Οι δυναμικοί χάρτες Γράφει ο Dr Ν. Λυγερός

Όταν εξετάζουμε παραδοσιακούς χάρτες, όλα μας φαίνονται στατικά. Κοιτάζουμε το πλαίσιο και δεν βλέπουμε το πεδίο δράσης, ενώ ξέρουμε ότι υπάρχουν παίκτες. Μελετάμε τους χάρτες που γνωρίζουμε και τους κοιτάζουμε, όπως θέλουμε να τους βλέπουμε. Με άλλα λόγια, οι παραδοσιακοί χάρτες μας τυφλώνουν, διότι είναι απλώς καθρέφτες που δημιουργήσαμε εμείς. Διατηρούμε μέσα μας τα αντανακλαστικά εποχών, όπου οι χάρτες δεν αντιπροσώπευαν την πραγματικότητα, αλλά ήταν η πραγματικότητα, όπου σημειώναμε τη θέλησή μας. Κατά συνέπεια, οι παραδοσιακοί χάρτες παραμένουν δογματικοί, διότι δείχνουν τα δεδομένα που εισάγουμε. Με άλλα λόγια, δεν είναι μελέτες με την έννοια της επιστήμης με μόνο πολιτικά τεχνάσματα με τα οποία επιβάλλονται οι δυνατοί. Παραμένει μόνο στους αδύναμους να εξετάζουν παλαιότερους χάρτες και να θυμούνται νοσταλγικά το παρελθόν μέσα στο οποίο είχαν ένα ρόλο. Το άλλο πρόβλημα που εντοπίζουμε με αυτούς τους παραδοσιακούς χάρτες, είναι η έλλειψη δυναμικών συντελεστών διότι είναι μόνο χωρικοί και μάλιστα γεωμετρικοί. Η κυριότερη επίπτωση αυτής της ιδιότητας, είναι ότι δεν υπάρχει χρόνος. Έτσι οι παραδοσιακοί χάρτες έχουν νόημα μόνο για τις μεγάλες χώρες, ενώ οι μικρές έχουν ίσα ίσα χώρα για να επιβιώσουν στο περιθώριο. Με την πάροδο του χρόνου σε αυτές τις μικρές χώρες η στρατηγική είναι όλο και πιο διπλωματική και η διπλωματία είναι όλο και λιγότερο στρατηγική. Ένας τρόπος θεωρητικός να αντιμετωπίσουμε αυτή τη προσέγγιση, είναι να εντάξουμε στοιχεία όχι μόνο γεωστρατηγικής αλλά και τοποστρατηγικής. Η χρήση του συνδυασμού της γεωμετρίας και της τοπολογίας δημιουργεί ένα πεδίο δράσης δυναμικό. Καθώς η τοπολογία δεν ασχολείται με τις αποστάσεις αλλά μελετά τις σχέσεις, είναι ικανή να δει οντότητες που δεν κοιτάζουμε. Διότι οι σχέσεις παράγουν γραφήματα που μας επιτρέπουν να λειτουργήσουμε δομικά με τη θεωρία ομάδων. Όμως δίχως να εισχωρήσουμε σε τεχνικές λεπτομέρειες, μπορούμε να δείξουμε μερικά στοιχεία της νέας μας προσέγγισης. Οι δυναμικοί χάρτες επιτρέπουν την ενβύθιση των παραδοσιακών χαρτών στο χρόνο. Οι δυναμικοί χάρτες ζουν μέσα στον χωροχρόνο και όχι απλά στον χώρο. Αυτή η ιδιότητα μάς δίνει τη δυνατότητα να μελετήσουμε ακόμα και μικρές δομές του χώρου. Επιτρέπει επιπλέον να αναδείξουμε την ιδέα ότι οι μικρές χώρες έχουν και αυτές πρόσβαση στην υψηλή στρατηγική, αρκεί να έχουν βάθος χρόνου. Διότι γι’ αυτές ο χώρος της αντίστασης είναι ο χρόνος. Πουθενά αλλού δεν μπορούν να σταθούν δίχως να έχουν σοβαρές επιπτώσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι δυναμικοί χάρτες δεν είναι μόνον απαραίτητοι για τις μικρές χώρες, αλλά είναι ικανοί να δημιουργήσουν ένα πεδίο δράσης ακόμα και της διπλωματίας. Διότι δίνει το χρόνο της διαχείρισης της κρίσης. Δεν προσπαθούν αυτοί οι χάρτες να προσποιηθούν ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Αντιθέτως τα αναδεικνύουν για να τα λύσουν. Όπως η στρατηγική, κάνουν το αδύνατο για το δυνατό. Δεν τους επαρκεί, όπως στη διπλωματία, να κάνουν το δυνατό για το αδύνατο. Οι δυναμικοί χάρτες χρησιμοποιούν την τεχνογνωσία των μαθηματικών, όχι για να δημιουργήσουν πολύπλοκες καταστάσεις, μα για να επιλύσουν περίπλοκα προβλήματα, που παρουσιάζονται ως ειρηνικές συνθήκες, οι οποίες δεν είναι τίποτε άλλο από νέα δεδομένα για την προετοιμασία μίας εμπόλεμης κατάστασης. Η ύπαρξη των μικρών χωρών είναι πολεμολογικής φύσης. Η ειρήνη είναι μία πολυτέλεια των μεγάλων. Αυτό αναδεικνύουν οι δυναμικοί χάρτες. Ο προβληματισμός που προκαλούν, είναι η συνειδητοποίηση του ρόλου μας μέσα στον χρόνο.

post from: SKEFTOMASTEELLHNIKA.GR: Οι δυναμικοί χάρτες Γράφει ο Dr Ν. Λυγερός http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2010/11/dr_25.html#ixzz16KrBJ77y
Under Creative Commons License: Attribution

Λέσχη Μπίλντεμπεργκ...ότι θέλετε να μάθετε! Η ίδρυση, ο ρόλος της και "προτάσεις" που οδήγησαν σε γεγονότα...! Του Κυριάκου Βελόπουλου

Το 1952, ο Πολωνοεβραίος Τζότζεφ Ρέντινγκερ, πρόεδρος της οργανώσεως «Πανευρωπαϊκή Κίνηση» πρότεινε την ίδρυση ενός αμερικανοευρωπαϊκού οργανισμού για την ανταλλαγή απόψεων επί των διεθνών εξελίξεων, σε υψηλό επίπεδο, με σκοπό την βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των 2 ηπείρων, όπως τονίζει ο Γ. Γεωργαλάς στο βιβλίο του «Κοσμοεξουσιαστές».Η «πρόταση, προφανώς έγινε κατόπιν εντολής και έτσι οδήγησε στην ίδρυση μιας «Λέσχης» για την υλοποίηση της. Σε αυτήν πρωτοστάτησαν οι αδελφοί Ροκφέλλερ (Νέλσον και Ντέηβιντ), ο δισεκατομμυριούχος Χάουαρντ Χιούζ, ο ιδρυτής της C.I.A Άλλεν Ντάλλες, η ιταλική μασονική (σκοτικού δόγματος) Προπαγκάντα – Ντούε (Ρ-2) με ηγέτη τον μαφιόζο Λίτσιο Τζέλι κ.α. Ως προθήκη χρησιμοποιήθηκε ο βασιλικός σύζυγος της Ολλανδίας πρίγκιψ Βερνάρδος που ανέλαβε και πρόεδρος της δεκαμελούς Γενικής Γραμματείας της κινήσεως.
Η ιδρυτική διάσκεψη συνήλθε τον Μάιο του 1954 στο ξενοδοχείο «Μπίλντεμπεργκ» του Όστερμπεκ της Ολλανδίας. Μετείχαν οι Χ. Τρούμαν, Α. Ντάλλες, Μπρόξιο (γ.γ ΝΑΤΟ). Α. Τζέλι, εκπρόσωποι πολυεθνικών, βιομηχανιών όπλων, τραπεζικών ομίλων, μεγάλων Μ.Μ.Ε. Σχεδόν όλοι μασόνοι σκοτικού τύπου. Πρόκειται για «διαπλοκή» μεγάλου κεφαλαίου – μασονίας – μυστικών υπηρεσιών – πολιτικών – Μ.Μ.Ε – μαφίας υπό την ηγεσία των Η.Π.Α, όπου εδρεύουν οι περισσότερες πολυεθνικές, τα μεγάλα Μ.Μ.Ε και ο τεκτονισμός σκωτικού τύπου.
Οι «συναντήσεις», η διάσπαση και η οργάνωση της
Στην ιδρυτική σύσκεψη, αποφασίσθηκε η σύγκλιση ετησίων «συναντήσεων», στις οποίες τα μόνιμα μέλη της «Λέσχης» και οι εκάστοτε καλεσμένοι τους θα αντήλλασσαν απόψεις επί των διεθνών πραγμάτων…!
• Από τότε η «Λέσχη» συνεδριάζει κάθε χρόνο για 3 ημέρες, αλλά ενίοτε και εκτάκτως, κάθε φορά σε άλλη χώρα, ώστε να υπογραμμίζεται ο οικουμενιστικός χαρακτήρας της.
• Πριν από κάθε σύνοδο συνέρχεται «προσυνεδρίαση» από τα μόνιμα μέλη της «Λέσχης», η οποία καταρτίζει τον κατάλογο των προσκεκλημένων και την ημερήσια διάταξη της συνόδου.
• Στις συναντήσεις των Μπίλντεμπέργκερς, συζητούνται μεγάλα προβλήματα κατά τρόπο σφαιρικό( από οικονομικής, στρατιωτικής, διπλωματικής, πολιτικής και κάθε άλλης πλευράς) και συνάγεται μια «πρόταση», με σκοπό «ενημερωτικό». Κατά το καταστατικό της Λέσχης όλοι μετέχουν ως ιδιώτες, εκθέτουν ελεύθερα τις απόψεις τους που θεωρούνται «προσωπικές γνώμες» και δεν λαμβάνονται αποφάσεις. Φυσικά, ουδέποτε καλούνται να εκθέσουν τις απόψεις τους πρόσωπα που έχουν λάβει αντιοικουμενιστικές θέσεις σε οποιοδήποτε πεδίο – οικονομικό, πολιτικό, γλωσσικό, πολιτισμικό ή θρησκευτικό. Κατά τα άλλα δεν αποκλείεται κανείς για τις πολιτικές του τάσεις…! Στην «Λέσχη» συνυπάρχουν φιλελεύθεροι, νεοφιλελεύθεροι, συντηρητικοί, σοσιαλδημοκράτες, σοσιαλιστές. Καλύπτει ολόκληρο σχεδόν το φάσμα του πολιτικού διπολισμού ( δεξιά – αριστερά) με αποκλεισμό των αντιοικουμενιστών.

Οι ακροδεξιοί αποκλείονται ως «εθνικιστές» και οι κομμουνιστές ως αντιτιθέμενοι στην Pax Americana.

Η «Λέσχη» περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό μασόνων, αλλά και μη μασόνους.
Τα μη μέλη καλούνται για 2 λόγους:
1. Να προσφέρουν κάλυψη ή κύρος.
2. Να διαπιστωθεί αν προσφέρονται για ένταξη και προώθηση.
Φυσικά, η «Λέσχη» είναι «δημοκρατική», δηλαδή υπέρ των κοινοβουλευτικών καθεστώτων δια των οποίων ελέγχονται ευχερέστερα οι χώρες μέσω χρηματοδοτούμενων κομμάτων και προεκλογικών εκστρατειών, κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε, διαφθοράς και κυβερνητικών κρίσεων. Για αυτό και είναι κατ’ αρχήν εναντίον των δικτατοριών και καταδίκασε αμέσως το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδος (1967 – 1974).
• Το 1954, στο Όστερμπεκ της Ολλανδίας η Λέσχη «πρότεινε» την ανατροπή του τότε «αριστερού» καθεστώτος του προέδρου Άρμπενθ στην Γουατεμάλα, το οποίο προσπαθούσε να περιορίσει την κυριαρχία των βορειοαμερικανικών «καρτέλ» στην χώρα και κυρίως της «Γιουνάϊτεντ Φρούτ Κόμπανυ», η οποία ήλεγχε την παραγωγή φρούτων και μαζί τους σιδηροδρόμους, τις μεταφορές, τα λιμάνια, το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας. Πράγματι ακολούθησε ένοπλη εισβολή αντικαθεστωτικών στην Γουατεμάλα και ο Άρμπενθ ανατράπηκε…!• Το 1959, η Λέσχη συνήλθε στο Γιεσίλκοφ της Τουρκίας και «εισηγήθηκε» την ανεξαρτητοποίηση της Κύπρου με αποκλεισμό της Ενώσεως. Ακολούθησαν οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, με τις οποίες ιδρύθηκε ελληνοτουρκικό-κυπριακό κράτος.
• Το 1963, στις Κάννες, οι «Μπίλντεμπεργκερς» επέκριναν την πολιτική του προέδρου Κέννεντυ στο Βιετνάμ και στην Κούβα. Πέντε μήνες αργότερα, ο Κέννεντυ δολοφονήθηκε.
• Το 1995 στο Μπύργκενστοκ της Ελβετίας συζητήθηκε το θέμα « Η παγκόσμια κυβέρνηση»…!Η κοινή γνώμη πιστεύει ότι πολλές άλλες σημαντικές αποφάσεις – στροφές στις διεθνείς σχέσεις πάρθηκαν από τους «Μπίλντεμπεργκερς». Οι αποφάσεις όμως λαμβάνονται αλλού, χωρίς δημοσιότητα και «προσκεκλημένους». Στους «Μπίλντεμπεργκερς» απλώς ανατίθεται η προπαρασκευή της παγκόσμιας κοινής γνώμης, όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο, ώστε να αποδεχθεί ευκολότερα την πραγμάτωση τους.

Η «Μπίλντεμπεργκ»,

η «Τριμερής»,

η «Σιών»,

το «Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων» κ.λπ. είναι εκτελεστικά όργανα, υψηλού επιπέδου, αλλά πάντως εκτελούν, δεν αποφασίζουν. Σε αυτά ανατίθενται αποστολές, όπως η μελέτη των ήδη ειλημμένων αποφάσεων, η επεξεργασία των λεπτομερειών της εφαρμογής τους, η επισήμανση των πιθανών επιπτώσεων κ.λπ.
Η Λέσχη υπέστη σοβαρά πλήγματα με αποκαλύψεις που έγιναν σε βάρος της όπως η ανάμειξη της στο σκάνδαλο Λόκχηντ, που υποχρέωσαν σε παραίτηση τον πρίγκιπα Βερνάρδο και τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας, καθώς και στην πολύκροτη υπόθεση της τεκτονικής στοάς Π-2 στην Ιταλία. Έγινε, επίσης, λόγος για ανάμειξη της σε δολοφονίες (Κέννεντυ), πραξικοπήματα (Βιετνάμ), πολέμους (Κύπρος, Άραβες – Ισραήλ) και για σχέσεις της με τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες». Τα εναντίον της πυρά κατευθύνονταν από ανταγωνιστικά κέντρα και κυρίως την Trilateral Committee. Αυτή προέκυψε από ρήξη που προκλήθηκε κατά την σύνοδο της Λέσχης, τον Μάιο του 1973 στο Σαλτσγκιομπάντεν της Σουηδίας.

Οι διαφωνούντες προς τις «συντηρητικές» αντιλήψεις και μεθόδους της Λέσχης, «εκσυγχρονιστές», με επικεφαλής τον Ντέηβιντ Ροκφέλλερ, απεχώρησαν και συγκρότησαν την Τριμερή Επιτροπή με συμμετοχή 325 μονίμων μελών (έναντι 30 της Μπίλντεμπεργκ) από Η.Π.Α, Ευρώπη, Ιαπωνία, (εξ ου «Τριμερής»).

Ένας από τους «νεωτερισμούς» των «εκσυγχρονιστών» ήταν η ένταξη της Ιαπωνίας στα διεθνή υπερεθνικά κέντρα εξουσιασμού.

Οι νεωτεριστές αποβλέπουν σε μια συνένωση των οικονομιών του Ειρηνικού, που θα περιλαμβάνει τις Η.Π.Α, την Ιαπωνία, την Ταϊβάν, την νότιο Κορέα, τη Σιγκαπούρη και την Αυστραλία.

Επιμένουν μάλιστα ότι πρέπει να δοθεί προς αυτήν την κατεύθυνση μεγαλύτερη σημασία και προτίμηση έναντι της Ευρωπαϊκής.

Στη Διοίκηση της «Λέσχης» μετέχουν παράγοντες:

1. Οικονομικοί, όπως οι αδελφοί Ροκφέλλερ, οι Ανιέλι της FIAT, ο Λιοτάρ της Νεστλέ, ο Φόρεν της General Electric……!
2. Των Μ.Μ.Ε όπως διευθυντές ή αρχισυντάκτες του Foreign Affairs, της Monde, των Sunday Times…..!
3. «Πνευματικοί», στελέχη ΑΕΙ, κέντρων μελετών και άλλων συναφών ιδρυμάτων, όπως των πανεπιστημίων Χάρβαρντ, Οξφόρδης, της «Ενώσεως Σπουδών Ευρωπαϊκών Προβλημάτων» (Ιταλία), του «Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων» (Γερμανία)….!
4. Πολιτικοί και διπλωματικοί.
5. «Συνδικαλιστικοί»
6. Των «διεθνών οργανισμών», ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ….!
7. «Προσωπικότητες», όπως ο βασιλικός σύζυγος της Ολλανδίας πρίγκιψ Βερνάρδος, οι βασίλισσες της Ολλανδίας Βεατρίκη και της Ισπανίας Σοφία, λόρδοι, τ. Πρωθυπουργοί, υπουργοί…!
Απόσπασμα από το Βιβλίο "Η Ελλάδα αιμορραγεί"

: http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2010/11/blog-post_3793.html#ixzz16K3BmG2G

http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2010/11/blog-post_9167.html#ixzz16Km09HDm

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ MΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ MΑΣ ?

Ο Steven Jacobson είναι απόφοιτος της σχολής επικοινωνίας του πανεπιστημίου της Βοστώνης.. Εργάσθηκε στην κινηματογραφική βιομηχανία για 13 χρόνια, σαν παραγωγός και διετέλεσε υπεύθυνος παραγωγής σε εταιρία παραγωγής ντοκυμαντέρ και σύναψε συμβόλαια με το ινστιτούτο DC Films για το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

"Κατα την εργασία μου ως παραγωγός είδα πόσο εύκολο είναι να αλλάξει κανείς τη σημασία κάποιου γεγονότος ή τη σημασία των λόγων κάποιου. λέει ο Τζέϊκομσπον. ¨Αλλά δεν είχα εκτιμήσει σωστά σε όλο της το μέγεθος την έκταση του ελέγχου από τα ΜΜΕ (ακόμα και για αυτούς που εργάζονται στα ίδια τα ΜΜΕ) μέχρι που μου δόθηκαν τα αποτελέσματα μιας ιατρικής έρευνας για τον προγραμματισμό και τον απο-προγραμματισμό του ανθρώπινου νου." συνεχίζει.

Αυτά τον οδήγησαν στην αποχώρηση του από τον κλάδο του κινηματογράφου και την έναρξη μιας καριέρας ερευνητικής για τη χρήση του ελέγχου του νου που με τη σειρά της οδήγησε στη δημιουργία του οπτικοακουστικού υλικού "Ελεγχος του νου στην Αμερική".

Στόχος του Στήβεν είναι η ενημέρωση του κόσμου για τον τρόπο που τον χειραγωγούν τα ΜΜΕ.

Ακολουθεί απόσπασμα μιας πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης στην οποία ο Τζέϊκομπσον εξηγεί τον έλεγχο του νου και αμφισβητεί το γεγονός ότι οι σκέψεις μας είναι δικές μας...

http://www.youtube.com/watch?v=ekWaGqut3XQ

Ακολουθεί η "απομαγνητοφώνηση"...

"Ακολουθεί απόσπασμα συνέντευξης με τον Στήβεν Τζέϊκομπσον που εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο όλοι μας χειραγωγούμαστε ιδιαίτερα μέσω της τηλεόρασης καθώς και το γεγονός ότι οι σκέψεις σας μπορεί να μην είναι δικές σας αλλά σας τις "φύτεψαν" προγραμματίζοντας τον εγκέφαλό σας από τη στιγμή της γέννησης σας.

Αν οι πληροφορίες αυτές είναι νέες για εσάς θα μάθετε πολλά από αυτό το εκπληκτικό βίντεο που διαρκεί 8 λεπτά...

ΟΠΛΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι ζούμε μια εικονική πραγματικότητα. Zούμε σε ένα εντελώς ελεγχόμενο περιβάλον... ένα περιβάλον που δημιουργήθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Πολλοί άνθρωποι ειδικά οι νέοι δέχονται χωρίς κριτική την "πραγματικότητα" που τους παρουσιάζουν τα ΜΜΕ. Η λαϊκή τέχνη, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, κουβαλούν μηνύματα για το πως λειτουργεί η κοινωνία και το πως θα πρέπει οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται. Συνεπώς η διασκέδαση δεν είναι χωρίς τίμημα, προσβάλεται η ιδεολογία προβάλεται μια θέαση του κόσμου που επηρεάζει όσους παρακολουθούν το πρόγραμμα της τηλεόρασης.

Και υπάρχει λόγος που το δίκτυο της τηλεόρασης και η μουσική βιομηχανία προγραμματίζουν στο μυαλό τον κώδικα από τον οποίο συχνά δεχόμαστε επίθεση σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας...

Μας προγραμματίζουν σε μια συγκεκριμένη θέαση του κόσμου την οποία μπορεί να θεωρούμε φυσιολογική επειδή γεννηθήκαμε μέσα σε αυτό το σύμπλεγμα από ψέματα και απάτη.

Στην πραγματικότητα η απάτη έγινε μέρος του κοινωνικού πλαισίου και ακριβώς επειδή γεννηθήκαμε μέσα σε αυτήν την κατάσταση οι γονείς μας γεννήθηκαν μέσα σε αυτήν την κατάσταση δεν ξέρουμε κάτι άλλο καλύτερο και έτσι δεν είναι σίγουρο ότι βλέπουμε τα πράγματα έτσι όπως είναι στην πραγματικότητα αλλά ότι μπορεί να τα βλέπουμε

διαφορετικά ανάλογα με το πως είμαστε εμείς...

Υπάρχουν δύο κύρια μέσα χειραγώγησης των ανθρώπων.

Το ένα είναι πολύ απλό πολύ βασικό και αυτό είναι ο απλός έλεγχος των πληροφοριών.

Οταν δεν έχουμε όλα τα δεδομένα για ένα συγκεκριμένο θέμα η ποιότητα της κρίση μας δεν μπορεί να είναι καλύτερη από την ποιότητα της πληροφορίας.

Και παρά το γεγονός ότι έχουμε μια πληροφορία διασκορπισμένη παντού με όλη την πληροφορία που υπάρχει διαθέσιμη στο διαδίκτυο και σε άλλες πηγές πληροφόρησης θα πρέπει να διαθέτουμε την ικανότητα να αξιολογήσουμε την πληροφορία που μας προσφέρεται και είναι θέμα να έχουμε τη διορατικότητα και να αποφασίζουμε το τι είναι αλήθεια ποια είναι τα ψέματα ποιες οι μισοαλήθειες.

Υπάρχει στο χώρο των ΜΜΕ μια διαδικασία συγχωνεύσεων για τον έλεγχο της πληροφορίας στην ιδιοκτησία των διαφόρων μέσων στον τύπο, στον κινηματογράφο στην τηλεόρασηπου τελικά καταλήγουν στα χέρια των λίγων που κατέχουν τις πολυεθνικές.

Σήμερα στην ουσία υπάρχουν ελάχιστες εταιρίες που ελέγχουν την πληροφορία και επιβάλουν τον τρόπο διασκέδασης.

Κατα την εργασία μου σαν συντάκτης είχα την ευκαιρία να δω πόσο εύκολο είναι να αλλάζεις το νόημα ενός συμβάντος ή το νόημα των όσων λέει κάποιος σε οτιδήποτε. Ετσι αντιλαμβανόμουν την πλαστικότητα και τη δυνατότητα εύκολης μορφωποίησης της "πραγματικότητας" των ΜΜΕ.

Αλλα δεν είχα συνειδητοποιήσει σε όλη της την έκταση τη χειραγώγηση την οποία επιβάλουν τα ΜΜΕ στους ανθρώπους και συμπεριλαμβάνω και τους ανθρώπους που εργάζονταν στα ΜΜΕ.

Αν χρησιμοποιήσουμε την τηλεόραση σαν πρώτο παράδειγμα για το πως δουλεύει ο προγραμματισμός του νου (της διάνοιας) μας Η τηλεόραση είναι το πιο δυνατό όπλο ψυχολογικού πολέμου στην ιστορία!

Για πολλούς ανθρώπους είναι ένα μέλος της οικογένειας στο σπίτι "ένα κύριο μέλος... στην ουσία κρατάει" το σπίτι"...

Ναι. Είναι η κύρια πηγή πληροφορίας. Η τηλεόραση στην ουσία είναι το σύμβολο της πληροφορίας που πρέπει να λατρέψουμε...

Πολλοί άνθρωποι δεν σκέφτονται πολύ τα πράγματα που τους επηρεάζουν ασυνείδητα συνήθως δεν ξέρουν τι να ψάξουν μέχρι να έρθει κάποιος και να τους τα δείξει και τότε μόνο καταλαβαίνει τον τρόπο με τον οποίο όλοι μας επηρεαζόμαστε από δυνάμεις που δεν μπορούμε να δούμε συνειδητά.

Και ο απόλυτος έλεγχος είναι ο έλεγχος που γίνεται χωρίς το θύμα να το αντιλαμβάνεται και η τηλεόραση είναι εξαιρετικό παράδειγμα.

Σκεφτείτε την τελευταία φορά που παρατηρήσατε μικρά παιδιά ή ηλικιωμένους να κάθονται και να βλέπουν τηλεόραση. Είχαν αυτό το "υαλώδες" μάτι εκείνο το άδειο βλέμα και αυτό συμβαίνει επειδή εκείνη τη στιγμή βρίσκονται σε εγκεφαλική κατάσταση "Α" , μια κατάσταση ύπνωσης του νου. Είναι εξαιρετικά σημαντικό. Το ότι η τηλεόραση έχει τη δύναμη να μας θέτει σε κατάσταση ύπνωσης. Δεν έχει σημασία τι δείχνει. Και αυτό γιατί η οθόνη της τηλεόρασης τρεμοπαίζει χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε και παρ΄όλο που φαίνεται στατική στην πραγματικότητα τρεμοπαίζει. Δεν το βλέπουμε συνειδητά αλλά το ασυνείδητο λόγω της επανάληψης του οπτικού ερεθίσματος αλλάζει τη διανοητική μας κατάσταση.

Και αυτή είναι η βασική αρχή πίσω απο τον "υπνωτιστικό προγραμματισμό". Ζητάς από το υποκείμενο να εστιασει την συνειδητή προσοχή του σε μία από τις πέντε αισθήσεις. Στην περίπτωση της τηλεόρασης μιλάμε για εικόνα που επαναλαμβάνεται στην περίπτωση του ήχου οποιοσδήποτε επαναλαμβανόμενος ήχος θα μας αλλάξουν τη νοητική μας κατάσταση.

Και ο λόγος που αυτό είναι σημαντικό είναι γιατί εμείς οι άνθρωποι είμαστε επιρεπείς στον νοητικό προγραμματισμό πολύ περισσότερο όταν είμαστε σε κατάσταση ύπνωσης.

Οταν είμαστε σε κατάσταση ήπιας ύπνωσης είμαστε πολύ ευάλωτοι Γιατί ο πρώτος σκοπός ενός προπαγανδιστή ή ενός διαφημιστή είναι η δημιουργία συνθηκών που θα μας φέρουν σε αυτή τη διανοητική κατάσταση ώστε να ευνοείται η λήψη των μηνυμάτων και αυτό επιτυγχάνεται σε καταστάσεις μέτριας ύπνωσης.

Και γι αυτό η τηλεόραση είναι πολύ σημαντική σε όλη αυτή τη διαδικασία οδηγώντας στην ενοποίηση του νου ολόκληρου του πληθυσμού.

Δεν σας έτυχε να αγοράσετε κάτι και μετά να αναρωτηθείτε γιατί το αγοράσατε;

Είναι σύνηθες φαινόμενο να νιώθουμε πια την ανάγκη να αγοράσουμε πράγματα βάσει μιας ανάγκης που μας προγραμμάτισε μια συγκεκριμένη μάρκα προϊόντων. Στην ουσία αυτός είναι ο στόχος του προγραμματισμού ενός προπαγανδιστή ή διαφημιστή (δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ τους!!!) ο ένας πουλάει προϊόντα ο άλλος πουλάει ιδέες. Και οι δύο επιδιώκουν να χτίσουν μέσα μας έναν αυτόματο μηχανισμό με τον οποίο θα αντιδρούμε αυτόματα και χωρίς να το σκεφτόμαστε και θα προτιμάμε μια συγκεκριμένη ιδέα ή ένα συγκεκριμένο προϊόν. Αυτός είναι ο στόχος του προγραμματισμού.

Σκεφτείτε το. Κάθε φορά που ακούτε τηλεπαρουσιαστές να μιλάνε αντιλαμβάνεστε ότι ανεξάρτητα από την εθνικότητα τους τη φυλή τους είτε είναι μαύροι είτε άσπροι έχουν όλοι έναν παρόμοιο τρόπο ομιλίας. Ακολουθούν ένα πρότυπο ομιλίας που συνδέεται με την λήψη πληροφορίας. Ακολουθούν το πρότυπο ομιλίας του υπνωτιστή.

Οι τηλεπαρουσιαστές κοιτούν κατευθείαν στην κάμερα στα μάτια του τηλεθεατή.

Αυτή είναι μια υπνωτιστική τεχνική.

Ο τηλεπαρουσιαστής ειδήσεων είναι μια "αρχή" (εξουσία) που ενθαρύνει την αποδοχή της πληροφορίας. Οι άνθρωποι θα δεχθούν την πληροφορία που προέρχεται από μια κοινά αποδεκτή και σεβαστή αρχή.

Και μετά η επανάληψη της πληροφορίας ξανά και ξανά είναι που χτίζει αυτή την αυτόματη διαδικασία λήψης αποφάσεων, έτσι ώστε κάθε φορά που μας παρουσιάζεται η πληροφορία να την δεχόμαστε αυτόματα χωρίς να την σκεφτόμαστε.

ΔΗΜ: "Νομίζετε ότι τα ΜΜΕ λειτουργούν για λογαριασμό τους;
Γιατί πολύ φοβάμαι ότι τα ΜΜΕ ελέγχονται.


Ναι συμφωνώ. Νομίζω ότι τα ΜΜΕ έχουν γίνει το δεξί χέρι της κυβέρνησης..."

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ.

http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2010/11/m-m.html#ixzz16KlCTqQt