Έντονη
είναι η φημολογία ότι η κυβέρνηση δεν θα αντέξει τις πιέσεις για
ασφαλιστικό και φορολογικό και θα παραιτηθεί και θα παραχωρήσει την θέση
της σε ένα οικουμενικό κυβερνητικό σχήμα, αλλά πόσο αληθινές είναι οι
φήμες αυτές;
Καταρχήν η κυβέρνηση πιθανότατα θα πάρει και τις 153 ψήφους που
διαθέτει συν και κάποιες πιθανές ψήφους από το Ποτάμι. Υπάρχουν βέβαια
πέντε βουλευτές σοβαρά διαφωνούντες που διαρρέουν ότι θα καταψηφίσουν
τότε όμως αναλαμβάνουν το βάρος της ευθύνης της πτώσης της κυβέρνησης.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέκος Φλαμπουράρης δήλωσε "είναι πολιτικά ορθό να παραιτηθεί της έδρας του όποιος διαφωνεί".
Ο υπουργός Επικρατείας και αρμόδιος για το συντονισμό του
κυβερνητικού έργου, σε συνέντευξη σε κυριακάτικη εφημερίδα είπε: «Δεν
συζητάμε απόσυρση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό» και χαρακτηρίζει
την ασφαλιστική μεταρρύθμιση «απολύτως αναγκαία και κατεπείγουσα».
«Χωρίς αυτή, οι συντάξεις τα επόμενα χρόνια δεν θα μπορούν να
πληρωθούν», εξηγεί και προσθέτει: «Η κυβέρνησή μας συζητάει κάθε πρόταση
που μπορεί πραγματικά να βελτιώσει τη μεταρρύθμιση του
συνταξιοδοτικού».
Για τυχόν διαφωνίες από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό, ο κ.
Φλαμπουράρης αναφέρει ότι «η παράδοση της έδρας σε περίπτωση διαφωνίας
είναι, ούτως ή άλλως, ηθική υποχρέωση του διαφωνούντος. Πολύ
περισσότερο, όταν ο διαφωνών έχει εκλεγεί με κομματική επιλογή, με
"λίστα"».
Εν ολίγοις θέτει τους διαφωνούντες προ των ευθυνών τους, καθώς
δεν εξελέγησαν με σταυρό, αλλά τοποθετήθηκαν σε εκλόγιμη θέση στις
λίστες, επειδή ακριβώς θεωρούνταν ότι γνώριζαν τι ήταν υποχρεωμένος να
πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά, και θα το στήριζαν, συνεπώς δεν μπορούν
τώρα να αλλάζουν κατεύθυνση, χωρίς να παραδώσουν την έδρα.
Στο εξωτερικό όλοι θέλουν να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και
να πάει η χώρα σε οικουμενικό κυβερνητικό σχήμα, το οποίο θα περάσει τα
πάντα χωρίς αντίσταση, διαχέοντας τις ευθύνες σε όλους εξίσου, με
αποτέλεσμα να μπορούν να εμφανιστούν μελλοντικά μπροστά στους
(επιζήσαντες από την μνημονιακή λαίλαπα) ψηφοφόρους ως "άμωμοι και
άσπιλοι".
Μάλιστα ακούστηκαν και τα ονόματα των Δ.Αβραμόπουλου και Γ.Στουρνάρα, ως επικεφαλής αυτής της οικουμενικής κυβέρνησης.
Για τον δεύτερο μάλιστα δεν ήταν τυχαία η παρουσίασή του ως "κομάντο"
που έσωσε το Νομισματοκοπείο από τον εγχώριο Τύπο. Ο Γιάννης Στουρνάρας-
σύμφωνα με τα ΜΜΕ- επενέβη με σκοπό να “προστατεύσει” τα συναλλαγματικά
αποθεματικά της Τράπεζας της Ελλάδας από την νόμιμα εκλεγμένη
κυβέρνηση(!), υπονομεύοντας την δηλαδή επί της ουσίας, αλλά και
αναλαμβάνοντας ρόλο... υπουργού Δημοσίας Τάξεως, αφού προέβη σε
παρασκηνιακές κινήσεις για να σταλούν ένοπλοι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. στο
κτίριο της Τράπεζας.
Και δεν είναι μόνο το ασφαλιστικό. Ακολουθούν και άλλα μέτρα τη στιγμή
που οι δανειστές δεν είναι διατεθειμένοι να κλείσουν την αξιολόγηση και
να δώσουν στον Αλέξη Τσίπρα μία ελάφρυνση του χρέους προκειμένου να
πάρει ανάσα και να πείσει την Κ.Ο. του και τον ελληνικό λαό πώς η
επόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη. Επιχειρεί να το κάνει, αλλά είναι
δύσκολο να το καταφέρει.
Από την άλλη πλευρά ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έχει υψώσει τους τόνους
και υποστηρίζει πώς δεν θα δώσει στήριξη στην κυβέρνηση για να περάσει
το ασφαλιστικό νομοσχέδιο θα βρεθεί σύντομα σε πολύ δύσκολη θέση. Και το
ξέρει, απλά κάνει ότι μπορεί αυτή τη στιγμή για να διατηρήσει τον...
αέρα νίκης των εσωκομματικών εκλογών και της προσέγγισης με το κέντρο
(που δεν ξέρουμε αν τελικά θα του βγει σε καλό).
Οι δανειστές, θα τον πιέσουν για να αλλάξει στρατηγική στην λογική πώς η
Ελλάδα δεν μπορεί να μπει σε νέες περιπέτειες και πρέπει να ψηφιστεί
άμεσα το ασφαλιστικό για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα
(μην ξεχνάμε πώς το ασφαλιστικό ευνοεί τα ιδιωτικά συμφέροντα, τις
ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης).
Πώς λοιπόν θα υπάρξει διέξοδος σε ένα πολιτικό σκηνικό όπου δεν
διαφαίνεται να υπάρχει συναίνεση και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
δυσκολεύεται να προσεγγίσει ακόμη ένα κόμμα για να καλύψει τυχόν
απώλειες από το ασφαλιστικό; Η απάντηση είναι με μία οικουμενική
κυβέρνηση.
Οι δανειστές θα κάνουν ότι μπορούν για να πετύχουν την οικουμενική
κυβέρνηση. Δεν θέλουν, παρ' ότι η κυβέρνηση της “Αριστεράς” έπραξε τα
ίδια ή και καλύτερα απ' αυτά που θα έκανε μία φιλελεύθερη στη δεδομένη
χρονική συγκυρία, να πιστώσουν στον Αλέξη Τσίπρα την ελάφρυνση ή και την
επιμήκυνση του χρέους και πιθανώς μια έξοδο της χώρας στις αγορές.
Γνωρίζει δε ο κ. Τσίπρας ταυτόχρονα ότι δεν θα αντέξει να συρθεί σε
αξιολόγηση επί μακρόν, όπως συνέβη πέρυσι με τις διαπραγματεύσεις, και
εκτιμούν, τουλάχιστον οι Θεσμοί, πως μπορεί να συνηγορήσει αργά ή
γρήγορα σε μία οικουμενική κυβέρνηση.
Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ νωρίς να προσθέσει στο βιογραφικό
του μία ήττα ως πρόεδρος της ΝΔ και να έχει ένα άδοξο τέλος σε πολύ
σύντομο χρονικό διάστημα με το να πάει σε κόντρα με τον ΣΥΡΙΖΑ και να
προκαλέσει εκλογές. Είναι πιθανό να πει και αυτός το “ναι” σε μία
οικουμενική κυβέρνηση.
Όσον αφορά το πώς μια οικουμενική κυβέρνηση μπορεί να περάσει το
ασφαλιστικό και άλλες... μεταρρυθμίσεις, αυτό μπορεί να γίνει με ένα
λίγο “αριστερό” και λίγο “κεντροδεξιό” μείγμα. Ο Αλέξης Τσίπρας ρίχνει
τα βάρη στους αγρότες και στους ελεύθερους επαγγελματίες, ο δε Κυριάκος
Μητσοτάκης θέλει περιορισμό του Δημοσίου. Ε, μπορεί να τα βρουν κάπου
στη μέση.
Toυλάχιστον έτσι σκέφτονται οι δανειστές ότι θα γίνει αν φτιαχτεί μια οικουμενική κυβέρνηση
Μια οικουμενική κυβέρνηση θα διευκόλυνε και τα άλλα μικρά κόμματα, αφού
σε περίπτωση πόλωσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ειδικά το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι
θα διαλύονταν. Πολλοί εκτιμούν μάλιστα πως μη στηρίζοντας την κυβέρνηση
στην ψήφιση του ασφαλιστικού “παίζουν” το τελευταίο τους χαρτί. Μην
ξεχνάμε επίσης πώς το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε με τη ΝΔ, αφού πρώτα επί
Γιώργου Παπανδρέου μας έβαλε στο μνημόνιο, ενώ το Ποτάμι δημιουργήθηκε
για να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις.
Οι ξένοι θέλουν να αλλάξει η κυβέρνηση πριν βελτιωθούν οι
οικονομικοί δείκτες και πιστωθεί το αποτέλεσμα στην κυβέρνηση Α.Τσίπρα.
Ένα β' σενάριο προβλέπει την διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος
με την είσοδο σε αυτό της Ένωσης Κεντρώων, γι'αυτό άλλωστε ο
Κ.Μητσοτάκης αρνήθηκε να δει τον αρχηγό της τον Β.Λεβέντη, για να τον
απονομιμοποιήσει θεωρώντας τον τον πρώτο υποψήφιο για στήριξη της
κυβέρνησης.
Είχε αρνηθεί να συναντηθεί και με τον Γ.Γ του Λαϊκού Συνδέσμου
τον Ν.Μιχαλολιάκο το οποίο ήταν κατανοητό καθώς είναι αντίπαλός του από
τα δεξιά.
Το Ποτάμι εάν μπει στην κυβέρνηση θα ζητήσει να βγουν από αυτήν
οι ΑΝΕΛ, τότε όμως επί της ουσίας το αριθμητικό κέρδος θα είναι μηδενικό
και άλλωστε ο Α.Τσίπρας δεν θεωρείται πιθανό να προβεί σε τετοια κίνηση
καθώς η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ είναι αγαστή και ο Π.Καμμένος τον έχει
στηρίξει στα δύσκολα, άλλωστε αποτελούν και το δεξί "άλλοθι" της
κυβέρνησης, απαραίτητο για να μην υπάρχουν έντονες αντιδράσεις.
Η κυβέρνηση λοιπόν κάνει έναν αγώνα "δρόμου" για να προλάβει να δει
τα πρώτα ευχάριστα οικονομικά νέα, που είναι πολύ πιθανό να έρθουν αφού,
ο τουρισμός αναμένεται να ξεπεράσει κάθε προσδοκία και τα έξοδα της
χώρας για αγορές πετρελαίου ήταν αισθητά μειωμένα από ότι στο παρελθόν.
Εάν κλείσει η αξιολόγηση, διευθετηθεί το ζήτημα του χρέους και η χώρα
βγει στις αγορές όλα αυτά πιστώνονται σε αυτόν που βρίσκεται εκείνη
την στιγμή στην εξουσία.