Ιδού το σχέδιο για την "ευρωδραχμή" - Τι θα γίνει με τράπεζες, ευρώ, χρυσό, καταθέσεις κλπ

Είναι το σχέδιο επιστροφής σε εθνικό νόμισμα ή το σχέδιο "ενδιάμεσου νομίσματος" στο οποίο αναφέρηκε σήμερα ο Γ.Καρατζαφέρης; Σε οποιαδήποτε περίπτωση αυτό που αποκαλύπτει σήμερα το defencenet.gr και το οποίο έχει μελετηθεί από τους οικονομικούς υπευθύνους τουλάχιστον τριών κομμάτων δείχνει ότι υπάρχει σοβαρή προεργασία για οικειοθελή έξοδο από το ευρώ (έχουμα ξαναπεί ότι δεν....
προβλέπεται αποβολή χωρίς ελληνική βούληση) σε περίπτωση που πάψει η χρηματοδότηση από το εξωτερικό μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου και η χώρα χρειαστεί χρήμα για να κινηθεί.

Ιδιαίτερα σημαντικό το ότι οι καταθέσεις σε ευρώ στις τράπεζες δεν θα μετατραπούν σε εθνικό νόμισμαι, αλλά θα χαρακτηριστούν "ξένο συνάλλαγμα".

Το σχέδιο θα εφαρμοστεί στην περίπτωση που σταματήσει η αναχρηματοδότηση των δανείων και η πάψει να υπάρχει ο χαρακτήρας της "εξυπηρετούμενης χρεοκοπίας" που επιβλήθηκε στις 12 Μαρτίου με την ολική χρεοκοπία της χώρας.

Ας δούμε τα βασικά σημεία του:
1. Εθνικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας. Οι μέτοχοι της θα αποζημιωθούν με νέα ομόλογα του Δημοσίου

2. Επιστρέφεται ο χρυσός και τα συναλλαγματικά αποθέματα πίσω στη χώρα (βρίσκονται σε διάφορα θησαυροφυλάκια του Βελγίου της Βρετανίας κλπ)
3. Η ισοτιμία με το ευρώ καθορίζεται 1/1και μέχρι να σταθεροποιηθεί η οικονομία (3-5 χρόνια) διατηρείται αυτή η ισοτιμία κλειδωμένη αλλά και μετά χωρίς απαραίτητα υποτίμηση..

4. Oλες οι καταθέσεις θα παραμείνουν σε ευρώ και θα αποτελούν καταθέσεις σε συνάλλαγμα..

5. Οι συναλλαγές στο εσωτερικό θα γίνονται μόνο σε δραχμές. Οι πληρωμές συντάξεων -μισθών- αγοραπωλησίας ακινήτων αποπληρωμής δανείων- αγορά αγαθών και υπηρεσιών μόνο σε δραχμές..

6. Θα απαγορευτεί η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων για να αποφευχθεί μαζική εξαγωγή καταθέσεων στο εξωτερικό..

7. Θα απαγορευτεί η εξαγωγή στο εξωτερικό των νέων δραχμών για να μη γίνουν αντικείμενο υποτιμητικής κερδοσκοπίας..

8. Η πληρωμή των υποχρεώσεων ιδιωτών και επιχειρήσεων στο εξωτερικό πχ η πληρωμή στα εισαγώμενα αγαθά θα γίνεται με συνάλλαγμα είτε απο αυτό που διαθέτουν οι ενδιαφερόμενοι στο λογαριασμό τους είτε με την μετατροπή δραχμών σε ευρώ-δολλάρια όπως ίσχυε πρίν την είσοδο μας στο κοινό νόμισμα..

Τα παραπάνω θεωρούν ότι θα μπορέσουν να αποκαταστήσουν εν μέρει την νομισματική ηρεμία, καθώς υπολογίζουν ότι τα συναλλαγματικά αποθέματα απο τον τουρισμό την ναυτιλία τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών και τα εμβάσματα των Ελλήνων του εξωτερικού καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των εξωτερικών υποχρεώσεων μας.

Αν χρειασθεί ένα μέρος θα καλυφθεί απο εξωτερικό δανεισμό ( Ρωσία -Κίνα) σε περίπτωση που κατά την μεταβατική περίοδο υπάρξει μικρή έλλειψη συναλλάγματος. Βέβαια τόσο η Ρωσία, όσο και Κίνα θα ζητήσου άμεσα κάποια ανταλλάγματα: Η πρώτη ενεργοποίηση της αμυντικής συμφωνίας διακρατικής συνεργασίας και προνομιακά συμβόλαια στα ενεργειακά πεδία νότια της Κρήτης και η δεύτερη λιμάνια και χώρους λογιστικής υποστήριξης.

Αυτή η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα πρέπει να συνοδεύεται απο ένα εξίσου δεύτερο μεγάλο σχέδιο αειφόρου ανάπτυξης της οικονομίας με επενδύσεις στη βιομηχανική, βιοτεχνική γεωργική παραγωγή.

Θα χρειαστεί εφαρμογή τέτοιου σχεδίου; Θα εξαρτηθεί από πολλά. Μπορεί να είναι αποτελεσματικό; Εξαρτάται από τον τρόπο εκτέλεσής του και από τις ικανότητες και την φιλοπατρία αυτώ που θα κληθούν να το εκτελέσουν...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/06/blog-post_3783.html

Φάκελοι Ολυμπιακοί αγώνες: 1999-2009 !!!

Ανοίγουμε σήμερα τον φάκελο "Ολυμπιακοί Αγώνες" με αποκαλύψεις που σοκάρουν: Είμαστε η μοναδική χώρα που ΔΕΝ έχει αποδώσει λογαριασμό για το κόστος τους!


Μίλησαν για τους «επιτυχημένους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας» και ξέχασαν ότι το πραγματικό κόστος των «έργων» ήταν 4-5 φορές περίπου, περισσότερο από το αρχικά προϋπολογισθέν. Ξέχασαν ότι ο φάκελος με τον οποίο «κέρδισε» η Αθήνα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ήταν εντελώς διάτρητος, ότι ήταν γεμάτος "ψεύτικα στοιχεία`, ότι ήταν αναξιόπιστος.

Στη χώρα μας, αντιθέτως, η «Μεγάλη Ιδέα» των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα άγγιξε τη φαντασία ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού. Ο "περίεργος" φάκελος που κατατέθηκε στην ανεκδιήγητη «Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή» του κ. Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, των «αθανάτων» και των υπολοίπων “μαφιόζων”, περιείχε "στημένο" γκάλοπ, όπου το 97,5% των Ελλήνων ήταν υπέρ των Αγώνων στην Αθήνα.

Οσοι εναντιώθηκαν, θεωρήθηκαν από «αντεθνικά στοιχεία» έως πλήρως “γραφικοί”. Τα επιχειρήματά τους για τις οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα αποσιωπήθηκαν ή λογοκρίθηκαν. Ετσι, “κάποιοι”, φαίνεται να πέφτουν από τα σύννεφα, όταν αντιλήφθηκαν λίγα χρόνια μετά τους Αγώνες, ότι το “δημόσιο χρέος” και ο δανεισμός είχαν εκτοξευθεί στα ύψη.

Το πραγματικό, ωστόσο, κόστος της «επιχείρησης Ολυμπιάδα 2004» δεν το μάθαμε ποτέ!!! Φρόντισε γι` αυτό η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου - Δασκαλάκη, και ο κ. Κ. Σημίτης, και στη συνέχεια ο κ. Κ. Καραμανλής και ο κ. Γ. Αλογοσκούφης.

Αυτό που ξέρουμε εμείς οι “ιθαγενείς” σε αυτήν την χώρα, Ελληνες πολίτες όμως κατά τα άλλα, είναι ότι ακόμα πληρώνουμε κι ακόμα χρωστάμε τα “γλέντια” κάποιων.

Το «καμπανάκι» του κ. Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, “σήμανε”, τον κίνδυνο στον πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, o οποίος, κατά την αναζήτηση των αιτίων της καθυστέρησης στην υλοποίηση των Ολυμπιακών έργων, αλλά και των προσώπων εκείνων που στο εξής θα χειρίζονταν αποτελεσματικά την υπόθεση της Ολυμπιάδας, κατέληξε στο πρόσωπο, της τότε επικεφαλής της επιτροπής διεκδίκησης των Αγώνων κ. Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη.

Η επιτροπή διεκδίκησης των Αγώνων της οποίας η σύνθεση ήταν, ή κ.Γιάννα Αγγελοπούλου, Πρόεδρος, ο κ. Κώστας Λιάσκας, Αντιπρόεδρος, Λουκάς Παπαδήμος, τραπεζίτης, Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος, και ο μελλοντικός πρωθυπουργός της Ελλάδος, Ανδρέας Ποταμιάνος, Γιάννης Σγουρός, Λουκάς Τσίλας.

Τελικά η Τράπεζα της Ελλάδος αποτελεί τον επιλεκτικό χώρο, εύρεσης πολιτικών ανδρών, "Εθνικών σωτήρων", για αυτόν εδώ τον τόπο ;;;

Στις 9 Μαΐου του 2000, η κ. Γιάννα Δασκαλάκη - Αγγελοπούλου, υπό τις “επευφημίες”, των «αθανάτων» της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και τα θετικά σχόλια του “διεθνούς Τύπου”, διορίζεται από τον πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Η αντικαταστάτρια του υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Πέτρου Θωμόπουλου, εμφανίζεται έτοιμη για ανακατατάξεις στο εσωτερικό του «Αθήνα 2004».

Στο πλαίσιο αυτό παραιτείται στις 22 Μαΐου του 2000, η αντιπρόεδρος της επιτροπής, Νίκη Τζαβέλα, ενώ ακολουθούν ο διευθύνων σύμβουλος της επιτροπής, Κώστας Μπακούρης, τον οποίο η κ. Ν.Τζαβέλα φωτογραφίζει ως υπεύθυνο για τις καθυστερήσεις, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής.

Στη θέση τους η Γ.Αγγελοπούλου, τοποθετεί τους Πέτρο Συναδινό, Γιώργο Λιάσκα, Μάρτον Σίμιτσεκ και Σπύρο Καπράλο.

Σήμερα η κατάσταση είναι τραγική για τη χώρα. Αυτοί που μας «χάρισαν» τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αυτοί που μας επέβαλαν να αγοράσουμε άχρηστους εξοπλισμούς και πανάκριβα συστήματα ασφαλείας, αυτοί που παρακολουθούσαν τα τηλέφωνά μας, οι Γερμανοί της Siemens, και αυτοί που εισέπραξαν τις μίζες και τις προμήθειες, μας μιλάνε για «αναξιοπιστία» της χώρας μας. Μας ζητάνε να καθηλώσουμε τους ήδη χαμηλούς μισθούς και τις συντάξεις, να περικόψουμε ακόμη περισσότερο, έως να μηδενήσουμε, τις κοινωνικές δαπάνες και ταυτόχρονα παίρνουν μέτρα για να στηρίξουν τις τράπεζες που τόσα χρόνια μας ξεζουμίζουν κανονικά.

Στο Μόντρεαλ του Καναδά δεν απέκρυψαν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν γι` αυτούς μια οικονομική καταστροφή. Ακόμα πληρώνουν !!!

Στην Ελλάδα, αποκρύπτεται επιμελώς ότι η κατρακύλα της οικονομίας της χώρας ξεκινάει λίγα χρόνια πριν από το 2004 και κορυφώνεται σήμερα.

Οι εμφανισθέντες «υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης», τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας των προηγούμενων χρόνων, δεν μπορούν πλέον να αποκρύψουν την ουσιαστική «προίκα» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, δηλαδή την πραγματικότητα των τεράστιων ελλειμμάτων, του αχαλίνωτου δανεισμού.

Η φούσκα έσπασε.

Το ζήτημα είναι αν και πότε θα ξεχειλίσει το ποτάμι της οργής.

Εντεκα φορές πάνω από τους Αυστραλούς πλήρωσε ο κάθε Έλληνας φορολογούμενος για τη οργάνωση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων.

Υπερκοστολογήσεις έργων κατά 423%. Ανεκμετάλλευτα παραμένουν τα έργα σήμερα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τη στιγμή που κάθε Αυστραλός έδωσε για τους αγώνες του Σίδνεϊ το ποσό των 75 ευρώ, νέα στοιχεία που βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτουν το χρυσό ολυμπιακό κατά κεφαλήν χαράτσι για την οργάνωση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που ανέρχεται στα 843,604 ευρώ και το οποίο προέκυψε από εξωπραγματικές υπερκοστολογήσεις έργων.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ε/φ Real News, τα νέα στοιχεία ρίχνουν φως στα έργα και τις ημέρες της Ελληνικής Ομοσπονδίας Βόλεϊ, την περίοδο της Ολυμπιάδας και όχι μόνον.

Ο λόγος για το σκάνδαλο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, με απευθείας αναθέσεις από την Ομοσπονδία για πέντε ολυμπιακά έργα, που σήμερα παραμένουν αναξιοποίητα.

Κόλαφος ήταν το πόρισμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, αφού εντοπίστηκαν σοβαρές παρατυπίες, ύποπτες αναθέσεις και υπερκοστολογήσεις.

Πάντως, παραδόξως η υπόθεση έχει κολλήσει στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, με αποτέλεσμα να μην έχει ακόμη εκδικαστεί, παρότι έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις.

Πιο συγκεκριμένα, από τα στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνα του υπουργείου Οικονομικών, το 2005, προκύπτει ότι η Ολυμπιάδα του 2004 ήταν απόλυτα κρατικοδίαιτη, με την χρηματοδότηση από τον ιδιωτικό τομέα να φτάνει στο 16% μόλις.

Όπως αποκαλύπτει το δημοσίευμα της ε/φ Real News, οι επιτελείς της Οργανωτικής Επιτροπής υποκοστολογούσαν μεγάλα έργα, για να μην προκαλέσουν αντιδράσεις κατά τη περίοδο προετοιμασίας των Αγώνων, ενώ λίγους μήνες μετά την τέλεσή τους, άλλαξαν εντελώς τακτική, υπερκοστολογώντας τα με... γεωμετρική πρόοδο.

Και κάπως έτσι, το συνολικό κόστος των Ολυμπιακών αγωνιστικών εγκαταστάσεων, υπερκοστολογήθηκε κατά 423%, ενώ μόνο στο σύμπλεγμα του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθήνας, η διακύμανση εκτοξεύτηκε στο 2.074%.

H δυνατότητα αξιοποίησης των ολυμπιακών εγκαταστάσεων από ιδιώτες αλλά και από δημόσιους φορείς, όπως είναι η εταιρεία Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, προεβλέπετο, από νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού το οποίο κατετέθη στη Βουλή. H ψήφιση του νομοσχεδίου άνοιγε τον δρόμο για την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Αξιοποίησης των Ολυμπιακών Αγώνων, το οποίο προγραμματιζόταν, να παρουσιάσουν στις αρχές του 2003, οι υπουργοί Οικονομίας κ. N. Χριστοδουλάκης και Πολιτισμού κ. Ευ. Βενιζέλος.

Στόχος της κυβέρνησης, όπως διεφάνει, από τη θέση του αρμόδιου υφυπουργού Πολιτισμού κ. N. Αλευρά, ήταν, να δοθεί μετά τους Αγώνες η διαχείριση όσο το δυνατόν περισσοτέρων εγκαταστάσεων σε ιδιώτες.

Προς την κατεύθυνση αυτή, επισημαίνει ο κ. Ν. Αλευράς, θα συμβάλει η ανάδειξη του πολυθεματικού χαρακτήρα των εγκαταστάσεων και του φάσματος των υπηρεσιών που μπορούν να προσφέρουν, κάτι που αποτελεί κλειδί για την προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών.

Ανάλογη άποψη εκφράζει και ο κ. Γ. Αλογοσκούφης, συντονιστής τότε, της ΟΔΕ Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας ότι οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις μπορούν να αξιοποιηθούν αλλά υπό προϋποθέσεις.

H μεγαλύτερη δυσκολία στην προσπάθεια αξιοποίησης των ολυμπιακών ακινήτων, σύμφωνα με τον υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Π. Θωμόπουλο, ήταν, η εξεύρεση επενδυτών οι οποίοι θα ανταποκριθούν στην ειδική μορφή εκμετάλλευσης τέτοιων εγκαταστάσεων. Πάντως θεωρεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η “αξιοποίηση”, δεν μπορεί να βασιστεί σε αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, αλλά θα απαιτηθεί η κρατική συμβολή, πιθανώς, εν είδει κρατικής επιχορήγησης. Εκτιμά όμως, ότι η χώρα μας μπορεί να προσβλέπει στην απόσβεση μέρους του κόστους κατασκευής των εγκαταστάσεων μέσω των αυξημένων δημοσίων εσόδων που θα προέλθουν από τη διεξαγωγή των Αγώνων.

Απολαύστε τίς δημοσιευμένες εκτιμήσεις των "πολιτικάντηδων" της εποχής :

“Οι θετικές επιδράσεις των Αγώνων στην οικονομία της χώρας εκτιμάται από το οικονομικό επιτελείο ότι αποτελούν έναν παράγοντα ενίσχυσης της αναπτυξιακής πορείας μετά το 2004. Συγκεκριμένα στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θα υποβάλει ο υπουργός Οικονομίας, στις Βρυξέλλες αναφέρεται κατηγορηματικά ότι τόσο η αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, όσο και τα αποτελέσματα της ολυμπιακής προβολής της χώρας, κυρίως για την αύξηση του τουρισμού και των ξένων επενδύσεων, θα συμβάλουν στη συνέχιση των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, και μετά το 2005. Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα Ολυμπιακών Αγώνων του Υπουργείου Πολιτισμού κ. Κων/νο Καρτάλη, η συμβολή των Αγώνων στην οικονομική ανάπτυξη υπολογίζεται ότι κινείται γύρω στο 0,3%-0,5% του ΑΕΠ τρία χρόνια πριν και δύο χρόνια μετά τη διεξαγωγή των Αγώνων”.

(http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=155335).

Η Ειδική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού με τον τίτλο «Γενική Γραμματεία Ολυμπιακών Αγώνων 2004», η οποία συστάθηκε και στελεχώθηκε για τη συντονιστική υποστήριξη της Ολυμπιακής Προετοιμασίας, μετονομάσθηκε σε «Γενική Γραμματεία Ολυμπιακής Αξιοποίησης» (Γ.Γ.Ο.Α.) αργότερα.
Η Γ.Γ.Ο.Α. τελούσε υπό την εποπτεία του Υπουργού Πολιτισμού κ. Ε. Βενιζέλου. Η εποπτεία αφορούσε, στο σύνολο της λειτουργίας και της δράσης αυτής.

Έργο της Γ.Γ.Ο.Α. ήταν, η προώθηση της αξιοποίησης της Ολυμπιακής κληρονομιάς, υλικής και άυλης, ο συντονισμός όλων των δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στην ανάδειξη και προώθηση στην Ελλάδα και το εξωτερικό του κλασικού Ολυμπιακού Ιδεώδους και των αξιών που το συνοδεύουν.

Καθώς και την ανάπτυξη και εφαρμογή υπηρεσιών και δραστηριοτήτων, που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται με την προστασία και αξιοποίηση της υλικής και άυλης κληρονομιάς των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.

Επίσης, αντικείμενο της Γ.Γ.Ο.Α. αποτελούσε, και η εποπτεία της τήρησης των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες εκδίδονται, κάθε φορά, οι άδειες λειτουργίας των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων και η επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων σε περίπτωση παραβίασής τους καθώς και η παρακολούθηση του προγράμματος αθλητικών υποδομών.

Για όλα αυτά πότε έκανε τον παραμικρό ή στοιχειωδώς μικρόν δημόσιο απολογισμό του έργου του Υπουργείου του ο κ. Ε. Βενιζέλος.

Σημειώνω δε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ώς οργανωτική αλλά και ώς πολιτιστική δραστηριότητα ανήκε αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού της εποχής, υπο τον κ. Ε. Βενιζέλο ώς υπουργό Πολιτισμού.

“Μελαγχολία”, αυτό ήταν το κύριο συναίσθημα μου, διαβάζοντας το άρθρο “Building for Gold”, της Margaret οʼ Connor στους FinancialTimes (2.8.2008).

Αυτό που με παρακίνησε μάλιστα να βρω και να διαβάσω το πρωτότυπο άρθρο ήταν η αναφορά, ότι η Αθήνα αποτελεί την μοναδική, πρόσφατη, περίπτωση πόλης, η οποία, δεν χρησιμοποίησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ως μοχλό, για μια σημαντική αστική οικιστική ανανέωση. Είχα την ελπίδα, πως πρόκειται για σχόλιο της μετάφρασης που δεν υπήρχε στο πρωτότυπο. Όμως, δυστυχώς επιβεβαιώθηκε πως μας πήραν χαμπάρι και διεθνώς.

Και αν αναλογισθούμε, πώς φθάσαμε ως εδώ, ποιες ήταν οι αρχικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., και ποια η μέχρι τώρα εξέλιξη, η μελαγχολία γίνεται θλίψη κι απογοήτευση.

Σε νέο ρόλο ο πρώην υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) κ. Π. Θωμόπουλος

O υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου συναντήθηκε με τον πρώην υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) Παναγιώτη Θωμόπουλο τον Ιούνιο του 2010.

Οί Τραπεζίτες έχουν ιστορία στην άσκηση της "εξουσίας", σε αυτόν τον "τόπο", δυστυχώς!!!

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος» ο κ. Θωμόπουλος το πιθανότερο είναι να τεθεί επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), που θα συσταθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες βάσει του μνημονίου για να εξασφαλίσει τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών με 10 δισ. ευρώ.

Να σημειωθεί ότι το Ταμείο θα έχει αυξημένες δικαιοδοσίες για τον έλεγχο κάθε πιστωτικού ιδρύματος που ενισχύει. Η συμμετοχή σε αυτό θα είναι υποχρεωτική και θα ενεργοποιείται όταν δεν καλύπτονται οι ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις, όπως έχουν οριστεί για συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από την Τράπεζα της Ελλάδος. Τα ίδια κεφάλαια θα παρέχονται με τη μορφή προνομιούχων μετοχών, που θα μετατρέπονται σε κοινές, σε επόμενο στάδιο αν δεν είναι δυνατό να επαναγοραστούν από την τράπεζα που έλαβε βοήθεια. Συγκεκριμένα έπειτα από 5 χρόνια οι μετοχές πρέπει να επανακτηθούν ή να αποζημιωθούν με πρόστιμο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό γιατί δεν καλύπτονται τα κριτήρια κεφαλαιακής επάρκειας, οι προνομιούχες μετοχές πρέπει να μετατραπούν σε κοινές.

(http://www.tovima.gr/finance/finance-news/article/?aid=339328)

Θα πρέπει οι Ελληνες πολίτες να αναρωτηθούν, η μετατροπή της "μεγάλης ιδέας του Ολυμπισμού", σε μιά τεράστια πολυεθνική επιχείρηση, τί όφελος είχε για την Ελλάδα, για την χώρα μας.

Και σε όσους θα σπεύσουν να μου χρεώσουν στο άρθρο μου, ιδεολογική προκατάληψη, ας μοy επιτραπεί να θέσω, υπόψη τους, τα εξής ενδεικτικά και μόνο οικονομικά στοιχεία:

1. Από το 1989 η ίδια η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) έχει συγκροτήσει τμήμα marketing, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα έσοδά της, τα οποία, από το 1980 μέχρι τα τέλη του 2000, υπερέβαιναν τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια, και αυτά μόνον από τα προγράμματα marketing.

2. Ειδικότερα, στην περίοδο 1997-2000 οι σχετικές εισπράξεις της ΔΟΕ ανήλθαν στο ύψος των 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό που, όπως προκύπτει από τον ετήσιο απολογισμό της ΔΟΕ για το 2000, κατανέμεται στις εξής επιμέρους εισπράξεις:

α) από πωλήσεις τηλεοπτικών δικαιωμάτων 719 δισ. δρχ.
β) από προγράμματα παγκόσμιων χορηγών 214 δισ. δρχ.

γ) από πωλήσεις εισιτηρίων 177 δισ. δρχ.

δ) από πωλήσεις προϊόντων και από συναφή εμπορικά προγράμματα 24 δισ. δρχ.

ε) από εθνικές χορηγίες 245 δισ. δρχ.

Αναλογιστείτε άπαντες την τάξη μεγέθους των “κερδών”, και πρός τα πού κατευθύνθησαν, ή διαφορετικά τον “τζίρο”, όλης αυτής της επιχείρησης, και το όφελος, και βέβαια πρός τα πού οδηγήθηκαν τα "κέρδη" των επιχειρηματιών.
Η ηλεκτρονική έκδοση του “Βήματος” σε άρθρο της εποχής (20/12/1998), σημειώνει :

“ΕΝΤΟΝΗ κινητικότητα παρουσιάζεται στα επιχειρηματικά σχήματα τα οποία δημιουργήθηκαν αμέσως μετά την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από στελέχη και συνεργάτες της Επιτροπής Διεκδίκησης: ανακατανομή μετοχικών πακέτων και διοικητικές αλλαγές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εταιρεία “Pente Link”, τα ιδρυτικά μέλη και οι μέτοχοι της οποίας προέρχονται από τον στενό κύκλο των συνεργατών της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου, οι κκ. Μάρτον Σίμιτσεκ (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος), Φάνης Συναδινός (αντιπρόεδρος), Γιάννης Γιαννάκης και Τάσος Γιαννακούρος.

Προσφάτως έγινε γνωστό ότι οι τέσσερις αρχικοί μέτοχοι αποφάσισαν να πουλήσουν το σύνολο των μετοχών τους σε ενδιαφερόμενο επιχειρηματία με μεγάλη οικονομική επιφάνεια.

Η ταυτότητα του "ενδιαφερομένου" δεν ήταν γνωστή ούτε στους μετόχους ή τουλάχιστον στους περισσοτέρους εξ αυτών, όπως οι ίδιοι διαβεβαιώνουν.
Και τούτο διότι όλοι οι μέτοχοι, πολύ πριν από την εκδήλωση του όποιου ενδιαφέροντος, είχαν εκχωρήσει τις μετοχές τους στον δικηγόρο κ. Ανδρέα Μεταξά, συνεργάτη γνωστού δικηγορικού γραφείου”.

Επιπλέον έγινε γνωστό ότι ένας εκ των μετόχων, ο κ. Γιαννάκης (πρώην μάνατζερ ομάδων μπάσκετ και αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Επιτροπής Διεκδίκησης), θα αναλάβει καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου στην εταιρεία υπό τη νέα, αλλά άγνωστη εισέτι, ιδιοκτησία της.

Το γεγονός ότι ο νέος ιδιοκτήτης, (αν και εφόσον υπάρχει), κρατάει ακόμη κλειστά τα χαρτιά του τροφοδότησε πληθώρα φημών για την ταυτότητά του αλλά και για τις επιδιώξεις του. Μάλιστα ορισμένες εξ αυτών εξέφραζαν την άποψη ότι οι κινήσεις του κ. Γιαννάκη καλύπτονται από την οικογένεια Αγγελοπούλου.

Αλλά το ενδεχόμενο αυτό διαψεύδεται κατηγορηματικώς. Εκπρόσωποι της οικογένειας με δήλωσή τους προς «Το Βήμα» επισημαίνουν ότι «ο κ. Θ. Αγγελόπουλος και η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου δεν έχουν καμία σχέση με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των πρώην συνεργατών τους στην Επιτροπή Διεκδίκησης». Η εταιρεία Pente Link (επωνυμία η οποία παραπέμπει στους «πέντε» ολυμπιακούς κύκλους) ιδρύθηκε αμέσως μετά την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 από την Αθήνα το φθινόπωρο του 1997”.

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=106262

Το 2006, η κ. Γ. Αγγελοπούλου και ο δεύτερος σύζυγός της, εξαγόρασαν την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, ενώ ένα χρόνο αργότερα απέκτησαν και τον ραδιοσταθμό Planet, τον οποίο μετονόμασαν σε City 99,5.

Στις 22 Ιουνίου του 2009, ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά, μαζί με το σύζυγό της, πως αποχωρούν οριστικά από το χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, προχωρώντας σε άμεση εκκαθάριση των εταιρείων στις οποίες ανήκαν και τα δύο μέσα μαζικής επικοινωνίας.

Ποιος μπορεί ακόμη να αμφιβάλλει; Στον ολυμπιακό στίβο δεν συναγωνίζονται πρόσωπα, αθλητές, δεν εκφράζονται «ψυχή τε και σώματι» νεανικές και ανθούσες προσωπικότητες, εκφράζεται ο σκληρός οικονομικός ανταγωνισμός δημιουργίας κέρδους και υπεραξίας πρός όφελος των απανταχού “απάτριδων αρπακτικών”.

Εμείς όμως, εδώ στην Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνα, δεν πρέπει να ξεγελαστούμε, δεν πρέπει να τούς αφήσουμε την παραμικρή υποψία ότι δεν καταλαβαίνουμε.

Γνωρίζουμε ότι πίσω από το φανταχτερό και προκλητικά δαπανηρό για εμάς, "διάκοσμο" των, χωρίς οικονομικό απολογισμό ακόμα, Ολυμπιακών Αγώνων του «ΑΘΗΝΑ 2004», το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου του 1999, τίς “αλχημείες” με τίς εταιρείες “φαντάσματα” για την εξυπηρέτηση συμφερόντων Τραπεζιτών, κρύβεται η Αθήνα του τσιμέντου, η Αθήνα της χωματερής, η Αθήνα της Δυτικής Όχθης, η Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και ημιαπασχολούμενων, η Ελλάδα των “γκέτο”, η Ελλάδα της Φτώχειας, για τους οποίους, τελετουργία, αποτελεί η καθημερινή βιοπάλη, ο καθημερινός αγώνας επιβίωσης σε μιά χώρα την οποία Τραπεζίτες και πολιτικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν μάς ΑΝΗΚΕΙ.

Σε ποιό κατώτατο σημείο, πόσο ακόμη χαμηλά, πρέπει να φτάσει η χώρα, για να αντιληφθούν πλέον όλοι, ότι οι Τραπεζίτες έχουν τεράστια ευθύνη διαχρονικά για την "κατάντια" αυτής της χώρας ;;;




Λάζαρος Ελευθεριάδης για τους aegeantimes.gr

Πηγή: Φάκελοι Ολυμπιακοί αγώνες: 1999-2009 !!! - RAMNOUSIA

Γεωγραφικός προσδιορισμός, για βλαμμένους Γραικούς.

Πρώτη φορά το είχα ακούσει απο την ΥΠ.ΕΞ. Μπακογιάννη.
Είναι όρος διπλωματικός, με διπλή υπόσταση και προς διπλή χρήση.
Με αυτόν τον όρο μπορείς να διατηρείς ανέπαφες τις προθέσεις σου,
χωρίς να προκαλλείς τον Πατριωτισμό των Ελλήνων, ενώ συγχρόνως

σου επιτρέπει να αφήνεις ορθάνοιχτο εκείνο το "ιστορικό παραθυράκι"
στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των βόρειων "γειτόνων" μας...

χωρίς να τους αλλοιώνεις την ονομασία που σκοπίμως επέλεξαν.
Ναί Ιστορικώς, γεωγραφικά η Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου
έφθανε πολύ βόρεια απ'ότι η σημερινή, σχεδόν μέχρι την σημερινή
Σερβία. Οποτε εάν θελήσει κάποιος να προσδιορίσει εντός αυτών
των ιστορικών γεωγραφικών ορίων ένα νέο κράτος, μόνον Μακεδονία
θα βρεί και μόνον στο Μακεδονία θα καταλήξει ως γεωγραφικό ονομα.
Άρα και όποιος χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο προεκλογικά κάτι άλλο
θέλει να αφήσει να πιστεύουμε εμείς εντός (μέχρι να τον ψηφίσουμε) και
άλλα να μπορεί να υπόσχεται οτι θα παραδώσει σε άλλους εκτός, μετά.
Πάντως καί στις δυο περιπτώσεις είναι ψεύτης και μας το κρύβει.

Geographical identification, for stupid Greeks.
First time i heard it from Minister Of Affairs, Mpakogiani. This
is a diplomatic term, double-faced and for double usage. With
this term you can keep intact your inner intentions without to
provoke the Greek Patriorism, while in parallel you allowed to
leave a wide open "historical window" for our north neighbours
for their own right to self-determine them selves, without

altering the name that they have choose by purpose.
Yes Historically, geographically Alexander's The Great Makedonia,
was far to the North till present Serbia. So if someone wants to
determine a new state inside the historically borders of this
region, only Makedonia will find and in Makedonia will conclude
as a geographical name. So anyone that uses this term right now
in the pre-election period, something else has in mind for us to
believe inside the country (till we vote him) and something else
is promising or wants to give to others outside the country. In both
cases he is a liar and he is trying to keeping it secret from us.

Αναρτήθηκε απο SeeGreek

 

 

http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9169.html

Κασιδιάρης σε Καψή: Ο Μπόμπολας σε πληρώνει να τρομοκρατείς τον κόσμο[βίντεο]

Σφοδρή λεκτική επίθεση του εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, στον δημοσιογράφο Μανώλη Καψή, χθες το βράδυ κατά την διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής στο MEGA.

O Hλίας Κασιδιάρης χαρακτήρισε τον Μανώλη...
Καψή «μαθητευόμενο μάγο» και «υπάλληλο του Μπόμπολα» από τον οποίο όπως είπε «πληρώνεται για να τρομοκρατεί τον κοσμο.»!

phg;h

http://anti-ntp.blogspot.gr/2012/06/blog-post_987.html

Έρχονται ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα

«Σε αχαρτογράφητα νερά εισέρχεται πλέον το ελληνικό εμπόριο, μετά και την απόφαση του πολυεθνικού ομίλου Euler Hermes να διακόψει την ασφάλιση των πιστώσεων των εξαγωγών προς την Ελλάδα» αναφέρει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ). Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ μετά την απόφαση και ...
δεύτερου μεγάλου ομίλου εξαγωγικών πιστώσεων να προχωρήσει σε διακοπή των ασφαλίσεων των πιστώσεων προς τη χώρα μας είναι πλέον ορατός είναι ο κίνδυνος ελλείψεων στην αγορά και αυξήσεων στις τιμές βασικών εισαγόμενων ειδών. Περίπου 200.000 μικροεισαγωγικές επιχειρήσεις αδυνατούν, ήδη, να ανταπεξέλθουν στις νέες οικονομικές απαιτήσεις, εξαιτίας, αφενός μεν της διακοπής ασφαλιστικής κάλυψης φορτίων προς την Ελλάδα αφετέρου δε, εξαιτίας της μείωσης των ορίων της ασφάλισης των πιστώσεων από το εξωτερικό. Κάτι τέτοιο θα αναγκάσει τις ελληνικές εταιρίες να «σπάσουν» τις παραγγελίες τους στο όριο της επιτρεπτής πίστωσης, με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα μεταφορικά τους έξοδα, αναφέρει η ΕΣΕΕ, προσθέτοντας ότι « οι εισαγωγές πρώτων υλών, μηχανημάτων και γενικότερα των εμπορευμάτων καθίστανται εξαιρετικά δυσχερείς, αφού οι εισαγωγείς θα πρέπει να προεξοφλούν εις ολόκληρο και μάλιστα τοις μετρητοίς, τις παραγγελίες τους». Η εξέλιξη αυτή για το εμπόριο αλλά και για την εγχώρια βιομηχανία-βιοτεχνία, κρίνεται ως εξαιρετικά ανησυχητική. Η αξία των εισαγωγών των αγαθών στη χώρα για το 2011 ανήλθε σε 54,3 δισ. ευρώ, ενώ μετά τη διακοπή κάλυψης από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες εκτιμάται πως θα απαιτηθούν περίπου 20 δισ ευρώ μετρητά για την προμήθεια της ελληνικής αγοράς με πρώτες ύλες, καύσιμα, φάρμακα και άλλα αγαθά. «Εάν επιβεβαιωθούν αυτές οι εκτιμήσεις, τότε αναμένονται περαιτέρω αυξήσεις σε βιομηχανικά προϊόντα, καύσιμα, τρόφιμα, φάρμακα κ.λπ., ενώ ο κίνδυνος κατάρρευσης της εγχώριας αγοράς και δημιουργίας ελλείψεων στα ράφια είναι άμεσα ορατός» αναφέρει η ΕΣΕΕ. Οι έμποροι υπενθυμίζουν ότι η εξέλιξη αυτή έρχεται να προστεθεί στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα, δηλαδή ότι έχει ουσιαστικά διακοπεί η χορήγηση εγγυητικών επιστολών από ελληνικές τράπεζες, ακόμα και από τις μεγαλύτερες, αφού η έλλειψη εμπιστοσύνης από τις αγορές του εξωτερικού τις καθιστά ουσιαστικά άκυρες. Επιπλέον οι επιχειρηματίες αντιμετωπίζουν ήδη τη διακοπή ασφαλιστικής κάλυψης φορτίων προς την Ελλάδα και τη μείωση των ορίων της ασφάλισης των πιστώσεων από το εξωτερικό. «Όποιες ελπίδες, τέλος, για διαλλακτικότητα την ύστατη στιγμή από την πλευρά των προμηθευτών διαψεύδονται κατηγορηματικά, αφού οι οίκοι του εξωτερικού ζητούν από τους Έλληνες εξαγωγείς ρήτρες καλής εκτέλεσης των παραγγελιών τους, ενώ αρκετοί, με ευγενικές επιστολές, ζητούν την αναστολή της συνεργασίας τους με ελληνικές επιχειρήσεις μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση και να ξεκαθαρίσει το τοπίο» καταλήγει η ΕΣΕΕ. 

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9398.html

Ὅσο καὶ νὰ τὴν πολεμήσετε, ἡ ἀλήθεια θὰ σᾶς κυνηγᾶ!

Ενώ η Ολυμπιακή επιτροπή του Λονδίνου,ματαίωσε την συμμετοχή της τριήρους «Ολυμπιάς»,που θα μετέφερε την Ολυμπιακή φλόγα ,μέσω Τάμεση στο Ολυμπιακό στάδιο,με την γελοία δικαιολογία της ασφάλειας των θεατών στις όχθες του ποταμού, λόγω υψηλού αριθμού προσελεύσεως κόσμου,ένα άλλο καράβι Φοινικικής προέλευσης,θα κάνει την εμφάνιση του στην πρωτεύουσα του Λονδίνου.

 Πρόκειται για την παγκόσμια πρεμιέρα της έκθεσης«Οι Φοίνικες: Οι  μεγαλύτεροι αρχαίοι Ναυτικοί» στο Saint Katharine Docks.

Στην έκθεση αυτη,το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει από κοντά,ένα αυθεντικό αντίγραφο από φοινικικό πλοίο του 600π.Χ .

πλοίο Θήρας 1500-1700 π.Χ

Αλλά για μια στιγμή,γιατί κάτι δεν πάει καλά εδώ…

Φοίνικες οι μεγαλύτεροι αρχαίοι ναυτικοί;; Από το 600 π.χ όργωναν την Μεσόγειο;;

χμμ….σοβαρολογείτε Αγγλάκια; Θέλετε και τα λέτε αυτά ή σας ξεφεύγουν;

Ποιοί Φοίνικες;;

Η Ελλάδα έχει από το  7000 π.Χ καταγεγραμμένη ναυτική ιστορία!!

Αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι στο Αιγαίο κυκλοφορούσαν οι πρώτες μορφές πλοίων από τότε!!.

Οι πρώτοι γνωστοί που εμφανίζονται είναι οι Κυκλαδίτες (3000 – 2000 π.Χ.) οι οποίοι όμως δίνουν την θέση τους στους Κρήτες της Μινωικής περιόδου που είχαν ένα ναυτικό στην βάση του κράτος (1700-1450 π.Χ.) και κατόπιν  παρουσιάζονται οι Μυκηναίοι που και αυτοί δρούσαν σε όλη την γνωστή ανατολική Μεσόγειο.

Σε αυτή την εποχή αναφέρονται η Αργοναυτική εκστρατεία αλλά και ο Τρωικός πόλεμος,για να μην πούμε ότι   ο Τρωικός πόλεμος είναι  αρκετά παλαιότερος,άρα μπορεί να πάει και πιο πίσω η ιστορία της Ελλάδας με την ναυτιλία!
Μετά τον ένατο αιώνα παρουσιάζονται δυναμικά στον θαλάσσιο χώρο και η Κόρινθος, η Αίγινα, η Σάμος, η Κέρκυρα, οι Συρακούσες και άλλες μικρότερες πόλεις. Αρκετά αργότερα τον έκτο αιώνα π.Χ. οι Αθηναίοι δημιουργούν στόλο και κυριαρχούν με την σειρά τους για λίγο στον χώρο.
Αλλά πόσο μακριά πήγαν οι Ελληνες ναυτικοί,πέρα από την Μεσόγειο;

πενηντάκοπος,
τυπικό πλοίο της εποχής του Ομήρου

Εχετε ακούσει κάτι για τις Ηράκλειες στήλες,στο Γιβλαρτάρ που αποτελούσαν πέρασμα στον Ατλαντικό από την Μεσόγειο και όχι όριο; Για την ιστορία να πούμε πως ήταν δύο πύργοι που λειτουργούσαν σαν φάροι και μάλιστα πολύ παλιώτεροι από τον φάρο της Αλεξάνδρειας,που έκαναν πιο εύκολο το πέρασμα των πλοίων στον Ατλαντικό,που αμέσως αυτό συνεπάγεται πως κάποιοι ταξίδευαν σε όλο τον κόσμο,όταν αιώνες αργότερα κάποιοι άλλοι ψάχνονταν να βρούν αν η γη είναι επίπεδη ή γυρίζει!
Οι κάτοικοι της Λισσαβόνας μάλιστα, υποστηρίζουν πάντα πως η πόλη τους ιδρύθηκε από τον Οδυσσέα !!

Εχετε ακούσει μήπως για τους Αραουκάνους,φυλή της Χιλής,που επιμένουν με αποδείξεις πως είναι απόγονοι των αρχαίων Σπαρτιατών;

(«Η Ελληνική καταγωγή των Αραουκανών της Χιλής» του Λόνκο Κιλαπάν από τις εκδόσεις Ηλιοδρόμιον 

«Οι Σπαρτιάτες της Χιλής» από τις εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις)

Για την επαρχία ‘‘Γιουνάν»  της Κίνας,που προέρχεται από την Ελληνική λέξη «Ίωνας»;
Ωνάσης στην Τουρκική γλώσσα εξακολουθεί να σημαίνει Ίωνας, Μικράσιατης, ο κάτοικος των Ιωνικών παραλίων.
 

Για τους  Μάγια,που έχουν τόσες λέξεις Αρκαδικής, Αιολικής και Δωρικής διαλέκτου στην γλώσσα τους αλλά και τόσα πολιτισμικά στοιχεία που μοιάζουν Ελληνικά, ώστε να αναρωτιόμαστε αν όχι για την καταγωγή τους, τουλάχιστον για τον τρόπο που απέκτησαν όλα αυτά τα στοιχεία;; 

Ολα αυτά,πως έγιναν αν οι Φοίνικες ήσαν οι αρχαιότεροι ναυτικοί στον κόσμο από το 600 π.Χ ΜΟΛΙΣ;;

Κρυφτείτε πίσω από το δάχτυλό σας όσο θέλετε…
Από την αλήθεια όμως,δεν μπορείτε να ξεφύγετε!
Και η αλήθεια είναι,ότι όσο και να θέλετε να αποδομήσετε την ιστορία αυτής εδώ της χώρας,πάντα ΕΔΩ,σε αυτά τα χώματα τα Ελληνικά,θα έρχεστε να παίρνετε την φλόγα του Ελληνισμού και θα την μεταφέρετε στην δικές σας πατρίδες.

Η αλήθεια είναι…ότι η αλήθεια ΜΑΣ,βρίσκεται μέσα στο Βρετανικό  μουσείο ΣΑΣ….και το ξέρετε! 

ΥΓ.Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι πρέπει να πούμε,πως μπορεί οι Ελληνες να ήμασταν μια πανάρχαια ναυτική δύναμη και να είμαστε ακόμη η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη του κόσμου,αλλά υπάρχουν μελέτες Ελλήνων επιστημόνων,που αποδεικνύουν πως η ενασχόληση του ανθρώπου με την θάλασσα και τα ταξίδια,πάνε εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πίσω,πριν ακόμα την εμφάνιση του ανθρώπου με την σημερινή του μορφή (homo sapiens)
 
Πατήστε στην εικόνα για λεπτομέριες.

 

Μαρία Τριανταφύλλου.

 filonoi.gr

 

 

http://logioshermes.blogspot.gr/2012/06/blog-post_02.html

Οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε είναι ''ψεύτικο'' | Οι λειτουργίες που μας ''κάνουν ανθρώπους''

Η σύγχρονη νευροφυσιολογία μελετώντας τον εγκέφαλο, αποδεικνύει πως οτιδήποτε  αντιλαμβανόμαστε είναι ψεύτικο και δεν αντιστοιχεί στα ενεργειακά ερεθίσματα τα οποία λαμβάνουμε. Ο,τι αντιλαμβανόμαστε είναι αποτέλεσμα του dna μας - της δομής του εγκεφάλου μας.

Όπως γνωρίζουμε μέσω της επιστήμης της νευροφυσιολογίας, «μορφές και σχήματα τα οποία εξελίσσονται σε χώρους περισσοτέρων των τριών διαστάσεων, ακόμα και αν περιγράφονται από την Ευκλείδεια Γεωμετρία, δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Όμως, σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, το Σύμπαν μας είναι τεσσάρων διαστάσεων και δεν περιγράφεται από την Ευκλείδεια γεωμετρία. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε τίποτα μέσα σε αυτό. Τι είναι λοιπόν αυτό που αντιλαμβανόμαστε μέσω των αισθήσεών μας σαν πραγματικότητα;

Σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, η αισθητή συμπαντική πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά «η προβολή (το είδωλο, το καθρέφτισμα) όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο μη Ευκλείδειο και αθέατο Σύμπαν πάνω σε έναν ψεύτικο τρισδιάστατο και Ευκλείδειο χώρο που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας». Το χώρο αυτό η θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει χώρο Minkowski. Τα παράδοξα φαινόμενα της θεωρίας της Σχετικότητας (διαστολές και συστολές του χρόνου, του μήκους, της μάζας κ.λπ.), καθώς και όλες οι περίεργες μετρήσεις, δεν γίνονται μέσα στο πραγματικό Σύμπαν, άρα δεν το περιγράφουν. Τα σχετικιστικά γεγονότα, οι μορφές και τα σχήματα του κόσμου που μας περιβάλλει, είναι οι προβολές του, οι παραμορφωμένες εικόνες του, πάνω σε έναν ψεύτικο ευκλείδειο χώρο που κατασκευάζει η φυσιολογία μας μέσω του εγκεφάλου μας.

Σύγχρονες απόψεις για την αντίληψη

Αντίληψη είναι η διαδικασία μέσω της οποίας επιλέγουμε, προσλαμβάνουμε, οργανώνουμε  και αναγνωρίζουμε τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος ώστε να τα συνδέσουμε με νόημα και σημασία. Οταν βλέπουμε ένα ανθισμένο δέντρο δεχόμαστε ηλεκτρομαγνητικά κύματα διαφόρων συχνοτήτων. 

Μήπως βλέπουμε αυτά τα κύματα; 

Μάλλον όχι. Αντιλαμβανόμαστε όμως μια πανδαισία χρωμάτων. Μήπως βλέπουμε τα μόρια των ουσιών που ξεχύνονται από τα άνθη;  Όχι,  αντιλαμβανόμαστε όμως τα ενεργητικά και τερψίθυμα αρώματά τους.  Δηλαδή οι αντιλήψεις δεν είναι άμεσες καταγραφές του κόσμου,  αλλά δημιουργούνται εσωτερικά σύμφωνα με εγγενείς κανόνες και περιορισμούς που επιβάλλονται από τις ικανότητες του νευρικού συστήματος.

Το αισθητηριακό σύστημα της όρασης  

Η όραση αντιδρά στο ερέθισμα φως,  δηλαδή μια ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία εύρος 10–14 νμ(νανόμετρο)  κοσμικές ακτίνες,  έως 10-11νμ. Το οπτικό μας σύστημα μετατρέπει το μήκος κύματος του φωτός σε χρώμα.  Εύρος ορατού φάσματος 390 – 700 νμ.

Το ανθρώπινο οπτικό σύστημα αποτελείται από δύο οφθαλμούς,  διάφορες περιοχές του εγκεφάλου και τις οδούς που τα ενώνουν.  Τα βασικά ανατομικά στοιχεία του οφθαλμού είναι: ο κερατοειδής χιτώνας, η κόρη, ο κρυσταλλοειδής φακός και ο αμφιβληστροειδής που περιέχει δύο ειδών υποδοχείς: α) τα ραβδία περίπου 120 εκατομμύρια εξωτερικά ευαίσθητα στο φως,  άρα η κίνηση στην περιφέρεια της όρασης ανιχνεύεται γρήγορα. Δεν αναγνωρίζουν τα χρώματα. β) τα κωνία περίπου 6 εκατομμύρια με τα οποία βλέπουμε τα χρώματα διότι υπάρχουν τριών ειδών κωνία. Τα ερεθίσματα από τους οπτικούς υποδοχείς περνούν κατά μήκους του οπτικού νεύρου στο οπτικό χίασμα και στη συνέχεια το κάθε ήμισυ του αμφιβληστροειδούς  περνά στην αντίθετη πλευρά του εγκεφάλου.

Στο εγκεφαλικό πλοίο υπάρχουν περιοχές που είναι υπεύθυνες για μερικά χαρακτηριστικά των οπτικών πληροφοριών. Οι V1 και V2 ευθύνονται για το χρώμα και τη μορφή,  η V4  ευθύνεται για το χρώμα και τον προσανατολισμό.  Η V3  είναι υπεύθυνη για τα σχήματα και τις μορφές ενώ η V5  είναι υπεύθυνη για την κίνηση. 

Οι νομπελίστες D. Hybel  και Th. Wiesel  ύστερα από έρευνες σε γάτες και πιθήκους, ανακάλυψαν ότι ορισμένα κύτταρα προοδευτικά εξειδικεύονται ώστε να  ανιχνεύουν και να εντοπίζουν τα χαρακτηριστικά των αντικειμένων.  Τα κύτταρα ονομάζονται ανιχνευτές χαρακτηριστικών (features detectors). Οι ανιχνευτές χαρακτηριστικών αντιδρούν καλύτερα σε ορισμένα γραμμικά χαρακτηριστικά των οπτικών αντικειμένων,  π.χ.  συγκεκριμένο προσανατολισμό κατεύθυνσης, στην κίνηση, στο φως, στα περιγράμματα, στις κλίσεις των γραμμών, στις γωνίες,  κλπ.  Αυτή η πολυσύνθετη λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων παρέχει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να εντοπίζει και να αναλύει τα προσδιοριστικά χαρακτηριστικά των αντικειμένων και να σχηματίζει μια ενιαία και ολοκληρωμένη αντίληψη.  Αυτό που παραμένει αδιερεύνητο σε νευροβιολογικό επίπεδο είναι το πρόβλημα της σύνδεσης,  δηλαδή πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος συνδέει και συναρμολογεί τα επιμέρους δομικά στοιχεία του οπτικού ερεθίσματος για να προκύψει ενιαία, ολοκληρωμένη και ενσυνείδητη αντίληψη (Kandel, 2000). 

Στη σύγχρονη Γνωστική Ψυχολογία χρησιμοποιούνται δυο μοντέλα περιγραφής των γνωστικών λειτουργιών που πραγματοποιούνται κατά την επεξεργασία των πληροφοριακών ερεθισμάτων. Η «από κάτω προς τα πάνω» (Bottom-up processing) διαδικασία,  κατά την οποία η αντίληψη σχηματίζεται και εξαρτάται από τα πληροφοριακά ερεθίσματα που διεγείρουν τα αισθητήρια όργανα.  Η «από πάνω προς τα κάτω» (Top-down processing) διαδικασία κατά την οποία η αντίληψη σχηματίζεται και εξαρτάται από τις γνώσεις που έχουμε καταχωρημένες στη μνήμη μας (Martin 1998, Eysenk & Keane, 2000). 

Νευροφυσιολογικές και ψυχοφυσικές έρευνες έχουν δείξει ότι από τη στιγμή της λήψης του οπτικού μηνύματος από την κόρη του ματιού ως το τελικό στάδιο της αντιληπτικής διαδικασίας, μεσολαβεί σημαντική ασυνείδητη διαδικασία. Συμπερασματικά, στην οπτική αντίληψη προσδίδονται υποκειμενικά χαρακτηριστικά.

Συναισθησία

Το γεγονός του ό,τι αντιλαμβανόμαστε είναι συνέπεια της δομής του εγκεφάλου μας, διαπιστώνεται και από το φαινόμενο της συναισθησίας. Ως συναισθησία περιγράφεται η ιδιοτητα κάποιων ατομων να αντιλαμβάνονται ερεθίσματα που κανονικά ανήκουν σε μια αίσθηση, μέσω κάποιας άλλης. Το πιο κοινο παράδειγμα συναισθησίας είναι η αντιστοίχηση αριθμων με χρωματα. Η διασταύρωση αυτή των αισθήσεων σε άτομα που έχουν πολύ ανεπτυγμένη αυτή την ιδιαιτεροτητα, αποτελεί τον φυσικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, όπου ένας ήχος έχει χρώμα ή εικονα. Η συναισθησία ομως μπορεί να αντιστοιχεί και στην περιγραφή που δίνει κανείς, της αίσθησης που προκαλεί μια εικονα ή ένας ήχος, μια μυρωδιά ή μια γεύση, βάσει των ιδιοτήτων τους.

Για παράδειγμα περιγράφουμε ένα χρώμα ως 'ζεστό' ή 'ψυχρο', μια μυρωδιά 'γλυκιά', έναν ήχο 'οξύ' ή 'γλυκό', μια γεύση 'απαλή' και μια φωνή 'μεταλλική'. Αυτού του είδους οι περιγραφές συνδέονται με τη χρήση της γλώσσας, είτε γραπτά (εικονα) είτε προφορικά (ήχος). 

Καθώς η γλώσσα έχει έντονα συμβολικά χαρακτηριστικά, συνειρμικά, μέσω των λέξεων αποδίδεται ο συμβολικός αυτός χαρακτήρας και στις έννοιες τις οποίες περιγράφουν. Πολλές φορές διαπιστώνεται ότι παρόμοιες περιγραφές χρησιμοποιούνται για την ίδια ιδιότητα απο ένα μεγαλύτερο σύνολο ανθρώπων, στοιχείο που δίνει ίσως και έναν πολιτιστικό χαρακτήρα στο φαινόμενο αυτο. Πολλοί καλλιτέχνες και μουσικοί έχουν δημιουργήσει έργα με έντονα συναισθητικά χαρακτηριστικά. Η συναίσθηση, ως επέκταση της χρήση της γλώσσας, στην αρχιτεκτονική σχετίζεται με την κατασκευή μιας διήγησης που περιγράφει το χώρο ενός 'σεναρίου' που μπορεί να υποβάλει συγκεκριμένους τρόπους στη χρήση του, ή να προκαλέσει μια αλληλουχία συνειρμών στο χρήστη, εντείνοντας έτσι τη αισθητηριακή βίωση του χώρου. Επίσης η χρήση της μουσικής στην αρχιτεκτονική δίνει μια συναισθητική διάσταση στην πρόσληψή της απο τον δημιουργο αλλά και απο τον χρήστη.

Η διερεύνηση των λειτουργιών που μας «κάνουν ανθρώπους»

Συμφωνώντας με τον φιλόσοφο John Searle μπορώ να πω ότι το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται με αυτό το σύντομο αφιέρωμα είναι: Πώς γίνεται ένας κόσμος που έχει δημιουργηθεί από απλά συστήματα όπως τα άτομα και τα μόρια- να παράγει νοητικές λειτουργίες, οι οποίες περιέχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που φαίνεται να είναι ασυμβίβαστα με την υλική υπόστασητου σύμπαντος,χαρακτηριστικά όπως είναι η συνείδηση,η προθετικότητα,ηυποκειμενικότητα,η νοητική αιτιότητα; Με άλλα λόγια, ποια είναι η σχέση του νου του ανθρώπου με το υπόλοιπο σύμπαν;

Πανάρχαιο ερώτημα που αποπειράθηκαν να απαντήσουν όλες οι θρησκείες, οι διάφορες φιλοσοφικές σχολές αλλά και οι επιστήμες, ιδίως ο επιστημονικός εκείνος χώρος που σήμερα ονομάζεται Νευροεπιστήμη. 

Στην αρχαία Ελλάδα, ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ. ο προσωκρατικός φιλόσοφος Αλκμαίων υποστήριξε ότι ο εγκέφαλος ήταν το κέντρο των αισθήσεων, της κίνησης και της σκέψης, άποψη που υποστηρίχτηκε τον 4ο αιώνα από τους ιπποκρατικούς συγγραφείς. Στον 2ο αιώνα π.Χ. οι Αλεξανδρινοί ανατόμοι Ηρόφιλος και Ερασίστρατος πραγματοποίησαν συστηματικές μελέτες της ανατομίας του εγκεφάλου και διατύπωσαν υποθέσεις για τον ρόλο που παίζει ο εγκέφαλος στη συμπεριφορά. Αυτή η πορεία φτάνει στην κορυφαία της στιγμή με τον Γαληνό ο οποίος πραγματοποίησε πολλές ανατομικές και λειτουργικές μελέτες του εγκεφάλου. 

Ανακόπτεται, όμως, κατά τη διάρκεια των αιώνων της θρησκείας μέχρι τον 16ο αιώνα, όταν αυτή η μεγάλη μορφή, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, στρέφει το ενδιαφέρον του στον εγκέφαλο, ανατέμνονταςόχι βέβαια χωρίς κόστος- εγκεφάλους βοδιού. Εκτοτε, η μελέτη του εγκεφάλου και του νου ήταν μία συνεχής προσπάθεια κατανόησης της φύσης του ανθρώπου με τρόπους διάφορους από αυτούς που πρέσβευαν και πρεσβεύουν στο βασίλειο των δεισιδαιμονιών και των θεών. 

Τoν επόμενο αιώνα ο Καρτέσιος διατυπώνει τη θεωρία τού «αλληλεπιδρώντος δυϊσμού». Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι η διατύπωση της θεωρίας αυτής απελευθέρωσε την επιστήμη από τη θρησκεία περιορίζοντας, έτσι, τον ανορθολογισμό. Από την άλλη όμως πλευρά, η άποψη του Καρτέσιου ότι κάθε ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της ανθρώπινης συμπεριφοράς πραγματώνεται από ένα «πνευματικό κάτι», τη νοούσα ουσία, που βρίσκεται έξω από τη μέθοδο και τους κανόνες της επιστημονικής έρευνας, οδήγησε στον περιορισμό της μελέτης του νου στον χώρο της φιλοσοφίας. 

Ήδη από την εποχή του Καρτέσιου υπήρξαν και διαφορετικές φωνές, όπως αυτή του γιατρού Τhomas Willis. Ο Willis ήταν καθηγητής της Φυσικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το 1660, μετά την επάνοδο στην εξουσία του Καρόλου Β΄, αρνήθηκε να μετακομίσει στο Λονδίνο και να συμμετάσχει στην ίδρυση της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών. Η συγκεκριμένη στάση του έδωσε πολύ μεγάλη δύναμη στην Οξφόρδη και έτσι, έναν χρόνο αργότερα, κατάφερε να εγκαταλείψει την υποχρεωτική μέχρι τότε διδασκαλία του Αριστοτέλη και άρχισε να ανατέμνει εγκεφάλους ζώων και νεκρών ανθρώπων. Το 1664 ο Willis δημοσίευσε το περίφημο βιβλίο του «Cerebri Αnatome» («Ανατομία των Εγκεφαλικών Ημισφαιρίων»). Εκεί ο Willis υποστηρίζει ότι η αντίληψη, η μνήμη,η ευφυΐα και όλες οι βουλητικές λειτουργίες διεξάγονται στα εγκεφαλικά ημισφαίρια. 

Το «Cerebri Αnatome» διδασκόταν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, τον αιώνα που τέθηκαν οι βάσεις για τη σύγχρονη νευροεπιστημονική έρευνα. Κατ΄ αρχήν ο Δαρβίνος, υποστηρίζοντας ότι η συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας εξελικτικής διαδικασίας, ιδίως με το βιβλίο του « Τhe expression of the Εmotions in Μan and Αnimals» (1872), έβαλε την ψυχολογία στον χώρο της πειραματικής έρευνας, γεγονός που επισφραγίζεται με την ίδρυση το 1878 του Εργαστηρίου Πειραματικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ηarvard από τον William James, αδελφό του συγγραφέα Ηenry James. Εχει λεχθεί ότι ο William James είναι ο Καρτέσιος του 20ού αιώνα όχι μόνο διότι απάλλαξε την ψυχολογία από τη φιλοσοφία, αλλά και διότι έθεσε θεμελιώδη ερωτήματα, όπως αυτά που σχετίζονται με τη φύση της συνείδησης. Ερωτήματα, η απάντηση στα οποία αναζητείται τον 21ο αιώνα. 

Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα οι Ρierre-Ρaul Βroca και Κarl Wernicke εντοπίζουν, έπειτα από μελέτη του εγκεφάλου ασθενών που έπασχαν από αφασία, δύο περιοχές του λόγου με διαφορετική εντόπιση και διαφορετική λειτουργία. Ο πρώτος διατύπωσε για πρώτη φορά, το 1861, μία από τις βασικές αρχές της εγκεφαλικής λειτουργίας: «Μιλάμε με το αριστερό ημισφαίριο» («Νous parlons avec l΄ hemisph re gauche»). Ο δεύτερος, τοποθετώντας την αρχή της εντοπισμένης λειτουργίας σε ένα συνδεσμολογικό πλαίσιο, εκτιμούσε, σε βιβλίο που εξέδωσε το 1876, ότι διαφορετικά στοιχεία μιας περίπλοκης συμπεριφοράς, όπως είναι ο λόγος, υφίστανται επεξεργασία σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται μεταξύ τους. Προώθησε έτσι τα πρώτα στοιχεία για την ιδέα της κατανεμημένης επεξεργασίας, που αποτελεί πλέον κεντρικό σημείο της θεώρησης που έχουμε σήμερα για τη λειτουργία του εγκεφάλου. Την ανατομική βάση αυτής της σύνδεσης των περιοχών του εγκεφάλου θα τη δώσει λίγα χρόνια αργότερα ο Ισπανός ιστολόγος Santiago Ramon Υ Cajal. Ο Cajal δημοσιεύει το 1888 θαυμάσιες ιστολογικές εικόνες του εγκεφάλου, όπως τις έβλεπε στο μικροσκόπιο, κάνοντας παράλληλα την εξής παρατήρηση: « Η μόνη άποψη που βρίσκεται σε αρμονία με τα δεδομένα μου είναι ότι τα νευρικά κύτταρα είναι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και ότι η επέκταση της νευρικής δράσης γίνεται με επαφές στο επίπεδο ορισμένων συσκευών ή διατάξεων σύνδεσης». Οι δομές αυτές που χωρίζουν και παράλληλα συνδέουν τα νευρικά κύτταρα θα ονομασθούν «συνάψεις» από έναν από τους θεμελιωτές της σύγχρονης νευροφυσιολογίας, τον Charles Sherrington. 

Σήμερα κανείς, ίσως, δεν αμφιβάλλει για την ύπαρξη των συνάψεων, οι δε γνώσεις μας για τη λειτουργία τους είναι εντυπωσιακές. Εκείνα τα χρόνια όμως, και για περίπου μισόν αιώνα, η διαμάχη για το αν υπάρχουν ή όχι συνάψεις ήταν πολύ έντονη. Παρ΄ όλον ότι και η συναπτική και η θεωρία εντοπισμού των λειτουργιών του εγκεφάλου επιβεβαιώνονταν συνεχώς από νέα δεδομένα, εντούτοις και οι δύο δέχθηκαν έντονη πολεμική. Ο ανορθολογισμός έχει πάντα τους τρόπους του να διεισδύει ακόμη και στον χώρο της επιστήμης. 

Ωστόσο, παρά τις όποιες αντιφάσεις, το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα χαρακτηρίζεται η εξαιρετική ανάπτυξη των επιστημών του νευρικού συστήματος και των γνώσεων για τη λειτουργία του εγκεφάλου,όπως επίσης και η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών λειτουργικής απεικόνισης του εγκεφάλου,έδωσαν τη δυνατότητα να τεθούν (ή να ξανατεθούν) επί τάπητος από την αρχή μιας διαδικασίας, η οποία στον επόμενο αιώνα γίνεται εκρηκτική. Μεγάλος αριθμός επιστημών ασχολείται με τη λειτουργία των νευρικών κυττάρων, την μεταξύ τους επικοινωνία, τη λειτουργία του εγκεφάλου και της συμπεριφοράς, των λειτουργιών του νου, των ψυχικών λειτουργιών. Αναφέρω μερικές από αυτές: νευροφυσιολογία, νευροχημεία, νευροφαρμακολογία, μοριακή και κυτταρική βιολογία, νευρολογία, ψυχιατρική, ψυχολογία, ψυχανάλυση, ηθολογία, επιστήμη των υπολογιστών, γλωσσολογία, επιστήμες της εκπαίδευσης κ.λπ. Η κατανόηση της λειτουργίας των συνάψεων και η ανακάλυψη των νευροδιαβιβαστικών ουσιών, που αποτελούν το μέσον επικοινωνίας των νευρικών κυττάρων στο επίπεδο της σύναψης, έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε βασικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας του φυσιολογικού και του πάσχοντος εγκεφάλου. Τούτο έχει ως συνέπεια τη δημιουργία όλο και καλύτερων φαρμάκων για την αντιμετώπιση των ψυχικών και νευρολογικών παθήσεων. Η απο-ασυλοποίηση των ψυχικά πασχόντων δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς τη βοήθεια των ψυχοφαρμάκων. 

Ειδικά, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η εξαιρετική ανάπτυξη των επιστημών του νευρικού συστήματος και των γνώσεων για τη λειτουργία του εγκεφάλου, όπως επίσης και η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών λειτουργικής απεικόνισης του εγκεφάλου, έδωσαν τη δυνατότητα να τεθούν (ή να ξανατεθούν) επί τάπητος ερωτήματα τα οποία πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν δυνατόν να συζητηθούν. Οπως πώς δημιουργούνται τα συναισθήματα, τι είναι η συνείδηση, ποια είναι η νευροβιολογική βάση της δημιουργικότητας κ.λπ. Δηλαδή δίνεται η δυνατότητα να διερευνηθούν όλες εκείνες οι λειτουργίες που μας «κάνουν ανθρώπους» και οδήγησαν στη δημιουργία του πολιτισμού. Οι νευροεπιστήμονες που συμμετέχουν σε αυτό το σύντομο αφιέρωμα θα μας δώσουν τη δική τους άποψη για αυτή την περιπέτεια του ανθρώπινου νου. 

Πέντε ειδικοί απαντούν σε τρία κρίσιμα ερωτήματα

Η ταχύτατη πρόοδος στις επιστήμες του εγκεφάλου εμπνέει αισιοδοξία

1. Ποιο είναι το κεντρικό ερώτημα που προσπαθείτε να προσεγγίσετε με την έρευνά σας;


2. Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι πλέον ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις που έχουν προέλθει από την έρευνα για τον εγκέφαλο τα τελευταία 20 χρόνια; Αν θα θέλατε να μπείτε στην περιπέτεια της πρόβλεψης, ποιες είναι οι πλέον ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις που θα προσδοκούσατε να προέλθουν από τη νευροεπιστημονική έρευνα τα επόμενα 30 χρόνια;


3. Υπάρχουν, κατά τη γνώμη σας, ευρήματα τα οποία έχουν προκύψει από τον χώρο των νευροεπιστημών τα οποία συγκρούονται με τη διαισθητική αντίληψη που έχουμε για τη φύση του ανθρώπου, τον νου, τον τρόπο σκέψης, τα συναισθήματα;




Lloyd Greene, Καθηγητής Παθολογίας και Κυτταρολογίας στο Columbia University, Νεα Υόρκη 

1. Η έρευνά μας επιχειρεί να απαντήσει σε δύο κυρίως ερωτήσεις: Πρώτον, ποια είναι τα χημικά μηνύματα και οι μηχανισμοί που ρυθμίζουν τη διαφοροποίηση των πολλαπλασιαζόμενων πρόδρομων κυττάρων σε νευρικά κύτταρα; Δεύτερον, ποιοι είναι οι μηχανισμοί που κατευθύνουν τον θάνατο νευρικών κυττάρων που επέρχεται φυσιολογικά κατά την ανάπτυξη, καθώς επίσης και τον κυτταρικό θάνατο κατά τις διάφορες παθολογικές καταστάσεις, όπως είναι τα εκφυλιστικά νοσήματα, τα εγκεφαλικά επεισόδια και οι τραυματισμοί του εγκεφάλου; Τελικός στόχος είναι η ανακάλυψη θεραπευτικών μεθόδων για την αποφυγή της εκφύλισης των νευρικών κυττάρων σε παθολογικές καταστάσεις.

2. Κατά τη γνώμη μου, στις πρόσφατες σημαντικές ανακαλύψεις περιλαμβάνονται: α) Η κατανόηση, σε ένα πρώτο επίπεδο, της μοριακής βάσης των πλαστικών αλλαγών που υφίσταται ο εγκέφαλος και των μηχανισμών της μνήμης. β) Ο εντοπισμός γενετικών μεταλλάξεων που προκαλούν εκφυλιστικές νόσους του εγκεφάλου. γ) Η ανάπτυξη της τεχνολογίας που μας επιτρέπει να μελετάμε τη λειτουργία του εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο και ενώ επιτελεί συγκεκριμένες λειτουργίες (brain imaging) και οι πληροφορίες που προέκυψαν από τη χρήση αυτών των τεχνικών. δ) Η ανακάλυψη ότι νέα νευρικά κύτταρα είναι δυνατόν να δημιουργηθούν και στον εγκέφαλο του ενηλίκου. ε) Η κατανόηση των μηχανισμών που ελέγχουν τις συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου. στ) Η κατ΄ αρχήν εντόπιση γονιδίων τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στις εξελικτικές διαδικασίες που οδήγησαν στη δημιουργία του εγκεφάλου του ανθρώπου και στην ανάδυση της ομιλίας. ζ) Η ανακάλυψη ότι η τοπική σύνθεση πρωτεϊνών στις αποφυάδες των νευρικών κυττάρων παίζει κύριο λειτουργικό ρόλο. η) Η ανακάλυψη των μοριακών φαινομένων που σχετίζονται με τη μετάδοση της νευρικής πληροφορίας.

Οι ανακαλύψεις που μπορεί να συμβούν τα επόμενα 30 χρόνια είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν: α) Την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών εναπόθεσης και ανάκλησης της μνήμης. β) Την εις βάθος κατανόηση της φύσης της συνείδησης. γ) Την ανακάλυψη της μοριακής βάσης των ψυχιατρικών νόσων και την ανάπτυξη νέων τρόπων θεραπείας τους. δ) Την ανάπτυξη αποτελεσματικών τρόπων ρύθμισης της έκφρασης γονιδίων στον εγκέφαλο που θα δώσουν τη δυνατότητα της γονιδιακής αντιμετώπισης πολλών νόσων του εγκεφάλου. ε) Το σπάσιμο του κώδικα που ελέγχει τη δημιουργία των διαφόρων μορφών νευρικών κυττάρων και καθορίζει την εξειδίκευση των συνάψεων μεταξύ των νευρικών κυττάρων. στ) Τον εντοπισμό των εξελικτικών αλλαγών στα γονίδια που καθορίζουν τα ειδικά χαρακτηριστικά της φύσης του ανθρώπου, όπως είναι ο λόγος, η θρησκεία, ο πολιτισμός.

3. Νομίζω πως μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις είναι η ανακάλυψη ότι ένα μεγάλο ποσοστό των μορίων που συμμετέχουν στη δημιουργία και στη λειτουργία του εγκεφάλου είναι συντηρημένα κατά την εξέλιξη και ότι οι ομόλογες μορφές τους υπάρχουν ακόμη και στα ασπόνδυλα ζώα. Επίσης, ένα άλλο απροσδόκητο εύρημα είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της εγκεφαλικής μας δραστηριότητας δεν βρίσκεται κάτω από τον συνειδητό έλεγχό μας.


Leo Chalupa, Καθηγητής Οφθαλμολογίας και Νευροβιολογίας στο University of California, Davis, ΗΠΑ

1. Προσπαθούμε να εντοπίσουμε τους παράγοντες που ελέγχουν τη νευρωνική εξειδίκευση. Δηλαδή, να κατανοήσουμε πώς οι νευρώνες αποκτούν την τελική τους δομή, λειτουργία και κυρίως συνδεσμολογία. Πολλά εργαστήρια στον κόσμο μελετούν αυτό το ζήτημα και όλα χρησιμοποιούν κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο και εστιάζονται σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου. Στο δικό μου εργαστήριο μελετάμε το αναπτυσσόμενο οπτικό σύστημα και ειδικότερα τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς και τις συνδέσεις τους με τα οπτικά κέντρα του εγκεφάλου. Τα γαγγλιακά κύτταρα είναι αυτά που στέλνουν τις πληροφορίες από το μάτι (μέσω του οπτικού νεύρου) στα διάφορα εγκεφαλικά κέντρα που επεξεργάζονται οπτικά ερεθίσματα. Η έρευνα αυτή είναι σημαντική διότι η φυσιολογική λειτουργία προϋποθέτει ένα οπτικό σύστημα που έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά. Για παράδειγμα, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι η δυσλεξία οφείλεται σε σχετικά μικρή ανωμαλία στον τρόπο διασύνδεσης των νευρώνων του οπτικού συστήματος. Πέρα από την πιθανή κλινική σημασία, βέβαια, είναι και η πρόκληση να κατανοήσουμε το πώς διαμορφώνεται το πιο σύνθετο και πολύπλοκο πράγμα στο Σύμπαν, ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

2. Υπάρχουν πολλά δεδομένα στην αναπτυξιακή νευροβιολογία που έρχονται σε σύγκρουση με τον κοινό νου· και θα αναφερθώ σε ένα από αυτά για λόγους συντομίας. Εχει πλέον διαπιστωθεί από πολλά εργαστήρια, μεταξύ των οποίων και το δικό μας, ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα κύτταρα και συνάψεις (συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων) κατά τη διάρκεια της πρώιμης ανάπτυξης απ΄ ό,τι στην ωριμότητα. Στον άνθρωπο, π.χ., υπάρχουν περίπου 1,2 εκατομμύρια γαγγλιακά κύτταρα σε κάθε μάτι, ενώ κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης ο αριθμός αυτός είναι περίπου 3 εκατομμύρια. Αυτό το φαινόμενο της υπερπαραγωγής που ακολουθείται από μαζικό κυτταρικό θάνατο φαίνεται ότι είναι καθολικό γνώρισμα της οντογένεσης όλων των εγκεφαλικών περιοχών. Κατ΄ αναλογία, είναι σαν να χτίζουμε ένα σπίτι με 20 δωμάτια και αργότερα να καταστρέφουμε τα 15 από αυτά ώστε να καταλήξουμε σε ένα σπίτι με πέντε δωμάτια.

3. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια ανακάλυψη η οποία από μόνη της να είναι πιο σημαντική από άλλες. Η επιστήμη είναι μια αθροιστική διαδικασία όπου η γνώση και η κατανόηση συγκροτούνται με αργούς και ακανόνιστους ρυθμούς μέσω του αντικτύπου πολλών μελετών. Αλλά μια γενική διαπίστωση που πιστεύω πως έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός ότι ο εγκέφαλος παραμένει εύπλαστος εφ΄ όρου ζωής. Με αυτό εννοώ ότι έχει την ικανότητα να αλλάζει και να μεταβάλλεται. Παρ΄ ότι είναι γνωστό εδώ και χρόνια πως ο αναπτυσσόμενος εγκέφαλος είναι εξαιρετικά εύπλαστος, έχουμε τώρα πια πολλές εργαστηριακές ενδείξεις ότι οι νευρώνες μπορούν να αλλάζουν τη δομή και τη λειτουργία τους καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, ακόμη και στην τρίτη ηλικία (80 χρόνων και πάνω). Αυτό που είναι λιγότερο ξεκάθαρο είναι με ποιο τρόπο μπορεί κανείς να εκμεταλλευθεί αυτή την πληροφορία και να διατηρήσει τον εγκέφαλό του στη βέλτιστη κατάσταση. Εγώ αθλούμαι όλη μου τη ζωή και χαίρομαι που διαπιστώνω ότι υπάρχουν τώρα ακλόνητες ενδείξεις ότι η άσκηση έχει σημαντικές συνέπειες στον εγκέφαλο, όπως η δημιουργία νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο, μια δομή που εμπλέκεται στη μνήμη και στη μάθηση.

Στο μέλλον νομίζω ότι οι πιο σημαντικές ανακαλύψεις θα μας επιτρέψουν να επιδιορθώνουμε το κατεστραμμένο νευρικό σύστημα. Αισιοδοξώ ότι σε 20 χρόνια θα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε κάποιες από τις παθήσεις που σήμερα είναι ανίατες, όπως τα τραύματα στη σπονδυλική στήλη, ενδεχομένως και να έχουμε επαρκή φαρμακευτική αντιμετώπιση κάποιων ψυχιατρικών παθήσεων, ίσως ακόμη και της νόσου Αλτσχάιμερ. Η πρόοδος στις επιστήμες του εγκεφάλου είναι τόσο γρήγορη ώστε δικαιολογούμαστε να αισιοδοξούμε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας θα είναι εμφανή στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας. Βεβαίως, αυτό προϋποθέτει ότι οι πλούσιες χώρες, και ιδίως οι ΗΠΑ όπου βρίσκεται η πλειονότητα των νευροεπιστημόνων, θα επιλέξουν να χρηματοδοτήσουν τη βιοϊατρική έρευνα. *


Μιχάλης Πετρίδης, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο McGill, Διευθυντής Τμήματος Γνωστικών Νευροεπιστημών στο Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ, Καναδάς

1. Η έρευνά μου εστιάζεται στην κατανόηση του ρόλου του προμετωπιαίου φλοιού στις διαδικασίες ελέγχου της νόησης και της συμπεριφοράς. Ατομα με βλάβη του προμετωπιαίου φλοιού παρουσιάζουν σοβαρές διαταραχές στον σωστό προγραμματισμό της σκέψης και της συμπεριφοράς τους, και επομένως στην οργάνωση της καθημερινής τους ζωής. Ο προμετωπιαίος φλοιός, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αποτελείται από διάφορα πεδία που παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές στην κυτταροαρχιτεκτονική τους οργάνωση και στις συνδέσεις τους με άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Επομένως η κατανόηση της λειτουργίας του προμετωπιαίου φλοιού απαιτεί τον προσδιορισμό συγκεκριμένων διαδικασιών ελέγχου της νόησης και τον εντοπισμό τους σε συγκεκριμένα κυτταροαρχιτεκτονικά πεδία. Γι΄ αυτόν τον σκοπό εξετάζουμε, με ειδικά τεστ που σχεδιάζουμε στο εργαστήριό μας ασθενείς με βλάβες εντοπισμένες στον μετωπιαίο φλοιό και πιθήκους στους οποίους έχουμε αφαιρέσει μόνο ένα από τα πεδία του προμετωπιαίου φλοιού. Ταυτόχρονα χρησιμοποιούμε σύγχρονες μεθόδους απεικόνισης της ενεργοποίησης του εγκεφάλου (όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία) σε φυσιολογικά άτομα καθώς εκτελούν διάφορες νοητικές δοκιμασίες. Με αυτές τις μεθόδους κατορθώσαμε να αποκαλύψουμε τον ρόλο συγκεκριμένων περιοχών του προμετωπιαίου φλοιού στον έλεγχο της μνήμης. Για παράδειγμα, ανακαλύψαμε ότι στη μεσοπλάγια περιοχή του προμετωπιαίου φλοιού (κυτταροαρχιτεκτονικά πεδία 46 και 9/46) στηρίζεται η ικανότητά μας να παρακολουθούμε πληροφορίες που βρίσκονται στη μνήμη μας και να καταγράφουμε την ακριβή σειρά με την οποία οι πληροφορίες εισήλθαν στη μνήμη μας. Σε μια πρόσφατη μελέτη, π.χ., δείξαμε πώς το πεδίο 46 του προμετωπιαίου φλοιού ενεργοποιείται καθώς παρακολουθούμε την είσοδο ερεθισμάτων στην άμεση μνήμη μας, ενώ ο οπίσθιος βρεγματικός φλοιός εμπλέκεται στον μετασχηματισμό αυτών των ερεθισμάτων. Κατά τη διάρκεια λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας οι εξεταζόμενοι έπρεπε να παρακολουθούν προσεκτικά ποια από τέσσερα αναμενόμενα ερεθίσματα (αφηρημένα σχέδια) εμφανίζονταν στην οθόνη, για να εντοπίζουν κάθε φορά το ερέθισμα που δεν είχε παρουσιαστεί. Υπ΄ αυτές τις συνθήκες, το πεδίο 46 του προμετωπιαίου φλοιού ενεργοποιείτο (Εικόνα 1). Οταν οι εξεταζόμενοι έπρεπε, επιπροσθέτως, να αλλάζουν τη σειρά των ερεθισμάτων στη μνήμη τους, δηλαδή να τα σκεφτούν σε διαφορετική σειρά, ο οπίσθιος βρεγματικός φλοιός ενεργοποιείτο. Επομένως, ένα βρεγματομετωπιαίο νευρωνικό κύκλωμα παρακολουθεί την είσοδο (ή μη είσοδο) αναμενόμενων πληροφοριών στη μνήμη, τη σειρά με την οποία εισέρχονται οι πληροφορίες στη μνήμη, και τις μεταβάλλει ανάλογα με τις ανάγκες των νοητικών διεργασιών.

2. Στον χώρο των γνωστικών νευροεπιστημών η πιο σημαντική εξέλιξη είναι η απεικόνιση της ενεργοποίησης συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια νοητικών διεργασιών.

3. Η κοινή αντίληψη είναι ότι η μνήμη αποτελεί μία ενότητα. Οι νευροεπιστημονικές μελέτες όμως έδειξαν ότι υπάρχουν πολλά είδη μνήμης. Για παράδειγμα, ένας ασθενής με βλάβη του ιπποκάμπειου συστήματος πάσχει από αμνησία, δηλαδή δεν θυμάται τίποτε από ένα συμβάν. Ο ασθενής αυτός όμως μπορεί να μάθει, π.χ., να κολυμπά (καθώς και πολλές άλλες δεξιότητες) παρ΄ ότι δεν θυμάται τίποτε από τις συγκεκριμένες εμπειρίες μάθησης, δηλαδή ποιος ήτανο δάσκαλος, πού και πότε γίνονταν τα μαθήματα της κολύμβησης κτλ. Αυτός ο περίεργος εκ πρώτης όψεως διαχωρισμός οδήγησε σταδιακά στην αναγνώριση δύο ειδών μνήμης, της δηλωτικής και της μη δηλωτικής μνήμης, που εξαρτώνται από διαφορετικά νευρωνικά κυκλώματα: η δηλωτική μνήμη εξαρτάται από το ιπποκάμπειο σύστημα, ενώ η μη δηλωτική μνήμη στηρίζεται σε διεργασίες μεταξύ του φλοιού και του κερκοφόρου πυρήνα.

Ενα άλλο παράδειγμα διαχωρισμών των νοητικών διεργασιών που βρίσκονται σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη περί μνήμης προέρχεται από τη δική μας έρευνα, στην οποία αναφέρθηκα πιο πάνω. Οι ασθενείς με βλάβη του μεσοπλάγιου μετωπιαίου φλοιού αδυνατούν να εποπτεύουν τις διεργασίες της μνήμης τους, παρ΄ ότι μπορούμε να δείξουμε πως οι πληροφορίες βρίσκονται στη μνήμη τους. Δηλαδή, η είσοδος και διατήρηση νέων πληροφοριών στην ενεργό μνήμη (που στηρίζεται στον κροταφικό φλοιό) διαχωρίζεται από την εποπτεία αυτών των πληροφοριών (που στηρίζεται στον μεσοπλάγιο μετωπιαίο φλοιό)· επίσης, διαχωρίζεται από τη μεταβολή των πληροφοριών στη μνήμη που στηρίζεται στον βρεγματικό φλοιό. Αυτοί οι διαχωρισμοί των νοητικών διεργασιών δεν συμφωνούν με την κοινή αντίληψη περί ενός συμπαγούς ενιαίου μνημονικού συστήματος.


Wolf Singer, Καθηγητής στο Ινστιτούτο Max Planck για την Ερευνα του Εγκεφάλου, Φρανκφούρτη

1. Το κεντρικό ερώτημα που θέλουμε να απαντήσουμε είναι πώς τα πολλαπλά υποσυστήματα του εγκεφάλου αυτοοργανώνονται έτσι ώστε να δημιουργούν συγκροτημένες δυναμικές καταστάσεις. Αυτές με τη σειρά τους αποτελούν τα νευρωνικά αντίστοιχα της αντίληψης, της λήψης αποφάσεων, των προγραμμάτων δράσης και τελικά της επίγνωσης και της συνείδησης.

2. Στον δικό μου τομέα, τη νευροεπιστήμη συστημάτων, οι πιο σημαντικές εξελίξεις έχουν να κάνουν με τις όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι ο εγκέφαλος είναι ένα εξαιρετικά κατανεμημένο, αυτοοργανωμένο και δυναμικό σύστημα. Τα πειραματικά δεδομένα που υποστηρίζουν αυτή την άποψη οφείλονται στην ύπαρξη καινούργιων τεχνικών που μπορούν να ανιχνεύσουν και να καταγράψουν τα κατανεμημένα χωροχρονικά πρότυπα ενεργοποίησης του εγκεφάλου- όπως οπτικές καταγραφές, ηλεκτρικές καταγραφές πολλαπλών θέσεων, ηλεκτροεγκεφαλογραφία (ΕΕG) και μαγνητοεγκεφαλογραφία (ΜΕG) υψηλής πυκνότητας, λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fΜRΙ), εξελιγμένες τεχνικές για την ανάλυση χρονοσειρών πολλών διαστάσεων. Οσο για το μέλλον, πιστεύω ότι η επιστήμη έχει την ίδια δυναμική με την εξέλιξη και ως εκ τούτου η πορεία της δεν είναι προβλέψιμη.

3. Η επιστημονική άποψη σχετικά με την οργάνωση του εγκεφάλου είναι οπωσδήποτε σε σύγκρουση με τη διαισθητική άποψη που έχουμε για την έννοια του εαυτού ως αυτόνομης οντότητας που διοικεί, ως ερμηνευτής και διευθυντής ορχήστρας, τις πολλαπλές λειτουργίες του εγκεφάλου μας.


Ανδρέας Παπανικολάου, Διευθυντής του Κέντρου Κλινικών Νευροεπιστημών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τexas

1. Αμεσοι ερευνητικοί μας στόχοι είναι: Πρώτον, η καταγραφή των νευρωνικών κυκλωμάτων που είναι αναγκαία για αισθητικοκινητικές και γνωσιακές λειτουργίες. Δεύτερον, η ταυτοποίηση παράτυπων σχηματισμών ενεργοποίησης αυτών των κυκλωμάτων σε παιδιά με αναπτυξιακά προβλήματα και σε ασθενείς με ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια. Τρίτον, η ταυτοποίηση των παραγόντων που ελέγχουν τη διαδικασία της λειτουργικής αναδιοργάνωσης των παράτυπων κυκλωμάτων (στην περίπτωση των παιδιών με αναπτυξιακά προβλήματα) και των κυκλωμάτων που έχουν υποστεί βλάβη (στην περίπτωση των ασθενών) η οποία ευθύνεται για την αποκατάσταση των αντίστοιχων λειτουργιών.

2. Οι πλέον σημαντικές εφευρέσεις έχουν γίνει στους τομείς της μοριακής βιολογίας, της γενετικής και της ψυχοφαρμακολογίας- τομείς συναφείς με τις νευροεπιστήμες. Στον κυρίως όμως χώρο των επιστημών του εγκεφάλου νομίζω ότι δύο είναι τα βασικότερα αποτελέσματα της έρευνας τα τελευταία 20 χρόνια. Το ένα είναι η επιβεβαίωση του φαινομένου ή μάλλον της αρχής της πλαστικότητας του εγκεφάλου και των δυνατοτήτων του να αυτοδιοργανώνεται λειτουργικά- μια αρχή που εντυπωσιάζει διότι ανασκευάζει ριζικά την έως προσφάτως κρατούσα αντίληψη για τη φύση του εγκεφάλου. Το δεύτερο είναι η εμφάνιση και η ραγδαία αναβάθμιση των μη επεμβατικών μεθόδων απεικόνισης των λειτουργιών του ανθρώπινου εγκεφάλου (της τομογραφίας βάσει εκπομπής ποζιτρονίων-ΡΕΤ, της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας, της μαγνητοεγκεφαλογραφίας κτλ.), που επιτρέπουν τη χαρτογράφηση των νευρωνικών κυκλωμάτων τα οποία αντιστοιχούν στις διάφορες βασικές και ψυχονοητικές λειτουργίες.

Φαντάζομαι ότι σύντομα, με τις συνεχείς βελτιώσεις της τεχνολογίας, οι μέθοδοι αυτές θα αντικαταστήσουν πολλές επεμβατικές διαγνωστικές δοκιμασίες ειδικά στη νευρολογία και στην ψυχιατρική.

3. Γύρω στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, της «δεκαετίας του εγκεφάλου», το περιοδικό «Νewsweek» δημοσίευσε ένα άρθρο για τις εντυπωσιακές εξελίξεις στις νευροεπιστήμες, όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και το «γεγονός» ότι λειτουργικές εικόνες του εγκεφάλου ατόμων που προσεύχονταν έδειξαν «the neurological underpinnings of religious states»- το νευρολογικό υπόβαθρο θρησκευτικών συναισθημάτων-, όπως και το «γεγονός» ότι όταν ηρεμήσει η βρεγματική χώρα του εγκεφάλου «people can feel at one with the universe»- ο άνθρωπος βιώνει την εμπειρία της ταύτισής του με το σύμπαν και άλλα παρόμοια. Τέτοιες λοιπόν διακηρύξεις βασισμένες σε επιστημονικές ανακοινώσεις κατά πάσα πιθανότητα εντυπωσιάζουν, εκπλήσσουν και ξενίζουν τον μέσο πολίτη των δυτικών, τουλάχιστον, κοινωνιών. Και τον ξενίζουν διότι, είτε ενσυνείδητα είτε (συνηθέστερα) όχι, ο μέσος πολίτης είναι κατά βάση δυϊστής. Πιστεύει δηλαδή ότι ο ψυχισμός του ανθρώπου, η βούλησή του, η μνήμη του, τα συναισθήματά του και η λογική του εξαρτώνται μεν από τον εγκέφαλο, του οποίου οι διεργασίες διέπονται από τους φυσικούς νόμους, αλλά επίσης εξαρτώνται και από κάτι άλλο· κάτι που κάποτε το αποκαλούμε «νου», κάποτε «ψυχή», «πνεύμα» ή «συνείδηση», το οποίο δεν υπόκειται στους ίδιους φυσικούς νόμους. Απόδειξη δε ότι ο δυτικός κόσμος απαρτίζεται κατά κανόνα από δυϊστές αποτελούν φαινόμενα του ακόλουθου είδους: Αν και γνωρίζει ο μέσος πολίτης ότι η εγκληματικότητα, π.χ., όπως και κάθε άλλη ψυχολογική τάση ή κατάσταση, εξαρτάται από τη βιοχημεία και τη φυσιολογία του εγκεφάλου- τις οποίες ο κάτοχος του εγκεφάλου δεν ελέγχει και για τις οποίες επομένως δεν είναι υπεύθυνος-, δεν παύει ο μέσος πολίτης (ούτε οι νόμοι που θέσπισε) να θεωρεί τον εγκληματία υπεύθυνο των πράξεών του. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι του καταλογίζουν ελεύθερη (δηλαδή ανεξάρτητη από τους φυσικούς νόμους που διέπουν τον εγκέφαλο) βούληση. Οταν λοιπόν ακούει ο κοινός πολίτης ότι η επιστήμη ανακάλυψε τα εγκεφαλικά κέντρα σήμερα του θρησκευτικού δέους αύριο της βούλησης, εξίσταται και ενδεχομένως ενδόμυχα διαμαρτύρεται. Και το τραγελαφικό αυτής της κατάστασης είναι ότι κανέναν λόγο δεν έχει ο μέσος πολίτης να εκπλήσσεται ή να δυσανασχετεί με αυτά που λένε οι νευροεπιστήμονες (ανεξάρτητα από το αν αυτά που λένε είναι έγκυρα ή όχι). Διότι, απλούστατα, ο δυϊσμός του, όπως άλλωστε ο ιδεαλισμός μιας απειροελάχιστης πλέον μειονότητας ή ο υλιστικός μονισμός της πλειονότητας των νευροεπιστημόνων, είναι θέση μεταφυσική και ως εκ τούτου ούτε διαψεύσιμη ούτε επαληθεύσιμη μέσω των μεθόδων των φυσικών επιστημών. Οπότε ο μεν τυπικός δυϊστής δεν έχει λόγο να φοβάται, διότι κανένα εύρημα της νευροεπιστήμης δεν αρκεί να διαψεύσει τις πεποιθήσεις του, ο δε τυπικός νευροεπιστήμονας, αν είναι να παραμείνει συνεπής στις αρχές της επιστήμης του, δεν πρέπει να επιτρέπει υπαινιγμούς του είδους που προανέφερα. Βέβαια, τόσο ο ανειδίκευτος πολίτης όσο και ο επιστήμονας έχουν όχι μόνο λόγο και δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση ως σκεπτόμενοι άνθρωποι να προσπαθούν να αποδείξουν των οντολογικών θέσεών τους το αληθές, αλλά με μεθόδους άλλες, πέραν των πειραματικών μεθόδων της σύγχρονης νευροεπιστήμης.

Η ανάλυση της βάσης της πραγματικότητας

Αυτοί είναι άνθρωποι που ερεύνησαν εσωτερικα το νου και αυτό που βρίσκεται πέρα απ' αυτόν και στη βάση του. Αυτοί είναι οι διάφοροι μυστικιστές, άγιοι και μεγάλοι στοχαστές. Τα ευρήματά τους βρίσκονται πολύ κοντά το ένα με τ' άλλο και ασφαλώς συμφωνούν μεταξύ τους πιο πολύ απ' ότι οι διάφορες σχολές ατομικής φυσικής σήμερα. Και σήμερα πια, μεγάλοι επιστήμονες αφού διαπέρασαν την ψευδαίσθηση της ύλης και βρίσκονται στην άλλη μεριά, έχουν αρχίσει να δέχονται με μεγάλη κατανόηση τις παμπάλαιες απαντήσεις πάνω στις οποίες στηρίζονται όλες οι θρησκευτικές και πνευματικές φιλοσοφίες. Διαβάζουμε παρακάτω από το άρθρο του John Gliedman «Επιστήμονες Αναζητούν την Ψυχή», που δημοσιεύτηκε στην «Επιστημονική Eπιθεώρηση» τον Ιούλιο του 1982. Στο άρθρο αυτό ο συγγραφέας αναφέρεται στις ιδέες που έχει ενστερνιστεί ο Sir John Eccles, ο μεγάλος φυσιολόγος, που πήρε το Νόμπελ της Φυσιολογίας το 1963 για την έρευνά του πάνω στους συνδέσμους των νεύρων.

«Ο Eccles υποστηρίζει θερμά την αρχαία θρησκευτική πίστη, ότι οι άνθρωποι αποτελούνται από μια μυστηριώδη σύνθεση ύλης και άπιαστου πνεύματος. Καθένας από μας είναι μια ενσωμάτωση ενός άϋλου σκεπτόμενου και διορατικού εαυτού, που εισχώρησε στον υλικό νου μας κάποια στιγμή στη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας. Έτσι λέει ο άνθρωπος που έβαλε τον ακρογωνιαίο λίθο της (μοντέρνας) σύγχρονης νευροφυσιολογίας. Αυτό το πνεύμα μέσα στο σώμα είναι υπεύθυνο για όλα αυτά που μας ξεχωρίζουν σαν ανθρώπους: συνειδητή αίσθηση του εαυτού, ελεύθερη βούληση, προσωπική ταυτότητα, δημιουργικότητα και ακόμη συναισθήματα όπως η αγάπη, ο φόβος και το μίσος. Ο άϋλος εαυτός μας ελέγχει το νου με τον οποίο επικοινωνεί όπως ο οδηγός με το αυτοκίνητο ή όπως ένας προγραμματιστής καθοδηγεί ένα κομπιούτερ. H πνευματική παρουσία του ανθρώπου, ελαφριά σαν φάντασμα, λέει ο Eccles, ασκεί μια υποψία υλικής επιρροής στον εγκέφαλο και στο νου που είναι σαν κομπιούτερ, τόση ώστε να ενθαρρύνει ορισμένα νευρόνια να ενεργοποιηθούν και άλλα να παραμένουν σιωπηλά.

Προχωρώντας μάλιστα θαρραλέα σ' αυτό που οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν σαν τη χειρότερη αίρεση, ο Eccles βεβαιώνει ότι ο άϋλος εαυτός επιζεί και μετά το θάνατο του υλικού νου. Και ο Eccles δεν είναι ο μόνος διάσημος επιστήμονας που παίρνει μια τόσο αμφισβητήσιμη καινούργια θέση πάνω στο παμπάλαιο αίνιγμα νους - σώμα. Από το Μπέρκλεϋ μέχρι το Παρίσι και από το Λονδίνο μέχρι το Πρίνστον, γνωστοί επιστήμονες από κλάδους τόσο διαφορετικούς όπως η νευροφυσιολογία με την κβαντική φυσική, δηλώνουν ανοιχτά και παραδέχονται, ότι πιστεύουν στην πιθανότητα, τουλάχιστον, της ύπαρξης τέτοιων αντιεπιστημονικών οντοτήτων όπως είναι το αθάνατο ανθρώπινο πνεύμα και η Θεία Δημιουργία».

~ Γνώθι μαθών ~ Ακούσας νόει ~ Σαυτόν ίσθι ~

~ Γνους πράττε ~

Πηγές:

(*)Η Νεα Πολιτισμική Συνειδητότητα - Μ. Δανέζης

(*)Η ανάλυση της βάσης της πραγματικότητας -  Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ

(*)Διπλωματική εργασία "Εγκέφαλος Συμμετρία Μάθηση μαθηματικών" - Δεληκανλής Παναγιώτης

(*)Αναζητώντας τον νου - Ηλίας Κούβελας, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών (www.antifono.gr,  Βήμα ιδεών  - Τεύχος 06/6/2008)

(*)Η ανισορροπία των αισθήσεων ως πολιτισμικό γνώρισμα των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών - Στέλλα Κατσαρού
(*)"Αναζητώντας τον Νου", Βήμα Ιδεών - Τεύχος 06/6/2008, http://www.vimaideon.gr


πηγη

http://www.katohika.gr/2012/06/blog-post_9487.html