Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

 

 

Η Ρωμαϊκοβυζαντινή αυτοκρατορία, είχε αναπτύξει οργανώσεις φιλάθλων των ομάδων του ιπποδρόμου, ειδικά οι αρματοδρομίες ήταν ένα ιδιαίτερα δημοφιλές άθλημα εκείνη την περίοδο, για τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, όπως σήμερα είναι το ποδόσφαιρο. Υπήρχαν τέσσερις κύριοι σύνδεσμοι, καθορισμένοι ανάλογα με το χρώμα της στολής της αγαπημένης τους αγωνιστικής ομάδας. Αυτοί ήταν οι Βένετοι (Γαλάζιοι), οι Ρούσσοι (Κόκκινοι), οι Πράσινοι και οι Λευκοί.

Οι ιστορικοί, (Προκόπιος  στο βιβλίο του «Η ιστορία των Πολέμων». κ.α.), χαρακτηρίζουν της ομάδες αυτές ως κάτι ανάμεσα σε συμμορίες και πολιτικά κόμματα, καθώς συχνά προσπαθούσαν να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις καθώς είχαν μέλη στην Σύγκλητο της αυτοκρατορίας.

 

Οι οργανώσεις αυτών των φιλάθλων ζούσαν για τις αρματοδρομίες στις εξέδρες του Ιππόδρομου της Κωνσταντινούπολης.

Την περίοδο γύρω στο 532 Μ.Χ.Χ., οι ομάδες των Βενετών (Γαλάζιοι) και των Πρασίνων ήταν οι πιο δημοφιλείς και οι Πρόεδροι των συλλόγων τους είχαν μεγάλη πολιτική δύναμη και επιρροή. Οι «Ρούσσοι» και οι «Λευκοί» υπολείπονταν αρκετά σε δημοτικότητα των άλλων δύο συλλόγων.

Οι αυτοκράτορες συχνά υποστήριζαν τη μία έναντι της άλλης ομάδας.

Ο τρομακτικά ανθέλληνας αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α’,( Φλάβιος Πέτρος Σαββάτιος, 11 Μαΐου 482 - 14 Νοεμβρίου 565 ), ήταν υποστηρικτής της ομάδας των Βενετών.

(Ο Ιουστινιανός είχε κλείσει το 529 Μ.Χ.Χ την Ακαδημία του Πλάτωνος και είχε εξοντώσει κάθε τι που παρέπεμπε στο μεγαλείο της Ελληνικότητας.

Η πόλις Βενετία ήταν πάντα το κέντρο της δύναμης των 13 μη ανθρώπινων οικογενειών, όταν κατέφυγαν εκεί, μετά την καταβύθιση της Ατλαντίδας και αφού πέρασαν για πολλά χρόνια, από την Αίγυπτο. Οι απόγονοι των 13 αυτών οικογενειών είναι αυτοί που ακόμη κυβερνούν τον κόσμο μέχρι σήμερα και του έχουν προκαλέσει όλα τα δεινά.).   

Το πιο δημοφιλές σύνθημα κατά την εξέλιξη της αρματοδρομίας, ήταν το «`ΝΙΚΑ«, το οποίο η κάθε ομάδα φιλάθλων φώναζε κατά την εξέλιξη της αρματοδρομίας, παροτρύνοντας τον αρματοδρόμο της να νικήσει.

Οι ομοιότυτες και οι αναλογίες εκείνης της εποχής, εύκολα διαπιστώνουμε ότι είναι παρόμοιες της εποχής που ζούμε.

 

 

Ο Ιουστινιανός Α’, είχε σύζυγο την διαβόητη χαζάρισα Θεοδώρα, (παρατηρίστε τις άκρες της μύτης των, οι οποίες βρισκόταν πολύ πιο κάτω από την άκρη των αυτιών του, βλ. φωτογραφία ψηφιδωτών, ενδεικτικό της Χαζάρικης καταγωγής των), και είχε επιβάλει στους Έλληνες εξοντωτικούς φόρους, πλήρη κρατική διαφθορά και άλλες ταλαιπωρίες, έχοντας «Υπουργό Οικονομικών«, τον Ιωάννη Καππαδόκη,  (έναν άλλον σκληρό και ανθέλληνα απάνθρωπο και Χαζάρο από την Καππαδοκία).

Οι Έλληνες με αφορμή, των δικαστικών μηχανογραφιών, ενός άλλου χαζάρου «Υπουργού Δικαιοσύνης« , του  Τριβωνιανού, που είχε σχέση με τις ποινές που είχαν επιβληθεί σε δύο δολοφόνους, εκ των οποίων ό ένας ήταν οπαδός των «Βενετών« και είχε την εύνοια του Ιουστινιανού, ξεσηκώνονται σε λαϊκή εξέγερση βγαίνοντας στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης και φωνάζοντας την ιαχή «Νίκα» («Στάση του Νίκα«), στις 11 Ιανουαρίου του 532, με την στήριξη ορισμένων συγκλητικών, κατά του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας και τον ανατρέπουν ανακηρύσσοντας  νέο αυτοκράτορα τον Υπάτιο, ανιψιό του Αυτοκράτορα Αναστάσιου Α’.  

Ο Ιουστινιανός, διατάσει τους στρατηγούς του Βελισάριο, Μούνδο και τον διοικητή της φρουράς του στρατηγό Ναρσή να καταστείλουν την εξέγερση. Αυτοί δωροδοκώντας κάποιους αρχηγούς των στασιαστών τους έφεραν με το μέρος του αυτοκράτορα, προκαλώντας έτσι διχόνoια μεταξύ των στασιαστών και παραπλανώντας τους, στις 18 Ιανουαρίου του 532 Μ.Χ.Χ παγιδεύουν με δόλο 35.000 Έλληνες μέσα στο Ιπποδρόμιο της Κωνσταντινούπολής και τους σφαγιάζουν όλους, χωρίς οίκτο!  Την επομένη, διατάσει να εκτελεσθούν ο Υπάτιος και ο αδελφός του, ενώ η περιουσία τους δημεύθηκε, όπως και πολλών συγκλητικών που εξορίστηκαν επειδή είχαν υποστηρίξει τη στάση.

Στην συνέχεια, σε αντίποινα, ενισχύεται ακόμη περισσότερο η αυτοκρατορική εξουσία και περιορίζονται ακόμη περισσότερα τα δικαιώματα του Λαού, οδηγώντας το κράτος σε μια περίοδο μεσαιωνικών βασανιστηρίων, από τις πιο άγριες της Παγκόσμιας Ιστορίας.

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΚΕΔΩΝ

…………………………………………………………………………………

 

Αλφειός: ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ ΓΝΩΣΕΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΟΙ ΑΕΤΟΙ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:

Βύζας και Βυζάντιο.

Η υπόγεια Κωνσταντινούπολη

Θαύμα θες, πάρε ένα…:Η αρχέγονη ιστορία των Ελλήνων του Πόντου!

Εκκλησιαστικές έριδες την περίοδο των Παλαιολόγων

Τι ήταν η Σκυθόπολις;

ΜΙΑ «ΑΓΝΩΣΤΗ» ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΡΩΜΗ(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ)

ΟΙ ΟΥΝΝΟΙ

ΑΠ” ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ… ΠΟΡΝΕΣ, ΕΥΝΟΥΧΟΙ, ΜΑΣΤΡΟΠΟΙ(ΠΡΟΑΓΩΓΟΙ)

Γ. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ. ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. ΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ, ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΝΩΝ ΚΑΙ Η ΚΛΟΠΗ (Δείτε το ντοκυμαντέρ)

…………………………………………………………………………..

 

08 Δεκεμβρίου 2008 ΒΕΝΕΤΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ. Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑ. ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ;;; 

[ Ουδεμία δε των στάσεων εκείνων απέβη τοσούτον εναγώνιος, μακρά κα αιματηρά, όσον η κατά το πέμπτον έτος της του Ιουστινιανού βασιλέως εκραγείσα, ήν πρόκειται να ιστορήσωμεν ενταύθα. Την στάσιν ταύτην υπεκίνησε πιθανώτατα πολιτική τις φατρία, ήτις ήθελε να αναβιβάση εις τον θρόνον ένα των ανεψιών του Αναστασίου. Είναι αληθές ότι συνήθως αποδίδεται εις τους μεταξύ Βενέτων και Πρασίνων διαπληκτισμούς” αλλ” οι διαπληκτισμοί ούτοι υπήρξαν απλή πρόφασις του κινήματος.
…………….
Εν τούτοις, επί του ιπποδρομικού αγώνος καθ” όσον συνέβη η προκειμένη στάσις, οι Βένετοι αναφαίνονται ομολογουμένως συμπολιτευόμενοι, οι δε Πράσινοι, αντιπολιτευόμενοι. Ώστε υπήρξε διαφορά τις περί τας σχέσεις αυτών προς την κυβέρνησιν του Ιουστινιανού” αλλ” η διαφορά αύτη προέκυπτεν, αν δεν απατώμεθα, ουχί εξ ιδιαζούσης τινός ευνοίας του βασιλέως προς τους Βενέτους, αλλ” εκ τούτου μάλλον ότι οι Πράσινοι συνετάχθησαν μετά της μερίδος, ήτις επεδίωκε την εις τον θρόνον ανάβασιν ενός των ανεψιών του Αναστασίου και ήτις κυρίως φαίνεται προκαλέσασα την στάσιν ταύτην. Ωφελήθη δε από όλας τας αφορμάς της δυσαρεσκείας όσαι υπήρχον κατά της κυβερνήσεως, και ιδίως από της κοινής αγανακτήσεως, ήτις επεκράτει ένεκα του θρησκευτικού διωγμού όν επεχείρησεν, ως θέλομεν ίδει, ο Ιουστινιανός ευθύς εξ αρχής της βασιλείας αυτού, και ένεκα των καταχρήσεων, των αδικιών και των καταπιέσεων ανωτάτων τινών του κράτους λειτουργών.
……………………….
Εν διαστήματι τεσσάρων ημερών η πρωτεύουσα έμεινεν εις την διάκρισιν των στασιαστών και του αγρίου όχλου όστις, ως συνήθως συμβαίνει εις παρομοίας περιστάσεις, παρεξετράπη εις μυρίας όσας κακουργίας, πυρπολών, λεηλατών και φονεύων. Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα μετά τινων συγκλητικών, του Βελισαρίου και άλλων τινών στρατηγών, διετέλουν κεκλεισμένοι και απρακτούντες εν τοις ανακτόροις. Δεν ετόλμων να μεταχειρισθώσι την βασιλικήν φρουράν, διότι έβλεπον αυτήν ουχί πρόθυμον να καταπολεμήση τους αντάρτας, και μετεκάλεσαν έτερά τινα τάγματα εκ των πέριξ πόλεων.
…]
«ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»,Κ.Παπαρρηγόπουλου,βιβλίον ένατον,σελ.122.

………………………………………………………………………………..

17 Οκτωβρίου 2008 ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ.Ο ΟΥΠΡΑΒΔΑ ΕΚ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΡΩΜΑΙΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΤΗΣ…»ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ» ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ!!!!!!!!

«Θησαυροφυλάκιον» Παπαρρηγόπουλου! ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
Βιβλίον ένατον,τόμος Α’,σελ.93.

(ΟΥΠΡΑΒΔΑ) – Ιουστινιανός

[  Ό Αναστάσιος αποθανών εν έτει 518, τέκνα δεν κατέλιπεν, αλλά μόνον τρεις ανεψιούς, οίτινες αναφαίνονται μεν βραδύτερον επί μίαν στιγμήν εις το θέατρον της ιστορίας, αλλά τω 518 δεν επεζήτησαν την υπερτάτην αρχήν.

 

Τουλάχιστον ακωλύτως φαίνεται τότε αναγορευθείς βασιλεύς ο συγκλητικός και κόμης των λεγομένων εξκουβιτόρων, ό εστιν ηγεμών των βασιλικών σωματοφυλάκων Ιουστίνος, αρχηγέτης γενόμενος δυναστείας, ήτις δεν ήρξε μεν ειμή επί εξήκοντα έτη, αλλά δια του πρώτου αυτής διαδόχου, του Ιουστινιανού, του βασιλεύσαντος αμέσως ή εμμέσως περί τα τεσσαράκοντα έτη, απέβη πολύκροτος εν τη παγκοσμίω ιστορία.

 

Ό Ιουστίνος εγεννήθη περί την πόλιν των Σκούπων της Δαρδανίας παρά τον Αξιόν ποταμόν, εκ γονέων χωρικών, και ανήκεν εις μίαν των ποικίλων εκείνων βαρβάρων φυλών, αίτινες κατά τας προηγουμένας τρεις εκατονταετηρίδας είχον εγκατασταθή εις τας βορειοτέρας του κράτους επαρχίας.

 

Πως ωνομάζετο πρότερον ο Ιουστίνος, άγνωστον. Το λατινικόν τούτο όνομα δεν έλαβε βεβαίως ειμή αφού, εισελθών ως στρατιώτης εις την βασιλικήν υπηρεσίαν, ήρχισε να προάγεται δια της ανδρείας αυτού εις ανώτερα αξιώματα.

 

Συμπεραίνομεν τούτο εκ του ότι όλοι οι άλλοι γνωστοί αυτού συγγενείς προσέλαβον, ως θέλομεν ιδεί, λατινικά ονόματα αντί των προτέρων βαρβάρων, εκτός της του Ιουστίνου συζύγου, της εκ βαρβάρων ωσαύτως και ευτελών καταγομένης Λουπικίας, ήτις ότε εστέφθη Αυγούστα εχαιρετίσθη υπό των δήμων επί το ελληνικώτερον Ευφημία, τούτο διατηρήσασα το όνομα εν τη ιστορία.

 

Ο Ιουστίνος λοιπόν μετωνομάσθη ούτω επί το λατινικώτερον. Κατά τα άλλα όμως παρέμεινε τοσούτον αμαθής, ώστε, αν πιστεύσωμεν τα ανέκδοτα του Προκοπίου, δεν εδύνατο να χαράξη ουδέ τα τέσσαρα γράμματα, εξ ών συνέκειτο η λέξις legi (η σημαίνουσα λατινιστί ανέγνων), ήν συνήθιζον έτι τότε οι βασιλείς της Ανατολής να γράφωσιν ιδία χειρί επί των διαταγμάτων.

 

Όθεν εδέησε να εγκολαφθώσι τα τέσσαρα ταύτα γράμματα επί ξύλου, ουχί όμως εν είδει σφραγιστήρος, οίον μεταχειρίζονται σήμερον οι μη ειδότες γράφειν” αλλά διατρυπηθέντος του ξύλου από της μιας πλευράς αυτού μέχρι της άλλης κατά τον τύπον των ειρημένων γραμμάτων.

 

Και ιδού πως εγίνετο χρήσις του ξύλου τούτου.

Ενεχειρίζετο τω βασιλεί γραφίς βαφείσα δια της βαφής ήν μετεχειρίζοντο οι βασιλείς γράφοντες, επετίθετο το ξύλον εις την οικείαν του διατάγματος θέσιν, οι δε περί τον βασιλέα, λαβόμενοι της χειρός αυτού, περιήγον συν τη γραφίδι καθ” όλας τας εντομάς των τεσσάρων γραμμάτων και ούτως εσχηματίζετο η βασιλική υπογραφή.

 

Ου μόνον δε εφημίζετο επί τοσούτον αμαθής, αλλά ήτο και γέρων ήδη, διότι εβασίλευσεν εις ηλικίαν ετών 68′ και είχε μεν στρατιωτικάς τινας αρετάς, και εξησφάλισε το κράτος από των επιδρομών των αρκτώων βαρβάρων, αλλ” ήθελε βεβαίως παρέλθει ακατονόμαστος εάν δεν είχε παρ” εαυτόν συνεργόν όλως εαυτού διάφορον, τον ανεψιόν και διάδοχόν του Ιουστινιανόν. Ο Ιουστινιανός εγεννήθη ωσαύτως εν Δαρδανία’ 

και ο μεν πατήρ αυτού ωνομάζετο Ιστόκ, η δε μήτηρ, η του Ιουστίνου αδελφή, Βιγλενίτζα,

αυτός ούτος δε Ουπράβδα, είχον δηλαδή άπαντες ονόματα καθ” όλας τας πιθανότητας σλαυικά, τα οποία, αφού ο Ιουστίνος μετεκαλέσατο τον ανεψιόν αυτού εις Κωνσταντινούπολιν, και εξεπαίδευσεν αυτόν και προήγαγε, μετεφράσθησαν εις την λατινικήν, ή επί το λατινικώτερον διεμορφώθησαν,

το μεν Ιστόκ εις Σαββάτιον, το δε Βιγλενίτζα εις Βιγιλαντίαν, το δε Ουπράβδα εις Ιουστινιανόν.

Δεν ηξεύρομεν πως προέκυψαν εις μέσον τα λατινικά ταύτα ονόματα.

 

Συνήθως οι πρότερον εν Κωνσταντινουπόλει βασιλεύσαντες ή άλλως πρωταγωνιστήσαντες βάρβαροι ελληνιστί μετωνομάζοντο, οι δε δήμοι της πρωτευούσης και αυτήν, ως είδομεν, την σύζυγον του Ιουστίνου δι” ελληνικού ονόματος προσηγόρευσαν.

 

Ότι τα λατινικά εκείνα ονόματα συνδυάζονται μετά του βουλεύματος όπερ επεδίωξεν ο Ιουστινιανός του ν” ανορθώση το αρχαίον ρωμαικόν κράτος, είναι ενδεχόμενον. Αλλά ο θείος του, ο πρώτος μετονομάσας εαυτόν Ιουστίνον, δύσκολον είναι να παραδεχθώμεν ότι είχε διανοηθή τοιούτό τι.

 

Ούτε η προβεβηκυία ηλικία καθ” ήν ήρχισεν αναφαινόμενος, ούτε η αμάθειά του επιτρέπουσι τοιαύτην εικασίαν.

Το πιθανώτερον λοιπόν είναι ότι ο μεν θείος ωνομάσθη Ιουστίνος εκ τύχης, ο δε Ιουστινιανός ο μελετήσας την ανόρθωσιν του ρωμαικού κράτους, ωφελήθη εκ του λατινικού εκείνου ονόματος ίνα εκλατινίση τό τε εαυτού και τα των συγγενών ονόματα.]

………………………………………………..

 

[ Ό Ιουστίνος εγεννήθη περί την πόλιν των Σκούπων της Δαρδανίας παρά τον Αξιόν ποταμόν, εκ γονέων χωρικών, και ανήκεν εις μίαν των ποικίλων εκείνων βαρβάρων φυλών, αίτινες κατά τας προηγουμένας τρεις εκατονταετηρίδας είχον εγκατασταθή εις τας βορειοτέρας του κράτους επαρχίας. Πως ωνομάζετο πρότερον ο Ιουστίνος, άγνωστον]
-Που γεννήθηκε ο θείος του ΟΥΠΡΑΒΔΑ(Ιουστινιανού);
-Στα ΣΚΟΠΙΑ της πάλαι ποτέ ονομαζομένης ΔΑΡΔΑΝΙΑΣ! -Σε ποιά τέλος πάντων φυλή ανήκε;
-Σε μία από τις βάρβαρες ποικίλες φυλές, δηλαδή, ούτε Ρωμαίος, ΟΥΤΕ ΕΛΛΗΝΑΣ, αλλά μιας άγνωστης ΒΑΡΒΑΡΗΣ φυλής !
-Πότε αυτές οι αγνώστου ταυτότητος ΒΑΡΒΑΡΕΣ φυλές, εγκαταστάθηκαν στις ΒΟΡΕΙΟΤΕΡΕΣ επαρχίες του Ανατολικού Ρωμαικού κράτους;
-Τις προηγούμενες, από το 518, τρεις εκατονταετηρίδες !
______ __________ __________ ______
[ εξησφάλισε το κράτος από των επιδρομών των αρκτώων βαρβάρων ]
-Από ποιούς εξασφάλισε το Ανατολικό Ρωμαικό κράτος;
-Από τους άλλους βάρβαρους της Βόρειας Ευρώπης, της πιο κοντινής στο Βορρά, που κατέβαιναν προς τη Μεσόγειο, και έτσι κινδύνευε η δική τους βαρβαρική κατοχική εξουσία !
______ __________ __________ ______
[ Ο Ιουστινιανός εγεννήθη ωσαύτως εν Δαρδανία' και ο μεν πατήρ αυτού ωνομάζετο Ιστόκ, η δε μήτηρ, η του Ιουστίνου αδελφή, Βιγλενίτζα, αυτός ούτος δε Ουπράβδα, είχον δηλαδή άπαντες ονόματα καθ' όλας τας πιθανότητας σλαυικά, τα οποία, αφού ο Ιουστίνος μετεκαλέσατο τον ανεψιόν αυτού εις Κωνσταντινούπολιν, και εξεπαίδευσεν αυτόν και προήγαγε, μετεφράσθησαν εις την λατινικήν, ή επί το λατινικώτερον διεμορφώθησαν, το μεν Ιστόκ εις Σαββάτιον, το δε Βιγλενίτζα εις Βιγιλαντίαν, το δε Ουπράβδα εις Ιουστινιανόν.]
-Που γεννήθηκε ΚΑΙ ο ΟΥΠΡΑΒΔΑ-Ιουστινιανός;
-Στη Δαρδανία, ωσαύτως στα ΣΚΟΠΙΑ!
ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΔΑΦΙΟ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΚΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΗΤΑΝ «ΕΛΛΗΝΙΚΟ» !
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΟΥΠΡΑΒΔΑ-ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ !
ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΦΩΝΗΣΟΥΝ:
«ΖΗΤΩ Η “ΕΛΛΗΝΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗ” ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ» !
_______________ _________________
Ο «Ιουστίνος», που δε γνωρίζουμε το βαρβαρικό όνομά του, γεννήθηκε στα Σκόπια της Δαρδανίας. !
Πως ονομάζεται η χώρα στην οποία ανήκουν τα Σκόπια;
-ΔΑΡΔΑΝΙΑ- στα βαρβαρικά Νταρντάνσκα-στα σλαύικα ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ !
Ή μήπως κάνουμε λάθος;
ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΚΑΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ, δηλαδή, ΞΥΛΑ ΑΠΕΛΕΚΗΤΑ, ΣΤΟΚΟΙ. !

http://alfeiospotamos.gr/?p=13282

Προμηθέας – Η Αλήθεια που δεν θα διαβάσετε πουθενά -Διαβάστε και Μοιράστε

Προμηθέας – Η Αλήθεια που δεν θα διαβάσετε πουθενά -Διαβάστε και Μοιράστε

Ο Προηθέας ήταν γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Ασίας. Ο Ιαπετός ήταν γιος του Ουρανού και της Γης, δελφός του Κρόνου και είχε ακόμη άλλα τέσσερα αδέφια και επτά αδελφές. Η Ασία τώρα ήταν θυγατέρα του Τιτάνα Ωκεανού και της αδελφής του Τηθύος και το γεγονός για την εποχή δεν θεωρείται αιμομιξία. Κατά την τιτανομαχία, όταν οι Τιτάνες στο πλευρό του Κρόνου πολεμούσαν ενατίον του Δία, για να μη χάσει την εξουσία ο αδελφός τους ο Κρόνος, ο Προμηθέας κράτησε φιλική προς τον Δία στάση. Όταν όμως, μετά τη νίκη του Δία πληροφορήθηκε ότι ο νέος άρχοντας του ουρανού και της γης θα κατέστρεφε το ανθρώπινο γένος, γιατί τους έκρινε ανίκανους να επιβιώσουν τουλάχιστον σαν άνθρωποι, από αγάπη προς το ανθρωπινο γένος,  μπήκε κρυφά στο εργαστήριο του Ηφαίστου και της Αθηνάς και έκλεψε από αυτούς την έμπυρη  (εν+πυρ)  γνώση και τη σοφία. Η φωτιά είναι, όπως γνωρίζουμε, η βάση της τεχνικής και της τεχνολογίας και η σοφία της Αθηνάς είναι  η ικανότητα της επωφελούς χρήσης της από τον άνθρωπο. Ο Προμηθέας είχε κάθε λόγο να αγαπά και να βοηθεί τους ανθρώπους, γιατί με εντολή του Δία αυτός έπλασε τους ανθρώπους από χώμα και νερό.  Ο Ζευς όμως αυτό δεν το εκτίμησε καθόλου, γι αυτό, όταν το αντιλήφθηκε,  επειδή το θεώρησε προσβολή προς την εξουσία του, διέταξε την τιμωρία του Προμηθέα. Έστειλε το Ήφαιστο και τον Ερμή με βοηθούς το Κράτος και τη Βία, συνέλαβαν τον ανθρωπιστή Προμηθέα και τον κάρφωσαν στο όρος Καύκασος με τα χέρια ανοιχτά στην έκταση, όπου έμεινε 33000 χρόνια. Εκεί κάθε ημέρα ερχόταν ένας γυπαετός και του έτρωγε το συκώτι, το οποιο τη νύχτα ξαναγινόταν, μέχρι την απελευθέρωσή του από τον Ηρακλή και με τη συναίνεση βέβαια του Δία.

Ο Προμηθέας είναι θεότητα, που αγάπησε τους ανθρώπους και θυσιάστηκε γ αυτούς. Σταυρώθηκε στο όρος Καύκασος, «δια την λίαν φιλότητα βροτών», όπως λέει ο μέγας ποιητής Αισχύλος στην τραγωδία του Προμηθεύς δεσμότης.


Για τη θυσία του υπέρ του ανθρώπινου γένους ο Προμηθέας εκτιμήθηκε πολύ από τους ανθρώπους. Οι θεοί αντίθετα νομίζω πως δεν το θεώρησαν σωστή κίνηση από μέρους του, μάλλον κουταμάρα, που την πλήρωσε πολύ ακριβά. Οι ανθρώπινες όμως γενιές, που από τη θυσία του φιλάνθρωπου θεού κέρδισαν την ελπίδα να γίνουν καλύτερες, έγραψαν και είπαν πολλά γι αυτόν. Ειπώθηκε κάποτε πως ο Προμηθέας είναι ο «προστάτης άγιος του προλεταριάτου». Κάποιο άλλοι έγραψαν ότι με την ενέργειά του αυτή ο Προμηθέας είναι οπρωτοπόρος σε μια σειρά από επαναστατικά βήματα προς την πρόοδο της υλικής τεχνικής. Χαρακτηρίστηκε ακόμη ως ο πρόδρομος στην κατάκτηση της φύσης από τον άνθρωπο. Όμως κι αν τελικά το στοίχημα το έχασε ο Δίας και νικητής στο επίπεδο του μύθου είναι ο Προμηθέας και οι άνθρωποί του, κρίνοντας τα αποτελέσματα από το σήμερα διαπιστώνουμε ότι η ανοδική πορεία του ανθρώπου μέσα από την τεχνική και την παραγωγή δεν λειτούργησε προς όφελος όλων, αντίθετα οδήγησε στη δημιουργία της διάκρισης της κοινωνίας σε οικονομικά άνισες τάξεις, σε εκείνες που απολαμβάνουν τον πλούτο και σε εκείνες που παράγουν τον πλούτο και δεν τον χαίρονται, αλλά φυτοζωούν.

Έτσι εξηγείται γιατί το θέμα της θυσίας ενός  θεού για τους ανθρώπους δεν άρεσε ποτέ στην αριστοκρατία. Έτσι ερμηνεύεται γιατί ούτε οι λυρικοί ποιητές το τραγούδησαν ούτε ο Όμηρος. Μόνο η δραματική ποίηση, που είναι γέννημα της άμεσης αθηναϊκής δημοκρατίας, φαινόμενο μοναδικό στον κόσμο και το χρόνο, διέσωσε και διέδωσε το γεγονός σε όλους τους ανθρώπους ανά τους αιώνες.

Έτσι εξηγείται επίσης γιατί η σύγχρονη δημοκρατία στο λίκνο που τη γέννησε, ποτέ δεν επέτρεψε τη διδασκαλία του μύθου του Προμηθέα στο σχολείο. Όπως υποβάθμισε και τη διδασκαλία του Επιταφίου του Θουκυδίδη, γιατί δεν είναι δυνατόν να ακούγονται ύμνοι για μα δημοκρατία, που δεν λειτουργεί πια, παρά μόνο στις υποσχέσεις των πολιτικών αρχηγών από τα μπαλκόνια.  Να γιατί κάποιες τέτοιες ώρες τραγουδάμε  τους στίχους του Τσικληρόπουλου σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου «Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη, της επαρχίας της Αθήνας κοιμωμένη να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει» (δις).
-Ε-


http://dikastirio.com/wordpress-3.5.2-el

           

Ο Θεός ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ – Ελληνική Μυθολογία -ΔωδεκάΘεον

Ο Θεός ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ – Ελληνική Μυθολογία -ΔωδεκάΘεον

Ο Απόλλωνας ήταν ο θεός των κιθαρωδών. Σε ένα νόμισμα από τους Δελφούς, τον βλέπουμε όρθιο, ντυμένο με μακρύ χιτώνα και μανδύα. Κρατάει τη λύρα και το βάδισμα του είναι μεγαλοπρεπές. Η στάση του εκφράζει μια κατάσταση έμπνευσης και ενθουσιασμού.

Οι αρχαίοι Έλληνες του είχαν δώσει τα επίθετα αειγενέτης (εκείνος που αναγεννιέται ασταμάτητα), ακερσεκόμης, εκατήβολος (που ρίχνει τα βέλη του από μακριά), Φοίβος (ο λαμπερός, ο φωτεινός θεός), χρυσοκόμης (αυτός με τα ξανθά και χρυσά μαλλιά).

Γεννήθηκε από το θεό Δία (που στις επικλήσεις του αίθριος, ανέφελος, υψινεφής, αλληγορείται σε αέρα και ουρανό) και τη θεομητρική θεότητα Λητώ (που αλληγορείται στο αστροφώτιστο νυκτερινό στερέωμα). Η επίκλησή του «Δήλιος» σημαίνει φυσικά όχι μόνον τον γεννηθέντα στη νήσο Δήλο, αλλά και τον Θεό που κάνει δήλα και ορατά τα πάντα, αλλά και τα πάντα ορά («πανδερκές έχων φαεσίμβροτον όμμα» σύμφωνα με τον 34ο Ορφικό Ύμνο, δηλαδή ως ο θεός που η ματιά του φωτίζει τους θνητούς και παρατηρεί τα πάντα).

Από τη δοξασία ότι αιτία όλων των γινομένων είναι ο Ήλιος, του οποίου το φως εισχωρεί στις κρυμμένες αιτίες, ο (σύμφωνα με τους μαγικούς παπύρους της συλλογής Papyri Graecae Magicae) «τηλεσκόπος και κοίρανος κόσμου» θεός Φοίβος Απόλλων σχετίζεται στενά με τις λειτουργίες της λεγόμενης Ειμαρμένης και των Μοιρών, ως Θεός μαντευτής (Αγνόμαντις, Αληθής, Δαφναίος, Μαντικός, Μοιραγέτης, Λοξίας, Προόψιος, Τριποδιλάλος). Η μαντική ιδιότητα του Απόλλωνα εξηγείται και από το γεγονός ότι η μουσικοπαραγωγός ιδιότητά του, όπως θα δούμε παρακάτω, του επιτρέπει πλήρη διαύγεια όρασης στα διάφορα σημεία της χρονικής κίνησης, της οποίας χρονικής κίνησης στυλοβάτης και γεννήτωρ είναι ο Ρυθμός, ένα τμήμα του τρισυπόστατου (Ρυθμός, Μελωδία, Αρμονία) που ορίζει τη Μουσική.

Ο Απόλλωνας γεννήθηκε από την ένωση του Δία και της Λητούς. Η Λητώ, κυνηγημένη από την Ήρα, περιπλανήθηκε από περιοχή σε περιοχή για να βρει ένα μέρος να γεννήσει τον Απόλλωνα μέχρι που ξαφνικά εμφανίστηκε μέσα από τη θάλασσα η αδελφή της Αστερία, ως νήσος Δήλος και δέχτηκε τη Λητώ.

Η Λητώ γέννησε τον Απόλλωνα κάτω από ένα φοίνικα. Ο φοίνικας συμβολίζει την αυγή, δηλαδή το πορφυρό χρώμα που βάφεται ο ουρανός στην ανατολή πριν την εμφάνιση του ήλιου. Έτσι ο φοίνικας, δηλαδή η αυγή, βοηθά τη Λητώ, που συμβολίζει τη νύκτα, να γεννήσει τον Απόλλωνα, δηλαδή την ημέρα.

Ο θεός Απόλλων σχετιζόταν με τη Νεότητα και το Κάλλος.

κύριος των Μουσών, Θεός Μουσαγέτης ή Μουσηγέτης. Σχετικές επικλήσεις του οι Μουσικός, Κιθαρωδός, Μουσαγέτης).


Ιερά φυτά του η δάφνη, ο ηλίανθος, η άρκευθος, η μυρίκη, το ηλιοτρόπιο και ο υάκινθος. Η Δάφνη είναι η νύμφη κόρη του ποταμού Πηνειού, που αγάπησε ο μεγάλος Έλληνας θεός όμως χωρίς μεγάλη επιτυχία. Έτσι μετά από θερμή επίκλησή της στη Γαία μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό. Ο Απόλλων παρά του ότι δε βρήκε ανταπόκριση στο ερωτικό του κάλεσμα στη Δάφνη την τίμησε κάνοντάς την το γνωστότερο ιερό του φυτό. Ο Υάκινθος αποτελεί επίσης ένα αγαπημένο πρόσωπο για το θεό του Ήλιου. Ο Απόλλων και ο Υάκινθος έπαιζαν με ένα χρυσό δίσκο και ο Ζέφυρος φύσηξε και χτύπησε θανατηφόρα τον πανέμορφο νέο. Τότε ο Απόλλων από το αίμα του έφτιαξε το Ιερό του φυτό. Ιερά σύμβολά του ο Τρίπους, η Κιθάρα και το τόξο ή βέλος. Ιερά ζώα ο λύκος, το γεράκι, ο κύκνος, το κοράκι, ο πετεινός, ο τζίτζικας, το δελφίνι και το κριάρι. Ιερό λατρευτικό χρώμα του το Χρυσό.

Πριν την εμφάνιση του Απόλλωνα, το μαντείο των Δελφών ανήκε σε πολλές άλλες θεότητες όπως τη Γαία, τη Θέμιδα και τη Φοίβη. Η Γαία έδωσε το μαντείο στη κόρη της Θέμιδα και αυτή με τη σειρά της στη Φοίβη. Από τη Φοίβη η κατοχή του μαντείου πέρασε στον Απόλλωνα. (Αισχύλος, Ευμένιδες στ. 1-8). Η διαδοχή της λατρείας στους Δελφούς από τη Γαία στον Απόλλωνα φανερώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στην παλαιά και τη νέα τάξη, ανάμεσα στους δαίμονες της Γης και τους θεούς του Ολύμπου.

Στους Ορφικούς, η Γαία συμβόλιζε τη Γη και η Φοίβη τη Σελήνη. Έτσι η διαδοχή των λατρειών γίνεται : Γη – Σελήνη – Ήλιος. Ο άνθρωπος ξεκίνησε να λατρεύει της γήινες δυνάμεις και μετά προχώρησε στη λατρεία των ουράνιων δυνάμεων. Έτσι η φυσική σειρά των λατρειών από τη Γαία στον Απόλλωνα εκλήφθηκε από τον απλό άνθρωπο ως η μάχη μεταξύ της Γης και του Ήλιου, του Σκότους και του Φωτός.

Το μαντείο φύλαγε ένας δράκος, ο Πύθωνας.  Η Ήρα είχε στείλει τον Πύθωνα να κυνηγήσει τη Λητώ για να μη γεννήσει. Αλλά δεν μπόρεσε τελικά να εμποδίσει τη γέννηση του Απόλλωνα και της Άρτεμης και επέστρεψε στον Παρνασσό. Ο Απόλλωνας έριξε ένα χρυσό βέλος και σκότωσε τον Πύθωνα. Έτσι έγινε κύριος του μαντείου και ονομάστηκε Πύθιος. Επειδή όμως είχε πέσει σε ηθικό παράπτωμα για το φόνο του Πύθωνα, αποφάσισε να αυτό-εξοριστεί για ένα χρόνο στα Τέμπη και να εξιλεωθεί. Μετά επέστρεψε στους Δελφούς με μια δάφνη στα χέρια του.

Ένας από τους πλέον αινιγματικούς μύθους είναι αυτός του Υπερβόρειου Απόλλωνα. Η Υπερβορεία ήταν η χώρα που επισκεπτόταν κάθε χειμώνα ο Απόλλωνας με το ιπτάμενο άρμα του, που το έσερναν κύκνοι και επέστρεφε την άνοιξη στη Δήλο και τους Δελφούς. Σύμφωνα με την παράδοση, η μητέρα του Λητώ, καταγόταν από μια φανταστική χώρα του μακρινού Βορρά που βρισκόταν πέρα από τα Ριπαία Όρη. Όταν πλησίαζε η στιγμή της γέννησης του Απόλλωνα, πήγε στη Δήλο συνοδευόμενη από τις δυο Υπερβόρειες παρθένες Άργη και Ώπι. Άλλες δυο παρθένες, η Λαοδίκη και η Υπερόχη, μετέφεραν τα θεϊκά αντικείμενα που θα βοηθούσαν τη Λητώ να γεννήσει. Οι Υπερβόρειες Παρθένες θεωρούνταν τροφοί του θεού και έμειναν για πάντα στη Δήλο.

Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν για τη μεγάλη διάρκεια των ημερών και τις μικρές νύκτες σε κάποιες χώρες του Βορρά και αυτό τους έκανε να φανταστούν αυτή τη μακρινή περιοχή που ήταν πάντα φωτισμένη από τον ήλιο. Σε αυτή τη χώρα, όπου ο ήλιος δεν έδυε ποτέ, βασίλευε ο Απόλλωνας. Οι Υπερβόρειοι θεωρούνταν οι αγαπημένοι ιερείς και υπηρέτες του θεού. Όταν ο Απόλλωνας ήταν στη Δήλο και τους Δελφούς, έστελναν δώρα και προσφορές για να τον τιμήσουν. Η μυθική χώρα των Υπερβορείων έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην εγκαθίδρυση της λατρείας του Απόλλωνα στην Ελλάδα.

Στο τέλος του φθινοπώρου, όταν ο θεός ήταν έτοιμος να φύγει για την μακρινή χώρα, έψελναν ύμνους που είχαν θλιμμένο τόνο. Τραγουδούσαν την αποδημία του Απόλλωνα στην Υπερβορεία. Την άνοιξη τραγουδούσαν κλητικούς ύμνους, δηλαδή καλούσαν το θεό να επιστρέψει από την πολύμηνη απουσία του και γιόρταζαν την επιδημία του θεού. Ο Απόλλωνας ερχόταν πάνω σε ένα άρμα που το έσερναν κύκνοι και κρατούσε στο χέρι του τη λύρα και τη δάφνη. Στους Δελφούς τιμούσαν την επιστροφή του με τη γιορτή των Θεοφανίων. 
Ιερός αριθμός του είναι το Επτά (δηλαδή ο αριθμός της πληρότητας, του πνεύματος και του μακροκόσμου). Άλλες γνωστότερες επικλήσεις του οι Αγραίος, Αγρέτης, Άκτιος, Αμυκλαίος, Γεννήτωρ, Δειραδιώτης, Διονυσοδότης, Εναγώνιος, Επάκυιος, Ήλιος, Κάρνειος, Κιθαρωδός, Κουροτρόφος, Νόμιος, Ογκαίος, Ογκεάτας, Πτώος, Πύθιος, Σπόνδιος, Τμώος,Τυρίτης, Υπερβόρειος !~

ΥΜΝΟΣ

       
http://dikastirio.com/wordpress-3.5.2-el/

Είναι μύθος ότι η Ελλάδα δεν έχει επαρκή παραγωγή τροφίμων

του Νίκου Παπαδόπουλου *

Ίσως τα πιο δημοφιλή σλόγκαν τον καιρό της κρίσης να είναι τα εξής: «Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα» ή «Αν πάψουν οι εισαγωγές, τελειώσαμε, θα πεινάσουμε».

Οι παραπάνω φράσεις, εκτός από ενδείξεις εθνικής μειονεξίας, μαρτυρούν και ένα τεράστιο έλλειμμα πληροφόρησης ή, καλύτερα, μια συστηματική παραπληροφόρηση του κοινού σχετικά με τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας.Ο μύθος της έλλειψης τροφίμων στην Ελλάδα

 
Όπως προκύπτει από την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, το ...79% των Ελλήνων (και το 47% των Κυπρίων) θεωρεί πως δεν υπάρχουν επαρκή επίπεδα παραγωγής τροφίμων για τον ευρωπαϊκό πληθυσμό σε επίπεδο ΕΕ, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων (ποσοστό 94% - το μεγαλύτερο σε όλη την Ευρώπη) πιστεύει ότι η εθνική παραγωγή τροφίμων δεν είναι επαρκής για να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού.  ...

Οι παραπάνω φόβοι των Ελλήνων είναι εντελώς αδικαιολόγητοι. Σύμφωνα με έρευνα της ΠΑΣΕΓΕΣ, η οποία πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας, η Ελλάδα, ακόμα κι αν κοπούν τελείως οι εισαγωγές τροφίμων (όπως έγινε στην Αργεντινή), δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να πεινάσει. 

Έτσι, λοιπόν, όπως αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας σε μια σειρά βασικών αγροτικών-διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωικής παραγωγής για το 2010, ανήλθε κατά μέσο όρο στο 94% περίπου!

Ειδικότερα, από την παραπάνω έρευνα προκύπτει ότι το ποσοστό αυτάρκειας στη φυτική παραγωγή ανέρχεται κατά μέσο όρο περίπου στο 99%, αλλά διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά, όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, με το μικρότερο ποσοστό να καταγράφεται στο μαλακό σιτάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171 %).

Στο ελαιόλαδο και τις ελιές, τα οποία είναι βασικά είδη διατροφής, η αυτάρκεια εμφανίζει υψηλό ποσοστό, μια και η χώρα παραμένει έντονα εξαγωγική στα δυο αυτά προϊόντα. Στο λάδι η παραγωγή φτάνει επίσημα το 151% της κατανάλωσης. Στο ποσοστό αυτό, όμως, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και μια τεράστια ποσότητα ατυποποίητου λαδιού που εξάγεται παρανόμως κυρίως σε γειτονικές χώρες, καθώς και ένα μικρό ποσοστό της τάξεως του 4,33% ελαιολάδου που εισάγεται ετησίως, χωρίς κανείς να ξέρει την αιτία.
Συνυπολογίζοντας αυτά τα ποσοστά, θα μπορούσαμε να τροφοδοτούμε με λάδι σχεδόν όλη την Ευρώπη! 

Το ψωμί, ψωμάκι;

Στο μαλακό σιτάρι, από το οποίο γίνεται το ψωμί, εισάγουμε ετησίως πάνω από 1.000.000 τόνους αξίας εκατομμυρίων ευρώ, κυρίως από χώρες όπως η Ρωσία, η Γαλλία και η Ουκρανία. Οι εισαγωγές αυτές είναι τελείως άσκοπες και καταστροφικές για την ελληνική Οικονομία - πρόκειται για σιτηρά αμφίβολης ποιότητας, αφού κάποιες ανατολικές χώρες υποχρεούνται βάσει κοινοτικής νομοθεσίας να κάνουν ακόμα και ελέγχους για ίχνη ραδιενέργειας!

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1957(!) η Ελλάδα πέτυχε την αυτάρκεια σε μαλακό σιτάρι, με την ποικιλία Γ 38290 που δημιούργησε το Ελληνικό Ινστιτούτο Σιτηρών. Μάλιστα, προς τα τέλη του 1970 υπήρχε πλεόνασμα που διατηρήθηκε μέχρι το 1984!

Έκτοτε αρχίζει ραγδαία μείωση της καλλιέργειας του μαλακού σιταριού, η οποία συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της καλλιέργειας του σκληρού. 

Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα είναι από τότε ελλειμματική σε μαλακό σιτάρι και πλεονασματική σε σκληρό, από το οποίο γίνονται τα ζυμαρικά. Αυτό οφείλεται στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ε.Ε., η οποία έδωσε ισχυρά κίνητρα στους παραγωγούς σκληρού σιταριού (35 ευρώ το στρέμμα). 

Δηλαδή μας αύξησαν την παραγωγή μακαρονιών και μάς μείωσαν την παραγωγή ψωμιού, που από την Αρχαιότητα είναι βασικό είδος διατροφής. 

Παρόλα αυτά, η Ελλάδα κατέχει την τέταρτη θέση στην Ευρώπη στην παραγωγή σιτηρών με 9 εκατ. στρέμματα, από τα οποία περίπου τα 6 εκατ. είναι με σκληρό και μαλακό σιτάρι!

Η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας

Στα εσπεριδοειδή, τη μεγαλύτερη αυτάρκεια κατέχουν τα πορτοκάλια με ποσοστό 167%, ενώ στα λεμόνια η αυτάρκεια περιορίζεται στο 63%. Αλλά και στα υπόλοιπα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%). Αντί, λοιπόν, να τρώμε μπανάνες, ανανάδες και παπάγια(;), είναι προτιμότερο να στραφούμε στα ελληνικά φρούτα, τα οποία είναι απεί­ρως πιο θρεπτικά και, ευτυχώς, δεν πρόκει­ται να μας λείψουν ποτέ. Είναι ενδεικτικό ότι στο ροδάκινο η Ελλάδα κατέχει πάνω από 60% των εξαγωγών παγκοσμίως!

Έλλειψη παρατηρείται στη ζάχαρη, με την εγχώρια παρα­γωγή να καλύπτει μόνο το 14,3% των αναγκών, που υπολο­γίζονται στους 320.000 τόνους. Ενώ ως το 2005 η ελληνική ζάχαρη εξασφάλιζε κερδοφορία, το 2006 υπογράφηκε η ταφόπλακά της, όταν η Ελλάδα συμφώνησε με την ΕΕ να πα­ράγει σχεδόν τη μισή παραγωγή από τις ανάγκες της και να πάει σε εισαγωγές!

Η κατάσταση επιδεινώθηκε με το κλείσιμο πολλών εργο­στασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, λόγω κακο­διαχείρισης. Με δεδομένο, βέβαια, ότι η ζάχαρη δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης, αλλά και με την καλλιέργεια στέβιας, η οποία έχει έως 300 φορές μεγαλύτερη γλυκαντική δράση, σε μια πιθανή παύση των εισαγωγών δεν αναμένεται να αν­τιμετωπίσει η χώρα σοβαρό πρόβλημα.

Πολύ χαμηλή αυτάρκεια διαπιστώνεται στην κατηγορία των οσπρίων, με ποσοστό που κυμαίνεται στο 39%. Συγκεκριμένα, παράγουμε περίπου 8.000 τόνους φακές και εισάγουμε ακόμα 10.000 τόνους, κυρίως από Τουρκία, προκειμένου να καλύψουμε την εγχώρια ζήτηση. Αντίστοιχο πρόβλημα υπάρχει και στα φασόλια: καταναλώνουμε 35.000 τό­νους, εκ των οποίων οι 25.000 τόνοι είναι εισαγωγής. Σημειωτέον ότι το 1981 η ετή­σια παραγωγή φασολιών ήταν 31.500 τόνοι!

Το πρόβλημα αυτό θα μπορούσε να λυθεί εύκολα, με μια αναδιάταξη της παραγωγής, ακόμα και με επιδότηση, ώστε σε εκτάσεις που καλλιεργούνται σήμερα άλλα προϊόντα, π.χ. ρύζι (στο οποίο είμαστε πλεονασματικοί), να καλλιεργηθούν όσπρια, πολλά από τα οποία, όπως τα ρεβύθια ή τα μαυρομάτικα φασόλια, έχουν και μικρότερες ανάγκες σε νερό.

Και στις πατάτες υπάρχει αυτάρκεια κατά 82%, με μόνιμη μάστιγα όμως τις «ελληνοποιήσεις» πατάτας από Αίγυπτο, αλλά και τις άσκοπες εισαγωγές κατεψυγμένης πατάτας από χώρες όπως οι ΗΠΑ, επειδή δήθεν τηγανίζεται πιο εύκολα.

Η ελληνική αμπελουργία είναι επίσης σε πολύ καλό επί­πεδο, αφού στα επιτραπέζια σταφύλια (αυτάρκεια 133,45%) έχουμε πλεόνασμα, δηλαδή μπορούμε άφοβα να κάνουμε εξαγωγές, χωρίς να μας λείψουν ποτέ.

Αναφέρεται ότι μπορεί το κρασί να καλύπτει τις ανάγκες των Ελλήνων καταναλωτών, αλλά αυτοί δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στο ουίσκι (το ουίσκι καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος κατανάλωσης ποτών, καταλαμβάνοντας ποσοστό πε­ρίπου 42% το 2010, σύμφωνα με έρευνα της ICAP), το οποίο βεβαίως εισάγεται. 

Ταυτόχρονα διαθέτουμε και μια πολύ ση­μαντική (μικρότερη, βέβαια, από το παρελθόν) παραγωγή σταφίδας (σουλτανίνα και κορινθιακή) άνω των 50.000 τόνων ετησίως, η οποία υπερεπαρκεί για τις ανάγκες μας (αυτάρκεια 274,8%) και μας καθιστά ικανούς για εξαγωγές. Στο μέλι, επίσης, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας της τάξεως 92%.

Αρνάκι άσπρο και παχύ

Όπως υποστηρίζουν οι θιασώτες της ελληνικής τροφοεξάρ­τησης, το βασικό πρόβλημα της χώρας, ως προς την αυτάρκεια, είναι κυρίως η ζωική παραγωγή. Αυτό, όμως, είναι ένας μύθος - ή, μάλλον, μια μισή αλήθεια.

Το ποσοστό αυτάρκειας στη ζωική παραγωγή-αλιεία ανέρχεται, κατά μέσο όρο, περίπου στο 76,11%, αλλά διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως το κρέας, όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 56% περίπου, με το μικρότερο ποσο­στό να καταγράφεται στο βόειο κρέας (13%) και το υψηλό­τερο στο αιγοπρόβειο κρέας (94%).

Είναι χαρακτηριστικό ότι, από τους 158.000 τόνους που καταναλώνουμε ετησίως σε μοσχαρίσιο κρέας, στην Ελλάδα παράγουμε μόλις τους 20.000 τόνους. Στο χοιρινό κρέας η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη, αφού από τους 290.000 τόνους που καταναλώ­νουμε, παράγουμε μόνο τους 111.000, δηλαδή το 38%.

Η έλλειψη αυτή σε μοσχαρίσιο και χοίρειο κρέας είναι αποτέλεσμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ε.Ε. Χα­ρακτηριστικό είναι ότι πριν το 1980, δηλαδή πριν μπούμε στην τότε ΕΟΚ, η Ελλάδα είχε φτάσει σε αυτάρκεια στο χοι­ρινό κρέας 84%, στο μοσχαρίσιο σε 66%, ενώ το αιγοπρόβειο κρέας ήταν στα σημερινά επίπεδα αυτάρκειας - περί­που 94%. Γιατί, όμως, ενώ είμαστε ελλειμματικοί σε βόειο κρέας, συνεχίζουμε να το καταναλώνουμε, σκορπώντας εκα­τομμύρια ευρώ στο εξωτερικό;

Η Ελλάδα μεταπολεμικά σχεδόν υποχρεώθηκε να κατανα­λώνει μοσχαρίσιο κρέας, με τη λογική ότι είναι πιο ογκώδες ζώο, με μεγαλύτερη γαλακτοπαραγωγή σε σχέση με τα αιγο­πρόβατα, και άρα είναι πιο συμφέρον για την Ελλάδα.

Με επιδοτήσεις της Ε.Ε. εξαφανίστηκαν οι εγχώριες ράτσες βοοειδών και ενισχύθηκε η εκτροφή βοοειδών έναντι της αιγοπροβατοτροφίας και άλλων παραδοσιακών μορφών κτηνο­τροφίας, απείρως πιο αποδοτικών, όπως η κονικλοτροφία.

Αντίθετα, το αιγοπρόβειο κρέας και κάποιες εγχώριες φυλές βοοειδών προέρχονται στην πλειοψηφία τους από κοπάδια ζώων που βόσκουν τον περισσό­τερο χρόνο ελεύθερα σε ορεινές ή ημιορεινές περιοχές, εκμε­ταλλευόμενα πλήρως την πλούσια ελληνική χλωρίδα.

Στο αιγοπρόβειο κρέας είμαστε σχεδόν αυτάρκεις, αφού σύμφωνα με στοιχεία για το 2009 η Ελλάδα διαθέτει περίπου 8,9 εκατ. πρόβατα και 4,8 εκατ. κατσίκια, δηλαδή αντιστοι­χούν περίπου ένα πρόβατο και μισή κατσίκα για κάθε Έλ­ληνα.

Σημαντικός τομέας είναι και η πτηνοτροφία, στην οποία είμαστε αυτάρκεις κατά 85% στο κρέας και κατά 91% στα αυγά. Ιδιαίτερα για τα αυγά, υπάρχει τόση παραγωγή, ώστε το 2011 οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά. 2134%!

Στη δε αλιεία το ποσοστό αυτάρκειας, χωρίς να υπολογί­σουμε τις ιχθυοκαλλιέργειες, αγγίζει περίπου το 125,6%, με πάνω από 160.000 τόνους ψαριών τον χρόνο. Μαζί με τις ι­χθυοκαλλιέργειες (120.000 τόνοι), το ποσοστό σε αυτάρκεια των αλιευμάτων φτάνει το 221,3%!

Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊό­ντων, η φέτα -με ποσοστό αυτάρκειας 147%- περίπου υπερ­βαίνει τον μέσο όρο της κατηγορίας, ο οποίος κυμαίνεται στο 80%. Γενικότερα στο γάλα, η Ελλάδα κατά το παρελθόν ήταν πλεονασματική. Σήμερα είναι ελλειμματική, αφού η παρα­γωγή αγελαδινού γάλακτος κυμαίνεται στους 638 χιλιάδες τόνους, καλύπτοντας μόνο το 58,2% της ζήτησης (στοιχεία ΕΛΟΓΑΚ 2011). Βέβαια, στο αιγοπρόβειο γάλα που έχει και μεγαλύτερη θρεπτική αξία, είμαστε σχεδόν αυτάρκεις, με πα­ραγωγή που καλύπτει το 98% της ζήτησης. Αυτό που δε γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι ότι η σχετικά μειωμένη παραγωγή γάλακτος δεν οφείλεται στη μη παραγωγικότητα της ελληνικής κτηνοτροφίας αλλά στο καθεστώς των ποσοστώσεων που επέβαλε η ΕΕ. Μέχρι τις αρχές του 2000, η χώρα πλήρωνε πρόστιμα στην ΕΕ, επειδή οι παραγόμενες ποσότητες γάλακτος ήταν υψηλότερες από το πλαφόν που είχε δέσει αυθαίρετα η ΕΕ - κι αυτό διότι δεν είναι αναλογικές ούτε με τον πληθυσμό, ούτε με το ζωικό κεφάλαιο κάθε χώρας.

Ταυτόχρονα, ενώ μας επέβαλαν χαμηλή παραγωγή, εισήγαμε χιλιάδες τόνους συμπυκνωμένου γάλακτος από Ολλανδία και Γερμανία, πετώντας εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών των ζωοτροφών και την έλλειψη στήριξης από την πολιτεία, αποθάρρυνε πολλούς κτηνοτρόφους, με αποτέλεσμα την τελευταία δεκαετία να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους το 63,5% των κτηνοτρόφων. 

Η Ελλάδα «υπερδύναμη» τροφίμων

Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία (στοιχεία 2009), η Ελλάδα καλλιεργεί 32.693 χιλιάδες στρέμματα, από τα 37.324 χιλιάδες στρέμματα (25% της έκτασής μας) που είναι η συνολική καλλιεργήσιμη έκτασή μας, δηλαδή καλλιεργείται περίπου το 87,6% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Τα υπόλοιπα 4.631 χιλιάδες στρέμματα είναι αναξιοποίητα, αφού βρίσκονται σε αγρανάπαυση, η οποία μάλιστα είναι και συμφέρουσα, αφού είναι επιδοτούμενη από την ΕΕ.

Το βασικό πρόβλημα της ελληνικής γεωργίας είναι η μείωση του αγροτικού πληθυσμού, με άμεση συνέπεια την υποβάθμιση πρώην αγροτικών εκτάσεων. Για να μεταβληθεί αυτή η κατάσταση απαιτούνται σοβαρά κίνητρα για τους νέους.

Ένας ακόμα τομέας ανάπτυξης είναι και η εκτατική μορφή κτηνοτροφίας. Η Ελλάδα διαθέτει λιβάδια σε ποσοστό 35% του εδάφους της, τη στιγμή που στην Ιταλία είναι το 15%, στην Πορτογαλία το 16% και στην Ισπανία το 24%. Στα λιβάδια αυτά μπορούν να βόσκουν κατά το μεγαλύτερο διάστημα του έτους αιγοπρόβατα ή και εγχώριες φυλές βοοειδών και χοίρων, χωρίς να έχουν καμία ανάγκη για ζωοτροφές.

Ένας ακόμα αναξιοποίητος πλούτος είναι και η αλιεία. Η Ελλάδα, με τα 15.000 χιλιόμετρα ακτογραμμών, τα 300 θαλάσσια είδη, τα ποτάμια (ο Αλιάκμονας έχει 33 είδη ψαριών και ο Αξιός 36), τις λίμνες, τους εκατοντάδες κόλπους, καθώς και τα 3.000 νησιά, είναι ένα φυσικό ιχθυοτροφείο. Ήδη η χώρα διαθέτει τον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στην Ε.Ε.

Αναπτυξιακές προοπτικές

 
Η χώρα θα έπρεπε εδώ και δεκαετίες να επενδύσει όχι μόνο στη διατροφική της αυτάρκεια, κάτι που ήδη υφίσταται παρόλη την γεωργοκτόνα πολιτική των τελευταίων ετών, αλλά και στην εξάρτηση σε τρόφιμα άλλων χωρών από εμάς, ώστε σε μια πιθανή κρίση να έχουμε συμμάχους τους εμπορικούς μας εταίρους.

Ο φιλότιμος Έλληνας αγρότης, που κατάφερε εδώ και αιώνες να θρέψει τον ελληνικό πληθυσμό, ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες, είναι σίγουρο ότι και τώρα θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα καταφέρει να θρέψει τους Έλληνες.

Παρόλα αυτά, όμως, η αυτάρκεια σε τρόφιμα απαιτεί συντονισμένη δράση όλων - από τους κρατικούς φορείς και τις αρμόδιες υπηρεσίες, μέχρι τον τελευταίο καταναλωτή, ο οποίος θα πρέπει να αποκτήσει εθνική συνείδηση και να πάψει να καταναλώνει εισαγόμενα, κυρίως τυποποιημένα τρόφιμα αμφίβολης ποιότητας, που ενισχύουν παραγωγούς και οικονομίες άλλων κρατών.

Ακόμα και αν οι τιμές των ελληνικών προϊόντων είναι υψηλότερες, θα πρέπει να στηρίξουμε τον αγώνα και τον μόχθο του Έλληνα γεωργού. Η επιστροφή στη μεσογειακή διατροφή, που όλοι αναφέρουν αλλά κανείς δεν εφαρμόζει, είναι αυτή που θα μας προστατεύσει σε πιθανή παύση των εισαγωγών.

Η Ελλάδα δεν είναι απλά μια πλούσια χώρα, αλλά μια κοιμισμένη υπερδύναμη, η οποία θα πρέπει να κάποτε να ξυπνήσει και να ορθοποδήσει, πάντα στηριγμένη στα δικά της πόδια. Με δεδομένη την παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού, τα τρόφιμα είναι ένας τομέας ζωτικής σημασίας, που μελλοντικά θα αποτελέσει παγκοσμίως τη μέγιστη προτεραιότητα για κάθε κράτος, αλλά και το υπ’ αριθμόν ένα μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. 

Η αυτονομία στα τρόφιμα είναι η μόνη λύση για την επίτευξη της ελευθερίας των λαών, αλλά και της εθνικής ανεξαρτησίας, αφού η χειρότερη μορφή εξάρτησης είναι εκείνη της διατροφής του πληθυσμού.

*Πτυχιούχος του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Read more: http://www.oparlapipas.com/2015/03/blog-post_364.html#ixzz3TunY8483

Βάλτε σκόρδο στα πέλματα. Τι θεραπεύει.

 

Τι θα συμβεί εάν βάλετε ψιλοκομμένο σκόρδο στα πέλματα. Είναι απίστευτο!

Το σκόρδο είναι το γιατρικό για κάθε πάθηση αφού έχει πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες.

Η δράση του φυσικού βολβού είναι περισσότερο ωφέλιμη. Η αλλικίνη που περιέχει το σκόρδο δρά καταλυτικά υπέρ της πρόληψης του κρυώματος, των ιών και της γρίπης. Για την αντιμετώπιση των μυκήτων το εκύλισμα σκόρδου είναι ότι πρέπει. Μπορούμε να το πιούμε αλλά και να το κάνουμε επάλειψη καθώς είναι πολύ αποτελεσματικό και στις δύο περιπτώσεις.

Είναι ένα τόσο ισχυρό φυσικό φάρμακο , ώστε εάν το εφαρμόζουμε στα πόδια κάποιου ,θα εισέλθει γρήγορα στο αίμα και μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στους πνεύμονες.

Eάν ένα κεφάλι σκόρδου το χρησιμοποιήσουμε στα πόδια, είναι πολύ καλό για να σταματήσει το κρυολόγημα και το βήχα.

Αυτό γίνεται εάν κόψουμε μερικές σκελίδες σκόρδο, στην ανάμιξή τους με λίγο ελαιόλαδο και επαλείψουμε το μείγμα στα πόδια(μπορεί να μυρίζει λίγο άλλα εμείς θα κοιτάμε πάντα την υγεία μας)

Οι άνθρωποι που πάσχουν από πνευμονία η από κάθε είδους ασθένειες του αναπνευστικού (άσθμα, πνευμονικό εμφύσημα και βρογχίτιδα, αλλεργίες και πνευμονικό απόστημα) – σχεδόν είχανε φθάσει πριν το θάνατο -έχουν θεραπευτεί χάριν σε αυτό το θαυματουργό φυτό.
 

http://www.newsitamea.gr
freepatentsgr

http://www.diadrastika.com/2015/03/blog-post_15.html

Καθαρίστε το συκώτι σας με αυτή την απλή συνταγή!

Το Συκώτι μας ποτέ δεν ξεκουράζετε 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο, προσπαθεί να αποτοξινωθεί και να εξουδετερώσει όλες τις επιβλαβείς ουσίες που βάζουμε στον οργανισμό μας,αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ανίκητο.
Το συκώτι είναι πολύ ευαίσθητο στο να καταστραφεί. Η συνταγή σε χυμό θα καθαρίσει το συκώτι σας, και να το διατηρήσετε υγιή κατάσταση. Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε μόνο οργανικά συστατικά!

Συστατικά:
500 ml δροσερού, προ-βρασμένο νερό
6 φρέσκα λεμόνια
1 ολόκληρο ρίζα τζίντζερ
4 σκελίδες σκόρδο
4 φύλλα μέντας
3 κουταλιές της σούπας λινέλαιο
3 γκρέιπφρουτ
λίγο κύμινο σε σκόνη

Πρώτον, το χυμό των λεμονιών και τα γκρέιπφρουτ.


Δεύτερον, ψιλοκόψτε το τζίντζερ και το σκόρδο σε μικρά κομμάτια και τα τοποθετούμε σε ένα μπολ με το νερό.

Ας τα αφήσουμε να καθίσουν στο νερό για 15 λεπτά.

Στη συνέχεια, τοποθετήστε το λεμόνι και το γκρέιπφρουτ σε ένα μπλέντερ, προσθέστε το δυόσμο, το λινέλαιο, και το κύμινο.

Τέλος, βαλτε το μπολ το τζίντζερ, το σκόρδο, και το νερό στο μπλέντερ. Ανακατέψτε και απολαύστε!

Πηγή: bioathens.com

ingossip.gr

http://www.diadrastika.com/2015/03/blog-post_735.html

Η αλητεία σε όλο της το μεγαλείο, 9 εκατομμύρια ευρώ μια κεραία για τα NH-90 - Πανός Καμμένος "θα τους λιώσω" (ΒΙΝΤΕΟ)

Η αλητεία σε όλο της το μεγαλείο, 9 εκατομμύρια ευρώ για μια κεραία για τα NH-90, κι άλλα πολλά. Θα ακούσετε στο βίντεο και θα φρίξετε από την αηδία όσων αφορά τα εξοπλιστικά , Ο Πάνος  δίνει συνέντευξη στόν  Κλεάνθη Λοΐζο στο κανάλι TV COSMOS,  «Θα τους λιώσω... θα διερευνηθούν τα πάντα...» είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός, αποκαλύπτοντας παράλληλα ότι οι υποθέσεις αυτές αφορούν όλη την περίοδο του 2000 μέχρι και σήμερα.

http://exomatiakaivlepo.blogspot.gr/2015/03/9-nh-90.html

Αντιβαρύτητα: Eλληνική εφεύρεση με εφαρμογή στο Διάστημα

 

Το πάθος για την τεχνολογία και οι ατέλειωτες ώρες εντατικής παρατήρησης και δουλειάς ενός μηχανουργού - εφευρέτη παντρεύτηκαν με την επιστημονική έρευνα ενός καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και γέννησαν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, «καθ' όλα ελληνική». Έναν μηχανισμό αντιβαρύτητας και μία νέα κινηματική θεωρία της Φυσικής. Το πόσο ιδιοφυής, σημαντική και αξιοποιήσιμη είναι ή μπορεί να αποδειχθεί μια τέτοια ανακάλυψη θα το δείξει ο χρόνος. 

Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης από την Κέρκυρα, ο οποίος έχει βραβευθεί στο παρελθόν (1982) για την εφεύρεση του «διαφορικού χωρίς γρανάζια», μία ελληνική πατέντα που έλαβε ανώτατες διακρίσεις, κέρδισε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Ο καθηγητής της Σχολής Μηχανολόγων-Μηχανικών του ΕΜΠ Χριστόφορος Προβατίδης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά του κ. Τσιριγγάκη και έπειτα από 26 χρόνια έρευνας, συνεχούς κατασκευής δοκιμίων και στενής συνεργασίας κατέληξαν στη δημιουργία του μηχανισμού αντιβαρύτητας.

Η αξία ενός τέτοιου μηχανισμού, σύμφωνα με τους κ. Τσιριγγάκη και Προβατίδη, που επισημαίνουν ότι είναι κτήμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και επομένως του ελληνικού Δημοσίου, έγκειται στο γεγονός ότι υπόσχεται έναν νέο πρωτοποριακό τρόπο λειτουργίας των προωθητικών συστημάτων (μέσα μεταφοράς, μεταφορικά και ανυψωτικά συστήματα) με εφαρμογές στη διαστημική τεχνολογία, την αεροναυπηγική αλλά και άλλους τομείς.

Οι έως σήμερα επιστημονικά γνωστοί τρόποι μετάδοσης κίνησης για τη λειτουργία συστημάτων προώθησης είναι η τριβή μεταξύ τροχών και επιφάνειας κίνησης, η προώθηση αέρα ή νερού σε αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή της κίνησης (πλοία, αεροπλάνα) και η εκδίωξη του καυσίμου (π.χ. πύραυλοι). Με αυτές τις μεθόδους, όμως προκαλείται δύναμη αντίδρασης, η οποία καταναλώνει σημαντικό έργο, ενώ με τον μηχανισμό αντιβαρύτητας μειώνεται η αντίδραση, άρα και οι απώλειες προς το περιβάλλον.

Οι δύο εκτιμούν ότι πρόκειται για μία σημαντική ανακάλυψη, για την οποία μάλιστα δέχθηκαν συγχαρητήρια επιστολή του πρύτανη του ΕΜΠ κ. Ν. Μουντζούρη. Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης, ο οποίος αφιερώνει όλο του το έργο στη γυναίκα του Κατερίνα, που απεβίωσε πριν από μερικούς μήνες, εξηγεί στην «Κ» ότι πρώτη του έμπνευση ήταν ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (σχετικά παρακάτω στήλες).

Το 1967 ο κ. Τσιριγγάκης άρχισε να μελετά τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και 13 χρόνια μετά έφτιαξε το διαφορικό χωρίς γρανάζια. Κατά τη διάρκεια κατασκευής του παρατήρησε ορισμένα παράξενα φαινόμενα ταλάντωσης. Αυτή η παρατήρηση ήταν η αφετηρία για τη σημερινή εφεύρεση, η πατέντα της οποίας έχει υποβληθεί στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Στόχος του εφευρέτη ήταν το έντεχνο «σπάσιμο» του κύκλου, στο οποίο τον βοήθησε ο γιος του, Βασίλης Τσιριγγάκης, μηχανικός υπολογιστών και συστημάτων.

Αρχή λειτουργίας
Πιο συγκεκριμένα, η αρχή λειτουργίας του καινοτόμου μηχανισμού συνίσταται σε δύο κινητήρες, οι οποίοι παράγουν δύο περιστροφές. Η πρώτη περιστροφή δημιουργεί μια τροχιά που μοιάζει με το σύμβολο του απείρου και πάνω της κινούνται απρόσκοπτα μία, δύο ή και περισσότερες μάζες. Η δεύτερη περιστροφή είναι καθοριστική για να επιτευχθεί η πρόωση.
« Όταν οι στροφές των κινητήρων συνδυαστούν κατάλληλα, τότε συντονίζεται με τέτοιον τρόπο η φυγόκεντρος δύναμη, ώστε το αντικείμενο επί του οποίου προσαρτάται ο μηχανισμός μπορεί και προωθείται αντιβαρυτικά», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Χριστόφορος Προβατίδης, καθηγητής του ΕΜΠ.

Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του μηχανισμού παρατηρήθηκε απώλεια βάρους σε ηλεκτρονική πλάστιγγα ακριβείας, δηλαδή οι κινούμενες μάζες ήταν σημαντικά ελαφρύτερες.

Όπως λέει ο κ. Προβατίδης αυτός ο προωθητικός μηχανισμός αξιοποιεί παρατηρήσεις αντιβαρυτικών φαινομένων της Φύσης (όπως ο τρόπος κίνησης των φτερών του πτηνού κολιμπρί) δεν «παραβιάζει» κανένα νόμο της φυσικής ούτε αξίωμα της Θερμοδυναμικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προωθητικός μηχανισμός ιπτάμενων αντικειμένων και οχημάτων, τα οποία στο μακρινό μέλλον θα κινούνται αυτόνομα χωρίς συγκρούσεις, όπως για παράδειγμα κινείται η σκόνη μέσα σε μια ηλιακή ακτίνα.

Πιο αναλυτικά, μία αρχική εφαρμογή θα μπορούσε να αφορά την άνετη και πλήρως αυτόνομη μετάβαση προς το Διάστημα. «Αν μία αποστολή στο Διάστημα εμφανίσει πρόβλημα θα μπορεί ανά πάσα ώρα να ανακληθεί και να επιστρέψει στη γη», υποστηρίζει ο εφευρέτης κ. Θ. Τσιριγγάκης.

Εκτός από τη διαστημική τεχνολογία, ο μηχανισμός αντιβαρύτητας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στα ελικόπτερα αλλά και στα αεροπλάνα. Ειδικότερα, με την προσθήκη ενός αντιβαρυτικού μηχανισμού, το ελικόπτερο θα μπορούσε να αναπτύσσει μεγαλύτερες ταχύτητες, να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια και να μην είναι ευάλωτο στις κακές καιρικές συνθήκες.

Οσο για τα αεροπλάνα, η χρησιμότητα ενός τέτοιου μηχανισμού αφορά κυρίως την ασφάλεια των πτήσεων.

Παρέμβαση πρύτανη ΕΜΠ για την έρευνα
Ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Κωνσταντίνος Ι. Μουτζούρης, ενημερώθηκε για την έρευνα στον μηχανισμό αντιβαρύτητας, και δήλωσε στην «Κ» ότι «το κορυφαίο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας, το 170 ετών Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, τις τελευταίες τύπου υλικοτεχνικές υποδομές, βρίσκεται στο μέτωπο των επιστημονικών εξελίξεων σε πολλά θέματα. Η Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών με τα στελέχη της, καθηγητές, φοιτητές και εργαζόμενους, είναι μία από τις πιο υποδειγματικές σχολές μας.
Νιώθουμε υπερήφανοι που ο καθηγητής κ. Προβατίδης και οι συνεργάτες του είναι μέλη του Ιδρύματός μας. Καλούμε την πολιτεία, η οποία μέχρι σήμερα έχει δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την επιστημονική έρευνα στη χώρας μας, να μεταβάλει στάση και να αγκαλιάσει την έρευνα, η οποία είναι η μόνη οδός προς μια κοινωνία γνώσεως και προόδου».

Tο πρώτο πείραμα
Το 1982 ο ταλαντούχος Ελληνας μηχανουργός δημιούργησε μία τεχνολογική καινοτομία, ένα διαφορικό χωρίς γρανάζια, μία πατέντα που σάρωσε τα βραβεία του διαγωνισμού «ΕΥΡΗΚΑ» του Βελγίου και του χάρισε εκτός από φήμη πολλές προσκλήσεις και συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς.

Το πρωτότυπο διαφορικό, στο οποίο η κίνηση μεταδίδεται μέσω μικρών σφαιρών, οι οποίες κινούνται σε καμπύλες και μιμούνται την κίνηση των πλανητών, είχε δοκιμαστεί επιτυχώς σε αυτοκίνητο της εταιρείας ΠΥΡΚΑΛ επί 15.000 χλμ. σε όλες τις συνθήκες δρόμου με αρκετά αξιόλογες επιδόσεις. Από την ερευνητική εργασία και τα αποτελέσματα των δοκιμών που ακολούθησαν η ΠΥΡΚΑΛ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «πρόκειται για καινοτομία στον τρόπο μετάδοσης της κίνησης, η οποία έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των γνωστών διαφορικών μηχανισμών που χρησιμοποιούνται.

Πρώτον, μεταδίδει την κίνηση με πλήρη κύλιση με αποτέλεσμα μεγάλη διάρκεια ζωής και υψηλό συντελεστή απόδοσης.
Δεύτερον, εξασφαλίζει μεγαλύτερη πρόσφυση τροχών στο δρόμο, κάτι που συνεπάγεται σημαντικά μεγαλύτερη ασφάλεια κατά την οδήγηση, καθώς το όχημα δεν ακινητοποιείται σε δυσμενείς συνθήκες δρόμου και εμφανίζει μεγαλύτερη ευστάθεια στις στροφές». Αρκετές χώρες ενδιαφέρθηκαν να αγοράσουν την πατέντα (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.), όμως ο κ. Τσιριγγάκης αρνήθηκε να την πουλήσει, καθώς επιθυμούσε να παραμείνει και να αξιοποιηθεί η εφεύρεση στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι θα έβρισκε υποστήριξη από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια, το διαφορικό χωρίς γρανάζια το στήριξε η ΠΥΡΚΑΛ, αργότερα όμως η βοήθεια αποσύρθηκε και τη νομική και οικονομική υποστήριξη της πατέντας ανέλαβε για 20 χρόνια ο δικηγόρος του κ. Τσιριγγάκη, κ. Γ. Μπουρνούς.
Τελικά, παρήλθε ο χρόνος προστασίας της πατέντας και σύμφωνα με πληροφορίες το διαφορικό χωρίς γρανάζια βρήκε εφαρμογή στο εξωτερικό. ΠΗΓΗ
 

 

aneksigita-fainomena

http://www.diadrastika.com/2012/12/e_9.html