Μαρκεζίνης: Απαιτείται η άμεση απομάκρυνση Δρούτσα

Με ένα βαρυσήμαντο άρθρο του ο ακαδημαϊκός sir Βασίλειος Μαρκεζίνης καταθέτει την άποψή του για τα λάθη της ηγεσίας της ελληνικής διπλωματίας.

• Ποιες είναι οι ευθύνες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα;
• Πόσο άλλαξε η εικόνα των υποτιθέμενων «φίλων» μας στο εξωτερικό για την Ελλάδα μετά τη Σύνοδο Κορυφής;
• Πόσο μπορεί να στοιχίσει στην Ελλάδα η έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης της κυβέρνησης;

Ολόκληρο το άρθρο-παρέμβαση, στα «Επίκαιρα» που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα έχει ως εξής:

Όταν, πριν από έναν και πλέον χρόνο, στην ΕΤ1, εκφράζαμε ανησυχίες και προειδοποιήσεις για το Καστελόριζο, κανείς δεν έδωσε σημασία.
Όταν, τον περασμένο Οκτώβριο, στην ΕΤ3, προειδοποιούσαμε για τις τουρκικές αξιώσεις να αποκλειστεί το Καστελόριζο από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο, οι περισσότεροι, και πάλι, μας αγνόησαν.
Λίγο πρωτύτερα, τον ίδιο μήνα, ενώπιον ενός κοινού 2.500 ατόμων στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», διατυπώσαμε σοβαρές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που υποβόσκουν στη Θράκη. Αυτή τη φορά, οι προειδοποιήσεις μας εισακούστηκαν και αναπαρήχθησαν από πολυάριθμα ιστολόγια.

Σε ομιλία στην Κρήτη, αλλά και από τις σελίδες της Ναυτεμπορικής, προειδοποιήσαμε επίσης για την επιδεινούμενη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως είπαμε –σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση προέβλεπε επάνοδο της χώρας μας στις αγορές εντός του 2011 και διατεινόταν ότι είχε υλοποιήσει «κατά 100%» τα όσα είχε αναλάβει να κάνει–, «δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο». Προς επίρρωση, μάλιστα, των κυβερνητικών ισχυρισμών, επακολούθησε η δημοσίευση μακράς σειράς δηλώσεων από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι επαινούσαν τις προσπάθειές της Ελλάδας.

Μετά από έξι μήνες ερωτώ ποιος είχε δίκιο;
Όταν επισημάναμε, τόσο σε ομιλία στη Θεσσαλονίκη όσο και σε ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο, τους κινδύνους που ενέχει η μη διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, ως αναγνωρισμένου δικαιώματός μας, οι απόψεις μας έγιναν αντικείμενο μιας πρωτοφανούς εκστρατείας δυσφήμησης από την πλευρά της ομάδας κρατικοδίαιτων πανεπιστημιακών που στηρίζει το υπουργείο Εξωτερικών.

Παρ’ όλα αυτά, τη σταυροφορία μας ήλθαν να την ενισχύσουν οι επιστολές που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε καθημερινά από εκατοντάδες συμπατριώτες μας.
Σήμερα, η άκαιρη, ανοργάνωτη και καταφανώς ζημιογόνα επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα και τη Θράκη έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας.

Ποτέ δεν σταματήσαμε να εκθειάζουμε την επιστημονική εμβρίθεια του κ. Νταβούτογλου, επισύροντας μάλιστα αρκετές επικρίσεις γι’ αυτή τη στάση μας. Εξάλλου, ούτε προτιθέμεθα να βάλλουμε εναντίον του ούτε και να απομακρυνθούμε –έστω και κατ’ ελάχιστον– από τη μακρόχρονη πεποίθησή μας, ότι η χώρα μας πρέπει να αναπτύξει και να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την Τουρκία. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο κ. Νταβούτογλου έκανε πράγματι το καθήκον του∙ πλην όμως κατά τον πλέον άκομψο δείχνοντας του είδους την αυτοπεποίθηση που αισθάνεται όποιος μιλάει σε κατώτερο!

Από την άλλη πλευρά:
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και τους συμβούλους του για την άκαιρη πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης.
Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, διότι δεν απάντησε, ως όφειλε, στην προκλητική επιχειρηματολογία του κ. Νταβούτογλου ή την έντεχνα επιδειχθείσα υπεροψία που επέδειξε ο Τούρκος υπουργός δημοσίως (αλλά και στο ιδιωτικό του σεμινάριο με τους φίλους του πανεπιστημιακούς), όλα αυτά καθ’ ον χρόνο βρισκόταν σε ελληνικό έδαφος.

Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, στους συμπατριώτες μας ότι η επίσκεψη Νταβούτογλου απέδειξε περίτρανα όλα όσα έχουμε πει για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας και την απολύτως ανεξήγητη ελληνική αδράνεια, την οποία η κυβέρνησή μας επιμένει να περιβάλλει με το μανδύα της αναγκαίας διπλωματικής μυστικότητας.

Αναφορικά με την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν, τονίζουμε ότι και αυτή επιβεβαιώνει την άποψή μας ότι οι υποτιθέμενοι «φίλοι» μας στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να απαυδούν με εμάς, τους Έλληνες, να μας θεωρούν ανειλικρινείς και ανίκανους, ενώ είναι επίσης προφανές πως δεν θα διστάσουν να μας «αδειάσουν» αμέσως μόλις διασφαλίσουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, για τα οποία και μόνον ενδιαφέρονται.

Οι ανωτέρω σκέψεις ουδόλως αλλάζουν εξαιτίας της οργανωμένης θριαμβολογίας μετά τις Βρυξέλλες, μερικές ημέρες μετά την εξίσου ενορχηστρωμένη απαισιοδοξία της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο κυνισμός μας δικαιολογείται από τα ακόλουθα γεγονότα: α) Κατά το παρελθόν, πολυάριθμες κυβερνητικές δηλώσεις ή προβλέψεις αποδείχθηκαν εσφαλμένες ή αναληθείς· γιατί τώρα πρέπει να τους πιστέψουμε; β) Δύο από τα αναγγελθέντα μέτρα αναμένονταν, ενώ το τρίτο παραμένει αδιευκρίνιστο. γ) Παραμένουν ως υποχρεώσεις οι προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας (με την κωμική προσθήκη ότι αποφασίζονται από εμάς και δεν επιβάλλονται από τους «φίλους» μας). δ) Ουδείς λόγος γίνεται για τα βαρύτατα μέτρα που θα ακολουθήσουν, είτε αυτά ονομαστούν «νέα» είτε θεωρηθούν ως «ήδη επιβληθέντα» αλλά μη εφαρμοσθέντα.

Θα τα αντέξει όλα αυτά το (παλιό ή και νέο) ΠΑΣΟΚ; Θα τα δεχθεί ο κόσμος χωρίς να βγει στους δρόμους; Παρά την τελειοποιημένη επικοινωνιακή του πολιτική, θα βελτιωθούν άραγε οι προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος, έστω και με τον αναμενόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό, που μπορεί να μετατρέψει συμβούλους σε υπουργούς ή να περιθωριοποιήσει άλλους;

Ο χρόνος μόνο θα δείξει πόσο θα διαρκέσουν η τεχνητή ευφορία και ο αντίκτυπος των δημοσιευμένων φιλοφρονήσεων (σε αντίθεση με την εν κρυπτώ εκφραζόμενη κακογλωσσιά, στην οποία επιδίδονται και οι δύο πλευρές).
Δεν μπορούμε, λοιπόν, παρά να κλείσουμε τις παρατηρήσεις μας επαναλαμβάνοντας τις προβλέψεις μας: η συλλογική έλλειψη συνεννόησης και η αποδιοργάνωση της κυβέρνησης και το μη λειτουργούν κράτος μάς οδηγούν ταχύτατα σε ακόμη μεγαλύτερες οικονομικές καταστροφές, καθώς και στον εντεινόμενο κίνδυνο η εντεινόμενη οικονομική κακουχία να μεταλλαχθεί σε σοβαρή κοινωνική αναταραχή, την οποία κανένας πολίτης, έστω και ελάχιστα νοήμων, επιθυμεί, αλλά και την οποία όλοι οι διορατικοί Έλληνες βλέπουν αναπόφευκτα να πλησιάζει. Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση:

Οι θεοί της Ελλάδας μάς έχουν εγκαταλείψει.
Για να κατευναστούν, θα χρειαστούν «ανθρωποθυσίες».
Και το καταλληλότερο σημείο για να ξεκινήσουμε είναι το υπουργείο Εξωτερικών – απομακρύνοντας πάραυτα τον προϊστάμενό του, προτού αυτός, μαζί με τους πανεπιστημιακούς παρατρεχάμενούς του, μπορέσουν να μας βυθίσουν ακόμη περισσότερο στην καταστροφή, καθώς θα αναπτύσσουν το από καιρό διακηρυσσόμενο «νέο δόγμα» τους περί ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έλεος!

Χωρίς απώτερες επιδιώξεις, χωρίς βλέψεις αλλά και χωρίς καμία διάθεση συγκατάβασης, ελπίζουμε ειλικρινά ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες –περιλαμβανομένων των εκφοβισμένων αλλά και αδρανών μεσαίων τάξεων– θα αφυπνιστούν επιτέλους και θα ανταποκριθούν στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις μας, ώστε να ανακοπεί η πτώση που πλήττει όλες τις όψεις του δημόσιου βίου μας.

Έχει έλθει η στιγμή να απαλλαγούμε οριστικά από αυτή την καταστροφικά διχασμένη ομάδα πολιτικών που μας έχει βυθίσει σε κάτι χειρότερο από τα… «σ…ά» του Στρος-Καν: στην εθνική και τη διεθνή ταπείνωση, τη συρρίκνωση και την εκμηδένιση!

http://kostasxan.blogspot.com/2011/03/blog-post_788.html

Εθνική προδοσία ένα mail;.... Και όχι το χρέος των 350 δις ευρώ;

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Ένα κυνήγι μαγισσών, εντυπώσεων και πολιτικών αντιπαραθέσεων παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό με αφορμή ένα κινδυνολογικό e-mail που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο και περίπου όριζε την 25η Μαρτίου ως την… τελική ημερομηνία για τη Δευτέρα Παρουσία. 

Εισαγγελείς πραγματοποιούν έρευνες, η υπηρεσίας δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος το ίδιο, ο γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ άφησε να εννοηθεί ότι πίσω από την «διασπορά ψευδών ειδήσεων» κρύβεται η Νέα Δημοκρατία.

Θα γινόταν το ίδιο αν μια ανάλογη φήμη κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα – όπως και......
συμβαίνει συνεχώς τους τελευταίους μήνες; Όχι, βέβαια.

Έγινε καμιά έρευνα και απαγγέλθηκε καμιά κατηγορία για όλους τους επίσημους κινδυνολόγους που χρησιμοποίησαν ανάλογα – έστω και κεκαλυμμένα – μέσα προκειμένου να κερδίσουν τις περιφερειακές εκλογές; Όχι, βέβαια.

Ασκήθηκε καμιά δίωξη κατά των διαφόρων «αξιολογητών» που κάθε τόσο μας στέλνουν στα σκουπίδια, προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες και στέλνοντας το spread στα ύψη; Και πάλι όχι.

Τιμωρήθηκε κανείς από όσους επέμεναν πως «λεφτά υπάρχουν»; Ήταν ή δεν ήταν αυτό διασπορά ψευδούς είδησης;

Πήρε κανένας εισαγγελέας μια-μια τις προεκλογικές συνεντεύξεις για να ερευνήσει ποιοι είπαν ψέματα υποσχόμενοι λαγούς με πετραχήλια; Ούτε κι’ αυτό.

Εδώ δεν πρόκειται για συκοφαντική δυσφήμηση ή για απειλή κατά της ζωής – οπότε δικαίως κινητοποιούνται όσοι θεσμικά έχουν την υποχρέωση.

Εδώ πρόκειται για ένα κείμενο που γράφτηκε από κάποιον που – σωστά ή λάθος, σκόπιμα ή αφελώς – υποστήριξε πως η χώρα θα πτωχεύσει, θα πάμε στη δραχμή, θα χαθούν οι τραπεζικές καταθέσεις. Τα ανέλυσε μια χαρά ο «ντετέκτιβ» Καρχιμάκης, λέγοντας πως το κείμενο ήταν καλογραμμένο, στοιχειοθετημένο και από άνθρωπο που σκαμπάζει από πολιτική και από οικονομία.

Προφανώς ένα τέτοιο κείμενο μπορεί να σπείρει τον πανικό και να στείλει τον κόσμο να αποσύρει τα χρήματά του από τις τράπεζες. Είναι επίσης πολύ πιθανό να υπήρχε κάποια σκοπιμότητα ή υστεροβουλία. Μπορεί να αποτελεί και μια (εκούσια ή ακούσια) διασπορά ψευδών ειδήσεων.

Αλλά για να υπάρξει διασπορά ψευδών ειδήσεων, πρέπει να αποδειχθεί πως οι ειδήσεις ήταν ψευδείς. Εκ των προτέρων – αν δηλαδή δεν βεβαιωθούμε ότι ξεπεράσαμε τον κίνδυνο – και ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν τον ξεπεράσαμε – πόθεν η διασπορά ψευδών ειδήσεων;

Η αλήθεια είναι πως το Διαδίκτυο δεν αποτελεί την επιτομή της αξιοπιστίας. Έχει προβλήματα με την ανωνυμία και την μη τήρηση των κανόνων της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Αλλά αυτό είναι το Διαδίκτυο. Ακόμη και εγκυκλοπαίδεια γράφεται εκ των ενόντων, με άλλους να προσθέτουν και άλλους να αφαιρούν λήμματα.

Και γιατί πρέπει οπωσδήποτε να προστατευτούν οι ευκολόπιστοι από ένα κείμενο που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο, αλλά πρέπει να μένουν απροστάτευτοι όταν πιστεύουν στα προεκλογικά ψέματα ή όταν υποκύπτουν σε εκλογικούς εκβιασμούς;

Γιατί θεωρήθηκε φυσιολογικό – και δεν κατηγορήθηκε κανείς γι’ αυτό – να υποστηρίξουν κάποιοι πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός μπλόφαρε όταν, κατά την προεκλογική των περιφερειακών εκλογών αναμέτρηση, δήλωσε πως αν οι Έλληνες δεν ψηφίσουν σωστά θα… ξαναψηφίσουν (αυτή τη φορά σε γενικές εκλογές);

Θυμάστε; Τότε ο ίδιος ο πρωθυπουργός βγήκε με συνεντεύξεις του και είπε: «Δεν μπλοφάρω»! Κάποιοι τον είχαν κατηγορήσει για διασπορά ψευδούς είδησης και εκείνος απάντησε. Δεν πήγε στον εισαγγελέα! Ούτε ο εισαγγελέας θεώρησε ότι έπρεπε να ξεκινήσει έρευνα για να διαπιστωθεί κατά πόσον μπλόφαρε (διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις) ο πρωθυπουργός. Παρά το γεγονός ότι εκείνος ο εκβιασμός έστειλε το spread στον Θεό και έκτοτε ανοίγουμε σαμπάνιες έτσι και πέσει δέκα μονάδες.

Κατηγορήθηκε κανείς τότε για εθνική προδοσία; Μόνο στην πολιτική επιτρέπονται οι μπλόφες, οι εκβιασμοί και η διασπορά ψευδών ειδήσεων;

Κινήθηκε κανείς κατά του Τζορτζ Σόρος όταν, παραμονές του Eurogroup, δήλωνε πως πρέπει να αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος;

Κινήθηκε κανείς κατά του διάσημου Αμερικανού οικονομολόγου Μπάρι Άιχενγκριν του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, όταν τον Φεβρουάριο διακήρυξε ότι «δεν υπάρχουν φθηνές λύσεις» και ότι πρέπει άμεσα να αποφασιστεί «κούρεμα» του ελληνικού χρέους;

Κινήθηκε κανείς κατά της ΕΛΣΤΑΤ που τον περασμένο Οκτώβριο έδωσε στοιχεία στην Eurostat εντάσσοντας στο χρέος και τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ (κάτι στο οποίο δεν υποχρεώνονται οι άλλες χώρες), εκτινάσσοντας το έλλειμμα στο 15,5%;

Κινήθηκε κανείς κατά της κυβέρνησης που διερρήγνυε τα ιμάτιά της πως δεν γνώριζε τίποτε, διότι η Αρχή είναι πλέον «ανεξάρτητη»; Και επομένως μπορεί να στέλνει το έλλειμμα όπου θέλει και λογαριασμό να μην δίνει;

Κινήθηκε κανείς κατά της γερμανικής εφημερίδας «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» (22 Φεβρουαρίου 2011) που κυκλοφόρησε με τίτλο – ακριβώς – «Δώστε στους Έλληνες πίσω την δραχμή τους»; Μα αν οι Γερμανοί λένε πως πρέπει να πάρουμε πίσω την δραχμή μας (χωρίς αντίδραση), τότε γιατί κάποιος να μην βγάλει το συμπέρασμα πως θα την πάρουμε πίσω την δραχμή μας;

Όταν οι αναλυτές του Citi, με τους οποίους βρίσκονται συνεχώς σε επαφή οι δικοί μας μεγαλοπιασμένοι. Ανακοινώνουν (8 Φεβρουαρίου) πως θεωρούν πολύ υψηλή την πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας (στην οποία μάλιστα περιλάμβαναν και την επιμήκυνση για την οποία τώρα πανηγυρίζουν, αλλά αυτοί την θεωρούν πτώχευση), κάνουν κι’ αυτοί διασπορά ψευδών ειδήσεων;

Όπως είχαν πει, «το πιθανότερο σενάριο είναι η παράταση του χρόνου αποπληρωμής και η μείωση των επιτοκίων» - αλήθεια; Το ήξεραν; Δεν είναι νίκη της Αθήνας, όπως παρουσιάστηκε; Αλλά πρόσθεταν πως αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα της αφερεγγυότητας.

Διασπορά ψευδών ειδήσεων έκανε (με έκθεσή της, στις 3 Φεβρουαρίου) η ελβετική επενδυτική τράπεζα UBS, δίνοντας μάλιστα και συγκεκριμένα βήματα που πρόκειται να ακολουθηθούν προς αυτήν την (οδυνηρή) κατεύθυνση;

Ιδού η διαδικασία – που φαίνεται ότι ακολουθείται κατά γράμμα: Θα ξεκινήσει με επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων και θα εξελιχθεί σε ψαλίδισμα του χρέους.

Τότε έγραψε και ο Economist την απειλητική φράση: «Τίποτα δεν μπορεί να εξουδετερώσει εντελώς την απειλή της χρεοκοπίας». Διασπορά ψευδών ειδήσεων ήταν αυτό;

Για να μην μιλήσουμε για τον νομπελίστα οικονομολόγο Νουριέλ Ρουμπινί, που όλοι καταγγέλλουν ως κινδυνολόγο (δηλαδή για διασπορά ψευδών ειδήσεων), αλλά αυτός πήρε το Νόμπελ επειδή επιβεβαιώθηκε στις προβλέψεις του για την παγκόσμια κρίση.

Δεν χάνει ευκαιρία να… διασπείρει ψευδείς ειδήσεις ο Ρουμπινί και μάλλον πρέπει να κληθεί σε απολογία από τους Έλληνες εισαγγελείς. Τα είπε όταν επισκέφθηκε την Αθήνα και το Μαξίμου (αν και δεν μας ανακοινώθηκε τι είπε), τα είπε και στις αρχές Ιανουαρίου στο «Ντερ Σπήγκελ»:

«Πάρτε το παράδειγμα της Ελλάδας. Στην καλύτερη περίπτωση, δηλαδή σύμφωνα με το τρέχον πρόγραμμα λιτότητας, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα είναι στο 160% του ΑΕΠ σε δύο χρόνια. Ποιος θα δανείσει νέο χρήμα στη χώρα αν γνωρίζει ότι θα έχει σίγουρα απώλειες αν η χώρα χρεοκοπήσει; Η Ελλάδα θα πρέπει να αναδιαρθρώσει το χρέος της σε κάθε περίπτωση».

Νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 2010, είχε πει το περίφημο: «Αν δεν θέλετε να την πείτε πτώχευση, μην την λέτε πτώχευση. Πείτε την αναδιάρθρωση υπό πίεση, αλλά είναι βέβαιο ότι θα συμβεί Η πτώχευση είπε είναι αναπόφευκτη, διότι είναι αδύνατον να επιζήσει η Ελλάδα με ένα χρέος που φθάνει στο 150% του ΑΕΠ ».

Να συλληφθεί! Και να συλληφθεί επίσης και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Κέννεθ Ρογκόφ, που στις 5 Ιανουαρίου, βλέποντας το spread των ελληνικών δεκαετών ομολόγων να φθάνει στο επίπεδο – ρεκόρ των 990 μονάδων βάσης, δήλωνε πως η Ελλάδα είναι πιθανόν να χρεοκοπήσει παρά την βοήθεια που πήρε από το ΔΝΤ και την ΕΕ.

«Η Ελλάδα έχει ιστορικό χρεοκοπιών» είπε στη διάρκεια ομιλίας του σε συνέδριο, στο Όσλο. Και πρόσθεσε: «Αυτό είναι κάτι που μπορεί να δούμε στο μέλλον».

Και στα τέλη Δεκεμβρίου 2010, ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ δήλωσε ότι τα αυστηρά μέτρα θα μειώσουν τα χρέη, αλλά το χρέος σε σχέση με τον ρυθμό ανάπτυξης θα διογκωθεί, με αποτέλεσμα σε ένα-δυο χρόνια να διερωτηθούν οι Έλληνες αν άξιζε τον κόπο η θυσία.

Να συλληφθεί κι’ αυτός. Διασπείρει ψευδείς ειδήσεις και κυρίως ρίχνει στους Έλληνες τον σπόρο της αμφιβολίας σχετικά με τον αν αξίζουν οι θυσίες του, υπονομεύοντας τις προσπάθειες της κυβέρνησης που, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι οι κόποι του λαού πιάνουν τόπο.

Και κυρίως να συλληφθεί ο Άντριου Μπόσομγουορθ, υψηλόβαθμο στέλεχος της Pimco, της εταιρίας που είναι ο μεγαλύτερος διαχειριστής ομολόγων στον κόσμο, ο οποίος στις 3 Ιανουαρίου δήλωσε πως για την Ελλάδα η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη και πως θεωρεί βέβαιη την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, υπενθυμίζοντας ότι η Pimco, δεν επενδύει πλέον σε ομόλογα Ελλάδας, Ιρλανδίας και Πορτογαλίας, ενώ έχει περιορίσει τις επενδύσεις της σε Ισπανία και Ιταλία.

Και μήπως θυμούνται οι εισαγγελείς τι είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός τον Νοέμβριο του 2010, ξεκινώντας την σταυροφορία του κατά της Γερμανίας; Μα ότι «η στάση του Βερολίνου θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και στη χρεοκοπία». Μίλησε μάλιστα για ένα είδος «αυτοεκπληρούμενης προφητείας»! Θα μπορούσε, λοιπόν, να συμβεί! Εκτός κι’ αν πάλι μπλόφαρε ο πρωθυπουργός, οπότε ας ασχοληθούν και μ’ αυτό οι εισαγγελείς.

Επίσης, πρέπει να γίνει έρευνα και για τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το ειδησεογραφικό πρακτορείο Μπλούμπεργκ (στις 10 Νοεμβρίου 2010), μεταφέροντας τα στοιχεία για τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και με την επισήμανση ότι η Αργεντινή έχει περισσότερες πιθανότητες να γλιτώσει την πτώχευση σε σχέση με την Ελλάδα!
«Η Αργεντινή έχει ορισμένα θετικά στοιχεία υπέρ της, αλλά η Ελλάδα δεν πρόκειται να τα καταφέρει», δήλωσε ο Τζίμ Κρέιγκ, ο οποίος συμμετέχει στη διαχείριση κεφαλαίων ύψους ύψους 19 δις δολαρίων σε αναδυόμενες αγορές για λογαριασμό της Stone Harbor Investment Partners, στη Νέα Υόρκη. «Η Ελλάδα θα χρειαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Το ερώτημα είναι πότε; Εξαρτώνται απόλυτα από τη στήριξη της ΕΕ».

Μα ακόμη και ο μακαρίτης ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Τομμάζο Παντόα Σκιόππα είχε τον περασμένο Σεπτέμβριο πει ότι τελικά θα χρειαστεί η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και παράταση της παραμονής της τρόικας στην χώρα μας. Υποχρεώθηκε να «τα μαζέψει» ένα μήνα αργότερα, αλλά αυτός δεν μπορεί να κληθεί για εξηγήσεις, καθώς έχει συναντήσει τον Δημιουργό του.

Άλλωστε, τον Αύγουστο του 2010 οι μισοί από τους 60 οικονομολόγους που έλαβαν μέρος σε έρευνα του Ρόιτερ’ς έδωσαν πιθανότητες άνω του 50% για αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας.

Αλλά μέχρι να αρχίσει η προπαγάνδα περί επιμήκυνσης, ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός (στην γνωστή συνομιλία του με δημοσιογράφους, στη διάρκεια της οποίας μίλησε για εξεταστική που θα ερευνήσει και τις συναλλαγές με την Γκόλντμαν Ζακς), υποστήριζε ότι δεν μπαίνει σε συζήτηση επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των δανείων!

Με δεδομένο ότι τελικά και σε συζήτηση μπήκε και η επιμήκυνση έγινε και ως επιτυχία παρουσιάστηκε, μήπως ήταν κι’ αυτό διασπορά ψευδών ειδήσεων;

Ας αφήσουν, λοιπόν, όλοι κατά μέρος ότι ένα mail αποτελεί «εθνική προδοσία»! Εθνική προδοσία είναι το θηριώδες χρέος των 350 δις ευρώ. Και δεν αποτελεί καν διασπορά ψευδών ειδήσεων! Είναι η πραγματικότητα της εθνικής ντροπής.

http://anti-ntp.blogspot.com/2011/03/mail-350.html

Τον πήραν με τα γιαούρτια και τα ... παϊδάκια (Τον Πάγκαλο) (Όλο το Video)

Χαμός έγινε χθές το βράδυ με τον Πάγκαλο σε ταβέρνα στην

Κερατέα. Κάτοικοι της περιοχής πληροφορήθηκαν ότι ο

αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είχε πλακωθεί στα κοψίδια

σε ταβέρνα της περιοχής και μαζεύτηκαν απέξω

φωνάζοντας ρυθμικά συνθήματα εναντίον του! Πέταξαν μάλιστα

γιαούρτια και ωμά παϊδάκια προς το μέρος του με αποτέλεσμα

να παρέμβουν οι τέσσερις αστυνομικοί του και να τον

απομακρύνουν. Ήταν τέτοια η οργή του κόσμου που η Αστυνομία

αναγκάστηκε να στείλει μια διμοιρία των ΜΑΤ έξω από

την ταβέρνα προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω επεισόδια.

"Κρύψου", "Ντροπή σου", "Έξω από ' δω" είναι μερικά μόνο από

τα συνθήματα που ακούστηκαν εναντίον του καθώς και πολλά

ακόμη που δεν γράφονται για λόγους δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Ξερόλας εναντίον γκοτζίλα, εναντίον γιγάντιου χταποδιού

Θέλοντας να διατηρήσω τη φήμη του ξερόλα, θα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα στα οικονομικά νέα για να ασχοληθούμε με τους πυρηνικούς αντιδραστήρες στην Ιαπωνία.

Τι έμαθα λοιπόν αυτές τις 3 μέρες:

Κάθε αντιδραστήρας είναι ένα ωραίο ατσάλινο καζάνι που βράζει σαν χύτρα ταχύτητος (εδώ ένα πολύ ωραίο pdf με πολλές εξηγήσεις φτιαγμένο για όσους χάζευαν εγκυκλοπαίδειες μικροί) . Μέσα στη χύτρα υπάρχουν τα...
πυρηνικά καύσιμα τα οποια βρίσκονται μέσα σενα περίβλημα από ζιρκόνιο. Γύρω από τη χύτρα υπάρχει ένα υπέροχο πολύ στιβαρό περίβλημα από οπλισμένο σκυρόδεμα και γύρω από αυτό είναι χτισμένο ένα κτήριο σαν όλα τα κανονικά κτήρια.

Τα 2 κτήρια που είδατε να ανατινάζονται (περιμένουμε και το 3ο σε λίγο καθώς οι εκρήξεις στους αντιδραστήρες 1 και 3 , έβγαλαν εκτός λειτουργίας τις αντλίες που έριχναν νερό στον νούμερο 2) ήταν τουλάχιστον τα εξωτερικά κτήρια. Σε γνήσιο orwell mode η ιαπωνική κυβέρνηση και η ηλεκτρική εταιρία ανακοίνωσαν πως υπήρξε “μια χημική αντίδραση μεταξύ υδρογόνου και οξυγόνου” σε απλή ανθρώπινη γλώσσα υπήρξε μια έκρηξη. Θεωρητικά αυτή η έκρηξη δεν κατέστρεψε ούτε την εσωτερική ατσάλινη χύτρα, ούτε το θωρακισμένο σκυρόδεμα. Πιθανότατα όμως το εσωτερικό περίβλημα από ζιρκόνιο έχει αρχίσει να λιώνει γιαυτό και παρήχθη τόσο υδρογόνο ωστε να δημιουργηθεί έκρηξη. Τι συμβαίνει όταν λειώνει το περίβλημα του ζιρκονίου? Το ουράνιο πέφτει από τις ράβδους και κάθεται στον πάτο της χύτρας. Αυτό είναι που ονομάζουμε core meltdown. Το πρόβλημα με το ουράνιο στον πάτο της χύτρας είναι πως είναι ανεξέλεγκτο σε αντίθεση με το ουράνιο στις ράβδους που ελέγχεται πιο εύκολα διότι παρεμβάλονται ανάμεσα ράβδοι γραφίτη και πολύ νερό…

Κι εδώ είναι το απόλυτο ξεβράκωμα όλων των δημοσιοσχετίστικων τσουτσεκιών περί της ασφάλειας της πυρηνικής ενέργειας. Διότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες που έχουν πρόβλημα στην ιαπωνία, δεν είναι πως δεν πρόλαβαν να κλείσουν. Μια χαρά μπήκαν ανάμεσα οι ράβδοι γραφίτη και μια χαρά σταμάτησε η βασική αντίδραση. Όμως προκειμένου να κρυώσει ο πυρήνας από τα υπόλοιπα ραδιενεργά κατάλοιπα που δημιουργούνται από τη σχάση (ιώδιο και κέσιο κλπ), περνάνε μερικές μέρες όπου πρέπει να ψύχεται συνεχώς.

Άρα ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα, παρά το γεγονός πως κάθε ώρα που περνά και οι αντιδραστήρες ψύχονται τα πράγματα καλυτερεύουν (λέμε τώρα). Τι συμβαίνει όμως όταν αρκετό ουράνιο μαζευτεί στον πάτο της χύτρας?? το ουράνιο παράγει θερμότητα και κάποια στιγμή λειώνει την χύτρα πέφτοντας από κάτω. Τι υπάρχει από κάτω? Το τσιμεντένιο περίβλημα που λέγαμε, μαζί με γραφίτη προκειμένου να σταματήσει την αντίδραση. Το πρόβλημα βρίσκεται στην εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα ο λιωμένος πυρήνας να συνεχίσει να πέφτει σκάβοντας το τσιμέντο και τη γη, μέχρι να βρει νερό (και θα βρεί γρήγορα νερό καθώς είναι δίπλα στη θάλασσα). Τότε θα πετάξει κι άλλο ατμό μαζί με κέσιο και ιώδιο και ουράνιο και φυσικά πλουτώνιο (μια καινουργια ιδεά για καύσιμο που υπάρχει στον αντιδραστήρα 3).

Αυτή η υπέροχη καινούργια ιδέα ήταν -όπως φαντάζεστε- ένας επικερδής τρόπος προκειμένου να χρησιμοποιηθεί το πλουτώνιο αντί να το πετάμε ως ραδιενεργό κατάλοιπο, κι έτσι αντί να πληρώνουμε τόσα χρήματα για τα ραδιενεργά σκουπίδια, τα πουλάγαμε ως νέο καύσιμο. Έλα μου ντε που το πλουτώνιο είναι ακόμα πιο επικίνδυνο από το ουράνιο, αλλά τη σημασία έχει αφού τα πυρηνικά ατυχήματα δεν γίνονται ποτέ? (η πλάκα είναι εάν το σκεφτείτε έχουμε ένα πολύ σοβαρό πυρηνικό ατύχημα κάθε περίπου 10 χρόνια).

Orwell speak.

Έαν υπάρχει κάτι που με ανησυχεί περισσότερο είναι τα καθησυχαστικά λόγια της κυβέρνησης και των επιστημόνων που ζούν και πληρώνονται από την πυρηνική βιομηχανία. Δεν υπάρχει διαρροή ραδιενέργειας παρά μόνο ραδιενεργό άζωτο το οποιο όμως έχει ελάχιστη ζωή και παύει να είναι απειλή πολύ γρήγορα, λένε.

Σήμερα μάθαμε πως ένα αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ έπεσε πάνω σένα ραδιενεργό σύννεφο, 2 μέρες μετά την πρώτη έκρηξη. Αν και δεν μας είπαν καμιά πραγματική πληροφορία, αυτό από μόνο του είναι ικανό να δείξει πως μας κοροιδεύουν…

Είναι εντυπωσιακό πως τις τρεις τελευταίες μέρες διαβάζω συνεχώς διάφορους ειδικούς που διαβεβαιώνουν πως αυτό δεν είναι ένα νέο τσερνόμπιλ διότι εμείς οι δυτικοί είμαστε πολύ γαμάουα τύποι. Παρότι έχουν δίκιο πως το τσερνόμπιλ δεν είχε το εξωτερικό χαλύβδινο περίβλημα, στην ουσία κανείς δεν ξέρει πόσο αυτό θα αντέξει. Άλλωστε οι εκτιμήσεις τους καταρρέουν όπως και τα προστατευτικά μέτρα, ώρα με την ώρα. Και το πιο εξοργιστικό είναι πως το παίζουν übercool και σίγουροι, ξεχνώντας πως μερικές ώρες πιο πριν ήταν εξίσου σίγουροι για την προηγούμενη γραμμή άμυνας.

Το τελευταίο που διάβασα ήταν πως εντάξει και να συμβεί ένα meltdown δεν είναι και το τέλος του κόσμου και ας μην το κάνουμε τόσο μεγάλο θέμα.

Ένα πράγμα που ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει, είναι το πόσο καιρό κάνει να κρυώσει ένας λιωμένος πυρήνας. Διότι σε αντίθεση με τις ράβδους καυσίμων που είναι όμορφα τοποθετημένες για να ψύχονται, ένας λιωμένος ψύχεται πολύ πιο δύσκολα και πιθανότατα αργά.



Παρότι ειδικός επί των πυρηνικών δεν είμαι, το κακό είναι πως δύσκολα μπορούμε να εμπιστευτούμε τους ειδικούς επί των πυρηνικών, διότι οι περισσότεροι έχουν συμφέρον να μας παρουσιάζουν την δουλειά τους ως το καλύτερο πράγμα που μας έχει συμβεί στη ζωή. Οπότε ότι σας έγραψα παραπάνω, έχει να κάνει απλά με την ξερολίαση μου και τη δυνατότητά μου να αναλύω επικοινωνιακά αυτά που διαβάζω από τους διάφορους ειδικους. Στην ουσία είναι τα κενά που βρίσκεις ανάμεσα στα στρογγυλεμένα λόγια και τις αναντιστοιχίες ανάμεσα στους ειδικούς που σου δίνουν μερικά συμπεράσματα.

Αυτό και η ενγενής λειτουργία των τμημάτων δημοσίων σχέσεων να ψεύδονται με μη μηνύσιμο τρόπο και να επιδίδονται σε damage control (όπως ότι αυτοί είναι παλιοί αντιδραστήρες και που να δείτε πόσο καλύτεροι είναι οι καινούργιοι).



Το συμπέρασμά μου είναι το εξής:

Σε βραχυχρόνιο διάστημα: Εάν ξέρω κάποιον στα 300 χιλιόμετρα από την περιοχή, θα του έλεγα να φύγει όσο πιο μακριά γίνεται, όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ας πάει διακοπές κάπου, ας κατέβει στην ταιλάνδη που είναι και φθηνά. Εκεί από μακριά θα μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση σε 1-2 μήνες από σήμερα. Γιατί σύντομα θα αρχίσουμε να ακούμε για το πως “μικρές” ποσότητες ιωδίου και κεσίου διέφυγαν στην ατμόσφαιρα και μέρα τη μέρα αυτές οι μικρές ποσότητες θα αυξάνονται. Κι αυτό δεν θα έχει να κάνει με το πως εξελίσσεται το ατύχημα, αλλά με το πως εξελίσσεται η επικοινωνιακή διαχείριση του. Η έκθεση του αμερικάνικου αεροπλανοφόρου 160χλμ μακριά από το εργοστάσιο, ήδη χαλάει τη σιωπή της μη μόλυνσης.

Σε μακροχρόνιο διάστημα: Βλέπουμε μπορστά μας το τρίτο τραγικό ξεβράκωμα της πυρηνικής βιομηχανίας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα και τελειωτικό. Ας μην ξεχνάμε πως και ο χρηματο-οικονομικός τομέας ξεβρακώθηκε πέρα από πάση δυνατότητα να ξαναντυθεί, κι όμως σήμερα τους έχουμε ακόμα πάνω στο κεφάλι μας. Παρόλαυτά το κοινό είναι ευτυχώς πολύ πιο καχύποπτο απέναντι στην πυρηνική ενέργεια παρά τις διαβεβαιώσεις των ειδικών.

Η πυρηνική τεχνολογία για παραγωγή ενέργειας είναι μια τόσο ασταθής ιστορία που -όπως τραγικά διαπιστώνουμε- έχει τεράστια αφανή κόστη (που φυσικά θεωρούνται externalities από τις εταιρίες καθώς δεν τα επωμίζονται). Για να καταλάβετε το μέγεθος του αστείου, στις ΗΠΑ, κάθε πυρηνικό εργοστάσιο είναι ασφαλισμένο μέχρι το ύψος των 340εκ δολαρίων. Από εκεί και πάνω τα υπόλοιπα τα πληρώνει το κράτος. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο αστείο νούμερο είναι 340εκ δολάρια μπροστά σένα πυρηνικό ατύχημα. Όπως είπε ένας φίλος, τα χρήματα της ασφάλειας φτάνουν τσίμα τσίμα να αλλάξεις τις ασφάλειες και να του ρίξεις ένα βαψιματάκι.

Κι αυτό φυσικά είναι μόλις ένα από τα δεκάδες externalities, κρατικές εγγυήσεις, και βοήθεια που παίρνει η πυρηνική βιομηχανία προκειμένου να μπορεί να επαίρεται για το πόση φθηνή ενέργεια παράγει.

http://techiechan.com/