Θέλοντας ο Βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος...

Όταν αναρτώ ένα κείμενο και ακούω τα σχολιανά μου από ανθρώπους που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικά στρατόπεδα, νοιώθω πως βρίσκομαι στο σωστό δρόμο. Το νόημα της ανάρτησης "Είναι δυνατόν το αφεντικό να
πιστεύει ότι κι ο υπηρέτης του;" είναι πολύ απλό και συγκεκριμένο.

1. Η αθρόα χωρίς κανένα έλεγχο και σχεδιασμό εισροή μεταναστών στην Ελλάδα ήταν και είναι λάθος.
2. Δεν οφείλεται ούτε σε ανικανότητα των κυβερνώντων ούτε σε αφέλειά τους αλλά είναι ένας ένας σχεδιασμός που αποσκοπεί σε συγκεκριμένες εξελίξεις.
3. Το μίσος δεν θα φέρει τίποτα καλό
4. Η τυφλή υποστήριξη του λάθους επίσης δεν θα φέρει τίποτα καλό
5. Το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με άμεσα και ουσιαστικά μέτρα
Από αυτή την απλή συλλογιστική , άναψε μια συζήτηση χτες (εκτός δικτύου) με φίλους που έγινε χαμός. Το κείμενο μοιάζει πολύ ειρηνικό για όσους ονειρεύονται βία κι αίμα και πολύ ύποπτο για όσους έχουν μετατρέψει το μεταναστευτικό, σε Γουντστοκ.... (!!!)

Υπάρχει μια λαϊκή παροιμία που λέει, "θέλοντας ο βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσε κι εσύ χριστέ μου κόκκινα τσαρούχια". Για να το ξεκαθαρίσω λοιπόν δεν γίνεται να πιάσω ένα ρόπαλο και να αρχίσω να ανοίγω κεφάλια, και θα ήθελα να δω πόσοι έχουν τη ψυχική αντοχή να το βιώσουν όταν θα συμβεί μπροστά στα μάτια τους. Από την άλλη δεν κατανοώ εκείνους που επιμένουν να κλείνουν τα μάτια σε μια κατάσταση τραγική και όχι μόνο , αλλά ωθούν συνέχεια σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.

Και θα θέσω μερικά ερωτήματα που με απασχολούν για πράγματα που δεν "κολλάνε" με το ότι ισχυρίζονται οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές δηλαδή οι δεξιοί κι οι αριστεροί ψάλτες. Όταν ο καθένας σας λέτε τη λέξη "μετανάστης" συμπεριλαμβάνονται ΟΛΟΙ οι μετανάστες στο μυαλό σας? Για σκεφτείτε λιγάκι. Ήρεμα. Από όλο το κομφούζιο που επικρατεί γύρω μας πως έχει περάσει στο μυαλό σας το θέμα "ξένος"

Δηλαδή, αν υποθέσουμε κατά την δεξιά αντίληψη την λεγόμενη πατριωτική, πως οι μετανάστες τρώνε το ψωμί μας, συμπεριλαμβάνουμε μετανάστες κάθε πατρίδας και θρησκείας στην οργή που μας έχει πιάσει ή συγκεκριμένα τη μουσουλμανική κοινότητα?

Δηλαδή ο Ρώσος ορθόδοξος μετανάστης, ο τάδε βαλκάνιος εθνικιστής , τυγχάνει της ίδιας αντιμετώπισης με τον πακιστανό ή αντιθέτως δεν θα μας έκανε εντύπωση να μαθαίναμε πως είναι φίλος και συμπολεμιστής κατά ιδίων κινδύνων ? Νοιώθει ένας θυμωμένος κάτοικος κάποιας υποβαθμισμένης γειτονιάς πως απειλείται από ότι κινείται γύρω του και είναι "ξένο" ή έχει διαφορετικά συναισθήματα για εκείνους από ότι για τους άλλους. ? Για σκεφτείτε το λίγο.Οι περισσότεροι άνθρωποι αυτή τη στιγμή ανησυχούν περισσότερο για το ψωμί που θα τους αρπάξει κάποιος ξένος, την εγκληματικότητα που αυξάνεται συνεχώς, η αισθάνονται μια νέα απειλή με την εισροή εκείνων των χιλιάδων ανθρώπων που δεν υπάρχει κοινό σημείο συνεύρεσης στους διαφορετικούς πολιτισμούς ?

Στα μυαλά των απλών ανθρώπων παγκοσμιοποίηση και διεθνισμός ηχούν ένα παρόμοιο καμπανάκι και δεδομένης της κατάστασης όπως εξελίσσεται στην ανθρωπότητα οι άνθρωποι φοβούνται πως οι πατρίδες τους, τα ήθη και τα έθιμά τους, οι παραδόσεις τους και η ιστορία τους θα εξαφανιστούν από το χάρτη σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Κι αυτό είναι που τους ενδιαφέρει περισσότερο αυτή τη στιγμή. Εχοντας μάλιστα στην απέναντι όχθη το αποτυχημένο πείραμα της επανάστασης του υπαρκτού σοσιαλισμού, ο οποίος όχι μόνο απέτυχε στα όσα είχε υποσχεθεί, αλλά έφερε ένα βήμα πιο κοντά την ανθρωπότητα στη ολοκληρωτική παράδοση στη νέα τάξη πραγμάτων.

Για τους κυρίους της αριστεράς επίσης, θέλω να ρωτήσω, η μεγάλη αγκαλιά απευθύνεται σε όλους ή εστιάζεται κυρίως στις νέες δεξαμενές εξαθλιωμένων προλετάριων μια και οι παλιές μας έχουν τελειώσει (με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα όταν βλέπω ανθρώπους που έχουν κάνει πόλεμο εναντίον του θρησκευτικού σκοταδισμού και για χρόνια όταν γινόντουσαν οι εκκαθαρίσεις στην ΕΣΣΔ συμφωνούσαν κι επαύξαναν, να σκίζουν τα ιμάτια τώρα για το δικαίωμα των μουσουλμάνων να εξασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα!!!)

Συγνώμη που το λέω έτσι ωμά, αλλά η δεξιά ήταν γνωστή από ανέκαθεν για τις πατριωτικές κορώνες και τα εθνικιστικά ιδεώδη, δεν ξεφεύγει από τα πιστεύω της -πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια- αλλά οι κομμουνιστές που κολλάνε με του όποιου είδους φονταμενταλιστές ή μήπως τελικά και ο κομμουνισμός είναι άλλη μια θρησκεία με το αλάνθαστο των δογμάτων του και τους προφήτες του, και σε αυτή τη περίπτωση , ο σκοπός αγιάζει τα μέσα? Είμαι σίγουρη πως μερικοί φαντασιώνονται πως όλο το πρόβλημα της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν η παγωμένη στέπα του βορρά κι ίσως τελικά εφαρμοστεί καλύτερα καλύτερα στις καυτές ερήμους!

Ποια είναι τελικά τα μυστικά της συμπάθειας που πλασάρονται με τόση ένταση και αναμασούν το ίδιο ευαγγέλιο συνέχεια μέχρι να γίνει βίωμα? Μιλάμε για μεταναστευτικό πρόβλημα ή για νέες ανακατατάξεις παγκόσμιες και νέες συμμαχίες που δεν έχουν φυσικά να κάνουν με τη πρόοδο, την ανάπτυξη και την ευημερία των λαών αλλά με νέες σταυροφορίες κι εκκαθαρίσεις που οι επικυρίαρχοι κάθε χρωματισμού οραματίζονται? Τι εθνικιστικά και ακροδεξιά κινήματα αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή στα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ? Τι κοινό έχει η αριστερά με τα μουσουλμανικά κράτη? Μήπως το μίσος για το δυτικό μπλοκ? Τα εκατομμύρια εξαθλιωμένων ανθρώπων που βιώνουν και αποδέχονται ένα νέο ολοκληρωτισμό που ισοπεδώνει κάθε έννοια ατομικότητας, ελευθερίας και πνευματικής ανάπτυξης άρα εν δυνάμει πειθήνιοι και υποταγμένοι στα δόγματα που τους επιβάλλονται μήπως είναι πιο χειραγωγίσιμοι από τους αχάριστους και μόνιμα ανυπάκοους ανθρώπους της δύσης?

Έχουμε πρόβλημα. Εδώ κάτω στο πειραματόζωο του νότου της Ευρώπης ψηνόμαστε στο ζουμί μας και μερικοί προσπαθούν να σβήσουν το κάψιμο με τις βεντάλιες τους.....

Είναι πολλά τα ερωτήματα. Μπορεί να σκέφτομαι λάθος, μπορεί και όχι. Αλλά παρατηρώντας προσεκτικά κάποιος ότι συμβαίνει γύρω μας αυτή τη στιγμή, και βάζοντας μια ελάχιστη λογική να δουλέψει, υπάρχουν πράγματα που δεν κολλάνε όντως. Κι η εκβιαστική επιλογή που μας ζητούν να κάνουμε και μάλιστα άμεσα, αν είμαστε με εκείνους ή με τους άλλους, την ώρα που θα έπρεπε να είμαστε ενωμένοι και να βρούμε το σωστότερο τρόπο για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που μαστίζουν τη χώρα μας, μου δημιουργεί όλα αυτά τα ερωτήματα.

Δεν είναι κακό να δημιουργούμε αμφιβολίες, και να είμαστε δύσπιστοι σε ότι σερβίρεται με τόση ευκολία, ακόμα κι αν έχουμε άδικο. Κακό και πολύ επικίνδυνο είναι να έχουμε χάσει την ικανότητα να αμφιβάλουμε και να δυσπιστούμε και να γινόμαστε υποχείριο με όποιον παίζει με τους φόβους μας και τις ανασφάλειές μας. Δηλαδή η αναζήτηση συνέχεια ενός βοσκού για να μας καθοδηγεί ποιο δρόμο να πάρουμε είναι χαρακτηριστικό των κοπαδιών. Και στο τέλος όλα τα κοπάδια ξέρουμε που καταλήγουν.....

Κι ας γίνει κατανοητώ σε μερικούς "ευεξαπτους" αναγνώστες πως σ΄αυτό το ιστολόγιο εκφράζω καθαρά τη προσωπική μου άποψη, την άποψη ενός ανθρώπου που δεν ανήκει σε κανένα κομματικό μαγαζί, είτε είναι λάθος είτε σωστό και τις περισσότερες φορές δεν κάνω τίποτα άλλο να εκφράζω τις ίδιες ανησυχίες με πολλούς άλλους ανθρώπους γύρω μου. Δεν αισθάνομαι υποχρεωμένη να ασπαστώ κανένα δόγμα και το μίνιμουμ της ελευθερίας που μπορούμε να απαιτήσουμε ακόμα είναι να εκφράζουμε την άποψή μας. Γιατί ίσως σύντομα ούτε αυτό δεν θα μπορούμε να το κάνουμε.

Ιστορίες Συνωμοσίας

http://ksipnistere.blogspot.gr/2015/01/blog-post_4629.html