Τούρκοι στρατιώτες ομολογούν εγκλήματα του στρατού τους στη Κύπρο το '74!

Τούρκοι στρατιώτες ομολογούν εγκλήματα του στρατού τους κατά την διάρκεια της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο το 1974..
Από την εκπομπή "Αθέατος Κόσμος" του Κώστα Χαρδαβέλα.
Φυσικά ούτε αυτά τα ντοκουμέντα αξιοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου..
Δείτε το βίντεο..

RAFAILNEWS

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/07/74.html

Η εξέλιξη της Πολυπολιτισμικής Εικονογραφίας. Οι εικόνες που θα κάνουν το εκφυλισμένο μυαλό σας να σκέφτεται «σωστά».

The Evolution of Multicultural Iconography” - Του BaronBodissey / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Ο τίτλος ακούγεται σαν πρόκειται για μια ερευνητική εργασία. Λοιπόν, κατά κάποιον τρόπο είναι – αν και δεν θα δείτε υποσημειώσεις ή επιστημονικά σχόλια, γιατί δεν ξέρω πού βρήκα αυτές τις εικόνες.


Μερικές φορές, σε μια αναζήτηση χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά – όπως "πολυπολιτισμικό" (“multicultural”), "διαφορετικότητα"(“diversity”), "ανοχή" (“tolerance”), "χωρίς αποκλεισμούς"(“inclusive”), "εμπλουτίσει" (“enrich”) και "εθνοτικές"(“ethnic”) σε διάφορους συνδυασμούς – ανακαλύπτω ένα τεράστιο κοίτασμα οπτικού goodthink, και πολιτικώς ορθής απεικόνισης από σελίδα σε σελίδα. Ας προχωρήσουμε να δούμε το ζαχαρένιο ουράνιο τόξο της Πολυπολιτισμικής εικονογραφίας,.

Ιδού η συλλογή. Αυτές οι εικόνες αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό δείγμα του τι υπάρχει εκεί έξω και σας περιμένει να κάνει το εκφυλισμένο μυαλό σας να σκέφτεται «σωστά».

Multicultural Joy
Τα πρώτα σημάδια για το τι είναι τώρα γνωστό ως πολυπολιτισμικότητα άρχισαν να εμφανίζονται στα τέλη του 1950 και στις αρχές του 1960, κατά την διάρκεια της τρέλας του“Think Ethnic” που έπεσε σαν κύμα στην δυτική κουλτούρα, υπό την καθοδήγηση beatσυγγραφέων, αφηρημένων καλλιτεχνών, folk μουσικών και άλλων. Θυμάμαι τις παλιές απεικονίσεις του "μικρού κόσμου"(“small world”) με παιδιά από διάφορες εθνοτικές ομάδες που, πενήντα χρόνια από τότε, έχουν γίνει πανταχού παρούσες. Δείχνουν ένα χάρτη ή μια υδρόγειο σφαίρα με παιδιά διαφόρων εθνικοτήτων να στέκονται πάνω σε ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι γης. Το Μεξικανάκι φορούσε ένα σάλι και η Γιαπωνεζούλα ένα κιμονό. Το Εσκιμωάκι στεκόταν μπροστά από το ιγκλού του κρατώντας ένα καμάκι. Αλπικού τύπου παιδιά φαίνονταν με παραδοσιακές στολές. Εκείνες τις ημέρες η εικόνα με τον Αφρικάνο να κρατάει ένα δόρυ και να έχει ένα κόκαλο στη μύτη, ήταν ήδη ξεπερασμένη.
Μια πιο πρόσφατη έκδοση του "μικρού κόσμου" είναι η εξής:

Ο "μικρός κόσμος" με στολές
Αυτή η εικόνα θα ήταν ιδεολογικά ύποπτη για τα πρότυπα του 2014. Δείτε για παράδειγμα, το παιδί από τη Χαβάη με φούστα. Για να εξαλειφθούν τα «εθνικά στερεότυπα» η προτιμώμενη λύση είναι να ντυθούν όλα τα παιδιά με τα ίδια ρούχα οπότε θα ξεχώριζαν μόνο από το χρώμα του δέρματος.

Ο "μικρός κόσμος" χωρίς στολές
Και εδώ είναι μια έκδοση με χάρτινες κούκλες. Στην ιερή τους ποικιλομορφία είναι όλα φτιαγμένα από το ίδιο υλικό και όλα φαίνονται ακριβώς το ίδιο:

Τώρα ας περάσουμε στο πεδίο των προσεκτικά τραβηγμένων φωτογραφιών. Αυτές εκπροσωπούνται ευρέως σε πανεπιστήμια, εγχειρίδια της κυβέρνησης και έντυπα εταιριών. Κάθε φορά που μπαίνω σε τράπεζα, παρατηρώ προσεκτικά τις πολυπολιτισμικές αφίσες για τα δάνεια και τους λογαριασμούς ταμιευτηρίου.
Εδώ είναι μια συλλογή από ποικιλία προσώπων όλων των ηλικιών που συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν την «ενότητα-στην-ποικιλομορφία» ("Unity in Diversity") με καθησυχαστικά, καλοσυνάτα και χαρούμενα πρόσωπα:

Multicultural πολίτες όλων των ηλικιών
Και εδώ είναι μια ελαφρώς διαφορετική ομάδα, σαφές ότι βρίσκονται σε χώρο εργασίας με δημογραφικό κέντρο βάρους κάπου στη “Γενιά της Χιλιετίας” (Millennials: όσοι γεννήθηκαν μεταξύ του '80 και του 2000 και τώρα αποτελούν δυνητικά την πιο παραγωγική ομάδα):

Πολυπολιτισμική ομάδα εργαζομένων σε γραφεία, κυρίως νέοι
Σε όλα τα ανωτέρω παραδείγματα, μία πλευρά της πολυμορφίας λείπει αισθητά: το χιτζάμπ, η ισλαμική μαντίλα. Κάθε φορά που εμφανίζεται κάποιο άτομο αραβικής προέλευσης, αντιπροσωπεύεται από μουσουλμανικές ενδυμασίες, όπωςburnoose και jalabiya, αν είναι άντρας. Άλλες επιλογές είναι τοτουρμπάνι, το φέσι, κλπ..
Αυτή είναι μια “μη-inclusive” κατάσταση και είναι αρκετά «σεξιστική» αν το σκεφτείτε. Αλλά τώρα αρχίζει να αλλάζει. Αν και οι εξιδανικευμένες ομάδες εργαζομένων είναι ακόμη χωρίς πέπλο, οι σχολικές ομάδες είναι ένα άλλο θέμα.
Το συγκεκριμένο είδος της Πολυπολιτισμικής εικονογραφίας που εκπροσωπείται παρακάτω είναι μια ρύθμιση που έχω ονομάσει "κεφαλο-τροχός". Τυπικά, περιλαμβάνει ομάδες δημοτικού σχολείου, γυμνασίου ή φοιτητές που βρίσκονται στο έδαφος, όπως οι ακτίνες ενός τροχού με τα κεφάλια τους στο κέντρο:

Παρατηρήστε την πιο πρόσφατη εξέλιξη του κεφαλο-τροχού, όπως φαίνεται σε αυτή τη φωτογραφία:

Χρησιμοποιείται για να προβάλει πλάνα «διαφορετικότητας» μαθητών γυμνασίου με τυπική δυτική εμφάνιση:

Όντας τα μαντιλοφορεμένα κορίτσια όλο και πιο συχνά περιλαμβάνονται σε προσεκτικά τοποθετημένα Πολυπολιτισμικά πλάνα σχολείου:

Πολυπολιτισμική σχολική ομάδα, με μαντίλες
Και δεν είναι μαντίλα αυτή στο μικρό καφέ κορίτσι στη δεξιά πλευρά αυτής της - αλά Montessori εκπαιδευτικού συστήματος - έκδοσης του «μικρού κόσμου»;

Αυτές οι πρόσφατες φωτογραφίες γυναικών με χιτζάμπ, συμπεριλαμβανομένων πολύ νεαρών κοριτσιών, είναι ένα σημάδι που μας δείχνει το σύστημα, ότι το χιτζάμπ έχει πλέον εισαχθεί στις δυτικές κοινωνίες. Οι μουσουλμάνοι έχουν εργαστεί επιμελώς τις τελευταίες δεκαετίες για να επαναφέρουν το πέπλο, ως έκφραση «των δικαιωμάτων των γυναικών», έτσι ώστε πλέον, κάθε «μοντέρνα» σχολική ομάδα ή αθλητική ομάδα απαγορεύει να κάνουν «διακρίσεις».
Για εκείνους που επιθυμούν να δημιουργήσουν τη δική τους εγκεκριμένη από τον ΟΗΕ Πολυπολιτισμική τέχνη, τα μολύβια αυτά είναι ένα απόλυτο must:

Πολυπολιτισμικά κραγιόνια
***************
Η φυσική αντίδραση στην Πολυπολιτισμική εικονογραφία είναι μια ενστικτώδης αίσθηση απέχθειας και αποστροφής. Όταν βλέπω αυτές τις εικόνες, θέλω απλώς να ξεφύγω από αυτές, να επιστρέψω σε έναν κόσμο που είναι υγιής και φυσιολογικός.
Η αποστροφή μου για αυτές τις φωτογραφίες καθοδηγείται από μια βαθιά οργή ​​για την απίστευτη αναλήθεια τους. Είναι ψεύτικες. Είναι ανόητες. Δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Για να υπογραμμιστεί η ψευδολογία αυτών των εικόνων, ρίξτε πάλι μια ματιά στην φωτογραφία με αυτές τις έφηβες με το τζιχάμπ στο «κεφαλο-τροχό». Σοβαρά, πιστεύετε ότι μια μουσουλμανική οικογένεια - που απαιτεί τα κορίτσια τους να φορούν το πέπλο - θα επέτρεπαν τα κορίτσια τους να ξαπλώσουν στο έδαφος τόσο κοντά με νεαρούς με τους οποίους δεν έχουν συγγένεια, ειδικά εάν είναι «άπιστοι»; Δεν θα τους το επέτρεπαν. Πατέρες, θείοι και αδελφοί θα τις τιμωρούσαν αν το έκαναν, και ίσως και να τις σκότωναν. Έχουμε δει πάρα πολλές τραγικές ιστορίες αυτής της τάσης σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά, Αυστραλία, Δανία, Γερμανία και άλλες δυτικές χώρες.
Εν ολίγοις: οι εικόνες αυτές δεν τίποτα άλλο παρά ολέθρια, επικίνδυνα ψέματα.

 

Κανείς, ούτε καν οι άνθρωποι που κατασκεύασαν αυτά τα “οπτικά τραβεστί” πιστεύουν ότι αντανακλούν τον κόσμο που ζούμε. Οι πραγματικοί άνθρωποι – ακόμα και οι φανατικοί της πολιτικής ορθότητας – τείνουν να συναναστρέφονται με άτομα του δικού τους είδους. Όταν αναγκάζονται από τις περιστάσεις να κάνουν συντροφιά με την «διαφορετικότητα», δεν είναι «άνετοι» με ένα υπερβολικά πλατύ χαμόγελο. Είναι ευγενικοί μεν, αλλά συγκρατημένοι και έχουν το… νου τους. Κρατούν μια σαφή απόσταση.
Η πραγματική συντροφικότητα μπορεί μόνο να προέλθει - αν έρθει ποτέ - μετά από μήνες ή χρόνια στενής γνωριμίας, όταν αποδειχθεί πλήρης εμπιστοσύνη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να γεφυρωθεί η ενστικτώδης απέχθεια που ο καθένας αισθάνεται για συνανθρώπους του με ευρέως διαφορετικό γονότυπο.
Έτσι, ποιος είναι ο σκοπός αυτής της ιδανικής Πολυπολιτισμικής κουταμάρας;
Η Πολυπολιτισμική εικονογραφία μας παρουσιάζει αυτό που οKonrad Lorenz ονόμασε “supernormal sign stimuli” («υπερφυσικό σημάδι ερεθισμάτων»). (Κόνραντ Λόρεντς: 1903-1989, Αυστριακός ζωολόγος, ηθολόγος και ορνιθολόγος που έκανε σημαντικές μελέτες σχετικά με την συμπεριφορά των ζώων). Δηλαδή, μια οπτική αναπαράσταση μιας κατάστασης η οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, αλλά στην οποία έχουμε προγραμματιστεί να ανταποκριθούμε ακόμα πιο έντονα από ό, τι θα κάναμε στην πραγματικότητα. Οι κατασκευασμένες εικόνες Πολυπολιτισμικών ομάδων προορίζονται να μας γεμίζουν με μια τεχνητή αίσθηση «ζεστής αγάπης» και «καλής αδελφοσύνης». Υποτίθεται ότι έτσι πρέπει να αισθανόμαστε πιο έντονα από ό, τι κάνουμε στα πλαίσια της δικής μας οικογένειας και κοινότητας.
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των υπερφυσικών σημαδιών ερεθισμάτων στο ζωικό βασίλειο και εκείνων που αναδεύονται από τις ταξιαρχίες προπαγάνδας της πολιτικής ορθότητας είναι ότι τα πρώτα είναι ενστικτώδη και έχουν γενετική βάση, ενώ τα δεύτερα κατασκευάζονται και επιβάλλονται απ’ έξω. Αντιπροσωπεύουν την προσπάθεια να παρακάμψουν τον ενστικτώδη προγραμματισμό μας που μας λέει ότι είμαστε πιο ευτυχισμένοι και πιο ασφαλείς ανάμεσα στους ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε την μεγαλύτερη δυνατή διατομή του γονιδιώματός μας. Επιδιώκει να μας κάνει κάτι που δεν είμαστε.

Πόσο καλά δουλεύει όλο αυτό;
Ο καλύτερος τρόπος για να το μάθουμε είναι να ρωτήσουμε τουςMillennials. Απορροφούν όλη αυτή την υπονομευτική εικονογραφία από τότε που οι μαμάδες τους, τους παρέδωσαν σε βρεφονηπιακούς σταθμούς όταν φορούσαν ακόμα πάνες* .
***************
Μια τελική σκέψη για την Πολυπολιτισμική εικονογραφία:

 

Είκοσι ή τριάντα χρόνια πριν, τα πολυπολιτισμικά memes(‘μιμίδια’, τρόποι συμπεριφοράς που αντιγράφονται) συνοδευόταν από την εικόνα με το "ουράνιο τόξο". Η τάση αυτή προήλθε από τον Jesse Jackson και την ‘Rainbow PUSH Coalition’ πίσω στη δεκαετία του 1970. Η υποθετική ιδέα ήταν ότι όλοι οι άνθρωποι από διαφορετικά χρώματα θα έρθουν κοντά και θα είναι σαν ένα ουράνιο τόξο.
Ωστόσο, το ουράνιο τόξο εμφανίζεται σπάνια στα multicultiεικονίδια τώρα. Ο λόγος; Αφομοιώθηκε με επιτυχία από τις ομάδεςLGBT και το κίνημα "Pride". Όλοι έχουν δει τις παρελάσεις “Pride” όπου σημαίες και πανό με το «ουράνιο τόξο» συνοδεύουν φρικιά με δερμάτινα και τρανσέξουαλ. Μάλλον αυτό δεν είναι εκείνο που θέλουμε οι άνθρωποι να συνδέσουν με τα χαριτωμένα μας μικρά Multicultural παιδιά του νηπιαγωγείου.

* ΚΟ: Μια εντελώς «απαράδεκτη» μελέτη δείχνει ότι τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας αισθάνονται πιο άνετα να παίζουν με παιδιά παρόμοιας εθνοτικής καταγωγής και ότι στην πραγματικότητα τείνουν να αισθάνονται εχθρικά προς τα παιδιά που έχουν διαφορετικό εθνοτικό υπόβαθρο. Φυσικά αποκλείεται να είναι η πολυπολιτισμικότητα το "λάθος". Το σφάλμα είναι όλο των μικρών παιδιών. Διάβασε: ΚΑΝΑΔΑΣ: Ανακάλυψαν «ρατσισμό» στα παιδιά του νηπιαγωγείου
Διάβασε και το: Μελέτη σοκ: Τα μαθήματα κατά του «ρατσισμού» φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα στους μαθητές και τους αυξάνουν την εχθρότητα για τους άλλους πολιτισμούς
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/07/blog-post_4884.html

Μέρκελ: “Βάρος” το θέμα ονομασίας των Σκοπίων.

«Βάρος» χαρακτήρισε η Γερμανίδα καγκελάριος, Άγγελα Μέρκελ, τη διαφορά μεταξύ της Ελλάδας και των Σκοπίων, για το ζήτημα του ονόματος, σε δηλώσεις της κατά τα διάρκεια της ετήσιας συνάντησης ηγετών της Νοτιανατολικής Ευρώπης, υπό τον τίτλο «Διαδικασία Μπρντο-Μπριούνι», η οποία πραγματοποιείται στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας.
Η κ. Μέρκελ, όπως μεταδίδουν τα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων, ανέφερε πως είναι αισιόδοξη και πως θα μπορούσε να βρεθεί λύση στο θέμα του ονόματος.

«Νομίζω ότι μπορούμε με κάποιο τρόπο να επιλύσουμε το ζήτημα. Έχω ασχοληθεί προσωπικά με την υπόθεση αυτήν και όλους τους πιθανούς συνδυασμούς του ονόματος, όμως μερικές φορές πιστεύω πως δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να επινοηθεί» είπε και υπογράμμισε πως είναι έτοιμη για μια εποικοδομητική συνεργασία προς επίλυση του ζητήματος, σημειώνοντας ότι «τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς συμβιβασμούς».
«Στη Γερμανία λέμε, ένας συμβιβασμός γίνεται, όταν όσοι συμμετέχουν εμφανίζονται εξίσου δυσαρεστημένοι. Δεν μπορεί να επιτευχθεί συμβιβασμός και να είναι όλοι ικανοποιημένοι και περιχαρείς. Όταν όλοι είναι εξίσου δυσαρεστημένοι, τότε θεωρείται δίκαιος ο συμβιβασμός» υπογράμμισε η κ. Μέρκελ και πρόσθεσε ότι πρέπει να επιλυθεί το πρόβλημα της ονομασίας, ώστε να προχωρήσει η ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική προοπτική των Σκοπίων.
Στη συνάντηση αυτή στο Ντουμπρόβνικ συμμετέχουν οι Πρόεδροι όλων των κρατών του χώρου της πρώην Γιουγκοσλαβίας, όπως και της Αλβανίας, με επίσημη προσκεκλημένη την καγκελάριο την Άγγελα Μέρκελ.
Ενικός , ΑΠΕ-ΜΠΕ
history-of-macedonia.com
http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/07/blog-post_4428.html

Η Άγγλο-Σαξονική αποστολή για έναν Παγκόσμιο πόλεμο!

Το σχέδιο είναι να ξεκινήσει με ένα χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν. Το Ιράν ή η Κίνα θα δεχτεί πρόκληση για να απαντήσει με πυρηνικά. Ύστερα από μια σύντομη ανταλλαγή πυρηνικών χτυπημάτων, θα υπάρξει παύση πυρός. Ο κόσμος θα καταληφθεί από τον φόβο και το χάος – όλα προσεκτικά προσχεδιασμένα.

…Έχει σχεδιαστεί ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος θα είναι πυρηνικός και βιολογικός. Η πηγή μας πιστεύει πως είναι καθοδόν να ξεκινήσει μέσα στους επόμενους 18-24 μήνες. Διάβασε προσεκτικά, © Ακουστική συνέντευξη μαγνητοσκοπημένη τον Ιανουάριο του 2010 από το http://projectcamelot.org που δημοσιεύτηκε στην miastala.com το 2010 … ερεύνησε τα γεγονότα, στοχάσου πως αυτά που αναφέρονται στο αρθρο επιβεβαιώνονται με ανατριχιαστική ακρίβεια μέχρι σήμερα …και πράξε αναλόγως.

…Η ακραία ένταση θα χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει τον έντονο κοινωνικό και στρατιωτικό έλεγχο σε όλα τα δυτικά έθνη του ανεπτυγμένου κόσμου. Τα σχέδια βρίσκονται ήδη σε εφαρμογή γι’ αυτόν τον σκοπό. (Μια πρόγευση πήραμε ήδη στην Ελλάδα, πρόσφατα, φέρανε δυνάμεις καταστολής από την Αγγλία)

…Κατά τη διάρκεια της παύσης πυρός των πυρηνικών, έχει σχεδιαστεί μία μυστική απελευθέρωση βιολογικών όπλων. Αυτά θα έχουν ως αρχικό στόχο τους Κινέζους. Όπως μας είπε ανατριχιαστικά η πηγή μας, “η Κίνα θα κρυολογήσει.” Ο βιολογικός πόλεμος θα επεκταθεί περισσότερο, προς τα δυτικά. Οι υποδομές θα αποδυναμωθούν σε κρίσιμο σημείο.

…Αυτό θα είναι μόνο η αρχή. Στη συνέχεια, θα προκληθεί μια πλήρης ανταλλαγή πυρηνικών χτυπημάτων: ο “αληθινός” πόλεμος, με εκτεταμένες καταστροφές και απώλειες ζωών. Η πηγή μας λέει ότι η σχεδιασμένη μείωση πληθυσμού με αυτά τα συνδυαστικά μέσα φτάνει το 50%. Άκουσε αυτό το νούμερο να αναφέρεται στη συνάντηση. Πρέπει η ανθρώπινος πληθυσμός να μην υπερβαίνει τα 500 εκατομμύρια, αυτή είναι η εντολή που έχουν, ήρθε η ώρα για συγκομιδή, το λένε καθαρά εδώ.
Άγγλο-Σαξονική Αποστολή

Μπιλ Ραιαν (ΜΡ): Θέλω να σε ευχαριστήσω που εμφανίστηκες με κάτι που έγινε ολοφάνερο για μένα, από τη στιγμή που διάβασα τη γραπτή σου ερώτηση για συμβουλές, ότι έχεις μερικές πολύ σημαντικές πληροφορίες που πρέπει να ακουστούν. Και είναι η δουλειά μας εδώ στο Πρότζεκτ Κάμελοτ να σε βοηθήσουμε στο να τις μεταβιβάσεις σε ανθρώπους που είναι αφυπνισμένοι αρκετά για να καταλάβουν αυτό που θέλεις να πεις, το γιατί είναι σημαντικό, και να τα συνδέσουν προοπτικά μαζί με άλλες πληροφορίες που ίσως έχουν.

Και για να κάνω μια εισαγωγή για όλα αυτά, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσες να πεις το τι είναι αυτό που προετοιμάστηκες να πεις στο μαγνητόφωνο για το παρελθόν σου, για την ιστορία σου… μόνο γενικά ότι νομίζεις ότι είναι εντάξει να το μοιραστείς μαζί μας για το πως είναι αυτή η θέση που βασικά τοποθετήθηκες και μπόρεσες να συλλέξεις τις πληροφορίες που πρόκειται να μας παρουσιάσεις.

Μάρτυρας (Μ): Εντάξει. Λοιπόν είναι οι πληροφορίες που μοιράστηκα ήδη μαζί σου, αισθάνομαι ότι δεν είναι απειλητικές για την Γη. Αισθάνομαι ότι είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι ήδη άρχισαν να κατανοούν μέσω τη πληθώρα των πληροφοριών που δημοσιεύτηκαν ήδη στον ιστότοπο. Αν υπάρχει κάποια μοναδικότητα στις πληροφορίες που σου παρέχω, που αισθάνομαι ότι πρέπει να μοιραστούν, είναι το ότι είναι πληροφορίες από πρώτο χέρι και δίνονται σε εσένα ελεύθερα για αυτούς που επιθυμούν να τα χρησιμοποιήσουν και να πληροφορήσουν τους εαυτούς τους. Νομίζω ότι αυτή είναι η αρχική μου θέση σε αυτό.

Όσο για το άτομό μου, πέρασα μια μεγάλη περίοδο στον στρατό και μετά είχα μια ανώτερη θέση στο Δημαρχείο του Λονδίνου και, μέσα σε αυτά τα δυο ιδρύματα απόκτησα οικειότητα με πράγματα που προπαρασκευάζονται μυστικά, συγκαλυμμένα, για λογαριασμό μιας ομάδας ανθρώπων – δεν μπορώ να πω ότι είναι για λογαριασμό του έθνους ή της κοινότητας γιατί στα σίγουρα δεν είναι για κανένα από τα δυο – αλλά είναι σίγουρα κάτι που έχει να κάνει με μια ομάδα ανθρώπων που τα συμφέροντά τους αναφέρονται σε αυτούς τους ίδιους και με το τι κάνουν για να εξαναγκάσουν μια σειρά γεγονότων να συμβούν.

Κοιτάζοντας πίσω τώρα με τα μάτια της μνήμης, μπορώ να δω αρκετά καθαρά ότι υπήρξαν αρκετά επιτυχημένοι κάνοντας αυτό που κάνουν. Και αισθάνομαι, λόγω του τι γνωρίζω, ότι ο χρόνος στενεύει για αυτούς τους ανθρώπους.

Έτσι η χρονική περίοδος που πρόκειται να περιγράψω είναι κατά κάποιο τρόπο… και αυτή είναι μια κατάλληλη περιγραφή, πραγματικά, γιατί μια χρονική περίοδος αρχίζει από κάπου και τελειώνει κάπου και αυτοί οι άνθρωποι έχουν βαθιά γνώση αυτού. Φτάνουμε σε ένα κρίσιμο καιρό τώρα και, αυτό είναι που όλοι συζητάνε σήμερα. Έχω βαθιά γνώση αυτού. Αλλά οι πληροφορίες που φέρνω ίσως του δώσει σάρκα και οστά ώστε και άλλοι άνθρωποι να το σκεφτούν μόνοι τους.

Και όσο για το αληθές των πληροφοριών, μπορώ μονάχα να σου πω ότι το τι πρόκειται να πω είναι αλήθεια, αν και πολλοί ίσως σκεφτούν ότι είναι μόνο μια άποψη. Αλλά θα με ευχαριστήσει και αυτό ακόμα. Απλά υπήρξε η εμπειρία μου και είναι αυτή η εμπειρία που πρόκειται να μοιραστώ.

ΜΡ: Ναι. Το τι θα ήταν σπουδαίο είναι το αν θα μπορούσες να ξεχωρίσεις τις πληροφορίες τις οποίες απόκτησες από πρώτο χέρι όταν ήσουν παρών σε συγκεντρώσεις με μερικά από αυτά τα άτομα και τις άλλες πληροφορίες που έλαβες με μέσα περισσότερο υποκειμενικά, και που μπορεί να αισθάνεσαι σαν σίγουρα. Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε την προέλευση των πληροφοριών. Αλλά για σένα φυσικά, αλλά και για πολλούς άλλους που θα το διαβάσουν, σχηματίζει βασικά μια εικόνα με συνειρμό. Σωστά;

Μ: Ναι. Νομίζω ότι είναι σημαντικό. Νομίζω ότι οτιδήποτε τέτοιο πρέπει να έχει συνειρμό. Και φυσικά υπάρχει το υποκειμενικό στοιχείο σε αυτά, εννοώ, δεν μπορώ να το αρνηθώ αυτό. Αλλά ξέρεις όλα αυτά θα μπορούσαν να ειδωθούν σαν προσωπική άποψη, αλλά είναι επίσης από την οπτική γωνία ενός μάρτυρα. Ελπίζω, όπως θα το περιγράφω, ο κόσμος θα είναι σε θέση να δει πέρα από τα όποια συναισθήματα που απόκτησα για αυτά και να μπουν στο μεδούλι του τι συμβαίνει.

ΜΡ: Σωστά. Τώρα, αν θα μπορούσες να προσθέσεις απλά λίγες λεπτομέρειες για την ομάδα που αναφέρθηκες. Έχει αυτή η ομάδα κάποιο όνομα που καλούνται μεταξύ τους; Είναι μια ομάδα που άλλοι άνθρωποι διαβάζοντας αυτό εδώ θα την αναγνώριζαν αν διασταύρωναν τις πληροφορίες;

Μ: Είχα και εγώ προσωπικά δυσκολίες να περιγράψω αυτούς τους ανθρώπους. Τους ονόμασα κάτι σαν «Συγκρότημα Αδελφών». Τους λέω επίσης «πάνω από την κυβέρνηση». Υπάρχουν και άλλα ονόματα που θα μπορούσα να τους ονοματίσω, μερικά από αυτά είναι υποτιμητικά και, κάτι τέτοιο θα τους άξιζε. [γέλια] Αλλά νομίζω ο καλύτερος τρόπος, ο ποιό ακριβής τρόπος να περιγράψω αυτούς τους ανθρώπους ώστε ο κόσμος να καταλάβει το τι είναι, είναι ότι είναι σαν υπεράνω της κυβέρνησης, επειδή αυτό είναι το τι κάνουν.

ΜΡ: Μιλάς για Άγγλους εδώ, ή για διεθνές άτομα;

Μ: Στην συνάντηση στην οποία θα αναφερθώ αργότερα, ήταν όλοι Βρετανοί και, μερικοί από αυτούς είναι πολύ γνωστοί χαρακτήρες τους οποίους κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου θα αναγνώριζαν αμέσως. Για τα διεθνή άτομα αυτοί που θα διαβάσουν αυτό το κείμενο, ίσως να πρέπει να ψάξουν λίγο για αυτούς. Αλλά μερικοί από αυτούς είναι εθνικές φιγούρες.

ΜΡ: Είναι πολιτικές προσωπικότητες; Ή είναι προσωπικότητες της «ελιτίστικης τάξης» να το πούμε έτσι;

Μ: Ναι, υπάρχει κάποια από την αριστοκρατία εκεί και, μερικοί από αυτούς προέρχονται από αρκετά αριστοκρατικές οικογένειες. Υπάρχει ένας που αναγνώρισα σε αυτή την συνάντηση και είναι πρεσβύτερος πολιτικός. Δυο άλλοι ήταν πρεσβύτερες φιγούρες της αστυνομίας και μια άλλη από τον στρατό. Και οι δυο περιπτώσεις είναι γνωστές εθνικές προσωπικότητες και είναι και άτομα κλειδιά στη συμβούλευση της παρούσας κυβέρνησης (της Αγγλίας) – μέχρι αυτή τη στιγμή.

ΜΡ: Και από τη στιγμή που υπάρχει το πολιτικό στοιχείο σε αυτή, μπαίνει αυτό μέσα και στα δυο κόμματα;

Μ: Όχι, αυτό το πρεσβύτερο πολιτικό στοιχείο ανήκει στο κόμμα της δεξιάς πτέρυγας της Βρετανίας, το Συντηρητικό Κόμμα.

ΜΡ: Εντάξει. Για τους αναγνώστες μας των Η.Π.Α., αυτό θα ήταν ισότιμο με τους Ρεπουμπλικάνους.

Μ: Ναι.

ΜΡ: Εντάξει. Έτσι είναι μια εσωτερική ομάδα που λειτουργεί στην Αγγλία και όπως πολλοί Αμερικανοί αναγνώστες θα αναγνωρίσουν σε αναλογία – είναι σαν την Αμερικάνικη μυστική κυβέρνηση. Μιλάς για πολιτικούς που είναι εκτός σκηνής που έχουν ακόμα μεγάλη επιρροή, συνδέσμους με την αστυνομία, συνδέσμους με τον στρατό. Υπάρχουν επίσης σύνδεσμοι με τον Αμερικάνικο στρατό εκεί μέσα;

Μ: Ναι.

ΜΡ: Εντάξει.

Μ: Είναι μια σημαντική στρατιωτική φιγούρα, εν αποστρατεία, αλλά ενεργή στο να συμβουλεύει την κυβέρνηση.

ΜΡ: Εντάξει. Ξέρεις να υπάρχει ή άκουσες σε κάποια συζήτηση να υπάρχει κάποια συμμετοχή από προσωπικότητες της εκκλησίας ή του Βατικανού ή από κάποια από τις θρησκείες του κόσμου; Αναφέρθηκε αυτό σαν μέρος της στρατηγικής τους σχεδιάζοντάς τα όλα αυτά;

Μ: Όχι. Καθόλου, αλλά ξέρω ότι η Εκκλησία της Αγγλίας ειδικότερα, συνεργάζεται σε οτιδήποτε συμβαίνει, με απόλυτη συνεργασία.

ΜΡ: Μάλιστα. Και το ξέρεις αυτό λόγω της στενής σχέσης πρεσβύτερων φιγούρων της Εκκλησίας της Αγγλίας και της ομάδας που συνάντησες στο Δημαρχείο του Λονδίνου;

Μ: Ακριβώς. Δεν χρειάζεσαι έναν ειδικευμένο ειδικό για να εξακριβώσει κάτι τέτοιο. Είναι αρκετά φανερό.

ΜΡ: Εντάξει. Είναι όλο αυτό στη βάση του Μασονικό;

Μ: Απόλυτα. Δεν χωράει συζήτηση για αυτό. Όλοι έχουν εξεταστεί μέσω αυτής της διαδικασίας, μέσω της Μασονικής διαδικασίας, και μετά προχωράνε στις συναντήσεις τους.

Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το καταλάβει ο κόσμος. Υπάρχουν επίπεδα στη Μασονία. Ξέρεις, οι περισσότεροι Μασόνοι δεν γνωρίζουν στην πραγματικότητα απολύτως τίποτα και είναι απλά έξω κάνοντας τη δουλειά τους καλά για τους υπόλοιπους και, κερδίζουν το προνόμιο κάποιου είδους «κλαμπ», όπως ήταν. Αλλά αυτό προχωράει μέσα από διαφορετικά επίπεδα. Μερικοί αναφέρονται σε αυτά σαν «βαθμοί» ή κάτι τέτοιο. Αλλά είναι το Ποιός είναι Ποιός. Αυτό σημαίνει – Ποιός μπορεί να εμπιστευθεί, ποιός μπορεί να μαζευτεί, ποιός κρατά την δύναμη, ποιός έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει περισσότερη δύναμη.

Και αυτοί οι άνθρωποι ελκύουν ο ένας τον άλλον και μαζεύονται μαζί επειδή έχουν ένα κοινό σκοπό. Αλλά δεν είναι ταυτόσημος του Μασονικού σκοπού, ξέρεις. Είναι κάτι που μπορεί να κλίνει προς αυτό, αλλά όχι ακριβώς το ίδιο.

ΜΡ: Μπορείς να το εξηγήσεις αυτό πιο καθαρά;

Μ: Λοιπόν, νομίζω ο καλύτερος τρόπος να το εξηγήσω αυτό είναι έτσι: Η Μασονία είναι, κατά τις γνώσεις μου, ένα όχημα για αυτούς τους ανθρώπους. Τους επιτρέπει να μαζευτούν σιωπηλά, μυστικά, πίσω από κλειστές πόρτες, να γνωριστούν μεταξύ τους, να αισθάνονται σιγουριά και ασφάλεια ξέροντας με αυτοπεποίθηση ότι, ότι ειπώθηκε σε αυτές τις συναντήσεις δεν βγαίνει πουθενά αλλού εκτός από τις ίδιες τις συναντήσεις. Έτσι, έχει αυτό το Μασονικό στοιχείο μέσα του, αλλά αυτό καταλήγει σε ένα άλλο επίπεδο εξ ολοκλήρου.

Τώρα, στη συνάντηση για την οποία μιλάω, δεν νομίζω αυτοί οι άνθρωποι να έχουν κάποιο σημαντικό επίπεδο – σημαντικό για μένα δηλαδή μέχρι στιγμής – αλλά συζητούσαν πράγματα στα οποία είχαν ήδη συμφωνήσει και σχεδιάσει και τους είχαν υπαγορευτεί. Μαζευόντουσαν πραγματικά για να μοιραστούν πληροφορίες, να εξακριβώσουν το πόσο καλά λειτουργούσε και το τι χρειαζόταν για να κρατήσουν υπό έλεγχο.

ΜΡ: Δηλαδή τα πράγματα ήδη αποφασίστηκαν σε ένα άλλο πιο ανώτερο επίπεδο από αυτό. Αυτό δεν θες να πεις;

Μ: Ήταν ξεκάθαρο. Από ότι άκουσα, δεν ήταν μια ομάδα που έπαιρνε τις αποφάσεις. Ήταν περισσότερο σαν μια ομάδα δράσης. Ήταν οι άνθρωποι που χρειάζονταν να μαζευτούν τώρα για να συζητήσουν όλοι μαζί το τι χρειάζεται να γίνει, ή το τι έγινε και το τι θα έπρεπε να γίνει. Και μετά διασκορπίζονται και γυρνάνε πίσω (σ.τ.μ. στα πόστα τους) και, κάνουν το τι χρειάζεται να γίνει, σαν αποτέλεσμα αυτών των συναντήσεων.

ΜΡ: Μάλιστα. Και παραβρέθηκες σε μια συνάντηση;

Μ: Μόνο μια.

ΜΡ: Και με ποιά ειδικότητα παραβρέθηκες εκεί;

Μ: Από καθαρή σύμπτωση! Νόμιζα ότι ήταν μια συνηθισμένη τρίμηνη συνάντηση επειδή κοίταξα τη λίστα των μηνυμάτων μου και είχε γνωστά μου ονόματα μέσα, και ήμουν και εγώ εκεί. Αλλά εκείνο τον καιρό, λόγω της αξιοσέβαστης θέσης που κατείχα μέσα στην πόλη του Λονδίνου, νόμισα απλά ότι είναι φυσικό με έχουν σημειώσει για τέτοια συνάντηση.

Έτσι μόλις πήγα στη συνάντηση, δεν ήταν ο ίδιος χώρος όπως σε προηγούμενες. Ήταν ο χώρος μια κτηνοτροφής εταιρίας, κάτι που είναι κάπως ασυνήθιστο, αλλά όχι τόσο ώστε να αναρωτηθώ το γιατί είναι εκεί. Πήγα σε αυτή τη συνάντηση και δεν ήταν η συνάντηση που περίμενα. Πίστευα ότι ήμουν προσκεκλημένος… αυτό λόγω της θέσης που κατείχα και επειδή πίστευαν ότι, σαν για τους εαυτούς τους, ήμουν ένα από αυτούς.

ΜΡ: Δηλαδή σε συμπεριέλαβαν επειδή σε ήξεραν ήδη. Σε εκτίμησαν σαν ένα ζευγάρι ασφαλή χέρια.

Μ: Ακριβώς έτσι. Ήμουν ένα ζευγάρι ασφαλή χέρια. Ήμουν ένας εκτελεστής. Ήμουν ένας από τους ανθρώπους που, στο επίπεδο μου μέσα στην οργάνωση, κινούν τα νήματα.

ΜΡ: Εντάξει.

Μ: Και με θεώρησαν σαν έτσι. Αρκετοί με γνώριζαν για αρκετό καιρό, ακόμα και οι πιο αξιοσέβαστες φιγούρες μεταξύ τους. Εννοώ, μιλάγαμε με τα μικρά μας ονόματα, τέτοια κατάσταση. Και δεχόμουνα συχνά προσκλήσεις για διάφορες λειτουργίες, κοινωνικές λειτουργίες και τέτοια πράγματα όπου και γνωρίστηκα με μερικούς από αυτούς και μερικοί από αυτούς γνωρίστηκαν πολύ καλά μαζί μου.

Έτσι ήταν μια οικεία κατάσταση, αρκετά επαγγελματική, τίποτα έξω από τα συνηθισμένα, αν και άρχισαν να κρούονται οι κώδωνες μέσα μου για το τι είχαν σκοπό να κάνουν και το τι έκαναν και το είδος των αποφάσεων που έπαιρναν, των οποίων το πραγματικό μέγεθος αγνοούσα. Ακούγεται παράξενο, αλλά ένα μέρος του εαυτού μου ήθελε να αγνοεί το τι συμβαίνει.

ΜΡ: Εννοείς ότι σε αυτή την ειδική συνάντηση για την οποία μιλάμε, οι άνθρωποι που ήταν εκεί ήταν γνωστοί σου, γενικά, και παραβρέθηκες πριν σε άλλες συναντήσεις μαζί τους, αλλά αυτή ήταν μια διαφορετική συνάντηση επειδή ήταν σε άλλο μέρος και με άλλα σχέδια, αν και η ανάθεση των καθηκόντων προέρχονταν βασικά από την ίδια ομάδα; Αυτό είναι που εννοείς;

Μ: Όχι, όχι ακριβώς. Ήξερα κάποιους από του παραβρισκόμενους σε αυτή τη συνάντηση αλλά όχι όλους. Ήμασταν περίπου 25 με 30 άτομα σε αυτή τη συνάντηση. Και φαίνονταν αρκετά πληροφοριακή, ξέρεις, οι άνθρωποι να γνωρίζονται μεταξύ τους, να επανασυνδέονται μεταξύ τους, ως συνηθίζεται μεταξύ ανθρώπων. Δεν υπήρχε τίποτα το ασυνήθιστο σε αυτό. Ήταν όταν τα θέματα άρχισαν να εμφανίζονται που άρχισα να αισθάνομαι εμβρόντητος από αυτά που λεγόντουσαν.

ΜΡ: Η συνάντηση είχε τη μορφή που όλοι ήταν καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι, με σημειώσεις και ποτήρια με νερό, και όλα αυτού του είδους τα πράγματα;

Μ: Όχι καθόλου. Δεν κρατούνταν σημειώσεις – τίποτα. Ήταν πραγματικά μια συνάντηση πίσω από κλειδωμένες πόρτες με ανθρώπους να μιλάνε μεταξύ τους, μερικοί να είναι το ακροατήριο, να συλλαβίζουν το ποιές ήταν οι ανησυχίες τους, εκτοξεύοντας άλλα πράγματα που για αυτούς ήταν ανησυχητικά.

Και μετά να περιγράφουν, για το οποίο μπορώ μόνο να πω ότι είναι η «χρονοδρόμηση γεγονότων» τα οποία προσδοκούσαν να συμβούν, να έχουν δρομολογηθεί και πολλές ανησυχίες για το γιατί δεν έγιναν. Και το τι έπρεπε να γίνει μέσα σε αυτό το χρονοδιάγραμμα που δεν έγινε, καθώς και το ποιές κινήσεις πρέπει να παρθούν για να γίνει.

Και εδώ είναι που τα πράγματα άρχισαν να γίνονται αρκετά σουρεαλιστικά – επειδή ποτέ δεν παραβρέθηκα πριν με άτομα σαν και αυτά και μιλώντας έτσι.

Τώρα, η ομάδα των ανθρώπων με την οποία ήμουν γνωστός, οι άνθρωποι που κάνουν την δουλειά μέσα στο Δημαρχείο, ανήκουν σε διάφορες γνωστές οικονομικές επιτροπές, μερικοί από αυτούς σε αρκετά ποικιλότροπες επιτροπές, αλλά όλοι τους ανήκουν στον ίδιο οργανισμό. Αυτοί είναι άνθρωποι που περνάνε απαρατήρητοι, ο περισσότερος κόσμος δεν ξέρει ποιοί είναι. Εγώ τους ξέρω. Τους ξέρω εξ όψεως, τους ξέρω με το όνομά τους. Τους ξέρω από το τι κάνουν. Ήταν οι άλλοι που ήταν εκεί σε εκείνη την συνάντηση που εξεπλάγην. Τρεις άλλοι συγκεκριμένα. Υπήρχαν και άλλα άτομα εκεί επίσης στο δικό τους τύπο επιπέδου που δεν μπορούσα πραγματικά να αναγνωρίσω, αλλά τρεις ήταν σίγουρα, οι σημαντικοί.

ΜΡ: Εντάξει, τώρα πότε ήταν αυτή η συνάντηση; Ας δώσουμε μια ημερομηνία.

Μ: Τον Ιούνιο του 2005. Ναι, τότε ήταν.

ΜΡ: Ωραία. Τώρα αναρωτιέμαι αν θα μπορούσες να μας πεις επιγραμματικά το τι συζητήθηκε σε αυτή τη συνάντηση.

Μ: Λοιπόν, όπως προανέφερα, ξαφνιάστηκα αρκετά να δω τόσους ανθρώπους εκεί. Το φάσμα των συζητήσεων σε αυτή τη συνάντηση ήταν γεμάτο με αρκετές συζητήσεις για το τι γίνετε στον κόσμο σήμερα, έτσι υπήρχαν πολλές συζητήσεις για την ασφάλεια μέσα στη χώρα. Και ένα από αυτά τα τρία πρόσωπα-κλειδιά, έχει ήδη αναλάβει τον ρόλο του πάνω σε αυτό… το κάνει βασικά τώρα. Είναι εκεί τώρα. Είναι σε αυτή τη θέση τώρα που μιλάμε.

Το μεγάλο θέμα εκείνη τη φορά ήταν το Ιράκ. Αυτό ήταν στο πρόγραμμά τους, αλλά επίσης, μετά εκπλήξεως, υπήρχαν πολλές συζητήσεις και ομιλίες για το Ιράν. Και το τι με εξέπληξε και με έκανε να ανοίξω τα μάτια μου διάπλατα, ήταν όταν έγινε αναφορά, ανοιχτή αναφορά – ήταν άνθρωποι που μίλαγαν με οικειότητα μεταξύ τους, δεν διαφωνούσαν ή φώναζαν – αλλά μίλαγαν με άνεση για την απροθυμία του Ισραήλ να επιτεθεί και να προκαλέσει το Ιράν σε μια ένοπλη σύρραξη. Αυτό ήταν κάτι που πραγματικά έκανε τις τρίχες του κεφαλιού μου να σηκωθούν.

Και ήταν φανερό ότι η Ισραηλινή κυβέρνηση ήταν συνδεδεμένη με το τι συνέβαινε εκεί και είχε κάποιο ρόλο να παίξει ο οποίος είχε υπαγορευτεί έξω από τα Ισραηλινά σύνορα. Ένα χρόνο μετά το Ισραήλ, επιτέθηκε στο Χερτζμπολά στις Ιρανικές βάσεις υποστήριξης στο Λίβανο. Και μετά στο δεύτερο πράγμα που αναφέρθηκαν και που μπορώ να το θυμηθώ πολύ καθαρά, ήταν αναφορά στην απροθυμία της Ιαπωνίας να δημιουργήσει σύγχυση μέσα στα τμήματα της Κινέζικης οικονομίας.

Πραγματικά δεν κατάλαβα γιατί μιλούσαν περί αυτού και σε τι θα μπορούσε να είναι σημαντικό. Αυτό που μου έμεινε από αυτό ήταν ότι καθώς φαίνεται η Ιαπωνική κυβέρνηση ή αυτοί στην Ιαπωνία, εξαναγκάζονταν ή είχαν διαταγές να κάνουν κάτι που θα ανέτρεπε ή θα καθυστερούσε την Κίνα στο να γίνει μια οικονομική δύναμη. Ειπώθηκε ότι η Κίνα δυναμώνει πολύ γρήγορα και το μόνο όφελος από αυτή την ανάπτυξη ήταν ο Κινεζικός στρατός ο οποίος εκσυγχρονίζονταν, που γινόταν περισσότερο από τα χρήματα που κέρδιζαν από την παγκόσμια αγορά.

Και μετά για πράγματα… εδώ δεν γίνεται να μην μιλάω υποκειμενικά Μπιλ. Γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή θυμάμαι άρχισα να αισθάνομαι άρρωστος για τα θέματα τα οποία μιλούσαν και γέμισα ανησυχία για το τι ειπώθηκε. Ήμουν στο περιθώριο αυτής της συνάντησης και μπορούσα να αισθανθώ την ανησυχία να φουντώνει μέσα μου γιατί αυτά ήταν πράγματα που συζητούνταν μόνο ανεπίσημα. Δεν ανακοινώνονταν σε κανέναν. Ήταν πράγματα που τα ήξεραν ήδη μεταξύ τους.

Έτσι, μετά υπήρχαν ομιλίες για βιολογικά όπλα, το που και πότε θα χρησιμοποιούνταν και η χρονική στιγμή για αυτό. Και η χρονική στιγμή φαίνεται ότι πάντα έπαιζε τον σπουδαιότερο ρόλο (σ.τ.μ. στα σχέδιά τους). Και μετά υπήρξαν περισσότερες συζητήσεις επικεντρωμένες στο πως θα έπρεπε το Ιράν να ενδώσει στρατιωτικά με σκοπό να προκαλέσει την επιθυμητή στρατιωτική αντίδραση από την Κίνα.

Υπήρχε μια καθαρή προσδοκία να καθοδηγήσουν το Ιράν σε κάποιου είδους ένοπλη σύρραξη με τη Δύση, με την Κίνα μετά να έρχεται να βοηθήσει στρατιωτικά το Ιράν. Μέσω αυτής της καθοδήγησης, ή η Κίνα ή το Ιράν θα χρησιμοποιούσαν κάποιο είδος πυρηνικού όπλου.

Και καθώς ήδη ανέφερα, αυτοί οι άνθρωποι δεν έπαιρναν αποφάσεις. Συζητούσαν κάτι που ήδη είχε σχεδιαστεί, έτσι απλά μοιράζονταν μεταξύ τους τις πληροφορίες. Και έγινε ολοφάνερο όσο αυτές οι συζητήσεις προχωρούσαν ότι το κεντρικό θέμα αυτής της συνάντησης ήταν το πότε θα «σκάσει το μπαλόνι» — το πότε όλα αυτά θα γίνουν.

Άλλες ομιλίες επικεντρώνονταν και αφορούσαν τα οικονομικά, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, προστασία των περιουσιακών στοιχείων και για τον έλεγχο αυτών των πηγών για το πως θα αποφέρουν περισσότερα κέρδη. Και μπορώ να προχωρήσω σε αυτή την αλυσίδα των γεγονότων τώρα Μπιλ, αν το θες.

ΜΡ: Θα με ευχαριστούσε πραγματικά πολύ να προχωρήσουμε σε όσο περισσότερες λεπτομέρειες όσες αισθάνεσαι ότι μπορείς.

Μ: Εντάξει. Τώρα όπως είπα και πριν, χρειαζόντουσαν ή τους Κινέζους ή τους Ιρανούς ένοχους για την πρώτη χρήση των πυρηνικών όπλων για να είναι σε θέση να δικαιολογήσουν το επόμενο στάδιο. Τώρα, ήδη πρόσθεσα, και αυτό είναι ανεπίσημο, έτσι δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί. Αλλά οι πληροφορίες μου που συνέλεξα από αυτή τη συνάντηση και, από αλλού, κάνουν θετικές δηλώσεις ότι οι Ιρανοί έχουν πραγματικά πυρηνικό εξοπλισμό τακτικού πολέμου τώρα που μιλάμε. Δεν τον κατασκευάζουν οι ίδιοι. Τον απόκτησαν.

ΜΡ: Μερικοί λένε ότι ίσως τον απόκτησαν από τους Ρώσους. Έχεις κάποια ιδέα περί αυτού;

Μ: Πιστεύω προέρχεται από τους Κινέζους.

ΜΡ: Από τους Κινέζους… μάλιστα.

Μ: Το λέω γιατί η Κινέζικη τεχνολογία χρησιμοποιούνταν, για πολλά χρόνια, στα οπλικά τους συστήματα. Παίρνουν οπλικά συστήματα και από τους Ρώσους επίσης, αλλά αυτά είναι περισσότερο οπλικά συστήματα αέρος-εδάφους, τέτοιου είδους – αμυντικά συστήματα. Τα τακτικά οπλικά συστήματα – αυτή η τεχνολογία έρχεται από την Κίνα.

ΜΡ: Έχεις κάποια ειδίκευση σε αυτό το θέμα από το δικό σου στρατιωτικό παρελθόν;

Μ: Ναι, έτσι είναι.

ΜΡ: Εντάξει, δηλαδή αυτό σημαίνει ότι σε αυτή τη συνάντηση όπου άκουσες αυτές τις πληροφορίες, ήσουν σε θέση να ακούσεις αυτές τις πληροφορίες φορώντας το στρατιωτικό σου μπερέ, με την στρατιωτική σου εμπειρία και, να καταλάβεις στρατηγικά και πολεμικά για τι πράγμα μιλούσαν και γιατί.

Μ: Ο, έτσι ακριβώς. Θα μπορούσα επίσης να επέμβω και να διορθώσω την ορολογία τους επειδή νομίζω ότι το λάμβαναν λάθος το θέμα, αλλά απλά το περιέγραφαν με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσαν.

ΜΡ: Σωστά.

Μ: Έτσι ναι, έχω αρκετά βαθιά γνώση για αυτού του είδους τα όπλα και, τα οπλικά συστήματα γενικά.

ΜΡ: Γενικώς για τα οπλικά συστήματα, βέβαια. Εντάξει, πίσω στο που ήμασταν, αυτή ήταν μια μικρή υποσημείωση που έβαλες εδώ, έλεγες ότι αισθάνθηκες, ανεπίσημο, αλλά είσαι επίσης σίγουρος σε αυτή την άποψη, ότι το Ιράν έχει βασικά πυρηνική πρόσφατη ικανότητα.

Μ: Ναι, αν μπορώ να προσθέσω κάτι εδώ Μπιλ, πριν μου ξεφύγει… είναι ανεπίσημο με την έννοια ότι η συζήτηση δεν ανέφερε το αντίθετο. Η συζήτηση έκλεινε προς το ότι οι Ιρανοί το έχουν αυτού του είδους το όπλο και όχι στο ότι δεν το έχουν. Νομίζω ότι η επισήμανση θα είχε γίνει εκεί — αν δεν το είχαν. Δεν έγινε αναφορά στο ότι ΔΕΝ το είχαν. Έπρεπε στο ότι τα έχουν ήδη αυτά τα όπλα.

ΜΡ: Κατάλαβα. Τώρα, δεν θέλω να σε βγάλω από το θέμα σου, αλλά υπάρχει η ενδεχόμενη αναλογία με την κατάσταση στο Ιράκ, όπου δυτικές κυβερνήσεις και στρατός, άσχετα αν ήξεραν την αλήθεια ή όχι, έλεγαν με βεβαιότητα στο κοινό ότι ο στρατιωτικός εξοπλισμός του Ιράκ ήταν πολύ μεγαλύτερος από ότι φαινόταν να είναι. Είναι πιθανόν να υπάρχει μια σύγχυση εδώ σε σχέση με τον εξοπλισμό του Ιράν; Ή νομίζεις ότι πραγματικά ήξεραν το τι οι Ιρανοί έχουν και μπορούν να κάνουν;

Μ: Το να συγκρίνουμε με το Ιράκ είναι κάτι φυσικό. Όπως και να έχει όμως πιστεύω ότι σε αυτό που συζητάμε θα παραπλανούσε.

Η υποστήριξη που είχε το Ιράκ στη διάρκεια του πολέμου Ιάν-Ιράκ ήταν περισσότερο από την δύση. Και φυσικά στον όρο «δύση» θα πρέπει να περιλάβουμε και το Ισραήλ, έτσι η πιθανότητα το Ιράκ να εφοδιαζόταν με πυρηνικά όπλα που δεν κατασκεύαζε το ίδιο, αλλά τα προμηθεύονταν από έξω, θα ήταν ακραίως χαμηλή.

Τώρα, η άλλη μεριά του νομίσματος είναι το Ιράν. Το Ιράν υποστηρίζεται συνεχώς από την Κίνα και μετά αργότερα από τους Ρώσους και, από άλλες χώρες επίσης. Η στρατιωτική αγορά είναι αρκετά ανοιχτή και σε αυτή θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε και τους Γάλλους οι οποίοι αρκετά ανεξάρτητα, εξάγουν τα όπλα τους όπου μπορούν.

ΜΡ: Ναι.

Μ: Ακόμα και σε «παραθυράκια» των συνθηκών περί εξαγωγής όπλων. Αλλά αυτό φτάνει λίγο πέρα από αυτό. Μιλάμε για μια χώρα η οποία χρησιμοποιήθηκε αρκετά επιτυχημένα από άλλη χώρα στη διάρκεια της επαναστατικής εποχής – όπου τους έβλεπαν σαν τους εχθρούς όλων των δυτικών χωρών, αλλά και των χωρών του Κόλπου επίσης.

ΜΡ: Εννοείς, αναφέρεσαι στο Ιράν να έχει χρησιμοποιηθεί από την Κίνα;

Μ: Από την Κίνα. Ναι. Φυσικά χρησιμοποιεί ο ένας τον άλλον. Η οικονομία της Κίνας εκσφενδονίζεται στα ύψη. Δεν ξέρω αν έπιασε ήδη την κορυφή ή όχι αλλά δεν μιλάω για αυτό. Αλλά για την ποσότητα του οπλισμού και το επίπεδο της τεχνολογικής ειδικότητας που το Ιράν λαμβάνει από τον Κινέζικο στρατό – φαίνεται αδιανόητο ότι κανένα πυρηνικό όπλο δεν θα συμπεριλαμβανόταν στα πακέτα που έφθαναν εκεί, άσχετα αν αυτά θα ελεγχόντουσαν από τους Επαναστατικούς Ιρανικούς Φρουρούς (Iranian Revolutionary Guards), ή συμμαχικά από τους Ιρανούς και τους Κινέζους μαζί. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι από ποιούς.

Αλλά θα επανέλθω σε αυτό που έλεγα πριν, ότι σε αυτή τη συνάντηση, η υπόθεση ήταν – και ήταν αρκετά ξεκάθαρο – ότι οι Ιρανοί ΕΙΧΑΝ τέτοια όπλα στην κατοχή τους επειδή δεν αναφέρθηκε το αντίθετο.

ΜΡ: Κατανοητό. Και αυτό που πρόκειται να πεις στη συνέχεια είναι το πως αυτή η συνεργασία μεταξύ Ιράν και Κίνας πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σαν ένας τρόπος να μπουν στην Κίνα – επειδή η Κίνα είναι ο κύριος στόχος τους. Έχω δίκιο;

Μ: Δίκιο. Η Κίνα ήταν ο κύριος στόχος τουλάχιστον από τα μέσα της δεκαετίας του ‘70 – και πάλι, αυτή η πληροφορία την έλαβα από τρίτο χέρι έτσι δεν μπορώ να σας δώσω καμία απόδειξη από πρώτο χέρι επ’ αυτού – αλλά πάντα ήταν η Κίνα. Ήταν πάντα η Κίνα και αυτό θα είναι το μεγάλο γεγονός σε αυτόν τον χρονικό προσδιορισμό.

ΜΡ: Μμμ…

Μ: Την Κίνα είναι που κυνηγούν τώρα και, πρόκειται για το πως θα εξαναγκάσουν και θα δημιουργήσουν το σενάριο όπου αυτός ο τύπος – λοιπόν, θα γίνει πόλεμος Μπιλ, θα γίνει πόλεμος – πρόκειται για το πως αυτός θα πραγματοποιηθεί και πως να τον κάνουν αποδεκτό σε όλους που ζουν εδώ στη δύση; Και ο τρόπος που πρόκειται να γίνει αποδεκτό είναι με ένα κράτος σαν το Ιράν να χρησιμοποιείται σαν δόλωμα στο να χρησιμοποιήσει ένα πυρηνικό όπλο με σκοπό αυτό να επιφέρει την ανταλλαγή πυρών.

ΜΡ: Και ποιά δικαιολογία τότε, θα δώσουν, για να ξεγελάσουν την Κίνα στην ανάμιξη σε ένα πόλεμο, με ποιά αιτιολόγηση;

Μ: Η Κίνα τότε θα σπεύσει να βοηθήσει το Ιράν, σχετικά πολύ γρήγορα. Και για το τι μιλάμε σχετικά είναι αυτοί «Οι Δρόμοι προς την Ιερουσαλήμ» όπως ήταν. Και θα πρέπει να ήταν έκπληξη ότι οι Κινέζοι έχουν τον δικό τους «Δρόμο προς την Ιερουσαλήμ», να το πούμε έτσι, επειδή εκεί είναι το πετρέλαιο – η γραμμή της ζωής τους – και εκεί είναι που θα επεκταθεί η δύναμή τους πολύ πιο μακριά από εκεί που βρίσκεται μέχρι στιγμής.

ΜΡ: Δεν κατάλαβα αυτό που είπες για την Ιερουσαλήμ. Ήταν μεταφορικό, εννοώντας το Ιράν;

Μ: Ναι. Ήταν μεταφορά. Αν και δεν σου το ανέφερα προηγουμένως, ξέρεις, μιλάνε για τον «Δρόμο προς την Ιερουσαλήμ», όπως ήταν. Άνθρωποι σαν τον Μπένιαμιν Νετανιάχου το λένε αρκετά συχνά. Το είπε και ο Ομπάμα. Ο πρόεδρος της Κίνας το είπε επίσης, νομίζω. Χου Χιντάο, είναι το όνομά του. Χρησιμοποίησαν βασικά αυτήν τη μεταφορά.

ΜΡ: Δεν το ήξερα αυτό.

Μ: Ναι, το είπαν. Είναι εκεί που αυτός ο δρόμος βρίσκεται. Διαπερνά την Τεχεράνη έχοντας αυτή την κατεύθυνση; Ή διαπερνά την Τεχεράνη και πάλι πηγαίνοντας προς την άλλη κατεύθυνση;

ΜΡ: Μάλιστα, το χρησιμοποιείς λοιπόν σαν μεταφορά για τον επιθυμητό σκοπό, από κάτι που έγινε ήδη και κατορθώθηκε.

Μ: Ακριβώς.

ΜΡ: Εντάξει. Λες τότε λοιπόν, ότι υπάρχει ένα μακροχρόνιο σχέδιο το οποίο αποφασίστηκε κάποιο καιρό πριν για να δημιουργηθεί η κατάσταση, να στηθεί η σκακιέρα, η παγκόσμια σκακιέρα, έτσι ώστε να γίνει πόλεμος με την Κίνα. Αυτό είναι που λες.

Μ: Ακριβώς, περιληπτικά. Το έπιασες. Είναι μια μεγάλη σειρά από γεγονότα και, πολλά από αυτά έγιναν ήδη. Και πάλι μπορώ μονάχα με έμφαση να πω ότι ο καιρός φαίνεται να είναι κρίσιμος.

ΜΡ: Τι συνέβη και, τι πρόκειται να συμβεί και, ποιό είναι το τελικό αποτέλεσμα του σχεδίου που θέλουν να ολοκληρωθεί, αν όλα προχωρήσουν όπως τα θέλουν να εξελιχθούν;

Μ: Λοιπόν το σχέδιο είναι να ανάψει το φυτίλι στην Μέση Ανατολή και πάλι, με ένα τρόπο που οι προηγούμενες πολεμικές συρράξεις να φαίνονται σαν ασήμαντες. Θα συμπεριλάβει την χρήση των πυρηνικών όπλων και, πάλι, είναι για να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα χάους και ακραίου φόβου, όχι μόνο στη Δύση αλλά σε όλο τον κόσμο και, να ορθώσουν αυτό που αναφέρθηκα σαν ενωμένες Δυτικές ολοκληρωτικές κυβερνήσεις και, για να το κάνουν αυτό η Κίνα πρέπει να βγει από το παιχνίδι, και πολιτικά και κοινωνικά, για να το επιτύχουν αυτό.

ΜΡ: Λοιπόν το τι κάνουν εδώ, είναι ότι «σκοτώνουν δυο πουλιά με μια πέτρα». Το χρησιμοποιούν αυτό σαν δικαιολογία για να δημιουργήσουν αυτό που πολλοί στο ιντερνέτ ονόμασαν Παγκόσμια Κυβέρνηση (One World Government), εκτός του ότι δεν θα περιλαμβάνει την Κίνα. Μιλάς για μια κλειστή συμμαχία των Δυτικών εθνών ενάντια σε αυτή την νέα απειλή.

Μ: Πρόκειται ειδικότερα για τα Δυτικά έθνη, αλλά νομίζω πρέπει επίσης να συμπεριλάβουμε και την Ιαπωνία σε αυτό.

ΜΡ: Και τι γίνεται με την Ρωσία; Που στέκεται η Ρωσία;

Μ: Νομίζω ότι η Ρωσία είναι επίσης ένας παίκτης, αλλά δεν έχω καμία απόδειξη. Για κάποιο λόγο το βλέμμα της Ρωσίας δεν είναι στραμμένο εκεί και, είναι απλά μια υπόθεση δική μου ότι η Ρώσικη κυβέρνηση, αυτή που είναι στην εξουσία σήμερα, βαδίζει χέρι με χέρι με τους κυρίαρχους παίκτες που βρίσκονται εδώ στη Δύση.

ΜΡ: Μμ… Θέλεις να πεις ότι σε αυτή τη συνάντηση που παραβρέθηκες, η Ρωσία δεν αναφέρθηκε σαν σημαντικός παράγοντας.

Μ: Όχι, όχι καθόλου. Το μόνο πράγμα που ακούστηκε ήταν η όλη ιδέα του να δημιουργήσουν μια κατάσταση χάους σε όλο τον κόσμο. Αυτό εννοεί την μετέπειτα χρήση των βιολογικών όπλων, την εξάπλωση της έλλειψης των τροφίμων, το οποίο θα επηρεάσει πάρα πολλές χώρες σε όλον τον πλανήτη, ακολουθουμένη από μαζική πείνα και αρρώστιες.

Το μόνο που ακούστηκε για την Ρωσία να παίζει κάποιο ρόλο είναι μια παράξενη αναφορά που δεν μπορώ να την εξηγήσω και ίσως κάποιος άλλος μπορεί. Δεν μπορώ πραγματικά να σκεφτώ τίποτα πάνω σε αυτό. Αλλά μέσα σε αυτή τη συνάντηση ειπώθηκε ότι: «να προκαλεστεί ο Κινέζικός στρατός να επιτεθεί στην ανατολική Ρωσία.» Τώρα, δεν μπορώ να το αξιολογήσω αυτό και το γιατί αναφέρθηκε σε αυτή τη συνάντηση – απλά δεν ξέρω.

ΜΡ: Εντάξει. Έτσι για να γυρίσουμε πίσω σε αυτό που είπα πριν από ένα λεπτό, για τα δυο πουλιά με μια πέτρα. Ένα σκοπός εδώ, λοιπόν, είναι να εγκαθιδρυθεί μια ενωμένη συμμαχία από δυτικές χώρες με ένα είδος ολοκληρωτικής «εκτάκτου ανάγκης πολεμικής σύρραξης», αυτό έχει την όψη βαρύ έλεγχου. Και η άλλη όψη είναι βασικά το να ανάψουν το φυτίλι σε αυτόν τον πόλεμο, ο οποίος θα έχει σαν αποτέλεσμα όλου του είδους τις χαοτικές καταστάσεις και υποθέτω ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων να πεθαίνουν κάπου.

Μ: Ναι.

ΜΡ: Ο Κινέζικος πληθυσμός; Ή όλοι σε αυτόν τον πλανήτη; Αποτελεί μέρος του σχεδίου τους για μείωση του πληθυσμού; Τι είπαν για αυτό;

Μ: Λοιπόν, μίλησαν για την χρήση των βιολογικών μέσων, περιγράφηκε να είναι σαν μια γρίπη και θα επεκταθεί σαν μια πυρκαγιά. Τώρα δεν το ανέφεραν σε αυτή τη συνάντηση, αλλά το ξέρω τώρα σίγουρα ότι θα υπάρξει γενετική επίθεση στους ανθρώπους, όχι σε όλους μαζί. Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό… Δεν είμαι γενετιστής, πραγματικά δεν ξέρω. Κάποιος θα μπορούσε μονάχα να υποθέσει ότι είναι σε σύνδεση με τον Γενετικό Κώδικα (DNA) με κάποιο τρόπο.

ΜΡ: Μμ…

Μ: Και με τις διαφορές που βρήκαν στον Γενετικό Κώδικα. Αυτές οι διαφορές ανιχνεύτηκαν και οι ιοί μπορούν να κατασκευαστούν ώστε να μπορούσαν να σκοτώσουν κάποιο άτομο αρκετά γρήγορα.

ΜΡ: Και έτσι οι ιοί στοχεύουν στα χρωματοσώματα, αυτό θες να πεις;

Μ: Ναι.

ΜΡ: Στοχεύουν στα χρωματοσώματα ενός φυλετικού τύπου, ή πιο ειδικευμένο από αυτό;

Μ: Φυλετικού τύπου. Μπορώ να είμαι αρκετά απόλυτος σε αυτό. Μιλάνε για εξαφάνιση ολόκληρου τμήματος της ανθρώπινης φυλής, κάνοντάς το γενετικά.

ΜΡ: Σοβαρά; Το ανέφεραν αυτό σε αυτή τη συνάντηση, με αυτή την ορολογία;

Μ: Όχι ακριβώς. Αυτή είναι δική μου ορολογία. Αλλά έτσι αναφέρθηκε και, αυτό είναι το τι θυμάμαι από αυτό και το πως αυτό εκφράστηκε και το πως το ερμήνευσα.

ΜΡ: Εντάξει.

Μ: Αλλά αυτό είναι το τι σίγουρα υπαινίχθηκε.

ΜΡ: Μιλάνε για το να καθαρίσουν τον δρόμο από τους Κινέζους επειδή είναι μια μεγάλη άβολη ομάδα ανθρώπων που δεν παίζουν με τους κανόνες των πλανητικών σχεδίων; Ή μιλάνε για αυτό σαν μια δικαιολογία να μειώσουν τον πληθυσμό του κόσμου, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και τις Δυτικές χώρες;

Μ: Λοιπόν είναι μια πολύ καλή ερώτηση και όσο μακριά μπορώ να δω, είναι υποθέσεις. Και πάλι δεν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό. Από προσωπική άποψη, φαίνεται σίγουρα να είναι μια μείωση του πληθυσμού του κόσμου και να καταλήγει σε ένα ικανό ελεγχόμενο μέγεθος από αυτή τη κυβέρνηση που πρόκειται να έρθει, με σκοπό για αυτούς να έχουν τον έλεγχο που επιθυμούν. Σε άλλη περίπτωση δεν θα τον έχουν.

Με αρρωσταίνει να μιλάω για αυτό τώρα, πραγματικά. Με αρρωσταίνει μέχρι τέλους το ότι θα προχωρήσουν να κάνουν αυτό το πράγμα, αυτά τα πράγματα που βασικά συζητήθηκαν. Μειώνουν τον πληθυσμό μέχρι σε αυτό που ψυχρά πιστεύουν να είναι ένα «εύχρηστο επίπεδο».

ΜΡ: Μπορείς να άγεις από αυτή τη συνάντηση που συμμετείχες αυτά τα επίπεδα, ή κάποιους αριθμούς, ή τα ποσοστά, ή οτιδήποτε απτό που να θυμάσαι;

Μ: Ναι. Μιλάει για το μισό.

ΜΡ: Πω. Αυτό είναι πολλοί άνθρωποι.

Μ: Ναι. Είναι.

ΜΡ: Μάλιστα.

Μ: Θα μειώσει τον πληθυσμό στο μισό του.

ΜΡ: Τότε αυτό είναι περισσότερο από τους Κινέζους. Αυτό απαντά στην ερώτηση, έτσι;

Μ: Λοιπόν σε μια πυρηνική σύρραξη – και πιστεύω ότι θα είναι περιορισμένης έκτασης πυρηνική σύρραξη – θα υπάρξει κάποιου είδους ανακωχή. Αναφέρθηκε αυτό, προσμένουν μια γρήγορη ανακωχή, αλλά όχι πριν εκατομμύρια θα έχουν ήδη πεθάνει, κατά βάση στη Μέση Ανατολή.

Έτσι πιθανόν μιλάμε για το Ισραήλ εδώ, ο πληθυσμός του Ισραήλ να θυσιάζεται. Επίσης μέρη σαν την Συρία, τον Λίβανο, πιθανόν το Ιράκ, σίγουρα το το Ιράν, ξέρεις, οι πόλεις και οι κύριες πόλεις, οι πυρηνικοί σταθμοί και λοιπά, αυτά τα πράγματα. Και μετά μια κατάπαυση του πυρός πριν γίνει ανεξέλικτο.

ΜΡ: Μια κατάπαυση… ; Πω πω. Συγνώμη, σε διακόπτω, ζητώ συγνώμη. Μια κατάπαυση του πυρός πριν γίνει ανεξέλικτο;

Μ: Ναι, είναι σαν ένα παιχνίδι πόκερ όπου ξέρουν ήδη το πως συμπεριφέρονται οι αντίπαλοι. Ξέρουν με τι έχουν να κάνουν. Ξέρουν ότι μπορούν να θέσουν σε εφαρμογή αυτό το σενάριο και ξέρουν ότι η τελευταία πράξη μπορεί να είναι μια κατάπαυση πυρός. Έχουμε λοιπόν αυτή τη κατάπαυση του πυρός και είναι μέσα σε αυτό το διάστημα που θα αρχίσουν να αναπτύσσουν πραγματικά το σχέδιό τους.

ΜΡ: Ξέρεις πως;

Μ: Ναι. Θα χρησιμοποιήσουν βιολογικά όπλα.

ΜΡ: Ω Ω …

Μ: Το προηγούμενο σενάριο θα δημιουργήσει τις συνθήκες όπου τα βιολογικά όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Και τώρα φαντάσου ένα κόσμο, μεταπολεμική περίοδος ενός πυρηνικού πολέμου, ή περιορισμένου πυρηνικού πολέμου, σε απόλυτο χάος, οικονομική κατάρρευση, ολοκληρωτικές κυβερνήσεις να αναλαμβάνουν την εξουσία.

ΜΡ: Και μεγάλες καταστροφές για υποδομή.

Μ: Τους ανθρώπους να ζουν σε απόλυτο φόβο και πανικό – αυτό είναι το τι θα γίνει μετά. Έτσι έχεις ένα σενάριο… και αυτό για άλλη μια φορά, συζητήθηκε και, μπορώ να μπω και σε κάποιες λεπτομέρειες για το πως οι άνθρωποι θα ελέγχονται περισσότερο και κανένας δεν θα βγει να αναλύσει το τι συνέπειες θα έχει αυτό που γίνεται επειδή η ασφάλειά τους και η προστασία τους θα είναι τοποθετημένα αποκλειστικά στα χέρια αυτών που λένε ότι μπορούν να τα διατηρήσουν στο καλύτερο.

Και θα είναι σε αυτό το επερχόμενο χάος ενός μεταπολεμικού πυρηνικού πολέμου όπου αυτά τα βιολογικά όπλα θα παραταθούν σε ένα σκηνικό όπου δεν θα υπάρχει καμία υποδομή, κανένα προστατευτικό δίχτυ, για οποιονδήποτε να αντιμετωπίσει αυτού του είδους την βιολογική σφαγή.

Και θα πρέπει να σημειωθεί, για αυτούς που έχουν άγνοια, ότι τα βιολογικά όπλα είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα πυρηνικά, απλά το αποτέλεσμα χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο – αυτή είναι η διαφορά.

ΜΡ: Ναι. Τώρα, αυτή η εξαπόλυση των βιολογικών όπλων που θα ακολουθήσει την κατάπαυση του πυρός, είναι κάτι που θα γίνει μυστικά, σαν όλως ξαφνικός οι άνθρωποι θα αρχίσουν να αισθάνονται άρρωστοι και κανείς δεν θα ξέρει από που ήρθε; Ή θα είναι κάποιο φανερό όπλο που θα το καταστήσει ολοφάνερο σε όλους;

Μ: Δεν νομίζω ότι θα είναι φανερό, επειδή οι κάτοικοι της Κίνας πρόκειται να χτυπηθούν από την γρίπη! Έτσι θα υπάρξει μια παγκόσμια επιδημία γρίπης, ίσως, μια χώρα σαν την Κίνα – ή η Κίνα, γατί για την Κίνα μίλησαν – θα είναι αυτή που θα υποφέρει τα περισσότερα.

ΜΡ: Μάλιστα. Τώρα, αν ήσουν Κινέζος στρατιωτικός διοικητής, τι θα έκανες σε αυτή τη περίπτωση; Υποθέτω ότι θα το ανταπέδιδες.

Μ: Ναι έτσι είναι. Η μορφή της ανταπόδοσης που θα μπορούσαν να κάνουν οι στρατιωτικές δυνάμεις της Κίνας δεν θα ήταν με τα ίδια όπλα που υπάρχουν στη Δύση. Ο τύπος των όπλων που η Δύση μπορεί να επιδείξει και σε πολύ γρήγορη ανταπόκριση ξεπερνάει κατά πολύ το τεχνολογικό επίπεδο των Κινεζικών οπλικών δυνάμεων μέχρι στιγμής – αν και καλυτερεύουν όσο περνάει ο καιρός.

Αλλά όταν μιλάω για την Κίνα, μιλάμε για τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (Peoples Liberation Army), τον Λαϊκό Στρατό, που συγκεντρώνεται πολύ γρήγορα και, μιλάμε για μαζικές μετακινήσεις πεζικού με κάποιους τρόπους σε ζώνες όπου μπορούν να αμυνθούν με τον αντίστοιχο αριθμό των αντιπάλων.

Και σε αυτόν τον τύπο της αψιμαχίας που θα είναι πυρηνικός… γι αυτό το ανέφερα από την αρχή κιόλας… θα υπάρξει ένας συμβατικός πόλεμος στην αρχή, μετά γρήγορα θα περάσει σε πυρηνικό με κάποιους από τους δυο ή τους Ιρανούς ή τους Κινέζους να σπρωχτούν στην πρώτη ενέργεια, αυτό θα γίνει επειδή δεν θα είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους με πληρότητα ενάντια στα συμβατικά όπλα που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Δύση χωρίς να χρησιμοποιήσει πρώτα τα πυρηνικά.

ΜΡ: Μάλιστα. Δηλαδή οι Κινέζοι θα υποχρεωθούν να προχωρήσουν σε προκαθορισμένο χτύπημα.

Μ: Ναι, θα τους αφαιρεθούν όλες οι δυνατότητές τους… οι δυνατότητές τους αντίποινων θα τους αφαιρεθούν αρκετά γρήγορα και δεν θα έχουν τον χρόνο να ανασυνταχτούν.

ΜΡ: Εντάξει, τώρα το τι περιγράφεις εδώ είναι η κατάσταση πριν την κατάπαυση πυρός, όταν η Κίνα θα σπρωχτεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.

Μ: Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να το βλέπαμε σε στάδια. Έτσι μιλάμε για ένα συμβατικό πόλεμο ξεκαθαρίσματος, αυτός ο πόλεμος μετά θα αποσπάσει την χρήση των πυρηνικών όπλων ή από τους Κινέζους ή από τους Ιρανούς.

ΜΡ: Εντάξει.

Μ: Πιο πιθανόν από το Ιράν, για να το σταματήσουν να εξαπλωθεί. Μετά μιλάμε για ανταλλαγή πυρός και μετά για μια κατάπαυση πυρός πριν υπάρξει μια κατάσταση που δεν θα περιορίζεται σε μια γεωγραφική περιοχή.

ΜΡ: Πως θα μοιάζει αυτό; Θα είναι παγκόσμιο; Για παράδειγμα, μιλάς για πυρηνικά όπλα σε Αμερικάνικη περιοχή, στην Ευρώπη και πάει λέγοντας;

Μ: Όχι. Δεν αναφέρθηκε παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος.

ΜΡ: Εντάξει.

Μ: Μίλησαν για απλό περιορισμένο γεωγραφικά, στην Μέση Ανατολή.

ΜΡ: Εντάξει. Δηλαδή βασικά πολλοί θα αναφερθούν σε αυτόν σαν τον πόλεμο του Αρμαγεδώνα, τον πόλεμο που προφητεύτηκε.

Μ: Ναι. Σωστά. Για αυτούς που το ψάχνουν έτσι, ξέρεις, στα σίγουρα υπογραμμίζει μια χρονική περίοδο όπου παρόμοια πράγματα λέει ότι θα συμβούν. Αλλά κατά τα φαινόμενα όχι με τον τρόπο που νόμιζαν ότι θα γίνει, επειδή, δεν μπορώ να το επισημάνω περισσότερο, οι άνθρωποι γενικά θα τοποθετηθούν σε μια τέτοια κατάσταση πανικού και φόβου, που θα εύχονται παντού για μια ισχυρή κυβέρνηση.

Δεν θα τις ονομάσουν ολοκληρωτικές κυβερνήσεις, θα είναι στρατιωτικές κυβερνήσεις με μια πολιτική κυβέρνηση ακόμα στην εξουσία αλλά σε περιορισμένους ρόλους. Ο στρατός θα δίνει τις εντολές – με τον ίδιο τρόπο που ένας στρατηγός κάνει στο Αφγανιστάν, ή προηγουμένως στο Ιράκ. Ο στρατηγός εν ενεργεία αναλαμβάνει τα ηνία. Δίνει τις εντολές.

Έτσι πρέπει να φανταστούμε το ίδιο πράγμα σαν σε μια χώρα που έχουν δικτατορική κυβέρνηση, να δίνουν τις διαταγές, με τη λεγόμενη «εκλεγμένη» κυβέρνηση σχεδόν χωρίς καμία εξουσία. Η δικτατορική κυβέρνηση θα προστατεύσει τους ανθρώπους που ζουν σε αυτές τις χώρες που θα υποστούν τα χτυπήματα αυτού του είδους του πολέμου.

ΜΡ: Μάλιστα. Πότε θα γίνουν αυτά τα γεγονότα, κατά την γνώση σου;

Μ: Από όσο ξέρω… 18 μήνες. Είναι σίγουρα πριν το 2012.

ΜΡ: Εντάξει.

Μ: Ή γύρω στο 2012, κάποια στιγμή σε αυτόν τον χρόνο.

ΜΡ: Τώρα κάποιος που θα το διαβάσει αυτό θα αναρωτηθεί: Εντάξει, ώστε αυτό ήταν που συζητούσαν το 2005. Πως μπορείς να γνωρίζεις αν αυτό το σχέδιο είναι ακόμη ενεργό, ότι οι καταστάσεις δεν άλλαξαν δραστικά, ότι το δεν το εγκατέλειψαν εντελώς, ότι δεν συνέβη κάποιου είδους στροφή 180 μοιρών ή κάποια αποκάλυψη; Τι σε κάνει να είσαι τόσο σίγουρος ότι είναι ακόμη σε εξέλιξη;

Μ: Εξ αιτίας των γεγονότων που έχουν συμβεί από το 2005. Νομίζω ότι είναι μάλλον ο πιο λογικός τρόπος να το δει κανείς. Είχαμε ήδη μια δήθεν οικονομική κατάρρευση. Δεν ήταν μια κατάρρευση, Ήταν μια επικέντρωση της οικονομικής δύναμης. Αυτό συνέβη. Σίγουρα συνέβη στις ΗΠΑ. Και είναι πολύ σίγουρο ότι συνέβηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και είναι πολύ σίγουρο ότι συνέβη στη Γαλλία και τη Γερμανία. Έτσι οι πιο σημαντικοί παίχτες στο Δυτικό κόσμο επικέντρωσαν τις οικονομικές τους περιουσίες.

ΜΡ: Συζητήθηκε κάτι σχετικό στη συνάντηση;

Μ: Ναι! Χρειάστηκε ένα αρκετά μεγάλο μέρος από το χρόνο της συνάντησης, συζητώντας σχετικά με τι πρόκειται να συμβεί. Σκέψου λίγο που έλαβε μέρος η συνάντηση — στο Κεντρικό Λονδίνο. Το Κεντρικό Λονδίνο είναι το οικονομικό επίκεντρο του κόσμου. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό.

ΜΡ: Έτσι αυτό που λες είναι ότι όλα αυτά που συνέβησαν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα αυτού του σχεδίου.

Μ: Ακριβώς — και όλες οι ετοιμασίες που χρειαζόταν να γίνουν πριν αυτού του είδους σύρραξης λάβει μέρος, είχαν ήδη επίσης δρομολογηθεί.

ΜΡ: Όπως τι; Σε τι αναφέρεσαι;

Μ: Λοιπόν μιλάμε για κάποιους αριθμούς σε στρατηγικές θέσεις που θα αναλάβουν δράση. Ας δώσουμε ένα καλό παράδειγμα εδώ και αυτό είναι που κατά πάσα πιθανότητα οι περισσότεροι άνθρωποι στο Η. Βασίλειο αγνοούν, είναι ότι στη Βρετανική βιομηχανία ιδιωτικής ασφάλειας εργάζονται περίπου 500.000 άνθρωποι, οι οποίοι είναι πολύ περισσότεροι από το Βρετανικό στρατό. Ο Βρετανικός στρατός έχει πολύ μικρότερο αριθμό στρατιωτών από αυτόν. Ο Βρετανικός στρατός είναι περίπου διακόσιες χιλιάδες. Μιλάμε δηλαδή ότι 500.000 άνθρωποι εργάζονται στο τομέα ιδιωτικής ασφάλειας αυτή τη στιγμή.

Τώρα πριν από το 2005, δεν υπήρχε καμία ρύθμιση γι αυτό. Δεν υπήρχε εκπαίδευση γι αυτούς. Δεν υπήρχε καμιά ενοποίηση αυτού του ανθρώπινου δυναμικού. Και στο παρασκήνιο — και αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι έπρεπε να είναι σε θέση να γνωρίζουν, ιδιαίτερα όσοι ζουν στο Η. Βασίλειο –υπήρξε η νομοθετική ρύθμιση του 2001 για τον τομέα της ιδιωτικής ασφάλειας.

Λοιπόν, αυτή η ρύθμιση σήμαινε ότι οποιοσδήποτε εργαζόταν για τον ιδιωτικό τομέα έπρεπε να υποβληθεί σε κάποια εκπαίδευση. Επίσης θα τους γινόταν αστυνομικός έλεγχος. Και έχει κάποιο νόημα για το πολίτη ότι οι άνθρωποι που εργάζονται σε τομείς όπως η ιδιωτική ασφάλεια θα έπρεπε να ελέγχονται από την αστυνομία.

Αυτοί οι αστυνομικοί έλεγχοι… όλα φανερώνονται. Δεν είναι μόνο αν έχεις κάνει κάποιο έγκλημα ή όχι. Πίστεψε με, μπορείς να μάθεις πολλά περισσότερα για ένα άτομο μέσα από ένα αστυνομικό έλεγχο.

Και μετά είναι η εκπαίδευση. Αυτή η εκπαίδευση είναι σχετική με τον έλεγχο των συγκρούσεων: τι να κάνεις την ώρα της σύγκρουσης, πως να τη χειριστείς, πως να την ελέγξεις. και μετά εκπαιδεύονται πως να χρησιμοποιούν ελεγχόμενη δύναμη. Και συνεχίζεται από κει.

ΜΡ: Δηλαδή μιλάς για το χειρισμό λαϊκών εξεγέρσεων και λοιπά. Αυτά είναι όλα στημένα γι αυτό το λόγο.

Μ: Πράγματι. Μπορείς να πάρεις σαν παράδειγμα τις διαδηλώσεις που έλαβαν μέρος μετά από την εισβολή στο Ιράκ το 2003, εδώ στο Η.Βασίλειο και στη Δυτική Ευρώπη και επίσης στις ΗΠΑ, αλλά κυρίως στη Δυτική Ευρώπη. Ήταν σχεδόν σαν μια μαζικός ξεσηκωμός κατά του πολέμου στο Ιράκ. Αυτό δεν θα επαναληφθεί ξανά. Δεν θα ξανασυμβεί.

Αλλά οι άνθρωποι σ’ αυτό το τομέα χρειάζονται να έχουν την ισχύ του νόμου για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, γιατί ακόμη θα προστατεύουν περιουσίες, ακόμη θα κάνουν τη δουλειά τους. Και την ώρα που μιλάμε ο Όμιλος Ιδιωτικής Ασφάλειας αναζητεί και λαμβάνει περισσότερες δυνάμεις από αυτές που ήδη τους έχουν δοθεί. Ήδη τους έχει δοθεί η άδεια να λειτουργούν νόμιμα μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον. Τώρα παίρνουν τις πρόσθετες αστυνομικές εξουσίες που χρειάζονται.

Και αυτό δεν ισχύει μόνο για αυτούς στο Βρετανικό τομέα ιδιωτικής ασφάλειας, είναι και αυτοί που ονομάζονται «πολιτικά όργανα εφαρμογής της τάξης»: ελεγκτές του παρκινγκ, τέτοιου είδους θέσεις, όργανα της δημοτικής αστυνομίας, αυτοί που βοηθούν την αστυνομία για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, αποκτούν εξουσίες ανάλογες με τις ευθύνες που χρειάζονται για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους αποτελεσματικά. Έτσι μιλάμε για τη εξουσία να μπορούν να συλλάβουν, τη δύναμη της προσωποκράτησης, μιλάμε σε αυτές τις γραμμές. Και πρόκειται να συμβεί.

ΜΡ: Αυτό συμβαίνει επίσης και σε άλλες δυτικές χώρες, μήπως γνωρίζεις;

Μ: Λοιπόν, ήδη συμβαίνει σε άλλες δυτικές χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, όπου υπάρχουν πολλές διαφορετικές αστυνομικές δυνάμεις που συνεργάζονται. Δεν υπάρχει μια αστυνομική δύναμη, όπως ήταν κάποτε, που μπορούσες να αναγνωρίσεις και να πεις: Λοιπόν, αυτή είναι η αστυνομία. Έχουμε κι άλλα πρακτορεία και όλα φέρουν παρόμοιες εξουσίες.

Αλλά αυτές οι εξουσίες δεν υπάρχουν εντός της Βρετανικής ιδιωτικής ασφάλειας αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν ήδη στις ΗΠΑ και είναι κυρίως το Αμερικανικό μοντέλο που χρησιμοποιείται εδώ.

ΜΡ: Εντάξει. Λοιπόν, πριν μπεις σ’ αυτές τις λεπτομέρειες, μιλούσαμε γι’ αυτό το χρονοδιάγραμμα — και σε ρωτούσα σχετικά με το ποια θα ήταν η απάντηση σου σε κάποιον που θα ήθελε να ξέρει πως μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος ότι αυτό ήταν λίγο πολύ βρίσκεται εντός χρονικών ορίων, ακόμη κι αν η συνάντηση που παρευρέθηκες συνέβη πριν από τέσσερα χρόνια.

Μ: Σχεδόν πριν από πέντε χρόνια.

ΜΡ: Σχεδόν πέντε. Μάλιστα.

Μ: Ναι. Το μόνο που μπορώ να πω, Μπιλ, είναι ότι μόνο αν λάβεις υπ’ όψη αυτά που έχω αναφέρει, και αν αυτό θυμίζει κάτι σε οποιονδήποτε — η επαλήθευση αυτών που έχω πει μπορεί να διαπιστωθεί από όποιον επιθυμεί να το κάνει.

ΜΡ: Μάλιστα.

Μ: Δεν είναι όλα κρυφά. Δεν είναι δυνατό να τα κρύψουν όλα, και τότε μπορούν να βάλουν τα κομμάτια του πάζλ μαζί μόνοι τους και θα βρουν ότι είναι αρκετά αξιόπιστα.

ΜΡ: Ναι. Πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι πολύ αξιόπιστα, πράγμα το οποίο σε προσγειώνει. Από την αρχή της συζήτησης μας, είπες ότι…και αυτή είναι η δική μου παράφραση…είπες ότι αυτή ήταν μια κούρσα ενάντια στο χρόνο από τη δική τους άποψη. Γιατί;

Μ: Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρόκειται να συμβούν μέσα στα επόμενα χρόνια και όλα θα έχουν σχέση με την εξουσία. Μερικά από αυτά, δεν τα κατανοώ πλήρως και εγώ, να είμαι ειλικρινής μαζί σου. Αλλά απ’ ότι καταλαβαίνω, υπάρχουν αρκετές εναλλαγές δυνάμεων που συμβαίνουνε, και κυρίως αυτοί που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας όχι μόνο για εκατοντάδες χρόνια, αλλά για χιλιάδες χρόνια, επιθυμούν αυτό να συνεχιστεί. Και με σκοπό να γίνει αυτό, μια ακολουθία γεγονότων πρέπει να κατασκευαστούν ώστε να πετύχουν το σκοπό τους. Αυτό που σου περιέγραψα είναι κατά πάσα πιθανότητα το πρώτο σκέλος.

Έτσι, θα κατευθυνθούμε προς αυτή τη σύρραξη, και μετά από αυτό..και μπορώ να σου δώσω ένα χρονοδιάγραμμα για το πότε πρόκειται να συμβεί… θα συμβεί ένα γεωφυσικό γεγονός στη Γη το οποίο θα επηρεάσει τους πάντες.

Λοιπό, μέχρι τότε όλοι θα έχουμε επιβιώσει ένα πυρηνικό και βιολογικό πόλεμο. Ο πληθυσμός της Γης, αν συμβούν αυτά, θα μειωθεί δραστικά. Και όταν αυτό το γεωφυσικό γεγονός θα λάβει μέρος, τότε από αυτούς που θα απομείνουν θα επιζήσουν οι μισοί. Και αυτοί που θα επιβιώσουν αυτό, θα καθορίσει ποιος θα οδηγήσει το πλανήτη και τον επιζώντα πληθυσμό στην επόμενη εποχή.

Έτσι μιλάμε για μια μετά-κατακλυσμική εποχή. Ποιος θα έχει την εξουσία; Ποιος θα έχει τον έλεγχο; Όλα έχουν να κάνουν μ’ αυτό. Και αυτός είναι ο λόγος που προσπαθούν απελπισμένα ώστε να συμβούν αυτά τα γεγονότα σύμφωνα με ένα χρονοδιάγραμμα. Γιατί αλλιώς δεν θα τα καταφέρουν

ΜΡ: Εντάξει. Άσε με να παίξω το δικηγόρο του διαβόλου εδώ, και μίλα μου από τη δική σου σκοπιά, που έχεις δηλαδή πάρα πολύ μεγάλη και σε βάθος στρατιωτική εμπειρία και είσαι εξοικειωμένος με το στρατιωτικό τρόπο σκέψης. Γιατί αυτός ο πόλεμος και η καθίδρυση μια απολυταρχικής κυβέρνησης, και η ατμόσφαιρα του φόβου, και λοιπά και λοιπά, γιατί χρειάζονται όλα αυτά τη στιγμή που θα συμβεί αυτό το γεωφυσικό γεγονός, όπως είπες, το οποίο θα αναστατώσει περαιτέρω τις υποδομές, θα έχει σαν αποτέλεσμα πολλούς θανάτους, θα υπάρχουν καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης σ’ ολόκληρο το κόσμο, σεισμοί, τσουνιάμι, και ο θεός ξέρει μόνο τι άλλο. Αυτό και μόνο θα δικαιολογούσε στρατιωτικό νόμο στις περισσότερες χώρες και καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και αυτές οι ίδιες φατρίες θα μπορούσαν εύκολα να δικαιολογήσουν τον έλεγχο της εξουσίας σε τέτοιου είδους έκτακτης ανάγκης. Γιατί ο πόλεμος μέρος αυτού του σεναρίου; Δεν το καταλαβαίνω αυτό.

Μ: Νομίζω ότι πρέπει να το κοιτάξεις από μια διαφορετική πλευρά. Μετά από ένα κατακλυσμικό γεγονός, θα υπάρχουν λίγες ή καθόλου κατασκευές. Και αν δεν υπάρχουν κατασκευές, αυτό σημαίνει ότι κάποιες κατασκευές θα πρέπει να δημιουργηθούν στη θέση τους. Μια κατασκευή θα πρέπει να στηθεί πριν συμβεί αυτό, και με μια σιγουριά ότι επιβιώσει από αυτό που πρόκειται να συμβεί — ώστε να μπορούν να σταθούν όρθιοι την επόμενη μέρα, και να παραμείνουν στην εξουσία και να έχουν την εξουσία που απολάμβαναν πιο πριν.

ΜΡ: Έτσι, αυτό είναι μια αιτιολογία για να ενισχύσουν τα κρίσιμα τμήματα των υποδομών – στη πραγματικότητα μια προετοιμασία για το κατακλυσμό – τα οποία σε συνηθισμένους καιρούς δεν θα ήταν τόσο ισχυρά. Αυτό είναι που θέλεις να πεις;

Μ: Πράγματι. Και θα πάω σε μια περιοχή τώρα όπου μπορώ να δώσω μόνο μια υποκειμενική άποψη, όπως θα μπορούσε ο κάθε άνθρωπος, αλλά το συναίσθημα, και είναι πολύ διορατικό, είναι ότι αυτοί θα πρέπει να οργανωθούν τώρα. Θα πρέπει να τοποθετήσουν τη βάση δύναμης τους σωστά στη θέση της. Και ο μόνος τρόπος για να το πετύχουν αυτό είναι με το να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για να συμβεί αυτό, π.χ., μια σύρραξη.

Και μπορούμε όλοι να κοιτάξουμε πίσω στη διάρκεια της ιστορίας. Κάθε πόλεμος επιτυγχάνει ένα σκοπό. Εκτός από τη δυστυχία, την ανθρώπινη δυστυχία που δημιουργεί, πάντα επιτυγχάνει κάποιο σκοπό. Και ο σκοπός πάντα ήταν με τη πλευρά του νικητή. Έτσι, βλέπουμε αυτό το ολιγαρχικό καθεστώς, το οποίο πιστεύω ότι είναι ήδη ολιγαρχικό έτσι κι αλλιώς. Εννοώ ότι δεν έχουμε καμία δημοκρατία. Κανένας δεν έχει λόγο. Αυτό έχει ήδη αποφασιστεί υπεράνω από μας.

Δεν μετράμε, όπως έχει. Στ’ αλήθεια δεν μετράμε. Αυτοί μετράνε, και η δύναμη τους μετράει και αυτό είναι το μόνο πράγμα για το οποίο έχει υπάρξει σκέψη. Και πιστεύω ότι αν μπορούσες να μπεις στο τρόπο σκέψης κάποιου που λειτουργεί μ’ αυτό το τρόπο, θα κατανοήσεις τι πρόκειται να κάνουν και γιατί το κάνουν και γιατί θέλουν να ελέγξουν το τέλος του παιχνιδιού και να έχουν την εξουσία στο τέλος, χωρίς να πάθουν τίποτα, γιατί αυτό το γεωφυσικό γεγονός θα είναι κάτι που θα επιβιώσουμε.

ΜΡ: Μήπως έχεις κάποιες ενδείξεις για το πότε θα συμβεί; Αυτό υπονοεί, από αυτό που λες, ότι κατά κάποιο τρόπο περιμένουν κάτι να συμβεί το 2012. Είναι ένα γεγονός για το 2012;

Μ: Όχι, αυτό στ’ αλήθεια δεν επικεντρώνεται γύρω στις 21 Δεκεμβρίου του 2012. Δεν γνωρίζω τι πρόκειται να συμβεί στις 21 Δεκεμβρίου του 2012. Έχω βάσιμες υποψίες ότι θα είναι κάτι διαφορετικό, ίσως κάτι άλλο για όλους. Στ’ αλήθεια δεν γνωρίζω. Αλλά σίγουρα εκείνη τη χρονική περίοδο θα βρισκόμαστε σε μια σύρραξη που θα κρατήσει όσο πρέπει να κρατήσει. Αλλά μιλάμε σχετικά με τα επόμενα χρόνια μετά το 2012, όταν αυτό το γεωφυσικό γεγονός θα λάβει μέρος. Υπολόγισα ότι θα συμβεί μέσα στη διάρκεια της ζωής μου.

ΜΡ: Εντάξει. Λοιπόν, επέτρεψε μου να το ξαναπώ σε σένα, αυτή την ακολουθία των γεγονότων που περιγράφεις: τη πυρηνική ανταλλαγή και τη ανακωχή και μετά τη χρήση των βιολογικών όπλων… αυτό που λες είναι ότι στη πραγματικότητα αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τέτοιο χάος που θα χρειαστεί μια γενιά της ανθρωπότητας και να τα ξαναχτίσουν από την αρχή. Και στη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους βαριάς ολιγαρχικής υποδομής με το σκοπό να αντέξουν αυτή τη συνεχόμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης και τη ανακατασκευή. Και τότε σ’ αυτό το διάστημα, πρόκειται να συμβεί αυτό το σοβαρό γεωφυσικό γεγονός, αλλά θα πρέπει να αρχίσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα. Έτσι δεν είναι;

Μ: Αυτό είναι σωστό . Ακριβώς έτσι.

ΜΡ: Νομίζεις ότι γνωρίζουν πότε θα συμβεί; Ή νομίζεις ότι νομίζουν θα συμβεί απλά «κάποτε»;

Μ: Ναι, νομίζω ότι έχουν πολύ καλή ιδέα, του πότε πρόκειται να συμβεί. Δεν γνωρίζω πότε όμως είναι αυτό. Εντούτοις έχω αυτή τη δυνατή διαίσθηση ότι θα συμβεί στη διάρκεια της ζωής μου, ας πούμε μέσα σε 20 χρόνια. Θα μπορούσες να το φέρεις ακόμη πίσω — ανάμεσα στο τώρα και σε δέκα χρόνια, ανάμεσα στο τώρα και σε πέντε χρόνια.

ΜΡ: Εντάξει. Λοιπόν, επέτρεψε μου να το ξαναπώ σε σένα, αυτή την ακολουθία των γεγονότων που περιγράφεις: τη πυρηνική ανταλλαγή και τη ανακωχή και μετά τη χρήση των βιολογικών όπλων… αυτό που λες είναι ότι στη πραγματικότητα αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τέτοιο χάος που θα χρειαστεί μια γενιά της ανθρωπότητας και να τα ξαναχτίσουν από την αρχή. Και στη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους βαριάς ολιγαρχικής υποδομής με το σκοπό να αντέξουν αυτή τη συνεχόμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης και τη ανακατασκευή. Και τότε σ’ αυτό το διάστημα, πρόκειται να συμβεί αυτό το σοβαρό γεωφυσικό γεγονός, αλλά θα πρέπει να αρχίσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα. Έτσι δεν είναι;

Μ: Αυτό είναι σωστό . Ακριβώς έτσι.

ΜΡ: Νομίζεις ότι γνωρίζουν πότε θα συμβεί; Ή νομίζεις ότι νομίζουν θα συμβεί απλά «κάποτε»;

Μ: Ναι, νομίζω ότι έχουν πολύ καλή ιδέα, του πότε πρόκειται να συμβεί. Δεν γνωρίζω πότε όμως είναι αυτό. Εντούτοις έχω αυτή τη δυνατή διαίσθηση ότι θα συμβεί στη διάρκεια της ζωής μου, ας πούμε μέσα σε 20 χρόνια. Θα μπορούσες να το φέρεις ακόμη πίσω — ανάμεσα στο τώρα και σε δέκα χρόνια, ανάμεσα στο τώρα και σε πέντε χρόνια.

ΜΡ: Μμμ…

Μ: Ξέρεις, στ’ αλήθεια δεν γνωρίζω. Μακάρι να γνώριζα. Είναι κάτι που θα ήθελα πολύ να μάθω, αλλά τώρα μπήκαμε σ’ αυτή τη περίοδο στην οποία αυτό το γεωφυσικό γεγονός πρόκειται να λάβει μέρος, όταν υπολογίσουμε το διάστημα του χρόνου που πέρασε τη τελευταία φορά περίπου πριν από 11.500 χρόνια, κυκλικά. Και τώρα είναι αναμενόμενο να συμβεί ξανά.

ΜΡ: Ναι.

Μ: Σε πιο βαθμό πρόκειται αν επηρεάσει το κόσμο, μπορούμε μόνο να φανταστούμε, και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν σχέδια για κάθε ενδεχόμενο σε ετοιμότητα ακριβώς τώρα, για να συμβεί αυτό το γεγονός, γιατί πιστεύω ότι είναι ευρέως γνωστό σ’ αυτούς τους κύκλους. Το κατανοούν ότι πρόκειται να συμβεί. Μπορεί να έχουν ένα χρονοδιάγραμμα, και απ’ ότι φαίνεται είναι πιθανό να έχουν. Πάλι, είναι ένα από αυτά τα πράγματα — θα ήταν ασύλληπτο αν δεν το γνώριζαν. Εννοώ, τα καλύτερα μυαλά στο κόσμο θα εργάζονται πάνω σ’ αυτό. Ξέρεις; Και όλοι τους το γνωρίζουν, και εγώ προσωπικά, όχι.

ΜΡ: Συζητήθηκε αυτό στη συνάντηση καθόλου;

Μ: Όχι, δεν συζητήθηκε καθόλου στ’ ανοιχτά. Άσε με να σου δώσω μια περίληψη αυτών που συζητήθηκαν στη συνάντηση.

Το Ιράν θα δεχτεί επίθεση, πιθανό στους επόμενους 18 μήνες. Η Κίνα θα κινηθεί προς βοήθεια του Ιράν, για να προστατεύσει τα συμφέροντα της. Πυρηνικά όπλα θα χρησιμοποιηθούν είτε από το Ιράν ή τη Κίνα, με το Ισραήλ να κάνει τη πρώτη χρήση. Το περισσότερο μέρος από τη Μέση Ανατολή θα γίνει ερείπια. Εκατομμύρια θα πεθάνουν σε ένα μικρό χρονικό διάστημα. Και για κάποιο λόγο αυτό είναι εδώ, και δεν μπορώ να σου πω γιατί: η Κίνα θα μπει με τη βία σε Ρώσικο έδαφος για να επεκτείνει τα όρια της ανακωχής. Μετά από αυτό, βιολογικά όπλα θα χρησιμοποιηθούν κατά της Κίνας. Η Κίνα θα «αρπάξει ένα κρύωμα».

Και απ’ ότι καταλαβαίνω είναι ότι υπάρχει κάποιου είδους συμμαχία σε εξέλιξη ανάμεσα σε κάποιους κακόβουλους εξωγήινους και το Η.Βασίλειο, τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες, και σ’ αυτές συμπεριλαμβάνεται και η Ιαπωνία.

Και, ξανά, όταν μιλάμε για μια συμμαχία με κακόβουλους εξωγήινους, η οποία λειτουργεί στα πλαίσια των απόκρυφων προγραμμάτων, και υπάρχει μια ανταλλαγή τεχνολογιών που συμβαίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δηλαδή, υπάρχει μια ανάμειξη εκεί, και αυτή την ανάμειξη δεν μπορώ να την εξηγήσω και εγώ ο ίδιος.

Και επίσης κατανοώ ότι υπάρχουν περισσότερες ανθρωπιστικές και ανιδιοτελής εξωγήινες υπάρξεις, που εργάζονται ενάντια σ’ αυτό το χρονοδιάγραμμα και κατά κάποιο τρόπο διατηρούν μια αβέβαιη ισορροπία χωρίς οι ίδιοι να αναμειγνύονται άμεσα. Και ξανά, δεν μπορώ να το εξηγήσω πλήρως αυτό, αλλά έχω κάποια διαίσθηση ότι αυτό δουλεύει και υπάρχουν και άλλες πτυχές της εμπειρίας μου που με οδήγησαν να κάνω αυτή τη δήλωση, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

Έτσι αυτό για το οποίο μιλάμε είναι ότι οι δυνάμεις της Δύσης επιθυμούν ένα «τέλειο πόλεμο», το κάνουν αυτό σ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα, γιατί αυτό το χρονοδιάγραμμα υπάρχει πάρα πολύ καιρό. Δηλαδή μιλάμε για δεκαετίες ή και αιώνες από τότε που το χρονοδιάγραμμα αυτό είναι σε λειτουργία.

Και επίσης πιστεύω ότι είναι αρκετά σημαντικό, να συσχετιστεί αυτό το χρονοδιάγραμμα με την άλλη παραπομπή της, την οποία έχω ακούσει πολλές φορές μέχρι τώρα και τη λένε:

Η ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ.
Αισθάνομαι ότι είναι σημαντικό να το προσθέσουμε, γιατί μπορεί να θυμίζει κάτι σε μερικούς ανθρώπους, μιας και δεν νομίζω ότι έχει αναφερθεί ξανά.

ΜΡ: έχω ακούσει αυτή τη φράση ξανά. Δεν θέλω να παρεκκλίνω εδώ, αλλά η επισήμανση που έχω εναντίον του — και την οποία πραγματικά αρχίζω να κατανοώ, και είναι ανατριχιαστικό όσο γίνεται, από αυτά που λες — είναι ο λόγος γιατί ονομάζεται Η Αγγλοσαξονική Αποστολή, ο οποίος είναι βασικά το σχέδιο της εξάλειψης των Κινέζων, ώστε μετά το κατακλυσμό και όταν όλα θα ξαναχτιστούν, θα είναι οι Αγγλοσάξονες που θα σε θέση να ξαναχτίσουν και να κληρονομήσουν τη νέα Γη, χωρίς κανέναν άλλο τριγύρω. Έτσι δεν είναι;

Μ: Αν είναι αυτό σωστό, πραγματικά δεν ξέρω, αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου. Σ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα τουλάχιστο, και ακόμη και στο 19ο και 18ο αιώνα, η ιστορία αυτού του κόσμου, έχει κατά κύριο λόγο διαχειριστεί από τη Δύση και από τη Νότια περιοχή του πλανήτη. Κι άλλοι προσπάθησαν αλλά απέτυχαν.

Και είναι ασφαλές να πούμε ότι ο 1ος Π. Πόλεμος και ο 2ος Π. Πόλεμος ήταν κατασκευασμένοι πόλεμοι. Είμαι αρκετά σίγουρος γι αυτό. Και χρησιμοποιήθηκαν σαν σκαλοπάτια για να φτάσουμε εδώ που είμαστε τώρα. Ένας ιστορικός θα σας πει ότι αν αυτό δεν γινόταν, τότε αυτό δεν θα συνέβαινε. Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τα Ενωμένα Έθνη, δεν θα είχαμε τις ΗΠΑ να γίνονται η υπερδύναμη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Έγιναν μια υπερδύναμη μέσα σε τέσσερα χρόνια πολέμου. Και κατέληξαν να κατέχουν και πυρηνικά όπλα.

Οι άνθρωποι, πιστεύω, ότι πρέπει να το βάλουν αυτό στο δικό τους θέμα συζήτησης. Ότι η Δύση καθίσταται η κυρίαρχη δύναμη είναι γεγονός. Δεν χωράει ερώτηση.

ΜΡ: Εκ των υστέρων αν κοιτάξεις πίσω, μπορείς να δεις ένα είδος μακρόχρονης στρατηγικής που επεκτείνεται για αρκετές γενεές, ακόμη κι αν κάποιος δεν μπορούσε να ξεχωρίσει το δάσος από τα δέντρα εκείνο το καιρό.

Μ: Αυτή είναι η φύση των ανθρώπων — πράγματι. Ξέρεις, απλά ζούμε τις ζωές μας μαζί μ’ αυτούς που ανήκουν στις οικογένειες μας και αυτούς που νιώθουμε κοντά μας και απλά κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Δεν είναι κάτι συχνό να βγάζουμε το κεφάλι μας έξω από τα παραπέτα και να ρίξουμε μια καλή ματιά για να δούμε τι γίνεται πραγματικά. Δεν είμαστε πολύ καλοί στο να το κάνουμε αυτό, δυστυχώς.

Είμαι ένα καλό παράδειγμα. Έχω αναμειχθεί σε τόσα πολλά πράγματα, αλλά απλά έσκυβα κάτω το κεφάλι μου και συνέχιζα να κάνω αυτό που έκανα, αγνοώντας τι γίνεται γύρω μου, ενδεχομένως αρνούμενος να δω τι γίνεται γύρω μου, μέχρι τη στιγμή που θα έπρεπε να πω κάτι γι’ αυτό.

ΜΡ: Ναι. Μόνο σε προσωπικό επίπεδο, θα πρέπει να είναι αρκετά δύσκολο να ζεις μ’ αυτή τη προσωπική εμπειρία, το ότι είχες πάρει μέρος σ’ αυτές τις συζητήσεις και γνωρίζοντας ότι αυτό δεν είναι απλά μια φαντασία, γιατί τους άκουσες να μιλούν γι’ αυτό και να γελάνε μαζί του.

Μ: Λοιπόν, ήταν αρκετά ανεπίσημα. Εννοώ, ότι αυτοί μιλούσαν πολύ άνετα γι’ αυτό.

Πως να περιγράψεις τους ανθρώπους για τους οποίους μιλάω καλύτερα; Οι άνθρωποι για τους οποίους μιλάω εκκρίνουν εξουσία. Αποσπούν το φόβο. Απαιτούν την υποταγή και μα το θεό, την έχουν! Και με το τρόπο που μιλούν προστάζουν τις υποτιθέμενες εκλεγμένες κυβερνήσεις που έχουμε στη Βουλή ή στην Ουάσιγκτον ή στο Βερολίνο ή στο Παρίσι. Αυτοί οι άνθρωποι εκκρίνουν αυτού του είδους την εξουσία, και πέρα απ’ αυτό τι άλλο μπορώ να πω;

Είμαι σίγουρος ότι κι άλλοι άνθρωποι έχουν συναντήσει τέτοιου είδους χαρακτήρες στη ζωή τους. Δεν έχουν τίποτα το συμπονετικό μέσα τους. Δεν αντηχεί καμία πνευματική ζεστασιά μέσα τους. Είναι κρύοι, λειτουργούν σαν μηχανές. Για να χρησιμοποιήσω μια φράση που λέτε συχνά εδώ: «το βούτυρο δεν λιώνει στο στόμα τους».

ΜΡ: Πολλοί άνθρωποι εκεί έξω υποθέτουν ότι σε κάποιο επίπεδο, μπορεί όχι στο επίπεδο των ανθρώπων που συναντάς μέσα σ’ ένα δωμάτιο, αλλά σε κάποιο επίπεδο, σ’ αυτό της κυβέρνησης πίσω από τις σκηνές και που ενορχηστρώνει όλο το σχέδιο, υπάρχει κάποια μη-ανθρώπινη νοημοσύνη.

Και ένα από τα επιχειρήματα γι’ αυτό είναι ότι χρειάζεται μια τεράστια ποσότητα μακρόχρονης σκέψης, στρατηγικής πονηριάς, με σχεδιασμό ώστε να διαρκεί για πολλές γενεές, το οποίο είναι αποτέλεσμα μιας άκρως ανώτερης νοημοσύνης απλά για να παιχτεί αυτή η παρτίδα σκακιού, σε ένα τόσο υπέρμετρο βαθμό. Έτσι μερικοί άνθρωποι, και εγώ μέσα σ’ αυτούς, υποθέτουν ότι πρέπει να υπάρχει μια μη-ανθρώπινη νοημοσύνη πίσω από αυτό.

Μ: Ναι. Και η αντίληψη μου είναι ότι αυτή η νοημοσύνη είναι απίστευτα αναλυτική, χωρίς ίχνος συναισθηματικής κατανόησης, χωρίς καθόλου αγάπη, έγνοια, κατανόηση ή συμπόνια. Είναι ψυχροί και υπολογιστικοί και αναλυτικοί πέρα από κάθε λογική που θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε φυσιολογικά. Και είναι παραπάνω από αυτό — είναι τόσο εξαιρετικά ευφυείς άνθρωποι. Αυτοί είναι άνθρωποι που μπορούν να προσκομίσουν απαντήσεις σε πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις χωρίς να κουνήσουν ούτε ένα βλέφαρο. Είναι πάρα, πάρα πολύ έξυπνοι άνθρωποι, αλλά έξυπνοι μόνο με την έννοια ότι η λογική τους είναι εξαιρετική.

ΜΡ: Τι μπορούν να κάνουν οι απλοί άνθρωποι; Πως πρέπει να αντιδράσουν; Πως πρέπει να σκεφτούν; Εσύ προσωπικά αισθάνεσαι ότι αυτό είναι αναπόφευκτο; Πιστεύεις ότι όλοι είμαστε καταδικασμένοι κατά κάποιο τρόπο;

Μ: Όχι, απολύτως όχι. Έχω συχνά σκεφτεί γι’ αυτό, Μπιλ, και αυτή φυσικά είναι η προσωπική μου άποψη: Θα υπομείνουμε. Αλλά για να υπομείνουμε, από τον ένα άνθρωπο μέχρι τον επόμενο, πρέπει να μην δουλεύουμε άλλο γι’ αυτούς. Είναι να σταματήσουμε να δουλεύουμε γι’ αυτούς. Δεν πρέπει να αντιδράσουμε βίαια εναντίον τους γιατί θα νικήσουν. Θα το λάτρευαν αν συνέβαινε αυτό, τότε θα τους έδινε μια δικαιολογία. Εκτρέφονται από το φόβο και τη βία — την αντίδραση στη βία. Θα είναι όπως οι μέλισσες για το μέλι γι αυτούς. Θα το λάτρευαν αν συνέβαινε αυτό.

Αυτό που χρειάζεται είναι μια ειρηνική αντίδραση: απλά μόνο να σταματήσουμε να κάνουμε άλλο πια τη δουλειά γι’ αυτούς. Θα δώσω μια σύγκριση, Μπιλ. Υπήρξε ένας άνδρας που η ιστορία έχει κατά πολύ αγνοήσει. Ήταν ένας Γάλλος, που ονομαζόταν Jean Juarès. Πάντα μου δημιουργούσε έκπληξη που αυτός ο απίθανος χαρακτήρας δεν μπήκε στα βιβλία της ιστορίας. Είναι πολύ γνωστός στη Γαλλία σε ορισμένους κύκλους, αλλά δεν είναι ευρέως γνωστός.

Πρόβλεψε ότι θα συμβεί ο 1ος Π. Πόλεμος. Ήθελε το Διεθνές Εργατικό Κίνημα να μη συμμορφωθεί με τις βασιλικές οικογένειες και την αριστοκρατία και όταν διαβάσεις γι’ αυτόν θα το ανακαλύψεις και μόνος σου. Μόνο μερικούς μήνες πριν το ξέσπασμα, όταν η δολοφονία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου έγινε στη Σερβία, ο Juares δολοφονήθηκε σε ένα Γαλλικό καφέ. Τον σκότωσαν. Έπεσε νεκρός και μαζί του χάθηκε και το κίνημα.

Πριν την έναρξη του 1ου Π. Πολέμου, είδε ξεκάθαρα το μέλλον. Είδε την αριστοκρατία και τις βασιλικές οικογένειες να αντιτάσσονται ο ένας εναντίον του άλλου, σε μια μεγάλη μάχη. Γνώριζε ότι η Γαλλία και η Γερμανία, το Η. Βασίλειο ήταν όλα βιομηχανοποιημένα έθνη. Και επιπλέον αντιλήφθηκε ότι αφού ήταν βιομηχανοποιημένοι, ο επόμενος πόλεμος θα ήταν ένας βιομηχανικός πόλεμος, όπου εκατομμύρια ανθρώπων μπορεί να έχαναν τη ζωή τους.

Δημιούργησε ένα κίνημα το οποίο μερικοί το χαρακτήρισαν ως κουμουνιστικό. Ήταν το Διεθνές Εργατικό Κίνημα, και δεν είχε να κάνει τίποτα με τη πολιτική. Η ιδέα του ήταν ότι ο απλός άνθρωπος να μην κάνει τίποτα, να μην πάει στο πόλεμο, απλά να μείνει σπίτι του και αυτοί δεν θα μπορούσαν να έχουν το πόλεμο που ήθελαν.

Προσωπικά πιστεύω ότι αν η ιδέα της μη-βίας υιοθετηθεί και οι άνθρωποι αποκτήσουν μεγαλύτερη επίγνωση στο τι συμβαίνει, τότε αυτή οι άνθρωποι πολύ, πολύ γρήγορα θα χάσουν τη δύναμη που κατέχουν. Αυτοί τρέφονται από την εξουσία. Τρέφονται από το φόβο. Έτσι αν τους αφαιρέσεις αυτό το συστατικό θα γίνουν ανίσχυροι. Μας χρειάζονται για να κάνουν αυτά που κάνουν. Δεν μπορούν να κάνουν από μόνοι τους, ακόμη κι αν θα είναι πολύ επικίνδυνοι σε ότι κι αν κάνουν, αλλά δεν μπορούν να τα κάνουν όλα από μόνοι τους.

Και αυτό θα μπορούσε να είναι το μήνυμα μου, δηλαδή να ξυπνήσουμε λίγο, να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας, να βγάλουμε το κεφάλι έξω από τα παραπέτα και χωρίς να φοβόμαστε να το κάνουμε αυτό, χωρίς να νιώθουμε φόβο, και παίρνοντας μια μεγάλη ανάσα, κοιτάξουμε γύρω μας, και δούμε τι συμβαίνει και τότε οι άνθρωποι γρήγορα θα κατανοήσουν: Α, ναι. Εντάξει. Αυτή είναι η κατεύθυνση μας. Εκεί κατευθυνόμαστε και δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα. Αλλά όμως μπορούν.

Όπως έχω πει, δεν πρέπει να αντιδράσουμε βίαια. Και αν κάποιοι άνθρωποι κατέχουν θέσεις όπου είναι αναγκαίοι για Αυτούς, απλά να σταματήσουν να εργάζονται γι’ αυτούς. Αφαίρεσε την εργατική σου δύναμη από αυτούς γιατί χρειάζονται τα στρατεύματα για να γίνει αυτή η δουλειά. Και δεν μιλάμε μόνο για τους στρατιωτικούς. Μιλάμε για κάθε απλό πολίτη σε όλους τους πληθυσμούς σε όλο το πλανήτη, και απλά πείτε: Όχι, αυτό δεν είμαστε εμείς. Αυτό δεν είναι που θέλουμε να κάνουμε.

Και είναι η απόφαση αυτής της επιλογής. Ακούγεται γελοία απλό. Νομίζω ότι η υλοποίηση αυτής της απόφασης είναι απλή και βρίσκεται μέσα στα όρια της δύναμης μας σαν ανθρώπινα πλάσματα, συνειδητά πλάσματα, ζώντα, ανθρώπινα πλάσματα τα οποία έχουν μια κοινή συμπόνια ο ένας για τον άλλο για να το πετύχουν αυτό. Γιατί αν δεν το κάνουμε, αυτοί θα συνεχίσουν και θα πραγματοποιήσουν το τελικό τους σχέδιο.

ΜΡ: Νομίζεις, από τη δική σου στρατιωτική εμπειρία, ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στο στρατό που λένε: Ξέρεις κάτι, δεν κατατάχτηκα γι’ αυτό. Δεν πρόκειται να το κάνω. Ή νομίζεις ότι θα πιστέψουν τις δικαιολογίες τις οποίες τους δίνουν αυτή τη στιγμή;

Μ: Λοιπόν, κατά το μεγαλύτερο μέρος του ο στρατός της Δύσης δεν είναι επιστρατευμένος στρατός. Είναι ένας επαγγελματικός στρατός, και είναι περήφανοι για την επαγγελματικότητα τους. Είναι περήφανοι ότι δρουν εκ μέρους των ανθρώπων που επέλεξαν με εκλογές τη κυβέρνηση, που τους στέλνει να κάνουν τη δουλειά που κάνουν. Είναι μια δύσκολη ερώτηση να απαντήσεις. Και φυσικά, αυτά τα στρατεύματα είναι έξοχα εκπαιδευμένα και πιστεύουν, πιστεύουν ολοκληρωτικά, όπως έκανα και εγώ όταν ήμουν στο στρατό, ότι κάνουν αυτή τη δουλειά για τους σωστούς λόγους.

Αν γινόταν ξεκάθαρο σ’ αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σ’ αυτά τα επαγγέλματα — και δεν είναι μόνο ο στρατός, μιλάμε για τις υπηρεσίες εκτάκτου ανάγκης, την αστυνομία, όλους αυτούς που έχουν μπει στη βιομηχανία της ιδιωτικής ασφάλειας, μιλάμε για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Αν ακουστούν αρκετές φωνές, τότε αυτοί στο στρατό που δεν κατέχουν κάποιο σημαντικό βαθμό, οι ποίοι δεν έχουν πολλά να χάσουν, θα καταφέρουν τότε να ξυπνήσουν όπως και ο καθένας μας.

Αλλά πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη ότι οι Δυτικές δυνάμεις έχουν επαγγελματικές στρατιωτικές υπηρεσίες, και είναι κάτι δύσκολο το να κάνεις ξεκάθαρο και να δώσεις σ’ αυτά τα αγόρια και κορίτσια να καταλάβουν ότι δεν πολεμούν για τους σωστούς ανθρώπους.

ΜΡ: Σίγουρα. Επέτρεψε μου να θέσω μια διαφορετική ερώτηση. Υπήρξε αναφορά σε «ασφαλή ή ασφαλέστερα μέρη να βρίσκεται κανείς»; Σωματικά, εννοώ.

Μ: Όχι. Καμία απολύτως.

ΜΡ: Τίποτα όπως ότι το Νότιο ημισφαίριο θα είναι ασφαλές, στο Βόρειο ημισφαίριο θα υπάρχουν προβλήματα; Τίποτα τέτοιο;

Μ: Όχι, όχι σ’ αυτή τη συνάντηση. Αυτό δεν αναφέρθηκε καθόλου.

ΜΡ: Εντάξει. Μια άλλη ερώτηση που θα ήθελα να σου κάνω, και είναι μια μαγευτική ερώτηση που συζητείται ανάμεσα στους ανθρώπους που μόλις έχουν συντονιστεί σ’ όλο αυτό το θέμα, είναι μια προσωπική ερώτηση; γιατί πιστεύεις ότι οι καλόβουλοι εξωγήινοι, και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν, γιατί πιστεύεις δεν επεμβαίνουν λέγοντας: Εντάξει άνθρωποι, συνήθως δεν ανακατευόμαστε, αλλά αυτό εδώ γίνεται πολύ σοβαρό και δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε να συμβεί. Είναι δυνατό; Γιατί διατηρούν μια τέτοια απόσταση;

Μ: Λοιπόν, πρώτα απ’ όλα. «Αυτοί οι καλοπροαίρετοι εξωγήινοι», δεν νομίζω ότι τους αρέσει να τους αποκαλούμε «εξωγήινους», πιστεύω ότι είναι άνθρωποι σαν εμάς και εμείς είμαστε σαν αυτούς.

ΜΡ: Εντάξει.

Μ: Αυτοί υπάρχουν για πολύ περισσότερο απ’ ότι το καθεστώς που βρίσκεται στην εξουσία αυτή τη στιγμή. Το παρόν καθεστώς, αυτό που είναι ένα καθεστώς βασισμένο στην εξουσία και μερικοί τους αποκαλούν σαυροειδή, και δεν έχω κανένα πρόβλημα μ’ αυτό γιατί σαν αυτό ακριβώς είναι, απολύτως χωρίς αισθήματα. Οι πρώτοι υπάρχουν για πολύ, πάρα πού καιρό πριν και είναι αυτοί που βοήθησαν την ανθρωπότητα να γίνει αυτό που είναι σήμερα.

Παρεμβάσεις; Πιστεύω ότι έχουν παρέμβει με το καλύτερο τρόπο που θα μπορούσαν. Αλλά μιλάμε για πολύ πνευματικά εξελιγμένα πλάσματα, όπως και η ανθρώπινη φυλή είναι πνευματικά εξελιγμένοι. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που ερχόμαστε ξανά εδώ τόσο συχνά, πίσω σ’ αυτό το πλανήτη.

Αλλά αυτά τα πλάσματα που είναι σαν εμάς και είμαστε σαν αυτούς, όπως έχω αναφέρει, δεν βλέπουν το χρόνο με τον ίδιο τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε το χρόνο εδώ μέσα σ’ αυτό τον υλικό κόσμο. Γι αυτούς, τα τελευταία 11.500 χρόνια ήταν σαν τη κίνηση ενός βλέφαρου. Ήταν ένα τίποτα και ήδη γνωρίζουν ποια θα είναι η έκβαση αυτού του σεναρίου. Πιστεύουν, όπως κι εγώ πιστεύω, ότι αυτό το καθεστώς που είναι στην εξουσία αυτή τη στιγμή, το οποίο επιθυμεί την απόλυτη κυριαρχία επάνω στη ΓΗ και σε οτιδήποτε βρίσκεται πάνω της, δεν πρόκειται να το πετύχει. Έχουν η δική τους στιγμή τώρα, αλλά σύντομα πρόκειται να θα έρθει το τέλος της.

ΜΡ: Πάνω σε ποια αρχή βασίζεται η διαίσθηση σου; Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους που θα διαβάζουν αυτό το κείμενο, και επειδή μερικοί άνθρωποι θα νιώθουνε παραλυμένοι και σοκαρισμένοι από τις πληροφορίες που παρουσιάζονται εδώ, σκεπτόμενοι: Ω, θεέ μου, μας την έχουν πραγματικά στημένη εδώ.

Μ: Ναι, νομίζω ότι αν το δεις από καθαρά υλικό τρόπο σκέψης. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι έχουμε σκέψεις αυτοκτονίας ή κάτι τέτοιο. Όλοι θέλουμε να ζήσουμε. Όλοι λατρεύουμε τη ζωή μας. Όλοι είμαστε το ίδιο. Αγαπούμε τη ζωή μας και επιθυμούμε να τις ζήσουμε ολοκληρωτικά σε όλο της το μεγαλείο, με το καλύτερο τρόπο που είναι αυτό δυνατό.

Αυτά τα χρόνια μας εμποδίζουν να μπορούμε να το κάνουμε αυτό και η αιτία είναι αυτό το καθεστώς, το οποίο είναι βασισμένο στο φόβο, όλα είναι σχετικά με το φόβο. Και ο μεγαλύτερος φόβος που έχουμε στη ζωή μας είναι ο φόβος του θανάτου, και αυτό αντιπροσωπεύει την μεγαλύτερη εξουσία που ασκούν επάνω μας, αυτό το είδος του φόβου, αυτή την αγωνία, την οποία αυξάνουν και μειώνουν συνεχώς.

Δεν μπορώ να σκεφτώ μια φορά που δεν έχει συμβεί αυτό, όταν αυτός ο φόβος ξεφυτρώνει πάλι και εμείς αντιδρούμε με το τρόπο που αντιδρούμε. Φαίνεται τελείως φυσικό. Αλλά τι θα συμβεί όταν δεν θα το κάνουμε άλλο αυτό, σταματήσουμε να το αισθανόμαστε και πούμε: Λοιπόν, είναι μόνο ένας φόβος, μπορούμε να το ξεπεράσουμε αυτό, και τότε είναι που αντλούμε δύναμη από αυτό που είμαστε πραγματικά.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμη αυτή τη στιγμή αρκετοί άνθρωποι που να γνωρίζουν ποιοι είναι. Ορίζουν τον εαυτό τους από τη δική τους υλική υπόσταση, η οποία είναι ολοκληρωτικά βασισμένη στο φόβο, και αυτό είναι ένας κύκλος από τον οποίο δεν μπορούν να βγουν. Και φανερά είναι αναγκαίο να βρουν μια έξοδο από αυτό.

Εγώ πιστεύω, προσωπικά, ότι όταν έρθει αυτή η μετατόπιση — και την ονομάζω μετατόπιση γιατί αυτό είναι που πιστεύω ότι θα συμβεί, ο φλοιός της Γης πρόκειται να μετακινηθεί τριγύρω περίπου, από 1700 μέχρι 2000 μίλια νότια και αυτό θα προκαλέσει μια μεγάλη αναστάτωση, οι συνέπειες της οποίας θα κρατήσουν για πολύ καιρό στο μέλλον. Αλλά δεν θα είναι το τέλος της ανθρώπινης φυλής . Θα είμαστε ακόμη εδώ. Είναι το ποιοι θα είμαστε στο τέλος όλου αυτού — εκεί είναι η σκέψη μου. Και όσο αφορά αυτό το καθεστώς, εκεί βρίσκεται επίσης η σκέψη μου. Αυτός είναι ο λόγος που κάνουν ότι κάνουν γιατί θέλουν να έχουν τον έλεγχο όταν τελειώσουν όλα αυτά.

Τώρα, αν μιλάμε για παρέμβαση, αυτό είναι το σημείο στο οποίο θα επέμβουν οι «καλοπροαίρετοι εξωγήινοι». Τα πλάσματα τα οποία είμαστε εμείς, τότε είναι που είναι πιθανό να συμβεί, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Έχω μια δυνατή διαίσθηση ότι θα γίνει τότε, αλλά για την ώρα η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ακριβώς αυτή τη στιγμή, δεν συντελεί για ένα τέτοιο τύπο παρέμβασης. Όχι ακριβώς τώρα.

Δεν αισθάνονται ότι είναι η κατάλληλη στιγμή. Και σε κάθε περίπτωση η υλική σωματική μας υπόσταση είναι μόνο ένα πολύ μικρό μέρος από το ποιοι είμαστε, έτσι πόση σημασία μπορείς να δώσεις σ’ αυτό, γνωρίζοντας ότι όταν βγαίνεις από αυτή τη πόρτα και μπαίνεις στην επόμενη, είσαι πάλι στο σπίτι σου έτσι κι αλλιώς;

Έτσι όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που θα μπορούσαν να το αρθρώσουν αυτό πολύ καλύτερα απ’ ότι εγώ αυτή τη στιγμή. Μπορώ μόνο να το αρθρώσω αυτό από μια πολύ προσωπική μου άποψη και αυτό είναι που διαισθάνομαι ότι μπορεί να συμβεί. Και λέω μπορεί γνωρίζοντας καλά ότι μπορώ να είμαι σίγουρος μέσα μου βαθιά, ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί και είναι απλά η οδύνη που θα πρέπει να βιώσουμε ώστε να φτάσουμε στο σημείο που αυτό το καθεστώς δεν θα έχει πια την εξουσία που εμείς θα έχουμε.

Οι άνθρωποι αφυπνίζονται, ανακαλύπτουν τι συμβαίνει γύρω τους, βλέπουν τα πράγματα σε βάθος και ανεβάζουν τα επίπεδα της συνειδητότητας τους όπως δεν έχουν κάνει ποτέ πριν και τότε όλα θα βρουν τη σειρά τους πολύ γρήγορα. Και όταν γίνει αυτό η εξουσία που έχουν αυτοί οι άνθρωποι, θα πέσει από πάνω τους σαν πετσέτα , απλά θα πέσει από πάνω τους, και τότε θα αποκαλυφθούν γι’ αυτό που είναι πραγματικά.

ΜΡ: Αυτή είναι μια πολύ εμπνευσμένη σκέψη. Πιστεύεις προσωπικά…, επέτρεψε μου να διευκρινίσω μερικές εναλλακτικές λύσεις: Ότι όλος αυτός ο πόλεμος μπορεί μα μην γίνει καθόλου, ότι όλο αυτό το σχέδιο μπορεί να καταρρεύσει, ή ότι όλο αυτό μπορεί να καταρρεύσει μετά από το πόλεμο και πριν από το κατακλυσμό; Ή ότι όλο αυτό θα καταρρεύσει μετά το κατακλυσμό και ότι οι Πράοι θα κληρονομήσουν τη Γη, κατά κάποιο τρόπο;

Μ: Ναι. Αυτή είναι μια πάρα πολύ καλή ερώτηση. Ας λάβουμε υπ’ όψη δύο πράγματα: το πρώτο είναι η απόλυτη αποφασιστικότητα εκ μέρους του καθεστώτος, και για να το θέσω καλύτερα, η απόλυτη αποφασιστικότητα ώστε να το φέρουν εις πέρας να το καταφέρουν αυτό. Είναι απελπισμένοι. Θα προσπαθήσουν τα πάντα για να το καταφέρουν αυτό. Δημιουργούν τα σενάρια, τι θα περιέχεται και τι όχι. Είναι αδυσώπητοι. Δεν υπάρχει σταματημός. Δεν προλαβαίνεις να ανασάνεις. Και όταν υπάρξει χώρος γι ανάσα, δημιουργούν κάτι άλλο για να μας κρατούν κάτω από την επήρεια του φόβου που αυτοί δημιουργούν.

Αυτή είναι μια τεράστιας ισχύος δύναμη που κατέχουν, μαζικά ισχυρή και δεν πρέπει ποτέ να υποτιμηθεί. Είναι κάτι που μπορεί να οδηγήσει καλούς και τίμιους ανθρώπους στη τρέλα, να στείλει ανθρώπους στο τάφο από το άγχος και την αγωνία. Πρέπει να βγούμε έξω από αυτό και να το κατανοήσουμε γι’ αυτό που πραγματικά είναι.

Αν υπάρξουν αρκετοί άνθρωποι που θα ανεβάσουν τα επίπεδα της αντίληψης τους και απλά παρατηρήσουν αυτό που συμβαίνει, τότε και όλοι οι άλλοι θα ξυπνήσουν. Νομίζω ότι χρειάζονται ένας δύο άνθρωποι να ξυπνήσουν και να απλά πουν: Ναι, όλα είναι εντάξει, και όλοι θα ακολουθήσουν. Τότε θα τους δεις σ’ ολόκληρο το κόσμο, σε διαφορετικές χώρες, απλά ένα καινούργιο συναίσθημα, το καλύτερο συναίσθημα που είχαν ποτέ και θα είναι απλά οι άνθρωποι που παίρνουν πίσω τη δύναμη τους, όταν κατανοήσουν ποιοι πραγματικά είναι.

Και δεν είναι τίποτα το μαγικό. Δεν είναι τίποτα βαθιά αιρετικό ή κάτι σχετικό. Δεν έχει τίποτα να κάνει με τη θρησκεία. Έχει να κάνει μόνο με το ανθρώπινο πνεύμα και τη συνειδητότητα διαμέσω της οποίας βιώνουμε και αναμφίβολα τη μοιραζόμαστε όλοι μας — αλλά η οποία είναι προς το παρόν καταπιεσμένη. Και πρέπει να ξεπεράσουμε αυτές τις καταπιεστικές δυνάμεις, ώστε να κατανοήσουμε το ποιοι είμαστε. Όταν αυτό συμβεί — όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν πολύ φυσιολογικά και αυτό το καθεστώς, επικίνδυνο όπως είναι — και δεν μπορώ να το τονίσω αυτό παραπάνω: Αυτοί είναι αναθεματισμένοι και επικίνδυνοι άνθρωποι, υπερβολικά επικίνδυνοι — η εξουσία τους θα λάβει τέλος.

ΜΡ: Αυτό μοιάζει υπερβολικά με αυτά που μιλάει ο Ντέιβιντ Άικ και σχετικά μ’ αυτό που μιλάει ο Δρας. Μπιλ Ντίγκλ και μ’ αυτά που έχουμε μιλήσει εμείς μερικές φορές.

Μ: Ναι.

ΜΡ: Ότι υπάρχει μια άνοδος στα επίπεδα της συνειδητότητας στο πλανήτη, αλλά απελπιστικά προσπαθούν να το φιμώσουν και να επιταχύνουν τα δικά τους σχέδια, ώστε να μπορέσουν να εδραιώσουν μια σιδερένια πυγμή ελέγχου. Η κατάσταση μπορεί να πάει προς το χειρότερο, πριν πάει προς το καλύτερο, αλλά δεν πρόκειται να κερδίσουν στο τέλος γιατί η συνειδητότητα ξεπερνάει όλη τη δύναμη και όλη τη στρατιωτική ισχύ και όλα τα στρατηγικά σχέδια, που θα μπορούσαν να βάλουν σε λειτουργία. Και είναι μόνο το θέμα της συλλογικής συνειδητότητας να συνεχίσει να εξαπλώνεται, όπως φαίνεται ότι είναι τα πράγματα.

Και αυτή εδώ η συνέντευξη πρέπει να παίξει το ρόλο της σε όλα αυτά. Γιατί δεν θέλουμε να τρελάνουμε τους ανθρώπους από το φόβο, και να τους έχουμε να κρύβονται σε καταφύγια με τρόφιμα εκτάκτου ανάγκης. Στη πραγματικότητα είναι σαν να λέμε: Κοιτάξτε εδώ, δεν είναι απαραίτητο να γίνουν έτσι τα πράγματα και μπορούμε να φανούμε όσο μεγάλοι είμαστε και όσο γενναίοι μπορούμε να είμαστε και όσο δυνατοί μπορούμε να είμαστε και κατανοήσουμε ποιοι είμαστε στη πραγματικότητα. Κι αν αρκετοί από μας το κάνουν αυτό, τότε η κατάσταση δεν θα εξελιχθεί όπως είναι.

Μ: Πολύ σωστά. Βγαίνω στη φόρα λέγοντας ακριβώς αυτό, Κατανοώ ότι δεν μιλάω για κάτι εντελώς μοναδικό, αλλά όπως και εσύ επισημαίνεις, πρέπει να επαναληφθεί. Οι άνθρωποι πρέπει να αντιληφθούν ότι υπάρχει ελπίδα, και η κατάσταση δεν είναι απαραίτητο να έχει όπως έχει. Δεν είναι απαραίτητο αυτό. Μπορεί να είναι πολύ, πολύ πιο καλύτερη.

Πρέπει να ξεπεραστεί ο φόβος. Είναι αυτός ο φόβος που πρέπει οι άνθρωποι να ξεπεράσουν. Δεν χρειάζεται να είμαστε ψυχίατροι ή ψυχολόγοι ή τίποτα τέτοιο – αυτοί μόνο ασχολούνται με το μυαλό. Δεν χρειάζεται να είμαστε θρησκευτικοί ηγέτες ή πνευματικοί στοχαστές για να το αντιληφθούμε αυτό, γιατί όλοι το έχουμε μέσα μας. Είναι έμφυτο μέσα μας. Έτσι το ζήτημα είναι να κοιτάει κάποιος μέσα στον εαυτό του και να νιώθει άνετος με το ποιος είναι, τότε θα έχει την επίγνωση του τι συμβαίνει και τι δεν πάει καλά. Και όλοι οι άλλοι..απλά θα εξαπλωθεί.

Ακόμη κι αυτοί που έχουν κατηχηθεί σ’ αυτό το καθεστώς του φόβου, δεν θα μπορούν να αντισταθούν γιατί αν το κάνουν αυτό είναι σαν να αντιστέκονται στους εαυτούς τους και ποιοι είναι στη πραγματικότητα. Και είναι κάτι το υπέροχο, είναι το θέμα με το οποίο όλο το σύμπαν είναι σχετικό και αυτό με το οποίο όλη αυτή η εμπειρία είναι σχετική. Και θα κάνει αυτές τις περιόδους, αυτές τις πολλές χιλιάδες χρόνια, να είναι απλά…ούτε καν μια κακή ανάμνηση…είναι όπως: Μμ! Λοιπόν, μας έγινε μάθημα αυτό. Εντάξει; Και θα σιγουρευτούμε ότι δεν θα ξανασυμβεί ποτέ αυτό και ότι αυτού του είδους οι προσωπικότητες που μπορούν να παράγουν ένα τέτοιο είδος φόβου, ξέρετε, δεν θα αποκτήσουν ποτέ ξανά εδώ μια βάση δύναμης.

Λοιπόν, ναι, εγώ νομίζω ότι έρχονται αυτές οι μέρες και αν αυτό συμβεί μελλοντικά στο χρόνο – και ο ¨χρόνος¨ είναι μια από αυτές τις λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιείς προσεκτικά γιατί αυτό το καθεστώς είναι αρκετά βασισμένο στο χρόνο, ενώ η ανθρώπινη συνειδητότητα δεν ενδιαφέρεται για το χρόνο τόσο πολύ, αλλά σίγουρα είναι εξαιτίας της φυσικής ιδιότητας της Γης. Κάνει πράγματα σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Ξέρετε, έχουμε εποχές, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Η μετατόπιση που έρχεται θα είναι σαν μια άλλη εποχή.

Αυτό που πρόκειται να συμβεί είναι μια γεωφυσική αλλαγή. Είναι μια άλλη εποχή και μια καλά ενημερωμένη ανθρωπότητα θα μπορούσε να κάνει αυτό το μεγάλο βήμα και να τα καταφέρει πράγματι, πολύ καλά μέσα απ’ όλο αυτά.

Το ξέρω ότι ανέφερες για ασφαλή μέρη στα οποία θα μπορούσε να πάει ο κόσμος. Δεν ξέρω στ’ αλήθεια. Αλλά από τη προσωπική μου άποψη, ξέρω εγώ που θα πρέπει να βρίσκομαι και θα πρέπει να βρίσκομαι , εκεί ακριβώς που βρίσκομαι τώρα. Το αν είναι ασφαλές είναι ασήμαντο, είναι εκεί που πρέπει να βρίσκομαι αυτή τη στιγμή και νιώθω πολύ άνετα μ’ αυτό.

ΜΡ: Ναι. Όταν κάποιοι μας κάνουν αυτή την ερώτηση, για το που πρέπει να βρίσκονται, πάντα το αντανακλούμε πίσω και επισημαίνουμε ότι η απάντηση θα είναι διαφορετική για το καθένα, βασισμένη σε πράγματα που κανείς άλλος δεν γνωρίζει εκτός από τους ίδιους.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειάζεται να μείνουν εκεί που είναι, άλλοι θα πρέπει να ταξιδέψουν, αλλά ο λόγος που θα γίνει αυτό θα είναι γιατί θα πρέπει να συναντήσουν κάποιον και θα έχουν να κάνουν κάτι σε μια άλλη περιοχή. Πραγματικά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, δεν θα είναι μόνο το θέμα του: ποιο μέρος θα είναι αντικειμενικά ασφαλές και που πρέπει να κρυφτούμε; Έχει πιο πολύ να κάνει με το: πως μπορούμε καλύτερα να αναπτύξουμε τις ικανότητες που έχουμε εδώ και τώρα, ώστε να πετύχουμε αυτό για το οποίο είμαστε εδώ; Και αυτό θα είναι ξεχωριστό για το καθένα.

Μ: Απολύτως. Έτσι είναι. Νομίζω όσο περισσότερο οι άνθρωποι γίνονται ενήμεροι, ο παράγοντας του φόβου απομακρύνεται. Δεν ζούμε μ’ αυτό το φόβο, έτσι αυτό που προηγουμένως σου προκαλούσε φόβο, ίσως τώρα να μην είναι άλλο πια ένας φόβος για αυτό το άτομο ή γι’ αυτή την ομάδα ανθρώπων, ανεξαιρέτως.

Κι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ανησυχίες, ότι δεν θα υπάρχει καθόλου πόνος ή κάτι σαν αυτό, φυσικά θα υπάρχουν. Αλλά πάνω απ’ όλα αυτά, οι φόβοι που βιώνουμε προς το παρόν, οι φυσικοί φόβοι που προκαλούνται από τις αβεβαιότητες και λόγω της απρόβλεπτης φύσης των πραγμάτων, θα φύγουν – απλά θα φύγουν. Αυτό που θα απομείνει θα είναι αυτό που πραγματικά είμαστε και νομίζω ότι η ανθρώπινη φυλή σαν σύνολο είναι, να πάρει, πολύ υπέροχη.

ΜΡ: Ναι. Αυτό είναι ένα υπέροχο μήνυμα που μπορούν να μεταφέρουν μαζί τους οι άνθρωποι, κάτι στο οποίο έχω αναφερθεί συχνά. Υπάρχει μια υπέροχη ταινία. Μας πάει πίσω στο 1984, μια ταινία με τον Τζεφ Μπρίτζες που είχε το όνομα Starman. Ο » Starman» είναι ένας εξωγήινος επισκέπτης ο οποίος βρίσκεται εδώ με ειρηνικούς σκοπούς, προσπαθώντας να κατανοήσει την ανθρώπινη φυλή γιατί έχει μπερδευτεί σε μια παράξενη κατάσταση. Και προσπαθεί να επιστρέψει στο πλανήτη του. Κοντά στο τέλος της ταινίας λέει: Θέλεις να ξέρεις τι θεωρώ υπέροχο σχετικά με το είδος σας; Βγάζετε το καλύτερο σας εαυτό όταν βρίσκετε αντιμέτωποι με τις χειρότερες καταστάσεις.

Ποτέ δεν ξέχασα αυτή τη φράση. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι αυτό που είναι θαυμάσιο σχετικά με την ανθρώπινη φυλή, είναι η ικανότητα να υπερβαίνει τα προβλήματα και ψάχνοντας βαθειά μέσα τους να παράγουν τους καλύτερους εαυτούς τους στις χειρότερες καταστάσεις. Και φυσικά, στο στρατό μια κατάσταση τέτοιου είδους είναι σχεδόν μια παράδοση, κάτω από υπερβολική πίεση έχεις ανθρώπους να φέρονται με απίστευτο ηρωισμό και είναι αυτή η αντίδραση κάτω από πίεση που μας κάνει υπέροχους.

Μ: Ναι, είναι περισσότερο αξιοσημείωτο στο στρατό επειδή υπάρχουν αναφορές γι’ αυτό. Η ανθρώπινη συνειδητότητα και η ύπαρξη μας μέσα σ’ αυτό τον υλικό κόσμο είναι άκρως ελαστική. Ένα σημείο που αξίζει να ληφθεί υπ’ όψη είναι ότι μερικές φορές αντιμετωπίζουμε ένα αδιέξοδο για λόγους ηθικής σε μερικά θέματα, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αυτά απλά είναι διαφορετικά για ένα άνθρωπο σε σχέση με κάποιον άλλο, το οποίο πιστεύω ότι είναι υπέροχο πράγμα επειδή μπορεί να γίνεται θέμα συζητήσεων για πάρα πολύ καιρό, και αυτό είναι φανταστικό. Ο διάλογος που δημιουργείται μας βοηθάει να κατανοούμε τους εαυτούς μας καλύτερα.

Αλλά ξεπερνάει το αδιέξοδο, νομίζω. Πηγαίνει πιο πάνω από αυτό. Πηγαίνει πιο πάνω από αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι ηθικά σωστό κ.ο.κ. Το ανεβάζει σε διαφορετικό επίπεδο όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, όταν η ανθεκτικότητα μας δοκιμάζεται στα άκρα. Είμαστε όλοι ικανοί να πράξουμε υπέροχα πράγματα και φαίνεται πιθανό, πολύ πιθανό, γιατί βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο όπου η ανθεκτικότητα μας πρόκειται να δοκιμαστεί στα άκρα.

Θα το τονίσω και πάλι ότι παίζουμε ενάντια σε πολύ επικίνδυνους ανθρώπους, ναι, άκρως επικίνδυνους ανθρώπους, απίστευτα ισχυρούς ανθρώπους. Και γνωρίζω από δική μου εμπειρία ότι πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν βιώσει από πρώτο χέρι τέτοιου είδους δύναμη και πως διαχέεται και πως επηρεάζει το άτομο σου.. μπορεί να σε αρρωστήσει, πάρα πολύ, να σε φτάσει στο όριο της κατάρρευσης. Ή θα συμμετέχεις μαζί τους, να γίνεις δουλοπρεπής και να είσαι συκοφαντικός σε όλα που αυτοί επιθυμούν, γιατί οι άνθρωποι που δουλεύουν γι’ αυτούς και εκτελούν τις διαταγές τους – και υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς – είναι άκρως υπάκουοι και απίστευτα δουλοπρεπείς. Δεν είναι καθόλου αυτό που θα ονόμαζες ¨ελεύθερα πνεύματα¨. Ξέρεις έχουν ξεγελαστεί, έχουν ξεγελαστεί από αυτούς.

Ίσως αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι θα πρέπει να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται, του είδους της δύναμης που κατέχουν αυτή τη στιγμή, και δεν νομίζω ότι αυτό έχει γίνει απόλυτα κατανοητό ακόμη. Οι άνθρωποι προσπαθούν να κοιτάξουν ανάμεσα από τα περιθώρια να δουν τι συμβαίνει και παίρνουν μόνο τμήματα πληροφοριών, και αυτά τα τμήματα πρόκειται να είναι πολύ, πολύ σημαντικά.

Αλλά να αντιδράσεις εναντίον τους με οποιοδήποτε τρόπο, θα μπορούσε να είναι αρκετά καταστροφικό. Είχα αυτή την εμπειρία και νομίζω ότι πολλοί άλλοι άνθρωποι την είχαν επίσης. Έτσι αυτός είναι ο λόγος γιατί πρέπει να λέμε ακριβώς ποιοι είναι, να ανακοινώνουν τη ταυτότητα τους και να μην φοβούνται γι’ αυτό. Είναι εξαιτίας αυτού του φόβου…που βρίσκεται στη βάση όλων αυτών που ακόμη υπάρχουν.

ΜΡ: Κάτι για το οποίο μιλήσαμε νωρίτερα όταν είχαμε μια συζήτηση πριν μερικές μέρες, ήταν ότι υπήρχε μια ανώτερη αλαζονεία σ’ αυτούς τους ανθρώπους, την οποία έχεις βιώσει από πρώτο χέρι, την οποία ανάφερε ο Τζορτζ Γκρην όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά και μίλησα μαζί του πριν από δύο χρόνια. Είπε: Νομίζουν ότι έχουν κερδίσει. Δεν ανησυχούν για τίποτα άλλο πια. Δεν προσπαθούν να φιμώσουν όλα τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης. Δεν το κάνουν, ξέρεις. Δεν πρόκειται να κάνει καμία διαφορά. Τι διαφορά μπορούν να κάνουν μερικές φωνές; Το σχέδιο θα συνεχιστεί έτσι κι αλλιώς. Δεν πρόκειται να κάνει διαφορά, πιστεύουν αυτοί, θα μπορούσαμε εγώ ή εσύ να πούμε.

Μ: Θα συμφωνήσουμε με όσα είπε ο Τζωρτζ Γκρην. Περιέγραψε μια καλύτερη εικόνα απ’ ότι θα μπορούσα εγώ, γιατί ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα. Είναι απίστευτα αλαζόνες. Ανάμεσα στα άλλα τους χαρίσματα που έχουν, υπάρχει και αυτή η αλαζονεία. Είναι αρκετά αισθητή. Ναι. Και είναι απλά άνετοι μ’ αυτό που κάνουν, εντελώς άνετοι. Δεν κρύβονται καθόλου, ούτε κινούνται παράνομα. Εννοώ, ότι αυτοί είναι αρκετά ανοικτοί άνθρωποι, μερικοί από αυτούς, στο δημόσιο βίο.

ΜΡ: Εντάξει. Τώρα, υπάρχει κάτι που παραλείψαμε; Είναι κάτι που θα ήθελες να πεις αλλά δεν είχες την ευκαιρία να το αναπτύξεις περισσότερο; Είναι κάτι που θα ήθελες να προσθέσεις για το οποίο δεν σε ρώτησα σχετικά;

Μ: Υπάρχει ακόμη μια τέτοια ιστορία να πούμε, νομίζω, γιατί γνωρίζω καλά ότι οι άνθρωποι πρέπει να δουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο αξιοπιστίας σ’ αυτά που σου περιγράφω και υποθέτω ότι εκεί υπάρχει πάντα μια δυσκολία. Αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είμαι ενήμερος γι’ αυτό το χρονοδιάγραμμα από τις αρχές του’70, πολύ νέος για να κατανοήσω τι σήμαινε εκείνο τον καιρό. Στη πραγματικότητα μου φάνηκε κάτι το συναρπαστικό αυτό που συνέβαινε και αυτή ήταν η πρώτη φορά που άκουσα για την ύπαρξη της ¨Αγγλοσαξονικής Αποστολής¨.

Και λεπτομέρειες απ’ ότι γνωρίζω, αισθάνομαι ότι αν αρχίσω να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα και τι αναφέρθηκε και που βρισκόμουνα εκείνη τη χρονική στιγμή, μπορεί να έρθουν σε ρήξη με το νόμο για τα Επίσημα Απόρρητα, στα οποία είμαι ενεργό μέλος σε διάφορους τομείς. Εννοώ το στρατιωτικό. Όταν μιλάμε για πολιτικό περιβάλλον, τότε όχι, θα μπορούσα να μιλήσω γι’ αυτό.

Ελπίζω να υπήρχε ένας τρόπος που να μπορούσα να περιγράψω κι άλλα γεγονότα, για τα οποία είσαι ενήμερος, και να το κάνω με ένα τρόπο που να επιτρέψει στους ανθρώπους να με κατανοήσουν πολύ καλύτερα, απ’ ότι έχω εξηγήσει εδώ. Τότε θα καταλάβουν ακριβώς από πού έρχομαι, που έχω βρεθεί, και τι έχω περάσει. Αισθάνομαι ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αιτιολογήσουν αυτά που έχουν ειπωθεί πολύ καλύτερα.

Αλλά αισθάνομαι ότι αυτά που έχουν ειπωθεί είναι αρκετά για τους ανθρώπους, και αν το επιθυμούν, μπορούν να το ερευνήσουν μόνοι τους και να ανακαλύψουν περισσότερα πράγματα. Και αν κάτι το σημαντικό βγει από αυτό, για το οποίο οι άνθρωποι θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν, αυτό θα ήταν απίθανο. Αυτό θα ήταν καλό, γιατί οι αποδείξεις…ξέρεις, ξέρω ότι είναι πολύ σημαντικό να γίνονται τέτοια πράγματα και δεν υπάρχει κάποιο είδος ξεκάθαρης απόδειξης, κατά κάποιο τρόπο. Υπάρχει μόνο ένα άτομο που γνωστοποιεί κάτι που συνέβη πριν πέντε χρόνια, αρχικά, αλλά υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη ιστορία εκεί έξω για την οποία είσαι ενήμερος, και πρέπει να είμαστε υπερβολικά προσεκτικοί σχετικά με το τι κάνουμε μ’ αυτό.

ΜΡ: Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, φυσικά, που έχουν πρόσβαση στις ίδιες πληροφορίες που έχεις και εσύ. Αυτό είναι κάτι που είναι γνωστό σε χιλιάδες ανθρώπους που ασχολούνται με τα οικονομικά και τη πολιτική. Είναι ευρέως γνωστά. Αυτοί ανήκουν σ’ ένα μικρό τμήμα του πληθυσμού, αλλά είναι ακόμη ευρέως γνωστά.

Μ: Απολύτως. Ναι.

ΜΡ: Και κάτι που πάντα ενθαρρύνουμε και θα το πούμε ξανά εδώ, είναι ότι ενθαρρύνουμε οποιονδήποτε που το γνωρίζει από πρώτο χέρι ή ακόμη και δεύτερο χέρι, οποιαδήποτε πλευρά αυτού του θέματος, τους παρακαλούμε να βγουν μπροστά και να ξέρουν ότι υπάρχει ασφάλεια ανάμεσα στους πολλούς. Να ξέρουν ότι όσο περισσότεροι άνθρωποι διαφωνούν μ’ αυτό που γίνεται και έχουν το κουράγιο να τα βγάλουν στη φόρα, όσοι πιο πολλοί ακουστούν, τόσο πιο πολύ θα γίνει κατανοητό και το όλο θέμα θα γίνει σταδιακά μια χιονοστιβάδα. Η χιονοστιβάδα κατρακυλά. Είναι μικρή ακόμη, αλλά κατρακυλά.

Μ: Ναι, σίγουρα έτσι είναι. Θα έρθει η ώρα που θα ακουστούν ονόματα, αν υπάρχει αρκετή λαϊκή υποστήριξη και θα απαιτηθούν απαντήσεις από αυτούς τους ανθρώπους.

Έτσι όταν αρκετά από τα φρούτα του δέντρου των αποδείξεων πέσουν κάτω, τότε αυτοί οι άνθρωποι θα προκληθούν κανονικά και τότε θα δούμε μια διαφορετική ιστορία, ξέρεις, να παρουσιαστεί από αυτή που άνθρωποι σαν εμένα σου περιγράφουν. Και θα γίνει αληθινό, πολύ πιο αληθινό. Μπορούμε να το πετύχουμε αυτό. Μπορούμε να δείξουμε στους ανθρώπους το καθήκον τους.

ΜΡ: ΟΚ. Εντάξει, Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Θέλω να κλείσω λέγοντας: σ’ ευχαριστούμε για το κουράγιο σου, και σ’ ευχαριστούμε για το πνεύμα σου.

Μ: Σ’ ευχαριστώ και εγώ πάρα πολύ Μπιλ.

© Ακουστική συνέντευξη μαγνητοσκοπημένη τον Ιανουάριο του 2010 από το http://projectcamelot.org

www.terrapapers.com

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2014/07/blog-post_3044.html#ixzz37ZLKSt2T