5.500 ετών κυκλική πυραμίδα και τελετουργικό κέντρο ανακαλύφθηκαν στο Περού

Αρχαιολόγοι στο Περού ανακάλυψαν ένα αρχαίο τελετουργικό κέντρο και ένα κυκλικό σχήμα πυραμίδας στο Miravalles, στην περιοχή της Καγιαμάρκα στο βόρειο Περού.
Σύμφωνα με μια έκθεση στο περιοδικό The Epoch Times, η περιοχή χρονολογείται στα 5.500 χρόνια.
Μέχρι τώρα, υπήρχε η πεποίθηση ότι η Norte Chico του πολιτισμού της Supe στο Περού ήταν ο παλαιότερος πολιτισμός της Αμερικής. Η πρωτεύουσά τους ήταν η Ιερή Πόλη της Caral 5.000 ετών μητρόπολη, με πολύπλοκες γεωργικές υποδομές, πλούσιο πολιτισμό, και μνημειακή αρχιτεκτονική, συμπεριλαμβανομένων έξι μεγάλες δομές πυραμιδοειδούς σχήματος, πέτρινα και πήλινα αναχώματα πλατφόρμα, ναούς, αμφιθέατρο, βυθισμένες κυκλικές πλατείες, και κατοικημένες περιοχές.
Ωστόσο, η τελευταία ανακάλυψη δείχνει ότι ο πολιτισμός Norte Chico δεν είναι παλαιότερος μετά από της νέες ανακαλύψεις
Η αρχαία πόλη της Caral

Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε από την ομάδα που ερευνά την περιοχή με επικεφαλής τον Victor Colan σε μια συνέντευξη Τύπου στις 21 Οκτωβρίου. Ο Colan αποκάλυψε ότι η ερευνητική ομάδα βρήκε ένα τελετουργικό κέντρο και ένα κυκλικό βήμα-πυραμίδα (γνωστή στο Περού ως Huacas), με τρεις πλατφόρμες 30 μέτρα διάμετρο.
Η πυραμίδα μοιάζει με δύο άλλες κυκλικές Huacas που έχουν βρεθεί στη Χαέν, επίσης στην περιοχή Cajamarca. Η δομή έχει μεγάλα ημι-κυκλικά τείχη που χτίστηκαν με ένα μίγμα κονιάματος λάσπης και πέτρες μέχρι και 200 κιλά βάρος.

Θεμέλια ενός κυκλικού Huacas βρέθηκαν στη Χαέν
Ο αρχαιολογικός χώρος της Miravalles στην επαρχία του San Miguel στο Καγιαμάρκα με 5.500 χρόνια, είναι 500 χρόνια αρχαιότερος από την ιερή πόλη της Caral, "είπε ο Colan." Δεν είναι μόνο η Caral το αρχικό κέντρο του πολιτισμού του Περού, είναι και Καγιαμάρκα , στο βόρειο Περού.
Ο ερευνητής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «το Περού είναι ο αρχαιότερος πολιτισμός στον κόσμο, μαζί με τη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο", και ζήτησε από το Υπουργείο Πολιτισμού να συνεχίσει τη χρηματοδότηση των ανασκαφών
Επιμέλεια: Ηλίας Σιατούνης, Μystery planet

http://www.apocalypsejohn.com/2014/10/etwn-kyklikh-pyramida-teletourgiko-kentro-anakalyf8hkan-sto-perou.html

Επιτυχίες και στον αέρα

Συνεχίζονται οι προκλήσεις των Τούρκων, αφού τουρκικά αεροσκάφη παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο. Οι αγορές δεν αντέδρασαν στις τουρκικές παραβιάσεις οπότε ο Βαγγέλης Μαρινάκης έβαλε χρήματα για τα καύσιμα των ελληνικών αεροσκαφών και οι άγρυπνοι φρουροί των αιθέρων μας αναχαίτισαν τους Τουρκαλάδες.

Αίσθηση προκαλεί και η μη αντίδραση των Γερμανών στις παραβιάσεις των Τούρκων αλλά αυτό είναι θετικό για τη χώρα μας, αφού αποδεικνύει πως οι Γερμανοί μας έχουν αφήσει τον αέρα της χώρας και μπορούμε...

να τον πουλήσουμε.

Τα τουρκικά αεροσκάφη πετούσαν πάνω από τα ελληνικά νησιά, με αποτέλεσμα οι ακρίτες των νησιών μας να μην μπορούν να ακούσουν τους διαλόγους των τουρκικών σίριαλ και να είναι υποχρεωμένοι να διαβάζουν τους υπότιτλους στα ελληνικά.

Τα τουρκικά αεροσκάφη πετάνε συνέχεια πάνω από τις νησίδες Ανθρωποφάγοι, επειδή θέλουν να αποδείξουν πως οι Έλληνες είναι κανίβαλοι.

Κατά την διάρκεια της αναχαίτισης των τουρκικών αεροσκαφών, ένα πιλότος μας είπε στους Τούρκους πιλότους «θα σας γαμούσα, ρε μπινέδες, αλλά έχω να πληρώσω ΕΝΦΙΑ αύριο».

Πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου αναφέρουν πως οι παραβιάσεις των Τούρκων οφείλονται στη μεγάλη επιτυχία των ελληνικών τραπεζών να περάσουν τα στρες τεστ στο Mega και να είναι έτοιμες τώρα να δώσουν και για lower.

Πάντως, είναι θετικές οι παραβιάσεις των Τούρκων στον Αιγαίο γιατί διαφημίζουν τις ελληνικές νησίδες και μπορεί να τις αγοράσουν τίποτα Τούρκοι κροίσοι.

Εγραψε o Pitsirikos 

http://greki-gr.blogspot.gr/2014/10/blog-post_863.html

Η ζωή και το τέλος 10 άγνωστων ηρώων του 1940

Όταν οι σειρήνες του πολέμου ξυπνούσαν τον κόσμο, το αξέχαστο εκείνο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου, ένας άνεμος καινούργιος φυσούσε πάνω από την ελληνική επικράτεια. Ένας άνεμος που φούσκωνε και γέμιζε τις αγουροξυπνημένες καρδιές των Ελλήνων με ενθουσιασμό και περηφάνια.

Γράφει η Νίκη Παπάζογλου
Ένας άνεμος που γινόταν θύελλα αγανάκτησης και αποφασιστικότητας, βουερή φωνή περιφρόνησης για να μετατραπεί στη συνέχεια σε ένα κέφι παράδοξο, με ξέφρενες εκδηλώσεις και πανηγυρισμούς για ένα γεγονός κάθε άλλο παρά χαρμόσυνο… για την κήρυξη ενός πολέμου…

Οι χιλιάδες ήρωες που πολέμησαν τότε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, στην
αντίσταση της Κατοχής και στον αγώνα για την απελευθέρωση έχουν κατά κάποιο τρόπο αποσυρθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Πολλοί από τους πρωταγωνιστές των ιστοριών που χάρισαν τη ζωή τους στο ιδανικό της πατρίδας, μένουν καταδικασμένοι στη λήθη αφού οι μνήμες από την εποχή εκείνη ανασύρουν κυρίως τα ονόματα του Ιωάννη Μεταξά, του Μανώλη Γλέζου και του Λάκη Σάντα που κατέβασαν τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη και του Άρη Βελουχιώτη με του Ναπολέοντα Ζέρβα.
Το newsbeast.gr με αφορμή τον εορτασμό του ΟΧΙ ανασύρει μερικά άγνωστα ονόματα κάποιων ηρωικών μορφών της περιόδου εκείνης, σε μια τυχαία επιλογή αφού μονάδα μέτρησης του ηρωισμού δεν υπάρχει…

Από τους πρώτους μήνες του 1939 τα σύννεφα του πολέμου αρχίζουν να εμφανίζονται στον ευρωπαϊκό ουρανό. Το πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου του 1939, η Ιταλία, με τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας, καταλαμβάνει, με σαθρές αιτιολογίες, την Αλβανία, για ν” αποκαλύψει έτσι τα επεκτατικά σχέδια της στον χώρο της Χερσονήσου του Αίμου και στη Μεσόγειο. Η κατάληψη της Αλβανίας και η προώθηση ισχυρών ιταλικών δυνάμεων προς την ελληνοαλβανική μεθόριο ήταν φυσικό ν” ανησυχήσουν την ελληνική κυβέρνηση, η οποία σπεύδει να ενισχύσει με μικρές μονάδες τους τομείς ευθύνης της 8ης Μεραρχίας (Ήπειρος) και της 9ης Μεραρχίας (Δ. Μακεδονία). 

 

Χαράλαμπος Κατσιμήτρος

Ένας από τους πρώτους που αντιμετώπισε τα ιταλικά στρατεύματα, ήταν ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος. Το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου τον βρίσκει στρατηγό διοικητή της 8ης Μεραρχίας. Με λιγοστές δυνάμεις αντιμετώπιζε τον ιταλικό στρατό, παρόλο που η διαταγή από το αρχηγείο ήταν να εγκαταλείψει σιγά-σιγά τα εδάφη της Ηπείρου και να οπισθοχωρήσει μπροστά στις δυνάμεις του εχθρού. Η απάντησή του τότε ήταν «Κρατάω Καλπάκι». Λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα, ο Κατσιμήτρος στήνει τη γραμμή άμυνάς του, με κίνδυνο να περικυκλωθεί και να αποδεκατιστεί, δίνοντας όπλα σε βοηθητικούς, σε μάγειρες, σε όλους. Μ’ αυτόν τον τρόπο καταφέρνουν να κρατήσουν τους Ιταλούς μέχρι να φτάσουν τα τρένα με τους φαντάρους από την Αθήνα.

Ο Κατσιμήτρος ονομάστηκε τότε σύγχρονος Λεωνίδας. Μετά την κατάκτηση από τους Γερμανούς δέχτηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Τσολάκογλου ως υπουργός εργασίας και γεωργίας. Τέσσερις μήνες αργότερα όμως παραιτείται, βλέποντας την κυβέρνηση να λειτουργεί ως ανδρείκελο των Γερμανών. Μετά την απελευθέρωση η ολιγόμηνη του αυτή «παρασπονδία» τον οδηγεί στο εδώλιο αφού θεωρείται δωσίλογος και συνεργάτης των Γερμανών. Καταδικάζεται σε φυλάκιση 5,5 χρόνων τα οποία δεν εκτίει. Η φήμη του αποκαθίσταται πλήρως το 1949 και του επιστρέφεται ο βαθμός και τα παράσημά του.
Για εκείνη την πρώτη επίθεση η βιογραφία του γράφει: «Καθ’ όλην την μακράν αυτού στρατιωτικήν ζωήν και τους τεσσάρας πολέμους εις ους μετέσχεν από του 1912 και εντεύθεν, τους αγώνας και τας μάχας εις ας έλαβε μέρος, ουδέποτε ευρέθη υπό δυσμενεστέρας και δυσχερεστέρας περιστάσεις εν τη εκτελέσει των καθηκόντων του». 

 

Μαρία Δημάδη

Καταγόμενη από εύπορη οικογένεια του Αγρινίου, πατέρας της ο γιατρός και ποιητή Γιάννης Δημάδης, η Μαρία Δημάδη, ιδιαιτέρως μορφωμένη, φιλάνθρωπη και καλλιεργημένη, σπουδάζει φιλολογία στο Αμβούργο. Στην διάρκεια του πολέμου, οι γείτονές της, ο αρχιτέκτονας Κώστας Καζαντζής και ο γιατρός Δημήτριος Πανόπουλος, την μυούν, όπως γράφει ο Φ. Γελαδόπουλος στο σχετικό βιβλίο του, στο ΕΑΜ. Στην εξοχική της βίλα, στο χωριό Πλάτανος γίνεται μάλιστα και η πρώτη Συνδιάσκεψη του ΕΑΜ της περιοχής με εκείνη να είναι η πρώτη γυναίκα που οργανώνεται από την Αιτωλοακαρνανία στις γραμμές της Εθνικής Αλληλεγγύης.

Χάρη στη μόρφωση της και στην άριστη γνώση των Γερμανικών, προσλαμβάνεται ως διερμηνέας των Γερμανών στο φρουραρχείο του Αγρινίου. Εκεί παρακολουθεί τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, κρυφακούει συζητήσεις, ανοίγει βιβλία, διαβάζει απόρρητα έγγραφα και τα αποτυπώνει στο μυαλό της. Χρησιμοποιεί καινούρια καρμπόν για να έχει στα χέρια της λεπτομέρειες των κινήσεων του γερμανικού στρατού. Παράλληλα, όπως επίσης γράφει ο Φ. Γελαδόπουλος, η νέα διερμηνέας πείθει τον διοικητή του Φρουραρχείου να γίνει έρανος για τους φτωχούς της περιοχής, συγκροτούνται επιτροπές και συγκεντρώνονται 50.000 οκάδες καλαμπόκι, στάρι, λάδι.Οι δέκα χιλιάδες μοιράζονται στους φτωχούς και οι υπόλοιπες 40.000 στέλνονται στον ΕΛΑΣ . Χωρίς να κινήσει υποψίες, με το πρόσχημα της εργασίας, παρακολουθεί τα πάντα, και μεταδίδει πληροφορίες για τις στρατιωτικές κινήσεις των κατακτητών στο Θέρμο, το Μακρυνόρος και το Καρπενήσι, όπου κατευθύνονται 50.000 Γερμανοί από Αγρίνιο και Λαμία με στόχο την κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας.
Όταν γίνεται αντιληπτή, μάλλον από κάποιον καταδότη, ανακρίνεται αλλά αρνείται τα πάντα. Έτσι το Σεπτέμβριο του 1944, λίγες μέρες πριν οι Γερμανοί εγκαταλείψουν οριστικά την πόλη, οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα, όπου εκτελείται από Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών σε ηλικία 37 ετών, έξω από το νεκροταφείο της Αγίας Τριάδος και απέναντι σχεδόν από τις εκεί φυλακές.

 Μιλτιάδης Ιατρίδης

Ενώ ο ελληνοϊταλικός πόλεμος μαίνεται στα βουνά της Ηπείρου, πέντε ελληνικά υποβρύχια προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό στις θάλασσες της Μεσογείου. Ένα εξ’ αυτών το υποβρύχιο «Παπανικολής» με κυβερνήτη τον Μίλτο Ιατρίδη, έναν απείθαρχο θαλασσόλυκο. Όταν στις 22 Απριλίου περιπολεί κοντά στις ακτές της Ιταλοκρατούμενης Αλβανίας, το πλήρωμα του συλλαμβάνει ένα ιταλικό ιστιοφόρο το οποίο μεταφέρει έγγραφα του ιταλικού ναυτικού. Σε αυτά αναγράφεται η πληροφορία πως αναμένεται μεγάλη νηοπομπή στο λιμάνι του Αυλώνα στην Αλβανία, με σκοπό τον ανεφοδιασμό των ιταλικών δυνάμεων. Δύο μέρες μετά, όταν εμφανίζονται στον ορίζοντα τα ιταλικά πλοία, ο «Παπανικολής» εκτοξεύει δύο τορπίλες διαλύοντάς τα. Σε αντίποινα οι ιταλοί εκτοξεύουν 85 βόμβες βυθού με σκοπό να διαλύσουν το υποβρύχιο. Δεν το πετυχαίνει όμως καμία. Το υποβρύχιο και το πλήρωμά του βγαίνει αλώβητο από τον πόλεμο.
Μετά την απελευθέρωση ο κυβερνήτης του Ιατρίδης, υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό περνώντας από διάφορες διοικητικές θέσεις μέχρι την αποστρατεία του. Εν τέλει σκοτώνεται σε τροχαίο το 1960.

Γιώργος Δουράτσος.
Ο πόλεμος τον βρήκε στο βαθμό του ταγματάρχη και διοικητή του οχυρού Ρούπελ, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Με τους λιγοστούς άνδρες του, πρόβαλε λυσσαλέα αντίσταση στις ναζιστικές δυνάμεις που κατέβαιναν στην Ελλάδα από τη Βουλγαρία. Οι ναζί βλέποντας πως δεν μπορούν να σπάσουν τη γραμμή των οχυρών την παρακάμπτουν και καταλαμβάνουν την κοιλάδα του Αξιού από τη Γιουγκοσλαβία και τη Θεσσαλονίκη. Τα οχυρά αποκόβονται και περικυκλώνονται. Όταν οι γερμανοί κήρυκες ζητούν από τους Έλληνες υπερασπιστές να παραδοθούν ο Δουράτσος απαντά: «Τα οχυρά καταλαμβάνονται, δεν παραδίδονται».
Μόνο όταν έφτασε η επίσημη διαταγή από την Αθήνα για κατάπαυση του πυρός ο Δουράτσος πείστηκε να σταματήσει την αντίσταση. Μόλις 30 άνδρες του είχαν απομείνει όταν βγήκαν κουρελιασμένοι και μπαρουτοκαπνισμένοι από τα οχυρά. Ο Γερμανός διοικητής έβαλε τους άνδρες του να παρουσιάσουν όπλα και κάλεσε τον Δουράτσο δίπλα του να επιθεωρήσουν μαζί το άγημα. Κανείς από τους υπερασπιστές του συγκεκριμένου οχυρού δεν πιάστηκε αιχμάλωτος.

 Δημήτρης Ίτσιος

Από την ίδια περιοχή των οχυρών μας έρχεται άλλη μια ιστορία ενός αφανή ήρωα. Ο λοχίας Ίτσιος υπηρετεί ως πολυβολητής στα οχυρά Μεταξά και μάχεται υπέρ βωμών και εστιών. Αποστολή των εννέα πολυβολείων είναι να καθυστερήσουν την προέλαση του εχθρού μέχρι να συμπτυχθούν οι ελληνικές δυνάμεις στα Κρούσια. Τα 8 από τα πολυβολεία καταλαμβάνονται και σιγούν. Το μόνο που αντιστέκεται και παραμένει είναι το Π8 του Δημήτρη Ιτσιού. Όταν έχουν απομείνει 38.000 σφαίρες, ο πυροβολητής ζητά από τους υπόλοιπους στρατιώτες να φύγουν μένοντας εκείνος πίσω να τους καλύψει.
Οι περισσότεροι φεύγουν και αφήνουν πίσω τον Ίτσιο με άλλα δύο άτομα. Πριν τελειώσουν οι σφαίρες και παραδοθούν, σκοτώνουν πάνω από 200 γερμανούς στρατιώτες. Όταν ανοίγουν την πόρτα του πολυβολείου ο γερμανός διοικητής του δείχνει τους εκατοντάδες νεκρούς στην Ομορφοπλαγιά. Ο Ίτσιος αφού χαιρετά στρατιωτικά απαντά «έκανα το καθήκον μου» τότε ο γερμανός απαντά «πρέπει να κάνω κι εγώ το δικό μου» εκτελώντας τον εν ψυχρώ μπροστά στα μάτια των συντρόφων του. Ο Γερμανός Διοικητής έγραφε αργότερα στο ημερολόγιο του «δεν μπορούσα να αφήσω στη ζωή έναν άνθρωπο που μου προξένησε τόσο μεγάλο κακό»…

Ηρώ Κωνσταντοπούλου

«Δεκαεφτά σφαίρες για έναν άγγελο» ήταν ο τίτλος της Ελληνικής ταινίας το 1981 που εξιστορούσε την σύντομη ζωή μιας ακόμη αγωνίστριας που αποτέλεσε παράδειγμα ηρωισμού και αυτοθυσίας στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου γεννημένη στις 16 Ιουλίου 1927 στην Αθήνα ήταν ακόμα μαθήτρια του οκτατάξιου Γυμνασίου του Αρσακείου στο Ψυχικό, όταν εντάχθηκε το 1943, στην ΕΠΟΝ. Κάτω από την μπλε ποδιά της, έκρυβε από προκηρύξεις μέχρι όπλα. Συμμετείχε σε σαμποτάζ και άλλες αντιστασιακές δράσεις. Αρχές Ιουλίου 1944, μια ομάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας εισέβαλε στο σπίτι της στο Κουκάκι. Αφού τη χτύπησαν, τη μετέφεραν στα κρατητήρια.

Μετά από πάμπολα βασανιστήρια χωρίς να καταδώσει κανέναν, ο πατέρας της κατάφερε να πετύχει την προσωρινή της απελευθέρωσή με ένα αρκετά καλό χρηματικό ποσό για τα δεδομένα της εποχής. Οι πληγές στο πρόσωπο και στο κορμί δεν τσάκισαν το ηθικό της. Αντίθετα, συνέχισε πιο έντονα τον αγώνα. Συμμετείχε μάλιστα λόγω των άριστων γερμανικών της σε μια από τις πιο δύσκολες επιχειρήσεις, στην ανατίναξη ενός γερμανικού τρένου γεμάτου πυρομαχικά και πολεμοφόδια. Μετά από αυτό συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά στις 31 Ιουλίου 1944, τη μέρα που τελείωνε τις απολυτήριες εξετάσεις της. Για τέσσερα μερόνυχτα βασανιζόταν άγρια για να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Όχι μόνο δεν μίλησε, αλλά προκαλούσε κι έβριζε τους βασανιστές της σε άπταιστα γερμανικά. Η Ηρώ, μαζί με άλλους 49, μεταφέρεται στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Εκεί γαζώνεται από το εκτελεστικό απόσπασμα με τόσες σφαίρες όσα ήταν και τα χρόνια της, για παραδειγματισμό…

Κώστας Περρίκος

Ο αξιωματικός της ελληνικής αεροπορίας δεν έδειξε τον ηρωισμό του μόνο στις πολεμικές επιχειρήσεις αλλά και κατά την περίοδο της κατοχής. Βέβαια στις 27 Απριλίου 1935, είχε αποταχθεί από την Πολεμική Αεροπορία επειδή με σειρά άρθρων του στην εφημερίδα Εστία είχε ασκήσει κριτική στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία – θεωρούσε ως μη αξιόμαχη την Πολεμική Αεροπορία και ζητούσε την αναδιοργάνωσή της, με τη δημιουργία κρατικής αεροπορικής βιομηχανίας, προκειμένου η Ελλάδα να απαλλαγεί από ξένες πολιτικές και οικονομικές επιρροές στην εκλογή διαφόρων τύπων αεροσκαφών. Παρότι αντιτάχθηκε στο μεταξικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου, με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου ζήτησε με αίτησή του στο Υπουργείο Αεροπορίας την ανάκλησή του στην ενεργό υπηρεσία. Η αίτησή του γίνεται δεκτή όμως μετά την κατάρρευση του μετώπου απολύεται ξανά. Αμέσως μετά την αποστράτευσή του ιδρύει στην Αθήνα μία από τις πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις, τη «Στρατιά των Σκλαβωμένων Νικητών». Η οργάνωση αυτή αποτέλεσε το πρόπλασμα για την ίδρυση την 1η Οκτωβρίου 1941 της Πανελληνίου Ενώσεως Αγωνιζομένων Ελλήνων, γνωστής με τα αρχικά ΠΕΑΝ

Στην ΠΕΑΝ και την ομάδα Περρίκου οφείλεται μία από τις κορυφαίες πράξεις της Εθνικής Αντίστασης, η ανατίναξη των γραφείων της οργάνωσης ΕΣΠΟ (Εθνικο-Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις) στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, στις 20 Σεπτεμβρίου 1942. Η ΕΣΠΟ είχε ιδρυθεί το καλοκαίρι του 1941 από τον γιατρό Σπύρο Στεροδήμα και συνεργαζόταν με τους Γερμανούς κατακτητές. Η ανατίναξη του κτιρίου της ΕΣΠΟ χαρακτηρίστηκε από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Μόσχας ως το μεγαλύτερο σαμποτάζ που είχε γίνει μέχρι τότε στην κατεχόμενη Ευρώπη.

Στις 11 Νοεμβρίου 1942, κατόπιν προδοσίας, ο Κώστας Περρίκος με 12 συναγωνιστές του συλλαμβάνονται σ’ ένα από τα κρησφύγετα της οργάνωσης στην Καλλιθέα. Στις 31 Δεκεμβρίου 1942, καταδικάζεται από Γερμανικό Στρατοδικείο της Αθήνας τρις εις θάνατο και μεταφέρεται στις φυλακές Αβέρωφ στο κελί των μελλοθανάτων Νο12. Στις 23 Ιανουαρίου 1943 οι Γερμανοί επιτρέπουν στην οικογένειά του να τον επισκεφθεί στη φυλακή. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδαν η γυναίκα και τα παιδιά του ζωντανό. Νωρίς το πρωί της 4ης Φεβρουαρίου 1943 οδηγήθηκε στον τόπο της εκτελέσεώς του, στο Σκοπευτήριο Καισαριανής.

Λέλα Καραγιάννη

Υπήρξε ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα γυναίκας της διπλανής πόρτας, πολύτεκνης και νοικοκυράς, που έγινε σύμβολο Αντίστασης. Κατά την Γερμανική κατοχή μετατρέπει το σπίτι της σε αρχηγείο της οργάνωσης «Μπουμπουλίνα», την οποία έχει δημιουργήσει και χρηματοδότει η ίδια το 1941. Στόχος της οργάνωσης είναι αρχικά η φυγάδευση Βρετανών στρατιωτών στο Κάιρο αλλά δεν αργούν αν πραγματοποιηθούν και δολιοφθορές κατά του εχθρού. Με πομπό που κρύβει στο σπίτι της επικοινωνεί με το στρατηγείο Μέσης Ανατολής και προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για διάφορα σαμποτάζ που γίνονται στην Αττική.
Πρώτη φορά συλλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1941, αλλά αφήνεται ελεύθερη μετά από 8 μήνες κράτησης. Εκείνη συνεχίζει τη δράση της, όμως συλλαμβάνεται και πάλι από την Γκεστάπο, τον Ιούλιο του 1944 με πέντε από τα παιδιά της. Κατά τη διάρκεια των άκαρπων βασανιστηρίων οι γερμανοί φέρνουν στο κρατητήριο τα παιδιά της απειλώντας τη πως θα τα σκοτώσουν μπροστά της. Αγέρωχη απαντά «τα παιδιά μου ανατράφηκαν με ιδανικά να δώσουν το αίμα τους για την πατρίδα».

Αφού βασανίζεται χωρίς να ομολογήσει στα κρατητήρια της οδού Μέρλιν, μεταφέρεται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου. Περίπου ένα μήνα πριν την Απελευθέρωση, στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, εκτελείται από τους Γερμανούς κατακτητές στο παρακείμενο άλσος Χαϊδαρίου μαζί με άλλους 27 αγωνιστές της αντίστασης. Τη στιγμή της εκτέλεσής της τραγουδούσε τον Εθνικό Ύμνο. Μετά το θάνατο της απενεμήθη το Βραβείο Αρετής και Αυτοθυσίας από την Ακαδημία Αθηνών και ο τιμητικός τίτλος «Δίκαιη των Εθνών» από το Γιαντ Βασσέμ, το Ίδρυμα για την Μνήμη των Μαρτύρων και των Ηρώων του Ολοκαυτώματος.

 Δημήτρης Κασλάς

Σύμφωνα με ιστορικές αναφορές σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έπεσαν τόσα πυρομαχικά όσα στο ύψωμα 731. Η πανωλεθρία των Ιταλών σ’ αυτή την επίθεση λέγεται πως έκανε τον Χίτλερ να αποφασίσει να επιτεθεί στην Ελλάδα. Για τις «Νέες Θερμοπύλες», όπως αποκαλούνται από κάποιους, έχει γραφτεί ειδικός Θούριος ως εμβατήριο του Στρατού, ενώ αναφέρεται και στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στην Αθήνα.
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος βρίσκει τον Δημήτρη Κασλά λοχαγό στα Τρίκαλα. Η ανδραγαθία του συμβάλλει στο να προαχθεί ήδη από τις πρώτες μέρες του πολέμου σε ταγματάρχη. Παρόλο που η Ελλάδα έχει ήδη απωθήσει τους Ιταλούς στην Αλβανία από το Νοέμβριο του 1940, ζει επί μήνες υπό τον φόβο της περίφημης «εαρινής επίθεσης» που σχεδίαζε προσωπικά ο Μουσολίνι και εξαπολύθηκε εν τέλει τον Μάρτιο. Διοικητής του περίφημου υψώματος 731 είναι ο ταγματάρχης Δημήτρης Κασλάς. Παρόλο που διοικεί ένα αποδεκατισμένο τάγμα ο Κασλάς αρνείται να υποχωρήσει όπως υπαγορεύουν οι διαταγές και συνεχίζει καταχωρώντας το ύψωμα 731 στην ιστορία .

Την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης ο Κασλάς θα πολεμήσει στην αρχή με τον ΕΔΕΣ και εν συνεχεία με τον ΕΛΑΣ. Έχοντας στιγματιστεί ως αριστερός την περίοδο 1945-1948 οδηγείται στην εξορία. Αφού αποστρατεύθηκε αναγκάστηκε να κάνει άλλες δουλειές για να επιβιώσει. Πικραμένος μέχρι το τέλος της ζωής του αρνείται την προγενέστερη ιδιότητα του σε άτομα που τον αναγνωρίζουν επειδή είχαν υπηρετήσει κάτω από τις διαταγές του. Ο Δημήτρης Κασλάς απεβίωσε στις 22 Φεβρουαρίου του 1966 από καρδιακό επεισόδιο.

Μανώλης Πατεράκης

«Ό Χίτλερ δεν πίστευε στα αυτιά του. Κάθισε βαριά στην πολυθρόνα του. Στη “φωλιά των αετών” στον πύργο και στρατηγείο του στο Berchtesgaden στα χιονισμένα βουνά των Βαυαρικών Άλπεων. Με το ένα του χέρι χάιδεψε το αγαπημένο του λυκόσκυλο την Μπλόντι. Το άλλο το έφερε στο μέτωπο του και το έτριψε. Ζήτησε λίγο ουίσκι δίχως παγάκια από τον πιστό του υπηρέτη τον Χάιντς Λίγκε.
Ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Ο Υποστράτηγος Karl Heinrich Georg Ferdinand Kreipe, ο οποίος για τη Wehrmacht ήταν ένας ζωντανός θρύλος, ένας αξιωματικός που πολεμούσε από τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και που στον Δεύτερο είχε διακριθεί και παρασημοφορηθεί για τις ικανότητες και το θάρρος του στο Ανατολικό μέτωπο, απήχθη από μια ντουζίνα ντόπιους Κρητικούς και Άγγλους κομάντο»…

Ένα ηχηρό πλήγμα στις γερμανικές δυνάμεις στη Μεγαλόνησο κατάφερε και ο επικεφαλής των Κρητικών αγωνιστών, Μανώλης Πατεράκης, με τη συνεργασία δύο Βρετανών αξιωματικών. Οργάνωσαν και εκτέλεσαν την απαγωγή του στρατιωτικού διοικητή του νησιού στρατηγού Κράιπε. Συνέλαβαν το στρατηγό, τον οδήγησαν στα βουνά και στη συνέχεια τον επιβίβασαν σε υποβρύχιο, όπου στάλθηκε αιχμάλωτος στο συμμαχικό στρατηγείο στο Κάιρο. Σύμφωνα με ιστορικούς η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε στην Κρήτη, τσάκισε το ηθικό των Γερμανών.
Μετά τον πόλεμο ο ήρωας Πατεράκης βρίσκεται χωρίς δουλειά και χωρίς αναγνώριση από το ελληνικό κράτος. Σε αναγνώριση της άψογης, «στρατιωτικής» συμπεριφοράς του απέναντι στον αιχμάλωτο Γερμανό στρατηγό, οι Γερμανοί τον διορίζουν φύλακα στο γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Μάλεμε.

 Δημήτριος Κωστάκης

Ο πόλεμος του ’40 τον βρίσκει απόστρατο ταγματάρχη και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ανακαλείται στις τάξεις του στρατού ως έφεδρος εκ μονίμων. Ως ταγματάρχης του πυροβολικού αποτελεί μαζί με τον Διοικητή της VIII Μεραρχίας, Υποστράτηγο Χαρ. Κατσιμήτρο και τον Συνταγματάρχη Παναγ. Μαυρογιάννη το Επιτελείο της Μεραρχίας που παίρνει τις οριστικές αποφάσεις για τον αγώνα.
Όταν οι Ιταλοί άρχιζαν στις 5.30 την επίθεσή τους σε όλο το πλάτος του αλβανικού μετώπου, τα Ελληνικά τμήματα προκαλύψεως υποχωρούσαν στη βασική γραμμή άμυνας όπου βρισκόταν η VIII Μεραρχία. Οι Ιταλικές δυνάμεις προωθούνται σε θέσεις μάχης στα Δολιανά και τον Παρακάλαμο. Το ελληνικό πυροβολικό, με τα παρατηρητήριά του σε θέσεις πλεονεκτικές, βάλλει συνέχεια κατεπάνω τους. Σύμφωνα με μαρτυρίες στρατιωτών ο Κωστάκης δεν χρησιμοποιεί ποτέ όργανα μέτρησης του πυροβόλου.



Αντ’ αυτού χρησιμοποιεί τις δύο γροθιές του δείχνοντας στους πυροβολητές πόσες μοίρες δεξιά και πόσες αριστερά και τα βλήματα βρίσκουν πάντα τον στόχο…

πηγή
http://www.pentapostagma.gr

Ξύπνα αγόρι μου, φόρεσε τα καλά σου, η Ελλάδα σε περιμένει.Εσένα και τη γενιά σου να σώσεις τη φαμίλια σου

ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΛΑ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ
.
Λίγο ακόμη παλικάρι μου γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να πεθάνει.
Το ‘λεγες στα βουνά.
Στην στρατώνα.
Στις μάχες.
Όλοι μαζί Λεβέντες μου.


Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
www.apostoloupanos.gr
egerssi@otenet.gr
twitter: @egerssi
Απευθύνομαι σε σένα νεαρέ Έλληνα!
Εσένα, που γεννήθηκες την εποχή του μεγάλου μεταρρυθμιστή, του Χαρίλαου Τρικούπη.
Εσένα, που η δημαγωγία του Δεληγιάννη σε βρήκε μαθητή του Γυμνασίου ή του Σχολαρχείου.
Εσένα, που η εφηβεία σου σημαδεύτηκε από την ήττα του 1897.

Εσένα, που έμελλε στην καρδιά της νιότης σου να περάσεις σ΄ έναν άλλο αιώνα, τον 20ο αιώνα.
Εσύ, μεγάλωσες δύσκολα, σε αντίξοες συνθήκες, με πολλές ελλείψεις, χωρίς μέσα, χωρίς πολυτέλειες.
Ο κόσμος σου ίσα που έφτανε μέχρι την Πρωτεύουσα του Νομού και αυτό ήταν ένα μακρύ ταξίδι επί ώρες με το άλογο.
Πως να πας στην Αθήνα, την Πρωτεύουσα; Πώς να έλθεις από την Καλαμάτα, με τον μουτζούρη (τρένο της εποχής);
Ήθελες μια ολάκερη μέρα.
Πως να έλθεις από την Κρήτη με τα καράβια «θαλασσοπνίχτρες».
Πώς να έλθεις από την Άρτα;
Πολύ πιο δύσκολα ήταν να έλθεις από τα σκλαβωμένα Δωδεκάνησα. Δυο μέρες ήθελες να έλθεις από την Κατερίνη.
Πώς να κατέβεις; Παντού Τουρκιά.
Τρέχα να περάσεις τα σύνορα.
Και αν το μπορέσεις, πώς να γυρίζεις μετά να ξαναδείς τη φαμίλια σου;
Σε δύσκολα χρόνια γεννήθηκες Έλληνα του 1880, του 85, του 90.΄
Τα δυσκολότερα όμως δεν έχουν έλθει ακόμα.
Τώρα που ετοιμάζεσαι να
ανοίξεις σπίτι, κάποιοι ζωηροί συνομήλικοί σου, άντε ίσως καμιά δεκαριά χρόνια πιο μεγάλοι, με έναν κάποιο, Παύλο Μελά πάνε να ξεσηκώσουν τη Μακεδονία. Είναι πράγματι άμυαλοι. Δεν κάθονται στα αυγά τους. Πάνε να τα βάλουνε με την Αυτοκρατορία των Οθωμανών.
Ο Σουλτάνος δεν τα σηκώνει αυτά.
Άσε που από την εποχή του Ντισραέλι, του Άγγλου Πρωθυπουργού, εδώ και 20 χρόνια οι Τούρκοι έχουν την αβάντα της Μεγάλης Αυτοκρατορίας.
Δεν θυμούνται τη ζημιά του ΄97; Που πάνε;
Και έχουν ανέβει και κάποιοι κουζουλοί από την Κρήτη που φαίνεται έχουν φουσκωμένα τα μυαλά από έναν επαναστάτη, ονόματι Βενιζέλο.
Αυτόν θα τον μάθεις σύντομα.
Ώσπου να σου κάνει η κυρά το δεύτερο κουτσούβελο, θα τον φέρουν οι στρατιωτικοί Πρωθυπουργό. Και μαζί με τον Γεροβασιλιά, όταν θα πλησιάζει αυτός, μισό αιώνα Βασιλείας, θα σε καλέσουν να ελευθερώσεις την υπόλοιπη Ελλάδα.
Αρχιστράτηγος θα είναι ο Διάδοχος. Δέκα χρόνια θα πολεμάς.
Με χιόνια, χαλάζι, βροχές και λιοπύρι.
Εσύ, θα τρέχεις σε βουνά και σε λαγκάδια να διώξεις τον Τούρκο.
Θα πάρεις φόρα.
Θα φτάσεις μακριά.
Μια ανάσα από την Αγιά Σοφιά.
Θα μπεις στη Σμύρνη Ελευθερωτής. Δέκα χρόνια νεαρέ Έλληνα έχεις το όπλο, εφ΄ όπλου λόγχη. Δέκα χρόνια πόλεμος, κακουχίες. Θα τριπλασιάσεις την Ελλάδα. Θα ανταμώσεις τον Φίλιππο στη Μακεδονία, τον Αχιλλέα στην Τροία. Ίσως εκεί κοντά στο Γρανικό να ανταμώσεις και τον Αλέξανδρο.
Ο Γέρος του Μοριά θα σε καμαρώνει, μέχρι … μέχρι η φαγωμάρα από τον ξένο δάκτυλο που τον έκλεισε φυλακή στο Ναύπλιο να ξαναφωλιάσει στους πολιτικούς της, σχεδόν εκατό χρόνια μετά, για να ξαναπάρει ο τόπος την κάτω βόλτα.
Θα ζήσεις τη σφαγή της Μικράς Ασίας και θα ακολουθήσει ο ξεριζωμός του γένους.
Θα σηκώσεις το βαρύ φορτίο της προσφυγιάς.
Τα παιδιά σου θα είναι μεγάλα πια και εσύ θα είσαι γέρος! Τις προάλλες, έγραφαν θαρρώ οι εφημερίδες «Εστία» και «Ακρόπολις» για μια άμαξα που παρέσυρε γέροντα 40 ετών στην Κηφισιά. Τα βάσανα σου δεν έχουν τελειωμό.
Ενός κακού μύρια έπονται.
Ζεις, εκτελέσεις στο Γουδί, κινήματα, αντικινήματα, για να φτάσει το ΄36 ο ήρωας του ΄12-΄13, ο Μεταξάς, να κάνει με τη σειρά του το δικό του κίνημα, όπως πριν από αυτόν ο Βενιζέλος, ο Κονδύλης, ο Πάγκαλος, ο Πλαστήρας και άλλοι.
Αν και δικτατορία, κάτι αρχίζει να ροδίζει. Καλύτερες συνθήκες για δουλειά, κοινωνική ασφάλιση, αλλά και οργάνωση του Στρατού.
Μετά από δέκα χρόνια στο Μέτωπο, έχει φοβηθεί το μάτι σου.
Είναι και τα παιδιά σου πλέον σε ηλικία επιστράτευσης.
Δεν θα το αποφύγεις και αυτό το ποτήρι Νεαρέ Γέροντα. Ο φασισμός κτυπά πισώπλατα την Ελλάδα.
Από το ΄12 έως το ΄22 πολεμούσες κοιτάζοντας Ανατολικά. Τώρα το παιδί σου θα πολεμήσει κοιτάζοντας Δυτικά.
Άλλα 10 χρόνια, απέναντι σε δύο φασισμούς.
Πρώτα τον Μαύρο και μετά τον Ερυθρό.
Θα ξεκινήσει από την Πίνδο στις 28 Οκτώβρη του 40, για να ξαποστάσει το ΄49 μετά τον Γράμμο και το Βίτσι.
Είσαι πια στα εβδομήντα.
Οι Βασιλιάδες θα έχουν φύγει και θα έχουν ξαναγυρίσει πολλές φορές.
Είδες πολλούς, από τον Γεώργιο που δολοφονήθηκε μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας μέχρι τον Αρχιστράτηγο της Νίκης, τον Κωνσταντίνο.
Τον αδικοχαμένο από δάγκωμα πιθήκου Αλέξανδρο, τον αυταρχικό Γεώργιο και τον πράο Παύλο.
Έζησες όλους τους Βασιλιάδες εκτός από τον τελευταίο.
Έζησες Δημοκρατίες, δικτατορίες, εξορίες, πείνες, εφευρέσεις.
Είδες το άλογο να παραχωρεί τη θέση του στο αυτοκίνητο.
Είδες τον άνθρωπο να πετάει.
Είδες τη λάμπα πετρελαίου να παραχωρεί τη θέση της στον ηλεκτρισμό.
Πολλά νέα πράγματα που το καθήκον για την Ελλάδα δεν σου επέτρεψε να τα απολαύσεις όσο ήθελες.
Ίσως εκεί στα τριάντα χρόνια σου, να πρόλαβες να χορέψεις τσάρλεστον, να είδες την Παξινού ή την Κοτοπούλη σε κάποιο θέατρο.
Όμως μέχρι εκεί.
Τα χρόνια τρέχουν, νεαρέ Γέροντα. Ο Αρχάγγελος έχει ανοίξει το παρουσιολόγιο στον παράδεισο και έχει φθάσει στο όνομά σου. Τα παιδιά σου γεννήθηκαν στην πρώτη δεκαετία του Αιώνα, τα εγγόνια σου γεννημένα στα δύσκολα χρόνια του πολέμου έχουν ήδη αναρτήσει την εικόνα σου στο διαμερισματάκι τους στην Κυψέλη ή στο Παγκράτι. Εκεί γύρω, που έναν αιώνα μετά θα γεννηθεί το δισέγγονό σου.
Όλοι μέχρι τότε προσπάθησαν και κατάφεραν να μεγαλώσουν την Ελλάδα σου και εσύ το δέχθηκες με χαρά, παρότι θυσίασες νιάτα και απολαύσεις.
Φθάσαμε όμως παππού, στην εποχή του Σοσιαλισμού και του «μεγάλου επαναστάτη», του Ανδρέα Παπανδρέου που ήταν κάτι σαν τον Δεληγιάννη, την εποχή που εσύ γεννιόσουν. Κουβέντες ωραίες, παραμύθια, πολλά «θα» και στο τέλος ο ηθικός και κοινωνικός εξευτελισμός.
Η σοσιαλιστική λαίλαπα, των πρασινοφρουρών και των «αυριανιστών», μέσα σε λίγα χρόνια μετέτρεψαν, το καφενείο του Στρατή σε pub, τα λαϊκά ταβερνεία, σε disco. Το τσιγάρο το έκαναν κοκαΐνη. Τον ελληνικό καφέ, «φραπέ». Οι σκελέες έγιναν σλιπάκια. Ο θούριος έγινε hits. Το πρόσωπο σπαθί έγινε face control. Το φρόνημα έγινε «ωχ αδελφέ». Η πατρίδα μας έγινε πολυπολιτισμική. Το αίμα που έχυσες τόσα χρόνια για το καλό της έγινε Εθνικισμός. Τα ιερά και τα όσια είναι γι΄αυτούς παλιομοδίτικα.
Ο ξένος δάκτυλος των Άγγλων και των Γάλλων έγινε τώρα Αμερικανικός, παρά την συνθηματολογία του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και του «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Με την μεθοδολογία της άκρατης και αλόγιστης δανειοδότησης της χώρας, υποθηκεύσαμε το μέλλον σου.
Ξένος δάκτυλος υπήρχε πάντα νέε του προηγούμενου αιώνα, αλλά με μια μικρή διαφορά από τους σημερινούς. Εσένα σε ενοχλούσε, αυτοί δείχνουν να το απολαμβάνουν.
Μετά ήλθε ο Μητσοτάκης, ο σοσιαλίσταρος εκσυγχρονιστής Σημίτης, ο νεώτερος Καραμανλής και ο υιός Ανδρέα Παπανδρέου.
Αυτός ήλθε για να ξαναφέρει να σύνορα της πατρίδας μας από εκεί που τα πήρες εσύ, τον προηγούμενο αιώνα με το αίμα σου και τα έφθασες εδώ που είναι σήμερα. Ψήφισε μια Ευρωπαϊκή συνθήκη λεγόμενη Μνημόνιο που εξαθλιώνει τους Έλληνες και υποθηκεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος, παραιτούμενος ταυτόχρονα κάθε ασυλίας που πηγάζει από νόμους ή διεθνείς συνθήκες.
Εσύ, για ότι πολέμησες σήμερα θεωρείται ταμπού. Οι Τούρκοι ξαναβρήκαν 560χρόνια μετά ανοιχτή την κερκόπορτα. Βολτάρουν στο Αιγαίο όποτε γουστάρουν, όπου γουστάρουν και όσο γουστάρουν.
Βλέπεις ο «Αβέρωφ» είναι χρόνια παροπλισμένος στο Φαληρικό Όρμο. Μαζί του και ο «Κουντουριώτης». Τώρα στέλνουμε στην πόλη γιουσουφάκια που τραγουδάνε καλά, χορεύουν καλύτερα και δόξα τον Αλλάχ. Από την άλλη, αυτούς που πολέμησαν στο πλευρό των Ιταλών το ‘40 εσένα και τα παιδιά σου, τους Αλβανούς, τους μπάσανε μέσα. Τόσο μέσα, Έλληνα, που σου πήραν τις δουλειές, τα σπίτια, τα μαγαζιά, ακόμη και τις γυναίκες. Όμως δεν μας έφταναν αυτοί, βάλαμε μέσα και όλους τους Ασιάτες και δείχνουμε να το απολαμβάνουμε.
Ερωτώ, λοιπόν, την Ιστορία που τα ‘δε όλα μέσα στους αιώνες. Αυτή που πολλές φορές σου χάιδευε το πονεμένο μέτωπο ανταλλάσοντας τον πόνο σου με ρυτίδες.
Ποιος έπραξε το σωστό; Εσύ, που δεν γεύτηκες τις χαρές της νιότης σου για να ανδρωθεί η Ελλάδα και τα εγγόνια σου ή αυτοί που ακολουθούν το δικό τους story και το ’74 διαμέλισαν την Κύπρο παραχωρώντας την Κυρήνεια και την Αμμόχωστο;
Θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς πως Πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν θα αντιδρά, όταν οι Αλβανοί δημιουργούν θέμα Τσαμουριάς στη Θεσπρωτία;
Θα μπορούσες να φανταστείς πως Πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν θα αντιδρούσε, όταν αμφισβητείται η κυριαρχία μας στα νησιά μας και το Αιγαίο μας;
Όταν οι ξυπόλητοι Σκοπιανοί μας παίρνουν το όνομα της Μακεδονίας μας και τα Εθνικά μας Σύμβολα με την συμμετοχή αυτού του Πρωθυπουργού;
Όταν οι Τούρκοι αλωνίζουν την Θράκη μας και το Τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή, προετοιμάζει ανενόχλητο το έδαφος για την προσάρτησή της στην Τουρκία;
Όταν προετοιμάζεται το νέο σχέδιο Ανάν 2 στην Μεγαλόνησο;
Με τον σημερινό λοιπόν, Πρωθυπουργό, άντε παιδιά κουράγιο. Λίγο δεβαριεδισμό, λίγο ακόμα παχυδερμισμό και θα φέρουμε πάλι τα σύνορα εκεί που ήταν το 1897.
Εσύ νεαρέ Έλληνα του 1904, του ΄12-΄13, του ΄19-΄22, του ΄40-΄41, του ΄74, ξύπνα και σήκω. Αρκετά ξαπόστασες στο μνήμα σου.
Σήκω γιατί αν αρνηθείς αυτό το νέο προσκλητήριο κάποιοι απόγονοί σου είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν ακόμη και το μνήμα σου.
Για την Ελλάδα που εσύ στερήθηκες νιάτα και ομορφιά, πολεμώντας με το καριοφίλι στο χέρι και την εικόνα του Χριστού στο στήθος.
Ξύπνα αγόρι μου, φόρεσε τα καλά σου, η Ελλάδα σε περιμένει.
Εσένα και τη γενιά σου να σώσεις τη φαμίλια σου.
Λίγο ακόμη παλικάρι μου γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να πεθάνει. Το ‘λεγες στα βουνά. Στην στρατώνα. Στις μάχες. Όλοι μαζί Λεβέντες μου.
Αφύπνισε και συμπαρέσυρε τους σημερινούς Έλληνες και κυρίως τους νέους με το φρόνημά σου και την αγωνιστικότητά σου, σε πανεθνικό ξεσηκωμό. Μαζί με σένα, όλοι οι Έλληνες, όλοι μια φωνή, μια καρδιά. Τώρα ξανά, σαν πρώτα.
Στείλε το μήνυμά σου, σε εκείνους τους επιλήσμονες πολιτικούς-βουλευτές που καθημερινά με τις αποφάσεις τους τοποθετούν την ταφόπλακα των ονείρων σου, της επιβίωσης της οικογένειάς σου και της ακεραιότητας της πατρίδος σου.
Εδώ και τώρα βροντοφώναξέ τους πως δεν θα ξεχάσεις τα ονόματα όσων ψήφισαν τα προδοτικά μνημόνια και θύμισέ τους πως έχει ο καιρός γυρίσματα και πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται και εκδικείται. 

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/10/blog-post_2407.html

Του χέστη η μάνα χαίρεται τ' αντριωμένου σκούζει.

Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου

Σιωπή... Ούτε γαλανόλευκες στα μπαλκόνια, ούτε ταράμ ταραταντζούμ από τις μπάντες του στρατού, ούτε μεγάλους λόγους περί «Ελλήνων ηρώων», ούτε τίποτε.
Μόνο σιωπή.
Ας υιοθετήσουμε τη μακροχρόνια σιωπή που μας διακατέχει εδώ και δεκαετίες μέχρι να λήξει και αυτή η ημέρα της 28ης Οκτωβρίου.
Να το βουλώσουμε όπως το βουλώνουμε χρόνια τώρα.....Εκτός κι αν πρέπει να διαδηλώσουμε ανήμερα της επετείου του ΟΧΙ για ένα καινούργιο επίδομα: Επίδομα Μνήμης.
Όποιος συγκινείται περισσότερο ή όποιος γράφει καλύτερα θεατρινίστικα υπέρ του Έπους να λαμβάνει και μεγαλύτερο επίδομα.
Όποιος έχει και έναν ήρωα πρόγονο στην οικογένεια, που να έδωσε την ζωή του υπέρ της Ελευθερίας, αυτός να έχει προνόμια ευκολίας δανείων από τις σωμένες τράπεζες, διορισμού για 5μηνα απασχόλησης με 280 ευρώ και επίδομα θέρμανσης.
Τα παιδιά των ηρώων το αξίζουν. Κουβάλησαν 74 χρόνια σιωπής με χάρη και περηφάνια.

Βλέπετε, όταν πρέπει να το βουλώσουν οι Έλληνες δεν το κάνουν, αντίθετα όταν πρέπει να ουρλιάξουν κάθονται στην ουρά δίνοντας αγώνα υπέρ των χρηματικών δικαιωμάτων τους. «Ο παππούς μου πολέμησε στο Αργυρόκαστρο και εμένα θα μού κόψουν το επίδομα;»
Σωστή η ερώτηση!
Με αυτή την λογική οι απόγονοι των ηρώων εξελίχθηκαν από το 1944 μέχρι σήμερα.
Ούρλιαξε ο ήρωας για να σωπαίνει ο χέστης.Έχουν την εντύπωση τα μορμολύκεια που κατοικοεδρεύουν στην χώρα της Ελευθερίας ότι όλοι εκείνοι που δεν δίστασαν ακόμα και όταν είδαν τρείς μεραρχίες Ιταλών στο 'Ύψωμα 731 απέναντί τους ,πως ό,τι έκαναν το έκαναν για τις επόμενες γενεές.
Έχουν την εντύπωση όλοι αυτοί που στοιβάζονται σε κομματικά γραφεία, σε ουρές στις τράπεζες και στις εφορίες ότι την στιγμή που το χιόνι έφθανε μέχρι τον λαιμό ο στρατιώτης του '40 σκεφτόταν ότι οι επόμενοι θα αξίζουν την θυσία.
Αυτό μας βολεύει, αυτό μας δίδαξαν τα σχολικά βιβλία, αυτό έχουμε ως ασπίδα όταν μάς αποκαλούν «χέστηδες».
Ας το πάρουν χαμπάρι οι νεο-Έλληνες ότι ούτε ένας από εκείνους δεν έδωσε την ζωή του για τους επόμενους.
Έδωσε την ζωή του για την δική του ζωή.
Για κανέναν χέστη δεν θα έδινε κανείς τους ούτε μια σταγόνα αίμα. 
Στα πολεμικά χαρακώματα πηγαίνουν αυτοί που θέλουν να ζήσουν, στα πολιτικά αναχώματα πηγαίνουν αυτοί που θέλουν να την βγάλουν ζάχαρη.
Τι χιόνι τι ζάχαρη, άσπρα είναι και τα δύο!

Δεν υπάρχει κληρονομικό δικαίωμα στην υπεράσπιση της ζωής και της ελευθερίας. Η κάθε γενιά πολεμάει για την πάρτη της.
Εκείνη η γενιά πολέμησε για την ζωή , οι μετέπειτα γενιές πολέμησαν για την εύπεπτη ζωή. 
Δεν συναντιέται πουθενά η μία με την άλλη έννοια, αντιθέτως αυτές οι δύο έννοιες συγκρούονται .
Γίναμε οι εχθροί των ηρώων που κουβαλάμε ως τσίγκινα παράσημα όταν έρχονται τα δύσκολα. 
Πηγαίνουμε στα διεθνή παζάρια που κρεμάνε την έννοια της Ανεξαρτησίας και η γραμμή διαπραγμάτευσης που ακολουθούμε είναι: «Δύο φράγκα παραπάνω γιατί εμείς είχαμε ήρωες σε αυτό τον τόπο».
Είχαμε όμως και μανάδες που έσκουζαν για εκείνα τα παλληκάρια, ενώ σήμερα οι μανάδες όλων μας χαίρονται.

Τόσο φθηνά πουλάμε την ζωή για μια ζωή που είναι κλεισμένη σε έναν μισθό, σε ένα επίδομα, σε ένα φάκελο λογαριασμού της ΔΕΗ και θέλουμε να αυτοθαυμαζόμαστε ότι εμείς είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους όταν μιλάμε, φωνάζουμε, αντιδρούμε λεκτικά.
Αν είχαν τόσες σφαίρες τα λιανοτούφεκα των ηρώων όσες οι λέξεις που ξεστομίζουμε καθημερινά, το Ρούπελ δεν θα έπεφτε ποτέ.

Οι ήρωες δεν περπάτησαν μόνο στα σκοτεινά, έζησαν στα σκοτεινά και πέθαναν στα σκοτεινά χωρίς να πάρουν ένα επίδομα μιας αχτίδας ελπίδας.
Ήταν η γενιά τέτοια, ήταν η εποχή τέτοια, ήταν οι ίδιοι τέτοιοι Έλληνες.
Ανάλογοι της στιγμής αλλά ανάλογοι και του τόπου που τους γέννησε και μετέπειτα τους σκέπασε με χώμα, με λάσπη ή με χιόνι.

Μην βαυκαλιζόμαστε ότι εκείνοι σκοτώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν για μας.
Μην τους παίρνουμε από το πέτο της ψυχής τους με αναίδεια τον λόγο της αυτοθυσίας τους.
Εκείνοι πέθαναν για αυτούς, ο ένας για τον άλλο και όλοι μαζί για μια ζωή που ορίζεται από την ελευθερία, την δημιουργία, την περηφάνια και τον αξιοπρεπή θάνατο.

Ως παράδειγμα έχεις δικαίωμα να τους μιμηθείς.
Ως τρόπο αντίδρασης έχεις δικαίωμα να τους αντιγράψεις αλλά δεν έχεις κανένα δικαίωμα να οικειοποιήσε αισχρά το δικό τους θάνατο για ζωή με την δική σου πουλημένη ζωή που μυρίζει θάνατο.
Σιωπή. Η σκόνη της ύπαρξής τους αυτή την ημέρα ας μην ανταριάζεται στους τάφους τους.
 Ήταν δική τους αυτή η ημέρα.
Ήταν μια όμορφη μέρα για να πεθάνουν...

Πηγή "Στον Τοίχο"

http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2014/10/blog-post_789.html

Η Τουρκία εντείνει τις προκλήσεις κατά του Ελληνισμού

Την ώρα που το «Μπαρμπαρόσα» συνεχίζει τις έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, δεκατέσσερα τουρκικά αεροσκάφη παραβίασαν το FIR Αθηνών με χαμηλές πτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. 

 Ξεπερνούν κάθε όριο προκλητικότητας οι Τούρκοι, με παραβιάσεις από αέρος και θαλάσσης.

Μετά την απαράδεκτη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, με την αποστολή του ερευνητικού «Μπαρμπαρόσα» στα νότια παράλια της Μεγαλονήσου, οι «γείτονες» προχωρούν σε παραβιάσεις του ελληνικού FIR.
Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 14 F 16 της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας πέταξαν, παραμονή της 28^ης Οκτωβρίου,  πάνω από ελληνικό έδαφος.
Τα τέσσερα από αυτά πέταξαν εξαιρετικά χαμηλά σε ύψος μόλις 500 ποδών.
Η σχετική ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ αναφέρει:
«Την Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014, σχηματισμός 6 αεροσκαφών F-16 της Τουρκικής ΠΑ εισήλθε στις 13:11 στο FIR Αθηνών μεταξύ Ν.Λέσβου και Ν.Χίου και εξήλθε στις 13:44 νότια Ν. Σάμου. Κατά τη διάρκεια της πτήσης τους πραγματοποίησαν υπερπτήσεις όπως παρακάτω:
-6F-16 υπέρπτηση άνωθεν ν.Ανθρωποφάγοι στις 13:37 στα 500 πόδια.
-6 F-16 υπέρπτηση άνωθεν ν.Μακρονήσι στις 13:38 στα 9000 πόδια.
-2 F-16 υπέρπτηση άνωθεν ν.Αγαθονήσι στις 13:42 στα 8000 πόδια.
Όλα τα αεροσκάφη αναχαιτίστηκαν και αναγνωρίσθηκαν σύμφωνα με τους διεθνούς κανόνες κατά πάγια πρακτική».
Είναι σαφές ότι η Άγκυρα έχει χάσει τον έλεγχο και επιζητά να οδηγήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε φάση κρίσης.
Με εθνικιστική υπεροψία, για τη μεγάλη στρατιωτική δύναμή της, διαμηνύει πως όποιος πλησιάσει το ερευνητικό σκάφος της θα είναι υπεύθυνος για την κρίση που θα ακολουθήσει.
Παράλληλα εμφανίζει το ψευδοκράτος σαν «θύμα της ελληνοκυπριακής πλευράς» που παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο και απειλεί πως, αν η Λευκωσία συνεχίσει την ίδια τακτική, μπορεί να οδηγηθούμε στην ύπαρξη δύο ανεξάρτητων κρατών.
Την ίδια ώρα που τα ανατολικά σύνορά της «παίρνουν φωτιά», η Τουρκία δεν διστάζει να ανοίξει και νέα μέτωπα στο Αιγαίο. Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που οι Τούρκοι ξεπερνούν κάθε όριο προκλητικότητας. Η τακτική τους είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες.
Είναι προφανές πως η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έχουν κανένα λόγο να ακολουθήσουν συνταγές στρατιωτικής έντασης και να μεταφέρουν το παιχνίδι εκεί που θα ήθελε, που επέλεξε και αισθάνεται ισχυρή η Τουρκία.
Ήρθε η ώρα όμως, τώρα που στη Μεσόγειο παίζεται το κρίσιμο ενεργειακό παιχνίδι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι πολιτικές ηγεσίες, να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την Τουρκία. 

Read more: http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/511828/i-toyrkia-enteinei-tis-prokliseis-kata-toy-ellinismoy#ixzz3HNhkR9VO

Νέο Αττίλα ετοιμάζει η Τουρκία: Και τουρκικό υποβρύχιο εντός της κυπριακής ΑΟΖ!

 

Τι θέλει ένα τουρκικό υποβρύχιο εντός της κυπριακής ΑΟΖ; Μια καθαρά επιθετική ενέργεια που δείχνει τις ξεκάθαρες προθέσεις της Τουρκίας να κλιμακώσει την ένταση στη Μεσόγειο.

Συγκεκριμένα, τουρκικό υποβρύχιο εντοπίστηκε να κάνει «βόλτες» εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και να παρακολουθεί τόσο τις κινήσεις του ερευνητικού σκάφους «Barbaros» στα οικόπεδα «2» και «3», όσο και τις εργασίες του γεωτρύπανου Saipem 10000 στο οικόπεδο «Ονασαγόρας».
Όμως, το τουρκικό υποβρύχιο εμφανίστηκε πολύ κοντά στις ακτές της κατεχόμενης Κερύνειας και «πιάστηκε» στο φωτογραφικό φακό από κάτοικο της περιοχής! Η συγκεκριμένη φωτογραφία δημοσιεύθηκε στο Twitter και δείχνει την έντονη παρουσία και κινητικότητα τουρκικών πολεμικών πλοίων στα Κατεχόμενα…
Η Τουρκία συνεχίζει, αγνοώντας κάθε διεθνή νόμο και κανονισμό και παίζοντας το γενικός δερβέναγας, να αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας με θράσος πως έχει προχωρήσει σε συμφωνία με το ψευδοκράτος και ως εκ τούτου νομιμοποιείται να κάνει έρευνες στην ΑΟΖ.
Όπως φαίνεται, δεν τη νοιάζει ακόμα και να προκαλέσει στρατιωτική σύρραξη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, στην οποία θα εμπλακεί σαφώς και η Ελλάδα!
Το αποκορύφωμα, βέβαια, είναι το γεγονός ότι η Τουρκία θέλει να στήσει πλατφόρμα για εξόρυξη υδρογονανθράκων εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Διπλωματικές πηγές στην Λευκωσία ανέφεραν ότι εάν η Τουρκία προχωρήσει στην ενοικίαση ή την αγορά πλατφόρμας και την μεταφέρει νοτίως του νησιού εντός των κυπριακών τεμαχίων, τότε ασφαλώς και δεν θα γίνεται πλέον λόγος για εισβολή, αλλά για κατάληψη και κατοχή θαλάσσιας περιοχής της Κύπρου, με λίγα λόγια για νέο…Αττίλα!
Διαβάστε επίσης:
Αφού μας «περισσεύουν» χρήματα γιατί δεν αγοράζει η Κύπρος Πολεμικά πλοία για να περιπολεί την ΑΟΖ;

http://www.pentapostagma.gr/2014/10/νέο-αττίλα-ετοιμάζει-η-τουρκία-και-του.html

Σώθηκαν οι τράπεζες, πατριώτη!

Πανελλήνια οργή έχουν προκαλέσει τα δημοσιεύματα των ανθελληνικών ξένων ΜΜΕ που υποστηρίζουν ότι 3 στις 4 ελληνικές τράπεζες δεν πέρασαν τα stress tests της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε αντίθεση με τα πατριωτικά εγχώρια μέσα που λένε ότι οι τραπεζάρες μας σάρωσαν τα πάντα στο πέρασμά τους.

Συγκεκριμένα, εβραιομασωνικά κέντρα ενημέρωσης, όπως η Guardian, οι New York Times και το BBC, λένε ότι η Eurobank, η Εθνική και η Πειραιώς απέτυχαν στα τεστ αντοχής παρουσιάζοντας κεφαλαιακό έλλειμμα ύψους 8,7 δις ευρώ αλλά εμείς πιστεύουμε τη ΝΕΡΙΤ που λέει ότι...

η επιτυχία των τραπεζών στα τεστ είναι το πρώτο βήμα για την έξοδο από την κρίση.

"Ορίστε, αγχώσατε τις ελληνικές τράπεζες και παραλίγο να αποτύχουν στα stress tests. Τί καταλάβατε τώρα;" σχολίασε από τη μεριά του ο Γιάννης Πρετεντέρης αποδίδοντας ευθύνες - και με το δίκιο του - στον ελληνικό λαό, ενώ ο ΣΚΑΪ έκανε λόγο για κακό μάτι.

Μπορεί οι ελληνικές τράπεζες, μετά από τόσες και τόσες φοροαπαλλαγές, τροπολογίες σε νομοσχέδια και ανακεφαλαιοποιήσεις, να απέτυχαν στα τεστ αλλά δεν πειράζει. Εμείς τις αγαπάμε ακόμα κι όταν αποτυγχάνουν.

Μάλιστα, ορισμένοι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν ότι η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου δεν θα είναι αρκετή για την Εθνική και την Eurobank ώστε να καλύψουν το κεφαλαιακό τους έλλειμμα αλλά πάλι δεν πειράζει. Οι τράπεζες είναι σαν τον Θρύλο. Είμαστε κοντά τους και στις ήττες.

"Πίκρες και χαρές, χιόνια και βροχές, αναμνήσεις μαγικές", που λέει και το σύνθημα. Τις ευχαριστούμε για όλες τις όμορφες αναμνήσεις που μας έχουν χαρίσει τα τελευταία χρόνια.

Εν τω μεταξύ, σε όποιο ειδησεογραφικό σάιτ και να μπεις, θα βρεις κι από μια διαφήμιση τράπεζας. Τόσα λεφτά έχουν επενδύσει για την έγκυρη πληροφόρησή μας. Δεν είναι κρίμα τώρα εμείς να βγαίνουμε  και να κάνουμε πικρόχολα σχόλια ότι τάχα τα ελληνικά σάιτ διαστρεβλώνουν τα αποτελέσματα των stress tests επειδή τα τσεπώνουν από τις τράπεζες;

Για να μη μιλήσω για το χρεοκοπημένο Mega που έχει πάρει τόσα εκατομμύρια ευρώ τραπεζικά δάνεια. Είναι δυνατόν να έχει κάποια σχέση αυτό;

Και οι New York Times το ίδιο δε θα έκαναν στη θέση τους; Λίγη κατανόηση επιτέλους. Στο κάτω κάτω οι τράπεζες με τα δικά μας λεφτά συντηρούνται. Χωρίς εμάς δε θα είχαν τίποτα.

Αλλά τί σας λέω τώρα ε;

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Ο Θρύλος κέρδισε, οι τράπεζες πέρασαν τα stress tests, ενώ άυριο γιορτάζουμε την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν αντέχεται τόση χαρά! Και να φανταστείτε, δεν είμαι καν Ολυμπιακός.)

Από TheThreeMooges

http://greki-gr.blogspot.gr/2014/10/blog-post_367.html