Ολοκληρώθηκε λοιπόν ο κύκλος των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2010.
Τα ερωτήματα περιμένουν τις απαντήσεις και τα συμπεράσματα, την πένα για να διατυπωθούν.
Μετά την πρώτη Κυριακή, φάνηκε ότι η Νέα Δημοκρατία πετύχαινε μεγάλη νίκη, ακριβώς ένα χρόνο μετά την συντριβή της στις εκλογές του 2009. Άνεμος αισιοδοξίας έπνεε στην Ρηγίλλης και ο μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ ευρίσκετο ένα βήμα πριν τον νευρικό κλονισμό, τον οποίον γλίτωσαν απλά και μόνο χάρη στην επικράτηση του Σγουρού στην πρώτη θέση της Περιφέρειας Αττικής.
Με την ολοκλήρωση και της δεύτερης Κυριακής, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να αντιστρέψει τις εντυπώσεις και να κερδίσει ξανά, κακά τα ψέματα, το επικοινωνιακό πλεονέκτημα, στηριζόμενο στο τελικό σκορ 8-5 υπέρ του στις Περιφέρειες αλλά κυρίως στην επικράτηση του για πρώτη φορά μετά το 1986 (ήμουν μόλις 3 ετών!) στους Δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
Η αλήθεια είναι πολύ απλή και αρκεί κανείς να κοιτάξει τους αριθμούς.
Το ΠΑΣΟΚ έχασε τεράστιο κομμάτι της περσινής κομματικής του επιρροής, περίπου 7-9%, αλλά κατάφερε σημαντικές επιτυχίες σε δήμους και περιφέρειες εκμεταλλευόμενο συγκυριακές συμμαχίες και λάθη της Νέας Δημοκρατίας, η ΝΔ σημειώνει μικρή κάμψη της δύναμης της, 1-2% περίπου, πράγμα φυσιολογικό μετά την περσινή ήττα και τα εσωκομματικά προβλήματα που ακολούθησαν και η Αριστερά (κυρίως το ΚΚΕ) γενικά ενισχύεται κερδίζοντας τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ.
Τα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν προς δυο κατευθύνσεις: αυτήν της Νέας Δημοκρατίας και αυτήν της κοινωνίας γενικότερα σε σχέση φυσικά και με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.
1) ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η γλώσσα που θα χρησιμοποιήσω είναι σκληρή, αλλά όσοι ξέρουν τους αγώνες μου μέσα στο κόμμα και στην παράταξη, δεν πρόκειται να με παρεξηγήσουν. Μπορεί να κουράσω, αλλά θα τα γράψω ΟΛΑ.
Η Νέα Δημοκρατία, εδώ και πολλά χρόνια, έχει μετατραπεί σε ένα βαθιά αρτηριοσκληρωτικό και φθαρμένο κόμμα, που πείθει ελάχιστους πέραν αυτών που δηλώνουν δεξιοί ή κεντροδεξιοί. Από την εποχή της ηγεσίας Μητσοτάκη και μετά, έχει μετατραπεί σε ένα απλό μέσο διεκπεραίωσης εξουσίας (όταν λάχει, περίπου μια φορά στην δεκαετία και αν), χωρίς όραμα και με ελάχιστη ουσία. Ο Μητσοτάκης ενδυομενος τον μανδύα του αντί-Ανδρέα το 1984, θεώρησε πολύ φυσικό (εμπνεόμενος πάντα από τον πολιτικό αμοραλισμό που διαθέτει άφθονο) να μετατρέψει την ΝΔ σε αντί-ΠΑΣΟΚ με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Και από τότε και μετά, δηλ. από το τέλος της εποχής Αβέρωφ, ποτέ ξανά μέχρι σήμερα η ΝΔ δεν προσπάθησε να παίξει μπάλα στο ιδεολογικό ‘‘γήπεδο’’ και να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ αρχές, αξίες και ηθική στο πολιτικό πεδίο, αλλά ακολουθησε κατά πόδας το ΠΑΣΟΚ στην καθιέρωση της διαλυτικής νοοτροπίας που κυριαρχεί σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Δηλαδή, λαμογιά, τεμπελιά, ωχαδερφισμός, βόλεμα, ρουφιανιά.
Αντί λοιπόν το κόμμα μας και η παράταξη της Δεξιάς, να επιβάλλουν τον πατριωτισμό ως αξία έμπνευσης και δημιουργίας, άφησαν την έννοια της πατρίδας να καταπατιέται από τους πάσης φύσεως δήθεν αριστερούς και θολοκουλτουριαρηδες. Αντί να μιλήσουν για το ιδανικό της εργασίας και της ατομικής πρωτοβουλίας ως μέσο ατομικής και συλλογικής προκοπής, άφησαν την ελληνική κοινωνία να κατρακυλαει στον βούρκο της τεμπελιάς και του βολέματος στο δημόσιο (‘‘άσε τον μ…κα να το κάνει, σιγά μην ασχοληθώ εγώ’’ ή ‘‘εγώ θα σώσω την Ελλάδα;’’). Αντί να παρουνε ριζικές αποφάσεις για την μεταρρύθμιση της μονοπωλιακά και συντεχνιακά οργανωμένης ελληνικής οικονομίας, σφύριζαν αδιάφορα, όπως ο πρώην πρόεδρος Καραμανλής, ο οποίος νόμιζε ότι θα άλλαζε την ελληνική κοινωνία με την δύναμη της σκέψης. Αντί να πατάξουν τον καρκίνο του κομματισμού στην κοινωνία, στα πανεπιστήμια, στον στρατό, στα συνδικάτα, τον ανέχθηκαν και προσπάθησαν (ανεπιτυχώς) να μιμηθούν τον πρωταθλητή και μαιτρ του είδους ΠΑΣΟΚ (εξαιρούμενων μόνο των πανεπιστημίων όπου η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ διαθέτει καταπληκτική οργάνωση). ΑΝΤΙ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΔΕΞΙΑΣ , ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΜΙΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, και αυτό την οδήγησε στην σημερινή κατάντια της.
Ένα σωρό απατεώνες και τυχοδιώκτες, πολιτικά αθύρματα και παλαιοκομματικά απομεινάρια, έχουν μαζευτεί κάτω από την ταμπέλα της και κατά το ‘‘η νίκη έχει πολλούς πατέρες, η ήττα είναι ορφανή’’, στις χαρές είναι μπροστά και στις λύπες ο απλός νεοδημοκράτης πίνει μόνος του το πικρό ποτήρι της ήττας. Το ξεβρόμισμα που ξεκίνησε από τις 29 Νοέμβριου 2009 ο Αντώνης Σαμαράς, έχει πολύ δρόμο ακόμα.
Ο νυν ηγέτης της ΝΔ αναδείχθηκε μέσα από μια ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, χωρίς να τον στηρίζει κανένα μα κανένα ΜΜΕ ή οικονομικό συμφέρον, την ώρα που η κόρη του Μητσοτάκη ωρυόταν ότι πρέπει να τηρηθεί το καταστατικό και να εκλεγεί ο πρόεδρος από το συνέδριο (η κατάντια της παράταξης και της συναλλαγής μέσα σ’αυτην). Στις 29 Νοέμβριου, εκείνη ‘‘τη νύχτα που σωπαίνανε οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι’’, καταλάβαμε γιατί δεν ήθελε εκλογή από τη βάση. Και δεν είναι τυχαίο που στο πλευρό της τάχθηκαν όλες οι βαρονίες, τα τζάκια και τα λαμόγια που λυμαίνονται το κόμμα. Κι εκείνο το βράδυ ο Αντώνης Σαμαράς είπε ‘‘απόψε παίρνω σφουγγάρι και σβήνω τα παλιά’’. Αλλά όπως έγραψε εύστοχα ο blogger Μικρός Οδυσσέας στο antinews.gr: ‘‘Αντώνη, πάρε τη μεγάλη σκούπα (σφουγγάρι τέλος)’’
Από το 1981 και μετά, το ΠΑΣΟΚ επέφερε την πλήρη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, επιβάλλοντας και επιβραβεύοντας την καταστροφική νοοτροπία που προανέφερα. Αυτός ήταν ο περιβόητος ‘‘σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας’’. Και γι’αυτό σήμερα φτάσαμε ο καθένας να κοιτάζει πως θα σώσει το τομάρι του και μόνο. Κάντε μια βόλτα, κοιτάξτε γύρω σας και θα το δείτε.
Που πήγε το φιλότιμο και η λεβεντιά του Έλληνα; Που πήγε η αρχοντιά του, η αρχοντιά του φτωχού που είναι πιο ‘‘μάγκικη’’; Που πήγαν οι τίμιοι άνθρωποι; Που πήγε ο πατριωτισμός, ο γνήσιος πατριωτισμός, σ’αριστερούς και δεξιούς;
Κερδίζοντας η ΝΔ τις εκλογές του 2004, είχε την μεγάλη ευκαιρία για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια να προσπαθήσει να μετασχηματίσει την κοινωνία ξανά προς το καλύτερο, το παραγωγικότερο, να δώσει ξανά ελπίδα. Είχε σαφέστατη εντολή αηδίας προς το ‘‘σύστημα ΠΑΣΟΚ’’. Αντ’αυτου, χτίσαμε δυο συστήματα, ένα του Κώστα κι ένα της Ντόρας (αυτό κρατούσε από παλιά, αλλά επεκτάθηκε). Κυβερνούσαμε με επικοινωνιακά τρικ Ρουσοπουλου, πιστέψαμε ότι η διαπλοκή θα είναι καλή μαζί μας αν την πάρουμε με το καλό, μετά την αφήσαμε να μας ξεβρακώσει, παραμελήσαμε τις μεταρρυθμίσεις (όλο μέλι-μέλι κι από τηγανίτα τίποτα, Κώστα), αφήσαμε αναρχικούς και πράκτορες να καίνε την Αθήνα, ανεχτήκαμε σκάνδαλα και ιδιοτέλεια.
Όλα αυτά τα πληρώσαμε (33% - ιστορικό χαμηλό) και θα συνεχίσουμε να τα πληρώνουμε, αν δεν πάρει την σκούπα (ή μάλλον καμιά μπουλντόζα) ο Σαμαράς. Είναι σαφές ότι σε αυτές τις εκλογές, οι ψηφοφόροι που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ, ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, γιατί ακόμα είναι νωπές οι πληγές του παρελθόντος. Κι όσο κι αν ελκύει ο ‘‘αδιάφθορος’’ Σαμαράς, το προϊόν (ΝΔ) δεν πείθει. Κι ούτε καταφέραμε να συναντηθούμε με ψηφοφόρους της αριστεράς στον β’ γύρο στην βάση του αντιμνημονιακου μπλοκ, διότι εγκλωβιστήκαν αριστοτεχνικά (Laliotis School of Propaganda) από το ΠΑΣΟΚ με την ρητορική του ‘‘βρώμικου ’89’’ και τα ενοχικά τους σύνδρομα. Όσον αφόρα τον κομματικό μηχανισμό, άστα να πάνε. ‘‘Τα ζώα μου αργά’’ ή αλλιώς ‘‘μη μου τους κύκλους τάραττε’’. Αλήθεια, δεν πέρασαν από την ΔΑΠ για να μάθουν τα βασικά στο πως κινητοποιείται ένας εκλογικός μηχανισμός; Με παρθενογένεση εμφανίστηκαν όλοι τους στο κόμμα;
Παρόλα αυτά, τα γεγονότα είναι γεγονότα. Και τα γεγονότα λένε, ότι κερδίσαμε 5 περιφέρειες κι ότι προηγούμαστε σε 33 (πρώην) νομούς, πράγμα αδιανόητο τον περσινό Νοέμβρη. Και θα κερδίζαμε ακόμα 2 περιφέρειες (Πελοπόννησο και Αν. Μακεδονία-Θράκη) αν δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε τα δεκανίκια του ΠΑΣΟΚ και την εθνική μειοδοσία του (αλλά σε αυτά θα αναφερθώ παρακάτω). Κι αν το σκορ έληγε 7-6 υπέρ μας, που θα έβρισκαν τρύπα να κρυφτούν ο Καρχιμακης κι ο Ραγκουσης;
Όσο για αυτούς που γκρινιάζουν για την επιλογή Κικιλια και λένε ότι ‘‘θα ήταν επιλογές νίκης Μειμαρακης ή Σπηλιωτοπουλος’’, έχω να πω μόνο ΕΛΕΟΣ. Μου προκαλείτε αναγούλα. Θα επιβάλλουμε την ανανέωση είτε σας αρέσει, είτε όχι. Σ’οποιον δεν αρέσει, μαζί με την Ντόρα στο ΠΑΣΟΚ. Πότε ξαναπήρε υποψήφιος Περιφερειάρχης στην Αττική 48%; Η παραπληγική κοινωνία μας πρέπει να αποφασίσει αν θέλει επιτέλους την ανανέωση ή όχι!
Τι πρέπει να γίνει από’δω και πέρα; Η παράταξη πρέπει επιτέλους να ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ, να αποκτήσει κρυστάλλινες θέσεις και καθαρό λόγο, να αποβάλλει τα βαρίδια και τα απομεινάρια και να ανοιχτεί ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Το πόσο φοβούνται την μετεξέλιξη μας σε ένα γνήσιο πατριωτικό λαϊκό κίνημα, δεν το διανοείστε.
Το όχημα της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ μικρό για να τα χωρέσει όλα αυτά.
Και σίγουρα ο Αντώνης Σαμαράς το γνωρίζει πολύ καλά.
2) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
Με την νοοτροπία του ωχαδερφισμού και του βολέματος, την επιλογή ανίκανων και διεφθαρμένων ηγετών και την γιγάντωση της κοινωνικής και οικονομικής παρακμής, φτάσαμε στο μνημόνιο, ένα βήμα πριν την χρεοκοπία και την εξαθλίωση.
ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ.
Ο Νεοέλληνας έχει βαθιά μέσα του ριζωμένο τον ραγιαδισμό.
Το βρωμερό κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ έχει βαθύτατες ρίζες και τρομερές αντοχές.
Μας έκοψαν τους μισθούς, τα επιδόματα, τις συντάξεις, την περίθαλψη, την ασφάλιση, λες και με αυτά θα ξεπεράσουμε την κρίση, ετοιμάζονται να κάνουν άλλα τόσα, αλλά εκεί ο νεοέλληνας, ‘‘ΠΑΣΟΚ και ξερό ψωμί’’ και ‘‘το αίμα νερό δε γίνεται’’.
Δεν καταλαβαίνετε ότι η παγκόσμια συμμορία των οικονομικών συμφερόντων που οργάνωσε την οικονομική κρίση, μαζί με τους ντόπιους υπαλλήλους τους, ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΨΙΛΟ ΓΑΖΙ, για να μας κρατάνε υποδουλωμένους και υπάκουους?
Δεν είδατε ότι μόλις βγήκατε στους δρόμους οργισμένοι, σκότωσαν τρεις ανθρώπους με προβοκάτσια, για να σας ‘‘ξενερώσουν’’; Έτσι, για να μάθετε να μην τα βάζετε άλλη φορά με το σύστημα!
Δεν βλέπατε ότι ο GAP επί ένα εξάμηνο κοιμόταν στο Καστρί και ξύπνησε ένα πρωί και ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ; Γιατί το μνημόνιο δεν είναι απλά μια συμφωνία. ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.
Δεν βλέπεις ότι σε βρίζουν και σε φτύνουν μες στα μούτρα σου, σου λένε ότι είσαι ‘‘αντιπαραγωγικός’’ (να το’λέγε κάποιος που έχει δουλέψει, άντε να το δεχτώ) κι ότι ‘‘μαζί τα φάγαμε’’ (μόνο που αυτοί πλουτίσανε, ενώ εμείς όχι) κι εσύ κάθεσαι και τρως τις σφαλιάρες αδιαμαρτύρητα;
Που έχουμε καταντήσει; Πόσο χαμηλά έχουμε πέσει;
Μπορεί να μη γουστάρετε τη ΝΔ, αλλά δεν μπορούσατε να ψηφίσετε κάτι άλλο; Κάποιο μικρό κόμμα έστω; Έπρεπε να ρίξετε νερό στον μύλο του δοσιλογισμού; Νιώθετε ευχαριστημένοι δηλαδή που ο Γιωργάκης δήλωσε νικητής κι ότι συνεχίζει το έργο του (ο Θεός να βάλει το χέρι του); Νιώθετε υπερήφανοι που ο διοικητής του ΔΝΤ δηλώνει ότι ‘‘πρώτη φορά λαός δέχεται και υποστηρίζει τόσο εύκολα ένα πρόγραμμα του ΔΝΤ’’;
Νομίζετε ότι με περικοπές μισθών και συντάξεων θα ξεπεραστεί η κρίση; ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, και η ανάπτυξη έρχεται με δουλειά από όλους, με επενδύσεις, με κίνητρα. Όταν μειώνονται οι αποδοχές όλων, πως θα αναπνεύσει η αγορά, πως θα αναπνεύσει η κοινωνία, πως θα πάρει μπρος η ανάπτυξη;
Πιστεύετε ότι ο GAP θα πολεμήσει τη διαπλοκή που απομυζά ότι απέμεινε από τον πλούτο του τόπου μας;
Νομίζετε ότι αν απέχετε από τις εκλογές ή αν θα ρίξετε λευκό ή άκυρο θα τους τρομάξετε; Ναι, σίγουρα, ο Πάγκαλος δεν κοιμήθηκε το βράδυ γιατί η αποχή έφτασε 70%. ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Η ΑΠΟΧΗ, ΤΟΣΟ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ. Έχετε μόνο μια σφαίρα στο όπλο σας, στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας. Την ψήφο σας. Χρησιμοποιήστε την, όταν και όπως πρέπει. ΑΦΟΥ ΑΠΕΧΕΤΕ, ΚΑΘΙΣΤΕ, ΑΡΑΞΤΕ, ΠΙΕΙΤΕ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΜΗΝ ΞΑΝΑΒΓΑΛΕΤΕ ΑΧΝΑ. ΕΙΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ.
Πραγματικά, το ΠΑΣΟΚ μετασχημάτισε την ελληνική κοινωνία. Την διέλυσε και την μετέτρεψε σε μια απέραντη χωματερή. Σε ένα απέραντο φυτώριο ευθυνόφοβων ανθρωπάριων.
Κι ένα σχόλιο για τα δεκανίκια.
Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε και θα περάσει ο Γιωργάκης, τα συμφέροντα που τον στηρίζουν, έχουν έτοιμα ‘‘δεκανίκια’’ κι ‘‘εξαπτέρυγα’’ για κάθε ανάγκη και κάθε βοήθεια.
Στις εκλογές που μόλις ολοκληρώθηκαν, είδαμε μια πρόβα τζενεραλε του νέου σχήματος που θα φορεθεί πολύ από εδώ και πέρα με τίτλο ‘‘PASOK and Friends’’. Ο θίασος απαρτίζεται το all time classic ΠΑΣΟΚ και τα συστημικά δεκανίκια Κουβελη, Ντόρας, Καρατζαφερη, Οικολόγων, Μπουταρηδων κλπ.
Η σύγκρουση πλέον λαμβάνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα πιόνια παίρνουν τις θέσεις τους στο τραπέζι. Όχι μόνο εδώ, αλλά σε όλον τον πλανήτη.
Από τη μια, οι πατριωτικές δυνάμεις με τον λαό ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ και από την άλλη , τα πουλητάρια της Νέας Τάξης.
Εσύ, εγκλωβισμένε ψηφοφόρε του ΠΑΣΟΚ, που κάποτε πίστευες σε εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία, που πίστεψες το ‘‘η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες’’ του Ανδρέα, με ποιους θα είσαι τελικά;
http://rizospastikhdexia.blogspot.com/
Το μήνυμα. «Είμαστε εδώ και είμαστε πολλοί».
