ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΔΙΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΔΙΟΤΙ ΟΛΟΙ ΤΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑ.
ΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΞΙ ΔΕΚΑΡΧΟΙ
ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ VI
Στοβαίος 1,21. 9
-Αφού στους Γενικούς Λόγους υποσχέθηκες να μου μιλήσεις
για τους τριάντα έξι Δέκαρχους, τώρα μίλησε μου γι αυτούς και
για την ενέργεια τους.
-Καμιά αντίρρηση, και αυτός θα είναι ο κυριότερος απ'όλους
και κορυφαίος λόγος.
Και συ σκέψου έτσι.
Σου μίλησα για τον ζωδιακό κύκλο που λέγεται ζωφόρος, για τους πέντε πλανήτες και τον ήλιο και τη σελήνη και τον κύκλο του καθενός.
-Τα είπες βέβαια,Τρισμέγιστε.
-Έτσι σε θέλω να σκέφτεσαι και για τους τριάντα έξι Δέκαρχους,
έχοντας στη μνήμη σου εκείνα ώστε να σου γίνει πιο ευκολονόητος και ο λόγος για αυτά.
-Θυμάμαι πατέρα
-Είπα σε κάποιο σημείο, παιδί μου, ότι υπάρχει ένα σώμα που περιέχει τα πάντα.
Φαντάσου το λοιπόν αυτό σαν ένα σχήμα κυκλικό, γιατί έτσι είναι το σύμπαν.
-Τα είπες βέβαια,Τρισμέγιστε.
-Έτσι σε θέλω να σκέφτεσαι και για τους τριάντα έξι Δέκαρχους,
έχοντας στη μνήμη σου εκείνα ώστε να σου γίνει πιο ευκολονόητος και ο λόγος για αυτά.
-Θυμάμαι πατέρα
-Είπα σε κάποιο σημείο, παιδί μου, ότι υπάρχει ένα σώμα που περιέχει τα πάντα.
Φαντάσου το λοιπόν αυτό σαν ένα σχήμα κυκλικό, γιατί έτσι είναι το σύμπαν.
-Σκέφτομαι ένα τέτοιο σχήμα, όπως το λες πατέρα
-Κάτω λοιπόν από αυτόν τον κύκλο, έχουν ταχθεί οι τριάντα έξι Δέκαρχοι, ανάμεσα στον κύκλο του σύμπαντος και το ζωδιακό, χωρίζοντας και τους δύο κύκλους και με τρόπο ώστε υποστηρίζοντας εκείνο τον κύκλο και καθορίζοντας τον ζωδιακό και ακόμη, κινούμενοι μαζί με τους πλανήτες ώστε να έχουν την ίδια δύναμη με αυτούς, εναλλάξ, κατά την περιφορά του σύμπαντος.
Επιβραδύνουν λοιπόν το σώμα του σύμπαντος που τα περιέχει όλα (γιατί αν ήταν μόνο του θα έφτανε σε μεγάλες ταχύτητες επειδή περιέχει τα πάντα) ενώ επισπεύδουν τους επτά άλλους κύκλους επειδή η κίνηση τους είναι βραδύτερη του κύκλου του σύμπαντος.
Έτσι, είναι απαραίτητο να κινούνται αυτοί και το σύμπαν.
Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι οι Δέκαρχοι περιβάλλουν, τον κύκλο των επτά και του σύμπαντος και κυρίως όλα όσα είναι μέσα στο σύμπαν, και, ως φύλακες, τα συγκρατούν όλα αυτά και τηρούν την ορθή τάξη των πάντων.
-Έτσι τα καταλαβαίνω, πατέρα , όσα λες.
-Ακόμη σκέψου, ότι αυτοί (οι Δέκαρχοι), δεν παθαίνουν όσα οι άλλοι πλανήτες, διότι ούτε συγκρατούμενοι διατηρούν την τροχιά τους ούτε εμποδίζονται και γυρίζουν πίσω, ούτε τους σκεπάζει το φως του ήλιου παρά έχουν την ελευθερία τους πάνω απ όλα, ως φύλακες και φρουροί του σύμπαντος, περιβάλλουν το σύμπαν με το ημερονύκτιο.
- Αραγε λοιπον, πατερα, και αυτοι εχουν καποια ενεργεια πανω μας;
-Τη μεγαλυτερη παιδι μου. Γιατι, αν ενεργουν σ εκεινους πως όχι
Και σε μας, και χωριστα και συνoλικα; Δηλαδη, (προσεξε ότι λεω)
Ανατροπες βασιλεων, επαναστασεις πολεων, επιδημιες, λοιμοι, αμπωτιδες της θαλασσας, σεισμοι της γης, τιποτε από αυτά, παιδι μου, δε γινεται χωρις την ενεργεια τους και επιπλεον σκεψου αυτό.
Αν δηλαδη εκεινοι επιστατουν σ αυτά και εμεις ειμαστε κατω από τους επτα, δεν καταλαβαινεις ότι και σε μας φτανει καποια ενεργεια ειτε απ αυτους ειτε δια μεσω εκεινων;
-Τι σωματικη μορφη θα μπορουσαν να εχουν αυτοι, πατερα;
-Πολλοι τους αποκαλουν δαιμονες. Διοτι δεν εχει καποιο ιδιαιτερο χαρακτηριστικο το γενος των δαιμονων, ουτε εχουν αλλα σωματα από καποια ιδιαιτερη υλη, ουτε με την ψυχη κινουνται όπως εμεις, αλλα είναι ενεργειες των τριαντα εξι αυτων θεων.
Επιπλεον δε σκεψου και αυτό, το εργο τους , ότι δηλαδη σπερνουν στη γη ότι ονομαζουμε «τανες», άλλες μεν σωτηριες άλλες δε ολεθριες.
Ακομη ότι και στους ουρανους, κινουμενοι, γεννουν αστερες, βοηθητικους σ αυτους, τους οποιους εχουν ως στρατιωτες και υπηρετες.
Αυτοι, αναμεμιγμενοι απ εκεινους κινουνται αιωρουμενοι στον ουρανο, γεμιζοντας το χωρο του για να μην υπαρχει κανενας χωρος ψηλα κενος από αστρα, οργανωνοντας μαζι τους το συμπαν και εχοντας ενεργεια δικη τους αλλα υποταγμενη σ'αυτή των τριαντα εξι.
Απ αυτους γινονται σε διαφορες χωρες φθορες των αλλων εμψυχων οντων αλλα και το πληθος των ζωων που λυμαινονται τους καρπους.
Κατω από αυτους βρισκεται η λεγομενη Αρκτος, (άρκτος = ομόρριζα αχώριστα μόρια κτλ), στο μεσον του ζωδιακου, που αποτελειται από επτα αστρα και εχει και μια άλλη, αντιστοιχη, πανω από το κεφαλι της.
Η ενεργεια της είναι όπως ενός αξονα, και καθως δυει και δεν ανατελλει πουθενα, μενοντας στον ιδιο τοπο και περιστρεφομενη γυρω από τον ιδιο τοπο, προκαλωντας την περιφορα του ζωδιακου κυκλου παραδιδει το συμπαν από τη νυχτα στη μερα και από τη μερα στη νυχτα.
Μετα από αυτην υπαρχει άλλη ομαδα αστεριων στους οποιους εμεις δεν αξιωθηκαμε να δωσουμε ονοματα αλλα, οι επομενες γενιες, θα μιμηθουν εμας και θα τους δωσουν ονοματα.
Κατω από τη σεληνη, είναι αλλα αστρα φθαρτα, αργα, που ζουν για λιγο και δημιουργουνται από τις αναθυμιασεις της γης στον αερα, που και εμεις βλεπουμε να διαλυονται, μοιαζουν με τα αχρηστα ζωα επι της γης, και δε γινονται παρα για να φθαρουν, όπως είναι τα γενη των μυγων και των ψυλλων και των σκουληκιων και των αλλων ομοιων.
Διοτι και εκεινα, δεν είναι χρησιμα ουτε σε εμας ουτε στο συμπαν.
Αντιθετα, μας δυσαρεστουν ενοχλωντας μας, οντας παρενεργειες της φυσης και γεννιουνται χωρις να είναι απαραιτητα.
Με τον ιδιο τροπο, και οι αστερες που προκυπτουν από τις αναθυμιασεις της γης, τον μεν ανω τοπο δεν καταλαμβανουν (διοτι είναι αδυνατο να το κανουν προερχομενοι από κατω) και επειδη εχουν πολύ βαρος, ελκονται κατω από την ιδια υλη, διαχεονται γρηγορα και, διαλυμενοι πεφτουν παλι στη γη χωρις να εχουν κανει καμια ενεργεια παρα μονο εχοντας ενοχλησει τον αερα πανω στη γη.
Υπαρχει και ένα άλλο γενος, αυτό των λεγομενων κομητων που εμφανιζεται κατά καιρους και παλι μετα εξαφανιζεται, που ουτε ανατελουν ουτε δυουν, ουτε διαλυονται και οι οποιοι είναι φανεροι αγγελοι και κηρυκες καθολικων πραγματων που θα συμβουν.
Ο τοπος τους είναι κατω από τον κυκλο του ηλιου. Όταν λοιπον προκειται να συμβει στον κοσμο κατι αυτοι εμφανιζονται για λιγες μερες και παλι πηγαινουν κατω από τον κυκλο του ηλιου.
Και μενουν αφανεις, αφου φανουν αλλοι στην ανατολη, αλλοι στον βορα, αλλοι στη δυση και αλλοι στο νοτο.
Τους ονομασαμε μαντεις.
Αυτή είναι η φυση των αστερων και αστερες από αστρα διαφερουν. Οι αστερες αιωρουνται στον ουρανο ενώ τα αστρα βρισκονται μεσα στο σωμα του ουρανου, κινουνται μαζι μ αυτόν και δωδεκα από αυτά τα ονομασαμε «ζωδια».
Οποιος δεν αγνοησει αυτά, μπορει να κατανοησει ακριβως τον Θεο, και αν το κανει αυτό, θα τολμουσε κανεις να πει, να τον δει, και βλεποντας τον να γινει μακαριος.
-Μακαριος πραγματι, πατερα, οποιος τον ειδε.
-Αλλα είναι αδυνατο, παιδι μου, να ευτυχησει οποιος είναι στο σωμα του.
Πρεπει να ασκει εδώ κατω την ψυχη του ώστε, όταν φτασει εκει, οπου θα μπορουσε να δει, να μη χασει τον δρομο.
Οσοι όμως ανθρωποι αγαπουν το σωμα τους, αυτοι, ποτε δεν θα μπορεσουν να δουν την οψη του καλου και αγαθου.
Διοτι, τετοια είναι η ομορφια παιδι μου,αυτή που δεν εχει ουτε σχημα ουτε χρωμα ουτε σωμα.
-Θα μπορούσε, πατέρα, να υπάρχει κάτι όμορφο χωρίς όλα αυτά;
-Μόνο ο Θεός, παιδί μου, η μάλλον κάτι μεγαλύτερο, το όνομα του Θεού.
morfeas sky
ΑΝΑΛΥΣΗ:
Τι είναι ο Ζωδιακός κύκλος;
Τι είναι ο Ζωφόρος;
Τι είναι οι Δέκαρχοι;
Τι είναι οι τριανταέξι Δέκαρχοι;
Σου μίλησα για τον ζωδιακό κύκλο που λέγεται ζωφόρος, για τους πέντε πλανήτες και τον ήλιο και τη σελήνη και τον κύκλο του καθενός.
Έτσι σε θέλω να σκέφτεσαι και για τους τριάντα έξι Δέκαρχους,
έχοντας στη μνήμη σου εκείνα ώστε να σου γίνει πιο ευκολονόητος και ο λόγος για αυτά.
Είπα σε κάποιο σημείο, παιδί μου, ότι υπάρχει ένα σώμα που περιέχει τα πάντα.
Φαντάσου το λοιπόν αυτό σαν ένα σχήμα κυκλικό,
(ο Νους-σύμπαν) γιατί έτσι είναι το σύμπαν.
Κάτω λοιπόν από αυτόν τον κύκλο, έχουν ταχθεί οι τριάντα έξι Δέκαρχοι, ανάμεσα στον κύκλο του σύμπαντος και το ζωδιακό, χωρίζοντας και τους δύο κύκλους και με τρόπο ώστε υποστηρίζοντας εκείνο τον κύκλο και καθορίζοντας τον ζωδιακό και ακόμη, κινούμενοι μαζί με τους πλανήτες ώστε να έχουν την ίδια δύναμη με αυτούς, εναλλάξ, κατά την περιφορά του σύμπαντος.
σημ: Ο Νους είναι ο κύκλος του σύμπαντος, ο δεύτερος Νους δημιουργός, και μέσα στον Νου δηλαδή μέσα στον κύκλο βρίσκονται ΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑΕΞΙ ΔΕΚΑΡΧΟΙ-ΘΕΟΙ, δηλαδή ο ζωδιακός κύκλος είναι ένας δεύτερος κύκλος, ένας δεύτερος Νους , ένα δεύτερο σύμπαν, που περικλείεται από το πρώτο σύμπαν, τον πρώτο κύκλο, τον πρώτο Νου, και με τον ίδιο τρόπο υπάρχουν επτά ζωδιακοί κύκλοι εσωτερικά, επτά Δέκαρχοι Ουσιάρχες, που περικλείουν τους επτά κύκλους.
Επιβραδύνουν λοιπόν το σώμα του σύμπαντος που τα περιέχει όλα (γιατί αν ήταν μόνο του θα έφτανε σε μεγάλες ταχύτητες επειδή περιέχει τα πάντα) ενώ επισπεύδουν τους επτά άλλους κύκλους επειδή η κίνηση τους είναι βραδύτερη του κύκλου του σύμπαντος.
Έτσι, είναι απαραίτητο να κινούνται αυτοί και το σύμπαν.
Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι οι Δέκαρχοι περιβάλλουν, τον κύκλο των επτά και του σύμπαντος και κυρίως όλα όσα είναι μέσα στο σύμπαν, και, ως φύλακες, τα συγκρατούν όλα αυτά και τηρούν την ορθή τάξη των πάντων.
σημ: Οι Δέκαρχοι περικλείουν τους επτά Ζωδιακούς Ζωφόρους κύκλους εξωτερικά.
Περικλείουν όλους τους κύκλους εξωτερικά, όχι όμως μέσα στους κύκλους εσωτερικά, αλλά ανάμεσα στους κύκλους και εξωτερικά..σαν την μπαμπούσκα, όπου ο ένας κύκλος βρίσκεται εσωτερικά του μεγαλύτερου, και ανάμεσα τους περικλείονται από τους Δέκαρχους.
Με αυτόν τον τρόπο επιφέρουν την μουσική Αρμονία των σφαιρών.
Δέκαρχος, είναι αυτός που φέρει την ΔΕΚΑΔΑ (Εξωτερικά)
Ο Ζωδιακός κύκλος είναι αυτός που φέρει την Δωδεκάδα (εσωτερικά του κύκλου).
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΕΡΗ ΔΕΚΑΔΑ
ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΑΝΙΕΡΗ ΔΩΔΕΚΑΔΑ
σημ: Οι Δέκαρχοι βρίσκονται έξω από τους κύκλους και επιφέρουν την ζωή εσωτερικά των κύκλων.
Αυτοί εξουσιάζουν και επιφέρουν την ζωή και την σωστή λειτουργία του σύμπαντος των επτά Ζωφόρων κύκλων, τους επτά Ζωδιακούς κύκλους που φέρουν μέσα τους την Δωδεκάδα.
Αν δηλαδη εκεινοι επιστατουν σ αυτά και εμεις ειμαστε κατω από τους επτά, δεν καταλαβαινεις ότι και σε μας φτανει καποια ενεργεια ειτε απ αυτους ειτε δια μεσω εκεινων;
Ακομη ότι και στους ουρανους, κινουμενοι, γεννουν αστερες, βοηθητικους σ αυτους, τους οποιους εχουν ως στρατιωτες και υπηρετες.
(σημ: οι Δέκαρχοι εσωτερικά των κύκλων δημιουργούν τους θεούς-Αστέρες, είναι οι υπηρέτες τους, για να επιφέρουν την ΔΕΚΑΔΑ το Αγαθό Φως ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΣΤΟΝ ΖΩΔΙΑΚΟ ΚΥΚΛΟ.
Αυτοι, (οι θεοί-Αστέρες) αναμεμιγμενοι απ εκεινους κινουνται αιωρουμενοι στον ουρανο, (ζωδιακό κύκλο) γεμιζοντας το χωρο του για να μην υπαρχει κανενας χωρος ψηλα κενος από αστρα, οργανωνοντας μαζι τους το συμπαν και εχοντας ενεργεια δικη τους αλλα υποταγμένη σ'αυτή των τριάντα έξι.
σημ: επιφέρουν στον ζωφόρο ζωδιακό κύκλο την ΔΕΚΑΔΑ
Κάτω από αυτούς βρίσκεται η λεγόμενη Άρκτος, (άρκτος = ομόρριζα αχώριστα μόρια κτλ), στο μέσον του ζωδιακού, που αποτελείται από επτά άστρα και έχει και μια άλλη, αντίστοιχη, πάνω από το κεφάλι της.
σημ: η Άρκτος είναι ο κεντρικός άξονας που περιστρέφει όλους τους κύκλους.
Το κέντρο όλων των γαλαξιών, ενώνεται με το κέντρο όλων των ζωδιακών Ζωφόρων κύκλων.
Αποτελείται από επτά Άστρα, από επτά κύκλους, που περιστρέφονται γύρω από τον κεντρικό άξονα της Άρκτου.
Εσωτερικά οι Ζωδιακοί κύκλοι φέρουν την ζωή (Ζωφόρος).
Οι επτά κύκλοι, τα επτά Άστρα, ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ μέσω του κεντρικού άξονα της Άρκτου, και η Άρκτος έχει από πάνω της τον κύκλο του δεύτερου Νου δημιουργού ο οποίος περικλείει όλους τους ζωδιακούς ζωφόρους επτά κύκλους.
Η ενεργεια της είναι όπως ενός αξονα, και καθως δυει και δεν ανατελλει πουθενα, μενοντας στον ιδιο τοπο και περιστρεφομενη γυρω από τον ιδιο τοπο, προκαλωντας την περιφορα του ζωδιακου κυκλου παραδιδει το συμπαν από τη νυχτα στη μερα και από τη μερα στη νυχτα.
σημ: Και οι επτά κύκλοι της κτιστής δημιουργίας ενώνονται μεταξύ τους από έναν κεντρικό άξονα, ο οποίος περιστρέφει όλους τους ζωδιακούς κύκλους που φέρουν την ζωή.
Μετα από αυτην υπαρχει άλλη ομαδα αστεριων στους οποιους εμεις δεν αξιωθηκαμε να δωσουμε ονοματα αλλα, οι επομενες γενιες, θα μιμηθουν εμας και θα τους δωσουν ονοματα.
σημ: Μετά από τους επτά κύκλους και έξω από την κτιστή δημιουργία, υπάρχουν και άλλα σύμπαντα, όπως το Αρχέτυπο σύμπαν του Φωτός.
Κατω από τη σεληνη, είναι αλλα αστρα φθαρτα, αργα, που ζουν για λιγο και δημιουργουνται από τις αναθυμιασεις της γης στον αερα, που και εμεις βλεπουμε να διαλυονται, μοιαζουν με τα αχρηστα ζωα επι της γης, και δε γινονται παρα για να φθαρουν, όπως είναι τα γενη των μυγων και των ψυλλων και των σκουληκιων και των αλλων ομοιων.
σημ: Οι πλανήτες όπως ο δικός μας πλανήτης Γη, επειδή είναι θνητός, η ζωή δεν είναι αθάνατη, και μόνον με τις γεννήσεις του κάθε είδους επιφέρεται η ζωή, γι'αυτό λόγω της θνητότητας αυτού του κόσμου, υπάρχουν και οι παρενέργειες, τα λάθη, τα άχρηστα.
Υπαρχει και ένα άλλο γένος, αυτό των λεγομενων κομητων που εμφανιζεται κατά καιρους και παλι μετα εξαφανιζεται, που ουτε ανατελουν ουτε δυουν, ουτε διαλυονται και οι οποιοι είναι φανεροι αγγελοι και κηρυκες καθολικων πραγματων που θα συμβουν.
σημ: Υπάρχουν επίσης και θεότητες όπου εμφανίζονται στην Γη κατά καιρούς, οι οποίοι είναι οι "άγγελοι" που μεταδίδουν το φως στους ανθρώπους, και προμηνύουν τα λάθη των ανθρώπων ώστε να διορθωθούν, ειδάλλως θα υπάρξει η ΝΕΜΕΣΙΣ.
Ο τοπος τους είναι κατω από τον κυκλο του ηλιου. Όταν λοιπον προκειται να συμβει στον κοσμο κατι αυτοι εμφανιζονται για λιγες μερες και παλι πηγαινουν κατω από τον κυκλο του ηλιου.
Και μενουν αφανεις, αφου φανουν αλλοι στην ανατολη, αλλοι στον βορα, αλλοι στη δυση και αλλοι στο νοτο.
Τους ονομασαμε μαντεις.
σημ: Αυτοί οι θεοί οι άγγελοι, οι φωτισμένες οντότητες, έχουν ως σκοπό να αφυπνίζουν τους ανθρώπους, η κατοικία τους είναι το Αγαθό Φως "του ήλιου", είναι οι μάντεις οι προφήτες.
Αυτή είναι η φυση των αστερων και αστερες από αστρα διαφερουν. Οι αστερες αιωρουνται στον ουρανο ενώ τα αστρα βρισκονται μεσα στο σωμα του ουρανου, κινουνται μαζι μ αυτόν και δωδεκα από αυτά τα ονομασαμε «ζωδια».
σημ: οι Αστέρες είναι οι θεοί, είναι οι δυνάμεις της φύσης, οι οποίοι επιφέρουν την Αρμονία των σφαιρών και βρίσκονται έξω από τους ζωδιακούς κύκλους.
Τα Άστρα-οι θεότητες, βρίσκονται εσωτερικά του ζωδιακού κύκλου, κινούνται μέσα ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΖΩΦΟΡΟ ΖΩΔΙΑΚΟ ΚΥΚΛΟ ΟΠΟΥ ΤΑ ΖΩΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΝΙΕΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.
Τα Άστρα είναι οι θεότητες που φέρουν την ΔΕΚΑΔΑ, ΤΟ ΑΓΑΘΟ ΦΩΣ.
Διαβάζουμε σχετικά στο βιβλίο του Ερμή αφιερωμένο στον Ασκληπιό:
ΙΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ
-Το σώμα αυτό, συντέθηκε από το ζωδιακό κύκλο, ο οποίος συγκροτήθηκε από δώδεκα στον αριθμό στοιχεία, τα οποία όμως έχουν μία μόνο φύση, και μπορούν να πάρουν κάθε μορφή προκειμένου να παραπλανήσουν τον άνθρωπο.
σημ: Ο υλικός αισθητός κόσμος είναι ο δικός μας κύκλος όπου ζούμε, η οποία φύση μας παραπλανά νομίζοντας ότι μόνον εδώ είναι η ζωή, δηλαδή τα θνητά και τα όμοια με τα θνητά.
Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν πολλοί θεοί, κυρίαρχοι όλων των ειδών, και τους ακολουθούν άλλοι θεοί που διαθέτουν κυρίαρχο της ουσίας τους (το γένος και τα είδη του γένους).
Οι τελευταίοι (τα είδη) είναι αισθητοί και έχουν εναρμονιστεί με τη διπλή τους ουσία, με την αισθητή τους φύση δημιουργούν τα πάντα, ο ένας μέσω του άλλου, και φωτίζει ο ένας το έργο του άλλου.
Ο κυρίαρχος της ουσίας (Ουσιάρχης - Δέκαρχος) του ουρανού ή όπως αλλιώς ονομάζεται αυτό το οποίο νοείται με το παραπάνω όνομα είναι ο Δίας, καθώς μέσω του ουρανού προσφέρει ζωή στα πάντα.
Το φως είναι ο κυρίαρχος της ουσίας του ήλιου, καθώς το αγαθό του φωτός προσφέρεται σε εμάς μέσω της σφαίρας του ήλιου.
Ο "ΟΥΣΙΑΡΧΗΣ" ή ο θεός που εξουσιάζει όλες τις μορφές των τριάντα έξι αστεριών που μένουν πάντα σταθερά στον ίδιο τόπο και στα οποία έχει δοθεί το όνομα του "Ωροσκόπου" είναι αυτός που αποκαλούν "Παντόμορφο", καθώς χρησιμοποιώντας τα διάφορα πρότυπα είδη γεννά ποικίλες μορφές ατόμων.
Αυτές που αποκαλλούνται "επτά σφαίρες" (η θνητή δημιουργία των επτά κύκλων) έχουν ως "Ουσιάρχες", δηλαδή καθοδηγητές τους, τη μοίρα και το πεπρωμένο και σύμφωνα με το νόμο της φύσης (Αρμονία) αυτές μεταβάλλουν τα πάντα με ακλόνητη σταθερότητα, διαφοροποιημένα από την αέναη κίνηση.
Ο Αιθέρας αποτελεί το μέσο ή το όργανο των πάντων μέσω του οποίου δημιουργούνται τα πάντακαι έχει ως Ουσιάρχη του έναν δεύτερο θεό....τα θνητά και τα όμοια τους προς τα θνητά.
σημ: Αιθέρας είναι η νοητική ουσία, ο Νους, ο πνευματικός Λόγος.
Ο Αιθέρας βρίσκεται πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, είναι ο δεύτερος Νους δημιουργός, η νοητική του ουσία, ο πνευματικός λόγος.
Ο Δέκαρχος ή αλλιώς Ουσιάρχης, είναι ένας δεύτερος θεός ο οποίος έχει την ευθύνη να φέρει την ζωή αποκλειστικά σε κάθε κύκλο από τους επτά, σύμφωνα με την ουσία του κάθε ζωδιακού κύκλου.
Ο δικός μας κατωφερής ζωδιακός κύκλος είναι η ουσία του όλα τα θνητά, και τα όμοια τους προς τα θνητά.
Ο Δέκαρχος-Ουσιάρχης είναι ο Ζωφόρος δηλαδή αυτός που φέρει την ζωή στον Ζωδιακό κύκλο σύμφωνα με την ουσία του ζωδιακού κύκλου που είναι τα ζώδια.
Αφού λοιπόν τα πράγματα έτσι έχουν, τα πάντα καθώς απλώνονται από κάτω ως ψηλά συνδέονται μεταξύ τους μέσω της ίδιας της κίνησης.
Τα θνητά, λοιπόν, είναι συνδεδεμένα με τα αθάνατα και τα ορατά με τα αόρατα.
σημ: οι επτά κύκλοι της κτιστής δημιουργίας.
σημ: όλα κινούνται και ενώνονται, με τις πύλες, και είναι αδύνατον το κατώτερο να περάσει στον ανώτερο κύκλο, παρά μόνον η νοητική ουσία μέσω της κάθαρσης που αφήνει πίσω της όλα τα θνητά και τις όμοιες με τα θνητά ενέργειες.
Και το σύνολο υπακούει σε έναν κυβερνήτη, τον ύψιστο, ως κύριο του, ώστε να μην αποτελούν πολλά, αλλά μάλλον ένα, καθώς όλα εξαρτώνται αλλά και απορρέουν από από αυτό το ένα.
(σημ: εννοεί τον δεύτερο Νου δημιουργό).
Επειδή φαίνονται διαφορετικά, θεωρούνται ότι είναι και πολλά, αν όμως ενωθούν είναι πλέον ένα ή μάλλον δύο: αυτό από το οποίο γεννιούνται τα πάντα, (το ένα η νοητική ουσία ο πνευματικός λόγος), και μέσω του οποίου γεννιούνται τα πάντα, δηλαδή από την ύλη, μέσω της οποίας γεννιούνται και από το θέλημα του θεού, με τη συναίνεση του οποίου διαμορφώνονται διαφορετικά μεταξύ τους.
Ο θεός, ο Ένας, είναι τα πάντα βρίσκεται μέσα και παντού στα πάντα σε ολόκληρη την δημιουργία των επτά κύκλων.
Είναι εκείνος που δεν έχει όνομα ή μάλλον έχει όλα τα ονόματα,
ο ένας και τα πάντα...(ο δεύτερος Νους δημιουργός).
Αυτός λοιπόν είναι ταυτόχρονα μοναδικός και τα πάντα, που είναι πλήρης, από την γονιμότητα και των δύο φύλων κυοφορεί, πάντοτε το θέλημα του είναι ολόκληρη η αγαθότητα.
Η αγαθότητα, λοιπόν, κάθε πράγματος έχει γεννηθεί από τη φύση της χάρη στη θεϊκότητα εκείνου, (σημ: η φύση όλη, το δίχως λογική πνεύμα της φύσης, έγινε αγαθή χάρην του δεύτερου Νου δημιουργού μέσω της Αρμονίας), ώστε κάθε πράγμα να είναι έτσι όπως είναι και ήταν και ώστε να προσδώσει σε όλα όσα πρόκειται να γεννηθούν στο μέλλον την ικανότητα της γέννησης από τον ίδιο τους τον εαυτό.
Σημ: στην φύση και σε όλα τα όντα δόθηκε η ικανότητα της γονιμότητας της γένεσης ώστε να υπάρχει το είδος του κάθε γένους.
Αυτή λοιπόν, είναι η διδασκαλία που σου δίνεται όσον αφορά στο λόγο και τον τρόπο που γεννιούνται τα πάντα.
-Υποστηρίζεις ότι ο θεός έχει δύο φύλα Τρισμέγιστε;
- Όχι μόνον ο θεός, αλλά και όλοι οι ζωντανοί και μη οργανισμοί Ασκληπιέ, καθώς δεν είναι δυνατόν κάποιο από τα όντα να είναι στείρο.
Γιατί αν από όλα τα είδη αφαιρεθεί η γονιμότητα, δεν είναι δυνατόν να παραμένουν πάντοτε όπως είναι.
Στη φύση κάθε όντος ενυπάρχει η αίσθηση και η γέννηση και πως ο κόσμος αγκαλλιάζει τη φύση και διατηρεί όλα όσα γεννιούνται.
Γιατί καθένα από τα δύο φύλα είναι πλήρες από άποψη γεννητικής ικανότητας, και η επαφή τους, ή ακριβέστερα, η ένωση τους είναι ασύλληπτη και την ένωση αυτή μπορείς να την αποκαλέσεις είτε Έρωτα είτε Αφροδίτη είτε και τα δύο.
morfeas sky
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ