Το 4ο Ράϊχ σχεδιαζόταν από το 1943! Μια έρευνα-σοκ στο παρελθόν που ίσως εξηγεί πολλά...!

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ

Έκθεση ΣΟΚ με  έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την Γεωοικονομική «σφαγή» που ετοίμαζε η Γερμανία από το 1943. Η πορεία και η πλήρης πρόβλεψη των μελλοντικών σχεδίων του νεοσύστατου 4ου Ράιχ

Το 1995 η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» αναδημοσιεύει άρθρο 66 ετών, δηλαδή του 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου. Στο άρθρο, Ελβετός δημοσιογράφος ρωτάει ανώτατο αξιωματούχο της Καγκελαρίας, σχετικά με την πορεία της χώρας του μετά την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη. Η ερώτηση έχει ως εξής

"Και τώρα τί σκοπεύετε να κάνετε; Νικηθήκατε. Ο κόσμος σας μισεί. Δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτά που κάνατε. Πώς θα ορθοποδήσετε ξανά ως έθνος;". 

Η απάντηση του ηχεί στα αυτιά μας στις μέρες μας και προκαλεί αποτροπιασμό, ανάλογο με τα ντοκιμαντέρ εκείνα τα οποία εμφανίζουν αποστεωμένους αιχμαλώτους του Άουσβιτς και του Νταχάου.

"Οι λαοί ξεχνούν γρήγορα. Αυτή είναι εξάλλου και η διαφορά τους από ένα έθνος που θυμάται, όπως η ανώτερη φυλή των Γερμανών (!). Τα χρήματα που θα δοθούν για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας θα είναι πολλά, θα έρθουν να δουλέψουν για μας και αυτοί που μέχρι τώρα πολέμησαν εναντίον μας (!). Είμαστε μια φυλή εργατική, που θα ξαναδημιουργήσει την ισχυρή, ενωμένη Γερμανία (!). Θα δείτε ότι θα γίνουμε η ισχυρότερη οικονομικά χώρα (!). Και τότε ο Γκέμπελς θα μπορέσει να σηκωθεί από τον τάφο του και να αναφωνήσει: "Και όμως νικήσαμε"!!!

Επρόκειτο για κούφιες απειλές; Αποκυήματα της φαντασίας ενός Ναζί, ο οποίος δεν έλεγε να χωνέψει πως το Ράιχ είχε καταρρεύσει; Ευσεβείς πόθοι ίσως για κάποια εξωπραγματική δύναμη, η οποία θα ανέσταινε εν ευθέτω χρόνω την αυτοκρατορία για να πατήσει ξανά στα χιονισμένα μονοπάτια των Αρδεννών, στις ατέλειωτες ρωσικές στέπες και στην έρημο της Αφρικής;

Τίποτα από τα παραπάνω. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί προσωπική έρευνα του γράφοντος, βασιζόμενη σε πηγές, η αξιοπιστία των οποίων είναι μακράν αδιαμφισβήτητη. Πρόκειται για έγγραφα από την καγκελαρία, τα οποία «κυκλοφορούσαν», αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δώσει σημασία. Πρόκειται για μέχρι πρότινος απόρρητα έγγραφα, τα οποία πρόσφατα έδωσε στην δημοσιότητα το Κρεμλίνο και περιέχουν τους διαλόγους μεταξύ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και Χέλμουτ Κολ, πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του τείχους του Βερολίνου. Πρόκειται για αναλύσεις, οι οποίες περιγράφουν την λεγόμενη Ostpolitik της Δημοκρατίας της Βόννης, προκειμένου να γίνει η επανένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία. Παραθέτουμε αυτούσιες δηλώσεις του πρώτου Καγκελαρίου της μεταπολεμικής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, καθώς επίσης και προσώπων, τα οποία έμελλαν να μεταναστεύσουν στις λεγόμενες «ουδέτερες χώρες» ήδη από το 1943, προκειμένου να προσδώσουν στην Γερμανία την δυναμική που έχει σήμερα.

Δεν πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας, αλλά για πρακτικές, οι οποίες σταδιακά εφαρμόστηκαν, και οι οποίες δυστυχώς σήμερα συγκλίνουν στην διαμόρφωση μιας Οργουελιανής πραγματικότητας. Τον σχηματισμό της Ευρασίας, την ένωση της Γερμανίας με την Ρωσία, την αναδίπλωση της Αμερικής σε ρόλο περιφερειακού ηγεμόνα (στην καλύτερη περίπτωση) και στην επερχόμενη πολιτισμική (ίσως και όχι μόνον) σύγκρουση μεταξύ της Ευρασίας και της Κίνας. Υπάρχουν πράγματα, τα οποία στην πορεία θα μας προκαλέσουν έκπληξη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μετατοπίσουμε το σημείο αναφοράς αυτού που σήμερα ονομάζουμε πραγματικότητα. Τέλος θα ανακαλύψουμε έναν οικονομικό πόλεμο, ο οποίος μαίνεται από το 1929 και εν μέσω υφέσεων και εξάρσεων διαμόρφωσε την πτώση και την άνοδο τεσσάρων αυτοκρατοριών, της Γερμανίας, της Αμερικής, της πρώην ΕΣΣΔ-σύγχρονης Ρωσίας και της Κίνας. Εκείνο, όμως που δεν θα διστάσουμε να καταδικάσουμε εν τέλει αφού παρατεθούν τα στοιχεία είναι η πτυχή εκείνη της Realpolitik που προβάλλεται όταν ηχήσουν μεσάνυχτα στον κήπο του καλού και του κακού. Αυτή η πτυχή είναι εκείνη που θέτει το συμφέρον ενός κράτους και της εθνικής του ταυτότητας υπέρτερο των άλλων. 

Η έρευνα χωρίζεται σε δύο τμήματα προκειμένου να καλυφθούν και οι δύο συνιστώσες της Πολιτικής Οικονομίας, στο τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά στοιχεία και σε εκείνο που παραθέτονται πολιτικά. Η ευχή του γράφοντος είναι το τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά και δει χρηματοοικονομικά στοιχεία, να το λάβουν υπόψη τους οι οικονομολόγοι εκείνοι που έχουν ακόμα κύρος (δηλαδή εκείνοι οι οποίοι δεν έφθειραν την εικόνα τους στα τηλεοπτικά κανάλια φάσκοντας και αντιφάσκοντας), προκειμένου να διαμορφωθεί μια πολιτική χρηματοοικονομικής άμυνας, εν μέσω καταιγισμού οικονομικών πυρών. 

Γεωοικονομία ή Zivilmacht; 

Η Γερμανία χρησιμοποιεί την κρίση του 2008 για να εδραιώσει επικυριαρχία στην Ευρώπη

Είναι πασίγνωστη πλέον η διαδικασία που οδήγησε step by step, στην κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 και στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση από το 1929. Ας τα ξαναδούμε όμως. Εν τάχει, η φούσκα των subprime στεγαστικών δανείων σκάει και αποκαλύπτεται ο κόλαφος των CDO (Collateral Debt Obligation) και των CDS (Credit Default Swaps). Οι τράπεζες επωφελούμενες από το χαλαρό έως ανύπαρκτο νομικό πλαίσιο, έπαιζαν «ping-pong» με τα τιτλοποιημένα ομόλογα των δανείων κατοικίας υψηλού ρίσκου, βάζοντας στο παιχνίδι και άλλα δάνεια όπως αυτά των πιστωτικών καρτών, των φοιτητικών και εν γένει άλλων «θαλασσοδανείων» (για να χρησιμοποιήσουμε τον «δημοφιλή» πλέον ορισμό του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου). Τα τιτλοποιημένα αυτά παράγωγα, συνδυασμένα με εξωφρενικά σύνθετα μαθηματικά και νομικά εργαλεία, πωλούνταν στην αγορά και διαχειρίζονταν από τους λεγόμενους Hedge Funders, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν σε επενδύσεις ακόμα μεγαλύτερου πιστωτικού ρίσκου. 

Κάποια στιγμή η «φούσκα» σκάει, οι πολίτες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, η αγορά γυρνάει σε αποπληθωριστικούς ρυθμούς στην αγορά κατοικίας, και οι τράπεζες βιώνουν την Νέμεση της απληστίας και του laissez-faire καπιταλισμού. Όλες οι τράπεζες; Όχι όλες! Κάποιες τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JP Morgan κτλ προβαίνουν σε ανοικτό εκβιασμό. «Αν δεν μας σώσετε, θα πάρουμε την οικονομία όλου του πλανήτη μαζί μας». Για τα μετα-Σοβιετικά καπιταλιστικά δεδομένα, η παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των επενδυτικών ιδρυμάτων θεωρείται από κακούργημα μέχρι εθνική προδοσία. Και αυτό γιατί οι Αμερικανοί, παρά την πτώση της πρώην ΕΣΣΔ το 1991, θεωρούν πως βρίσκονται ακόμη κάτω από την «Κομμουνιστική απειλή». Δεν υπήρχε όμως άλλος τρόπος, εκτός από το να παρακαμφθεί «έστω και για λίγο», η απόλυτη ελευθερία του «ανώτατου οικονομικού-πολιτικού συστήματος αξιών», το οποίο κυριάρχησε επί του «απόλυτου κακού» μόλις πριν από δύο δεκαετίες. 

Έτσι η κυβέρνηση Μπους πήρε την «εθνική προδοσία» ένα βήμα παραπέρα μετατρέποντάς την σε ανθρωπιστική κρίση. Ο Χανκ Πόλσον, τότε υπουργός οικονομίας των ΗΠΑ, και ως γνωστόν διατελέσας Δ/ντης της «σχολής οικονομικών εκτελεστών» της Goldman Sachs, ανοίγει τα σιλό του Αμερικανικού θησαυροφυλακίου και διασώζει τα ιδρύματα, τα οποία σήμερα αποκαλούνται…ΑΓΟΡΕΣ! Δηλαδή εν ολίγοις, έδωσε cart blanche στα οικονομικά ιδρύματα να απομυζήσουν ότι καταθέσεις είχαν κάνει οι Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι σήμερα ακριβώς σαν τους Έλληνες χαρακτηρίζονται «τεμπέληδες». Το θέμα όμως δεν σταματάει εκεί. Οι επενδυτές, και όχι απαραίτητα οι επαγγελματίες επενδυτές, αλλά και οι καταθέτες, ψάχνουν απεγνωσμένα νέους τρόπους επένδυσης και κατάθεσης, αυτή τη φορά βάζοντας την ασφάλεια πάνω από το ρίσκο. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια άρχισαν να κυλούν από το αμερικανικό δημόσιο προς τα παρολίγο χρεωκοπημένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, χωρίς όμως αυτά στη συνέχεια να κρατικοποιηθούν (αυτά είναι «κομμουνιστικά πράγματα») με αποτέλεσμα το αμερικανικό δημόσιο να κρατικοποιήσει τις ανυπολόγιστες ζημιές, εις βάρος πάντα των Αμερικανών φορολογουμένων. Η «επιφοίτηση» δεν έχει όρια, έτσι στη συνέχεια για να τονωθεί η οικονομία, οι Αμερικανοί «το παίζουν» Ιάπωνες, εν γνώσει τους πως το σύστημα αυτό έχει αποτύχει από το ’90 που εφαρμόστηκε, και αποδεσμεύουν τεράστια ποσά φθηνού χρήματος στις αγορές, σε μια διεργασία που λέγεται «Ποσοτική χαλάρωση» ή αλλιώς Quantitative Easing. Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, διότι οι τράπεζες στην Αμερική παρόλο που δανείζουν χρήματα στις μικρές επιχειρήσεις, εκείνες δεν εμφανίζουν ανάπτυξη διότι σύμφωνα με τα λεγόμενα του CEO της εταιρείας δημοσκοπήσεων «Gallup», Jim Clifton, το πρόβλημα έγκειται στην απώλεια εμπιστοσύνης στις συναλλαγές και όχι στο ρευστό (βλέπε συνέντευξη Jim Clifton στο Russia Today 11/04/2012 http://www.rt.com/news/gallup-polls-clifton-americans-753/) . 

Τα παραπάνω καταστροφικά γεγονότα πολώνουν ακόμα περισσότερο το πολιτικό κλίμα στην Αμερική, το οποίο δεδομένης της αποτυχημένης τετραετίας Obama, κινδυνεύει από τα νεοσυντηριτικά γεράκια των Ρεπουμπλικανών, του Μιτ Ρόμνει, της Σάρα Πέιλιν και εν γένει του ακροδεξιού tea party (εκεί ονομάζεται «conservative» δηλαδή δεξιό, στην Ελλάδα όμως η Χρυσή Αυγή, η οποία θεωρείται «ακροδεξιό κόμμα» δεν πιάνει ούτε κλασματικά τις ρητορικές «κορόνες» τόσο της Πέιλιν όσο και του Ρόμνει).

Ας πάμε τώρα στην κρίση, όπως διαμορφώθηκε στην Ευρώπη, σε συνέχεια της Αμερικανικής της πτυχής. Εδώ χρειάζεται προσοχή, καθότι οι μελέτες δείχνουν αντιφατικές, στην πραγματικότητα όμως το σημείο αναφοράς του λεγόμενου «profitability» είναι, ήταν και θα είναι διαφορετικό στο Γερμανικό τραπεζικό σύστημα, αλλά ας δούμε πρώτα πώς δουλεύει. Το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας έχει τρεις πυλώνες. Βασίζεται στις ιδιωτικές τράπεζες, στις δημόσιες και στις λεγόμενες cooperative banks (τράπεζες συνεργασίας). Από μελέτη του ΟΟΣΑ (Hüfner 2010: The German Banking System: Lessons from the Financial Crisis, OECD Economics Department Working Papers No. 788) πληροφορούμεθα πως η πλειοψηφία των ιδρυμάτων δεν είναι κατεξοχήν profit maximizing, δηλαδή δεν αποσκοπούν στο κέρδος (πρόκειται για το 82% των ιδρυμάτων με ενεργητικό 44%). Εδώ βλέπουμε το πρώτο στοιχείο που μας κάνει εντύπωση. Γιατί δεν αποσκοπούν στο κέρδος; Στην Αμερική οι τράπεζες τα έπαιξαν όλα για όλα στον «βωμό του Μαμωνά», οι Γερμανοί πώς και σνόμπαραν την μηχανή που παράγει χρήμα, στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα;

Δεύτερη έκπληξη αποτελεί το γεγονός πως οι ιδιωτικές τράπεζες αποτελούν μόλις το 1/10 των τραπεζών της Γερμανίας, με τα άλλα 9/10 να ανήκουν στο «κράτος», πιο συγκεκριμένα στις ομοσπονδιακές συνιστώσες του κράτους, για να είμαστε ακριβείς. Οι τράπεζες του δημοσίου τομέα είναι οι λεγόμενες Landesbanken , και στις Sparkassen. Οι δεύτερες φαίνεται να φέρουν το κέντρο βάρους του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο στηρίζεται σε απίστευτα μεγάλο βαθμό στις καταθέσεις. Οι Landesbanken είναι και αυτές τράπεζες του δημοσίου, αλλά μέσω νομικών διεργασιών από το 1998 και για να πάρει το γερμανικό τραπεζικό σύστημα μια χροιά από την ελεύθερη δυτική οικονομία, οι ιδιωτικές τράπεζες κατάφεραν να αποδεσμεύσουν έως έναν βαθμό τον οικονομικό προστατευτισμό που οι Landesbanken απολάμβαναν από το κράτος. Και πάλι, όμως η Ομοσπονδία έχει εγγυηθεί πως αυτοί οι όροι θα αρθούν μέχρι το 2015. Οι Landesbanken βρέθηκαν πιο εκτεθειμένες από την οικονομική κρίση του 2008, καθότι στο ενεργητικό τους υπήρχαν τοξικά παράγωγα, τα οποία έπρεπε να «καθαριστούν» από το γερμανικό δημόσιο. Τότε άρχισαν και οι «γκρίνιες». 

Η βάση του Αγγλοσαξωνικού μοντέλου βασίστηκε και βασίζεται ακόμα στην απορρύθμιση, δηλαδή στην ενδυνάμωση του ιδιωτικού επενδυτικού τομέα, ενώ όπως είδαμε στο Γερμανικό οικονομικό σύστημα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Και τα δύο οικονομικά συστήματα αντικατοπτρίζουν αρχές και κοινωνικά δόγματα. Στο μεν αγγλοσαξωνικό αντικατοπτρίζεται η υπέρμετρη «ελευθερία» ενώ στο γερμανικό η λουθηρανική νοοτροπία της εργασίας, της αποταμίευσης, του χαμηλού ρίσκου και της προσκόλλησης στις παραδοσιακές ηθικές κοινωνικές αρχές. Όπως θα δούμε παρακάτω αυτή ακριβώς η διαφορά έμελλε να κρίνει και τον «Ηγεμόνα».

Η έκθεση των γερμανικών τραπεζών στα παράγωγα, έδωσε την αφορμή στη Γερμανία να αρχίσει μια ρητορική, η οποία καταδικάζει αυτόν ακριβώς τον τρόπο λειτουργίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για τους Γερμανούς, όχι μόνον ο Ευρωπαϊκός Νότος, αλλά και ολόκληρος ο δυτικός κόσμος, είναι κατακριτέος για την στάση του απέναντι στη διαχείριση της παγκόσμιας οικονομίας. Οι Γερμανοί βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν απωθημένα. «Γιατί να πληρώνουμε για την κακοδιαχείριση και τους πολέμους των ΗΠΑ;», «Γιατί να πληρώνουμε για μια ΕΕ, η οποία θεσμικά είναι κομμένη και ραμμένη στα θεσμικά πρότυπα της απορρύθμισης των ΗΠΑ;». Η λουθηρανική αίσθηση της αδικίας ξέσπασε μέσω της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, από την ίδια τη Γερμανία, άσχετα αν οι αριθμοί δείχνουν πως οι Γερμανοί έχασαν πολύ λίγα για να πάρουν πάρα πολλά. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι λουθηρανός για να «αγανακτήσεις» τη σήμερον ημέρα, όχι μόνον με την πολιτική των τραπεζών, αλλά και με την πολιτική των ΗΠΑ ή τις τακτικές των ΗΠΑ στον πόλεμο και σε επίπεδο πρεσβειών, όπως διέρρευσαν από τα Wikileaks. Πώς γίνεται άραγε κάποια άτομα να ξεμπροστιάζουν τις μυστικές υπηρεσίες και να μην παθαίνουν καν «διάστρεμμα»; Τι είναι επιτέλους τα απόρρητα έγγραφα της CIA, της NSA και του STRATFOR και βγαίνουν έτσι σωρηδόν στα ΜΜΕ, λες και πρόκειται να δημοσιευθούν σε περιοδικά κίτρινου τύπου; Να τονίσουμε για όσους δεν γνωρίζουν πως δεν πρόκειται για τη ζωή της J-Lo, αλλά για διαβαθμισμένα έγγραφα από τα οποία εξαρτάται στην κυριολεξία το διπλωματικό και στρατιωτικό κύρος των Η.Π.Α, κύρος που εξαιτίας και αυτών των εγγράφων έχει φτάσει να ταυτίζεται με αυτό του περιπλανώμενου πνευματιστή.

Ας συνεχίσουμε, όμως, με την παράθεση των οικονομικών μελετών και στη συνέχεια αναλύουμε τα ρεύματα τύπου Zeitgeist. Πολλοί υποστηρίζουν πως η οικονομική κρίση του ’29 έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία και προκάλεσε τον Β παγκόσμιο. Επίσης πολλά έχουν ειπωθεί γι’αυτό τον «περίφημο» πληθωρισμό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που έφερε στο πολιτικό προσκήνιο τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων. Τις λεπτομέρειες όμως ούτε μας τις ανέλυσαν, ούτε και τις ψάξαμε. Ας δούμε, όμως, τι γράφει η νομικός Ellen Brown στο βιβλίο της «Web of Debt». Η Brown υποστηρίζει πως το γεγονός της χρηματοδότησης του Χίτλερ από Εβραίους τραπεζίτες αποτελεί την μισή ιστορία. Ο Χίτλερ χρηματοδοτήθηκε από τους Εβραίους τραπεζίτες, όντως, στην αρχή για μια πληθώρα λόγων, αλλά πιο πολύ για να αποτελέσει το αντίβαρο του Στάλιν, όταν ο τελευταίος ξεφορτώθηκε τον Τρότσκυ, ο οποίος υπηρετούσε αλλότρια τραπεζικά συμφέροντα. Όταν, όμως ο Χίτλερ πήρε την εξουσία ακολούθησε μια διαφορετική «ατζέντα».

Τότε στη Δημοκρατία της Βαιμάρης τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας απαντούσε κανείς με αυτά που απαντά τη σήμερον ημέρα. Για να είμαστε ειλικρινείς τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας παρατηρούνται από την ημέρα που ο George Washington ίδρυσε την Fed (Federal Reserve), παρά τις εκκλήσεις του Βενιαμίν Φραγκλίνου να μην το κάνει, καθότι ανέκυπταν ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Και είχε δίκιο, γιατί η Fed σύντομα πλημμύρισε την αγορά με χρεόγραφα οδηγώντας στην πρώτη οικονομική κρίση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως διαβάζουμε από τον χρηματιστηριακό αναλυτή Πάνο Παναγιώτου. 

Για να μην μακρηγορούμε, η κατάσταση στη Γερμανία είχε ως εξής. Η τότε Reichsbank (σημερινή Bundesbank), βρισκόμενη υπό τον έλεγχο ιδιωτών, πλημμύρισε την αγορά με μάρκα (κάτι σαν τα σημερινά χαρτιά δηλαδή που τα αποκαλούμε χρήμα), δίνοντας την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να «σορτάρουν» το μάρκο. Ως γνωστόν το «σορτάρισμα» είναι μια χρηματοπιστωτική διαδικασία στην οποία ο κερδοσκόπος δανείζεται κάτι που δεν έχει (μάρκο π.χ) το πουλάει στην αγορά των ομολόγων και βγάζει χρήμα αγοράζοντάς το ξανά σε χαμηλότερη τιμή (μας θυμίζει κάτι αυτό;). Αυτή η διαδικασία κατέστη εφικτή γιατί η τότε ιδιωτική Reichsbank (δεν ήταν ακόμα υπό τον έλεγχο των Nazi) τύπωνε μάρκα αφειδώς και όταν η ζήτηση του μάρκου πλέον είχε φθάσει στα ύψη τότε άλλες ιδιωτικές τράπεζες άρχισαν να τυπώνουν μάρκα με τη σειρά τους. Το αποτέλεσμα; Ένα αδιαχείριστο χρέος και πληθωρισμός, ο οποίος ακουμπούσε «την στρατόσφαιρα». Για να πάρει κάποιος ένα καρβέλι ψωμί, χρειαζόταν ένα «βαγονάκι» γεμάτο λεφτά!

Τότε ο Χίτλερ έκανε το αδιανόητο, το ανήκουστο, το ασυγχώρητο για τους τραπεζίτες. Κρατικοποίησε την Reichsbank και «έσφιξε τα λουριά». Πλέον νομοθετικά μόνον η τράπεζα που ανήκε στο κράτος μπορούσε να τυπώνει μάρκα και στη συνέχεια να τα δανείζει. Το πιο σημαντικό, όμως ήταν η έκδοση των λεγόμενων Treasury certificates, εγγράφων δηλαδή, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να φτιαχτούν κολοσσιαία έργα, όπως οι τεράστιοι αυτοκινητόδρομοι, αντιπλημμυρικά φράγματα και άλλες δομές υπαγόμενες στο λεγόμενο Infrastructure. Το κόστος είχε υπολογιστεί τότε σε 1 δις (μάρκα), αλλά υπό τον εξής κανόνα. «Για κάθε μάρκο που θα εκδίδεται από την τράπεζα απαιτούμε το αντίστοιχο χρηματικό ανταποδοτικό όφελος της εργασίας αξίας ενός μάρκου ή των αγαθών αξίας ενός μάρκου που παράγονται».

Οι τραπεζίτες ορκίστηκαν να τον αφανίσουν μετά από αυτό και άρχισαν να σαμποτάρουν ακόμα και τις εξαγωγές της Γερμανίας, αλλά και για αυτό η κυβέρνηση είχε λύση. Το κράτος αντάλλασε αγαθά και εξοπλισμό απευθείας με τα άλλα κράτη, παρακάμπτοντας τους διατραπεζικούς μεσάζοντες (η Βενεζουέλα κρατάει αυτό το σύστημα μέχρι και σήμερα, γι αυτό ο Τσάβες στα μάτια των δυτικών είναι ο «δράκος της Αποκάλυψης»). Χαρακτηριστικό «αστείο» που έμεινε από εκείνη την εποχή ήταν ο διάλογος του Hjalmar Schacht (άνθρωπος του Rothschild, ο οποίος διετέλεσε για μια περίοδο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής τράπεζας και αντιτάχθηκε πεισματικά στις οικονομικές «καινοτομίες» που αναφέραμε πιο πάνω). Σύμφωνα με τον διάλογο, κάποιος Αμερικανός τραπεζίτης απευθυνόμενος στον Schacht είπε το εξής: « Dr Schacht πρέπει να έρθετε στην Αμερική, εκεί οι τράπεζες είναι γεμάτες χρήμα και αυτό είναι το πραγματικό banking». Η απάντηση του Schacht ήταν μνημειώδης: «Και εσείς πρέπει να έρθετε στην Γερμανία, δεν υπάρχει ίχνος χρήματος, και αυτό είναι το πραγματικό banking».

Η συνέχεια είναι γνωστή, οι τραπεζίτες δεν το ανέχονται αυτό και οδηγούν την Ευρώπη σε πόλεμο, μέσω της Αγγλίας και της Αμερικής ακόμα και μέσω του μισητού τους εχθρού Στάλιν. Χαρακτηριστικό ρηθέν από τα αρχεία των Ναζί, όπως θα δούμε παρακάτω είναι το ότι «φθάσαμε πολλές φορές στη νίκη, όταν ηττηθήκαμε μπροστά στις πύλες της Μόσχας και του Στάλινγκραντ και ποιος ευθυνόταν γι’αυτό; Οι προμήθειες των Αμερικανών στον Στάλιν! Όταν σχεδόν φθάσαμε να κάνουμε τη Μεσόγειο, γερμανική λίμνη αλλά και πάλι ηττηθήκαμε, γιατί οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι μπήκαν στη μέση. Τέλος, όταν ήμασταν σε θέση να παράγουμε τον πύραυλο “V” και οι Άγγλοι βομβάρδισαν ανηλεώς τα εργοστάσιά μας. Αυτά δεν πρόκειται να τους τα συγχωρήσουμε ΠΟΤΕ!!!»

Βέβαια εδώ έρχεται και αναρωτιέται κάποιος, γιατί ο Χίτλερ να εμπλακεί σε έναν πόλεμο εισβάλλοντας στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά ο ακαδημαϊκός του πανεπιστημίου του Calgary, Chris Bellamy, στο βιβλίο του «Absolute War», φλερτάρει με το σενάριο του τι θα γινόταν αν ο Χίτλερ δεν είχε επιτεθεί. Σύμφωνα με τον Bellamy, αν ο Χίτλερ δεν εισέβαλλε στην πρώην ΕΣΣΔ, τότε κάποια στιγμή ο Στάλιν θα εισέβαλλε στην Γερμανία. Αυτό φαίνεται πιο συγκεκριμένα από τον καυγά που είχε ο Στάλιν με τους Ζούκοφ και Τιμοσένκο, όταν οι τελευταίοι του παρουσίασαν πλάνο προληπτικής επίθεσης εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων που συγκεντρώνονταν στην Πολωνία και ο Στάλιν αφού τους έβρισε και τους απείλησε με εκτέλεση ολοκλήρωσε με το «Δεν ήρθε η ώρα ακόμα να τα βάλουμε με τον Χίτλερ».

Τι κοινό, όμως, μπορεί να έχουν όλα αυτά με το σήμερα; Και πάλι η Γερμανία κατηγορείται για προβολή ισχύος σε ευρωπαϊκό χώρο, τείνει προς απομόνωση από τη διεθνή κοινότητα, λόγω των μέτρων λιτότητας που έχει επιβάλλει στον ελληνικό λαό με αποτέλεσμα να προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση στην Αθήνα και χιλιάδες αυτοκτονίες σε Ελλάδα και Ιταλία, και εμμένει τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας προς δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρωπαϊκής Γερμανίας. Όλα τα παραπάνω ισχύουν και είναι αποτρόπαια, αλλά οι Γερμανοί δεν έχουν απωθημένα με τους Έλληνες. Εκείνο το οποίο φρίττει είναι ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ των τραπεζιτών (και πάλι) ή των λεγόμενων «αγορών» με τους Γερμανούς, με φόντο τον ελληνικό λαό. Ορισμένα ΜΜΕ, που είναι γερμανικά φερέφωνα επαναλαμβάνουν συνεχώς το «σκεφτείτε την Βαϊμάρη», αλλά τι έχει να σκεφτεί κάποιος από μια παραπαίουσα Δημοκρατία πέραν από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω; Προφανώς και ενώ τα πράγματα δείχνουν πως οι αγορές πιέζουν τους Γερμανούς, στην ουσία το αντίθετο συμβαίνει, οι Γερμανοί πιέζουν τις αγορές, όσον αφορά δε την ανθρωπιστική κρίση και την κοινωνική ανισσοροπία, οι πάντες από τον Καναδά μέχρι την Αυστραλία έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των τραπεζιτών, του 1% που κλέβει, κερδοσκοπεί και «δολοφονεί» εις το όνομα της απληστίας και τι ζητάει; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ! Και διαρθρωτικά ποιο κράτος δύναται να το κάνει αυτό; Δυστυχώς η Γερμανία, με τους δικούς της όρους. Τα σοκ δεν τελειώνουν όμως σε οικονομικό επίπεδο, υπάρχει και η πολιτική πτυχή του θέματος, η οποία οδηγεί σε «εναλλακτικές Γεωπολιτικές δομές». 

Πηγή

 

http://ellinikiafipnisis.blogspot.gr/2012/10/4-1943.html

Ο Άκης εμπλέκει τον όμιλο Λάτση σε μίζα 10.000.000 ευρώ!

Ένα ιδιόχειρο σημείωμα του Άκη Τσοχατζόπουλου εμπλέκει τον γενικό διευθυντή του ομίλου Λάτση Ευάγγελο Χρόνη στην πολύκροτη υπόθεση και ανοίγει νέους δρόμους στην ανάκριση.

Σύμφωνα με το σημείωμα αυτό ο κ. Χρόνης εμφανίζεται να έχει δώσει δέκα εκατομμύρια ευρώ τον Φεβρουάριο του 2003 στον Γιάννη Σμπώκο προκειμένου αυτός να τα διακινήσει στο εξωτερικό. Η επίμαχη συνάντηση και η παραλαβή των χρημάτων μάλιστα φέρεται να έγινε στο σπίτι του στελέχους του ομίλου Λάτση. Σύμφωνα πάντα με όσα ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος πρώην υπουργός στο σημείωμα του...

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2003 ο Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν υπουργός Ανάπτυξης, ενώ την ίδια περίοδο αποφασίστηκε η συγχώνευση της PETROLA του Ομίλου Λάτση με τα Ελληνικά Πετρέλαια.

Το επίμαχο σημείωμα αναφέρει: «Απαιτητική σήμερα τώρα πλέον πιεστική η επιστροφή από το Σμπώκο του πακέτου των 10.000.000 ευρώ που παρέλαβε ο ίδιος προσωπικά από τον Β. Χρόνη στο σπίτι του τον Φεβρουάριο του 2003 όπου είχε κληθεί με υπόδειξή μου, ανέλαβε απέναντί μας – εμένα και τον Β. Χρόνη – την ευθύνη ασφαλούς διακίνησης για μένα της παραπάνω σχετικής αποστολής. Η επιστροφή μπορεί να γίνει με τον ίδιο τρόπο που έγινε η παραλαβή της αποστολής τότε το 2003 από τον Ι. Σμπώκο με πρόσκληση για επίσκεψη...με εμβάσμτα από εξωχώριες...εκ των πολλών που με την ύπαρξή τους εδώ και χρόνια στηρίζουν τον κεντρικό τροφοδότη λογαριασμό όπως REAL LTD.»

Σε άλλο έγγραφο από το μαύρο φάκελο με την κωδική ονομασία BOSKO ο Άκης Τσοχατζόπουλος εμφανίζεται να γράφει:

«Ζητώ τα τα βιβλία (σ.σ. εκατομμύρια) (ΧΡΟΝΗΣ) που σου έδωσα πριν πέντε χρόνια να διακινήσεις και να αξιοποιήσεις μκαθαρά προσωπική υπόθεση – να μου τα επιστρέψεις τώρα πλέον ατομικά σε εμένα από εσένα που τα είχες αναλάβει».
Ο κατηγορούμενος Γιάννης Σμπώκος απολογούμενος στον ανακριτή Γαβριήλ Μαλλή όταν ρωτήθηκε αν γνωρίζει τον Ευάγγελο Χρόνη απάντησε ότι είχαν συναντηθεί σε κοινωνικές εκδηλώσεις.

Ανακριτής: «Γνωρίζετε κάποιον Β. Χρόνη;

Ι. Σμπώκος: Το μόνο Χρόνη που γνωρίζω είναι ο Ευάγγελος Χρόνης τον οποίο γνώρισα κατά την επίσκεψή του Οικουμενικού Πατριάρχη στη Κρήτη και στην ιδιαιτέρα πατρίδα μου και το χωριό μου τα Ανώγεια. Ο λόγος της παρουσίας του Πατριάρχη εκεί ήταν ευρύτερη επίσκεψη σε όλη την Κρήτη η οποία υπάγεται απευθείας στο Πατριαρχείο. Στο πρόγραμμά του είχαν υπαχθεί και τα εγκαίνια internet café με την επωνυμία «ΚΩΣΤΑΣ ΣΜΠΩΚΟΣ» που έγινε από την ενορία του χωριού μου στη μνήμη του διεθνούς φήμης καρδιοχειρουργού αδερφού μου Κωνσταντίνου Σμπώκου.

Αυτό έγινε ή το 2000 ή το 2001. Κατά τα εγκαίνια αυτά παρεβρέθη και ο Ευάγγελος Χρόνης προς τιμήν του Πατριάρχη. Ο Ευάγγελος Χρόνης γνωρίζω ότι στέλεχος στον Όμιλο Λάτση. Η επόμενη φορά που τον συνάντησα ήταν στα πλαίσια παρουσίασης βιβλίου για κάποιο μουσείο, ίσως της Κρήτης, στο οποίο ήταν χορηγός ο όμιλος και ήμουν και εγώ καλεσμένος με άλλους βουλευτές.

Το τηλέφωνό του μου το είχε δώσει ήδη από τα προηγούμενα εγκαίνια. Είχε προηγηθεί συζήτηση για την κόρη μου η οποία τότε ήθελε να εισαχθεί στην ιατρική σε αμερικανικό πανεπιστήμιο και μου είχε πει ότι μπορούσε να με βοηθήσει. Εδώ και αρκετά χρόνια δεν έχω καμία επικοινωνία με τον Ευάγγελο Χρόνη».





lykavitos

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/10000000.html

ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΥΛΙΑ

Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΜΙΑΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Γίνεται πολύς λόγος σχετικά με την παραίτηση της χώρας από την ασυλία για διάφορα περιουσιακά στοιχεία, ιδιοκτησίες, στρατιωτικό ή ιστορικό υλικό κτλ.

Κυρίως αυτή η ρητορική αναπτύσσεται από όσους θέλουν να «ξυπνήσουν» εθνικά αντανακλαστικά και να μην δείξουν την πραγματική αιτία του προβλήματος που είναι τα δώρα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ στο τραπεζικό και επιχειρηματικό κατεστημένο της Ελλάδας σε βάρος των συντάξεων, των μισθών, της υγείας, της παιδείας, των οικογενειακών περιουσιών και του εν γένει βιοτικού επιπέδου, το οποίο θα έπρεπε να αντιστοιχεί σε μια κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη για το όφελος του συνόλου του πληθυσμού θεμελιώνοντας παράλληλα ένα μέλλον αντάξιο των κόπων και των θυσιών των εργαζόμενων.

Στην υπουργική απόφαση σχετικά με την ανταλλαγή των ομολόγων γίνεται εξειδίκευση του όρου «ασυλία».

Συγκεκριμένα στο ΦΕΚ Β΄ 682/2012 αναφέρεται, ότι η παραίτηση από την ασυλία δεν αφορά κατάσχεση ή εκτέλεση για τα παρακάτω :

α) περιουσιακά στοιχεία και ιδιοκτησία της Δημοκρατίας που βρίσκονται στην Ελλάδα,

β) τις εγκαταστάσεις και την ιδιοκτησία των διπλωματικών και προξενικών αποστολών της Ελληνικής Δημοκρατίας,

γ) περιουσιακά στοιχεία και ιδιοκτησία της Δημοκρατίας εκτός Ελλάδας που δε χρησιμοποιούνται ή δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για εμπορική χρήση

δ) περιουσιακά στοιχεία και ιδιοκτησία της Ελληνικής Δημοκρατίας ή της νομισματικής αρχής της Ελληνικής Δημοκρατίας

ε) περιουσιακά στοιχεία και ιδιοκτησία στρατιωτικού χαρακτήρα ή υπό τον έλεγχο μιας στρατιωτικής αρχής ή αμυντικής αρχής της Δημοκρατίας

στ) περιουσιακά στοιχεία και ιδιοκτησία που αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελληνικής Δημοκρατίας

Επίσης στην παραπάνω υπουργική απόφαση γίνεται αναφορά, ότι η παραίτηση από την ασυλία θα προσδιορίζεται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπει την κατάργηση της ανεξαρτησίας για τα κέρδη των δανειστών μιας χώρας.

Από τα παραπάνω πηγάζει, ότι οι δανειστές, αν θέλουν να κατασχέσουν περιουσία του Δημοσίου, θα στοχοποιήσουν περιουσιακά στοιχεία που έχουν εμπορική σημασία, δηλαδή κυρίως οι πόροι και οι υπηρεσίες που παρέχουν οι ΔΕΚΟ ή ό,τι άλλο επινοήσουν οι οπαδοί της οικονομίας της αγοράς ως εμπόρευμα: από ορυκτό πλούτο, τον οποίο οι Έλληνες και οι μετανάστες που ζουν στη χώρα δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν, γιατί είναι μάλλον ηλίθιοι , τεμπέληδες και απατεώνες (!), μέχρι το ρεύμα, το σιδηρόδρομο και ό,τι άλλο προβλέπεται για ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή ό,τι μπορεί να είναι αντικείμενο εμπορίου. Χρειάζεται να γίνει υπενθύμιση, ποιοι θέλουν ή έχουν ήδη κάνει ιδιωτικοποιήσεις ;;

Η παραίτηση από την εθνική κυριαρχία και την ασυλία έχει επέλθει προ πολλού με την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την υπαγωγή της χώρας στις οικονομικές εξουσίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, την επικύρωση των συνθηκών για το EFSF (EMS) ή άλλως ευρώ ΔΝΤ, την είσοδο στο ΔΝΤ ως μέλος και τα τελευταία χρόνια ως οφειλέτης κτλ.

Εξάλλου, λίγο πριν από την ψήφιση του Μνημονίου 1, το Δημόσιο είχε παραιτηθεί από την ασυλία του (πάντα με τα ίδια χαρακτηριστικά) για όσα ομόλογα εγγυάται την πληρωμή τους και αποσκοπούν στην χρηματοδότηση και τη συνέχιση της λειτουργίας των Τραπεζών. Ο νόμος και η υπουργική απόφαση ανήκουν στην κυβέρνηση της Ν.Δ. (Κώστα Καραμανλή) και ισχύουν μέχρι σήμερα.

Έτσι λοιπόν πολλοί «αντιμνημονιακοί», όλων των αποχρώσεων, έχουν ψηφίσει και έχουν στηρίξει παραιτήσεις από την ασυλία. Αυτοί οι δήθεν «αντιμνημονιακοί» συνεχίζουν να δημαγωγούν και να επιδιώκουν προσωπικά και πολιτικά οφέλη, χωρίς καμιά ουσιαστική κριτική επί των πραγματικών προβλημάτων και επομένως χωρίς καμιά αποτελεσματική πρόταση για τη διέξοδο από το σημερινό πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα της χώρας.

Ας σταματήσουμε επιτέλους να δείχνουμε δύο, είκοσι ή εκατό πρόσωπα για τη σημερινή κατάσταση. Τα «μνημόνια» δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι ιστορικά ομολογημένοι πόθοι ενός ολόκληρου συστήματος που ζει μέσα στη χώρα μας και επί δεκαετίες πλουτίζει σε βάρος των πολλών με κόστος ακόμα και ανθρώπινες ζωές.

Άμεσα πρέπει να καταδειχθεί η πραγματική αιτία χωρίς αναστολές και δήθεν ρεαλισμούς για να βρει το κίνημα τους στόχους και τα μέσα που θα τους πετύχουν.

Ενημέρωση άρθρου 23.05.2012 : Από τη συζήτηση που ξεκίνησε από την Επιτροπή για τα ομόλογα σταθερότητας (ευρωομόλογα) προκύπτει, ότι όποιο κράτος μέλος συμμετέχει στην έκδοση ευρωομολόγων θα εγγυάται το χρέος της με τις μετοχές των ΔΕΚΟ που κατέχει. Έτσι συνάγεται και από εδώ, ότι οι ΔΕΚΟ και οι πόροι των χωρών είναι ο απώτερος στόχος των κερδοσκόπων.

Ενημέρωση άρθρου 05.10.2012 : Στη φωτογραφία απεικονίζεται απόσπασμα από το ΦΕΚ Β΄ 140/2009 σχετικά με τη χρηματοδότηση των τραπεζών. Σύμφωνα με αυτήν το κράτος έχει χορηγήσει εγγυήσεις στις Τράπεζες με παραίτηση από την ασυλία, για την οποία δεν ακούσαμε τίποτα πριν από την υπογραφή του μνημονίου.

Γιώργος Πάσογλου

Δικηγόρος

ιδρ. μέλος Χωρίς Χρέος Χωρίς Ευρώ
ΧΡΕΟΣ – ΕΥΡΩ : ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ
(Κ. ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ).

Ο Κ. Λαπαβίτσας με αφορμή και το μνημόνιο 2 αναλύει τις συνέπειες και τις προοπτικές για το χρέος και το ευρώ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ 12 .2.2012

www.elegr.gr

Η νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο που συνοδεύουν το κούρεμα του δημοσίου χρέους σπρώχνουν τον ελληνικό λαό στην εξαθλίωση. Φέρνουν δραματική επιδείνωση των όρων ζωής και εργασίας, κι εξευτελιστική υποδούλωση της χώρας στα δεσμά των δανειστών. Μαζική πείνα και μισθοί των 300 ή 400 ευρώ θ’ ακολουθήσουν τη μείωση αμοιβών και συντάξεων, την κατάργηση στην  πράξη των κλαδικών συμβάσεων (κατά παράβαση των συνταγματικών προβλέψεων, Άρθρο 22), και τις 150.000 απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων.

Η ανεργία, που ήδη καλπάζει ανεξέλεγκτη, θα φτάσει στο 30%. Η νέα μείωση των κοινωνικών δαπανών, ειδικά αυτών για την υγεία, θα ρίξει το προσδόκιμο ζωής και θ’ αυξήσει τη θνησιμότητα σε επίπεδα Αφρικής. Το νέο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα δώσει βορά σε αρπακτικά την περιουσία του ελληνικού λαού, στερώντας το δημόσιο από μελλοντικά έσοδα.  Η υπαγωγή των νέων ομολόγων στο δίκαιο της Αγγλίας και του δουκάτου του Λουξεμβούργου (Άρθρο 13) δεν είναι μόνο βαθειά εξευτελιστική για ένα κυρίαρχο κράτος, άλλα και στερεί το δημόσιο από το πιο προφανές μέσο αναδιαπραγμάτευσης του χρέους του.

Επίσης θωρακίζει τους πιστωτές από το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Για όλους αυτούς τους λόγους η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, ενώνοντας τη φωνή της με το λαό, απαιτεί να μην ψηφιστούν το νέο μνημόνιο, η νέα δανειακή σύμβαση και η σύμβαση χρηματοδότησης που θ’ ανοίξουν το δρόμο για την ανταλλαγή των ομολόγων.  Ζητάμε επίσης άμεση και χωρίς όρους στάση πληρωμών του δημοσίου χρέους, καθώς και άνοιγμα των βιβλίων του, μέσα από διαδικασίες λογιστικού και κοινωνικού έλεγχου που θα τεκμηριώσουν το πάνδημο αίτημα να μην πληρωθεί αυτό το χρέος.

Η άμεση στάση πληρωμών, ώστε να μην προχωρήσει η ανταλλαγή των ομολόγων, αποτρέπει πολλά νέα δεινά. Πρώτα πρώτα τη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, που θ’ ακολουθήσει το κούρεμα των αποθεματικών τους κατά 12 περίπου δις. Έπειτα, τη σκανδαλώδη αποπληρωμή του πρώτου δανείου της τρόικας, ύψους 110 δις, που αποτελεί ολότελα παράνομο χρέος και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να εξοφληθεί, καθώς δεν έχει ψηφιστεί καν από τη Βουλή, αλλά σήμερα αποπληρώνεται κανονικά, χωρίς να υποστεί κανένα κούρεμα. Ενώ μάλιστα η Γερμανία κωφεύει στο απαράγραπτό μας αίτημα, να πληρώσει όσα μας οφείλει από την καταστροφική Ναζιστική κατοχή.

Η στάση πληρωμών συνιστά συνταγματική υποχρέωση του κράτους, καθώς υφίσταται κατάσταση ανάγκης που εμποδίζει την ταυτόχρονη ικανοποίηση των δανειστών και την εκπλήρωση βασικών λειτουργιών της πολιτείας (παιδεία, υγεία, ασφάλιση). Η κατάσταση ανάγκης ως λόγος υπαναχώρησης από διεθνείς υποχρεώσεις, και ειδικότερα κήρυξης στάσης πληρωμών, αναγνωρίζεται τόσο από την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών όσο και από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Την ίδια αρχή επιβεβαίωσε πρόσφατα, σε σχέση με το χρέος της Ρωσίας, και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που έκρινε ότι αποτελεί προστατευόμενο σκοπό δημόσιου συμφέροντος η ικανοποίηση βασικών κοινωνικών αναγκών έναντι των οικονομικών απαιτήσεων των δανειστών του κράτους.

Η πολιτική που εφαρμόζουν κυβέρνηση και Τρόικα δεν είναι λοιπόν απλώς καταστροφική και απάνθρωπη, αλλά και παράνομη και αντισυνταγματική, και γι’ αυτό θα κληθούν σύντομα να λογοδοτήσουν όλοι οι συνυπεύθυνοί της. Mόνο με δημοψήφισμα μπορεί ν’ αποκτήσουν νομιμοποίηση τέτοιες δανειακές συμβάσεις, που αλλάζουν ριζικά τους όρους επιβίωσης του ελληνικού λαού. Όσο δεν τις έχει κυρώσει με δημοψήφισμα, ο ελληνικός λαός τις θεωρεί άκυρες, μαζί με όλα τα μνημόνια και τις συμβάσεις που τις συνοδεύουν, και δεν δεσμεύεται από τις απαράδεκτες υποχρεώσεις που τού επιβάλλουν.

Ο κοινωνικός Αρμαγεδώνας που φέρνει η κυβέρνηση Παπαδήμου, εφαρμόζοντας αποφάσεις των συνόδων κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καταστροφικές συνταγές του ΔΝΤ, δεν μας σώζει από τη χρεοκοπία, αλλά την φέρνει πιο κοντά. Ακόμη και γερμανοί ιθύνοντες ομολογούν πλέον ότι αργά η γρήγορα έρχονται, με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, νέο κούρεμα του χρέους και νέα δανειακή σύμβαση, που θα φέρουν πλήρη καταστροφή του κράτους και απίστευτη φτώχεια.

Κυβέρνηση και Τρόικα εφαρμόζουν μια στρατηγική βίαιης αναδιανομής του εισοδήματος σε βάρος των αδύνατων, πλήρους κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση, ΔΕΚΟ), και μετατροπής της Ελλάδας σε νεοαποικία με κυβερνήτες γερμανούς γκαουλάιτερ. Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, μαζί με άλλες κοινωνικές οργανώσεις, είχε έγκαιρα προβλέψει πως τούτη η ωμή ταξική επιλογή θα βύθιζε την κοινωνία στη δυστυχία, ισοπεδώνοντας κατακτήσεις ολόκληρων δεκαετιών.

Στον αντίποδα αυτής της στρατηγικής εμείς προτείνουμε άμεση στάση πληρωμών, λογιστικό έλεγχο του χρέους, άμεση στήριξη των εισοδημάτων με αυξήσεις σε μισθούς, ημερομίσθια, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας, εθνικοποίηση των τραπεζών, και γενναία ενίσχυση των κοινωνικών υποδομών και του κράτους πρόνοιας. Αυτή είναι για το λαό η μόνη λύση, ακριβώς η αντίθετη από εκείνη που προωθούν Τρόικα και κυβέρνηση. Φέρνει αναδιανομή εισοδημάτων και πλούτου προς όφελος των ασθενέστερων, μείωση των ανισοτήτων, κι εκδημοκρατισμό της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

 Όλα αυτά είναι εφικτά, και θα βάλουν την οικονομία σε πορεία ανάκαμψης. Αλλά για να τα πετύχει η κοινωνία πρέπει να βγει στους δρόμους, και να πάρει από τους τραπεζίτες την κυβέρνηση.

Ακόμη και που ψηφιστεί το αντισυνταγματικό τερατούργημα Παπαδήμου, ΕΕ και ΔΝΤ, τίποτε δεν έχει τελειώσει. Οι νόμοι τους θ’ ανατραπούν από την πάλη του λαού.

Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2012.

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/blog-post_7132.html

Αποκάλυψη: Το μασονικό δαχτυλίδι του Ομπάμα!

Henry Makow / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Το παρακάτω είναι μεταφρασμένο από τα ισπανικά, από τις 19 Ιουλίου 2010, από την ιστοσελίδα Xfiles.

Φαίνεται σαφώς ότι ο Ομπάμα ήταν μέρος της μασονικής συνωμοσίας από νεαρή ηλικία, και δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα του αμερικανικού λαού.

Η φωτογραφία με τα χέρια του Ομπάμα*, η οποία δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Newsweek, στις 24 Μαΐου 2008, αποκάλυψε ένα μασονικό έμβλημα στο δαχτυλίδι που φορούσε στο δεξί του χέρι.

Εδώ είναι η φωτογραφία του νεαρού Ομπάμα στην αποφοίτησή του από τη Σχολή Punahou στη Χαβάη. Οι έμπειροι παρατηρητές επιβεβαιώνουν ότι είναι μια μασονική χειραψία. Παρατηρήστε πώς το χέρι του Ομπάμα είναι σχεδόν οριζόντιο, όταν κανονικά, θα έπρεπε να είναι κατακόρυφο.

Είναι οριζόντιο, έτσι ώστε ο δάσκαλός του να μπορεί να τοποθετήσει τον αντίχειρα σύμφωνα με το μασονικό στυλ. Και περιέργως, ένα γράμμα G εμφανίζεται στο φόντο της εικόνας.

Εδώ είναι η γυναίκα του Μπαράκ Ομπάμα, η κυρία Μισέλ Ομπάμα, η οποία φοράει ένα τυπικό σύμβολο της "ειρήνης", το οποίο οι χίπις συνήθιζαν να φοράνε τη δεκαετία του '60 και του '70, και το οποίο συνεχίζει να χρησιμοποιείται από τους απατεώνες της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.

Αν και κάποιος θα μπορούσε να το δει ως ένα "αθώο" μπρελόκ της Πρώτης Κυρίας, εντούτοις το σύμβολο αυτό στην πραγματικότητα είναι ένα έμβλημα σατανικό**, επειδή αντιπροσωπεύει έναν Χριστό που σταυρώθηκε ανάποδα (ή για άλλους δείχνει έναν σπασμένο σταυρό).

Σχόλια ΚΟ: 

* Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι το μαύρο χέρι δεν είναι του Ομπάμα, αλλά κάποιου… άλλου. Ποιου; Το άρθρο στο περιοδικό (λέγεται ‘A Memo to Senator Obama’ του Evan Thomas - εδώ) προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι με την εκλογή Ομπάμα οι Αμερικάνοι μπήκανε για τα καλά, στην εποχή της «φυλετικής ισότητας». Οπότε έχει συμβολική σημασία η φωτογραφία με τα δύο μαύρα χέρια (του Ομπάμα, του πρώτου μαύρου προέδρου) να τοποθετούν το σήμα του προέδρου των ΗΠΑ. Αλλά ακόμα και αν - για κάποιον ‘καχύποπτο’ - δεχτούμε ότι δεν προκύπτει ότι είναι τα χέρια του Ομπάμα, τίθεται το ερώτημα : πως επιλέχτηκε «τυχαία» κάποιος άλλος μαύρος (υπάλληλος του λευκού Οίκου;), ο οποίος φορούσε μασονικό δαχτυλίδι; Δεν το αντιλήφθηκε ο φωτογράφος; Δύσκολο μου φαίνεται για τέτοιο περιοδικό και τέτοιο άρθρο. Μήπως το επιδίωξε; Μήπως ήθελε να περάσει κάποιο μήνυμα; Σε όσους είναι προσεκτικοί; Ή "μυημένοι";

  

 

  

** Αν και το γνωστό σύμβολο της ειρήνης συνδέεται από κάποιους αμερικάνους ευαγγελικούς χριστιανούς με σατανικό συμβολο, (βλέπε εδώ και εδώ) μου φαίνεται κάπως "τραβηγμένο" να βγάζουμε το συμπέρασμα ότι όποιος το φοράει, δηλώνει "σατανιστής". Τα περί "μασονικής χειραψίας" ίσως έχουν κάποια βάση.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή  


http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/blog-post_7936.html

Πρόταση Νόμου της Χρυσής Αυγής για Ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ

Χρυσή Αυγή - Γραφείο Τύπου

Πάγια θέση του ΛΑΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι ότι η Ελλάς πρέπει να ασκεί τα νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί σαφές μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι το Ελληνικό Κράτος είναι αποφασισμένο να περιφρουρήσει την ανεξαρτησίκα του και τα νόμιμα δικαιώματά του με κάθε τρόπο και μέσο.

Για το λόγο αυτό, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινήματός μας, τηρώντας μία από τις κεντρικές προεκλογικές εξαγγελίες για την ανάγκη αξιοποίησης του ενεργειακού πλούτου της χώρας μας το συντομότερο δυνατόν, κατέθεσε την Δευτέρα στη Βουλή μία ιστορική πρόταση νόμου, την πρώτη από την ίδρυση του νεώτερου ελληνικού κράτους, για την ανακήρυξη της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και (προ)καλεί άπαντες τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου να την στηρίξουν και να την ψηφίσουν!

ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ

Για την «Ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από την Ελληνική Δημοκρατία»

Άρθρο 1
«Σκοπός και πεδίο εφαρμογής»
Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπονται από το Μέρος V της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 και συγκεκριμένα από τα άρθρα 55επ. σχετικά με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Άρθρο 2
«Ορισμοί»

1.Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου οι όροι που χρησιμοποιούνται στις διατάξεις αυτού έχουν την ακόλουθη έννοια:
α) «Σύμβαση»: η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία κυρώθηκε από τον Ν. 2321/1995.

β) «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη»: η πέραν και παρακείμενη της χωρικής θάλασσας της Ελληνικής Δημοκρατίας περιοχή, τα όρια της οποίας καθορίζονται στο άρθρο 3 και η οποία υπάγεται στο ειδικό νομικό καθεστώς που καθιερώνεται στο Μέρος V της Σύμβασης, δυνάμει του οποίου τα δικαιώματα και οι δικαιοδοσίες της Ελληνικής Δημοκρατίας ως παράκτιου Κράτους και τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των άλλων κρατών διέπονται από τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης.
γ) «Ζωντανοί πόροι»: περιλαμβάνουν ψάρια και οποιασδήποτε άλλης μορφής υδρόβια ζωή, εκτός των καθιστικών ειδών, όπως αυτά καθορίζονται στο άρθρο 77 της Σύμβασης.
γ) «Μη ζωντανοί πόροι»: οι διάφοροι μεταλλευτικοί και άλλοι μη ζώντες πόροι που κατά κανόνα βρίσκονται στο βυθό της θάλασσας ή κάτω απ’ αυτόν.
δ) «Ναυτικό μίλι»: απόσταση χιλίων οκτακοσίων πενήντα δύο μέτρων.

2. Ορισμοί οι οποίοι δεν έχουν διαφορετικά ερμηνευθεί στο παρόν άρθρο θα έχουν την έννοια που δίδει σ’ αυτούς η Σύμβαση και σε περίπτωση αντίθεσης μεταξύ του παρόντος Νόμου και της Σύμβασης, υπερισχύει η ερμηνεία της Σύμβασης.

Άρθρο 3
«Κήρυξη και καθορισμός ορίων της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης»

1.Κηρύσσεται Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, το εξωτερικό όριο της οποίας εκτείνεται μέχρι την απόσταση των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης.

2.Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης.

3.Τα ακριβή όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης θα γνωστοποιούνται εκάστοτε με απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών, που θα δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, όπως τα όρια αυτά διαμορφώνονται ανάλογα με τις συγκεκριμένες περιοχές και με τις ενδεχόμενες συμφωνίες οριοθέτησης σύμφωνα με τις πρόνοιες των παραγράφων 1 και 2.

Άρθρο 4
«Δικαιώματα, δικαιοδοσία και υποχρεώσεις της Ελλάδος στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη»

1. Στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί: α) κυριαρχικά δικαιώματα που αποσκοπούν στην εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πόρων, ζωντανών ή μη, των υπερκείμενων του βυθού της θάλασσας υδάτων, του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους αυτού, ως επίσης και με άλλες δραστηριότητες για την οικονομική εκμετάλλευση και εξερεύνηση της ζώνης, όπως η παραγωγή ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους.

β) δικαιοδοσία, όπως προβλέπεται στα σχετικά άρθρα της Σύμβασης σχετικά με:
i) την εγκατάσταση και χρησιμοποίηση τεχνητών νήσων, εγκαταστάσεων και κατασκευών.
ii) τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα.
iii) την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
γ) άλλα δικαιώματα και υποχρεώσεις που προβλέπονται από την Σύμβαση.

2. Η Ελληνική Δημοκρατία, κατά την ενάσκηση των δικαιωμάτων της και την εκτέλεση των υποχρεώσεών της, σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο και τις διατάξεις της Σύμβασης, στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη, λαμβάνει υπόψη της τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των άλλων Κρατών και ενεργεί κατά τρόπο συνάδοντα με τις διατάξεις της Σύμβασης.

3) Τα δικαιώματα που αναφέρονται στο παρόν άρθρο αναφορικά με το βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος θα ασκούνται σύμφωνα με το Μέρος VI της Σύμβασης-Διατάξεις περί Υφαλοκρηπίδας.

Άρθρο 5
«Δικαιώματα και υποχρεώσεις των άλλων κρατών στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη»
Στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελληνικής Δημοκρατίας, τα άλλα Κράτη απολαμβάνουν τα δικαιώματα και υπόκεινται στις υποχρεώσεις που προβλέπει η Σύμβαση. Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους αυτών, λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας και συμμορφώνονται με τους νόμους και τους Κανονισμούς που υιοθετούνται απ’ αυτήν σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, στην έκταση που αυτοί δεν είναι αντίθετοι με το σχετικό μέρος της Σύμβασης.

Άρθρο 6
«Διατήρηση των ζωντανών πόρων»
Με κοινή απόφαση των Υπουργών: α) Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και β) Ναυτιλίας και Αιγαίου που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται ο επιτρεπτός όγκος και τα είδη αλιεύματος των ζωντανών πόρων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Άρθρο 7
«Εξερεύνηση και εκμετάλλευση των ζωντανών ή μη πόρων»
1.Κανένα πρόσωπο δεν προβαίνει μέσα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε αναζήτηση, έρευνα ή εκμετάλλευση των ζωντανών ή μη πόρων, χωρίς να έχει λάβει άδεια σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
2. α) Σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο παραβαίνει τις διατάξεις της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, τότε εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις των παραγράφων 7,8,9 και 10 του άρθρου 12Α Νόμου 2289/1995 όπως ισχύουν σήμερα.

Άρθρο 8
«Έναρξη της ισχύος»
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις.

Αθήνα, 08-10-2012

Οι προτείνοντες Βουλευτές

1. Νικόλαος Μιχαλολιάκος

2. Ηλίας Κασιδιάρης
3. Χρήστος Παππάς
4. Ηλίας Παναγιώταρος
5. Ελένη Ζαρούλια
6. Πολύβιος Ζησιμόπουλος
7. Ιωάννης Λαγός
8. Γεώργιος Γερμενής
9. Αρτέμης Ματθαιόπουλος
10. Νικόλαος Μίχος
11. Παναγιώτης Ηλιόπουλος
12. Ευστάθιος Μπούκουρας
13. Μιχαήλ Αρβανίτης
14. Νικόλαος Κούζηλος
15. Αντώνιος Γρέγος
16. Δημήτριος Κουκούτσης
17. Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης
18. Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος

 

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/blog-post_7125.html

ΗΠΑ: Αιφνιδιαστικό κτύπημα δύο ωρών μέσα στον Οκτώβριο στο Ιράν ετοιμάζει ο Obama .

Μια ημέρα μετά τη σκληρή επίθεση του ρεπουμπλικάνου προεδρικού υποψηφίου Mitt Romney πως ο Barack Obama δεν έχει κανένα σχέδιο για το Ιράν, δημοσίευμα σε αμερικανικό περιοδικό που επικαλείται διαρροές από «ανώνυμη πηγή» αναφέρει πως η διοίκηση Obama ενδεχομένως έχει σχέδιο επίθεσης στο Ιράν και μάλιστα αυτό ίσως εκδηλωθεί και μέσα στον Οκτώβριο.

Το κτύπημα «έκπληξη» στο Ιράν, από ΗΠΑ και Ισραήλ με σκοπό να παραλύσει το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης αποκαλύπτει το περιοδικό Foreign Policy σε άρθρο που υπογράφει ο David Rothkopf και πρώην στέλεχος στην αμερικανική κυβέρνηση επί προεδρίας Bill Clinton.

Το ενδιαφέρον όμως του δημοσιεύματος του αμερικανικού περιοδικού είναι πως το κτύπημα αυτό εκτός του ότι ενδέχεται να πραγματοποιηθεί μέσα στον Οκτώβριο πρόκειται να διαρκέσει 2 -το πολύ- ώρες, σε μια επίθεση εξπρές, η οποία μπορεί να επαναληφθεί για μέγιστο χρόνο δύο ημερών.

Όπως αποκαλύπτεται η επίθεση θα περιλαμβάνει τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού drones αλλά και stealth βομβαρδιστικών, δυνατότητα που δεν έχει το Ισραήλ και για αυτό το λόγο η προσπάθεια αναμένεται να είναι κοινή.

«Για να κτυπηθούν οι υπόγειες ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως το εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου στο Fordow θα απαιτηθούν ειδικές βόμβες διάτρησης καταφυγίων (bunker-busting) βόμβες που δεν διαθέτει το Ισραήλ αυτή τη στιγμή» αναφέρει στο άρθρο του ο Rothkopf και συνεχίζει λέγοντας ότι «η αποστολή αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει τις ΗΠΑ είτε δρώντας από μόνες τους είτε σε συνεργασία με το Ισραήλ».

Παρά τις εκκλήσεις του πρωθυπουργού του Ισραήλ Benjamin Netanyahu προς Barack Obama για ανάληψη δράσης εναντίον του Ιράν, ο Αμερικανός πρόεδρος φρόντισε να κρατήσει όλο αυτό τον καιρό μια επαμφοτερίζουσα στάση, στάση η οποία φαίνεται πως εξόργισε το Τελ Αβίβ, διαμορφώνοντας ένα προβληματικό πλαίσιο σχέσεων, μεταξύ των δύο μερών.

Η αλλαγή στη στάση αυτή ήρθε με την ομιλία του Barack Obama στις εργασίες της γενικής συνέλευσης του οργανισμού των ΗΕ: «Οι ΗΠΑ θα κάνουν ότι είναι απαραίτητο για να αποτρέψουν το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα» προσθέτοντας ότι «οποιαδήποτε προσπάθεια του Ιράν να αποκτής3ει πυρηνικά όπλα απειλεί την ασφάλεια του Ισραήλ, τη σταθερότητα στον Κόλπο αλλά και τη σταθερότητα στην παγκόσμια οικονομία».

Και τώρα έρχεται η συγκεκριμένη «διαρροή» μόλις μια ημέρα από τις κατηγορίες Romney σε προεκλογική εκστρατεία που για τους Δημοκρατικούς φαίνεται πως δεν πάει τόσο καλά όσο αρχικά έλπιζαν ιδιαίτερα μετά το τελευταίο debate μεταξύ των δύο μονομάχων.

Εάν τα σχέδια για τη φημολογούμενη επίθεση υλοποιηθούν, αναφέρει η πηγή στο αμερικανικό περιοδικό και στον συντάκτη του αναμένεται να πάει πίσω το πυρηνικό της Τεχεράνης «για πολλά χρόνια» και αυτό θα γίνει χωρίς απώλειες αμάχων καθώς το κτύπημα θα είναι «απόλυτα χειρουργικό».

Εάν οι ΗΠΑ προχωρήσουν σε ένα κτύπημα στο Ιράν, αναφέρει το δημοσίευμα , αυτό θα έχει πολλαπλά οφέλη για τις αμερικανικές επενδύσεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά και τη θέση των ΗΠΑ: «Μια τέτοια επίθεση θα μεταμορφώσει πολλά πράγματα, σώζοντας» όπως αναφέρει χαρακτηγ5ριστικά «το Ιράκ, τη Συρία και το Λίβανο αναζωογονώντας την ειρηνευτική διαδικασία, ισχυροποιώντας το κλίμα ασφάλειας στον Κόλπο, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα σε Ρωσία και Κίνα και τέλος επαναβεβαιώνοντας την αμερικανική υπεροχή στη Μ. Ανατολή και για την επόμενη δεκαετία».

Μάλιστα όπως λέγεται χαρακτηριστικά οποιαδήποτε κίνηση του Ισραήλ χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ, δεν εξασφαλίζει στην Ουάσιγκτον κανένα απυρόβλητο, καθώς το Ιράν έχει επανειλημμένα δηλώσει πως οποιαδήποτε επίθεση εναντίον του από σύμμαχο κράτος των ΗΠΑ θα ισοδυναμεί με επίθεση των ΗΠΑ.

Αυτό είχε δηλώσει και ο Ιρανός στρατηγός Ali Hajizadeh των φρουρών της επανάστασης: είχε πει πως σε περίπτωση επίθεσης θα υπάρξει ιρανική απάντηση στις αμερικανικές βάσεις στην περιοχή. «Δεν υπάρχει ουδέτερη χωρά στην περιοχή για εμάς. Αυτές οι βάσεις είναι σαν αμερικανικό έδαφος».

Το θέμα είναι, όπως αναφέρουν αναλυτές ότι το άλλοτε απομακρυσμένο ενδεχόμενο επίθεσης στο Ιράν ίσως να μην είναι τόσο απομακρυσμένο σήμερα. Μια επίθεση στη χώρα αυτή μέσα στον Οκτώβριο και πριν τις αμερικανικές εκλογές ενδέχεται να ανατρέψει τα πράγματα στο προεκλογικό σκηνικό των ΗΠΑ και να δώσει στον Obama την εικόνα του στιβαρού ηγέτη που δεν αφήνει οι εξελίξεις να τον οδηγούν αντίθετα αυτός τις καθορίζει, εικόνα που θέλει να περάσει ο αντίπαλός του Μ. Romney για τον εαυτό του όμως, κερδίζοντας το έπαθλο του Λευκού Οίκου.



http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=58111&Itemid=139

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/obama.html

Η Τουρκία προσγείωσε αεροπλάνο της Συρίας στην Άγκυρα.Κλιμάκωση και ακύρωση επίσκεψης Πούτιν

Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη υποχρέωσαν σε προσγείωση στο αεροδρόμιο της Άγκυρας πολιτικό αεροπλάνο της Συρίας , ανακοίνωσε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών του οποίου ο υπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου βρίσκεται ακόμη στην Αθήνα.

Ο Νταβούτογλου μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή της χώρας του , από την Αθήνα είπε ότι το αεροσκάφος “δεν τήρησε τους κανόνες της διεθνούς αεροπλοίας και γι΄αυτό το προσγειώσαμε”.

Άλλες πληροφορίες από την Άγκυρα λένε ότι “υπήρχαν υποψίες πως το αεροπλάνο μεταφέρει όπλα”.

Η εξέλιξη αυτή ρίχνει λάδι στη φωτιά και επιβεβαιώνει ότι η ένταση μεταξύ Τουρκίας-Συρίας γίνεται όλο και μεγαλύτερη.

Δεν περνά απαρατήρητο ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Β.Πούτιν ακύρωσε την επίσκεψή του στην Τουρκία στις 14 Οκτωβρίου.


onalert

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/blog-post_4192.html

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΡΩΝΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ... "ΒΟΜΒΑ" BLOOMBERG ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Στη μεγαλύτερη χώρα – παραγωγό χρυσού στην Ευρώπη θα μπορούσε να αναδειχθεί η Ελλάδα έως το 2016, αναφέρει σημερινό δημοσίευμα του Bloomberg, παραπέμποντας στην μεγάλη παραγωγή του πολύτιμου μετάλλου που αναμένεται τα επόμενα χρόνια από τα τέσσερα ορυχεία των Eldorado Gold Corp. (ELD) και Glory Resources Ltd. (GLY).

Όπως επισημαίνεται σχετικά, αν και κατά το παρελθόν η χώρα εμφάνιζε μεγάλες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις στις χορηγήσεις αδειών εξόρυξης, μετά την οικονομική κατάρρευση των τελευταίων ετών, οι διαδικασίες έχουν απλοποιηθεί και επιταχυνθεί μέσω του fast track.

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει το άρθρο στο παράδειγμα της European Goldfields. Όπως αποκάλυψε στο Bloomberg ο επικεφαλής ανάπτυξης της εταιρείας, Steve Sharpe, για τρία συναπτά έτη η European Goldfields ανέμενε από την ελληνική κυβέρνηση την έκδοση άδειας εξόρυξης χρυσού, με αποτέλεσμα τον τελευταίο χρόνο που επρόκειτο τελικά να εκδοθεί, η τιμή της μετοχής της εταιρείας υποχώρησε σημαντικά προσελκύοντας το ενδιαφέρον αγοραστών. «Σε καμία περίπτωση δεν θα γύρναγα πίσω στην Ελλάδα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Sharpe.

Καθυστερήσεις σαν κι αυτές, υπογραμμίζει το πρακτορείο, είναι πλέον πιο σπάνιες στην Ελλάδα μετά την ύφεση των τελευταίων ετών και την επιτακτική ανάγκη των κυβερνήσεων να δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης. Η εξόρυξη χρυσού συγκεντρώνει momentum ειδικά μετά την έγκριση των λεγόμενων «fast track" έργων.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των δύο εταιρειών, τα projects τους θα αυξήσουν κατά 425.000 ουγγιές την παραγωγή χρυσού έως το 2016, αξίας 757 εκατ. δολαρίων (με βάση την τιμή του χρυσού στις 5 Οκτωβρίου του 2012), έναντι συνολικής παραγωγής 16.000 ουγγιών που είχε καταγραφεί στην Ελλάδα το 2011.


 http://makeleio.gr

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/bloomberg.html

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ...

Tου “Αλιέως”

Σχεδόν δέκα χρόνια μετά την απορρόφηση της Πετρόλα από τα Ελληνικά Πετρέλαια η πλευρά Λάτση ξαναχτυπά ΄΄βάζοντας πόδι΄΄ αυτή τη φορά στην Εθνική. Σαν να λέμε στο ίδιο έργο θεατές...

Με την προ 10ετίας χαριστική απορρόφηση της Πετρόλα από τα Ελληνικά Πετρέλαια παρέβαλε ο lobbystas.gr την συγχώνευση- μαμούθ της Eurobank από την Εθνική. Κατ΄αρχήν ο lobbystas.gr αισθάνεται δικαιωμένος, καθώς στάθηκε η αφορμή για να...θυμηθούν και λιγοστοί ακόμη την υπόθεση Πετρόλα- Ελ.Πε.

Βέβαια είναι αλήθεια πως δεν περιμέναμε ευρύτερη αναφορά στο θέμα, ειδικότερα από τα συστημικά ΜΜΕ και τους έγκυρους δημοσιογράφους (αλήθεια ποιός δεν θυμάται την συνταξιοδότηση δέκα μεγαλοδημοσιογράφων με 300.000 ευρώ- τόσα είχαν γραφτεί- από τα Ελ.Πε με υπογραφή του Τίμου Χριστοδούλου) που υποθέτουμε ότι διαθέτουν ασθενή μνήμη.

Για αυτό είπαμε να ανατρέξουμε λίγο στο αρχείο μας και να θυμηθούμε, πως ο όμιλος Λάτση είχε βγει τα μέγιστα κερδισμένος με την απορρόφηση της Πετρόλα από τα κρατικά τότε Ελληνικά Πετρέλαια.

Αρχικά η εισαγωγή στο ΧΑ, του ομίλου που ιδρύθηκε το 1969, μετά από αναβολές και προσκόμματα τεχνικού- όπως είχαν χαρακτηρισθεί τότε-
Κύριος ανάδοχος της εισαγωγής ήταν η EFG Eurobank, ανάδοχοι η Alpha Finance και η Εθνική, για να καλύψουν τη έκδοση 21.535.000 από τις οποίες 20.510.000 διατέθηκαν με δημόσια εγγραφή. Περίπου την ίδια περίοδο ο Ελευθέριος Στάθης (διευθύνων σύμβουλος τότε) δήλωνε (στο Βήμα) πως η Πετρόλα


με την εισαγωγή στο ΧΑ- άντληση κεφαλαίων θα εξασφάλιζε κεφάλαια για την χρηματοδότηση τμήματος του επενδυτικού σχεδιασμού της. Αυτό γιατί ισχυρό μειονέκτημα της τότε εταιρείας ήταν οι παλαιάς τεχνολογίας & μη ανταγωνιστικές μονάδες διύλισης.

Αργότερα (Ιούνιος του 2003) ο μέτοχος μειοψηφίας αγόρασε το 16,65% των Ελληνικών Πετρελαίων παρά την αντίθεση των εργαζομένων της κρατικής ( τότε) εταιρείας αποδίδοντας 140 εκατ. ευρώ κεφάλαια που ΟΜΩΣ προέρχονταν από την ΕΙΣΑΓΩΓΗ στο ΧΑ.

Ετσι το μερίδιο της πλευράς Λάτση ενισχύθηκε θεαματικά στο 25% για να αυξηθεί περαιτέρω αργότερα μέσω της Paneuropean Oil & Industrial Holdings. Να θυμίσουμε, πως οι καθοριστικές αγορές μετοχών για λογαριασμό εταιρειών του ομίλου Λάτση δλδ αυτές που του επέτρεψαν να ξεπεράσει το ποσοστό του Δημοσίου πραγματοποιήθηκαν σε διάστημα 8-10 μηνών.

Και μάλιστα κάτω από απόλυτη μυστικότητα και χωρίς να έχει εκδοθεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ ανακοίνωση γνωστοποίησης των συνεχόμενων μεταβολών μ.κ των Ελ. Πε. Περιττεύει να αναφερθούμε στην ΄΄σιγή ιχθύος΄΄, που είχε επιδείξει και σε αυτή την τόσο σοβαρή περίπτωση η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Σημασία έχει, πως η πλευρά Λάτση όχι μόνο κατάφερε αρχικά να ΄΄βάλει΄΄ την Πετρόλα μέσω του ΧΑ στα Ελ.Πε αλλά στη συνέχεια επέτυχε να γίνει ο μεγαλύτερος μέτοχος ξεπερνώντας ακόμη και το ελληνικό Δημόσιο. Και προφανώς από θέση ισχύος πλέον ισχυρό λόγο και στις εξελίξεις σε ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ.

Σχεδόν δέκα χρόνια μετά την απορρόφηση της Πετρόλα από τα Ελληνικά Πετρέλαια η πλευρά Λάτση ξαναχτυπά ΄΄βάζοντας πόδι΄΄ αυτή τη φορά στην Εθνική. Σαν να λέμε στο ίδιο έργο θεατές...


 http://lobbystasgr.blogspot.gr/2012/10/blog-post_2613.html#more

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/blog-post_4399.html

ΜΑΓΚΕΣ ΑΥΤΗ Η ΞΕΦΤΙΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΝΑ ΔΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΕ ΤΙ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΕΙΜΑΣΤΕ.

Τιμωρήθηκα για 4 τυρόπιτες κι αναμένω την τιμωρία όσων κλέβουν δις!

Σε επαγγελματικό φορτηγό, φορτωμένο με τιμολόγια όλα νόμιμα, κοντά 650 kgr αρτοπαρασκευάσματα, βρήκαν 4 (!!!) τυρόπιτες χωρίς συνοδευτικό χαρτί, που ήταν καθαρά για ιδία χρήση. Αφού με έστειλαν απο τον Άννα στον Καϊάφα, στο τέλος έφαγα τόση ειρωνεία και ύβρη από τον προϊστάμενο της ΔΟΥ που μ” έδιωξε, παρόλο που του μιλούσα πολύ ήρεμα κι απλά (λόγω χαρακτήρος περισσότερο) από το γραφείο του, μ” ένα υφάκι ειρωνικό και με τα εξής λόγια «Αφού είστε παράνομος κύριε θα πληρώσετε. Τι το περάσατε εδώ;»...

Αποτέλεσμα του φρικιαστικού και αποτρόπαιου εγκλήματος έναντι του Ελληνικού Δημοσίου, πρόστιμo 800 ευρώ, αφαίρεση άδειας κυκλοφορίας και πινακίδων.
Δείτε την απόφαση:

Συνυπολογιζόμενου του γεγονότος ότι καθημερινά πράττω κινήσεις σε 10-12 άλλα μαγαζιά με τζίρο 500-850 ευρώ, φανταστείτε τί ζημιά μου προκαλούν οι εν λόγω αρμόδιοι για 4 τυρόπιτες!!!
Τιμωρήθηκα σκληρά για 4 τυρόπιτες κι αναρωτιέμαι πόσο σκληρά θα τιμωρηθούν όσοι κλέβουν δις! ΑΝ ποτέ τιμωρηθούν…
Ν. Φ.

ena1.org

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/10/blog-post_6619.html

Οι παραπάνω διάλογοι μεταφέρθηκαν αυτολεξί από τον πρωθυπουργό σε στενό του συνεργάτη ο οποίος ακόμη δεν έχει συνέλθει από το σοκ...

-Γεωργία, τα πράγματα είναι δύσκολα…

Η κούραση που απαιτούσε η τήρηση του πρωτόκολλου και η αγωνία να μη γίνει καμία στραβή στη διάρκεια της παραμονής της Γερμανίδας καγκελαρίου στην Αθήνα, είχαν καταπονήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Έτσι όταν είδε την αγαπημένη του σύζυγο η εξομολόγηση των όσων προηγήθηκαν μέσα στη μέρα ήταν αυθόρμητη.

Κι αν από την σύζυγο του πρωθυπουργού δεν υπήρχε καμία πιθανότητα διαρροής των όσων κουβέντιασε με την Μέρκελ, δεν συνέβη το ίδιο με τους τοίχους του Μαξίμου και τους Κήπους του Προεδρικού Μεγάρου που ήταν όλoι αυτιά και αμερικάνικους «κοριούς»!

-Αν θέλετε να σας σώσω μέσα στο ευρώ, μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Να πάτε τους μισθούς στα 200 ευρώ και να έχετε από κοντά τους Γερμανούς που βρίσκονται στην Αθήνα, όπως ο Ράιχενμπαχ και ο Φούχτελ. Πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις ούτε η Γερμανία διαθέτει άπειρα χρήματα για να διασώσει όλο το Νότο...

Ο Έλληνας πρωθυπουργός στο άκουσμα αυτής της πρότασης ένιωσε το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια του

.Μα θα μας ρίξουν όταν συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα. Δεν μου αφήνετε περιθώρια...

-Δεν υπάρχουν περιθώρια. Οι Γερμανοί πολίτες δυσφορούν, αρνούνται να πληρώσουν άλλο για σας. Κι εγώ αντιμετωπίζω προβλήματα στο εσωτερικό, υπάρχει αντίδραση και δεν θα είναι εύκολο να ζητήσω θετική ψήφο για περισσότερα χρήματα...

.Και τι προτείνετε;

-Θα δώ μήπως η επιμήκυνση που ζητάτε συνδυαστεί με την τμηματική καταβολή της βοήθειας. Ζήτησα από τους συνεργάτες μου να δουλέψουν πάνω σε ένα πλάνο που θα αφορά το σπάσιμο της δόσης των 31 δις σε 3 η 4 δόσεις. Κι αυτές ανάλογα με την πρόοδο που θα σημειώνετε...

.Μα αυτό θα γίνει για μας το μαρτύριο της σταγόνας...

-Λυπάμαι, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και θέλω να λάβετε υπόψη σας ότι από το 2013 δεν θα υπάρχει το IMF. Τους βλέπω να σταματούν να συμβάλουν στην οικονομική βοήθεια προς τη χώρα σας. Πλέον εξαρτάσθε από την καλή διάθεση των Γερμανών πολιτών τα χρήματα των οποίων οφείλω να σέβομαι. Θέλω πολύ να τα καταφέρετε και να μείνετε στο ευρώ αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Αφήστε μας να σας διασώσουμε μέσα από μια διαδικασία αυστηρής λιτότητας από την οποία περάσαμε κι εμείς...

.Είμαστε 3 χρόνια σε ύφεση, οι Έλληνες υποφέρουν...

-Όχι όλοι. Καθημερινά σχεδόν με εημερώνουν για νέα σκάνδαλα διαφθοράς και φοροδιαφυγής στη χώρα σας. Για πολίτες δύο ταχυτήτων και για πολιτικούς με τεράστιες καταθέσεις σε τράπεζες του εξωτερικού. Αν θέλετε να σωθείτε φτιάξτε τη χώρα σας. Κάντε μεταρρυθμίσεις, εξορθολογείστε επιτέλους το δημόσιο. Αλλάξτε οι ίδιοι αν θέλετε να έχετε αύριο σαν χώρα...

Οι παραπάνω διάλογοι μεταφέρθηκαν αυτολεξί από τον πρωθυπουργό σε στενό του συνεργάτη ο οποίος ακόμη δεν έχει συνέλθει από το σοκ...


http://kourdistoportocali.com/articles/14900.htm