Ο παππούς με τους Ναζί, ο εγγονός με την Τρόικα

Νέες αποκαλύψεις για τον Κοζανίτη πολιτικάντη από το ΠρώτοΘέμα!

Από σόι γερμανοτσολιάδων τα δήθεν «τζάκια» Παπακωνσταντίνου
Η οικογένεια του πρώην υπουργού Οικονομικών, ο οποίος σήμερα είναι υπόλογος για την αλλοίωση της αρχικής λίστας Λαγκάρντ, απολάμβανε προνομιακής μεταχείρισης από την κατοχική κυβέρνηση
των δωσίλογων.
Οι Παπακωνσταντίνου αποκτούσαν οικονομική ισχύ σε μια κυριολεκτικά ισοπεδωμένη Ελλάδα ενώ παράλληλα άρχισαν να εμπλέκονται ενεργά και στην πολιτική.
Οι ίδιοι άνθρωποι του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος του κ. Παπακωνσταντίνου, αυτοί που θα του άνοιγαν τον δρόμο για τη δική του πολιτική σταδιοδρομία, κάποτε υμνούσαν δημοσίως τη διορισμένη από τους Γερμανούς κυβέρνηση Τσολάκογλου.
Αρκετά μέλη της άκουσαν το «εις θάνατον» στα μεταπολεμικά Ειδικά Δικαστήρια Δωσίλογων.

Το ρεύμα της Κατοχής
Βίοι παράλληλοι, μεταφορικά, ανάμεσα στον Γ. Τσολάκογλου και τον κ. Παπακωνσταντίνου: κατά κάποιον τρόπο και οι δύο διεκπεραίωσαν την παράδοση της Ελλάδας στους Γερμανούς.
Ο μεν Τσολάκογλου το έκανε κατά κυριολεξία το 1941, ο δε κ. Παπακωνσταντίνου ήταν ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος από τους υπουργούς της κυβέρνησης ΓΑΠ να διαπραγματευτεί τους όρους υποτελείας της Ελλάδας στον σύγχρονο οικονομικό επεκτατισμό της Γερμανίας.
Πριν από 70 περίπου χρόνια, ο Τσολάκογλου, με τις ευλογίες των Γερμανών κατακτητών, παραχωρούσε...
επιχειρηματικά προνόμια στον παππού του υπουργού που σήμερα κατηγορείται ότι «μαγείρεψε» τη λίστα Λαγκάρντ.
Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, όπως είναι γνωστό, ήταν θείος του πρώην υπουργού και πατέρας των εξαδέλφων του, τα ονόματα των οποίων αφαιρέθηκαν από την πρωτότυπη λίστα με τους κατόχους λογαριασμών στην τράπεζα HSBC.
Ο μέντορας του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου ήταν ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης, ο δωσίλογος υπουργός Οικονομικών, υπεύθυνος για τα περιβόητα «κατοχικά δάνεια». Ιστορικές συμπτώσεις, που μοιάζουν απίστευτες και θυμίζουν σενάριο κυνικού πολιτικού δράματος, επιβεβαιώνουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο το ρητό ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται, πότε σαν φάρσα και πότε σαν τραγωδία».
Κι όμως, αυτή είναι η αλήθεια και ο συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας προσφέρει όλη την απαραίτητη τεκμηρίωση με τα ντοκουμέντα που παραθέτει στο βιβλίο του «Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ερωδιός.

Πηγή Πρώτο Θέμα
http://www.triklopodia.gr/p/triklopodia-com

ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!

ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ¨ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΑΝ ¨ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ¨ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ¨ΑΥΤΟ-ΧΡΙΣΤΗΚΑΝ¨ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ, Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗΚΕ ¨ΟΥΤΟΠΙΚΗ¨ ΚΑΙ Η ΚΛΟΠΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ¨ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ¨, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ¨ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ¨ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΣΑΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ¨ΕΥΧΕΡΕΙΑ ¨, ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΓΙΝΑΝ ¨ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ¨ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΓΙΝΑΝ ¨ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΓΑΘΑ¨, Η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟΣΙΩΠΗΘΗΚΕ ΣΑΝ ¨ΑΚΡΑΙΑ¨ ΚΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΕΓΙΝΕ ΔΟΓΜΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ¨ΦΕΡΕΦΩΝΑ¨.

ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΟΜΩΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ, ΠΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ¨ΜΗΔΕΝ¨, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΗΧΗΣΗ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ, ΟΥΤΕ ΘΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΕΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΟΝΙΣΤΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ. ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΘΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥΣ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΕΙΝΑΙ ΤΙΣ ΞΑΦΝΙΚΕΣ ΑΠΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 5000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΑΣΑΝ ΑΔΙΚΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΨΕΥΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΤΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ, ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ, ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΜΑΣΩΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ.

ΠΡΟΔΟΤΕΣ … ΕΙΣΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ.

ΠΡΟΔΟΤΕΣ…
ΔΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΟΥΤΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

ΠΡΟΔΟΤΕΣ…
ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙΤΕ!
ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ!
ΑΠΛΑ ΘΑ ΑΠΑΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 120 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.

ΑΡΘΡΟ 120: «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Υ.Γ. : ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΣΑΤΕ ΤΟ «ΣΤΙΚΑΚΙ» ΜΕ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ , ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ¨ΣΦΗΝΩΜΕΝΑ¨ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗ!


ΔΙΟ-ΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ


ΠΗΓΗ


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Πηγή: http://revealedtheninthwave.blogspot.com/2013/01/blog-post_8740.html#ixzz2HzEDKvO4

Τα μυστήρια της αρχαία Κρήτης και η διαδικασία της μύησης

Πέντε και περισσότερο χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, πριν την σημερινή εποχή υπήρχε στην Κρήτη μια μορφή θρησκείας, μια λατρεία θεοτήτων της Φύσεως, πνευματικού επιπέδου ανώτερη φυσιολατρία. Οι κάτοικοι της Κρήτης ήταν από τους πρώτους που απέδωσαν στο θείο, σεβασμό και στα Μυστήρια. Μυστήρια, στα οποία γινόταν χρήση σημείων και συμβόλων και σε αυτά γίνονταν δεκτοί άνδρες και γυναίκες, που τελούσαν, στους μικρούς τότε σε μέγεθος ναούς τους, τις ιερουργίες και τις μυήσεις τους.


Αλλά στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει η διάκριση των κυρίως λεγόμενων Μυστηρίων, δηλαδή των τελετών που κανείς δεν μπορούσε να μετέχει αν δεν ήταν μεμυημένος κατά τους απαιτούμενους τύπους, από τις ξεχωριστές εκείνες τελετές, μερικών εορτών, που η επιτέλεσή τους αν και περιοριζόταν σε ιδιαίτερη τάξη ανθρώπων ή γένους - άνδρες δηλαδή ή γυναίκες - δεν ήταν όμως απαραίτητο, οι λαμβάνοντες σ’ αυτές μέρος να είναι μεμυημένοι.

Παράδειγμα είναι οι τελετές μερικών εορτών, που ήταν μέρος της εξωτερικής λατρείας ορισμένων Μυστηρίων, όπως γινόταν στα της Μητέρας Ρέας, στα Κορυβαντικά της Κρήτης κ.λ.π. Αλλά οι γιορτές αυτές είχαν χαρακτήρα προπαρασκευαστικό ορισμένων ατόμων, ανδρών ή γυναικών, νέων ή νεανίδων για μελλοντικές μυήσεις τους στα επίσημα Μυστήρια, όπως γίνεται με τους λεγόμενους δοκίμους στις περισσότερες θρησκείες αρχαίες και σύγχρονες. Οι μειούμενοι στα Κρητικά Μυστήρια διδάσκονταν την Ιατρική, την καθαρτική, την ορχηστρική και τη μουσική τέχνη.

Στην Κρήτη το κύριο μέρος της λατρείας ήταν αρχικά συγκεντρωμένο στο θηλυκό πρόσωπο της θεότητας, στη Μεγάλη Μητέρα, τη Ρέα - Γη ή Μα, γιατί αυτή συμβόλιζε την παραγωγική ανανεωτική φροντίδα της Μητέρας Φύσης. Οι θρησκευτικές τελετές ήταν απόδοση σεβασμού σ’ αυτήν και εκδήλωση της παρακλήσεως για τη βοήθειά της. Και σ’ αυτές πρωτεύουσα θέση είχαν οι Ιέρειές της σαν ομόφυλες της Μεγάλης θεάς.

Πολύ αργότερα πήραν μέρος πρωτεύοντες στις τελετές οι άνδρες, όταν ο βασιλιάς ήταν πλέον και Αρχιερέας και η λατρεία της «γονιμοποιητικής» δυνάμεως της Φύσεως στη μορφή του νεαρού γιου της Μεγάλης Μητέρας, του Κρηταγενή Δία και του Ποσειδώνα στη λατρεία του Ταύρου, κυριάρχησαν στην κρητική θρησκεία.

Η Ρέα, η Μεγάλη πανάρχαια Θεά, η θυγατέρα του Ουρανού και της Γης, η σύζυγός του Κρόνου και η μητέρα του Κρηταγενή Δία, λατρευόταν κάτω από το ιερό Δέντρο της στις υψηλές κορυφές των βουνών και των λόφων, καθώς και στα Ιερά Σπήλαια. Το Ιερό Δέντρο και το Ιερό Σπήλαιο ήταν σύμβολα της μητρότητας και της ζωής.

Γενικά οι Κρήτες για την τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων προτιμούσαν χώρους απλούς, μακριά από κάθε επίδειξη. Η Μινωική Θρησκεία, βασισμένη σε βασικά μυστηριακές τελετές, έχει ανάγκη χώρων που υποβάλλουν το λατρευτή. Έτσι συνεχίζεται η χρήση των σπηλαίων, δημιουργούνται ειδικοί χώροι μέσα στα ανάκτορα, χρησιμοποιούνται οι κορυφές «ιερών» λόφων («ιερά κορυφής»), και στα τελευταία χρόνια υπάρχουν οικιακά ιερά.

Στο Ιερό δέντρο μπροστά και κατά τις τελετές μερικών εορτών της εξωτερικής λατρείας, γινόταν κυριότερα η προσφορά καρπών και κρασιού, καθώς και άλλες προσφορές, όπως επίσης και χοροί Ιερειών, Ιερέων και πιστών.

Η λατρεία γενικά προσφερόταν με πολλούς τρόπους. Ο πιστός παρουσιαζόταν στο Ιερό ή στην αόρατη θεότητα, όρθιος με το άκρο χέρι σφιγμένο και υψωμένο στο μέτωπο. Ακολουθούσε έπειτα η συμβολική λατρευτική πράξη, που εκδηλωνόταν κυρίως με την αναίμακτη προσφορά από καρπούς, νερό και μέλι ή κρασί και λάδι.

Κατά κανόνα οι τελετές άρχιζαν με την κάθαρση, που ήταν συνήθως πλύση των χεριών με αγιασμένο νερό, γιατί οι πιστοί έπρεπε να περάσουν καθαροί προς τον τόπο κατοικίας της θεότητας. Ακολουθούσαν οι προσφορές και οι αναίμακτες θυσίες, καθώς και χοροί με τους οποίους οι χορευτές και οι χορεύτριες έρχονταν σε έκσταση για διευκόλυνση της επικοινωνίας με τη θεότητα.

Από τις γιορτές αυτές σημαντικότερη ήταν Τα Ταυροκαθάψια : παιγνίδια και αγώνες με ταύρους που γίνονταν την εποχή που ξαναγεννιέται η φύση και ο άνθρωπος, την άνοιξη.

Η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» 1970, τις ερμηνεύει ως εξής : «Το αγώνισμα βασίζεται στην ιερότητα του Ταύρου και στη σημασία του για τις λατρείες της γονιμότητας. Στην Κρήτη ο Ταύρος ταυτιζόταν με τον Ουρανό και τον Ήλιο, που γονιμοποιούν τη γη με τη ζέστη και τις βροχές, ενώ το θηλυκό στοιχείο η θεϊκή αγελάδα συσχετιζόταν με τη Σελήνη, που το σχήμα της θυμίζει κέρατα».

Πιθανόν, λοιπόν γι’ αυτόν το λόγο στις Κρητομινωικές Ταυροπαιδίες συμμετείχαν γυναίκες, που πρόσθεταν με την παρουσία τους τη χροιά ερωτικών παιγνιδιών με τον ώριμο και σφριγηλό ταύρο και που μ’ αυτές δηλωνόταν η συμβολική έννοια των τελετουργιών της γονιμότητας.

Ο ταύρος συλλαμβανόταν ζωντανός, χωρίς να πληγωθεί, με παγίδα από δίχτυ ή τον άρπαζε ξαφνικά ο ασκημένος θηρευτής από τα κέρατα και τον ακινητοποιούσε με το βάρος του, ως ότου τον δέσουν. Αργότερα αυτή η δραματική και επικίνδυνη σκηνή επαναλαμβανόταν μέσα στο θεατρικό χώρο της πολιτείας, για να χαρεί όλο το πλήθος το μοναδικό θέαμα. Το αγώνισμα πλουτιζόταν με νέα τολμηρά, ακροβατικά στοιχεία. Άντρες και γυναίκες πιάνονταν από τα κέρατα του ζώου και πηδούσαν με ποικίλες στάσεις επάνω στη ράχη του, ξαναπέφτοντας ύστερα στη γη.

Ο ταύρος θυσιαζόταν αργότερα, αλλά δε σκοτωνόταν κατά την ταυρομαχία. Οι αθλητές ήταν άοπλοι και αγωνίζονταν μόνο με το κορμί τους. Έτσι η κρητική ταυρομαχία μένει ένα ευγενικό και χαριτωμένο παιγνίδι, σύμφωνα με το χαρακτήρα ολόκληρου του μινωικού πολιτισμού.

Όση ώρα ο Ταυροκαθάπτης βρισκόταν πάνω στον ταύρο σειόταν και ένιωθε σαν να γίνεται γύρω του σεισμός. Το όλο αγώνισμα δηλαδή ήταν μια μίμηση του σεισμού, τον οποίον ο ταυροκαθάπτης προσπαθούσε να δαμάσει.

Οι τελετές αυτές ίσως αποσκοπούσαν στην αποτροπή του σεισμού με μαγικό τρόπο. Γι’ αυτό άλλωστε παρατηρούμε ότι τα ταυροκαθάψια τελούνταν σε περιοχές που μαστίζονταν από σεισμούς.

Στις μέρες των γιορτών γίνονταν σαν μέρος της εξωτερικής λατρείας κι άλλοι αγώνες, θεάματα και παιγνίδια κάτω από τα μεγάλα Ιερά Δέντρα.

Αυτά όμως είχαν σημασία για την εξωτερική λατρεία. Υπήρχαν όμως και τα Μυστήρια, με μυήσεις προορισμένα για τους λίγους πνευματικά περισσότερο ικανούς από τους πολλούς.

Τα Μυστήρια στην αρχαία Κρήτη ήταν διαχωρισμένα σε δυο μεγάλες λατρευτικές κατηγορίες : στα της Μεγάλης Μητέρας Ρέας - Γης και στα Μυστήρια του Κρηταγενή Ιδαίου Δία, αν και στις δυο αυτές κατηγορίες μυούνταν γυναίκες και άνδρες.

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΥΗΣΗ

Όταν ο Πυθαγόρας πήγε στην Κρήτη για να μυηθεί, λέει ο Πορφύριος, στα Μυστήρια, έκανε καθαρμούς στην παραλία της Κρήτης αφού νήστεψε εννιά μέρες και έπειτα πήγε στο Ιδαίο Άντρο όπου γινόταν η μύηση. Αν σταθούμε στη μύηση του Πυθαγόρα, οπωσδήποτε οι υποψήφιοι έπρεπε προηγουμένως να καθαρθούν στη θάλασσα και να νηστέψουν εννιά μέρες. Επίσης η μύηση γινόταν στο Ιδαίο Άντρο.

Για το πως γινόταν η μύηση εκείνα τα χρόνια δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα. Και όσα γράφονται αποτελούν εικασίες που στηρίζονται σε αυθαίρετες και ατελείς πληροφορίες των αρχαίων και μάλιστα Αττικών συγγραφέων τους οποίους ρητώς κατακρίνει ο Πλάτωνας για τις μεροληπτικές για τους Κρήτες γνώμες και κρίσεις τους.

Μερικοί πιστεύουν ότι το ανάκτορο της Κνωσού ήταν ναός και ότι εκεί τελούνταν τα Μυστήρια. Τη γνώμη τους τη στηρίζουν στο γεγονός ότι μέσα στο ανάκτορο της Κνωσού βρέθηκε ένας μικρός βωμός και πάνω του βρέθηκαν θρησκευτικά σύμβολα.


Κεντρικά στοιχεία των μυητικών τελετών είναι ο πλασματικός θάνατος και η πλασματική αναβίωση του μύστη, που πεθαίνει στην παλιά του κατάσταση και ανασταίνεται σε μια υψηλότερη σφαίρα.

Επίσης το πολύ διαδεδομένο έθιμο στην Κρήτη, ως την ελληνιστική εποχή ήταν ότι τα αγόρια και τα κορίτσια από ελεύθερους γονείς, όποια κι αν ήταν η ειδικότητά τους, υποβάλλονταν στο σύστημα της ομαδικής μυήσεως, που αντικαθιστούσε την εκπαίδευση, τον εξαγνισμό, τη δοκιμασία και την τελειοποίηση. Εμπιστεύονταν τα παιδιά όταν πλησίαζαν να γίνουν έφηβοι, σε ηλικιωμένους παιδαγωγούς που τα συγκέντρωναν σε ομάδες ή αδερφάτα : γνωρίζουμε τα ονόματα των Μελισσών, των Άρκτων, των Δακτύλων, των Κουρητών, των Κυκλώπων. Αυτοί ήταν οι σύντροφοι και μύστες του υπέρτατου θεού της Ίδης.

Τα διδασκαλεία όπου γινόταν η μύηση ήταν ανάλογα με τις περιοχές, για βοσκούς, σιδηρουργούς, χτίστες, αγγειοπλάστες, κυνηγούς, μάντεις. Σκοπός τους ήταν να μεταμορφώσουν το ατελές αυτό πλάσμα, το παιδί, σε τέλειο ον, αυτή την χωρίς προσωπικότητα, φύλο και πραγματικό όνομα κάμπια, σε ζωντανό μέλος του κοινωνικού συνόλου. Κι έτσι, το έπαιρναν μακριά από το χωριό, από τους γονείς και τα παιγνίδια του, το ανάγκαζαν να κοιμάται σε σκληρό κλινάρι, να μαθαίνει να μηχανεύεται και να κυνηγάει για να ζήσει, να μαθαίνει να κυριαρχεί το φόβο του, καθώς κατέβαινε στις σπηλιές, όπου γινόταν η μύηση και καθώς αντίκριζε «τέρατα» ή προσωπεία, να μαθαίνει, τέλος, τους κανόνες και τα κόλπα του επαγγέλματος. Αγόρια και κορίτσια άλλαζαν ρούχα, φορούσαν προσωπεία, φτιάχνονταν. Εξομοιώνονταν για μια στιγμή με νεκρούς. Μύηση σημαίνει καινούρια απαρχή. Πρέπει να πεθάνει κανείς για να ξαναγεννηθεί.

Έτσι ο νέος - α κατά τη διάρκεια των μυητικών αυτών ιεροτελεστιών πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του - της και να δείξει το θάρρος και την αντοχή του - της. Ο μυούμενος - η «πεθαίνει» για να «ξαναγεννηθεί», αποποιείται την άγνοια και ασκείται στη γνώση, στην ουσία «εκπαιδεύεται». Με τη μύηση οι νέοι καθαίρονται, διδάσκονται και εντάσσονται στη νέα τους κατάσταση.

Πηγή: ellinikoarxeio.com


http://thesecretrealtruth.blogspot.com/
http://anoixti-matia.blogspot.gr/2011/06/blog-post_22.html#more

Η Υπερτεχνολογία ενός πανάρχαιου πολιτισμού

Ένα πέπλο μυστηρίου σκεπάζει μέχρι σήμερα τα βάθη της ιστορίας, προκαλώντας την φαντασία, την περιέργεια και το επιστημονικό ενδιαφέρον.


Αρχαίοι μύθοι, πανάρχαιες βραχογραφίες, περίεργες αναφορές των ιστορικών και των χρονογράφων εκείνων των εποχών, αλλά και οι σύγχρονες επιστημονικές αποδείξεις που έρχονται να προσδώσουν ένα άλλο νόημα, ή και να επιβεβαιώσουν μερικές φορές τις αρχαίες δοξασίες, δημιουργούν ένα πολύμορφο σύνολο που μεταφέρει αχνά από τα βάθη των αιώνων τον δυνατό παλμό ενός πανάρχαιου πολιτισμού, ο οποίος στην μεγαλύτερη του έκταση παραμένει ακόμα και σήμερα ανεξερεύνητος και άγνωστος.



Ίσως δεν θα ήταν ουτοπικό να προσπαθήσουμε να βρούμε πίσω από την αλληγορία των μύθων, την άκρη του νήματος που οδηγεί σε μία άγνωστη αλήθεια. Αλλωστε η ίδια αυτή "ουτοπία" οδήγησε τον Σλίμαν στην ανακάλυψη των Μυκηνών και της Τροίας, τον Έβανς στην ανακάλυψη των ανακτόρων της Κνωσού κ.λ.π. Οι αρχαίοι λοιπόν μύθοι, είτε Ελληνικοί είναι αυτοί, είτε Περσικοί, Ινδικοί, Αιγυπτιακοί, Ινδιάνικοι κ.λ.π., σύμφωνα με αρκετούς μελετητές μεταφέρουν μία αντίληψη που σε εμάς φαντάζει παράλογη: ότι η ανθρώπινη ιστορία δεν ακολούθησε μία γραμμική πορεία από έναν πρωτόγονο πολιτισμό σε έναν πιο εξελιγμένο, αλλά αντίστροφα μία σπειροειδή πορεία από έναν πανάρχαιο εξελιγμένο πολιτισμό σε μία συνεχόμενη παρακμή έως την εποχή που υπήρξε η μυθολογική εκείνη καταγραφή, και μετά πάλι άρχισε η άνοδος κ.ο.κ.





ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ


Είναι χαρακτηριστική η καταγραφή του Ησιόδου στο "Έργα και ημέραι", όπου αναφέρει ότι οι θεοί δημιούργησαν πρώτα το Χρυσό Γένος των ανθρώπων που έζησε την εποχή που ο Κρόνος βασίλευε στο κράτος του Ουρανού. Τούτο το γένος ήταν το πιο σοφό και προηγμένο απ' όλα, ενώ εν συνεχεία ακολούθησαν - σε μία συνεχή παρακμή - τα επόμενα γένη φτάνοντας στο κατώτερο: το Σιδηρούν. Εδώ έχουμε την αντίληψη της αντίστροφης πορείας του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά και μια αναφορά σε κάποιον πανάρχαιο εξελιγμένο πολιτισμό: Στο κράτος του Ουρανού. Ο Ουρανός σύμφωνα με την αρχαιοελληνική παράδοση ήταν ο πρώτος βασιλέας ο οποίος και δημιούργησε ένα παγκόσμιο κράτος. Ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος αναφέρει ότι ο Ουρανός φέρεται ως ο πρώτος των βασιλέων, ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει ότι ήταν ο πρώτος που κατέκτησε τον κόσμο.


Ανάλογη καταγραφή έχουμε από την αρχαία κινεζική παράδοση, οπού κατά το πανάρχαιο κείμενο " I Τσίνκ" ο πρώτος βασιλέας ήταν ο 'Τσανγκ - Τι", που μεταφράζεται ως "Ό Βασιλιάς Ουρανός". Σύμφωνα λοιπόν με το "Ι Τσινκ", κατά την εποχή της βασιλείας του "εθεσπίσθησαν νόμοι χρηστότητος και δικαιοσύνης. Δεν υπήρχε τότε τόπος στη Γη που να μην ανήκε στον βασιλέα Ουρανό...".


Παρόμοιες αναφορές υπάρχουν και στα αρχαία Ινδικά κείμενα "Ραγγού Βάνσα" και "Ραμαγιάνα", όπου γίνεται λόγος για ένα πανάρχαιο βασίλειο που ίδρυσε ο "Μανού", ο "πρώτος των βασιλέων" και στο οποίο ίσως είχε αναπτυχθεί ένας εξελιγμένος πολιτισμός.Το αρχαίο Ινδιάνικο κείμενο "Popol Vux" αναφέρει την ύπαρξη κατά τα πανάρχαια χρόνια ενός παγκόσμιου πολιτισμού, ενώ μιλάει και για τον εποικισμό της Αμερικής από τους λευκούς στρατιώτες του βασιλιά "'Ηλα Τάκι". Οι παρόμοιες έως ταυτόσημες αυτές αρχαίες καταγραφές, που έρχονται από λαούς που ζουν σε φοβερά απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, δεν μπορούν παρά να μας κινήσουν τουλάχιστον την υποψία, ότι τότε υπήρχε ένα κράτος που είχε κατακτήσει όλον, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη δημιουργώντας έναν προηγμένο πολιτισμό.


Αυτός ο πολιτισμός παρέμεινε στην μνήμη των ανθρώπων και μετά την καταστροφή του (πιθανόν από κάποιον παγκόσμιο πόλεμο και από έναν μεγάλο κατακλυσμό, γεγονότα που καταγράφονται και πάλι στα κεί μενα των αρχαίων λαών), η δε αίγλη του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι πρω ταγωνιστές του να πάρουν - με την πάροδο των αιώνων - διαστάσεις θεών και τα γεγονότα που τον σημά δεψαν να πάρουν από στόμα σε στόμα τις διαστάσεις μύθου.


Η αιτία της θεοποίησης αυτών των προσώπων μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτή από έναν αναγνώστη των αρχαίων κειμένων, αφού πάρα πολλοί χρονογράφοι, ιστορικοί και συγγραφείς εκεί νης της εποχής μιλούν για τους θεούς και περιγράφουν τα περιστατικά της ζωής τους σαν να πρόκειται γα ιστορικά πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα.


Δυστυχώς δεν έχει φτάσει στα χέρια μας λεπτομερής καταγραφή της ιστορίας εκείνου του πανάρχαιου πολιτισμού. Ένας από τους λόγους είναι η εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των αρχαίων καταγραφών με την πυρπόληση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας, της Κωνσταντινούπολης κλπ., που μας στέρησε από έναν πολύτιμο θησαυρό γνώσεων. Αξίζει να θυμηθούμε ότι η βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης καιγόταν επί μία ολόκληρη εβδομάδα. Και μόνο αυτή η πληροφορία μας προκαλεί ρίγος, όταν αναλογιζόμαστε το πλήθος και την έκταση των γραπτών μνημείων που εξαφανίστηκαν. Παρ' όλα αυτά, έφτασαν μέχρι σήμερα κάποιες σποραδικές αναφορές, οι οποίες σε συνδυασμό με διάφορα παράδοξα αρχαιολογικά ευρήματα και διάφορα πορίσματα επιστημονι κών ερευνών, μπορούν να μας μεταφέρουν αχνά τον παλμό εκείνου του πολιτισμού.





ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΙΑΣ ΥΨΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ


Η μυθολογία βρίθει από αναφορές στα φοβερά όπλα των θεών, στα ιπτάμενα άρματα τους, στα αυτόματα μηχανήματα και τα πολεμικά τέρατα, στις "μαγικές" δυνάμεις που έφτιαχναν πελώρια οικοδομήματα ή γκρέμιζαν ανίκητα τείχη, στους ταξιδιώτες του ουρανού και των άστρων. Σίγουρα όλα αυτά μπορεί να είναι δημιουργήματα της φαντασίας.


Αυτή η "φαντασία" όμως είναι παρόμοια - σχεδόν ταυτόσημη -σε διάφορους λαούς, και εφ' όσον υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν επαρκώς αν δεν θεωρηθούν ως απεικόνιση της πραγματικότητας που κρύβουν οι μύθοι, αφού υπάρχουν ιστορικές μαρ τυρίες που υπαινίσσονται την χρησι μοποίηση κατά διάφορες κρίσιμες περιόδους μη συμβατικής με τα δεδο μένα της εποχής τεχνολογίας, και εφ' όσον σύγχρονοι ερευνητές στηριζόμε νοι σε αρχαίες μαρτυρίες κατασκευά ζουν πράγματα που έως τώρα τα θεωρούσαμε αντικείμενα που συνα ντούμε μόνο σε μύθους. Επομένως, είναι φυσικό να γεννιέται η υποψία ότι τα περί απλής φαντασίας δεν αποτε λούν ικανοποιητική και επαρκή εξήγηση.


Οι αρχαίοι μύθοι και τα κείμενα είναι γεμάτα από αναφορές σε ιπτάμενα οχήματα που χρησιμοποιούνταν για διάφορους σκοπούς. Όσες από αυτές και να καταγράψουμε, δεν θα μπο ρέσουμε να μην έχουμε αφήσει ένα σημαντικό πλήθος απ' έξω. Αξίζει όμως να μεταφέρουμε κάποιες χαρακτηριστικές περι πτώσεις, όπου ένας καχύποπτος ερευνητής μπορεί να διακρί νει πίσω από την αλληγορία πολλά πράγματα.


Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο μύθος του Τριπτόλεμου με την θεά Δήμητρα. Πρόκειται για έναν μύθο των Ελευσινίων Μυστηρίων, σύμφωνα με τον οποίο η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που εσύρετο από φτερωτούς δράκοντες, προσγειώθηκε στην "αγέλαστο πέτρα" στην Ελευσίνα.


Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε γα πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών. Είναι σκανδαλιστικά παρόμοια η τοπωνυμία της περιοχής ("Ελευσίς") με την λέξη "έλευσις", που θα μπορούσε κάλλιστα να υποδηλώνει την έλευση της θεάς Δήμητρας με το ιπτάμενο άρμα της. Επιπλέον το εκπολι τιστικό έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Τριπτόλεμος με τα μέσα που του παρείχε η θεά, καταγράφε ται και σε μυθολογίες άλλων λαών. Μεταφέρουμε χαρακτηρι στικά από το βιβλίο του Γουίλ Ντιράν (Wil Durant) "Η ιστορία και ο πολιτισμός της Κίνας" την μαρτυρία της Κινεζικής παρά δοσης:


"...Πριν έρθουν οι ουράνιοι Βασιλείς, οι άνθρωποι στην Κίνα ζούσαν σαν τα ζώα. Σκεπάζονταν με δέρματα ζώων, τρέφο νταν με ωμό κρέας και δεν ήξεραν τον πατέρα τους...

...Όταν ήρθε ο Φου Χι, με την βοήθεια μιας πολύ μορφωμέ νης βασίλισσας, έμαθε στον λαό τον γάμο, την μουσική, τα γράμματα, και την ζωγραφική. Τους έμαθε επίσης να ψαρεύ ουν με δίκτυα και να καλλιεργούν τον μεταξοσκώληκα...


Μετά τον θάνατο του Φου Χι, το έργο του το συνέχισε ο Σενγκ Μουγκ. Αυτός βρήκε το αλέτρι, τη γεωργία, το εμπόριο, την Ιατρική επιστήμη, και το πως να θεραπεύονται οι άνθρωποι με τα βότανα..."

Παραστάσεις του άρματος με τους φτερωτούς δράκοντες έχουμε σε ένα πλήθος από αρχαία αγγεία. Ένα τέτοιο άρμα συναντάμε και στην τραγωδία του Ευριπίδη "Μήδεια", πάνω στο οποίο αποχωρεί στο τέλος του έργου η τραγική παιδοκτόνος. Αυτού του είδους οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις προξενούν την περιέργεια, αφού η θεατρική τους απόδοση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για την εποχή και σίγουρα θα προξενούσε πολλά προβλήματα.


Η εμμονή των δημιουργών και ιδιαίτερα του Αισχύλου στην χρήση (στο θέατρο) φτερωτών αρμάτων, ιπταμένων ανθρώπων και ζώων, αλλά και περιέργων ενδυμάτων με χαρακτηριστικούς τους περίφημους κοθόρνους (μεγάλες μπότες που θυμίζουν έντονα αυτές των σημερινών αστροναυτών), υποδηλώνει την επιθυμία των τραγωδών να γίνει πιστή καταγραφή των μύθων ή τουλάχιστον την προσπάθεια να περάσουν εμμέσως στο κοινό κάποιες κρυφές αλήθειες (χωρίς η μία περίπτωση να αναιρεί την άλλη).




Στην τραγωδία του Αισχύλου "Προμηθέας Δεσμώτης" βλέπουμε τον Ωκεανό και τις κόρες του να έρχονται στον Προμηθέα οδηγώντας "με την θέληση, χωρίς χαλινούς" ένα "τετράσκελο πουλί". Στα αποσπάσματα που σώθηκαν από την τραγωδία "Σφίγγα" τον βλέπουμε να μιλάει για ένα "πουλί πού 'χει νυχάτο χέρι, το πολεμικό, με το κοντάρι", ενώ στον "Αγαμέμνονα" είναι χαρακτηριστική η εντολή: "τα σκυλιά, τα τολμηρά, όπου πετάνε στον αγέρα άφησε".


Η πιθανή εμμονή του Αισχύλου να αποκαλύψει με συμβολισμούς στους θεατές κάποια μυστικά, μπορεί να εξηγήσει και τις διώξεις του από το ιερατείο της εποχής με την κατηγορία ότι ανεβάζει επί σκηνής τα μυστικά των Ελευσίνιων Μυστηρίων, και ίσως και την ανεξιχνίαστη δολοφονία του.

Το τετράσκελο πουλί που αναφέρεται στον "Προμηθέα Δεσμώτη" το συναντάμε σε πολλές αρχαίες απεικονίσεις, καθώς και σε κείμενα διαφόρων λαών. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι η περιγραφή του Ιεζεκιήλ στην Παλαιά Διαθήκη όπου μιλάει για ένα ζώο με τέσσερα σκέλη:

"...και τα σκέλη αυτών ορθά και πτερωτοί οι πόδες αυτών και σπινθήρες ως εξαστράπτων χαλκός και ελαφραί αι πτέρυγες αυτών..."


Το όχημα το είδε ο προφήτης να βγαίνει λάμποντας ολόκληρο, μέσα από ένα σύννεφο σκόνης.

Είναι πολλές οι αναφορές των μύθων για τα ηλιακά άρματα με τα οποία ταξίδευαν διάφοροι ήρωες, με χαρακτηριστικότερο τον μύθο του ταξιδιού του Φαέθωνος. Ακόμη οι αναφορές σε αστρονομικά θέματα, διαφόρων μυημένων στα μυστήρια φιλοσόφων, ξεπερνούν τα όρια των γνώσεων, που κατά την συμβατική ιστορία θα έπρεπε να έχουν. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Σωκράτη στον "Φαίδωνα" του Πλάτωνα, όπου μιλάει για την σφαιροειδή μορφή της Γης, την περιγράφει πως φαίνεται από ψηλά, και λέει ότι αυτό που εμείς βλέπουμε για ουρανό δεν είναι ο πραγματικός, αλλά όταν βγούμε έξω από αυτόν (έξω από την ατμόσφαιρα) βλέπουμε την πραγματική του εικόνα.


Μία σειρά πανάρχαιων βραχογραφιών, θέτουν στον καλόπιστο ερευνητή την απορία για το αν όσα λέγονται γα τα διαστημικά ταξίδια εκείνης της εποχής δεν είναι απλά παραμύθια. Ορισμένες βραχογραφίες, αν ειδωθούν και ερμηνευθούν μ' ένα συγκεκριμένο τρόπο, παρουσιάζουν μορφές αστροναυτών. Τέτοιες έχουν βρεθεί στο Παγγαίο όρος στην Θράκη, στην Βαλ. Καμόνικα της Ιταλίας, στο Κίμπερλι της Αυστραλίας και σε πολλά άλλα μέρη. Όλα αυτά τα ανεξήγητα για τους επιστήμονες στοιχεία, αποτελούν μία σημαντική ένδειξη ενός πανάρχαιου εξελιγμένου πολιτισμού.




ΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ;


Στα κείμενα των αρχαίων λαών υπάρχει η περιγραφή ενός τρομερού πολέμου που συγκλόνισε όλη τη Γη. Αυτός ο πόλεμος, που ίσως στάθηκε και η αφορμή γα την αρχή της παρακμής εκείνου του πολιτισμού, διεξήχθη με την χρησιμοποίηση εξελιγμένων όπλων. Οι περιγραφές των αρχαίων κειμένων μας μεταφέρουν την εικόνα μίας σύγκρουσης, η οποία επέφερε σφοδρές καταστροφές. Εκείνη η πανάρχαια σύγκρουση κατέληξε κατά πάσα πιθανότητα σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.


Φαντάζει ακραίο, όμως διαβάζοντας κανείς τις περιγραφές των αρχαίων παραδόσεων δεν μπορεί να μην πάει ο νους του σε μία τέτοια πιθανότητα. Οι αναφορές σε "ένα βλήμα που μέσα του έκλεινε την δύναμη του σύμπαντος", σε μία "λευκό-φωτη λάμψη" και μία "φωτιά πρωτόφαντη που χυνόταν παντού", σε "μία θανατηφόρα σκόνη" πόυ σκέπασε όσους σώθηκαν από τον όλεθρο, δύσκολα μπορούν να περάσουν απαρατήρητες. Αξίζει να μεταφέρουμε τα κείμενα των λαών, μέσα στα οποία εκτός των άλλων, ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει τις μεγάλες ομοιότητες που υπάρχουν, και να εξάγει τα συμπεράσματα του.


Από την Θεογονία του Ησιόδου, όπου γίνεται η περιγραφή του τρομερού εκείνου πολέμου μεταξύ των "Θεών" και των 'Τιτάνων", μεταφέρουμε το εξής χαρακτηριστικό απόσπασμα:


"...Έβραζε η γη και η θάλασσα η απέραντη, και τους Τιτάνες τους τύλιξε μια καυτή πνοή. Κι όπως η φλόγα ανέβαινε στον ουρανό, όσο γενναίοι κι αν ήσαν, οι Τιτάνες τυφλώθηκαν. Τους τύφλωσε η λευκόφωτη από τους κεραυνούς λάμψη. Ζέστη, φωτιά πρωτόφαντη χύνονταν παντού. Κι ότι έβλεπαν τα μάτια, κι ότι τα αυτιά άκουγαν ήτανε σαν να είχαν σμίξει η ο ουρανός κι η γη..."

Ένας ερευνητής θα μπορούσε κάλλιστα να υποψιαστεί ότι ο "κεραυνός του Δία" που ήταν το όπλο που έδωσε την νίκη της Τιτανομαχίας στους "Θεούς", στην πραγματικότητα δεν ήταν κάτι διαφορετικό από την σημερινή πυρηνική βόμβα.


Ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που υπάρχει στο ινδιάνικο κείμενο "Popol Vux":


"...Ένας σιδερένιος κεραυνός έπεσε από τον ουρανό στη γη. Τα πτώματα των ανδρών της φυλής των Βρίσχνες, και των Αγχίκας. έγιναν αγνώριστα. Τα μαλλιά τους και τα νύχια τους είχαν πέσει, τα φτερά των πτηνών άλλαξαν χρώμα, οι τροφές δηλητηριάστηκαν κι όσοι άνθρωποι σώθηκαν από τον όλεθρο σκεπάστηκαν με μία θανατηφόρα σκόνη."




Η Ινδική βίβλος "Μαχαμπαράτα" αναφέρει σχετικά:


"Ήταν ένα βλήμα που μέσα του έκλεινε την δύναμη του Σύμπαντος. Ήταν μία στήλη από καπνό και φλόγα λαμπρή, σαν δέκα χιλιάδες ήλιοι, που σηκώθηκε μ' όλη τη δύναμη της... Ήταν ένα νέο και άγνωστο όπλο, ένας σιδερένιος κεραυνός που έκανε στάχτη τη. φυλή των Βρίσνις και των Ανδάκας...

Τα κορμιά κάηκαν, και κανείς δεν μπορούσε να τα αναγνωρίσει. Τα μαλλιά και τα νύχια έπεσαν από τα σώματα. Τα πουλιά έγιναν κάτασπρα... Λίγες ώρες αργότερα όλα τα τρόφιμα είχαν μολυνθεί... Για να γλυτώσουν από τη φωτιά αυτή, οι στρατιώτες έπεσαν στα ποτάμια με τα ρούχα και τα όπλα τους... Αρχισε να φυσάει ένας καυτός άνεμος...


Το Σύμπαν τυλίχτηκε με τόση ζέστη σαν να ήταν άρρωστο με δυνατό πυρετό. Οι ελέφαντες και τ' άλλα ζώα του πολέμου χτυπήθηκαν από την δύναμη του όπλου... Τα νερά ζεστάθηκαν τόσο, ώστε ότι ζεί μέσα τους, άρπαξε φωτιά...Ένα ακόντιο μοιραίο, σαν ραβδί του θανάτου. Μετρούσε τρία κύβιτα και έξι πόδια. Προικισμένο με την δύναμη του κεραυνού του Ίντρα με τα χίλια μάτια...καταοτρεπτικό για όλα τα ζωντανά πλάσματα..."


Η καταπληκτική ομοιότητα των περιγραφών της "ΡοροΙ Vux" και της "Μαχαμπαράτα", αλλά και οι προκλητικά όμοιες ονομασίες των φυλών "Βρίσχνες και Αγχίκας" από την μία και "Βρίσνις και Ανδάκας" από την άλλη, μας ωθούν στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται τα δύο αυτά κείμενα να περιγράφουν το ίδιο γεγονός.


Σε ένα άλλο σημείο της "Μαχαμπαράτα" διαβάζουμε για την σύγκρουση στον αέρα δύο όπλων από αυτά που προαναφέραμε: "...Τα δύο όπλα συνάντησαν το ένα τ' άλλο στη μέση του αέρα. Τότε η γη άρχισε να τρέμει μαζί με όλα τα βουνά της και τις θάλασσες και τα δέντρα, και όλα τα ζωντανά πλάσματα κάηκαν από την ενέργεια των όπλων και επηρεάστηκαν άσχημα. Τα ουράνια φλέγονταν και τα δέκα σημεία του ορίζοντα γέμισαν με καπνό..."


Η περιγραφή της Παλαιάς Διαθήκης, σχετικά με την καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορα, μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως μία μυθολογική απεικόνιση των δεινών εκείνου του μεγάλου πολέμου:

"...Και έβρεξεν ο Κύριος επί τα Σόδομα και τα Γόμορα Φείον και πυρ εξ ουρανού, και κατέστρεψε τας πόλεις αυτάς, και πάντα τα περίχωρα..."




Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που μας μεταφέρουν οι αρχαίες παραδόσεις, είναι αυτό της κατασκευής του περίφημου κεραυνού του Διός από τους Κύκλωπες. Σύμφωνα με την Αρχαία Ελληνική μυθολογία, οι Κύκλωπες ήταν αυτοί που δημι¬ούργησαν το ανίκητο αυτό όπλο, το οποίο και έδωσαν στον Δία για να κατατροπώσει τους Τιτάνες.


Από τα "Σχόλια του Αρτεμιδώρου" διαβάζουμε την γνώμη του Ερατοσθένη που υποστήριζε ότι η συνωμοσία των Θεών κατά των Τιτάνων έγινε στο "θυτήριο", όπου οι Κύκλωπες κατασκεύαζαν το φοβερό όπλο, "έχων επί του πυρός κάλυμμα, όπως μη ιδώσει την του κεραυνού δύναμιν".


Μήπως εδώ μιλάμε για ένα πυρηνικό εργοστάσιο, του οποίου τα τοιχώματα προστάτευαν τους εργαζόμενους σε αυτό από "την του κεραυνού δύναμιν", και του οποίου οι επιστήμονες, που θα φορούσαν προφανώς μία ιδιόμορφη στολή με κράνος, η οποία τους προσέδιδε μία διαφορετική περίεργη εικόνα, ονομάστηκαν από την μυθολογία "Κύκλωπες";


Αρκετά τολμηρή ετούτη η υπόθεση, αλλά και αρκετά πιθανή, αν λάβει κάποιος υπόψιν του τις παραπάνω περιγραφές, καθώς και μία βραχογραφία 10000 ετών, που βρέθηκε σε σπηλιά της κοιλάδας Τασσιλί, στις παρυφές της ερήμου της Σαχάρας, η οποία παρουσιάζει την μορφή ενός ανθρώπου, ντυμένου με μία παράξενη στολή, που θυμίζει έντονα αυτή των αστροναυτών ή των εργαζομένων σε πυρηνικό εργοστάσιο. Το κράνος της στολής φέρνει στην μνήμη μας την περιγραφή ενός Κύκλωπα, αφού έχει στο μέτωπο έναν στρογγυλό φεγγίτη για να επιτρέπει την όραση.




πηγή : http://eleftheriskepsii.blogspot.com/

http://ypogeia-drasi.blogspot.com/2011/11/blog-post_8404.html


http://kostasedessa.blogspot.gr/2012/02/blog-post_1610.html

Τα αρχαία ελληνικά μυστήρια

Η λέξη Μυστήριο στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε το απόρρητο, το μυστικό, το άρρητο μέρος μιας τελετής ή λατρείας οι οποίες δεν γινόταν φανερές σε άτομα που δεν είχαν μυηθεί. Όπως φαίνεται και ετυμολογικά η λέξη παράγεται από το ρήμα Μυείν δηλαδή κλείνω και αναφέρεται κυρίως στα μάτια και στα χείλη. Εκείνοι που μυούνται στα μυστήρια του υπερβατικού, απαγορεύεται να τα ανακοινώσουν σε άλλους μη μυημένους , πρέπει να κλείνουν το στόμα τους. Τα αρχαία Μυστήρια ήταν ίσως η ανώτερη πνευματική κληρονομιά στην αρχαία Ελλάδα.
Ήταν κυρίως κρυφές λατρείες, όπου έπρεπε πρώτα κανείς να μυηθεί, κοινώς να εισαχθεί. Ο οπαδός αυτής της λατρείας ονομαζόταν Μύστης και το πρόσωπο που τον εισήγαγε σ' αυτή Μυσταγωγός. Κάθε μυστηριακή κοινότητα είχε τα κοινά γεύματα , τους κοινούς χορούς και τις ιεροτελεστίες , όπου άνθρωποι που έσμιξαν στο ίδιο χορό, που συμμετείχαν στα ίδια δρώμενα ένιωθαν για πάντα ενωμένοι. Στην εσωτερική έννοιά τους παρουσίαζαν τις αιώνιες αλήθειες είτε ήταν φυσικές είτε ήταν πνευματικές που διατηρήθηκαν στο πέρασμα χιλιάδων ετών. Από τα λίγα που γνωρίζουμε για αυτά φαίνεται ότι παρουσίαζαν αλληγορικές αναπαραστάσεις που συμβολίζουν τα πεπρωμένα των ψυχών μετά θάνατον, το νόμο και την ενότητα που συνδέουν όλα τα όντα. Επίσης ήταν τελετουργίες για την ευκαρπία της γης , για την πολυπόθητη βροχή. Και υπήρχαν πάντα τοπικά μυστήρια ,αλλά και μυστήρια που απόκτησαν πανελλήνια εμβέλεια όπως τα Ελευσίνια, τα Ορφικά , τα Κρητικά και τα Καβείρια.. Όλα σχεδόν επηρεασμένα από αυτά της Αιγύπτου, αναδιοργανώθηκαν με την παρέμβαση μεγάλων μυστών και ιεροφαντών που θήτευσαν πριν στα Αιγυπτιακά ιερά όπως ο Κάδμος , ο Ορφέας, ο Φερεκύδης , ο Επιμενίδης , ο Πυθαγόρας. Στα μυστήρια όλων των εποχών και όλων των θρησκειών οι άνθρωποι επιδιώκουν τη βοήθεια του θεού ή των θεών. Και την επιδιώκουν από την στιγμή που μπόρεσαν να συλλάβουν την ιδέα των πανίσχυρων θεών και του υπερβατικού τους κόσμου. Τα μυστήρια εμφανίζονται σε ένα αρκετά αναπτυγμένο πολιτιστικό στάδιο του ανθρώπου . Η σύλληψη της έννοιας των θεών, των πνευμάτων και ενός υπερβατικού κόσμου που υπάρχει πέρα από τις αισθητές δυνατότητες του ανθρώπου , αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξη των μυστηρίων. Βασικό στοιχείο στην τέλεση των μυστηρίων ήταν ο κύκλος των μυημένων. Αλλά έως ένα βαθμό συμμετείχαν και μη μυημένοι διαφορετικά δεν θα υπήρχε συνέχεια στα μυστήρια αν δεν υπήρχαν μυημένοι. Εκεί μπορούσαν να λάβουν μέρος μόνο όσοι πετύχαιναν μετά από προετοιμασίες δοκιμασιών και υποσχέσεων (π.χ περί εχεμύθειας) και μόνο τότε γίνονταν δεκτοί στο χώρο των μυημένων. Στους χώρους εκείνους που υπήρχε εξωτερική και εσωτερική λειτουργία ιδιαίτερη έμφαση δινόταν στην ψυχική ανύψωση του ανθρώπου προς την πνευματική του ολοκλήρωση και τελειοποίηση μέσω του καθαρμού και του εξαγνισμού , για να κατακτήσει ο μυημένος με την ψυχή του την αγάπη και την πνευματική ελευθερία. Το κυριότερο μέρος από την εξωτερική μύηση ήταν οι καθαρμοί και οι εξαγνισμοί , όπου το μέρος αυτό των Μυστηρίων ονομαζόταν καθάρσια ή και καθαρμοί. Όλα τα μυστήρια του κόσμου έχουν για κέντρο τους τη Μητέρα-Γη που στους διάφορους λαούς παίρνει και ιδιαίτερα ονόματα. Στους Σουμέριους λέγεται Ιναννά, στους Βαβυλώνιους Ιστάρ, στη Συρία Αστάρτη, στη Φοινίκη Ανάθ, στην Αίγυπτο Ίσιδα, στη Μικρά Ασία λέγεται Μεγάλη Μητέρα, Κυβέλη, Δινδυμήνη, Μα , στους Έλληνες Δήμητρα ή Ρέα κ.λ.π. Στον χώρο του Αιγαίου υπάρχει το κοινό επίκεντρο της Μεγάλης Μητέρας Γης με τις αντίστοιχες της Δ..Μικράς Ασίας, όπου στην αρχή μάλλον δεν χρειαζόταν να αναφερθεί το όνομά της. Αργότερα πήρε το όνομα Ρέα ( που σημαίνει Γη - Γαία ) και επίσης Δήμητρα (Γη Μήτηρ). Στα πρώτα μυστήρια στον κόσμο του Αιγαίου υπάρχει και αρσενικός θνήσκων θεός όπως σε όλα τα μυστήρια της Μέσης Ανατολής.Στις νεότερες ανακαινίσεις των μυστηρίων εκλείπει ο θνήσκων θεός και στη θέση μπαίνει η "Κόρη - Περσεφόνη". Ο ουράνιος σύζυγος εξακολουθεί να υπάρχει , αλλά με διάφορα ονόματα όπως: Δίας, Ποσειδώνας, Ίακχος ή και ακόμα είναι ανώνυμος θεός. Παρατηρούμε ότι στα Διονυσιακά-Ορφικά και στα Κρητικά εξακολουθεί να παίζει κύριο ρόλο ο θνήσκων θεός όπως ο Διόνυσος που ταυτίζεται με τον Όσιρη και ο Ορφέας. Πάντως στον κόσμο του Αιγαίου και της Ελλάδας γενικότερα τα μυστήρια γίνονταν δύο φορές το χρόνο, το φθινόπωρο με τη σπορά και την άνοιξη όταν τα σπαρτά θέλουν βροχή, αλλά. σε κάθε περιοχή τα μυστήρια τελούνταν ανάλογα με το κλίμα. ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ " Η κόρη έπαιζε ασταμάτητα στα λιβάδια που τόσο πολύ αγαπούσε. Ήταν η εποχή που η ζωή εκδηλωνόταν στη γη με πολλά χρώματα. Μέσα στο παιχνίδι η κόρη είδε ένα θεσπέσιο λουλούδι, ένα Νάρκισσο κι έτρεξε να τον πάρει. Εκεί κοντά έβοσκε τους χοίρους του ο Ευουλέας και μόλις η κόρη άγγιξε το Νάρκισσο ο Πλούτωνας βρήκε την ευκαιρία να την πάρει κοντά του, ανοίγοντας ένα χάσμα όπου μαζί με την Περσεφόνη έπεσαν και οι χοίροι του Ευουλέα. Η μητέρα της έτρεξε να τη βρει δίχως αποτέλεσμα και καθώς η λύπη της Θεάς συνεχιζόταν , ο Δίας θέλοντας να τη βοηθήσει έκανε μία συμφωνία με τον Πλούτωνα. Το 1/3 του χρόνου να είναι βασίλισσα του κάτω κόσμου και τα 2/3 να είναι επάνω στη γη με την μητέρα της�"Οι θεοί αυτών των μυστηρίων είναι δύο ζεύγη , η Μητέρα - Κόρη και ο Θεός - Θεά . Ο μύθος της Δήμητρας και της Περσεφόνης αποτελεί το κέντρο της λατρείας των Ελευσινίων. Θεωρείται ότι τα Ελευσίνια Μυστήρια ιδρύθηκαν από τον Εύμολπο το 1.400 π.Χ κι ότι άρχισαν να λειτουργούν επίσημα τον 8ο αιώνα π.Χ Υπήρχαν τα μικρά (Ελάσσονα) τα εν Άγραις και τα μεγάλα (Μείζονα) μυστήρια. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές , δεν πρέπει να ταυτίζονται τα μικρά (Ελευσίνια) με τα Ελευσίνια Μυστήρια. Υπήρχε σαφής διάκριση μεταξύ των Ελευσινίων και των Μυστηρίων, διότι για την τιμή της Δήμητρας και της Κόρης γίνονταν πολλές γιορτές και οι πιο επίσημες ήταν όπως αναφέραμε τα Ελευσίνια, τα Θεσμοφόρια , τα Αλώα και τα Θαλύσια. Κατά τη διάρκεια του Ανθεστηρίωνα (Β΄ 15ήμερο Φεβρουαρίου και Α΄ 15ήμερο Μαρτίου) την εποχή της Άνοιξης, τελούνταν τα Ελευσίνια ή τα "Εν Αστει" ενώ τα "Μυστήρια εν Ελευσίνι" τα ονομαζόμενα μεγάλα τελούνταν το μήνα Βοηδρομιώνα (Β΄15ήμερο Σεπτεμβρίου και Α΄15ήμερο Οκτωβρίου). Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή , και οι δύο γιορτές τελούνταν στην Ελευσίνα αλλά τα μεν Μυστήρια ήταν η καθαρά θρησκευτική τελετή στην οποία έπαιρναν μέρος μόνο οι μύστες, ενώ τα δε Ελευσίνια ήταν αγώνες προς τιμήν της Δήμητρας κι ονομάστηκαν έτσι επειδή τελούνταν στην Ελευσίνα. Άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι και στα μικρά τελούνταν Ιερές μυητικές τελετουργίες προς τιμή της Θεάς Περσεφόνης (Κόρης) και ήταν εισαγωγικές και προπαρασκευαστικές για τα Μεγάλα Μυστήρια. Οι μυούμενοι θυσίαζαν δέλφακα (χοιρίδιο) και με τα νερά του ποταμού (Ιλισσός) καθαρίζονταν από τα μιάσματα με τη βοήθεια ειδικού ιερέα που λεγόταν "Υδρανός". Ακολουθούσε μέγας όρκος τους μπροστά στον όσιο Ευμολπίδη "Ιεροφάντη" της Ελευσινίας Δήμητρος και κατήχησή τους από τον τελευταίο, αναγκαία για την προπαρασκευή των μυστών για τα μετά από πέντε ενιαυτούς λεγόμενα Μεγάλα Ελευσίνια (Εποπτεία). Στο τέλος, οι μυούμενοι ενθρονίζονταν και οι ιερείς χόρευαν τελετουργικά γύρω απ' αυτούς ως σημείο αποδοχής στον κύκλο της πρώτης μύησης. Από τις δεκαπέντε έως τις είκοσι δύο του μήνα Βοηδρομιώνα τελούνταν ανά πενταετία στην Ελευσίνα τα Μεγάλα Μυστήρια που κατέληγαν σε επιφάνεια της Θεάς Περσεφόνης και μύηση των μυστών στο "υπέρτατο μυστικό της ζωής". Η πρώτη ημέρα της μύησης λεγόταν "Αγυρμός", δηλαδή συγκέντρωση και περνούσε με την προσέλευση των υποψηφίων μυστών στο Ιερό της Ελευσίνας. Η δεύτερη ημέρα λεγόταν "΄Αλαδαι Μύσται" και περνούσε με πομπή προς τη θάλασσα και καθαρμούς στα νερά της. Την τρίτη ημέρα καθιερωνόταν απόλυτη νηστεία κι άρχιζε η χορήγηση του περίφημου ποτού "Κυκεών". Η νηστεία σταματούσε το ίδιο βράδυ με λίγα "ιερά τρόφιμα" που δίνονταν στους μυούμενους μέσα από μια "Μυστική Κύστη". Την τέταρτη ημέρα προσφέρονταν θυσίες στις θεότητες της Ελευσίνας και χορεύονταν ιερατικοί κυκλικοί χοροί. Την πέμπτη ημέρα "Λαμπαδηφορία" οι μυούμενοι με πυρσό στο χέρι σχημάτιζαν ανά δύο σιωπηλή πομπή με επικεφαλής τον "Δαδούχο" ιερέα κι έμπαιναν στο Ναό της Θεάς Δήμητρας. Η έκτη ημέρα λεγόταν "΄Ιακχος" και ήταν αφιερωμένη σε λατρευτικές πράξεις προς τιμή του θεοπαίδα Ιάκχου με περιφορά του αγάλματός του (στεφανωμένου με μυρσίνη σε ένδειξη πένθους) και των ιερών του αντικειμένων (Λικμός,Κάλαθος,Φαλλός) από τον Κεραμεικό στην Ελευσίνα μέσω της "Ιεράς Οδού". Η νύχτα προς την έβδομη ημέρα λεγόταν "Ιερά Νύξ" και εγκαινίαζε τη Μεγάλη Μύηση που ολοκληρωνόταν την ένατη ημέρα με την τελική Ιεροφάνεια και τη Θεαματική επιφάνεια της Θεάς Περσεφόνης που ανερχόταν από τον Άδη. Επίσης τα σύμβολα που αναφέρονται ότι χρησιμοποιούσαν στα μυστήρια αυτά είναι τα εξής :Η σφαίρα , το στάχυ και η χλόη , το φίδι , η άκανθος , ο υάκινθος , το σπειρωτό φίδι το κουκουνάρι , το αυγό και Κλάδος Πίτυος . Στα Ελευσίνια γύρω 176 μ.Χ μυήθηκε και ο Μ.Αυρήλιος ενώ στα Μυστήρια αυτά δεν γίνονταν δεκτοί ανθρωποκτόνοι, ιερόσυλοι, εναγείς, μάγοι και άθεοι (στους τελευταίους κατατάσσονταν την ύστερη αρχαιότητα οι Επικούριοι και οι Χριστιανοί). Τα Μυστήρια έπαψαν να τελούνται το 395 μ.Χ με την πλήρη καταστροφή και πυρπόληση των Ιερών από τον Γότθο χριστιανό Αλάριχο και τη μαρτυρική θανάτωση σύσσωμου του ιερατείου πάνω στην πυρά. TA ΟΡΦΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Ο Ορφέας στάθηκε το έμψυχο πνεύμα της ιερής Ελλάδας , αυτός που αφύπνισε τη θεία ψυχή. Η επτάχορδη λύρα του αγκαλιάζει το σύμπαν. Κάθε χορδή της αντιστοιχεί σ' ένα ρυθμό της ανθρώπινης ψυχής ,περιέχει το νόμο μιας επιστήμης και μιας τέχνης. Η θεουργική και διονυσιακή ώθηση, που κατόρθωσε να μεταδώσει στην Ελλάδα ο Ορφέας, μεταφέρθηκε μέσα απ' αυτήν σε όλη την Ευρώπη. Εμφανίστηκε στη Θράκη ήταν βασιλικής καταγωγής και με τη μελωδική φωνή του ασκούσε παράδοξη έλξη. Ξαφνικά ο νέος αυτός εξαφανίστηκε. Έλεγαν ότι πέθανε, ότι κατέβηκε στον Άδη. Είχε φύγει για την Αίγυπτο όπου μυήθηκε και ξαναγύρισε μετά από πολλά χρόνια με ένα όνομα μύησης που πήρε από τους δασκάλους του. Τώρα ονομαζόταν Ορφέας ή Άρφα που σημαίνει "Εκείνος που γιατρεύει με το φως". Οι ιερείς της Ροδόπης υποδέχτηκαν τον μύστη της Αιγύπτου σαν σωτήρα. Σε λίγο η επίδρασή του θα εισχωρήσει σε όλα τα ιερά της Ελλάδας. Αυτός καθιέρωσε τη βασιλεία του Δία στη Θράκη και του Απόλλωνα στους Δελφούς, που έβαλε τις βάσεις του Αμφικτιονικού Συνεδρίου, το οποίο υπήρξε η κοινοτική ενότητα της Ελλάδας. Τέλος με τη δημιουργία των Μυστηρίων διαμόρφωσε τη θρησκευτική ψυχή της πατρίδας του. Στην κορυφή της της μύησης συγχώνευσε τη θρησκεία του Δία με τη θρησκεία του Διονύσου, σε μια παγκόσμια σκέψη. Οι μύστες ασπάζονταν από τα διδάγματά του το αγνό φως των υπέρτατων αληθειών. Κι αυτό το ίδιο φως έφθανε ως τον λαό κάπως μετριασμένο, όχι όμως και λιγότερο ευεργετικό, κάτω από το πέπλο της ποίησης και των μαγευτικών γιορτών. Κατ' αυτό τον τρόπο έγινε ο αρχιερέας της Θράκης, μέγας ιερέας του Ολυμπίου Δία, και για τους μύστες αυτός που αποκάλυπτε τον Ουράνιο Διόνυσο. Ο μύθος της Ευριδίκης έχει μεγάλο ενδιαφέρον , αλλά όχι σαν ιστορία αγάπης. Είναι ένα θεολογικό κομμάτι που οικειοποιήθηκε στην αρχή ο Διόνυσος. Η Σεμέλη, η πρασινισμένη γη, προβάλλει από κάτω, χρόνο με το χρόνο μαζί της έρχεται κι ο Διόνυσος ,ενώ εξαιτίας κάποιου αισθήματος ιπποτισμού οι άντρες είπαν ότι πηγαίνει για τη φέρει. Ο ρόλος του Διόνυσου περνά στον Ορφέα. Πάντως το πάντρεμα μεταξύ του Διονύσου Ζαγρέα και του Ορφισμού δεν ήταν καθόλου εύκολο. Ο Ορφέας ως ιερέας του Διονύσου σφετερίστηκε την ανάστασή και το θάνατό του απ' όπου ξεπήδησε η όμορφη ιστορία αγάπης. Εύκολα προστέθηκε ένα στοιχείο-ταμπού, κοινό σε πολλές πρωτόγονες ιστορίες. Χθόνιες τελετές συχνά επικαλούνταν εμπεριέχοντας την ιδέα "να μην στραφεί κάποιος πίσω" (αμεταστραπί). Στα Ορφικά Μυστήρια υπήρχαν διάφορες τελετουργίες εξαγνισμού, οι διάφορες αποχές όπως η απαγόρευση της κρεοφαγίας. Ο Ορφισμός επηρέασε και τον Πυθαγόρα που έγινε ζηλωτής του τρόπου έκφρασης του Ορφέα. Στα χρόνια δε του Πεισίστρατου ήταν πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν τα γνήσια Ορφικά από τα Πυθαγόρεια. Όσοι μυούνταν στα Ορφικά Μυστήρια τηρούσαν με θρησκευτική ευλάβεια μυστικές διατάξεις , οι οποίες είχαν μεγάλης ομοιότητα με τις Πυθαγορικές αρχές. (Αποτελούνταν από 9 βαθμούς και διαιρούνταν σε 3 κατηγορίες. Σε αυτά που αφορούσαν τη διαμόρφωση του ανθρώπου κι έδειχναν την προέλευσή του, σε αυτά που δίδασκαν τις δυνάμεις της φύσης, τις ποικιλίες των οργάνων των διαφόρων μορφών και μεγάλα και ιερά στα οποία δεν έπρεπε να αναφέρουν ούτε λέξη για την ύπαρξή τους. Στην πρώτη ομάδα μυούνταν άντρες και γυναίκες και υποβάλλονταν σε πενταετή σιγή. Στη δεύτερη μυούνταν μόνο εξαγνισμένοι στο σώμα και στο νου και καθαροί από ανομήματα. Στην τρίτη μυούνταν μόνο φωτισμένοι και εμπνευσμένοι νέοι και αγνές κοπέλες με ψυχικό κάλλος). Οι Ορφικοί Ύμνοι , μύθοι και εξορκισμοί αν και γραμμένοι σε διαφορετικές εποχές από διαφορετικούς συγγραφείς ,(μολονότι το όνομα του Ορφέα αρκετές φορές δεν αναφέρεται πουθενά) εκφράζουν θέματα που εντάσσονται στα πλαίσια του Ορφισμού, μιας ονομασίας που έφτασε να είναι θρησκευτική τάση αν και μερικοί μελετητές τον θεωρούν ως θρησκεία που είχε εισαχθεί από άλλες χώρες, ενώ άλλοι ως αίρεση και άλλοι ως ρεύμα ελληνικής προέλευσης με ξένες επιδράσεις (όπως η αντίληψη της Ορφικής Κοσμογονίας με το Κοσμικό Αυγό και η αθανασία της Ψυχής με την αντίληψη του Ορφικού Τροχού ή του Κύκλου του ακατάπαυστου εξαγνισμού. ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Η γη είναι ζωντανή και κάθε χρόνο γεννά καρπούς με τους οποίους τρέφονται τα ζώα και ο άνθρωπος. Κάθε μορφή ζωής στηρίζεται στους καρπούς που γεννά η γη. Ήταν μια ανακάλυψη, μία επαναστατική σκέψη που επηρέασε τις κατοπινές σκέψεις του ανθρώπου στη δημιουργία των διαφόρων πολιτισμών που θα αναπτύξει. Η ΓΗ γεννά. Αλλά για να γεννήσει έπρεπε να έχει επαφή με κάποιο αρσενικό. Στην Πελασγική Κρήτη το κύριο μέρος της λατρείας ήταν εστιασμένο στη Μεγάλη Μητέρα, τη Ρέα-Γη σε ύστερους χρόνους, που συμβόλιζε την ανανεωτική παραγωγική φροντίδα της φύσης. Η Θεά Μητέρα είναι η χθόνια θεά με τα φίδια , η πότνια θηρών με λιοντάρια και αγρίμια κ.λ.π . Μαζί της λατρεύεται ο δυνατός γονιμοποιός θεός (φαίνεται στη μορφή του ταύρου) και το νεαρό ζευγάρι του αγοριού και της κόρης που πεθαίνουν ή χάνονται το φθινόπωρο και ξαναγυρίζουν την άνοιξη στο φως και τη ζωή φανερώνοντας την περιοδική μορφή της φύσης. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι τα Κρητικά Μυστήρια διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: Α) Στα μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας Ρέας-Γης Β) Στα μυστήρια του Κρηταγενή Ιδαίου Δία. Πιθανολογείται ότι τα Μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας ήταν διαχωρισμένα σε Μικρά και σε Μεγάλα. Στα Μικρά ήταν αφιερωμένα στη Θεά Μητέρα Ρέα, που τη διαδέχεται στη λατρεία η Θεά Δίκτυννα Δήμητρα και η κόρη της Δικτυναία Βριτόμαρτυ-Άρτεμη ή η ίδια μορφή της Θεάς Ειλειθυίας, Ελευθώς ή Ελευσίας και όπου έπρεπε να γίνει προπαρασκευή των γυναικών που θα μυηθούν σ' αυτά να γίνουν αγνές και καθαρές τόσο ψυχικά όσο και σωματικά για να μπορέσουν να προχωρήσουν στα Μεγάλα Μυστήρια. Επίσης έτσι φανερώνεται γιατί είχαν χωριστά το Ιερό Σπήλαιο της Ειλειθυίας η οποία ήταν θεά της αναπαραγωγής και του τοκετού σε σχέση με τη θεά Βριτόμαρτυ δηλαδή τη γλυκιά παρθένο ή την Άρτεμη. Σε αυτά τα μυστήρια διδάσκονταν οι παραδόσεις των Θεών και ηρώων καθώς και οι συμβολισμοί της Μεγάλης Μητέρας καθώς και οι δυνάμεις και ιδιότητές της στα τέσσερα γνωστά στοιχεία (γη-όφις, νερό-ιχθύς, αέρα-περιστέρα, φωτιά-λέων). Μυούνταν επίσης στην κατασκευή του συμβολικού μίτου της Αριάδνης (από εδώ πιθανόν να παράγεται το όνομα Μίτρα που δήλωνε την Αφροδίτη συμβολίζοντας επίσης το υφάδι ως νήμα της ζωής ή και την παρθενική ζώνη. Στα Μεγάλα Μυστήρια υπήρχαν βαθμοί μυστικών τελετουργιών προς τη θεά των Όφεων που συμβόλιζε τη μεγάλη θεά . Πριν όμως απ' αυτά ξεκινούσαν λιτανείες, λατρευτικές προσφορές που προσφέρονταν στο Ιερό Δένδρο, αλλά και στη στήλη του Διπλού Πέλεκυ που βρισκόταν στο κέντρο Ιερού ή Σπηλαίου δείχνοντας έτσι την ιερότητα του χώρου. Το Ιερό Δένδρο ως σύμβολο από την άλλη συμβόλιζε την μητέρα που προσφέρει τον καρπό της ζωής. Η εκρίζωσή του γινόταν στο τέλος της σοδειάς του χρόνου και ακολουθούσαν επικλήσεις και άσματα για την αναβλάστησή του αποβλέποντας στη διαιώνισή του. Η Ρέα , κόρη του Ουρανού και της Γης , σύζυγος του Κρόνου και μητέρα του Δία, λατρευόταν κάτω από το Ιερό Δένδρο στις ψηλές κορυφές των βουνών όπως και στα Ιερά Σπήλαια. Είχε επίσης και επίθετο Αμμάς Πελασγικής προελεύσεως που σήμαινε τη μητέρα κάτι που αναγραμματισμένο υπάρχει και σήμερα με τη λέξη "μαμά". Σύμφωνα με το μύθο , όταν ήρθε η ώρα να γεννήσει η Ρέα το μελλοντικό πατέρα των θεών , το Δία ήρθε κι έκρυψε το παιδί σε ένα σπήλαιο (του όρους Αιγαίου ή στο βουνό Δίκτη ή στο βουνό Ίδη) για να μην το καταβροχθίσει ο σύζυγός της ο Κρόνος. Όταν άρχισαν οι πόνοι του τοκετού , στηρίχτηκε με τα χέρια στο έδαφος. Αμέσως το βουνό έβγαλε με μιας τόσα πνεύματα ή θεούς , όσα ήταν τα δάκτυλα της ετοιμογέννητης.Τα όντα αυτά διευκόλυναν τη γέννα της θεάς και ονομάζονται Ιδαίοι Δάκτυλοι, από το βουνό Ίδη και τα δάκτυλα της Ρέας , αλλά και κατά μία άλλη εκδοχή ονομάζονται επίσης Κουρήτες και Κορύβαντες διότι το όνομα των πρώτων σημαίνει νέοι και γιατί οι δεύτεροι ήταν ήδη συνοδοί της Ρέας. Αυτοί σύμφωνα με το μύθο ήταν οπλισμένοι με ξίφος και ασπίδα και χόρευαν έναν πολεμικό χορό γύρω από το νεογέννητο παιδί της Ρέας. Με τα όπλα τους έκαναν τόσο θόρυβο σκεπάζοντας τα κλάματα του παιδιού έτσι ώστε να μην το ακούσει ο Κρόνος. Για τα Μυστήρια του Κρηταγενή Δία έχουμε κάποια στοιχεία που μας δίνει ο Θαλήτας από τη Γόρτυνα Κρήτης (διάσημος μύστης που έζησε τον Θ΄ π.Χ αιώνα) αναφέροντας ότι οι μυούμενοι στα μυστήρια αυτά διδάσκονταν την Ιατρική , την καθαρτική, την μουσική, την ορχηστρική και τη μουσική τέχνη. Στα μυστήρια αυτά έπαιρναν μέρος οι Κουρήτες (τα μυστήρια αυτά ονομάζονταν και Κορυβαντικά), ιερείς που διακρίνονταν για τη σοφία τους. Υπήρχαν κι εδώ βαθμοί μυήσεων και γινόταν προπαρασκευές με συμβολικούς καθαρμούς . Έπειτα ακολουθούσαν δοκιμασίες αξιότητας όπως τα ταυροκαθάψια που μετέπειτα έγινε δημοφιλές και στις τοπικές γιορτές. Μέρος επίσης της τελετής ήταν και η πυρρίχη, ο ένοπλος χορός. Τον μυούμενο τον οδηγούσαν μέσα σε ένα σπήλαιο όπου έμενε έγκλειστος για ένα διάστημα 27 ημερών. Αναφέρεται επίσης ότι την εποχή του Πυθαγόρα του Σάμιου τα κρητικά μυστήρια ονομάζονταν "Μυστήρια του Μόργου" διότι ο Μόργος ήταν ένας από τους Ιδαίους Δακτύλους . Ο Πορφύριος αναφέρει ότι όταν ο Πυθαγόρας πήγε στην Κρήτη για να μυηθεί έκανε καθαρμούς στην παραλία της Κρήτης , νηστεύοντας 9 ημέρες κι έπειτα πήγε στο Ιδαίο Άντρο όπου γίνονταν η μύηση. Λέγεται επίσης ότι ο Πυθαγόρας διδάχθηκε από τους Ιδαίους Δακτύλους ότι ο Ζευς δεν είχε ακόμη θεοποιηθεί κι ότι ήταν θνητός εφόσον μέσα στο Ιδαίο Άντρο υπήρχε ο τάφος του. Γι' αυτό το λόγο ξέσπασαν διαμάχες στην Ελλάδα όπου π.χ ο ποιητής Καλλίμαχος κατάκρινε τον Πυθαγόρα για ασέβεια , παρουσιάζοντας τον Δία ως θνητό. Ο Πλάτων μας πληροφορεί ότι οι Κορύβαντες έκαναν την τελετή ενθρόνισης σε όποιον μυούσαν στα Μυστήρια. Το γενικό συμπέρασμα πάντως των μυητικών τελετών είναι ο πλασματικός "θάνατος" και η "αναβίωση" του μύστη που αφήνει την παλιά του κατάσταση κι ανασταίνεται σε μια υψηλότερη σφαίρα. ΤΑ ΚΑΒΕΙΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Τα Καβείρια Μυστήρια πιθανολογείται να ήταν πελασγικής, Φρυγικής ή Φοινικικής προέλευσης . Αν και η λατρεία τους ήταν σχεδόν εξαπλωμένη σε όλη την Ελλάδα όπως και στην Μικρά Ασία έχουμε τα λιγότερα στοιχεία γι' αυτά τα Μυστήρια Κατά τον Ηρόδοτο οι Πελασγοί ίδρυσαν τα Καβείρια. Ο ίδιος όπως και ο βασιλιάς της Σπάρτης Λύσανδρος είχαν μυηθεί στα μυστήρια της Σαμοθράκης. Ο Στησίμβροτος από τη Θάσο, τον οποίο αναφέρει και ο Στράβων υποστήριζε ότι οι Κάβειροι προέρχονταν από το βουνό Κάβειρο της Φρυγίας όπου επίσης υπάρχει και πόλη Καβειρία και Κάβειρα στον Πόντο. Επίσης άλλοι υποστηρίζουν ότι οι δαίμονες αυτοί ήρθαν από την Φοινίκη (απ' όπου είχε έρθει κατά μία εκδοχή ο Κάδμος). Τέλος άλλοι λένε ότι οι Κάβειροι είναι θεότητες που έρχονται από την Αίγυπτο με τον Κάδμο που έζησε στη Μέμφιδα κι ύστερα στην Τύρο της Φοινίκης. Το καβίρ στις σημιτικές γλώσσες σημαίνει μεγάλος, στην αραβική γράφεται Kebir ενώ στα σανσκριτικά το Kawiras σημαίνει επίσης μεγάλος. Από την άλλη πλευρά όμως κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό το όνομα είναι ελληνικό και φαίνεται από το ρήμα καίω (καίειν - ΚαFeiροι) εφόσον και οι Κάβειροι έχουν σχέση μα τη φωτιά εφόσον ήταν παιδιά του Ήφαιστου. Κατά τον Ηρόδοτο που επισκέφθηκε την Αίγυπτο ο μεγάλος θεός της Μέμφιδας ήταν ο Φθά ή Πτά που αποδίδεται στα ελληνικά με το όνομα Ήφαιστος. Στην ελληνική μυθολογία οι Κάβειροι αλλά και οι θηλυκές Καβειρίδες είναι παιδιά του Ηφαίστου και της Καβειρώς. Σε μία άλλη παραλλαγή του μύθου ο Ήφαιστος και η Καβειρώ απέκτησαν τον Κάδμιλο και παιδιά του είναι οι Κάβειροι και οι Καβειρίδες . Οι Κάβειροι είναι στην ουσία δαίμονες της γονιμικής μαγείας κάτι που προσδιορίζεται με τα όρθια αιδοία που αναπαριστάνονται. Τον ίδιο ρόλο άλλωστε έχουν οι Σάτυροι και οι Σιληνοί στα Διονυσιακά Μυστήρια. Αναφορές του Ομήρου τόσο στην Ιλιάδα όσο και στην Οδύσσεια μας δείχνουν ότι ο Αγαμέμνονας και ο Οδυσσέας, ανήκαν στον κύκλο των μυημένων αυτών των μυστηρίων . Ο Φίλιππος ο Β΄ γνώρισε την μελλοντική του γυναίκα την Ολυμπιάδα (μητέρα του Αλέξανδρου) ενώ ήταν ιέρεια στα Μυστήρια της Σαμοθράκης, όταν αυτός πήγε να μυηθεί. Η διαφορά από τα άλλα μεγάλα τοπικά κέντρα Μυστηρίων της Ελλάδος ήταν η μεγάλη εμβέλεια που είχαν αλλά και το ότι σ' αυτά μπορούσαν να συμμετέχουν άνθρωποι χωρίς διάκριση φυλής, κοινωνικής τάξης και φύλου. Και αυτά τα Μυστήρια αποτελούνταν από διάφορους βαθμούς μύησης και διαιρούνταν σε Μικρά και Μεγάλα Μυστήρια. Έχουμε κι εδώ τη λατρεία της Μεγάλης Θεάς που συσχετιζόταν με ιερούς βράχους πάνω στους οποίους γίνονταν προσφορές ή θυσίες. Το όνομα της μεγάλης θεάς ήταν Αξίερος Αργότερα οι Έλληνες την ταύτισαν με τη Δήμητρα. Την έλεγαν επίσης Ηλέκτρα ή Αλέκτρα , Οδηγήτρια (Αλέκ σημαίνει προστάτης και στη δωρική διάλεκτο έχει σχέση με το φως, όπως την ίδια ρίζα έχει και το όνομα του Αλέξανδρου). Ο αντίστοιχος αρσενικός θεός ήταν ο Κάδμιλος που αργότερα κι αυτός ταυτίστηκε με τον Ερμή. Ο Κάδμιλος σε μία στήλη κρατά το κηρύκειο όπου μέσα υπάρχουν δύο μεγάλα φίδια που συμβόλιζαν τα δύο κοσμικά πνεύματα τους Καβείρους που τους αναπαριστούσαν σαν δύο δίδυμους αδελφούς , ιθυφαλλικούς και γυμνούς . Οι Έλληνες τους ταύτισαν με τους Διόσκουρους, τους Δίδυμους γιους του Δία τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη. Οι δύο πρώτες θεότητες είχαν κυρίως χθόνιο και υπόγειο χαρακτήρα . Η μία είναι ο θεός του κάτω κόσμου και η άλλη η σύζυγός του που οι Έλληνες αργότερα ταύτισαν με τον Άδη και την Περσεφόνη. Στην προελληνική γλώσσα λέγονται Αξιόκερσος και Αξιόκερσα. Οι χαρακτήρες όμως των Καβείρων αλλά και ο αριθμός τους είναι διαφορετικοί από τόπο σε τόπο. ( Π.χ στη Λήμνο και στη Μακεδονία λατρευόταν μία τριάδα , ενώ στη Θήβα ένα ζευγάρι αρσενικών θεών , ο Κάβειρος κι ο Παις ). Τα ονόματά τους όμως οι πιστοί δεν τα πρόφεραν, αλλά απλώς τους ονόμαζαν "Άνακτες", όπως στην Ελευσίνα οι "Θεοί" . Το δε πρόθεμα "άξιος" σήμαινε "άγιος". Η μεγαλύτερη εξάπλωση αυτών των Μυστηρίων άρχισε τον 3ο π.Χ αι. όπου ευνοήθηκαν από την Μακεδονική πολιτική. Στην Όλυνθο της Χαλκιδικής βρέθηκε επιγραφή που συντελεί στο γεγονός ότι εκεί υπήρχε ναός των Καβείρων. Επίσης νομίσματα της Θεσσαλονίκης έφεραν την επιγραφή ΚΑΒΕΙΡΟΣ, ενώ άλλα ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΚΑΒΕΙΡΟΙ. Επίσης στη Θεσσαλονίκη γίνονταν γιορτές και αγώνες με τα ονόματα Καβείρια Πύθια και Καβείρια επινίκια. Η συμμετοχή στα μυστήρια δεν ήταν αναγκαστική για όσους πήγαιναν στο ιερό των Μεγάλων Θεών, όπως συνέβαινε στην Ελευσίνα. Το ιερό ήταν ανοιχτό στον καθένα για τη λατρεία των θεών σε όλες τις δημόσιες εκδηλώσεις. Ο Θέωνας ο Σμυρναίος συγγραφέας του 2ου μ.Χ αι. υποστηρίζει πως η μύηση στα Καβείρια αποτελούνταν από πέντε μέρη που είναι τα εξής: 1)Καθαρμός, 2) Παράδοση της τελετής, 3)Εποπτεία 4) Ανάδεση στεφάνων , 5) Τελειοποίηση και ευδαιμονία. Η λειτουργία των Καβειρίων άρχιζε με την δοκιμασία της προηγούμενης διαγωγής τους. Η εξομολόγηση ήταν υποχρεωτική καθαρίζοντας ψυχικά τους υποψήφιους. Κατά τη μύηση έβαζαν τον υποψήφιο πάνω σε θρόνο γι' αυτό και η μύηση ονομαζόταν θρονισμός. Στο κεφάλι του μυούμενου έβαζαν στεφάνι ελιάς και γύρω από την κοιλιά μία κόκκινη λωρίδα που θα τον προφύλαγε από κάθε κίνδυνο. Μετά ακολουθούσε ο ιερός χορός, όπου οι μυημένοι χόρευαν γύρω του. Στο ιερατείο των Καβειρίων υπήρχαν οι εξής: Ο Κόης ή Κοίης που ήταν ο εξομολογητής ιερέας, οι Ανακτοτελεστές που αποφάσιζαν ποιοι απ' αυτούς που προσέρχονταν ήταν άξιοι να μυηθούν και η Λουτροφόρος που ήταν ιέρεια που ήταν υπεύθυνη για τους καθαρμούς των υποψηφίων. Οι μυήσεις γίνονταν σε ορισμένη εποχή του χρόνου και διαρκούσαν 9 ημέρες. Σ' αυτή τη χρονική διάρκεια έσβηναν όλα τα φώτα στο νησί και πένθος απλωνόταν σε όλο το νησί. Νηστεία και θρήνος ήταν οι εκδηλώσεις του πένθους μέχρι να έρθει το καινούριο φως από το ιερό νησί της Δήλου. Το φως το έφερναν με πλοίο. Αν το πλοίο έρχονταν νωρίτερα περιφερόταν ανοιχτά του νησιού. Όταν έφτανε η στιγμή το πλοίο έμπαινε στο λιμάνι , οι άνθρωποι έπαιρναν το φως πιστεύοντας ότι έτσι καθαρμένοι από κάθε κακό έμπαιναν σε καινούρια ζωή, αναγεννιόντουσαν κάνοντας μια νέα αρχή . Στη συμβολική τέλεση των μυστηρίων έχουμε την θυσία και ανάσταση του Καδμίλου ο οποίος αργότερα νυμφεύεται τη χαμένη Κόρη. Αναστημένος πια ο Καδμίλος τελεί τον ιερό γάμο που είναι και το μεγάλο μυστήριο. Σε ετρουσκικά αγγεία τη θυσία του Καδμίλου την κάνουν αδέλφια του οι Κάβειροι και στην ανάσταση που την κάνει ο Ερμής παρευρίσκονται μόνο τα αδέλφια του. Στα Καβείρια θάβεται το αρσενικό όπως σε όλα τα μυστήρια της Μέσης Ανατολής ενώ στην Ελευσίνα θάβεται η Περσεφόνη.Στα Καβείρια ο θνήσκων θεός είναι αρσενικός που συμβολίζει τον σπόρο και ανασταίνεται για να δώσει νέα ζωή κάτι που επικράτησε και στη δική μας θρησκεία. Γενικώς τα Καβείρια Μυστήρια στην λειτουργία τους είχαν τον θεμελιώδη σκοπό στο να επιδιώκουν την ηθικοποίηση των ανθρώπων όπως το αναφέρει και ο Διόδωρος Σικελιώτης λέγοντας "..οι μυούμενοι γίνονταν ευσεβέστεροι, δικαιότεροι και κατά πάντον καλλίτεροι". Επίσης σε αυτά γίνονταν και διδασκαλίες για τη γέννηση του κόσμου και του ανθρώπου. Δηλαδή πέρα από τη λατρεία τους και τη θρησκευτική τους υπόσταση είχαν και τον χαρακτήρα της κοινωνικής αρετής όπως άλλωστε όλα τα μυστήρια (είτε ήταν μικρά ή τοπικά είτε ήταν μεγάλα) της αρχαίας Ελλάδας.


http://skotinoprosopo.blogspot.gr/2012/04/blog-post_22.html

Τα παράξενα της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου

 Ο Μακεδόνας στρατηγός, ο σπουδαίος ηγεμόνας, πέρασε στην Ιστορία και κέρδισε μία θέση στην αιωνιότητα καθώς κατάφερε να κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου. Αφού επικράτησε στην Ελλάδα, εκστράτευσε κατά των Περσών, πέρασε στη Μικρά Ασία και έφτασε μέχρι τις Ινδίες, υποτάσσοντας τους λαούς που βρέθηκαν στο δρόμο του.


Αυτό που τον έκανε όμως να ξεχωρίσει από άλλους μεγάλος στρατηγούς της αρχαιότητας ήταν πως οι κατακτήσεις του δεν άφησαν γεύση καταστροφής, αλλά δημιουργίας, μιας και ο ίδιος επέλεγε να σέβεται τις παραδόσεις και τα ήθη των λαών που κατακτούσε, ενώ τεράστιο ήταν και το πολιτιστικό έργο που άφησε πίσω του. Η πορεία του έφτασε σε εμάς μέσω των βιογράφων του αλλά και ιστορικών, είτε της εποχής του είτε μεταγενέστερων. Μεταξύ αυτών ο Παυσανίας, ο Σκύλακας, ο Αρριανός, ο Στράβωνας, αλλά και κάποιοι διφορούμενοι όπως ο Ψευδο-Καλλισθένης.
Σύγχρονοι μελετητές του βίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποκάλυψαν μια νέα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πτυχή της Ιστορίας, που ντύνει την πορεία του στρατηλάτη με ένα... μεταφυσικό μανδύα. Από τις εκστρατείες του μας έρχονται μια από τις πρώτες καταγεγραμμένες αναφορές για θέαση ΑΤΙΑ (Ιπτάμενων Δίσκων) και πλήθος άλλων περιπτώσεων, όπως στενές επαφές με κυνοκέφαλους, ερπετοειδή, υποχθόνια πλάσματα και γίγαντες.
Επειδή κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την ακριβή φύση των παράξενων αυτών περιγραφών, αποφασίσαμε να αφιερώσουμε μερικές γραμμές, στην παρουσίαση των περιπτώσεων αυτών, αφήνοντας τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
ΑΓΝΩΣΤΑ ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ
Στο έργο "Αλεξάνδρου Ανάβασις" του Αρριανού, υπάρχει η καταγραφή ενός παράξενου συμβάντος στο οποίο δεν δόθηκε μεγάλη σημασία, πιθανότητα επειδή θεωρήθηκε προϊόν μυθοπλασίας. Συνέβη κατα την πολιορκία της Τύρου και, σύμφωνα με το κείμενο, "ιπτάμενες ασπίδες σε τριγωνικό σχηματισμό έκαναν την εμφάνισή τους στον ουρανό, πάνω από τα κεφάλια των Μακεδόνων στρατιωτών". Στη συνέχεια οι ασπίδες αυτές κατευθύνθηκαν κάνοντας γύρους πάνω από την Τύρο, ενώ μια από αυτές εξαπέλυσε μια φωτεινή πύρινη ακτίνα. Ακολούθησαν και οι υπόλοιπες, μπροστά στα μάτια των έκπληκτων στρατιωτών, μέχρι που ένα τμήμα από τα πέτρινα τείχη της Τύρου σωριάστηκε, επιτρέποντας στους Μακεδόνες να εισβάλουν στην πόλη.
Για πολλά χρόνια δεν είχε δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το απόσπασμα, ίσως γιατί μεταφράστηκε ως η απόπειρα του Αρριανού να καταδείξει πως ο Αλέξανδρος είχε στο πλευρό του τη βοήθεια των θεών κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του. Αυτή η θεϊκή αρωγή ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη και στους ακολούθους στου στρατηλάτη που πίστευαν ότι οι θεοί προστάτευαν τον ηγέτη τους. Ένας ακόμα πιθανός λόγος για τον παραγκωνισμό του αποσπάσματος είναι και το γεγονός ότι σε όλο το έργο του Αρριανού συναντάμε πολύ συχνά αναφορές σε απότομες αλλαγές του καιρού, συνεπώς θα μπορούσε το περιστατικό να έχει ερμηνευτεί ως τέτοιο.
Ξένοι μελετητές εξωγήινων φαινομένων έχουν βασίσει τη σύνδεση της εκστρατείας με άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα σε περιστατικά όπως αυτό που καταγράφει ο Αρριανός, αλλά και πιαθνόν σε αποσπάσματα από τον Μεγασθένη και τον Πτολεμαίο. Ανάμεσα σε αυτούς ο Frank Edwards και ο W. Raymond Drake, που έχει δώσει μεγάλη έκταση στο θέμα στο βιβλίο του "Θεοί και Αστροναύτες στην Ελλάδα και τη Ρώμη", που γράφτηκε το 1976. Στην ίδια κατεύθυνση έχουν κινηθεί και άλλοι μελετητές της σχολής του Erich von Daniken. Ο Drake , δίνοντας τη δική του ανάλυση στα γραφόμενα, υποστηρίζει στο βιβλίο του πως ακόμα ένα περιστατικό με ΑΤΙΑ καταγράφηκε κατα την πορεία του μακεδονικού στρατού προς τις Ινδίες. Σύμφωνα με το κείμενό του, τις πηγές του οποίου βέβαια δεν αποκαλύπτει, κοντά σε έναν ποταμό εμφανίστηκαν δύο ιπτάμενα σκάφη, που περιγράφονται όπως οι ασπίδες της Τύρου, τα οποία εφόρμησαν κατα των στρατιωτών. Το αποτέλεσμα ήταν να πανικοβληθούν στρατιώτες, άλογα και ελέφαντες και να μη διασχίσουν τον ποταμό. Μάλιστα, ο ίδιος αναφέρεται σε αυτά ως "πράγματα θεόσταλτα από άγνωστους θεούς".
ΚΥΝΟΚΕΦΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Ακόμα μία αναφορά σε παράξενα πλάσματα τα οποία είχαν πρόσωπο σκύλου και σώμα ανθρώπου συναντάμε στο έργο του Ψευδοκαλλισθένη "Το μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου" ή αλλιώς "Η Φυλλάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου". Αξίζει να αναφέρουμε πως το συγκεκριμένο κείμενο θεωρείται το πρώτο μυθιστόρημα του δυτικού κόσμου και άρα τα όσα καταγράφονται σε αυτό αντιμετωπίζονται από τους περισσότερους ως φανταστικές ιστορίες.
Σύμφωνα με το μυθιστόρημα, ο Αλέξανδρος συνάντησε στις Ινδίες τη φυλή των Σκυλοκέφαλων. Αυτοί είχαν ανθρώπινο σώμα με κεφάλι σκύλου, περπατούσαν όπως τα σκυλιά αλλά μιλούσαν όπως οι άνθρωποι. Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Ψευδοκαλλισθένης,"Εσκότωσεν ο Αλέξανδρος πολλούς και από εκείνους, και μετά δέκα ημέρας, αφήνοντας τον τόπον του, επήγε εις ένα χωρίον...". Βέβαια ο συγγραφέας της "Φυλλάδας" απέκτησε αυτό το ψευδώνυμο γιατί βάσισε το έργο του στα κείμενα του Καλλισθένη από την Όλυνθο, του ιστορικού που ακολουθούσε το στρατηλάτη στις εκστρατείες του, αλλά και στις "Βασιλείους Εφημερίδες" που ήταν στην ουσία το ημερολόγιο της εκστρατείας και συντασσόταν από το γραμματέα της αυλής. Έτσι, κάποιοι μεταγενέστεροι μελετητές έχουν διερωτηθεί για το κατα πόσο είναι εντελώς φανταστικά τα όσα αναφέρει.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΘΡΥΛΟΥ
Στον Μέγα Αλέξανδρο έχουν αποδοθεί από σύγχρονους και μεταγενέστερους μελετητές ιδιότητες που αγγίζουν τα όρια του θρύλου. Θεϊκές δυνάμεις, μάχες με παράξενα πλάσματα, αναμετρήσεις με γίγαντες και τέρατα από τα οποία έβγαινε πάντα νικητής εξαιτίας της ρώμης και της εξυπνάδας του.
Οι καταγραφές αρκετών βιογράφων και ιστορικών της εποχής μπορούν να αντιμετωπιστούν σήμερα ως αρκετά αξιόπιστες πηγές. Τα υπόλοιπα, κυρίως όσα γράφτηκαν μεταγενέστερα, βασιζόμενα στις καταγραφές αυτές, εκτιμώνται ως επι το πλείστον ως μυθιστορηματικά κείμενα που στόχευαν στον εξωραϊσμό του ηγεμόνα και των ανδραγαθημάτων του. Οι ερμηνείες που επιδέχονται, όπως είδαμε, είναι πολλές και ποικίλλουν. Η επιλογή δική σας....


[ΠΗΓΗ: Περιοδικό Φαινόμενα]
Πηγή: http://mustikoikosmoi.blogspot.com/2012/10/blog-post_3433.html#ixzz2Duh2LTdv

Εξωγήινοι επισκέφθηκαν τη Γη και οι άνθρωποι τους έκαναν… Θεούς!

Μέσα στους Μύθους, τις Παραδόσεις, τις αφηγήσεις, αλλά και τις θρησκείες των Αρχαίων Πολιτισμών, υπάρχουν αναφορές για την επίσκεψη εξωγήινων οντοτήτων στη Γη. Επειδή αυτές οι εξωγήινες οντότητες ήταν πολύ ανώτερες σε σχέση με τον άνθρωπο, ονομάστηκαν θεοί, ημίθεοι και ήρωες, εμπλουτίζοντας τις Μυθολογίες και τις θρησκείες όλων των Πολιτισμών.



Ο σκοπός της επίσκεψης των εξωγήινων οντοτήτων – θεών ήταν να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα με συγκεκριμένο τρόπο, για να επιταχύνει την εξέλιξή της. Στις παραδόσεις των αρχαίων Πολιτισμών αναφέρονται ονομαστικά οι Θεοί, οι οποίοι έδωσαν στην Ανθρωπότητα σαν βοήθεια τη νόηση και του δίδαξαν τα Μυστήρια, τις Τέχνες, τις Επιστήμες και τα Γράμματα. Μετέδωσαν στον άνθρωπο ορισμένα στοιχεία της λατρείας των άστρων και κυρίως του πλανήτη Αφροδίτη και του άστρου Σείριου. Ίχνη αυτής της απόκρυφης γνώσης συναντάμε σε Πολιτισμούς πολύ απομακρυσμένους χωροχρονικά, όπως στους Μάγια, στην Αίγυπτο, στην Ελλάδα, στις φυλές της Αφρικής κλπ.

Σύμφωνα με την Εσωτερική Παράδοση, οι Manasaputra (στα Σανσκριτικά manas είναι το μυαλό, putra σημαίνει γιος, δηλαδή γιος του μυαλού) ήρθαν στη Γη από την Αφροδίτη, πριν από εκατομμύρια χρόνια, για να βοηθήσουν την οικοδόμηση και εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Από τον Σείριο ήρθε μια πολύ ανώτερη οντότητα, που εδρεύει στον Πλανήτη Αφροδίτη, για να βοηθήσει στην εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος. Γι’ αυτό οι Μανασαπούτρα δίδαξαν στους Ανθρώπους όχι μόνο την ηλιακή και πλανητική λατρεία, αλλά και τη λατρεία του Σείριου, καθώς και άλλων μεγάλων άστρων, όπως του Ανταρές ή Καρδιά του Σκορπιού (Θεά Σελκίτ στην Αίγυπτο), του Αλντεμπαράν ή Ματιού του Ταύρου (του Θεού Μιν στην Αίγυπτο), του Μπεντελγκές ή Δεξιού Ώμου του Ωρίωνα (του Όσιρι) ή των Πλειάδων. Αυτά τα άστρα, όπως και ο Σείριος του Μεγάλου Κυνός (ο Θεός ΄Ανουβις), αποτελούσαν μέρος των αστερισμών του λεγόμενου Κάθετου Ζωδιακού, σε αντιπαράθεση με τον οριζόντιο Ζωδιακό της γνωστής Αστρολογίας. Οι πυραμίδες σε Δύση και Ανατολή εξυπηρετούσαν την τέλεση των ανώτερων Μυστηρίων, που δίδαξαν αυτές οι εξωγήινες οντότητες-Θεοί, αλλά χρησίμευαν και σαν αστεροσκοπεία μεγάλης ακρίβειας.

Στη Βόρεια Αμερική οι παραδόσεις των Ινδιάνων Hopi αναφέρουν τους Kachina (Καχίνα), όντα εξωγήινα που προστάστευαν , συμβούλευαν και βοηθούσαν με υπεράνθρωπες δυνάμεις να υπερνικήσουν οι φυλές των Ινδιάνων δύσκολες καταστάσεις.

Οι Dogon (Ντόγκον), μια φυλή της Αφρικής που ζει στο Μαλί, έγιναν γνωστοί από τους Γκριόλ και Ντετερλίν, οι οποίοι για αρκετά χρόνια ερεύνησαν και έμαθαν αρκετά αποκαλυπτικά στοιχεία μέσα από τις παραδόσεις τους. Το καταπληκτικό είναι ότι μέσα στις παραδόσεις των Ντογκόν (οι οποίες έχουν αρκετές χιλιάδες χρόνια αρχαιότητας) υπάρχουν πολύ ακριβείς γνώσεις για το Σείριο Α, το Σείριο Β, αλλά και για πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Εδώ και λίγα χρόνια αυτές οι γνώσεις ανακαλύφθηκαν και από την επιστημονική κοινότητα, με τη χρήση πολύ εξελιγμένων ραδιοτηλεσκοπίων.
Πολλές αφρικάνικες φυλές αναφέρουν μία κάθοδο οντοτήτων στη Γη, η οποία σηματοδοτεί και την αρχή της εξέλιξης:

Maasai: Ζευγάρια Θεών γέννησαν τον ανοιχτόχρωμο Ουράνιο λαό με αιώνια ζωή. Ο Θεός έστειλε μερικά παιδιά στη Γη.

Jaluo: Ο προπάτορας Αποντό κατέβηκε από τον Ουρανό με τη γυναίκα του και όλα τα αγαθά του πολιτισμού.

Madi-Moru: Οι πρώτοι άνθρωποι κατοικούσαν στον Ουρανό. Μέχρι που το γαλάζιο πουλί κατάφαγε τη σκάλα του Ουρανού, υπήρχε ζωηρή επικοινωνία με τη Γη.

Nyoro: Ο Θεός έστειλε το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων από τον Ουρανό, όταν έπλασε τον κόσμο. Είχαν ουρά και γέννησαν δυο κορίτσια και ένα αγόρι και αυτά πάλι γέννησαν το χαμαιλέοντα, τον πατέρα της Ανθρωπότητας και το φεγγάρι.

ΠΥΓΜΑΙΟΙ Kivu: Ο γενάρχης της φυλής έπεσε από τον Ουρανό.

ΚΟΥΛΟΥΒΕ: Το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων ήρθε με σπόρους, τσάπα, τσεκούρι, φυσερό κλπ. από τον Ουρανό.

Ashanti: Επτά άνθρωποι, πλασμένοι από τον Θεό κατέβηκαν από μια αλυσίδα στη Γη. Αφού γέννησαν εκεί ανθρώπους, επέστρεψαν στην Ουράνια πατρίδα τους. Στη θρησκεία τους λάτρευαν την Nyame (ουράνια θεότητα).

Αζτέκοι, Μάγια,΄Ινκα και οι άλλοι πολιτισμοί της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, αναφέρουν σαν προγόνους τους Θεότητες, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για την εξέλιξη της κάθε φυλής. Γι’ αυτό το σκοπό ενσαρκώθηκαν σαν άνθρωποι-Βασιλιάδες, για να τους οδηγήσουν. Ο Viracocha, ο Manco Capac, ο Quetzalcoatl κλπ. ήταν κάποιοι από αυτούς. Γι’ αυτό και οι θρησκευτικές τους λατρείες και τα ημερολόγιά τους ήταν συντονισμένα με τις κινήσεις πλανητών, όπως η Αφροδίτη, άστρων, όπως ο Ηλιος κι η Σελήνη και αστερισμών, όπως ο Σείριος και ο Ωρίων.

Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των αρχαίων πολιτισμών είναι η Ουράνια βοήθεια από ανώτερα όντα, τα οποία πολλές φορές ζούσαν μαζί με τους ανθρώπους, παίρνοντας την ανάλογη μορφή, για να βοηθήσουν στην πνευματική εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος αποτελείται από ένα ουράνιο μέρος, πνευματικό, εξωγήινο και με την κάθοδο και βοήθεια αυτών των εξωγήινων οντοτήτων – θεών προσπαθεί να το αναπτύξει. Κι από ένα γήινο μέρος, υλικό, το οποίο πρέπει να ελέγχει και να το θέτει στην υπηρεσία του ανώτερου.


Πηγή: xfiles.gr

http://aorata-gegonota.blogspot.gr/2012/02/blog-post_8255.html

Η Γη εκτός ελέγχου! ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ...

 Σας παραθέτω τα παρακάτω γεγονότα για να τα δείτε και να αποφασίσετε για τον εαυτό σας


Ολα τα κομμάτια του παζλ οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο μαγνητικός μας άξονας ακολουθεί τελευταία μια συμπεριφορά έξω απ΄ τα συνηθισμένα. Ποιες μπορεί να είναι οι γεωλογικές επιπτώσεις και ποιον ρόλο παίζει το κινεζικό «Φράγμα των Τριών Φαραγγιών»;

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στις 11.00 τη νύχτα, χιλιάδες μαυροπούλια άρχισαν να... πέφτουν βροχή στις στέγες και στους δρόμους της μικρής αμερικανικής πόλης Βeebe του Αρκάνσας. Τις αμέσως επόμενες ημέρες οι
ορνιθολόγοι που εξέτασαν τα πτώματα αποφάνθηκαν ότι
δεν πέθαναν από δηλητηρίαση ή ασθένεια, αλλά συνεπεία της πτώσης τους. Δηλαδή, ότι τα πουλιά αυτά- που πετούν σε σμήνη- στράφηκαν όλα μαζί προς... τη Γη! Γιατί άραγε; Τι ήταν αυτό που τα αποπροσανατόλισε τόσο, και μάλιστα νυχτιάτικα, ώστε να ορμήσουν στο ναδίρ;
Ο απροσδόκητος αυτός θάνατος των πουλιών δεν ήταν ο μόνος. Τις επόμενες ημέρες χιλιάδες νεκρά πουλιά βρέθηκαν στις Πολιτείες του Τενεσί, του Κεντάκι, του Ιλινόι, της Αριζόνας, του Τέξας, της Λουιζιάνας, της Καρολίνας... αλλά και της Ν. Αμερικής, της Αγγλίας, της Σουηδίας και της Ουγγαρίας. Ωστόσο οι μαζικοί αυτοί θάνατοι ήταν απλά οι τελευταίοι σε μια αλυσίδα ανεξήγητων θανατικών σε χιλιάδες ψάρια και καβούρια ανά τον πλανήτη, από το 2009: Ινδιάνα, Λουιζιάνα, Αρκάνσας, Μέριλαντ, Φλόριδα, Αϊτή, Βραζιλία, Ουαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Βιετνάμ και Νέα Ζηλανδία ήταν τα «πεδία μαχών» των θαλάσσιων οργανισμών με τον άγνωστο εχθρό τους. Τι να σκεφτεί κανείς, όταν οι ίδιοι οι επιστήμονες σήκωναν τα χέρια ψηλά; Ο μόνος κοινός τόπος των θανατικών που θα αιτιολογούσε τον αποπροσανατολισμό θα μπορούσε να ήταν μια σειρά σημαντικών και αιφνίδιων διαταραχών των γραμμών του «μαγνητικού χάρτη της Γης».

Με πόσα «τρέχει» ο πόλος;
Παραξενεμένος ο ίδιος από το φαινόμενο, αναζήτησα τι το σχετικό με το μαγνητικό πεδίο της Γης είχε σημειωθεί πρόσφατα. Εντόπισα ειδήσεις όπως εκείνη για το ότι «η μετατόπιση των πόλων αναγκάζει αεροδρόμιο στη Φλόριδα να επαναριθμήσει τους διαδρόμουςτου». Τι είχε συμβεί; Ο Βόρειος Μαγνητικός Πόλος γνωρίζουμε ότι μετατοπίζεται, με ταχύτητα περίπου 25 μίλια ανά έτος. Τώρα όμως, κατά το Νational Geographic, τρέχει με... 40 μίλια τον χρόνο!

Προμήθειες «καταστροφής»
Τι άλλο «συμπτωματικά» απρόσμενο ανακοινώθηκε εκείνες τις ημέρες; Το βρήκα στις ιστοσελίδες κρατικών προμηθειών της αμερικανικής κυβέρνησης (www. fbo. gov): Υπό τον κωδικό προκήρυξης SΡ0600-11-R-0207, το Τμήμα Προμηθειών Ενέργειας για την Αμυνα ζητεί, ως τις 6 Φεβρουαρίου, να βρει ποιοι μπορούν να του προμηθεύσουν εντός 24ώρου 24.000 γαλόνια βενζίνης και 135.000 γαλόνια πετρελαίου για καθεμία από τις... προαναφερθείσες Πολιτείες της δοκιμής GΡS, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ενδεχόμενη κατεπείγουσα ανάγκη!

Το εντυπωσιακό αυτό ζητούμενο έλαβε ακόμη πιο δραματικό χαρακτήρα στις 20 Ιανουαρίου: Υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Μeals, το Τμήμα Προμηθειών της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επειγουσών Αναγκών (FΕΜΑ) έψαχνε το ποιοι μπορούν να της παραδώσουν- πάλι άμεσα- συσκευασμένες μερίδες φαγητού για πληθυσμό 7 εκατομμυρίων ανθρώπων, επί 10 ημέρες. Την ίδια ημέρα, υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Ηydro, ζητούσε αντίστοιχες προσφορές για άμεση παράδοση 210 εκατομμυρίων φιαλών ύδατος. Ο προϋπολογισμός αυτών των δύο προμηθειών ξεπερνούσε το μισό δισεκατομμύριο δολάρια! Αμφότερες οι ανακοινώσεις έλεγαν ότι προορίζονταν «για δράσεις ανακούφισης απόκαταστροφικό φαινόμενο εντός της ζώνης του ρήγματος Νew Μadrid».

Ρήγμα Νew Μadrid και Υellowstone
Οι δύο εφιάλτες των ΗΠΑ: το υπόγειο ηφαίστειο του Yellowstone στα ΒΔ και το ρήγμα της Νew Μadrid στα ΝΑ (με πορτοκαλί, η ζώνη καταστροφών από σεισμό 6,8 ρίχτερ του 1895)Οπότε το ερώτημα τώρα στρεφόταν στο τι ήταν το ρήγμα της Νέας Μαδρίτης. Η γνωστή εγκυκλοπαίδεια του Διαδικτύου, Wikipedia, με διαφώτισε: «Νοτιοδυτικά της Νew Μadrid του Μισούρι εκτείνεται μια κύρια σεισμογενής ζώνη,που ήταν υπεύθυνη για τους σεισμούς που εκδηλώθηκαν εκεί στα έτη 1811-1812,μεγέθους ως και 8 ρίχτερ. (...) Η πιο πρόσφατη εκτίμηση της Αμερικανικής Υπηρεσίας ΓεωφυσικώνΜελετών (USGS) κατεβάζει την πιθανότητα σεισμού 8 ρίχτερ στηνπεριοχή στο 10% για τα επόμενα 50 έτη». Αρα... ουδέν το κατεπείγον με βάση τα δημοσιευμένα γεωδυναμικά δεδομένα. Θα έπρεπε ή να εφησυχάσω αποδεχόμενος ότι η αμερικανική κυβέρνηση ξοδεύει τρομακτικά ποσά για το τίποτε- σε καιρό κρίσης- ή να υποκύψω στο σενάριο συνωμοσίας ότι«γνωρίζουν για την αιφνίδια μετατόπιση των πόλων και τις συνέπειέςτης και ετοιμάζονται να σώσουν ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί, χωρίςπανικό και αναρχία».

Ακολουθώντας το ρηθέν «δεν σ΄ αφήνω ν΄ αγιάσεις», η βρετανική εφημερίδα «Daily Μail» ανήρτησε στις 25 Ιανουαρίου άρθρο με τον μακροσκελέστατο τίτλο: «Πρόκειται το μεγαλύτερουπερ-ηφαίστειο της Γης να εκραγεί,για πρώτη φορά ύστερα από 600.000 χρόνια,αφανίζοντας τα δύοτρίτα των ΗΠΑ;». Το εν λόγω ηφαίστειο είναι αυτό που βρίσκεται κάτω από το Εθνικό Πάρκο Υellowstone, στο Γουαϊόμινγκ, και δίνει- ως σήμερα- τους υπέροχους θερμοπίδακες που απολαμβάνουν οι πολυπληθείς επισκέπτες της περιοχής. Στο άρθρο όμως επισημαίνεται ότι από το 2004 ο πυθμένας του πάρκου ανέρχεται με ιδιαίτερα ανησυχητική ταχύτητα: Στα τρία μόλις τελευταία χρόνια ανεβαίνει κατά 10 εκατοστά τον χρόνο. Αν όντως η κίνηση αυτή προαναγγέλλει έκρηξη, τότε... μπορεί να έχουμε ακόμη και το χιλιαπλάσιο της έκρηξης που έδωσε το όρος St. Ηelen τo 1980! Εστω και αν δεν συμβούν όσα δραματοποιούσε η ταινία «2012», το ρήγμα της Νέας Μαδρίτης θα έχει κάθε λόγο να ξυπνήσει. Και αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη των ΗΠΑ, θα δει ότι τα δύο αυτά επίκεντρα πιθανής καταστροφής διατρέχουν τις ΗΠΑ από ΒΔ προς ΝΑ. Δικαιολογημένος λοιπόν ο λόγος περί«αφανισμού των δύο τρίτων»...

Στην καλύτερη περίπτωση, μια έκρηξη ηφαιστείου στο Υellowstone θα εκτονωνόταν με οριζόντιες διαφυγές της λάβας και η μόνη πλανητική διαταραχή θα ήταν ένα σύννεφο αιθαλομίχλης- όπως εκείνο του περασμένου Απρίλη, από το ισλανδικό ηφαίστειο- σε πολλαπλάσια έστω κλίμακα. Ωστόσο μια πρόσφατη μελέτη για τη φύση του υπεδάφους στο Υellowstone υποστηρίζει τον εφιάλτη της χειρότερης εκδοχής: Ομάδα γεωφυσικών του Πανεπιστημίου της Γιούτας, υπό τον καθηγητή Robert Β, Smith, παρουσίασε το τρισδιάστατο μοντέλο του «διάπυρου πυλώνα» που βρίσκεται κάτω από το πάρκο. Ο πυλώνας αυτός είναι ένας κορμός λάβας που ξεκινάει από τον μανδύα της Γης και φθάνει ως τη βάση της λιθόσφαιρας (βλ. http://en. wikipedia. org/wiki/Μantle-plume). Καθώς η πλάκα της αμερικανικής ηπείρου μετακινήθηκε στους γεωλογικούς αιώνες, ο πυλώνας αυτός δεν είναι πλέον κατακόρυφος: Το άνω τμήμα του έγινε ένα οριζόντιο καυτό ποτάμι κάτω από τις Πολιτείες Αϊνταχο και Γουαϊόμινγκ, που φθάνει ως το Ορεγκον, πάνω από την Καλιφόρνια. Αν «το καπάκι της χύτρας τιναχτεί», κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον χάρτη της επόμενης Αμερικής!

Οταν ο Ηλιος ανατέλλει νωρίτερα!

Ο απύθμενος νερόλακκος Μorning Glory είναι μια εύθραυστη βαλβίδα ασφαλείας στη «χύτρα ταχύτητας» του YellowstoneΣτις 11 Ιανουαρίου οι κάτοικοι της πόλης Ιlulissat- στη δυτική ακτή της Γροιλανδίας- ξύπνησαν περιμένοντας άλλη μία ημέρα στο σκοτάδι: Η θέση της πόλης τους, τρεις μοίρες βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, εγγυάται ότι κάθε χρόνο ο ήλιος πρωτοεμφανίζεται στις 13 Ιανουαρίου. Ωστόσο... εφέτος συνέβη το καταπληκτικό να ανατείλει δύο ημέρες νωρίτερα! Τι έφερε αυτή την αλλαγή;

Οι επιστήμονες που ρωτήθηκαν έμειναν εκστατικοί. «Δεν μπορεί ναείναι αλλαγή της πραγματικής ανατολής,γιατί αυτό θα προϋπέθετε αλλαγή των παραμέτρων τροχιάς περιστροφής της Γης ή του Ηλίου»είπε ο καθηγητής Ατμοσφαιρικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Fairbanks της Αλάσκας John Walsh. Οπότε, τι έμενε ως εξήγηση; «Μια ατμοσφαιρικήοφθαλμαπάτη, από τη διάθλαση του ηλιακού φωτός στον ορίζοντα» πρότεινε ο Τhomas Ρosch, του Αυστριακού Ινστιτούτου Αστρονομίας, «η ανάκλαση πάνω στον λιωμένο πλέον παγετώνα» είπε και ο καθηγητής Γεωδαισίας στο Πανεπιστήμιο Νότιας Φλόριδας Τim Dixon - και οι περισσότεροι επιστήμονες συμφώνησαν μαζί τους. Αγνοούσαν όμως μια μικρή λεπτομέρεια: Στην Ιlulissat ο ήλιος δεν ανατέλλει πάνω από τη θάλασσα ή τον παγετώνα, αλλά πίσω από μια βουνοκορφή!

Η πιθανότητα διασύνδεσης μιας μαγνητικής διαταραχής με την απρόσμενη ανατολή στη Γροιλανδία, αλλά και τους μαζικούς θανάτους πουλιών και ψαριών, τις «δοκιμές του GΡS», τα σενάρια προετοιμασίας για μεγα-σεισμό και μεγα-ηφαίστειο στις ΗΠΑ, άρχισε από ερασιτεχνική εικασία να γίνεται τώρα όλο και μεγαλύτερη υποψία. Υποψία που έγινε πιο βάσιμη όταν διάβασα την απάντηση στο ερώτημα του καναλιού Fox Νews «Γιατί αλλάξατε την κατεύθυνση των αεροδιαδρόμων στην Τάμπα της Φλόριδας;»: Ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επειγουσών Αναγκών (FΕΜΑ) Ρaul Τakemoto είπε ότι «ναι μεν τα μαγνητικά πεδία της Γης βρίσκονται διαρκώς σε κίνηση,αλλά σπάνια σε τόσο μεγάλη έκταση ώστε να απαιτείται ο επαναπροσανατολισμός των αεροδιαδρόμων.Για να βεβαιωθούμε ότι έχουμε ακρίβεια, έπρεπε να κάνουμε τις αλλαγές». Δηλαδή παραδέχθηκε απρόσμενα μεγάλη αλλαγή των μαγνητικών γραμμών!

Το «Φράγμα των Τριών Φαραγγιών»
Τότε ήταν που θυμήθηκα το... τσουνάμι: Τον Ιανουάριο του 2005 η ΝΑSΑ ανακοίνωσε ότι το τσουνάμι της Σουμάτρας μετατόπισε τον Βόρειο Πόλο κατά περίπου 2,5 εκατοστά, στρογγύλεψε ακόμη περισσότερο τη Γη και - ως συνέπεια- ο πλανήτης μας περιστρέφεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και η διάρκεια της ημέρας μειώθηκε κατά 2,68 μικροδευτερόλεπτα. Και αυτά ήταν μόνο η αρχή των αντίστοιχων συμβάντων που επακολούθησαν: Ο σεισμός 7,8 ρίχτερ που συγκλόνισε τη Νέα Ζηλανδία στις 16 Ιουλίου 2009 τη μετατόπισε κατά 25 εκατοστά εγγύτερα προς την Αυστραλία. Και όπως δήλωσε στις 3 Φεβρουαρίου 2010 ο Richard Gross της ΝΑSΑ, o σεισμός 8,8 ρίχτερ της Χιλής μετατόπισε τον άξονα περιστροφής της Γης κατά ακόμη 8 εκατοστά και μίκρυνε την ημέρα της κατά άλλα 1,26 μικροδευτερόλεπτα!

Είχαμε δηλαδή απανωτά «χτυπήματα κλονισμού» του άξονα περιστροφής του πλανήτη μας, που σίγουρα διατάραξαν τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου του. Αλλά τι ήταν αυτό το τόσο κοντινό στην Πρωτοχρονιά που έφερε τα πρόσφατα συμπτώματα «παραζάλης»; Ανέτρεξα στα πρόσφατα... κατορθώματα της ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον και έπεσα πάνω στην αποκάλυψη: Στις 26 Οκτωβρίου 2010 το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό φράγμα του πλανήτη, το «Φράγμα των Τριών Φαραγγιών» της Κίνας, έπιασε για πρώτη φορά το μέγιστο όριο υδάτινων αποθεμάτων του, ύψους 175 μέτρων. Τι είχε πει γι΄ αυτό, το 2005, ο ερευνητής Βenjamin Chao του Goddard Space Flight Center της ΝΑSΑ; Οτι «η επίπτωση του τσουνάμι της Σουμάτρας μπορεί να παραβληθεί μόνο με εκείνη που θα έχει το γέμισμα του φράγματος της Κίνας με 10 τρισεκατομμύρια γαλόνια νερού, που θα κουνήσει τον άξονα της Γης κατά δύο εκατοστά και θα μικρύνει την ημέρα κατά 0,06 μικροδευτερόλεπτα» !

Σαν τους καλικάντζαρους του παραμυθιού λοιπόν «τσεκουρέψαμε το δένδρο» που κρατάει τη Γη στη θέση της. Τώρα η σβούρα γυρίζει απρόβλεπτα, ξυπνώντας τους πύρινες Τιτάνες που κοιμούνταν κάτω από τα ηφαίστεια και τα σεισμικά ρήγματα. Ο ήλιος μπορεί να ανατέλλει νωρίτερα στην Αρκτική και η γη της Γροιλανδίας να ξαναγίνεται πράσινη, αλλά τα πουλιά τώρα δεν θα «πεθαίνουν τραγουδώντας». Πόσω μάλλον οι άνθρωποι...


ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΗΣ;

Η απόκλιση του μαγνητικού άξονα της Γης από τον γεωγραφικό της και η σταθερή ή μη ταλάντωση του πλανήτη μας κατά την αυτοπεριστροφή του είναι ίσως τα «κλειδιά» όσων απρόσμενων συμβαίνουν και... μέλλουν να συμβούν
Το ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της το ξέρουμε όλοι. Οπως και το ότι η περιστροφή της δεν γίνεται ακριβώς γύρω από τον γεωγραφικό άξονα Βορρά- Νότου, αλλά με μια κλίση 23,5 μοιρών... συνήθως. Συνήθως, διότι η κλίση αυτή εξαρτάται τόσο από το σχήμα της Γης (πόσο φαρδύτερη είναι στη «μέση» της απ΄ ό,τι στο «ύψος» της) όσο και από το «πόσο νερό έχει επάνω της». Αυτό το δεύτερο έχει να κάνει με το ότι η κλίση περιστροφής του πλανήτη είναι τώρα μεγαλύτερη απ΄ ό,τι επί Εποχής των Παγετώνων. Καθώς οι πάγοι έλιωσαν στον Βορρά, έγιναν νερά που χύθηκαν στους ωκεανούς και μετατόπισαν το βάρος προς τον Ισημερινό. Απόρροια αυτού ήταν μια ταλάντωση του άξονα, που μετακινεί τον Βόρειο Πόλο κατά 10 εκατοστά κατ΄ έτος, κατά μήκος του μεσημβρινού που περνάει από το Τορόντο και τον Παναμά. Αυτή η ταλάντωση, σύμφωνα με τη μελέτη των F. W. Landerer, J. Η. Jungclaus και J. Μarotzke (Geophys. Res. Lett., 36, L17603, doi:10.1029/2009GL039692, 2009), επιτείνεται από το «θερμοκήπιο» που έστησαν οι άνθρωποι με τα καυσαέριά τους και το αφύσικο λιώσιμο των πάγων, με συνέπεια να έχουμε περαιτέρω ετήσια μετατόπιση του Βόρειου Πόλου κατά 2,6 εκατοστά. Και, σαν να μη φθάνει αυτό, οι εν λόγω επιστήμονες προειδοποιούν ότι η υπερθέρμανση των ωκεανών και η επέκτασή τους θα επιφέρουν ακόμη μεγαλύτερη κλίση του άξονα περιστροφής!


Η ως πρόσφατα κρατούσα θεωρία έλεγε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης γεννιέται από την κίνηση λιωμένων σιδηρομεταλλευμάτων γύρω από την ακόμη ταχύτερα περιστρεφόμενη «στέρεη σιδερένια καρδιά» του πλανήτη, εν είδει «δυναμό». Επομένως, ένας τρόπος να αλλάζει ο άξονας αυτού του μαγνητικού πεδίου είναι να γεννιούνται πυλώνες λιωμένου σιδηρομεταλλεύματος που αναβλύζουν προς την επιφάνεια, στη μία πλευρά του πλανήτη.Την εξήγηση αυτή έδωσε ο γεωφυσικός Αrnaud Chulliat, του Ιnstitut de Ρhysique du Globe στο Παρίσι, τον Δεκέμβριο του 2009. Αλλά, τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, ο Gregory Ryskin, του Νorthwestern University στο Ιllinois των ΗΠΑ, διετύπωσε μια ακόμη πιο ριζοσπαστική θεωρία (βλ.http://iopscience.iop.org/1367-2630/11/6/063015/fulltext ): Είπε ότι τα ηλεκτραγωγά άλατα των θαλασσών δημιουργούν ένα «ωκεάνιο μαγνητικό πεδίο» που αλλοιώνει εκείνο που παράγεται από το εσωτερικό της Γης.

Οι περισσότεροι γεωφυσικοί αντέδρασαν οργισμένα στη θεωρία του Ryskin, αλλά εντύπωση προκαλεί ο κοινός τόπος της αντίδρασής τους: Είπαν ότι η θεωρία του ήταν τόσο μαθηματικοποιημένη που τους ήταν δύσκολο να βρουν πού έκανε λάθος! Αν όμως πραγματικά δεν λάθεψε, τότε το λιώσιμο των πάγων σαφώς εξηγεί τον ξέφρενο καλπασμό του πόλου προς τη Σιβηρία...

Το μόνο που απομένει είναι να δούμε αν οι όποιες μαγνητικές αλλαγές έχουν «προϊστορία αιφνιδιασμού». Και όντως, όπως δημοσίευσαν στο Geophysical Research Letters(Vol. 37, L21308, 5 P.Ρ., 2010) οι γεωλόγοι Scott Βogue και Jonathan Glen, βρήκαν στη Νεβάδα στρώματα λάβας ηλικίας 15 εκατομμυρίων ετών που η κρυστάλλωσή τους έδειχνε αλλαγή κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου με ρυθμό μία μοίρα κάθε εβδομάδα!Επομένως ο κλασικός εφησυχασμός μας ότι αντιστροφή των πόλων γίνεται κάθε 780.000
χρόνια και ότι, όταν συμβεί, συμβαίνει με πολύ αργό ρυθμό... δεν ισχύει πια.

Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΛΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ!

Μια αντιστροφή του γήινου μαγνητικού πεδίου θα μπορούσε να συμβεί πιο σύντομα από όσο νομίζαμε μέχρι τώρα, σύμφωνα με ολλανδούς επιστήμονες που αναφέρουν ότι το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη γίνεται βαθμιαία λιγότερο σταθερό.
Δεδομένα

Υπάρχουν ήδη στοιχεία για να αποδειχτεί ότι το πεδίο έχει αποδυναμωθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων - μερικά αρχαιολογικά υπολείμματα προτείνουν ότι το πεδίο ήταν πολύ ισχυρότερο στην εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, περίπου 2.000 χρόνια πριν. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η ένταση του μαγνητικού πεδίου της Γης έχει μειωθεί κατά 10% στη διάρκεια των τελευταίων 150 ετών.
Για περισσότερο από 100 έτη, οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι η ισχύς του γήινου μαγνητικού πεδίου έχει μειωθεί, αλλά έχουν διαφωνήσει για τις ερμηνείες. Μερικοί είπαν ότι ήταν ένας πρόδρομος της αντιστροφής, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι αυτό δείχνει μόνο κάποια προσωρινή μεταβολή στην ισχύ του πεδίου.
Συστηματικά δεδομένα του γεωμαγνητικού πεδίου υπάρχουν μόνο για τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, όταν ο φυσικός Γκάους επινόησε μια μέθοδο για να το μετρήσει. Αυτές οι μετρήσεις δείχνουν ότι από τότε η δύναμη του πεδίου μειώνεται βαθμιαία, περίπου 0,05% ανά έτος.
Ο Gauthier Hulot του Γεωφυσικού Ιδρύματος του Παρισιού έχει ανακαλύψει ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο φαίνεται να εξαφανίζεται πιο ανησυχητικά κοντά στους πόλους, ένα σαφές σημάδι ότι πλησιάζει μια αναστροφή.

Χρησιμοποιώντας δορυφορικές μετρήσεις για τις μεταβολές του μαγνητικού πεδίου κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 20 ετών, ο Hulot σχεδίασε τα ρεύματα του λειωμένου σιδήρου, που παράγουν το γήινο μαγνητισμό βαθιά κάτω στη Γη και επισήμανε τεράστιες σπείρες κοντά στους πόλους.

Ο Hulot θεωρεί ότι αυτές οι δίνες περιστρέφονται σε μια κατεύθυνση που ενισχύει ένα αντίστροφο μαγνητικό πεδίο, και καθώς αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται αυτοί οι στρόβιλοι θα αποδυναμώσουν το κυρίαρχο πεδίο: τα πρώτα βήματα προς μια νέα πολικότητα, όπως αναφέρει.

Οι μαγνητικοί πόλοι δεν μένουν σταθεροί σε ένα σημείο αλλά περιπλανιούνται γύρω από την γειτονιά των γεωγραφικών πόλων όλη την ώρα - ο βόρειος μαγνητικός πόλος βρίσκεται αυτήν την περίοδο στην καναδική Αρκτική. Εντούτοις, σε σχετικά τακτά χρονικά διαστήματα σε όλη την ιστορία των 4,5 δισεκατομμυρίων ετών του πλανήτη, οι μαγνητικοί πόλοι έχουν αντιστραφεί εντελώς. Μερικές χιλιάδες χρόνια πριν από μια αντιστροφή, το μαγνητικό πεδίο αρχίζει βαθμιαία να γίνεται πιο ασθενές, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στους κατοίκους του πλανήτη.

Τα τρέχοντα αρχεία μετρήσεων προτείνουν ότι η επόμενη αντιστροφή έχει ήδη αργήσει λέει. "Κατά μέσον όρο, υπάρχει μια αντιστροφή σε κάθε 400.000 χρόνια περίπου, αλλά αυτό μεταβάλλεται αρκετά." Το γεωλογικό αρχείο προτείνει ότι η τελευταία αντιστροφή έγινε περίπου πριν 800.000 χρόνια. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι αυτή η νέα εξασθένιση σχετίζεται με μια νέα αναμενόμενη αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου, η οποία ίσως να προκληθεί από κάποια γιγαντιαία μαγνητική ανωμαλία που εντοπίζεται ήδη στον Νότιο Ατλαντικό.

Εκτιμήσεις για Πιθανές Επιπτώσεις

"Το γήινο μαγνητικό πεδίο είναι σημαντικό για την προστασία της ατμόσφαιρας, και σε μας, από την καταστροφή που προκαλείται από τον ηλιακό άνεμο," εξηγεί ο Biggin." Χρησιμοποιείται, επίσης, από μας και άλλα είδη (κυρίως τα μεταναστευτικά πουλιά) για τη ναυσιπλοΐα". Μια αύξηση στον ηλιακό άνεμο θα αναστάτωνε τα ηλεκτρικά δίκτυα και τις επικοινωνίες.

Ακριβώς το τι θα συμβεί όταν θα εξαφανιστεί το γήινο μαγνητικό πεδίο πριν από την επανεμφάνισή του σε έναν αντίστροφο προσανατολισμό είναι επίσης δύσκολο να αξιολογηθεί. Οι πυξίδες θα έδειχναν προς τον λανθασμένο πόλο - μια δευτερεύουσα όμως δυσχέρεια. Το πιο σημαντικό, οι χαμηλής τροχιάς δορυφόροι θα εκτεθούν στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και θα καταστραφούν.

Επιπλέον, πολλά είδη ζώων και πουλιών που μεταναστεύουν - από τα χελιδόνια έως τις άγριες μέλισσες - που στηρίζονται στις έμφυτες δυνατότητες τους να ακολουθούν το γήινο μαγνητικό πεδίο, δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε τη μοίρα τους.

Όσον αφορά στους ανθρώπους, ο μεγαλύτερος κίνδυνος θα προερχόταν από τις έντονες εκρήξεις της ηλιακής ακτινοβολίας. Κανονικά αυτές αντιμετωπίζονται από το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας στο διάστημα. Εντούτοις, εάν εξαφανιστεί, θύελλες σωματιδίων θα αρχίσουν να βομβαρδίζουν την ατμόσφαιρα.

"Αυτά τα ηλιακά σωματίδια μπορεί να έχουν βαθιές επιδράσεις", είπε ο Δρ Paul Murdin, του Ιδρύματος της Αστρονομίας στο Κέιμπριτζ. "Στον Άρη, όταν το μαγνητικό πεδίο του απέτυχε να γίνει μόνιμο, πριν δισεκατομμύρια έτη, οδήγησε στην διάλυση της ατμόσφαιρας του. Στη Γη, η έλλειψή του θα θερμάνει την ανώτερη ατμόσφαιρα με τεράστια, απρόβλεπτα αποτελέσματα πάνω στο κλίμα."

Το πόσο θα διαρκέσει μια αντιστροφή είναι ένα θέμα επιστημονικής διαμάχης. Τα αρχεία των προηγούμενων γεγονότων, που ενσωματώνονται στα μεταλλεύματα σιδήρου σε πανάρχαια στρώματα λάβας, εμφανίζουν ότι μερικές μπορούν να διαρκέσουν για χιλιάδες έτη - και εν τω μεταξύ ο πλανήτης μας θα έχει γίνει φούρνος από την ηλιακή ακτινοβολία. Αφ' ετέρου, άλλοι ερευνητές λένε ότι μερικές αναστροφές μπορούν να διαρκέσουν μόνο μερικές εβδομάδες.
Μερικές Εικασίες

Πιθανόν το λιώσιμο των πάγων (λόγω θερμοκηπίου) να παρατείνει το χρόνο της αντιστροφής των πόλων.
Όσες φορές δόθηκαν ημερομηνίες για το φαινόμενο ή συνδέθηκε το φαινόμενο με μεταφυσικές θεωρίες καταστροφής του κόσμου δεν έγινε τίποτα διότι φαίνεται ότι ο θεός μας προστατεύει πολύ καλά ή έδωσε παράταση.
Αφού το περιμένουν όλοι να συμβεί και ξέρουμε ότι θα συμβεί το φαινόμενο της αντιστροφής των πόλων, το ερώτημα είναι αν θα επιβιώσει ο άνθρωπος και πως; Διάφορα σενάρια υπάρχουν. Οι εικασίες είναι:

να επιζήσουν άνθρωποι σε βουνά, λόγω διαταραχών/σεισμών και τσουνάμι, να εμφανιστούν εξωγήινοι από το πουθενά και να μας πάρουν στο διάστημα πριν το φαινόμενο μέχρι να καταλαγιάσει η κατάσταση, να δούμε θεϊκή παρουσία (Β' παρουσία)

να γίνουν όλα σε μια στιγμή χωρίς να καταλάβουμε τίποτα να αρχίσει η γη να κινείται με μεγάλη κινητική ενέργεια που ίσως απελευθερωθεί με την αντιστροφή και να γίνει πολύ μεγάλη ζημιά...

Αλλαγή πολικότητας της Γης

Η πολικότητα της Γης, δεν ήταν πάντα έτσι όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Στην πάροδο του χρόνου, έχουν καταγραφεί μεγάλες αλλαγές της κατεύθυνσης του μαγνητικού πεδίου που περιβάλλει την Γη. Μερικές φορές τόσο μεγάλες όσο η πλήρης αντιστροφή της πολικότητας. Η τελευταία πλήρη αντιστροφή, πιστεύεται ότι έγινε πριν 780.000 χρόνια.

Η αλλαγή στην πολικότητα της Γης, είναι από τις δημοφιλέστερες θεωρίες
για την καταστροφή της ανθρωπότητας.

Τα τελευταία 100 μόνο χρόνια, η ένταση του μαγνητικού πεδίου της Γης, έχει μειωθεί περίπου κατά 5%. Το να μειωθεί το μαγνητικό πεδίο της Γης, θα είναι ένα καταστροφικό γεγονός, καθώς χωρίς αυτό θα είμαστε ευάλωτοι στις ηλιακές καταιγίδες (σωματίδια από τον ήλιο). Αυτές οι ηλιακές καταιγίδες, θα καταστρέψουν σιγά - σιγά το στρώμα του όζοντος αφήνοντας ευάλωτους τους ζωντανούς οργανισμούς στις καρκινογόνες ακτίνες του ήλιου.

 Η αλλαγή στην κλήση του άξονα της Γης, θα αλλάξει το μαγνητικό πεδίο, με καταστροφικές συνέπειες για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.

Εκτός των ηλιακών καταιγίδων, θα υπάρχει και το πρόβλημα της απώλειας του προσανατολισμού στα περισσότερα είδη. Το αποτέλεσμα, θα είναι να μην μπορούν να αναπαραχθούν και να επιζήσουν, επηρεάζοντας καταστροφικά την τροφική αλυσίδα, και κατ επέκταση το σύνολο των ζωντανών οργανισμών επάνω στην Γη.


(Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JUPITER, τον Ιούλιο του 2008)
Η γαλαξιακή ευθυγράμμιση, η αντιστροφή των πόλων της Γης και το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε σύμφωνα με τις προβλέψεις των Μάγια: Eνα σενάριο μεταξύ μύθου και μεταφυσικής, υστερίας και επιστήμης που ίσως επαληθευτεί το έτος-ορόσημο 2012.
Μην πιστεύετε ό, τι η κύρια ροή πολυμέσων σας λέει, έστω και αν είναι αλήθεια, το μεγαλύτερο μέρος τους είναι να σας απομακρύνει από την αλήθεια

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ο κόσμος μπορεί να μην είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται

Ποια είναι λοιπόν η αλήθεια; Αυτό είναι το ένα ερώτημα που όλοι πρέπει να καταλάβουμε μόνοι μας.
Κάντε την δική σας έρευνα για να βρείτε την αλήθεια και να κατακτήσετε την γνώση που χρειάζεται για να ελευθερωθεί ο νους σας από τον συμβατικό τρόπο σκέψης που μας έχουν διδάξει.

filostratos
ΠΗΓΗ
Πηγή: http://revealedtheninthwave.blogspot.com/2012/12/blog-post_990.html#ixzz2ES9wEgHB

http://skotinoprosopo.blogspot.gr/2012/12/blog-post_15.html#more