ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ "ΠΑΙΖΕΤΑΙ" ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

Αυτή η υπόθεση με τους παγιδευμένους φακέλους δεν μου αρέσει καθόλου. Είναι μια πολύ βρόμικη ιστορία σε κάθε περίπτωση και ως προς την «πολιτικότητά» της και ως προς το timing. Πολλά περνούν από το μυαλό μου, αλλά δεν έχω απάντηση, καθώς δεν διαθέτω πληροφορίες σχετικά. Ήθελα μόνον μέσω του «Ακτιβιστή» να εκδηλώσω την ανησυχία μου, καθώς η υπόθεση αυτή έρχεται να επιδεινώσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και να φορτίσει το προεκλογικό κλίμα με στοιχεία τρόμου και εξωγενούς απειλής.  Είναι προφανές ότι κάποιοι κάτι ετοιμάζουν, σε επίπεδο καταστολής και έκτακτης ανάγκης για την Ελλάδα. Και αυτοί μάλλον ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας...

Ο διεθνής τύπος αναφέρεται στα περιστατικά αυτά σαν στην Ελλάδα να υπάρχει εστία παραγωγής τρόμου και απειλής για την παγκόσμια ασφάλεια και αυτό υπερτονίζεται από τα ΜΜΕ της διαπλοκής στο εσωτερικό, ταυτόχρονα με την μεγέθυνση της αντικειμενικής φύσης των εμφανώς προβοκατόρικων αυτών ενεργειών....

Οι φίλοι θα γνωρίζετε, ίσως, την αλλεργία μου στην discourse της προβοκάτσιας. Ελάχιστες φορές στη ζωή μου έχω χρησιμοποιήσει την λέξη, αλλά εδώ η υπόθεση είναι «φως φανάρι». Μετά την ευρωπαϊκή χωροφυλακή που καλέσαμε να προστατεύσει τα σύνορά μας στον Εύρο από τους μετανάστες, φοβάμαι μήπως καλέσουμε και ευρωπαϊκές αστυνομικές δυνάμεις να κάνουν ότι έπραξαν επί Ολυμπιάδας και κάτι παραπάνω!  Δεν θέλω να συνεχίσω…δυστυχώς η κυβέρνηση είναι τόσο ανοιχτή στην παγκοσμιοποίηση που δεν εμπνέει πλέον εμπιστοσύνη στους Έλληνες, σε κανένα επίπεδο. Ας κρατήσουμε λοιπόν την ψυχραιμία μας και ας είναι έτοιμη η κοινωνία των πολιτών να αντιδράσει αν η απειλή πάρει διαστάσεις. Μέσω τέτοιων απειλών γίνεται σήμερα το λεγόμενο securitization της πολιτικής ζωής, στις σύγχρονες κοινωνίες. Ας το προσέξουμε,  διότι οδηγεί σε παγίδευση των δημοκρατικών θεσμών και σε απαλλοτρίωση των φιλελεύθερων πηγών της κοινωνικής ζωής.

Από τον ακτιβιστή

ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ; (ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΚ - ΔΕΙΤΕ ΤΟ)

Η πρώην Υπουργός Υγείας της Φινλανδίας Dr Rauni Kilde αποκαλύπτει σε ένα βίντεο-συνέντευξη τους στόχους των Παγκοσμιοποιητών για μείωση του Παγκόσμιου Πληθυσμού σε 2/5 και το ρόλο των εμβολίων κατά της γρίπης των χοίρων. Δείτε το Βιντεο

Ο απόλυτος εξευτελισμός: Εισβολή του ΔΝΤ στο 251 ΓΝΑ και αρπαγή προσωπικών στοιχείων ασθενών!!!

Πόσο πιο χαμηλά θα φτάσει ο εξευτελισμός της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων; Για πόσο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας θα ανέχεται την διακόρευση τον Όπλων από τους ξένους της τρόϊκας και του Μνημονίου; Φτάσαμε στο σημείο σήμερα να κάνουν "έφοδο" σε στρατιωτική μονάδα, όπως είναι το 251 ΓΝΑ (Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας) οι ξένοι του ΔΝΤ και να παίρνουν προσωπικά δεδομένα ασθενών, λογιστικά βιβλία στοιχεία για τα αποθέματα φαρμάκων κλπ! Πληροφορίες από έγκυρες πηγές του ΓΕΑ αναφέρουν ότι ο Α/ΓΕΑ αντέδρασε έντονα για την ενέργεια αυτή, αλλά κανείς άλλος δεν τόλμησε να βγάλει ούτε "κιχ".

Έκπληκτοι οι αξιωματικοί είδαν την σύγχρονη Γκεστάπο να εισβάλει στο χώρο του νοσοκομείου και να ζητούν σε απότομο ύφος να ελέγξουν τα αποθέματα φαρμάκων, το ταμείο, τις δαπάνες, στοιχεία για τους νοσηλευόμενους (!), στοιχεία για το προσωπικό που εργάζεται στο ΓΝΑ κλπ.

Προς στιγμή υπήρξε η σκέψη να τους πετάξουν απο το παράθυρο, αλλά οι εντολές ήταν σαφείς: "Συνεργαστείτε".

Όπως πριν από 69 χρόνια οι συνεργάτες των Γερμανών Ναζί, έτσι και σήμερα οι συγχρονοι συνεργάτες της τρόϊκας είχαν δώσει έγκριση για να τεθούν όλα τα στοιχεία του ΓΝΑ και τα προσωπικά δεδομένα των ασθενών στους ελεγκτές του ΔΝΤ.

Πήραν τα βιβλία, άνοιξαν υπολογιστές αποθήκευσαν αυτά που τους ενδιέφεραν και αποχώρησαν! Σημειώνεται ότι το σύνολο των στοιχείων που ζήτησαν και έλαβαν, δεδομένου ότι πρόκειται για στρατιωτική μονάδα και δεδομένου ότι όλα τα στοιχεία των ασθενών καλύπτονται από τη νομοθεσί περί προσωπικών δεδομένων, η όλη διαδικασία είναι 100% παράνομη.

Κάποτε κάποιοι θα αυτοκτονούσαν ενώπιον τέτοιου εξευτελισμού. Τώρα ούτε μια παραίτηση...

 

 http://topeiraxtiri.blogspot.com/2010/11/251.html#more

Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.

Ο Κλεισθένης γράφει στην "Ιδεοπηγή".

Τι είναι αυτό που με φοβίζει και θέλω να το μοιραστώ με άλλους μέσα απ’ το διαδύκτιο;
Η ομοιότητα του σήμερα με το όχι πολύ μακρινό χθες.
Η καθολική έκπτωση των αξιών.
Η σαπίλα και η διαφθορά που έφτασε μέχρι το μεδούλι της κοινωνίας.
Η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να......
δώσει λύσεις στα σημερινά αδιέξοδα.
Η πολιτική που μετατράπηκε σε επικοινωνία και εντυπωσιασμούς.
Η χρήση των γνωστών-αγνώστων, κουκουλοφόρων και κατ’ εντολή βομβιστών στο εξουσιαστικό παιγνίδι.
Η προσπάθεια εκφοβισμού του λαού για να οδηγηθεί στην αδράνεια.
Η ανυπαρξία οράματος και προτύπων απ’ τους νέους.
Οι πολιτικοί εκβιασμοί και τα διλήμματα.
Ίσως και πολλά άλλα που δε μου έρχονται στο νου.
Οι ομοιότητες είναι πολλές και γι’ αυτό ο φόβος γίνεται μεγαλύτερος.
Υπουργός βρίζει και συκοφαντεί το στράτευμα.
Ο επίτιμος χαρακτηρίζει λαϊκιστή τον αρχηγό του κόμματος του.
Η χρεοκοπία της χώρας παρουσιάζεται σαν εθνικός στόχος.
Καθηγητές συνταγματολόγοι προτείνουν και ψηφίζουν νόμους κουρελιάζοντας το σύνταγμα, νόμους, που πριν λίγο δίδασκαν στους φοιτητές τους, ότι είναι αντισυνταγματικοί και άδικοι.
Μεγαλοτραπεζίτες, να νουθετούν τους κυβερνήτες ότι τα μέτρα που πήραν δεν είναι αρκετά και πρέπει να διαλυθεί τελείως η κοινωνία, για να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των διεθνών και ντόπιων τοκογλύφων.
Το υπουργείο ΠΑΙΔΕΙΑΣ, να προσπαθεί να παραχαράξει την Ιστορία των Ελλήνων και να επιδιώκει τη λήθη σημαντικών στιγμών του λαού μας. Να κατηγορεί την Ελληνική γλώσσα σαν μικρή και να εκθειάζει την Αγγλική σαν τη πιο απαραίτητη στα σχολεία.
Το ξεπούλημα των εργαζόμενων απ’ τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Την αμαύρωση των λαϊκών κινητοποιήσεων απ’ τους γνωστούς στο σύστημα ταραξίες, που δεν υπολογίζουν ούτε την ανθρώπινη ζωή.
Την αδιαφορία των κυβερνόντων για το οξύτατο πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες, που τείνει να γίνει μάστιγα για τους πολίτες και έχει δημιουργήσει σε ορισμένες περιοχές, συνθήκες «κράτους εν κράτει», αποκλείοντας την προσπέλασή τους ακόμη και απ’ την αστυνομία.
Την διάχυτη αντίληψη ότι ζούμε σε καθεστώς κατοχής.
Την έλλειψη προοπτικής για τους νέους που ξενιτεύονται ή γίνονται κρέας, στην κιμαδομηχανή των τηλεσκουπιδιών είτε μετέχοντας είτε παρακολουθώντας .
Την ακροδεξιά να καθίσταται ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων και οι πολίτες να παρακολουθούν τους γνωστούς γραφικούς της, να παπαρολογούν στα κανάλια με ύφος υπερπανεπιστημιακών δασκάλων.
Την εξωκοινοβουλευτική αριστερά να οραματίζεται το νέο ΕΑΜ.
Πολλούς νέους να ευαγγελίζονται επιστροφή των αρχαιοελληνικών προτύπων, στην πολιτική και στη θρησκεία, σαν διέξοδο απ’ την ανυπαρξία προτάσεων, απ’ το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Αυτό τελικά που φοβάμαι είναι μήπως ζούμε σε όμοια εποχή με το ’65 (εποχή που οι νέοι δεν έζησαν) και μας ετοιμάζουν κάποιο «σωτήρα» για να μας σώσει με επακόλουθα όμοια με αυτά της Κύπρου.
Αυτό φοβάμαι και δεν με νοιάζει αν θα με πούνε ονειροπαρμένο ή γραφικό.

http://ideopigi.blogspot.com

Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΔΗΘΕΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Στον πίνακα που βλέπετε ανωτέρω, εμφανίζονται τα ποσά τα οποία θα δανείσουν στην Ελλάδα οι διάφορες χώρες της ευρωζώνης. Θα μπορούσε κάποιος να διερωτηθεί πως είναι δυνατόν η Πορτογαλία και η Ισπανία, χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα όπως εμείς, να μας δανείζουν χρήματα. Η απάντηση είναι απλή, όμως είναι ταυτόχρονα ένα μαχαίρι στην πλάτη της Ελλάδος. Ένα μαχαίρι που κάρφωσε ύπουλα και εκ προμελέτης ο σημερινός πρωθυπουργός, έχοντας ως συνεργούς την σιωπή και απόκρυψη της αλήθειας, από δημοσιογράφους και Μ.Μ.Ε. με πουλημένη συνείδηση και νοικιασμένη γραφίδα. Προσέξτε λοιπόν: η Ισπανία δανείστηκε την περασμένη Πέμπτη 2,345 δις €, με επιτόκιο 3,532% και θα μας δανείσει σε λίγες μέρες με επιτόκιο 5%. Δηλαδή η επιχείρηση « σώστε την Ελλάδα» θα αποβεί για την Ισπανία επικερδής αφού θα της προσπορίσει κέρδη με επιτόκιο 1,5%. Τούτο σημαίνει ότι από την σωτηρία της Ελλάδος η Ισπανία θα βγει κερδισμένη με 150 εκατομμύρια € σε μικρό χρονικό διάστημα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για την Πορτογαλία. Εκεί όμως που η «σωτηρία της Ελλάδος» προσλαμβάνει διαστάσεις σκανδάλου, αν όχι κομπίνας, είναι τα κέρδη της Γαλλίας και της Γερμανίας που δανείζονται με 1,5% και μας δανείζουν με 5%. Περιθώριο κέρδους 3,5% σε ποσό 41 δις €, δηλαδή όφελος 1,440 δις €. Γίνεται λοιπόν αμέσως αντιληπτό γιατί η κυβέρνηση, ενώ είχε την δυνατότητα να δανειστεί μέχρι και τον Ιανουάριο, με επιτόκιο γύρω στο 2% δεν το έπραξε. ΕΠΡΕΠΕ Η ΕΛΛΑΣ να καταφύγει στον περίφημο «μηχανισμό στήριξης» για τον οποίον υπερηφανεύεται ο πρωθυπουργός. Μόνο που στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για μηχανισμό στήριξης, αλλά για κερδοφόρα επιχείρηση της ευρωζώνης σε βάρος της Ελλάδος. Επίσης έτσι εξηγείται με τον πιο σαφή μάλιστα τρόπο, η συμπεριφορά του κ. Παπανδρέου να γυρίζει από χώρα σε χώρα, από τηλεόραση σε τηλεόραση και να διαλαλεί πως θα χρεωκοπήσουμε αν δεν δανειστούμε χρήματα. Λογική και απολύτως φυσιολογική συνέπεια η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδος από τους διάφορους οίκους αξιολόγησης και η εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού και των spreads σε δυσθεώρητα ύψη. Δυστυχώς αυτή είναι η ΜΟΝΗ αλήθεια για την υπόθεση της δήθεν παρά λίγο πτώχευσης της χώρας μας. Οι κομπίνες της SIEMENS και του χρηματιστηρίου ωχριούν μπροστά της. Πρόκειται για την μεγαλύτερη διακρατική απάτη που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα. Οι υπεύθυνοι είναι γνωστοί. Οι Έλληνες καλούνται να κρίνουν και θα αποφασίσουν (σύντομα μάλιστα) αν τους αξίζει τέτοια προσβολή.

Τάσος Καρ.

 

http://filotimia.blogspot.com/2010/05/blog-post_3329.html

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ !!!!! ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Από την ιστοσελίδα exomatiakaivlepo έρχεται μια σημαντική αποκάλυψη που σε ένα ευνομούμενο κράτος θα οδηγούσε με βεβαιότητα σε παραίτηση της κυβερνήσεως και χωρίς εξεταστικές επιτροπές σε ειδικό δικαστήριο τους υπευθύνους. Καμαρώστε λοιπόν ποιός μας κυβερνάει και έχει το θράσος να ζητάει την στήριξη του Ελληνικού λαού στις εκλογές του Νοεμβρίου.

Αυτό που βλέπετε είναι η μελέτη της Ε.Ε για τα Στατιστικά του ελλείμματος και του χρέους της Ελλάδας, που εκδόθηκε τον Ιανουάριο 2010. Αν πάτε στη σελίδα 28 της μελέτης θα εκπλαγείτε και δείτε πως καταρρέουν τα ψέμματα του ΠΑΣΟΚ.

Τι λέει:

“Η αξιοπιστία του ελλείμματος και των στατιστικών χρέους έχει αποτελέσει αντικείμενο συνεχούς και μοναδικής προσοχής για αρκετά χρόνια. Το 2004 η Eurostat, προετοίμασε μια εμπεριστατωμένη αναφορά, για την αναθεώρηση των στατιστικών της Ελληνικής κυβέρνησης, δείχνοντας πως οι Ελληνικές στατιστικές αρχές είχαν εσφαλμένα στοιχεία για το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, την περίοδο 1997-2003“
Μετά από όλα αυτά, ένα έχω να πω:
Τέρμα τα ψέμματα… Έξω οι ΨΕΥΤΕΣ
Τι έχει να πει το ΠΑΣΟΚ άραγε επ’ αυτών ;;;
Από ποια χρονολογία είπατε ότι, πρέπει να αρχίσει το έργο της η εξεταστική επιτροπή κ. Πρωθυπουργέ;;
http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2010/10/blog-post_1507.html
http://olympia.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ ΧΘΕΣΙΝΗΣ (2-11-2010) ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

«Μαθαίνουμε, πρώτα, ότι οι ‘άλλοι’ θέλουν να επιμηκύνουν την αποπληρωμή των 110 δις ευρώ που πήραμε ως ‘επιβράβευση των προσπαθειών μας’. Μόνο που η επιμήκυνση της αποπληρωμής γίνεται όταν δεν μπορείς να πληρώσεις, όχι όταν είσαι καλό παιδί.

Πληροφορούμαστε, ύστερα, ότι το έλλειμμα του 2009 θα είναι τελικώς μεγαλύτερο από το αναμενόμενο. Πόσο μεγαλύτερο; Θα μας το ανακοινώσουν στις 15 Νοεμβρίου, την επομένη των αυτοδιοικητικών εκλογών. Πάντως, πάνω από 15%.

Παρεμπιπτόντως, μαθαίνουμε πως και το φετινό έλλειμμα δεν θριαμβεύει: πέφτουμε έξω στα έσοδα αλλά και στις δαπάνες. Βγαίνει μετά ο Πρωθυπουργός και διαβεβαιώνει ότι τα νέα μέτρα που θα ληφθούν δεν θα πλήττουν τους μισθωτούς και συνταξιούχους αλλά αν οι ψηφοφόροι μαυρίσουν την κυβέρνηση στις περιφερειακές εκλογές ‘θα πάνε χαμένες οι θυσίες μας’ και θα αναγκαστεί να κάνει εκλογές για να αποφύγει το αδιέξοδο.

[…] Έπειτα από αυτήν την παρέμβαση, τα spreads απώλεσαν όσα οφέλη είχαν αποκομίσει το περασμένο τρίμηνο και ξανανέβηκαν στα επίπεδα του περασμένου Μαΐου – γιατί αυτή η αιφνίδια ανατροπή;

Τέσσερις μέρες μετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαθιδρύει μια νέα διαδικασία, με την οποία ακόμη και μια χώρα-μέλος της ευρωζώνης θα μπορεί να κηρυχθεί σε ‘ελεγχόμενη πτώχευση’ και να υποχρεωθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους της.

Και τη μεθεπομένη, με δύο συνεντεύξεις του, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αναφέρεται στο ενδεχόμενο μιας αναδιάρθρωσης του χρέους, για την οποία λέει ότι τελικώς μπορεί να μας συμφέρει κι ως εκ τούτου ζητάει να μην τη δαιμονοποιούμε.

Αρχίζω να μη βγάζω νόημα. Και την ίδια στιγμή να υποψιάζομαι ότι κάτι συμβαίνει. […]»

Μη βιαστείτε να υποθέσετε ότι διαβάζετε αρθρογράφο του… antinews. Όχι, αγαπητοί φίλοι. Είναι ο… Πρετεντέρης , που μέχρι σήμερα ξόρκιζε με κάθε ευκαιρία τη συνωμοσιολογία!

Ο οποίος αρθρογράφος, δεν πρόλαβε καν να λάβει υπόψη του στο σκεπτικό του τις γελοίες, καθαρά προβοκατόρικες, «τρομοκρατικές» επιθέσεις κατά ξένων πρεσβειών, που ζήσαμε χθες, 2 Νοεμβρίου. Επιθέσεις, που καθαρό στόχο είχαν να καταστρέψουν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Να διαλύσουν κάθε αχτίδα ελπίδας για ανάκτηση της πιστοληπτικής μας ικανότητας, εν τη γενέσει της!

Κι ενώ όλοι θυμηθήκαμε χθες παρόμοιες καταστάσεις που ζήσαμε προεκλογικά το 1989, πρέπει να επισημανθεί ότι, το 1989, τα σκηνικά εκείνα έγιναν ενόψει εθνικών εκλογών και κυοφορούμενης κυβερνητικής αλλαγής. Αντιθέτως, το σημερινό σκηνικό αποσταθεροποίησης στήνεται ενόψει… δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Εκλογών που δεν έχουν καμία σχέση με αλλαγή εξουσίας!

Το σκηνικό αυτό έχει ως προφανή σκοπό του την τελική οικονομική αποσταθεροποίηση της χώρας και την υπαγωγή της σε καθεστώς πλήρους ελέγχου μέσω διαδικασίας «ελεγχόμενης πτώχευσης», δηλαδή, ελεγχόμενης αναδιανομής (διάβαζε: αρπαγής) των πλουτοπαραγωγικών πηγών της, του

τραπεζικού και ασφαλιστικού της συστήματος, κλπ. Μέρος των σκοπών του σχεδίου είναι, προφανώς, και η παράλληλη «επίλυση» όλων των εκκρεμών εθνικών μας θεμάτων – όχι πάντως με τον ευνοϊκότερο για την Ελλάδα τρόπο…

Το έχουν ξανακάνει!

Το φοβερότερο όλων είναι, ότι έχουμε ξαναζήσει το σκηνικό τεχνητής οικονομικής αποσταθεροποίησης που ζούμε σήμερα, την επαύριο της ανάληψης της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ. Με εκτελεστή του σχεδίου εντός της χώρας, ακριβώς το ίδιο πρόσωπο: Τον ΓΑΠ!. Πρωθυπουργό της «οικονομίας στην εντατική» των «ταμείων στα πρόθυρα της χρεωκοπίας», των μηδέποτε ανακαλυφθέντων «Greek statistics», του «Τιτανικού», του σκανδάλου T+10, της ανεξήγητης καθυστέρησης στη λήψη μέτρων, και όλων των λοιπών ενεργειών εγκληματικής διαχείρισης της οικονομίας, που οδήγησαν τελικά στο Μνημόνιο.

Συνέβη κάτι και «χρειάστηκαν» ενδιαμέσως μια «δεύτερη δόση» οικονομικής αποσταθεροποίησης;

Συνέβη! Η εξαιρετική επιτυχία της Εθνικής Τράπεζας στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, που άνοιξε το δρόμο για την ισχυροποίηση όλων των έως χθες κλονιζόμενων ελληνικών τραπεζών και που «κινδύνευσε» να ανοίξει τις αγορές μέχρι και για το ελληνικό Δημόσιο!

Αν η Ελλάδα είχε τολμήσει να δανειστεί από τις αγορές, ακόμη και τη στιγμή που ετοιμαζόταν να υπαχθεί στο Μνημόνιο, το πιθανότερο είναι ότι θα τα κατάφερνε. Αυτό απέδειξε και η αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας, την ώρα ακριβώς που κανένας δεν πίστευε ότι μια ελληνική τράπεζα θα μπορούσε να απευθυνθεί στις διεθνείς αγορές για άντληση χρήματος: Μόλις ζητήσαμε λεφτά από τις αγορές, λεφτά βρέθηκαν!

Και μην πει κανείς ότι, άλλο η Εθνική, άλλο το κράτος, διότι η Εθνική σε μεγάλο βαθμό είναι το ελληνικό κράτος!

Ο «κίνδυνος» να μπορέσει να αποδράσει η Ελλάδα από το Μνημόνιο ήταν τόσο μεγάλος, που «ανάγκασε» τους εχθρούς της χώρας να περάσουν και σε δεύτερο γύρο οικονομικής αποσταθεροποίησης.

Μόνο που, την πρώτη φορά, μπόρεσαν να δουλέψουν τους περισσότερους ιθαγενείς. Ενώ τώρα που επανέλαβαν το ίδιο κόλπο, άρχισαν να τους παίρνουν χαμπάρι μέχρι και οι δικοί τους άνθρωποι!

Είναι ο εχθρός ανίκητος;

Οι περισσότεροι ενδεχομένως να σταθούμε με φόβο απέναντι σε αυτό το δεύτερο – και ίσως τελικό – γύρο επίθεσης κατά της χώρας, με σκοπό την εσαεί υποδούλωσή της στους δανειστές της. Τι να κάνουμε όταν ο εχθρός είναι τόσο αδίστακτος και χρησιμοποιεί τόσο ύπουλα μέσα κατά της χώρας;

Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά!

Το χειρότερο, θα ήταν να πιστέψουμε ότι ο εχθρός είναι ανίκητος και να υποταχθούμε, έτσι, μοιρολατρικά, χωρίς μάχη!

Πρέπει να καταλάβουμε, πρώτα-πρώτα, ότι ο εχθρός δρα μόνο εν κρυπτώ. Αν αποκαλυφθεί, καταρρέει. Αν λοιπόν καταλάβουμε όλοι αυτά που συμβαίνουν, το σχέδιό τους θα αποτύχει την άλλη στιγμή!

Είναι βασικότατο να μην τους φοβηθούμε. Κανένας εχθρός δεν είναι ανίκητος, ούτε πανίσχυρος. Ειδικά ένας εχθρός που έχει ανάγκη να κρύβεται. Αν ήταν τόσο πανίσχυροι όσο θέλουν να φαίνονται, δεν θα κρύβονταν. Θα μας είχαν κιόλας νικήσει!

Έχοντας να κάνουμε με μία όλο και πιο φανερή συνωμοσία, δεν πρέπει να ξεχνούμε τους δύο βασικούς κανόνες κάθε «καλής» συνωμοσίας, όπως τους διατύπωσε ο Ουμπέρτο Έκο στο «Εκκρεμές του Φουκώ»: Για να πετύχει η συνωμοσία, πρέπει να πείσει, είτε ότι δεν υπάρχει, είτε ότι είναι ανίκητη. Τη στιγμή που η αλήθεια είναι, συνήθως, κάπου στη μέση: Και υπάρχει η συνωμοσία, και δεν είναι ανίκητη.

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι ο λαός αυτός δεν έχει ακόμη πιστέψει στον εαυτό του. Παραμένει διαρκώς σε φάση συλλογικής υπανάπτυξης, περιμένοντας πάντοτε από κάποιους «άλλους» να τον «σώσουν». Τα περιμένουμε όλα αορίστως από «το κράτος», που το βλέπουμε σαν κάτι διαφορετικό από εμάς. Ακόμη περισσότερα περιμένουμε από τους ξένους. Τις «προστάτιδες δυνάμεις», στην Επανάσταση, τους Αμερικανούς ή την ΕΣΣΔ, στον εμφύλιο, την ΕΟΚ/ΕΕ, στη μεταπολίτευση, το ΔΝΤ στην Ελλάδα του Μνημονίου.

Θέλουμε δηλαδή όλοι να προσπαθήσουν για να σωθούμε, εκτός από εμάς τους ίδιους! Εμείς μόνο να επωφεληθούμε από τη «σωτηρία», για την οποία άλλοι θα εργαστούν!

Ας ξυπνήσουμε λοιπόν από το συλλογικό μας λήθαργο και ας δούμε ότι λύσεις μαγικές δεν υπάρχουν. Οι «διαγραφές χρεών», συναινετικές ή μονομερείς δεν θα δώσουν λύση, ούτε κανένας Σαμαράς από μόνος του μπορεί να φέρει την ανατροπή.

Τη λύση θα τη δώσουμε δηλαδή όλοι εμείς, όταν καταλάβουμε πλήρως το σχέδιο των εχθρών μας, όταν καταλάβουμε ότι οι εχθροί μας δεν είναι πανίσχυροι και όταν καταλάβουμε ότι μας περιμένει μια διαδρομή με σκληρή δουλειά, θυσίες και ανιδιοτελή ηρωισμό από όλους, προκειμένου να μπορέσουμε να φτιάξουμε ένα κράτος όπως το θέλουμε.

Πρώτο βήμα, να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να πάμε να ψηφίσουμε τις δύο Κυριακές που ακολουθούν. Να ψηφίσουμε αυτό που μας λέει η λογική μας ότι θα μας φέρει πιο κοντά στην εθνική μας αναγέννηση.

Δεύτερο και σημαντικότερο: Να στείλουμε σε όλους, εχθρούς και φίλους, το μήνυμα ότι έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει και ότι είμαστε εδώ για να το αποτρέψουμε.

Και θα το αποτρέψουμε! Να είναι σίγουροι όλοι. Εχθροί και φίλοι!

Επώνυμος

http://www.antinews.gr/

Από την νόσο Αλτσχάιμερ πάσχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ? ? ? Πάμε για προεδρικές εκλογές ? ?

ΜΗΠΩΣ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ? ? ?

Διαψεύσθηκαν τα δημοσιεύματα περί ασθενείας του Κ.Παπούλια αλλα τον Παπούλια δεν τον είδαμε .......

Πληροφορίες μας αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πάσχει από την νόσο Αλσχάιμερ και οτι τον βρήκαν να περιπλανιέται εκτός του προεδρικού μεγάρου στην πλατεία Κουμουνδούρου στα παλιά φοιτητικά του στέκια για 7 περίπου ώρες προ.......
παραμονή της 28 Οκτωβρίου .....Είναι αλήθεια κύριοι της κυβέρνησης? ? ? Ο ελληνικός λαός πρέπει να μάθει ! ! ! ! Πάμε για προεδρικές εκλογές με Πρόεδρο τον Μαρκεζίνη ? ? ?
Η μπλόφα για εκλογές 12 Δεκεμβρίου σας βγήκε ανάποδα ??? Γνωρίζουμε ότι έχετε υπογράψει με το μνημόνιο τα spread να βρίσκονται πάνω από τα 6,90..Τελικά τι είστε dealer του ΔΝΤ η κυβερνήτες της χώρας ? ? ?
ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΗ ...Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΣΑΣ ΧΑΛΑΣΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣ ΜΠΛΟΦΕΣ ΚΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ
.
Chris για το Ξυπνήστε ρε !
http://ksipnistere.blogspot.com/2010/11/blog-post_1138.html

ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΔΥΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνελήφθησαν σήμερα, από αστυνομικούς της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας, δύο υπάλληλοι του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σε βάρος των οποίων σχηματίσθηκε δικογραφία για παθητική δωροδοκία.
Ειδικότερα, οι συλληφθέντες με την ιδιότητα των υπαλλήλων του συγκεκριμένου Υπουργείου, ως αρμόδιοι του Τμήματος Θορύβου, απαίτησαν το χρηματικό ποσό των 2.500 ευρώ από ιδιοκτήτρια καταστήματος εστιατορίου, που βρίσκεται στην Αθήνα, προκειμένου να μην καταλογίσουν παραβάσεις, που διαπίστωσαν στο πλαίσιο των καθηκόντων τους.
Είχε προηγηθεί την 28-10-2010 καταγγελία της ιδιοκτήτριας στη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων, σύμφωνα με την οποία, οι δύο υπάλληλοι είχαν επισκεφτεί την επιχείρησή της και της ανέφεραν ότι υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες στην Υπηρεσία τους για ηχορύπανση και ότι αν προχωρούσαν σε ελέγχους θα προέκυπταν και άλλες παραβάσεις, που θα είχαν σαν συνέπεια την επιβολή προστίμου και ενδεχομένως την ανάκληση αδείας λειτουργίας του καταστήματος.
Επιπλέον, (προ)χθες (1-11-2010) στο κατάστημά της οι δύο υπάλληλοι απαίτησαν από την επιχειρηματία το χρηματικό ποσό των 2.500 ευρώ, προκειμένου να μην καταλογίσουν τις παραβάσεις αυτές.
(Χθες)Σήμερα (2-11-2010) σε προκαθορισμένο σημείο συνάντησης, η επιχειρηματίας συνοδευόμενη από αστυνομικούς της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων παρέδωσε στους δράστες το προσημειωμένο χρηματικό ποσό των 2.500 ευρώ, το οποίο κατά τη σύλληψή τους, βρέθηκε στην κατοχή τους και κατασχέθηκε.
Οι συλληφθέντες με τη σε βάρος τους σχηματισθείσα δικογραφία, θα οδηγηθούν αύριο στον Εισαγγελέα Πλημ/κών Αθηνών.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΟΡΓΙΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

 

Εκτός από το μνημόνιο, πρέπει να έχουν υπ' όψη τους οι Έλληνες ψηφοφόροι ότι καθημερινώς αποδίδεται η Ελληνική ιθαγένεια σε πολύ μεγάλο αριθμό αλλοδαπών. Μόνο σε μια ημέρα, από τα στοιχεία που παραθέτουμε, προκύπτει ότι 50 αλλοδαποί βαφτίστηκαν Έλληνες. Σκεφθείτε τώρα πως αυτό γίνεται ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ..!!!! Σταματήστε με την ψήφο σας στις 7 Νοεμβρίου την καταστροφή που μας προξενεί η κυβέρνηση του μνημονίου. Μην υποτιμάτε την δύναμη των υπαλλήλων του μνημονίου. Τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται, είναι πολύ χειρότερα.... και φοβούμαι πως σε λίγες εβδομάδες, αν δεν τιμωρηθεί ο Παπανδρέου και η παρέα του, η κατάσταση  θα είναι ΜΗ αναστρέψιμη.

Τάσος Καρ.

 

http://filotimia.blogspot.com/2010/11/blog-post_5860.html

ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ : Ο ΑΣΤΑΚΟΣ ΨΟΦΗΣΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΡΩΜΑΕΙ...

Η επένδυση από το ΚΑΤΑΡ ήταν ΚΑΤΑΡ-αμένη......
Ξέρετε εσείς, η επένδυση που σύμφωνα με την απείρου επιπολαιότητος δήλωση του κ. Παπανδρέου : "είναι ψήφος εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα". Όμως πρίν στεγνώσει το μελάνι από τις υπογραφές για τις Καταρ-αμένες επενδύσεις, η ψήφος εμπιστοσύνης πρός την Ελλάδα μετατράπηκε σε πρόταση μομφής κατά της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ. Έγραφα την επομένη της υπογραφής του ΚΑΤΑΡ-αμένου μνημονίου συνεργασίας, ότι πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι (ΕΔΩ). Και δεν διαψεύστηκα. Όχι πως έχω κληρονομικό χάρισμα, απλώς έχω κάτι σημαντικώτερο : καλές πληροφορίες. Ήλθε λοιπόν η ώρα να τις μοιραστώ μαζί σας.
Στην κοινοπραξία που θα ανελάμβανε την επένδυση του αστακού, μετείχε και η αραβικών συμφερόντων εταιρεία CCC (Consolidated Contractors Company) που εδρεύει στην Αθήνα, στην λεωφόρο Κηφισίας 62. Ο διευθυντής και εκτελεστικός αντιπρόεδρος της CCC ονομάζεται Tawfic Khoury, ενώ ο αδελφός του Samer Khoury, είναι επίσης αντιπρόεδρος της εταιρείας.
Λοιπόν διαβάστε τώρα κάτι «τυχαίες» συμπτώσεις :
***Νομικός σύμβουλος-συνεργάτης της CCC ήταν ο σημερινός υπουργός κ. Παμπούκης, που «μεσολάβησε» για να γίνει η επένδυση,
***ο κ. Samer Khoury είναι χορηγός του γνωστού και μη εξαιρετέου George Soros
***H CCC εμφανίζεται να μετέχει στα «συνέδρια» που διοργανώνει η ΜΚΟ I4CENSE του κ. Αντρίκου Παπανδρέου, αδελφού του πρωθυπουργού.
Εύλογο είναι λοιπόν να διερωτηθεί ο καθένας, αφού λοιπόν η κυβέρνηση έχει τόσο καλές διασυνδέσεις με την CCC, γιατί ναυάγησε η επένδυση στον Αστακό;;
Την απάντηση θα την δώσω λίγες ημέρες πριν τις εκλογές και θα εκπλαγείτε. Προς το παρόν παραθέτω όλα τα στοιχεία από τα οποία αποδεικνύονται τα όσα γράφω για τις σχέσεις CCC-ΠΑΣΟΚ.
1. Οι φορολογικές δηλώσεις των ετών 2006, 2007, 2008 του ινστιτούτου open society (όπως λέμε open gov), του George Soros (σημ. ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ : δεν δημοσιεύουμε ολόκληρες τις φορολογικές δηλώσεις επειδή εμφανίζονται ονόματα Ελλήνων, οι οποίοι έχουν λάβει χορηγίες από το ίδρυμα του George Soros. Πάντως ευρίσκονται στην διάθεση παντός ενδιαφερομένου)

2. Οι συνεισφορές του κ. Samer Khoury για τα έτη 2006, 2007 και 2008.

 

3. Ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Πάγκαλος και ο κ. Tawfic Khoury στην «διάσκεψη» της ΜΚΟ του κ. Αντρίκου Παπανδρέου που έγινε στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο ΧΙΛΤΟΝ, στις 12 και 13 Μαΐου 2009. (From left to right: Theodoros Pangalos, Magdi Halawani, Tawfic Khoury, Hemmat Safwat, Dimitris Economides, George A. Papandreou)

Αγαπητοί αναγνώστες σας προειδοποιώ : μπλέξαμε άσχημα και τα χειρότερα έρχονται. Εκτός αν οι Έλληνες αποφασίσουν να συμπεριφερθούν ως Έλληνες, στις 7 Νοεμβρίου…

Τάσος Καρ.

http://filotimia.blogspot.com/2010/10/blog-post_8575.html

Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΔΗΛΩΣΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ !!!

Αργά ή γρήγορα η αλήθεια έρχεται στο φως... Η απάτη της υπαγωγής μας στο ΔΝΤ, επιβεβαιώνεται τώρα και με επίσημη δήλωση στελέχους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης !!! Έτσι λοιπόν στις 14 Οκτωβρίου, ο Ιταλός, Lorenzo Bini Smaghi, Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής ( η οποία θέτει σε εφαρμογή τις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, δίνει οδηγίες προς τις Εθνικές ΚΤ και γενικά διαχειρίζεται τις καθημερινές εργασίες της ΕΚΤ) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε ομιλία του στη Ρώμη, στην ημερίδα «Aspen Transatlantic Dialogue: “Western Democracies under Pressure”», είπε:

In Europe – to take another example – if the Greek government had decided to intervene with corrective action as early as autumn 2009, having just discovered the budget hole left by its predecessor, it could have avoided the sovereign debt crisis and the drastic adjustment programme which it then had to put in place under pressure from the markets.

Σε απλά ελληνικά και χωρίς να το παιδεύουμε, είπε δηλαδή αυτό που λέει και ο Σαμαράς 10 μήνες τώρα:

Αν το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει έγκαιρα μέτρα τον Οκτώβριο του 2009, θα... είχε αποφευχθεί η κρίση δανεισμού και η υπαγωγή μας στο μνημόνιο!!!!

Τώρα που δεν το λέμε εμείς οι "συκοφάντες"... ούτε ο Σαμαράς ο "λαϊκιστής" τι έχουνε να πούνε τα λαμόγια που τα φορτώνουν όλα στη ΝΔ και ο Γιωργάκης που θέλει εξεταστική από το 2007 μέχρι τον Οκτώβριο του 2009;

ΥΓ. Ενώ τα ΜΜΕ προσπαθούν να τηρούν τα προσχήματα, τη συγκεκριμένη είδηση δεν την ανέφερε κανένας τους... ούτε καν ο Χατζηνικολάου!!! Γι αυτό στην Ελευθερία του Τύπου πέσαμε 25 θέσεις από πέρσι.
ΥΓ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ : Αν υπάρχει κάποιος που ακόμη αμφιβάλλει για την προδοσία του ΠΑΣΟΚ, ας βγάλει τις πράσινες παρωπίδες και να διαβάσει το πλήρες κείμενο της ομιλίας που παραθέτουμε :
Speech by Lorenzo Bini Smaghi, Member of the Executive Board of the ECB, at the Aspen Transatlantic Dialogue: “Western Democracies under Pressure”,

Rome, 14 October 2010
The theme of this conference, especially this first session, which concerns the ability of democratic systems to
 cope with the challenges of economic and financial crisis, has been addressed in the past by distinguished scholars such as Ralf Dahrendorf. He observed that:
“To stay competitive in a growing world economy [the OECD countries] are obliged to adopt measures which may inflict irreparable damage on the cohesion of the respective civil societies. If they are unprepared to take these measures, they must recur to restrictions of civil liberties and of political participation bearing all the hallmarks of a new authoritarianism...The task for the first world in the next decade is to square the circle between growth, social cohesion and political freedom.” [1]
This comment was written in the mid-1990s, but the current crisis makes it even more pertinent. It’s an expression of doubt about the ability of (so-called) advanced countries to be able to take unpopular but necessary measures to overcome the crisis that is prompting financial markets to disinvest, or even bet on those countries’ bankruptcy, resulting in an outflow of capital that prolongs the crisis.
What lessons can we draw from this crisis in respect of the functioning of democratic systems, and in particular their ability to meet the challenges of the global economy? Let me try to provide some answers, starting with three thoughts on the current crisis.
The first one concerns the causes of the crisis. Reams of commentary have been produced on the factors that unleashed it. Some commentators have focused on the shortcomings of the financial regulations, or on the ineffective supervision of markets and market participants. Others have pointed to the excessive monetary expansion in some countries. Others still have remarked that the lack of international coordination has generated large global imbalances. There is a grain of truth in each of these analyses. But if we stay at this level of detail we risk missing the essence of the problem and not finding a remedy for it. We have to ask why the regulations were inadequate, why monetary policies were so loose, why international cooperation was insufficient. Were they simple human errors, or errors caused by factors more deeply rooted in our societies – ones which touch on the subject of today’s discussion?
Few have embarked on this kind of reflection – an essential one if we are to understand the crisis and how to get out of it. Raghu Rajan, for example, takes as a starting point the increase in inequality that has occurred in recent years in advanced societies. It has resulted in a stagnation of the incomes of the middle classes. [2] Technological change in recent years has increased the productivity gap in various sectors of the economy and led to sharp differences in income. Another contributing factor has been, in my view, the rapid change in the comparative advantage of advanced economies associated with the globalisation process, which has hurt the less well-educated members of the population.
Technological change and economic integration have been taking place for centuries and have driven economic systems towards new equilibria in which well-being has generally increased for all. There is no reason why these processes should come to an end now. But they involve periods of transition during which a significant dislocation of resources may take place and some segments of the population may incur a relative impoverishment. Economic growth may even slow down and make the inequalities worse. The transition may also persist if the factors that triggered the changes are systemic in nature and scale, as is the shift by hundreds of millions of people to the market economy which started in the late 1980s.
It is during the transition that financial engineering comes into play. Finance makes it possible to bring the future forward. Those who expect an increase in income can, thanks to new financial instruments, i.e. debt, immediately increase their consumption and move on to a higher standard of living. They can, say, purchase a house, send their children to college and buy a powerful car. Financial engineering meets the needs of those who are not yet able to afford them, increases the revenue of financial institutions – and thus of the shareholders and managers – and raises government revenues too. Financial engineering helps to solve the transition problems of advanced societies facing changes arising from technological innovation and globalisation, especially for the poorer segments of the population. Financial innovation is thus favoured and encouraged by all the political forces, as Rajan notes. This explains the “affordable housing” measures taken by the Clinton administration and the “ownership society” of the Bush administration. Financial innovation has also been facilitated by the interest rates kept low for an extended period of time.
The problem arises – and arose – when the transition to the new equilibrium is very long, longer than expected. If the transition is longer than expected, financial engineering is no longer a solution and can become a problem. The debt burden becomes unsustainable and cannot be repaid, starting by the less well-off, whose incomes do not keep pace with property values inflated by low interest rates. The sub-prime crisis was created by excessive debt, taken on not by the wealthy, as happened on other occasions in the past, but by the less well-off, whose relative position in society was slipping. Debt had given them the illusion of being able to live for a few years beyond their means.
The gist of this first thought is that the crisis sprang from an unsuccessful attempt to square Dahrendorf’s circle. The failure involved not recognising that technological and global processes bring about a longer and more difficult than expected transition for one part of the population. It consisted of deluding oneself that such a transition can be facilitated by easy debt and low interest rates. Recognising this failure is the first step towards not failing again.
The second thought comes from the way in which our societies have responded to the crisis. Without making a value judgement, but considering only the efficiency and timeliness of actions that have been implemented to tackle the crisis and counter its negative effects, there is no denying that in most cases the reaction has been slow. This slowness has added to the cost of the crisis itself and to the scale of the adjustment required. Let me offer a couple of examples. If Lehman Brothers’ bankruptcy had been avoided in September 2008, through an effective and timely intervention, there would probably not have been the collapse of confidence that in the months thereafter affected the global economy. The rescue package – TARP – would very probably have been much less than the USD 700 billion needed to restore calm to the markets. In Europe – to take another example – if the Greek government had decided to intervene with corrective action as early as autumn 2009, having just discovered the budget hole left by its predecessor, it could have avoided the sovereign debt crisis and the drastic adjustment programme which it then had to put in place under pressure from the markets. If the European countries had agreed in early February to provide financial support for Greece’s adjustment programme, they would probably have avoided the escalation of tensions in the markets last spring and the associated crisis of confidence. They would have avoided paying out the enormous sums which became necessary when Greece lost access to the financial markets.
These examples show that in developed countries the economic policy measures necessary to maintain the confidence of the markets tend to be taken only when markets are on the brink or in the middle of a crisis. Only under pressure from the markets do governments seem to find the strength and the consensus to adopt the necessary measures to ensure financial stability. This increases the scale of the adjustment required and consequently the negative repercussions for the economy. The doubts about the ability of governments to take the necessary measures in turn increases the distrust of financial markets and tends to intensify the crisis.
How does this vicious circle come about? Let me try to identify some factors that characterise the problems that our societies face in reaching a consensus on decisive action in a crisis.
The first factor concerns how the financial crisis is perceived by the public and sometimes even by economic policy-makers. In our affluent societies, accustomed to economic growth and well-being, most people do not understand the risks to financial stability. Moreover, there were few, even in the inner circle of decision-makers, who understood the gravity of the situation in which the markets found themselves in early May this year.
The second factor is that, in the face of systemic crises, such as the one through which we have passed, those who govern must sometimes take decisions that infringe long-term rules. The most striking case is the rescue of a bank or a country. In theory this should not occur because taxpayers' money should not be used to save those who have misbehaved or failed to comply with the rules. But in some cases it is necessary in order to avoid a systemic crisis that can have even more devastating effects. In a democratic system it is very difficult to convince voters, especially if they do not perceive any imminent danger, that in some cases a discretionary interpretation of the rule is needed to avoid the worst. This was shown clearly in Europe when it came to deciding on the support package for Greece. In the U.S., the administration was unable to go against the widely held sentiment, which was opposed to the use of public funds to save a bank, and decided to let Lehman Brothers fail. The subsequent rescue of AIG to avoid panic and financial ruin then turned out to be much more expensive for taxpayers. Fortunately we avoided this in Europe.
Let me move on to my third and last thought. It concerns the post-crisis period. The industrialised countries are emerging from the crisis poorer, more indebted and with lower prospects for growth. The process of fiscal consolidation must remain the cornerstone of economic policy and form the basis for a radical overhaul of the economies in order to create more growth. But in the current environment I see two risks facing our democracies in the coming years.
The first one is the illusion that this crisis is cyclical rather than structural, that it has no impact on the long-term growth potential of our economies. We may, in this case, be deluding ourselves that traditional macroeconomic policies (monetary and fiscal) are per se able to restore growth to pre-crisis levels. Thus there is a risk of triggering again unsustainable policies which in turn create new imbalances that sooner or later implode.
The second risk is an attitude of resignation, of being resigned to not having the capacity and strength to untie the knots that restrict our growth potential, or of being resigned to economic stagnation. This state of mind is associated with the politician’s dilemma neatly articulated by the President of the Eurogroup, Jean-Claude Juncker: “ We all know what to do, but we don’t know how to get re-elected once we have done it”. This type of reasoning occasionally leads some people to argue that democratic systems are not up to making our societies swallow the medicine needed in order to grow again. Structural reforms in fact involve a redistribution of income to the detriment of the less efficient sectors, which are characterised by monopolistic rents and are strongly opposed to change. The idea is often floated that some emerging countries are better able to manage the current crisis because they have ‘stronger’ regimes, which do not need to justify their actions vis-à-vis their electorates very often.
These are dangerous positions in my view and are not justified by empirical evidence. Juncker’s provocative remark is not in fact substantiated by the facts. He himself is one of Europe’s veteran political leaders, who has brought rigour and development to his country and was re-elected three times in a row. An analysis of the correlation between economic variables and political popularity in Europe reveals that, contrary to what many believe, budgetary austerity and reforms do not penalise governments. Indeed, in recent years in Europe there has been a positive correlation between political popularity and budgetary rigour (see Chart 1). The correlation is much stronger than the one between political popularity and economic growth (see Chart 2), which indicates that, for a given level of growth, healthy public finances reward governments. This suggests that political leaders who have the courage and the ability to reconcile balanced public finances with the economic growth are rewarded over time.
Democratic systems should not to be blamed if advanced economies risk stagnation and do not grow. They are in danger only if people succumb to the illusion or become resigned to thinking that democracies do not allow change. Centuries of history demonstrate just the opposite: that without democracy there is no change, and sooner or later there is decline.
Thank you for your attention.
dexiextrem 

http://paspartoy.blogspot.com/

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ : ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΣΤΗ ΦΟΡΑ, ΤΗΝ ΒΡΩΜΑ ΚΑΙ ΔΥΣΩΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

"Ευρωψέματος" συνέχεια και η λαϊκή Bild σήμερα κατηγορεί εμμέσως πλην σαφώς τον πρώην υπ. Οικονομικών της Γερμανίας Χανς Άιχελ ότι έκλεισε το στόμα όσων ήθελαν να πουν 'όχι' στην ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Η λαϊκή εφημερίδα Bild συνεχίζει σήμερα με το τέταρτο μέρος των αποκαλύψεών της για το «ευρωψέμα» με τίτλο «Το ευρώ για την Ελλάδα – έτσι κλείνει το στόμα του σημαντικότερου επικριτή ο υπ. Οικονομικών Άιχελ».

«Στο τέλος του 1999, όταν οι υπ. Οικονομικών της ΕΕ προχώρησαν στην άρση της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, στην Αθήνα άνοιξαν σαμπάνιες…Οι εφημερίδες έγραφαν ‘Η Ελλάδα λίγο πριν από την ένταξή της στην ευρωζώνη’. Όποιος ήθελε να σταματήσει την ένταξη της χώρας στο ευρώ θα έπρεπε από δω και πέρα να έχει ισχυρά επιχειρήματα. Ουδείς το επεδίωξε όμως. Όλοι απλώς έκρουσαν ‘λίγο’ τον κώδωνα του κινδύνου, όπως π.χ. η Κομισιόν. Στην γραπτή της οδηγία στις

18 Ιανουαρίου του 2000 υπογραμμίζει: ‘…παρ’ όλα αυτά η Κομισιόν είναι της άποψης ότι η Ελλάδα πρέπει να δρομολογήσει ιδιαίτερα μέτρα για να καταστούν μόνιμες οι επιτυχίες από τη μείωση του πληθωρισμού’.»

Άιχελ προς Βέλτεκε: «Ο κ. Ρέκερς δεν επιτρέπεται να εκφράζει την προσωπική του γνώμη»

Το σημαντικότερο σημείο των σημερινών αποκαλύψεων της Bild είναι η επιστολή του τότε υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Χανς Άιχελ προς τον τότε επικεφαλής της Bundesbank Έρνστ Βέλτεκε με στόχο να σταματήσουν οι επικριτικές φωνές εκ μέρους της Bundesbank και συγκεκριμένα, όπως ισχυρίζεται η εφημερίδα, να κλείσει το στόμα του Χανς Ρέκερς, μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Bundesbank, που είχε προτείνει να μετατεθεί η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη τουλάχιστον για ένα χρόνο.

Στην επιστολή Άιχελ προς Βέλτεκε που δημοσιεύει η εφημερίδα αναφέρεται: «...Σας παρακαλώ επειγόντως να διαβιβάσετε στον δρ. Ρέκερς ότι ως μέλος του συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας δεν επιτρέπεται να εκφράζει την προσωπική του γνώμη… Θα είχα μάλιστα να επισημάνω στον κ. Ρέκερς, πως θα ήταν σκόπιμο να μελετήσει τις διαδικασίες και τις μεθόδους της Συνθήκης του Μάαστριχτ..στους Έλληνες συναδέλφους μου θα ζητήσω γραπτώς συγγνώμη για τις δηλώσεις του δρ. Ρέκερς.»

Η εφημερίδα γράφει ότι μετά από αυτή την επιστολή η Bundesbank απέφυγε να πει ‘όχι’ στην ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη, αλλά έγραψε ένα κατεβατό με προϋποθέσεις και προειδοποιήσεις: «Η κατάσταση του δημοσιονομικού ελλείμματος συνιστά αφορμή για ανησυχίες.., στο συνταξιοδοτικό είναι απολύτως απαραίτητη η μεταρρύθμιση, στις δαπάνες είναι αναγκαίες περαιτέρω περικοπές… και όσον αφορά το δημόσιο χρέος είναι πολύ υψηλό.»

Ανδρέας Γεωργίου: «Στόχος μου μια νέα κουλτούρα αριστείας»

«Ελλάδα: Για πρώτη φορά εντελώς ανεξάρτητοι», είναι ο τίτλος σύντομης συνέντευξης του περιοδικού Der Spiegel με τον νέο πρόεδρο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής Ανδρέα Γεωργίου.

Στην ερώτηση του περιοδικού γιατί εγκατέλειψε το πόστο του στο ΔΝΤ για να αναλάβει επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής απαντά: «Η πατρίδα μου αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή μεγάλα προβλήματα και έχει σοβαρές ελλείψεις σε έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό που θα βοηθήσει στον αγώνα κατά της κρίσης και των αιτιών της. Θέλω να συνεισφέρω στο θέμα αυτό.»

Στη συνέχεια ο επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής υπογραμμίζει ότι όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του η υπηρεσία ήταν «οργανωμένη σε τμήματα που λειτουργούσαν καλά και επιπλέον οι συνεργάτες της διέθεταν πολύ καλή θέληση. Και σε αυτά μπορεί κανείς να οικοδομήσει.»

Πως εξηγούνται όμως οι διαπιστώσεις της Κομισιόν ότι υπήρχαν ‘σοβαρές ελλείψεις’ και ότι τα δημοσιονομικά στατιστικά στοιχεία ‘αλλοιώθηκαν με άσκηση πολιτικής επιρροής’; Ο κ. Γεωργίου δηλώνει: «Υφίστανται όντως προβλήματα με τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία, τις διαστάσεις των οποίων ούτε εγώ μπορούσα να διανοηθώ. Επομένως είναι σωστό που η ΕΕ επέπληξε τις σοβαρές παρατυπίες, τις αδυναμίες στη μεθοδολογία και την τεχνική, καθώς και την κακή συνεργασία. Μας πονάει. Αλλά θα διερευνήσουμε τα πάντα για να διαλευκάνουμε την υπόθεση. Στόχος μου είναι να δημιουργηθεί μια νέα κουλτούρα αριστείας.»

Τέλος ο Ανδρέας Γεωργίου επισήμανε ότι για πρώτη φορά με τον νέο νόμο η Ελληνική Στατιστική Αρχή δεν υπάγεται στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά στη βουλή: «Για πρώτη φορά είμαστε εντελώς ανεξάρτητοι και είμαστε ο κεντρικός συντονιστής για όλα τα στοιχεία και τα δεδομένα της Ελλάδας. Αυτό είναι καινούργιο και μας εξοπλίζει με τα απαραίτητα εφόδια για αξιόπιστες στατιστικές.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

http://www.dw-world.de/

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ, ΠΡΙΝ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

(πρώτο μέρος)                                             Εν όψει των εκλογών της Κυριακής και δεδομένης της κρισιμότητάς τους για την τύχη και το μέλλον της χώρας μας, αρχίζουμε από σήμερα την δημοσίευση στοιχείων από το μνημόνιο, που δεν είναι ευρύτερα γνωστά στους Έλληνες πολίτες. Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται ας τα διαβάσουν και ας τα λάβουν υπ’ όψη τους πριν αποφασίσουν αν θα πρέπει να στηρίξουν τους υποψηφίους που προτείνει η κυβέρνηση του μνημονίου. Πιστεύουμε ότι η μαζική καταψήφιση της πολιτικής του κ. Παπανδρέου θα είναι σημαντικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στα χέρια κάθε ελληνικής κυβερνήσεως για κάθε περαιτέρω διαπραγμάτευση με την τρόϊκα, αφού οι τόσο οι ευρωπαίοι όσο και το ΔΝΤ θα αντιληφθούν με τον πλέον σαφή τρόπο, πως οι Έλληνες δεν θα ανεχθούν άλλο να θεωρούνται ως πρόβατα επί σφαγήν.

Γνωρίζατε ότι η Γερμανία είναι η μοναδική χώρα που μας δανείζει μέσω ομίλου* τραπεζών; Γιατί άραγε;;**
*Ο κρατικός όμιλος KfW (Kreditanstalt für Wiederaufbau) ιδρύθηκε το 1948 μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, με χρηματοδότηση του αμερικανικού σχεδίου Marshall.

**(η απάντηση) : "... βάρη, που αναγνωρίζονται ή για τα οποία συγκατατίθενται σε σχέση με την εξασφάλιση περιουσιακών στοιχείων του Κράτους όπου η συναλλαγή συνεπάγεται (α) (i) την πώληση, μεταβίβαση, ή εκχώρηση περιουσιακών στοιχείων του Κράτους σε εταιρεία ειδικού σκοπού ή παρόμοιου φορέα ή (ii) τη χορήγηση από τον Δανειολήπτη εξασφαλίσεων σε περιουσιακά στοιχεία του Κράτους, όπου (β) αυτά τα περιουσιακά στοιχεία χρησιμοποιούνται σε κάθε περίπτωση για να ενισχύσουν ή να εξασφαλίσουν μια δημόσια έκδοση ομολόγων από μια τέτοια εταιρεία ειδικού σκοπού ή από παρόμοιο φορέα και όπου το δικαίωμα αναγωγής των επενδυτών σε σχέση με αυτά τα ομόλογα είναι περιορισμένο στα παραγόμενα έσοδα ή στην πραγματοποιήσιμη (εφικτή) αξία των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων του Κράτους και (γ) υπό την προϋπόθεση ότι οι όροι μιας τέτοιας εξασφάλισης και η χρήση των εισπράξεων της εν λόγω συναλλαγής είναι συμβατοί με τους όρους πολιτικής του Μνημονίου Συνεννόησης και υπολογίζονται στους εθνικούς λογαριασμούς σύμφωνα με τις αρχές του ΕΣΟΛ 95 και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Εurostat) για τις τιτλοποιήσεις που αναλαμβάνονται από τις κυβερνήσεις."

(δεύτερο μέρος)

Εν όψει των εκλογών της Κυριακής και δεδομένης της κρισιμότητάς τους για την τύχη και το μέλλον της χώρας μας, συνεχίζουμε την δημοσίευση στοιχείων από το μνημόνιο, που δεν είναι ευρύτερα γνωστά στους Έλληνες πολίτες, ώστε αν κάνουν το λάθος και δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του μνημονίου, να ξέρουν τι μας περιμένει.

Είχαμε γράψει και στο παρελθόν για την απάτη του μνημονίου και του ανύπαρκτου (τότε) κινδύνου της δήθεν χρεωκοπίας της χώρας μας ΕΔΩ. Ο αλόγιστος όμως δανεισμός της κυβέρνησης του μνημονίου, για λόγους που γίνονται κάθε μέρα και περισσότερο εμφανείς, είναι βέβαιο ότι μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση.

Προσέξτε, στον πίνακα που παρουσιάζουμε ο οποίος περιέχεται στο μνημόνιο της χρεωκοπίας, ότι χώρες που βρίσκονται στην ίδια θέση με εμάς (αν όχι και σε χειρότερη), όπως η Ιρλανδία, Πορτογαλία , Ισπανία μας «δανείζουν» περίπου 13 δις. ευρώ, από χρήματα που δεν έχουν, αλλά θα δανειστούν με χαμηλό επιτόκιο, θα μας τα δώσουν με υψηλότερο και θα καρπωθούν την διαφορά. Βλέπετε οι πρωθυπουργοί των χωρών αυτών δεν περιόδευαν ανά την υφήλιο λέγοντας με κάθε ευκαιρία πως οι χώρες τους είναι υπό πτώχευση και διεφθαρμένες.

(τρίτο μέρος)

Εν όψει των εκλογών της Κυριακής και δεδομένης της κρισιμότητάς τους για την τύχη και το μέλλον της χώρας μας, συνεχίζουμε την δημοσίευση στοιχείων από το μνημόνιο, που δεν είναι ευρύτερα γνωστά στους Έλληνες πολίτες, ώστε αν κάνουν το λάθος και δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του μνημονίου, να ξέρουν τι μας περιμένει.
Ο κ. Παπανδρέου ψεύδεται ασύστολα και ενσυνείδητα όταν λέει πως το 2013 θα βγούμε από το μνημόνιο. Ιδού το μνημόνιο, ιδού και οι αποδείξεις.

(τέταρτο μέρος)

ΟΥΔΕΝ ΛΑΘΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΤΟΝ κ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ….

Διαβάστε προσεκτικά το μνημόνιο-σύμβαση για την υποθήκευση της Ελλάδος. Ιδού το μνημόνιο, ιδού και οι αποδείξεις.

 F.I.

 http://filotimia.blogspot.com/2010/11/blog-post_1266.html

1.200.000 € ΕΠΙΔΟΜΑ ….ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ !!!!, ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ 2003 !!!!! ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΕΚΛΟΓΩΝ…..

Ισχυρό πλήγμα δέχεται το περιεχόμενο, και ιδίως το πνεύμα, του Μνημονίου, με την υπ’ αριθμ. 2/68941/0022/21-10-2010 υπουργική απόφαση των κυρίων Σαχινίδη και Λοβέρδου, δημοσιευθείσα στο υπ’ αριθμ. 1695 φύλλο του Β΄ τεύχους του ΦΕΚ της 26ης Οκτωβρίου 2010. Φαίνεται πως οι «αντάρτες» Υπουργοί διάλεξαν την ημέρα της εις Θεσσαλονίκην απουσίας του κέρβερου Προϊσταμένου τους (του πρωθυπουργεύοντος ιου της Μαργαρίτας), για να «βγάλουν στον αέρα» την κοινή απόφασή τους, με την οποία «βάζουν μπουρλότο» στις εντολές της Τρόικας και στις συνταγές του ΔΝΤ. Τι έκαναν οι μπουρλοτιέρηδες; Χορηγούν επίδομα!!! Μετά από περικοπές, επιβαρύνσεις, και φοροεπιδρομές σε βάρος μισθωτών, συνταξιούχων, μικροεπαγγελματιών και άλλων μεροκαματιάρηδων του τρόμου, μετά από διωγμούς που θα τους ζήλευαν ο Νέρων και ο Διοκλητιανός, οι Υπουργοί του Μνημονίου χορηγούν, αίφνης, «επίδομα ετοιμότητας στους επόπτες δημόσιας υγείας των υπηρεσιών δημόσιας υγείας». 30 ευρώ το μήνα – κατά την Κυβέρνηση και το επίδομα. Όμως το πιο ενδιαφέρον είναι: 1ον: Το επίδομα χορηγείται αναδρομικά από 23 Δεκεμβρίου 2003!!! Με μια επταετία πίσω οι Λοβερδοσαχινιδαίοι κατακτούν επαξίως το παγκόσμιο ρεκόρ αναδρομικότητας! Μια μικρή προσπάθεια ήθελε, ώστε να δικαιωθεί του επιδόματος και ο μυθικός Ηρακλής (μήπως κι αυτός καθήκοντα επόπτη δημόσιας υγείας δεν επιτελούσε όταν καθάριζε την κόπρο των σταύλων του (δι)Αυγεία;). 2ον: Για την χορήγηση του επιδόματος ο προϋπολογισμός του 2010 επιβαρύνεται με 1.200.000 € (ορίστε, βρε κουτά, που «λεφτά υπάρχουν»!), ενώ κάθε επόμενο έτος θα προκαλείται δαπάνη 170.000 €. Αυτό σημαίνει πως τα αναδρομικά θα καταβληθούν αμέσως – αν δεν κατεβλήθησαν ήδη (παρεμπιπτόντως: αληθεύει ότι την Κυριακή έχουμε εκλογές; Και έπονται και άλλες; Τυχαίο;) Βεβαίως, θα ισχυριστούν οι γαλαντόμοι Υπουργοί (που εμβαθύνουν στην αναδρομικότητα σε αβύσσους φοβερότερες εκείνης των χιλιανών ανθρακωρύχων), βεβαίως, θα ισχυριστούν, πως «ήταν υποχρεωμένοι»» να χορηγήσουν το επίδομα, επειδή υπήρχε μια απόφαση του ΣΤ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αλλά, η απόφαση εκδόθηκε το 2009, και, επιτέλους, βρε συντρόφια, ποιος ο ρόλος της (κωφάλαλης) κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας σας; Τι σας εμπόδιζε να ψηφίσετε, δημοκρατικότατα, την μη χορήγηση του επιδόματος (και να επιζητήσετε, κατόπιν, το δίκαιο έπαινο των επιτηρητών σας); Τι σας εμπόδιζε να αποφύγετε την ρωγμή στο τείχος του Μνημονίου; Ή μήπως, ενόψει όσων πρόκειται να συμβούν, δεν θέλατε να την αποφύγετε;

οπωπητήρ

 

http://filotimia.blogspot.com/2010/11/1200000-2003.html

Μας πάνε για νέο …εμφύλιο για να καλύψουν την προδοσία τους;

Αυτό θα είναι καλό γιατί θα έχουμε πολλούς να …κρεμάσουμε στο Σύνταγμα. Ας σταματήσουν τα ψυχαρο-σενάρια ,γιατί πολλοί Έλληνες είναι έτοιμοι να πάρουν τους δρόμους, και θα κλάψουν πολλές μανούλες. Πιστεύει ο αρχιμαλάκας πως ένας δοσίλογος ΚΑΡΑΤΖΑΦΈΡΗΣ και μια μιζαρισμένη παλιορόμπα μπορεί να τον γλυτώσει; Δεν τον έχουμε για τόσο αφελή.

Το "Κουρδιστό Πορτοκάλι" αποκαλύπτει ότι οι εθνικές εκλογές έχουν κλειδώσει για την 12η Δεκεμβρίου, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις χαζο-δημοτικές!

Ο Παπανδρέου ενημέρωσε ήδη με επιστολή του τον Κάρολο Παπούλια.

Μην ρωτάτε πως έφτασε αυτή η επιστολή-βόμβα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ποιος ήταν δηλαδή ο κομιστής!

Στα μέσα Δεκεμβρίου ο Παπούλιας θα ορκίζει Οικουμενική κυβέρνηση με τη Ντόρα Μπακογιάννη, κατά πάσα πιθανότητα στο υπ. Εξωτερικών (και Αιγαίου) μια και θα πάνε πακέτο εξαιτίας των τρυπανιών που δεν θ αργήσουν να πιάσουν δουλειά.

Εκτός θα μείνει ο Αντώνης Σαμαράς και η υπάρχουσα ΝΔ.

Τώρα θα πείτε γιατί ο πρωθυπουργός πάει σε εκλογές.

Είναι απλό! Δεν θέλει να κρατήσει μόνος του την ατομική βόμβα της χρεοκοπίας και της εξαθλίωσης της χώρας.

Των νέων μέτρων κι ότι πρόκειται ν ακολουθήσει.

Θα συγκυβερνήσει με την Ντόρα, τον Κουβέλη, τον Καρατζαφέρη πολύ πιθανό και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις.

O λόγος που στη διακαναλική δεν μίλησε ακόμη πιο ανοιχτά για τις εθνικές εκλογές ήταν για να κρατήσει εν υπνώσει τον Σαμαρά!

Τίνος ήταν η σκηνοθεσία της όλης υπόθεσης δίλημμα-εκλογές;

Θα σας δώσουμε την απάντηση.

Ήταν του Μητσοτάκη, ο οποίος την πάσαρε στον Ψυχάρη κι αυτός με τη σειρά του στον Παπανδρέου.

Έτσι κυβερνιέται η Ελλάδα.

http://ixnos.blogspot.com/2010/11/blog-post_1782.html

Διαβάστε τί συμφώνησαν & υπέγραψαν οι δωσίλογοι του πασόκ:

Τι ψήφισαν και τι υπέγραψαν οι 170 ΠΑΣΟΚοσκώληκες μαζί με τους 15 Πατριδοκάπηλους του ΛΑ.Ο.Σ.-Γεώργιος Καρατζαφέρης και η φοραδοΝτόρα Μητσοτάκη-Μπακογιάννη-Κούβελου!

1) Σελ.119-ΔΕΝ μπορεί η Ελλάδα να πάρει δάνειο από άλλο δανειστή (Κίνα-Ρωσία) καθώς επίσης δεν μπορεί να υποθηκεύσει ούτε να ενεχυριάσει για άλλον περιουσία ή έσοδα ή να μεταφέρει το χρέος της...    Γι' αυτό όταν είπε η Ρωσία να μας δανείσει με χαμηλό επιτόκιο αντέδρασε η κυβέρνηση!!!! 2) Σελ. Παραγρ.13. υποπαραγρ.1. Αντίθετα ο δανειστής επιτρέπεται να μεταβιβάσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.    Δηλ. μπορεί να δανειστήκαμε από τη Γερμανία αλλά να βρεθούμε χρεωμένοι στην Τουρκία ή τα Σκόπια!!!    Γιατί η Γερμανία θα τους έχει πουλήσει τα δανειακά δικαιώματα τις Ελλάδος 3) Σελ.129.παραγρ.14. υποπαραγρ.1 Η σύμβαση διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο 4) Σελ.121.παραγρ.5 Το επιτόκιο για τα 80 δις ευρωπαϊκών δανείων είναι 5,2 κυμαινόμενο για την πρώτη 3ετία. 6,2 για τα επόμενα χρόνια και +2% τόκοι υπερημερίας εάν έχει λήξει το δάνειο, επαναπροσδιοριζόμενο ΑΝΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!! 5) Σελ. 123 Η Ελλάδα εάν δεν πληρώσει κάποιο από τα παλαιότερα δάνεια και όχι τα 110 που παίρνουμε τώρα,που λήγουν ή προβεί σε αναστολή πληρωμών παλαιότερου δανείου, δεν μπορεί να εκταμιεύσει χρήματα από το μηχανισμό και υποχρεούται να πληρώσει άμεσα το υπόλοιπο κεφάλαιο του δανείου του μηχανισμού μαζί με όλες τις επιβαρύνσεις. 6) Σελ.130,παραγρ.15+σελ 140,παραγρ 5... Για να είναι νόμιμη,για να ενεργοποιηθεί και να ισχύει η σύμβαση,δεν χρειάζεται καμιά άλλη πράξη, παρά μόνον την υπογραφή του Παπακων/νου και τη νομική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών και Υπουργείου Δικαιοσύνης     Χούντα έχουμε και θα υπογράφει ο υπουργός εν αγνοία της κυβέρνησης?Ο υπουργός θα υπογράφει,ούτε καν ο πρωθυπουργός για να εκταμιεύεται το δάνειο?    Ούτε ψήφιση στη Βουλή ούτε καν υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,ούτε καν γνωμοδότηση!!!! 7) Σελ 123,παράγραφος 5... Μόνο το δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα συνταγματικά δικαστήρια των δανειστών μπορούν να ακυρώσουν τη σύμβαση γιατί παραβιάζεται το Ευρωπαϊκό δίκαιο ή το σύνταγμα του δανειστή αντίστοιχα.     Σύμφωνα με τη σύμβαση στην Ελλάδα δεν επιτρέπει κανένα δικαστήριο να εκδικάσει τέτοια προσφυγή! Αφήστε που δεν έχουμε και συνταγματικό δικαστήριο στη χώρα μας,αλλά από κει και πέρα υπάρχει το διεθνές αλλά μας δένει τα χέρια.     Θα πρέπει να απευθυνθούμε για τους Γερμανούς στο δικαστήριο της Γερμανίας,για τους Άγγλους στης Αγγλίας!!!     Με την παρούσα ο δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων,παραιτείται από κάθε ασυλία την οποία έχει ή πρόκειται να αποκτήσει όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα σύμβαση.     Όσον αφορά κατάσχεση,διαταγή και όσον αφορά την εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει δικαστικός νόμος, ούτε ο δανειολήπτης,ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία     (**όλο το παιχνίδι γίνεται για τον ορυκτό πλούτο τις χώρας κ τα πετρέλαια**)

Αυτά θέλετε ρε καριόλια?

Ελάτε, ρε πούστηδες, να τα πάρετε!

Μολών Λαβέ