ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ !! ΚΑΙ Η ΓΚΑΦΑ ΤΟΥ ΥΕΘΑ ΣΕΛΙΔΑ 39 18/ 4/2010

Πλήρης δικαίωση των blogs που πρώτα έφεραν το θέμα στην επικαιρότητα με άρθρο φωτιά για τον Βενιζέλο και τους συνεργάτες του φέρνει το πρώτο θέμα με την τεράστια κυκλοφορία  στην σημερινή έκδοση 

(Το Πρώτο Θέμα ξέφυγε με 181.000 φύλλα βρίσκεται και πάλι στην πρώτη θέση με μεγάλη διαφορά.)

Η εφημερίδα αφού αναλύει το θέμα αναφέρεται και στα ειρωνικά σχόλια που δημοσιεύονται στο ιντερνέτ και στα blogs  που πρώτα από όλους έφεραν το θέμα για να επακολουθήσει νέο έγγραφο από το ΥΕΘΑ   ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΣΥΜΜΑΖΕΨΕΙ ΤΑ ΑΣΥΜΜΑΖΕΥΤΑ . ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΕΙΡΩΝΙΚΑ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΤΗΝ ((ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ)) ΜΟΝΟ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ .

ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ !!!!! ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Τι γίνεται με τον Αλβανό συνταγματάρχη της SHIK; Ποιά η δράση του στις εξεγέρσεις και τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας;

Στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα ζει τα τελευταία έξι χρόνια Αλβανός αξιωματικός της SHIK, της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών της Kοσόβου που δρα στην Ελλάδα. Όταν έφτασε εδώ γνωρίζοντας αρκετά καλά ελληνικά είχε τον βαθμό του ταγματάρχη. Σήμερα είναι συνταγματάρχης και συνεχίζει να εργάζεται κάτω από τη μύτη των ελληνικών αρχών ασφαλείας που φαίνεται ότι δεν τον παίρνουν είδηση. Ο συγκεκριμένος δραστηριοποιείται στο μουσουλμανικό στοιχείο ενώ καθοδηγεί με κάθε τρόπο φανατικούς μουσουλμάνους ώστε να είναι έτοιμοι για κάθε μορφής φασαρίες.

Την ίδια στιγμή κλιμάκια των αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών από εκείνα που δρουν στην Ελλάδα, παρέχουν χρήματα αλλά και τεχνογνωσία σε ομάδες φονταμενταλιστών για καλύτερες και πιο επιθετικές εξεγέρσεις.
Την λύση του γρίφου την αφήνουμε στις αρμόδιες Ελληνικές υπηρεσίες...
Greek National Pride

Διαβάστε περισσότερα: http://trikalagr.blogspot.com/2010/04/39-18-42010.html#ixzz0wAKf1e9W

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ. Για να μην σας πλασαρουν "γουρουνι στο σακι" για ειδησεις.....

Απο το....1991!!!! και χωρις να ληφθουν υπ οψη οι τοτε αντιρρησεις του ΓΕΝ ειχε μεθοδευτει και αποφασιστει η .....εξωση του ΠΝ απο τον Βοτανικο και η παραχωρηση της εκτασης (που ειχε δωθει ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ στο ΠΝ) για την ανεγερση τζαμιου μετα απο την πολιτικη αποφαση της τοτε κυβερνησης που ηρθε ομως να επικυρωσει η δεσμευση του....

νυν πρωθυπουργου Γ. Παπανδρεου στον Τ. Ερντογαν κατα την προσφατη επισκεψη του, για ανεγερση τζαμιου.
Οπως μαλιστα αποκαλυπτει το σχετικο εγγραφο που εχουμε στην διαθεση μας η τοτε κυβερνηση (και πληροφοριες μας λενε κατοπιν πιεσεων απο το ΥΠ.ΕΞ) ειχε αποφασισει να παραχωρησει την εκταση που ανηκει ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ - Κτηματικη Εταιρεια Δημοσιου για την ανεγερση ισλαμικου τεμενους ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ χωρις να υπολογιζει ουτε το ΠΝ ουτε το ΥΠΕΘΑ.
Και εξηγουμαστε.
Η παραχωρηση αφορα περιπου 17,5 στρεμματα απο τα 121 που το υπουργειο οικονομικων (ιδιοκτητης) ειχε παραχωρησει στο ΠΝ για ΧΡΗΣΗ και ΜΟΝΟ και συγκεκριμενα για να εγκαταστησει κεραιες τηλεπικοινωνιων που εδω και χρονια ομως εχουν μετεγκατασταθει σε αλλη τοποθεσια.


Οπως αναφερει το σχετικο εγγραφο που εχει στα χερια του το ΥΕΝΕΔ.blogspot.com με υπουργικη αποφαση του 1991 ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ οι τοτε αντιρρησεις του ΓΕΝ η τοτε κυβερνηση ειχε αποφασισει να γινει χωρος πρασινου. Το 2006 ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ η ανεγερση ΤΕΜΕΝΟΥΣ σε συννενοηση του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ με το Ρυθμιστικο Σχεδιο Αθηνας.
Αρα:
1. Το ΠΝ διαχρονικα φερει την μικροτερη ευθυνη καθως ηταν επι της ουσιας "νοικαρης" του υπουργειου Οικονομικων.
2. Η αποφαση για το Τζαμι ηταν πολιτικη και ειχε ληφθει χωρις να υπολογισει κανεις ετσι και αλλιως το ΠΝ3. Το ΠΝ ειχε εκφρασει αντιρρησεις (οχι για το Τζαμι αλλα πολυ πιο πριν οταν ηθελαν να γινει παρκο) αλλα το...εγραψαν στα παλια τους τα παπουτσια
4. Αν το υπουργειο Εθνικης Αμυνας επεμενε στις αντιρρησεις του, τοτε οπως αναφερει το σχετικο εγγραφο το υπουργειο παιδειας αντι να παρει 16.000 τμ για το Τζαμι θα μπορουσε να ΠΕΤΑΞΕΙ ΟΞΩ ΟΛΟ ΤΟ ΠΝ!!!! και να δωσει 47.400 τμ!!!! πραγμα που το ΠΝ και ο Ε. Μειμαρακης ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ για να αποτρεψουν καθως (θυμιζουμε) ηταν ΝΟΙΚΑΡΗΔΕΣ στην εκταση του Υπουργειου Οικονομικων




Τα ερωτηματα πολλα.....
Γιατι τετοια μανια να γινει το τζαμι;;; (Ισως καποιοι ειχαν προβλεψει τα ..."οθωμανικα κολπα" του ΔΝΤ στα κορμια Ελληνων εργαζομενων βεβαια)
Γιατι δεν ληφθηκαν υπ οψη οι αντιρρησεις του ΠΝ;

Και κυριως γιατι τωρα τελευταια καποιοι θυμηθηκαν το θεμα "τορπιλιζοντας" την νυν ηγeσια του ΠΝ αλλα "ξεχνωντας" τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ευθυνες ολων των αλλων;;;
Μηπως οι επερχομενες κρισεις εχουν κατι να κανουν με αυτη την επιλεκτικη μνημη;
Αν ναι ομως....Δεν ειναι τουλαχιστον περιεργο που ιστοριες ετων "χρεωνονται" σε εναν Α/ΓΕΝ με λιγους μηνες στην καρεκλα;
Τι να πουμε; Ας ελπιζουμε μονο πως δεν θα ανοιξει νεος κυκλος "Αβερωφιαδας" με το Τζαμι.......
Ή τουλαχιστον αν ανοιξει να "παιξει" παραλληλα και κανα αλλο προγραμμα.....Πχ τα "ναυαγια" του ΓΕΣ στο Φαρμακονησι.....τα "Απατσι" με τα αθωα θυματα, ή ακομα - ακομα και τα Μαχητικα που δεν πλησιαζαν κατω απο τα 6 νμ στα Ελληνικα νησια......




Σημειωση: Για του λογου μας το αληθες, οτι δηλαδη το Πολεμικο Ναυτικο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ θα σας πουμε και κατι που λιγοι το ξερουν αλλα επιβεβαιωνεται ευκολα με μια βολτα στο Περαμα.

Ο δημαρχος εκει ζητησε 12 στρεμματα απο το ΠΝ για να φτιαχτει νεκροταφειο. Το ΠΝ τα εδωσε. Οταν ομως ο Δημαρχος πηγε να κανει το νεκροταφειο το υπουργειο οικονομικων τον πληροφορησε πως λογαριαζε ΧΩΡΙΣ τον ξενοδοχο, καθως η εκταση ειχε ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΙ στο ΠΝ και ανηκει στο υπουργειο οικονομιας. Ως αποτελεσμα ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΟΥΝ να κανει το νεκροταφειο! Τι θα γινει η εκταση; Οι κακες γλωσσες λενε πως στην περιοχη εχει πολλους μουσουλμανους.....Και οσο να ειναι το τζαμι στον Βοτανικο πεφτει καπως μακρια.....
yened.blogspot.

ΝΙΩΘΩ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΝΙΩΘΟΥΝ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΟΤΑΝ ΕΥΤΕΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ

Με την εφηβική ζωντάνια που διαθέτει, τον αμείωτο πατριωτισμό του, μαζί με το κοφτερό μυαλό του που έχει την ικανότητα να διεισδύει στις αληθινές αιτίες των γεγονότων, ο Μίκης Θεοδωράκης παρακολουθεί όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα του σήμερα, ανησυχεί βαθιά και δηλώνει αφοπλιστικά «παρών». Πρωτομαγιά 2010, εν αναμονή των νέων σκληρών μέτρων που επέβαλε η κυβέρνηση, ο κορυφαίος Έλληνας συνθέτης παραχώρησε στα «Επίκαιρα» μια συνέντευξη εφ’ όλης της πολιτικής ύλης.

«Η ντροπή που νιώθω είναι απέραντη όχι μόνο γιατί δεν μπορώ να αντιδράσω, αλλά πιο πολύ γιατί βλέπω γύρω μου όλους αυτούς τους διαμορφωμένους από τους πολιτικούς μου αντιπάλους να δέχονται αδιαμαρτύρητα τον ευτελισμό της χώρας μας, φτύνοντας έτσι πάνω στις θυσίες και στο αίμα που έχυσε η γενιά μου για μια Πατρίδα Ελεύθερη, Ανεξάρτητη και Υπερήφανη». Λόγια του μεγάλου μας Μίκη, ο οποίος στην Ελλάδα του σήμερα αισθάνεται, όπως ο ίδιος δηλώνει, «σαν ένα αιχμάλωτο θηρίο μέσα σε κλουβί». Στη συζήτηση που ακολουθεί, ο Μίκης Θεοδωράκης μίλησε για την εξωτερική και εσωτερική πολιτική, για τους πολιτικούς του σήμερα και του χθες, για τους ακέραιους πατριώτες που ευτυχώς εξακολουθούν να υπάρχουν, για τα λάθη μας, για την οικονομία και το πανταχού παρόν Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για τους μετανάστες, για την Ελλάδα που ξημερώνει.

Κύριε Θεοδωράκη, για τους περισσότερους Έλληνες έχετε μπει πια στο χώρο του μύθου. Υπάρχουν όμως και μερικοί που προσπαθούν να ροκανίσουν τον πατριωτισμό σας – Δραγώνα, και άλλοι. Τι λέτε γι’ αυτό;
Το βρίσκω εντελώς φυσικό. Μην ξεχνάτε ότι ο Αναξαγόρας διέγνωσε ότι το Σύμπαν είναι δημιούργημα των Αντιθέτων. Φαντάζεστε μήπως μια κοινωνία όπου όλοι θα συμφωνούσαν σε όλα; Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν μόνο τερατώδες, αλλά και βαρετό. Γι’ αυτό κι εγώ κάποτε έγραψα: «Αν δεν έχεις εχθρούς, τότε να φροντίσεις να αποκτήσεις…».



Παρά τις παραδοσιακά φιλελεύθερες ιδέες σας και ως προς το θέμα της εσωτερικής πολιτικής –επιστροφή Καραμανλή το ’74– και στα εξωτερικά θέματα –στάση προς την Τουρκία–, κρατήσατε πάντα ανοιχτό μυαλό. Αυτή την αρετή τη βλέπετε στους σύγχρονους πολιτικούς;
Δυστυχώς η πολιτική μας κουλτούρα υπήρξε και εξακολουθεί να είναι μυωπική. Βλέπει κάθε φορά το δέντρο και σπανιότατα το δάσος. Και όταν λέω «δέν-τρο», εννοώ το προσωπικό συμφέρον και στην περίπτωση της πολιτικής το κομματικό. Οι έννοιες «Έθνος», «Πατρίδα», «Λαός» είναι απλές λέξεις που τις θυμόμαστε μόνο σε μεγάλες καταστροφές που συνήθως δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι. Βλέπε Μικρασία, Εμφύλιος, Κύπρος, Δικτατορία και σήμερα ΔΝΤ. Η δική μου παιδεία υπήρξε εξαρχής διαφορετική και το απέδειξα με την ίδια τη ζωή μου. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είχα μπροστά μου δύο επιλογές: είτε να κλειστώ στον εαυτό μου είτε να επιδιώξω να ενταχθώ στην κοινωνία, πράγμα που τελικά έκανα, για να βρεθώ σε διαρκή διαφωνία ειδικά με κόμματα και πολιτικές και να παραμείνω ουσιαστικά μόνος με ελάχιστες εξαιρέσεις έως σήμερα.



Οι μάχες σας για την ελευθερία της σκέψης είναι πασίγνωστες. Σήμερα όμως βλέπουμε γεγονότα σε πανεπιστημιακούς χώρους ή, ακόμη πιο πρόσφατα, αποκλεισμό τουριστικών πλοίων υπό το πρόσχημα αυτής της ελευθερίας. Θα ήταν λάθος να πούμε ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά είναι και αντιδημοκρατική και βλαβερή για το έθνος;
Στην περίπτωση που θα πίστευα ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα και το Σύνταγμα είναι προδοτικά για το λαό, τότε θα περνούσα σε καθαρά επαναστατικές ενέργειες. Θα εγκατέλειπα τη Βουλή και θα καλούσα το λαό σε ένοπλο αγώνα, μιας και το φρούριο της εξουσίας δεν αντιμετωπίζεται με κανέναν άλλο τρόπο. Όμως θα φρόντιζα προηγουμένως να δημιουργήσω το ανάλογο επαναστατικό κλίμα και το αναγκαίο μαζικό κίνημα, που θα με προφύλασσε από τη βίαιη αντίδραση της εξουσίας. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να ταξιδεύεις στηριγμένος σε δύο βάρκες. Εφόσον στην ουσία αποδέχεσαι το Σύνταγμα, συμμετέχεις στη Βουλή και στην ανώτατη λειτουργία του συστήματος που είναι η νομοθετική εργασία, τότε είσαι υποχρεωμένος να δεχτείς το βασικό νόμο του συστήματος, που είναι η σχέση πλειοψηφίας – μειοψηφίας. Δηλαδή, μέσα στα σημερινά πλαίσια, αν θέλεις να επιβάλεις τις απόψεις σου, οφείλεις πρώτα να κατακτήσεις την πλειοψηφία του λαού. Από κει και πέρα, σε περίπτωση που διαφωνείς, όπως λόγου χάρη τώρα με την πολιτική της κυβέρνησης, δεν έχεις άλλο δρόμο από εκείνον που σου προσφέρει η δημοκρατική νομιμότητα: δηλαδή την κριτική, την καταγγελία, την ενημέρωση και την κινητοποίηση. Εάν έχεις δίκιο και πείσεις το λαό, τότε μπορεί να ταρακουνήσεις, να συγκλονίσεις, να ρίξεις ακόμα την κυβέρνηση και να επιβάλεις μια νέα πολιτική συγκεντρώνοντας σε μαζικές διαδηλώσεις χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες λαό. Διαφορετικά όχι μόνο δεν ενοχλείς την εξουσία, αλλά αντίθετα την ενισχύεις θίγοντας τα συμφέροντα των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας.

Ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης, μεταξύ άλλων, ανήκει σ’ αυτούς που παραπονούνται ότι το ενδεχόμενο να είμαστε παραχωρητικοί στα εθνικά θέματα δεν οφείλεται στην οικονομική κρίση, αλλά στην έλλειψη εναλλακτικής διπλωματίας όταν ακόμη είχαμε καιρό, προτού φουντώσει η κρίση. Τι γνώμη έχετε περί αυτού;
Συμφωνώ απολύτως κι αυτό ακριβώς λέω κι εγώ με την πρόσφατη δήλωσή μου. Στην οποία εκφράζω τους φόβους μου ότι η οικονομική κρίση μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για ενέργειες που θα θίγουν βασικά εθνικά μας συμφέροντα.
Κι αυτό γιατί, όπως λέει ο Β. Μαρκεζίνης, τα πολιτικά κόμματα αλλά και η ελληνική κοινωνία γενικότερα δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να συμφωνήσουμε σε μια ενιαία πολιτική στρατηγική και τακτική σε σχέση με τα εθνικά μας θέματα. Δηλαδή σε μια «εναλλακτική διπλωματία», όπως την αποκαλεί.

Πολλά λέγονται αυτό τον καιρό για κυβερνήσεις εθνικής συνεργασίας. Από την εμπειρία που έχουμε στη χώρα μας δεν φαίνεται να οδηγεί πουθενά. Δεν είναι λοιπόν λογικό να περιμένουμε από μια κυβέρνηση που νίκησε συντριπτικά τους αντιπάλους της να κυβερνήσει;
Μήπως αυτό δεν κάνουμε στην πράξη; Και ποιος εμπόδισε τη σημερινή κυβέρνηση να κυβερνήσει όπως ήθελε αυτή; Και μάλιστα από θέση ισχύος και όχι όπως η προηγούμενη που είχε απέναντί της τα μεγάλα φρούρια της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της Τηλεόρασης και του Τύπου, που μονοπωλιακά ελέγχει το ΠΑΣΟΚ; Και με την ευκαιρία αυτή, ας μου επιτραπεί να σας αποκαλύψω ότι κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2007 και εν μέσω των χιλιάδων πυρκαγιών που κατέστρεφαν καθημερινά τη χώρα, πρότεινα στον κ. Καραμανλή –μέσω ενός υπουργού του– να υποβάλει την παραίτησή του, γιατί ο συσχετισμός δυνάμεων που είχε εμπεδωθεί στη χώρα μας όχι μόνο δεν του επέτρεπε να κυβερνήσει, αλλά και γιατί καταστρεφόταν καθημερινά ο τόπος λόγω των λυσσωδών αντιδράσεων των φρουρίων που προανέφερα και που παρέλυαν τα πάντα. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ειπώθηκε επανειλημμένα ότι, αν στη θέση του Παπανδρέου βρισκόταν σήμερα ο Καραμανλής, «θα καιγόταν η χώρα». Ας είμαστε λοιπόν δίκαιοι. Η σημερινή κυβέρνηση επέβαλε ανενόχλητη την πολιτική της έχοντας στην υπηρεσία της όλα αυτά τα μεγάλα φρούρια, που επηρεάζουν και διαμορφώνουν σε μέγιστο βαθμό την κοινή γνώμη και έχουν τη δύναμη με τις συνεχείς απεργίες, κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις να παραλύουν τη ζωή της χώρας και κάθε πολιτική που προέρχεται από το «εχθρικό» στρατόπεδο, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του. Επομένως, τα αποτελέσματα της πολιτικής της αποτελούν δική της αποκλειστικά ευθύνη. Και κατά τη γνώμη μου υπήρξαν άκρως αρνητικά. Και νομίζω ότι η πρόσφατη δήλωσή μου τα λέει όλα.
Όσον αφορά το ενδεχόμενο κυβερνήσεων εθνικής συνεργασίας, ας μην ξεχνάμε ότι για το ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα της Αριστεράς η ΝΔ δεν δια¬φέρει σε τίποτα από τη Δεξιά του Εμφυλίου Πολέμου, της Μακρονήσου, της αστυνομοκρατίας και ίσως και της Χούντας. Το ερώτημα είναι τότε γιατί δέχονται να συνυπάρχουν μέσα σε ένα καθεστώς, σε μια Βουλή –και με ένα Σύνταγμα που κατηγορούν, γιατί υπήρξε έργο ενός Δεξιού–, αφού στην ουσία πιστεύουν ότι η σημερινή ΝΔ είναι εξίσου αντιλαϊκή, αντιδραστική και αντιδημοκρατική όσο η Δεξιά τον περασμένο αιώνα; Και πώς θέλετε μ’ αυτά τα μυαλά να πάμε μπροστά; Ποιος έχει τάχα σήμερα το δικαίωμα να μονοπωλεί τον πατριωτισμό, τη δημοκρατικότητα και την αγάπη για το λαό; Και να που το ΠΑΣΟΚ, που αρνείται τη δημοκρατικότητα στη ΝΔ, βρίσκει το δάσκαλό του από το ΚΚΕ, που του αμφισβητεί την αγάπη του για το λαό, γι’ αυτό και διακηρύσσει ότι
«Νόμος είναι το Δίκιο του Λαού», του λαού που κατά την εκτίμησή του ποδοπατά η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Έτσι χωρισμένοι σε «μονοπώλια» και αλληλογρονθοκοπούμενοι κατεβαίνουμε με βήμα ταχύ τα σκαλιά του κακού κι ενώ έχουμε ήδη πιάσει πάτο, δεν έχουμε ακόμα καταλάβει το μέγεθος της καταστροφής και τα μεγάλα δεινά που μας περιμένουν.

Καθημερινά μιλάμε για οικονομίες, αλλά τίποτα δεν λέγεται από την κυβέρνηση σχετικά με την ανάπτυξη. Ποια είναι η γνώμη σας περί αυτού; Μήπως έχει δίκιο ο κ. Σαμάρας σ’ αυτά που λέει;
Τι νόημα, αλήθεια, έχει να απαντήσει κανείς στην ερώτηση αυτή, εφόσον από τώρα και έως τρία ή τέσσερα χρόνια η οικονομική πολιτική μας θα καθορίζεται δικτατορικά από το ΔΝΤ; Και διερωτώμαι ειλικρινά ποιος θα είναι στο διάστημα αυτό ο ρόλος της κυβέρνησης, ακόμα και της Βουλής, αφού από τις οικονομικές αποφάσεις εξαρτώνται άμεσα οι πολιτικές για την εργασία, την υγεία, την παιδεία και όλες τις βασικές λειτουργίες μιας κοινωνίας και ενός κράτους; Και επειδή, όπως είναι γνωστό, το ΔΝΤ δεν είναι μια απλή τράπεζα, αλλά αποτελεί ένα από τα δύο ή τρία σπουδαία όργανα της αμερικανικής πολιτικής, το γεγονός αυτό μας κάνει να ανησυχούμε για την τύχη των εθνικών μας θεμάτων, στα οποία εμπλέκονται άμεσα συμφέροντα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, όπως είναι η Κύπρος, η FYROM και οι σχέσεις μας με την Τουρκία. Υπό το πρίσμα αυτό συντάσσομαι απολύτως με τις ανησυχίες της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΚΚΕ, διαφωνώντας μόνο σε θέματα τακτικής, διότι έχω τη γνώμη ότι στον παρόντα συσχετισμό δυνάμεων μόνο ένα ενημερωμένο, τεράστιο και δυναμικό λαϊκό κίνημα διαμαρτυρίας θα μπορούσε να ανατρέψει αυτή την κατάσταση, που όχι μόνο μας απειλεί, αλλά και μας ντροπιάζει.

Μιλήσαμε για την απληστία των κερδοσκόπων και για την αυστηρότητα των Γερμανών. Δεν είναι τώρα καιρός να παραδεχτούμε και τα δικά μας λάθη; Κατά τη γνώμη σας ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος μας;
Τα δικά μας λάθη αποτελούν ένα θέμα. Οι ύβρεις των ξένων, και ειδικά των Γερμανών, ένα άλλο.
Ας μην τα μπερδεύουμε. Άλλωστε, ουδείς αναμάρτητος. Τουλάχιστον τα δικά μας λάθη δεν βλάψανε παρά εμάς τους ίδιους. Ενώ τα λάθη ορισμένων άλλων βύθισαν σε βαρύ πένθος άλλους λαούς. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις δεν ήταν απλά λάθη αλλά εγκλήματα, για τα οποία οι απόγονοι των εγκληματιών οφείλουν να σέβονται τα θύματά τους, όπως στην περίπτωση τη δική μας, και να προσέχουν όταν μιλούν. Φταίμε όμως κι εμείς που καταντήσαμε στα μάτια των ξένων ζητιάνοι, που με απλωμένο το χέρι επαιτούμε τη βοήθειά τους.
Με ρωτήσατε ποιο ήταν το μεγαλύτερό μας λάθος. Το ότι στα 1944, στην απελευθέρωση από τους Γερμανούς, ο ελληνικός λαός, που ήταν κατά 70% συσπειρωμένος μέσα στο ΕΑΜ και που με τις οργανώσεις και το στρατό του, τον ΕΛΑΣ, είχε τον απόλυτο έλεγχο της χώρας, παρέδωσε εθελοντικά τα όπλα στους Εγγλέζους, προδομένος από ανάξιους ή και σε ορισμένες περιπτώσεις –όπως του Σιάντου– ύποπτους ηγέτες. Μας λένε τώρα ότι σε περίπτωση που θα παίρναμε και τυπικά την εξουσία, θα κάναμε την Ελλάδα Βουλγαρία ή Αλβανία, εφαρμόζοντας το σοβιετικό σύστημα. Κακόβουλο ψέμα, που δυστυχώς κατόρθωσαν να μας επιβάλουν οι βαμμένοι αντικομουνιστές, συνεργάτες των Γερμανών και στη συνέχεια των Άγγλων και των Αμερικανών, θάβοντας ανάμεσα στα άλλα και το γεγονός ότι εμείς οι κομουνιστές μπήκαμε πρώτοι στην Αντίσταση κατά της Χούντας, φυλακιστήκαμε, βασανιστήκαμε, γιατί;
Για να φέρουμε τη σημερινή Δημοκρατία με επικεφαλής έναν αντίπαλό μας, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αποδεικνύοντας ότι αγαπάμε περισσότερο τη χώρα μας και το λαό μας από το κόμμα μας. Ακριβώς το ίδιο ήμαστε και τότε, στα 1944, που βάζαμε την πατρίδα και το λαό μας πάνω απ’ όλα. Και το σύστημα που θα εφαρμόζαμε θα ήταν η Λαϊκή Δημοκρατία, δηλαδή το Πρόγραμμα Διακυβέρνησης όπως το είχε συντάξει ο Γληνός στο βιβλίο του Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ. Με τη Σοβιετική Ένωση, όπως και με όλες τις χώρες, θα είχαμε σχέσεις ισοτιμίας. Η ανεξαρτησία της χώρας ήταν ένα από τα πολυτιμότερα ιδανικά μας. Άλλωστε ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, στα 1945, δήλωσε «Ισότιμες σχέσεις με την Αγγλία και τη Σοβιε¬τική Ένωση». Ποιοι ήμαστε τότε εμείς; Ήμαστε η γενιά των Ελλήνων που σταθήκαμε όρθιοι, που πρόθυμα δίναμε τη ζωή μας για την πατρίδα κι αυτό γιατί είχαμε οράματα. Υπήρχε υπερηφάνεια, ευγένεια, δίψα για μάθηση και δίψα για προσφορά για το γενικό καλό. Με άλλα λόγια, αυτή η γενιά της Εθνικής Αντίστασης υπήρξε η τελευταία γενιά των Ελεύθερων, Ανεξάρτητων, των Οραματιστών και των Καλλιεργημένων με την Αλήθεια και την Ομορφιά Ελλήνων. Και τέτοιες γενιές ένας λαός τις δημιουργεί κάθε 100, 200, 300 χρόνια. Έτσι, από κει και πέρα, άρχισε ο κατήφορος που «επιτρέπει» σήμερα σ’ αυτούς που εμείς τους κυνηγήσαμε με τα όπλα από τη χώρα μας, τους νεοναζί, να ασχημονούν βάζοντας εξώφυλλα τη δική μας Αφροδίτη να απλώνει το χέρι σαν ζητιάνα…
Η ντροπή που νιώθω είναι απέραντη όχι μόνο γιατί δεν μπορώ να αντιδράσω, αλλά πιο πολύ γιατί βλέπω γύρω μου όλους αυτούς τους διαμορφωμένους από τους πολιτικούς μου αντιπάλους να δέχονται αδιαμαρτύρητα τον ευτελισμό της χώρας μας, φτύνοντας έτσι πάνω στις θυσίες και στο αίμα που έχυσε η γενιά μου για μια Πατρίδα Ελεύθερη, Ανεξάρτητη και Υπερήφανη.

Άνθρωποι όπως εσείς μένουν πνευματικά πάντα νέοι και ανήσυχοι. Μήπως όμως φτάσαμε στο σημείο που πρέπει να παραδεχτούμε ότι η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου της Μεταπολίτευσης έφτασε στο τέλος της;
Δεν συμφωνώ μ’ αυτού του είδους τα τσιτάτα: «Το τέλος της Μεταπολίτευσης». Από ποια άποψη; Και γιατί τα φορτώνουμε όλα στον πολιτικό κόσμο ξεχνώντας ότι ο όμορφος αυτός κόσμος πλάθεται κατ’ εικόνα και ομοίωσιν αυτών που τον επιλέγουν, τον ψηφίζουν και τον τοποθετούν στην πλάτη μας; Δηλαδή του ίδιου του λαού, ο οποίος στην πλειοψηφία του όχι μόνο τους ανέχεται, αλλά και τους μιμείται, ειδικά στις αρνητικές συμπεριφορές, όπου κυριαρχεί η έλλειψη ήθους, μόρφωσης και πολιτισμού, με τις ίδιες απολύτως αντιλήψεις σε ζητήματα διαφθοράς και αδιαφορίας για την τύχη της χώρας. Σαπίσαμε όλοι μαζί και μακάρι να μπορούσαμε να πούμε ότι φτάσαμε στο τέλος του κατήφορου, στο σημείο ΜΗΔΕΝ. Γιατί στην ουσία μπήκαμε σε ένα σκοτεινό τούνελ και κανείς δεν ξέρει πώς και πότε θα ξαναβγούμε στο φως…

Ποια είναι η γνώμη σας για τη μετανάστευση στη χώρα μας, η οποία μάλιστα έχει και πορώδη σύνορα;
Η μετανάστευση είναι μια παλιά ιστορία, απέναντι στην οποία εμείς οι Έλληνες πρέπει να δείχνουμε μεγάλη κατανόηση και ανοχή. Εκατομμύρια συμπατριώτες μας, σπρωγμένοι βασικά απ’ την ανέχεια, την πείνα και την ανεργία, πήγαν και τελικά ρίζωσαν σε ξένα μέρη. Εγώ έφυγα για να σπουδάσω, όταν όμως ύστερα από δύο χρόνια σταμάτησαν να έρχονται τα εμβάσματα, μετατράπηκα σε οικονομικό μετανάστη, που έπρεπε να ζήσει σε μια ξένη χώρα, σ’ ένα ξένο μέρος, με τις δικές του δυνάμεις. Κι αυτό το μέρος ήταν, υποτίθεται, πολιτισμένο: το Παρίσι. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι αισθάνεται κανείς όταν είναι ξένος, ξεριζωμένος απ’ τον τόπο του και όταν οι άλλοι –οι ντόπιοι– τον αντιμετωπίζουν σαν ξένο. Χίλιες φορές καλύτερα, σκεπτόμουν τότε, οι φυλακές και τα στρατόπεδα που έζησα. Τα χρόνια εκείνα στο Παρίσι ήταν τα πιο επώδυνα, τα πιο βάρβαρα και σκληρά χρόνια της ζωής μου. Κι όταν κάποιος μου έλεγε «Τι θέλεις εδώ; Γιατί δεν γυρνάς στην πατρίδα σου;», μου ερχόταν να τον σκοτώσω. Έτσι, άλλωστε, έγινε και είπα μια μέρα στη Μυρτώ: «Τα μαζεύουμε και φεύγουμε», γιατί λίγο έλειψε να στραγγαλίσω έναν Γάλλο, που Χριστούγεννα, σ’ ένα έρημο πάρκο, χαστούκισε τη μικρή μου Μαργαρίτα που δεν θα ήταν τότε 3 ετών, γιατί επέμενε να παίζει μπάλα με το γιο του… Μια ξένη…
Θέλω με όλα αυτά να πω ότι η αντιμετώπιση του μετανάστη είναι για μένα πρώτα θέμα ανθρωπιάς από μέρους μας κι έπειτα όλα τα άλλα. Κι αν το μπορούσα, θα άνοιγα μια τεράστια αγκαλιά να τους ζεστάνω, γιατί τους πονώ και υποφέρω μαζί τους. Να τους δώσω αυτό που δεν μας έδιναν οι ξένοι, όταν ξεριζωμένοι και απροστάτευτοι χτυπούσαμε την πόρτα τους για λίγη ζεστασιά και δεν μας την έδιναν.

Η Τουρκία παίζει σε δύο ταμπλό: και με τη Ρωσία και με την Αμερική. Εμείς τι θα έπρεπε να κάνουμε;
Είπαμε πιο πριν ότι στερούμεθα «εναλλακτικής διπλωματίας», σε αντίθεση με τους Τούρκους, που έχουν ένα μόνιμο διπλωματικό δυναμικό, που δεν αλλάζει από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, έτσι ώστε να έχουν μια σταθερότητα και μια συνεχόμενη στρατηγική στην εξωτερική τους πολιτική. Και κάνουν καλά, γιατί ειδικά η εξωτερική πολιτική πρέπει να είναι εθνική και όχι κομματική, δηλαδή ευκαιρια¬κή και επιπόλαιη όπως η δική μας. Ειδικά εμείς, με τη σπάνια στρατηγική θέση που κατέχει στον παγκόσμιο χάρτη η χώρα μας, θα μπορούσαμε με μια σωστή –καθαρά εθνική– και ενιαία εξωτερική πολιτική να αποκομίσουμε μεγάλα οφέλη, αντί να μετράμε συμφορές. Φυσικά θα πρέπει να έχεις ως γνώμονα την εθνική ανεξαρτησία και την ελευθερία επιλογών, καθώς και τη θέληση να την επιβάλεις. Εμείς όμως επιτρέψαμε στους κατά καιρούς «προστάτες» μας να επηρεάζουν από το παρασκήνιο τις επιλογές μας σύμφωνα με τα δικά τους και όχι τα δικά μας συμφέροντα, όπως λόγου χάρη τώρα με τα ανοίγματα της κυβέρνησης Καραμανλή προς τη Ρωσία και την Κίνα, που αντιμετωπίστηκαν με οργή από τις ΗΠΑ και τα τσιράκια τους που έπαιξαν βασικό ρόλο στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις. Αν είχαμε κι εμείς, όπως η Τουρκία, ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, ασφαλώς θα έπρεπε να επιδιώξουμε ίσες σχέσεις με ΟΛΟΥΣ τους λαούς, με βάση το αμοιβαίο συμφέρον και πάνω απ’ όλα με τις ΗΠΑ, με τη Ρωσία και με την Κίνα.
Στο σημείο αυτό, ας μου επιτραπεί να απαντήσω στις επιθέσεις που μου γίνονται, ότι τάχα βλέπω παντού συνωμοσίες, πίσω από τις οποίες βρίσκονται οι ΗΠΑ. Αγνοούν, τάχα, όλοι αυτοί το ρόλο του Πιουριφόι –πρέσβη των ΗΠΑ– στην εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, εκτός από τη σωρεία των ενεργειών του με την άμεση εμπλοκή του στην πολιτική μας ζωή; Και αργότερα, το ρόλο της CIA στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών ή του Κίσινγκερ στην εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο; Και είναι αλήθεια ή ψέμα ότι αντιτίθενται στις σχέσεις μας με τη Ρωσία και με την Κίνα και κάνουν ό,τι τους είναι δυνατόν για να μην λειτουργήσει η συμφωνία μας με τη Ρωσία για τον αγωγό; Τέλος, δεν τους είναι γνωστό το γεγονός ότι έκαναν το παν για να επιβληθεί το Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, και μάλιστα σκόρπισαν εκατομμύρια στη χώρα μας για να εξαγοράσουν διάφορους παράγοντες, προκειμένου να επηρεάσουν την κοινή γνώμη υπέρ αυτού του σχεδίου «τους»; Τώρα θα περιμένουμε τα αποτελέσματα απ’ αυτό τον αιφνίδιο εναγκαλισμό των κυβερνήσεων Ελλάδας – Τουρκίας… Χρειάζεται μόνο λίγη υπομονή…
Τέλος, προβλέπω ότι κάποια μέρα, που θα μαθευτούν όλα –αν και όταν–, οι Έλληνες θα τρίβουν τα μάτια τους όταν μάθουν πόσες επιτροπές, με βαρύγδουπα και παραπλανητικά ονόματα, όπως λόγου χάρη για τη Φιλία (τάχα) των Λαών, για την Ειρήνη ή την Ανάπτυξη κ.λπ. κ.λπ. χρηματοδοτούνται από διεθνείς οργανισμούς –όργανα της αμερικανικής πολιτικής– και ποιοι επώνυμοι συμμετέχουν σ’ αυτές –με το αζημίωτο φυσικά–, προκειμένου να υπηρετήσουν, να προπαγανδίσουν και να «περάσουν» την πολιτική των ΗΠΑ σε χώρους ιδιαίτερα ευαίσθητους, όπως η εξωτερική μας πολιτική, η πληροφόρηση και η Παιδεία. Είναι περιττό να προσθέσουμε ότι με τη μεγάλη δύναμη που διαθέτουν χάρη στη βοήθεια της ντόπιας εξουσίας και των διεθνών πανίσχυρων κέντρων, προσπαθούν να συνθλίψουν κάθε φωνή που θα τολμήσει να εναντιωθεί στα σχέδιά τους. Δηλαδή στα συμφέροντα της υπερδύναμης που υπηρετούν.

Πώς αισθάνεται τελικά ένας κορυφαίος πνευματικός άνθρωπος, όπως εσείς, ζώντας στην Ελλάδα του σήμερα;
Σαν ένα αιχμάλωτο θηρίο μέσα σ’ ένα κλουβί. Γιατί αν διέθετα τις αναγκαίες φυσικές δυνάμεις, να είστε βέβαιοι ότι δεν θα στεκόμουνα στα λόγια όπως τώρα, αλλά θα προσπαθούσα με όλα τα μέσα να πείσω το λαό μας και ιδιαίτερα τη νεολαία μας για τα «πιστεύω» μου, που αφορούν το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας, προτείνοντας λύσεις ρεα¬λιστικές, εφικτές και σωτήριες, με τη βεβαιότητα ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει το αναγκαίο υποκειμενικό στοιχείο, δηλαδή οι υπεύθυνοι και ανεξάρτητοι Έλληνες πολίτες, που μπορούν να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα οπλισμένοι με οράματα, σιδερένια θέληση και πρόθυμοι για αγώνες και θυσίες, ώστε να τοποθετήσουν την πατρίδα μας στο βάθρο που δικαιούται, που της πρέπει και της αξίζει.

Πόσο σας ανησυχεί η παρούσα κατάσταση για την πορεία και τη βιωσιμότητα της χώρας μας;
Δεν ανησυχώ για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Γιατί γνωρίζω καλά ότι κάτω από τη γυαλιστερή επιφάνεια της επικαιρότητας υπάρχουν χιλιάδες, εκατομμύρια ακέραιοι πολίτες που, ανεξάρτητα από όσα τους υποχρέωσαν να κάνουν στα χρόνια που πέρασαν, λόγου χάρη να ψηφίζουν υποχρεωτικά τον Α ή τον Β γιατί δεν έβλεπαν άλλη λύση, δια¬τηρούν μέσα τους άσβεστη τη φλόγα της αγάπης για την πατρίδα τους, το σεβασμό για την αλήθεια και την αφοσίωση στα μεγάλα και ιερά ιδανικά που μας οδήγησαν σε καιρούς χαλεπούς και επομένως μπορούν να ξαναβρούν τον εαυτό τους, που είναι πλασμένος σύμφωνα με τις ιστορικές και πολιτιστικές αξίες που κανείς ποτέ δεν κατάφερε να σβήσει, σε πείσμα των εχθρών μας
και των άσπονδων φίλων μας. Λαός, Ελλάδα, Ελληνικότητα, συνυφασμένα με την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και τον Πολιτισμό αποτελούν μια πανανθρώπινη κατάκτηση, που είναι καταδικασμένη να ζήσει. Και θα ζήσει.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ

πηγη

Ο "ΕΘΝΙΚΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ" ...ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ. 

ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΜΕΝ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, ΑΛΛΑ...

της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ 

Ο υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος έσπευσε να διαψεύσει με σφοδρότητα και χονδροειδείς χαρακτηρισμούς το δημοσίευμα της «Ε» του Σαββάτου, σύμφωνα με το οποίο αν η Αθήνα και η Αγκυρα, με βάση την προτροπή του ΝΑΤΟ, δεν λύσουν ταχύτατα το θέμα που χρονίζει από το 2003 για την επάνδρωση και αναβάθμιση του ΝΑΤΟϊκού υποστρατηγείου της Λάρισας και τη διασυνδεσιμότητα των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ στο Αιγαίο για σκοπούς ΝΑΤΟ, τότε ο έλεγχος ολόκληρου του Αιγαίου θα παραμένει στο στρατηγείο της Σμύρνης και το τουρκικό υποστρατηγείο του Εσκί Σεχίρ δεν θα καταργηθεί.

Ο κ. Βενιζέλος παραπέμπει στις προηγούμενες ανακοινώσεις επί του θέματος και επιμένει ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι απολύτως ανακριβές. Ετσι, στις 8 Απριλίου 2010, ο κ. Βενιζέλος είχε δηλώσει ότι, ύστερα από οδηγίες του, ο Α/ΓΕΑ ζήτησε με επιστολή του από τον Αμερικανό διοικητή του αεροπορικού στρατηγείου της Σμύρνης να ανακαλέσει το έγγραφό του προς αποφυγή παρεξηγήσεων που θίγουν την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Ελλάδας. Ο Αμερικανός διοικητής της Σμύρνης είχε ζητήσει ανάμεσα σε άλλα να μοιραστεί το Αιγαίο στη μέση ώστε τον έλεγχο να τον έχουν από κοινού Ελλάδα και Τουρκία.

Ο κ. Βενιζέλος θεώρησε ότι η ανάκληση αυτού του σημείου ήταν προσωπική πολιτική επιτυχία του και επαναπαύθηκε στις δάφνες του. Η πραγματικότητα όμως είναι τραγικά διαφορετική και δεν αλλάζει όσους μύδρους και αν εξαπολύσει ο υπουργός Αμυνας. Διότι:


Το αρχικό έγγραφο του διοικητή της Σμύρνης της 29/3/2010 ουδέποτε ανακλήθηκε. Αντιθέτως απεστάλη νεότερο έγγραφο στις 7 Απριλίου 2010 με δυο αλλαγές.

Το πρώτο έγγραφο απαιτούσε απάντηση στις 28 Απριλίου και το νεότερο, στις 10 Μαΐου. Η τροποποίηση του εγγράφου έχει επέλθει στην παράγραφο 3h. Πράγματι, στο νεότερο έγγραφο απουσιάζει η πρόταση για μοίρασμα του Αιγαίου στη μέση.

Παραμένει όμως στο ακέραιο η «σύσταση» του στρατηγείου Σμύρνης προς την Ελλάδα να τα βρει με την Τουρκία για τον έλεγχο του Αιγαίου μέσω «συντονισμού» του υποστρατηγείου της Λάρισας και του τουρκικού υποστρατηγείου του Εσκί Σεχίρ, το οποίο, άλλως πώς, έπρεπε να είχε καταργηθεί από το 2006... Ο κ. Βενιζέλος μπορεί να επιμένει ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι «απολύτως ανακριβές». Δεν μπορεί όμως να διαψεύσει το έγγραφο που του έστειλε το ίδιο το ΑΤΑ Λάρισας στις 12 Απριλίου 2010, δηλαδή 4 μόνον ημέρες μετά την εθνικώς υπερήφανη ανακοίνωσή του για τα δρώμενα σε επίπεδο συμμαχίας στο Αιγαίο. Στο έγγραφο αυτό το ΑΤΑ αγωνιωδώς επισημαίνει ότι το ΝΑΤΟ απαγορεύει στα ελληνικά αεροπλάνα να πετάνε εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Τα νησιά αυτά, όπως κατ' επανάληψη έχει αναφέρει η «Ε», είναι τα Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Χάλκη, Αστυπάλαια, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Καστελόριζο. Το έγγραφο του ΑΤΑ μάλιστα δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι το ΝΑΤΟ εφαρμόζει στο Αιγαίο τη διαταγή του SACEUR της 21ης Αυγούστου 2006 (Aegean islands policy) για την απαγόρευση προσέγγισης των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. στα νησιά, θέμα για το οποίο έχει γράψει κατ' επανάληψη η «Ε», αλλά ο κ. Βενιζέλος το θεωρεί και αυτό «ανυπόστατο».

Κατόπιν τούτου και επειδή ακριβώς απειλείται σοβαρά η ελληνική κυριαρχία, την οποία επικαλείται ο κ. Βενιζέλος, η «Ε» είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύσει ολόκληρο το έγγραφο του ΑΤΑ της 12ης Απριλίου 2010 προς το ΥΕΘΑ. 

Και ένα τελευταίο, επειδή παραπονείται ο κ. Βενιζέλος ότι δεν τον ρωτάμε: Εθεσε το θέμα της απαγόρευσης προσέγγισης των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των ελληνικών νήσων και τι ακριβώς του απάντησε ο ναύαρχος Σταυρίδης; 

Οι αντιρρήσεις του ΑΤΑ 

Το έγγραφο του ΑΤΑ (12/4/10) αναφέρει τα εξής:  

1. Στο πλαίσιο της συνεργασίας - συνεκπαίδευσης Π.Α. και CAOC 7, έχει καθιερωθεί η εκτέλεση εθνικών ασκήσεων μικρής και μεσαίας κλίμακας υπό την τακτική διοίκηση του CAOC 7.

2. Κατά την εκτέλεση των υπόψη ασκήσεων στο Αιγαίο δημιουργούνται προβλήματα που οφείλονται στην SHAPE Aegean Islands Policy [(α) σχετικό] και τη σχετική Standard Operating Procedure (SOP) που εκπόνησε το CC-Air Izmir με τίτλο «ΝΑΤΟ Activity in Aegean» για την εφαρμογή της πολιτικής κατεύθυνσης του SHAPE [επί της οποίας το Αρχηγείο έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις του με το (β) όμοιο]. Τα προβλήματα εντοπίζονται στην παρέμβαση του CC-Air Izmir στις σχεδιάσεις των αποστολών, μη εγκρίνοντας περιοχές συνεργασίας και ίχνη δρομολογίων Α/Φ, τα οποία προσεγγίζουν λιγότερο των 6 Ν.Μ. νησιών, επί των οποίων η Τουρκία έχει προβάλει αξίωση απαγόρευσης υπέρπτησης (χάρτης άσκησης «Egemon»).

3. Το Αρχηγείο θεωρεί απαραίτητη την παρουσία ελληνικών Α/Φ στον ζωτικό χώρο του Αιγαίου υπό TACOM του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η εκτέλεση των ανωτέρω αποστολών αέρος σύμφωνα με τους περιορισμούς της SHAPE Aegean Islands Policy και της SOP, εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα της Τουρκίας και δείχνει αυτεπάγγελτα την αποδοχή από τη χώρα μας των διαλαμβανομένων σε αυτά, ενώ παγιώνονται «εθιμικά» τα ακόλουθα:

α. Το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και απαγόρευσης υπέρπτησης συγκεκριμένων νήσων.
β. Η παρερμηνεία των σχετικών συνθηκών που συστηματικά και μεθοδικά δρομολογεί η Τουρκία και μονομερώς ενστερνίζεται το ΝΑΤΟ.
γ. Η παρέμβαση φορέα της Συμμαχίας σε θέματα πολιτικής, τα οποία σχετίζονται με κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.
δ. Η έμπρακτη προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου Status Quo».

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 

«Οι θέσεις της χώρας είναι απολύτως σαφείς» Αναφερόμενος στο σαββατιάτικο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» που υπέγραφε η κ. Κύρα Αδάμ και το οποίο προβαλλόταν και στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας με τον τίτλο «Μεθοδεύσεις από ΝΑΤΟ για το στρατηγείο Λάρισας», ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Αν η κ. Αδάμ έμπαινε στον κόπο να παρακολουθεί τις κατά καιρούς αναλυτικές ενημερώσεις που έχω κάνει στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και να διαβάζει τα πλήρη απομαγνητοφωνημένα πρακτικά των ενημερώσεων που έχω κάνει προς τους διαπιστευμένους στο ΥΠΕΘΑ συναδέλφους της δεν θα συνέτασσε αυτό το απολύτως και πλήρως ανακριβές δημοσίευμα. Τίποτα από όσα αναφέρονται ως προς το περιεχόμενο των συνομιλιών που είχε ο ανώτατος συμμαχικός διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης με εμένα και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στην Αθήνα στις 31 Ιουλίου δεν έχει ίχνος αλήθειας.

Ολα δε τα άλλα θέματα που, παραποιώντας τα, επιχείρησε να συνδέσει κατά τρόπο άτεχνο το δημοσίευμα, έχουν παρουσιαστεί στις πραγματικές τους διαστάσεις και αναλυτικά τόσο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όσο και στους διαπιστευμένους στο ΥΠΕΘΑ δημοσιογράφους. Οι θέσεις της χώρας μας στο ζήτημα της δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ (ζήτημα στο οποίο εντάσσεται και το CAOC της Λάρισας), καθώς και στο ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι απολύτως σαφείς και προβάλλονται σταθερά στα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο διαδικαστικών κανόνων που διασφαλίζουν τα εθνικά μας συμφέροντα. Τέλος, είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι ακόμη και για τέτοια θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, δηλαδή για θέματα εθνικού χαρακτήρα, δεν εφαρμόζονται στοιχειώδεις κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και αξιοπιστίας που θα επέβαλλαν τουλάχιστον να ζητηθεί η διασταύρωση ή έστω η θέση του ΥΠΕΘΑ πριν τη δημοσίευση».

πηγη

ΕΒΑΛΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΥΠΟΘΗΚΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ

«Αν δεν πηγαίναμε στον "μηχανισμό στήριξης" δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις». 

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει την παραπάνω φράση από τους κυβερνώντες...  

Ας δούμε, όμως, τώρα, το λόγο που πραγματικά μας πήγαν εκεί που μας πήγαν:
Σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών στις 20/5/2010 διαβάζουμε: «Για το εννεάμηνο Απριλίου - Δεκεμβρίου 2010 που διανύουμε, οι υποχρεώσεις του Ελληνικού Δημοσίου για τοκοχρεολύσια εκτιμώνται σε 39,7 δισ. ευρώ».
Το Ελληνικό Δημόσιο, λοιπόν, πρέπει μέχρι το τέλος του χρόνου να καταβάλει στις καπιταλιστικές αγορές, στους κάθε λογής ομολογιούχους και στους «τοκογλύφους» περί τα 40 δισ. ευρώ.
Ας δούμε τώρα τις εισπράξεις από δάνεια που έχει «πετύχει» η κυβέρνηση και τα οποία τα εγγυώνται οι «σωτήρες - δανειστές» μας, μετά την υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς «μνημονίου»: -- Δάνειο 20 δισ. ευρώ το Μάη. -- Δάνειο 9 δισ. ευρώ μέσα στον Αύγουστο. -- Δάνειο 9 δισ. ευρώ που θα εισπραχθεί μέχρι το Δεκέμβρη, εφόσον η τρόικα εγκρίνει ότι το ...«πετσόκομμα» του ελληνικού λαού συνεχίζεται με «ικανοποιητικούς ρυθμούς».  

Αθροισμα: 38 δισ. ευρώ.  

Συμπέρασμα:
Από τα «σωτήρια» δάνεια, με τους νέους δυσβάσταχτους τόκους για τον ελληνικό λαό, ούτε πεντάρα τσακιστή δεν πάει για (τους περικομμένους) μισθούς και συντάξεις! Ολα τα νέα δάνεια (38 δισ.) πάνε για να καλυφθούν τα χρέη από τα προηγούμενα δάνεια (40 δισ.), που συνεχίζει να δανείζεται και που συνεχίζει να φορτώνει τα ακόμα μεγαλύτερα χρέη της στις πλάτες του ελληνικού λαού. Σημείωση: Στα παραπάνω χρέη δεν υπολογίζουμε ούτε τα 15 δισ. που πήγαν σε τραπεζίτες μέσω εγγυήσεων του «μνημονίου», ούτε τα 10 δισ. που τους παρείχε το ΠΑΣΟΚ διά νόμου, ούτε τα νέα 25 δισ. (!) που μόλις προχτές τους έδωσε ο Παπακωνσταντίνου, ούτε τα αρχικά 28 δισ. της ΝΔ!  

Τι αποδεικνύεται, λοιπόν, περίτρανα;
Από τα περιβόητα δάνεια που κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ εξασφάλισαν για ...τη χώρα και που, όπως ισχυρίζονται ο Παπανδρέου και τα κυβερνητικά στελέχη, αν δεν εφαρμοστεί η «πατριωτική» πολιτική τους, τότε οι φίλοι τους δε θα τα εκταμιεύσουν και τότε θα επέλθει χρεοκοπία και στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις, ούτε ένα ευρώ (αριθμός: 1) δεν πάει στον ελληνικό λαό.

Ολα - μα όλα! - επιστρέφουν στους εγχώριους και τους διεθνείς νταβατζήδες της χρηματιστικής ολιγαρχίας. Στον ελληνικό λαό εκείνο που μένει είναι οι τόκοι, τα μεγαλύτερα χρεολύσια, ο ασφαλιστικός Καιάδας, ο εργασιακός μεσαίωνας. Τελικά, δηλαδή, εκείνο που απομένει στον ελληνικό λαό είναι ένα και μόνο: Να πάρει την απόφαση να τους ανατρέψει, να τους στείλει από κει που ήρθανε, και να γίνει εκείνος ο ιδιοκτήτης του πλούτου που ο ίδιος παράγει.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

πηγη

ΒΑΡΥ ΚΑΙ ΑΤΙΜΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ...ΠΑΣΟΚ

Ο ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΕΔΩΣΕ ΜΙΚΡΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΟΡΙΑ ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΓΚΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ.  

της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ 

Ο ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ (SACEUR) ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα, έδωσε μικρή χρονική διορία, προκειμένου η Αθήνα και η Αγκυρα, μέσω των υφισταμένων διαπραγματεύσεων, να λύσουν ένα μείζον θέμα για τη νέα δομή της Συμμαχίας. Πρόκειται για το αεροπορικό υποστρατηγείο της Λάρισας (7 CAOC) και ειδικότερα για την επάνδρωσή του και τη διασύνδεση των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ στο Αιγαίο, έτσι ώστε να αποκτήσει η Λάρισα αρμοδιότητες αεροπορικής αστυνόμευσης για την Ελλάδα και την Τουρκία, με ταυτόχρονη κατάργηση του τουρκικού υποστρατηγείου του Εσκί Σεχίρ (6 CAOC).

Διαφορετικά, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο ναύαρχος Σταυρίδης δείχνει αποφασισμένος να κόψει ο ίδιος τον «γόρδιο δεσμό» με δυο τρόπους:  

Είτε να καταργηθούν και τα δυο αυτά υποστρατηγεία (με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι ανύπαρκτη σε επίπεδο ΝΑΤΟ)...  



Είτε η κατάσταση να παραμείνει ως έχει και τον έλεγχο της αεροπορικής αστυνόμευσης του Αιγαίου να τον ασκεί το ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο της Σμύρνης (με Αμερικανό διοικητή και μόνιμο Τούρκο επιτελάρχη), μέσω των CAOC 6 και 7, με ολέθριες και πολλαπλές συνέπειες για την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, με τη στάση αυτή του SACEUR, η πλάστιγγα γέρνει σαφώς υπέρ της Τουρκίας. Η πίεση κατά την παρούσα διαπραγμάτευση πέφτει ολόκληρη πάνω στη λειτουργία του υποστρατηγείου της Λάρισας, που αφορά και τον έλεγχο του Αιγαίου, και όχι πάνω στην Τουρκία, αφού η Αθήνα πλέον δεν μπορεί να μπλοκάρει όλη τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, διότι το αεροπορικό στρατηγείο της Σμύρνης δεν μπορεί να γυρίσει πίσω στην Ιταλία και το υπό κατάργηση υποστρατηγείο του Εσκί Σεχίρ εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικά.  

Η συμφωνία του 2003 

Οι υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών της κυβέρνησης Σημίτη (Γ. Παπαντωνίου και Γ. Παπανδρέου) συμφώνησαν πλήρως το 2003 στη νέα δομή του ΝΑΤΟ, η οποία προέβλεπε:  

1.Τη μεταφορά του αεροπορικού στρατηγείου της Νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, με Αμερικανό διοικητή και μόνιμο Τούρκο επιτελάρχη, με επιχειρησιακές αρμοδιότητες για όλη τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, επομένως και της Ελλάδας και του Αιγαίου. Η Τουρκία φρόντισε να γίνει η μεταφορά τού στρατηγείου σε χρόνο ρεκόρ (2005) διότι ήθελε μέσω του Τούρκου επιτελάρχη να εδραιώσει παράνομα κεκτημένα σε βάρος της Ελλάδας, αλλά και να αναβαθμιστεί το προφίλ της Τουρκίας.  

2.Την κατάργηση του υποστρατηγείου του Εσκί Σεχίρ μέχρι το 2006 και τη διατήρηση και αναβάθμιση του υποστρατηγείου της Λάρισας, που θα είχε τον έλεγχο και την ευθύνη της Ελλάδας και ολόκληρης της Τουρκίας, αφού στο μεταξύ θα είχε καταργηθεί το 6 CAOC του Εσκί Σεχίρ. Ομως και το 2003 επαναλήφθηκε το ίδιο μόνιμο «λάθος» που γίνεται κατ' εξακολούθηση από το 1992 μέχρι σήμερα, όταν πρόκειται για καθορισμό περιοχών ευθύνης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ: η τότε κυβέρνηση Σημίτη άφησε «έξω από τον λογαριασμό» τα βασικά θέματα που αφορούσαν το στρατηγείο της Λάρισας: την επάνδρωση του στρατηγείου και τον καθορισμό περιοχής ευθύνης του με βάση τη διασύνδεση των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ στο Αιγαίο. Κατ' αυτόν τον τρόπο, τα κρίσιμα θέματα για τη λειτουργία και αναβάθμιση του υποστρατηγείου της Λάρισας έμειναν «για αργότερα» και το χειρότερο, μετατράπηκαν σε μια νέα αδιέξοδη και ατέρμονη διμερή διαπραγμάτευση μέσα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.  

Η Τουρκία λοιπόν εξασφάλισε τη μεταφορά του στρατηγείου της Νάπολης στη Σμύρνη (2005) και μέσω αυτού τον έλεγχο του Αιγαίου. 

Στο μεταξύ, με απόφαση του τότε SACEUR, τον Αύγουστο του 2006 το ΝΑΤΟ απαγορεύει στα ελληνικά αεροσκάφη, για ΝΑΤΟϊκούς σκοπούς να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6 ν.μ. τα ελληνικά νησιά: Λήμνο, Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Ρόδο, Κω, Κάλυμνο, Κάρπαθο, Χάλκη, Αστυπάλαια, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Λέρο, Πάτμο, Λειψοί, Σύμη, Καστελόριζο και Σαμοθράκη. Δηλαδή, η τύχη και η ασφάλεια των νησιών αυτών εξαρτάται από τα τουρκικά αεροπλάνα, διότι όταν τα ελληνικά προσεγγίζουν εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές τους αναχαιτίζονται από τα τουρκικά, με το αιτιολογικό ότι «παραβιάζουν την απαγόρευση του ΝΑΤΟ». Μετά και την άθλια αυτή εξέλιξη, την οποία εστερνίζεται ο SACEUR, η Αγκυρα το 2007 δέχθηκε να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Αθήνα για τα θέματα του υποστρατηγείου της Λάρισας. Στα θέματα επάνδρωσης του στρατηγείου, η Τουρκία απαιτεί τον διορισμό Τούρκου διοικητή ανά διετία και όσον αφορά τη διασύνδεση των ραντάρ, η Τουρκία απαιτεί τα τουρκικά ραντάρ να βλέπουν μέχρι... την Πρέβεζα και να επιτηρούν μέρος του Αιγαίου.  

Μπλόκο στη νέα δομή
Αυτό είχε αποτέλεσμα να μπλοκαριστεί η νέα δομή του ΝΑΤΟ μόνον όσον αφορά την αναβάθμιση του υποστρατηγείου της Λάρισας και να μην καταργηθεί το τουρκικό υποστρατηγείο του Εσκί Σεχίρ. Μια «συμβιβαστική» πρόταση του ΝΑΤΟ το 2009 για τις περιοχές διασύνδεσης των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ στο Αιγαίο απορρίφθηκε από την Αθήνα με ευθύνη του ΓΕΑ, πιθανώς από έλλειψη ευελιξίας, με την οποία θα αποδεχόταν θέσεις, χωρίς να θιγούν τα εθνικά συμφέροντα. Οσο το θέμα παραμένει άλυτο, το στρατηγείο της Σμύρνης με τον Τούρκο μόνιμο επιτελάρχη «ελέγχει» και «προασπίζει» την Ελλάδα και το Αιγαίο για σκοπούς ΝΑΤΟ με τουρκικά και ελληνικά αεροπλάνα κατά περίπτωση, με το υποστρατηγείο της Λάρισας να παριστάνει τον θεατή του Αιγαίου και τον υπερασπιστή της μισής Αλβανίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Και αυτό γιατί από το 2008 η Λάρισα θα είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια των χωρών αυτών, αλλά δεν έχει λόγο για την Ελλάδα και το Αιγαίο.

Η δυσμενέστατη αυτή εξέλιξη για την Ελλάδα μπορεί να οδηγήσει σε νέους υποβιβασμούς και περιπέτειες αν εφαρμοστεί το έγγραφο του διοικητή Σμύρνης στις 7 Απριλίου 2010. Σύμφωνα με αυτό, θα μπορούν τα τουρκικά αεροσκάφη ανάλογα με τις απαιτήσεις και κάτω από τον έλεγχο του Τούρκου επιτελάρχη (RAOC) να πετάνε σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να διασφαλίσουν την ασφάλεια και τη άμυνά τους, καθώς και πάνω από πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας (π.χ. από την Αλεξανδρούπολη και τη Λάρισα μέχρι την Κόρινθο, την Τρίπολη και την Αμαλιάδα κ.λπ.) για να τις προστατεύσουν από αέρος, από τυχόν απειλές.
Ενώ την ίδια ώρα, τα ελληνικά μαχητικά θα μπορούν να πετάνε στα Τίρανα, στη Σόφια, στο Βουκουρέστι και στη Βάρνα, αλλά όχι στο Αιγαίο.

Η κατάσταση αυτή είναι προφανές ότι αποτελεί μια από τις βαρύτατες προσβολές για την κυβέρνηση και τους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας αλλά και για τους Ελληνες πολίτες στο σύνολό τους. 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
πηγη

ΤΟ "ΟΡΑΜΑ" ΤΟΥ JEFFREY ΕΙΝΑΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ: ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Ένα φάντασμα πλανιέται στη σκέψη του κ. Γιώργου Παπανδρέου…
Ένα «όραμα» γι’ αυτόν…
Ένας εφιάλτης για όσους καταλαβαίνουν:

Η «παγκόσμια διακυβέρνηση»! 

Δεν υποψιάζεται καν ότι η «παγκόσμια διακυβέρνηση» δεν είναι η επαγγελία του μελλοντικού επίγειου Παραδείσου της Ανθρωπότητας. Είναι παλινδρόμηση στο πιο σκοτεινό παρελθόν της…

• Η έννοια αυτή επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο αμέσως μετά την κατάρρευση του διπολισμού. Ως αίτημα «ένωσης» των κρατών με το επιχείρημα ότι οι νέες διεθνείς απειλές απαιτούν αντιμετώπιση σε διεθνή κλίμακα. Εδώ επισημάνθηκαν δύο παραδείγματα: η κλιματική αλλαγή και οι μεγάλες πανδημίες. Βέβαια, στο βαθμό που οι απειλές αυτές είναι πραγματικές, αρκεί η διακρατική συνεργασία. Και υπάρχει πάντα η περίπτωση μικρής κλίμακας προβλήματα να προβάλλονται ως «βιβλικές καταστροφές»! Όπως η περιβόητη «πανδημία» της γρίπης των χοίρων, για την οποία υπήρξε άνευ προηγουμένου καταστροφολογία πέρσι τέτοιον καιρό και αποδείχθηκε λιγότερο επικίνδυνη από την… κοινή γρίπη (αφού δαπανήθηκαν δισεκατομμύρια για άχρηστα και αδοκίμαστα εμβόλια). Η «παγκόσμια διακυβέρνηση» δεν έχει καμία σχέση με πραγματικές ή φανταστικές «παγκόσμιες απειλές». Είναι πρόσχημα ολοκληρωτικής προπαγάνδας! Και στρέφεται ενάντια στη σύγχρονη Δημοκρατία. Την οποία ευθέως υπονομεύει…


• Για να θεμελιωθεί και να λειτουργήσει η δημοκρατία πρέπει να υφίστανται δύο κρίσιμες προϋποθέσεις:
– Πρώτον ενιαία ταυτότητα (εθνική συλλογικότητα) που ορίζει το «εθνικό συμφέρον» ως πεδίο αναφοράς του συνόλου.
– Και δεύτερον, ισχυρή μεσαία τάξη, που επιβάλλει κάθε φορά τη συνισταμένη του δημοσίου συμφέροντος.

Οι οπαδοί της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» αμφισβητούν και τις δύο:
– Αμφισβητούν συνεχώς το εθνικό στοιχείο, στο πεδίο των ιδεών.
– Και αποδυναμώνουν τις μεσαίες τάξεις, όπου μπορούν, μέσα από πολύ αμφισβητούμενες νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις». Α

λλά και μέσα από την ανεξήγητη ανοχή που επιδεικνύουν σε φαινόμενα κερδοσκοπικών «φουσκών» που κατά διαστήματα «εξαερώνουν» τα αποταμιεύματα των μεσαίων τάξεων. Πότε στο Χρηματιστήριο, πότε στην αγορά ακινήτων πότε στην αγορά ομολόγων… Όπου υπήρξαν ολοκληρωτικά καθεστώτα διασπάστηκαν στις εθνικές τους συνιστώσες για να γίνουν δημοκρατικά: πρώην Σοβιετική Ένωση, Τσεχοσλοβακία, Γιουγκοσλαβία... Ακόμα και μέσα στη δυτική Ευρώπη έχουμε αφύπνιση πληθυσμών, που παρά τις δημοκρατικές συνθήκες στις οποίες ζουν, απαιτούν απόσχιση και συγκρότηση νέων εθνικών κρατών. Όπως η Καταλανοί στην Ισπανία και οι Φλαμανδοί στο Βέλγιο… Η παγκόσμια τάση είναι η ενίσχυση των εθνικών ταυτοτήτων, όχι η συγχώνευσή τους σε υπερεθνικά υπερσύνολα. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση παίρνει το χαρακτήρα ομοσπονδίας εθνικών κρατών, όχι ισοπέδωσης εθνών. Κι εδώ πάντως επικρατούν τελευταία όλο και περισσότερο τα εθνικά συμφέροντα των Γερμανών, των Γάλλων, των Ιταλών, των Βρετανών, αλλά και των Ολλανδών. Η έννοια της «αλληλεγγύης» ποτέ δεν ήταν τόσο αποδυναμωμένη στην Ευρώπη όσο σήμερα.

• Οι οπαδοί της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» προσπαθούν να μας πείσουν ότι χρειαζόμαστε τη στήριξη των ξένων, όχι μόνο για να αντιμετωπίσουμε τα «παγκόσμια προβλήματα», αλλά ακόμα και τα δικά μας. Γι’ αυτό και εκθειάζουν τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, στην αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομικής κρίσης… Η αλήθεια είναι, βέβαια, ακριβώς αντίστροφη: Μόνο χώρες που μπορούν οι ίδιες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους, μόνο λαοί που στέκονται στα πόδια τους κερδίζουν τον σεβασμό των άλλων… Όσο πιο πολύ καταλαβαίνει κανείς την παγκοσμιοποίηση, τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί ότι θα κερδίσουν ανταγωνιστικά έθνη και ανταγωνιστικοί λαοί, όχι «χύμα πληθυσμοί» χωρίς εθνικές ταυτότητες, χωρίς αυτοπεποίθηση, που περιμένουν από τους ξένους να τους σώσουν από τον ίδιο τον… «κακό εαυτό» τους.

• Το πρόβλημα με τον κ. Παπανδρέου είναι ότι δεν πιστεύει στη δυνατότητα του ελληνικού λαού να ορθοποδήσει. Δεν πιστεύει καν στις προοπτικές ύπαρξης του ελληνικού εθνικού κράτους. Γι’ αυτό και τοποθετεί… «ελληνόφωνους» (όχι Έλληνες) επικεφαλής δημόσιων οργανισμών! Γι’ αυτό και αναζητεί συνεχώς –και ανεπιτυχώς– μη έλληνες συμβούλους…

• Όταν κάποιος παραδίδεται σε χίμαιρες, είναι επικίνδυνος για τον εαυτό του. Όταν παραδίδεται σε χίμαιρες ένας πρωθυπουργός, είναι επικίνδυνος για τον λαό του. Το «κυβέρνηση του Μνημονίου» είναι το λιγότερο και πιο επιεικές που μπορεί να ακουστεί για την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου.

ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΜΕΝΟ ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

 

ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΚΟΨΟΧΕΡΗΔΕΣ

Πρόκειται για κυβέρνηση που αδημονεί να… αυτοκαταργηθεί και να προσχωρήσει στην «παγκόσμια διακυβέρνηση», την οποία δεν πιστεύει κανείς και την οποία αποστρέφονται ως «ολοκληρωτική προπαγάνδα» όσοι ξέρουν Ιστορία και παίρνουν στα σοβαρά τη Δημοκρατία.

Η Ρώμη επέβαλε παγκόσμια κυριαρχία, αλλά έπαψε να είναι Δημοκρατία. 

Η αποσύνθεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οδήγησε σε 1.000 χρόνια Μεσαίωνα.

Και η αφύπνιση του Πολιτισμού στην Ευρώπη γεννήθηκε, σηματοδοτήθηκε από τη συγκρότηση εθνικών κρατών, που αποτέλεσαν κοιτίδες της σύγχρονης δημοκρατίας. 

Όπως ακριβώς οι πόλεις κράτη της αρχαιότητας υπήρξαν κοιτίδες της άμεσης δημοκρατίας…
Πάντα οι δημοκρατίες αναδείχθηκαν νικώντας αυτοκρατορίες.
Και πάντα ο «δήμος» είχε αναφορά σε μια «πατρίδα»…

Ο Περικλής το διακήρυξε πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια στον περίφημο «Επιτάφιό» του.
Ο Θουκυδίδης το κατέγραψε.
Όλοι οι σύγχρονοι δημοκρατικοί ηγέτες το γνωρίζουν και το επικαλούνται.

Ο κ. Παπανδρέου ούτε που το πρόσεξε… 

Κάθε «δήμος» έχει αναφορά σε μια «πατρίδα»!

Όπου ακούτε για «παγκόσμια διακυβέρνηση», να θυμάστε δύο πράγματα: ανασύσταση αυτοκρατοριών και κατάλυση της δημοκρατίας. Είμαστε αντίθετοι –ασυμβίβαστα αντίθετοι– και στα δύο… 

Ν. Ζ.

ΠΗΓΗ

ΚΑΙ ΕΝΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΑΝΕΤΑΙ...

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΝΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΟΔΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΕΓΚΥ ΖΗΝΑ...----

 

ΤΕΛΙΚΑ Η ΛΕΙΤΟΤΗΤΑ ΙΣΧΥΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΒΑΣΙΚΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ...ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΖΟΥΝ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΙ ΤΟΥΣ...
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΒΙΩΝΟΥΜΕ...

«Σε τούτους τους δύσκολους καιρούς το μόνο που μας μένει είναι να καταφύγουμε στις μικροχαρές» είπε ο επικεφαλής της Αριστερής Πρωτοβουλίας του ΠαΣοΚ, πρώην συγκεντρωσιάρχης επί εποχής Ανδρέα Παπανδρέου κ. Γ. Παναγιωτακόπουλος και ήταν σαν να έδωσε το έναυσμα: τα μπουζούκια της Ιεράς οδού, εκεί όπου εμφανίζεται το δημοφιλές δίδυμο Πέγκυ Ζήνα και ΔημήτρηςΜητροπάνος... «κρατικοποιήθηκαν» ξαφνικά για λίγες ώρες, από την Πέμπτη το βράδυ ως το πρωί της περασμένης Παρασκευής. Ουρές τα βουλευτικά Lexus, Saab και Αudi έξω από το νυχτερινό κέντρο. Οι βουλευτές, βλέπετε, δεν πρόλαβαν να αλλάξουν τα αυτοκίνητά τους με άλλα μικρότερου κυβισμού. Οι παρκαδόροι, με δέκα ευρώ το αμάξι, χωρίς απόδειξη, έκαναν χρυσές δουλειές. Το ίδιο και οι λουλουδούδες...

Βουλευτές, πρώην υπουργοί, πρώην βουλευτές, νεοδιορισθέντες επικεφαλής (κρατικών) τραπεζών και οργανισμών, περιφερειάρχες, νομάρχες, δήμαρχοι, συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο ΠαΣοΚ, σύσσωμη σχεδόν η νεολαία του Κινήματος, ένας πρώην Πρόεδρος της Βουλής, ένας πρώην «τσάρος» της οικονομίας, ένας πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, σύμβουλοι, γενικοί γραμματείς- ορισμένοι προερχόμενοι από τη λεγόμενη δημόσια διαβούλευση-, αστυνομική φρουρά των πολιτικών και παρατρεχάμενοι «κατέλαβαν» σε μία και μόνη έφοδο το νυχτερινό κέντρο και το έριξαν, μεσούσης της κρίσεως, έξω. Η αλήθεια είναι ότι ορισμένοι το παραέριξαν έξω. Ξεφάντωσαν, τραγούδησαν, χόρεψαν ζεϊμπέκικα και ήπιαν και ένα ποτηράκι Βlack Label παραπάνω. Και όλα αυτά, όπως ειπώθηκε από τον κύριο ομιλητή αυτής της σεμνής και ταπεινής συγκέντρωσης, επειδή «το ΠαΣοΚ δεν έχει μάθει να είναι θεατής. Δεν έχει μάθει να σκύβει το κεφάλι».
«Μικροχαρά» χαρακτήρισε την εκδήλωση ο κ. Παναγιωτακόπουλος και φρόντισε σε αυτή τη «χαρά» του λεγόμενου παλαιού ΠαΣοΚ να «εισαγάγει» και έναν παλαίμαχο αρχηγό σοσιαλιστικού κόμματος από την Κύπρο, τον θρυλικό «γιατρό», πρώην πρόεδρο της Σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ κ. Β. Λυσσαρίδη, 90 ετών, ο οποίος εμφανίστηκε στο νυχτερινό κέντρο με μαύρο δίκοχο, όπως αυτό που φορούσαν πάλαι ποτέ οι ηγέτες του Ανωτάτου Σοβιέτ στη Μόσχα, μόνο που αντί για γούνα γνήσιου και πανάκριβου αστραχάν των Σοβιετικών ο «γιατρός» προτίμησε κάτι σε συνθετικό. Και ο κ. Λυσσαρίδης ήταν πράγματι συγκινητικός, κυρίως όταν είπε με φωνή τρεμάμενη: «Μου ΄παν:Γιατί στα γεράματα αρνιέσαι την ανάπαυση; Απάντησα:Γιατί μόνο έτσι μπορώ να προσδοκώ την ανάσταση». Και ως ποιητής συμπλήρωσε: «Δώστε μου δέκα αιώνες ζωή. Δεν τις αλλάζω με μία ώρα αληθινής επανάστασης», ξεσηκώνοντας τον κόσμο που χειροκροτούσε παρατεταμένα.

Ηταν στις «μικροχαρές» του ΠαΣοΚ, στην Ιερά οδό, περί τα 2.500 άτομα, όση ήταν δηλαδή η χωρητικότητα του νυχτερινού κέντρου και στους τρεις... ορόφους που διέθετε. Καρφίτσα δεν έπεφτε. Ορισμένοι παρέμειναν και όρθιοι. Ο κ. Παναγιωτακόπουλος, με νωπή ακόμη την αντιπαράθεσή του με τον Γραμματέα του ΠαΣοΚ κ. Σ. Ξυνίδη, άφησε αρκετές αιχμές, χωρίς όμως να περάσει την «κόκκινη κομματική γραμμή», λέγοντας ότι «οι καιροί δεν συγχωρούν ούτε την αμηχανίαούτε την ολιγωρία» και ότι «οι καιροί απαιτούν αποφασιστικότητα και τόλμη». Εν συνεχεία επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον του... «Δ Δ Ράιχ» σημειώνοντας: «Είναι παγκόσμιο. Δεν είναι μια χώρα, ένας άξονας, απέναντι στη δημοκρατία και στην ελευθερία. Είναι το κεφάλαιο χωρίς πατρίδα και οι κυβερνήτεςχωρίς όνομα. Επικεφαλής της επίθεσης εναντίον της χώρας μας είναι και πάλι η Γερμανία. Είναι οι ίδιοι αμετανόητοι που θεωρούν τη χώρα τους το άριο μέλος του κόσμου» είπε προκαλώντας χειροκροτήματα.

ΠΡΕΖΑ TV

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ" …ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΓΙΔΑΣ !!

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες αθλιοτήτων. Η εθνική πολιτική των κρατών έχει πέσει στο επίπεδο του γυφτοπάζαρου. Κάποιοι παίζουν με τους λαούς, υποτιμώντας τους σε βαθμό εγκληματικό. Το πρόβλημα πλέον δεν είναι μόνον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Το πρόβλημα έχει φτάσει στο σημείο να είναι πλέον γενικό πρόβλημα του συνόλου των Βαλκανίων. Όλοι "εμπλέκονται" με τον ίδιο προσβλητικό και υποτιμητικό τρόπο. Έλληνες, Βούλγαροι,..... Σέρβοι και Αλβανοί έχουν "εμπλακεί" σε ένα παιχνίδι, το οποίο, ενώ τους αφορά άμεσα, δεν το "παίζουν" οι ίδιοι.

Το πρόβλημα μάλιστα μετά την "πρόταση" για τη "Μακεδονία του Βαρδάρη" στα πρότυπα της "Μακεδονίας του Πιρίν" φεύγει πλέον από το ελληνοσκοπιανό επίπεδο και μπαίνει και στη βουλγαρική επικράτεια. Με τη νέα προτεινόμενη ονομασία απειλούνται με "φωτιά" και τα υπόλοιπα Βαλκάνια και όχι μόνον η Ελλάδα. Με τη νέα ονομασία το πρόβλημα παύει να είναι ελληνοσκοπιανό και γίνεται ταυτόχρονα και σκοπιανοβουλγαρικό, εφόσον απειλεί και την ακεραιότητα της Βουλγαρίας. Το νέο όνομα της Δημοκρατίας των Σκοπίων απειλεί ευθέως και τους Βούλγαρους.

Ρωτάμε λοιπόν εμείς, όσους συμπατριώτες μας βλέπουν σαν "λογική" την πρόταση περί "Μακεδονίας του Βαρδάρη" …Όλους όσους "τσιμπάνε" με την τελευταία "υποχώρηση" της συμμορίας των εμπόρων ναρκωτικών, που στηρίζει τον Γκρουέφσκι …Της συμμορίας, που, μαζί με κάποιους πληρωμένους και χαπακωμένους προβοκάτορες των γηπέδων, είναι οι μόνοι που δηλώνουν "Μακεδόνες", σε μια χώρα όπου όλοι οι υπόλοιποι δηλώνουν Αλβανοί, Σέρβοι και κυρίως Βούλγαροι. Τους ρωτάμε λοιπόν και περιμένουμε μια λογική απάντησή τους στην τόσο "ακίνδυνη" πρόταση του Νίμιτς.

Αν η σημερινή FYROM ονομαστεί δήθεν "Μακεδονία του Βαρδάρη", οι πολίτες της τι ακριβώς θα δηλώνουν ως εθνική τους ταυτότητα; "Μακεδόνες" δεν θα δηλώνουν; Οι "Μακεδόνες του Βαρδάρη" είναι αυτόματα "Μακεδόνες" σκέτο και τέλος. Άρα πού βρίσκεται το "ακίνδυνο" του γεωγραφικού προσδιορισμού που μας "σερβίρουν"; Η γλώσσα τους πώς θα δηλώνεται, όταν αυτοί θα δηλώνουν "Μακεδόνες"; "Μακεδονική" δεν θα είναι η γλώσσα αυτών, που δηλώνουν εθνικά "Μακεδόνες"; Δικαιωματικά θα δηλώνεται ως τέτοια, ακόμα κι αν είναι η αγγλική ή η αρχαία κινεζική.

Πρέπει σε κάποια στιγμή να τελειώνει το δούλεμα με τον "γεωγραφικό προσδιορισμό", που υποτίθεται είναι η "κόκκινη" γραμμή της Ελλάδας και την έχουμε δει σε όλες τις "παρδαλές" της αποχρώσεις. Πρέπει να τελειώνει το παραμύθι με τις δήθεν μεγάλες "υποχωρήσεις" των Σκοπιανών μέχρι να "τσιμπήσουν" οι Έλληνες. Ο όρος Μακεδονία πρέπει να είναι αυτός, ο οποίος θα λειτουργεί ως γεωγραφικός προσδιορισμός και όχι το αντίθετο. Ο όρος Μακεδονία πρέπει να προσδιορίζει γεωγραφικά τους άλλους και όχι να προσδιορίζεται ο ίδιος από άλλους γεωγραφικούς προσδιορισμούς. Το γεγονός, δηλαδή, ότι χρησιμοποιούνται οι ίδιες λέξεις, δεν σημαίνει ότι εξασφαλίζεται το ίδιο αποτέλεσμα. Είναι άλλο πράγμα ο "μακεδονικός χαλβάς" και άλλο ο "χαλβαδένιος Μακεδόνας". Το πρώτο είναι τύπος χαλβά, ενώ το δεύτερο είναι τύπος "Μακεδόνα" ...και μάλιστα υβριστικός.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι είναι άλλο πράγμα να ονομάζεται η περιοχή "Μακεδονία του Βαρδάρη" και η λέξη Βαρδάρης να είναι ο γεωγραφικός προσδιορισμός της έννοιας "Μακεδονία" και είναι άλλο πράγμα να ονομάζεται η περιοχή "Μακεδονική Βαρδαρία" και η λέξη Μακεδονία να είναι ο γεωγραφικός προσδιορισμός της έννοιας "Βαρδάρης". Στην πρώτη περίπτωση η εθνική ταυτότητα συνδέεται με την έννοια Μακεδονία, ενώ στη δεύτερη περίπτωση η εθνική ταυτότητα συνδέεται με την έννοια του Βαρδάρη και της Βαρδαρίας.

Στην πρώτη περίπτωση ο πολίτης της "Μακεδονίας του Βαρδάρη" είναι "Μακεδόνας", που κατοικεί στην περιοχή της Βαρδαρίας, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ο πολίτης της "Μακεδονικής Βαρδαρίας" είναι "Βαρδάριος", ο οποίος απλά κατοικεί σε ένα κομμάτι της Μακεδονίας, όπως κάποιος Έλληνας κατοικεί σε κάποιο άλλο μέρος της Μακεδονίας ή κάποιος Βούλγαρος σε κάποιο άλλο. Στην πρώτη περίπτωση η γλώσσα αυτού του πολίτη είναι η "μακεδονική", ενώ στη δεύτερη περίπτωση είναι η "βαρδαρική", άσχετα αν καί στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για την ίδια εκδοχή της βουλγαρικής γλώσσας.

Γι' αυτό τον λόγο ισχυριζόμαστε ότι κάποιοι μας "δουλεύουν" σε βαθμό εξοργιστικό. Για να καταφέρουν όλα αυτά τα πράγματα, δημιουργούν σύγχυση. Αναμιγνύουν τα ακίνδυνα με τα επικίνδυνα. Τα "άφλεκτα" με τα "εύφλεκτα". Τι σημαίνει πρακτικά αυτό. Ότι εκ του πονηρού κάποιοι συγκρίνουν τον όρο αυτόν με τον όρο της "Μακεδονίας του Πιρίν". Δεν είναι ίδια περίπτωση η "Μακεδονία του Βαρδάρη" με τη "Μακεδονία του Πιρίν". Γιατί; Γιατί η "Μακεδονία του Πιρίν" είναι άφλεκτη. Εξαιτίας της ύπαρξής της, δεν εκδηλώνεται αλυτρωτισμός.

Είναι γεωγραφικός προσδιορισμός μιας περιοχής, στην οποία είναι ξεκαθαρισμένο ότι την κατοικούν εθνικώς Βούλγαροι, οι οποίοι μιλούν τη βουλγαρική γλώσσα. Οι εθνικοί στόχοι των Βουλγάρων και άρα και οι στόχοι των κατοίκων της "Μακεδονίας του Πιρίν" είναι οι βουλγαρικοί και μέσα σ' αυτούς τους στόχους δεν είναι να "ενωθούν" με Έλληνες ή Αλβανούς ή Σέρβους, επειδή απλά κατοικούν σε ένα κοινό "οικόπεδο". Οι στόχοι των "Μακεδόνων του Πιρίν" είναι να εκβουλγαρίσουν και την υπόλοιπη Μακεδονία και όχι να εκμακεδονίσουν τον χώρο γύρω τους με πρώτη τη Βουλγαρία. Μπορούν να συνυπάρξουν επί αιώνες στον ίδιο χώρο με τους Έλληνες, χωρίς να αισθάνεται κάποιος από αυτούς "αλύτρωτος". Γι' αυτόν τον λόγο η "Μακεδονία του Πιρίν" δεν αποτέλεσε ποτέ πρόβλημα για τους Έλληνες της Μακεδονίας.

Το ίδιο "άφλεκτη" είναι και η "Μακεδονία του Αιγαίου". Αυτή η Μακεδονία είναι "άφλεκτη", γιατί οι στόχοι της είναι οι στόχοι των Ελλήνων και —όπως συμβαίνει και με την περίπτωση των Βουλγάρων— δεν αποτελεί στόχο των Ελλήνων της Μακεδονίας να "ενωθούν" με τους Βούλγαρους ή τους Αλβανούς ή τους Σέρβους της υπόλοιπης Μακεδονίας. Είναι "συγκάτοικοι" στον ίδιο χώρο και όχι "αδέρφια". Δεν έχουν κοινούς στόχους, γιατί δεν είναι ίδιοι. Ο καθένας από αυτούς έχει ανάγκη τον δικό του χώρο και δεν αισθάνονται χωρισμένοι, που ονειρεύονται την "ένωση".

Η μόνη ιδιομορφία της "Μακεδονίας του Αιγαίου" είναι ότι αυτή είναι η αυθεντική Μακεδονία. Η μόνη αυθεντική. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί απλούστατα είναι η ελληνική. Γιατί τόσο η λέξη Μακεδονία όσο και η λέξη του γεωγραφικού της προσδιορισμού —που είναι η λέξη Αιγαίο— ανήκουν στην ίδια γλώσσα, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με τις λέξεις Πιρίν ή Βαρδάρη, οι οποίες είναι σλαβικές. Ο όρος "Μακεδονία του Αιγαίου" είναι ταυτόσημος με τον όρο ιστορική "Μακεδονία" και γι' αυτόν τον λόγο δεν χρησιμοποιείται από κανέναν, εφόσον λειτουργεί ως πλεονασμός. Η "Μακεδονία του Αιγαίου" είναι όμοια με τη Μακεδονία της αρχαιότητας, εφόσον την κατοικούν Έλληνες και μιλούν Ελληνικά. Αυτή η Μακεδονία είναι η αυθεντική και ανήκει σ' αυτούς, οι οποίοι δημιούργησαν όχι μόνον τη λέξη Μακεδονία, αλλά και την ιστορία του όρου που περιγράφει αυτή η λέξη.

Δίπλα σ' αυτά τα "άφλεκτα" έρχονται τώρα κάποιοι και τοποθετούν μια εύφλεκτη "βόμβα". Η "Μακεδονία του Βαρδάρη" είναι "εύφλεκτη", γιατί από τον γεωγραφικό όρο προσπαθούν κάποιοι να "εφεύρουν" νέα εθνική ταυτότητα και νέα εθνική γλώσσα. Από έναν κοινό γεωγραφικό όρο —ξένο προς την ιστορία τους ή τη γλώσσα τους— προσπαθούν να φτιάξουν εθνική ταυτότητα. Αυτό είναι το ψευδές και αυτό την καθιστά "εύφλεκτη". Γιατί; Γιατί από την εθνική ταυτότητα και την εθνική γλώσσα εκφράζονται οι εθνικοί στόχοι. Γιατί, όπως είπαμε πιο πάνω, αυτοί, που κατοικούν τη "Μακεδονία του Βαρδάρη", θα δηλώνουν εθνικά Μακεδόνες, ενώ στην πλειοψηφία τους είναι Βούλγαροι και Αλβανοί και η επίσημη γλώσσα τους "δικαιωματικά" θα ονομάζεται "μακεδονική", ενώ είναι βουλγαρική.

Αυτοί λοιπόν οι "Μακεδόνες" θα προσδιορίσουν τους εθνικούς τους στόχους και αυτοί δεν θα είναι ούτε ελληνικοί, όπως είναι αυτοί της "Μακεδονίας του Αιγαίου", ούτε βουλγαρικοί, όπως είναι αυτοί της "Μακεδονίας του Πιρίν". Θα είναι με ψευδή στοιχεία "μακεδονικοί". Άρα; Άρα θα καλλιεργείται μόνιμα ένας αλυτρωτισμός εξ’ αιτίας του μακεδονικού "οικοπέδου". Θα αναζητείται μόνιμα η ένωση των αδερφών "Μακεδόνων" της "Μακεδονίας του Βαρδάρη" με αυτούς της "Μακεδονίας του Πιρίν" και της "Μακεδονίας του Αιγαίου".

Άσχετα με το αν οι Έλληνες της "Μακεδονίας του Αιγαίου" ή οι Βούλγαροι της "Μακεδονίας του Πιρίν" δεν θα θέλουν ούτε καν να τους δουν τους Σκοπιανούς, αυτοί θα ζουν με τον αλυτρωτισμό. Θα επιβιώνουν ως σύνολο εξαιτίας αυτού του αλυτρωτισμού. Θα μιλούν οι Σκοπιανοί στο όνομα δήθεν όλων των "Μακεδόνων", άσχετα αν δεν θα θέλει ο ένας να βλέπει τον άλλον. Θα μιλούν οι "ελεύθεροι" στο όνομα και των "σκλαβωμένων", άσχετα αν αυτό δεν αντιπροσωπεύσει καμία πραγματικότητα. Γιατί θα το κάνουν αυτό; Γιατί αυτό θα είναι πλέον το εθνικό τους παραμύθι. Στην κυριολεξία παραμύθι, εφόσον θα βασίζεται σε ένα ψέμα.

Μιλάμε για πραγματικό ψέμα. Ψέμα, το οποίο αγγίζει τα όρια της ύβρεως. Τι σχέση μπορεί να έχει η ιστορική Μακεδονία του "Στρατηγού-Αυτοκράτορα" των Ελλήνων με τους Σλάβους "λαθρεπιβάτες" της "Λαθρομακεδονίας του Βαρδάρη"; Τι σχέση μπορεί να έχει η έννοια Μακεδονία με όλους τους γύφτους και τσιγγάνους της πρώην Γιουγκοσλαβίας, που μάζεψε ο Τίτο στα Σκόπια; Τι σχέση μπορεί να έχει η υποχρεωτικά ελληνική γλώσσα της διαχρονικής Μακεδονίας με τη βουλγαρική γλώσσα του νεοσύστατου κράτους της FYROM; Τι σχέση μπορεί να έχει η μακεδονική ιστορία με τους εμπόρους ναρκωτικών του Γκρουέφσκι;

Γι' αυτόν τον λόγο είπαμε ότι με τη νέα πρόταση απειλούνται με "ανάφλεξη" ολόκληρα τα Βαλκάνια. Το "Μακεδονικό Ζήτημα" δεν απειλεί πλέον μόνον την Ελλάδα. Απειλεί πλέον εξίσου και τη Βουλγαρία και άρα σύντομα θα κληθεί κι αυτή να το αντιμετωπίσει. Ό,τι πρόβλημα δημιουργεί το "Μακεδονικό Ζήτημα" στην Ελλάδα, δημιουργεί και στη Βουλγαρία. Δεν θα είναι πλέον μόνον η "Μακεδονία του Αιγαίου" στόχος των Σκοπιανών, αλλά και η "Μακεδονία του Πιρίν". Απλά η Ελλάδα απειλείται εξαιτίας του πνευματικού μέρους της έννοιας Μακεδονίας, ενώ η Βουλγαρία απειλείται εξαιτίας του υλικού μέρους της έννοιας της Μακεδονίας.

Η Βουλγαρία μάλιστα απειλείται πιο άμεσα, γιατί οι κάτοικοι της "Μακεδονίας του Πιρίν" μιλάνε την ίδια γλώσσα και έχουν τις ίδιες παραδόσεις με την πλειοψηφία των Σκοπιανών. Με λίγες έξωθεν υπερατλαντικές παρεμβάσεις, κάποιες προβοκάτσιες και μερικά κοντέινερ ναρκωδολάρια μπορεί μέσα σε λίγες ημέρες να τιναχθεί στον "αέρα" η ενότητα του βουλγαρικού κράτους. Αυτή η κατάσταση μας αφορά άμεσα, γιατί απειλείται με αποσταθεροποίηση ολόκληρη η περιοχή. Η συμμορία του Γκρουέφσκι μπορεί ν' αποκτήσει χαρακτηριστικά "καταλύτη" για τις εξελίξεις στην περιοχή. Μια συμμορία απόλυτα εκβιάσιμη και η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα όποιου μπορεί να την απειλήσει.

Το "κλειδί" της κατάστασης το κατέχει η Ελλάδα. Από αυτήν εξαρτάται αν θα συνεχιστούν οι αθλιότητες ή όχι. Η Ελλάδα θ' αποφασίσει αν θα επιτρέψει τις αποσταθεροποιητικές τάσεις να εκδηλωθούν. Αρκεί να μην αναγνωρίσει την πρωτίστως αντιβαλκανική πρόταση των ιμπεριαλιστών και δεν υπάρχει κίνδυνος. Προδότης θα είναι όποιος Έλληνας ηγέτης τολμήσει ν' αποδεχθεί αυτόν τον όρο. Ας προσέχει ο Παπανδρέου τι υπογράφει, γιατί οι καιροί είναι ύποπτοι και ο ελληνικός λαός είναι πολύ πληγωμένος —και εξαιτίας πολλών θεμάτων— για ν' ανεχθεί επιπλέον και μια νέα εθνική προδοσία.

"ΒΑΡΔΑΡΙΑ" και τέλος. Έννοια, η οποία σέβεται απόλυτα τη γεωγραφία της χώρας, την κοινή παράδοση των μειονοτήτων της και ως λέξη ανήκει στον γλωσσικό πλούτο της πλειοψηφίας των κατοίκων της. Μια έννοια, την οποία δεν την εφηύραν οι Έλληνες αλλά οι ίδιοι και την έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν. Στη χειρότερη περίπτωση "Μακεδονική ΒΑΡΔΑΡΙΑ", εφόσον για πρακτικούς λόγους επιμένουν να δανείζονται ξένους γεωγραφικούς προσδιορισμούς και θέλουν ως "νέοι" στην κοινωνία των Εθνών να εντοπίζονται εύκολα στον χάρτη. Η μόνη χάρη που ως Έλληνες μπορούμε να τους κάνουμε, για να μην τους ψάχνουν κάποιοι δίπλα στην Γκάμπια ή τη Μπούργκινα Φάσο.

Μια πολυεθνική ΒΑΡΔΑΡΙΑ —όμοια με το Βέλγιο ή την Ελβετία, για παράδειγμα— εφόσον δεν υπάρχει ιστορικά καταγεγραμμένο βαρδαρικό έθνος. Βαρδαρία, με επίσημη υπηκοότητα των κατοίκων της τη βαρδαρική και με επίσημη γλώσσα τη βαρδαρική διάλεκτο της βουλγαρικής.

Πρέπει να καταλάβουν οι γείτονές μας ότι είναι μικρά τα εθνικά τους "ποδαράκια", για να φορέσουν αυτοκρατορικά "παπούτσια". Να τελειώνει η πλάκα με τους εμπόρους ναρκωτικών, που κυβερνάνε τα Σκόπια.

Τραϊανού Παναγιώτης

Αρχηγός του ΕΑΜ.Β’                                                 ...........http://arxidamos.pa-sy-a.gr

Σχέδιο ΕΕ – ΔΝΤ για την προστασία τραπεζών & δανειστών με θύμα την Ελλάδα

Εξετάζοντας το οικονομικό υπόβαθρο που οδήγησε στην κρίση, η έρευνα εκτιμά ότι η Ελλάδα:  ‘υπέπεσε σε μερικά σοβαρά οικονομικά λάθη στα χρόνια που προηγήθηκαν της κρίσης. Η δημοσιονομική πολιτική ακολουθούσε τους γενικούς κύκλους της οικονομίας (αντί να ακολουθεί πολιτικές που θα εκμεταλλεύονταν τις καλές περιόδους και θα προστάτευαν την οικονομία από τις περιόδους υφέσεων). Τα κρατικά έσοδα μειώθηκαν ουσιαστικά από το 2000 μέχρι το 2004 παρά την ανάπτυξη .. του ΑΕΠ με μέσους ετήσιους ρυθμούς της τάξης του 4,5% σε αυτά τα χρόνια. (Τα έσοδα αντιστοιχούσαν στο 43% του ΑΕΠ το 2000 για να μειωθούν στο 38% του ΑΕΠ μέχρι το 2004 καταγράφοντας πτώση κατά 11,6%, ενώ οι πρωτογενείς δαπάνες αυξήθηκαν στο ίδιο διάστημα από το 39% του ΑΕΠ στο 41%). Οι φόροι, ήδη κάτω από το μέσο όρο της Ευρώπης (περίπου στο 44% του ΑΕΠ), συντρίφθηκαν. Από το 2007 και μετά και κυρίως ως αντίδραση στη διεθνή οικονομική ύφεση, οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν ταχύτατα. Επιπλέον, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αποτύπωναν πλήρως  τις παραπάνω τάσεις στα επίσημα στατιστικά τους στοιχεία

Με τη βοήθεια της Goldman πραγματοποιήθηκαν χρηματιστηριακές συναλλαγές με παράγωγα που δημιουργήθηκαν ώστε να εμφανιστούν μειωμένα το χρέος και τα ελλείμματα, με στόχο την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη ενώ τα φαινόμενα διαφθοράς και φοροδιαφυγής ήταν διάχυτα.’

Μετά τα γνωστά γεγονότα από το Σεπτέμβριο του 2009 μέχρι το Μάιο του 2010, η Ελλάδα ωθήθηκε προς το πακέτο στήριξης των 110 δις ευρώ του ΔΝΤ και της ΕΕ, συμφωνώντας σε ένα πρόγραμμα δημοσιονομικών περικοπών για την περίοδο 2010 –2014.

Σύμφωνα με την έκθεση “αυτές οι περικοπές είναι ίσες με το 11,1% του ΑΕΠ, με το 5,3% αυτών να προέρχεται από μείωση των δαπανών και ένα επιπλέον 5,3% από αύξηση της φορολογίας. Προσθέτοντας 5% του ΑΕΠ από τα μέτρα που είχαν, ήδη, αποφασιστεί τους προηγούμενους μήνες κάτω από την ευρωπαϊκή πίεση, το συνολικό πακέτο δημοσιονομικής εξυγίανσης αντιστοιχεί στο 16% του ΑΕΠ. Εξετάζοντας προσεκτικά το πρόγραμμα αυτό, γίνεται αντιληπτό ότι ο στόχος είναι η όσο το δυνατόν γρηγορότερη μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος (δηλαδή αυτού που δεν περιλαμβάνει το έλλειμμα από υποχρεώσεις που προκύπτουν από την καταβολή τόκων για τα δάνεια της χώρας).  Οι τόσο μεγάλες περικοπές, πράγματι, θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δραματική μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος από το 8,6% του ΑΕΠ το 2009 στο 1% το 2011 και θα απομείνει μόνο το έλλειμμα από τους τόκους στο κρατικό χρέος.

Όμως, αυτή η πολιτική θα επηρεάσει ουσιαστικά την οικονομική δραστηριότητα και την αγορά εργασίας. Οι εκθέσεις του ΔΝΤ επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο με το να προβλέψουν μία συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 4% το 2010 και μία περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 2,6% το 2011. Το 2012 προβλέπεται πως η οικονομία θα ανακάμψει αλλά πως αυτή η ανάκαμψη θα είναι εξαιρετικά αδύναμη με ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ μόλις στο 1,1% (από το σημείο στο οποίο θα έχει βουλιάξει μέχρι τότε). Μετά το 2012 το ΔΝΤ προβλέπει ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί σε πραγματικούς όρους με ετήσιους ρυθμούς της τάξης του 0,94%. Με βάση αυτό το σενάριο ανάπτυξης του ΔΝΤ η Ελλάδα ούτε το 2015 δε θα έχει πλησιάσει του ρυθμούς ανάπτυξης του πραγματικού ΑΕΠ που είχε το 2008.

Το κυριότερο, όμως, είναι πως είναι πολύ πιθανό το ΔΝΤ να υποτιμά την πραγματική επιρροή που θα έχει στην οικονομία το δημοσιονομικό πρόγραμμα που υιοθέτησε η Ελλάδα. Για παράδειγμα, φαίνεται απίθανο η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί με ρυθμό 1,1% το 2012 όταν την ίδια χρονιά θα λάβει χώρα μία επιπρόσθετη δημοσιονομική μείωση ελλειμμάτων της τάξης του 2,4% του ΑΕΠ.

Παρόλα αυτά δε χρειάζεται κανείς να αμφισβητήσει τα σενάρια ανάπτυξης για να δει τα αρνητικό αποτέλεσμα στην αγορά εργασίας. Ακόμη και με το σχετικά αισιόδοξο σενάριο του ΔΝΤ, η αγορά εργασίας θα μειωθεί κατά 6% και δεν θα έχει αναρρώσει μέχρι το 2015. Η ανεργία προβλέπεται να αυξηθεί από 9,4% το 2009 στο 14% το 2013/2014.

Είναι, επίσης, πολύ σημαντικό πως η αρχική κατάρρευση και στη συνέχεια το πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας θα δυσχεράνουν το δημοσιονομικό πρόγραμμα. Από τη μία πλευρά, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι τόκοι των δανείων το ονομαστικό χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται και από την άλλη πλευρά το ΑΕΠ θα κινηθεί χαμηλότερα και θα μείνει χαμηλότερα. Ο συνδυασμός ενός αυξανόμενου αριθμητή (ονομαστικό χρέος) και ενός αρχικά μειούμενου και στη συνέχεια σταθερού παρανομαστή (ΑΕΠ), θα οδηγήσει, σύμφωνα με το ΔΝΤ σε αύξηση του κρατικού χρέους στο 145% του ΑΕΠ μέχρι το 2014 όταν το 2009 ήταν 115% του ΑΕΠ.

Δυστυχώς το σημαντικότερο είναι πως η εικόνα δε βελτιώνεται ούτε μετά το 2014 καθώς ακόμη και αν λάβουμε υπόψη μας το σενάριο του ΔΝΤ, το 2020 το χρέος θα είναι ακόμη στο 120% του ΑΕΠ, πολύ επάνω απ’ ότι πριν την κρίση και από το 99% του ΑΕΠ που ήταν το 2008. Και προκειμένου να συμβεί αυτό το ΔΝΤ θέτει ως απαραίτητο στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξης του 6%, με την πρόβλεψη ότι αυτό θα απογειωθεί στο 3,1% μέχρι το τέλος του προγράμματος στήριξης το 2013 και στη συνέχεια θα απογειωθεί ξανά στο 5,9% στα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, το ΔΝΤ δεν εξηγεί ποια μέτρα θα πρέπει να ληφθούν τότε ώστε να υπάρξει αυτή η επιπρόσθετη αύξηση στο πρωτογενές έλλειμμα.

Τί θα γίνει, όμως, στην ρεαλιστικότερη περίπτωση που το πρωτογενές έλλειμμα δεν απογειωθεί στο 6% του ΑΕΠ όπως το ΔΝΤ αυθαίρετα υποθέτει αλλά παραμείνει στο (και πάλι εντυπωσιακό) 3%; Σε αυτήν την περίπτωση, το 2020 το χρέος θα βρίσκεται πάνω από το 140% του ΑΕΠ.

Αρκετά νωρίτερα, το 2014, η Ελλάδα θα πρέπει να βρει τα χρήματα για να ξεπληρώσει τα 110 δις του δανείου από το πακέτο στήριξης, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 40% του ΑΕΠ. Επιπροσθέτως, η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το χρέος που λήγει στο υπόλοιπο της δεκαετίας. Με το χρέος να απογειώνεται στο 145% του ΑΕΠ είναι πιθανόν οι χρηματοπιστωτικές αγορές να συνεχίζουν να απαιτούν υψηλά επιτόκια προκειμένου να δανείσουν στην Ελλάδα γεγονός που είναι πιθανόν να οδηγήσει στην χρεωκοπία της χώρας. (Μία γεύση αυτής της κατάστασης έχουμε λάβει ήδη καθώς, παρά τα μέτρα και τα εύσημα, τα επιτόκια παραμένουν στα ύψη.)

Αυτή η ψήφος της ‘μη εμπιστοσύνης’ δεν πρέπει να προκαλέσει έκπληξη καθώς θα συνάδει με την απόλυτα φυσιολογική αντίδραση των αγορών στην πραγματική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας.”

Η έρευνα κλείνει, μεταξύ άλλων, με το ακόλουθο συμπέρασμα:

‘Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Ελληνικής Διάσωσης: αλλαγή ιδιοκτησίας του Ελληνικού χρέους ώστε να Σωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες και οι Πιστωτές της Ελλάδας

Τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΕ είναι σίγουρο ότι έχουν πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που κάναμε σε αυτήν την έρευνα και αναγνωρίζουν ότι είναι απίθανο το πακέτο σωτηρίας τους να αφήσει την Ελλάδα σε ένα σταθερό οικονομικό δρόμο. Υπό αυτήν την έννοια το πακέτο δε βαδίζει στα πλαίσια ενός τυπικού προγράμματος του ΔΝΤ το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να είναι δημοσιονομικά αξιόπιστο και έτσι να αποκαταστήσει την πρόσβαση της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στην περίπτωση της Ελλάδα το ΔΝΤ και η ΕΕ γνωρίζουν πως το πρόγραμμα τους, παρά τα σκληρά μέτρα, δε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην Ελλάδα. Αυτό ίσως εξηγεί την αύξηση του από τα 40 δις στα 110 στην τελική του έκδοση, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια.

Αυτό εγείρει το καίριο ζήτημα που πηγάζει από το αποκαλούμενο πακέτο σωτηρίας: αν η εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ελλάδα δεν αποκατασταθεί και την ίδια ώρα η ελληνική οικονομία ωθείται στην ύφεση, σε διψήφια ανεργία και αύξηση της φτώχιας, ποιο είναι το νόημα του;  Ποιος ή τί ακριβώς σώζεται;

Τελικά, ο σκοπός του πακέτου είναι να αποπληρωθούν τράπεζες και επενδυτικά σχήματα που έχουν στα χέρια τους ελληνικό χρέος. Οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι οι πραγματικοί αποδέκτες του πακέτου στήριξης και όχι η Ελλάδα.

Και η υπάρχει μία ευρωπαϊκή διάσταση σε όλο αυτό το θέμα καθώς το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους δεν επιβαρύνει το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά τους ισολογισμούς Γερμανικών, Γαλλικών και Βρετανικών τραπεζών. Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν φρέσκια ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά, πάνω από όλα, δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος από τα 200 δις απωλειών που μπορούν να προκύψουν από το ενδεχόμενο μίας ελληνικής πτώχευσης. Περιέργως, περίπου το 25% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο Βρετανικό (και το Ιρλανδικό) χρηματιστηριακό σύστημα.

Οι προφανείς ευνοημένοι του πακέτου που παρέχεται από τα κράτη της Ευρωζώνης δεν είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι πολίτες που θα υποφέρουν από τις σκληρές περικοπές και από την ύφεση αλλά τα χρηματιστηριακά κέντρα όπως το City του Λονδίνου.’

Πάνος Παναγιώτου - Διευθυντής ΕΚΤΑ info@ekta1.gr info@ekta1.gr Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

πηγη