Τελική εκτίμηση αποτελέσματος! Οι Έλληνες κιότεψαν ! Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΜΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΟΥΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!

Τώρα αρχίζουν τα όργανα και το μαρτύριο των ευκολόπιστων κιοτήδων αλλά και της Αντωνίας και των συναυτώ κοπριταράδων!

ΘΑ ΓΕΛΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΔΑΛΟ ΚΑΤΣΙΚΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ…

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΕ ΕΥΡΩΠΗ… ΤΟ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΟ ΕΡΧΕΤΑΙ...

Οι κυρίαρχοι Έλληνες ψηφοφόροι, όλα δείχνουν πως αποφάσισαν να στείλουν στη Μέρκελ να «επαναδιαπραγματευθεί» την αξιοπρέπειά τους. εκείνον που ενυπόγραφα την υποθήκευσε.

Θα γελάει και το παρδαλό κατσίκι τη στιγμή που η ...Μανδάμ θα του τρίψει στη μούρη την υπογραφή του.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η αντίδραση του Αντώνη θα είναι να επιστρατεύσει την πρεσβυωπία του αναφωνώντας:...

«Ποιος φούστης έβαλε εδώ αυτή την υπογραφή και δε βγάζω τα γράμματα???»

Όσο για το τι σηματοδοτεί η πολιτική επιλογή του "κυρίαρχου" ???

ΕΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ...ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ "ΑΚΡΑΤΕΙΑΣ" ΠΟΥ ΠΡΟΜΗΝΥΕΤΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΛΗΞΗΣ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΦΑΛΟ....

ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΣΑΣ

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2012/06/blog-post_6974.html#ixzz1y5Mayc00

Πρώτη δήλωση Α.Σαμαρά: "Θα σεβαστούμε το Μνημόνιο, τις υπογραφές & τις δεσμεύσεις μας"!

Με την φράση "Θα σεβαστούμε τις υπογραφές και τις δεσμεύσεις του ελληνικού κράτους προς το εξωτερικό" ο Α.Σαμαράς έδωσε το καθαρά "μνημονιακό" στίγμα της κυβέρνησης που θέλει να φτιάξει και ξέχασε πολύ γρήγορα τα όσα έλεγε περί "επαναδιαπραγμάτευσης" και "αλλαγής της συνταγής" του Μνημονίου. Απλά είπε "Να προσθέσουμε στις υποχρεώσεις μας νέες πολιτικές". Με αυτό το σαφές, στο εσωτερικό και εξωτερικό μήνυμα, ότι θα σεβαστεί το Μνημόνιο που εξαθλίωσε και εξαθλιώνει τον ελληνικό λαό κάλεσε τα λοιπά κόμματα να συμμετάσχουν στην κυβέρνησή του. Από αύριο ο Χ.Ράϊχνεμπαχ, ο Π.Τόμσεν και οι άλλοι απίθανοι εκπρόσωποι των δανειστών πιάνουν δουλειά, αν βέβαια γίνει δυνατό να σχηματιστεί μια τέτοια μνημονιακή κυβέρνηση.

Δυστυχώς, μετά από έναν σκληρό αγώνα του ελληνικού λαού, της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών κατά του Μνημονίου, εκλέχθηκε πρώτο ένα κόμμα του οποίου ο αρχηγός δηλώνει τη βραδιά της νίκης του ότι "Θα σεβαστεί το εθνοκτόνο Μνημόνιο". Δυστυχώς ούτε ο Α.Σαμαράς, ούτε η ηγετική ομάδα της ΝΔ έγιναν σοφότεροι μετά απ'όλα αυτά.

Ετοιμάζονται λοιπόν τα νέα εισπρακτικά μέτρα των 14,5 δισ. οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η ανεργία η υποανάπτυξη, η ύφεση κλπ...

Ας δούμε ολόκληρη την δήλωση του Α.Σαμαρά:

“O ελληνικός λαός ψήφισε την ευρωπαϊκή πορεία και την παραμονή μας στο ευρώ. Ψήφισε τις πολιτικές που θα φέρουν δουλειές, ανάπτυξη και δικαιοσύνη στον έλληνα πολίτη. Δεν θα υπάρξουν άλλες περιπέτειες, δεν θα τεθεί σε αμφιβολία η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη. Είναι σημαντική στιγμή για την Ελλάδα και για την Ευρώπη.

Καλούμε όλες τις δυνάμεις που συμμερίζονται τους στόχους αυτούς να μετέχουν σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Ο τόπος πρέπει να κυβερνηθεί. Η κυβέρνηση πρέπει να φέρει ανάπτυξη, θα σεβαστούμε την υπογραφή και τις δεσμεύσεις της χώρας, το κράτος έχει συνέχεια και συνέπεια. Οι πολίτες μας τίμησαν με την ψήφο τους, θέλω να ευχαριστήσω τον ελληνικό λαό. Είπαμε την αλήθεια στον λαό και μας άκουσε.

Υπόσχομαι ότι θα τιμήσω πλήρως την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν οι έλληνες, θα δουλέψουμε μαζί με τους ευρωπαίους εταίρους μας για να συμπληρώσουμε την οικονομική πολιτική με ανάπτυξη και αντιμετώπιση της ανεργίας.

Στόχος μας είναι να βγούμε από την κρίση με κοινωνική συνοχή με δουλειές, με δικαιοσύνη και ασφάλεια. Εμείς τηρούμε ότι είπαμε η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί και θα κυβερνηθεί. Η ΝΔ ήταν και είναι δύναμη ευθύνης”.

defencenet

 

 http://greeknation.blogspot.gr/2012/06/blog-post_3091.html

Καληνύχτα Ελλάδα…

Ας προσέχαμε. Τώρα…..δίχως σάλιο!
olympia

http://greeknation.blogspot.gr/2012/06/blog-post_7106.html

“Ο θεός μαζί μας” λέει ο Πάνος Καμμένος

«Θέλω μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που σε όλη την Επικράτεια μας στήριξαν παρόλο τον πόλεμο, τη λάσπη, τον αγώνα που έδωσαν προκειμένου να επιβάλλουν τη νέα τάξη πραγμάτων” υπογράμμισε ο Πάνος Καμμένος, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων...

«Οι υπογραφές του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά αφορούν τους ίδιους. Η μόνη υπογραφή η οποία μας δεσμεύει είναι αυτή που έλεγε Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την λευτεριά της Ελλάδος και αυτόν τον λόγο τον κρατά. Ο θεός μαζί μας» κατέληξε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων.


http://anti-ntp.blogspot.com/2012/06/blog-post_6668.html

πηγη

http://anti-ntp.blogspot.com/2012/06/blog-post_1048.html

Δυστυχώς χάσαμε. Από αύριο αυτοκτονείστε ελεύθερα...

Δυστυχώς χάσαμε. Από αύριο Δευτέρα οι Έλληνες μπορούμε να αυτοκτονούμε απερίσπαστα, χωρίς κανείς να δίνει σημασία. Ποιοι αγανακτισμένοι, ποιος φούφουτος;
Είμαστε άξιοι της τύχης μας...Δεν έχουμε πλέον δικαίωμα να μουτζώνουμε παρά τον εαυτό μας. ..
πηγη

http://anti-ntp.blogspot.com/2012/06/blog-post_9930.html

Οι Γάλλοι έχουν... σίγουρη τη συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ!

Τόσο η Monde όσο και η Liberation έκαναν λόγο για επικείμενη συνεργασία ανάμεσα σε....
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Και οι δυο εφημερίδες έστειλαν έκτακτα δελτία μόλις το ελληνικό υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε το πρώτο επίσημο αποτέλεσμα. Ο τίτλος και των δυο ήταν πως η δεξιά έρχεται πρώτη και ετοιμάζεται να συνεργαστεί με τους σοσιαλιστές... Η Monde γράφει χαρακτηριστικά: "Το κόμμα της δεξιάς, Νέα Δημοκρατία έρχεται πρώτο στις επαναληπτικές εκλογές της Κυριακής και είναι σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με τους Σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ..."

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/06/blog-post_5915.html

Κι είμαστε μόνο στην αρχή...

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις εκλογές του 2000 και τον Κώστα Καραμανλή να φεύγει από τα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας προς το Ζάππειο για να κάνει τις δηλώσεις νίκης και όταν έφτασε έκανε δηλώσεις ήττας…!

Επειδή κάτι τέτοιο άρχισε να διαφαίνεται (ευελπιστούμε πως πρόκειται για απλή σύμπτωση που θα αλλάξει στη συνέχεια της καταμέτρησης των ψήφων) από τα όσα φαίνονται στις οθόνες, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για μία «παράξενη βραδιά», γεμάτη με «εκπλήξεις» και «ανατροπές». Βλέπετε, είναι «πολλά τα λεφτά» για να αφεθούν στην τύχη της εγκυμονούσας κάλπης.

Και μέσα σε όλα αυτά, βλέπουμε δαγκωτή τρόικα να αναρριχάται στην κυβέρνηση! Ενδέχεται (ως καρύκευμα) να μπει σε αυτή τη νέο_τροϊκανή κυβέρνηση και ο «μπαλαντέρ» Κουβέλης, αν δεν το παίξει πάλι δύσκολος. Αν το παίξει δύσκολος, το καράβι θα βρεθεί είτε ακυβέρνητο είτε με τους προηγούμενους καπετάνιους που το έριξαν στα βράχια.

Και θα τρέχουν οι ημέρες και θα περιμένουν τα φρικιά του Βρυξελλοβερολίνου να επικυρωθεί ο μηχανισμός ESM τον Ιούλιο. Και αν τολμήσει κανείς Σαμαράς ή Βενιζέλος να προβάλλει αντίσταση (λέμε και κανένα αστείο για να χαλαρώνουμε) να και η στάση πληρωμών στη γωνία. Πάρτε κι ένα μπλακ-άουτ (από το πουθενά). Πάρτε και μερικές βόμβες να σκάνε ή μερικές φωτιές να ανάβουν κατά δεκάδες ή εκατοντάδες στην επικράτεια.
Και αν αντέξετε, πάρτε και μία πίεση – στάση στην εισαγωγή τροφίμων και άλλων αγαθών πρώτης ανάγκης… Πάρτε και λίγο πίεση από κάποια γειτονική χώρα… Πάρτε και μία παραίτηση προέδρου για να έχετε και λίγο από πολιτειακή ανωμαλία...

Τι λέτε πατριώτες; Την γλιτώνουμε ή όχι; Όπως και να ΄χει, να μην ξεχνάμε πως ψηφίσαμε αυτούς που μας κατέστρεψαν, αυτούς που μας κορόιδεψαν κι αυτούς που μας έκλεψαν. Τους τιμήσαμε για όσα αισχρά μας έκαναν και γράψαμε μόνοι μας το ψυχογράφημα του σύγχρονου Έλληνα – ραγιά…

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Φυλακισμένοι στα μικρά, κατορθώσαμε να κάνουμε μεγάλους τους νάνους και την πατρίδα μας βόθρο μιάς άθλιας Ευρώπης 

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/06/blog-post_7002.html

Ήττα της Άγκυρας στην Θράκη

Η δημοσίευση των κινήσεων και των σχεδίων του τουρκικού προξενείου, η συσπείρωση των χριστιανών ψηφοφόρων και η απόφαση της Άγκυρας να ρίξει το βάρος -εξασφαλίζοντας την εκλογή τους- στους τουρκόφρονες υποψήφιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (επειδή υπήρχε βεβαιότητα πως ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι πρωθυπουργός), ήταν οι παράγοντες εκείνοι που έδρασαν ώστε τελικά το τουρκικό προξενείο να θεωρεί και ως επιτυχία την ψήφιση τριών (3) μουσουλμάνων τουρκοφρόνων.

Το σημαντικό στοιχείο ήταν η συσπείρωση των χριστιανών ψηφοφόρων που έδειξαν -έστω και την τελευταία στιγμή- πως κατανόησαν το ύψος του κινδύνου που προέβαλλε μέσα από μία συντριπτική εκλογή 5 μουσουλμάνων στην Θράκη. Αν και μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν βγει τα τελικά αποτελέσματα, με βεβαιότητα μπορούμε να καταγράψουμε την μη εκλογή του Ιλχάν (υποψήφιος με την Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη) στην Κομοτηνή.

Στο νομό Ξάνθης, φαίνεται πως η δημοσιοποίηση (με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες) του σχεδίου για εκλογή του μουσουλμάνου υποψηφίου του ΚΚΕ, έδρασε ανασταλτικά προς το τουρκικό πρ0ξενείο, το οποίο κατανοώντας πως θα υπάρξει συσπείρωση των χριστιανών ψηφοφόρων κινδύνευε να χάσει την εκλογή του μουσουλμάνου του ΣΥΡΙΖΑ κι έτσι δεν προχώρησε σε διαμοιρασμό των ψήφων. Τελικά, αν και δεν υπήρξε συσπείρωση των χριστιανών, ο φόβος της Άγκυρας έκανε κατορθωτή την εκλογή δύο χριστιανών βουλευτών (ένας από ΝΔ και ένας από ΠΑΣΟΚ).

Νεότερα στοιχεία για τα ακριβή αποτελέσματα σε ψήφους, με αναλυτική προσέγγιση, θα δημοσιευθούν τις επόμενες ημέρες. Να σημειωθεί, πάντως, πως οι Έλληνες της Θράκης αν και έχουν ξεχαστεί σε επικίνδυνο βαθμό από την Αθήνα, έδωσαν μία σημαντική μάχη και απέδειξαν πως οι Έλληνες μπορούν να ενώνονται απέναντι σε πραγματικούς κινδύνους και όχι εικονικούς, όπως εκείνους που συνηθίζουν να προτάσσουν οι πολιτικοί της χώρας.

Κωνσταντίνος

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/06/blog-post_5515.html

Κινεζική προειδοποίηση προς τη Μέρκελ…

Οι χώρες της Eυρωζώνης που βρίσκονται αντιμέτωπες με την κρίση χρέους «πρέπει να έχουν περισσότερο κατά νου ότι βρίσκονται στο ίδιο πλοίο», μετέδωσε το Σάββατο το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα, λίγο πριν από τις κρίσιμες εκλογές στην Ελλάδα και τη σύνοδο κορυφής της G20 στο Μεξικό.

«Εάν συγκρίνουμε την Ευρωζώνη με ένα τεράστιο πλοίο, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι κανένας δεν θα βγει σώος και αβλαβής εάν το πλοίο αυτό βουλιάξει σε μια μεγάλη οικονομική θύελλα. Οι χώρες πάνω στο πλοίο πρέπει να τείνουν χείρα βοηθείας», αναφέρει στο σχόλιό του πρακτορείο.

Σημείωσε παράλληλα, ότι σημειώνοντας παράλληλα ότι «η Γερμανία και η Γαλλία, οι δυο οικονομικές κινητήριες δυνάμεις της Ευρωζώνης, θα πρέπει να παραμερίσουν τις πολιτικές τους διαφορές, να ενισχύσουν τη διμερή τους συνεργασία και να διαδραματίσουν έναν πιο σημαντικό ρόλο για την επίλυση της κρίσης χρέους».




defence-point.gr

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/06/blog-post_6933.html

40% ψήφισαν το προδοτικό μνημόνιο... Και 40% ψήφισαν την παράδοση του Αιγαίου... Θράκης... Και την Ελληνική κοινωνία στους λαθρομετανάστες... ''Ελληνες''...

Ο Έλληνας άγεται και φέρεται πάντα από θεατρίνους με τον καλύτερο λόγο, ειδικά σε περιπτώσεις κρίσης. Σήμερα το 30% του Ελληνικού πληθυσμού ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι έχοντας γνώση και κάποιοι έχοντας άγνοια. 

Ψήφισε την εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας και του Εθνικού πλούτου μας στο ξένο κεφάλαιο και τους τραπεζίτες του. Την παράδοση της Θράκης μας στους Τούρκους του Προξενείου, το όνομα της Μακεδονίας μας στα Σκόπια και την συγκυριαρχία στο Αιγαίο. 4.000.000 λαθροέποικοι θα νομιμοποιηθούν ώστε να είναι ο στρατός κατοχής της πατρίδας μας.
Έλληνες, είτε το κάνατε εσκεμμένα είτε όχι, δώσατε στους νεομπολσεβίκους την ευκαιρία να οδηγήσουν την πατρίδα μας στην κόλαση... 

Μαύρος Καβαλάρης

ELNEWS

OLIKI ANTISTASI


απο εμαιλ...παρακαλώ δώστε μου τα λινκς

http://www.katohika.gr/2012/06/40-40.html

Σενάρια ελληνοτουρκικών πολέμων που εκπόνησαν SAIC και RAND

Το Δεκέμβριο του 1996 η Science Applications International Corporation (SAIC) εκπόνησε κατόπιν παραγγελίας του αμερικανικού Πενταγώνου μία στρατηγική αποτίμηση του μέλλοντος της Τουρκίας καθώς και των σχέσεων που αναμένεται να διαμορφωθούν με το Ιράν, το Ισραήλ, την Ελλάδα και τη Ρωσία για τη περίοδο 1997-2020.

Στην παρουσίαση της έκθεσης με τίτλο “Turkey Futures Workshop Final Report” είχαν παρευρεθεί μεταξύ άλλων ανώτατα στελέχη της αμερικανικής κοινότητας πληροφοριών υπηρεσιών και της αμερικανικής κυβέρνησης.

Η έκθεση SAIC αποτελείται από 4 εναλλακτικά σενάρια:

Σενάριο 1ο: Τουρκία και Ιράν σχηματίζουν από κοινού ομοσπονδία.

Σενάριο 2ο: Τουρκία και Ισραήλ εγκαθιστούν νέα τάξη ασφαλείας στην ανατολική Μεσόγειο.

Σενάριο 3ο: Ανάκαμψη Ρωσίας και επίθεση στη Τουρκία.

Σενάριο 4ο: Δημιουργία ομοσπονδιακών δομών στο Καύκασο με ηγέτιδα χώρα τη Τουρκία.

H εμπλοκή της Ελλάδας εξετάζεται στα Σενάρια #2 και #3 ενώ εντύπωση προκαλεί η ακρίβεια προβλέψεων διαφόρων σημαντικών γεγονότων στο Σενάριο #4, όπως η πτώση της κυβέρνησης Erbakan το 1997 και ο μυστηριώδης θάνατος του Στρατηγού Αlexander Lebed στις 28 Απριλίου 2002 (η SAIC προβλέπει αιφνίδιο θάνατο του Yeltsin το 1999, ανάληψη της ηγεσίας από το Lebed και δολοφονία του το 2003).

Για το κατά πόσο ρεαλιστικά μπορούν να θεωρηθούν τα παρακάτω γεωπολιτικά παίγνια, ο αναγνώστης θα πρέπει να ανατρέξει στις συνθήκες που επικρατούσαν το 1996, έτος εκπόνησης της μελέτης: Κορύφωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έναρξη της στρατηγικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ, αστάθεια στο Καύκασο και ένα ...μεγάλο ερωτηματικό για το μέλλον της Ρωσίας.

Σενάριο #2.
Προυποθέσεις: Εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ, Στήριξη της Ουάσιγνκτον στις επιλογές της Αθήνας, Ικανότητα της Άγκυρας για διεξαγωγή διμέτωπου πολέμου.

1997-1999: Η προμήθεια ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων από την Κύπρο προκαλεί αναταραχή στην Τουρκία. Το ΝΑΤΟ αρνείται να εμπλακεί ενώ ξεσπούν επεισόδια στη Μεγαλόνησο μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

Το ελληνοαμερικανικό λόμπυ πιέζει την Ουάσινγκτον για πλήρη διακοπή της αμερικανικής βοήθειας στη Τουρκία.

2000-2002: Στην Άγκυρα εκδηλώνεται στρατιωτικό πραξικόπημα. Τουρκικά F-16 προσβάλλουν τις θέσεις των αντιαεροπορικών συστημάτων στη Κύπρο, αποβιβάζονται εκ νέου τουρκικά στρατεύματα στα Κατεχόμενα ενώ πραγματοποιούνται αποβάσεις σε μερικά νησιά του Αιγαίου.

Η Ελλάδα απαντά με αεροπορικές επιθέσεις κατά τουρκικών στόχων στα παράλια του Αιγαίου. Ξεκινούν τηλεφωνικές διαπραγματεύσεις για την αποφυγή ενός ολοκληρωτικού πολέμου.

Το αμερικανικό Κογκρέσο παγώνει κάθε βοήθεια προς την Τουρκία ενώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρεί σε εμπάργκο. Κινήσεις υποστήριξης της Άγκυρας εκδηλώνονται σε Γερμανία, Αυστρία και Πολωνία.

Το ισραηλινό λόμπυ στις ΗΠΑ πιέζει προς υποστήριξη της Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ “παραλύει” από την ελληνοτουρκική σύγκρουση.

2003: Σημειώνεται έξαρση αντι-αμερικανισμού από τη τουρκική κοινή γνώμη. Οι αμερικανικές βάσεις στη Τουρκία κλείνουν. Το Ισραήλ προτείνει στη τουρκική πλευρά υπογραφή συμφωνίας στρατιωτικής συμμαχίας με μυστικό πρωτόκολλο που προβλέπει κοινή δράση κατά της Συρίας.

2003-2005: Κούρδοι αντάρτες εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι από την Ελλάδα επιχειρούν από βάσεις της Σύριας εξαπολύουν σφοδρές επιθέσεις σε οικονομικούς στόχους στη νότιοανατολική Τουρκία ενώ κλιμακώνονται στα αστικά κέντρα.

2006-2007: Το Ισραήλ ενορχηστρώνει πραξικόπημα κατά του Σύρου προέδρου Αssad. H εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία δίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα να επιτεθεί σε στρατιωτικούς στόχους στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης.

Η Τουρκία απαντά με επιθέσεις στο ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδας ενώ οι ναυτικές δυνάμεις των δύο χωρών συγκρούονται στο Αιγαίο. Το αμερικανικό Κογκρεσσο υιοθετεί σκληρή αντιτουρκική στάση. Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη υποστηρίζουν τους Σύριους και εμπλέκονται σε αερομαχίες με ισραηλινά αεροπλάνα.

“Σε μία μόνο εναέρια σύγκρουση ένας έμπειρος Ισραηλινός πιλότος καταρρίπτει τέσσερα ελληνικά μαχητικά-βομβαρδιστικά. Σε μία ημέρα η Ελλάδα χάνει 20 αεροσκάφη”.

Η Ελλάδα αποσύρεται από τον πόλεμο.

2008-2012: Το Ισραήλ επιτίθεται στη Συρία μέσω Λιβάνου και προωθείται από τα υψίπεδα του Γκολάν.

Το αεροσκάφος του Σύρου προέδρου καταρρίπτεται στην ανατολική Μεσόγειο μετά από προσπάθειά του να διαφύγει στο Σουδάν.

Τουρκία και Ισραήλ καταλαμβάνουν τη Συρία. Το Ισραήλ, με την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ, οργανώνει πραξικόπημα στο Ιράκ και ανατρέπει τον Saddam Hussein. Tο Ιράκ διαμελίζεται σε τρία τμήματα.

Το Ιράν καταλαμβάνει τις ανατολικές περιοχές, η Τουρκία την πετρελαιοφόρο περιοχή της Μοσούλης, ενώ το δυτικό τμήμα συνενώνεται σε ομοσπονδία με τη Συρία.

Η Ρωσία αποδέχεται τα τετελεσμένα (fait accompli).

Αποτέλεσμα: Τουρκία και Ισραήλ ελέγχουν τη Μέση Ανατολή.

Μετά την ήττα της Ελλάδας αποδυναμώνεται σημαντικά το ΝΑΤΟ.

Το Ιράν καλείται να επιλέξει μεταξύ διευρυμένων σχέσεων με τη Τουρκία, και κατ΄επέκταση με το Ισραήλ, και στροφής προς τη Μόσχα.

Σενάριο #3.

Προυποθέσεις: Οικονομική και στρατιωτική ανάκαμψη της Μόσχας, παρέμβασεις του Τουρκικού Στρατού στη πολιτική ζωή της χώρας, τουρκικές φιλοδοξίες για το Καύκασο.

Η Ρωσία καταλαμβάνει στρατιωτικά τη Λευκορωσία το 1998 και στρέφεται προς την Ουκρανία.

Με βοήθεια από τη Δύση, η Μόσχα ανακάμπτει οικονομικά ενώ διατηρεί μικρότερες αλλά πιο αποτελεσματικές ένοπλες δυνάμεις.

Το βιολογικό και πυρηνικό οπλοστάσιο διατηρείται παρά τις υπογραφείσες συμφωνίες μείωσης των εξοπλισμών. Η Ρωσία εκφράζει τη βούλησή της για χρήση βίας σε περίπτωση που απειληθούν τα εθνικά της συμφέροντα.

2002: Η Ευρωπαική Ένωση αρνείται τη πλήρη ένταξη της Τουρκίας.

Αυξάνεται η υπόστήριξη στο πολιτικό Ισλάμ. Το αμερικανικό Κογκρέσο διακόπτει κάθε παροχή βοήθειας στην Τουρκία παρά τις ενστάσεις που εκφράζει ο Λευκός Οίκος.

2003-2008: Το κεμαλικό κατεστημένο καθυστερεί την επάνοδο των δημοκρατικών δυνάμεων. Η οικονομία παραπαίει ενώ το ΡKK γίνεται απειλητικό.

2009-2010: Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το Αζερμπαιτζάν και τη Γεωργία και υπόσχονται βοήθεια για την αναχαίτιση του ρωσικού επεκτατισμού.

Η Μόσχα υποκινεί πραξικοπήματα στις Δημοκρατίες του Καυκάσου, οι οποίες βυθίζονται στο χάος.

Το ΡΚΚ ενισχύεται με ρωσική βοήθεια για επανέναρξη των επιθέσεων σε τουρκικούς στόχους. Ανατινάσσεται  πετρελαιαγωγός Γεωργίας-Τουρκίας

2012: Η Ρωσία στέλνει τελεσίγραφο στην Τουρκία να σταματήσει να επεμβαίνει στον Καύκασο και να αναγνωρίσει τις συνοριακές γραμμές προ του 1918 καθώς και ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Η Τουρκία απορρίπτει το τελεσίγραφο.

2013: Η Ρωσία, απειλώντας με χρήση Όπλων Μαζικής Καταστροφής, εισβάλει στην Τουρκία από τον Εύξεινο Πόντο και καταλαμβάνει τις περιοχές της Κωνσταντινούπολης, του Μαρμαρά και τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας.

Η Άγκυρα απευθύνεται στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ενώ η Ελλάδα καταλαμβάνει τη Σμύρνη και το μεγαλύτερο μέρος των παραλίων της Μικράς Ασίας.

2015-2018: ΗΠΑ και Ευρωπαική Ένωση εφαρμόζουν οικονομικό εμπάργκο κατά της Ρωσία.

Η Κίνα, φοβούμενη την αναγεννημένη Ρωσία, στηρίζουν το εμπάργκο.

Ενώ τα Ηνωμένα Εθνη καλούν τις δύο πλευρές σε διαπραγματεύσεις στην Ελβετία, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις σταθεροποιούν τις θέσεις τους στο τουρκικό έδαφος.

2020: Οι Μεγάλες Δυνάμεις συμφωνούν στην απόσχιση της Κωνσταντινούπολης και του Μαρμαρά από την Τουρκία και την πλήρη αποστρατιωτικοποίησή τους.

Με αμερικανική παρέμβαση δημιουργείται επιτροπή για την εποπτεία των Στενών.

Δημιουργείται κουρδικό κράτος.

Οι Έλληνες υποχρεώνονται να αποχωρήσουν («is asked to withdraw») από τη Σμύρνη και τα παράλια αφού εκεί πλέον δεν διαβιεί ελληνικός πληθυσμός.

Η Τουρκία αποδυναμώνεται σημαντικά και διαμελίζεται διατηρώντας τη Κεντρική Ανατολία και τις μεσογειακές ακτές πλην της Αλεξανδρέττας που επιστρέφεται στη Συρία μετά από ρωσική απαίτηση., η Ρωσία είναι πια ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στην περιοχή.

2021-2025: Κύματα εκατομμύριων Τούρκων προσφύγων προσπαθούν να καταφύγουν στις σημαντικά περιορισμένη τουρκική επικράτεια.

Οι ΗΠΑ οργανώνουν μεγάλες ανθρωπιστικές επιχειρήσεις για την ανακούφιση των προσφύγων.

Η Τουρκία παρακολουθεί ανήμπορη την ρωσική επάνοδο στο Καύκασο και τη Κνετρική Ασία

Αποτέλεσμα: Η Ρωσία αποκτά προνομιακή πρόσβαση στα Στενά. Η Τουρκία συρρικνώνεται εδαφικά και σε ισχύ.

Το σενάριο της RAND για ελληνοτουρκικό πόλεμο στη Θράκη

H αμερικανική RAND Corp. εκπόνησε για λογαριασμό της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAF) μία μελέτη και αναφερόταν σε σύγκρουση Ελλάδος-Τουρκίας το 2003, έτος κατά το οποίο συντάχθηκε το Σχέδιο Balyoz που πρόβλεπε μεταξύ άλλων πρόκληση τεχνητής κρίσης με την Ελλάδα με περιορισμένης έκτασης κατάληψη περιοχής του Βορείου Έβρου, νότια του Sulucadere του Tarafeyni και του Kızıldere (Ερυθροπόταμος).

“Το στρατηγικό περιβάλλον 200 ετών στην Ανατολική Μεσόγειο έχει παγιώσει την ελληνοτουρκική ένταση ως τις αρχές του 21ου αιώνα. Η αναβίωση περιφερειακών ανταγωνισμών στα Βαλκάνια, μάλιστα, ανέδειξε νέα στοιχεία στις σχέσεις Αθηνών και Άγκυρας.

Το 2003 ξεσπά κρίση με αφορμή την (σ.σ. υποτιθέμενη) κακή μεταχείριση των Τούρκων στη Δυτική Θράκη.

Μια τριβή που περιλαμβάνει πολλαπλές αψιμαχίες στα σύνορα, οι οποίες ανακύπτουν όταν μικρές ομάδες προσφύγων αποπειρώνται να διαφύγουν από την Ελλάδα στην Τουρκία, αυξάνεται, οι δύο χώρες διεξάγουν ταυτόχρονες και αλληλοκαλυπτόμενες ασκήσεις στο Αιγαίο και αρχίζουν να ενισχύουν τις δυνάμεις τους στη μεθόριο.

Πολλά επεισόδια στο Αιγαίο και στον εναέριο χώρο του -εγκλωβισμός απο επίγεια και εναέρια ραντάρ πλοίων και αεροσκαφών, ελληνικές και τουρκικές φρεγάτες συγκρούονται κάνοντας αποκρύψεις- περαιτέρω αύξηση της ανησυχίας και της εχθρότητας.

Τέλος, μια μεγάλη διαδήλωση Τούρκων στην ελληνική Θράκη καταλήγει σε ταραχές και ελληνικές παραστρατιωτικές δυνάμεις (σ.σ. sic) παρεμβαίνουν πυροβολώντας στα πλήθη και σκοτώνοντας μερικές δεκάδες Τούρκων.

Αποκηρύσσοντας την “πολιτική γενοκτονίας” της ελληνικής κυβέρνησης, η Τουρκία απαντά με μια αιφνιδιαστική αλλά περιορισμένη εισβολή στη Θράκη περνώντας τα σύνορα, με στόχο να καταλάβει σημεία-κλειδιά όπου διαμένει τουρκικός πληθυσμός με την έννοια της εγκαθίδρυσης προστατευμένου ασφαλούς καταφυγίου.

Οι ελληνικές δυνάμεις προσπαθούν να κρατήσουν την εισβολή στη μεθόριο και η Αθήνα ανακηρύσσει ζώνη 12 ν.μ. στο Αιγαίο, αποκλείοντας ως εκ τούτου τη τουρκική διέξοδο στο Αιγαίο.

Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία βομβαρδίζει τη Σμύρνη και άλλες τουρκικές πόλεις και οι δύο χώρες συγκρούονται επίσης στα ύδατα και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.“

Παρακάτω το κείμενο αναφέρεται στην αντίδραση των ΗΠΑ προκειμένου να τερματιστεί η σύγκρουση: “…Βάσεις ειναι διαθέσιμες στην Ιταλία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Μη θανατηφόρα ή περιορισμένης καταστρεπτικής δυνατότητας μέσα ουδετεροποίησης στρατιωτικών εγκαταστάσεων και συστημάτων θα ειναι εξαιρετικά χρήσιμα.”

http://www.strategyreport.gr/?p=1355#more-1355

Πηγή

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/06/saic-rand.html

Το σχέδιο της Γερμανίας να καταλάβει την ΕΕ και να πάρει το χρυσό της Ευρώπης!

Ένα σχέδιο κανονικής οικονομικής κατοχής με παροχή βοήθειας ύψους 2,3 τρισ. ευρώ, με αντάλλαγμα να δώσουν το ... χρυσό τους και άλλους εθνικούς θησαυρούς για τη βοήθεια που θα λάβουν οι χώρες της περιφέρειας, ετοιμάζουν οι Γερμανοί!

Όρος για να συμμετάσχει οποιαδήποτε χώρα θα είναι να δεσμεύσει περιουσιακά στοιχεία ίσα με το 20% του χρέους της ως εγγύηση. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία θα μπορούν να είναι είτε χρήματα ή χρυσός.

Το σχέδιο συντάχθηκε από τους Γερμανούς "σοφούς" και αποκαλείται ως πρόγραμμα European Redemption Pact και αλλάζει τις γερμναικές μεραρχίες με ευρώ: Παίρνουν το χρυσό και άλλους εθνικούς ιησαυρούς των κρατών και δίνουν ευρώ!

Πρόκειται για ένα σχέδιο που κανένα πραγματικά ελεύθερο κράτος δεν πρόκειται να δεχθεί. Ουσιαστικά φτιάχνουν ένα "Μνημόνιο-τέρας" το οποίο θα υποθηκεύουν οι υπερχρεωμένες χώρες την "εθνική ψυχή τους". Πραγματικά, μόνο Γερμανοί θα μπορούσαν να το είχαν σκεφθεί αυτό.

Πηγη

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9329.html

Και όμως, ο Γκρουέφσκι δεν έγινε Έλληνας δημόσιος υπάλληλος!!!

Όλοι γνωρίζουμε πως η οικογένεια του πρωθυπουργού των Σκοπίων, Νίκολα Γκρουέφσκι, είναι Ελληνικής καταγωγής και πως ο παππούς του σκοτώθηκε πολεμώντας υπέρ της Ελλάδας στην Πίνδο, κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41.

Λίγοι είναι όμως εκείνοι που γνωρίζουν πως ο Νίκολα Γκρουέφσκι έχει μία μητέρα που μιλάει άπταιστα τα Ελληνικά (όπως και ο ίδιος αν και το κρύβει επιμελέστατα), τηρεί τις Ελληνικές παραδόσεις και με πολύ κόπο μεγάλωσε τον γιό της, ο οποίος ήταν προσκολλημένος επάνω της για αρκετά χρόνια μετά και την εφηβική του ηλικία.

Ο νεαρός Γκρουέφσκι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 «καβαλούσε» ένα ψευτοκάμπριο (Ford, σύμφωνα με τον άνθρωπο που μας μετέφερε την πληροφορία, αν και μας τόνισε πως δεν θυμάται καλά το αυτοκίνητο) και συνήθιζε να συχνάζει σε ένα χαρμπουγκεράδικο που βρισκόταν απέναντι από την Ελληνική Πρεσβεία. Εκεί σπαταλούσε πολλές ώρες της καθημερινότητάς του, σκεπτόμενος ίσως την Ελλάδα. Λίγο η ανασφάλεια εκείνων των χρόνων, λίγο η φτώχεια και λίγο η σκέψεις για την Ελλάδα, δεν άργησε να έρθει η στιγμή που ο νεαρός τόλμησε και πέρασε την πόρτα του Ελληνικού Γραφείου και συμπλήρωσε μία αίτηση για πρόσληψη, αναγράφοντας τα στοιχεία του ως Ελληνικής καταγωγής. Όμως, επειδή κανείς δεν προσλαμβάνεται –ιδιαίτερα σε τέτοιου είδους υπηρεσίες- χωρίς έρευνα, δυστυχώς ο νεαρός Νίκολα Γκρουέφσκι έζησε το συναίσθημα της απόρριψης, αφού σύμφωνα με πληροφορίες ήταν άτομο πολύ «ομιλητικό», απείθαρχο (αν και η μητέρα του ήταν ιδιαίτερα αυστηρή), αλλά είχε αρχίσει να έχει κάποιες χαμηλού βαθμού επαφές με τον υπόκοσμο αλλά και τους εθνικιστές Σκοπιανούς (VMRΟ) που ζούσαν με το όραμα της άλωσης της Θεσσαλονίκης.

Από τότε μέχρι σήμερα, έχει περάσει πολύς χρόνος, και φαίνεται πως είτε η Ελλάδα έκανε ένα τεράστιο λάθος είτε οι μισέλληνες σλαβόφωνοι (βουλγαρικής καταγωγής) βρήκαν τον άνθρωπό τους, αφού ο νεαρός ελίχθηκε και προωθήθηκε στην –πρωθυπουργία των Σκοπίων, εμποτισμένος όμως με το αίσθημα της απόρριψής του από την Ελλάδα. Εάν παρατηρήσουμε ορθολογιστικά την επιλογή απόρριψής του από τις Ελληνικές διπλωματικές αρχές, διαπιστώνουμε πως ορθά έπραξαν, αφού ο αλλοπρόσαλλος χαρακτήρας του νεαρού δεν ήταν δυνατόν να εγκολπωθεί σε μία υπηρεσία που απαιτούσε σοβαρότητα, εχεμύθεια και ύψιστη προσοχή στις κοινωνικές επαφές, αλλά και στην προσωπική ακόμη ζωή.

Στα Σκόπια του Γκρουέφσκι, όπου μία ανθρώπινη ζωή κοστίζει λιγότερο από ένα ποδήλατο, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της τοπικής μαφίας και έχει αποδειχθεί ένα πολύ καλό όργανο εκείνων που δρουν συντονισμένα κατά των Ελληνικών συμφερόντων. Αλήθεια, ποιόν καλύτερο για τη θέση του πρωθυπουργού θα εύρισκαν, πέρα από τον Νίκολα, ο οποίος μίσησε την Ελλάδα επειδή δεν τον δέχθηκε για υπάλληλό της;

Σήμερα, όμως, που τα Σκόπια κινδυνεύουν με κατάρρευση, απειλούνται ευθέως από την Αλβανία και τα εξτρεμιστικά στοιχεία (UCC) που έχουν ήδη εισέλθει σε περιοχές της χώρας απειλώντας με αιματηρό εμφύλιο, ο Νίκολα Γκρουέφσκι ίσως πολύ σύντομα βιώσει την εγκατάλειψη εκείνων που τον έχρισαν πρωθυπουργό και ίσως –ακόμη χειρότερα- γίνει το εξιλαστήριο θύμα της αποτυχίας μιάς αδιέξοδης πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα. Δυστυχώς για τον ίδιο, η αγάπη του αλλά και το μίσος του για την Ελλάδα, τον οδήγησαν να γίνει ένα μεγάλο θύμα.

Εν όψει εξελίξεων στα Σκόπια, τα χαιρετίσματά μας στον πικραμένο Νίκολα…


 Κωνσταντίνος

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9617.html

Έτοιμο το Βερολίνο να συζητήσει παράταση της εφαρμογής του Μνημονίου

Το Βερολίνο είναι έτοιμο να συζητήσει την πιθανότητα παράτασης για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα...
δήλωσε απόψε ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη δημόσια τηλεόραση ARD ο Βεστερβέλε είπε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν "ουσιώδεις μεταβολές στις δεσμεύσεις" που έχει αναλάβει η Ελλάδα στο πλαίσιο του προγράμματος μεταρρυθμίσεων. "Μπορώ όμως να φανταστώ ότι θα συζητήσουμε εκ νέου τα χρονικά περιθώρια", πρόσθεσε ο Γερμανός υπουργός. Ο Βεστερβέλε τόνισε ωστόσο ότι η Ελλάδα θα πρέπει να τηρήσει όσα έχουν συμφωνηθεί μέχρι σήμερα. Για να εξηγήσει την "ευελιξία" που δείχνει το Βερολίνο υπογράμμισε ότι η Ελλάδα βίωσε μια "πολιτική παράλυση" τις τελευταίες εβδομάδες λόγω των εκλογών. "Οι απλοί πολίτες δεν πρέπει να είναι τα θύματα (αυτού του γεγονότος), κυρίως αυτού που έχουν ήδη υποστεί δραστικές περικοπές", συνέχισε. Μέχρι σήμερα η Γερμανία εμφανιζόταν αμετακίνητη στη θέση της ότι δεν διαπραγματεύεται το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που είχε συμφωνηθεί μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΔΝΤ και Αθηνών. Υπέρ του σχηματισμού στην Ελλάδα μιας κυβέρνησης η οποία θα τηρήσει τις συμφωνίες τάχθηκε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, μιλώντας σε ενημερωτική εκπομπή του κρατικού γερμανικού τηλεοπτικού δικτύου «ARD», λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων «exit poll» από τις ελληνικές εκλογές. Ο κ. Σουλτς αναφέρθηκε στην αλληλεγγύη που έχει επιδείξει η Ευρώπη προς την Ελλάδα, αλλά διευκρίνισε ότι «η αλληλεγγύη αυτή προσφέρεται στη βάση κάποιων συμφωνιών και, αν κάποιος λέει ότι θέλει να καταργήσει αυτή τη βάση, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να σταματήσει και η προσφορά αυτής της βοήθειας». Σημείωσε δε ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα είχε συναντηθεί τόσο με τον Αντώνη Σαμαρά όσο και με τον Αλέξη Τσίπρα, και ανέφερε ότι και οι δύο επιθυμούν εκ νέου διαπραγμάτευση των συμφωνιών. Αναφερόμενος στον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σημείωσε ότι θέλει, αν αναλάβει τη διακυβέρνηση, να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα. «Και πρέπει να δώσουμε κάτι στους Έλληνες» τόνισε ο κ. Σουλτς, για να καταλήξει λέγοντας ότι κατά τη δική του εκτίμηση, ο κ. Τσίπρας αφήνει μια μικρή πόρτα ανοιχτή, καθώς λέει «θέλω νέα συμφωνία», ενώ στην πραγματικότητα θέλει διευκολύνσεις.

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/06/blog-post_2082.html

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπαίνει στη κυβέρνηση που να χτυπιέστε όλοι κάτω!

Γράφει ο 29-26 

Ο λαός έκανε το καλύτερο δώρο στον Αλέξη: Ισχυρή αντιπολίτευση... Από αύριο και αν μείνουν τα αποτελέσματα ως έχουν, η ΝΔ θα περιφέρει την προεδρική εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Άλεξ θα κάνει αυτό που κάνει καλύτερα: όχι σε όλα, το πετυχημένο κόλπο του πολιτικού του ινδάλματος , στη λογική του ώριμου φρούτου.

Το γράψαμε και παλιότερα και λοιδορηθήκαμε γι’ αυτό: Ο Άλεξ δεν πρόκειται να κυβερνήσει. Όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που διαφήμιζε προεκλογικά. Καταγγελίες, διαγραφές χρεών και τα ρέστα μπήκαν προσωρινά στο ντουλάπι και θα ξαναβγούν για να συρθούν στους απεργιακούς δρόμους μέχρι τελικής πτώσεως.

Κυβέρνηση θα γίνει, μνημονιακή....

Το μέγιστο λάθος των ευρωπαίων (ή και των δικών μας πολιτικών) θα είναι να αφήσουν τον Αλέξη να αλωνίζει πουλώντας τα φούμαρα του. Ας φτιάξουν ένα πραγματικά βιώσιμο πλάνο και ας τον βάλουν να υπογράψει. Αν δεν υπογράψει ας φέρει ένα δικό του βιώσιμο πλάνο να εφαρμόσουμε. Αν δεν το κάνει και αυτό ας μας σουτάρουν απο παντού να τελειώνουμε. Όλα τα παραμύθια τελειώνουν κάποτε και όχι πάντα καλά.

Himaira

 

http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2012/06/blog-post_865.html

Πιθανόν η πολιορκία του ευρώ να λυθεί μόνο με ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ

Το Ευρώ πιθανόν να αποδειχτεί ζυγός βαρύτερος από τον τουρκικό

Είθε να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς, είναι μια κατάρα που αποδίδεται στην κινεζική-κομφουκιανή παράδοση που ξόρκιζε το φόβο των αλλαγών, σε μια προσπάθεια διατήρησης της κοινωνικής τάξης. Εγώ πάλι θα έλεγα ότι μάλλον για ευχή παρά για κατάρα πρόκειται …

Τα σενάρια που θα ζήσουμε στο αμέσως προσεχές μέλλον ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα που θα δώσουν οι επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου, είναι τρία. Και είναι όλα μαύρα… Γιατί όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τα πράγματα, κανένα δεν προβλέπει κυβέρνηση που θα μακροημερεύσει…. (θα προσπαθήσω να βγάλω ανάλυση σε επόμενο ποστ). Είμαι πάντως πεπεισμένος, ότι η παραμονή ή αποπομπή (εθελούσια έξοδος αν προτιμάς) της χώρας από το ευρώ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ με το πολιτικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί στην Ελλάδα μετά τις εκλογές του Ιουνίου.

 

Είναι εδώ προφανές, ότι είναι αδύνατη οποιαδήποτε πρόβλεψη σε σχέση με την εσωτερική πολιτική και κοινωνική κατάσταση που θα επικρατήσει στο προσεχές μέλλον, αν προηγουμένως δεν αποσαφηνιστεί ένα κρίσιμο ζήτημα: Αν η Ευρωζώνη σήμερα αποτελεί ένα αποτυχημένο οικονομικό εγχείρημα ή αν πρόκειται για γεωστατικό σχεδιασμό των Μεγάλων Δυνάμεων με στόχο την επιβολή της γερμανικής εξουσίας μέσω της οικονομίας  στις χώρες του ευρωπαϊκού –κατ αρχήν- νότου.

 

Για να έχει ο γεωστρατηγικός αυτός σχεδιασμός πιθανότητες επιτυχίας, προϋπόθεση είναι η παγίδευση των χωρών  μελών του ευρώ στα νύχια της γερμανικής χρηματοδότησης. Αυτό θα μπορούσε να γίνει ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΤΡΟΠΟ: να αποκλειστεί η  πρόσβαση των χωρών της ευρωζώνης σε κάθε εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης, πλην μιας: Της  Τρόικας… Όταν δηλ  η Γερμανία σου πει «το πακέτο σωτηρίας που σου δίνω είναι take it or leave it», να μην έχεις άλλη επιλογή εκτός από την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ με ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑ. Επιστροφή που πάλι όμως προϋποθέτει χρηματοδότηση από τη Γερμανία  ή τις ΗΠΑ… Αλλιώς πεθαίνεις της πείνας…

Προς τη νέα αυτή πραγματικότητα (του γεωστρατηγικού δηλ σχεδίου) οδηγούμαστε αν αναλογιστούμε και το γεγονός ότι οι δομικές αδυναμίες του ευρώ φαίνεται να ήταν σε  Γερμανούς και Γάλλους γνωστές ήδη από το 1993.

Ήταν Φεβρουάριος του 1993, όταν σε ένα μικρό γραφείο συνεδριάσεων στις Βρυξέλλες, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Francois Mitterrand και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jacques Delors συσκέπτονταν για το μεγαλεπήβολο πολιτικο-οικονομικό σχέδιο της δημιουργίας της Ευρωζώνης. Σε εκείνη τη σύσκεψη ετεθη για πρώτη φορά ο προβληματισμός ότι για να εδραιωθεί σωστά η νομισματική ένωση που ετοίμαζαν τότε ο γάλλος Πρόεδρος με τον γερμανό Καγκελάριο Helmut Kohl, ήταν απαραίτητη η δημιουργία ενός κοινού ομολόγου. Αυτή η πρόταση είχε πάρει την μορφή Green Paper που είχε ετοιμάσει ο  Delors, προσπαθώντας  να πείσουν τον Francois Mitterrand να το ασπαστεί. Ο Jacques Delors ανέπτυσσε την πρόταση για περίπου 40 λεπτά, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό του. Ο Francois Mitterrand άκουγε προσεκτικά. Όταν ο Delors τελείωσε, έπεσε σιωπή στο δωμάτιο καθώς ο γάλλος Πρόεδρος σκεφτόταν για 5 ολόκληρα λεπτά πριν απαντήσει. Όταν ήρθε η ώρα να μιλήσει, κοίταξε το ταβάνι και είπε: «Jacques, έχεις απόλυτο δίκιο. Όμως δεν υπάρχει πιθανότητα να προωθήσω αυτήν την πρότασή σου. Ο Helmut κι εγώ απλά δεν διαθέτουμε την πολιτική ισχύ να την περάσουμε. Προς το παρόν, απλά να δέσουμε τις οικονομίες μας με ένα κοινό νόμισμα μπορούμε – και αυτό θα κάνουμε. Όταν όμως μετά από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια θα έρθει μια μεγάλη Κρίση, τότε οι διάδοχοί μας θα βρεθούν μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Είτε να κάνουν πράξη αυτό που προτείνεις, είτε να αφήσουν το κοινό νόμισμα να καταρρεύσει.» πηγή

Μικρή σημασία έχει εδω αν το εγχείρημα σχεδιάστηκε από την αρχή (και) ως γεωστρατηγικό ή αν ως τέτοιο πρόεκυψε στην πορεία. Σημασία σήμερα έχει η πραγματικότητα, την οποία εύγλωττα περιγράφει η βρετανική έκδοση των Financial Times σε πρόσφατο άρθρο τους με τίτλο ''Ελλάδα η πρώτη αποικία της Ευρωζώνης''. πηγή

Θα έλεγε κανείς εδώ ότι οι Βρετανοί επιχαίρουν και μάλιστα με μια δόση χαιρεκακίας… Σημασία όμως δεν έχει αν οι Βρετανοί σήμερα επιχαίρουν, αλλά ότι από την αρχή επιμένουν ότι το οικονομικό και νομισματικό εγχείρημα του ευρώ δεν είναι βιώσιμο. Έχουν μάλιστα προβλέψει, ότι δίχως δημοσιονομική ένωση η  Ευρωζώνη είναι καταδικασμένη να διαλυθεί. Δεδομένο επίσης είναι, ότι οι Βρετανοί δεν είναι περισσότερο έξυπνοι από τους Γερμανούς… Και ότι οι Γερμανοί δεν ήταν ηλίθιοι να πόνταραν το πανίσχυρο Μάρκο τους σε άλογο που από την αρχή ήταν ψόφιο... Βέβαιο πρέπει να θεωρείται και το γεγονός ότι πλην των Γερμανών , Γάλλων και Βρετανών, τις δομικές αδυναμίες του ευρώ  γνώριζαν και οι Αμερικανοί.

Δεν μπορεί λοιπόν παρά οι ΗΠΑ να διέβλεψαν έγκαιρα τον κίνδυνο η Ευρωζώνη να μετατραπεί σε όχημα επιβολής της γερμανικής εξουσίας μέσω της οικονομίας. Άρα ο επόμενος προβληματισμός που εδώ τίθεται, είναι αν θα επέτρεπαν οι Μεγάλες Δυνάμεις στη Γερμάνια να απειλήσει την Ευρώπη για τρίτη φορά μέσα στα εκατό τελευταία χρόνια… Δεδομένου ότι η απάντηση στο παραπάνω δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική, ο αμέσως επόμενος προβληματισμός είναι αν πρόκειται για γεωστρατηγικό σχεδιασμό της Γερμανίας και της Γαλλίας  μόνο, ή αν  πίσω από αυτό «κρύβεται» και η Αμερική.  Για να υπάρξει μια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη εικόνα, θα πρέπει να διερευνηθεί και ο συσχετισμός των δυνάμεων μεταξύ Ρωσίας, Γερμανίας και Γαλλίας.

Την αποφασιστικότητα των Μεγάλων Δυνάμεων η Δύση να ΜΗΝ ανεχθεί την επανεμφάνιση μιας διχαστικής και επικίνδυνης Γερμανικής δύναμης στην Ευρώπη αναλύει  ο Φρίντμαν σε μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση στο Stratfor για τη “γερμανική στρατηγική” στην Ευρώπη (αποσπάσματα της όποιας παραθέτω αυτούσια).

“Η ιδέα μιας Γερμανίας που θα έχει μια ανεξάρτητη εθνική στρατηγική έρχεται σε αντίθεση με ό, τι η Γερμανία ήθελε να γίνει μετά από το Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο και κυρίως με ό, τι ο κόσμος ήθελε από τη Γερμανία. Κατά κάποιο τρόπο, ολόκληρη η δομή της σύγχρονης Ευρώπης, δημιουργήθηκε για να επωφεληθεί  οικονομικά η Γερμανία, αποφεύγοντας όμως παράλληλα την απειλή μιας νέας Γερμανικής κατοχής. Αυτή η πολιτική φαίνεται ότι έφθασε στο τέλος της από το 1991”, γράφει ο Φρίντμαν για τη “γερμανική στρατηγική” στην Ευρώπη, ο οποίος προσπαθεί να κάνει κατανοητό ότι η όποια νέα Γερμανική στρατηγική προκύψει, θα κρίνει το μέλλον της Ευρώπης.  Στην ανάλυσή του αυτή  o Φρίντμαν υποστηρίζει  ότι ο δυναμισμός της Γερμανίας δεν είχε το αποτέλεσμα που ήθελε η ίδια. Αντί να “χωρίσει” τη Γαλλία και τη Ρωσία, η απειλή μιας ενωμένης Γερμανίας τις έφερε πιο κοντά, γιατί είχαν κατανοήσει ότι χωρίς συμμαχία η Γερμανία θα ήταν πρόβλημα.

“Η Γερμανία χωρίστηκε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατέστη σαφές ότι ο επανεξοπλισμός της Δυτικής Γερμανίας ήταν απαραίτητος λόγω της Σοβιετικής Ένωσης. Για να γίνει αυτό η οικονομία της θα έπρεπε να αναπτυχθεί. Κι έτσι ακολούθησε το γερμανικό οικονομικό θαύμα. Η Γερμανία έγινε και πάλι το πιο δυναμικό τμήμα της Ευρώπης. Το θέμα όμως ήταν να εμποδιστεί η επιστροφή της Γερμανίας προς την επιδίωξη μιας αυτόνομης εθνικής στρατηγικής, τόσο επειδή δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στις σοβιετικές δυνάμεις στα ανατολικά από μόνη της και, πιο σημαντικό, γιατί η Δύση δεν θα μπορούσε να ανεχθεί την επανεμφάνιση μιας διχαστικής και επικίνδυνης πολιτικής δύναμης στην Ευρώπη. Το κλειδί ήταν να δεσμευτεί Γερμανία στην υπόλοιπη Ευρώπη στρατιωτικά και οικονομικά.

Η ευρωπαϊκή οικονομία εν γένει, και η γερμανική οικονομία ειδικότερα, ενδυναμώθηκαν μόλις η Ανατολική Γερμανία ενώθηκε με τη Δυτική Γερμανία. Το πιο σημαντικό, η Γαλλία παρέμεινε συνδεμένη με τη Γερμανία μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία, ή ό, τι είχε απομείνει μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν σχετικά ασφαλής εφ ‘όσον η Γερμανία παρέμεινε μέρος των ευρωπαϊκών δομών. Το ιστορικό στρατηγικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε ι η Γερμανία εμφανιζόταν λυμένο”, γράφει ο Φρίντμαν.

“Η κατάσταση έγινε πιο περίπλοκη μετά το 2008. Η Γερμανία χρειαζόταν την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους λόγους που υπήρχαν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: ως θεμέλιο της σχέσης της με τη Γαλλία και ως ένα μέσο για να εξασφαλιστεί ότι το εθνικό συμφέρον, δεν θα δημιουργήσει τα είδη των συγκρούσεων που υπήρχαν στο παρελθόν. Χρειάστηκε την Ευρωπαϊκή Ένωση και για έναν άλλο λόγο. Η Γερμανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως λειτούργησε μεταξύ 1991 και 2008, ήταν χρήσιμη για τη Γερμανία.

Αναφορικά με την κρίση χρέους ο Φρίντμαν εξηγεί ότι  Υπήρχαν δύο πιθανές λύσεις . Η μία ήταν ότι οι χώρες που βρίσκονται σε κρίση έπρεπε να επιβάλουν λιτότητα για να βρουν τους πόρους για να λύσουν το πρόβλημά τους. Η άλλη ήταν ότι η ευημερία της Ευρώπης θα διαφύλασσε τις οφειλές, “ελαφρύνοντας” τις χώρες αυτές από το βάρος της λιτότητας. Η λύση που έχει επιλεγεί είναι προφανώς ένας συνδυασμός των δύο, αλλά η ακριβής σύνθεση του συνδυασμού αυτού ήταν και παραμένει ένα περίπλοκο θέμα προς διαπραγμάτευση.

Η Γερμανία είναι έτοιμη να διασώσει άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν επιβάλλουν λιτότητα και στη συνέχεια να λάβει μέτρα για να βεβαιωθεί ότι η λιτότητα αυτή πράγματι εφαρμόζεται στο βαθμό που είναι απαραίτητο και ότι η κρίση δεν θα επαναληφθεί. Από την πλευρά της Γερμανίας , οι ρίζες της κρίσης βρίσκονται στις δημοσιονομικές πολιτικές των προβληματικών χωρών. Ως εκ τούτου, το τίμημα που ζητά η Γερμανία για την διαγραφή μέρος του χρέους είναι ότι οι ευρωπαίοι γραφειοκράτες, σε μεγάλο βαθμό προσανατολισμένοι προς την γερμανική πολιτική, θα αναλάβουν να υλοποιήσουν τα μέτρα “εξυγίανσης” των οικονομικών των χωρών που λαμβάνουν βοήθεια .

Εάν αποδεχτούμε τη γερμανική άποψη, η οποία είναι ότι η κρίση του χρέους ήταν το αποτέλεσμα των αλόγιστων δαπανών , τότε η πρόταση της Γερμανίας είναι λογική. Εάν αποδεχθούμε την άποψη της νότιας Ευρώπης, η οποία είναι ότι η κρίση ήταν το αποτέλεσμα του σχεδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε αυτό που προτείνει η Γερμανία είναι η επιβολή της γερμανικής εξουσίας μέσω της οικονομίας. 0Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια παράδοση της κυριαρχίας σε μια γραφειοκρατική γερμανική ΕΕ, ανεξάρτητα από το οικονομικό κόστος. Είναι επίσης δύσκολο να φανταστούμε ότι η Γερμανία θα δεχτεί ρυθμίσεις χρεών χωρίς να έχει τον έλεγχο. Τέλος, είναι δύσκολο να δούμε πώς, σε μακροπρόθεσμη βάση, οι Ευρωπαίοι μπορούν να συμβιβάσουν τις διαφορές τους στο θέμα αυτό.

Στη συνέχεια της ανάλυσης ο Φρίντμαν  επιχειρεί να διαβλέψει που πάει το πράγμα με τη Γερμανία , αναλύοντας μια   «μια εναλλακτική στρατηγική» για τη Γερμανία.

Εν τω μεταξύ, το βασικό πλαίσιο της Ευρώπης έχει αλλάξει από το 1991. Η Ρωσία παραμένει μια σκιά της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά έχει γίνει σημαντικός εξαγωγέας φυσικού αερίου. Η Γερμανία εξαρτάται από το φυσικό αέριο, αν και ψάχνει για εναλλακτικές λύσεις. Η Ρωσία έχει την ανάγκη της τεχνολογίας, την οποία η Γερμανία διαθέτει. Η Γερμανία επίσης δεν θέλει να δεχτεί περισσότερους μετανάστες από το φόβο της αστάθειας,αλλά ο πληθυσμός της μειώνεται και κάτι πρέπει να κάνει γι΄ αυτό.

Η Ρωσία έχει επίσης μια μείωση του πληθυσμού, αλλά ακόμα κι έτσι, έχει ένα πλεόνασμα εργαζομένων, ανέργων και υποαπασχολούμενων. Εν ολίγοις, υπάρχει σημαντική “συνέργεια” μεταξύ της Ρωσικής και της γερμανικής οικονομίας. Προσθέστε σε αυτό ότι οι Γερμανοί αισθάνονται μεγάλη πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να εμπλακούν σε δράσεις από τις οποίες θέλουν να μείνουν έξω. Κι όλα αυτά ενώ οι Ρώσοι βλέπουν τους Αμερικανούς ως απειλή για τα συμφέροντά τους, και υπάρχουν πολιτικο-στρατιωτικά συμφέροντα που συνδέουν Γερμανία -Ρωσία. Ωστόσο, το στρατηγικό συμφέρον της Γερμανίας δεν είναι απαραίτητα σε σχέση με τη Γαλλία, αλλά μια σχέση είτε με τη Γαλλία είτε με τη Ρωσία. Για τη Γερμανία, μια σχέση με τη Ρωσία είναι εξίσου χρήσιμη όπως ήταν κι αυτή με τη Γαλλία. Μια ιδανική κατάσταση για τη Γερμανία θα ήταν μια γαλλο-γερμανο-ρωσική Αντάντ. Μια τέτοια συμμαχία έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν, αλλά η αδυναμία της είναι ότι θα παρέχει πάρα πολύ ασφάλεια στη Γερμανία, που θα της επιτρέψει να είναι πιο διεκδικητική. Κανονικά, η Γαλλία και η Ρωσία αντιτίθενται στη Γερμανία, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, είναι βεβαίως δυνατόν να έχουμε μια συνέχιση της γαλλο-γερμανική συμμαχία ή τη δημιουργία μιας ρωσο-γαλλικής συμμαχίας. Πράγματι, μια τριπλή συμμαχία θα μπορούσε να είναι εφικτή.

Τρέχουσα στρατηγική της Γερμανίας είναι η διατήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των σχέσεών της με τη Γαλλία φέρνοτας τη Ρωσία πιο κοντά στην Ευρώπη. Η δυσκολία αυτής της στρατηγικής είναι ότι οι εμπορικές πολιτικές της Γερμανίας είναι δύσκολες για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες , συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας. Εάν η Γερμανία αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η δεύτερη στρατηγική επιλογή θα ήταν μια τριπλή συμμαχία, με μια τροποποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση ή ίσως εκτός της δομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν η Γαλλία έχει αποφασίσει να κατευθυνθεί αλλού και να υλοποιήσει ιδέες, όπως η ιδέα της Μεσογειακής Ένωσης, τότε μια γερμανο-ρωσική σχέση γίνεται μια πραγματική δυνατότητα.

Η γερμανο-ρωσική σχέση θα έχει τη δυνατότητα να γείρει την πλάστιγγα της εξουσίας στον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σήμερα η κυρίαρχη δύναμη, αλλά ο συνδυασμός της γερμανικής τεχνολογίας και των ρωσικών ενεργειακών πόρων θα αποτελέσει μια πρόκληση σε παγκόσμια βάση. Φυσικά, υπάρχουν και κακές αναμνήσεις από τις δύο πλευρές, που κλονίζουν την εμπιστοσύνη . Στρατηγική της Γερμανίας, ως εκ τούτου, εξακολουθεί να μένει εγκλωβισμένη στο μοντέλο της ΕΕ. Ωστόσο, αν η ΕΕ αποσταθεροποιηθεί , τότε άλλες στρατηγικές θα πρέπει να βρεθούν. Η ρωσο-γερμανική σχέση που υπάρχει ήδη εμβαθύνεται. Η Γερμανία σκέφτεται ότι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ακόμη κι εκτός αυτής , η Ρωσία μπορεί καταστεί η εναλλακτική λύση της Γερμανίας. πηγή

Φαίνεται λοιπόν ότι ο γεωπολιτικός  σχεδιασμός του «ευρώ» έχει σήμερα παγιδεύσει τα μέλη της Ευρωζώνης στα νύχια της Γερμανίας. Αυτονόητο είναι  ότι αυτό  δεν θα μπορούσε να συμβεί  χωρίς τη σύμπραξη ή την ανοχή των ΗΠΑ… Το γεγονός εξάλλου της εισόδου του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη (πράγμα που πριν τρία χρόνια φάνταζε εντελώς αλλόκοτο), το  γεγονός ότι το ΔΝΤ είναι αναμφισβήτητα το μακρύ χέρι της εξωτερικής οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσων των ΗΠΑ, ο ρόλος που οι αμερικανικοί οίκοι αξιολόγησης έπαιξαν στην κλιμάκωση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, η ανοχή των οίκων αυτών από τη Γερμανία και τη  Γαλλία (δεν θα μπορούσε άραγε η Ευρώπη να φτιάξει τους δικούς της οίκους αξιολόγησης όπως προσχηματικά συζητιόταν στην αρχή της κρίσης?), όλα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ έχουν ενεργό ρολό στην  κρίση χρέους που ταλανίζει σήμερα τους λαούς  του ευρωπαϊκού νότου…  

Όσον αφορά τώρα τη Ρωσία, αυτή συνδέεται στενά με την οικονομία της Ευρωζώνης. Το ίδιο και περισσότερο συνδέεται και με την οικονομία της Γερμανίας.

«Είμαστε πεπεισμένοι, - δήλωσε πρόσφατα ο Μεντβιέντιεφ, ότι το ευρώ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα έχει επιδείξει την αξιοπιστία του. Σήμερα είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές και την ύπαρξη γενικά του παγκόσμιου χρηματιστικού συστήματος χωρίς το ευρώ». πηγή 

Σχεδόν τα μισά από τα αποθέματα της σε χρυσό και ξένο συνάλλαγμα (πάνω από 200 δισεκατομμύρια) η Ρωσία τα διατηρεί σε ευρώ. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι αυτά τα αποθέματα είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, η απόσυρση ακόμα και ενός μέρους των επενδύσεων σε ευρώ θα μπορούσε να προκαλέσει κατάρρευση της ισοτιμίας του ευρώ. Όμως η Ρωσία και οι εμπορικές σχέσεις με την ΕΕ είναι ισχυρές και πολλοί Ρώσοι πολίτες διατηρούν  αποταμιεύσεις σε ευρώ. Γι΄αυτό η Μόσχα θα υποστηρίζει το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Το κύριο είναι ότι «η Ρωσία πιστεύει στο ευρώ», δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν. πηγή

Το 50% επίσης των εμπορικών συναλλαγών της Ρωσίας αναλογεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Η οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη, - είπε ο Πούτιν, ασκεί άμεση επίδραση στη ρωσική οικονομία. Είμαστε στενά αλληλένδετοι, ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών μας πέρυσι ανήρθε στα 394 δισεκ. δολάρια. Εννοείται ότι αν στην Ευρώπη αρχίσει ύφεση, συρρίκνωση της οικονομίας, υποχρεωτικά και ο όγκος των καταναλωνόμενων ενεργειακών πόρων και των άλλων προϊόντων από τη Ρωσία  (μεταλλουργικών και χημικών) θα μειωθεί και αυτό θα μας επηρεάζει. Γι΄αυτό ελπίζουμε ότι οι εταίροι μας στην ΕΕ θα μπορέσουν να αντεπεξέρθουν στις σημερινές δυσκολίες». πηγή

 

Στενά επίσης συνδέονται τα γεωστρατηγικά συμφέροντα Ρωσίας και Γερμανίας (ιδίως στον ενεργειακό τομέα). Κλασική περίπτωση ο αγωγός North Stream που συνδέει υποθαλάσσια τη Ρωσία με τη Γερμανία (μέσω Βαλτικής) απευθείας με τα κοιτάσματα της Σιβηρίας, παρακάμπτοντας όλες εκείνες τις χώρες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να δημιουργήσουν προβλήματα στην απρόσκοπτη παροχή φυσικού αερίου της Γερμανίας. «Ενεργειακό και πολιτική είναι τόσο στενά συνυφασμένα, που καθιστούν δυσδιάκριτα τα κίνητρα βάσει των οποίων αποφασίζεται μια επένδυση: είναι τα κίνητρα μόνο εμπορικά ή μήπως και γεωστρατηγικά; Ο αγωγός φυσικού αερίου North Stream είναι μια τέτοια (κλασσική) περίπτωση» γράφει η Deutsche Welle... πηγή

Ως προς το «λάθος» τώρα της ένταξης της Ελλάδας στο ευρώ, ρώτησα για αυτό τη λογική αν οι υπηρεσίες των υπερδυνάμεων γνώριζαν για τα γκρικ στατιστικς. Αν είναι λογικό να μην ήξεραν ότι βάζουν στο κλαμπ μια χώρα με τεράστιο έλλειμμα και τεράστιο δημόσιο χρέος. Μια χώρα με μηδενική ανταγωνιστικότητα. Μια χώρα με τεράστιο έλλειμμα στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών της. Που εισάγει τα πάντα και εξάγει λίγο μόνο κρασί, λίγο θάλασσα άντε και τα φημισμένα στις τουρίστριες αγόρια της. Μια χώρα που δίχως το δικό της νόμισμα, θα λύγιζε στη πρώτη τη στραβή... Μου απάντησε ότι δεν μπορεί παρά να γνώριζαν...

Άρα τα δέκα αυτά χρόνια τα γερμανικά επιτόκια με τα οποία δανείζονταν ο νότος εξυπηρετούσαν έναν και μόνο σκοπό: τα εμπορικά και άρα δημοσιονομικά ελλείμματα του νότου να γίνουν πλεονάσματα του βορά. Συντελέστηκε με τον τρόπο αυτό μια άνευ προηγουμένου μεταφορά πόρων από τον νότο προς το βορά. Έτσι εχόντων των πραγμάτων  η επιβαλλόμενη σήμερα από τη Γερμανία δημοσιονομική λιτότητα είναι αδιέξοδη χωρίς τη μεταφορά πόρων από το βορά προς το νότο. Ότι το μόνο που τελικά επιτυγχάνεται με αυτή την πολιτική, είναι η μετατροπή του Νότου σε ένα απέραντο δημοσιονομικό στρατόπεδο συγκέντρωσης με εκατομμύρια εξαθλιωμένους νοτιο ευρωπαίους. Το σημαντικότερο όμως  εδώ είναι ότι αυτό συμβαίνει με την ανοχή των Μεγάλων Δυνάμεων. 

Πρόκειται μάλλον για το δεύτερο ημίχρονο του παιχνιδιού. Που από οικονομικό έγινε γεωστρατηγικό. Το πρώτο ημίχρονο (το οικονομικό) έληξε υπέρ της Εθνικής Γερμανίας με σκορ 10-0… Το δεύτερο ημίχρονο (το γεωστρατηγικό) μόλις άρχισε…

Ως προς το «πρόβλημα» της «ακραίας» ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ θα βάλω με τη λογική έναν ακόμη προβληματισμό. Όταν τα ξένα συμφέροντα ρίχνουν στην Ελλάδα ένα τρισ, αποκλείεται να το κάνουν χωρίς σχεδιασμό. Δεν μπορεί λοιπόν παρά να έχουν πλαν μπι, πλαν σι και ντι ακόμα αν χρειαστεί. Και εξηγούμαι: δεν μπορεί να έχω εγώ προβλέψει  το αποτέλεσμα της κάλπης και να μην το έχουν προβλέψει αυτοί. Δεν μπορεί να εξαθλιώνεις ένα λαό, να απομειώνεις αμέσως το ΑΕΠ του κατά 30% και να ρίχνεις ένα τρισ ευρώ χωρίς να έχεις υπολογίσει ότι οι πολιτικές δυνάμεις που θα πάρουν τα επώδυνα αυτά μέτρα θα εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη σε χρόνο ντε τε... Και ότι θα ενισχυθούν τα αντιμηνημονιακά και αντιευρωπαϊκά κόμματα… Πόσο μάλλον όταν έχεις ιστορικά παγκόσμιο προηγούμενο, ότι σε όποια χώρα η κυβέρνηση έφερε το ΔΝΤ, ο λαός της την εξαφάνισε... Άρα το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα, τα ξένα συμφέροντα αν όχι το γνώριζαν πάντως το ανέμεναν σχεδόν με βεβαιότητα.

Αναρωτιόμουν με βάση το παραπάνω αν η Ελλάδα θα φύγει από το Ευρώ αν στις εκλογές δεν επικρατήσουν τα απολιθώματα του "φιλοευρωπαϊκού" άξονα. Ρώτησα για αυτό τη λογική αν κραταει ο Τσίπρας τη τύχη του Ευρώ στα χέρια του και αυτή μου απάντησε ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΟΧΙ, αν οι Μεγάλες Δυνάμεις χρειάζονται το ευρώ. Κατηγορηματικά ΟΧΙ αν η Γερμανία θέλει το ευρώ. Επειδή τυχόν έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ είτε με άτακτη είτε με συντεταγμένη χρεωκοπία και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, θα ισοδυναμούσε με το τράβηγμα της πρώτης κλωστής που αργά ή γρήγορα θα ξήλωνε το ευρωπαϊκό πουλόβερ. (άρθρο εδώ)

Κατέληξα έτσι στο λογικό συμπέρασμα ότι το αν θα παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ, έχει αποφασιστεί πολλά χρόνια πριν. Και σίγουρα από την αρχή της κρίσης, ανάλογα με το αν η Γερμανία και οι άλλες Μεγάλες Δυνάμεις εξακολουθούν να θέλουν το ευρώ. Ότι την τύχη συνεπώς του ευρώ δεν μπορεί να την κρίνει ο Τσίπρας… Ούτε οι κραταιοί έως χθες ηγέτες του καταρρέοντος σήμερα δικομματισμού.

Επειδή λοιπόν η Ελλάς δεν πρόκειται να βγει από το ευρώ αν οι Μεγάλες Δυνάμεις θέλουν το ευρώ, κατέληξα ότι αν έτσι έχουν όντως τα πράγματα, η Ελλάς δεν θα φύγει ακόμα και αν κλαίει, ακόμα και αν γονυπετής παρακαλάει να την αφήσουν να φύγει… Αν οι Μεγάλοι  θέλουν το ευρώ και η  Ελλάδα  τολμήσει να τυπώσει μονομερώς δραχμές, τότε την αμέσως επόμενη στιγμή το Νομισματοκοπείο θα βομβαρδίζονταν με γαλλικούς πυραύλους MICA… Πιθανόν δε και με αμερικανικούς Tomahawk (βλ. διπλωματία των κανονιοφόρων).

Η πιθανή δε ανάδειξη από τις εκλογές μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης της αριστεράς η οποία θα επιμείνει στον «ακραίο» μετεκλογικά λόγο, πιθανόν να αντιμετωπίζεται από τους ισχυρούς με τη λογική της σύντομης παρένθεσης… Που θα αναδείξει την επικινδυνότητα μιας παράλογης ρητορικής και το ανεφάρμοστο αυτής. Που θα θέσει την αριστερά στην Ελλάδα στο περιθώριο. Εκτός τόπου, χρόνου και πραγματικότητας… Που θα την απαξιώσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Και μετά στην Ευρώπη ολόκληρη… Γιατί αν το σχέδιο «ευρώ» έγινε στην πορεία γεωστρατηγικό, αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει, αν στη συνείδηση των λαών της Ευρώπης δεν απαξιωθεί πλήρως η ευρωπαϊκή αριστερά.

Το κακό εδώ της υπόθεσης είναι ότι για να γίνει αυτό, πρέπει η Ελλάδα να υποστεί (ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ) μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση (σύντομη μάλλον), η οποία θα χρεωθεί στην παρακινδυνευμένη στάση μιας επικίνδυνης αριστεράς… Που με τις επιπόλαιες επιλογές της και τις επικίνδυνες για το έθνος αντιευρωπαϊκές ιδέες της, παρ ολίγον να στοιχίσει στη χώρα μια ιστορική εθνική καταστροφή. Που απετράπη την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, υπό το βάρος των ταραχών που οδήγησαν στην πτώση της αριστερής κυβέρνησης και στην επαναφορά της χώρας στη φωνή της λογικής…

Είχα σε προηγούμενο άρθρο υποστηρίξει την άποψη ότι η Ευρώπη θα προσπαθήσει πάση θυσία θα αποφύγει ανθρωπιστική κρίση στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία. Με το σκεπτικό ότι ανθρωπιστική κρίση στην κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού θα συνιστούσε πλήγμα τόσο μεγάλο στην άυλη αξία του ευρώ, που θα ήταν μη διαχειρίσιμο. Διότι αυτό θα σήμαινε το πολιτισμικό θάνατο όχι μόνο του Ευρώ αλλά της Ευρώπης ολόκληρης. Μετά όμως τη μίνι  ανθρωπιστική κρίση που είδα προεκλογικά, με τους καρκινοπαθείς να μην μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους, είμαι πλέον λιγότερο πεπεισμένος ότι οι σχεδιασμοί των Μεγάλων έχουν ίχνος ανθρωπιάς... Ελπίζω πως ο πολιτισμός της Γηραιάς Ηπείρου δεν θα το επιτρέψει να συμβεί.

Αν πάντως η κατάσταση συνεχιστεί έτσι και οι Μεγάλες Δυνάμεις εξαθλιώσουν τους λαούς νότου, τότε το ευρώ θα γίνει ο χειρότερος εφιάλτης μας...

Θα είναι η στιγμή που οι λαοί θα συνειδητοποιήσουν πως η Έξοδος που πριν από δύο χρόνια φαινόταν εύκολη, σήμερα φαντάζει πολύ δυσκολότερη και αύριο θα είναι σχεδόν αδύνατη… Η οικονομική εξαθλίωση, τα συσσίτια, οι άστεγοι, η άνεργοι, η εξοικείωση του λαού με τη μυρωδιά του θανάτου από την φονική εγκληματικότητα και τις χιλιάδες αυτοκτονίες, η ψυχική κόπωση που θα επιφέρει ο μακροχρόνιος άνισος αγώνας που μέρα με τη μέρα θα φαντάζει όλο και πιο μάταιος, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην παραίτηση και στην άνευ όρων παράδοση. Οπότε θα μιλάμε με βεβαιότητα για οικονομική πολιτική των κανονιοφόρων. Που περισσότερο θα μοιάζει με πολιορκία παρά με αποκλεισμό. Τον αποκλεισμό εξάλλου (από τις «αγορές») τον βιώνουμε ήδη…

 

Αν έτσι εξελιχτούν τα πράγματα και το ευρώ αποδειχτεί γεωστρατηγικός σχεδιασμός με όρους πολιορκητικής αποικιοκρατίας, τότε η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ πιθανόν να επιχειρηθεί υπό συνθήκες ανάλογες με αυτές της Εξόδου του Μεσολογγίου… Οι συνθήκες εξαθλίωσης, θα είναι αυτές που θα υπαγορεύσουν τη χρονική στιγμή που οι λαοί θα αποφασίσουν να επιχειρήσουν την Έξοδο. Όταν οι λαοί βιώσουν ακραία τις τραγικές συνέπειες της πολιορκίας, και η πείνα και η εξαθλίωση φτάσουν στο σημείο χωρίς επιστροφή.

Η Ηρωική Έξοδος θα αποφασιστεί όταν οι πολιορκημένοι νιώσουν ότι οι  γάτες και οι σκύλοι είναι η τελευταία τροφή που τους απόμεινε… Και αν αυτό ανταποκρίνεται στην αλήθεια, η στιγμή αυτή δεν αργεί…

     

Προσοχή λοιπόν μήπως αυτό που σήμερα μας βάζουν να ξορκίζουμε είναι αυτό που λίγα χρόνια μετά θα ευχόμασταν να είχε συμβεί για τα παιδιά μας.

http://alampasis.blogspot.gr/