Το αδικημα της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ...

ΟΛΑ όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας αποτελούν ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ του Ελληνικού Συντάγματος και ΓΕΝΙΚΗ εκτροπή του πολιτεύματος.

-Συνεπώς και το (όποιο…) “νομοθετικό έργο” – ειδικά της τελευταίας διετίας των “μνημονίων” – ενέχει το στοιχείο της ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ – ειδικά – όταν αφορά τη ΡΑΓΔΑΙΑ (και απροειδοποίητη !) ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ της ΖΩΗΣ των πολιτών – μέχρι τα όρια της ΑΠΩΛΕΙΑΣ της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ τους, της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ και της ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ του ΕΘΝΙΚΟΥ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ.

-Με ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΘΥΝΗ των – εκάστοτε – ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ !

-Μέχρι στιγμής (εκτός των προβληματων – θανάτων από καρδιοπαθειες, αγγειακα – εγκεφαλικα επεισοδια κλπ .- λόγω άγχους, φτωχοποιησης, χρεών, ανεργιας…) έχουμε – μεχρι στιγμης – πάνω από 9.000 αυτοκτονίες σ’ ολόκληρη τη χώρα :
-Κάθε μέρα συμβαίνουν στη χώρα μας τουλάχιστον 8 -10 (!) αυτοκτονίες (“πρωταθλήτριες” η Αττική και η Κρήτη…)

Ανακοινώνονται “επίσημα” μόνον η μία (1) στις 3, για τους εξής λόγους :

α) Οι συγγενείς του αυτόχειρα ΔΕΝ επιθυμούν – τέτοιου είδους – “δημοσιότητα” (των στοιχείων του συγγενούς τους.)

β) Η ελληνορθοδοξη εκκλησία θέτει – συνήθως – “κώλυμα”- εμποδιο για να θάψει με “κανονικότητα” τους πολίτες που αυτοκτονούν (υπαρχει σχετικος εκκλησιαστικος κανονισμος.)

γ) Οι περισσότεροι αυτόχειρες έχουν κάνει προηγουμένως “ασφάλεια ζωής” – υπέρ τρίτων – που ΔΕΝ καλύπτεται σε περίπτωση αυτοκτονίας …(οποτε, χιλιαδες αυτοκτονιες δηλωνονται ως θανατοι απο “αλλα αιτια” – ωστε να μη χασουν οι συγγενεις τα χρηματα της ασφαλειας.)

-ΟΛΑ ΑΥΤΑ όμως, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ τα ΖΟΦΕΡΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ της εξαθλιωσης και της εθνικης ταπεινωσης:

-Υπάρχουν τεράστιες ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ – ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ για όσα έχουν – ήδη – συμβεί στη χώρα μας ,τις τελευταιες δεκαετιες … (αρκετοί πολιτικοί διαχειριστές πρέπει να οδηγηθούν αμέσως στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !)

ΔΗΛΑΔΗ:
-Κυβερνησεις: Κ.Σημιτη, Κ.Καραμανλη, Γ. Παπανδρεου-Ευ.Βενιζελου, Λ. Παπαδημου,Α.Σαμαρα – μαζι με τα υπουργικα τους συμβουλια – και με οσους “μεγαλοπαραγοντες”- καθε λογης - στηριξαν ΕΝΕΡΓΑ τις συγκεκριμενες – καταστροφικες πολιτικες επιλογες…

– ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΙ:

-ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ !

– Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΝΤΑΙ – ή ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ – να ανταποκριθούν στα καθημερινά τους έξοδα διαβίωσης (τροφή , στέγαση, λογαριασμοί, φόροι κλπ.)
– Για την ακρίβεια οι 8 στους 10 Ελληνες…

– Επισης, 7 στους 10 Ελληνες υποφερουν από ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ (διαγνωσμένη ή όχι , προσωπική ή “εθνική”, ελαφρά ή όχι…) και οι… “ψυχολόγοι” στα ΜΜΕ μας μιλούν – δήθεν – για “ψυχολογικη προδιάθεση” – τους … συμφερει οικονομικα η …”ολη κατασταση” !
-Η καθημερινή χρήση ψυχοφαρμάκων – ή “άλλων ουσιών” – έχει σπάσει καθε ρεκόρ … σε ΟΛΕΣ τις ηλικίες !

– ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ εγκαταλείπουν τη χώρα τουλάχιστον 300 Ελληνες και Ελληνίδες :Την τελευταία διετία έχουν μεταναστεύσει – για οικονομικους λογους – προς ”τρίτες χώρες” πάνω από 850.000 συμπατριωτες μας – κυριως παραγωγικης ηλικιας…οι περισσοτεροι θα μεινουν εκει για παντα!

– Η εγκληματικότητα, η ανασφάλεια των πολιτών, η γενική φτωχοποίηση ,η ανεργία, οι απολύσεις, τα χαράτσια, οι φόροι, η αύξηση των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, η εξαθλίωση,οι άστεγοι, οι κατασχέσεις, τα δάνεια, τα συσσίτια,οι “νεες ασθενειες”, το γενικό ξεπούλημα κινητής και ακίνητης περιουσίας (σ’ ολόκληρη τη χώρα …) δημιουργούν ΖΟΦΕΡΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ…

-Η … ανευ ορων παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας στην “τρόϊκα” και στην Ε.Ε. με “υπέρ πρωθυπουργό – συντονιστή” τον … Χόρστ Ράιχενμπαχ ( task – force – “ομάδα κρούσης” ) αποτελεί ΠΛΗΡΗ ΕΚΤΡΟΠΗ του πολιτεύματος και ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ των βασικών-θεμελιωδων δομών του Συντάγματος ( “ΟΛΕΣ οι εξουσίες πηγάζουν από τον ελληνικό λαό”…)

- Η ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ των ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ για ΟΛΑ ΑΥΤΑ (και για πολλά άλλα …) κυβερνήσεων της τελευταίας 38ετίας, οδηγεί στο (αναπόφευκτο) ΕΡΩΤΗΜΑ :

-ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΤΙΜΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ για να τους ΑΣΚΗΣΕΙ ΔΙΩΞΗ ;

-ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΕΙ – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ …

-Μέχρι – ομως – να … επέμβει – καλούμε όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ (αντί να αυτοκτονούν…) να ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ !
-όπως ορίζει το άρθρο 120 του ελληνικου συντάγματος…

-ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ !

-Είναι ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ -και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ… ΟΛΩΝ των Ελληνων ! (αρθρο 120).


-Η .. .μηπως ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ εχετε στα χερια σας;
-ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ!
-ΜΠΟΡΕΙΤΕ!

-Θυμηθειτε τι συνεβη στην ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ των Ελλήνων πολιτων – Θεσσαλονικη, 28/10/2011:
-”Εριξαν” μεσα σε λιγες ωρες την (τοτε) κυβερνηση …

-Βεβαια, αυτο δεν ηταν αρκετο – αφου (στις 17/6/2012) μεσα απο εκλογες ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ , ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ, ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΥΠΟΣΧΕΣΕΩΝ και ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ απο τα κατευθυνομενα ΜΜΕ, το παλαιοκομματικο σκηνικο “ξαναστηθηκε” (προς το παρον -βεβαια…)

-Ισως ρωτησετε… ισως αναρωτηθειτε:

-”Μα, επιτελους, τι χρειαζεται η πατριδα μας;”

-Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

-Χρειαζομαστε ενα ΕΝΤΙΜΟ – ΙΣΧΥΡΟ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ , ΕΘΝΙΚΗΣ – ΛΑΙΚΗΣ -ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ( με ΠΛΗΡΗ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ σε ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ και ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ!)
– Που θα ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ , ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ τους ΕΛΛΗΝΕΣ!
(και- φυσικα – ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
-ως “αντιβαρο” στη δικτατορια της παγκοσμιοποιησης !)

-Επισης χρειαζομαστε… ΑΜΕΣΗ παραπομπη στη Δικαιοσυνη ΟΛΩΝ οσων οδηγησαν τη χωρα στη χρεωκοπια,στην εθνικη υποδουλωση- και τους πολιτες στην εξαθλιωση, στις αυτοκτονιες, στην απωλεια της αξιοπρεπειας…


-ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ:

– ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ – εισέρχονται ΠΑΡΑΝΟΜΑ στη χώρα μας τουλάχιστον 400 λαθρομετανάστες από Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Σομαλια, Μαροκο, Τουρκμενιστάν, Καζακστάν, Γεωργία, κλπ…

-Στόχος τους – πλέον – ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ (μονον…) η είσοδός τους στην Ε.Ε., αλλά ο γάμος τους με Ελληνίδες, ώστε να αποκομίσουν “ιθαγένεια”, δικαιώματα παραμονής, ψήφο και … “προίκα”.

-Στην προσεχη πενταετια οι μεταναστες απο μουσουλμανικες (και αλλες…) χωρες θα αποτελουν το 35% του πληθυσμου!
-Εννοειται – βεβαια – οτι θα ”χρησιμοποιηθουν” (οι μετανάστες…) για να προσφερουν τις υπηρεσιες τους στους πλουσιους “επενδυτες”: Ρωσους, Καναδους, Αγγλους, Γερμανους,Αραβες, Ιαπωνες, Κινεζους κλπ.
– Οι “επενδυτές” θα … εγκατασταθουν στα … αδεια ακινητα που αφηνουν πισω τους οι καταχρεωμενοι – απελπισμενοι Ελληνες (ηδη, παμπλουτοι Ρωσοι-και οχι μονο…- αγοραζουν κατα χιλιαδες τα ακινητα σε Θεσσαλονικη, Χαλκιδικη, Πιερια, Κρητη, Πελοπονησο και ελληνικα νησια … στο ενα τριτο(!) της πραγματικης τους αξιας …”λογω κρισης”. )
-Πολεις ολοκληρες χανουν τον ελληνικο πληθυσμο τους- που “αντικαθισταται” ταχυτατα απο … “ευγενεις” – πλουσιους -”εραστες της ελληνικης ομορφιας”,των ελληνικων προιοντων και της ελληνικής γης…

-Για την εκχωρηση του εθνικου μας πλουτου , ας αρκεστουμε σε δυο μονον λεξεις:
– ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!

-Οσο για τις καθημερινες παραβιασεις του εθνικού μας χώρου , από Τουρκία, αυτές έχουν πάψει – πλεον- να ΚΑΤΑΜΕΤΡΩΝΤΑΙ …
-Τουρκικα αεροπλανα και πλοια φθανουν μεχρι το … Σουνιο! ( ενω δεκαδες … τουρκικα ”σιριαλς” ,απο…ελληνικα καναλια , στελνουν καθημερινα την εμμεση προπαγανδα τους μεχρι και το πιο απομακρυσμενο ελληνικο σπιτι…)
-Τυχαιο;-Μαλλον οχι…

-Στη Θρακη , οι – “αυτοπροσδιοριζομενοι – Τουρκοι” επεβαλαν την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ της τουρκικης γλωσσας στα σχολεια , ζητωντας παραλληλα “αυτονομια και περισσοτερα δικαιωματα”
(εχουν κατασκευασει και δικη τους…σημαια!)
-Οι αντιδρασεις της Ελληνικης Πολιτειας ειναι απο “χλιαρες” εως… ανυπαρκτες.

– Μήπως θέλετε να μιλήσουμε για τη ΔΙΑΛΥΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και της ΥΓΕΙΑΣ;
-Η Παιδεια εχει παψει (προ πολλου…) να διατηρει τον εθνικο της χαρακτηρα ενω η Υγεια αποτελει -μαλλον – “ανεκδοτο”…

-ΑΛΗΘΕΙΑ … ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΤΙΜΟΣ-ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ για να ΑΣΚΗΣΕΙ ΑΜΕΣΗ ΔΙΩΞΗ στους ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ “ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ” των τελευταιων δεκαετιων;

-ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – εδω σ’ αυτο τον τοπο που γεννησε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

-Παντως, οσοι αισθανονται… “ασφαλεις”( κρυμμενοι πισω απο …”ασυλιες”, “χρονους πολιτικης παραγραφης” κλπ.) ας γνωριζουν:
-Το αδικημα της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ…

Ιωάννης Δ. Ζαφειρόπουλος

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/blog-post_3159.html

Σόου Άδωνι στη Βουλή! (videos)

Επίθεση στη Χρυσή Αυγή, στον Ηλία Κασιδιάρη και την Ελένη Ζαρούλια εξαπέλυσε πριν από λίγο ο Αδωνις Γεωργιάδης, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, προκαλώντας μάλιστα τα γέλια συναδέλφων του στην αίθουσα της Βουλής και φυσικά της Λιάνας Κανέλλη.

Ο κ.Γεωργιάδης χαρακτήρισε «Φαρισαίους υποκριτές» τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, επανέλαβε ότι «ο Ηλίας Κασιδιάρης θέλει να "φάει" τον Νίκο Μιχαλολιάκο» εξηγώντας τους λόγους, συμπλήρωσε ότι «χτυπάει γυναίκες και δεν τον συμπαθεί κανείς μας», ενώ αναφέρθηκε και στα κοσμήματα της κ. Ζαρούλια, τα οποία πωλούνται «στις λαϊκές συνοικίες της Μυκόνου και της Σκουφά στο Κολωνάκι».
Κάλεσε δε τον κόσμο που θέλει δανεικά να πάει στην οικία Μιχαλολιάκου να ζητήσει δανεικά διότι «με τις 8.000 ευρώ που παίρνουν μισθό οι βουλευτές, όπως υποστηρίζουν, το ζεύγος Μιχαλολιάκου παίρνει 16.000 ευρώ».

Δείτε τα βίντεο από τη Βουλή









enikos.gr

 

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/vids.html

Ένα σενάριο από τα παλιά, με μεγάλη δόση θρίλερ.

Το σενάριο είναι «δουλεμένο» ακόμα και στη λεπτομέρεια του. Εν πολλοίς έχει και την «υψηλή έγκριση» του ίδιου του πρωθυπουργού, αν και πώς είναι φυσικό, την κρίσιμη ώρα, αν χρειασθεί, θα διαψευσθεί. Πηγές, ωστόσο, που είναι κοντά στο επιτελείο του κ. Αντώνη Σαμαρά, μπορούν να διαβεβαιώσουν για την ακρίβειά του όπως και για την ακρίβεια της πληροφορίας.

Τι προβλέπει; Αν η ελληνική κυβέρνηση ξεπεράσει τον σκόπελο της κρίσιμης ψηφοφορίας του προϋπολογισμού, κατορθώσει να καλύψει τις κρίσιμες εκδόσεις εντόκων γραμματίων που λήγουν το επόμενο 15νθήμερο και εξασφαλίσει λεφτά για την ενίσχυση της ρευστότητας της χειμαζόμενης αγοράς (ο λόγος αφορά στα 18,5 δισ. ευρώ, όπως έχει αναφέρει η Voria.gr), τότε, το επόμενο βήμα του πρωθυπουργού θα είναι οι πρόωρες εκλογές. Το πιθανότερο, αρχές του επόμενου έτους, λίγο μετά τις γιορτές.

Μόνο που αυτές οι εκλογές, έτσι όπως σχεδιάζονται, θα έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: θα είναι οι πολωτικές της τελευταίας 30ετίας! Για την ακρίβεια, θα παραπέμπουν σε εκείνες της δεκαετίας του ’80 και των αρχών του ’90, όταν το δίπολο ΠΑΣΟΚ – ΝΔ ήταν το κυρίαρχο. Μόνο που αυτή τη φορά στη θέση του ΠΑΣΟΚ θα βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με το σενάριο, η εξέλιξη αυτή θα έχει κι ένα ακόμα κρίσιμο αποτέλεσμα: ό,τι μεσολαβεί μεταξύ των δύο κυρίαρχων πολιτικών σχηματισμών, θα…εξαφανισθεί. Όπερ σημαίνει ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ, θα πάρουν ποσοστά τα οποία ενδεχομένως δεν θα τους επιτρέψουν καν την είσοδο τους στην επόμενη Βουλή.

Το σενάριο των πρόωρων εκλογών , με «όπλο» τη σούπερ – δόση και βασικό χαρακτηριστικό την μέγιστη δυνατή πόλωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (που θα έχει ως συνεπακόλουθο την εκλογική εξαφάνιση των ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) έχει παράλληλα και πολύ μεγάλα ρίσκα για την κυβέρνηση και τους εμπνευστές του. Το σημαντικότερο; Την εκλογική νίκη του …ΣΥΡΙΖΑ.

Δηλαδή, η κυβέρνηση και ο κ. Αντώνης Σαμαράς μπορεί να εξασφαλίσουν τα 43,5 δισ. ευρώ από τους δανειστές της χώρας, να δώσουν ανάσα στην οικονομία, να κάνουν την μεγάλη στροφή προς την ανάπτυξη και τελικά τους καρπούς αυτής της επιτυχίας να τους γευτούν ο κ. Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοι του. Σύμφωνα με τους εμπνευστές του σχεδιασμού, είναι κι αυτό μια πιθανότητα, η οποία, όμως, πάντα κατά τους ίδιους, συγκεντρώνει ελάχιστες προοπτικές επαλήθευσης στην πράξη. Εάν έχουν δίκιο ή όχι, θα το δείξει η πρόωρη κάλπη.



VORIA

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/blog-post_7457.html

Με λενε Γιαννη και στ @ρχιδι@ μου (video)

Το βιντεακι το ανεβασα για παρτη μου, αλλά σημερα με ενημερωσε ενας φιλος οτι παει να με κανει διασημο.

χαχαχα!

τα αρχιδια μου θα γινουν διασημα!

ειδα ομως τα σχολια και θεωρω οτι πρεπει να απαντησω στους ανεγκεφαλους/βολεμενους/λοβοτομημενους που σχολιασαν αρνητικα με τοσο μενος.
οι υπολοιποι, με καταλαβαν.

λοιπον λαχανακια μου, ειμαι 53, δεν τα εφαγα με τον Παγκαλο ουτε με κανεναν αλλο (απο τα κιλα μου και απο τα ποσα που χρωσταω επρεπε να το καταλαβετε), δεν χρωστουσα ποτε σε κανεναν (και εσκαγα και 840 το διμηνο στο ΤΕΒΕ), δεν ψηφισα ποτε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ειχα μια μικρη συνοικιακη επιχειρηση που δεν με εκανε πλουσιο, ή εστω να εχω καποια καβατζα, αλλά μεγαλωσα ευπρεπως δυο παιδια και ξαφνικα βρεθηκα ανεργος, οχι απο δικο μου λαθος ή ευθυνη.

αντιθετως φωναζω δημοσια εδω και δεκαετιες οτι θα μας φερνανε εδω που ειμαστε.

τωρα ως ανεργος χωρις περιουσια να του κατασχουν, τους γραφω επιτελους στ αρχιδια μου.

μπορει να μην εχω να φαω, μπορει να με φιλοξενουν, αλλά το δικαιωμα να τους γραφω στ αρχιδια μου δεν μπορει να μου το στερησει κανενας.

και φυσικα γραφω στ αρχιδια μου οσους με θεωρουν υπευθυνο (μεσα στην μαλακια που τους δερνει) για την κριση.

ευχαριστω για τα θετικα σχολια (τα θεωρω συμπαρασταση) και ευχαριστω και για τα αρνητικα σχολια (με εκαναν να γελασω) κι ας τα γραφω στ αρχιδια μου.

ημουν, ειμαι και θα ειμαι ελευθερος

Γιαννης



http://logiakaiskepseis.blogspot.gr/2012/11/video.html
 
http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/video_10.html

Pυθμίσεις δανείων - Δραστικές μειώσεις δόσεων, επιμηκύνσεις, ακόμα και «κούρεμα» προσφέρουν οι τράπεζες .

Η πολιτική αντιπαράθεση των τελευταίων μηνών έχει αναδείξει σε «μείζον ζήτημα» το θέμα ρύθμισης δανείων για εκείνους που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους. Άσχετα, όμως, με τις πολιτικές «κορώνες» για, ενδεχομένως ανέφικτες, οριζόντιες ρυθμίσεις, οι τράπεζες σήμερα προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την έκρηξη των προβληματικών δανείων παρέχοντας σοβαρές επιλογές ελάφρυνσης των βαρών.

Σε αυτό το πλαίσιο, έχει ξεκινήσει μια άτυπη διαδικασία ρύθμισης δανείων, η οποία αφορά, αφενός, υπερχρεωμένα νοικοκυριά και ανέργους και, αφετέρου, όσους αντιμετωπίζουν λιγότερο «ορατά» οικονομικά προβλήματα και ζητούν να μπουν σε ρύθμιση.

Οι τράπεζες προώθησαν τις εν λόγω ενέργειες δειλά-δειλά από το 2009 και πιο ουσιαστικά από το 2010, αντιμετωπίζοντας σε πρώτη φάση τα καταναλωτικά δάνεια, και σταδιακά οι ρυθμίσεις έγιναν... καθημερινή συνήθεια και στη στεγαστική πίστη.

Σήμερα οι ρυθμίσεις δανείων αποτελούν μια από τις βασικές λειτουργίες των τραπεζών και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, από τη στιγμή που η σφοδρή ύφεση εκτινάσσει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε ποσοστό έως και 20%. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι στιγμής το 25%-30% του συνόλου των προϊόντων καταναλωτικής και στεγαστικής πίστης έχει «ρυθμιστεί». Το σύνολο των καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων διαμορφώνεται περί τα 110 δισ. ευρώ, 80 δισ. στεγαστικά συν 30 δισ. καταναλωτικά, συνεπώς πρόκειται για δάνεια συνολικού ύψους 30 δισ. ευρώ.

Καταναλωτικά
Η καταναλωτική πίστη αποτελείται κυρίως από τις πιστωτικές κάρτες και τα καταναλωτικά δάνεια διαφόρων ειδών. Οι κάρτες επιβαρύνουν με μέσο επιτόκιο γύρω στο 18%, ενώ οι καταναλωτικές χορηγήσεις έχουν μέση διάρκεια 5 έτη και μέσο επιτόκιο 13%-15%. Οι δανειολήπτες έχουν δύο δυνατότητες, σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση καταναλωτικών δανείων.

Πάντα με την εκταμίευση νέου δανείου, μπορούν να συγκεντρώσουν δάνεια και κάρτες σε μία οφειλή. Στις περιπτώσεις αυτές, οι τράπεζες προσφέρουν πολύ χαμηλότερο επιτόκιο και μακροπρόθεσμη αποπληρωμή, που μπορεί να φτάνει τα 10-12 χρόνια. Αν η ρύθμιση αφορά μόνο δάνειο και όχι κάρτες, τότε προσφέρεται σημαντικά μειωμένο επιτόκιο, π.χ. 8%, ταυτόχρονα επιμηκύνεται η διάρκεια και, αν στο μέλλον ο πελάτης μπορεί να ανταποκριθεί, τότε γίνεται επαναπροσδιορισμός του επιτοκίου.

Η δεύτερη περίπτωση περιλαμβάνει την προσημείωση ακινήτου. Αν ο πελάτης έχει τη δυνατότητα και επιθυμεί να προσημειωθεί κάποιο ακίνητο ως εγγύηση για το νέο δάνειο-ρύθμιση, τότε οι τράπεζες προσφέρουν ακόμα χαμηλότερα επιτόκια. Αυτά κυμαίνονται μεταξύ 6% και 7%, ωστόσο το σημαντικό είναι ότι η δόση του νέου δανείου μειώνεται δραστικά, καθώς η διάρκεια αποπληρωμής, λόγω της προσημείωσης, μπορεί να φτάσει και τα 25 έτη.

Το μέσο ποσοστό μείωσης των δόσεων κυμαίνεται μεταξύ 30%-50%, ενώ στην πράξη ενδέχεται να μειωθούν έως και 70%, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε δανειολήπτη. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν κάθε περίπτωση ξεχωριστά, σε μια προσπάθεια να ανακουφίσουν τους δανειολήπτες και, παράλληλα, να αποφύγουν τη γιγάντωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.


Στεγαστικά
Η αφετηρία ρύθμισης των στεγαστικών δανείων τοποθετείται στα μέσα του 2011, καθώς τα στεγαστικά παραδοσιακά αποτελούν πρώτη προτεραιότητα εξυπηρέτησης οφειλών για τους δανειολήπτες. Σήμερα οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα παρέχοντας λύσεις «case by case».

Η πρώτη ενέργεια ρύθμισης για ένα στεγαστικό δάνειο είναι η αύξηση της διάρκειας αποπληρωμής, η οποία αυτομάτως οδηγεί σε μείωση της δόσης. Η διάρκεια καθορίζεται με βάση την ηλικία του δανειζομένου, με ανώτατο όριο τα 75 έτη, ωστόσο, αν υπάρχει εγγυητής ή εγγυητές, λαμβάνεται υπόψη η μικρότερη ηλικία. Μειώσεις επιτοκίων γίνονται, όμως στα στεγαστικά δάνεια δεν είναι πολύ συνηθισμένες και αυτό γιατί στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων τα επιτόκια είναι ήδη συγκριτικά χαμηλά.

Η επιμήκυνση ενός στεγαστικού δανείου ενδέχεται να συνοδεύεται και από άλλες δραστικές ενέργειες για τη μείωση της δόσης. Μια από αυτές είναι η επιλογή πληρωμής μόνο τόκων για διάστημα ενός ή δύο ετών, με ταυτόχρονη αύξηση της διάρκειας κατά 2 έτη, για να μην αυξηθεί η δόση μετά το πέρας της «διευκόλυνσης».

Οι τράπεζες μειώνουν τη δόση του στεγαστικού έως και 50%, όσο, όμως, επιδεινώνεται η κατάσταση στην οικονομία, αυξάνονται οι περιπτώσεις στις οποίες ο πιστούχος δεν μπορεί να καλύψει ούτε τους τόκους -χωρίς το αναλογούν κεφάλαιο- που αντιστοιχούν σε μία δόση. Τότε υπάρχει η δυνατότητα καταβολής ακόμα μικρότερης δόσης, με τους ανεξόφλητους τόκους να κεφαλαιοποιούνται μετά τη λήξη της περιόδου χαμηλής δόσης.

Σε εξαιρετικά ακραίες περιπτώσεις, οι τράπεζες «κουρεύουν», δηλαδή χαρίζουν, μέρος των τόκων ή ακόμα και του κεφαλαίου, σε πολύ, ωστόσο, επιλεκτική βάση. Πρόκειται για περιπτώσεις πλήρους αδυναμίας πληρωμής, σοβαρών ασθενειών κ.ά, οι οποίες εγκρίνονται από ειδικές επιτροπές.

Ο νόμος Κατσέλη και... ο ηθικός κύνδυνος
Εκτός από την... οδό των διαπραγματεύσεων με τις τράπεζες, υπάρχει και η δικαστική οδός. Σήμερα, οι αποφάσεις ρύθμισης δανείων ανέρχονται στο 50%, επί συνόλου 3.000 υποθέσεων για τις οποίες έχουν δημοσιευτεί οι σχετικές αποφάσεις.

Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης, σε σύνολο 40.000 αιτήσεων για εξωδικαστικό συμβιβασμό, οι 27.000 έχουν τελικά οδηγηθεί στα δικαστήρια και από αυτές 5.000 υποθέσεις έχουν συζητηθεί.

Βέβαια, από τις 1.500 αποφάσεις για ρύθμιση, μόλις το 0,1% οδήγησαν σε ολική διαγραφή χρέους, ενώ λιγότερες από τις μισές κατέληξαν σε 60% «κούρεμα» του συνολικού χρέους κατά μέσο όρο.

Ανώτερα τραπεζικά στελέχη εκτιμούν ότι, για να λειτουργήσει σωστά η αγορά, θα πρέπει ταυτόχρονα να λειτουργήσει σωστά ο «νόμος Κατσέλη» και σημειώνουν ότι ανάλογο νομικό πλαίσιο υπάρχει σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.

«Τα οριζόντια μέτρα-ρυθμίσεις δεν εξυπηρετούν το σύνολο, ενώ υφίσταται και ο ηθικός κίνδυνος, καθώς πολλοί θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν τα μέτρα, τη στιγμή που μπορούν να ανταποκριθούν στις οφειλές τους», υπογραμμίζουν.




www.capital.gr

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/p.html

Αθάνατο… Ελλαδιστάν! - Ποιο Λιχτενσάιν και ποια νησιά Κέιμαν.

Ποιο Λιχτενσάιν και ποια νησιά Κέιμαν. Ελλαδάρα, ο παράδεισος των υπεράκτιων εταιρειών. Αυτό αποδεικνύει το έγγραφο που έστειλε στη Βουλή ο υφυπουργός Οικονομικών, Γ. Μαυραγάνης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, υπάρχουν 16.580 αλλοδαπές ενεργές εταιρείες από τις οποίες λίγες υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις. Μάλιστα, συνολικά στη χώρα μας υπάρχουν 21.065 ανέρχονται οι αλλοδαπές εταιρείες, σύμφωνα με στοιχεία που τηρούνται στο TAXIS, και από αυτές οι 16.580 είναι ενεργές εταιρείες.

Πόσες έκαναν φορολογική δήλωση; Το 2010, όταν υποβλήθηκαν οι περισσότερες φορολογικές δηλώσεις, αυτές δεν ξεπέρασαν σε αριθμό τις 1.177 ενώ το 20011 υποβλήθηκαν 998 και το 2012 υποβλήθηκαν 965 δηλώσεις.

Σύμφωνα με το έγγραφο του κ. Μαυραγάνη, για την κατηγορία «Αλλοδαπές εταιρείες» και τα στοιχεία δηλώσεων Ειδικού Φόρου επί των Ακινήτων, το 2003 είχαν υποβληθεί 383 δηλώσεις και ο φόρος ανήλθε σε 4.830.905,09 ευρώ.

Το 2004 οι δηλώσεις ήταν 411 και ο φόρος 3.645.775,66 ευρώ.

Το 2005 οι δηλώσεις ήταν 352 και ο φόρος 3.005.765,38 ευρώ.

Το 2006 οι δηλώσεις ήταν 311 και ο φόρος 3.117.108,81 ευρώ.

Το 2007 οι δηλώσεις ήταν 275 και ο φόρος 2.820.464,92 ευρώ.

Το 2008 οι δηλώσεις ήταν 239 και ο φόρος 3.390.785,72 ευρώ.

Το 2009 οι δηλώσεις ήταν 201 και ο φόρος 3.472.938,54 ευρώ.

Το 2010 οι δηλώσεις ήταν 1177 και ο φόρος 3.410.530,20 ευρώ.

Το 2011 οι δηλώσεις ήταν 998 και ο φόρος 877.651 ευρώ και

το 2012 οι δηλώσεις ήταν 965 και ο φόρος 345.201,02 ευρώ.

Ο κ. Μαυραγάνης θυμίζει στο έγγραφο του ότι, με το Ν.3091/2002 επιβλήθηκε ειδικός φόρος 3% επί της αξίας των ακινήτων που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, με ειδικότερες προϋποθέσεις του νόμου. Σκοπός της θέσπισης του ειδικού φόρου επί των ακινήτων ήταν η δημιουργία αντικινήτρων και η πάταξη της φοροαποφυγής που παρατηρείται στα ακίνητα που ανήκουν σε εξωχώριες εταιρείες.

Λοιπόν, στην Ελλάδα που καταστρέφεται ο ετήσιος φόρος από τις υπεράκτιες εταιρείες ήταν μόλις 345 χιλιάδες ευρώ συνολικά φέτος! Και ύστερα λέμε γιατί δεν υπάρχουν έσοδα και πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι. 

Όπως βέβαια ξέρετε, οι περισσότερες off shore έχουν ακίνητα, κότερα και ότι πιο πολυτελές μπορεί να φανταστεί κανείς. Όποιος θέλει να αγοράσει βίλες φτιάχνει και μια υπεράκτια και καθάρισε. Ας κάνουν μια βόλτα στο Λιχτενστάιν της Ελλάδας, το Πόρτο Χέλι και γενικά το νομό Αργολίδας και θα καταλάβει.

Βέβαια, από διαπιστώσεις οι πολιτικοί είναι καλοί. Να έκαναν και καμιά κίνηση πιο ουσιαστική.


antinews


http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/blog-post_25.html

Ο Χαϊκάλης, έβγαλε κασετοφωνάκι στη Βουλή κι "έπαιξε" το "Ζάππειο" του Σαμάρα ΒΙΝΤΕΟ...

Χαμός και σήμερα στην βουλή, με τον βουλευτή των "Ανεξάρτητων", Παύλο Χαϊκάλη, να βγάζει ένα κασετοφωνάκι και να "παίζει" τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο.

Το αποτέλεσμα ήταν ... να αντιδράσει το προεδρείο της Βουλής και να διατάξει να κλείσουν τα μικρόφωνα.

«Δεν είναι θέατρο εδώ κύριε Χαϊκάλη, σε λίγο θα ζητήσετε και κινηματογραφική προβολή» του είπε ο προεδρεύων, Χρήστος Μαρκογιαννάκης.

Δείτε το βίντεο:








communenews


http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/blog-post_2347.html

Το βιβλίο που ζήτησε από τη Δικαιοσύνη ο Γιώργος Καρατζαφέρης να μην κυκλοφορήσει .

Απορρίφθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα Καρατζαφέρη για το αποκαλυπτικό βιβλίο του Άρη Σπίνου - Προδημοσίευση στο "Παρασκήνιο" .

Διαβάστε αποκλειστικά στο «Παρασκήνιο» της Κυριακής.

 Το βιβλίο που ζήτησε από τη Δικαιοσύνη ο Γιώργος Καρατζαφέρης να μην κυκλοφορήσει και η δικαίωση για την εφημερίδα μας.

Με μια πρωτοφανή για τα δεδομένα του ελληνικού τύπου ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Καρατζαφέρης αποπειράθηκε να απαγορεύσει την κυκλοφορία του υπό έκδοση βιβλίου σε λίγες μέρες με τίτλο: Ο «ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ» ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ, και φυσικά την προδημοσίευση αποσπασμάτων απ’ αυτό στην εφημερίδα μας, ισχυριζόμενος ότι το πολιτικό μυθιστόρημα που πραγματεύεται ο συγγραφέας του και διευθυντής σύνταξης του «Π» Άρης Σπίνος… αφορά εκείνον!

Μια αυθαίρετη και παντελώς ανυπόστατη ερμηνεία αφού δεν γνωρίζει καν το περιεχόμενο του βιβλίου, όπως φυσικά και κανένας άλλος, παρά μόνον το εξώφυλλο όπου δημοσιεύθηκε την προηγούμενη Κυριακή. Διαβάστε αποκλειστικά στο «Παρασκήνιο» της Κυριακής προδημοσίευση αποσπασμάτων από το βιβλίο!

Διαβάστε το εξώδικο του Γ. Καρατζαφέρη στο “Παρασκήνιο”

paraskhnio.gr

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/blog-post_9570.html

«ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ»

O βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης μιλώντας το πρωί στη βουλή στη συζήτηση του προϋπολογισμού.

Ο κ. Παναγούλης είπε επι λέξη:

«Αν θεωρείτε τους εαυτούς σας έντιμους, ελάτε ΝΑ ΨΑΧΤΟΥΜΕ.... αυτοί που περάσαμε από κυβερνητικά κόμματα, από το 1974 μέχρι και σήμερα τι είχαμε και τι έχουμε....

ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ.....ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΤΟΛΜΑΤΕ!!!

ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ κύριοι και κυρίες που ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, να περάσετε από ειδικό δικαστήριο... αυτό σας εύχομαι κι εγώ προσωπικά, παρά να βρείτε ορισμένοι από εσάς το τέλος του πρεσβευτή των ΗΠΑ πριν λίγους μήνες στη Λιβύη.

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΤΥΧΗ!!!»




ΥΓ ΣΩΣΤΟΟΟΟΣ......


http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/blog-post_3565.html

Εσωτερική Αντζέντα (Esoteric Agenda)

Υπάρχει μια εσωτερική ατζέντα πίσω από κάθε πτυχή της ζωής που κάποτε πιστεύαμε ότι ήταν αποσυνδεδεμένες. Υπάρχει μια φατρία από Ελίτ που καθοδηγούν τις περισσότερες από κάθε Πολιτικές, Οικονομικές, Κοινωνικές, Εταιρικές, ορισμένες μη Κυβερνητικές ή ακόμη και Αντι-Κατεστημένες Οργανώσεις. Αυτή η ταινία χρησιμοποιεί τη σκληρή δουλειά και την έρευνα των επαγγελματιών σε κάθε τομέα που βοηθούν να εκθέσουν αυτή την ατζέντα και να βάλουν το μέλλον αυτού του πλανήτη, πίσω στα χέρια του λαού.

Ένα φοβερό ντοκυμαντέρ του Ben Stewart, γνωστός επίσης και για την δεύτερή του ταινία, την Kymatica. Η Esoteric Agenda αποκαλύπτει διάφορες πτυχές του συστήματος. Συγκεκριμένα, ασχολείται με την μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, την 11/9, την "τρομοκρατία", την κλιματική αλλαγή, τις αρχαίες προφητείες σχετικά με το 2012, τον πόλεμο του κόλπου, τα μασονικά σύμβολα, τον παγανισμό και τη σχέση αυτού με όλες τις σύγχρονες θρησκείες. Το τέλος της ταινίας, ασχολείται με την πνευματικότητα, το πραγματικό νόημα της ζωής και το πως λειτουργεί η φύση, σύμφωνα με την συμπαντική ενότητα. Γυρισμένη από τον σκηνοθέτη Ben Stewart.

Δείτε τα βίντεο ...

 

 

Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/11/esoteric-agenda.html#ixzz2BqRCTe00

ΟΙ ΕΛΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙ (vidεο)

 
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ-ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ-ΧΗΜΙΚΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΤΡΟΦΩΝ-ΤΣΙΓΑΡΑ-ΕΜΒΟΛΙΑ-ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ-ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ -ΚΡΕΑΣ- ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΟΥΣΙΕΣ ΟΠΩΣ AΣΠΑΡΤΑΜΗ, ΛΑΚΤΟΖΗ ΚΑΙ ΓΛΟΥΤΕΝΗ






ΔEITE TO BINTEO ...

Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/11/vid_2208.html#ixzz2BqQUyA18

Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

Ο εγκέλαδος ξηλώνει τώρα τοπία που επί σειρά αιώνων πλαισίωναν το ενδιαίτημα της ανθρώπινης οικειότητας. Δε μένει τίποτα όρθιο. Σπαραχτικά σπάνε οι αλυσίδες της ομογενοποιημένης συμβίωσης, φαύλες φάμπρικες και συντεχνίες καταβαραθρώνονται στα αδέκαστα φαράγγια της ρήξης, καρωτίδες «καίγονται» από τη βοή σπαραγμών, πρόσωπα σμιλεύονται από τα όξινα δάκρυα μιας καταδίκης ανέκκλητης. Ποιοί είναι αυτοί που θρηνούν, ποιοί είναι αυτοί οι κατατρεγμένοι που αντικρίζουν πρώτοι την αποκαρδιωτική θέα του ναυαγίου, ποιοί είναι αυτοί που πρώτοι γεύονται την πικρή γεύση της αναπόδραστης τελευτής; Θα βιαστείς να πεις ότι πρόκειται για τους εμφανώς χαμένους, όλους αυτούς τους δύσμοιρους απόδημους της ζωής που αποζητούν το εισιτήριο της φυγής σ’ ένα κρεμάμενο σκοινί που σκιάζει μακάβρια τον σωρό χρεών. Τουναντίον, πρώτοι και χειρότεροι ηττημένοι είναι αυτοί που έχουν τα περισσότερα, που σαν κόρη οφθαλμού διαφυλάσσουν πλούτη και ταυτότητα στο μάτι του κυκλώνα, σε μια αναμέτρηση με τον χρόνο που κοντεύει να χαράξει τον αργυρόφωτο κυνικό θάνατο. Ας μη μας ξεγελούν οι παραστάσεις. Άλλωστε τα σύγχρονα μέσα μάς έχουν κάνει πονηρούς σκοπευτές της κρυψίνοιας που τόσο τους χαρακτηρίζει. Με τρεμάμενο χέρι, έστω. Μα αναθαρρεύουμε από τη θρασύτατη επινόηση του στόχου. Σα μια φαντασιακή αυθαιρεσία, έστω. Μα είναι φανερό ότι τούτη τη φορά τρέλα και λογική συζευγνύονται, εικασία και πραγματικότητα ανταμώνουν. Κι έτσι γνωρίζουμε το παρασκήνιο εκείνο που δεν είναι δυνατόν εφ’ εξής να αποκρυφτεί διότι πολύ απλά έπαψε να υπάρχει καν προσκήνιο. Κανένας διαζευκτικός διαχωρισμός στο πονηρό μας βλέμμα. Εκ του οράν εράν...

Αφού τερπνό είν’ το θέαμα να βλέπεις τη συντριπτική κατάλυση του δεινού Συστήματος, τους ατσάλινους κανόνες να λιώνουν σαν κέρινα ομοιώματα στους πύρινους ανέμους της ραγδαίας αλλαγής. Για εμάς που σεβόμαστε τα ερεθίσματα της μυστικής ενόρασης, που τιμούμε το ίδιο το αυτοτελές Είναι και τα κεντρίσματα του επίγειου παρόντος, όλα όσα συμβαίνουν στον τερατώδη κυκλώνα της μεγάλης μεταστροφής έχουν σφραγίδα αγγελική και μάλιστα την έβδομη. Είναι το αυτοαναιρετικό θέαμα της πατριαρχικής κατακλείδας, το ύστατο απαύγασμα της εσχατολογικής σωτηριολογίας που γουργουρίζει με επιθανάτια αγωνία καθώς μαδιέται και γδέρνεται από όλες τους τις ευτελείς επιφάσεις- οι ολοκληρωτισμοί των κοινοβουλευτικών εδράνων και των ιδεοληπτικών τροπαρίων: φτερά και πούπουλα στον αέρα! Οι σωτηριολογικές εκκλήσεις για περισσότερο συγκεντρωτισμό, για επιμονή και υπομονή στην υποχρεωτική ανάβαση του οικονομολογικού Γολγοθά, όλα τους δεν είναι παρά το κακάρισμα μιας έσχατης πάταξης, αποκεφαλισμός και φρενιτιώδης περιφορά του ακέφαλου και ά-λογου πολιτικού σώματος στο απύθμενο πουθενά.

Γιατί πρέπει να συσπειρωθούμε στην ειρκτή της ήττας, όταν ο ίδιος ο δυνάστης μένει δίχως έρεισμα, όταν η αγωνία τον σαλεύει πλέον κατάφωρα προμηνύοντας το πολυθρύλητο τέλος; Ναι, αυτό στο οποίο ερείδεται τόσους αιώνες τώρα: το υπόρρητο Έσχατον όλης μας της οικονομολογικής μοχθηρίας, εκείνο που δήθεν θα τελεσφορήσει στη Νέα Ιερουσαλήμ μιας επουράνιας ευταξίας, τούτο εδώ ακριβώς είναι που καταβαραθρώνεται στην αποκάλυψη ενός ανύπαρκτου θεμελίου, το οποίο εμείς οι παράφρονες αποκαλούμε «πατρίδα»... αυτό το παράδοξο «Άπειρον», εκείνο το ασύλληπτο «Είναι», αυτό στο οποίο μας αρέσει να αποσβολωνόμαστε, αυτό το «τίποτε» που μας συναρπάζει δίχως έγνοια για το αν μας κατηγορείτε ως αργόσχολους ή μηδενιστές. Τι έχετε να πείτε σήμερα που αυτό το μη-θεμέλιο αξιώνει το ρόλο του οντολογικού σας βατήρα; Πόσο φτωχοί και χρεοκοπημένοι είστε τώρα που σας βλέπουμε για την κενότητα των σκοπών σας, αλλά ακόμη χειρότερα, για την αδαημοσύνη σας όσον αφορά το αληθινό σας περιεχόμενο... Ο σεισμός κατακερματίζει τα πάντα, μια φωνή μένει. Ο αλαλαγμός των περασμένων μεγαλείων ως ηχώ μαγεμένη από το χάσμα της εκμηδένισης. Κι όμως, ταυτόχρονα αναδύεται εκείνη η πραγματικότητα που μας αποστέρησαν τα μαστίγια της καταστολής, σαν άνθος, σαν άνοιξη που φέρνει αλλεργία στους τρομοκράτες του πρώτου αθώου δικαιώματος. Πίσω από την αχλή της αντάρας διακρίνεται ο επιούσιος βίος, ο περιθωριακός άρτος και οίνος του τρελού που τον αποβιβάσατε στα καράβια των εξόριστων. Ας στολίσουμε τον λιμένα, με βασιλικές τιμές ας προϋπαντήσουμε την επιστροφή της αθωότητας. Χαράζει η ημέρα της ολέθριας γιορτής!

Με το τέλος της τελεολογικής συνειδητότητας, τα ευφραντικά κοιτάσματα της αισθητικής αυτοτέλειας ανθοβολούν τα κάλλιστα της υποκειμενικής σφοδρότητας. Η ποίησή μας είναι ο χνουδοστεφανωμένος μας κανόνας, η άδειά μας για να λεηλατήσουμε την πανθομολογούμενη αντικειμενική σας Αλήθεια. Θραύσματα σε χειραφετημένες αρπαγές, το δικό μας υποκειμενικό λάφυρο, η δική μας μικρή αλήθεια, εκείνη η παρανόηση που όμως είναι και η πιο τελέσφορη απόβαση στις ύστατες αποκαλύψεις. Πώς μπορεί να κατακτηθεί το ουτοπικό τέλος που προσδοκάτε όταν αυτό σας χτυπάει με χιλιαστική μανία από τα νώτα, που σας μαγαρίζει ύπουλα, προσβάλλοντας ξεδιάντροπα την καλοβολεμένη σας σπέκουλα. Όταν οι στοχασμοί και τα κείμενα εξεγείρονται προς κάθε κατεύθυνση αποσταθεροποιώντας πάση δήθεν «αντικειμενική αρτιότητα» και εκλύοντας την ανάδυση ενός διαμαντιού που εμείς πρώτοι αποκαλούμε «πρισματική γνωσιολογία», πώς είναι τώρα δυνατόν να μας εξαναγκάσετε σε άλλη μια μονολογική κοινή συναίνεση, ιδεολογικού ή οντολογικού προσανατολισμού, που θα διέσωζε το μερτικό σας; Ιδίως όταν οι ιδεολογικές διαφορές ρευστοποιούνται και τα ρηματικά σχήματα κονιορτοποιούνται, πώς μπορείτε να μας υποβάλλεται σε τέτοιους πειθαναγκασμούς κι ακόμη χειρότερα να αρθρώνετε με σαφήνεια την ίδια σας την άποψη; Ποια δογματική αντέγκληση, ποιός αγώνας αιματικός δε φέρνει γέλιο πλέον σ’ εκείνη την πανοπτική συνείδηση; Αν κανείς δεν είναι σίγουρος για εκείνο που πολιτεύεται, αν δεν ξέρει πλέον σε ποια ιδεολογική ατραπό επενδύει τις πεποιθήσεις του, οι έννοιες τις ορθοπραξίας θα πρέπει να σας έχουν ήδη καταποντίσει προ πολλού. Γιατί να θρηνήσουμε εμείς οι «σαλεμένοι», όταν οι ούριοι άνεμοι της αλλαγής σας ξεφτιλίζουν στο αέναο πεδίο μας, καθώς συνάμα το αναδεικνύουν ως τη μόνη υπαρκτή αρένα; Δεν ξέρετε να χορεύετε ούτε καν τον τελευταίο σας χορό...

Με όλα αυτά τα «φαύλα» παραπροϊόντα του Καπιταλισμού, τα οποία εσείς στρατολογήσατε για να μας οδηγήσετε στην απαλλοτρίωση, ξαφνικά ανακαλύπτουμε πως είμαστε εξοπλισμένοι για ένα κοσμοϊστορικό έγκλημα. Δε γνωρίζατε ότι η μετάλλαξη είναι μια ευεπίφορη παραδρομή; Τι περιμένατε; Μας κατακλύζει η ηλεκτρονική κουλτούρα, τα αποστερημένα μας όνειρα τώρα διατρανώνονται από ψηφιακές παραστάσεις ενόσω η κολεκτιβιστική μας υποκειμενικότητά κατακερματίζεται στη μορφή μιας πρισματικής διαλειπτότητας που καγχάζει όλα σας τα όσια: εκείνη την ενοειδή ταυτότητα που είναι και ο βατήρας των εγκλημάτων σας, αυτή η ταυτότητα γίνεται τώρα θρύψαλα- δίχως σωσίβιο θα πρέπει να μάθεις να πεθαίνεις! Δεν είναι ειρωνεία εκείνο που αρχικά εδράζετο στην αναγκαιότητα μιας πάγιας ευυπόληπτης ταυτότητας προοδευτικά με τα ίδια του τα χέρια να αδειάζει τις κόγχες των ματιών του, ξεφουρνίζοντας καταναλωτικά παραπροϊόντα και τις συνακόλουθες έκλυτες συμπεριφορές που το υπονομεύουν;... Μες στην πλημμυρίδα και τον κατακλυσμό στερεοτύπων που ποτίζουν το Κεφάλαιο, η έρμαια συνείδηση του αμνού αποσβολώνεται σε ερεθίσματα που διαχέονται από μια πληθώρα ψηφιακών αναπαραστάσεων για να την οδηγήσουν στην «τρέλα», σ’ εκείνη την αδιανόητη αυτοχειρία της υποκειμενικότητας- στην αστραφτερή ανάδυση της σχιζοειδούς πρισματικότητας όπου η επιλογή αρτιότητας περιδινίζεται αναποφάσιστα στο σταυροδρόμι του Διαβόλου.

Εσείς, εσείς οι ηθικοί αυτουργοί που γεννάτε μια τέτοια πρωτόφαντη ηθική κρίση, μας φέρνετε τώρα στο εδώλιο με κατηγορίες ανυπόστατες που ενοχοποιούν την αντανακλαστική μας αντίδραση επιβίωσης και δεν το κάνετε παρά για να αποζημιώσετε την αναίσχυντή σας ανεπαρκή αυτεπίγνωση. Μας κατηγορείτε για μια φυσική μετάλλαξη που εξάλλου εσείς δρομολογήσατε. Είμαστε λοιπόν ένοχοι επειδή δεν μπορούμε πλέον να κατισχύσουμε τα πρότυπα σκέψης και συμπεριφοράς που άλλοτε σας έθρεφαν και τα οποία εντούτοις εσείς οι κακόμοιροι ανατρέπετε με τη χρησιμοθηρική τους αμετροέπεια...

Εφόσον κανένα ιδεϊκό σχήμα δεν μπορεί πλέον να μακροημερεύσει ως αδιαφιλονίκητο και αντικειμενικό, το εκάστοτε πολιτικό σας πρόγραμμα είναι μια φάρσα, ο πολιτικός σας λόγος η ίδια του η σάτιρα. Βλέπουμε τώρα πια στο λυκόφως των ειδώλων τις οικονομολογικές σας εξαγγελίες να ξεγυμνώνονται από επίσης ευτελείς αντεπιχειρήματα, σαν την πάλη πουτανών στη λάσπη, που ζητάνε υποστήριξη από τα γουρούνια- αλλά να που όμως αυτά λιγοστεύουν όταν η σκηνοθετημένη σας λιτότητα αναποδράστως εξεγείρει τις ηδονιστικές έξεις που εσείς κερδοσκοπικά καλλιεργείτε. Διότι δεν επιχειρείτε πλέον να χαλιναγωγήσετε μια ενιαία ταυτότητα όπως είθισται τους καιρούς των μονότονων ερεθισμάτων. Εντελώς ειρωνικά τα παραπροϊόντα σας έπαψαν να δημιουργούν συνειδήσεις της κοινής εργατιάς. Μόνο και μόνο επειδή θέλατε να πλουτίσετε έχετε φέρει στον κόσμο το μετα-ανθρώπινο βρέφος της Ροζ Μαρί που φιλοδοξεί να γίνει Νέρων, Οιδίπους!  Σε αυτή τη θύελλα σχιζογενών ερεθισμάτων που χαρακτηρίζει την εποχή του μετανεωτερικού, η ηθική συγκρότηση σε όφελος της πλουτοκρατίας είναι και η δάδα του εμπρησμού, η μαχαίρα της πατροκτονίας. Κανένας ηθικός ενδοιασμός. Καμία πατρίδα, κανένας Θεός. Καμία αντικειμενική σωτηριολογία δεν πείθει τα αυτιά που μόλις άρχισαν να αφουγκράζονται τον παλμό ανώτερων ακροάσεων.

Πρόκειται για μια πρωτοπλασματική εξέγερση, η οποία παύει να εναποτίθεται στη συνειδητή βούληση και τον συνακόλουθο επαναστατικό προγραμματισμό- αυτή δεν είναι πλέον παρά αποτέλεσμα αυθόρμητου εκκοινωνισμού. Με άλλα λόγια, τα θρύψαλα της μεγάλης ζημίας σας συναποτελούν το θέαμα της καλειδοσκοπικής μας σκανδαλιάς που τώρα αναμοχλεύει πονηρά οράματα θερινής νυκτός. Διότι αν η επενέργεια του νεκρού γράμματος αναγνωρίζεται επιτέλους από τη μετα-εγγράμματη (post-literate) κουλτούρα ως μια απευκταία εξουσία που ασκεί το φάντασμα, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για την ανάδυση του αισθητικού διαμαντιού, που εμείς πρώτοι αποκαλούμε «πρισματική γνωσιολογία», κι αν, από την άλλη, το ίδιο το δομικό περιβάλλον, με όλες τις τεχνολογικές του εφαρμογές, ενθαρρύνει την κατάλυση του μονολογικού Εγώ ενόσω υποθάλπει εκείνο που αποκαλούμε «πρισματική υποκειμενικότητα», τότε όλα όσα σχεδιάζονται πυρετωδώς στα κυβερνητικά μέγαρα διατελούνται επί ματαίω. Η νίκη του πρώτου αθώου δικαιώματος είναι προδιαγεγραμμένη! Τα σχήματα του Νόμου, από τα κρατικά μέχρι τα θρησκευτικά κεντρίσματα συγκεντρωτισμού, αποκαλύπτονται ως άσχετες αφαιρετικές αερολογίες στις οποίες απλώς δεν μπορούμε πλέον να συναινούμε. Πώς μπορεί ένας λαός να σηκώσει ηθικά φορτία μιας ξεδιάντροπης λεηλασίας όταν το ενοειδές υποκείμενο του αλφαβητισμού και της γραμμικής συλλογιστικής, που εκπτύσσεται μέσω του αποφατικού ιδεώδους, καταπνίγεται τώρα στην ανάδυση της νέας ριζοσπαστικής πλειονότητας; Η καταιγιστική ανάδυση ενός «σχιζογενούς» πρίσματος, το «πρόστυχο» θέαμα της κατακλύζουσας ίριδας, η ίδια η πρισματική υποκειμενικότητα που πλέει στον κυβερνοχώρο της άμεσης αναφοράς και των τηλεπαθητικών ερεθισμάτων, της ολιστικής συναισθησίας και της μετα-εγγράμματης, χαοτικής, μη-γραμμικής συνειδητότητας, που σχεδόν ψυχαναγκαστικά μας στρέφει προς την έσχατη καταφατικότητα- ιδού ο δαιμονικός τυφώνας που απειλεί να ισοπεδώσει κάθε δομή πολιτικο-οικονομικής ιεραρχίας. Είναι γεγονός ότι οι σχεδιασμοί του παρωχημένου πολιτισμικού οράματος, το οποίο βασίζεται στον κατασταλτικό συγκεντρωτισμό, αδυνατούν εφ’ εξής να δολώσουν τη νέα συνειδητότητα. Αλλά ακόμη κι όταν καταφέρνετε να πάρετε παράταση ώστε να εφαρμόσετε το ύπουλο παιχνίδι σας, εντελώς γελοιωδώς, δεν έχετε προς πια τελεολογική κατεύθυνση να στραφείτε, καθώς είναι πια γνωστό ότι τα παραμύθια των αντικειμενικών σκοπών τελείωσαν φέρνοντας και το πέρας στις μακρές τελεολογικές ατραπούς της Ουτοπίας σας...

Κατά συνέπεια, εμείς οι σοφότεροι που τώρα σπάμε ρόδια και γεμίζουμε τα κρωντήρια της επικείμενης ευωχίας, εξευμενίζουμε τον θρήνο και τη μιζέρια προϋπαντώντας το χάραμα της πρωτοφανούς πανανθρώπινης κρίσης. Σας φαίνεται παράλογο; Κάνουμε πρόποση στη φόρα της μεγάλης ύφεσης, καλωσορίζουμε την παράξενη ομορφιά των μυκήτων που έρχονται σε στύση από το σάπιο σας κρέας. Μοσχοβολάει θάνατος, ελάτε ν’ ακούστε το γλυκό βακχικό άσμα της εντροπίας... Εκείνο που δεν υποφέρεται τελειώνει, αυτοκαταβροχθίζεται –μη σας ξεγελάν οι παραστάσεις!- θρηνωδώς ο ουροβόρος μας αφήνει στην πρωτογενή αγωνία του τίποτε. Κάθε σας λύση είναι τώρα πια παρηγοριά στον ετοιμοθάνατο, άλλη μια αθεμελίωτη αστοχασιά, το νεκροκρέβατο φέρει το δικό σας μεγάλο βάρος, όχι των «αιθεροβαμόνων», το συντριπτικό σας βάρος δεν μπορεί να αντέξει την απύθμενη μήτρα του τίποτε, αλλά εμάς μόνο μας συνεπαίρνει καθώς επαληθεύεται το για αιώνες παραγνωρισμένο μας κύρος– εσχατόγηροι αφέντες, όταν τα ονειροφόρα βλέφαρα πέφτουν, δεν έχουμε οίκτο!

Σα ναυαγήσει λοιπόν το πανανθρώπινο όραμα της Αλήθειας, μια λύση μας μένει: Εκεί βαθιά, υποχθόνια, ξανά στη μήτρα του τίποτε να ανταμώσουμε την ίδια τη ρίζα του «Κακού», όχι ως υπαίτια για όλα όσα μας συνέβησαν στο εφιαλτικό οδοιπορικό της Ιστορίας, αλλά ως τη μεγάλη ευκαιρία για μια μετα-ιστορική έκσταση που θα μας λυτρώσει από τις «ενάρετες» οφειλές που εξυψώνουν το φαύλο σας ανάστημα. Γιατί να σας υπακούσουμε όταν είναι εμφανές ότι προσπαθείτε να κρύψετε το λυγμό και τον πανικό σας εν μέσω της ωκεάνιας ενδεχομενικότητας που τώρα σας καταπνίγει; Ας γίνουμε μια φορά ανυπάκουοι. Για μια φορά ας πρωτοστατήσουμε προς τον «ειδεχθέστερο» όλων των προορισμών. Αν δεν είναι τώρα στην έσχατη παγκόσμια κρίση όλων των αξιών και της οικολογίας, πότε θα είναι ο καιρός να ρίξουμε στο τραπέζι τον απαγορευμένο άσο; Ας επαληθεύσουμε επιτέλους το πιο αποτρόπαιο σενάριο, επαναθεμελιώνοντας τις αξίες τους ανθρώπινου βιώματος στο ίδιο το ασήμαντο τίποτε, στην ίδια τη ρίζα του «Κακού»...

Μας έχετε εκπαιδεύσει να πιστεύουμε ότι η στασιακή περίθαλψη του βιώματος και η αισθητική εκπλήρωση της ύπαρξης είναι η χιλιαστική αμαρτία- δεν είναι παρά η εύλογη αντιβολή στα ουτοπικά κελεύσματα της γραμμικής προόδου που επί σειρά αιώνων βιάζει την αυταξία του Είναι...

Μας είπατε ότι η θεμελίωση του δικαίου επί του παιγνιώδους ανταγωνισμού οντολογικών προτάσεων (της ίδιας δηλαδή της ριζοσπαστικής δημοκρατίας) αποτελεί θεμελιωδώς την άρση του δικαίου- αφήστε μας να εξερευνήσουμε τις δυνατότητές μας στον παιγνιώδη διάλογο των εναλλακτικών αντιπροτάσεων, απελευθερώνοντας την ανθρωπότητα από την ανάγκη της στρυφνής σας δικαιοσύνης...

Μας απαγορεύσατε από τα έγκατα του ασυνειδήτου να απολαμβάνουμε την εκμηδένιση του ηθικολογικού Εγώ- δείτε μας πως σχίζουμε τους ψυχιατρικούς χιτώνες της αιδημοσύνης καθώς βουλιάζουμε στον «θάνατο» της απενοχοποιημένης απόλαυσης.

Μας σταυρώσατε στους μεσημβρινούς μιας πυξίδας σε ανίχνευση μιας πάγιας υπαρξιακής βεβαιότητας- τώρα που δεν υπάρχουν άξονες αρτιότητας και εξ αποκαλύψεως αλήθειες, τι πιο φυσικό από τον εξιλασμό του αβέβαιου; Οι παλινωδίες της βελόνας είναι που θ’ αποτρέψουν τις όποιες επικείμενες εξευτελιστικές αυτοθυσίες!

Μας δώσατε μια συνταγή για να ζήσουμε τα βάσανα ενός αναποδράστως ειρκτού κόσμου- πετάμε τους νόμους σας στα σκουπίδια και ως μια ιδιάζουσα κατάσταση εξαίρεσης εφαρμόζουμε τη βία σας πέρα από κάθε αιγίδα χρησιμοθηρικού δικαίου, την εκδηλώνουμε ως την αδίστακτη ματιά της διαβολικής μας σαγήνης, που με τις ακατάληπτες περιστροφές του Κάλλους τσακίζει τα απομεινάρια σας, σαν ασπρόμαυρες φιγούρες που ντρέπονται τον κατακλυσμό της αναίτιας φαντασμαγορικής γιορτής μας, το άνοιγμα μιας πρόστυχης βεντάλιας, η αδιανόητη σπατάλη μας κόλαφος εναντίον της οικονομολογικής σας συσσώρευσης. Η οργιαστική παραγωγικότητα του φαντασιακού μας ενόσω ανακαλύπτουμε το άμεσο μακάριο αντίκρισμα του Είναι γίνεται μέρα με τη μέρα ο σωρευτικός κατακλυσμός μας, που κάποτε προέβλεψαν αποτροπιασμένοι οι εμμηνοπαυσιακοί σας προφήτες...

Ωσαννά! Με τέτοιο θράσος είναι που η ρίζα του Κακού θ’ ανθοβολήσει και εν τέλει θα καρποφορήσει τον πλουμιστό διάκοσμο ενός αναγεννησιακού έργου τέχνης. Και στους καλαίσθητους μαιάνδρους του είναι που θα εγκολπώσουμε μακάρια την πραγματικότητα ώστε, γδύνοντάς την από τις δόλιες επικαλύψεις της μακραιώνιας υποκρισίας, να την αναδείξουμε για εκείνο που αείποτε είναι.  Ως τη ρίζα της, γυμνή και εκτεθειμένη, να θεαθεί ως αυτό που με λήθη αποποιηθήκαμε καθώς μεταθέταμε τη σωτηρία σ’ ένα διηνεκώς απρόσιτο αύριο. Ως τη ρίζα του Κακού που όντως τώρα εκφύεται για να μας αποπλανήσει, άραγε οπισθοδρομικά στο ψεύδος μιας ιδεαλιστικής Αλήθειας ή μήπως εξελικτικά στην αισθητική αλήθεια ενός Ψεύδους;

Για το αν θα είναι τούτη τη φορά βλακώδης ή σοφή η ύστατη εκτέλεση, θα το κρίνει η δική μας αναστοχαστική επιλογή.

πηγη

Το διαβάσαμε από το:http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/11/blog-post_1740.html#ixzz2BqPcjlQG

Οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε είναι ''ψεύτικο'' | Οι λειτουργίες που μας ''κάνουν ανθρώπους''

 

Η σύγχρονη νευροφυσιολογία μελετώντας τον εγκέφαλο, αποδεικνύει πως οτιδήποτε  αντιλαμβανόμαστε είναι ψεύτικο και δεν αντιστοιχεί στα ενεργειακά ερεθίσματα τα οποία λαμβάνουμε. Ο,τι αντιλαμβανόμαστε είναι αποτέλεσμα του dna μας - της δομής του εγκεφάλου μας. 

 

Όπως γνωρίζουμε μέσω της επιστήμης της νευροφυσιολογίας, «μορφές και σχήματα τα οποία εξελίσσονται σε χώρους περισσοτέρων των τριών διαστάσεων, ακόμα και αν περιγράφονται από την Ευκλείδεια Γεωμετρία, δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Όμως, σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, το Σύμπαν μας είναι τεσσάρων διαστάσεων και δεν περιγράφεται από την Ευκλείδεια γεωμετρία. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε τίποτα μέσα σε αυτό. Τι είναι λοιπόν αυτό που αντιλαμβανόμαστε μέσω των αισθήσεών μας σαν πραγματικότητα;

Σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, η αισθητή συμπαντική πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά «η προβολή (το είδωλο, το καθρέφτισμα) όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο μη Ευκλείδειο και αθέατο Σύμπαν πάνω σε έναν ψεύτικο τρισδιάστατο και Ευκλείδειο χώρο που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας». Το χώρο αυτό η θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει χώρο Minkowski. Τα παράδοξα φαινόμενα της θεωρίας της Σχετικότητας (διαστολές και συστολές του χρόνου, του μήκους, της μάζας κ.λπ.), καθώς και όλες οι περίεργες μετρήσεις, δεν γίνονται μέσα στο πραγματικό Σύμπαν, άρα δεν το περιγράφουν. Τα σχετικιστικά γεγονότα, οι μορφές και τα σχήματα του κόσμου που μας περιβάλλει, είναι οι προβολές του, οι παραμορφωμένες εικόνες του, πάνω σε έναν ψεύτικο ευκλείδειο χώρο που κατασκευάζει η φυσιολογία μας μέσω του εγκεφάλου μας.

Σύγχρονες απόψεις για την αντίληψη

Αντίληψη είναι η διαδικασία μέσω της οποίας επιλέγουμε, προσλαμβάνουμε, οργανώνουμε  και αναγνωρίζουμε τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος ώστε να τα συνδέσουμε με νόημα και σημασία. Οταν βλέπουμε ένα ανθισμένο δέντρο δεχόμαστε ηλεκτρομαγνητικά κύματα διαφόρων συχνοτήτων. 

Μήπως βλέπουμε αυτά τα κύματα; 

Μάλλον όχι. Αντιλαμβανόμαστε όμως μια πανδαισία χρωμάτων. Μήπως βλέπουμε τα μόρια των ουσιών που ξεχύνονται από τα άνθη;  Όχι,  αντιλαμβανόμαστε όμως τα ενεργητικά και τερψίθυμα αρώματά τους.  Δηλαδή οι αντιλήψεις δεν είναι άμεσες καταγραφές του κόσμου,  αλλά δημιουργούνται εσωτερικά σύμφωνα με εγγενείς κανόνες και περιορισμούς που επιβάλλονται από τις ικανότητες του νευρικού συστήματος.

Το αισθητηριακό σύστημα της όρασης  

Η όραση αντιδρά στο ερέθισμα φως,  δηλαδή μια ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία εύρος 10–14 νμ(νανόμετρο)  κοσμικές ακτίνες,  έως 10-11νμ. Το οπτικό μας σύστημα μετατρέπει το μήκος κύματος του φωτός σε χρώμα.  Εύρος ορατού φάσματος 390 – 700 νμ.

Το ανθρώπινο οπτικό σύστημα αποτελείται από δύο οφθαλμούς,  διάφορες περιοχές του εγκεφάλου και τις οδούς που τα ενώνουν.  Τα βασικά ανατομικά στοιχεία του οφθαλμού είναι: ο κερατοειδής χιτώνας, η κόρη, ο κρυσταλλοειδής φακός και ο αμφιβληστροειδής που περιέχει δύο ειδών υποδοχείς: α) τα ραβδία περίπου 120 εκατομμύρια εξωτερικά ευαίσθητα στο φως,  άρα η κίνηση στην περιφέρεια της όρασης ανιχνεύεται γρήγορα. Δεν αναγνωρίζουν τα χρώματα. β) τα κωνία περίπου 6 εκατομμύρια με τα οποία βλέπουμε τα χρώματα διότι υπάρχουν τριών ειδών κωνία. Τα ερεθίσματα από τους οπτικούς υποδοχείς περνούν κατά μήκους του οπτικού νεύρου στο οπτικό χίασμα και στη συνέχεια το κάθε ήμισυ του αμφιβληστροειδούς  περνά στην αντίθετη πλευρά του εγκεφάλου.

Στο εγκεφαλικό πλοίο υπάρχουν περιοχές που είναι υπεύθυνες για μερικά χαρακτηριστικά των οπτικών πληροφοριών. Οι V1 και V2 ευθύνονται για το χρώμα και τη μορφή,  η V4  ευθύνεται για το χρώμα και τον προσανατολισμό.  Η V3  είναι υπεύθυνη για τα σχήματα και τις μορφές ενώ η V5  είναι υπεύθυνη για την κίνηση. 

Οι νομπελίστες D. Hybel  και Th. Wiesel  ύστερα από έρευνες σε γάτες και πιθήκους, ανακάλυψαν ότι ορισμένα κύτταρα προοδευτικά εξειδικεύονται ώστε να  ανιχνεύουν και να εντοπίζουν τα χαρακτηριστικά των αντικειμένων.  Τα κύτταρα ονομάζονται ανιχνευτές χαρακτηριστικών (features detectors). Οι ανιχνευτές χαρακτηριστικών αντιδρούν καλύτερα σε ορισμένα γραμμικά χαρακτηριστικά των οπτικών αντικειμένων,  π.χ.  συγκεκριμένο προσανατολισμό κατεύθυνσης, στην κίνηση, στο φως, στα περιγράμματα, στις κλίσεις των γραμμών, στις γωνίες,  κλπ.  Αυτή η πολυσύνθετη λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων παρέχει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να εντοπίζει και να αναλύει τα προσδιοριστικά χαρακτηριστικά των αντικειμένων και να σχηματίζει μια ενιαία και ολοκληρωμένη αντίληψη.  Αυτό που παραμένει αδιερεύνητο σε νευροβιολογικό επίπεδο είναι το πρόβλημα της σύνδεσης,  δηλαδή πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος συνδέει και συναρμολογεί τα επιμέρους δομικά στοιχεία του οπτικού ερεθίσματος για να προκύψει ενιαία, ολοκληρωμένη και ενσυνείδητη αντίληψη (Kandel, 2000). 

Στη σύγχρονη Γνωστική Ψυχολογία χρησιμοποιούνται δυο μοντέλα περιγραφής των γνωστικών λειτουργιών που πραγματοποιούνται κατά την επεξεργασία των πληροφοριακών ερεθισμάτων. Η «από κάτω προς τα πάνω» (Bottom-up processing) διαδικασία,  κατά την οποία η αντίληψη σχηματίζεται και εξαρτάται από τα πληροφοριακά ερεθίσματα που διεγείρουν τα αισθητήρια όργανα.  Η «από πάνω προς τα κάτω» (Top-down processing) διαδικασία κατά την οποία η αντίληψη σχηματίζεται και εξαρτάται από τις γνώσεις που έχουμε καταχωρημένες στη μνήμη μας (Martin 1998, Eysenk & Keane, 2000). 

Νευροφυσιολογικές και ψυχοφυσικές έρευνες έχουν δείξει ότι από τη στιγμή της λήψης του οπτικού μηνύματος από την κόρη του ματιού ως το τελικό στάδιο της αντιληπτικής διαδικασίας, μεσολαβεί σημαντική ασυνείδητη διαδικασία. Συμπερασματικά, στην οπτική αντίληψη προσδίδονται υποκειμενικά χαρακτηριστικά.

Συναισθησία

Το γεγονός του ό,τι αντιλαμβανόμαστε είναι συνέπεια της δομής του εγκεφάλου μας, διαπιστώνεται και από το φαινόμενο της συναισθησίας. Ως συναισθησία περιγράφεται η ιδιοτητα κάποιων ατομων να αντιλαμβάνονται ερεθίσματα που κανονικά ανήκουν σε μια αίσθηση, μέσω κάποιας άλλης. Το πιο κοινο παράδειγμα συναισθησίας είναι η αντιστοίχηση αριθμων με χρωματα. Η διασταύρωση αυτή των αισθήσεων σε άτομα που έχουν πολύ ανεπτυγμένη αυτή την ιδιαιτεροτητα, αποτελεί τον φυσικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, όπου ένας ήχος έχει χρώμα ή εικονα. Η συναισθησία ομως μπορεί να αντιστοιχεί και στην περιγραφή που δίνει κανείς, της αίσθησης που προκαλεί μια εικονα ή ένας ήχος, μια μυρωδιά ή μια γεύση, βάσει των ιδιοτήτων τους.

Για παράδειγμα περιγράφουμε ένα χρώμα ως 'ζεστό' ή 'ψυχρο', μια μυρωδιά 'γλυκιά', έναν ήχο 'οξύ' ή 'γλυκό', μια γεύση 'απαλή' και μια φωνή 'μεταλλική'. Αυτού του είδους οι περιγραφές συνδέονται με τη χρήση της γλώσσας, είτε γραπτά (εικονα) είτε προφορικά (ήχος). 

Καθώς η γλώσσα έχει έντονα συμβολικά χαρακτηριστικά, συνειρμικά, μέσω των λέξεων αποδίδεται ο συμβολικός αυτός χαρακτήρας και στις έννοιες τις οποίες περιγράφουν. Πολλές φορές διαπιστώνεται ότι παρόμοιες περιγραφές χρησιμοποιούνται για την ίδια ιδιότητα απο ένα μεγαλύτερο σύνολο ανθρώπων, στοιχείο που δίνει ίσως και έναν πολιτιστικό χαρακτήρα στο φαινόμενο αυτο. Πολλοί καλλιτέχνες και μουσικοί έχουν δημιουργήσει έργα με έντονα συναισθητικά χαρακτηριστικά. Η συναίσθηση, ως επέκταση της χρήση της γλώσσας, στην αρχιτεκτονική σχετίζεται με την κατασκευή μιας διήγησης που περιγράφει το χώρο ενός 'σεναρίου' που μπορεί να υποβάλει συγκεκριμένους τρόπους στη χρήση του, ή να προκαλέσει μια αλληλουχία συνειρμών στο χρήστη, εντείνοντας έτσι τη αισθητηριακή βίωση του χώρου. Επίσης η χρήση της μουσικής στην αρχιτεκτονική δίνει μια συναισθητική διάσταση στην πρόσληψή της απο τον δημιουργο αλλά και απο τον χρήστη.

Η διερεύνηση των λειτουργιών που μας «κάνουν ανθρώπους»

Συμφωνώντας με τον φιλόσοφο John Searle μπορώ να πω ότι το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται με αυτό το σύντομο αφιέρωμα είναι: Πώς γίνεται ένας κόσμος που έχει δημιουργηθεί από απλά συστήματα όπως τα άτομα και τα μόρια- να παράγει νοητικές λειτουργίες, οι οποίες περιέχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που φαίνεται να είναι ασυμβίβαστα με την υλική υπόστασητου σύμπαντος,χαρακτηριστικά όπως είναι η συνείδηση,η προθετικότητα,ηυποκειμενικότητα,η νοητική αιτιότητα; Με άλλα λόγια, ποια είναι η σχέση του νου του ανθρώπου με το υπόλοιπο σύμπαν;

Πανάρχαιο ερώτημα που αποπειράθηκαν να απαντήσουν όλες οι θρησκείες, οι διάφορες φιλοσοφικές σχολές αλλά και οι επιστήμες, ιδίως ο επιστημονικός εκείνος χώρος που σήμερα ονομάζεται Νευροεπιστήμη. 

Στην αρχαία Ελλάδα, ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ. ο προσωκρατικός φιλόσοφος Αλκμαίων υποστήριξε ότι ο εγκέφαλος ήταν το κέντρο των αισθήσεων, της κίνησης και της σκέψης, άποψη που υποστηρίχτηκε τον 4ο αιώνα από τους ιπποκρατικούς συγγραφείς. Στον 2ο αιώνα π.Χ. οι Αλεξανδρινοί ανατόμοι Ηρόφιλος και Ερασίστρατος πραγματοποίησαν συστηματικές μελέτες της ανατομίας του εγκεφάλου και διατύπωσαν υποθέσεις για τον ρόλο που παίζει ο εγκέφαλος στη συμπεριφορά. Αυτή η πορεία φτάνει στην κορυφαία της στιγμή με τον Γαληνό ο οποίος πραγματοποίησε πολλές ανατομικές και λειτουργικές μελέτες του εγκεφάλου. 

Ανακόπτεται, όμως, κατά τη διάρκεια των αιώνων της θρησκείας μέχρι τον 16ο αιώνα, όταν αυτή η μεγάλη μορφή, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, στρέφει το ενδιαφέρον του στον εγκέφαλο, ανατέμνονταςόχι βέβαια χωρίς κόστος- εγκεφάλους βοδιού. Εκτοτε, η μελέτη του εγκεφάλου και του νου ήταν μία συνεχής προσπάθεια κατανόησης της φύσης του ανθρώπου με τρόπους διάφορους από αυτούς που πρέσβευαν και πρεσβεύουν στο βασίλειο των δεισιδαιμονιών και των θεών. 

Τoν επόμενο αιώνα ο Καρτέσιος διατυπώνει τη θεωρία τού «αλληλεπιδρώντος δυϊσμού». Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι η διατύπωση της θεωρίας αυτής απελευθέρωσε την επιστήμη από τη θρησκεία περιορίζοντας, έτσι, τον ανορθολογισμό. Από την άλλη όμως πλευρά, η άποψη του Καρτέσιου ότι κάθε ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της ανθρώπινης συμπεριφοράς πραγματώνεται από ένα «πνευματικό κάτι», τη νοούσα ουσία, που βρίσκεται έξω από τη μέθοδο και τους κανόνες της επιστημονικής έρευνας, οδήγησε στον περιορισμό της μελέτης του νου στον χώρο της φιλοσοφίας. 

Ήδη από την εποχή του Καρτέσιου υπήρξαν και διαφορετικές φωνές, όπως αυτή του γιατρού Τhomas Willis. Ο Willis ήταν καθηγητής της Φυσικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το 1660, μετά την επάνοδο στην εξουσία του Καρόλου Β΄, αρνήθηκε να μετακομίσει στο Λονδίνο και να συμμετάσχει στην ίδρυση της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών. Η συγκεκριμένη στάση του έδωσε πολύ μεγάλη δύναμη στην Οξφόρδη και έτσι, έναν χρόνο αργότερα, κατάφερε να εγκαταλείψει την υποχρεωτική μέχρι τότε διδασκαλία του Αριστοτέλη και άρχισε να ανατέμνει εγκεφάλους ζώων και νεκρών ανθρώπων. Το 1664 ο Willis δημοσίευσε το περίφημο βιβλίο του «Cerebri Αnatome» («Ανατομία των Εγκεφαλικών Ημισφαιρίων»). Εκεί ο Willis υποστηρίζει ότι η αντίληψη, η μνήμη,η ευφυΐα και όλες οι βουλητικές λειτουργίες διεξάγονται στα εγκεφαλικά ημισφαίρια. 

Το «Cerebri Αnatome» διδασκόταν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, τον αιώνα που τέθηκαν οι βάσεις για τη σύγχρονη νευροεπιστημονική έρευνα. Κατ΄ αρχήν ο Δαρβίνος, υποστηρίζοντας ότι η συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας εξελικτικής διαδικασίας, ιδίως με το βιβλίο του « Τhe expression of the Εmotions in Μan and Αnimals» (1872), έβαλε την ψυχολογία στον χώρο της πειραματικής έρευνας, γεγονός που επισφραγίζεται με την ίδρυση το 1878 του Εργαστηρίου Πειραματικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ηarvard από τον William James, αδελφό του συγγραφέα Ηenry James. Εχει λεχθεί ότι ο William James είναι ο Καρτέσιος του 20ού αιώνα όχι μόνο διότι απάλλαξε την ψυχολογία από τη φιλοσοφία, αλλά και διότι έθεσε θεμελιώδη ερωτήματα, όπως αυτά που σχετίζονται με τη φύση της συνείδησης. Ερωτήματα, η απάντηση στα οποία αναζητείται τον 21ο αιώνα. 

Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα οι Ρierre-Ρaul Βroca και Κarl Wernicke εντοπίζουν, έπειτα από μελέτη του εγκεφάλου ασθενών που έπασχαν από αφασία, δύο περιοχές του λόγου με διαφορετική εντόπιση και διαφορετική λειτουργία. Ο πρώτος διατύπωσε για πρώτη φορά, το 1861, μία από τις βασικές αρχές της εγκεφαλικής λειτουργίας: «Μιλάμε με το αριστερό ημισφαίριο» («Νous parlons avec l΄ hemisph re gauche»). Ο δεύτερος, τοποθετώντας την αρχή της εντοπισμένης λειτουργίας σε ένα συνδεσμολογικό πλαίσιο, εκτιμούσε, σε βιβλίο που εξέδωσε το 1876, ότι διαφορετικά στοιχεία μιας περίπλοκης συμπεριφοράς, όπως είναι ο λόγος, υφίστανται επεξεργασία σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται μεταξύ τους. Προώθησε έτσι τα πρώτα στοιχεία για την ιδέα της κατανεμημένης επεξεργασίας, που αποτελεί πλέον κεντρικό σημείο της θεώρησης που έχουμε σήμερα για τη λειτουργία του εγκεφάλου. Την ανατομική βάση αυτής της σύνδεσης των περιοχών του εγκεφάλου θα τη δώσει λίγα χρόνια αργότερα ο Ισπανός ιστολόγος Santiago Ramon Υ Cajal. Ο Cajal δημοσιεύει το 1888 θαυμάσιες ιστολογικές εικόνες του εγκεφάλου, όπως τις έβλεπε στο μικροσκόπιο, κάνοντας παράλληλα την εξής παρατήρηση: « Η μόνη άποψη που βρίσκεται σε αρμονία με τα δεδομένα μου είναι ότι τα νευρικά κύτταρα είναι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο και ότι η επέκταση της νευρικής δράσης γίνεται με επαφές στο επίπεδο ορισμένων συσκευών ή διατάξεων σύνδεσης». Οι δομές αυτές που χωρίζουν και παράλληλα συνδέουν τα νευρικά κύτταρα θα ονομασθούν «συνάψεις» από έναν από τους θεμελιωτές της σύγχρονης νευροφυσιολογίας, τον Charles Sherrington. 

Σήμερα κανείς, ίσως, δεν αμφιβάλλει για την ύπαρξη των συνάψεων, οι δε γνώσεις μας για τη λειτουργία τους είναι εντυπωσιακές. Εκείνα τα χρόνια όμως, και για περίπου μισόν αιώνα, η διαμάχη για το αν υπάρχουν ή όχι συνάψεις ήταν πολύ έντονη. Παρ΄ όλον ότι και η συναπτική και η θεωρία εντοπισμού των λειτουργιών του εγκεφάλου επιβεβαιώνονταν συνεχώς από νέα δεδομένα, εντούτοις και οι δύο δέχθηκαν έντονη πολεμική. Ο ανορθολογισμός έχει πάντα τους τρόπους του να διεισδύει ακόμη και στον χώρο της επιστήμης. 

Ωστόσο, παρά τις όποιες αντιφάσεις, το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα χαρακτηρίζεται η εξαιρετική ανάπτυξη των επιστημών του νευρικού συστήματος και των γνώσεων για τη λειτουργία του εγκεφάλου,όπως επίσης και η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών λειτουργικής απεικόνισης του εγκεφάλου,έδωσαν τη δυνατότητα να τεθούν (ή να ξανατεθούν) επί τάπητος από την αρχή μιας διαδικασίας, η οποία στον επόμενο αιώνα γίνεται εκρηκτική. Μεγάλος αριθμός επιστημών ασχολείται με τη λειτουργία των νευρικών κυττάρων, την μεταξύ τους επικοινωνία, τη λειτουργία του εγκεφάλου και της συμπεριφοράς, των λειτουργιών του νου, των ψυχικών λειτουργιών. Αναφέρω μερικές από αυτές: νευροφυσιολογία, νευροχημεία, νευροφαρμακολογία, μοριακή και κυτταρική βιολογία, νευρολογία, ψυχιατρική, ψυχολογία, ψυχανάλυση, ηθολογία, επιστήμη των υπολογιστών, γλωσσολογία, επιστήμες της εκπαίδευσης κ.λπ. Η κατανόηση της λειτουργίας των συνάψεων και η ανακάλυψη των νευροδιαβιβαστικών ουσιών, που αποτελούν το μέσον επικοινωνίας των νευρικών κυττάρων στο επίπεδο της σύναψης, έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε βασικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας του φυσιολογικού και του πάσχοντος εγκεφάλου. Τούτο έχει ως συνέπεια τη δημιουργία όλο και καλύτερων φαρμάκων για την αντιμετώπιση των ψυχικών και νευρολογικών παθήσεων. Η απο-ασυλοποίηση των ψυχικά πασχόντων δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς τη βοήθεια των ψυχοφαρμάκων. 

Ειδικά, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η εξαιρετική ανάπτυξη των επιστημών του νευρικού συστήματος και των γνώσεων για τη λειτουργία του εγκεφάλου, όπως επίσης και η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών λειτουργικής απεικόνισης του εγκεφάλου, έδωσαν τη δυνατότητα να τεθούν (ή να ξανατεθούν) επί τάπητος ερωτήματα τα οποία πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν δυνατόν να συζητηθούν. Οπως πώς δημιουργούνται τα συναισθήματα, τι είναι η συνείδηση, ποια είναι η νευροβιολογική βάση της δημιουργικότητας κ.λπ. Δηλαδή δίνεται η δυνατότητα να διερευνηθούν όλες εκείνες οι λειτουργίες που μας «κάνουν ανθρώπους» και οδήγησαν στη δημιουργία του πολιτισμού. Οι νευροεπιστήμονες που συμμετέχουν σε αυτό το σύντομο αφιέρωμα θα μας δώσουν τη δική τους άποψη για αυτή την περιπέτεια του ανθρώπινου νου. 

Πέντε ειδικοί απαντούν σε τρία κρίσιμα ερωτήματα

Η ταχύτατη πρόοδος στις επιστήμες του εγκεφάλου εμπνέει αισιοδοξία

1. Ποιο είναι το κεντρικό ερώτημα που προσπαθείτε να προσεγγίσετε με την έρευνά σας;


2. Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι πλέον ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις που έχουν προέλθει από την έρευνα για τον εγκέφαλο τα τελευταία 20 χρόνια; Αν θα θέλατε να μπείτε στην περιπέτεια της πρόβλεψης, ποιες είναι οι πλέον ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις που θα προσδοκούσατε να προέλθουν από τη νευροεπιστημονική έρευνα τα επόμενα 30 χρόνια;


3. Υπάρχουν, κατά τη γνώμη σας, ευρήματα τα οποία έχουν προκύψει από τον χώρο των νευροεπιστημών τα οποία συγκρούονται με τη διαισθητική αντίληψη που έχουμε για τη φύση του ανθρώπου, τον νου, τον τρόπο σκέψης, τα συναισθήματα;




Lloyd Greene, Καθηγητής Παθολογίας και Κυτταρολογίας στο Columbia University, Νεα Υόρκη

1. Η έρευνά μας επιχειρεί να απαντήσει σε δύο κυρίως ερωτήσεις: Πρώτον, ποια είναι τα χημικά μηνύματα και οι μηχανισμοί που ρυθμίζουν τη διαφοροποίηση των πολλαπλασιαζόμενων πρόδρομων κυττάρων σε νευρικά κύτταρα; Δεύτερον, ποιοι είναι οι μηχανισμοί που κατευθύνουν τον θάνατο νευρικών κυττάρων που επέρχεται φυσιολογικά κατά την ανάπτυξη, καθώς επίσης και τον κυτταρικό θάνατο κατά τις διάφορες παθολογικές καταστάσεις, όπως είναι τα εκφυλιστικά νοσήματα, τα εγκεφαλικά επεισόδια και οι τραυματισμοί του εγκεφάλου; Τελικός στόχος είναι η ανακάλυψη θεραπευτικών μεθόδων για την αποφυγή της εκφύλισης των νευρικών κυττάρων σε παθολογικές καταστάσεις.

2. Κατά τη γνώμη μου, στις πρόσφατες σημαντικές ανακαλύψεις περιλαμβάνονται: α) Η κατανόηση, σε ένα πρώτο επίπεδο, της μοριακής βάσης των πλαστικών αλλαγών που υφίσταται ο εγκέφαλος και των μηχανισμών της μνήμης. β) Ο εντοπισμός γενετικών μεταλλάξεων που προκαλούν εκφυλιστικές νόσους του εγκεφάλου. γ) Η ανάπτυξη της τεχνολογίας που μας επιτρέπει να μελετάμε τη λειτουργία του εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο και ενώ επιτελεί συγκεκριμένες λειτουργίες (brain imaging) και οι πληροφορίες που προέκυψαν από τη χρήση αυτών των τεχνικών. δ) Η ανακάλυψη ότι νέα νευρικά κύτταρα είναι δυνατόν να δημιουργηθούν και στον εγκέφαλο του ενηλίκου. ε) Η κατανόηση των μηχανισμών που ελέγχουν τις συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου. στ) Η κατ΄ αρχήν εντόπιση γονιδίων τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στις εξελικτικές διαδικασίες που οδήγησαν στη δημιουργία του εγκεφάλου του ανθρώπου και στην ανάδυση της ομιλίας. ζ) Η ανακάλυψη ότι η τοπική σύνθεση πρωτεϊνών στις αποφυάδες των νευρικών κυττάρων παίζει κύριο λειτουργικό ρόλο. η) Η ανακάλυψη των μοριακών φαινομένων που σχετίζονται με τη μετάδοση της νευρικής πληροφορίας.

Οι ανακαλύψεις που μπορεί να συμβούν τα επόμενα 30 χρόνια είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν: α) Την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών εναπόθεσης και ανάκλησης της μνήμης. β) Την εις βάθος κατανόηση της φύσης της συνείδησης. γ) Την ανακάλυψη της μοριακής βάσης των ψυχιατρικών νόσων και την ανάπτυξη νέων τρόπων θεραπείας τους. δ) Την ανάπτυξη αποτελεσματικών τρόπων ρύθμισης της έκφρασης γονιδίων στον εγκέφαλο που θα δώσουν τη δυνατότητα της γονιδιακής αντιμετώπισης πολλών νόσων του εγκεφάλου. ε) Το σπάσιμο του κώδικα που ελέγχει τη δημιουργία των διαφόρων μορφών νευρικών κυττάρων και καθορίζει την εξειδίκευση των συνάψεων μεταξύ των νευρικών κυττάρων. στ) Τον εντοπισμό των εξελικτικών αλλαγών στα γονίδια που καθορίζουν τα ειδικά χαρακτηριστικά της φύσης του ανθρώπου, όπως είναι ο λόγος, η θρησκεία, ο πολιτισμός.

3. Νομίζω πως μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις είναι η ανακάλυψη ότι ένα μεγάλο ποσοστό των μορίων που συμμετέχουν στη δημιουργία και στη λειτουργία του εγκεφάλου είναι συντηρημένα κατά την εξέλιξη και ότι οι ομόλογες μορφές τους υπάρχουν ακόμη και στα ασπόνδυλα ζώα. Επίσης, ένα άλλο απροσδόκητο εύρημα είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της εγκεφαλικής μας δραστηριότητας δεν βρίσκεται κάτω από τον συνειδητό έλεγχό μας.


Leo Chalupa, Καθηγητής Οφθαλμολογίας και Νευροβιολογίας στο University of California, Davis, ΗΠΑ

1. Προσπαθούμε να εντοπίσουμε τους παράγοντες που ελέγχουν τη νευρωνική εξειδίκευση. Δηλαδή, να κατανοήσουμε πώς οι νευρώνες αποκτούν την τελική τους δομή, λειτουργία και κυρίως συνδεσμολογία. Πολλά εργαστήρια στον κόσμο μελετούν αυτό το ζήτημα και όλα χρησιμοποιούν κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο και εστιάζονται σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου. Στο δικό μου εργαστήριο μελετάμε το αναπτυσσόμενο οπτικό σύστημα και ειδικότερα τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς και τις συνδέσεις τους με τα οπτικά κέντρα του εγκεφάλου. Τα γαγγλιακά κύτταρα είναι αυτά που στέλνουν τις πληροφορίες από το μάτι (μέσω του οπτικού νεύρου) στα διάφορα εγκεφαλικά κέντρα που επεξεργάζονται οπτικά ερεθίσματα. Η έρευνα αυτή είναι σημαντική διότι η φυσιολογική λειτουργία προϋποθέτει ένα οπτικό σύστημα που έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά. Για παράδειγμα, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι η δυσλεξία οφείλεται σε σχετικά μικρή ανωμαλία στον τρόπο διασύνδεσης των νευρώνων του οπτικού συστήματος. Πέρα από την πιθανή κλινική σημασία, βέβαια, είναι και η πρόκληση να κατανοήσουμε το πώς διαμορφώνεται το πιο σύνθετο και πολύπλοκο πράγμα στο Σύμπαν, ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

2. Υπάρχουν πολλά δεδομένα στην αναπτυξιακή νευροβιολογία που έρχονται σε σύγκρουση με τον κοινό νου· και θα αναφερθώ σε ένα από αυτά για λόγους συντομίας. Εχει πλέον διαπιστωθεί από πολλά εργαστήρια, μεταξύ των οποίων και το δικό μας, ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα κύτταρα και συνάψεις (συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων) κατά τη διάρκεια της πρώιμης ανάπτυξης απ΄ ό,τι στην ωριμότητα. Στον άνθρωπο, π.χ., υπάρχουν περίπου 1,2 εκατομμύρια γαγγλιακά κύτταρα σε κάθε μάτι, ενώ κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης ο αριθμός αυτός είναι περίπου 3 εκατομμύρια. Αυτό το φαινόμενο της υπερπαραγωγής που ακολουθείται από μαζικό κυτταρικό θάνατο φαίνεται ότι είναι καθολικό γνώρισμα της οντογένεσης όλων των εγκεφαλικών περιοχών. Κατ΄ αναλογία, είναι σαν να χτίζουμε ένα σπίτι με 20 δωμάτια και αργότερα να καταστρέφουμε τα 15 από αυτά ώστε να καταλήξουμε σε ένα σπίτι με πέντε δωμάτια.

3. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια ανακάλυψη η οποία από μόνη της να είναι πιο σημαντική από άλλες. Η επιστήμη είναι μια αθροιστική διαδικασία όπου η γνώση και η κατανόηση συγκροτούνται με αργούς και ακανόνιστους ρυθμούς μέσω του αντικτύπου πολλών μελετών. Αλλά μια γενική διαπίστωση που πιστεύω πως έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός ότι ο εγκέφαλος παραμένει εύπλαστος εφ΄ όρου ζωής. Με αυτό εννοώ ότι έχει την ικανότητα να αλλάζει και να μεταβάλλεται. Παρ΄ ότι είναι γνωστό εδώ και χρόνια πως ο αναπτυσσόμενος εγκέφαλος είναι εξαιρετικά εύπλαστος, έχουμε τώρα πια πολλές εργαστηριακές ενδείξεις ότι οι νευρώνες μπορούν να αλλάζουν τη δομή και τη λειτουργία τους καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, ακόμη και στην τρίτη ηλικία (80 χρόνων και πάνω). Αυτό που είναι λιγότερο ξεκάθαρο είναι με ποιο τρόπο μπορεί κανείς να εκμεταλλευθεί αυτή την πληροφορία και να διατηρήσει τον εγκέφαλό του στη βέλτιστη κατάσταση. Εγώ αθλούμαι όλη μου τη ζωή και χαίρομαι που διαπιστώνω ότι υπάρχουν τώρα ακλόνητες ενδείξεις ότι η άσκηση έχει σημαντικές συνέπειες στον εγκέφαλο, όπως η δημιουργία νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο, μια δομή που εμπλέκεται στη μνήμη και στη μάθηση.

Στο μέλλον νομίζω ότι οι πιο σημαντικές ανακαλύψεις θα μας επιτρέψουν να επιδιορθώνουμε το κατεστραμμένο νευρικό σύστημα. Αισιοδοξώ ότι σε 20 χρόνια θα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε κάποιες από τις παθήσεις που σήμερα είναι ανίατες, όπως τα τραύματα στη σπονδυλική στήλη, ενδεχομένως και να έχουμε επαρκή φαρμακευτική αντιμετώπιση κάποιων ψυχιατρικών παθήσεων, ίσως ακόμη και της νόσου Αλτσχάιμερ. Η πρόοδος στις επιστήμες του εγκεφάλου είναι τόσο γρήγορη ώστε δικαιολογούμαστε να αισιοδοξούμε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας θα είναι εμφανή στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας. Βεβαίως, αυτό προϋποθέτει ότι οι πλούσιες χώρες, και ιδίως οι ΗΠΑ όπου βρίσκεται η πλειονότητα των νευροεπιστημόνων, θα επιλέξουν να χρηματοδοτήσουν τη βιοϊατρική έρευνα. *


Μιχάλης Πετρίδης, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο McGill, Διευθυντής Τμήματος Γνωστικών Νευροεπιστημών στο Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ, Καναδάς

1. Η έρευνά μου εστιάζεται στην κατανόηση του ρόλου του προμετωπιαίου φλοιού στις διαδικασίες ελέγχου της νόησης και της συμπεριφοράς. Ατομα με βλάβη του προμετωπιαίου φλοιού παρουσιάζουν σοβαρές διαταραχές στον σωστό προγραμματισμό της σκέψης και της συμπεριφοράς τους, και επομένως στην οργάνωση της καθημερινής τους ζωής. Ο προμετωπιαίος φλοιός, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αποτελείται από διάφορα πεδία που παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές στην κυτταροαρχιτεκτονική τους οργάνωση και στις συνδέσεις τους με άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Επομένως η κατανόηση της λειτουργίας του προμετωπιαίου φλοιού απαιτεί τον προσδιορισμό συγκεκριμένων διαδικασιών ελέγχου της νόησης και τον εντοπισμό τους σε συγκεκριμένα κυτταροαρχιτεκτονικά πεδία. Γι΄ αυτόν τον σκοπό εξετάζουμε, με ειδικά τεστ που σχεδιάζουμε στο εργαστήριό μας ασθενείς με βλάβες εντοπισμένες στον μετωπιαίο φλοιό και πιθήκους στους οποίους έχουμε αφαιρέσει μόνο ένα από τα πεδία του προμετωπιαίου φλοιού. Ταυτόχρονα χρησιμοποιούμε σύγχρονες μεθόδους απεικόνισης της ενεργοποίησης του εγκεφάλου (όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία) σε φυσιολογικά άτομα καθώς εκτελούν διάφορες νοητικές δοκιμασίες. Με αυτές τις μεθόδους κατορθώσαμε να αποκαλύψουμε τον ρόλο συγκεκριμένων περιοχών του προμετωπιαίου φλοιού στον έλεγχο της μνήμης. Για παράδειγμα, ανακαλύψαμε ότι στη μεσοπλάγια περιοχή του προμετωπιαίου φλοιού (κυτταροαρχιτεκτονικά πεδία 46 και 9/46) στηρίζεται η ικανότητά μας να παρακολουθούμε πληροφορίες που βρίσκονται στη μνήμη μας και να καταγράφουμε την ακριβή σειρά με την οποία οι πληροφορίες εισήλθαν στη μνήμη μας. Σε μια πρόσφατη μελέτη, π.χ., δείξαμε πώς το πεδίο 46 του προμετωπιαίου φλοιού ενεργοποιείται καθώς παρακολουθούμε την είσοδο ερεθισμάτων στην άμεση μνήμη μας, ενώ ο οπίσθιος βρεγματικός φλοιός εμπλέκεται στον μετασχηματισμό αυτών των ερεθισμάτων. Κατά τη διάρκεια λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας οι εξεταζόμενοι έπρεπε να παρακολουθούν προσεκτικά ποια από τέσσερα αναμενόμενα ερεθίσματα (αφηρημένα σχέδια) εμφανίζονταν στην οθόνη, για να εντοπίζουν κάθε φορά το ερέθισμα που δεν είχε παρουσιαστεί. Υπ΄ αυτές τις συνθήκες, το πεδίο 46 του προμετωπιαίου φλοιού ενεργοποιείτο (Εικόνα 1). Οταν οι εξεταζόμενοι έπρεπε, επιπροσθέτως, να αλλάζουν τη σειρά των ερεθισμάτων στη μνήμη τους, δηλαδή να τα σκεφτούν σε διαφορετική σειρά, ο οπίσθιος βρεγματικός φλοιός ενεργοποιείτο. Επομένως, ένα βρεγματομετωπιαίο νευρωνικό κύκλωμα παρακολουθεί την είσοδο (ή μη είσοδο) αναμενόμενων πληροφοριών στη μνήμη, τη σειρά με την οποία εισέρχονται οι πληροφορίες στη μνήμη, και τις μεταβάλλει ανάλογα με τις ανάγκες των νοητικών διεργασιών.

2. Στον χώρο των γνωστικών νευροεπιστημών η πιο σημαντική εξέλιξη είναι η απεικόνιση της ενεργοποίησης συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια νοητικών διεργασιών.

3. Η κοινή αντίληψη είναι ότι η μνήμη αποτελεί μία ενότητα. Οι νευροεπιστημονικές μελέτες όμως έδειξαν ότι υπάρχουν πολλά είδη μνήμης. Για παράδειγμα, ένας ασθενής με βλάβη του ιπποκάμπειου συστήματος πάσχει από αμνησία, δηλαδή δεν θυμάται τίποτε από ένα συμβάν. Ο ασθενής αυτός όμως μπορεί να μάθει, π.χ., να κολυμπά (καθώς και πολλές άλλες δεξιότητες) παρ΄ ότι δεν θυμάται τίποτε από τις συγκεκριμένες εμπειρίες μάθησης, δηλαδή ποιος ήτανο δάσκαλος, πού και πότε γίνονταν τα μαθήματα της κολύμβησης κτλ. Αυτός ο περίεργος εκ πρώτης όψεως διαχωρισμός οδήγησε σταδιακά στην αναγνώριση δύο ειδών μνήμης, της δηλωτικής και της μη δηλωτικής μνήμης, που εξαρτώνται από διαφορετικά νευρωνικά κυκλώματα: η δηλωτική μνήμη εξαρτάται από το ιπποκάμπειο σύστημα, ενώ η μη δηλωτική μνήμη στηρίζεται σε διεργασίες μεταξύ του φλοιού και του κερκοφόρου πυρήνα.

Ενα άλλο παράδειγμα διαχωρισμών των νοητικών διεργασιών που βρίσκονται σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη περί μνήμης προέρχεται από τη δική μας έρευνα, στην οποία αναφέρθηκα πιο πάνω. Οι ασθενείς με βλάβη του μεσοπλάγιου μετωπιαίου φλοιού αδυνατούν να εποπτεύουν τις διεργασίες της μνήμης τους, παρ΄ ότι μπορούμε να δείξουμε πως οι πληροφορίες βρίσκονται στη μνήμη τους. Δηλαδή, η είσοδος και διατήρηση νέων πληροφοριών στην ενεργό μνήμη (που στηρίζεται στον κροταφικό φλοιό) διαχωρίζεται από την εποπτεία αυτών των πληροφοριών (που στηρίζεται στον μεσοπλάγιο μετωπιαίο φλοιό)· επίσης, διαχωρίζεται από τη μεταβολή των πληροφοριών στη μνήμη που στηρίζεται στον βρεγματικό φλοιό. Αυτοί οι διαχωρισμοί των νοητικών διεργασιών δεν συμφωνούν με την κοινή αντίληψη περί ενός συμπαγούς ενιαίου μνημονικού συστήματος.


Wolf Singer, Καθηγητής στο Ινστιτούτο Max Planck για την Ερευνα του Εγκεφάλου, Φρανκφούρτη

1. Το κεντρικό ερώτημα που θέλουμε να απαντήσουμε είναι πώς τα πολλαπλά υποσυστήματα του εγκεφάλου αυτοοργανώνονται έτσι ώστε να δημιουργούν συγκροτημένες δυναμικές καταστάσεις. Αυτές με τη σειρά τους αποτελούν τα νευρωνικά αντίστοιχα της αντίληψης, της λήψης αποφάσεων, των προγραμμάτων δράσης και τελικά της επίγνωσης και της συνείδησης.

2. Στον δικό μου τομέα, τη νευροεπιστήμη συστημάτων, οι πιο σημαντικές εξελίξεις έχουν να κάνουν με τις όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι ο εγκέφαλος είναι ένα εξαιρετικά κατανεμημένο, αυτοοργανωμένο και δυναμικό σύστημα. Τα πειραματικά δεδομένα που υποστηρίζουν αυτή την άποψη οφείλονται στην ύπαρξη καινούργιων τεχνικών που μπορούν να ανιχνεύσουν και να καταγράψουν τα κατανεμημένα χωροχρονικά πρότυπα ενεργοποίησης του εγκεφάλου- όπως οπτικές καταγραφές, ηλεκτρικές καταγραφές πολλαπλών θέσεων, ηλεκτροεγκεφαλογραφία (ΕΕG) και μαγνητοεγκεφαλογραφία (ΜΕG) υψηλής πυκνότητας, λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fΜRΙ), εξελιγμένες τεχνικές για την ανάλυση χρονοσειρών πολλών διαστάσεων. Οσο για το μέλλον, πιστεύω ότι η επιστήμη έχει την ίδια δυναμική με την εξέλιξη και ως εκ τούτου η πορεία της δεν είναι προβλέψιμη.

3. Η επιστημονική άποψη σχετικά με την οργάνωση του εγκεφάλου είναι οπωσδήποτε σε σύγκρουση με τη διαισθητική άποψη που έχουμε για την έννοια του εαυτού ως αυτόνομης οντότητας που διοικεί, ως ερμηνευτής και διευθυντής ορχήστρας, τις πολλαπλές λειτουργίες του εγκεφάλου μας.


Ανδρέας Παπανικολάου, Διευθυντής του Κέντρου Κλινικών Νευροεπιστημών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τexas

1. Αμεσοι ερευνητικοί μας στόχοι είναι: Πρώτον, η καταγραφή των νευρωνικών κυκλωμάτων που είναι αναγκαία για αισθητικοκινητικές και γνωσιακές λειτουργίες. Δεύτερον, η ταυτοποίηση παράτυπων σχηματισμών ενεργοποίησης αυτών των κυκλωμάτων σε παιδιά με αναπτυξιακά προβλήματα και σε ασθενείς με ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια. Τρίτον, η ταυτοποίηση των παραγόντων που ελέγχουν τη διαδικασία της λειτουργικής αναδιοργάνωσης των παράτυπων κυκλωμάτων (στην περίπτωση των παιδιών με αναπτυξιακά προβλήματα) και των κυκλωμάτων που έχουν υποστεί βλάβη (στην περίπτωση των ασθενών) η οποία ευθύνεται για την αποκατάσταση των αντίστοιχων λειτουργιών.

2. Οι πλέον σημαντικές εφευρέσεις έχουν γίνει στους τομείς της μοριακής βιολογίας, της γενετικής και της ψυχοφαρμακολογίας- τομείς συναφείς με τις νευροεπιστήμες. Στον κυρίως όμως χώρο των επιστημών του εγκεφάλου νομίζω ότι δύο είναι τα βασικότερα αποτελέσματα της έρευνας τα τελευταία 20 χρόνια. Το ένα είναι η επιβεβαίωση του φαινομένου ή μάλλον της αρχής της πλαστικότητας του εγκεφάλου και των δυνατοτήτων του να αυτοδιοργανώνεται λειτουργικά- μια αρχή που εντυπωσιάζει διότι ανασκευάζει ριζικά την έως προσφάτως κρατούσα αντίληψη για τη φύση του εγκεφάλου. Το δεύτερο είναι η εμφάνιση και η ραγδαία αναβάθμιση των μη επεμβατικών μεθόδων απεικόνισης των λειτουργιών του ανθρώπινου εγκεφάλου (της τομογραφίας βάσει εκπομπής ποζιτρονίων-ΡΕΤ, της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας, της μαγνητοεγκεφαλογραφίας κτλ.), που επιτρέπουν τη χαρτογράφηση των νευρωνικών κυκλωμάτων τα οποία αντιστοιχούν στις διάφορες βασικές και ψυχονοητικές λειτουργίες.

Φαντάζομαι ότι σύντομα, με τις συνεχείς βελτιώσεις της τεχνολογίας, οι μέθοδοι αυτές θα αντικαταστήσουν πολλές επεμβατικές διαγνωστικές δοκιμασίες ειδικά στη νευρολογία και στην ψυχιατρική.

3. Γύρω στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, της «δεκαετίας του εγκεφάλου», το περιοδικό «Νewsweek» δημοσίευσε ένα άρθρο για τις εντυπωσιακές εξελίξεις στις νευροεπιστήμες, όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και το «γεγονός» ότι λειτουργικές εικόνες του εγκεφάλου ατόμων που προσεύχονταν έδειξαν «the neurological underpinnings of religious states»- το νευρολογικό υπόβαθρο θρησκευτικών συναισθημάτων-, όπως και το «γεγονός» ότι όταν ηρεμήσει η βρεγματική χώρα του εγκεφάλου «people can feel at one with the universe»- ο άνθρωπος βιώνει την εμπειρία της ταύτισής του με το σύμπαν και άλλα παρόμοια. Τέτοιες λοιπόν διακηρύξεις βασισμένες σε επιστημονικές ανακοινώσεις κατά πάσα πιθανότητα εντυπωσιάζουν, εκπλήσσουν και ξενίζουν τον μέσο πολίτη των δυτικών, τουλάχιστον, κοινωνιών. Και τον ξενίζουν διότι, είτε ενσυνείδητα είτε (συνηθέστερα) όχι, ο μέσος πολίτης είναι κατά βάση δυϊστής. Πιστεύει δηλαδή ότι ο ψυχισμός του ανθρώπου, η βούλησή του, η μνήμη του, τα συναισθήματά του και η λογική του εξαρτώνται μεν από τον εγκέφαλο, του οποίου οι διεργασίες διέπονται από τους φυσικούς νόμους, αλλά επίσης εξαρτώνται και από κάτι άλλο· κάτι που κάποτε το αποκαλούμε «νου», κάποτε «ψυχή», «πνεύμα» ή «συνείδηση», το οποίο δεν υπόκειται στους ίδιους φυσικούς νόμους. Απόδειξη δε ότι ο δυτικός κόσμος απαρτίζεται κατά κανόνα από δυϊστές αποτελούν φαινόμενα του ακόλουθου είδους: Αν και γνωρίζει ο μέσος πολίτης ότι η εγκληματικότητα, π.χ., όπως και κάθε άλλη ψυχολογική τάση ή κατάσταση, εξαρτάται από τη βιοχημεία και τη φυσιολογία του εγκεφάλου- τις οποίες ο κάτοχος του εγκεφάλου δεν ελέγχει και για τις οποίες επομένως δεν είναι υπεύθυνος-, δεν παύει ο μέσος πολίτης (ούτε οι νόμοι που θέσπισε) να θεωρεί τον εγκληματία υπεύθυνο των πράξεών του. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι του καταλογίζουν ελεύθερη (δηλαδή ανεξάρτητη από τους φυσικούς νόμους που διέπουν τον εγκέφαλο) βούληση. Οταν λοιπόν ακούει ο κοινός πολίτης ότι η επιστήμη ανακάλυψε τα εγκεφαλικά κέντρα σήμερα του θρησκευτικού δέους αύριο της βούλησης, εξίσταται και ενδεχομένως ενδόμυχα διαμαρτύρεται. Και το τραγελαφικό αυτής της κατάστασης είναι ότι κανέναν λόγο δεν έχει ο μέσος πολίτης να εκπλήσσεται ή να δυσανασχετεί με αυτά που λένε οι νευροεπιστήμονες (ανεξάρτητα από το αν αυτά που λένε είναι έγκυρα ή όχι). Διότι, απλούστατα, ο δυϊσμός του, όπως άλλωστε ο ιδεαλισμός μιας απειροελάχιστης πλέον μειονότητας ή ο υλιστικός μονισμός της πλειονότητας των νευροεπιστημόνων, είναι θέση μεταφυσική και ως εκ τούτου ούτε διαψεύσιμη ούτε επαληθεύσιμη μέσω των μεθόδων των φυσικών επιστημών. Οπότε ο μεν τυπικός δυϊστής δεν έχει λόγο να φοβάται, διότι κανένα εύρημα της νευροεπιστήμης δεν αρκεί να διαψεύσει τις πεποιθήσεις του, ο δε τυπικός νευροεπιστήμονας, αν είναι να παραμείνει συνεπής στις αρχές της επιστήμης του, δεν πρέπει να επιτρέπει υπαινιγμούς του είδους που προανέφερα. Βέβαια, τόσο ο ανειδίκευτος πολίτης όσο και ο επιστήμονας έχουν όχι μόνο λόγο και δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση ως σκεπτόμενοι άνθρωποι να προσπαθούν να αποδείξουν των οντολογικών θέσεών τους το αληθές, αλλά με μεθόδους άλλες, πέραν των πειραματικών μεθόδων της σύγχρονης νευροεπιστήμης.

Η ανάλυση της βάσης της πραγματικότητας

Αυτοί είναι άνθρωποι που ερεύνησαν εσωτερικα το νου και αυτό που βρίσκεται πέρα απ' αυτόν και στη βάση του. Αυτοί είναι οι διάφοροι μυστικιστές, άγιοι και μεγάλοι στοχαστές. Τα ευρήματά τους βρίσκονται πολύ κοντά το ένα με τ' άλλο και ασφαλώς συμφωνούν μεταξύ τους πιο πολύ απ' ότι οι διάφορες σχολές ατομικής φυσικής σήμερα. Και σήμερα πια, μεγάλοι επιστήμονες αφού διαπέρασαν την ψευδαίσθηση της ύλης και βρίσκονται στην άλλη μεριά, έχουν αρχίσει να δέχονται με μεγάλη κατανόηση τις παμπάλαιες απαντήσεις πάνω στις οποίες στηρίζονται όλες οι θρησκευτικές και πνευματικές φιλοσοφίες. Διαβάζουμε παρακάτω από το άρθρο του John Gliedman «Επιστήμονες Αναζητούν την Ψυχή», που δημοσιεύτηκε στην «Επιστημονική Eπιθεώρηση» τον Ιούλιο του 1982. Στο άρθρο αυτό ο συγγραφέας αναφέρεται στις ιδέες που έχει ενστερνιστεί ο Sir John Eccles, ο μεγάλος φυσιολόγος, που πήρε το Νόμπελ της Φυσιολογίας το 1963 για την έρευνά του πάνω στους συνδέσμους των νεύρων.

«Ο Eccles υποστηρίζει θερμά την αρχαία θρησκευτική πίστη, ότι οι άνθρωποι αποτελούνται από μια μυστηριώδη σύνθεση ύλης και άπιαστου πνεύματος. Καθένας από μας είναι μια ενσωμάτωση ενός άϋλου σκεπτόμενου και διορατικού εαυτού, που εισχώρησε στον υλικό νου μας κάποια στιγμή στη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας. Έτσι λέει ο άνθρωπος που έβαλε τον ακρογωνιαίο λίθο της (μοντέρνας) σύγχρονης νευροφυσιολογίας. Αυτό το πνεύμα μέσα στο σώμα είναι υπεύθυνο για όλα αυτά που μας ξεχωρίζουν σαν ανθρώπους: συνειδητή αίσθηση του εαυτού, ελεύθερη βούληση, προσωπική ταυτότητα, δημιουργικότητα και ακόμη συναισθήματα όπως η αγάπη, ο φόβος και το μίσος. Ο άϋλος εαυτός μας ελέγχει το νου με τον οποίο επικοινωνεί όπως ο οδηγός με το αυτοκίνητο ή όπως ένας προγραμματιστής καθοδηγεί ένα κομπιούτερ. H πνευματική παρουσία του ανθρώπου, ελαφριά σαν φάντασμα, λέει ο Eccles, ασκεί μια υποψία υλικής επιρροής στον εγκέφαλο και στο νου που είναι σαν κομπιούτερ, τόση ώστε να ενθαρρύνει ορισμένα νευρόνια να ενεργοποιηθούν και άλλα να παραμένουν σιωπηλά.

Προχωρώντας μάλιστα θαρραλέα σ' αυτό που οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν σαν τη χειρότερη αίρεση, ο Eccles βεβαιώνει ότι ο άϋλος εαυτός επιζεί και μετά το θάνατο του υλικού νου. Και ο Eccles δεν είναι ο μόνος διάσημος επιστήμονας που παίρνει μια τόσο αμφισβητήσιμη καινούργια θέση πάνω στο παμπάλαιο αίνιγμα νους - σώμα. Από το Μπέρκλεϋ μέχρι το Παρίσι και από το Λονδίνο μέχρι το Πρίνστον, γνωστοί επιστήμονες από κλάδους τόσο διαφορετικούς όπως η νευροφυσιολογία με την κβαντική φυσική, δηλώνουν ανοιχτά και παραδέχονται, ότι πιστεύουν στην πιθανότητα, τουλάχιστον, της ύπαρξης τέτοιων αντιεπιστημονικών οντοτήτων όπως είναι το αθάνατο ανθρώπινο πνεύμα και η Θεία Δημιουργία».

~ Γνώθι μαθών ~ Ακούσας νόει ~ Σαυτόν ίσθι ~

~ Γνους πράττε ~

Πηγές:

(*)Η Νεα Πολιτισμική Συνειδητότητα - Μ. Δανέζης

(*)Η ανάλυση της βάσης της πραγματικότητας -  Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ

(*)Διπλωματική εργασία "Εγκέφαλος Συμμετρία Μάθηση μαθηματικών" - Δεληκανλής Παναγιώτης

(*)Αναζητώντας τον νου - Ηλίας Κούβελας, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών (www.antifono.gr,  Βήμα ιδεών  - Τεύχος 06/6/2008)

(*)Η ανισορροπία των αισθήσεων ως πολιτισμικό γνώρισμα των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών - Στέλλα Κατσαρού
(*)"Αναζητώντας τον Νου", Βήμα Ιδεών - Τεύχος 06/6/2008, http://www.vimaideon.gr

πηγη
katohika

Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/11/blog-post_8824.html#ixzz2BqOdWs00