Θέλοντας ο Βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος...

Όταν αναρτώ ένα κείμενο και ακούω τα σχολιανά μου από ανθρώπους που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικά στρατόπεδα, νοιώθω πως βρίσκομαι στο σωστό δρόμο. Το νόημα της ανάρτησης "Είναι δυνατόν το αφεντικό να
πιστεύει ότι κι ο υπηρέτης του;" είναι πολύ απλό και συγκεκριμένο.

1. Η αθρόα χωρίς κανένα έλεγχο και σχεδιασμό εισροή μεταναστών στην Ελλάδα ήταν και είναι λάθος.
2. Δεν οφείλεται ούτε σε ανικανότητα των κυβερνώντων ούτε σε αφέλειά τους αλλά είναι ένας ένας σχεδιασμός που αποσκοπεί σε συγκεκριμένες εξελίξεις.
3. Το μίσος δεν θα φέρει τίποτα καλό
4. Η τυφλή υποστήριξη του λάθους επίσης δεν θα φέρει τίποτα καλό
5. Το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με άμεσα και ουσιαστικά μέτρα
Από αυτή την απλή συλλογιστική , άναψε μια συζήτηση χτες (εκτός δικτύου) με φίλους που έγινε χαμός. Το κείμενο μοιάζει πολύ ειρηνικό για όσους ονειρεύονται βία κι αίμα και πολύ ύποπτο για όσους έχουν μετατρέψει το μεταναστευτικό, σε Γουντστοκ.... (!!!)

Υπάρχει μια λαϊκή παροιμία που λέει, "θέλοντας ο βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσε κι εσύ χριστέ μου κόκκινα τσαρούχια". Για να το ξεκαθαρίσω λοιπόν δεν γίνεται να πιάσω ένα ρόπαλο και να αρχίσω να ανοίγω κεφάλια, και θα ήθελα να δω πόσοι έχουν τη ψυχική αντοχή να το βιώσουν όταν θα συμβεί μπροστά στα μάτια τους. Από την άλλη δεν κατανοώ εκείνους που επιμένουν να κλείνουν τα μάτια σε μια κατάσταση τραγική και όχι μόνο , αλλά ωθούν συνέχεια σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.

Και θα θέσω μερικά ερωτήματα που με απασχολούν για πράγματα που δεν "κολλάνε" με το ότι ισχυρίζονται οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές δηλαδή οι δεξιοί κι οι αριστεροί ψάλτες. Όταν ο καθένας σας λέτε τη λέξη "μετανάστης" συμπεριλαμβάνονται ΟΛΟΙ οι μετανάστες στο μυαλό σας? Για σκεφτείτε λιγάκι. Ήρεμα. Από όλο το κομφούζιο που επικρατεί γύρω μας πως έχει περάσει στο μυαλό σας το θέμα "ξένος"

Δηλαδή, αν υποθέσουμε κατά την δεξιά αντίληψη την λεγόμενη πατριωτική, πως οι μετανάστες τρώνε το ψωμί μας, συμπεριλαμβάνουμε μετανάστες κάθε πατρίδας και θρησκείας στην οργή που μας έχει πιάσει ή συγκεκριμένα τη μουσουλμανική κοινότητα?

Δηλαδή ο Ρώσος ορθόδοξος μετανάστης, ο τάδε βαλκάνιος εθνικιστής , τυγχάνει της ίδιας αντιμετώπισης με τον πακιστανό ή αντιθέτως δεν θα μας έκανε εντύπωση να μαθαίναμε πως είναι φίλος και συμπολεμιστής κατά ιδίων κινδύνων ? Νοιώθει ένας θυμωμένος κάτοικος κάποιας υποβαθμισμένης γειτονιάς πως απειλείται από ότι κινείται γύρω του και είναι "ξένο" ή έχει διαφορετικά συναισθήματα για εκείνους από ότι για τους άλλους. ? Για σκεφτείτε το λίγο.Οι περισσότεροι άνθρωποι αυτή τη στιγμή ανησυχούν περισσότερο για το ψωμί που θα τους αρπάξει κάποιος ξένος, την εγκληματικότητα που αυξάνεται συνεχώς, η αισθάνονται μια νέα απειλή με την εισροή εκείνων των χιλιάδων ανθρώπων που δεν υπάρχει κοινό σημείο συνεύρεσης στους διαφορετικούς πολιτισμούς ?

Στα μυαλά των απλών ανθρώπων παγκοσμιοποίηση και διεθνισμός ηχούν ένα παρόμοιο καμπανάκι και δεδομένης της κατάστασης όπως εξελίσσεται στην ανθρωπότητα οι άνθρωποι φοβούνται πως οι πατρίδες τους, τα ήθη και τα έθιμά τους, οι παραδόσεις τους και η ιστορία τους θα εξαφανιστούν από το χάρτη σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Κι αυτό είναι που τους ενδιαφέρει περισσότερο αυτή τη στιγμή. Εχοντας μάλιστα στην απέναντι όχθη το αποτυχημένο πείραμα της επανάστασης του υπαρκτού σοσιαλισμού, ο οποίος όχι μόνο απέτυχε στα όσα είχε υποσχεθεί, αλλά έφερε ένα βήμα πιο κοντά την ανθρωπότητα στη ολοκληρωτική παράδοση στη νέα τάξη πραγμάτων.

Για τους κυρίους της αριστεράς επίσης, θέλω να ρωτήσω, η μεγάλη αγκαλιά απευθύνεται σε όλους ή εστιάζεται κυρίως στις νέες δεξαμενές εξαθλιωμένων προλετάριων μια και οι παλιές μας έχουν τελειώσει (με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα όταν βλέπω ανθρώπους που έχουν κάνει πόλεμο εναντίον του θρησκευτικού σκοταδισμού και για χρόνια όταν γινόντουσαν οι εκκαθαρίσεις στην ΕΣΣΔ συμφωνούσαν κι επαύξαναν, να σκίζουν τα ιμάτια τώρα για το δικαίωμα των μουσουλμάνων να εξασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα!!!)

Συγνώμη που το λέω έτσι ωμά, αλλά η δεξιά ήταν γνωστή από ανέκαθεν για τις πατριωτικές κορώνες και τα εθνικιστικά ιδεώδη, δεν ξεφεύγει από τα πιστεύω της -πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια- αλλά οι κομμουνιστές που κολλάνε με του όποιου είδους φονταμενταλιστές ή μήπως τελικά και ο κομμουνισμός είναι άλλη μια θρησκεία με το αλάνθαστο των δογμάτων του και τους προφήτες του, και σε αυτή τη περίπτωση , ο σκοπός αγιάζει τα μέσα? Είμαι σίγουρη πως μερικοί φαντασιώνονται πως όλο το πρόβλημα της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν η παγωμένη στέπα του βορρά κι ίσως τελικά εφαρμοστεί καλύτερα καλύτερα στις καυτές ερήμους!

Ποια είναι τελικά τα μυστικά της συμπάθειας που πλασάρονται με τόση ένταση και αναμασούν το ίδιο ευαγγέλιο συνέχεια μέχρι να γίνει βίωμα? Μιλάμε για μεταναστευτικό πρόβλημα ή για νέες ανακατατάξεις παγκόσμιες και νέες συμμαχίες που δεν έχουν φυσικά να κάνουν με τη πρόοδο, την ανάπτυξη και την ευημερία των λαών αλλά με νέες σταυροφορίες κι εκκαθαρίσεις που οι επικυρίαρχοι κάθε χρωματισμού οραματίζονται? Τι εθνικιστικά και ακροδεξιά κινήματα αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή στα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ? Τι κοινό έχει η αριστερά με τα μουσουλμανικά κράτη? Μήπως το μίσος για το δυτικό μπλοκ? Τα εκατομμύρια εξαθλιωμένων ανθρώπων που βιώνουν και αποδέχονται ένα νέο ολοκληρωτισμό που ισοπεδώνει κάθε έννοια ατομικότητας, ελευθερίας και πνευματικής ανάπτυξης άρα εν δυνάμει πειθήνιοι και υποταγμένοι στα δόγματα που τους επιβάλλονται μήπως είναι πιο χειραγωγίσιμοι από τους αχάριστους και μόνιμα ανυπάκοους ανθρώπους της δύσης?

Έχουμε πρόβλημα. Εδώ κάτω στο πειραματόζωο του νότου της Ευρώπης ψηνόμαστε στο ζουμί μας και μερικοί προσπαθούν να σβήσουν το κάψιμο με τις βεντάλιες τους.....

Είναι πολλά τα ερωτήματα. Μπορεί να σκέφτομαι λάθος, μπορεί και όχι. Αλλά παρατηρώντας προσεκτικά κάποιος ότι συμβαίνει γύρω μας αυτή τη στιγμή, και βάζοντας μια ελάχιστη λογική να δουλέψει, υπάρχουν πράγματα που δεν κολλάνε όντως. Κι η εκβιαστική επιλογή που μας ζητούν να κάνουμε και μάλιστα άμεσα, αν είμαστε με εκείνους ή με τους άλλους, την ώρα που θα έπρεπε να είμαστε ενωμένοι και να βρούμε το σωστότερο τρόπο για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα μας, μου δημιουργεί όλα αυτά τα ερωτήματα.

Δεν είναι κακό να δημιουργούμε αμφιβολίες, και να είμαστε δύσπιστοι σε ότι σερβίρεται με τόση ευκολία, ακόμα κι αν έχουμε άδικο. Κακό και πολύ επικίνδυνο είναι να έχουμε χάσει την ικανότητα να αμφιβάλουμε και να δυσπιστούμε και να γινόμαστε υποχείριο με όποιον παίζει με τους φόβους μας και τις ανασφάλειές μας. Δηλαδή η αναζήτηση συνέχεια ενός βοσκού για να μας καθοδηγεί ποιο δρόμο να πάρουμε είναι χαρακτηριστικό των κοπαδιών. Και στο τέλος όλα τα κοπάδια ξέρουμε που καταλήγουν.....

Κι ας γίνει κατανοητώ σε μερικούς "ευεξαπτους" αναγνώστες πως σ΄αυτό το ιστολόγιο εκφράζω καθαρά τη προσωπική μου άποψη, την άποψη ενός ανθρώπου που δεν ανήκει σε κανένα κομματικό μαγαζί, είτε είναι λάθος είτε σωστό και τις περισσότερες φορές δεν κάνω τίποτα άλλο να εκφράζω τις ίδιες ανησυχίες με πολλούς άλλους ανθρώπους γύρω μου. Δεν αισθάνομαι υποχρεωμένη να ασπαστώ κανένα δόγμα και το μίνιμουμ της ελευθερίας που μπορούμε να απαιτήσουμε ακόμα είναι να εκφράζουμε την άποψή μας. Γιατί ίσως σύντομα ούτε αυτό δεν θα μπορούμε να το κάνουμε.

Ιστορίες Συνωμοσίας

http://ksipnistere.blogspot.gr/2015/01/blog-post_4629.html

HAARP is REAL!

O Dutchsinse είναι ένας από τους πολλούς "περίεργους" που ψάχνει την αλήθεια παρατηρώντας, μελετώντας και αναλύοντας γεγονότα.

Είναι ένας ακόμα που ασχολείται με το HAARP και μάλιστα εδω και αρκετό καιρό, ζήτησε απο το Ναυτικό της Αμερικής να του στείλουν οτιδήποτε έχουν σε σχέση με το HAARP.

Πριν από λίγες ώρες έλαβε ένα φάκελο με διάφορα έγραφα που θα δείτε στο Video πιο κάτω.

Η ερωτησή μου είναι, εφόσον έχουν μελετήσει τις περιβαντολογικές επιπτώσεις απο το 1993, λέτε να μην ξέρουν τι μπορούν να κάνουν - προκαλέσουν με το HAARP???
Το HAARP είναι υπεύθυνο για πολλούς σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων, καταιγίδες, τυφώνες αλλά και ΑΚΡΑΙΑ καιρικά φαινόμενα στην Αμερική, την Ευρώπη αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο.
Στο μέλλον θα έχουμε και νέα Video που θα παρουσιάζουν πιο αναλυτικά στοιχεία από την βιβλιογραφία που έλαβε.




Σας παραθέτω ακόμα ένα video για να σας καταλάβετε τι μπορούν να κάνουν...



HAARP more
Dutchsinse web
Dutchsinse facebook
Chris_
http://www.katohika.gr/2015/01/haarp-is-real.html 

Η ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΛΑΟΣ!

Η ΤΡΙΤΗ ΕΝΤΟΛΗ

Ερμηνεύοντας το Παζλ του Εκλογικού Τοπίου

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Πριν από πέντε, περίπου, χρόνια, οι μάσκες έπεσαν και οι δυτικοί τοκογλύφοι δεν ερχόντουσαν, πλέον, ούτε ως φίλοι, ούτε ως εταίροι, ούτε ως ουδέτεροι... Μας επιτέθηκαν αδίστακτα, όπως ο λύκος πέφτει πάντα στα πρόβατα. Με τον τρόπο που έρχονταν οι ορδές του Γκαίμπελς και με την σύγχρονη γκαιμπελική μηχανή προπαγάνδας, τα εταιρικά ΜΜΕ, στο πλευρό τους για να ενοχοποιήσουν, να γονατίσουν και να εξουδετερώσουν τον ελληνικό λαό.

Από την πρώτη στιγμή που η «νέα τάξη» ποδοπατούσε την γη μας με το βήμα της χήνας των οικονομικών λεγεώνων, είπαμε να αντιδράσουμε άμεσα και με κάθε διαθέσιμο τρόπο στη νέα δουλεία, όπως οφείλαμε, και δεν ακούσαμε τις σειρήνες της αποτροπής.

Τώρα, μετά από μια πενταετία με μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, σκληρές συγκρούσεις και πρωτοφανείς κοινοβουλευτικές ανακατατάξεις..., «η χειρότερη βουλή που υπήρξε μέχρι σήμερα αυτοδιαλύθηκε», σύμφωνα με παραδοχή της ίδιας της υπερ-συντηρητικής, καθεστωτικής, «Εστίας» σε κύριο άρθρο της.

Η δοσιλογική συγκυβέρνηση και το μνημονιακό καθεστώς καταρρέουν παταγωδώς, και το ερώτημα δεν είναι αν έπρεπε να γίνει τώρα αυτό, αλλά ...γιατί δεν είχε γίνει μέχρι τώρα. Γιατί δεν έφθασε ο ξεσηκωμός του λαού μέχρι το ποθούμενο· να τους εκπαραθυρώσει δια της βίας, αναγκάζοντάς τους να φύγουν με τα ελικόπτερα, τιμωρώντας σκληρά τους ενόχους, αλλάζοντας εκ θεμελίων το πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Εφ’ όσον, για μια σειρά ιστορικών λόγων αλλά και λαθών, δεν ολοκληρώθηκε η πορεία του λαϊκού κινήματος όπως θα θέλαμε, ήταν επόμενο την προσωρινή λύση να την δώσει εκλογικά ο λαός μέσα από τον ισχυρότερο αντιμνημονιακό σχηματισμό που θα έμπαινε μπροστά μετά από τις συγκεκριμένες εξελίξεις.

Όποιοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό θα επιμένουν σε προτάσεις που στερούνται λογικής, επενδυμένες με ουτοπικούς αντικαπιταλιστικούς βερμπαλισμούς, ανώριμες ενστάσεις υπερ-εθνικιστικού περιεχομένου ή σε ύποπτες αοριστολογίες για την επιλογή του λαού και την επόμενη ημέρα που σπέρνουν μόνο την ηττοπάθεια.

Τώρα, όμως, είναι η ώρα της κοινωνίας, τον λόγο έχουν οι ίδιοι οι πολίτες και είναι αναμφισβήτητη η διάθεσή τους να αποτινάξουν τους μνημονιακούς δυνάστες τους. Το επόμενο βήμα της ιστορίας έχει ήδη αποφασιστεί γιατί η ανάγκη είναι επιτακτική να συντριβούν εδώ και τώρα οι δοσιλογικές δυνάμεις την Κυριακή, 25 Ιανουαρίου, στις κάλπες.

Η πρωτοφανής πόλωση, που δρομολόγησαν με την προσπάθεια εκφοβισμού του ελληνικού λαού, έγινε μπούμερανγκ εναντίον τους μετά την απόφαση ευρύτερων λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων στην Αθήνα, τις μεγάλες πόλεις αλλά και στην επαρχία να συστρατευθούν γύρω από την μόνη, υπαρκτή και εφικτή δυνατότητα να απαλλαγούν από την αντεθνική συμμορία του Μαξίμου, που απειλεί να σύρει την χώρα στον «τρίτο γύρο» του εμφυλίου και στο οριστικό ξεπούλημα κάθε δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, ο λαός με την ψήφο του, στις πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης, ουσιαστικά δίνει 3 εντολές, τρία τελεσίγραφα που δεν έχουν να κάνουν με τις μετεκλογικές διαδικασίες για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.

Η πρώτη εντολή λέει να ξεκουμπιστούν και να μην ξαναγυρίσουν οι πολιτικοί και οι πολιτικές που αλυσόδεσαν την χώρα στον ζουρλομανδύα του μνημονίου και την παρέδωσαν υποτελή στα υπερεθνικά αρπακτικά.

Που εξαθλίωσαν τα λαϊκά στρώματα και την μεσαία τάξη, μείωσαν το ΑΕΠ όσο ποτέ δεν είχε συμβεί σε ειρηνική περίοδο, έβγαλαν στο σφυρί την δημόσια περιουσία και απειλούν με δήμευση και τις ιδιοκτησίες των πολιτών.

Που κατάργησαν τα εργασιακά δικαιώματα, αυταρχικοποίησαν την καθημερινότητα, προσπάθησαν να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου πριμοδοτώντας την ρουφιανιά και τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Που εκτέλεσαν, τέλος, την δημοκρατία με αντισυνταγματικούς νόμους, εξωθεσμική συμπεριφορά στην Βουλή και εκτροχιασμένες εμφυλιοπολεμικές απειλές.

Η δεύτερη εντολή απαιτεί να φθάσουν σε έναν πρώτο σταθμό οι αγώνες του λαού κατά της τρόϊκας και των δωσιλόγων, να κατοχυρωθεί η αντιμνημονιακή προοπτική για την οποία θα δώσει την ψήφο του, να μην υπάρξει καμμία ανακολουθία στην κατάργηση του μνημονίου και την φιλολαϊκή δημοκρατική ανασυγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας.

Οι πολίτες θα προσφύγουν στις κάλπες για να δώσουν ακόμα και ισχυρό ρεύμα αντιμνημονιακής αυτοδυναμίας στο πρώτο κόμμα χωρίς αυταπάτες, άνευ λευκής επιταγής για την επόμενη ημέρα.

Η περιστασιακή πλειοψηφία της 25ης Ιανουαρίου για την ανατροπή είναι το πραγματικό λαϊκό ποτάμι αυτών των εκλογών, συγκροτημένο από πολλούς παραπόταμους ψηφοφόρων από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, που δεν αντέχουν άλλο τον σημερινό καθημερινό εφιάλτη, αλλά ούτε και θα ανεχθούν μνημονιακές κωλοτούμπες ή υποχωρήσεις στα μείζονα εθνικά θέματα που είναι ανοικτές πληγές για την χώρα.

Η εντολή για αντιμνημονιακή ανατροπή, αλληλεγγύη και κράτος δικαίου, οικονομική ασφάλεια και αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών, εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία είναι συμβόλαιο ζωής για το μέλλον αυτού του τόπου το οποίο αν δεν τηρηθεί θα οδηγήσει σε απαξίωση του υπάρχοντος οικονομικού ευρω-συστήματος και των γεωπολιτικών εξαρτήσεων της χώρας μέχρι το μεδούλι της ελληνικής κοινωνίας

Η τρίτη εντολή είναι η πιο σημαντική και η πιο απαιτητική και απευθύνεται στους πιο ενεργούς πολίτες και στα κινήματα που γεννήθηκαν από την Αφύπνιση και τους Αγώνες μετά το 2010, με κορύφωση το Σύνταγμα και τις μεγάλες κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν και που ακολούθησαν.

Όλα αυτά τα χρόνια σημαδεύτηκαν από πρωτόγνωρες λαϊκές κινητοποιήσεις, νέα κινήματα αλληλεγγύης και αντίστασης που γεννήθηκαν στους δρόμους και τις πλατείες όπως το ΕΠΑΜ, η ΣΠΙΘΑ, η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ, το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, μαζί με άλλα μικρότερα, και από σημαντικές προσπάθειες για πατριωτική ενότητα που πρώτη φορά έφεραν κοντά ανθρώπους από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, ασχέτως αν δεν ολοκληρώθηκαν όπως θάπρεπε.

Τώρα, οπλισμένοι με όλες αυτές τις θετικές και αρνητικές εμπειρίες, γνωρίζοντας καλύτερα το νέο πολιτικό χάρτη που έχει δημιουργηθεί στο επίπεδο του λαϊκού κινήματος και τις δυνατότητες μας, θα μπορέσουμε, πέρα από το δίπολο μνημόνιο-αντιμνημόνιο, να ξεκινήσουμε την συγκρότηση του πραγματικού αγωνιστικού Εθνικο-Απελευθερωτικού Μετώπου πάνω σε γερές ιδεολογικο-πολιτικές αρχές κι όχι ευκαιριακές εκλογικές συμμαχίες για να προχωρήσουμε αποφασισμένοι στην ολοκλήρωση της Απελευθέρωσης της Ελλάδας.

Οι Έλληνες πολίτες καταλαβαίνουν, όσο και νάχουν υποστεί τον βομβαρδισμό της αλλοτριωτικής, παγκοσμιοποιητικής, μηχανής, ότι ο «Μέγας Αλέξανδρος» δεν βρίσκεται ούτε στην Αμφίπολη... ούτε στην Κουμουνδούρου και ότι ο μόνος Μέγας που μπορεί να δώσει την Τελική Λύση είναι ο ίδιος ο οργανωμένος και θεριεμένος Γίγαντας Λαός.

Αυτή είναι η τρίτη εντολή του λαού, που καρτεράει να ξαναγεννηθούν οι ήρωες μέσα του, μπροστά στους οξυμένους κοινωνικούς αγώνες που χρειάζονται για να μην γυρίσει το ρολόϊ πίσω και για να παιχτεί η τελευταία πράξη της κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης στους δρόμους της φωτιάς.

ΠΗΓΗ

http://oimos-athina.blogspot.gr/2015/01/blog-post_58.html

Τουρκικό υποβρύχιο προσπάθησε να βυθίσει δύο ελληνικά αλιευτικά σκάφη στα Ίμια!

Nέα θρασύτατη πρόκληση εν μέσω εκλογών από την Άγκυρα έλαβε χώρα χθες στις βραχονησίδες Ίμια όταν τουρκικό υποβρύχιο αναδύθηκε ξαφνικά ανάμεσα σε δύο ελληνικά αλλιευτικά σκάφη.
Κατά την ανάδυση τα δύο αλλιευτικά παραλίγο να βυθιστούν.

Δύο ελληνικά καΐκια που έπλεαν κοντά στα Ίμια, αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή, όταν αναδύθηκε από τα νερά τουρκικό υποβρύχιο σύμφωνα με πληροφορίες από το ΓΕΕΘΑ.

Πρόκειται για το τουρκικό υποβρύχιο Tayfun, ενώ το περιστατικό έλαβε χώρα στις 22 Ιανουαρίου.

Τα δύο αλλιευτικά πλησίασαν τις δύο βραχονησίδες καθώς αυτή την εποχή γίνεται το ψάρεμα της τσιπούρας, και είναι γνωστό ότι στα νερά των Ιμίων υπάρχει αφθονία αυτών των ψαριών.

Μετά την ανάδυση του τουρκικού υποβρυχίου τα δύο αλλιευτικά που κινδύνεψαν με καταβύθιση στράφηκαν προς την Κάλυμνο.



Θυμίζουμε το περιστατικό της 7ης Δεκμβρίου του 2014 όπου σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής εμπόδισε Έλληνες ψαράδες να μαζέψουν τα δίχτυα τους, πάλι λίγο έξω από τα Ίμια, ενώ είναι η δεύτερη φορά που οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν υποβρύχιο καθώς το είχαν ξαναπράξει στις 17 Νοεμβρίου του 2014 όταν και τότε επιχείρησαν να βυθίσουν ελληνικό σκάφος του ΛΣ/ΕΛΑΚΤ!

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής Σημίτη και των «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς (thanks for nothing όπως θα έλεγαν και οι ίδιοι), όταν η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατάφερε να «γκριζάρει» ελληνικό έδαφος με τον τότε Έλληνα ΥΠΕΞ Θ.Πάγκαλο να λέει «να πούμε ότι τη Σημαία την πήρε ο αέρας» και να το παρουσιάσει με την βοήθεια των ΜΜΕ ως και επιτυχία στον ελληνικό λαό.

Φυσικά αυτό το θράσος καλείται να αντιμετωπίσει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές της Κυριακής στις 25 Ιανουαρίου του 2015.

 

http://news-cobra.blogspot.gr/2015/01/blog-post_89.html

Οι 5 καλύτερες υπερτροφές που μάλλον δεν τρώτε

Ενισχύστε την υγεία σας με κάθε μπουκιά από τις παρακάτω λιγότερο γνωστές υπερτροφές. Ακόμα κι αν είστε από εκείνους που ακολουθούν μια υγιεινή διατροφή, ίσως έχετε κουραστεί να...

πίνετε συνεχώς πράσινο τσάι, να τρώτε αμύγδαλα και γιαούρτι με μέλι.

Έχετε υπόψη σας, ότι σε καταστήματα με προϊόντα διατροφής, μπορείτε να βρείτε και λιγότερο γνωστές υπερτροφές που έχουν μεγάλη διατροφική αξία και αξίζουν με το παραπάνω μια θέση στο τραπέζι σας.

Ακολουθούν πέντε υποτιμημένες τροφές, καθώς και εύκολοι τρόποι για να τις συμπεριλάβετε στην καθημερινή διατροφή σας.

Διατροφική μαγιά
Η διατροφική μαγιά είναι διαφορετικό προϊόν από τη μαγιά μπύρας και δε φουσκώνει κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Η γεύση της θυμίζει τυρί και την καθιστά μια πολύ καλή και υγιεινή επιλογή για σαλάτες ή αλμυρά σνακ, όπως τα ποπ κορν.

Γιατί είναι υγιεινή: Η διατροφική μαγιά είναι μια πλούσια πηγή βιταμίνης Β12, μιας θρεπτικής ουσίας που αυξάνει την ενέργειά μας, προστατεύει το μυαλό μας και συντελεί στο υγιές δέρμα, υγιή μαλλιά και νύχια. Είναι επίσης μια πλήρης πρωτεΐνη (μια πηγή πρωτεΐνης, όπως το κρέας, τα αυγά και το γάλα που περιέχει και τα εννέα απαραίτητα αμινοξέα), γι’ αυτό είναι ιδανική και για χορτοφάγους.
Πώς να την καταναλώσετε: Ανακατέψτε 1-2 κουταλιές της σούπας διατροφικής μαγιάς σε σάλτσες, σούπες ή τηγανητές πατάτες, για να τους δώσετε πλούσια γεύση και για να προσλάβετε πρωτεΐνη χωρίς πολλές θερμίδες (2 κουταλιές της σούπας, έχουν περίπου 60 θερμίδες).

 

Σπόροι Chia
Αυτοί οι μικροσκοπικοί, μαύροι σπόροι είναι κάπως άνοστοι, αλλά προσθέτουν μια ωραία υφή σε σαλάτες και σούπες.

Γιατί είναι υγιεινοί: Η κατανάλωση μερικών σπόρων chia, παρέχει μια καλή δόση αντιοξειδωτικών, πρωτεϊνών, φυτικών ινών, ψευδαργύρου, σιδήρου και ωμέγα-3 λιπαρών, με μόλις 140 θερμίδες. Η υψηλή τους περιεκτικότητα σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των φλεγμονών, τη θεραπεία ή την πρόληψη του άγχους και της κατάθλιψης, ακόμη και να επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης. Δε χρειάζεται να αλέσετε τους σπόρους chia για να αποκομίσετε τα μέγιστα οφέλη τους.

Πώς να τους φάτε: Προσθέστε μερικούς σπόρους chia στα δημητριακά σας, στο γιαούρτι και στις σαλάτες. Οι σπόροι σχηματίζουν ένα πηκτό χυλό, όταν αναμειγνύονται με υγρά και είναι ιδανικοί για να τους προσθέτετε σε smoothies, σάλτσες σαλάτας και σούπες.

Kεφίρ
Έχοντας παρόμοια γεύση με το γιαούρτι, αυτό το ποτό είναι ένα φυσικό γαλακτοκομικό προϊόν που έχει υποστεί ζύμωση και μοιάζει με πηχτό smoothie, γεμάτο πρωτεΐνες.

Γιατί είναι υγιεινό: Οι πλήρεις πρωτεΐνες στο κεφίρ, χωνεύονται εύκολα και ακόμη και όσοι έχουν δυσανεξία στη λακτόζη, μπορούν να το καταναλώνουν άνετα. Είναι γεμάτο προβιοτικά –υγιή βακτήρια- και έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, την ισορροπημένη πέψη, ακόμη και τη μείωση της χοληστερόλης. Είναι επίσης μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης D και ασβεστίου.

Πώς να το καταναλώσετε: Πιείτε ένα ποτήρι για ένα ελαφρύ πρωινό ή ως κάτι δροσιστικό το απόγευμα. Να είστε μόνο προσεκτικοί: Επειδή το κεφίρ είναι γεμάτο με υγιή προβιοτικά, μπορεί να χρειαστεί να αποκτήσετε μια… ανοχή σε αυτό. Ξεκινήστε με ένα μικρό ποτήρι (περίπου μισό φλιτζάνι) και αυξήστε την ποσότητα κάθε λίγες ημέρες.

 

Σπόροι κάνναβης
Η κάνναβη διατίθεται σε σπόρους, ξηρούς καρπούς, σκόνη πρωτεΐνης και έλαιο και μπορεί εύκολα να προστεθεί σε αγαπημένα σας γεύματα, αυξάνοντας τη θρεπτική τους αξία.

Γιατί είναι υγιεινή: Το έλαιο κάνναβης, είναι γεμάτο με τα απαραίτητα λιπαρά οξέα (ωμέγα-6 και ωμέγα-3) από ό, τι οποιοδήποτε άλλο λάδι. Αυτά τα «καλά» λίπη μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης καρδιακών παθήσεων, διαβήτη, της νόσου του Alzheimer, καθώς και μια σειράς από άλλες χρόνιες παθήσεις. Η κάνναβη είναι επίσης γεμάτη με πλήρη πρωτεΐνη (ο τύπος με τα εννέα αμινοξέα), που την καθιστά μια εξαιρετική επιλογή για χορτοφάγους.

Πώς να τους καταναλώσετε: Προσθέστε δύο κουταλιές της σούπας σπόρους κάνναβης σε πλιγούρι βρώμης ή στα smoothies σας.

Μαύρο σκόρδο
Με λιγότερο πικάντικη γεύση και σχεδόν διπλάσια ποσότητα αντιοξειδωτικών από το φρέσκο σκόρδο, το μαύρο σκόρδο φαίνεται πολυκαιρισμένο και προέρχεται από τη διαδικασία ζύμωσης σε υψηλές θερμοκρασίες για περίπου 1 μήνα.

Γιατί είναι υγιεινό: Τα σημαντικά αντιοξειδωτικά στο μαύρο σκόρδο, προστατεύουν τα κύτταρα και βοηθούν κατά της γήρανσης. Καθώς μεγαλώνουμε, γερνάμε, καθώς το σώμα χρησιμοποιεί το οξυγόνο για να μεταβολίσει τα τρόφιμα, καθώς και τον ήλιο, τον καπνό, τη ρύπανση και πολλούς άλλους παράγοντες. Τα αντιοξειδωτικά μπορεί να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της διαδικασίας της γήρανσης.

Πώς να το φάτε: Η απαλή, γλυκιά γεύση του μαύρου σκόρδου, το καθιστά ως μια ευέλικτη υπερτροφή. Προσθέστε το σε κάθε συνταγή στην οποία θέλετε να χρησιμοποιήσετε το φρέσκο σκόρδο, από πιάτα ζυμαρικών, μέχρι σε σούπες και μαγειρευτά. Και το καλύτερο; Δεν μυρίζει.

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2015/01/5_29.html

Ποιό Δημόσιο Χρέος;

Δημόσιο χρέος: Η αναλαμπή του μελλοθάνατου!

Η Ελλάδα πληρώνει φέτος 502 εκατομμύρια ευρώ το μήνα μόνο για τόκους!

Το 2022 θα πληρώσει 24,4 δισεκατομμύρια για τόκους!

Για φέτος, τα χρεολύσια μόνο (δηλαδή μόνο το κεφάλαιο) που πρέπει να καταβάλουμε είναι 24,9 δισεκατομμύρια!

Ας σημειωθεί ότι όλα αυτά αφορούν τα παλιά χρέη (μετά το κούρεμα του PSI) και όχι τα καινούργια που δανείζεται και θα δανείζεται στο μέλλον η χώρα μας.

Αντιλαμβάνεστε δηλαδή σε τι λούκι είμαστε και αν υπάρχει οποιαδήποτε προοπτική εξόδου.

Αντιλαμβάνεστε ότι το Ελληνικό πωλήθηκε για ενός μηνός τόκους (!) και το 30% της ΔΕΗ, που πωλείται 1,5 δισεκατομμύρια, πωλείται μόνο για τριών μηνών τόκους!

Όμως έτσι, ακόμα και ολόκληρη η Ελλάδα να πωληθεί και πάλι δεν φτάνουν τα χρήματα μόνο για τους τόκους.

Ταυτόχρονα τα χρέη των πολιτών προς την εφορία για φέτος (2014) αυξάνουν κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ το μήνα και η κατάσταση προφανώς θα χειροτερεύσει.

Δεν συζητάμε φυσικά για τα χρέη των ιδιωτών προς τις τράπεζες κ.λ.π.

Δείτε τους τόκους και τα χρεολύσια, όπως αυτά εκτιμώνται έως το 2030, για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, που διαβίβασε στη Βουλή ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ):

-Έτος 2013: χρεολύσια 12,890 – τόκοι 5,887

-Έτος 2014: χρεολύσια 24,900 – τόκοι 6,026

-Έτος 2015: χρεολύσια 16,018 – τόκοι 5,878

-Έτος 2016: χρεολύσια 7,075 – τόκοι 6,028

-Έτος 2017: χρεολύσια 7,480 – τόκοι 6,405

-Έτος 2018: χρεολύσια 4,672 – τόκοι 6,590

-Έτος 2019: χρεολύσια 9,949 – τόκοι 6,622

-Έτος 2020: χρεολύσια 7,052 – τόκοι 6,360

-Έτος 2021: χρεολύσια 7,169 – τόκοι 10,956

-Έτος 2022: χρεολύσια 8,873 – τόκοι 24,489

-Έτος 2023: χρεολύσια 11,186 – τόκοι 17,551

-Έτος 2024: χρεολύσια 10,864 – τόκοι 13,641

-Έτος 2025: χρεολύσια 8,795 – τόκοι 9,030

-Έτος 2026: χρεολύσια 8,569 – τόκοι 8,642

-Έτος 2027: χρεολύσια 8,453 – τόκοι 8,215

-Έτος 2028: χρεολύσια 8,060 – τόκοι 7,779

-Έτος 2029: χρεολύσια 7,308 – τόκοι 7,290

-Έτος 2030: χρεολύσια 7,329 – τόκοι 6,853

Succes story: Με δανεικά ένας στους πέντε πολίτες της Δυτικής Ελλάδας

Με δανεικά προσπαθεί να επιβιώσει ένας στους πέντε κατοίκους της Δυτικής Ελλάδας, που αντιστοιχεί στο 22% του πληθυσμού, όπως προκύπτει από νεότερη έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας, για τη δραστική μείωση του εισοδήματος και της καταναλωτικής δράσης των μισθωτών.

Τρεις στους τέσσερις έχουν χάσει το εισόδημά τους, ένας στους τρεις δέχθηκε περαιτέρω μείωση το τελευταίο τρίμηνο και τέσσερις στους 10 φοβούνται ότι έχουν σειρά στην μείωση των ελάχιστων εσόδων τους.

Όπως προκύπτει από τα συμπεράσματα της έρευνας, που διενεργήθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία ALCO, η μείωση είναι αναλογικά μεγαλύτερη για τους μισθωτούς ηλικίας 45 – 54 ετών και εκείνους με εισόδημα 1.501-2.000 ευρώ, ενώ σε ποσοστό 82% η μείωση στο εισόδημα οφείλεται στη μείωση του μισθού.

Περικοπές δαπανών ακόμη και σε είδη διατροφής

Ενδεικτικό είναι ότι στα τρόφιμα, το 33% των μισθωτών έχουν μειώσει τις δαπάνες τους, στην εκπαίδευση το 24%, στα καύσιμα το 30%, ενώ στα αναψυκτικά/χυμούς το 43%.

Παράλληλα πάνω από έξι στους δέκα μείωσαν τις δαπάνες τους σε ταξίδια και αξεσουάρ (67%), ρούχα/παπούτσια (65%) και έπιπλα/είδη σπιτιού (63%).

Την ίδια στιγμή, το 59% μείωσε τις δαπάνες ψυχαγωγίας, το 57% τις δαπάνες για καλλυντικά, το 55% για σοκολάτες και snacks, το 53% για παιχνίδια και το 48% για κρασί/μπύρα/ ούζο.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ένας στους δύο μισθωτούς χρειάστηκε το τελευταίο τρίμηνο να κάνει ανάληψη από τις καταθέσεις του στην τράπεζα για την κάλυψη βασικών αναγκών, ενώ το 22% χρειάστηκε να δανειστεί. Σημειώνεται ότι η μείωση δαπανών εμφανίζεται μεγαλύτερη για τους μισθωτούς κατώτερης μόρφωσης, με εισόδημα από 800 έως 1.001 ευρώ, ηλικίας 35-44 ετών και εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

Money is Money και συνεχίζουμε:
De Morgen: H Ελλάδα ανακτά την εμπιστοσύνη των αγορών: Την εκτίμηση, ότι η Ελλάδα ανακτά την εμπιστοσύνη των αγορών μετά την αναβάθμιση της πιστοληπτικής της ικανότητας από τον οίκο αξιολόγησης Fitch, διατυπώνει, σε ανάλυση που φιλοξενεί, η βελγική εφημερίδα De Morgen, υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα σιγά σιγά βγαίνει από το βαθύ τούνελ» και υπέρτιτλο «Μειώθηκε ο κίνδυνος για έξοδο από την ευρωζώνη».

Όπως ειδικότερα σημειώνεται, τα spreads των ελληνικών επιτοκίων έχουν υποχωρήσει στο χαμηλότερο σημείο τους τα τελευταία τρία χρόνια, δηλαδή κάτω από το ψυχολογικό όριο του 8%, γεγονός που αποδεικνύει, ότι η εμπιστοσύνη των επενδυτών προς την Ελλάδα βαίνει αυξανόμενη.

Η De Morgen παρατηρεί, ότι το status που απένειμε η Fitch στην Ελλάδα (ΒΒ-) και το ύψος των επιτοκίων δανεισμού που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά ομολόγων (8%), εξακολουθούν να θεωρούνται προβληματικά για τα διεθνή standards, ενώ δεν παραλείπει να υπενθυμίσει ότι το αντίστοιχο βελγικό επιτόκιο δεν ξεπερνάει το 2%. Ωστόσο, συνεχίζει, στην αναβάθμιση αυτή, οι επενδυτές “βλέπουν”, ότι «η ελληνική οικονομία βρίσκεται στον σωστό δρόμο».

Σύμφωνα με τον Fitch, οι προοπτικές της Ελλάδας είναι «σταθερές», παρά την αναδιάρθρωση χρέους και τις επώδυνες μεταρρυθμίσεις που έχουν δρομολογηθεί. Όπως εξάλλου σημειώνεται, παρά τα προβλήματα, η Ελλάδα αναμένεται να επιστρέψει για πρώτη φορά σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2014, μετά από πέντε χρόνια συνεχούς συρρίκνωσης, ενώ δεν αποκλείεται να πετύχει ήδη από φέτος πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της. Κατά την εφημερίδα, ο οίκος Fitch δεν είναι η μοναδικός που βλέπει να αχνοδιαγράφεται κάποιο φως στην άκρη του τούνελ για την Ελλάδα, καθώς και ο Standaard & Poor’s είχε προχωρήσει στην αναβάθμιση της ελληνικής πιστοληπτικής ικανότητας τον Δεκέμβριο, ενώ και στο ελληνικό Χρηματιστήριο επικρατεί τελευταία ένα κλίμα ευφορίας.

Ωστόσο, συνεχίζει η De Morgen, στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας δεν καταγράφονται προς το παρόν σημάδια ανάκαμψης, καθώς η ύφεση κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013 έφτασε το 5,3% έναντι 5,7% το τελευταίο τρίμηνο του 2012.

Επισημαίνεται πάντως, πως όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι θα υπάρξει και νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εν ευθέτω χρόνω.

Σε αυτό το κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, προσθέτει η εφημερίδα, έχει δημιουργηθεί ένα πιο θετικό κλίμα για τις ελληνικές επιχειρήσεις: Είναι χαρακτηριστικό, ότι ελληνικές εταιρείες όπως τα Ελληνικά Πετρέλαια και η Frigoglass κατάφεραν να αντλήσουν από τις αγορές κεφάλαια ύψους 500 και 250 εκατομμυρίων ευρώ αντίστοιχα, εκδίδοντας ομόλογα. Η εφημερίδα μιλάει για μεγάλο ενδιαφέρον όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και των ξένων επενδυτών.

Τέλος, η εφημερίδα αναφέρεται στο ταξίδι του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά και στις διαβεβαιώσεις του ότι η Ελλάδα αποτελεί «success story».

«Αν και το ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 25% και η ανεργία καλπάζει στο 27%, η Αθήνα προτιμά να βλέπει τα πράγματα από την θετική τους πλευρά», καταλήγει η εφημερίδα.

***
Διαλέγεις και Παίρνεις

businesslife

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η Στάση του Σωκράτη στον Επερχόμενο Θάνατο

Giambettino Cignaroli – The Death of Socrates (18ος αιώνας)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Σαπαρδάνης

 «Εμένα δε με ενδιαφέρει ο θάνατος. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μη διαπράξω κάτι άδικο κι ανόσιο.»[1]σελ.67

«Δεν υπάρχει για τον καλό άνθρωπο κανένα κακό, ούτε όταν ζει ούτε όταν πεθάνει.»[1]σελ.91

Ο Σωκράτης ίσως έγινε πιο γνωστός για αυτά που έκανε, παρά για αυτά που έλεγε. Η θανάτωσή του συχνά θεωρείται σαν ένα μεγάλο έγκλημα των Αθηναίων κατά της ελευθερίας του λόγου και μία από τις μεγαλύτερες ειρωνείες της Ιστορίας. Γιατί ακόμα και να εντάξουμε την δίκη και την εκτέλεσή του στο ιστορικό πλαίσιο μιας δημοκρατίας που προσπαθούσε να επανακαθοριστεί, έχοντας μόλις βγει από την άκρως απολυταρχική κυριαρχία των Τριάντα Τυράννων, και που γι’ αυτό ήθελε να εξαφανίσει κάθε ίχνος του τραγικού πρόσφατου παρελθόντος της με την εξόντωση κάθε ύποπτου για αντι-δημοκρατικά πιστεύω πνευματικού ανθρώπου (ο Σωκράτης είχε κακές παρέες), πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε ένα τόσο αχρείαστο θάνατο, ενός φιλοσόφου που θα κατέληγε να θεωρείται ο πατέρας της δυτικής φιλοσοφίας; Η εκτέλεσή του σημάδεψε τους μαθητές του, και πιο σημαντικά, τον Πλάτωνα, στο έργο του οποίου η παρουσία του δασκάλου του κυριαρχεί. Η κύρια πηγή που έχουμε για το τι ειπώθηκε στη δίκη είναι η Απολογία Σωκράτους που έγραψε ο Πλάτωνας. Το έργο γράφτηκε λίγα χρόνια μετά τη δίκη, και φυσικά δεν είναι μια ακριβής λέξη προς λέξη περιγραφή της ομιλίας του Σωκράτη, αλλά επειδή κατά τη συγγραφή του το θέμα ήταν νωπό στη μνήμη των Αθηναίων και πολλοί από τους παρόντες στη δίκη σίγουρα είχαν πρόσβαση στο Πλατωνικό κείμενο, θεωρείται αξιόπιστη πηγή, όσον αφορά τα κεντρικά σημεία υπεράσπισης και το πνεύμα των περιστατικών που εξελίχτηκαν.

Μεγάλο ρόλο στην επιρροή που είχαν τα τελευταία γεγονότα της ζωής του φιλοσόφου έπαιξε η στάση του απέναντι στον θάνατο που ήξερε ότι ερχόταν. Ο Σωκράτης είχε πολλές ευκαιρίες να γλιτώσει. Θα μπορούσε να φύγει από την πόλη με το που έμαθε την κατηγορία εναντίον του, αφού σίγουρα ήξερε ότι δεν είχε πολλές ελπίδες ενάντια σε ένα καθεστώς που δεν ενδιαφερόταν τόσο για την αλήθεια όσο για το πώς θα βρει τρόπο να εξωραΐσει τα δικά του εγκλήματα και να καλύψει την εκδικητικότητά του με την πρόφαση της κατηγορίας του αθεϊσμού. Η φυγή ήταν συνηθισμένη ενέργεια όταν η αθώωση ήταν αμφίβολη˙ αυτήν επέλεξε και ο Αριστοτέλης αργότερα, όταν κατηγορήθηκε από τον Ευρυμέδων τον Ιεροφάντη για ασέβεια προς τους θεούς αμέσως μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και έφυγε για την Χαλκίδα.

Ο Σωκράτης λοιπόν εμφανίστηκε στη δίκη του για να αντιμετωπίσει το κατηγορητήριο αλλά και αυτό που παρουσιάζει ο ίδιος σαν την πραγματική αιτία της θανάτωσής του, την κακοφημία και τις συκοφαντίες που λέγονταν εις βάρος του, που προέρχονταν από μίσος επειδή έδειχνε, για αυτούς που παρίσταναν τους σοφούς, ότι δεν ήξεραν τίποτα. Στην απολογία του (όπως μας την αφηγούνται ο Πλάτωνας αλλά και ο Ξενοφώντας), έδειξε προκλητική και ειρωνική στάση απέναντι στους κατήγορούς του και στους δικαστές, αλλά και περηφάνια και θάρρος.

Δικαιολόγησε τον βίο του λέγοντας πως ο θεός τον πρόσταζε να έχει τη στάση ζωής που είχε, και πάντα έκανε ό,τι αυτός όριζε, κατά τη δική του πάντα αντίληψη, όπως του φανερώνονταν «με χρησμούς και με όνειρα και με κάθε τρόπο, με τον οποίο κάθε θεϊκή ύπαρξη ορίζει οτιδήποτε στους ανθρώπους να πράττουν»[1]σελ.69, είτε όταν ζούσε φιλοσοφώντας και εξετάζοντας τον εαυτό του και τους άλλους είτε κατά τη δίκη του. «Υπάρχει μέσα μου κάτι θεϊκό και δαιμόνιο… Πάντοτε με αποτρέπει από κάτι που πρόκειται να κάνω, και ποτέ δεν με προτρέπει σε τίποτα.»[1]σελ.65. «Εκείνοι ονομάζουν αυτούς που προλέγουν το μέλλον με σημεία ‘πουλιά’, ‘μύθους’, οιωνούς’ και ‘μάντεις’, ενώ εγώ το ονομάζω ‘δαιμόνιο’»[3]σελ.135. Το δαιμόνιό του πάντα τον εμπόδιζε αν ήταν να κάνει κάτι που δεν ήταν σωστό, αλλά δεν τον σταμάτησε ούτε όταν ξεκίνησε από το σπίτι του για να πάει στη δίκη, ούτε κατά τη διάρκεια της απολογίας του, ενώ πολλές φορές ενώ μιλούσε τον ανάγκαζε να σωπαίνει. Γι’ αυτό και δεν ετοίμασε λόγο από πριν για να τον εκφωνήσει μπροστά στους δικαστές. «Δυο φορές κιόλας, που προσπάθησα να σκεφτώ την απολογία μου, το δαιμόνιο με απέτρεψε»[3]σελ.131. Γιατί να προετοιμαστεί εξάλλου αφού, όπως λέει, μιλάει στους δικαστές όπως μιλάει στην αγορά, με λόγια απλά και λέγοντας ειλικρινά αυτά που σκέφτεται; «Δε σου φαίνομαι ότι έχω περάσει τη ζωή μου μελετώντας την απολογία μου;…Επειδή έχω ζήσει χωρίς να κάνω ποτέ κάτι άδικο»[3]σελ.129. «Σωστά λοιπόν, οι θεοί με απέτρεψαν τότε να σκεφτώ τον λόγο μου»[3]σελ.133.

Σύμφωνα με αυτόν, ό,τι του συμβαίνει, είναι για το καλό του (και θέλημα θεού), κι ας θεωρείται από άλλους κακό. Και όπως θα ήταν λάθος να εγκαταλείψει τη θέση του στον πόλεμο (είχε πολεμήσει στην Ποτίδαια, στην Αμφίπολη και στο Δήλιο) αφού του το είχε ορίσει ο θεός αλλά και οι εκλεγμένοι από τους Αθηναίους άρχοντες, έτσι και τώρα θα έκανε πολύ άσχημα να ξεφύγει από τη δίκη του. Η συνεχείς αναφορές του στον θεό, φυσικά δεν είναι τυχαία, αφού ήθελε να διαψεύσει το κατηγορητήριο, που μιλούσε για αθεΐα.

Ο Σωκράτης σε τοιχογραφία (Μουσείο Εφέσου, Τουρκία, 1ος-5ος αιώνας)

Όσο για τον φόβο του θανάτου (όπως είδαμε κι αλλού), αυτός δεν αρμόζει στην φιλοσοφική ζωή, αφού υποδηλώνει ότι ο θάνατος είναι το χειρότερο κακό, κάτι που ένας φιλόσοφος δεν μπορεί να νομίζει ότι γνωρίζει. Το να φοβάσαι τον θάνατο λοιπόν είναι σαν να παριστάνεις ότι ξέρεις κάτι που δεν ξέρεις («Και δεν είναι αμάθεια αυτό επονείδιστη, το να νομίζει κανείς ότι γνωρίζει εκείνα που δεν γνωρίζει;»[1]σελ.57). Γιατί ένα από τα δύο είναι ο θάνατος: Είτε δεν είναι τίποτα και απλά όποιος πεθαίνει δεν έχει καμία συναίσθηση του γεγονότος, είτε συμβαίνει κάποια «μεταβολή και μετοίκηση της ψυχής από τον εδώ τόπο σε έναν άλλο». Είτε δηλαδή είναι σαν ύπνος χωρίς όνειρα, και η αιωνιότητα έτσι φαντάζει σαν μία μόνο νύχτα, είτε η αναχώρηση σε άλλο τόπο θα τον πάει εκεί που είναι όλοι οι νεκροί και όπου θα έβρισκε την παρέα του Ομήρου, του Ορφέα και του Ησίοδου. «Εγώ πάντως, πολλές φορές θα ήθελα να πεθάνω αν όλα αυτά αληθεύουν»[1]σελ.89. Αυτό δε σημαίνει ότι ο Σωκράτης αδιαφορούσε για τη ζωή ή ότι δεν την χαιρόταν, αντιθέτως έλεγε πως έζησε την καλύτερη δυνατή ζωή και μάλιστα χάρη στους νόμους και τους πολίτες της Αθήνας (και την αυτοκτονία τη θεωρούσε ανεπίτρεπτη). Καλωσόριζε όμως τον θάνατο επειδή ήταν η κλιμάκωση της ζωής του, μένοντας συνεπής στην φιλοσοφία του και σε αυτά που έκρινε ότι ο θεός απαιτούσε από αυτόν. «Για μένα είναι φυσικό ένας άνθρωπος που αφιέρωσε πραγματικά τη ζωή του στη φιλοσοφία να μη λιποψυχεί την ώρα που πρόκειται να πεθάνει και να ευελπιστεί πως, όταν πεθάνει, θα έχει εκεί τα μεγαλύτερα αγαθά»[4]σελ.81.

Αυτό που θέλει είναι, όσο μπορεί, να ωφελήσει τους συμπολίτες του χωρίς να υπολογίζει τον κίνδυνο αν θα ζήσει ή θα πεθάνει. Και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι αν η συμπεριφορά του είναι του καλού ή του κακού ανθρώπου˙ όχι η γνώμη του κόσμου. «Δεν υποχωρώ σε τίποτα που να είναι αντίθετο στο δίκαιο από το φόβο του θανάτου»[1]σελ.65.

«Αν με θανατώσετε, και είμαι πράγματι αυτός που λέω εγώ, δεν θα με βλάψετε τόσο όσο θα βλάψετε τους εαυτούς σας. Γιατί εμένα σε τίποτα δεν θα μπορούσαν να με βλάψουν ούτε ο Μέλητος ούτε ο Άνυτος [κατήγοροί του]. Δεν θα είχαν τη δυνατότητα, γιατί πιστεύω ότι δεν γίνεται ο χειρότερος άνθρωπος να βλάψει έναν καλύτερο. Θα μπορούσε βέβαια να με σκοτώσει ίσως ή να με εξορίσει ή και να μου στερήσει τα πολιτικά μου δικαιώματα. Αυτά τα πράγματα ίσως αυτός ή και κάποιος άλλος να τα θεωρεί μεγάλα κακά. Όχι όμως εγώ. Θεωρώ πολύ χειρότερο να κάνει κανείς ό,τι κάνει αυτός τώρα, προσπαθώντας να σκοτώσει άδικα έναν άνθρωπο. Τώρα λοιπόν, άνδρες Αθηναίοι, δεν απολογούμαι καθόλου για χάρη του εαυτού μου, όπως θα νόμιζε κανείς, αλλά για χάρη σας, για να μην αμαρτήσετε, καταδικάζοντάς με, προς τον θεό, περιφρονώντας αυτό που σας έδωσε»[1]σελ.63.

Πηγή

Λίγο πριν κλείσει την υπεράσπισή του, και αφού έχει επιχειρηματολογήσει εναντίον των κατηγοριών, εκφράζει την περιφρόνησή του για τα παρακάλια που συνηθίζεται να κάνουν οι κατηγορούμενοι σε αυτό το σημείο. Κάποιος άλλος, λέει, και ίσως και οι ίδιοι αυτοί στους οποίους απευθύνεται, μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του, για να γλιτώσει τις κατηγορίες, ότι «θα παρακαλούσε και θα ικέτευε τους δικαστές με πολλά δάκρυα, φέρνοντας στο βήμα και τα παιδιά του, για να τον λυπηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο, και άλλους πολλούς συγγενείς και φίλους ενώ εγώ δεν θα κάνω τίποτα από όλα αυτά, παρόλο που διατρέχω, όπως φαίνεται, τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Ίσως λοιπόν κανείς, αν αναλογιστεί αυτά τα πράγματα, να γίνει πιο σκληρός απέναντί μου και να οργιστεί γι’ αυτά και να δώσει με οργή την ψήφο του»[1]σελ.71. Ξέρει πολύ καλά λοιπόν ότι τα λεγόμενά του μπορεί να εξοργίσουν το ακροατήριό του και να είναι εις βάρος του. Αναφέρει ότι έχει τρεις γιους, «αλλά όμως κανέναν απ’ αυτούς δεν ανέβασα στο βήμα για να σας παρακαλέσω να με αθωώσετε. Γιατί λοιπόν δεν κάνω τίποτα απ’ αυτά; Όχι από υπεροψία, άνδρες Αθηναίοι, ούτε για να σας ντροπιάσω. Αν αντιμετωπίζω τον θάνατο θαρραλέα είναι άλλη υπόθεση. Για τη φήμη όμως, και τη δική μου και την δική σας και ολόκληρης της πόλης, δεν νομίζω ότι είναι πρέπον να κάνω τέτοια πράγματα. Δεν είναι πρέπον στην ηλικία μου αλλά και στο όνομα που έχω αποκτήσει, αληθινό ή ψεύτικο. Γιατί, υπάρχει η γνώμη ότι ο Σωκράτης σε κάτι διαφέρει από το πλήθος των ανθρώπων…Πολλές φορές έχω δει ανθρώπους, που όταν δικάζονται, ενώ πριν φαίνονταν σπουδαίοι, κάνουν πράγματα ανάρμοστα, σα να θεωρούν ότι θα πάθουν κάτι φοβερό αν πεθάνουν, ως εάν επρόκειτο να είναι αθάνατοι αν δεν τους σκοτώνατε εσείς. Τέτοιοι άνθρωποι μου φαίνεται πως ντροπιάζουν την πόλη»[1]σελ.73.

«Εκτός από το θέμα της φήμης, άνδρες, δεν μου φαίνεται ότι είναι δίκαιο να παρακαλεί κανείς τον δικαστή, ούτε παρακαλώντας τον να αθωώνεται, αλλά εξηγώντας του και πείθοντάς τον»[1]σελ.75. Γιατί ο δικαστής δεν βρίσκεται στη θέση που κατέχει για να απονείμει δικαιοσύνη κάνοντας χάρες, αλλά για να κρίνει και να εφαρμόζει τους νόμους. «Αν σας έπειθα παρακαλώντας σας, θα σας έκανα να παραβείτε τον όρκο σας, και θα ήταν σα να σας δίδασκα να μην πιστεύετε ότι υπάρχουν θεοί»[1]σελ.75. Ούτε στην ηλικία του αρμόζουν τα παρακάλια. Αν καταδικαστεί τώρα, το τέλος του θα είναι πιο εύκολο και ανώδυνο για αυτόν και τους φίλους του. Γιατί αν δεν πεθάνει τώρα, 70 χρόνων, τα γηρατειά θα τον κάνουν να ξεχνάει ό,τι έχει μάθει και να μαθαίνει δυσκολότερα, και θα τον βρουν οι αρρώστιες. Και αφού μέχρι τώρα έχει ζήσει ενάρετα και όπως αυτός ήθελε, και δεν θα αφήσει τίποτα δυσάρεστο ή άσχημο πίσω του, οι φίλοι του δεν θα έχουν κάτι για να λυπηθούν για το χαμό του. Προτιμάει το θάνατο από το να συνεχίσει να ζει ανελεύθερος, ή να ζητιανέψει για να κερδίσει χειρότερη ζωή από τον θάνατο[3]σελ.133.

Έχοντας λοιπόν ολοκληρώσει την απολογία του, έχει δείξει ανωτερότητα σε ένα δικαστήριο που έχει συνηθίσει να δέχεται παρακάλια (κάτι που ίσως φάνηκε υπεροπτικό και άρα προσβλητικό), έχει αντιμετωπίσει τον κατήγορό του Μέλητο με περιφρόνηση και ειρωνεία στην σύντομη ανάκρισή του (σε μια επιχειρηματολογία που μπορεί οι δικαστές να εξέλαβαν ως ρητορική επιδεξιότητα ενός ενόχου που θέλει να αποπροσανατολίσει το ακροατήριό του) και έχει κατηγορήσει τη δημοκρατικότητα του τότε πολιτεύματος και άρα, έμμεσα, και την αξίωση των δικαστών του να αποφασίσουν σωστά για τη μοίρα του (και είδαμε ότι στο φόντο της δίκης υπήρχε η υποψία σύμπλευσης του Σωκράτη με τους Τυράννους και με τον προδότη Αλκιβιάδη).

Ana Maria Edulescu – Socrates 3

Η ψηφοφορία των 500 δικαστών έρχεται εις βάρος του με μόνο 30 ψήφους διαφορά, οπότε αποφασίζεται η ενοχή του Σωκράτη. Τώρα, απευθύνεται άλλη μια φορά στους ίδιους δικαστές για να προτείνει την ποινή που πιστεύει ότι του αξίζει, προσπαθώντας να τους πείσει να του την αποδώσουν (ο νόμος δεν όριζε ποινή για το αδίκημά του). Όμως αυτό δεν μπορεί να το κάνει, γιατί η πρόταση οποιασδήποτε ποινής θα ισοδυναμούσε με παραδοχή της ενοχής του.

Και τι εναλλακτική ποινή θα μπορούσε να προτείνει άλλωστε; Φυλάκιση; Αυτό θα σήμαινε να ζει σαν δούλος εκείνων που θα ορίζονταν φύλακές του. Χρηματική ποινή; Λεφτά ο ίδιος δεν είχε, άρα μέχρι να βρει θα έπρεπε να μείνει φυλακισμένος, που σημαίνει ότι θα έμενε στη φυλακή σαν δούλος μέχρι να πεθάνει. Εξορία; Όπου και να πήγαινε θα συναντούσε την ίδια αντιμετώπιση, και μάλιστα σε λιγότερο ευνομούμενη πόλη της Ελλάδας. Δεν θα μπορούσε να φύγει από την Αθήνα και «να ζήσει κάπου ήσυχα σωπαίνοντας», γιατί αυτό θα σήμαινε ότι παρακούει τον θεό «και για το λόγο αυτόν είναι αδύνατο να ζω ήσυχος.»[1]σελ.81. Ακόμα και αθώο να τον κρίνανε, και να τον αφήνανε ελεύθερο χωρίς ποινή, αλλά με την προϋπόθεση ότι δεν θα ξαναενοχλήσει κανέναν με τις ερωτήσεις του, πάλι δε θα σταματούσε να γυρίζει τους δρόμους και να εξετάζει τον εαυτό του και τους Αθηναίους. «Εγώ δεν πρόκειται να αλλάξω σ’ ό,τι κάνω, ακόμα κι αν πρόκειται να πεθάνω πολλές φορές»[1]σελ.61.

Και για να δείξει ότι δεν αλλάζει γνώμη για τη στάση ζωής του ούτε έχει την διάθεση να αναγνωρίσει την ενοχή του μετά την απόφαση των δικαστών, προτείνει σαν αντίτιμο των ενεργειών του, αντί για κάποια ποινή, την δωρεάν ισόβια σίτισή του στο Πρυτανείο. Αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να ιδωθεί σαν τιμωρία, αλλά ήταν μια μεγάλη τιμή που οι Αθηναίοι επιφύλασσαν στους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων και στους ευεργέτες της πόλης. Οι δικαστές σίγουρα αυτό το πήραν σαν μεγάλη προσβολή και πρόκληση, αλλά και ένδειξη υπεροψίας και εγωισμού, αφού ο Σωκράτης τους έδειχνε ότι δεν αναγνώριζε την ενοχή του ακόμα κι όταν είχε ήδη αποφασιστεί από το αρμόδιο δημοκρατικό δικαστικό όργανο.

Για να μην φανεί όμως ότι δεν τον ενδιαφέρει η ζωή ή ότι επιθυμεί τον θάνατο, λέει πως αν είχε χρήματα θα πρότεινε ένα χρηματικό ποσό που θα μπορούσε να πληρώσει, και έτσι προτείνει το πολύ μικρό ποσό της μίας ασημένιας «μνας», που μπορούσε να διαθέσει. Ξέροντας ότι το ποσό θα φανεί ανεπαρκές (και άρα πρόκληση όπως το αίτημά του για δωρεάν σίτιση στο Πρυτανείο), και ότι οι φίλοι του θα εγγυηθούν για αυτόν, προτείνει στο τέλος 30 μνες.

Σωκράτης, αντίγραφο από έργο μάλλον του Λύσιππου (1ος αιώνας) – Λούβρο

Μάλλον ήταν πολύ αργά για μια ειλικρινή πρόταση εναλλακτικής ποινής ων μετά από όλα όσα είπε κατά την απολογία του και την ειρωνική του στάση, που φαίνεται ότι δεν άρεσε στους δικαστές. Ο Ξενοφώντας μας δίνει τη γνώμη του για την καταδίκη: «Εκθειάζοντας τον εαυτό του στο δικαστήριο, προκάλεσε φθόνο κι έκανε επομένως τους δικαστές να τον καταδικάσουν σε θάνατο»[3]σελ.145. Το αίτημά του για αποπληρωμή της ενοχής του δεν έγινε δεκτό (πόσο μάλλον το αίτημα για δωρεάν σίτιση), και η νέα ετυμηγορία ζητούσε τον θάνατο του φιλοσόφου, και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερη διαφορά στις ψήφους αυτήν την φορά. Έχει τώρα μια τελευταία δυνατότητα να μιλήσει στους παρευρισκόμενους, πριν μεταφερθεί στο κελί του. Βρίσκει την ευκαιρία να επιπλήξει τους δικαστές και να τους αποδώσει ενοχές για την άδικη καταδίκη, να εξηγήσει τη στάση του στη δίκη και στη διάρκεια της ζωής του, αλλά και να μιλήσει ξανά για την σωστή αντιμετώπιση ενός επικείμενου θανάτου.

Αν περίμεναν, λέει στους δικαστές, λίγο ακόμα και δεν τον θανατώνανε, λίγο καιρό μετά αυτό θα είχε γίνει από μόνο του (ήτανε πια 70 χρονών). Κάνανε κακό στους εαυτούς τουςγιατί τώρα οι εχθροί τους, για να τους κακολογήσουν και μόνο, θα πουν ότι «ο Σωκράτης είναι σοφός» και ότι τον αδικήσανε, σκοτώνοντας έναν μεγάλο Αθηναίο. Και να μην νομίζουν, λέει, ότι ο λόγος της καταδίκης του ήταν η αποτυχία του να τους πείσει, λέγοντάς τους ό,τι θα ήθελαν να ακούσουν και κάνοντας τα πάντα για να γλιτώσει το θάνατο. «Καταδικάστηκα…επειδή δεν μπόρεσα να φανώ θρασύς και αναιδής, και επειδή δεν θέλησα να σας πω πράγματα που θα ακούγατε πολύ ευχαρίστως, να κλαίω και να οδύρομαι, να πράττω και να λέω πολλά άλλα, κατά τη γνώμη μου ανάξιά μου, σαν αυτά που έχετε συνηθίσει να ακούτε από άλλους»[1]σελ.83.

«Ούτε σε δίκη ούτε σε πόλεμο ούτε σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πρέπει εγώ ή άλλος κανένας να μηχανεύεται πώς, με κάθε μέσο, θα αποφύγει το θάνατο…γιατί μπορεί κανείς να αποφύγει το θάνατο εγκαταλείποντας τα όπλα του και ικετεύοντας τους εχθρούς» Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γλιτώσει κανείς το θάνατο, αν έχει το θράσος να πει και να πράξει οτιδήποτε. Είναι πολύ δυσκολότερο να αποφύγει την κακή ζωή. «Γιατί το κακό τρέχει γρηγορότερα από τον θάνατο. Εμένα τώρα, αργό και γέροντα, με έχει προφτάσει το πιο αργό από τα δύο˙ τους κατήγορούς μου όμως, που είναι φοβεροί και γρήγοροι, το χειρότερο, η κακία…Εγώ θα υπομείνω την ποινή μου, το ίδιο κι εκείνοι»[1]σελ.85. Αναφερόμενος στον Άνυτο λέει «να ένας άνδρας πολύ περήφανος, λες κι έχει κάνει κάποιο μεγάλο και λαμπρό κατόρθωμα…δεν ξέρει ότι όποιος από τους δυο μας έχει κάνει, κάτω από το βλέμμα της αιωνιότητας, τα πιο ωφέλιμα και τα πιο όμορφα πράγματα, αυτός είναι και ο νικητής»[3]σελ.145. Τον χαρακτήρισε ασθενική ψυχή με δουλοπρεπή ενασχόληση, και προφήτευσε την κακή τύχη του γιου του, αφού αυτός θα έχει μόνο κακές συμβουλές να του δώσει. «Δεν κρατάω καμιά κακία…αλλά επειδή πίστευαν [οι κατήγοροι] ότι έτσι θα με έβλαπταν, γι’ αυτό τον λόγο είναι αξιοκατάκριτοι»[1]σελ.91.

Όταν κατάλαβε ότι οι φίλοι του ήταν δακρυσμένοι, τους ρώτησε: «αλήθεια δακρύζετε τώρα; Δεν ξέρατε από παλιά πως αφότου γεννήθηκα ήμουν από τη φύση καταδικασμένος σε θάνατο; Αν, βέβαια, πέθαινα πριν την ώρα μου, τη στιγμή που τα αγαθά έρρεαν προς το μέρος μου, τότε είναι φανερό πως εγώ και οι φίλοι μου θα έπρεπε να λυπόμαστε. Αν όμως τελειώνω τη ζωή μου, τη στιγμή που δεν προσδοκώ πια παρά δυσκολίες, τότε νομίζω πως όλοι μας πρέπει να χαιρόμαστε για την καλή μου τύχη»[3]σελ.143. Ο Απολλόδωρος του είπε «Αυτό που με στενοχωρεί τρομερά, Σωκράτη, είναι που σε βλέπω να πεθαίνεις άδικα» -«Αγαπημένε μου Απολλόδωρε, θα προτιμούσες λοιπόν να με δεις να πεθαίνω δίκαια;»[3]σελ.143

Η Γνώση δίνει το σύμβολο της νίκης στον Σωκράτη (λεπτομέρεια από μωσαϊκό του Bernardino di Betto στον καθεδρικό της Σιένα, 1504)

Απέχοντας από το να παραδεχτεί δικό του φταίξιμο ακόμα και τώρα που το τέλος ήταν σίγουρο, είπε στους παρόντες Αθηναίους: «τους γιους μου, όταν γίνουν έφηβοι, να τους τιμωρήσετε» ενοχλώντας τους όπως και ο ίδιος αυτούς, και αν οι γιοι του νομίζουν ότι είναι κάτι ενώ δεν είναι, να τους επικρίνουν. Δεν έδειξε κανένα ίχνος μετάνοιας, και επιδοκίμασε το φιλοσοφικό του έργο, λέγοντας πως ό,τι έκανε αυτός, αυτό ευχόταν να κάνουν άλλοι και στα παιδιά του, για να γίνουν καλύτεροι.

Τα τελευταία λόγια του στη δίκη, ίσως με μία διάθεση υστεροφημίας, ήταν: «Αλλά τώρα πια είναι ώρα να φύγουμε, εγώ για να πεθάνω, κι εσείς για να ζήσετε. Ποιοι από μας πηγαίνουν σε καλύτερο πράγμα, είναι άγνωστο σε όλους εκτός από τον θεό»[1]σελ.93.

Σχεδόν ένα μήνα μετά, όταν ο Κρίτων πηγαίνει να επισκεφτεί τον φίλο του μια μέρα πριν εκτελεστεί, τον βρίσκει να κοιμάται ήρεμα και εκπλήσσεται «με πόση ευκολία και πραότητα» υπομένει την καταδίκη που του αποδώσανε άδικα οι Αθηναίοι. «Και άλλοι Σωκράτη, σε μεγάλη ηλικία πέφτουν σε τέτοιες συμφορές, αλλά η ηλικία δεν τους κάνει να μην αγανακτούν με την κακή τους τύχη.» «Έχεις δίκιο», του απαντάει, αλλά «θα ήταν ανόητο να αγανακτώ στην ηλικία μου, επειδή πρέπει πια να πεθάνω»σελ.111. Πιστεύει ότι δεν έχει πραγματικό λόγο να ανησυχεί. Είδε ένα όνειρο με «κάποια γυναίκα με ωραίο σώμα και όμορφο πρόσωπο, ντυμένη στα άσπρα, που ήλθε κοντά μου, με φώναξε και μου είπε: Σωκράτη, σε τρεις μέρες θα φτάσεις στην εύφορη Φθία»σελ.113. Πρόκειται για Ομηρική αναφορά, όπου ο Αχιλλέας στην Ιλιάδα (Ι:363) μιλάει για επιστροφή σε τρεις μέρες «στη Φθία την πλούσια», η οποία θεωρείται μια ονειρική γη, μια ιδεατή, εύφορη χώρα, καλλιγύναικος και ευτυχισμένη.

Όταν ο Κρίτων του λέει πως θα ήταν εύκολο να δραπετεύσει με τη βοήθεια των φίλων του, δεν τους ακολούθησε «ρωτώντας τους σε ποιο μέρος εκτός της Αττικής, δεν θα τον έβρισκε ο θάνατος»[3]σελ.141. Εξάλλου, αν πήγαινε στη Θεσσαλία όπου ο Κρίτων είχε φίλους, «εκεί είναι γνωστό ότι επικρατεί πολύ μεγάλη αταξία και ακολασία»[2]σελ.145και οι ντόπιοι ίσως να διασκέδαζαν και να τον περιγελούσαν ακούγοντας με ποιο γελοίο τρόπο απέδρασε μεταμφιεσμένος, φορώντας δέρμα ζώου όπως συνηθίζουν να μεταμφιέζονται όσοι δραπετεύουν. Η ντροπή του θα μεγάλωνε από το γεγονός ότι ήταν μεγάλος σε ηλικία, και τόλμησε να εξευτελιστεί με τέτοιο τρόπο ενώ του είχαν μείνει λίγα χρόνια ζωής έτσι κι αλλιώς. Για να αποφύγει τέτοια σχόλια λοιπόν, θα κατέφευγε σε κολακείες, με το να γίνεται ευχάριστος σε όλους, καταντώντας να ζει δουλικά. Κανένας πουθενά δεν θα του έδειχνε εμπιστοσύνη, αφού θα τον θεωρούσαν εχθρό που περιφρόνησε την πρώτη του πατρίδα, άρα ίσως περιφρονήσει και τη δεύτερη.

Και όταν ο Φαίδων τον είδε την τελευταία μέρα της ζωής του, αναφέρει: «Δε με κατέλαβε οίκτος. Μου έδινε, βλέπεις, την εντύπωση ανθρώπου ευτυχισμένου»[4]σελ.65. Αφού ήπιε το κώνειο και το σώμα του άρχισε να παγώνει, είπε τα τελευταία του λόγια: «Χρωστάμε, Κρίτωνα, έναν κόκορα στον Ασκληπιό. Να του τον δώσετε, μην το αμελήσετε»[4]σελ.267. Ο Ασκληπιός ήταν ο θεός της Ιατρικής, και ο Σωκράτης εδώ μάλλον εννοεί πως χρωστάει ευγνωμοσύνη στον θεό για την θεραπεία από την ασθένεια του σώματος, τώρα που απαλλάσσεται η ψυχή του από αυτό.

Ο Ξενοφώντας κλείνει την αφήγησή του με το εξής: «Και εύκολο θάνατο πέτυχε και το πιο δύσκολο κομμάτι της ζωής απέφυγε. Μπροστά στον θάνατο δεν αποχαυνώθηκε, αλλά καλοδιάθετος τον δέχτηκε και τον αντιμετώπισε»[3]σελ.145.

Πηγές:

[1] Απολογία Σωκράτους (εκδ. Κάκτος, 1992)

[2] Πλάτων – Κρίτων (ή περί του πρακτέου) (Κάκτος, 1994)

[3] Ξενοφών – Απολογία Σωκράτους (εκδ. Κάκτος, 1993)

[4] Φαίδων (ή περί ψυχής) (εκδ. Κάκτος, 1993)

eranistis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν θα πιστεύετε τι είχε η Μέρκελ πάνω από το κεφάλι της - ΦΩΤΟ

Ο χώρος που επέλεξε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι στην Φλωρεντία, για να κάνει τις κοινές του δηλώσεις με την Γερμανίδα Καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ είναι ένα σημείο πολιτισμού. Όμως τα πόντιουμ που έστησαν για τις δηλώσεις είχαν ένα αρκετά σημειολογικό φόντο...

Στην Galleria dell'Accademia της Φλωρεντίας όπου βρίσκεται πλέον το άγαλμα του Δαβίδ, του Μιχαήλ Άγγελου, όλα ήταν έτοιμα για τις δηλώσεις των δυο ηγετών.
Μόνο που κανείς δεν γνωρίζει αν το σημείο που αποφασίστηκε να γίνουν οι δηλώσεις - μπροστά από το άγαλμα του Δαβίδ - επελέγη κατά λάθος ή επι τούτου...

Λίγα λόγια για τον Δαβίδ

Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, που φιλοτεχνήθηκε από το 1501 ως το 1504, είναι ένα αριστούργημα της Αναγεννησιακής γλυπτικής και, μαζί με την Πιετά, ένα από τα δυο σημαντικότερα γλυπτά του Μιχαήλ Άγγελου. Είναι ένα από τα πιο γνωστά αγάλματα στην ιστορία της γλυπτικής, και έχει γίνει σύμβολο δύναμης και νεανικής ομορφιάς. Παριστάνει τον Βιβλικό βασιλιά Δαβίδ, τη στιγμή που αποφασίζει να αναμετρηθεί με τον Γολιάθ. Στην εποχή του θεωρήθηκε σύμβολο της δημοκρατίας της Φλωρεντίας, μιας ανεξάρτητης πόλης - κράτους που απειλούνταν από πιο ισχυρά αντίπαλα κράτη. Αυτή η ερμηνεία τονίστηκε και με την τοποθέτηση του ύψους 5,17 μέτρων αγάλματος έξω από το Παλάτσο Βέκιο, την έδρα της τοπικής κυβέρνησης της Φλωρεντίας. Τα αποκαλυπτήριά του έγιναν στις 8 Σεπτεμβρίου του 1504.

Ο Δαβίδ αρχικά είχε τοποθετηθεί στην είσοδο του Παλάτσο Βέκιο, στην Πιάτσα ντέλλα Σινιορία. Για να προστατευθεί όμως από τυχόν ζημιές, το άγαλμα μετακινήθηκε το 1873 στην Galleria dell'Accademia της Φλωρεντίας, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.

ΦΩΤΟ REUTERS
Με πληροφορίες από την wikipedia.org

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2015/01/blog-post_8292.html

O κόσμος πεινάει και η ΕΛΣΤΑΤ του Γεωργίου βλέπει ότι τα νοικοκυριά ζουν και βασιλεύουν!

O κόσμος πεινάει και η ΕΛΣΤΑΤ του γνωστού Γεωργίου βλέπει ότι τα ελληνικά νοικοκυριά ζουν και βασιλεύουν! Με βάση τα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής, μέσα σε ένα χρόνο (από το τρίτο τρίμηνο του 2013 μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2014) αυξήθηκε από 31,16 δισ. σε 31,17 δισ. ευρώ το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν τα νοικοκυριά της χώρας,


Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η αύξηση της τελικής καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν τα νοικοκυριά, καθώς αυξήθηκε κατά 2,3% και από 32,6 δισ. ευρώ το 2013, έφτασε σε 33,3 δισ. ευρώ.

Στο ίδιο διάστημα όμως μειώθηκαν κατά 15,6% οι ιδιωτικές επενδύσεις (ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου του τομέα των μη χρηματοοικονομικών εταιριών), πέφτοντας από τα 1,8 δισ. κατά το γ΄τρίμηνο τρίμηνο του 2013, σε 1,5 δισ. ευρώ στο γ΄τρίμηνο του 2014. Παράλληλα το ποσοστό των επενδύσεων προς την Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία μειώθηκε σε 10,2% από 12,1% το γ΄ τρίμηνο του 2013.

Δραματική ήταν όμως η μείωση, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τους τριμηνιαίους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς θεσμικών τομέων, το ποσοστό αποταμίευσης των νοικοκυριών. Καταγράφηκε μείωση 7% κατά το γ΄ τρίμηνο πέρυσι έναντι 4,6% το αντίστοιχο τρίμηνο του 2013.

hellasforce.com

Πηγή: http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2015/01/o_23.html#ixzz3PfhhlXeO