Έρευνα του Briefing News.gr: Σκράπερς «πλημμύρισαν» την Αθήνα. AYTO είναι το όνειρο του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ΚΑΙ δικό ΣΟΥ;

Μαύρη εργασία και μαύρο χρήμα με παράνομους αλλοδαπούς κάτω από τη μύτη των Αρχών. Ρεπορτάζ Θωμάς Παναγιώτης..

Είναι πια η  πιο χαρακτηριστική εικόνα του 2012 στους δρόμους της Αθήνας. Στην Αργεντινή του 2001 οι Cartoneros, αποτέλεσαν σύμβολο εξαθλίωσης, στην Ελλάδα του 2012 είναι το πρότυπο της κρίσης. Ανάμεσα στις γνώριμες εικόνες των κλειστών καταστημάτων, τους ζητιάνους και τους αλλοδαπούς των φαναριών ξεπροβάλλουν οι νέοι «πρωταγωνιστές» της μνημονιακής Αθήνας απ τα στενά της Αττικής. Οι λεγόμενοι μοντέρνοι παλιατζήδες ή καρότσι μπίζνες.

Δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Οι άνθρωποι με τα τρίκυκλα κάνουν την ίδια δουλειά εδώ και χρόνια (μαζεύουν υλικά που μπορούν να ανακυκλωθούν απ' τα σκουπίδια), αλλά μέσα στο 2012 οι δρόμοι της Αθήνας πλημμύρισαν από σκράπερς κάθε φυλής και χρώματος που σπρώχνουν καροτσάκια του σουπερμάρκετ. Πλέον σε κάθε γειτονιά του κέντρου μια νέα αλλά και γνώριμη εικόνα από ''παρκαρισμένα'' καροτσάκια, στα πεζοδρόμια, δεμένα σε δέντρα και ζωσμένα σε κάγκελα με αλυσίδες και κλειδαριές.

 

Αλλοδαποί στη συντριπτική τους πλειοψηφία , που σαρώνουν τα στενά της πρωτεύουσας, σέρνοντας μαζί τους καροτσάκια σούπερ μάρκετ, τα οποία έχουν μέσα  ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.

Οι κάδοι ανακύκλωσης αποτελούν την κύρια πηγή των εσόδων τους και οτιδήποτε για μας είναι άχρηστο για αυτούς είναι ο θησαυρός τους.

Κάποιοι απ' αυτούς παλιότερα καθάριζαν τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων στα φανάρια, αλλά τελευταία το μεροκάματο ήταν μηδαμινό. Δεν δίνει πια λεφτά ο Έλληνας, κι έπρεπε να βρουν κάτι για να ζήσουν

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι από το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, τη Νιγηρία και το Αφγανιστάν, σπάνια  Έλληνες ή Τσιγγάνοι. Αυτοί ασχολούνται αποκλειστικά με σκραπ μέταλλα. Το μεταχειρισμένο  μέταλλο, άλλωστε, εξαρχής της κρίσης έχει αναδειχθεί σε είδος πολυτελείας, καθώς είναι πλέον δυσεύρετο.  Η  τιμή του μετάλλου, είναι υψηλότερη σε σύγκριση με το χαρτί και το καθιστά εξαιρετικά περιζήτητο.

Ξεκινάνε απ το χάραμα έως αργά το απόγευμα που καταλήγουν σε μάντρες περισυλλογής παλαιού χάρτου ή μεταχειρισμένου σιδήρου, στις βιομηχανικές περιοχές του Ελαιώνα, του Βοτανικού, του Αιγάλεω και του Ρέντη. Υπολογίζεται  πως κάνουν πάνω από 40 χιλιόμετρα την μέρα. Μπορεί να πηγαινο-έρχονται στους «μαντράδες» πάνω από 10 φορες τη μέρα.  Το βάρος αναγράφεται σε έναν ηλεκτρονικό πίνακα.

Αδειάζουν το καρότσι, το ζυγίζουν ξανά (συνήθως είναι στα 20-25 κιλά) και ο «μαντράς» κάνει τον λογαριασμό. Μπροστά του έχει μια λίστα με ονόματα, κιλά και τιμές. Καθημερινά καθένας από τους μετανάστες βγάζει 15 με 20 και στην καλύτερη περίπτωση 30 ευρώ. Εκτιμάτε πως τα σίδερα πουλιούνται για 19 λεπτά το κιλό και το χαρτί για 7 λεπτά, αλλά υπάρχει κι ο μπρούτζος που πουλιέται από δυόμισι μέχρι 2,70 ευρώ το κιλό και ο χαλκός που μπορεί να πουληθεί μέχρι και 4,70 ευρώ το κιλό σε σπάνιες περιπτώσεις.

Όλα μαύρα, ούτε τιμολόγια, ούτε παραστατικά.

Οι αριθμοί δεν είναι επίσημοι, επειδή οι σκράπερς -Έλληνες και αλλοδαποί- κυριολεκτικά ''δεν υπάρχουν'' για τους επίσημους φορείς, αλλά μόνο στο κέντρο υπολογίζεται ότι κυκλοφορούν περισσότεροι από 500 καθημερινά, σε δύο βάρδιες, που σημαίνει ότι σε κάθε καροτσάκι αντιστοιχούν δύο «συνεταίροι».

Κατά τη διάρκεια  της έρευνας , αλωνίσαμε στους δρόμους της Αθήνας και όπου βλέπαμε ''σκράπερ'' προσπαθήσαμε να μιλήσουμε μαζί τους για να μάθουμε την διαδρομή της ημέρας τους και τους στόχους τους . Δεν δέχονται εύκολα να σου μιλήσουν, φοβούνται να δώσουν πληροφορίες και είναι επιφυλακτικοί όταν τους ρωτάς.

 

Μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της μαύρης εργασίας

Ανάμεσα σε όλους αυτούς και  κάποιοι πιο τολμηροί. Ο 25χρονος  Aμπίντ είναι ρακοσυλλέκτης από τα 18 του.

Ο Αμπίντ χαρακτηρίζει την κατάσταση στον κλάδο του δυσκολότερη από ποτέ.''Πακιστανοί και Μπαγκλαντές πλέον μαζεύουν τα πάντα, μένουν ελάχιστα για εμάς και αυτά αν αρχίσουμε από τα ξημερώματα'' λέει ενοχλημένος και συνεχίζει: ''Δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος, φέτος θα φύγω για Ολλανδία, δεν υπάρχει δουλειά εδώ. Ούτε το ενοίκιο δεν βγαίνει, τσάμπα η δουλειά όλη μέρα''.

Ο Αμπίντ ξεκινάει στις 6 τα χαράματα με το καροτσάκι του από την περιοχή του Ρέντη, όπου μένει με την οικογένειά του, και τελειώνει την περιπλάνησή του στις μάντρες του Ταύρου αργά το απόγευμα. Θεωρεί τον εαυτό του έμπειρο επαγγελματία και χαρακτηρίζει τους άπειρους μετανάστες ''εύκολα θύματα'' για τους εμπόρους, οι οποίοι σχεδόν πάντα, όπως λέει, τους κλέβουν στο ζύγι.''

Ένας ακόμα από τους πολλούς που συναντήσαμε είναι ο 21χρονος Μασί από το Πακιστάν.

Ήρθε στην Ελλάδα πριν από λίγους μήνες και έκτοτε μαζεύει χαρτιά για να ζήσει με τα 5-10 ευρώ που εξασφαλίζει την ημέρα, όπως μας εξήγησε σε σπαστά αγγλικά. Τον συναντήσαμε στον Ελαιώνα, όπου με δυσκολία έσπρωχνε το γεμάτο καρότσι του στους λασπωμένους δρόμους της βιομηχανικής περιοχής και όταν τον ρωτήσαμε πως βρήκε αυτή τη δουλειά, η απάντηση ήταν κλασσική ''από φίλους που είναι περισσότερο καιρό στην Ελλάδα και κάνουν το ίδιο πράγμα''.

 

Πέρα απ τους συλλέκτες μετανάστες υπάρχουν και οι ήρωες της κάθε περιοχής. Βλέποντας με να τριγυρνώ στα στενά του Περιστερίου και να έχω σταματήσει κανα δυο ''σκράπερς'' να μου μιλήσουν με πλησιάζει ένας Αθηναίος πολίτης για να μου πει ότι από  τον δήμο του Περιστερίου κλάπηκαν 43 μεταλλικές σχάρες υπονόμων. Έχουν σημειωθεί αλλεπάλληλα κρούσματα κλοπής μετασχηματιστών της ΔΕΗ, με το κόστος της ζημίας να ανέρχεται σε πολλές χιλιάδες ευρώ.

Αλλά νοιάστηκε κανείς; Καρφί δεν καίγεται.

Η αστυνομία καθημερινά τους συναντά στους δρόμους, αφού όπως διαπίστωσα πιο εύκολα συναντάς κάποιον ''σκράπερ'', παρά την Αστυνομία και βέβαια παρακολουθούν την δράση τους, χωρίς να παρεμβαίνουν.

Από τον μικρότερο μαντρά στον μεγαλύτερο, δηλαδή, πάλι δεν κόβονται τιμολόγια, υπάρχουν τυπικά χαρτιά, ενώ στη συνέχεια υπάρχει ένας τζίρος εκατομμυρίων που φτάνει μέχρι τη χαλυβουργία. Μιλάμε για τεράστιο μέγεθοςκαι τεράστιο άνοιγμα της ψαλίδας από την ώρα που θα βγει ο ''σκράπερ'' στο δρόμο.

 

Στην ουσία παρασιτούν και σε βάρος του συστήματος ανακύκλωσης, εφόσον αυτά που παίρνουν θα κατέληγαν ούτως ή άλλως για ανακύκλωση. Δηλαδή, κάνουν την δουλειά  τους, λύνοντάς τα χέρια κάποιων..

Μήπως να προσλάβουμε καμιά εκατοσταρία τέτοιους;;;

Σίγουρα οι εξαθλιωμένοι μετανάστες αποτελούν μέρος ενός κύκλου εκμετάλλευσης. Ίσως πλέον τα παιδιά των φαναριών έγιναν ντεμοντέ και μια νέα επικερδής δραστηριότητα εξελίσσετε υπό την ανοχή των αρχών και της κοινωνίας.

Αναφορικά να αναφέρω ότι, όπως σε όλες τις επαγγελματικές δραστηριότητες, υπάρχει το μεγάλο αφεντικό πίσω τους, αυτοί κρατούν τα λιγότερα από όσα βγάζουν. Είναι πολύ εύκολο, άλλωστε, να εκμεταλλευτούν αυτούς τους ανθρώπους, εφόσον δεν έχουν ούτε καν τα απαραίτητα έγγραφα για να βρίσκονται στη χώρα μας.

Η ''μαύρη'' ανακύκλωση, έχει ως επακόλουθο την ''μαύρη'' εργασία και το ''μαύρο'' χρήμα για ακόμα μια φορά..


http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2012/06/briefing-newsgr-ayto.html

http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2012/06/briefing-newsgr-ayto.html