ΕΡΕΥΝΑ ΣΟΚ: Τα εμβολιασμένα παιδιά παρουσιάζουν έως και 500% περισσότερες ασθένειες από τα μη εμβολιασμένα!

Οι υποψίες έχουν επιβεβαιωθεί για όσους ήταν δύσπιστοι σχετικά με τον εμβολιασμό των παιδιών. Μία πρόσφατη μεγάλη μελέτη επιβεβαιώνει άλλες ανεξάρτητες ερευνητικές μελέτες
που συνέκριναν μη εμβολιασμένα παιδιά με εμβολιασμένα. Όλα δείχνουν ότι τα εμβολιασμένα έχουν 2 έως και 5 φορές περισσότερες ασθένειες στην παιδική ηλικία και αλλεργίες από αυτά που δεν έχουν εμβολιαστεί.

Αρχικά , η πρόσφατη μελέτη συνεχίστηκε με παιδιά που δεν εμβολιάστηκαν πηγαίνοντας κόντρα σε μία Γερμανική εθνική έρευνα που διεξήχθη από το KIGGS στην οποία συμπεριλαμβάνονταν 17000 παιδιά μέχρι την ηλικία των 19.

Ωστόσο, η αμερικανική σύνδεση με την έρευνα του Bachmair μπορεί να βρεθεί στην ιστοσελίδα vaccineinjury.info που έχει προσθέσει έναν σύνδεσμο για τους γονείς εμβολιασμένων παιδιών για συμμετοχή σε αυτή. Μέχρι στιγμής η εν εξελίξει έρευνα έχει επίσης πάνω από 11000 συμμετοχές κυρίως από τις ΗΠΑ.

Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια. Φυσικά καμία από αυτές τις μελέτες δεν δημοσιοποιήθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Καμία δεν χρηματοδοτήθηκε από τα κέντρα ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων ή από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας ή οποιονδήποτε εθνικό ή διεθνή οργανισμό για την υγεία και την ιατρική.

Δεν τολμούν να συγκρίνουν την υγεία των μη εμβολιασμένων παιδιών με των εμβολιασμένων καθώς υπάρχει κίνδυνος να διαταραχθεί η μανία εμβολιασμού. Η εστίαση κάθε μελέτης ήταν ως επί το πλείστον στις παιδικές ασθένειες που παρουσιάζουν τα παιδιά καθώς αναπτύσσονται. Οι θανατηφόρες επιπτώσεις των εμβολίων δεν αποτελούσαν ποτέ το επίκεντρο δεδομένου ότι λίγοι, 5% ή και λιγότεροι, δεν έκαναν χρήση του συστήματος αναφοράς ανεπιθύμητων τραυματισμών από εμβόλια (VAERS) για λόγους όπως:

Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα που καταναλώνει χρόνο από την πρακτική ενός ιατρού. Οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν τίποτα για αυτό Λαμβάνονται υπόψη μόνο οι ανεπιθύμητες παρενέργειες μετά τους εμβολιασμούς Το σύστημα είναι προαιρετικό και οι περισσότεροι ιατροί δεν θέλουν να ενοχοποιήσουν τον εμβολιασμό με αρνητικές παρενέργειες. Κατά συνέπεια, ακόμα και οι χειρότερες παρενέργειες, αναγνωρίζονται ελάχιστα ενώ τα μακροπρόθεσμα αρνητικά θέματα υγείας που προκύπτουν από τα εμβόλια δε θεωρούνται σχετικά. Σύνοψη διαφορετικών μελετών

Οι ασθένειες της παιδικής ηλικίας που αναφέρονται από ερωτηθέντες από ανεξάρτητες έρευνες εμπλέκουν το άσθμα, την αμυγδαλίτιδα, χρόνια βρογχίτιδα , ιγμορίτιδα, αλλεργίες, έκζεμα , μολύνσεις αυτιών, διαβήτης, διαταραχές στον ύπνο, ενούρηση, δυσλεξία, ημικρανίες, υπερκινητικότητα, επιληψία, κατάθλιψη και πιο αργή ανάπτυξη του λόγου και των κινητικών δεξιοτήτων.

Το 1992 , μία ομάδα από τη Νέα Ζηλανδία επονομαζόμενη «Εταιρία Ανοσοποιητικής Ενημέρωσης» έκανε έρευνα με 245 οικογένειες και 495 παιδιά. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε 226 εμβολιασμένα και 269 μη εμβολιασμένα. 81 οικογένειες είχαν τόσο εμβολιασμένα όσο και μη εμβολιασμένα παιδιά.

Οι διαφορές ήταν δραματικές με τα μη εμβολιασμένα παιδιά να παρουσιάζουν πολύ μικρότερο ποσοστό των κοινών παιδικών ασθενειών σε σχέση με τα εμβολιασμένα παιδιά. (http://www.vaccineinjury.info/images/stories/ias1992study.pdf).

Μία διαφορετική έρευνα στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν από το 1977 και έπειτα έδειξε ότι κανένα μη εμβολιασμένο δεν είχε εκδηλώσεις βρογχικού άσθματος ενώ το 25% των εμβολιασμένων υποβλήθηκαν σε θεραπεία για το άσθμα από την ηλικία των 10 ετών. (http://www.vaccineinjury.info/images/stories/ias1992study.pdf).
Πολλές από τις παρατηρήσεις από γονείς που δεν εμβολιάστηκαν μέσω του VaccineInjury.info ανάφεραν κίνδυνο από τα εμβόλια και ανησυχούσαν για την ανάπτυξη φυσικής ανοσίας.
Η συγγραφέας του βιβλίου «Vaccine Illusion», Δρ. Tetyana Obukhanych έχει πάει κόντρα με το δόγμα της ιατρικής της εκπαίδευσης. Ισχυρίζεται ότι η αληθινή ανοσία δεν παρέχεται από εμβόλια αλλά από το εάν έχει εκτεθεί κάποιος ή όχι στην αντίστοιχη νόσο.

ΠΗΓΗ

πηγή: http://www.pentapostagma.gr

Η Λογική Διανόηση

                                                

                           

                                Αν κυβερνούσε η Λογική, θα κυβερνούσε η Μητριαρχία

Λογική Σκέψη

Ο όρος σκέψη μπορεί να αναφέρεται στις ιδέες ή τη διάταξη των ιδεών (αλληλουχία) που προκαλείται από τη νόηση, στην τέχνη της παραγωγής σκέψεων, ή στη διαδικασία της παραγωγής σκέψεων. Παρά το γεγονός ότι η σκέψη αποτελεί μία θεμελιώδης δραστηριότητα του ανθρώπου κοινή σε όλους, δεν υπάρχει μία γενικά αποδεκτή συμφωνία για το τι είναι ή το πώς δημιουργείται. Η λέξη «σκέψη» έχει τις ρίζες τις στο αρχαιοελληνικό ουσιαστικό «σκέψις»

Επειδή η σκέψη κρύβεται πίσω από πολλές ανθρώπινες ενέργειες και αλληλεπιδράσεις, η κατανόηση της φυσικής και μεταφυσικής της προέλευσής, της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων της υπήρξε μακροχρόνιος στόχος πολλών επιστημονικών κλάδων εμπεριεχομένων της τεχνητής νοημοσύνης, της βιολογίας, της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας. Η σκέψη επιτρέπει στους ανθρώπους να ερμηνεύσουν, να απεικονίσουν και να καταλάβουν τον κόσμο τον οποίο βιώνουν, καθώς επίσης και να κάνουν προβλέψεις πάνω σε αυτόν. Είναι συνεπώς χρήσιμη σε έναν οργανισμό με ανάγκες, στόχους κι επιθυμίες καθώς κάνει σχέδια, υλοποιεί στόχους ή άλλες απόπειρες για την πραγματοποίηση αυτών των σκοπών.  Οταν όμως κάποιος δεν έχει Σ Κ Ο Π Ο, ανώτερες ανάγκες, στόχους κι επιθυμίες είναι άχρηστος ο Λογικός τρόπος σκέψης, έτσι λοιπόν αρκείται στα μιμίδια.

Το κίνημα της φαινομενολογίας στην φιλοσοφία βίωσε μια ριζοσπαστική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο καταλαβαίνουμε την σκέψη. Η φαινομενολογική ανάλυση του Μάρτιν Χάιντεγκερ πάνω στην υπαρξιακή δομή του ανθρώπου στο έργο του “Είναι και Χρόνος” ρίχνει νέο φως στο θέμα της σκέψης, αναστατώνοντας τα παραδοσιακά γνωστικά ή τις ορθολογικές ερμηνείες του ανθρώπου που επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη σκέψη. Στην πρώτη σελίδα του Είναι και Χρόνος, ο Χάιντεγκερ περιγράφει το σχέδιό του με τον εξής τρόπο: “ο σκοπός της διατριβής που ακολουθεί, είναι η συγκεκριμένη επεξεργασία του ερωτήματος για το νόημα του Είναι”. Ο Χάιντεγκερ υποστηρίζει ότι η παραδοσιακή οντολογία, ενεργώντας με βάση προκαταλήψεις, έχει παραβλέψει αυτό το ερώτημα, απορρίπτοντάς το ως υπερβολικά γενικό, ακαθόριστο, ή και προφανές. Η έννοια του θεμελιώδους ρόλου της μη-γνωστικής κατανόησης, καθιστώντας δυνατή την θεματική συνείδηση, ενημέρωσε και ανέπτυξε την συζήτηση γύρω από την Τεχνητή Νοημοσύνη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του 1980.

Η φαινομενολογία, παρ’ όλα αυτά, δεν είναι μόνο η προσέγγιση στην σκέψη, κατά την μοντέρνα Δυτική φιλοσοφία. Η φιλοσοφία του νου είναι ένας κλάδος μοντέρνας αναλυτικής φιλοσοφίας η οποία μελετά την φύση του εγκεφάλου, ψυχικά περιστατικά, ψυχικές λειτουργίες, ψυχική περιουσία, την συνείδηση και τη συσχέτιση της με το σώμα, και ιδιαίτερα τον εγκέφαλο. Το πρόβλημα νου-σώματος, π.χ. η σχέση μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος, θεωρείται συχνά το κεντρικό θέμα στην φιλοσοφία του νου, παρ’ όλο που υπάρχουν και άλλα ζητήματα που απασχολούν την φύση του εγκεφάλου που δεν περιέχουν την σχέση του με το υπόλοιπο σώμα.

Αντιληπτές από τους ανθρώπους εμπειρίες εξαρτώνται από ερεθίσματα τα οποία φθάνουν σε διάφορα αισθητήρια όργανα ενός ατόμου από τον εξωτερικό κόσμο και αυτά τα ερεθίσματα προκαλούν αλλαγές στην ψυχική κατάσταση του ατόμου, προκαλώντας τελικά μία αίσθηση, που μπορεί να είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη. Η επιθυμία κάποιου για ένα κομμάτι πίτσα, για παράδειγμα, θα έχει την τάση να προκαλέσει την μετακίνηση του σώματος του ατόμου αυτού σε ένα συγκεκριμένο τρόπο και με μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για να επιτύχει ό,τι αυτός ή αυτή θέλει. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πώς μπορεί να είναι δυνατό στις συνειδητές εμπειρίες να προκύψουν από ένα κομμάτι της φαιάς ουσίας προικισμένο μόνο με ηλεκτροχημικές ιδιότητες. Ένα σχετικό πρόβλημα είναι η εξήγηση του πώς οι προτασιακές στάσεις κάποιου (π.χ. πεποιθήσεις και επιθυμίες) μπορούν να προκαλέσουν έξαψη των νευρώνων του εν λόγω ατόμου και την σύναψη συμβάσεων των μυών με τον σωστό τρόπο.

Λειτουργικότητα εναντίον πραγματοποίησης

Ο παραπάνω τίτλος αντικατοπτρίζει μία κλασσική λειτουργική απεικόνιση του πως δουλεύουμε ως γνωστικά, σκεπτόμενα συστήματα. Ωστόσο, το φαινομενικά άλυτο πρόβλημα νου-σώματος λέγεται ότι πρέπει να ξεπεραστεί και να παρακαμφθεί από την Ενσωματωμένη προσέγγιση της γνωστικής λειτουργίας, με τις ρίζες της στο έργο των Χάιντεγκερ, Πιαζέ, Βιγκότσκι, Μερλώ-Ποντύ και του πραγματιστή Τζον Ντιούι.

Η προσέγγιση αυτή προβλέπει ότι η κλασική προσέγγιση του διαχωρισμού του εγκεφάλου και της ανάλυσης των διαδικασιών του είναι λανθασμένη· αντ’ αυτού, πρέπει να δούμε ότι ο νους, οι πράξεις ενός ενσωματωμένου παράγοντα και το περιβάλλον που αντιλαμβάνεται και οραματίζεται, είναι όλα μέρη ενός συνόλου, τα οποία καθορίζουν το ένα το άλλο. Ως εκ τούτου, η λειτουργική ανάλυση του μυαλού και μόνο μας αφήνει πάντα με το πρόβλημα νου-σώματος το οποίο δεν μπορεί να λυθεί.

Ένας νευρώνας (επίσης γνωστός και ως νευρικό κύτταρο) είναι ένα διεγέρσιμο κύτταρο στο νευρικό σύστημα που επεξεργάζεται και μεταδίδει πληροφορίες με ηλεκτροχημική σηματοδότηση. Οι νευρώνες είναι τα βασικά στοιχεία του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού σπονδυλωτών και των περιφερειακών νεύρων. Υπάρχει ένας αριθμός εξειδικευμένων τύπων νευρώνων που συμπεριλαμβάνει τους αισθητηριακούς νευρώνες που ανταποκρίνονται στην αφή, τον ήχο, το φως και πολλά άλλα ερεθίσματα που επηρεάζουν τα κύτταρα των αισθητήριων οργάνων που στη συνέχεια στέλνουν σήματα προς τον νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο.

Κινητικοί νευρώνες λαμβάνουν σήματα από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και προκαλούν συσπάσεις των μυών και επηρεάζουν τους αδένες. Οι Μεσονευρώνες συνδέουν νευρώνες με νευρώνες εντός του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Νευρώνες ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα, και ανακοινώνουν την παρουσία των ερεθισμάτων στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο επεξεργάζεται τις πληροφορίες και στέλνει αποκρίσεις σε άλλα μέρη του σώματος για δράση. Οι νευρώνες δεν περνούν από τη μίτωση και συνήθως δεν μπορούν ν’ αντικατασταθούν μετά την καταστροφή τους, παρόλο που τα αστροκύτταρα έχουν παρατηρηθεί να μετατρέπονται σε νευρώνες.

Η Λογική είναι το Οξυγόνο του Πνεύματος

Κατα τον πρώτο, και κατά μία έννοια μοναδικό, τον κανόνα της λογικής, ότι προκειμένου να μάθεις πρέπει να επιθυμήσεις να μάθεις, κι έτσι να επιθυμείς να μην είσαι ικανοποιημένος με αυτό που ήδη τείνεις να σκέφτεσαι, ακολουθεί ένα επακόλουθο το οποίο αξίζει να χαράσσεται επάνω σε κάθε τοίχο της πόλης της φιλοσοφίας: να μην στέκεσαι στον δρόμο της έρευνας. —Τσαρλς Σάντερς Περς, “First Rule of Logic”

Η Λογική, ή καλύτερα επιστήμη της λογικής, είναι η μελέτη των τρόπων συλλογισμού. Με απλά λόγια, είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο κάνουμε συλλογισμούς, με τον οποίο σκεπτόμαστε, ώστε να συνδέεται άρρηκτα με τη φιλοσοφική δραστηριότητα. Ο σκοπός της είναι να βρει τους συλλογισμούς εκείνους με τους οποίους θα σκεπτόμαστε λογικά. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ανεξάρτητος κλάδος, όπως η Φυσική και τα Μαθηματικά, για τους περισσότερους όμως φιλοσόφους αποτελεί κυρίως το όργανο της ορθής νόησης, που είναι απαραίτητο όχι μόνο για κάθε μορφή φιλοσοφικής δραστηριότητας, αλλά και για όλες τις επιστήμες.

Η Λογική έχει δύο έννοιες. Είναι η μελέτη των τρόπων συλλογισμού (εκείνων που ισχύουν, καθώς και των εσφαλμένων) όπως και η χρήση έγκυρων συλλογισμών. Στην τελευταία αυτή έννοια, η λογική χρησιμοποιείται στις περισσότερες πνευματικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της φιλοσοφίας και της επιστήμης, αλλά στην πρώτη έννοια κατά κύριο λόγο μελετήθηκε στους κλάδους της φιλοσοφίας, των μαθηματικών, της σημασιολογίας και της πληροφορικής. Εξετάζει γενικές μορφές οι οποίες μπορούν να επιχειρηματολογηθούν. Στα μαθηματικά είναι η μελέτη των έγκυρων συμπερασμάτων μέσα σε μια τυπική γλώσσα. Η λογική επιπλέον μελετήθηκε στη θεωρία επιχειρηματολογίας.

Η λογική μελετήθηκε σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, όπως Ελλάδα, Περσία, Ινδίες. Στην Δύση, η λογική καθιερώθηκε ως επίσημος κλάδος από τον Αριστοτέλη, ο οποίος της έδωσε θεμελιώδη θέση στη φιλοσοφία. Η μελέτης της λογικής ήταν μέρος της κλασικής trivium, η οποία περιελάμβανε, επίσης, τη γραμματική και τη ρητορική. Στην Ανατολή, η λογική αναπτύχθηκε από τους Βουδιστές και τους Τζαϊνιστές. Λογική είναι όποιο παράγωγο προκύπτει από σύνδεση προηγούμενων στοιχείων, πχ αν πούμε ότι 2+2=4, το 4 είναι από τη λογική πρώτο. Η λογική συχνά χωρίζεται σε τρία μέρη, τον επαγωγικό συλλογισμό, τον υποθετικό-παραγωγικό συλλογισμό και τον παραγωγικό συλλογισμό.

Η έννοια της λογικής μορφής είναι κεντρικής σημασίας για τη λογική, αποφαίνεται ότι η εγκυρότητα ενός επιχειρήματος καθορίζεται από την λογική μορφή του, όχι από το περιεχόμενο του.

> Άτυπη λογική είναι η μελέτη των επιχειρημάτων της φυσικής γλώσσας. Η μελέτη των λογικών πλανών είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός κλάδος της άτυπης λογικής. Οι διάλογοι του Πλάτωνα αποτελούν καλά παραδείγματα άτυπης λογικής.

> Τυπική λογική είναι η μελέτη της συμπερασματολογίας με καθαρά τυπικό περιεχόμενο. Ένα συμπέρασμα διαθέτει ένα καθαρά τυπικό περιεχόμενο εάν αυτό μπορεί να εκφραστεί ως ιδιαίτερη εφαρμογή ενός εντελώς αφηρημένου κανόνα, ενός κανόνα δηλαδή που δεν είναι για κάποιο συγκεκριμένο πράγμα ή υπάρχον αντικείμενο. Τα έργα του Αριστοτέλη περιέχουν την αρχαιότερη γνωστή τυπική μελέτη της λογικής. Η σύγχρονη τυπική λογική ακολουθεί και επεκτείνεται του Αριστοτέλη. Σε πολλούς ορισμούς της λογικής, το λογικό συμπέρασμα και το συμπέρασμα με καθαρά τυπικό περιεχόμενο είναι το ίδιο. Αυτό δεν καθιστά την έννοια της άτυπης λογικής κενή, διότι καμία τυπική λογική δεν μπορεί να αποτυπώσει όλες τις διαβαθμίσεις της φυσικής γλώσσας.

> Συμβολική λογική είναι η μελέτη των συμβολικών αφαιρέσεων που λαμβάνουν υπόψη τους τα τυπικά γνωρίσματα του λογικού συμπεράσματος.

> Μαθηματική λογική είναι μια επέκταση της συμβολικής λογικής σε άλλα πεδία, ιδίως στη μελέτη της θεωρίας μοντέλων, της θεωρίας αποδείξεων, της θεωρίας συνόλων και της θεωρίας αναδρομής.

Η Αριστοτελική Λογική

Στην Ευρώπη, ο Αριστοτέλης πρώτος ανέπτυξε την επιστήμη της λογικής. Η Αριστοτελική Λογική έγινε ευρέως αποδεκτή στην επιστήμη και τα μαθηματικά, ενώ παρέμεινε σε ευρεία χρήση στη Δύση μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Το αριστοτελικό σύστημα της λογικής ήταν αυτό που εισήγαγε τον υποθετικό συλλογισμό, τη χρονική τυπική λογική και την επαγωγική λογική, καθώς και σημαντικούς όρους όπως κατηγορία, συλλογισμός και πρόταση. Στην Ευρώπη, κατά την ύστερη μεσαιωνική περίοδο, έγιναν σημαντικές προσπάθειες (μάταιες) να δείξουν ότι οι ιδέες του Αριστοτέλη ήταν συμβατές με τη χριστιανική πίστη.

Κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, η λογική έγινε το επίκεντρο των φιλοσόφων, οι οποίοι θα συμμετάσχουν σε κρίσιμες λογικές αναλύσεις των φιλοσοφικών επιχειρημάτων, συχνά χρησιμοποιώντας παραλλαγές της μεθοδολογίας του σχολαστικισμού. Το 1323 κυκλοφόρησε το Summa Logicae του Ουίλιαμ του Όκχαμ. Μέχρι το 18ο αιώνα, η δομημένη προσέγγιση στην επιχειρηματολογία είχε εκφυλιστεί και έπεσε έπεσε σε δυσμένεια, όπως απεικονίστηκε στο σατυρικό έργο του Λούντβιχ Χόλμπεργκ Erasmus Montanus.

Ο Κινέζος φιλόσοφος της λογικής Γκονγκσούν Λονγκ (περ. 325-250 π.κ.ε.) πρότεινε το παράδοξο “ένα και ένα δεν μπορούν να γίνουν δύο, αφού κανένα δεν γίνεται δύο”. Στην Κίνα, η παράδοση της επιστημονικής έρευνας σχετικά με τη λογική, όμως, παρουσιάστηκε στη δυναστεία Κιν μετά από την νομικιστική φιλοσοφία του Χαν Φέιτζι.

Στις Ινδίες, οι καινοτομίες στο σχολαστικό σχολείο, που ονομαζόταν Nyaya, συνεχίστηκε από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 18ου αιώνα με το Navya-Navya σχολείο. Μέχρι το 16ο αιώνα, ανέπτυξε θεωρίες που μοιάζουν με την σύγχρονη λογική, όπως του Γκότλομπ Φρέγκε “διάκριση μεταξύ της έννοιας και της αναφοράς των κύριων ονομάτων” και “ορισμός του αριθμού”, καθώς και τη θεωρία των «περιορισμένων όρων καθολικά» προβλέποντας μερικές από τις εξελίξεις στη σύγχρονη θεωρία συνόλων. Από το 1824, η Λογική των Ινδιών προσέλκυσε την προσοχή πολλών Δυτικών μελετητών και επηρέασε σημαντικούς επιστήμονες της λογικής του 19ου αιώνα, όπως Τσαρλς Μπάμπατζ, Αουγκούστους ντε Μόργκαν και Τζορτζ Μπουλ. Τον 20ο αιώνα, δυτικοί φιλόσοφοι όπως οι Στάνισλαβ Σάγιερ και Κλάους Γκλάσοφ διερεύνησαν εκτενέστερα την Λογική των Ινδιών.

Η συλλογιστική λογική, που αναπτύχθηκε από τον Αριστοτέλη, κυριάρχησε στη Δύση μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν το ενδιαφέρον στα θεμέλια των μαθηματικών ώθησε στην ανάπτυξη της συμβολικής λογικής (που σήμερα ονομάζεται μαθηματική λογική). Το 1854, ο Τζορτζ Μπουλ δημοσίευσε Μια έρευνα των νόμων της σκέψης επί των οποίων θεμελιώθηκαν οι μαθηματικές θεωρίες της λογικής και των πιθανοτήτων (An Investigation of the Laws of Thought on Which are Founded the Mathematical Theories of Logic and Probabilities), εισάγοντας την συμβολική λογική και τις αρχές της λογικής του Μπουλ.

Το 1879, ο Γκόντλομπ Φρέγκε δημοσίευσε το βιβλίο ‘Begriffsschrift’, το οποίο εγκαινίασε τη σύγχρονη λογική με την εφεύρεση της σημειογραφίας των ποσοδεικτών. Από το 1910 εώς το 1913, οι Άλφρεντ Νορθ Ουάιτχεντ και Μπέρτραντ Ράσελ δημοσίευσαν το Principia Mathematica σχετικά με τα θεμέλια των μαθηματικών, προσπαθώντας να αντλήσει μαθηματικές αλήθειες από αξιώματα και κανόνες συμπερασμού στη συμβολική λογική. Το 1931, ο Γκέντελ έθεσε σοβαρά προβλήματα με το πρόγραμμα της αναζήτησης των θεμελίων και η λογική έπαψε να επικεντρώνεται σε τέτοια ζητήματα.

Η ανάπτυξη της λογικής από τους Φρέγκε, Ράσελ και Βιτγκεστάιν είχε βαθιά επίδραση στην πρακτική της φιλοσοφίας και στην αντίληψη της φύσης των φιλοσοφικών προβλημάτων, την αναλυτική φιλοσοφία και την φιλοσοφία των μαθηματικών. Η λογική, ειδικά η προτασιακή λογική, υλοποιείται σε κυκλώματα λογικής του υπολογιστή και είναι θεμελιώδους σημασίας για την επιστήμη των υπολογιστών. Η λογική συνήθως διδάσκεται από πανεπιστημιακά τμήματα φιλοσοφίας, συχνά ως υποχρεωτικό μάθημα.

Ο έγκυρος συλλογισμός έχει χρησιμοποιηθεί σε όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας. Ωστόσο, η Λογική μελετά τις αρχές του έγκυρου συλλογισμού, της συναγωγής και της αποδεικτικής δομής. Είναι πιθανό ότι η ιδέα της απόδειξης ενός αποτελέσματος-συμπεράσματος προέκυψε για πρώτη φορά σε σχέση με τη γεωμετρία. Συγκεκριμένα, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν ανακάλυψαν εμπειρικά κάποιες από τις αλήθειες της γεωμετρίας, όπως είναι ο τύπος για τον όγκο μιας κόλουρης πυραμίδας.

Μια άλλη προέλευση μπορεί να δει κανείς στην Βαβυλωνία. Το εγχειρίδιο ιατρικής διάγνωσης του Esagil-kin-apli στον 11ο αιώνα π.κ.ε. βασίστηκε σε μια λογική σειρά από αξιώματα και παραδοχές, ενώ οι Βαβυλώνιοι αστρονόμοι στο 8ο και 7ο αιώνα χρησιμοποίησαν μια εσωτερική λογική στα πλαίσια των προβλέψεων των πλανητικών συστημάτων τους, μια σημαντική συμβολή στη φιλοσοφία της επιστήμης.

O Leonardo da Vinci θεωρούσε την όραση ως την ύψιστη αίσθηση του ανθρώπου. Πίστευε ότι η αίσθηση αυτή ήταν η κύρια οδός προσπέλασης στη γνώση, και αυτό επειδή μόνον αυτή μεταφέρει τις εκάστοτε ανθρώπινες εμπειρίες άμεσα, ορθά και με βεβαιότητα. H βασική του πίστη ήταν ότι τα μάτια μας είναι τα πιο αλάνθαστα αισθητήρια όργανα μας, τα οποία και παρέχουν άμεσα και ακριβή εμπειρικά δεδομένα.

Με αυτό τον τρόπο, για τον Λεονάρντο, κάθε ορατό φαινόμενο γινόταν αντικείμενο της γνώσης. Έτσι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εξισώνοντας την όραση με την αισθητηριακή και νοητική γνώση έφτασε στο υποκειμενικό συμπέρασμα του ότι ο διπλά προικισμένος ζωγράφος, αυτός με οξυδερκή αντίληψη και πλήρη ικανότητα ζωγραφικής απόδοσης, ήταν το καταλληλότερο πρόσωπο για να αναπαραγάγει τη γνώση αυτή αυθεντικά με ζωγραφιστό τρόπο!

O μεγάλος καλλιτέχνης παρατήρησε, ερεύνησε και πειραματίστηκε σε «ψυχωτικό» βαθμό προσπαθώντας να ανακαλύψει το μυστήριο της ζωής και του κόσμου. Συνέλαβε δε το σχέδιο της παρατήρησης όλων των αντικειμένων του ορατού κόσμου, της αναγνώρισης της μορφής και της δομής τους, καθώς και της ζωγραφικής περιγραφής τους ακριβώς όπως έχουν. Και αυτό ήταν το κύριο όργανο της διδακτικής μεθόδου του. Θεωρούσε ότι ο άνθρωπος είναι μοντέλο (πρότυπο) του όλου Σύμπαντος, δεν μπόρεσε, όμως, να ανακαλύψει ακριβείς αντιστοιχίες μεταξύ ανθρωπίνου σώματος και φυσικών υποδειγμάτων. Ωστόσο προσπαθούσε πάντα να συνταιριάζει το ανθρώπινο μέτρο με τις αρχιτεκτονικές διαστάσεις.

To σημαντικότερο πράγμα για αυτόν τον ακάματο ερευνητή ήταν να συνεχίζει να επινοεί με ΛΟΓΙΚΗ και στη συνέχεια να ξεπερνά τις ΛΟΓΙΚΕΣ επινοήσεις του, προχωρώντας και αλλάζοντας συνεχώς, όπως η ίδια η ζωή. Ήταν στην ουσία ο πραγματικός πρόδρομος της ομάδας των ντανταϊστών στο Παρίσι, που με αρχηγό τον Φράνσις Πικάμπια στις αρχές του 20ού αιώνα θεωρούσαν ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι φευγαλέος σαν τους νομάδες, να διασχίζει τις ιδέες σαν να είναι χώρες ή πόλεις, να κοιμάται παρέα με τους γλάρους και να κάνει έρωτα με τα ηλιοτρόπια. Να είναι πάντα ένας σύγχρονος Οβίδιος, που ελάχιστα τον απασχολούν οι μικρές ανθρώπινες ιστορίες.

Συνείδηση είναι ο Σφυγμός του Λογικού

Εύκολα ανακαλύπτεις τον Ευφυιή Ηλίθιο

ΔΙΑΚΡΙΣΗ και ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ (και τ’ ανάποδο) βάζει τα πράματα στην θέση τους και κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Αυτό θεωρώ πως είναι ένα κύριο γνώρισμα-χαρακτηριστικό των ανθρώπινων έλλογων όντων. Μα δυστυχώς δεν είναι έτσι. Αυτή η ίδια η Παρατήρηση του Ολοφάνερου και η Διάκριση δείχνουν, πέραν πάσης αμφισβήτησης ή αμφιβολίας, πως τα έλλογα (κατ ευφημισμό) όντα, ελάχιστα χρησιμοποιούν την πολύπαθη λογική τους ικανότητα, όταν απαιτείται να λύσουν λογικά προβλήματα. Διαβάζοντας τον James Stevenson, παίρνουμε μια ιδέα περί του θέματος.

[Ας δούμε μία απλή ερώτηση μαθηματικών. Μία ρακέτα και ένα μπαλάκι κοστίζουν ένα ευρώ και δέκα λεπτά. Η ρακέτα κοστίζει ένα ευρώ περισσότερο από το μπαλάκι. Πόσο κοστίζει το μπαλάκι; Ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων απαντά με σιγουριά και γρήγορα ότι το μπαλάκι κοστίζει 10 λεπτά. Η απάντηση είναι προφανώς λάθος. Η σωστή απάντηση είναι ότι το μπαλάκι κοστίζει 5 λεπτά και η ρακέτα, 1 ευρώ και 5 λεπτά.

Για περισσότερες από 5 δεκαετίες, ο Daniel Kahneman, υποψήφιος για Nobel και καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Princeton έκανε τέτοιες ερωτήσεις και αναλύει τις απαντήσεις που δίνουμε σε αυτές. Τα αφοπλιστικά απλά του πειράματα έχουν αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για την σκέψη. Ενώ οι φιλόσοφοι, οικονομολόγοι και κοινωνικοί επιστήμονες θεωρούσαν για πολλούς αιώνες ότι οι άνθρωποι βασίζονται στη λογική, επιστήμονες όπως ο Kahneman, o Amos Tversky και άλλοι, έχουν αποδείξει ότι δεν είμαστε τόσο λογικοί όσο πιστεύαμε. Όταν αντιμετωπίζουμε μια άγνωστη κατάσταση, δεν την αξιολογούμε με βάση τη λογική μας. Όταν μας ρωτούν για την ρακέτα και το μπαλάκι, δεν σκεφτόμαστε με βάση τα μαθηματικά. Αντιθέτως, το μυαλό μας λειτουργεί με ένα τρόπο που αποβάλλει εντελώς τα μαθηματικά και επιλέγει τον τρόπο που θα χρειαστεί την λιγότερη δυνατή προσπάθεια.

Αν και ο Kahneman πλέον έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους ψυχολόγους με την μεγαλύτερη επιρροή τον περασμένο αιώνα, το έργο του είχε μείνει στην αφάνεια. Ο ίδιος θυμάται τα λόγια ενός Αμερικανού φιλοσόφου, όταν έμαθε για το έργο του: «Δεν με ενδιαφέρει η ψυχολογία της βλακείας». Απ’ ότι αποδείχθηκε όμως, ο φιλόσοφος είχε κάνει λάθος. Μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Personality and Social Psychology, από τους Richard West και Keith Stanovich από τα πανεπιστήμια James Madison και Toronto, αναφέρει ότι οι έξυπνοι άνθρωποι, πολλές φορές, είναι περισσότερο επιρρεπείς στα παραπάνω λάθη σκέψης. Αν και νομίζαμε πως η ευφυΐα είναι το αντίδοτο στις προκαταλήψεις, τελικά, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Ο West και οι συνάδελφοί του ξεκίνησαν δίνοντας σε 482 προπτυχιακούς ερωτήσεις σαν αυτή του Khaneman, που απαιτούσαν λογική αλλά μπορούσαν να στηρίζονται και στην προκατάληψη, το προαπαιτούμενο. Ο West δεν ενδιαφερόταν να μάθει για τις προκαταλήψεις και τα προαπαιτούμενα που κουβαλάει ένα ανθρώπινο μυαλό. Αυτό που τον ενδιέφερε είναι να καταλάβει πώς αυτά τα προαπαιτούμενα και οι προκαταλήψεις δρούσαν σε σχέση με την ευφυΐα. Τα αποτελέσματα ήταν ανησυχητικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι έτειναν να λειτουργούν περισσότερο με βάση τις προκαταλήψεις τους παρά με την λογική τους. Το ότι κάποιοι αναγνώριζαν αυτές τις προκαταλήψεις, δεν τους έκαναν να σκέφτονται περισσότερο «λογικά». Το αποτέλεσμα αυτό δεν προκαλούσε έκπληξη στον Kahneman που είχε παραδεχτεί ότι « η ενστικτώδης αντίδραση είναι εξίσου επιρρεπής στην υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό, στις υπερβολικές προβλέψεις και την αδυναμία σχεδιασμού, με τον ίδιο τρόπο που συνέβαινε αυτό πριν ασχοληθώ με αυτά τα ζητήματα».

Η πιο επικίνδυνη προκατάληψή μας είναι ότι υποθέτουμε πως όλοι οι άλλοι είναι περισσότερο επιρρεπείς να κάνουν λάθη σκέψης. Κι ότι εμείς, θα τα καταφέρουμε καλύτερα. Την πεποίθηση αυτή οι επιστήμονες την ονομάζουν «το νεκρό σημείο της προκατάληψης». Αυτή η πεποίθηση βασίζεται στην ικανότητά μας να επισημαίνουμε τα λάθη των άλλων γύρω μας, ενώ είμαστε ανίκανοι να τα εντοπίσουμε στον εαυτό.

Στην μελέτη που δημοσιεύτηκε, αναφέρεται ότι οι άνθρωποι με υψηλότερη νοημοσύνη, είχαν περισσότερα «νεκρά σημεία». Κι όσο περισσότερο χρόνο έπαιρναν αυτοί οι άνθρωποι πριν δώσουν μία απάντηση, τόσο πιο επιρρεπείς ήταν σε λογικά λάθη. Οπότε τι συμβαίνει; Γιατί οι έξυπνοι γίνονται τόσο χαζοί κάποιες φορές; Η πιο σαφής υπόθεση που μπορεί να γίνει είναι πως το μυαλό, επηρεάζεται περισσότερο από τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό και τους άλλους. Αυτή η αντίληψη-πεποίθηση αποδεικνύεται δυνατότερη και από την λογική ικανότητα.]

Η πεποίθηση και τα διάφορα memes

Βλέπουμε λοιπόν πως αυτό που περισσότερο από την λογική σκέψη, η πεποίθηση και τα διάφορα memes είναι αυτά που καθορίζουν τις αποφάσεις και τις θεωρίες των ανθρώπων. Πάνω σε αυτόν τον τόσο απλό κανόνα βασίζονται όλοι οι –ισμοί. Όλα όσα θεωρείς «ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ» και με τόση έπαρση, απαιτείς να την μάθουν-και να την ενστερνιστούν- όλοι οι άνθρωποι, είναι απλώς μια πεποίθηση, ένα meme, μια εμφύτευση σου, που την στολίζεις και της φοράς τον μανδύα της «Αληθείας» και τίποτε παραπάνω. Ψάχνεις-και βρίσκεις πανεύκολα- χιλιάδες άλλα ανάλογα μιμίδια που επιβεβαιώνουν την μεγάλη σου Αλήθεια. Αυτός που δεν μπορεί να μοιράσει «δυο γαϊδουριών άχυρα» είναι το ίδιο ανίκανος σε οτιδήποτε καταπιαστεί. Μιλώντας με τους λογής λογής δασκάλους, εύκολα αντιλαμβάνεσαι (Παρατήρηση του Ολοφάνερου) πως αυτή η «μεγάλη αλήθεια» ή τα «κρυμμένα μυστικά» που σου αποκαλύπτουν είναι meme, χρησιμοποιώντας απλώς την Διάκριση.

Όταν οι ίδιοι σαν προσωπικότητες, έχουν σαν εργαλείο σκέψης τα meme και όχι την λογική, φαίνεται από την ζωή τους σε όλα τα δυναμικά ταυτόχρονα. Ο ικανός άνθρωπος που χρησιμοποιεί το λογικό, είναι και ικανός να θέτει άξιους σκοπούς, να τους πετυχαίνει και να τους εξελίσσει. Είναι ο άνθρωπος που “Κάνει ό,τι Θέλει” γιατί το Λογικόν του τον κατευθύνει προς την σωστή δράση και η Θέληση του δίνει την απαιτούμενη ενέργεια για να το πραγματώσει. Εχεις ακούσει το γνωστό ρητό των ικανών ανθρώπων «Υπάρχει ένας μόνον κανόνας ό,τι δεν υπάρχουν κανόνες». Ναι αυτό το ενστερνίζονται και ζουν σύμφωνα με τους κανόνες που οι ιδιοι βάζουν, σε σχέση με τις αξίες τους και τους σκοπούς τους, έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να τους ανατρέψουν και να τους αναδημιουργήσουν. Ο Ικανός Έλλογος Άνθρωπος είναι Δημιουργός, μέσα στην δημιουργία, αυτός που κάποιοι τον αποκαλούν «μάγο» κάποιοι άλλοι «πολεμιστή», ανάλογα με το ποια σχολή ακούς.

Απόλυτα σημάδια Διάκρισης του ικανού ανθρώπου, αυτού που χρησιμοποιεί την λογική του και όχι τις εμφυτεύσεις του, είναι η σχεδόν «μαγική» ικανότητα του να “Κάνει Ο,τι Θέλει” κι όχι ό,τι του λένε οι άλλοι, π.χ. οι θρησκείες, οι νόμοι. Άλλωστε οι νόμοι, θρησκευτικοί, ηθικοί ή κοινωνικοί, δεν φτιάχνονται γι’ αυτόν αλλά για τους παράλογους, γι’ αυτούς που δεν χρησιμοποιούν την λογική τους. Δεν χρειάζεται να τους ακολουθήσει, γιατί οι δικοί του νόμοι και αξίες, αυτοί που του θέτει το λογικόν είναι κατά πολύ ανώτεροι.

Δεν μπορεί κάποιος έλλογα ικανός να είναι παράλογα ανίκανος:

Να διαχειριστεί τα οικονομικά του στοιχειωδώς. (τα θεωρεί δαιδαλώδη)

> Να διαχειριστεί τα συναισθήματα του (παραδίδεται σε ελευθεριότητες)

> Να ελέγξει τις σκέψεις του (μιλάει ακατάπαυστα, χωρίς να ακούει )

> Να ελέγξει το εγώ του (αντίθετα το εξυμνεί)

> Να μην κάνει ό,τι θέλει (αλλά ό,τι του λένε)

>Να μην βλέπει το Ολοφάνερα χρήσιμο, αλλά χίλια δυο κρυμμένα άχρηστα, που τα ονοματίζει «ηλιθίου αδεία» με βαρύγδουπα ονόματα. κι έτσι αναμασά τα ίδια και τα ίδια, θεωρώντας τα memes > έρευνα και την λογοδιάρροια του παραλόγου> εμπνευσμένη θεία χάρη.

Τα συναισθηματικά προβλήματα όπως οι καταπιέσεις που οδηγούν στην κατάθλιψη όχι μόνο επηρεάζει το πώς νοιώθει κάποιος αλλά επίσης και το πώς σκέφτεται. Ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται επηρεάζει τον τρόπο που αισθάνεται και τη διάθεσή του. Αυτό σημαίνει ότι αν έχει αρνητικές παράλογες σκέψεις κι εμμένει σ’ αυτές τις σκέψεις τότε νοιώθει λύπη, ατονία, θυμό, καταπιεσμένη αγανάκτηση, κατάθλιψη κλπ. Άνθρωποι με κατάθλιψη τείνουν να σκέφτονται αρνητικά, εστιάζονται σ’ αρνητικά γεγονότα κι εμμένουν σ’ αυτά τα γεγονότα, έχουν επίσης αρνητική θεώρηση του κόσμου, αρνητικές πεποιθήσεις κι αυτό συμβάλλει σε μια καθοδική πορεία προς μια πιο σοβαρή κατάθλιψη, μια μανιοκατάθλιψη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, άνθρωποι που έχουν κατάθλιψη σπάνια συνειδητοποιούν ότι έχουν αρνητικό τρόπο σκέψης. Χαρούμενη καλοπροαίρετη διάθεση, σωστή διατροφή κι ένας άξιος ΣΚΟΠΟΣ στην ζωή είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ αντίδοτο σε κάθε μορφής συναισθηματική εμπλοκή.

Οι πιο συνηθισμένες Παράλογες συμπεριφορές

H σκέψη «όλα ή τίποτα» σημαίνει ότι κάτι φαίνεται να έχει μόνο δύο διαφορετικές κατηγορίες. Τα πράγματα φαίνονται να είναι μαύρα ή άσπρα χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις. Οι άνθρωποι είναι πλούσιοι ή φτωχοί, πετυχημένοι ή χαμένοι, καλοί ή κακοί, χωρίς ενδιάμεσες καταστάσεις. Αυτό είναι εξαιρετικά ηλίθιο, ειδικά αν σκεφτείς ότι το Σύμπαν και οι Νόμοι του είναι φρακταλικοί, πολυσήμαντοι, αφηρημένοι και τίποτε δεν είναι ούτε μονοδιάστατο, ούτε δίπολο.

Προβλέπεις ότι κάτι αρνητικό θα συμβεί στο μέλλον σαν να κοιτάζεις σε κάποια κρυστάλλινη σφαίρα. Πιστεύεις ότι γνωρίζεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον και απορρίπτεις άλλες πιθανότητες, σ’ ένα καθαρά Πιθανοκρατικό Σύμπαν !!!! Αναμένεις την καταστροφή ως την μόνη πιθανή έκβαση των πραγμάτων. Πιστεύεις αδικαιολόγητα ότι οι θετικές σου εμπειρίες, οι πράξεις σου και οι ικανότητές σου δε μετράνε. Εστιάζεις την προσοχή σου σε μία λεπτομέρεια μιας αρνητικής κατάστασης και αξιολογείς όλη την κατάσταση με αρνητικό τρόπο αποκλείοντας όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της κατάστασης. Σκέφτεσαι ότι κάτι πρέπει να είναι αληθινό επειδή το «νιώθεις» (στην πραγματικότητα το πιστεύεις, δεν το γνωρίζεις) τόσο έντονα, αγνοώντας ή ακυρώνοντας την ΛΟΓΙΚΗ που υποστηρίζει το αντίθετο. Αυτή είναι η βασική αρχή της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ, έτσι δουλεύουν (εις βάρος σου φυσικά) οι εκκλησίες κι όλα τα συστήματα ελέγχου του ανθρώπινου κοπαδιού.

Ετικετοποίηση: Βάζεις απόλυτες και γενικές ετικέτες στους ανθρώπους όπως και στον εαυτό σου. Αν κάποιος δεν βρίσκεται κάτω από μια ετικέτα που γνωρίζεις (μαμά, μπαμπάς, παιδί, χριστιανός, ολυμπιακός, φωτεινός, ΕΛΛ Κουνέλ Ανδρομέδιος και λοιπές ανοησίες) αν δεν μπορείς να τον εντάξεις κάπου, τότε του βάζεις μία αυθαίρετα, όποια νομίζεις σύμφωνα με τις πεποιθήσεις σου, ότι του ταιριάζει. Έχεις μια συγκεκριμένη δογματική κι άκαμπτη ιδέα για το πώς εσύ ή οι άλλοι πρέπει να συμπεριφέρονται, ανάλογα με την ετικέτα που τους έχεις κολλήσει και υπερεκτιμάς το πόσο κακό είναι να μην εκπληρώνονται αυτές οι προσδοκίες. Κύριο υπεύθυνο γι’ αυτό είναι το βασικό σύστημα εκπαίδευσης κι ελέγχου σου η θρησκεία, όπως και η ανικανότητα σου να απεγκλωβιστείς απ’ αυτό.

Μεγιστοποίηση/Ελαχιστοποίηση: Δίνεις έμφαση και υπερτιμάς οτιδήποτε είναι αρνητικό (πχ ένα λάθος μπορεί να το δεις σαν τραγωδία) και υποτιμάς ό,τι είναι θετικό σε μία κατάσταση (πχ μία επιτυχία σου μπορεί να την δεις σαν ένα τυχαίο γεγονός, ή βούληση θεού). Πιστεύεις ότι μπορείς να καταλάβεις τις σκέψεις, τα κίνητρα και τα συναισθήματα που κρύβονται στο μυαλό και στην ψυχή ενός ανθρώπου, εξ’ αιτίας ενός τυχαίου γεγονότος ή μιας απλής συζήτησης κι αυτό βασίζεται επίσης στο διπολικό τρόπο, άσπρο- μαύρο, που σκέφτεσαι.

Ταυτοποίηση / Διαφοροποίηση: Όταν μία αρνητική εμπειρία ή περίσταση στη ζωή σου γίνεται αιτία να γενικεύεις πράγματα ή καταστάσεις, ταυτίζοντας τα όλα με όλα (ειδικά ανόμοια πράγματα) χωρίς ικανότητα διαφοροποίησης. Όλες οι γυναίκες είναι ψεύτρες, όλοι οι άντρες είναι εκμεταλλευτές κλπ. Αυτό το είδος σκέψης σε κάνει δογματικό, απόλυτο άρα και ηλίθιο κι αποδεικνύει ότι η οπτική γωνία που βλέπεις τα πράγματα και τις καταστάσεις στη ζωή σου είναι μονοδιάστατη.

Εύκολα ανακαλύπτεις τον χαζό, είναι αυτός που λέει πως δεν είναι.

@Ηω Αναγνώστου: απόσπασμα από το βιβλίο της «Ο Κυρίαρχος του Παιχνιδιού»

http://terrapapers.com/?p=36259

Υπατία η Αλεξανδρινή

 

Η Υπατία (370-415 ή 416 μ.κ.ε) ήταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός. Έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια όπου και δολοφονήθηκε από όχλο φανατικών χριστιανών υπό την καθοδήγηση του Αρχιεπίσκοπου Κύριλλου. Ο αστεροειδής 238 Υπατία, που ανακαλύφθηκε το 1884, πήρε το όνομά του από την ιστορική και χαρισματική αυτή μορφή.

Κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, έλαβε, με τις φροντίδες του πατέρα της, πολύ καλή εκπαίδευση και ταξίδεψε στην Αθήνα και στην Ιταλία. Στην Αθήνα παρακολούθησε μαθήματα στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας αλλά μαθήτευσε και κοντά στον Ιεροκλή. Επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια, επικεφαλής της εκεί σχολής των Πλατωνιστών (400 μ.κ.ε.) δίδαξε φιλοσοφία και μαθηματικά και αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διανοούμενους της εποχής, ενώ έκανε εκτενή και ουσιώδη σχόλια στα μαθηματικά έργα του Διόφαντου και του Απολλώνιου. Δυστυχώς παρότι η ίδια η Υπατία υπήρξε πολυγραφότατη κανένα από τα έργα της δεν σώζεται [με χριστιανική ευθύνη] κι έχουμε μόνο αναφορές για αυτά. Πολλοί από τους μαθητές της ανήκαν στους ανώτατους κύκλους της αριστοκρατίας της πόλης και έγιναν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο επίσκοπος Κυρήνης Συνέσιος και ο έπαρχος της Αλεξανδρείας Ορέστης. Η ίδια επηρεάστηκε φιλοσοφικά από τους νεοπλατωνικούς Πλωτίνο και Ιάμβλιχο.

Αν και πολλοί αναφέρουν ότι η Υπατία ήταν καθαρά Ελληνίδα, υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν ότι ήταν μισή Ελληνίδα και μισή Αιγύπτια. Και αυτό διότι α) ο πατέρας της ο Θέων έχει αναγνωριστεί ως Έλληνας και Αιγύπτιος και β) το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων της Αλεξάνδρειας ήταν Έλληνες και Αιγύπτιοι. Λόγω του γεωγραφικού της αποκλεισμού από την υπόλοιπη Αίγυπτο, η Αλεξάνδρεια ήταν ελεύθερη από μισογυνικές παραδόσεις που ήταν γνωστές στην υπόλοιπη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αν και οι Ρωμαίοι ανάγκαζαν τις κατακτημένες περιοχές να ακολουθούν τους δικούς τους νόμους, οι κατακτημένοι είχαν μια σχετική αυτονομία, με αποτέλεσμα το δίκαιο να είναι ένα μείγμα από τοπικούς και ρωμαϊκούς νόμους, και ειδικά στην Αλεξάνδρεια, όπου συγχέονταν ελληνικοί, ρωμαϊκοί και αιγυπτιακοί νόμοι.

Η Υπατία, ως μια γυναίκα μεικτής εθνικότητος, μπορούσε να επιλέξει να ακολουθεί τους ελληνικούς ή τους αιγυπτιακούς χωρίς κάποια παρέμβαση των ρωμαϊκών. Γι’ αυτό μπορούσε να κατέχει γη και να έχει μία δική της επιχείρηση χωρίς κάποιον επιβλέποντα. Οι νόμοι μαζί με την εκπαίδευσή της συντέλεσαν στα δημόσια κηρύγματα της, στο να διδάσκει και να δίνει συμβουλές σε άνδρες, στο να μετακινείται στην πόλη χωρίς κάποιον να την επιβλέπει και να κατέχει το δικό της σπίτι. Το περίεργο είναι ότι με αυτές τις ενέργειες δεν προκαλούσε, αλλά αντίθετα οι κάτοικοι της Αλεξάνδρειας  ήταν συνηθισμένοι σε τέτοιες καταστάσεις.

Η μαθηματικός και φιλόσοφος Υπατία έζησε στην Αλεξάνδρεια [περίπου] από τα μέσα του 4ου αι. μ.κ.ε. μέχρι την βίαια δολοφονία της από φανατικούς χριστιανούς υπό την καθοδήγηση της εκκλησίας το 415. Η ημερομηνία γέννησής της δεν είναι επιβεβαιωμένη, αλλά πιστεύεται ότι γεννήθηκε το 370 μ.κ.ε. Αυτό είναι γνωστό λόγω του της έκλειψης που μελετούσε ο πατέρας της το 364 μ.κ.ε. Ήταν αγνή και άξια σεβασμού, καθηγήτρια μαθηματικών και της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας στην Αλεξάνδρεια. Φορώντας την κλασική χλαμύδα των φιλόσοφων δίδασκε δημόσια σε κοινό αποτελούμενο από εθνικούς και χριστιανούς. Αποδείξεις για τη ζωή και το έργο της Υπατίας μπορούν να βρεθούν σε διάφορα ιστορικά κείμενα, όπως για παράδειγμα στα έργα του Σωκράτη του Σχολαστικού.

Οι Σπουδαίοι Μαθητές της
Η φήμη της προσείλκυε μαθητές απ’ όλη τη Μεσόγειο. Μάλιστα, αναφέρεται ότι την εποχή που πέθανε η Υπατία ήταν η καλύτερη μαθηματικός του Ελληνορωμαϊκού κόσμου, και πολύ πιθανόν και όλου του υπόλοιπου, επισκιάζοντας έτσι τον πατέρα της στη φήμη της ως δασκάλα. Αν και δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε όλους τους μαθητές της, υπάρχουν ενδείξεις ότι ήταν γενικά πλούσιοι και ισχυροί. Ο πιο γνωστός μαθητής της είναι ο Συνέσιος της Κυρήνης, ο οποίος προσπάθησε να συνδέσει τον πρόωρο χριστιανισμό με τον Νεοπλατωνισμό. Κάποια από τα γράμματά του προς αυτή έχουν διασωθεί, όπως και κάποια άλλα απεσταλμένα σε συμμαθητές του, όπου εκφράζει τον θαυμασμό του και την επιρροή που του είχε ασκήσει. Στα γράμματα του Συνέσιου μας δίνονται κάποια ονόματα μαθητών της Υπατίας που επικυρώνουν το ταλέντο και τη φήμη της.

Εκτός από τον Συνέσιο, μαθητές επίσης ήταν ο μικρότερος αδερφός του (Euoptius) και ο θείος του (Αλέξανδρος), ο καλύτερός του φίλος (Herculian) με τον αδερφό του (Olympius), όπως και άλλοι (Hessychius, Athanasius,Theodosius). Για να καταλάβουμε την δύναμη και τη μόρφωση των μαθητών της, ο Συνέσιος έγινε ο Επίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως, ενώ ο αδερφός του έγινε ο διάδοχός του. Ο Ολύμπιος ήταν ένας πλούσιος γαιοκτήμονας από τη Σελεύκεια και ήταν καλά συνδεδεμένος με την Αλεξάνδρεια, το οποίο μάλλον ίσχυε και για τον αδερφό του, αν και αργότερα έγινα νομάρχης της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Ησύχιος ήταν κυβερνήτης της Άνω Λιβύης, ο Αθανάσιος ήταν ένας πολύ γνωστός αλεξανδρινός σοφιστής και ο Θεοδόσιος ήταν ένας γραμματικός, που έγραψε κανόνες για ρήματα και ουσιαστικά.

Η φρικτή δολοφονία της από τους “θεοσεβούμενους χριστιανούς της αγάπης” είναι ίσως και ο λόγος που η Υπατία έμεινε αθάνατη στο πέρασμα των αιώνων. Πολλοί ερευνητές μάλιστα, χωρίζουν την εποχή του Παγανισμού από την εποχή του Χριστιανισμού σύμφωνα με την ημερομηνία του θανάτου της, το 415, έναντι του 529 που ο Ιουστινιανός έκλεισε την Αθηναϊκή Σχολή. Υπεύθυνος για την δολοφονία της είναι ο Αρχιεπίσκοπος Κύριλλος και οι διαταγές του. Η πιο αξιόπιστη πηγή για τον θάνατό της είναι από τον μαθητή της, Σωκράτη τον Σχολαστικό, που έγραψε γι’ αυτόν 25 περίπου χρόνια αργότερα. Εκείνη την περίοδο, υπήρχε πολύ ένταση και μίσος μεταξύ των Εβραίων και των Χριστιανών της Αλεξάνδρειας· είναι η εποχή όπου ο έπαρχος Ορέστης και ο Αρχιεπίσκοπος Κύριλλος (γνωστός από τον σκληρό τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τον αιρετικό Νεκτάριο) βρίσκονταν σε αντιπαράθεση.

Περίπου 500 φανατικοί [ταλιμπάν] μοναχοί έφτασαν στην πόλη για να ταχθούν στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου. Κατηγόρησαν τον Ορέστη (ο οποίος ήταν βαπτισμένος χριστιανός) ότι είναι ειδωλολάτρης και ότι έκανε θυσίες στους Έλληνες θεούς σε αντίθεση με τον νόμο του Θεοδοσίου που απαγόρευε κάθε είδος ειδωλολατρίας. Όταν ένας μοναχός ονόματι Αμμώνιος πέθανε, επειδή είχε πετάξει μία πέτρα στον έπαρχο, ο Κύριλλος και οι άλλοι χριστιανοί στράφηκαν ενάντια στην Υπατία, η οποία ήταν εκείνη την εποχή βοηθός του. Αποκαλώντας την ειδωλολατρική μάγισσα και ιέρεια, την έγδυσαν και την έσυραν μέχρι τον Καθεδρικό ναό, όπου την δολοφόνησαν γδέρνοντάς και διαμελίζοντας την με κοφτερά όστρακα. Το διαλυμένο σώμα της το μετέφεραν στο Κυνάριον όπου την έκαψαν.

Η δολοφονία της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού ως εξής σε απόδοση: “Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν.”

“Death of the philosopher Hypatia, in Alexandria” from Vies des savants illustres,
depuis l’antiquité jusqu’au dix-neuvième siècle, 1866, by Louis Figuier.

Η Υπατία τελικά δολοφονήθηκε, σύμφωνα με το Σωκράτη Σχολαστικό, από πλήθος φανατικών χριστιανών, με την φαιδρή δικαιολογία, ότι ήταν υπαίτια για τη μη συμφιλίωση του Επάρχου Ορέστη και του Επισκόπου Αλεξανδρείας Κύριλλου. Ο εκκλησιαστικός ιστορικός Σωκράτης ο Σχολαστικός αναφέρει: «῏Ην τις γυνὴ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ͵ τοὔνομα Ὑπατία· αὕτη Θέωνος μὲν τοῦ φιλοσόφου θυγάτηρ ἦν· ἐπὶ τοσοῦτον δὲ προὔβη παιδείας͵ ὡς ὑπερακοντίσαι τοὺς κατ΄ αὐτὴν φιλοσόφους͵ τὴν δὲ Πλατωνικὴν ἀπὸ Πλωτίνου καταγομένην διατριβὴν διαδέξασθαι͵ καὶ πάντα τὰ φιλόσοφα μαθήματα τοῖς βουλομένοις ἐκτίθεσθαι· διὸ καὶ οἱ πανταχόθεν φιλοσοφεῖν βουλόμενοι κατέτρεχον παρ΄ αὐτήν. Διὰ τὴν προσοῦσαν αὐτῇ ἐκ τῆς παιδεύσεως σεμνὴν παρρησίαν καὶ τοῖς ἄρχουσι σωφρόνως εἰς πρόσωπον ἤρχετο· καὶ οὐκ ἦν τις αἰσχύνη ἐν μέσῳ ἀνδρῶν παρεῖναι αὐτήν· πάντες γὰρ δι΄ ὑπερβάλλουσαν σωφροσύνην πλέον αὐτὴν ᾐδοῦντο καὶ κατεπλήττοντο. Κατὰ δὴ ταύτης τότε ὁ φθόνος ὡπλί↔σατο· ἐπεὶ γὰρ συνετύγχανε συχνότερον τῷ Ὀρέστῃ͵ διαβολὴν τοῦτ΄ ἐκίνησε κατ΄ αὐτῆς παρὰ τῷ τῆς ἐκκλησίας λαῷ͵ ὡς ἄρα εἴη αὕτη ἡ μὴ συγχωροῦσα τὸν Ὀρέστην εἰς φιλίαν τῷ ἐπισκόπῳ συμβῆναι. Καὶ δὴ συμφρονήσαντες ἄνδρες τὸ φρόνημα ἔνθερμοι͵ ὧν ἡγεῖτο Πέτρος τις ἀναγνώστης͵ ἐπιτηροῦσι τὴν ἄνθρωπον ἐπανιοῦσαν ἐπὶ οἰκίαν ποθέν· καὶ ἐκ τοῦ δίφρου ἐκβαλόντες͵ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν ᾗ ἐπώνυμον Καισάριον συνέλκουσιν͵ ἀποδύσαντές τε τὴν ἐσθῆτα ὀστράκοις ἀνεῖλον· καὶ μεληδὸν διασπάσαντες͵ ἐπὶ τὸν καλούμενον Κιναρῶνα τὰ μέλη συνάραντες πυρὶ κατηνάλωσαν. Τοῦτο οὐ μικρὸν μῶμον Κυρίλλῳ καὶ τῇ Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίᾳ εἰργάσατο· ἀλλότριον γὰρ παντελῶς τῶν φρονούντων τὰ Χριστοῦ φόνοι καὶ μάχαι καὶ τὰ τούτοις παραπλήσια. Καὶ ταῦτα πέπρακται τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς Κυρίλλου ἐπισκοπῆς͵ ἐν ὑπατείᾳ Ὁνωρίου τὸ δέκατον͵ καὶ Θεοδοσίου τὸ ἕκτον͵ ἐν μηνὶ Μαρτίῳ͵ νηστειῶν οὐσῶν», οι οποίοι βρίσκονταν σε διένεξη και παρότι είχε πολλούς χριστιανούς φίλους. 

 

Ο φανατισμένος χριστιανικός όχλος την ξεγύμνωσε, την κατέκοψε με θραύσματα αγγείων ή κοφτερά όστρακα και μετά έκαψαν τα σκορπισμένα και αιμόφυρτα μέλη της, πρακτική που ακολουθούσε ο χριστιανικός όχλος της περιοχής και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση του Πατριάρχη Προτέριου. Για τα κίνητρα της δολοφονίας της, αλλά και την ενεργή ανάμιξη του Κυρίλλου Αλεξανδρείας έχουν εκφραστεί πολλές αναφορές κι απόψεις. Σύμφωνα με το Σωκράτη το Σχολαστικό, μαθητή της Υπατίας “ό φόνος ούτος προσήψεν ού μικρόν μώμον είς τόν Κύριλλον”.

Η Νεοπλατωνική Φιλοσοφία της Υπατίας
Σύμφωνα με πηγές, εκτός από φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος, κατείχε και την προεδρία της Νεοπλατωνικής Σχολής της Αλεξάνδρειας και ήταν ένα άτομο άξιο σεβασμού, που ασκούσε επιρροή στους σημαντικούς άρχοντες της Αλεξάνδρειας αλλά και της Μεσογείου. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ορέστης, ο Ρωμαίος έπαρχος. Συναντιόντουσαν πολύ συχνά και μιλούσαν κυρίως για πολιτικά ζητήματα. Η Υπατία ασκούσε επιρροή [δηλ. γυναίκα που ασκούσε επιρροή και ξέρουμε τι απόψεις έχουν οι χριστιανοί για τις γυναίκες] όχι μόνο στην Αλεξάνδρεια, αλλά και στη Κωνσταντινούπολη, στη Συρία και στην Κυρήνη. Δυστυχώς, τα έργα της Υπατίας τα ‘χουν εξαφανίσει. Μερικοί αναλυτές πιστεύουν ότι τα έργα της ήταν γραμμένα στα Αραβικά, άλλοι στα Ελληνικά, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η δουλειά της αποτελούνταν από μαθηματικές φόρμουλες που η ίδια είχε δημιουργήσει.

Η Υπατία είναι σημαντική για τον ρητορικό κανόνα, γιατί αποδεικνύει ότι και οι γυναίκες συμμετείχαν στις κοινωνικές και πνευματικές δραστηριότητες του αρχαίου κόσμου. Η Υπατία δίδασκε δημόσια για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, αποδεικνύοντας την εκπαίδευσή της στη φιλοσοφία και στη ρητορική. Υπάρχουν πολλά κείμενα που επικυρώνουν την ενασχόλησή της ως διδάσκουσα εκτός από τα μαθηματικά φιλοσοφία και ρητορεία. Η Υπατία μάλλον έκανε δύο είδη μαθημάτων. Ένα ιδιαίτερο, για την ελίτ των μαθητών της και τα δημόσια κηρύγματα της, στα οποία ασκούσε επιρροή στους Αλεξανδρινούς υπαλλήλους. Ήταν αγαπητή απ’ όλο τον κόσμο και οι διάφοροι επικεφαλής την συμβουλεύονταν πολύ συχνά.

Η Υπατία σχολίασε την Αριθμητική του Διόφαντου, έγραψε τον Αστρονομικό Κανόνα και τελειοποίησε τον Κώνο του Απολλώνιου. Επίσης συνεργάστηκε με τον πατέρα της για τον σχολιασμό του 3ου τόμου της Αλμαγέστης και επίσης βοήθησε τον μαθητή της Συνέσιο στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδρομέτρου. Βέβαια, αν και δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι ήταν μια σπουδαία μαθηματικός και φιλόσοφος της εποχής της, η Υπατία έμεινε γνωστή πιο πολύ για τη διδασκαλία της. Η Υπατία ήταν μια σεβαστή και επιφανής δασκάλα, αρκετά χαρισματική και αγαπητή στους μαθητές της. Πηγές αναφέρουν ότι είχε φυσική ομορφιά και φορούσε απλά ρούχα.

Έδινε δημόσιες διαλέξεις και ίσως διατηρούσε κάποιου είδους δημόσιο γραφείο. Η Υπατία δίδασκε και έγινε γνωστή τόσο για την φιλοσοφία όσο και για τα μαθηματικά. Η φιλοσοφία που ανέπτυξε η Υπατία είναι γνωστή ως Νεοπλατωνική. Αν και υπήρχαν διάφορες εκδοχές του Νεοπλατωνισμού, λέγεται ότι η Υπατία κήρυξε ένα δικό της, διαφορετικό. Οι επιστολές και τα ποιήματα παρέχουν συμπεράσματα για τη Νεοπλατωνική φιλοσοφία της Υπατίας αλλά δεν παρέχουν σημαντικές πληροφορίες. Επιπλέον, ενώ τα γραπτά των φιλοσόφων διαδόχων της Υπατίας έρχονται για να ρίξουν φως σχετικά με τις συνεισφορές της στο Νεοπλατωνισμό, δεν υπάρχουν δικά της σωζόμενα μαθηματικά έργα.

Ό,τι γνωρίζουμε για τα Μαθηματικά της είναι μόνο ένα μικρό υποσύνολο του έργου της. Σε μεγάλο βαθμό θεωρείται ως δάσκαλος και λόγιος. Επιμελήθηκε έργα Γεωμετρίας, Άλγεβρας και Αστρονομίας και ήξερε πώς να κάνει αστρολάβους και υγροσκόπια. Αν και το έργο της χάθηκε, η παράδοση στην οποία εργάστηκε και τα κείμενα που σχολίασε αποδείχτηκε ότι ήταν η ακριβής βάση για το επόμενο βήμα στην ιστορία των μαθηματικών. Όταν τον δέκατο έβδομο αιώνα ο Vieta και ο Φερμά άρχισαν να διερευνούν τις κωνικές τομές τα έργα του Διόφαντου και του Απολλώνιου ήταν ζωτικής σημασίας. Οι συνεισφορές της στην Αλεξανδρινή φιλοσοφία και η εξερεύνησή της για την πιθανή επέκταση και δημιουργία προχωρημένων μαθηματικών της αρχαιότητας αξίζουν προσεκτική μεταχείριση.

Θεωρείται ότι υπάρχει μια σύνδεση ανάμεσα στην Νεοπλατωνική Φιλοσοφία και τα Μαθηματικά. Η φύση των μαθηματικών είναι το να δημιουργούν ιδέες παρμένες από υλικά αντικείμενα. Έτσι είναι η Γεωμετρία. Παρόλο που έχει προέλευσή της στον κόσμο της πρακτικής τοπογραφίας και των επιθεωρητών των βαρών και των μέτρων, ξεπερνά αυτές τις αρχές. Τα Στοιχεία ασχολούνται με έναν κόσμο που δεν είναι πλέον ο κόσμος της πρακτικής, αλλά ο κόσμος των ιδεών. Έτσι, τα Μαθηματικά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ένα παράδειγμα της εν λόγω υπέρβασης πάνω από το υλικό που ο Νεοπλατωνισμός κάλεσε.

Το γεγονός ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Η Υπατία έμαθε μαθηματικά από τον πατέρα της τον Θέωνα. Κατάφερε να τον ξεπεράσει σε αυτό τον τομέα και να διδάξει σε πολλούς μαθητές. Μία πηγή αναφέρει ότι «Ισίδωρος επισκίασε σε μεγάλο βαθμό η Υπατία, όχι μόνο επειδή ήταν ένας άντρας και μια γυναίκα εκείνη, αλλά με τον τρόπο που μια πραγματική φιλόσοφος θα ανερχόταν σε απλή γεωμέτρης.» Παρ’ όλα αυτά η γνώμη αυτή δεν κέρδισε τον έπαινο ούτε από τις γυναίκες, ούτε από τους μαθηματικούς. Επιπλέον από το λεξικό του Σουίδα (βυζαντινό λεξικό που ήταν στηριγμένο στα έργα του Δαμασκίου), της αποδίδεται η συγγραφή τριών έργων. Τα μόνα που είναι γνωστό ότι έχει γράψει συνδέονται με τα μαθηματικά και την αστρονομία. Θεωρείται ότι έχει βασίσει τα βιβλία της στη Νεοπλατωνική Φιλοσοφία.

Ο Αστρονομικός Κανών
Το λεξικό του Σούδα αποκαλύπτει ότι η Υπατία έγραψε ένα τόμο με τίτλο «Ο Αστρονομικός Κανών» καθώς επιδίωκε να μελετήσει και να εμβαθύνει περισσότερο στους τομείς των μαθηματικών του πατέρα της, απ’ ότι έκανε αυτός. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι ο «Αστρονομικός Κανών» ήταν απλά μια συλλογή από αστρονομικούς πίνακες άλλοι πάλι θεωρούν ότι ήταν ένα σχόλιο σχετικά με τον Πτολεμαίο. Ένα από τα σημαντικά βιβλία του Πτολεμαίου είναι η Αλμαγέστη. Σχόλια πάνω στο Βιβλίο Τρία έχει κάνει ο Θέων, όπου λέει ότι το έργο είναι “στην κριτική αναθεώρηση της φιλοσόφου Υπατίας, η κόρη μου. “. Υπάρχει η υπόθεση ότι η Υπατία είχε γράψει μέρη από αυτά τα Σχόλια.

Επιπλέον σημείωμα στο λεξικό του Σούδα αναφέρει τους τίτλους των έργων της Υπατίας, ενώ έχουν χαθεί τμήματα αυτών όπου η Υπατία ανέλυε τους κώνους του Απολλώνιου και την αριθμητική του Διόφαντου. Και τα δύο έργα αντιμετωπίζουν παραστάσεις της ανώτερης τάξης των εξισώσεων αλλά επειδή η προσέγγιση του Απολλώνιου ήταν αριθμητική και του Διόφαντου γεωμετρική, καταλαβαίνουμε ότι η Υπατία ήταν εξοικειωμένη τόσο με τις αλγεβρικές όσο και με τις γεωμετρικές αναπαραστάσεις υψηλότερης τάξης εξισώσεων.

Οι Απολλώνιοι κώνοι: Οι κώνοι του Απολλώνιου θεωρούνται από τα πιο δύσκολα έργα της αρχαιότητας και ήταν αυτοί που έθεσαν τα θεμέλια για πολλά από αυτά που στο μέλλον έγιναν γνωστά ως προβολική γεωμετρία.

Τα αλγεβρικά έργα του Διόφαντου ήταν πολύ πιο εξελιγμένα από τα προηγούμενα. Σε κάθε περίπτωση οι μαθηματικοί της Αλεξάνδρειας του τέταρτου και πέμπτου αιώνα ανέπτυξαν τα μαθηματικά που θα χρησιμοποιούσαν για την λύση ανώτερης τάξεως συστημάτων εξισώσεων. Ο μαθηματικός κόσμος του σήμερα οφείλει στην Υπατία ένα μεγάλο χρέος, διότι χωρίς εκείνη θα είχαμε πολύ λιγότερα από τα έργα του Διόφαντου. Μέσα από αυτούς τους Σχολιασμούς θα ήταν δυνατόν να δούμε ποιο έργο, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, είναι δικό της. Αυτή η σκέψη μας δημιουργείται καθώς λέγεται ότι ένας γραφέας προσπάθησε να αναμείξει αρχικό κείμενο του Διόφαντου με τα δικά της έργα. Παρ’ όλα αυτά πιο πιθανό είναι ότι οι παρεμβολές της Υπατίας είναι δύο “ασκήσεις φοιτητών” στην αρχή του Βιβλίο ΙΙ. Η πρώτη ζητά για τη λύση του ζεύγους ταυτόχρονες εξισώσεις:
x – y= a, x2 – y2 = (x – y) + b
όπου a, b είναι γνωστό. Η επόμενη είναι μια μικρή γενίκευση. Απαιτεί τη λύση του ζεύγους των ταυτόχρονων εξισώσεων:
x – y = a, x2 – y2 = m (x – y) + b,
όπου a, b και m είναι γνωστές. Υπάρχουν κάποια στοιχεία που συνδέουν αυτό το πρόβλημα με την Υπατία: μια εννέα λέξη-φράση στην αρχική ελληνική ταυτίζεται με ένα από τα Στοιχεία του Ευκλείδη, που ο πατέρας της είχε επεξεργαστεί.

Ο αστρολάβος
Μία άλλη πηγή πληροφοριών για τις μαθηματικές δραστηριότητες της Υπατίας είναι η αλληλογραφία του Συνέσιου που αποκαλύπτει ότι σπούδασε φιλοσοφία και αστρονομία κάτω από την καθοδήγηση της Υπατίας και αναφέρει τη δημιουργία κάποιων επιστημονικών οργάνων όπως ο αστρολάβος και το υγρόμετρο. Υπάρχει μια θεωρία της στερεογραφικής προβολής, ότι ο δρόμος είναι ανοικτός για την κατασκευή μιας πιο πρακτικής δισδιάστατης συσκευής. Αυτό μας δίνεται από την ιστορία του Συνέσιου Αστρολάβου, ο οποίος γράφοντας για τον Παίωνα δηλώνει ότι είχε σχεδίασε ο ίδιος τον αστρολάβο με τη βοήθεια της Υπατίας και είχε δημιουργηθεί από τα καλύτερα υλικά της αργυροχοΐας. Το συμπέρασμα είναι ότι η θεωρία του αστρολάβου και οι λεπτομέρειες της κατασκευής του είχαν περάσει κάτω από τον Πτολεμαίο, μέσω του Θέωνα, για να φτάσουν στην Υπατία, η οποία με τη σειρά της δίδαξε τον Συνέσιο.

Cameron’s 1867 photograph Hypatia
An actress, possibly Mary Anderson, in the title role of the play Hypatia, circa 1900.

Ο θάνατος της Υπατίας, [εικ. αριστερά] ελαιογραφία του Τσαρλς Ουίλιαμ Μίτσελ (Charles William Mitchell), 1885.

ΣΗΜΕΡΑ 2016
Αμετανόητη η χριστιανική εκκλησία για τη δολοφονία της Υπατίας

@Αναγνώστης Λασκαράτος

Η Ορθόδοξη και η Καθολική Εκκλησία, την ίδια στιγμή που κηρύττουν τη μετάνοια αρνούνται να παραδεχθούν πως ένας Άγιός τους, ο πάπας Αλεξανδρείας Κύριλλος, την εποχή που ήταν ενωμένες, βαρύνεται με την ηθική αυτουργία της κατακρεούργησης της Υπατίας. Ήταν λένε απών την ώρα του εγκλήματος. Ασφαλώς, όπως και η Φρειδερίκη την ώρα που δολοφονούσαν οι παρακρατικοί τον Λαμπράκη. Λένε ψέματα όσοι τον κατηγορούν; Ποιος όμως έστησε τον μηχανισμό των πατριαρχικών σωματοφυλάκων των «παραβολάνων» και των μοναχών που τρομοκρατούσαν την κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, την κάποτε δοξασμένη πόλη της βιβλιοθήκης, των ποιητών, των φιλοσόφων, των αστρονόμων, των χημικών και των μαθηματικών; Ποιος ευλογούσε τη δράση τους; Ποιος ήταν ο επίσκοπός τους; Παραπέρα, τι ποινή τους επέβαλε για την πράξη τους; Πως εκφράστηκε ο αποτροπιασμός του για το γδάρσιμο και το κομμάτιασμα μιας αθώας γυναίκας και μάλιστα γυμνωμένης μέσα στην εκκλησία; Που καταγράφηκε η αποδοκιμασία του; Που κατατέθηκε η αίτηση συγνώμης του; Ποιού ο θείος και προκάτοχος, ο σκληρός πατριάρχης Θεόφιλος, έκαψε τα υπολείμματα της αλεξανδρινής βιβλιοθήκης, διαπράττοντας έγκλημα κατά της ανθρωπότητας; Ποιος μνημονεύεται τιμητικά «Αθανασίου και Κυρίλλου πατριαρχών Αλεξανδρείας …» σε κάθε λειτουργία;

Ο ορθόδοξος λόγιος Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος έζησε 9 αιώνες μετά. Τι κι αν ήταν παπάς της Αγίας Σοφίας, τι κι αν λέγεται πως έγινε μοναχός με το όνομα Νείλος, δεν είναι κατά τους ορθόδοξους και καθολικούς απολογητές αξιόπιστος όταν πιστώνει στον άγιο Κύριλλο την ηθική ευθύνη για το έγκλημα. Πως τόλμησε όμως να ισχυριστεί τέτοιο ψέμα για έναν κορυφαίο Άγιο της Ορθοδοξίας; Απλούστατα η Εκκλησία δεν είχε τότε κανένα λόγο να αμφισβητήσει την ιδιότητα του φονιά από έναν Άγιο της. Δεν λογοδοτούσε πουθενά και στην βυζαντινορθόδοξη κουλτούρα ο δολοφόνος και ο βασανιστής του αιρετικού ή του παγανιστή ήταν αξιέπαινος.
Σήμερα η Εκκλησία παριστάνει πως δεν ξέρει ό,τι δεκάδες άγιοί της (Κύριλλος Αλεξανδρείας, Κωνσταντίνος, Ελένη, Θεοδόσιος, Ιουστινιανός, Θεοδώρα Α, Θεοδώρα Β, Όλγα, Ειρήνη η Αθηναία, Βλαδίμηρος, Πορφύριος Γάζας, Νικόλαος, τσάρος Νικόλαος, τσαρίνα Αλεξάνδρα, Βόρις, Νίκων, Πουλχερία, κλπ κλπ) ήταν κοινοί χασάπηδες, φονιάδες, βάνδαλοι και βασανιστές. Οι καθολικές πηγές που υπερασπίζονται κι αυτές τον κοινό με τους ορθόδοξους άγιό τους Κύριλλο στην προσπάθειά τους να μειώσουν την αξία της μαρτυρίας του Νικηφόρου τον λένε κουτοπόνηρα «σχισματικό», αφήνοντας να εννοηθεί πως ανήκε σε κάποια περίεργη σέχτα.

Ήταν όμως όχι τυχαίος σχισματικός, αλλά Ορθόδοξος και είχε κάθε λόγο να τιμά έναν Άγιο της Ορθοδοξίας όπως ο Κύριλλος. Με τον ίδιο τρόπο απαξιώνουν τους προτεστάντες ιστορικούς, τον Βολταίρο κλπ άθεοι, αιρετικοί, άρα αναξιόπιστοι «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν». Έτσι βέβαια δεν ανατρέπεται η επιστημονική αξία κανενός. Μαζί με τον Νικηφόρο, άλλος ένας ορθόδοξος, πολύ πιο κοντά από αυτόν στον θάνατο της Υπατίας (415) ο χρονογράφος Ιωάννης Μαλάλας (6ος αι.) που έγραψε Ιστορία μέχρι την εποχή του Ιουστινιανού βασισμένη σε χαμένα σήμερα συγγράμματα, λέει: «κατ’ εκείνον δε τον καιρόν παρρησίαν λαβόντες υπό του επισκόπου οι Αλεξανδρείς έκαυσαν φρυγάνοις αυθεντήσαντες Υπατίαν την περιβόητον φιλόσοφον» (ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ -Λόγος Δ΄, 359.8). Ο πιστός Μαλάλας που δείχνει τον αίτιο, όχι μόνο δεν κατακρίνει το έγκλημα, αλλά βρίζει και το θύμα και βέβαια δεν έχει πρόβλημα να αναφέρει τον ηθικό αυτουργό τον επίσκοπο της πόλης, ήδη άγιο της Εκκλησίας, θεωρώντας την πράξη του -όπως και η Εκκλησία- θεάρεστη. Το ίδιο ατάραχος και ο Αιγύπτιος μονοφυσίτης Ιωάννης επίσκοπος Νικίου στο Χρονικό του κατηγορεί την Υπατία για μάγισσα αλλά μια χαρά περιγράφει το έγκλημα.

Σύγχρονη μαρτυρία, χριστιανική, υπάρχει. Είναι ο Σωκράτης ο σχολαστικός, που ενδεχομένως ήταν Νοβατιανός (Ο Κύριλλος καταδίωξε και τους Νοβατιανούς) του οποίου η «Εκκλησιαστική ιστορία» θεωείται νηφάλια, τεκμηριωμένη και αξιόπιστη. Αυτός αναφέρει πως ο φόνος της Υπατίας έγινε με πρωτοβουλία του αναγνώστη Πέτρου και πως «ου μικρόν μώμον (ψόγο, ντροπή) Κυρίλλω και τη Αλεξανδρέων εκκλησία ειργάσατο». Ο ίδιος μαρτυρεί πως ο άγιος δολοφόνος Κύριλλος τιμούσε ως μάρτυρα το φανατικό μοναχό Αμμώνιο που θανατώθηκε αφού επιτέθηκε στον φίλο και προστάτη της Υπατίας τον έπαρχο Ορέστη! Η φρίκη της δολοφονίας ανάγκασε ένα χρόνο μετά τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β’ να υπαγάγει τους «παραβολάνους» τους 500 δηλαδή παρακρατικούς τραμπούκους του δολοφόνου επισκόπου Αλεξανδρείας, που μαζί με τους καλόγερους της ερήμου Νιτρίας δολοφόνησαν την Υπατία, κάτω από τον έπαρχο Αλεξανδρείας.

Ο εθνικός νεοπλατωνικός φιλόσοφος Δαμάσκιος ο τελευταίος σχολάρχης της Φιλοσοφικής Σχολής της Αθήνας που αναγκάστηκε από τον άγιο Ιουστινιανό να ζητήσει άσυλο στην αυλή του Πέρση βασιλιά, μαθητής του πατέρα της Υπατίας του σοφού δάσκαλου Θέωνα, έναν αιώνα μετά αποδίδει τη δολοφονία στον φθόνο του Κύριλλου.

Δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε μαρτυρίες. Οι ορθόδοξοι απολογητές θα βρουν κάτι να πουν για όλους. Το θέμα είναι πως ο Κύριλλος ήταν όπως και ο θείος του από τον οποίο κληρονόμησε τον θρόνο, ένας φανατικός δολοφόνος, υπεύθυνος για τις βιαιότητες του ποιμνίου του κατά Εβραίων, αιρετικών και εθνικών, ο οποίος μισούσε ακόμη και τον έπαρχο Ορέστη. Η Υπατία ήταν [κατ’ αρχάς γυναίκα] μια πολυσχιδής προσωπικότητα, φιλόσοφος, μαθηματικός, αστρονόμος, δημοφιλής δασκάλα πολλών λαμπρών νέων, ορθολογίστρια που προκαλούσε τον παραλογισμό της πίστης, ανεξάρτητη και ισχυρή προσωπικότητα, μια όμορφη γυναίκα που φυσικό ήταν να προκαλέσει το φθόνο των φανατικών κρετίνων χριστιανών, που τα πρότυπά τους για το άλλο φύλο κινιόντουσαν στους αντίποδες και εξ ίσου φυσικό να μπει στο μάτι του Κύριλου. Ποιος ξέρει τι σεξουαλικά απωθημένα προκαλούσε συν τοις άλλοις η ωραία αυτή γυναίκα στους διαστροφικούς βδελυρούς Αιγύπτιους καλόγερους της ερήμου και στον άπλυτο πατριάρχη τους. Ο Κύριλλος και ο θείος του έστησαν το κλίμα και τον μηχανισμό της βίας. Τα υπόλοιπα ήταν φυσικό επακόλουθο.

Η Εκκλησία όχι μόνο δεν ζήτησε συγγνώμη αλλά θορυβημένη από το φρικιαστικό έγκλημα προσπάθησε να θολώσει τα νερά, φτάνοντας στην γελοία απόπειρα να ταυτίσει την Υπατία με την Αγία Αικατερίνη. Ξέχωρα από αυτό, πλαστογραφείται [ξέρουν οι χριστιανοί κρετίνοι από πλαστογραφείες] μια δήθεν δήλωσή της στον μαθητή της Συνέσιο. Ο επίσκοπος Συνέσιος της Πτολεμαϊδας, νεοπλατωνικός φιλόσοφος που έγραψε και το «Φαλάκρας εγκώμιον» (στην ταινία εμφανίζεται μακρυμάλλης! Τίποτα βέβαια δεν αποκλείει να του έπεσαν τα μαλλιά αργότερα διαβάζοντας τις αναλύσεις του Μεταλληνού) δεν ήταν φυσικά κάποιος φανατικός χριστιανός. Το πιθανότερο ήταν να επέλεξε επαγγελματικά την ιερωσύνη σε εκείνη την ταραγμένη εποχή.

Ούτε ο πρώτος θα ήταν ούτε ο τελευταίος. Ο επίσκοπος της Τρωάδος Πηγάσιος παλιότερα αλλά και ο συμπατριώτης του Συνέσιου και σύγχρονός του, ο φωτισμένος φιλόσοφος και ποιητής Κύρος ο Πανοπολίτης, ο δεύτερος μετά τον αυτοκράτορα στην κρατική Ιεραρχία, αυτός που εισήγαγε πρώτος το δημόσιο φωτισμό των πόλεων, κατηγορήθηκε ως εθνικός και εξαναγκάστηκε να γίνει επίσκοπος και να εξοριστεί στο φοβερό Κοτυάειον (Κιουτάχεια) όπου οι φανατικοί χριστιανοί δολοφονούσαν τους επισκόπους τους. Εκεί είδε κι έπαθε για να γλυτώσει το λυντσάρισμα.
Ο Συνέσιος λοιπόν κατηγορεί τους μοναχούς («Επιστολή 154» και «Δίων» 4-11), που τους θεωρεί βαρβάρους, φανατικούς και αμαθείς. Όμως ο Γιώργος Μεταλληνός στο βιβλίο του «Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία -Αρμός 2003», όπως τουλάχιστον αυτό μεταφέρεται χωρίς διάψευση από πιστούς του στο Διαδίκτυο, ισχυρίζεται χωρίς να παραπέμπει σε κάποια πηγή, [ποθώ γαρ Χριστιανή αποθανείν”, φέρεται να του είπε] στον Συνέσιο. Ήθελε λοιπόν η Υπατία να γίνει χριστιανή σαν την τελευταία αγράμματη γυναικούλα της Αλεξάνδρειας και ο Μεταλληνός αμελεί να μας πει που ακριβώς γράφτηκε αυτό. Η περίεργη πληροφορία από το πουθενά πολλαπλασιάζεται από τα πνευματικά του τέκνα που αναβαθμίζουν τον Συνέσιο σε καθηγητή της Υπατίας και αρκετοί παραλείπουν ακόμη και την ενοχλητική επιφύλαξη του δρα εκείνο το «φέρεται».

Βέβαια δεν φαίνεται να υπάρχει καμία επιστολή του Συνέσιου προς την Υπατία που έστω να υπονοεί πως η Υπατία ήθελε να πεθάνει χριστιανή! Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν φυσικά αδιανόητο για προφανείς λόγους αλλά και θα καθιστούσε την δολοφονία της ανεξήγητη. Έψαξα και εγώ σε όλα τα ορθόδοξα μπλογκς. Επαναλαμβάνουν όλα μονότονα τον ισχυρισμό του δρος Μαϊντανού χωρίς πουθενά να μνημονεύεται η πηγή από την οποία ο δρ (ο δήθεν αυτήκοος από τον Παύλο Μπακογιάννη της δήθεν ρήσης του Κίσιγκερ περί ελληνισμού) αντλεί την πληροφορία.
Αντιγράφω από την ορθόδοξη ναυαρχίδα του Διαδικτύου την ΟΟΔΕ. “Η Υπατία ήταν χριστιανή, ο Συνέσιος ήταν καθηγητής της (!!!), η πηγή της επιστολής δεν βρίσκεται πουθενά, ούτε η επιφύλαξη «φέρεται» του Μεταλληνού, η Υπατία πιθανόν δεν ήταν άλλη από τη (μυθολογική) αγία Αικατερίνη (!!!): «Ο Συνέσιος καθηγητής και θαυμαστής της Υπατίας, μέσα από την αλληλογραφία του με την Υπατία άφησε την πληροφορία ότι είχε εκφράσει την επιθυμία της να γίνει Χριστιανή: «ποθώ γαρ Χριστιανή αποθανείν». Όχι μόνο λοιπόν δεν υπήρχαν θρησκευτικοί λόγοι του φόνου της αλλά ο φόνος αυτός εργάσθηκε κατά της Εκκλησίας, επειδή η θαυμάσια αυτή γυναίκα, αγαπούσε τον Χριστό. Αλλά οι ψευδείς συκοφάντες τού Νεοπαγανισμού, προσπαθούν να παρουσιάσουν την πολιτική αυτή δολοφονία ως θρησκευτική. Φωνάζει ο κλέφτης αν φοβάται ο νοικοκύρης! Γι’ αυτό, επειδή η Υπατία ήταν Χριστιανή προσύλητη, η Εκκλησία σύμφωνα με κάποιες μελέτες, την τιμά ως Χριστιανή, και μάλιστα ως ΑΓΙΑ, επειδή είχε την πρόθεση να βαπτισθεί και δεν πρόλαβε λόγω της δολοφονίας της. Τιμάται με το όνομα: Αγία Αικατερίνη. (δες το βιβλίο της Μ. Dzielska, σσ. 209/210. Πρβλ. R. Richardson, T he Starlovers, N.Y. 1967. Επίσης, το βιβλίο «Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;» π. Γ. Μεταλληνού, Εκδ. Αρμός 2003). Μια ταύτιση όμως, για την οποία δεν είναι όλοι πεπεισμένοι, θεωρώντας ότι η Αικατερίνη είναι διαφορετικό πρόσωπο».

Η περισπούδαστη απολογία της ΟΟΔΕ για τον Κύριλλο καταλήγει με μια κουτοπόνηρη επιφύλαξη: «Το βέβαιο πάντως είναι ότι η φρικτή δολοφονία της Υπατίας είναι αναμφίβολα αντίθετη με το πνεύμα του Χριστιανισμού και καταδικαστέα από την Εκκλησία. Οφείλουμε να έχουμε πάντα υπόψιν ότι ένας άγιος δεν γεννιέται, αλλά γίνεται. Έτσι ο Κύριλλος, ακόμη κι αν είχε ένα μερίδιο ευθύνης για το θάνατο της Υπατίας, έγινε άγιος μετέπειτα στην πορεία. Πολλοί άγιοι ήταν ακόμη κι εγκληματίες προτού αποκηρύξουν την αμαρτωλή τους ζωή και αφιερωθούν στον Θεό».
Πότε μετάνιωσε ο Κύριλλος, πότε η Εκκλησία αποκήρυξε τη δολοφονία της Υπατίας, αυτά δεν μας το λένε οι Απολογητές. Oι νέοι του «Λάος» όμως δεν απορούν. Με το αλάνθαστο ένστικτό τους παραδέχονται την εκδοχή του Μεταλληνού: «Ο Συνέσιος ο Κυρηναίος καθηγητής της Υπατίας !!! Πιστεύω την εκδοχή που αναφέρει ο σεβαστός Πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός. Δηλαδή θεωρώ πως η Υπατία κατατάσσεται στους Αγίους της Εκκλησίας μας». Αδίστακτη η Εκκλησία τιμάει έναν αιμοσταγή κακούργο. [δεν είναι άλλωστε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά] Ξέρει πως το ηθικό και νοητικό επίπεδο των πιστών της δεν θα τη φέρει ποτέ στη δύσκολη θέση να δώσει εξηγήσεις: «Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας υπήρξε το ισχυρό θεολογικό πνεύμα, που χαριτώθηκε από τον Θεό να αντιμετωπίσει, με τεράστιες δυσκολίες αλλά και με επιτυχία, το θεμελιώδες πρόβλημα της χριστολογίας». Από τέτοια καθάρματα και δολοφόνους λοιπόν, θεμελιώθηκε η ορθόδοξη δογματική.

Πάνε πολλά χρόνια που η Μαθηματική Εταιρεία ζήτησε από τον Ρωμιό ποιμένα της Αλεξάνδρειας που βόσκει την κατώτερη φυλή των Νέγρων ορθοδόξων, να ζητήσει συγνώμη για το έγκλημα. Οι καιροί τώρα αλλάξανε και ο βυζαντινός Αλεξανδρινός επίσκοπος, αυτός που ξεδιάντροπα αποκαλείται «τρίτος και δέκατος των Αποστόλων και Μέγας Κριτής της Οικουμένης» εκπρόσωπος αργόσχολων ψιλών επισκόπων (χωρίς ποίμνιο στην Αίγυπτο όπου τα εκατομμύρια των ιθαγενών ορθόδοξων αποσχίστηκαν και ανήκουν στην Κοπτική Εκκλησία), συναντιέται με τον Τσίπρα οι οποίοι επαινούν το σκοταδιστικό έργο που επιτελεί η Επισκοπή του. Τι κι αν αυτή στήριξε τον ρατσισμό στη Ν. Αφρική, ύμνησε τη Δικατορία στην Ελλάδα, κατηγορήθηκε για οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα και αποκοιμίζει με ψευτοελεημοσύνες, δεισιδαιμονίες και μαγικά ξόρκια δυό-τρεις εκατοντάδες χιλιάδες δυστυχισμένους Αφρικανούς;

YΓ. Δείτε την ταινία Agora. Παρά τις αδυναμίες της είναι ενδιαφέρουσα

 http://terrapapers.com/?p=36245

Ο ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ, Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΑΡΜΟΙ

Ο Εμπεδοκλής ήταν ένας από αυτούς που έζησε στο μεταίχμιο του περάσματος από τα Μυστήρια στις φιλοσοφικές σχολές, αφήνοντας μας ένα μέρος της ΓΝΩΣΗΣ του, μέσα από τους λίγους σωσμένους εξάμετρους επικούς στίχους του, που όμως χαρακτηρίζονται από μία τεράστια δυναμική σε σκέψεις και αναλύσεις. Τα ποιήματα που σώζονται είναι οι «Καθαρμοί» (3.000 στίχοι) και το «Περί φύσεως»(2.000 στίχοι). Οι στίχοι που διασώθηκαν είναι μόνον 450….. Ας δούμε ένα απόσπασμα από το «Περί φύσεως»:  

 [Μες στους ανθρώπους δύσκολη τυχαίνει να είναι η γνώση, γιατί στενές στα μέλη τους απλώνονται οι αισθήσεις και κακά πέφτουν πάνω τους πολλά, το νου, που αμβλύνουν. Κι απ’ τη ζωή λίγο σαν δούνε ζώντας μέρος, γοργοθάνατοι σαν τον καπνό μακριά πετούνε, σ’ αυτό μόνο πιστεύοντας, που σκόνταψε ο καθένας. Παντού σερνάμενοι το παν καυχιούνται όμως πως βρήκαν, έτ’ είναι τουτ’ αθώρητα κι ανήκουστα απ’ ανθρώπους κι ανάρπαστ’ απ’ το νου μα συ, μακριά, που στέκεις θα μάθεις από των θνητών τη γνώση όχι πιο πέρα.]

Ο Εμπεδοκλής λοιπόν με τη φιλοσοφία του αναζητά την πραγματική ΓΝΩΣΗ και ΟΥΣΙΑ της ΦΥΣΕΩΣ. Η Φύση χαρακτηρίζεται από μία ΑΙΩΝΙΑ ΕΝ-ΑΛΛΑΓΗ. Η εν-αλλαγή αυτή βρίσκεται ανάμεσα στην αλλαγή του Ηράκλειτου … το (Γίγνεσθαι) και την σταθερότητα του Παρμενίδη … το (Είναι). Ο Εμπεδοκλής …ΑΔΕΛΦΙΑ… στέκεται σ’ αυτές τις δύο φιλοσοφικές θέσεις και ορίζει σαν πρωταρχική αιτία γέννησης όλων των όντων την κίνηση τεσσάρων πρωταρχικών στοιχείων που ονομάζει «ΡΙΖΩΜΑΤΑ».

Τα στοιχεία αυτά είναι :

1. Η φωτιά(ΖΕΥΣ)Προμηθεύς

2. Το νερό(ΝΗΣΤΙΣ) 

 3.Η Γη (ΑΙΔΩΝΕΥΣ) 4. Ο Αέρας(ΗΡΑ)

Η κίνηση αυτών των 4ων στοιχείων οφείλεται σε δύο αντίθετες δυνάμεις που τις ονομάζει ΦΙΛΟΤΗΤΑ και ΝΕΙΚΟΣ. Η Φιλότητα είναι η θετική δύναμη της αγάπης που ενώνει τα πράγματα και Νείκος η αρνητική που τα διαχωρίζει. Η σχέση αυτών των αντίρροπων δυνάμεων είναι αυτή λοιπόν που διατηρεί την ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ εις το ΣΥΜΠΑΝ…. ο λεγόμενος (Σφαίρος). Ούτως δι’ ημάς τους Θνητούς….. ο θειότερος Νόμος της αδήριτης Ανάγκης… είναι ο Κοσμικός Νόμος , της απαρασάλευτης τάξης και του τρόπου διατήρησής της. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ…. που είτε εκουσίως, είτε ακουσίως την διασαλεύει διαπράττει ΥΒΡΙ και σε απροσδιόριστο γι’ αυτόν χρόνο…. δέχεται την ΤΙΜΩΡΙΑ της ΝΕΜΕΣΕΩΣ. Η Ύβρις ΑΔΕΛΦΙΑ διαπράττεται από την Άττη, την αφροσύνη που είναι πάντα αποτέλεσμα αλόγων, ανεξέλεγκτων παθών ή απερίσκεπτης συγκατάθεσης σε μία γνώμη (αυτό που αποκαλούμε σήμερα… αμαρτία). Και φυσικά η Ύβρις προκαλεί την Δίκη, τα Δεινά που δια μέσου των οποίων επέρχεται η τιμωρία της ΝΕΜΕΣΕΩΣ. Ο λαός μας σήμερα… στερούμενος εδώ και χρόνια της ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και της ΙΕΡΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΥΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, έμενε άοπλος και αβοήθητος με οδηγό την σφαλερή κρίση ή την κοπιώδη εμπειρία. Τα πάθη μας και οι (αμαρτίες) λόγω της εγγενούς μεταδοτικότητας και συσσώρευσης τείνουν να ισχυροποιούνται και να κατακάθονται στον χώρο ως ακαθαρσία, αλλά ταυτόχρονα και στις ανθρώπινες Ψυχές μας… ως κηλίδα …γι’ αυτό παρατηρούμε έντονα…ο ένας να βγάζει το μάτι του άλλου… και να υβρίζουμε κάθε διαφορετική άποψη… που εμείς δεν δεχόμαστε ως αληθινή …μιας και η δική μας πάντα άποψη είναι ή νομίζουμε ότι είναι και η… σωστότερη. Αυτό λοιπόν το ΜΙΑΣΜΑ που μεταφέρεται κληρονομικά από γενεά σε γενεά και φέρνει ανίατες ασθένειες αλλά και καταστροφικά πνεύματα για όλη την ανθρωπότητα… κατακάθεται σε μια πόλη, σε μια χώρα….επάνω σε όλη τη Γαία….και φέρνει συμφορές της και δυναμώνει τους εχθρούς της…για να κάνουν αυτά που διαπράττουν σήμερα…!!! Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθούν στην Ελλάδα… αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ και να γίνει εκπαίδευση ΙΕΡΕΩΝ, ώστε να τελούνται σωτήριοι ΚΑΘΑΡΜΟΙ και ΕΝΑΓΝΙΣΜΟΙ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ως γνήσιος υιός της ΓΗΙΝΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ, είναι ΦΟΡΕΑΣ των 4 στοιχείων της… που τον θρέφουν… αλλά και τον καθαρίζουν. Τα μιάσματα λοιπόν…. βρίσκουν ΑΔΕΛΦΙΑ κατοικία στο σώμα και στο πνεύμα. Όπως το σώμα το θέλουμε καθαρό και υγιές ….έτσι και το πνεύμα οφείλει κι αυτό … να είναι υγιές για να ενοικεί …ώστε να αποτελέσει τον ΝΑΟ του, ώστε ο προστάτης ΔΑΙΜΩΝ εαυτού…. να μην το εγκαταλείψει. 

 

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Εις το Καρμήλειον όρος λοιπόν ….ο μύστης Πυθαγόρας …μας δίδαξε τους φυσικούς καθαρμούς …που οφείλουμε να τους γνωρίζουμε.

ΚΑΘΑΡΜΟΣ ΠΥΡΟΣ. Αδέλφια…αναζητείστε τις θερμές ακτίνες του Ηλιακού φωτός. Βρείτε πνευματικά τις ακτίνες του Φοίβου και δεηθείτε την αρωγή τους. Απεκδυθείτε των ρούχων που σας βαραίνουν , όπως και των υποδημάτων σας και αφήστε την ΙΡΙΔΑ να αγκαλιάσει το σώμα σας. Εισπνεύστε την θέρμη του Φοίβου και εναρμονείστε την αναπνοή σας με τον ρυθμό του Συμπαντικού Λόγου. Αφήστε την Απολλώνεια Ακτίνα να εισέλθει μέσας σας και να πυρώσει τις ακαθαρσίες εσωτερικά. Η ΙΡΙΣ θα κάψει όλες τις ακαθαρσίες και θα σας περιβάλλει με το γλυκό της άρωμα καθώς θα λουστείτε στο Πύρινο Φώς της.

ΚΑΘΑΡΜΟΣ ΑΝΕΜΟΥ. Αδέλφια…ανανεώστε τον εαυτό σας με νηστεία στην αρχή την Νουμηνίας (Νέα Σελήνη). Δεηθείτε στην προσφιλέστερη δι’ εσάς Θεότητα, αποφεύγοντας κατά την διάρκεια του καθαρμού την κοινωνία με άφρωνες ανθρώπους. Αναζητείστε φρέσκο αέρα των δασών και βρείτε πνευματικά τους Δαίμονες και τις Νύμφες του Αιόλου. Απεκδυθείτε των ρούχων και υποδημάτων και τρέξτε μέχρι ο αέρας να εισέλθει στους πνεύμονές σας και να καθαρίσει τις κακοσμίες και τις ακαθαρσίες, όπως ο καπνός της φωτιάς χάνεται με το στροβίλισμα του ανέμου. Αφήστε τον αέρα να αγκαλιάσει το σώμα σας και να το εξαγνίσει με το γλυκό του άρωμα.

ΚΑΘΑΡΜΟΣ ΥΔΑΤΟΣ. Αδέλφια….αναζητείστε το ρέον ΥΔΩΡ των πηγών και των ποταμών ή το ιαματικό της θαλάσσης. Αναζητείστε πνευματικά τις Νηρηίδες και τους Τρίτωνες του Ποσειδώνος. Αφεθείτε στα περί κυκλικά τους χέρια και εναρμονίσετε τον ρυθμό της αναπνοής σας με τον παγκόσμιο ρυθμό του υδάτινου στοιχείου. Οι Νηρηίδες και οι Τρίτωνες θα αποβάλλουν τις δυσοσμίες, και όλες τις ακαθαρσίες θα ρεύσουν έξω από εσάς και θα σας περιβάλλει το γλυκό ρέων άρωμά τους. Αφήστε τον δαίμονα του πόσιμου νερού να εισέλθει μέσα σας για να γίνετε καθαροί σαν το ποταμίσιο αφρό. Αφήστε το χλιαρό νερό να εισέλθει στο έντερό σας και να καθαρίσει τα ενδότερα σπλάχνα σας. Δεηθείτε στη προσφιλέστερη υδάτινη Θεότητα καθώς το νερό θα αποβάλλει τις συσσωρευμένες ακαθαρσίες και τα τιτανικά κατάλοιπα από τις τοξίνες που έχουν σωρευθεί μέσα σας. Συνεχίστε νηστεία παράλληλα με τον καθαρμό του νερού μέχρι το νερό που εξέρχεται από τα ενδότερα σας να είναι καθαρό ως αφρός του ποταμού.

ΚΑΘΑΡΜΟΣ ΓΗΣ. Αδέλφια…αναζητείστε τα βραχώδη οστά της γης και την χωμάτινη σάρκα της. Βρείτε πνευματικά τους Σελεινούς του Πανός και τους Κενταύρους και δεηθείτε ευλαβικά αποδίδοντας τιμές. Βυθιστείτε σε αργιλώδη θειούχα λάσπη και η αγκαλιά της Γαίας θα βγάλει από τα κόκαλά σας τους πόνους και τις ακαθαρσίες. Στο τέλος της νηστείας εισπνεύστε τον ατμό θερμού γάλακτος και πιείτε αναγεννώμενοι, όπως τα νήπια που θηλάζουν από τον μαστό της μητέρας και ο Ιδαίος ΖΕΥΣ από την ΑΜΑΛΘΕΙΑ. Αφεθείτε με υπομονή στην εμετική διάθεση και μην την πολεμήσετε. Έτσι θα αποβάλλετε και το τελευταίο ίχνος μιάσματος που έχει κατακάτσει μέσα σας και θα επανακτήσετε τον ΝΑΟ του σώματός και την κατοικία του Δαίμονος εαυτού το πνεύμα σας. Αδέλφια…για να μπορέσετε να πραγματοποιήσετε τα παραπάνω…οφείλετε να τα βάλετε ως ΠΡΩΤΟ ΣΤΟΧΟ…στην καθημερινότητά σας και στην ζωή σας. Φτιάξτε ένα πλάνο. Η σειρά που θα μπορούσε ο καθείς να ξεκινήσει…θα ήταν: πρώτα ο καθαρμός της γης, μετά του ύδατος, κατόπιν του αέρα…και τέλος του πυρός. Αν αυτό σας δυσκολεύει ξεκινήστε όπως εσείς το επιθυμείτε…με όποια σειρά…το θέλετε. Μην ξεχνάτε ότι η τρίανια του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ …συμβολίζει επακριβώς αυτές τις πράξεις. Το κοντάρι….στην κάτω άκρη του…εκεί που στηρίζεται…είναι η γη…και το επάνω μέρος είναι οι τρεις κόψεις (τρίαινα)…όπου αντιστοιχούν στο ύδωρ…στον αήρ…και στο πυρ. Χρειάζεται ασφαλώς πολύ υπομονή και σωστός προγραμματισμός…κι αν αυτό σας φαίνεται αρκετά δύσκολο….τότε ποτέ δεν θα έχετε δώσει την ΕΥΚΑΙΡΙΑ στον ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ….να καθαρίσετε τα πνευμόνια σας και την αναπνοή σας , το αίμα σας και τα σπλάχνα σας ….δεν θα δείτε τα μάτια σας να γίνονται πιο λαμπερά και φωτεινά..το δέρμα και κόκαλά σας να λάμψουν σαν την σάρκα των καρπών και να γίνου πιο σφριγηλά ….δεν θα έχετε την ευκαιρία να αγκαλιάσετε τη μητέρα Γη…όπως αγκαλιάζατε ..τη φυσική σας μητέρα…όταν ήσασταν παιδιά….ώστε στο τέλος…της ημέρας…να αγκαλιάσετε τον ρυθμό …του Πατέρα…Ουρανού….του Αιθέρα….που προστάτης του είναι… ο ΔΙΑΣ ΖΕΥΣ. Αδέλφια…εκείνη την περίοδο των καθαρμών αποφύγετε την κρεατοφαγία…και προσπαθείστε να έχετε ηρεμία και γαλήνη μέσα σας.

Όλα αυτά θα πρέπει να έχετε ΔΙΑ-ΘΕΣΗ να τα προσεγγίσετε….και να είσαστε ΘΕΤΙΚΟΙ…ως προς την ΔΙΑ-ΔΙΑΚΑΣΙΑ. Μην τα περιμένετε όλα στο …πιάτο….πάρτε πρωτοβουλίες και αφεθείτε στην διαδικασία της κάθαρσης. Ευχές για να γίνετε ΕΝΑ με την ΨΥΧΗ του ΚΟΣΜΟΥ. Ευδαίμονες και Ελεύθεροι από τις υποδιαιρέσεις του Χρόνου. Να δούμε όλοι μας τα πράγματα πιο ΚΑΘΑΡΑ. Ζήστε ΑΔΕΛΦΙΑ…την κάθε μέρα…άδραξε τώρα το δευτερόλεπτο. Για σύνθημα…ας έχουμε : ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ … και ΟΧΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ . Ας αφήσουμε ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΤΗ ΓΝΩΣΗ να μας ΑΓΓΙΞΕΙ και με τα ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ που ταξιδεύουν ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ….να μπορέσουμε να φιλτράρουμε κάθε ΘΕΤΙΚΟ στοιχείο…που θα μας κάνει ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ….στην ΠΡΑΞΗ. Σας εύχομαι να έχετε ΕΥΘΕΙΑ ΟΔΟ (ΘΕΙΑ-ΕΥ).

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ ΑΛΜΩΠΙΑ 22/1/2900 αναμετάδοση Sorras T.V

 

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΒΑΡΟΥΦ ΑΚΗ: Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΣΟΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΪΚΑΝΗ. (ΑΡΑ Ο,ΤΙ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΕΦΟΡΙΕΣ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ)

ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΣΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ????

Video Player

00:00

01:41

03:39

Use Up/Down Arrow keys to increase or decrease volume.

…………………………………….

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ! ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ !

Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ… «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»! …Έτσι ρωτήστε τον εαυτό σας, πώς μπορεί μια εταιρεία να σας πει ότι θα πρέπει να πληρώνετε φόρους;

…..

ΑΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ …

ΠΕΣΤΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑ ΚΡΥΒΕΙ … ΝΑ ΤΑ ΞΕΡΑΣΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΡΟΥΦΗΞΕΙ ΕΠΙ ΑΙΩΝΕΣ … 

ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΝΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΝΟΜΙΜΑ ΚΑΘΕ ΟΦΕΙΛΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΡΙΠΑΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΕΞΩΔΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ-ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΩΝ !!!

ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Ε.ΣΥ.



…………………………………

ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ !!! 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  

Ε4 ( Ενεργοί Ελεύθεροι Ενωμένοι Έλληνες )

ΘΕΜΑ : «ΕΝΤΟΛΗ-ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ-ΑΙΤΗΜΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑΤΑ»
ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΟΡΚΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ !!!
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΟΠΛΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ !!!
ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ …. ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΣΤΟΣ ….. ΝΑ ΕΠΙΔΩΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΕΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΡΙΘΜΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ …..
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΣΤΗΝ Ε.ΣΥ. ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ ΟΠΟΥ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ Η ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ !!!!
ΟΛΑ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΩΝ Ε.ΣΥ. ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΕΠΙΜΕΛΗΘΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΣΕ ΤΟΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ Ε.ΣΥ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΤΕΘΗΜΕΝΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ !!!

ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΥΣΤΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ … ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΙ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ !!!!!
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ !!!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΦΟΥΝΤΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΠΡΟ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ !!
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΕ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΝΑ ΔΙΑΔΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΥΝΤΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ …..
ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΝΟΗΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ
[ Οπως το περιστατικο της Λαμιας που βγηκε σε καναλι ο ιδιος ο εφορος να πει ΨΕΥΔΩΣ οτι ταχα πηγε καποια αδεσποτη ΣΤΑΛΜΕΝΗ ΕΠΙΤΗΔΕΣ να καταθεσει αιτημα πληρωμης των τελων κυκλοφοριας απο τα …… λεφτα του Σωρρα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.ΣΥ. ΛΑΜΙΑΣ ]
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ !!!!
ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΛΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΑΝΙΟΥΣ ΟΡΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ !!!!!
ΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ !!! ΦΟΥΝΤΩΣΤΕ ΤΟ !!!!!!!!! ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ !!!
ΔΥΝΑΜΗ ΦΩΣ !!!!!!

……………………………………..

http://alfeiospotamos.gr/?p=20120