ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η ΔΗΘΕΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Υπάρχει ένας τομέας της στρατιωτικής τέχνης που λέγεται "ψυχολογικός πόλεμος". Δυστυχώς, όταν ακούμε τη λέξη "ψυχολογικός πόλεμος", μας έρχεται (όχι τυχαία) στο νου...η γειτόνισσα μας που προσπαθεί να μας σπάσει τα νεύρα επειδή δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει. Στην πραγματικότητα, ο ψυχολογικός πόλεμος είναι μια ολόκληρη επιστήμη, η οποία διδάσκεται σε πανεπιστήμια. Ο ψυχολογικός πόλεμος διδάσκονταν (δεν ξέρω αν διδάσκεται ακόμα) και στις Ελληνικές στρατιωτικές σχολές (Ευελπίδων και ΣΜΥ). Σύμφωνα με το Ελληνικό στρατιωτικό εγχειρίδιο (το οποίο προφανώς αποτελεί μετάφραση παλαιότερης Αμερικάνικης έκδοσης) αντικειμενικός στόχος των ψυχολογικών επιχειρήσεων είναι η διάσπαση της ενότητας ενός λαού και η λειτουργία των ατόμων σαν μονάδων και όχι σαν λαός με συνοχή και οργάνωση. Οι βασικές μέθοδοι με τις οποίες επιτυγχάνεται ο στόχος αυτός, είναι οι ακόλουθες: Δεν ξέρω αν σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά, αλλά από ότι φαίνεται, οι υποκινητές του ψυχολογικού πολέμου κατά της χώρας μας, τα καταφέρνουν περίφημα, αφού κανείς στην Ελλάδα δεν μπορεί να συννενοηθεί και να συμπράξει με κανέναν. Οι αντί-εξουσιαστές πολεμούν τους φασίστες, οι φασίστες πολεμούν τους λαθρομετανάστες, όι "γνήσιοι Ελληνες" πολεμούν τους χριστιανούς, οι "γνήσιοι χριστιανοί" περιμένουν τον μαρμαρωμένο βασιλιά, οι δημόσιοι υπάλληλοι μισούν τους "κλέφτες" επιχειρηματίες, οι ιδιώτες μισούν τους "τεμπέληδες" δημόσιους υπάλληλους, η τηλεόραση παίζει σήριαλ με πρωταγωνιστές τους σφαγείς των Ελλήνων, οι "διανοούμενοι" και οι "καλλιτέχνες" περιγελούν την Ελληνική ιστορία, οι "καθηγητές" πανεπιστημίου δεν μπορούν να συμφωνήσουν ποια είναι η σωστή οικονομική πολιτική και όλα αυτά σε ένα κλίμα οικονομικής εξαθλίωσης, εθνικής αποδόμισης και ιδεολογικής αποσύνθεσης. Μπορεί να φαίνεται απίθανο ότι όλοι οι παραπάνω χρηματοδοτούνται από τα ίδια κέντρα, αν όμως αναλογιστείτε πόσο τεράστια είναι τα συμφέροντα που παίζονται, ίσως δε φαίνεται πλέον και τόσο απίθανο. Εκτός από το σύγγραμα αυτό (την γνησιότητα του οποίου μπορείτε να επιβεβαιώσετε ρωτώντας οποιονδήποτε Ελληνα αξιωματικό), εξίσου διαφωτιστικό είναι και το ακόλουθο βίντεο, το οποίο περιγράφει και επιβεβαιώνει τις ίδιες μεθόδους αποδόμησης του ηθικού του εχθρού. Στο βίντεο αυτό, μιλάει ένας πρώην σοβιετικός πράκτορας καθηγητής ψυχολογικών επιχειρήσεων ο οποίος το 1985 αυτομόλησε (μέσω Ελλάδας) στην Αμερική και από τότε εργάζεται για τους Αμερικάνους. Μπορεί στο ίδιο το βίντεο ο Γιούρι την ίδια ώρα που εξηγεί τις μεθόδους των ψυχολογικών επιχειρήσεων να προπαγανδίζει τις θέσεις της Αμερικανικής κυβέρνησης (και αυτό από μόνο του δείχνει πόσο λεπτή τέχνη είναι η προπαγάνδα και πόσο δύσκολα γίνεται αντιληπτή από κάποιον που δε γνωρίζει τα περι ψυχολογικών επιχειρήσεων), αλλά όσα λέει είναι πέρα για πέρα αληθινά.

  Παρακαλώ να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στο τελευταίο μέρος του βίντεο, όπου ο Ρώσος καθηγητής περιγράφει την κατάληξη των ψυχολογικών επιχειρήσεων, γιατί πιθανότατα περιγράφει τον τελικό στόχο της επίθεσης που δεχόμαστε.

πηγή

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/09/blog-post_4432.html#ixzz25vVRMFtM

Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ἐθνικὴ Ὑπηρεσία Πληροφοριῶν. (ΕΥΠ)

Αυτή μου η επιστολή, ίσως πικράνει πολλούς, αλλά είναι αναγκαίο κακό. Πριν 3 περίπου χρόνια, είχα στείλει ένα ανάλογο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην ΕΥΠ, το οποίο πέρασε στα… “υπ’ όψιν”. Σήμερα όμως οι καιροί έχουν αλλάξει και όπως είναι λογικό, αλλάζει και το ύφος της επιστολής. Θέλησα να γίνει “ανοικτή”, ώστε να μην μπορεί κανείς να πει “δεν ήξερα”. 

Η ΕΥΠ, στα πρώτα της βήματα (και ως ΚΥΠ αλλά και παλαιότερα), έκανε φιλότιμες προσπάθειες να διαφυλάξει την ακεραιότητα του Ελληνικού Κράτους. Παλεύοντας με τα μεγαθήρια του χώρου, όπως η CIA, n Mossad, n Intelligence Service και n KGB (η οποία πλέον έχει αντικατασταθεί από την FSB) κατάφερε να σταθεί επάξιος αντίπαλος ακόμη και της ΜΙΤ (τουρκική αντικατασκοπεία) η οποία υποστηρίζονταν κατά κόρον από τη CIA. Αυτά όμως, μέχρι εποχής Μαυραγάνη. Τότε, είχε συμβεί το εξής παράδοξο. Υπήρχαν δύο αδέλφια: ο Αντώνης Μαυραγάνης κι ο Νίκος (αν θυμάμαι καλά) Μαυραγάνης, με καταγωγή από ένα χωριό έξω από το Κιάτο. Τα δύο αδέλφια ξεχώριζαν για τις ικανότητές τους. Ωστόσο, η Intelligence Service, πήρε τον Αντώνη Μαυραγάνη, τον εκπαίδευσε άριστα και στην συνέχεια του άλλαξε το θρήσκευμα αλλά και το όνομα. Ο Αντώνης Μαυραγάνης μετονομάστηκε σε Εμβέρ Χότζα, παντρεύτηκε μουσουλμάνα κι έγινε δικτάτορας της Αλβανίας. Από την άλλη πλευρά όμως, ο Νίκος Μαυραγάνης εξελίχθηκε στον Ελλαδικό χώρο κι έγινε Αρχηγός της ΕΥΠ (τότε ΚΥΠ) κάνοντας πολλά ταξίδια στην Αλβανία. Τότε όμως είχε επέλθει η αρχική διάβρωση από την Intelligence Service στην ΚΥΠ. 

Λίγα χρόνια αργότερα και με τη βοήθεια του Ανδρέα Παπανδρέου, η ΚΥΠ έγινε ξέφραγο αμπέλι για την CIA. Τώρα πλέον η ΕΥΠ έχει χωριστεί σε 5 κομμάτια: 
1. Εκείνους που καθοδηγούνται από την CIA, 
2. Εκείνους που καθοδηγούνται από την Mossad, 
3. Εκείνους που καθοδηγούνται από την Intelligence Service 
4. Εκείνους που καθοδηγούνται από τον πατριωτισμό τους και 
5. Εκείνους που λειτουργούν με το κακώς εννοούμενο συναίσθημα του δημοσίου υπαλλήλου. 
Κοινώς, πρόκειται για ένα μπάχαλο. Δεν παύουν να υπάρχουν όμως και τα λαμπρά παραδείγματα όπως ο Στηβ Λάλας. 

Ωστόσο, δεν είναι να κατηγορείται κανείς σας για τα παραπάνω. Η σαθρή πολιτική ηγεσία, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να ευνουχίσει τον εγκέφαλο της εθνικής μας ασφαλείας, την ΕΥΠ. Τσάκισε κυριολεκτικά το ηθικό των Ελλήνων κατασκόπων, “λευκών” και “μαύρων”. Η Υπηρεσία, έχασε την υπόληψη της και αποδυναμώθηκε. Ωστόσο, γνωρίζω πως ο Στηβ Λάλας δεν είναι μοναδικός. Στην Υπηρεσία υπάρχουν κι εκείνοι που αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν για πολλούς και διάφορους λόγους. Κάποιοι δέχτηκαν σοβαρές απειλές. Κάποιοι άλλοι έσκυψαν υπομονετικά το κεφάλι καρτερώντας εκείνον που θα έρθει για να φέρει και πάλι στην ΕΥΠ την αίγλη και την αξιοπρέπεια, στέλνοντας τους κηφήνες στον αγύριστο. Ξέρω ότι η συντριπτική πλειοψηφία θέλει την κάθαρση στην Υπηρεσία. 

Μπήκατε στην ΕΥΠ, προκειμένου να ζήσετε στον επικίνδυνο και παράλληλο κόσμο της κατασκοπείας, για να βοηθήσετε την Ελλάδα. Το θέλετε με την ψυχή σας. Δεκάδες πράκτορες μας έχασαν τη ζωή τους ή αγνοούνται στα πεδία των κρυφών μαχών. Άντρες και γυναίκες που πιθανόν ποτέ δεν θα μάθουμε που βρίσκονται. Κάθε ημέρα, δεκάδες πράκτορες παίζουν κορώνα – γράμματα τη ζωή τους στα πεδία των αγνώστων μαχών. Άνθρωποι που ποτέ η νίκεαζό τους δεν θα δει να παίρνουν παράσημα ή πιθανόν ποτέ να μην μάθει αν ζουν. Άνθρωποι που ρισκάρουν τι ζωή τους για το ιδανικό που λέγεται Πατρίδα, σ’ έναν διαρκή αόρατο πόλεμο. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αξίζει μία πράξη ως φόρος τιμής. Αξίζει η ΕΥΠ ν’ ανεβεί και πάλι ψηλά γιατί έχει γερές ρίζες. Τις ρίζες σου πότισε το αίμα των πρακτόρων που χάθηκαν εν ώρα καθήκοντος. Τους το χρωστάτε. Τιμήστε τους όπως τους αρμόζει. Η εποχή σας καλεί…

Γεώργιος Δουρμούσης Μεταξᾶς  

Πηγή

http://www.triklopodia.com/2012/09/blog-post_7151.html

Τσιπάκι RFID κρυμμένο στη σόλα παπουτσιών από ελληνικό κατάστημα

VIDEO: RFID tag κρυμμένο στη σόλα των παπουτσιών. Περπατάμε και οι σόλες των παπουτσιών μας εκπέμπουν και λαμβάνουν σήμα!!! (δηλ. πληροφορίες)

Δείτε ένα εντυπωσιακό video για το που κρύβουν οι εταιρείες τα RFID tags: Μέσα στην σόλα των παπουτσιών μας!!! Πρόκειται για παπούτσια που έχουν αγοραστεί από Ελληνικό κατάστημα.

Υπάρχει πιθανότητα η νέα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ (κατ΄ευφημισμόν Κάρτα του Πολίτη) να περιέχει τέτοιο RFID tag, κρυμμένο μέσα στο πλαστικό, το οποίο όλη την ώρα θα εκπέμπει και θα λαμβάνει σήμα (δηλ. πληροφορίες).

Η γερμανική ηλεκτρονική ταυτότητα πάντως έχει τέτοιο chip κρυμμένο μέσα της 

η τεχνολογία όπως χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή είναι πολύ χρήσιμη στις επιχειρήσεις για την διαχείριση των αποθεμάτων τους. Στο εξωτερικό χρησιμοποιείται ήδη από μεγάλα πολυκαταστήματα. Δεν χρησιμοποιείται ως αντι-κλεπτική τεχνολογία αλλά ως ένα εύκολος τρόπος παρακολούθησης των αποθεμάτων. Αμφιβάλλουμε βεβαίως εάν στο συγκεκριμένο κατάστημα αξιοποιείται καν αυτή η τεχνολογία. Δεν έχουμε δει υπαλλήλους με τα ειδικά scanners να περνούν μπροστά από τα ράφια για να ελέγξουν την ποσότητα των προϊόντων στα ράφια.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα μας δεν είναι το σήμερα. Είναι το αύριο και πως αυτή η τεχνολογία θα γυρίσει εις βάρος μας στο μέλλον. Πως δηλ. θα χρησιμοποιηθεί στην Κάρτα του Πολίτη όπου εκεί θα επιτρέπει να είμαστε ανιχνεύσιμοι (trackable) όταν περνάμε κοντά από scanners. Πως αυτή η τεχνολογία ή κάποια άλλη στο μέλλον θα επιτρέπει στους κυβερνήτες μας, στους εργοδότες μας ή στους κακοπροαίρετους να μας εντοπίζουν και να μας ελέγχουν. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος ελεύθερος και έχει το δικό του όνομα. Ο σημερινός άνθρωπος έχει κατακτήσει την ελευθερία του μετά από πολλούς αγώνες. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την αριθμοποίηση και την barcodeποίηση του ανθρωπίνου προσώπου, δηλ. την υποβάθμισή του σε αριθμό με σκοπό τον καλύτερο έλεγχό του. Είναι χρέος όλων μας...

δειτε το βιντεο

 

http://id-ont.blogspot.gr/
http://greekvoices.blogspot.gr/2012/09/rfid.html
http://logia-tou-aera.blogspot.gr/2012/09/rfid_7.html

"ΗΠΙΟΝΗ"μία ελληνική εφαρμογή ικανή να διαχειριστεί κάθε είδους ανθρώπινο σωματικό και ψυχολογικό πόνο

Μία ευφυή εφαρμογή, ικανή να διαχειριστεί κάθε είδους ανθρώπινο σωματικό και ψυχολογικό πόνο, δημιούργησε ομάδα επιστημόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία εντός του καλοκαιριού θα δοκιμαστεί πιλοτικά σε νοσοκομεία της Κρήτης και της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να αξιολογηθούν πειραματικά τα πρώτα αποτελέσματα σε ασθενείς...
Πρόκειται για την εφαρμογή «Epione» (Ηπιόνη) - από το όνομα της συζύγου του Ασκληπιού, που λατρεύονταν ως αυτή που απάλυνε τον πόνο. Μέσω αυτής, εισάγεται μία νέα αντίληψη στη χρήση της τεχνολογίας
για την αντιμετώπιση ενός παγκόσμιου και διαχρονικού προβλήματος, όπως είναι ο πόνος, για τον οποίο δαπανώνται τεράστια χρηματικά ποσά από κρατικούς φορείς (μόνο στις ΗΠΑ, ξοδεύονται 90 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως), καθώς αφορά εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο.
Όπως εξηγεί ο συντονιστής της επιστημονικής ομάδας, αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, Λεόντιος Χατζηλεοντιάδης, τα τέσσερα χαρακτηριστικά της «Ηπιόνης» είναι ότι υπάρχει, νιώθει, αλληλεπιδρά και μοιράζεται. Η εφαρμογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε, προκειμένου να εξαλείψει χρόνιους πόνους (π.χ. σε καρκινοπαθείς) ή οξείς (π.χ. από ατυχήματα, εγχειρήσεις κ.α.), πόνους φανταστικών μελών του σώματος (phantom limp pain), ανέκφραστους ψυχολογικούς πόνους, ακόμη και τις οδύνες του τοκετού σε έγκυες.
Πέραν της ευρείας χρήσης, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εξειδικευμένο εργαλείο για τους γιατρούς, καθώς τους δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ολοκληρωμένα τους ασθενείς τους εξ αποστάσεως, να προσφέρουν θεραπευτικά σενάρια διαχείρισης του πόνου, να δημιουργήσουν βάση δεδομένων για τη συμπεριφορά των ασθενών τους κ.α.
Το σπουδαιότερο είναι ότι το κόστος δεν ξεπερνά σήμερα τα 400 ευρώ, καθώς εκτός από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή που θα πρέπει να διαθέτει ο χρήστης για να χειρίζεται το λογισμικό, απαιτούνται επιπλέον, μία συσκευή e-motiv, δηλαδή το «στεφάνι» που τοποθετείται στο κεφάλι και στέλνει στον υπολογιστή - μέσω τεχνολογίας blue tooth - τα εγκεφαλογραφήματα, καθώς και μία συσκευή «kintec», που χρησιμοποιείται συχνά στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τοποθετείται απέναντι από τον χρήση και χρησιμοποιεί δύο κάμερες ανίχνευσης της κίνησής του.
Η εφαρμογή μπορεί να είναι υπαρκτή στην επιφάνεια εργασίας κάθε ηλεκτρονικού υπολογιστή, και να νιώθει μέσα από την κάμερα του υπολογιστή, η οποία μεταφέρει στο λογισμικό τις εικόνες του προσώπου του χρήστη, τις αναλύει και τις συνδέει με τον πόνο και τις διαβαθμίσεις του, σε κλίμακα 1-16. Για τον ανέκφραστο πόνο, που είναι συνήθως ψυχολογικός (π.χ. κατάθλιψη) χρησιμοποιούνται βιο-σήματα, ικανά να αντιληφθούν την ψυχολογική κατάσταση. Στο μέλλον, μάλιστα, θα χρησιμοποιηθεί ως επιπλέον πληροφορία για την καλύτερη «διάγνωση» και η ομιλία.
Σε ό,τι αφορά την αλληλεπίδραση, ο κ.Χατζηλεοντιάδης εξηγεί ότι είναι εφικτή με δύο τρόπους: την βιοανάδραση και την απόσπαση προσοχής μέσω οπτικοακουστικών μηνυμάτων. Στην πρώτη περίπτωση, στέλνονται με ηλεκτρόδια στον εγκέφαλο ηλεκτρικές διεγέρσεις, οι οποίες μπλοκάρουν τα σήματα πόνου και τον βοηθούν να εκκρίνει τις φυσικές ενδορφίνες, οι οποίες δημιουργούν την αίσθηση ευφορίας στον οργανισμό μας. Στην περίπτωση της απόσπασης προσοχής, η εφαρμογή προσφέρει την ψευδαίσθηση της «ηλεκτρονικής αγκαλιάς» μέσα από έναν τρισδιάστατο χώρο, ο οποίος προσαρμόζεται στις ανάγκες του καθένα. Εκεί, ο κάθε χρήστης μπορεί να τοποθετήσει φίλους, συγγενείς και αγαπημένα πρόσωπα (όπως κάνει στις εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης), να δημιουργήσει εικόνες με αγαπημένα μέρη και να ακούσει την μουσική της αρεσκείας του.
«Σε αυτή την περίπτωση στέλνονται τα κατάλληλα οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα, αυτά που είναι στην προτίμηση του καθένα και που θα είναι τα καταλληλότερα για να του αποσπάσουν την προσοχή» εξήγησε ο κ.Χατζηλεοντιάδης. Συγκεκριμένα, η μουσική στέλνεται με χαμηλές συχνότητες στον εγκέφαλο, ώστε να οδηγούν σε ηρεμία και χαλάρωση, ενώ μπορεί και ο ίδιος ο χρήστης να δημιουργήσει τη δική του μουσική, στιγμιαία. «Αυτό επιτυγχάνεται με κάθε κίνηση των χεριών και του σώματος, από την οποία παράγονται διαφορετικοί ήχοι, προσφέροντας αμεσότητα και χαλάρωση» υπογράμμισε.

Με την Ηπιόνη στη Νέα Υόρκη

Σε μηχανή επιτυχιών εξελίσσεται το Εργαστήριο Τηλεπικοινωνιών-Μονάδα Επεξεργασίας Σήματος και Βιοϊατρικής Τεχνολογίας του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, αφού για μία ακόμη φορά, φέτος,  με το τελευταίο project του, την «Ηπιόνη», πήρε την πρώτη θέση στους ελληνικούς προκριματικούς και το εισιτήριο για να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στον παγκόσμιο διαγωνισμό Imagine Cup της Microsoft στη Νέα Υόρκη.
Μετά από πολλούς μήνες εντατικής εργασίας και χωρίς καμία χρηματοδότηση, οι φοιτητές Δημήτρης Τζιώνας, Κώστας Βρένας, Στέφανος Ελευθεριάδης και Σταμάτης Γεωργούλης, υπό την επίβλεψη του αναπληρωτή καθηγητή Λεόντιου Χατζηλεοντιάδη δημιούργησαν την Ηπιόνη. Η Ηπιόνη τής μυθολογίας ήταν η σύζυγος του Ασκληπιού, που λατρευόταν ως θεότητα γιατί απάλυνε τον πόνο. Η ψηφιακή Ηπιόνη αντιμετωπίζει τον πόνο με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή.

«Η Ηπιόνη είναι μία εφαρμογή, η οποία μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις πόνου, όπως ο τοκετός, ο πόνος από την απώλεια μέλους, οι χρόνιοι πόνοι από ασθένειες, όπως ο καρκίνος. Μπορεί ακόμη να εφαρμοστεί και σε περιπτώσεις ψυχικού πόνου και κατάθλιψης. Για τη λειτουργία της εφαρμογής απαιτείται ένα απλό και φθηνό σύστημα υπολογιστή με κάμερα, μία συσκευή Εmotiv και ηλεκτροδιεγέρτες που δεν ξεπερνά σε κόστος τα 400 ευρώ», λέει στο Πολυμήχανο ο κ. Χατζηλεοντιάδης.

Οι τέσσερις φοιτητές με τον καθηγητή τους είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν τον Ιούλιο τη Νέα Υόρκη, προκειμένου να παρουσιάσουν την εφαρμογή τους. Αν και αρχικά έκλεψε τις εντυπώσεις, τελικά δεν κατόρθωσε να πάρει μια θέση στην πρώτη δεκάδα. «Πήγαμε με πάρα πολλές προσδοκίες. Πρόκειται για μια πολύ προχωρημένη δουλειά με πολλαπλές εφαρμογές. Μάλλον δεν αντιλήφθηκαν τη σημασία της», λέει ο κ. Χατζηλεοντιάδης, ο οποίος αποτελεί τον «κόουτς» του Εργαστηρίου στους διαγωνισμούς της Microsoft από το 2004. Μάλιστα, κάθε συμμετοχή σήμαινε και σημαντικές διακρίσεις. Ο πλοηγός για άτομα με προβλήματα όρασης SmartEyes κέρδισε την τρίτη θέση παγκοσμίως το 2004 στη Βραζιλία, o φορητός μεταφραστής νοηματικής γλώσσας σε ομιλία Sign2Talk κέρδισε το δεύτερο βραβείο στους τελικούς της Ιαπωνίας το 2005, ενώ το 2007, η εφαρμογή Noesis για την εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες απέσπασε την 7η θέση.

Παρόλ' αυτά ο κ. Χατζηλεοντιάδης δεν το βάζει κάτω σε σχέση με την Ηπιόνη. Στοχεύει στη δημιουργία εταιρείας spin off με τη συμμετοχή του ΑΠΘ,  η οποία θα προχωρήσει στην παραγωγή προϊόντων και θα είναι σε θέση να αποφέρει κέρδη στο Α.Π.Θ. «Η διαχείριση του πόνου είναι μια μεγάλη ιστορία, μόνο στις ΗΠΑ ξοδεύονται κάθε χρόνο 90 δισ.  δολάρια. Υπάρχουν ακόμη ιδέες για την ανάπτυξη του συστήματος αυτού με μία ολιστική προσέγγιση στη διαχείριση του πόνου, στην κατεύθυνση του θεραπευτικού τουρισμού. Αλλά φυσικά για κάτι τέτοιο χρειάζονται πραγματικά αρκετά κονδύλια», λέει.
Οι ιδέες δεν λείπουν, ούτε το κέφι για δουλειά, που απαιτεί πολύωρο εγκλεισμό και ξενύχτια στο εργαστήριο, που από τη δημιουργία του έχει προσανατολιστεί σε εφαρμογές που συνδέονται με την κοινωνική προσφορά. Οι φοιτητές δουλεύουν χωρίς χρηματοδότηση και αμοιβή, «για την τρέλα τους». Σε αντάλλαγμα ωστόσο κερδίζουν πολύτιμη εμπειρία, μαθαίνουν να κατανοούν τα προβλήματα που προκύπτουν, να δοκιμάζουν λύσεις, να υποστηρίζουν τη δουλειά τους, να υφίστανται κριτική. «Στην Times  Square ζήσαμε αξέχαστες εμπειρίες, μαζί με πεντακόσια παιδιά από όλο τον κόσμο». Εξάλλου, πολλοί από τους φοιτητές που έχουν συμμετάσχει στα project του Εργαστηρίου από το 2004 έχουν αποκτήσει σημαντικές θέσεις εργασίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Πώς λειτουργεί η Ηπιόνη

Η απόσπαση της προσοχής αυτού που πονάει από το αίσθημα του πόνου έχει πολύ καλά αποτελέσματα στη διαχείριση του πόνου. Η Ηπιόνη μεταφέρει τον ασθενή σε μία κατάσταση εικονικής πραγματικότητας, όπου χαλαρώνει με την κατάλληλη μουσική χαμηλών συχνοτήτων, με την προβολή ευχάριστων εικόνων, είτε με την συμπαράσταση ή καθοδήγηση (πχ. στην περίπτωση τοκετού) από ένα οικείο πρόσωπο. Το σύστημα είναι σε θέση να ανιχνεύει και να βαθμολογεί τον πόνο από τις εκφράσεις του προσώπου ή, με τη βοήθεια εγκεφαλογραφήματος, να καταγράφει το στρες και αναλόγως να καλεί σε βοήθεια μέσω sms ή skype το γιατρό ή τους φίλους που έχουν τη θετικότερη επίδραση στον πάσχοντα.
Προβλέπεται επίσης η χρήση ηλεκτροδιεγερτών (TENS), οι οποίοι ενεργοποιούνται από το σύστημα την κατάλληλη στιγμή και στέλνουν ηλεκτρικό ρεύμα, που μπλοκάρει τα σήματα του πόνου και βοηθάει τον εγκέφαλο να παράξει ενδορφίνες. Η εφαρμογή δοκιμάστηκε σε μαιευτήριο της Θεσσαλονίκης και βοήθησε έγκυο, μετά από πολλές ώρες, να φτάσει στην κατάλληλη διαστολή και να μπορέσει να γεννήσει.
Μία από τις εξειδικευμένες εφαρμογές που προσφέρει, επίσης, η Ηπιόνη είναι στην περίπτωση της απώλειας μέλους, όπου συνήθως ο πάσχων νιώθει φριχτούς πόνους στο μέλος που δεν υπάρχει. Φορώντας 3D γυαλιά ο χρήστης βλέπει ότι έχει ένα κανονικό μέλος το οποίο κινεί με τη σκέψη, πράγμα που γεννά θετικά συναισθήματα και δίνει πολύ καλά θεραπευτικά αποτελέσματα.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε το site της Ηπιόνης: http://www.projectepione.com

«Ηπιόνη»… για λιγότερο πόνο χωρίς χάπια

Η Ηπιόνη ήταν η σύζυγος του Ασκληπιού, που λατρευόταν ως θεότητα, γιατί απάλυνε τον πόνο. Η «ψηφιακή Ηπιόνη» αντιμετωπίζει τον πόνο όχι με χάπια, αλλά... μέσω του υπολογιστή. Η ομάδα φοιτητών του ΑΠΘ που ανέπτυξε την πρωτοποριακή εφαρμογή διεκδικεί σε λίγες μέρες το «παγκόσμιο κύπελλο» του διαγωνισμού της Microsoft.
«Δεν θα αντικαταστήσουμε το φάρμακο, η Ηπιόνη είναι απλώς ένας νέος τρόπος διαχείρισης του πόνου για ανθρώπους που πρέπει να ζουν με χρόνιους πόνους και χρειάζονται ανακούφιση, χωρίς να παίρνουν συνέχεια χάπια» εξηγεί ο Λεόντιος Χατζηλεοντιάδης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, ο οποίος ήταν ο «προπονητής» της ομάδας που ανέπτυξε την Ηπιόνη.
Το σύστημα λειτουργεί με έναν υπολογιστή με ενσωματωμένη κάμερα, μια συσκευή Emotiv, που μοιάζει µε στεφάνι και αναλύει την εγκεφαλική δραστηριότητα, και ηλεκτροδιεγέρτες (T.E.N.S.) που μοιάζουν με πατς. Το κόστος των παραπάνω, εκτός του υπολογιστή, δεν ξεπερνά τα 400 ευρώ.

Ψηφιακή αγκαλιά
«Σκεφτείτε ένα τρισδιάστατο facebook όπου μπορείτε να μοιραστείτε τον πόνο με τους φίλους σας ή να ξεχαστείτε μέσα από την κουβέντα» λέει ο κ. Χατζηλεοντιάδης για τη λειτουργία «ψηφιακή αγκαλιά» της Ηπιόνης, παραπέμποντας στη μελέτη του καθηγητή του Χάρβαρντ Ν. Χρηστάκη, που καταδεικνύει ότι όταν οι φίλοι μας (ή και οι φίλοι των φίλων μας) νιώθουν χαρούμενοι, αυτό μπορεί να έχει θετική επίδραση και σε μας. Η Ηπιόνη, λοιπόν, δημιουργεί ένα τρισδιάστατο εικονικό περιβάλλον (ένα τοπίο στη θάλασσα, στα σύννεφα κτλ.) στο οποίο μεταφέρεται ο χρήστης φορώντας γυαλιά 3D και όπου οι φωτογραφίες των φίλων βρίσκονται στο χώρο. Το σύστημα «βαθμολογεί» τους φίλους που έχουν την πιο θετική επιρροή βάσει των σημάτων που καταγράφονται στο εγκεφαλογράφημα του χρήστη και τους φέρνει πιο κοντά στο οπτικό του πεδίο. Επιπλέον, όταν ο χρονίως πάσχων είναι εκτός facebook, αλλά το σώμα του στείλει «αλάρμ» σωματικού ή ψυχολογικού πόνου, η Ηπιόνη ειδοποιεί μέσω sms ή skype τους φίλους με τη θετικότερη «βαθμολογία», ώστε να επικοινωνήσουν μαζί του. Φυσικά στο θόλο των «φίλων» μπορεί να βρίσκεται και ο γιατρός του ασθενούς, ώστε να έχει μια συνεχή παρακολούθηση, να δίνει οδηγίες, να βλέπει αν το θεραπευτικό σενάριο έχει λειτουργήσει κτλ.
Η απόσπαση της προσοχής αυτού που πονάει από το αίσθημα του πόνου έχει πολύ καλά αποτελέσματα διαχείρισης του πόνου. Η Ηπιόνη το επιτυγχάνει αυτό μέσα τρεις τρόπους: 
α) Μεταφορά σε έναν εικονικό τρισδιάστατο χώρο (3D θόλος) που δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα.
β) Βιωματική αλληλεπίδραση (μέσω του αισθητήρα Kinect της Microsoft που χρησιμοποιείται σε κονσόλες παιχνιδιών) που αντιστοιχίζει τις κινήσεις των μελών του σώματος με ήχους. Αυτή η «μουσική» του σώματος προκαλεί αισθήματα χαλάρωσης και ενθουσιασμού. 
γ) Κατάλληλη μουσική, που, μέσω του binaural effect, επάγει χαμηλές συχνότητες (1-8 Hz) χαλάρωσης στον εγκέφαλο του χρήστη.
Υπάρχουν και εξειδικευμένα σενάρια εφαρμογής.
- Άτομα που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό εξακολουθούν να νιώθουν πόνο αν και το μέρος έχει αφαιρεθεί. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται η χρήση καθρέφτη, ώστε με τον αντικατοπτρισμό ο εγκέφαλος να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη του μέλους που λείπει. Φορώντας τα 3D γυαλιά ο χρήστης βλέπει ότι έχει ένα κανονικό μέλος, το οποίο «κουνάει» με τη σκέψη. Αυτό το θεραπευτικό σενάριο γεννά θετικά συναισθήματα και δίνει πάρα πολύ καλά θεραπευτικά αποτελέσματα. 
- Έγκυες που βρίσκονται στο στάδιο του τοκετού μπορούν με το σύστημα της Ηπιόνης να βρίσκονται σε ένα εικονικό περιβάλλον φορώντας γυαλιά 3D (π.χ. να βλέπουν μωρά που γελούν) και να αισθάνονται ευφορία, ενώ το τρισδιάστατο μοντέλο ενός αγαπημένου προσώπου τούς δίνει κουράγιο να συνεχίσουν. Επιπλέον, μέσω ενός μικροφώνου, η Ηπιόνη μπορεί να οπτικοποιήσει την ανάσα με εικονικές μπουρμπουλήθρες. Τέλος, αν ένα νεογνό γεννηθεί πρόωρα, μπορεί να νιώθει ασφάλεια ακούγοντας τους χτύπους της καρδιάς της μητέρας του μιξαρισμένους με τον ήχο του νερού, όπως δηλαδή θα τους άκουγε αν εξακολουθούσε να βρίσκεται στον αμνιακό σάκο.

Πρωτοπορία σε… καμαρούλα μια σταλιά
Οι παραπάνω εφαρμογές προέκυψαν από τη δουλειά των φοιτητών του ΑΠΘ Δηµήτρη Τζιώνα, Κώστα Βρένα, Στέφανου Eλευθεριάδη και Σταµάτη Γεωργούλη, υπό την επίβλεψη του αναπληρωτή καθηγητή Λεόντιου Χατζηλεοντιάδη και με βάση την εμπειρία των ερευνών που διεξάγονται τα τελευταία χρόνια στο εργαστήριο επεξεργασίας σήματος και βιοϊατρικής τεχνολογίας. Η ομάδα δεν είχε χρηματοδότηση από κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα. Έφτασε ένας χώρος τρία επί τρία και πολλή δουλειά σε καθημερινή βάση, επί ένα χρόνο. Η Ηπιόνη δοκιμάστηκε πειραματικά σε τριάντα εθελοντές και σήμερα η ομάδα επιδιώκει να κατοχυρώσει την πατέντα. Αφού κατάφεραν να κερδίσουν το 1ο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό Imagine Cup της Microsoft, οι φοιτητές του ΑΠΘ διαγωνίζονται την επόμενη βδομάδα με τις εκατό κορυφαίες ερευνητικές εφαρμογές στον κόσμο. Η υποστήριξη που μπορούμε να τούς δώσουμε είναι να ψηφίσουμε το βίντεό τους για το «βραβείο κοινού» στο site http://www.projectepione.com.

Τρόπος λειτουργίας

1. Ο υπολογιστής «χαρτογραφεί» τον πόνο που αισθάνεται ο χρήστης, λαμβάνοντας πληροφορίες από το εγκεφαλογράφημα (παράγεται μέσω μιας συσκευή που τοποθετείται στο κεφάλι) και από τις εκφράσεις του προσώπου, που καταγράφονται από τη webcam. Έτσι μπορεί να καταγραφεί τόσο ο σωματικός όσο και ο ψυχολογικός πόνος.
2. Το σύστημα της Ηπιόνης αξιολογεί την ένταση του πόνου που αισθάνεται κάποιος σε μια κλίμακα 1-16.
3. Ο χρήστης έχει τοποθετήσει στο σημείο που πονάει τη φορητή συσκευή ηλεκτροδιέγερσης (T.E.N.S.), η οποία μπορεί να είναι ραμμένη πάνω σε ύφασμα.
4. Όταν η Ηπιόνη καταγράφει «συναγερμό πόνου», ενεργοποιεί με σήμα bluetooth το T.E.N.S. να ξεκινήσει την ηλεκτροδιέγερση, ώστε είτε να εμποδίσει τα ερεθίσματα του πόνου να φτάσουν μέχρι τον εγκέφαλό είτε να στείλει στον εγκέφαλο μήνυμα για την παραγωγή μιας «φυσικής μορφίνης», της ενδορφίνης β’.
5. Όταν ο πάσχων νιώσει ανακούφιση, αυτό θα εμφανιστεί και στις εκφράσεις του και η Ηπιόνη θα «καταλάβει» ότι πρέπει να σταματήσει την ηλεκτροδιέγερση.

Ηπιόνη – μια τεχνολογική προσέγγιση στην διαχείριση του πόνου

Ο καθηγητής Λεόντιος Χατζηλεοντιάδης παρουσιάζει στο κοινό του TEDxThessaloniki, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάιο, την Ηπιόνη. Πρόκειται για ένα σύστημα, που έχει αναπτύξει εκείνος και η ομάδα φοιτητών, με τους οποίους συνεργάζεται, το οποίο εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες, που προσφέρει η τεχνολογία για την εναλλακτική διαχείριση του πόνου.

 

 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΥΡΗΘΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ!...

Η αρχαία ελληνική γραμματεία δεν περιορίζεται μόνο στην πνευματική κηρήθρα που μας άφησε ο Όμηρος, ο Πλάτων ή ο Θουκυδίδης. Το μεγαλύτερο μέρος των σωζόμενων γραπτών θησαυρών παραμένει στο σκοτάδι. Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο, που είχε δημοσιευθεί το 2003 στην ιστορική εφημερίδα «Απογευματινή»!...
Μοιάζει με ψέμα. Κι όμως, είναι αλήθεια. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν φαίνεται να είναι τόσο καλοδεχούμε­νοι στην πατρίδα τους. Η μέχρι σήμερα πραγ­ματικότητα είναι ενδεικτική των δυσκολιών που είχαν και εξακολουθούν να έχουν για να ξαναδούν το φως στη χώρα που έζησαν πριν από 2.500 χρόνια.
 

Στα 182 χρόνια νεοελληνικού βίου μόνον τρεις εκδότες έκαναν μια συστηματική προ­σπάθεια να εκδώσουν την Αρχαία Ελληνι­κή Γραμματεία. Πρώτος ξεκίνησε ο «Πάπυ­ρος» το 1936 και αμέσως μετά οι εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος» το 1937. Μέχρι τη μέρα που σταμάτησαν εξέδωσαν 182 τίτλους ο πρώτος και 127 τίτλους ο δεύτερος. Η τρίτη προ­σπάθεια άρχισε τον Ιούνιο του 1991 από τον εκδοτι­κό οίκο «Κάκτο». 

Ο εκδό­της Οδυσσέας Χατζόπου­λος ήταν ο άνθρωπος που είχε την τόλμη να επιχει­ρήσει να βγάλει τα 2.400 σωζόμενα έργα της Αρχαί­ας Ελληνικής Γραμματεί­ας. Μέχρι το φθινόπωρο του 2003 έχει κατα­φέρει να εκδώσει 618 τίτλους ξεπερνώντας κάθε εκδοτικό προηγούμενο. Οπως σημει­ώνει, χαρακτηριστικά, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος: «Χωρίς να κάνει διακρίσεις, χωρίς να προτιμάει τα δημοφιλή, τα ευπώλητα, τόλμησε να μεταφράσει και να σχο­λιάσει δεκάδες ανέκδοτα στη νέα ελληνι­κή και άγνωστα στη βιβλιογραφία ελληνι­κά και ελληνιστικά κείμενα. Ποιος, π.χ. γνώριζε, έξω από δύο τρεις ιστορικούς της Ιατρικής, τον αρχαίο ιατρό Σωρανό και το έργο του;».
 

Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε σε μια περίο­δο που υπήρξε πτώση των κλασικών ελλη­νικών σπουδών. Παρ' όλα αυτά, επειδή εξα­κολουθεί να υπάρχει μια ολόκληρη πανε­πιστημιακή βιομηχανία στα μεγάλα δυτικά κράτη γύρω από τις κλασικές σπουδές, εξα­κολουθούμε να βρίσκουμε ανάμεσα στους πλέον μεταφρασμένους διεθνώς συγγρα­φείς στον κόσμο τον Όμηρο, τον Πλάτω­να και τον Αριστοτέλη.
 

Ο Χατζόπουλος σ' αυτή τη δύσκολη περίο­δο προσπάθησε να εκδώσει τους «Έλλη­νες» με στρωτές μεταφράσεις στα εμπλου­τισμένα νέα ελληνικά. Παρά την κρατική αδιαφορία, η σειρά έδειξε, σε ορισμένες περιπτώσεις, πως μπορεί να περπατήσει. Βέβαια, χρειάζεται χρόνο και υποδομή. Χρειάζεται χρόνο για να εξοικειωθεί ο Νεο­έλληνας με την Αρχαία Γραμματεία. Nα ξεπεράσει τα φράγματα που του έστησαν ή που έστησε ο ίδιος απέναντι στο παρελθόν. Χρει­άζεται εκπαιδευτική υποδομή για να δημι­ουργηθεί το ενδιαφέρον και να θελήσει να γνωρίσει εκείνους που τόσο συχνά τον κάνουν περήφανο διεθνώς. Και για τους οποίους συχνά ξέρει από ελάχιστα μέχρι τίποτα. 

Χρει­άζεται προσπάθεια για να ξεπεράσει τους «προοδευτικούς» εξτρεμισμούς που τον απέ­κοψαν άλλοτε για λόγους «διεθνισμού», «διεθνιστικής αλληλεγγύης» και μισαλλο­δοξίας με την ιστορική συνέχεια του. Σήμερα, εποχή φλύαρων κοσμικών ανιστόρητων μεταμοντέρνων πανεπιστημιακών, οι αρχαί­οι συγγραφείς, έστω και χωρίς βοήθεια, εξακολουθούν να έχουν ακόμα χιλιάδες αναγνώστες. Τόσους όσοι δεν έχουν και δεν θα αποκτήσουν ποτέ, παρά την προ­βολή που τυγχάνουν, όλοι αυτοί οι μετα­μοντέρνοι παπαγάλοι του Ντεριντά και κολ­λητοί της εξουσίας.

Οι πωλήσεις

Είναι ενδεικτικό πως μέχρι σήμερα ο Όμηρος έχει ξεπεράσει τα 50.000 αντίτυ­πα, το «Συμπόσιο» και «Η απολογία του Σωκράτη» του Πλάτωνα τα 70.000 αντίτυ­πα, ο «Τίμαιος» του Πλάτωνα είναι στα 35.000 αντίτυπα και τα ¨Απαντα του Επί­κουρου στα 40.000 αντίτυπα. Αλλά και ο Θουκυδίδης με 10.000 αντίτυπα και ο Αίσω­πος με 7.000 ενδιαφέρουν ακόμα τους σύγχρονους 'Ελληνες. Συνολικά, 15 βιβλία της σειράς των αρχαίων που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα έχουν πωλήσεις που κυμαί­νονται από 30.000 μέχρι 70.000 αντίτυπα. Επίσης, 35 βιβλία πωλούν μεταξύ 8.000 και 10.000 αντίτυπα. Τέλος, άλλα 150 κάνουν σταθερά μια έκδοση το χρόνο (1.000-2.000 αντίτυπα). Συνολικά είναι 170 με 200 βιβλία από το σύνολο των 618 που επα­νεκδίδονται συνεχώς. Όμως, υπάρχουν και περισσότε­ρα από 400 βιβλία που δεν πωλούν και μένουν στα αζή­τητα. Αυτά είναι που στηρί­ζονται στην ελπίδα να γίνουν μέρα με τη μέρα γνωστότεροι οι συγγραφείς τους σ' ένα ανυποψίαστο κοινό.
 

Τέλος, υπάρχουν άλλα περίπου 1.000 βιβλία που αναμένεται να εκδοθούν στα επόμενα χρό­νια και που αναφέρο­νται στις περισσότερες περιπτώσεις σε άγνω­στα κείμενα της Αρχαίας Γραμματείας

Για πρώτη φορά στη νέα ελληνική γλώσσα υπάρχουν και κυκλοφορούν συγγραφείς που μέχρι πρότινος διασώζονταν μόνο στα ράφια των βιβλιοθηκών της Οξφόρδης, του Κέιμπριτζ, του Χάρβαρντ του Πρίνστον, της Λειψίας, της Χαϊδελβέργης. Κείμενα άγνωστα στους πολλούς, κείμενα μη προσπελάσιμα, κείμενα που μόνο ειδικοί γνώριζαν. Κείμενα που κατέγραψαν τις αξίες και τις αναζητήσεις ενός πολιτισμού και μιας κοινωνίας που στάθηκαν η αφετηρία του σύγχρονου πολιτισμού. Tα κείμενα αυτά διασώθηκαν από τους Βυζαντινούς, τους Λατίνους, τους Άραβες. Μέχρι σήμερα όλα αυτά έχουν μελετηθεί συστηματικά από τα τμήματα των μεγάλων ευρωπαϊκών και αμερικανικών πανεπιστημίων.
 

Όμως, στη χώρα που γεννήθηκαν και στη γλώσσα που μιλάνε οι επίγονοί τους ποτέ δεν πέρασαν στο σύνολο τους. Tα δύο πρώτα εκδοτικά εγχειρήματα τερμάτισαν έχοντας στο ενεργητικό τους, παρά τη σπουδαία προσπάθεια, μια σχετικά μικρή επιτυχία. Μέχρι το 1991 οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς ήταν άγνωστοι ως σύνολο στη χώρα που έγραψαν και στην εξέλιξη της γλώσσας που δημιούργησαν. Ακόμα και τα τμήματα κλασικών σπουδών της Ελλάδας δεν είχαν γνώση του συνολικού έργου τους. Πρόσβαση στο μεγαλύτερο μέρος του έργου τους είχαν μόνο μερικά μεγάλα δυτικά πανεπιστήμια και ορισμένες μεγάλες ιδιωτικές βιβλιοθήκες του εξωτερικού. Συχνά. σπάνια έργα αρχαίων συγγραφέων αποκρύπτονταν ζηλότυπα. Έτσι. ακόμα και κείμενα που διασώθηκαν μέσα στο χρόνο έμοιαζαν χαμένα ανάμεσα στη σιωπή και την απόκρυψη.
 

Πρόκειται για μια ακραία πραγματικότητα που ανακαλεί στη μνήμη την υπόθεση από το περίφη­μο μυθιστόρημα «Το όνομα του Ρόδου» του Ουμπέρτο Έκο με το χαμένο βιβλίο του Αριστοτέλη που έκρυβαν οι μεσαιωνικοί μοναχοί. Μόνον που δεν πρόκειται πια για μια μυθιστορηματική στιγμή που ανάγεται στο Μεσαίωνα, αλλά για μια πραγματικό­τητα που ανάγεται στα όρια του 21ου αιώνα. Ενδει­κτικώς αναφέρουμε πως ξένη ιδιωτική βιβλιοθή­κη (αραβική) είχε μέχρι και δικαστική διαμάχη αναγκάζοντας τον «Κάκτο» στο τέλος να αποσύρει κείμενα του Διόφαντου που θεωρήθηκε πως της ανήκαν! Άγνοια, δυσκολία πρόσβασης, απόκρυψη, είναι σημαντικοί λόγοι, που ένα μεγάλο μέρος του έργου των αρχαίων Ελλήνων έχει βρεθεί στη σιω­πή ακόμα και στη χώρα τους.
 

Μέσα σε αυτό το αντιφατικό σκηνικό όπου άλλα έργα κυκλοφορούν, διδάσκονται και είναι πασί­γνωστα, εδώ και εκατονταετίες, άλλα μοιάζουν αγνοημένα σε ράφια δυτικών πανεπιστημίων και άλλα κρύβονται ζηλότυπα σε βιβλιοθήκες, έρχε­ται ο Χατζόπουλος και επιχειρεί μια σύνθεση όλων όσων υπάρχουν και μπορούν να βρεθούν από την αρχαία ελληνική σοφία. Πρόκειται για μια τερά­στια εκδοτική προσπάθεια αν σκεφτεί κανείς πως γίνεται από έναν ιδιώτη. Και. φυσικά, το κόστος της επένδυσης φτάνει μέχρι σήμερα στο τεράστιο ποσό των 5 δισ. δρχ. περίπου, ενώ έχει αποφέρει εισπρά­ξεις από τις πωλήσεις της τάξεως των 2.5 δισ. δρχ.
 

Οι αριθμοί της επένδυσης μοιάζουν απίστευτοι. Κι όμως. είναι πραγματικοί αν σκεφτεί κανείς τη μεγάλη διαφορά αυτής της έκδοσης από κάθε άλλο εκδοτικό εγχείρημα. Για παράδειγμα, αν για το νεοελληνικό κείμενο χρειάζονται 3-4 διορθώσεις, για τις διορθώσεις του αρχαίου ελληνικού κειμένου, όπως λέει ο εκδότης, μερικές φορές έχουν γίνει και 26 διορθώσεις. Ο λόγος είναι πως το αρχαίο κείμενο έχει περισσές δυσκολίες (πνεύματα, βαρεί­ες και οξείες κ.λπ.). Το αρχαίο κείμενο χρειάζεται μια μεγάλη υποστηρικτική προσπάθεια από την ώρα που θα βρεθεί και θα ξεκινήσει η διαδικασία της μετάφρασης, της επιμέλειας και του σχολια­σμού του (πραγματολογικού, ερμηνευτικού κ.λπ.) μέχρι την ώρα που θα φτάσει στο τυπογραφείο. Δεκάδες άνθρωποι, σύμφωνα με τα στοιχεία του εκδότη, εργάζονται συστηματικά και επί χρόνια για να πετύχει το εγχείρημα.
 

Από τους παραπάνω αριθμούς είναι προφανές πως το εγχείρημα του Χατζόπουλου ξεπερνά κάθε εκδοτικό προηγούμενο. Οι αριθμοί που παραθέτει με αφοπλιστική ειλικρίνεια ξαφνιάζουν. Και είναι μάλλον απίθανο να ξαναβρεθεί ιδιώτης για να χρη­ματοδοτήσει από την τσέπη του έναν τέτοιο εκδο­τικό άθλο. Nα. ένας ακόμα σημαντικός λόγος που η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία δεν έχει περάσει ποτέ ολόκληρη μέχρι σήμερα στη νέα ελληνική.
 

Επιπλέον, εκείνο που κάνει το νεοελληνικό κρά­τος και τους λειτουργούς του να δείχνουν πολύ λίγο ενδιαφέρον για τους «Έλληνες» ανάγεται στην έλλειψη παιδείας μιας κοινωνίας που βγήκε από τα μεσαιωνικά σκότη της Τουρκοκρατίας. Την έλλει­ψη αυτή πρώτος επεσήμανε ο Αδαμάντιος Κοραής. Και παρά τα 182 χρόνια που πέρασαν έκτοτε, η έλλειψη αυτή εξακολουθεί να μας ταλαιπωρεί μέχρι σήμερα. Σ' αυτή την έλλειψη σκόνταψε και εξα­κολουθεί να σκοντάφτει η Αρχαία Ελληνική Γραμ­ματεία.
 

Αυτή η έλλειψη στάθηκε και η αφετηρία του γλωσσικού ζητήματος που ταλάνισε τη νεώτερη Ελλάδα. Οι νεοέλληνες επίγονοι των αρχαίων αφού αναλώθηκαν σε ομηρικές μάχες επί 150 χρόνια για το ποια γλώσσα θα μιλάγανε, την καθαρεύουσα ή τη δημοτική, στο τέλος κατέληξαν στην κοινή δημο­τική. Επιπλέον, οι επίγονοι ...έδιωξαν και τους αρχαίους συγγραφείς από τα σχολεία! Θεωρώντας πως με τον τρόπο αυτό εξόρκισαν την «προγονο­πληξία», τον «εθνικισμό» και την μισαλλοδοξία που είχε επιβάλει το αυταρχικό καθεστώτος η δικτατορίας στη χώρα. Έτσι. προχώρησε η χώρα από τον ένα εξτρεμισμό στον άλλο. Κι έτσι έπεσε σιωπή για τους αρχαίους εν Ελλάδι. Λόγω έλλειψης παιδείας οι Νεοέλληνες εξτρεμιστές στράφηκαν εναντίον του ορθολογισμού που πρώτοι είχαν διαμορφώσει οι προγονοί τους!
 

Την ίδια στιγμή, οι κλασικές αξίες γίνονταν οικουμενικές με τη σταδιακή αποδοχή του δυτικού αξιακού συστήματος σε μη δυτικούς πολιτισμούς (οικονομικός και πολιτικός φιλελευθερισμός, ισονομία, ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα, εκλογή όλων των αρχόντων κ.λπ.).
 

Ύστερα από 25 χρόνια πειραματισμών οι Νεοέλληνες βρεθήκαμε να μιλάμε πρακτικά σιγά-σιγά μια κοινή γλώσσα που φυσικά δεν θα στεκόταν χωρίς συνεχή δάνεια και συστηματικό εμπλουτισμό από την καθαρεύουσα και την αρχαία. Ενδιαμέσως, κυριάρχησε μια εξτρεμιστική «αριστερόστροφη» δημοτική με απίστευτες ακρότητες ακόμα και από επίσημα χείλη (ποιος ξεχνά το απίστευτο «οι εκλογές στις δύο Ιούνη», την πληθώρα επίσημων προοδευτικών αναφορών στη «διχτατορία του προλεταριάτου» κ.λπ.). Σήμερα ύστερα από τόσους εξτρεμισμούς διαπιστώνουμε άναυδοι πως τα παιδιά μας ακόμα διδάσκονται, αντί μιας στρωτής κλητικής («ω Έλληνα»), το μάγκικο μιας εξτρεμιστικής δημοτικής του μεσοπολέμου («ε Έλληνα»)! Ε, ρε Έλληνα, έχουμε πια φθάσει στο μη περαιτέρω…

Το ξέρετε ότι:
-- «Η ιστορία της έκδοσης των κλασικών πρωτότυπων στον εκδοτικό χώρο αρχίζει στο τέλος του 15ου αιώνα. Αρχικά τα κλασικά κείμε­να εκτυπώνονταν συνήθως στις κλασικές γλώσσες. Έτσι, π.χ. οι πρώτες εκδόσεις του Αριστοτέλη (1495 και 1498), του Ιπποκράτη (1526) και του Ευκλείδη (1533) ήταν στα ελληνικά. Όμως, οι κλα­σικές γλώσσες είχαν οικονομικό και πολιτισμικό πρόβλημα λόγω του περιορισμένου κοινού στο οποίο απευθύνονταν. Η μετάφραση παρεί­χε από την αρχή το έδαφος για την ευρύτερη κυκλοφορία. Χαρακτηρι­στικό παράδειγμα αντίστροφης πορεί­ας υπήρξε ο Πλάτωνας που τυπώθηκε για πρώτη φορά σε πλήρη δίγλωσση

ελληνολατινική έκδοση το 1578 στη Γαλλία. Μέχρι τότε ήταν γνωστός μόνο από μεταφρα­σμένα αποσπάσματα από την ελληνική και τη λατινική από τον Μαρσίλιο Φιτσίνο. Η μετάφραση του Μ. Φιτσίνο επανεκδόθηκε 5 φορές στη Γαλλία στη διάρκεια των πρώ­των πενήντα ετών του 16ου αιώ­να».
 

-- «Στην πρώτη περίοδο των μετα­φράσεων, τον 16ο αιώνα, οι ανα­γνώστες διάβαζαν περισσότερο ιστο­ρία. Οι ιστορικοί ήταν πολύ δημο­φιλείς και οι συχνότερα μεταφρα­σμένοι συγγραφείς. Οι κυριότεροι συγγραφείς που μεταφράζονταν ήταν: Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Τάκι­τος, Σουετώνιος, Βιργίλιος, Οβίδιος, Βαλέριος Μάξιμος. Επίσης, οι "Γαλατικοί Πόλεμοι" του Καί­σαρα, η "Εκκλησιαστική Ιστορία' του Ευσέβιου, οι "Βίοι" του Πλου­τάρχου. Οι τάσεις αυτές συνεχί­στηκαν για αρκετό διάστημα και πέρασαν και στον 17ο αιώνα. Οι συγγραφείς, οι μεταφράσεις των οποίων συνέχισαν τον 17ον αιώνα να είναι δημοφιλείς ήταν: Καίσαρ, Σουετώνιος, Τάκιτος, Βαλέριος Μάξιμος, Πλούταρχος, Ευσέβιος, Πολύβιος, Ηρόδοτος, Ξενοφών, Θουκυδίδης, Βιργίλιος και Οβίδιος».
 

-- «Βιβλίο και Επικοινωνία», Διαμαντής Μπασαντής, κεφ. 2 «Η Ιστο­ρία του Βιβλίου», παράγραφος 3.2 «Μετάφραση και μαζική επικοινω­νία», εκδόσεις «Οδυσσέας», γ' έκδο­ση 1999,σελ.9Ο
 

Μέχρι το 16o αιώνα η ανάγνωση των αρχαίων κλασικών γινόταν στις κλασικές γλώσσες. Για το λόγο αυτό η διάδοση τους ήταν περιορισμένη. Από το 16ο αιώνα και μετά η μετά­φραση των αρχαίων κλασικών γινό­ταν στις εθνικές γλώσσες. Αυτό τους έκανε δημοφιλείς σ' ένα ολο­ένα αυξανόμενο ακροατήριο. Είναι χαρακτηριστικό πως στην τελευ­ταία δεκαετία του 19ου αιώνα μια μόνο μετάφραση της «Πολιτείας» του Πλάτωνα στη γερμανική είχε πωλήσεις 1 εκατ. αντίτυπα μέσα σε ένα χρόνο. (*)
-----------------------

(*) Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ, στην εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2003.

 

Δέσποινα Τραμουντάνη

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η Άγγλο-Σαξονική Αποστολή Α" - Αυτό που μπορεί να σχεδιάστηκε προσεκτικά σε παγκόσμιο και μυστικό επίπεδο, τις τελευταίες γενιές, δεν είναι τίποτε άλλο από μια απόφαση για το ποιος θα κληρονομήσει τη Γη.Πρόκειται για ένα σχέδιο τόσο κακόβουλο, τόσο ρατσιστικό, τόσο διαβολικό, τόσο τεράστιο, που σχεδόν αψηφά τη λογική

Το Τέταρτο Ράιχ ζει και βασιλεύει!!
Οι ιστορικοί λένε ότι η “Άγγλο-Σαξονική Αποστολή” αναφέρεται στην επέκταση της Χριστιανοσύνης τον 8ο αιώνα. Όμως πάνω από χίλια χρόνια αργότερα, η φράση αυτή αποκτά ένα ακόμα, πολύ πιο δυσοίωνο νόημα.

 Πρόσφατα λάβαμε 11 σελίδες με πληροφορίες από ένα καταμηνυτή που ήταν ο ίδιος παρών σε μια συνάντηση Υψηλόβαθμων Τεκτόνων στο Σίτυ του Λονδίνου το 2005. Αυτά που συζητήθηκαν θα σας ανατριχιάσουν μέχρι το κόκαλο.


 Εγώ (ο Μπιλ) πήρα μια ηχητική συνέντευξη της πηγής μας, ενός Εγγλέζου την ταυτότητα του οποίου μάθαμε και επαληθεύσαμε μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Αυτός ο άνθρωπος, όπως τόσοι άλλοι με τους οποίους μιλήσαμε, δεν μπορεί πλέον να ζει με ήσυχη τη συνείδησή του κρατώντας αυτές τις πληροφορίες μυστικές.

Αυτά που αναφέρει η πηγή μας είναι τα εξής:

Έχει σχεδιαστεί ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος θα είναι πυρηνικός και βιολογικός. Η πηγή μας πιστεύει πως είναι καθοδόν να ξεκινήσει μέσα στους επόμενους 18-24 μήνες.
Το σχέδιο είναι να ξεκινήσει με ένα χτύπημα του Ισραήλ στο Ιράν. Το Ιράν ή η Κίνα θα δεχτεί πρόκληση για να απαντήσει με πυρηνικά. Ύστερα από μια σύντομη ανταλλαγή πυρηνικών χτυπημάτων, θα υπάρξει παύση πυρός. Ο κόσμος θα καταληφθεί από τον φόβο και το χάος – όλα προσεκτικά προσχεδιασμένα.
Η ακραία ένταση θα χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει τον έντονο κοινωνικό και στρατιωτικό έλεγχο σε όλα τα δυτικά έθνη του ανεπτυγμένου κόσμου. Τα σχέδια βρίσκονται ήδη σε εφαρμογή γι’ αυτόν τον σκοπό.
Κατά τη διάρκεια της παύσης πυρός των πυρηνικών, έχει σχεδιαστεί μία μυστική απελευθέρωση βιολογικών όπλων. Αυτά θα έχουν ως αρχικό στόχο τους Κινέζους. Όπως μας είπε ανατριχιαστικά η πηγή μας, “η Κίνα θα κρυολογήσει.” Ο βιολογικός πόλεμος θα επεκταθεί περισσότερο, προς τα δυτικά. Οι υποδομές θα αποδυναμωθούν σε κρίσιμο σημείο.
Αυτό θα είναι μόνο η αρχή. Στη συνέχεια, θα προκληθεί μια πλήρης ανταλλαγή πυρηνικών χτυπημάτων: ο “αληθινός” πόλεμος, με εκτεταμένες καταστροφές και απώλειες ζωών. Η πηγή μας λέει ότι η σχεδιασμένη μείωση πληθυσμού με αυτά τα συνδυαστικά μέσα φτάνει το 50%. Άκουσε αυτό το νούμερο να αναφέρεται στη συνάντηση.

Αυτό το τρομακτικό σενάριο σχεδιάζεται εδώ και ολόκληρες γενιές. Οι δύο πρώτοι παγκόσμιοι πόλεμοι ήταν μέρος του σχεδίου αυτής της τελικής αποκάλυψης – όπως είναι και η αποκέντρωση των οικονομικών πηγών που επισπεύτηκαν με την εξίσου καλοσχεδιασμένη οικονομική κατάρρευση τον Οκτώβριο του 2008.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η πηγή μας ισχυρίζεται πως με βάση τα προαναφερθέντα θα υπάρξει ένα “γεωφυσικό φαινόμενο” – το ίδιο φαινόμενο που έζησαν οι πρόγονοί μας πριν από περίπου 11.500 χρόνια. Αν συμβεί αυτό το φαινόμενο – το οποίο δεν αναμένεται απαραίτητα το 2012, αλλά κάποια στιγμή στην επόμενη δεκαετία – ο πολιτισμός όπως τον ξέρουμε σήμερα θα καταστραφεί, κάνοντας ακόμα και τα αποτελέσματα ενός πυρηνικού πολέμου να ωχριούν μπροστά του.

 Εγώ έκανα την εξής ερώτηση στην πηγή μας: Αν περιμένουμε μια τέτοια καταστροφή, τότε για ποιο λόγο να προκληθεί ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος; Η απάντησή του, για πρώτη φορά κατά την άποψή μου, είχε τρομακτική λογική.

Ο πραγματικός στόχος, εξήγησε, είναι η διαμόρφωση ενός μετά-αποκαλυπτικού κόσμου. Να διαβεβαιωθεί ότι αυτός ο “Νέος Κόσμος” [σημειώστε τον όρο] είναι αυτός που θέλουν όσοι ελέγχουν τον πλανήτη, ότι οι απολυταρχικές δομές ελέγχου θα βρίσκονται στη θέση τους όταν συμβεί η καταστροφή – με τη δικαιολογία ότι ο πληθυσμός θα τις αποδεχτεί και θα τις απαιτήσει. 

Ο στρατιωτικός νόμος στις κατάλληλες, προσεκτικά επιλεγμένες χώρες πριν την καταστροφή θα επιτρέψει στους “κατάλληλους” ανθρώπους να επιβιώσουν και να ακμάσουν στον μετά-αποκαλυπτικό κόσμο, και στην έναρξη του επόμενου κύκλου των 11.500 ετών. 

Αυτό που μπορεί να σχεδιάστηκε προσεκτικά σε παγκόσμιο και μυστικό επίπεδο, τις τελευταίες γενιές, δεν είναι τίποτε άλλο από μια απόφαση για το ποιος θα κληρονομήσει τη Γη.


Ποιοι είναι οι “κατάλληλοι” άνθρωποι; Οι λευκοί Ινδοευρωπαίοι. Αυτή μπορεί να είναι η αιτία που το σχέδιο ονομάζεται Άγγλο-Σαξωνική Αποστολή. 

Ως εκ τούτου δικαιολογείται και η σχεδιασμένη γενοκτονία του Κινεζικού λαού – ώστε ο Νέος Κόσμος να κληρονομηθεί από “εμάς”, όχι από “εκείνους”.


Η πηγή μας δεν είχε πληροφορίες για την προσχεδιασμένη μοίρα των αναπτυσσόμενων χωρών και των χωρών του τρίτου κόσμου, όπως αυτές στη Νότιο Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία. 

Όμως υποθέτει πως αυτές θα αφεθούν να φροντίσουν για τον εαυτό τους και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γλιτώσουν και πολλά – ή ίσως και τίποτα.

 Οι απολυταρχικές, στρατιωτικές κυβερνήσεις των δυτικών, λευκών ανθρώπων είναι προκαθορισμένο να γίνουν οι κληρονόμοι.
 

Πρόκειται για ένα σχέδιο τόσο κακόβουλο, τόσο ρατσιστικό, τόσο διαβολικό, τόσο τεράστιο, που σχεδόν αψηφά τη λογική. Όμως ευθυγραμμίζεται με αυτά που πολλοί σχολιαστές, ερευνητές και καταμηνυτές αναδεικνύουν εδώ και αρκετά χρόνια. 

Κατά την προσωπική μου άποψη, είναι η πιο ξεκάθαρη εικόνα ως τώρα για τους λόγους για τους οποίους ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι, αλλά και για τους λόγους για τους οποίους τα μυστικά προστατεύονται τόσο παθιασμένα: μπορεί όλα να αφορούν τη ρατσιστική κυριαρχία.

 Το Τέταρτο Ράιχ ζει και βασιλεύει.

Το εντυπωσιακό είναι ότι η πηγή μας δεν ήταν απαισιόδοξη. 

Τόνισε, όπως έχουμε τονίσει και εμείς, αλλά και πολλοί άλλοι ερευνητές και σχολιαστές, ότι οι συνειδήσεις αφυπνίζονται γρήγορα σε όλο τον πλανήτη και ότι ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ. 

Αν υπάρχει ένας λόγος για να συνεργαστούμε στενά όλοι μαζί για να αφυπνίσουμε περισσότερο κόσμο για την πραγματική απειλή εναντίον μας, τότε είναι αυτός.

ΠΗΓΗ 

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2012/07/blog-post_3998.html#more

Μακριά από το χωριό των καταραμένων - Τους βλέπεις να δουλεύουν μέχρι τ΄αγρια μεσάνυχτα, σαββατοκύριακα.

Καταφθάνει το νέο σουπερ gadget που όλοι περιμένουν. Οι σκλάβοι των πολυεθνικών είναι μέσα στον ενθουσιασμό. Άλλο ένα gadget που θα αγοραστεί με τον αρωματικό ιδρώτα ατέλειωτων ωρών στην υπηρεσία των σύγχρονων σκλαβοπάζαρων πολυτελείας. Εκείνων που τα δύστυχα ανθρωπάκια όχι μόνο δεν συνειδητοποιούν την αθλιότητα της ύπαρξής τους αλλά είναι και περήφανα πως ανήκουν στην εργασιακή ελίτ της σύγχρονης κοινωνίας.

Στέλεχος καλωδιωμένο κι ευτυχισμένο. Χαζά παιδιά χαρά γεμάτα. Μια ανθρώπινη ρέπλικα που της έχουν κρεμάσει ένα πλάνο μπροστά στη μούρη όπως στο σκύλο το κόκκαλο να το κυνηγάει, στη κούρσα της ματαιοδοξίας, του ανταγωνισμού, της αχυρένιας ύπαρξης που ζυγίζει τη ψυχή της με τον αριθμό των gadget που κατόρθωσε να αποκτήσει...

Να τους βλέπεις να δουλεύουν μέχρι τ΄αγρια μεσάνυχτα, σαββατοκύριακα, να έχουν κάνει μέση από το πολύ σκύψιμο και γλύψιμο για να ανέβουν στη σκάλα των golden.. Αλίμονο από τους χιλιάδες ασήμαντους της φυλής των υπαλλήλων που σέρνονται κοντά σ΄αυτούς τους ψυχοπαθείς, για ένα ψωρομισθό σε ανούσιες δουλειές, με δευτεροκλασάτους υπολογιστές, βενζίνη από τη τσέπη τους, σάντουιτς από το σπίτι, ντυμένοι με απομιμήσεις, υποχρεωμένοι να ακολουθούν τα ωράρια τους, να γίνονται τα αναλώσιμα του κτήνους, που καμαρώνει για το τι θέση θα πάρει ο πάτερ φαμίλιας στο forbes τη χρονια που έρχεται, με τα cyborg παιδιά του γύρω να φωτογραφίζονται περήφανα για τη θέση τους στο εταιρικό άλμπουμ....

Οι φυλές των σκλάβων έχουν πολλά χρώματα πλέον και καμιά αλυσίδα στο πόδι. Είτε είναι η ύπαρξη που σέρνεται στα πολτικά γραφεία ικετεύοντας για διορισμό, μετάθεση, πεσκέσι ή χάρη, είτε είναι ο επιχειρηματικός σκλάβο-υπάλληλος που σέρνεται στα καλά κλιματιζόμενα γραφεία που βρωμάνε όμως πτωμαϊνη συνέχεια, σκλάβος είναι. Μαζί με τον κλασσικό εργάτη που σπάει τα κόκκαλά του και σαπίζει τα πνευμόνια του, μαζί με δεκάδες άλλες κατηγορίες ανθρώπων που δουλεύουν συνέχεια ασταμάτητα για μια θέση στον ήλιο που η γάτα μου έχει κερδίσει με τη γέννα της, χωρίς να αμφιβάλλει ούτε λεπτό για το δρόμο της και το τρόπο της....

Κι όλα αυτά για να μοιράζονται όλο αυτό το κόπο δέκα άτομα κι η σκυλοφάρα τους.
Εκατομύρια λοβοτομημένων μυαλών, βασανισμένων στην αιωνιότητα ψυχών, που εξυπηρετούν πέντε δέκα που δεν έχουν καν ψυχή και περνάνε την ώρα τους με το να γεμίζουν τις κοινωνίες με αντίγραφα της άθλιας ύπαρξής τους, ικανοποιώντας τον αρρωστημένο ναρκισισμό τους....

Και μου μιλάς για τον άνθρωπο...

Τι να σου πω γι΄αυτόν; Τον συναντάω καμιά φορά το χειμώνα να ψήνει κάστανα σε μια φουφού.
Τον συναντάω να γρατζουνάει ένα τραγούδι στη κιθάρα μπροστά στα σκαλιά κάποιας εκκλησίας.
Τον συναντάω ρέμπελα ξαπλωμένο κάτω από τον ουρανό κάποια ξάστερη νύχτα.
Τον συναντάω παιδάκι μικρό να μιλάει με φανταστικούς φίλους μέσα στο δωμάτιο όταν οι γονείς πάνε για ύπνο.

Τον συναντάω στη κοπελιά που περνάει απέναντι τη γερόντισα στο δρόμο. Στη παρέα των παιδιών που σχεδιάζουν ένα αλλόκοτο ταξίδι στο χάρτη. Στο ηλιοβασίλεμα ενός ερωτευμένου που επιμένει και στο ξημέρωμα ενός ξενύχτη.

Τον συναντάω στο σκασιαρχείο από τη τάξη, στο αθώο ψέμμα, σ΄ενα παραμύθι που δεν τελειώνει πότέ. Στις παιδικές ζαβολιές, στα ερωτικά καμώματα, στα παράπονα των γέρων.
Τον βλέπω στους ανθρώπους που ότι κι αν είναι αυτό που διάλεξαν να κάνουν, έχουν αναρτήσει μια ταμπέλα στην είσοδο της ζωή τους που γράφει «φτιαγμένο με μεράκι».

Σ΄εκείνους που οι υπόλοιποι δεν τους παίζουν. Σ΄εκείνους που βάζουν σκοπό να βρουν το χαμένο κομμάτι στο παζλ τους. Εκείνους που ξεχνάνε να χτενιστούν όταν βγαίνουν από το σπίτι κι εκείνους που έβαλαν ανάποδα τη μπλούζα τους απ΄τη βιασύνη να φτάσουν εκεί που ονειρευόντουσαν.
Θα γυρνάω στο δρόμο και θα συλλέγω όλα τα «δεν ξερω τι είναι το i-phone» και θα γεμίσω με τα ονοματά τους το σημειωματάριο που καταγράφω τις σημαντικές στιγμές. Είναι κατόρθωμα τα δεν ξέρω σήμερα...

Είναι μεγάλο κατόρθωμα να κάνεις κάτι που οι διαφημιστικές απαξίωσαν να προωθήσουν, που οι μόδιστροι δεν κατάλαβαν τη λάμψη του, που οι άρχοντες το βρήκαν πολύ φτηνό για να το αγοράσουν, που η μεγάλη άμορφη μάζα το απαξίωσε γιατί κάποιος δεν της το πρότεινε...

Αν πρέπει να διαλέξω κάτι μεταξύ ενός παιδιού από το χωριό των καταραμένων που όλες οι πόρτες θα είναι κατασκευασμένες στα μέτρα του, και την πανικόβλητη άγαρμπη μικρή Αλίκη που δεν μπορεί να βρει τη σωστή δόση από το μαγικό φίλτρο για να περάσει τη πόρτα των ονείρων της.....

Εσείς τι λέτε πως θα διαλέξω?

(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική)





http://www.ramnousia.com/2012/09/makria-apo-to-xwrio-twn-kataramenwn.html#ixzz25oTcJGYY

http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5146.html

Aπό την καταστροφή της οικονομίας στον "πόλεμο των φυλών"

Αυτό μας έλειπε τώρα. Τη στιγμή που εξελίσσεται η τελευταία φάση της επιχείρησης «Χρεωκοπήστε την Ελλάδα και πετάξτε την από το ευρώ με τους όρους μας», και ενώ, ακριβώς για να πετύχει αυτή η επιχείρηση, εμπεδώθηκε στα διεθνή ΜΜΕ, με τη συνδρομή μιας εγχώριας, πλην ξενόδουλης ελίτ, η εντύπωση μιας χώρας αποτυχημένης, τεμπέληδων και διεφθαρμένων μπαταχτζήδων, φανταστείτε, με την «επιδημία» απρόκλητων δολοφονιών ξένων που συνεχίζεται, να αρχίσουν να εμφανίζουν την Ελλάδα διεθνώς και ως «χώρα δολοφόνων». Ελπίζουμε τουλάχιστο, αν και δεν είμαστε βέβαιοι, να μην σκεφτούν κάποιοι να οργανώσουν αντίποινα κατά Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό.

Με ταύρο που τον μαχαιρώνουν χωρίς καν να ξέρει ποιος είναι ο ταυρομάχος μοιάζει σήμερα η Ελλάδα. Ως γνωστόν άλλωστε, γι’ αυτό ακριβώς σκοτώνονται οι ταύροι, ερεθίζονται από το κόκκινο πανί, χωρίς να καταλαβαίνουν τη στρατηγική του εκτελεστή τους.

Παραδόξως (;) αυτά δεν μοιάζουν να πολυενδιαφέρουν τους διάφορους δήθεν «εθνικιστές», που συνέχισαν, ακόμα και ανήμερα της Παναγιάς, αυτή την ιστορία. ‘Ισως όμως ενδιαφέρει πολύ αυτούς που πιθανώς τους βάζουν και τους καθοδηγούν. Εκτός αν κάποιος νομίζει ότι μπορεί να λύσει το μεταναστευτικό πρόβλημα σκοτώνοντας και τρομοκρατώντας αλλοδαπούς. Το μόνο που μπορεί να κάνει έτσι, είναι να προκαλέσει στο εσωτερικό της χώρας έναν φυλετικό πόλεμο που θα την αποδιαλύσει και θα τη διασύρει διεθνώς.

Η χώρα αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα με το πλήθος των ξένων που έχουν έρθει. H πλειοψηφία τους είναι άνθρωποι που έδιωξαν από τις χώρες τους οι διαρκείς πόλεμοι και επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, που υποστηρίζουν οι πολιτικοί μας, ακόμα και όταν στρέφονται εναντίον φίλων της Ελλάδας, όπως η Συρία, ή μια οικονομική πολιτική που καταστρέφει ολόκληρο τον πλανήτη, τον κάνει Νίγηρα, για να θυμηθούμε την Κριστίν Λαγκάρντ.

Δεν υπάρχει επίσης αμφιβολία ότι το πρόβλημα δεν θα έπαιρνε ποτέ την έκταση που πήρε, αν και τα δύο κόμματα εξουσίας, με αποκορύφωμα τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν αντιμετώπιζε, έως πρόσφατα, τη μετανάστευση ως «ευλογία» και όχι ως «κατάρα» που πραγματικά είναι, όχι μόνο για τις χώρες υποδοχής, αλλά και για τους ίδιους τους μετανάστες και τις πατρίδες τους, κι αν ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός δεν ήταν απολύτως διαβρωμένος και διεφθαρμένος.

Πολιτικοί χρηματοδότησαν τις προεκλογικές καμπάνιες τους, διπλωμάτες, ΚΥΠατζήδες και αστυνομικοί έγιναν πάμπλουτοι για να διευκολύνουν την έλευση ξένων και τις ελληνοποιήσεις αλλοδαπών.

Επιδιώχθηκε να γίνει λαθρομετανάστευση και όχι μετανάστευση, μεταξύ άλλων, για να μπορεί να λειτουργεί αυτό το τεράστιο κύκλωμα με τον κολοσσιαίο τζίρο. Στην Ελλάδα βρήκε, με άψογα χαρτιά, καταφύγιο ο Σαλόνικ, «Αλ Καπόνε» της μετασοβιετικής Ρωσίας και πολλοί άλλοι «ήρωες» του υποκόσμου που αναδύθηκε στις στάχτες του «κομμουνισμού». Η εργοδοσία χρησιμοποίησε τους ξένους για να συμπιέσει τις αμοιβές και τη ρύθμιση της εργασίας στη χώρα.

Η σταδιακή διάλυση, ο εκφυλισμός του ελληνικού κράτους, παρόξυνε και έδωσε δραματικές διαστάσεις στο πρόβλημα της μετανάστευσης και αυτό, με τη σειρά του, υπονομεύει ότι απέμεινε από κράτος και κοινωνικό ιστό.

Με την ευθύνη όλων των πολιτικών δυνάμεων, σε διαφορετικό βαθμό, φτιάχτηκε παράλληλα ένα υπόβαθρο και ένας μοχλός εσωτερικής και διεθνούς αποσταθεροποίησης της χώρας.

Αν δεν υπάρξει άμεσα ένα σοβαρό εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος, στην οικονομική θα προστεθεί και άλλη καταστροφή.

Η υπόθεση αυτή δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση. Αφορά και την αριστερά. Από ηθική άποψη οι κατατρεγμένοι όλου του κόσμου, κάθε ανθρώπινο πλάσμα, αξίζει την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας.

Δεν μπορεί όμως να βουλιάξει μια η ήδη μισοβουλιαγμένη χώρα για να περιθάλψει έναν τέτοιο αριθμό ξένων. Αυτό δεν θα είναι προς όφελος τελικά ούτε και των ίδιων των ξένων, όπως έδειξε καθαρά και προφητικά το κλίμα που επικράτησε μετά την, αποτρόπαιης ωμότητας, δολοφονική επίθεση κατά της κοπελίτσας στην Πάρο.

Αυτό που ετοιμάζουμε, μην αναγνωρίζοντας την έκταση του προβλήματος και μην οργανώνοντας εγκαίρως την ισορροπημένη και αποφασιστική συνάμα αντιμετώπισή του, είναι ένας αρχικά φυλετικός πόλεμος που θα χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια από ξένες υπηρεσίες, αλλά και θα διχάσει και τους ίδιους τους ‘Ελληνες, κινδυνεύοντας να χρησιμεύσει ως «προπομπός» μιας βίαιης σύγκρουσης αριστεράς και δεξιάς, που είναι 
εγγεγραμμένη ως δυνατότητα στη σημερινή κρίση, όσο δεν αντιμετωπίζεται.

Οι ίδιες δυνάμεις που ευνόησαν τη μετατροπή της Ελλάδας σε «χωματερή ανθρώπων» και οργάνωσαν την αποδιάλυσή της δια του Μνημονίου, τώρα είναι έτοιμες να χρησιμοποιήσουν το πρόβλημα που δημιουργήθηκε για τις γεωπολιτικές και πολιτικές στρατηγικές τους.

Οι επανειλημμένες, ανεξιχνίαστες και επίσης αποτρόπαιες δολοφονίες ξένων που σημειώθηκαν το τελευταίο διάστημα δεν μοιάζουν να έγιναν «εν βρασμώ ψυχής», ούτε ήταν προϊόν άτοπης μεν, πλην υπαρκτής συλλογικής αγανάκτησης. Μοιάζουν να έγιναν από ανθρώπους που ήξεραν να σκοτώνουν, μαχαίρωναν κατευθείαν στην καρδιά. Μακάρι να πρόκειται για μεμονωμένες πράξεις, φοβάται όμως κανείς ότι πρόκειται για την πρώτη ενεργοποίηση οργανωμένου σχέδιου.

Ελπίζουμε να κάνουμε λάθος αλλά η μη εξιχνίασή των περισσοτέρων εγείρει την υποψία ότι οι ενέργειες αυτές γίνονται ανεκτές από ισχυρούς κύκλους στην Αστυνομία, που πάντως δεν εμφανίζεται με την αναγκαία βούληση για τον κολασμό των δραστών.
Δίνει ενίοτε την εντύπωση ότι θέλει να «κουκουλώσει» το θέμα, υποστηρίζοντας συστηματικά ότι πρόκειται για «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» μεταξύ «ξένων εγκληματιών». Ακόμα άλλωστε ψάχνει να βρει ποιος πήγε να δολοφονήσει την Κούνεβα, ενώ παλιότερα, όταν η ΕΥΠ είχε απάγει 28 Πακιστανούς, για λογαριασμό της Ιντέλιντζενς Σέρβις, έλεγαν ότι οι Πακιστανοί απάγονται μεταξύ τους. Πριν άλλωστε από το περιστατικό της Πάρου και τα άλλα, είχαμε και μια σειρά απρόκλητων πράξεων κακοποιήσεων αλλοδαπών στο μετρό κλπ.

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι υπάρχει μια «νεοεθνικόφρων φράξια» στην κυβέρνηση, που, σε συνδυασμό με διεθνείς δυνάμεις, και μη ξέροντας πώς να διαχειρισθεί τη χρεωκοπία και την έξοδο από το ευρώ, ετοιμάζεται, βλέπει διέξοδο για τον εαυτό της και το καταρρέον «καθεστώς», στην προετοιμασία ενός «φυλετικού πολέμου» στο εσωτερικό ή/και μιας εξωτερικής περιπέτειας περί την ΑΟΖ (κατά το ιστορικό ανάλογο της δικτατορίας των συνταγματαρχών που, το αδιέξοδό της, την οδήγησε, υπό την καθοδήγηση εξωτερικών δυνάμεων, στο κυπριακό πραξικόπημα του 1974, δήθεν για την «ένωση» με την Ελλάδα).

Φοβόμαστε όμως ότι βλέπουμε τη σταδιακή προετοιμασία ανάδυσης ενός «νέου παρακράτους», που πιθανότατα συνδέεται και με ξένες υπηρεσίες, αυτή άλλωστε είναι η παράδοση της χώρας μας, και κινείται στο πολύ πρόσφορο έδαφος που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας της πολλαπλής αγανάκτησης που συνέχει τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού για την κατάσταση στις πόλεις και τις γειτονιές του.

Η επιχειρηματολογία της «Χρυσής Αυγής», όπως και παλιότερα του ΛΑΟΣ, βρίσκει εξάλλου μαζικά έδαφος και στην εκλογική βάση της αριστεράς, ενθαρρυνόμενη από τον τρόπο που πολλά στελέχη της (δεν) αντιμετωπίζουν το θέμα.

Αν αναδυθεί τελικά ένα τέτοιο παρακράτος, δεν θα περιορισθεί μόνο στις δολοφονίες αλλοδαπών, θα φτάσει τελικά και στις δολοφονίες Ελλήνων πολιτικών αντιπάλων ή θα γίνει το «στήριγμα» μιας καθαρά μαφιόζικης πολιτικής, όπως στη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία.

Οσοι πραγματικά αγαπάνε την Ελλάδα, ότι και αν θέλουν να ονομάζουν τους εαυτούς τους, πατριώτες, εθνικιστές ή οτιδήποτε άλλο, πρέπει να μη συμβάλλουν και να μην επιτρέψουν αυτή την εξέλιξη.

Εγινε πολύ συζήτηση πρόσφατα για την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς», αν έπρεπε, δεν έπρεπε ή πως έπρεπε να οργανωθεί, ενώ αρκετοί βρήκαν γελοία την ονομασία της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι μια επιχείρηση καταστολής, συγκέντρωσης και εκδίωξης, όχι φιλοξενίας αλλοδαπών.

Εφόσον το ελληνικό κράτος εκτιμά ότι πρέπει να την πραγματοποιήσει, οφείλει να το κάνει στα πλαίσια της νομιμότητας, εξηγώντας με σαφήνεια τους λόγους, εσωτερικά και διεθνώς, σεβόμενο, όσο μπορεί να γίνει αυτό σε επιχειρήσεις τέτοιου είδους, τα ανθρώπινα δικαιώματα και λαμβάνοντας πρόνοια για την αποτροπή κινδύνων κατά της ζωής αυτών που η επιχείρηση έχει ως στόχο.

Η ονομασία «Ξένιος Ζευς» είναι ασφαλώς και γελοία και άτοπη για μια τέτοια επιχείρηση.

H Eλλάδα των ξένων

Ομολογώ ότι δεν της είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία, έως ότου ο εκδότης του «Αντιφωνητή» Κώστας Καραϊσκος, λαμπρή μορφή της περιφερειακής μας δημοσιογραφίας και του θρακιώτικου ελληνισμού, μου άνοιξε τα μάτια, λέγοντάς μου ότι ο «Ξένιος» του θυμίζει, ως σύλληψη, την «Ειρήνη στη Γαλιλαία», την ονομασία μιας από τις ελάχιστα ειρηνικές εκστρατείες του ισραηλινού στρατού στα κατεχόμενα ή και άλλες επιχειρήσεις παγκοσμίως.

Πράγματι. Η συγκεκριμένη χρήση ενός συμβόλου της Αρχαίας Ελλάδας όπως ο «Ξένιος Ζευς», είναι ένας ακόμα εξευτελισμός της ελληνικής παράδοσης, όπως ακριβώς επεχείρησε, διόλου τυχαία, να κάνει και μερίδα του διεθνούς τύπου στην αρχή της επίθεσης κατά της Ελλάδας.

Οσοι οργανώνουν τέτοιες καμπάνιες, δεν είναι ανόητοι. Γνωρίζουν τη δύναμη της «ιδεολογίας», της «πληροφορίας», της μαζικής και έντεχνης προπαγάνδας, έστω και αν η επίθεση στο «σκληρό καρύδι» των Αρχαίων μαρτυρά περισσότερο τη δική τους ιδεολογία, παρά μπορεί να κάνει οποιαδήποτε ζημιά στην ακτινοβολία του πολιτισμού της.

Δεν σκέφτηκαν ‘Ελληνες την ονομασία «Ξένιος Ζευς» - εμείς τουλάχιστο δεν ξέρουμε ‘Ελληνες κρατικούς υπαλλήλους που να μπορούν να κάνουν τέτοιους χειρισμούς. ‘Όπως και στην περίπτωση των «μετονομασιών» Υπουργείων από τον κ. Παπανδρέου, π.χ. από «Δημοσίας Τάξης» σε «Προστασίας του Πολίτη», είναι οι ίδιες διεθνείς δυνάμεις και υπηρεσίες που ήλεγχαν την κυβέρνηση του ΓΑΠ και ελέγχουν τμήμα τουλάχιστο της παρούσης κυβερνήσεως, καθώς και εκτεταμένους τομείς του ελληνικού ή «ελληνικού» κρατικού μηχανισμού, πίσω από τις εμπνεύσεις αυτές.

Ονομάτων επίσκεψις σοφία, έλεγαν οι Αρχαίοι.

Η ανάλυση περιεχομένου των ομιλιών Παπανδρέου, δυστυχώς και των ομιλιών Σαμαρά από τότε που έκανε Ναι το ‘Όχι, ή της επιστολής του προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά τις εκλογές, υποδεικνύει ότι, αν δεν είναι γραμμένες από το ίδιο χέρι, υπαγορεύονται από το ίδιο μυαλό, ένα μυαλό που δεν είναι ελληνικό.

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα, θα μου πείτε. Η εξάρτηση του ελληνικού κράτους, η κατά Σιμόπουλο «ξενοκρατία», ήταν και παραμένει το μεγάλο του πρόβλημα, άρρηκτα συνδεδεμένο με την εσωτερική διαφθορά, την έλλειψη ουσιαστικής δημοκρατίας και τον παρασιτικό χαρακτήρα του ελληνικού καπιταλισμού.

Αυτό το πρόβλημα έθεσαν, ξανά και ξανά, χωρίς να λύσουν όμως ικανοποιητικά, η Επανάσταση του 1821, η Εθνική Αντίσταση (1940-45), η μεταπολίτευση του 1974. Ακόμα και ο ελληνικός ακροδεξιός εθνικισμός δεν υπήρξε στην ιστορία του ελληνικός, ήταν πάντα η δηλητηριώδης απόφυση ξένων υπηρεσιών.

Κι αν υπήρχαν πολλοί αγνοί, αν και όχι πολύ έξυπνοι πατριώτες μεταξύ των «ενωτικών» στην Κύπρο ή των φίλων των Κούρδων στην Ελλάδα, ή των οπαδών μιας πιο σθεναρής εξωτερικής πολιτικής στα ‘Ιμια, δεν κατάφεραν να μη χρησιμοποιηθούν εντέχνως από τους διεθνείς «νταβατζήδες». Γι’ αυτό και το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να φέρουν την Τουρκία στην Κύπρο, την Ελλάδα στη Μαδρίτη και τον Οτσαλάν στο ‘Ιμραλι.

Λίγο τόνωση της μνήμης δεν είναι ανώφελη στους καιρούς που ζούμε. Η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο για να φορτωθεί στους ευρωπαίους εργαζόμενους η κρίση χρέους, αλλά και για να δημιουργηθεί ένα νέο είδος κράτους β’ κατηγορίας στα πλαίσια της ΕΕ.

Χρησιμοποιείται τώρα πιθανώς για την έναρξη της πορείας διάλυσης της ΕΕ. Κινδυνεύουμε, αν δεν ανακόψουμε τη διαδικασία, να χρησιμοποιηθούμε αύριο ως πειραματόζωο για τη μελέτη νέων μορφών αυταρχισμού στην Ευρώπη, καθιστάμενοι ταυτόχρονα ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για μεσανατολικά σχέδια της «Αυτοκρατορίας».

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Πηγή: Aπό την καταστροφή της οικονομίας στον "πόλεμο των φυλών" - RAMNOUSIA

Ο ΔΕΝΔΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΟΧΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.. ΔΕΝΔΙΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ....

Κώδικας Ποινικής Δικονομίας 

ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ: ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ 

 Άρθρο 275 παρ. 1. Προκειμένου για αυτόφωρα κακουργήματα και πλημμελήματα (όπως το λαθρεμπόριο ή παρεμπόριο) οι ανακριτικοί υπάλληλοι καθώς και κάθε αστυνομικό όργανο, έχουν υποχρέωση, ενώ οποιοσδήποτε πολίτης το δικαίωμα, να συλλάβουν το δράστη, τηρώντας τις διατάξεις του Συντάγματος και του άρθρου 279 του Κώδικα για την άμεση προσαγωγή του στον εισαγγελέα.» 

 Η Χρυσή Αυγή λοιπόν έπραξε αυτό που έπρεπε να πράξει ο κάθε πολίτης. Το μόνο λάθος της ήταν το ότι δεν συνέλαβαν τους λαθραίους για να τους παραδώσουν στον Εισαγγελέα. 

Το ανωτέρω λοιπόν Άρθρο σε συνδυασμό με τα άρθρα 15 και 259 του Ποινικού Κώδικα... 

 ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ Έγκλημα που τελείται με παράλειψη Άρθρο 15 Όπου ο νόμος για την ύπαρξη αξιόποινης πράξης απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκλησή του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος. 

 ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ Παράβαση καθήκοντος Άρθρο 259 Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη. 

 Σύμφωνα με τα άρθρα αυτά, ο Δένδιας ως Πολιτικός Προϊστάμενος και η ηγεσία της Αστυνομίας, όφειλαν εδώ και χρόνια να έχουν αποτρέψει και να έχουν πατάξει το παρεμπόριο - λαθρεμπόριο. Δεν το έκαναν αν και είχαν νομική υποχρέωση να το πράξουν, συνεπώς είναι υπόλογοι αυτοί και για παράλειψη και για παράβαση καθήκοντος και όχι η Χρυσή Αυγή που έπραξε τα δέοντα και τα νόμιμα. Και τώρα κάνε ένα ντουζάκι Δένδια και να ξαναπάς στη Νομική να τα μάθεις καλύτερα. 

 

http://ygro-pyr.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9207.html