχουμε έναν σκοπό. Έχουμε Τμήμα Ιστορίας; Έχουμε Εθνική Ιστορία; Ποια είναι αυτή; Ποιο είναι το εθνικό μας πρόβλημα; Τι θα πει «Ελλάς»; Τι σήμα εκπέμπει η Ελλάς; Εκπέμπει ένα σήμα, που σημαίνει ορισμένα πράγματα.

Σήμα = σημαία. Μπορεί να είναι «πανί», αλλά είναι σύμβο­λο. Και εδώ «συμβάλλει», μαζεύεται η όλη εθνική υπόστασις. Η σημαία είναι το οπτικό σύμβολο του Έθνους, το σύντομο. Ο Εθνικός μας ‘Υμνος λέει τι γυρεύω ως Έθνος. Αν σβήσουμε ως Έθνος, τότε τι είμεθα; Είδατε κάποιο κράτος, όπως τη Γερ­μανία, την Ιρλανδία, τη Σουηδία ή τη Γαλλία, να εγκαταλείπει την εθνικότητα του; Θα μας «πετάξουν έξω»! Είναι σαν να μας «γδύνουν» ψυχικώς. Δεν ζεις χωρίς Έθνος!

Η.Ν.: Το να «μας πετάξουν έξω» μπορεί να επιτευχθεί ευκολότερα μέσα από την Παιδεία;

Ε.Μ.: Εγώ στην Παιδεία βλέπω ότι, με τον περιορισμό των Αρχαίων Ελληνικών και της Ιστορίας, δεν έχουμε καλή προοπτική. Με αυτή τη χαλάρωση που υπάρχει, ευνοείται η αμεριμνησία, η ολιγωρία περί τα εθνικά θέματα.

Στο Πανεπιστήμιο, οι περισσότεροι λένε «αν μιλήσω και φωνάξω, δεν θα εξελιχθώ».Έπειτα, οι φοιτητές με τους οποίους συνεργάζεσαι, ψηφίζουν. Και δεν σε «βγάζουν» Πρύτανη, αν δεν σου βρουν κάποια «τρωτά». Τα «τρωτά» έγιναν… προτέρημα! Έχω πολλές περιπτώσεις που οι Πρυτάνεις ακολουθούν την τακτική που τους λένε οι φοιτητές. Οι καταλήψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Το λεγόμενο «άσυλο» έχει τόσο παραχαραχθεί, ώστε θα ευχόμουν σήμερα να βρούμε ένα… άσυλο να μας γλυτώσει από το υπάρχον άσυλο!

Πουθενά δεν γίνεται τέτοια απαξίωση της εθνικής μας ζωής, όσο μέσα στο Πανεπιστήμιο! Εν ονόματι του άσυλου, μπορεί να πας στο Πανεπιστήμιο και να κάνεις του κόσμου τις αθλιότητες, χωρίς να παρέμβει κανείς. Αν αποφασίσουν οι φοιτητές να κλείσουν τη Σχολή (και είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζουν), οι καταλήψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Αυτό δεν το μαθαίνει ο κόσμος. Αυτό είναι κατάχρησις του ασύλου! Διότι, ενώ λένε ότι «το άσυλο είναι για να μπορεί ελευθέρως ο καθηγητής να κυκλοφορεί και να λέει ό,τι θέλει» (ελευθερία και διδασκαλία ιδεών), δεν του επιτρέπεται! Όχι μόνο να έχει ελευθερία διακινήσεως ιδεών, αλλά ούτε να μπει στο Πανεπιστήμιο! Δηλαδή τελεία αχρήστευσις της εννοίας του ασύλου.

Το άγνωστο παρασκήνιο στα ΑΕΙ

Η.Ν.: …και αντίθετα με την έννοια της Δημοκρατίας.

Ε.Μ.: Ποια έννοια Δημοκρατίας; Είναι η Δημοκρατία των ολίγων, η δημοκρατία του «συφερτού». Αυτοί επιβάλλονται με μερικούς καθηγητές. Και μερικοί φοιτητές, που είναι «συφερτός», κάνουν ό,τι θέλουν. Αποφασίζουν: θα καταλάβουμε τη Φιλοσοφική Σχολή!

Ενας καθηγητής μεμονωμένα, το πολύ-πολύ, να πει «δεν θα κάνω εξετάσεις». Το λένε πολλοί, αλλά μόλις προχωρήσουν στην ημέρα των εξετάσεων, σιωπούν. Άρα, οι φοιτητές ξέρουν ότι, ακόμα κι αν απειλήσει ο καθηγητής, υπάρχουν τρόποι εύκολοι τρόποι. Θα «του σύρει» μια φωνή ο Πρύτανης, ο οποίος συνεργάζεται μαζί τους και τον κάνουν ό,τι θέλουν – τον έχουν εκλέξει! Εσύ, ο καθηγητής, δεν μπορείς να βρεθείς ανάμεσα στους φοιτητές και τους Πρυτάνεις. Δηλαδή ανάμεσα σε Συμπληγάδες…

Θα σας πω ένα χαρακτηριστικό, για το οποίο καμαρώνω. Ως Κοσμήτωρ της Σχολής έχεις τον δεύτερο ρόλο στο Πανεπιστήμιο, μετά τον Πρύτανη. Το Πανεπιστήμιο έχει τέσσερις Κοσμήτορες. Περί το 2000, έπρεπε να πούμε για μια φορά ότι «θα χάσουμε το εξάμηνο». Να μη μείνει απειλή, αλλά να το κάνουμε. Γιατί, επαναλαμβάνω, τέτοιες απειλές έχουν γίνει σε όλα τα Πανεπιστήμια.

Έχω, λοιπόν, τη θέση του Κοσμήτορος και πρέπει να θέσω αυτό το πρόβλημα για όλη τη Φιλοσοφική Σχολή (πάνω από 10 τμήματα, 25.000 φοιτητές). Αρχίζει η κατάληψις. Απαγορεύεται η είσοδος των φοιτητών και των καθηγητών στο Πανεπιστήμιο. Φυσικό ήταν να τους πω: «Πού πάτε, με αυτό τον τρόπο θα χάσετε το εξάμηνο σας.» – «Καλά, μας το είπαν και άλλοι.» -«Σας καλώ και κάνω και συνεδρίαση. Έλα κι εσύ, κύριε Πρύτανη, να είσαι παρών», του λέω, «για να δεις ότι η απειλή είναι άμεση». – «Ας τελειώσουμε το εξάμηνο και θα μετρήσουμε τις εβδομάδες μαθήματος, αν έγιναν 13», λέει ο Πρύτανης. Ούτε μία δεν είχε γίνει! Κατάλαβα ότι είχαν συνεννοηθεί.

Όταν τελείωσε το εξάμηνο, βγάζω μία ανακοίνωση η οποία κοινοποιείται σε όλα τα μέλη της Φιλοσοφικής Σχολής, και στους φοιτητές, και στο διοικητικό προσωπικό και στους συναδέλφους καθηγητές: «Αγαπητοί συνάδελφοι, το εξάμηνο ετελείωσε. Όλοι ξέρουμε πώς. Δεν έγιναν μαθήματα. Αφού δεν έγιναν μαθήματα, δεν θα κάνουμε εξετάσεις»! Ε, τότε άρχισε ο πόλεμος. Λέει ο Πρύτανης να πάμε το πρόβλημα στη Σύγκλητο και εκείνη να αποφασίσει. Η Σύγκλητος γυρίζει το θέμα στα επί μέρους τμήματα.

Η.Ν.: Γιατί;

Ε.Μ.: Διότι αυτό ζήτησαν οι φοιτητές! Πηγαίνουν στη συνεδρίαση κάθε Τμήματος και αποφασίζουν αυτοί και εξω-πανεπιστημιακά στοιχεία. Έτσι βγαίνει απόφασις από μέλη που δεν ανήκουν στο Τμήμα ή πηγαίνουν από Τμήμα σε Τμήμα. Άρα, τα ίδια πρόσωπα λαμβάνουν αποφάσεις να κάνουν εξετάσεις χωρίς να έχουν γίνει (λόγω καταλήψεων) καθόλου μαθήματα. Εξετάσεις επί ποίας ύλης; Επί μηδαμινής. Εμπαιγμός, δηλαδή.
Κατά σύμπτωση, δεν ήμουν μόνο Κοσμήτωρ, αλλά και πρόεδρος στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Λέω: «Ας γίνουν στα άλλα Τμήματα, στο δικό μου δεν θα γίνουν εξετάσεις.» Οι φοιτητές φώναζαν. Άρχισαν να με πιέζουν. Εγώ δεν υπέκυπτα. Και έκαναν το εξής τρομακτικό: πάει ο Πρύτανης με τον Υπουργό Παιδείας και με απολύουν! Η θητεία μου τελείωνε σε δύο μήνες. Αλλά έπρεπε να γίνουν οι εξετάσεις… Άπαξ και παύομαι εγώ, αναλαμβάνει ο αναπληρωτής και κάνει εξετάσεις!

Το τελευταίο μετερίζι που μου έμενε ήταν το δικό μου μάθημα. Είπα, λοιπόν: «Κάντε εσείς εξετάσεις όπου θέλετε, εγώ δεν κάνω στο δικό μου μάθημα.» Αλλά δεν ήταν μόνο το Φιλολογικό. Είχα και άλλα Τμήματα. Οπότε πήγαν στον Πρύτανη και απαίτησαν να βρεθεί λύση. Και βρήκαν τον τρόπο: να κάνουμε μια συνεδρίαση Συγκλήτου, στην οποία συμμετέχουν μόνο οι πρόεδροι των τμημάτων και ορισμένος μικρός αριθμός φοιτητών. Αλλά απαίτησαν από τον Πρύτανη να γίνει η συνεδρίαση όχι στη μικρή αίθουσα που συνεδριάζει η Σύγκλητος, αλλά στη μεγάλη αίθουσα των τελετών του Πανεπιστημίου. Γέμισε, λοιπόν, η αίθουσα με φοιτητές που άρχισαν να με απειλούν. Παρά τις πιέσεις δεν υποχώρησα και, παρά την απόφαση του Πρύτανη να γίνουν οι εξετάσεις με μια επιτροπή, τελικά εξετά­σεις δεν έγιναν. Και βρήκαν τρόπο να μη μου δώσουν τον βαθμό του «ομότιμου» καθηγητού – ένα βαθμό που τον παίρ­νουν όλοι. Βεβαίως, για μένα είναι άκρως τιμητικό. Και, βεβαίως, οι φοιτητές πέτυχαν να έχουν στο ενεργητικό τους την τιμωρία ενός καθηγητή που δεν έκανε εξετάσεις, αφού δεν είχαν γίνει μαθήματα ολόκληρο το εξάμηνο λόγω καταλήψε­ων. Πρέπει να είμεθα πειθήνια όργανα σε όλα. Καταλαβαίνετε τι μηχανισμοί κινούνται και σε μπλέκουν…

Η.Ν.: Οι φοιτητές που δημιουργούν αυτές τις καταστάσεις προωθούνται;

Ε.Μ.: Βεβαίως. Αυτοί συνήθως παίρνουν τίτλους. Αυτούς προωθούν, καμιά φορά, και στα μεταπτυχιακά. Γιατί αυτοί είναι όργανα. Δεν είναι κακά παιδιά. Τους χαλάει το σύστημα. Αν υπήρχε κάπως η έννοια ότι υπάρχει τάξις, κάποια δυνατότητα να επιβληθεί κάποια ποινή… Όπως είπε ένας φιλόσοφος: «Αν φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει ανεπιπληξία, δηλαδή να απαγορεύεται η απλή επίπληξις, τότε χαθήκαμε»! Διότι Παι­δεία είναι έπαινος και ψόγος. Όταν ισοπεδώνονται όλοι, δεν υπάρχει Παιδεία!

Η.Ν.: Το σύστημα αυτό, όμως, επιβάλλεται εκ των άνω, που σημαίνει ότι και οι καθηγητές έχουν ευθύνες.

Ε.Μ.: Αυτοί που θέλουν να εξασθενήσουν την Παιδεία έχουν τρόπους να το προωθούν και να τους καθοδηγούν.

Η.Ν.: Σε «αυτούς» συμπεριλαμβάνονται και πολιτικά πρόσωπα;

Ε.Μ.: Για τους πανεπιστημιακούς μιλάω. Η Πολιτεία λέει: «Εχετε αυτοδιοίκηση, κάντε ό,τι θέλετε».

Είναι εύκολο να βρεις 5 ανθρώπους και να τους καθοδηγείς. Πολύ εύκολο. Ο σχεδιαστής ενός τέτοιου προγράμματος θα πει: «Πρέπει να βρούμε καμιά 20αριά καθηγητές να ενεργή­σουν. Εμπροσθοφυλακή.» Θα πάρουν μερικούς καθηγητές, οι οποίοι είναι ευάλωτοι. Θα βρουν μερικές εφημερίδες, μερικά εκδοτικά συγκροτήματα να τους βοηθήσουν. Είναι πολύ εύκο­λο να σκεφθεί κάποιος πώς γίνεται η άλωσις. Η άλωσις δεν γίνεται με στρατό, γίνεται με αυτό τον τρόπο.Ολοι είναι ωνητοί.

[Πηγή: Περιοδικό Hellenic Nexus τεύχος 54, Ιούλιος 2011, σελ. 16-20]

oktana