Ραγδαίες είναι πολιτικές εξελίξεις και αναμένεται να επισπευθούν τα επόμενα 24ωρα > «Κλειδώνουν» οι πρόωρες εκλογές

Ραγδαίες είναι πολιτικές εξελίξεις και αναμένεται να επισπευθούν τα επόμενα 24ωρα

Το Newsbomb πρώτο μετέδωσε εδώ και βδομάδες την είδηση ότι στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν πέσει επί τάπητος τα σενάρια πρόωρων εκλογών. Πλέον όμως ασφαλείς πληροφορίες του Newsbomb  λένε ότι τα σενάρια τείνουν πλέον να μετεξελιχθούν σε ειλημμένες αποφάσεις, στον απόηχο δύο γεγονότων που έχουν σπρώξει την «ζυγαριά των αποφάσεων» στο μυαλό του Πρωθυπουργού προς την μεριά του να πει τελικά «ναι» στον πειρασμό να στήσει κάλπες, και μάλιστα μέχρι τα τέλη Νοέμβρη!
Σε αυτήν την απόφαση συνηγορούν πλέον δύο γεγονότα:

Πρώτον οι συλλήψεις των Χρυσαυγιτών. Στο Μέγαρο Μαξίμου ξέρουν ότι η υπόθεση είναι «δεμένη», όχι όμως τόσο ώστε να «βάζουν και το κεφάλι τους στη φωτιά» ότι θα παραμείνει «δεμένη» μέχρι τέλους. Με άλλα λόγια, στο Μαξίμου θέλουν εκλογές όσο τα μεγάλα «κεφάλια» της Χ.Α. είναι μέσα στη φυλακή, έστω και προφυλακισμένοι, έστω κι αν δεν έχει τελεσιδικήσει η δίκη τους.
Στους κυβερνητικούς κύκλους υπάρχει διάχυτος ο φόβος ότι αν οι εκλογές καθυστερήσουν και ενδεχομένως έχει μεσολαβήσει η δίκη των Χρυσαυγιτών, όσο δίκαιη κι αν είναι αυτή η δίκη, υπάρχει ο κίνδυνος της αποφυλάκισης και συνεπώς ηρωοποίησης κάποιων εκ των Χρυσαυγιτών βουλευτών. Και όπως και να έχει, αν κάτι τέτοιο συμπέσει κοντά σε προεκλογική περίοδο δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο για την κυβέρνηση.
Θέλουν λοιπόν στο Μέγαρο Μαξίμου εκλογές με τους Χρυσαυγίτες προφυλακιστέους. Το γεγονός επίσης ότι εντείνεται η φημολογία και για νέες συλλήψεις- κάτι για το οποίο ενημέρωσε σήμερα ο Δένδιας τον Σαμαράς στο Μαξίμου- εντείνει την φημολογία περί πρόωρων εκλογών.

Δεύτερον τα νέα μέτρα για τα οποία πιέζει η Τρόικα. Χθες στο Newsbomb γράφαμε ότι δημιουργείται σκηνικό έντασης ανάμεσα σε κυβέρνηση και Τρόικα ώστε ο Σαμαράς να διευκολυνθεί για να κάνει την ηρωική έξοδο με πρόωρες εκλογές ποντάροντας στο προφίλ του «σκληρού διαπραγματευτή». Δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα αν το σκηνικό αυτό στήνεται με τη σύμφωνη γνώμη της Τρόικας, πράγμα που είναι πολύ πιθανόν να συμβαίνει.
Πληροφορίες από το Βερολίνο λένε με ασφάλεια ότι η Μέρκελ έχει ενημερωθεί για τις σκέψεις περί διενέργειες πρόωρων εκλογών από τον Σαμαρά και ότι η ίδια δεν έχει εναντιωθεί σε αυτές δεδομένων των εγγυήσεων που έχει λάβει ότι οι πιθανότητες νίκης του Σαμαρά είναι μεγάλες αλλά και με δεδομένο τον χρονικό ορίζοντα της ακυβερνησίας και στην ίδια την Γερμανία. «Ό,τι είναι να κάνετε, να το κάνετε μέχρι να σχηματιστεί κυβέρνηση στη Γερμανία», δηλαδή μέχρι τέλη Νοέμβρη, φέρεται πως είναι το μήνυμα που έχει στείλει το Βερολίνο προς την Αθήνα.

Σε όλα αυτά που αναφέραμε, έχουμε να προσθέσουμε και κάτι ακόμα που είναι ίσως δηλωτικό του προεκλογικού κλίματος που μαγειρεύεται από το Μαξίμου: πρόκειται για την εντατικοποίηση των δημόσιων εμφανίσεων του Σαμαρά, τόσο μέσω συνεντεύξεών του σε εφημερίδες και κανάλια- όπως στο διαπλεκόμενο MEGA την ερχόμενη Δευτέρα- όσο και μέσα από επισκέψεις που πραγματοποιεί. Η μυρωδιά των εκλογών έγινε μάλιστα πιο έντονη όταν μάθαμε ότι είναι πολύ πιθανόν αύριο (Παρασκευή) ο Σαμαράς να επισκεφθεί την... λαχαναγορά του Ρέντη! Αν όλα αυτά δεν συγκλίνουν σε σκηνικό εκλογών, τότε σε τι ακριβώς συντείνουν;  

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/359070/kleidonoyn-oi-proores-ekloges#ixzz2i0lECBna

http://greeknation.blogspot.gr/2013/10/24_1024.html

Ενημέρωση περί E.N.D απο τον Γεώργιο Καρδαμίτση στο Ράδιο Ιωνία

Σήμερα 17 Οκτωβρίου και ώρα 12:00 θα συνεχίσει για 3η μέρα την ενημέρωση περί Αρτέμη Σώρρα και E.N.D ο Στρ. Γεώργιος Καρδαμίτσης στο Ράδιο Ιωνία , όπως πάντα αναμεταδίδει και ο artfmradio

 

 

http://alfeiospotamos.blogspot.gr/2013/10/end_17.html

Φοίνικας-παγκόσμιο νόμισμα το 2018 ?

γράφει ο Αμετανόητος

Τον Ιανουάριο του 1988 είχαμε αυτό το πρωτοσέλιδο στο πολύ γνωστό Αμερικάνικο,Οικονομικό περιοδικό “The Economist”.

Στο εξώφυλλο, το χρυσό νόμισμα του «πτηνού», έχει χρονολογία…Αναγράφει 2018.

Εν έτει 2012 και με την κρίση να χτυπάει κατάσαρκα την Ελλάδα, το εξώφυλλο αυτό είναι σοκαριστικό αλλά και επίκαιρο…Aλλωστε και ο «αθλητικός» πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, μίλαγε για μία «παγκόσμια διακυβέρνηση»…

Επειδή λοιπόν συζητούσα με έναν φίλο, για την υπερσυσώρευση κεφαλαίου και τις δύο πετρελαϊκές κρίσεις και τα κόλπα του «σείχη Γιαμανί» (1973 & 1979), αξίζει να πούμε ότι μετά τη 2η πετρελαϊκή κρίση, άρχισαν τα χρηματιστήρια να

γιγαντώνονται,οι «φούσκες» να εξαπλώνονται και να παίζουν ακόμα πιο ενεργό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι…

Το άρθρο είναι αποκαλυπτικό και χρήσιμο.

Επιχείρησα μία μετάφραση (ελεύθερη) γιατί νομίζω ότι αξίζει.

Απολαύστε το…

Get ready for the phoenix. (government and businessmen are growing tired of floating exchange rates) (editorial)

The Economist (US)

January 9, 1988 | Copyright

THIRTY years from now, Americans, Japanese, Europeans, and people in many other rich countries and some relatively poor ones will probably be paying for their shopping with the same currency. Prices will be quoted not in dollars, yen or D-marks but in, let’s say, the phoenix. The phoenix will be favoured by companies and shoppers because it will be more convenient than today’s national currencies, which by then will seem a quaint cause of much disruption to economic life in the late twentieth century.

At the beginning of 1988 this appears an outlandish prediction. Proposals for eventual monetary union proliferated five and ten years ago, but they hardly envisaged the setbacks of 1987. The governments of the big economies tried to move an inch or two towards a more managed system of exchange rates-a logical preliminary, it might seem, to radical monetary reform. For lack of co-operation in their underlying economic policies they bungled it horribly, and provoked the rise in interest rates that brought on the stockmarket crash of October. These events have chastened exchange-rate reformers. The market crash taught them that the pretence of policy…

«Ετοιμαστείτε για ένα παγκόσμιο νόμισμα»
«Ετοιμαστείτε για τον Φοίνικα»

Economist

09/01/1988, τεύχος 306, σελ. 9-10
Σε τριάντα χρόνια από τώρα, οι Αμερικανοί, Ιάπωνες, Ευρωπαίοι, και οι άνθρωποι σε πολλές άλλες πλούσιες χώρες, και σε μερικές σχετικά φτωχές μάλλον θα πρέπει να πληρώνουν τα ψώνια τους με το ίδιο νόμισμα. Οι τιμές θα αναφέρονται όχι σε δολάρια, γιεν ή D-σήμα, αλλά ας πούμε, σε φοίνικες. Ο φοίνικας θα ευνοηθεί από εταιρείες και καταναλωτές, διότι θα είναι πιο βολικός από τα εθνικά νομίσματα του σήμερα, τα οποία μέχρι τότε θα φαίνονται μια περίεργη αιτία της μεγάληςαναστάτωσης στην οικονομική ζωή, στα τελειώματα του εικοστού αιώνα.

Στις αρχές του 1988 αυτή φαίνεται μία παράξενη πρόβλεψη.Προτάσεις για την τελική νομισματική ένωση είχαν πολλαπλασιαστεί πέντε και δέκα χρόνια πριν, αλλά δεν προβλέπεται καμία σχεδόν αποτυχία όπως του 1987. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων οικονομιών προσπάθησαν να μετακινήσουν μια ίντσα ή δύο προς ένα πιο διαχειρίσιμο σύστημα των συναλλαγματικών ισοτιμιών – μια λογική προκαταρκτική, και μπορεί να φαίνεται, ριζική νομισματική μεταρρύθμιση.

Η έλλειψη συνεργασίας τους σε βασικές οικονομικές πολιτικές τα έκαναν,φρικτά,θάλασσα, και προκάλεσαν την αύξηση των επιτοκίων που έφερε τοχρηματιστηριακό κραχ του Οκτωβρίου.Αυτά τα γεγονότα έχουν αθωώσει τους μεταρυθμιστές των συναλλαγματικών ισοτιμιών

Η συντριβή της αγοράς τους δίδαξε ότι το πρόσχημα της πολιτικής συνεργασίας μπορεί να είναι χειρότερο από το τίποτα, και ότι μέχρι η πραγματική συνεργασία ναείναι εφικτή (δηλαδή, μέχρι οι κυβερνήσεις να παραδώσουν κάποια οικονομική κυριαρχία) περαιτέρω προσπάθειες για την πρόσδεση των νομισμάτων θα είναι απαραίτητη.

Αλλά παρ ‘όλο τα προβλήματα των κυβερνήσεων στην επίτευξη και (ακόμα πιο δύσκολο) να κολλήσουν με τις διεθνείς συμφωνίες σχετικά με τη μακροοικονομική πολιτική, η πεποίθηση,ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες δεν μπορεί να αφεθούνστους εαυτούς τους είναι αυξανόμενη. Να θυμάστε ότι η συμφωνία του «Λούβρου»και ο προκάτοχός του, η συμφωνία «Πλάζα» του Σεπτεμβρίου του 1985, ήταν τα μέτρα έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση μιας κρίσης της αστάθειας τουνομίσματος. Μεταξύ 1983 και 1985 το δολάριο αυξήθηκε κατά 34% έναντι των νομισμάτων των εμπορικών εταίρων της Αμερικής- από τότε έχει μειωθεί κατά 42%. Τέτοιες αλλαγές έχουν τρελλάνει τον τρόπο διεξαγωγής του διεθνούς συγκριτικούπλεονέκτηματος, πιο δραστικά μέσα σε τέσσερα χρόνια, από ότι βασικές οικονομικέςδυνάμεις που μπορεί να γίνονταν σε μια ολόκληρη γενιά.

Στις προηγούμενες μέρες οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου, φοβούμενοι μια άλλη κατάρρευση του δολαρίου, είχαν και πάλι από κοινού παρέμβαση στις αγορές συναλλάγματος (βλ. σελίδα 62). Αγαπημένοι υπουργοί των αγορών όπως της Βρετανίας κ. Nigel Lawson έχει μετατραπεί σε αιτία για την υπόθεση της σταθερότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Ιάπωνες αξιωματούχοι παίρνουν στα σοβαρά την ιδέα όπως του προγράμματος EMS για τις κύριες βιομηχανικές οικονομίες. Ανεξάρτητα από την ενοχλητική έλλειψη του «Λούβρου», παραμένει η πεποίθηση ότι πρέπει να γίνει κάτι σχετικά με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Κάτι θα γίνει, σχεδόν βέβαιο, κατά τη διάρκεια του 1988. Και όχι πολύ καιρό μετά την συμφωνία νομισμάτων που υπογράφηκε, θα πάει με τον ίδιο τρόπο όπως ητελευταία. Θα καταρρεύσει.

Οι κυβερνήσεις δεν είναι έτοιμες να υποτάξουν τους εγχώριους στόχους τους για το στόχο της διεθνούς σταθερότητας. Αρκετά πιο μεγάλες συναλλαγματικές διαταραχές, μερικές ακόμα χρηματιστηριακές συντριβές και πιθανώς μια πτώση ή δύο θα είναι αναγκαίες πριν οι πολιτικοί είναι πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν ξεκάθαρα μέχρι και αυτήν την επιλογή. Αυτό δείχνει μια μπερδεμένη σειρά έκτακτης ανάγκης πουακολουθείται από ένα μπάλωμα ,ακολουθούμενο ξανά από έκτακτη ανάγκη, που εκτείνεται πολύ πιο πέρα από το 2018 – εκτός από δύο πράγματα. Με την πάροδο του χρόνου, η ζημία που προκαλείται από την νομισματική αστάθεια σταδιακά πρόκειται να γιγαντωθεί Και η ίδια η τάση που θα κάνει τη γιγάντωση, είναι να καταστεί η ουτοπία της νομισματικής ένωσης, εφικτή.

Η νέα παγκόσμια οικονομία

Η μεγαλύτερη αλλαγή στην παγκόσμια οικονομία από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 είναι ότι η ροή των χρημάτων έχει αντικαταστήσει το εμπόριο αγαθών, όπως η δύναμη που οδηγεί τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. ως αποτέλεσμα της αμείλικτηςολοκλήρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών του κόσμου, οι διαφορές στις εθνικές οικονομικές πολιτικές μπορούν να διαταράξουν τα επιτόκια (ή τις προσδοκίες των μελλοντικών επιτοκίων) μόνο ελαφρώς, αλλά θα συνεχιστούν τεράστιες μεταφορές των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων από τη μία χώρα στην άλλη.

Οι μεταβιβάσεις αυτές, θα πλημυρίσουν τη ροή των εσόδων του εμπορίου στην επίδρασή τους στην ζήτηση και την προσφορά, για διαφορετικά νομίσματα, και ως εκ τούτου, στην επίδρασή τους στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Καθώς η τεχνολογία των τηλεπικοινωνιών συνεχίζει να προοδεύει, οι συναλλαγές αυτές θα είναι φθηνότερες και ταχύτερες ακόμα. Με μη συντονισμένες οικονομικές πολιτικές, τα νομίσματα μπορούν να γίνουν μόνο πιο ασταθή.

Παράλληλα με αυτή την τάση είναι μια άλλη – του ολοένα και διευρύνοντας τις ευκαιρίες για το διεθνές εμπόριο. Αυτό είναι το δώρο της αναπτυσσόμενης τεχνολογίας. Η μείωση των εξόδων μεταφοράς θα είναι πιο εύκολη για τις χώρες καιθα ανταγωνίζονται από χιλιάδες μίλια μακριά τις ξένες αγορές.Ο νόμος της μίας τιμής (ότι μια καλή θα πρέπει να κοστίζει το ίδιο παντού, όταν οι τιμές θα μετατρέπονται σε ένα ενιαίο νόμισμα) θα τον διεκδικούν από μόνες τους όλο και περισσότερο.

Οι πολιτικοί που θα επιτρέπουν, οι εθνικές οικονομίες να ακολουθήσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές τους – θα γίνονται όλο και πιο ανοικτές προς τον έξω κόσμο. Αυτό θα ισχύσει και για την εργασία όσο και για τα εμπορεύματα, που εν μέρει εις βάθος της μετανάστευσης, αλλά και μέσω της ικανότητας της τεχνολογίας, ώστε να διαχωρίζει την ικανότητα του εργαζόμενου από το σημείο στο οποίο θα παραδίδει την εργασία του. Ινδοί χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, θα χειρίζονται τα paychecks των Νεοϋορκέζων

Ολοι αυτοί οι εθνικά οικονομικοί δρόμοι σιγά-σιγά διαλύονται. Καθώς η τάση αυτή συνεχίζεται, η προσφυγή μιας νομισματικής ένωσης σε όλες τουλάχιστον τις κύριες βιομηχανικές χώρες θα φαίνεται ακαταμάχητη σε όλους, εκτός από τους traders στα συναλλάγματα και τις κυβερνήσεις. Στη ζώνη του Φοίνικα, η προσαρμογή της οικονομίας σε αλλαγές στις σχετικές τιμές θα συμβεί ομαλά και αυτόματα, αλλά όπως συμβαίνει σήμερα μεταξύ των διαφόρων περιφερειών στο πλαίσιο των μεγάλων οικονομιών (μια σύντομη περιγραφή στις σελίδες 74-75 εξηγεί τον τρόπο.) Η απουσία κάθε νομισματικού κινδύνου θα τονώσει το εμπόριο , τις επενδύσεις και τηναπασχόληση.

Η ζώνη του Phoenix θα επιβάλει αυστηρούς περιορισμούς στις εθνικές κυβερνήσεις. Δεν θα υπάρχει,για παράδειγμα, αυτό που λέμε εθνική νομισματική πολιτική. Στο κόσμο του Φοίνικα η προσφορά θα καθοριστεί με μια νέα κεντρική τράπεζα, ίσωςαπό το ΔΝΤ. Ο ρυθμός πληθωρισμού του κόσμου – και ως εκ τούτου, μέσα σε στενά περιθώρια, κάθε εθνικό ποσοστό του πληθωρισμού-θα είναι υπεύθυνος αυτού. Κάθε χώρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους φόρους και τις δημόσιες δαπάνες για την αντιστάθμιση στην προσωρινή μείωση της ζήτησης, αλλά θα πρέπει να δανειζότανχρήματα και όχι να εκτυπώσει για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της.

Χωρίς να μπορούν να προσφύγουν στη φορολογική του πληθωρισμού, οι κυβερνήσεις και οι πιστωτές τους θα αναγκαστούν να κρίνουν το δανεισμό τους και τα σχέδια δανεισμού με μεγαλύτερη προσοχή από ό, τι σήμερα. Αυτό σημαίνει μια μεγάλη απώλεια της οικονομικής εθνικής κυριαρχίας, αλλά οι τάσεις που κάνουν τον Φοίνικα τόσο ελκυστικό είναι αυτή που διώχνει αυτή την εθνική κυριαρχία μακριά, σε κάθε περίπτωση. Ακόμη και σε έναν κόσμο περισσότερο ή λιγότερο κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών, αυτόνομες κυβερνήσεις θα δούν την ανεξάρτητη πολιτικής τους να ελέγχεται από τον μη-φιλικό έξω κόσμο.

Καθώς πλησιάζει ο επόμενος αιώνας, οι φυσικές δυνάμεις που ωθούν τον κόσμο προς την οικονομική ολοκλήρωση θα προσφέρουν στις κυβερνήσεις μια ευρεία επιλογή. Μπορούν να πάνε με τη ροή, ή μπορούν να χτίσουν οδοφράγματα. Προετοιμάζοντας το έδαφος για τον Φοίνικα θα σημάνει λιγότερες προσποιητές συμφωνίες σχετικά μετην πολιτική και περισσότερες πραγματικές Θα σημάνει ότι επιτρέπει και στη συνέχεια να προάγει ενεργά στον ιδιωτικό τομέα, τη δημιουργία ενός διεθνούς χρήματος παράλληλα με τα υφιστάμενα εθνικά χρήματα.

Αυτό θα κάνει τους ανθρώπους να ψηφίζουν με το πορτοφόλι τους για την ενδεχόμενη μετάβαση σε πλήρη νομισματική ένωση.Ο Φοίνικας θα μπορούσε πιθανότατα να ξεκινήσει ως ένα κοκτέιλ από εθνικά νομίσματα, όπως είναι σήμερατα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SDRs) Με τον καιρό, όμως,με την αξία του έναντι των εθνικών νομισμάτων θα έπαυε να έχει σημασία, επειδή οι άνθρωποι θα το επιλέξουν για τη διευκόλυνσή τους και τη σταθερότητα της αγοραστικής του δύναμης.

Η εναλλακτική λύση – η διατήρηση της χάραξης πολιτικής αυτονομίας, συνεπάγεται μια νέα εξάπλωση των αληθινά δρακόντειων ελέγχων για το εμπόριο και τις ροές κεφαλαίων. Το μάθημα αυτό προσφέρει στις κυβερνήσεις έναν υπέροχο χρόνο. Θα μπορούσαν να διαχειριστούν διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών, την ανάπτυξη νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτική, χωρίς αναστολή, και την αντιμετώπιση τους με αποτέλεσμα εκρήξεις του πληθωρισμού, με τις τιμές και τα εισοδήματα των πολιτικών αυτών . Πρόκειται για μια αυξητική-ακρωτηριαστικήπροοπτική.

«Μολύβι για το Φοίνικα», περίπου στο 2018, και το καλωσορίζω όταν θα έρθει.

Ελεύθερη μετάφραση: «Αμετανόητος»

——————————————————————————————————————–

http://www.highbeam.com/doc/1G1-6359751.html

http://feltor.wordpress.com/2011/06/01/get-ready-for-a-world-currency/economist-1988/

http://websgglfr.blogspot.com/p/global-currency-in-post-dollar-era.html

———————————————————————————————————————

Τα λόγια είναι περιττά.

Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι αυτού του blog ας κρατήσουν στο αρχείο τους αυτό το άρθρο.

To μέλλον που μας ετοιμάζουν δεν μου αρέσει.Ούτε κάν, αυτό το παρόν…

Εάν και σε εσάς δεν αρέσει, δράστε και αντιδράστε.

Ας χαλάσουμε τα σχέδια σε αυτούς που τα ετοιμάζουν…

Θα μου πείτε όμως «πως» ? Υπάρχουν τρόποι ? Υπάρχουν…

Ενας, είναι οι εκλογές στις 17 Ιούνη του 2012 στην Ελλάδα.

Σκεφτείτε κι άλλους.

Θα επανέλθουμε.

Αμετανόητος

http://olympia.gr

http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2013/10/2018.html

Ο Φοίνικας

Το 1828. ο Κυβερνήτης του νέου Ελληνικού Κράτους, Ιωάννης Καποδίστριας, μέσα σε ένα μήνα σχεδόν από τον ερχομό του, με διάταγμά του, έθεσε τέρμα στην απαράδεκτη ποικιλία νομισμάτων που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα και κυρίως στην Αίγινα.

Η κοπή των νομισμάτων έγινε με την ευκαιρία της παράδοσης τριών συναλλαγματικών 50.000 ρουβλίων οπό το Ρώσο ναύαρχο κόμη Ένδεν.
Ο Καποδίστριας ανέθεσε στον Αλέξανδρο Κοντόσταυλο, που πήγε στη Μάλτα και τελικά αγόρασε από εκεί μηχάνημα κοπής νομισμάτων αντί 100 γυϊνεών, το οποίο μεταφέρθηκε στην Αίγινα με τη Ρωσική κορβέτα "Βρονταία" και συναρμολογήθηκε από Ιταλούς ειδικούς στα υπόγεια του Κυβερνείου όπου και γινόταν η επεξεργασία του κράματος για την κοπή των νομισμάτων.

Με αυτό το μηχάνημα κόπηκαν τα πρώτα νομίσματα της νεώτερης Ελλάδος, που στην μπροστινή τους όψη έφεραν τον αναγεννώμενο από τη στάχτη Φοίνικα, που

ατένιζε το Σταυρό, περιβαλλόμενο από κλώνι ακτίνων και γύρω τις λέξεις: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ και στην πίσω όψη σε κύκλο, ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Ι. Α. ΚΛΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ - 1828 - και στη μέση δάφνινο στεφάνι, πάνω στο οποίο αναγραφόταν η αξία του νομίσματος.
Τα πρώτα νομίσματα, που κόπηκαν, οι Φοίνικες (ασημένια) ήταν των 10 λεπτών, των 5, του 1 (χάλκινο). Συνολικά κόπηκαν ασημένιοι Φοίνικες 12.000 και Φοίνικες από χαλκό ένα εκατομμύριο.

Έτσι, ο Ιωάννης Καποδίστριας αφού έκοψε στην Αίγινα την πρώτη ελληνική νομισματική μονάδα τον "Φοίνικα", σύμφωνα με τις προσδοκίες του Έθνους και τις επιταγές των επαναστατικών εθνοσυνελεύσεων, ίδρυσε την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα απευθυνόμενος στον πατριωτισμό των Ελλήνων για ενίσχυση του κενού δημόσιου ταμείου. Παράλληλα φρόντισε να εκδώσει "χαρτονομίσματα" για περιορισμένη χρήση.

Όλα τα νομίσματα του Καποδίστρια κόπηκαν στο νομισματοκοπείο της Αίγινας. Όταν ο Κυβερνήτης δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο σης 26.9.1831, το νομισματοκοπείο έκλεισε. Ο Όθωνας έκοψε τα νομίσματα του Κράτους στη Βαυαρία, καταργώντας το Φοίνικα, ως έμβλημα εθνικό και αντικαθιστώντας τον με ρόμβους των Βίττελ σβαχ. Στη συνέχεια το νομισματοκοπείο εξαρμόστηκε και στάλθηκε στο οπλοφυλάκιο του Ναυπλίου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Κώστα Μ. Σταμάτη, Αίγινα. Ιστορία - Πολιτισμός.
Μαρία Κουνάδη

http://www.aegina.com.gr/new-history/foinikas/



Από την Wikipedia

Ο Φοίνιξ ήταν το πρώτο και ασημένιο νόμισμα που κυκλοφόρησε στο κράτος της σύγχρονης Ελλάδας. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1828 υποδιαιρούμενο σε λεπτά, όπου και αποτέλεσε τη βασική νομισματική μονάδα. Καθορίσθηκε από την Δ' Εθνοσυνέλευση (στο Άργος). Το όνομα του προέρχεται από το μυθικό πουλί Φοίνικα και συμβολίζει την αναγέννηση της Ελλάδας, το σύμβολο που αποτελεί και τον θυρεό τηςΦιλικής Εταιρείας.

Ήταν βάρους κατά τα σταθμά της εποχής ενός δραμίου και 3/8 αυτού, ενώ αποτελούνταν από εννέα μέρη καθαρού αργύρου και ένα μέρος χαλκού. Κυκλοφόρησε σε υποδιαιρέσεις του ενός, πέντε, δέκα, και είκοσι λεπτών, ενώ πέντε Φοίνικες αντιστοιχούσαν σε μία Αιγίδα^[1] . Ο Φοίνιξ αντικατέστησε το Οθωμανικό kuruş με την ισοτιμία 6:1 (έξι Φοίνικες προς ένα kuruş).

Μόνο ένας μικρός αριθμός νομισμάτων κατασκευάστηκε ενώ οι περισσότερες συναλλαγές στην Ελλάδα εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται με ξένα νομίσματα. Λόγω της έλλειψης πολύτιμων μετάλλων για την κοπή νομισμάτων, η κυβέρνηση δημιούργησε το 1831 τραπεζογραμμάτια αξίας 5, 10, 50 και φοινίκων χωρίς να έχει τα αντίστοιχα κεφάλαια. Το αποτέλεσμα ήταν να απορριφθεί καθολικά από το κοινό. Το 1832, το νομισματικό σύστημα αναμορφώθηκε και δημιουργήθηκε η δραχμή η οποία και αντικατέστησε το Φοίνικα.

 

 

http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2013/10/blog-post_5864.html

Η ΜΑΧΗ ΣΤΙΣ ΚΥΝΟΣ ΚΕΦΑΛΕΣ: Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Η Ελλάδα κατά το 200 π.Χ.

 Ιούνιος του  –197. Στους Θεσσαλικούς λόφους, τους ονομαζόμενους την εποχήν εκείνην «Κυνός Κεφαλές», το σημερινόν Μαυροβούνι της περιοχής Φαρσάλων, και στις υπόριές τους, γράφεται με το αίμα των Ελλήνων η αρχή του δράματος της υποδουλώσεως της Ελλάδος στους Ρωμαίους.

Ιστορικόν γεγονός καταλυτικής σημασίας διά τα γεγονότα, τα οποία

επηκολούθησαν, η συγκεκριμένη μάχη, είναι αναγκαίον, ιδιαίτερα σήμερον, να μελετηθεί από όλους μας, διά να συνειδητοποιήσουμεν επί τέλους, ότι η βασική αιτία όλων μας των δεινών δεν είναι άλλη από την διχόνοιαν και την διαμάχην μεταξύ μας!

Και τούτο διότι την μάχην αυτήν δεν την εκέρδισαν οι Ρωμαίοι μόνον με την πολεμικήν τους υπεροπλίαν και τον άριστον στρατηγικόν τους σχεδιασμόν, αλλά πρωτίστως με την καταλυτικήν συμβολήν των Ελλήνων συμμάχων τους, της Αιτωλικής Συμπολιτείας, και όσων εκ των υστέρων κατάφεραν να πείσουν, οι οποίοι στάθηκαν οι αίτιοι της Ρωμαϊκής διείσδυσης και τελικώς της επιβολής της κυριαρχίας τους στην Ελλάδαν.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχήν:

Νόμισμα με τη μορφή του Φιλίππου Ε΄

Στα τέλη του –3^ου αιώνος, η Ελλάς σπαράσσεται από αλλεπάλληλες εμφύλιες συρράξεις. Κυρίαρχοι αντίπαλοι σε αυτές ευρίσκονται από την μίαν η Αιτωλική Συμπολιτεία και οι Έλληνες σύμμαχοί της και από την άλλην το Βασίλειον της Μακεδονίας και όσοι άλλοι Έλληνες συνασπίζονται μαζί του. Το έτος –211, οι Αιτωλοί, αναζητώντας στηρίγματα εναντίων των Μακεδόνων του Φιλίππου Ε΄, συνάπτουν συμμαχίαν με τους Ρωμαίους. Εκείνα όμως τα έτη οι Ρωμαίοι ήσαν απησχολημένοι με τον δεύτερόν τους πόλεμον εναντίον των Καρχηδονίων στην Σικελίαν και την Βόρειον Αφρικήν και έτσι δεν είχαν την δυνατότητα να βοηθήσουν αποτελεσματικά τους Αιτωλούς. Έτσι το –206, η Αιτωλική Συμπολιτεία, ηττηθείσα από τους Μακεδόνες, αναγκάζεται να συνθηκολογήσει και να τερματίσει τον Πρώτον Μακεδονικόν πόλεμον.

Το έτος –202, οι Ρωμαίοι τερματίζοντας επιτυχώς τις επιχειρήσεις τους εναντίον των Καρχηδονίων στην Αφρικήν, με την συντριπτική νίκην του Σκιπίωνος του «Αφρικανού» επί των δυνάμεων του Αννίβα στην Ζάμα και εξασφαλιζόμενοι από τις διαρκείς παρενοχλήσεις των Καρχηδονίων, έστρεψαν το κατακτητικόν τους βλέμμα προς τα Ελληνικά εδάφη. Η συμμαχία τους με τους Αιτωλούς εναντίον του Φιλίππου Ε΄, τους έδωσε το πρόσχημα και την αφορμήν, την οποίαν επιζητούσαν.

Στρεφόμενοι κατά πρώτον εναντίον του ισχυρότερου κοντινού βασιλείου, το οποίον εμπόδιζεν τα κατακτητικά τους σχέδια, κήρυξαν το –200 τον πόλεμον στον Φίλιππο Ε΄, μη λησμονώντας την συμμαχίαν του με τον Αννίβαν και ανταποκρινόμενοι ευχαρίστως στο κάλεσμα των Αιτωλών, αλλά και των Ροδίων, των Αθηναίων και των Ελλήνων της Περγάμου. Μέχρι το θέρος του –197, οι Ρωμαϊκές λεγεώνες του στρατηγού Τίτου Κόϊντου Φλαμινίνου, συγκρούονταν με τον Μακεδονικό στρατό του  Φιλίππου Ε΄, χωρίς κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Στο διάστημα όμως αυτό, ο Ρωμαίος στρατηγός, γνωρίζοντας ο ίδιος την Ελληνικήν νοοτροπίαν και ομιλώντας  πολύ καλά την Ελληνικήν γλώσσαν, εφήρμοσε με επιτυχίαν την τακτικήν του «διαίρει και βασίλευε», προκειμένου να στερήσει από τον Μακεδόνα βασιλέα την υποστήριξιν των άλλων Ελλήνων συμμάχων του. Οι Ελληνικές πόλεις έπεσαν στην παγίδα των ωραίων λόγων και υποσχέσεών του, περί πλήρους ανεξαρτησίας των, αν εγκατέλειπαν τους Μακεδόνες και τον βοηθούσαν ή έμεναν αμέτοχοι στην εξελισσομένην σύρραξιν. Η μία μετά την άλλην αποχωρούσαν από τον συνασπισμόν του Φιλίππου Ε΄, μη μπορώντας να εννοήσουν, ότι αποκοπτόμενες από την ισχύν της ισχυρής Μακεδονίας και αυτήν αδυνάτιζαν, αλλά και οι ίδιες γινόνταν εύκολη λεία στα μελλοντικά σχέδια των Ρωμαίων.

Ο Μακεδόνας βασιλεύς έμεινεν έτσι με μόνους συμμάχους, εκτός των Θεσσαλών και των Θρακών, τους πιστούς Ακαρνάνες, οι οποίοι πατροπαράδοτα ποτέ δεν εγκατέλειπαν τους συμμάχους τους, ακόμη και αν απειλούνταν οι ίδιοι με ολοκληρωτικήν καταστροφήν, θεωρώντας την συμμαχίαν ιερότερην και από το πλέον ζωτικόν τους συμφέρον !!

Νόμισμα με την κεφαλή του Αντίοχου Γ' 

Μέχρι και ο Αντίοχος Γ΄, ο βασιλεύς της Συρίας, του οποίου η δύναμις ήταν σημαντική και είχεν υποσχεθεί βοήθεια στον Φίλιππο Ε΄, δεν τήρησεν την υπόσχεσίν του, πειθόμενος σε αυτήν την στάσιν με ανταλλάγματα από τους Ρωμαίους! Οι Ρωμαίοι, δεν θα μπορούσαν να ελπίζουν σε καλύτερη τύχη!! Οι Έλληνες, τυφλωμένοι από τα πάθη, την διχόνοια και τα μίση, τα οποία είχαν συσσωρευτεί από τους συνεχείς εμφυλίους πολέμους, άνοιγαν μόνοι τους, χωρίς να το αντιλαμβάνονται, τον δρόμον της καταστροφής των!!

Τον Ιούνιον του –197, ο Τίτος Κόϊντος Φλαμινίνος, ξεκίνησεν από την Θήβαν διά να συναντήσει τον αντίπαλόν του στην περιοχήν της Θεσσαλίας, έχοντας δύναμιν 34.000 ανδρών, Ρωμαίων και Ελλήνων και ενός τμήματος ελεφάντων. Μεταξύ των δυνάμεών του αυτών διακρινόταν το ιππικόν των Αιτωλών υπό την αρχηγίαν των στρατηγών του Ευπολέμου και Αρχεδάμου. Στην δύναμιν αυτήν, ο Φίλιππος Ε΄ είχε να αντιτάξει την Μακεδονικήν Φάλαγγα, αποτελούμενη από 16.000 σαρισσοφόρους οπλίτες, 7.500 πεζούς οπλίτες Μακεδόνες, Θράκες και Ακαρνάνες και 2.000 ιππείς Θεσσαλούς και Μακεδόνες. Η πρώτη επαφή των προφυλακών των δύο στρατών έγινε στην περιοχή των Φερών, με συνεχείς ακρβολισμούς ιππέων και ελαφρώς οπλισμένων πεζών, χωρίς κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα.

Την επομένην ημέραν, οι δύο αντίπαλοι μετεκίνησαν τα στρατόπεδά τους, κρίνοντας ότι η προηγούμενη τοποθεσία δεν ήταν κατάλληλη διά την ανάπτυξιν των στρατευμάτων τους και ο Φίλιππος μετακινήθηκε προς την Σκοτούσσαν, με σκοπόν να εφοδιάσει τον στρατόν του από την πόλιν, πριν καταλάβει καταλληλότερες θέσεις. Αλλά ο Τίτος Φλαμινίνος, υποπτευθείς τον σκοπόν του αντιπάλου του, κινήθηκε παράλληλα προς αυτόν και πρόλαβε να καταστρέψει τον σιτοβολώνα της Σκοτούσσας. Οι δύο στρατοί συνέχισαν την πορείαν τους και χωρίς να έχουν οπτικήν επαφήν μεταξύ τους, αλλάζοντας συνεχώς θέσεις ευρέθησαν την τρίτην ημέραν στρατοπεδευμένοι, ο μεν Φίλιππος στο Μελάμβιον της Σκοτουσσαίας, ο δε Τίτος Φλαμινίνος στο Θετίδιον της Φαρσαλίας, χωρίς να γνωρίζουν ο ένας την θέσιν του άλλου.

Ο Φίλιππος, βιαζόμενος να καταλάβει κατάλληλες θέσεις, προχώρησεν προς τα υψώματα των Κυνός Κεφαλών. Επειδή όμως η δυνατή βροχή, η οποία έπεσεν, η νεφοσκεπής σκοτεινή ημέρα και η ομίχλη, η οποία απέκλειε την ορατότητα, καθιστούσαν την πορείαν του προβληματικήν, κατασκεύασε χαράκωμα, κοντά στους λόφους, τοποθετώντας εκεί τον στρατόν του και εξαπέστειλε την εφεδρείαν με διαταγήν να ανέλθει στις κορυφές των λόφων. Εξ άλλου ο Τίτος Φλαμινίνος, ο οποίος εξακολουθούσε να μην γνωρίζει πού ευρισκόταν ο αντίπαλός του, έστειλε δέκα ουλαμούς ιππέων και χιλίους ελαφρώς οπλισμένους, να διατρέξουν και να εξερευνήσουν την περιοχήν. Αυτοί προχωρώντας προς τα υψώματα, έπεσαν χωρίς να το καταλάβουν επάνω στις εφεδρείες των Μακεδόνων. Στην συμπλοκήν, την οποίαν επακολούθησε, οι Μακεδόνες επικράτησαν των αντιπάλων τους, αναγκάζοντας τον Τίτον Φλαμινίνον να στείλει προς βοήθειάν τους, 500 ιππείς και 2.000 πεζούς Αιτωλούς, οδηγούμενους από τους αρχηγούς των Αρχέδαμον και Ευπόλεμον. Οι εφεδρείες αυτές ανακούφισαν τους πιεζόμενους Ρωμαίους και ανάγκασαν τον Φίλιππον εσπευσμένα να ρίξει στην μάχην τους φαλαγγίτες του, χωρίς να έχει ολοκληρώσει ακόμη την ανάπτυξιν της παρατάξεώς του. Επίσης έστειλε προς βοήθειαν των μαχομένων στις κορυφές των λόφων το Θεσσαλικόν και το Μακεδονικόν ιππικόν, υπό τον Ηρακλείδην και τον Λέοντα.

Η μάχη των Κυνός Κεφαλών.
Με κόκκινο χρώμα σημειώνεται
 ο ρωμαϊκός στρατός και με
 μπλε ο μακεδονικός.

Το δεξί κέρας της παράταξης των Μακεδόνων, το οποίον κατελάμβανε η Μακεδονική φάλαγξ, ανέτρεψεν το Ρωμαϊκόν πεζικόν, το οποίον όμως υποχωρούσε συντεταγμένα. Στην εσπευσμένην όμως επίθεσιν των Μακεδόνων, δημιουργήθηκε ρήγμα μεταξύ των δύο άκρων της παρατάξεώς των. Ο Τίτος Φλαμινίνος επετέθη με τους ελέφαντές του και το δεξιόν της παρατάξεώς του, στο ασύντακτον αριστερόν τμήμα των Μακεδόνων, το οποίον κατέβαινε από τους λόφους σε σχηματισμούς πορείας και το διέσπασε.

Από το άνοιγμα το οποίον εδημιουργήθη, τμήματα του ρωμαϊκού στρατού, από εκείνα, τα οποία επετέθησαν στους ασύντακτους Μακεδόνες, βρέθηκαν στα νώτα της Μακεδονικής φάλαγγος, η οποία μέχρι τότε προχωρούσε νικηφόρα, αλλά απεκόπηκε από το υπόλοιπον στράτευμα. Το γεγονός αυτό απέβη μοιραίον, διά την εξέλιξιν της μάχης, επειδή ήταν αδύνατον εις τους άνδρες της φάλαγγος να κάνουν μεταβολήν και να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς σε δύο μέτωπα. Η μάχη έληξεν με την μεγάλην σφαγήν των στρατιωτών του Φιλίππου από τους Ρωμαίους και τους συμμάχους των Έλληνες, και την κατάληψιν και διαρπαγήν του Μακεδονικού χαρακώματος. Ο Φίλιππος με όσον στράτευμα κατάφερε να διασωθεί, απεχώρησε προς τα Τέμπη, ενώ ο Τίτος Φλαμινίνος, αφού οι στρατιώτες του και οι Αιτωλοί, απεγύμνωσαν τους νεκρούς και λαφυραγώγησαν το στρατόπεδο των Μακεδόνων, συνεκέντρωσε τους αιχμαλώτους και τα λάφυρα και κατευθύνθηκε νικητής προς την Λάρισσαν. 

Κατά τον ιστορικόν μας, Πολύβιον τον Μεγαλοπολίτην, 8.000 Έλληνες Μακεδόνες, έχασαν την ζωήν τους και έβαψαν με το αίμα τους το Θεσσαλικόν χώμα, στην πολύνεκρην αυτήν μάχην. Επίσης αυτοί οι οποίοι αιχμαλωτίσθηκαν, δεν ήταν λιγότεροι από 5.000!

Από τους Ρωμαίους και τους συμμάχους των, εφονεύθησαν κατά την μάχην περίπου 700 άνδρες. (Πολυβίου Ιστορία, βιβλίον ΙΗ΄).             

Μακεδονική Φάλαγγα

Με αυτόν τον μεγάλον φόρον αίματος των Ελλήνων, άνοιξεν οριστικά η αυλαία του δράματος της υποδουλώσεως της Ελλάδος στους Ρωμαίους. Τα γεγονότα, τα οποία επακολούθησαν, δεν μπορούσαν να έχουν άλλην κατάληξιν, εφ’ όσον οι Ρωμαίοι, είχαν στις τάξεις τους Έλληνες, οι οποίοι εμάχοντο εναντίον Ελλήνων!! Διότι οι Έλληνες, μόνον από Έλληνες μπορούσαν να ηττηθούν!! Όταν τελικώς εννόησαν το μέγεθος της ευθύνης των, ήταν πλέον αργά. Είχαν εξαντλήσει τις δυνάμεις των στην αλληλοσφαγήν και δεν είχαν ικανές εφεδρείες να αντισταθούν στον κατακτητή! Και αυτοί, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή επολέμησαν τον Ρωμαίον εισβολέα και εκείνοι οι οποίοι τον βοήθησαν να εδραιωθεί στην Πατρίδαν μας, έχασαν την ελευθερίαν τους και έγιναν υποτελείς του.

Ας δεχθούμε λοιπόν την διδαχήν της πλούσιας Ιστορίας μας και ας συνειδητοποιήσουμεν, ότι ο μοναδικός επικίνδυνος εχθρός μας είναι η Διχόνοια και η Διάσπαση! Αν δεν ομονοήσουμεν, και δεν συνασπισθούμε γύρω από την κοινήν Ελληνικήν υπόθεσιν, η οποία υπερβαίνει τα ατομικά μας πάθη και τις προσωπικές μας επιδιώξεις, ειδικά στις δύσκολες συνθήκες τις οποίες διέρχεται η Πατρίς μας σήμερον, η Ιστορία συνεχώς θα μας επιφυλάσσει τα ίδια δυσάρεστα αποτελέσματα!! 

18/6/2013

ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ.

http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2013/06/blog-post_8546.html

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ και το "ΣΥΝΔΡΟΜΟ της ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ"

Farage: «Οι Έλληνες πάσχουν από σύνδρομο της Στοκχόλμης»

«Οι Έλληνες φαίνεται να πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης» ήταν το σχόλιο του Βρετανού πολιτικού Nigel Farage, μέσω της προσωπικής του σελίδα στο twitter για τις ελληνικές εκλογές.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, «το σύνδρομο της Στοκχόλμης» είναι η ψυχολογική αντίδραση που παρατηρείται συνήθως σε θύματα απαγωγής κατά την οποία ο απαχθής αναπτύσσει και παρουσιάζει έντονα συναισθήματα πιστής υπακοής, θαυμασμού, ταύτισης ή ακόμη και «αγάπης» απέναντι στον απαγωγέα του.

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» είναι μία παράδοξη κατάσταση κατά την οποία οι όμηροι, οι αιχμάλωτοι, οι δέσμιοι κάποιων άλλων, ταυτίζονται και τρέφουν συμπάθεια προς αυτούς που τους αιχμαλώτισαν και από τους οποίους εξαρτώνται απόλυτα για την επιβίωσή τους.

MAX KEISER: "Δηλαδή, πάσχουν από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης! 

Πιάστηκαν ΟΜΗΡΟΙ διεφθαρμένων τραπεζιτών της WALL STREET και κατηγορούν τον εαυτό τους και 

αυτο-μαστιγώνονται...για την διαφθορά άλλων.. 

Αυτή η κατάσταση είναι εντελώς ΓΕΛΟΙΑ!!!!" (4:10 )

(προτείνω να δείτε όμως ολόκληρο το βίντεο...)

  Η ψυχολογία του θύματος: το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης»
Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Η ονομασία «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» δόθηκε στο ψυχολογικό φαινόμενο που παρατηρήθηκε το 1973 στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, σε ομήρους μιας τραπεζικής ληστείας. Οι ληστές κράτησαν έξι ημέρες σε ομηρία τους εργαζόμενους της τράπεζας. Σε αυτή την περίπτωση τα θύματα της ομηρίας δημιούργησαν συναισθηματικό δέσιμο με τους θύτες τους, τους οποίους έφτασαν να υπερασπιστούν μετά την απελευθέρωσή τους.

Τι είναι το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης»;

Καταρχήν θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για μια ψυχολογική διαταραχή, με την έννοια ότι πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση σε μία αφύσικη κατάσταση. Πρόκειται για μια ψυχολογική αντίδραση που παρατηρείται μερικές φορές σε ομήρους, όταν οι όμηροι αναπτύσσουν συναισθηματικούς δεσμούς και δείχνουν αφοσίωση στους θύτες τους, παρά τον κίνδυνο στον οποίο είναι εκτεθειμένοι οι όμηροι.

Το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται και σε άλλες ομάδες ανθρώπων, όταν υπάρχει σχέση θύτη-θύματος, εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, όπως:

Κακοποίηση γυναικών

Κακοποίηση παιδιών

Θύματα αιμομιξίας

Φυλακισμένοι πολέμου

Μέλη σεκτών

Σχέσεις που βασίζονται στην άσκηση εξουσίας και το φόβο

Σχέσεις εξουσίας και το φόβου

Aτομα που βρίσκονται σε μια σχέση εξουσίας και φόβου συχνά δημιουργούν συναισθηματικούς δεσμούς με το άτομο που τα κακοποιεί (συναισθηματικά, σωματική, ή πνευματικά).

Στο γραφείο του ψυχολόγου μερικά από τα άτομα που επιδεικνύουν έντονη έκπληξη αλλά και σοκ είναι αυτά που είχαν εμπλακεί σε εξουσιαστικές σχέσεις. Όταν τελειώνει η σχέση, συχνά σχολιάζουν: «ξέρω πόσο με πλήγωσε αυτός ο άνθρωπος, αλλά ακόμα τον αγαπάω», «δεν ξέρω γιατί, παρόλα όσα μου έκανε, μου λείπει», «ξέρω ότι ακούγεται τρελό, αλλά την θέλω ξανά στη ζωή μου».

Πρόσφατα, κάποιο άτομo εξομολογήθηκε ότι «με το ζόρι κατάφερα να ξεφύγω από αυτή τη σχέση που μου δηλητηρίασε τα καλύτερά μου χρόνια με το ξύλο και τις βρισιές που ανέχτηκα από αυτόν τον άνδρα. Έμαθα ότι βγαίνει με μια άλλη κοπέλα και της κάνει ακριβώς τα ίδια. Ξέρω ότι ακούγεται εντελώς παλαβό, αλλά ομολογώ ότι ζηλεύω».

Οι συγγενείς και οι φίλοι των ανθρώπων οι οποίοι καταφέρνουν να βγουν από τέτοιες άσχημες σχέσεις αισθάνονται ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη και σοκ όταν ακούν τέτοιου είδους σχόλια από τους δικούς τους ανθρώπους που έχουν γίνει το θύμα κάποιου άλλου. Τέτοιες καταστάσεις δύσκολα βγάζουν νόημα και σαφώς δε στέκουν κοινωνικά. Ωστόσο, έχουν ψυχολογικό νόημα.

Συμπτώματα του «Συνδρόμου της Στοκχόλμης»

Θετικά συναισθήματα από το θύμα προς το άτομο που το κακοποιεί ή το ελέγχει

Αρνητικά συναισθήματα από το θύμα προς την οικογένειά του, τους φίλους ή τις αρχές που προσπαθούν να το «σώσουν»

Υποστήριξη για τους λόγους που οδηγούν το θύτη στη συγκεκριμένη συμπεριφορά

Θετικά συναισθήματα του θύτη προς το θύμα

Υποστηρικτική συμπεριφορά του θύματος προς τον θύτη, τον βοηθάει και τον στηρίζει

Ανικανότητα του θύματος να φερθεί με τρόπο που να διαλύσει το δεσμό του με τον θύτη του

Γιατί το θύμα αγαπά το βασανιστή του;

Το συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη αποτελεί στην ουσία μια στρατηγική επιβίωσης για τον άνθρωπο που έγινε θύμα κακοποίησης και φόβου. Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» αποτελεί κοινή γνώση και συχνά χρησιμοποιείται από την Αστυνομία ως τακτική που αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης των ομήρων.

Η αντίδραση του ψυχολογικού δεσμού με τον θύτη μπορεί να εντοπιστεί και σε ερωτικές ή οικογενειακές σχέσεις, όπου ένα μέλος είναι το θύμα και το άλλο θύτης, ο οποίος με κάποιον τρόπο κακοποιεί το θύμα.

Από ψυχολογική άποψη, το άτομο που γίνεται θύμα και αναπτύσσει συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη του φέρεται, κατά κάποιον τρόπο, κι εντελώς ασυνείδητα, με τον τρόπο που θα λειτουργούσε κι ένα βρέφος, προκειμένου να επιβιώσει.

Το βρέφος συνδέεται, δημιουργεί συναισθηματικό δεσμό με έναν ενήλικα προκειμένου να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητές του να το φροντίσει αυτός ο ενήλικας κι έτσι να επιβιώσει. Βάσει ενός ανάλογου μηχανισμού, το θύμα αναπτύσσει έναν συναισθηματικό δεσμό ή ψυχολογικό δέσιμο με τον θύτη του, γιατί αυτός είναι ένας τρόπος να αυξήσει τις πιθανότητές του να επιβιώσει.

Πότε δημιουργείται το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης»;

Η ψυχολογική αυτή αντίδραση του συναισθηματικού δεσίματος δε δημιουργείται σε κάθε περίπτωση ομηρίας ή σχέσης κακοποίησης. Φαίνεται ότι υπάρχουν τέσσερις καταστάσεις που καθορίζουν την εμφάνιση του συνδρόμου σε καταστάσεις ομηρίας ή μέσα σε σχέσεις:

Η αίσθηση του θύματος ότι υπάρχει απειλή στην φυσιολογική ή ψυχολογική επιβίωση του ατόμου και η πεποίθηση ότι ο θύτης θα εκτελέσει την απειλή του

Η αίσθηση του θύματος ότι υπάρχει μια έστω και μικρή καλοσύνη από τον θύτη προς το θύμα

Απομόνωση του θύματος από τη γνώμη άλλων ατόμων εκτός από του θύτη

Η αίσθηση του θύματος ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση

ΠΗΓΗ 1

ΠΗΓΗ 2

ΠΗΓΗ 3

http://alfeiospotamos.pblogs.gr/2013/10/oi-ellhnes-kai-to-syndromo-ths-stokholmhs.html

Εμπλοκή Προβόπουλου σε μεγάλο τραπεζικό σκάνδαλο. (Σώπα! Σοβαρά; Αυτό το...παιδί;!)

Δημοσίευμα - βόμβα από τους Νew York Time η οποία μπλέκει τον την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) και προσωπικά τον διοικητή Γ. Προβόπουλο, σε σκάνδαλο, με το ρεπορτάζ στην εφημερίδα να αναφέρει πως βρίσκεται υπό εξέταση για υπόθεση κατάχρησης αξιώματος. Το δημοσίευμα θίγει το ντιλ Proton Bank και Τράπεζας Πειραιώς και την εμπλοκή του Γ. Προβόπουλου. Συγκεκριμένα, πάντα σύμφωνα με ρεπορτάζ του Landon Thomas Jr. και του Παύλου Ζαφειρόπουλου στους NYT, εξετάζεται το ενδεχόμενο ο Γ. Προβόπουλος να καταχράστηκε το αξίωμά του στο ξεκαθάρισμα τραπεζικής συμφωνίας όπου εμπλέκεται εταιρεία-πρώην εργοδότης του και επιχειρηματίας ο οποίος κατηγορείται για υπεξαίρεση και απάτη. Σε εμπιστευτική έκθεση που εκδόθηκε τον περασμένο Μάιο, όπως αναφέρεται στο άρθρο, ανώτερος έλληνας εισαγγελέας αναφέρει ότι ο Προβόπουλος ενέκρινε συμφωνία ύψους 71 εκατ. ευρώ παρά τις προειδοποιήσεις του προσωπικού σχετικά με τη χρηματοοικονομική κατάσταση του αγοραστή. Σύμφωνα με την έκθεση, ο διοικητής της ΤτΕ, Γ. Προβόπουλος, φαίνεται να έχει επιτρέψει στον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη να προχωρήσει σε συμφωνία με τον προηγούμενο εργοδότη του κ. Προβόπουλου, την Τράπεζα Πειραιώς σε υπερδιογκωμένη τιμή. Η συναλλαγή επέτρεψε στον Λ. Λαυρεντιάδη να κερδίσει τον έλεγχο άλλης τράπεζας (της Proton Bank) και εν τω μεταξύ επωφελήθηκε η Τράπεζα Πειραιώς η οποία αντιμετώπιζε προβλήματα. Το έγγραφο, μέρη του οποίου περιήλθαν στη γνώση των NYT, μπαίνει στο πεδίο της έρευνας για την οποία μέχρι τώρα λίγα έχουν αποκαλυφθεί Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ των NYT, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ο Γ. Προβόπουλος είχε προσωπικό όφελος από τη συναλλαγή η οποία εγκρίθηκε τελικά. Ωστόσο ο ρόλος του -και η πιθανότητα να αντιμετωπίσει ποινικές κατηγορίες- μπορεί να έχει επιπτώσεις πέραν της Ελλάδος, σημειώνει.
Proton Bank - Τράπεζα ΠειραιώςΓια τη διάσωση της Proton Bank η ελληνική κυβέρνηση θα ξόδευε 1,3 δις. ευρώ, συνεχίζει το δημοσίευμα και επισημαίνει ότι ο εισαγγελέας Γιώργος Καλούδης στην αναφορά του εξέφρασε τα ερωτήματά του για τη συναλλαγή. Ο κ. Καλούδης, που πλέον δεν είναι στη θέση, αρνήθηκε να σχολιάσει αναφέρουν οι NYT. Παλαιότερα μάλιστα η «Ελευθεροτυπία» είχε τονίσει πως « ...κάποιοι άγνωστοι μέτοχοι της Τράπεζας Πειραιώς δανείστηκαν μέσω υπεράκτιων εταιρειών από μια άλλη τράπεζα-ζόμπι για την αγορά μετοχών της Πειραιώς ώστε να συμμετάσχουν στην αύξηση κεφαλαίου, ανακυκλώνοντας το χρήμα.όλες αυτές οι υπεράκτιες εταιρείες σχετίζονταν με επενδυτικά κεφάλαια της εταιρείας Sciens, στην οποία η Τράπεζα Πειραιώς ήταν τότε ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχός της, αναφέρουν πληροφορίες. Οταν ρωτήθηκαν στελέχη της Sciens από τις εποπτικές αρχές «σε ποιους ανήκουν οι υπεράκτιες εταιρείες;» δεν αποκάλυψαν (ως ώφειλαν) τους πραγματικούς δικαιούχους, υποστηρίζοντας γενικώς και αορίστως ότι ανήκουν σε θεσμικούς επενδυτές. Περίπου την ίδια περίοδο, Ιούλιο του 2012 ρεπορτάζ στο πρακτορείο Reuters αποκάλυπτε ότι συγγενείς του Μιχάλη Σάλλα, προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς, δανείζονταν μέσω νομικών προσώπων από τον όμιλο Λαϊκής Marfin Egnatia Bank του Ανδρέα Βγενόπουλου προκειμένου οι πρώτοι να ενισχύσουν τα κεφάλαια της τράπεζας και τα ποσοστά τους, μέσω διαφόρων ξένων εταιρειών. Ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς είχε αντιδράσει έντονα τότε, απειλώντας με μία ακόμα μήνυση το Reuters».
Με τα λεφτά του δημοσίου Εκείνες τις ήμερες οι τραπεζίτες προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους, χωρίς όμως να μπαίνει νέο χρήμα. Στην ουσία έτρεμαν στην ιδέα να χάσουν τον έλεγχο, μέσω της κεφαλαιακής ενίσχυσης με λεφτά του ελληνικού Δημοσίου. Το δημοσίευμα κλείνει αναφέροντας πως παραμένει άγνωστο το εάν θα απαγγελθούν κατηγορίες σε βάρος του Γ. Προβόπουλου, σημειώνοντας ότι οι δικηγόροι του Λαυρεντιάδη επιμένουν ότι υπόθεση του πελάτη τους και αυτή του Γ. Προβόπουλου πρέπει να εξεταστούν μαζί, όπως προτείνει η αναφορά του Καλούδη. Σε μια εποχή που κεντρικοί τραπεζίτες όπως ο Μπεν Μπερνάνκι της FED κυριαρχούν στην παγκόσμια οικονομική σκηνή λίγοι είναι αυτοί που έχουν τόση δύναμη όπως ο Γιώργος Προβόπουλος, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να γλυτώσει τη χρεοκοπία η Ελλάδα και να παραμείνει στην Ευρωζώνη, αναφέρουν οι NYT. Όμως τώρα ο Γ. Προβόπουλος αντιμετωπίζει μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην ταραχώδη βασιλεία του, γράφουν οι New York Times». http://www.e-reportaz.gr/ 

http://human-philosophie.blogspot.gr/2013/10/blog-post_284.html

Σχετικό θέμα:

Αυτά τότε,σκέψου τώρα...

Είναι απίστευτο αλλά η "Εθνική τράπεζα" του Γ.Προβόπουλου έχει και off Shore εταιρεία στα νησιά Καϋμάν με αποθεματικό που αγγίζει τα 71εκ. ευρώ! 

 http://alfeiospotamos.pblogs.gr/2013/10/emplokh-probopoyloy-se-megalo-trapeziko-skandalo-swpa-sobara-ayt.html

Σοκαριστική έρευνα για τις παραστρατιωτικές οργανώσεις στην Ελλάδα – ένα βήμα πριν την “Συριοποίηση”, εκτός εάν ο λαός πάρει την κατάσταση στα χέρια του

Το θέμα δεν είναι ούτε καινούριο, ούτε άγνωστο στην χώρα μας. Η διαφορά όμως είναι πλέον πως πέρα από τον προηγούμενων ετών, πολιτικό ακραίο εξτρεμισμό, πλέον η δράση πολλών οργανώσεων έχει χτυπήσει καμπανάκια σε πολλά κέντρα παρακολούθησης σε μονάδες παρακολούθησης τρομοκρατικής δράσης.
Σύμφωνα με την ετήσια αναφορά των υπηρεσιών σε ΗΠΑ αλλά και σε Interpol, η Ελλάδα έχει χαρακτηριστεί ως χαμηλού επιπέδου απειλή. Έχουν διαπιστώσει ύπαρξη ατόμων που έχουν δράση στο εξωτερικό σε οργανώσεις όπως είναι η Αλ Κάιντα και η Χεζμπολάχ και μάλιστα με συλλήψεις ορόσημο όπως ήταν αυτή του 2009. (  ΒΗΜΑ 3/2009 )
Πρόσθετο ανησυχητικό ενδιαφέρον προκαλεί η συσσώρευση οπλισμού , σαν φόρτια μεταφοράς. Οπλισμός είχε βρεθεί σε περιοχές όπως η Λούτσα Αττικής, στην Κρήτη κτλ.. πολλά από αυτά τα φορτία είχαν πιθανώς προέλευση από την Αλβανία και την Λιβύη.
Στο όλο σκηνικό η πρόσφατη έντονη παρουσία της Χ.Α. ως οργάνωση άσκησης βίας και εκπαίδευσης ανθρώπων σε τακτικές ανταρτοπολέμου, συν την επίσης πρόσφατη «περιπέτεια» των Ελληνικών Αρχών με ομάδα του UCK (κατά τα εμφανή δεδομένα) του Αλβανού Κόλα, ..η πρόσθετη δράση των πυρήνων της φωτιάς , το σχέδιο Φοίνικας, καθώς και η όλη σύνδεση τους με εγκληματικές οργανωμένες δράσεις σε ένοπλες ληστείες και απαγωγές λύτρων , έχει οδηγήσει στην αναβάθμιση της χώρας μας σε low level threat.
Πηγή: www.state.gov/j/ct/rls/crt/2012/209981.htm
 

Σε πρόσφατη αναφορά μάλιστα από το TAM-C (ιδιωτικό παρατηρητήριο σε θέματα ασφάλειας επιχειρήσεων/επενδύσεων) η Ελλάδα είναι στο μεταίχμιο κοινωνικών εκρήξεων λόγω της πολιτικής και οικονομικής κρίσης που μπορεί να αποτελέσουν εναρκτήρια πηγή για δράση ομάδων με προέλευση εξωτερικού ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με ομάδες τοπικές. Οι σκοποί και τα κίνητρα για αυτό , πάντα κατά το ίδιο παρατηρητήριο έχουν να κάνουν με την γενικότερη κατάσταση στην περιοχή και το πώς διαμορφώνονται κάποιες ισορροπίες συμφερόντων.
Αναφέρεται μάλιστα και στην ύπαρξη ανθρώπων «ακτιβιστικής φύσης» που θα «παρακολουθούνται» (σ.σ. από ποιους; ) καθώς θα λειτουργήσουν ως σύνδεσμοι και μετέπειτα ως αγωγοί και αρωγοί της όποιας κατάστασης διαμορφωθεί.
Ένα από τα κύρια σημεία μάλιστα που βρίσκουν έδαφος δράσης, είναι το μεταναστευτικό και ο ανεξέλεγκτος και πολυάριθμος πληθυσμός που βρίσκεται στην Ελλάδα και είναι μεταξύ των ηλικιών 18-45 , με πιθανή στρατιωτική εκπαίδευση , προέλευσης Ιράκ, Συρίας, Λιβύης, Πακιστάν και Αφγανιστάν.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται επίσης στο γεγονός πως η ΕΛ.ΑΣ και οι Αρχές της χώρας , είναι σε μια περίεργη κατάσταση λόγω της «δίωξης» που υφίστανται εσωτερικά , λόγω του θέματος της Χ.Α. που έχει οδηγήσει σε μείωση ηθικού ενώ επισημαίνεται πως και ο όλος εξοπλισμός θεωρείται παρωχημένος για δράσεις τέτοιου είδους , φωτογραφίζοντας το περιστατικό με την Αλβανική παραστρατιωτική ομάδα που δρούσε επί 10-15 μέρες εντός συνόρων και ουσιαστικά χρησιμοποιήθηκαν στρατιωτικά μέσα για τον εντοπισμό και την αδρανοποίηση της.
Από κοντά και η αναφορά της Stratfor στις 14-3-2013 (με συγγραφέα τον αντιπρόεδρο της αναλυτικής της ομάδας, Scott Stewart!!!! ) , όπου με ειδική μνεία προς την ακραία Αριστερά δίνει  μια πολύ ενοχλητική εικόνα μιας χώρας που βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση συναγερμού ανά 2-3 έτη με την συνεχή αναδημιουργία τρομοκρατικών οργανώσεων από την 17Ν και ύστερα. 

(πηγή αναφοράς: www.stratfor.com/weekly/greeks-radical-left-dangers-disaffected-and-unemployed)
 

Η προσοχή ακόμα περισσότερο του διεθνούς τύπου στο θέμα του τζαμιού και στο θέμα της Χ.Α. , έχει οδηγήσει αρκετούς αναλυτές και ειδικούς ασφαλείας να δηλώνουν ανοιχτά πως στην Ελλάδα , όλα αυτά σε συνδυασμό με την κοινωνικο-πολιτικο-οικονομική κρίση, δίνει ένα εκρηκτικό μείγμα που μπορεί εύκολα να αποτελέσει την πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης , δεδομένου πως αρκετά από τα χαρακτηριστικά που βασανίζουν την χώρα, μπορούν εύκολα να μεταδοθούν σε χώρες με παρόμοια προβλήματα (βλ. π.χ. Ιταλία ).
Το ενθαρρυντικό σημείο από όλες αυτές τις αναφορές , είναι πως οι Ελληνικές Αρχές έχοντας νιώσει το μέγεθος του προβλήματος έχει ήδη προχωρήσει σε συνεργασίες σε διεθνές επίπεδο , ακόμα και σε συνδυασμό επικοινωνίας μυστικών υπηρεσιών με άλλων χωρών στην περιοχή, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο άμεσης αντίδρασης.
Υπάρχουν φυσικά και άλλα στοιχεία, όπως το πώς έχει οργανωθεί η Ελληνική πολιτεία , σε δυνάμεις και τον διαμοιρασμό τους, σε μια κατάσταση πολύ κρίσιμη για την χώρα, καθώς κάθε προσπάθεια αποσταθεροποίησης και εξέγερσης διά όπλων , ειδικά με κίνητρο την κρίση, θα οδηγήσει σε ατραπούς πολύ επικίνδυνους , αδιόρατους στον απλό πολίτη, με περιπτώσεις ακόμα και θερμών επεισοδίων σε σύνορα της χώρας ή χειρότερα ακόμα.. και εντός της χώρας μεταξύ ομάδων ανθρώπων με κίνητρο τα διαφορετικά γνωρίσματα σε θρησκεία και εθνότητα. Σημειολογικά μικρό παράδειγμα ήταν και το θέμα της Χ.Α.
Το θέμα της ασφάλειας της Ελλάδος θα είναι σίγουρα στο προσκήνιο από εδώ και πέρα, ειδικά όταν πλέον στην χώρα δραστηριοποιούνται πολύ μεγάλα συμφέροντα σε λιμάνια, σε μεταφορές και σε επενδύσεις τεχνολογίας και άλλων υπηρεσιών και παραγωγής. Εξού και έγινε πρόσφατα και η δήλωση περί συνόρων της Ελλάδος ως Ευρωπαϊκά και πως αυτά θα διαφυλαχθούν απέναντι στην λαθραία μετανάστευση, αλλά …. Και στην πολύ πιθανή πλέον παρουσία ομάδων παρατήρησης στην χώρας , σε αθέατη πλευρά, έτσι ώστε να έχουν από πρώτο χέρι πληροφόρηση στο τι και πως συμβαίνει στην χώρα.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας.

http://www.geopolitics.com.gr/2013/10/blog-post_7389.html

Στην σκιά του μνημονίου λοιπόν, ετοιμάζεται η επόμενη φάση. Αυτή της εθνικής τραγωδίας, που τόσο προσεκτικά είχε σχεδιαστεί από την συμμορία. Αυτός ο σχεδιασμός θα τσακιστεί μόνον από την λαϊκή κινητοποίηση, γειτονιά προς γειτονιά, σπίτι προς σπίτι. Όπως ακριβώς έγινε στην Συρία όπου οι πολιτοφυλακές ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς των εισβολέων. Έρχεται η στιγμή που θα αποδείξουμε εάν θέλουμε πραγματικά να διώξουμε τους ξένους δυνάστες και τα τσιράκια τους.

http://greeknation.blogspot.gr/2013/10/blog-post_5131.html