ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ Η ΦΥΣΗ ;

ΜΟΥ  ΗΡΘΕ  ΜΕ  ΤΟ  E-MAIL    :
Διάβασα πρόσφατα  ένα  κείμενο  που προφανώς σκοπό είχε να γνωρίσει στους Έλληνες αυτόνομου την προσωπικότητα του Pentti Linkola. Κεντρικός τίτλος της οποίας είναι ότι “... Ο,τιδήποτε έχουμε δημιουργήσει ως πολιτισμός τα τελευταία 100 χρόνια, πρέπει να καταστραφεί”. Σαφώς είναι θεμιτό και σωστό να διευρύνεται η σκέψη των συντρόφων, από τις διάφορες θεωρητικές πλατφόρμες που άτομα ή ομάδες χτίζουν πάνω στην βάση ενός υγιούς φυλετισμού. Γιατί η μέχρι τώρα διάσταση του εθνικισμού στην χώρα, στο επίπεδο της συνθηματολογίας είναι ελεεινή, στο επίπεδο της πολιτικής συναισθηματική, στο επίπεδο της λύσης ανύπαρκτη.

Στο πλαίσιο λοιπόν της “γνώσης” η γνωριμία των Ελλήνων εθνικιστών με σύγχρονα πολιτικά ρεύματα στο εξωτερικό, είναι όχι απλά σωστή, αλλά κρίνεται απαραίτητη, τουλάχιστον από το μέρος μου.
Στο πλαίσιο όμως της διαμόρφωσης της δικής μας, νέας, πολιτικής ιδεολογίας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ακριβώς αυτές τις θεωρητικές πλατφόρμες, όχι αυτούσιες αλλά έστω και ένα μέρος τους.
Από τα λίγα που διάβασα σχετικά με τον Pentti Linkola καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι πρόκειται για έναν γνήσιο θεωρητικό της “συντηρητικής επανάστασης”, του φιλοσοφικού ρεύματος που επί της ουσίας διαμόρφωσε αυτό που σήμερα αποκαλείται εθνικιστικό κίνημα. Ο φινλανδός “θεωρητικός της οικολογίας και ψαράς”, αποτελεί ένα ακόμη τέκνο της αγωνίας ενός αρκετά σημαντικού μέρους της ευρωπαϊκής ανεξάρτητης διανόησης, που βλέπει το τέλμα στο οποίο βυθίζονται οι “λευκές” κοινωνίες της Ευρώπης. Και ζητά με δύο λόγια, μια επιστροφή σε μια παλιότερη εποχή, όπου όλα ήταν καλά, όλα ήταν όμορφα, όλα ήταν ανθηρά. Ασυνήθιστο; Όχι. Το ίδιο μονοπάτι ακολουθεί στο σύνολό της ολόκληρη η “τάση” αυτών που αντιδρούν στον σύγχρονο κόσμο. Τα πράγματα δεν πήγαν καλά, ας κάνουμε μία στροφή επιτόπου για να ξαναρχίσουμε.
Πέτυχε ποτέ μία τέτοια κίνηση; Αν και έγιναν κάποιες προσπάθειες, η αλήθεια είναι ότι από την αρχή του το κίνημα της “συντηρητικής επανάστασης” ή αντεπανάστασης όπως κάποιοι θα έλεγαν, ήταν καταδικασμένο και αποτυχημένο. Η προσπάθεια στο να επιστρέψουμε σε κάποιο χρονικό σημείο στο παρελθόν, είναι από την ίδια της τον χαρακτήρα αποτυχημένη. Γιατί είναι ενάντια στην φύση. Είναι σαν να προσπαθεί κανείς να πάει αντίθετα στην εξέλιξη. Και όσο και εάν όροι όπως η “πρόοδος” η “αειφόρος ανάπτυξη” και λοιπά, είναι κατασκευάσματα του υλιστικού -καπιταλιστικού και σοσιαλιστικού – μοντέλου που κυριάρχησε στον σύγχρονο κόσμο, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την εξέλιξη που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και το οποίο είναι αυτό που τελικά διαμόρφωσε την ίδια την ζωή, στο μικρό αυτό μέρος του σύμπαντος, που είναι ο πλανήτης μας. Μπορεί η εξέλιξη να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα. Τα εκατοντάδες χιλιάδες, εάν όχι εκατομμύρια εξαφανισμένα είδη της ζωής, από την αρχή της το επιβεβαιώνουν.
Μπορεί όμως το “πισωγύρισμα” να είναι η λύση; Μπορούμε εμείς ως εθνικιστές να ζητάμε την “κατάργηση” της ζωής όπως την ξέρουμε σήμερα και την επιστροφή σε ένα προσδιορίσιμο (ποιό άραγε είναι το ιδανικό;) ή απροσδιόριστο σημείο στο παρελθόν;

Ολόκληρο το  κείμενο  στην    http://www.antistasi.info/entry.php?b=5

------------------------------------------------------------------
ΔΙΚΑ  ΜΟΥ  ΣΧΟΛΙΑ :

Οπότε   λοιπόν   αφού   κρίναμε   οτι  δεν  πρέπει  να  πάμε   κόντρα  στην   Φύση   ,  ας  προσπαθήσουμε  να  ανιχνεύσουμε   ΤΙ  ΘΕΛΕΙ  η   Φύση .
Δυστυχώς  η  ίδια  δεν  θα  έρθει  να  μας  το  πεί  με  λόγια .  Πρέπει   να  αποκρυπτογραφήσουμε  την  συμπεριφορά  της .


1)  Η  Φύση  θέλει  την   βιοποικιλότητα .  Πρίν  500   εκατομμύρια  χρόνια  υπήρχαν  λίγα   είδη  και   στην  αυγή  του  ανθρώπου   πάρα  πολλά .
Ο  άνθρωπος  ΜΕΙΩΣΕ  την  βιοποικιλότητα  κυρίως   στα  τελευταία   150   χρόνια  που  δρά  το   καπιταλο-σοσιαλ-ιουδαϊκο  ιερατείο .
   Επομένως  η  Φύση  ΔΕΝ  ΘΕΛΕΙ  αυτό   το  ιερατείο .

2)   Η  Φύση  θέλει  την  συνεχή  δημιουργία    υποειδών  που  ενδεχομένως  μια  μέρα   να  εξελιχθούν  σε   κυρίαρχους  πρωταγωνιστές . Βλέπουμε  να  το  κάνει  συνεχώς   απο  τότε  που  εμφανίστηκε  η  ζωή .  Και   οι  δίποδοι  πίθηκοι  ξεκίνησαν  κάποτε   μάλλον  σαν  υποείδος   ενός  δενδρόβιου  πιθήκου  και    εκείνο  το  υποείδος   οδήγησε  στον  σημερινό  άνθρωπο . Εκείνο  το  αρχαίο   υποείδος  είχε  κάτι  που  δεν  το  είχε  κανένας  πίθηκος : βάδιζε  στα  δύο  πόδια .
  Αυτό  το   υλιστικο-καπιταλιστικο-σοσιαλ-ιουδαϊκό   σύστημα   δημιουργεί   νέα  υποείδη ;    ΟΧΙ !
Απλώς   αναμιγνύει  τις  φυλές   και  δημιουργεί  έναν  "μέσο  όρο"  . Τίποτα  το  εξαιρετικό .

Εάν  εμείς  ( που  δεν   ανατριχιάζουμε  όταν  ακούμε  την  λέξη  "εθνικιστής"  )   είχαμε  την  εξουσία  ,  θα   δίναμε  μια  περιοχή  για  να  κατοικήσουν  όσοι  έχουν  μπλέ  αίμα (  υπάρχουν  ελάχιστοι ) .  Λένε  οτι  αυτοί   έχουν  το  πλεονέκτημα  πως  δεν  προσβάλλονται   απο  ορισμένες  ασθένειες .  Ίσως  προσβάλλονται  ευκολότερα  απο  άλλες .  Τέλος  πάντων  ,  εάν  διαπιστώσουμε  οτι   ΚΑΤΑ  ΜΕΣΟ  ΟΡΟ  έχουν  τις  ίδιες   πιθανότητες  επιβίωσης  με  εμάς  ,  θα  τους  δίναμε  κάποια  περιοχή  να  κατοικήσουν  ,  να   διασταυρωθούν  μεταξύ  τους  και  να    δημιουργήσουν  μια  υποφυλή  με  μπλέ  αίμα .  Πού  ξέρεις ;   Κάποια  μέρα  ίσως  αυτή  η  υποφυλή  γίνει  το  επόμενο  κυρίαρχο  είδος .
Το  ίδιο θα  κάναμε   με  όσους  έχουν  εξαιρετικό   ταλέντο  στα  Μαθηματικά ,  την  μουσική  ,  την  ποίηση  ,  στην  Φυσική  ,   στις   παραφυσικές  ικανότητες  (  άν  πράγματι  υπάρχουν  αυτές ) .


3)  Η  Φύση  αναθέτει  σε   κάθε  πλάσμα   έναν  ΡΟΛΟ   μέσα  στην  μηχανή  που  ονομάζεται   "Γήϊνο οικοσύστημα" .  Οι  αριστεροκουλτουριάρηδες   καυχώνται  οτι  αυτοί   δεν  είναι  θρησκόληπτοι  .  Οτι  αυτοί   πιστεύουν  στην  ΦΥΣΗ .  Αυτοί  οι    "ινστρούχτορες"    που  αναλύουν  την    "δομή  της  στρουχτούρας"   καυχώνται  οτι  αποδέχονται  τα  διδάγματα  του  Δαρβίνου .  Οτι  ο  άνθρωπος   είναι  ένας  ακόμη  πίθηκος .  Και  εάν  τους  ρωτήσεις   θα  σου  πούν  οτι  ,  ναί  , κάθε  πλάσμα  έχει  έναν  ρόλο  μέσα  στο  γήϊνο  οικοσύστημα .  Ο ρόλος  του  λύκου  πχ  είναι  να  μην  αφήνει  τον  πληθυσμό  των  ελαφιών  να  αυξηθεί  υπερβολικά .  Σ'  αυτόν  τον  ρόλο  είναι   αναντικατάστατοι  ( οι  λύκοι )  .
Εάν  τους  ρωτήσεις  όμως   ΠΟΙΟΣ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΡΟΛΟΣ  ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ  μέσα στο  οικοσύστημα  ,  ξαφνικά   παθαίνουν  αλαλία !  Δεν  έχουν  τίποτε  να  πούν .  Ψελλίζουν  μόνο  οτι  ο  άνθρωπος  είναι  το  ΑΝΩΤΕΡΟ  όν  και  έχει  δικαίωμα  να  ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ  τον  πλανήτη ! Δηλαδή  ό,τι  λέει  ο  χριστιανισμός !!!

Και  εμείς  αποδεχόμαστε  τις  ιδέες  του  Δαρβίνου .  Εμείς  όμως  είμαστε  πιο  πιστοί  στην  Επιστήμη   και   τολμούμε   να  μιλάμε  για  τον  ΡΟΛΟ  ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ  μέσα  στο  οικοσύστημα .
Τί  καλό  μπορεί  να  προσφέρει   ο  άνθρωπος  στο   γήϊνο   οικοσύστημα  που   ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ   κανένα  άλλο  πλάσμα  της  Γής  (   σε  τί   είναι  ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ  ο  άνθρωπος ) ;  

α)  Ο  άνθρωπος  είναι   ο  μόνος  που   μπορεί  να   διασώσει   την  βιοποικιλότητα  που  απειλείται   απο  έναν  γιγάντιο   αστεροειδή  που   κατευθύνεται   προς  την  Γή .  Μπορεί  να  τον  εκτρέψει  απο  την  τροχιά  σύγκρουσης   με  κάποιο   πυρηνικό  όπλο .
    Υπο  την  ηγεσία   του  καπιταλο-σοσιαλ-ιουδαϊκού   ιερατείου    είναι  ο  άνθρωπος   έτοιμος   να  ανταποκριθεί  σε  αυτόν  τον  ρόλο ;  Μέτρια .  Αν  ο  αστεροειδής   ανακαλυφθεί  την  τελευταία  στιγμή  ,  δεν  είναι   έτοιμος  κάποιος  πύραυλος  που  θα  τον  αποτρέψει .  Αν  ανακαλυφθεί   αρκετό  χρόνο  πρίν  την  σύγκρουση    μπορεί  να  αποτραπεί .
Άρα  σε  αυτόν τον  ρόλο  βαθμολογείται   το  ιερατείο   με  "Μέτρια"  .  

β)  Ο  άνθρωπος   είναι  ο  μόνος  που  μπορεί  να  αναστρέψει  την  έκλπυση   του  φωσφόρου .  Επι  εκατομμύρια   χρόνια  ,  οι  βροχές   παίρνουν  τον  φωσφόρο  (  και  το  κάλιο και  άλλα ιχνοστοιχεία )  και  τον  οδηγούν  στην  θάλασσα  όπου  δεσμεύεται   στον  σίδηρο   των  υποθαλάσσιων  ηφαιστειακών  πετρωμάτων  (  ή  σε κελύφη  μικροσκοπικών  οστρακοειδών )  και  δεν επιστρέφει  στην   ξηρά .  Η  ξηρά  γίνεται  όλο  και  πιο  άγονη .

 Κάνει  τίποτα   ο  άνθρωπος  για  να  επαναφέρει  τον  φωσφόρο ;  ΑΠΟΛΥΤΩΣ  ΤΙΠΟΤΑ !  Όχι   απλώς  κάνει   τίποτα  αλλά   ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ  την  έκπλυση  του  φωσφόρου  διότι  τρέφει  τα   ψάρια  των ιχθυοτροφείων   με   τροφή  απο  την  ξηρά  και  οδηγεί    ταχύτερα  τον  φωσφόρο  στην  θάλασσα !  
Το κάνει   αυτό  βέβαια  υπο  την  καθοδήγηση  του   καπιταλο-σοσιαλ-ιουδαϊκού   ιερατείου   . Επομένως  ,  το  ιερατείο  βαθμολογείται  απο  την  Φύση  με   "ΜΕΙΟΝ ΕΠΤΑ"  !


γ)  Ο  άνθρωπος  είναι ο  μόνος  που  μπορεί  να  προστατέψει  την βιόσφαιρα  απο  την  ψύξη   του   πυρήνα  της  Γής .  Εάν  ο  πυρήνας  ψυχθεί  (  που  θα  συμβεί  κάποτε  στο  μακρυνό  μέλλον )  θα  πάψουν  τα  ηφαίστεια  να  λειτουργούν  (  και  να  εκλύουν  διοξείδιο  του  άνθρακος ) .  Το  υπάρχον  διοξείδιο  του  άνθρακος   στην  ατμόσφαιρα  θα  δεσμευτεί    απο  το  ασβέστιο  των  πυριγενών  πετρωμάτων  και  θα  μετατραπεί   σε  αδρανές   ανθρακικό  ασβέστιο .  Τα  φυτά ,  χωρίς  διοξείδιο  του  άνθρακος ,  θα  πεθάνουν   και  θα  ακολουθήσουν  και  τα  ζώα .

  Ο  άνθρωπος   θα  πρέπει   να  ανακαλύψει   κάποια  πηγή  ενέργειας   που  θα  του  επιτρέπει   να  ψήνει  μεγάλες   ποσότητες   ασβεστόλιθου  ετησίως  και  να  ελευθερώνει   διοξείδιο  του  άνθρακος  στην  ατμόσφαιρα . Το  οξείδιο  του  ασβεστίου  που  θα  προκύπτει  (  σαν  παραπροϊόν )   θα  πρέπει  να  το  συντήκει  με  άμμο  και  να  δημιουργεί   αδρανές   πυριτικό   ασβέστιο  που  θα  το  χρησιμοποιεί   σαν  οικοδομικό  υλικό  ή  θα  το  αποθέτει  στους  βυθούς  των  ωκεανών .

Όταν  ο  πυρήνας  ψυχθεί  ,  θα  μηδενιστεί  και  το  μαγνητικό  πεδίο  της  Γής .  Αυτό  ίσως   επιτρέψει    στα  φορτισμένα  σωματίδια  του  ηλιακού  ανέμου  να  απογυμνώσουν  τον  πλανήτη  απο  τα  αέρια  της  ατμόσφαιρας .  Ο  άνθρωπος  θα  πρέπει  να  βρεί  τρόπο   να  δημιουργήσει  κάποιο  τεχνητό  μαγνητικό πεδίο .
Σήμερα  δεν  υπάρχει   η  τεχνολογία   για  τέτοια  έργα  ,  αλλά   θα  έπρεπε   ο  άνθρωπος  να  έχει αρχίσει    κάποια   έρευνα  προς  αυτή  την  κατεύθυνση  ,  να  έχει   εκδηλώσει  κάποια  ανησυχία .  Αντ'   αυτού  βλέπουμε  πλήρη  ΑΠΑΘΕΙΑ  του  καπιταλο-σοσιαλ-ιουδαϊκού   ιερατείου .
Επομένως  η  Φύση  βαθμολογεί  το  ιερατείο  με   "ΜΗΔΕΝ"  .


4)  Η  Φύση   θέλει   την  αύξηση  της   Γνώσης   μέσα  απο    την  επιστημονική  έρευνα ;   Πολύ  πιθανόν .  Αν  ΔΕΝ  την  ήθελε   δεν  θα  δημιουργούσε   ποτέ   ευφυείς   δίποδους  πιθήκους  .  
  Το  ιουδαϊκό  ιερατείο   προωθεί  την  επιστημονική   έρευνα ;   Ναί  ,  αλλά   χωρίς   ιδιαίτερο   ζήλο .  Δεν  δημιούργησε   τις  υποφυλές   σούπερ επιστημόνων  που  λέγαμε   και δεν  ξοδεύει   πολλούς  πόρους   στην  έρευνα  (  ξοδεύει  όμως  για  όπλα  και   καταναλωτικά  αγαθά ) .
Επομένως   η  Φύση   ΔΕΝ  ΘΕΛΕΙ   αυτό  το  ιερατείο .

  Εδώ  είναι  το  κατάλληλο  σημείο  για  να  ασχοληθούμε   με  την  έννοια   "πρόοδος"   .  
Πολλοί  νομίζουν οτι  μια  κοινωνία   που  θα   σέβεται  την  βιοποικιλότητα   θα  είναι  μια   βουκολική  κοινωνία   σαν  την  κοινωνία  του  1860  ή  παλαιότερη . Δηλαδή   βιοποικιλότητα  και "πρόοδος"  δεν  πάνε  μαζί  (  λένε ) .
Τί  σημαίνει  όμως   πρόοδος ;   Είναι  πρόοδος   το  να     παράγουμε   ηλεκτρικές   καφετιέρες ;  Είναι  πρόοδος  το  να  παράγουμε   Πόρσε   και  Μπέντλεϋ ;  
Το  να  παράγουμε   πλαστικά  πιάτα  μιας  χρήσης ;
Όχι  βέβαια  !

 ΠΡΟΟΔΟΣ   ΕΙΝΑΙ   ΝΑ     ΑΥΞΑΝΟΥΜΕ  ΤΗΝ  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ  ΓΝΩΣΗ  .
ΠΡΟΟΔΟΣ  ΕΙΝΑΙ   ΝΑ  ΑΥΞΑΝΟΥΜΕ  ΤΗΝ  ΤΑΧΥΤΗΤΑ  ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ .

Επομένως  ,  ας  φαντασθούμε   μια  κοινωνία  που  δεν  έχει  ΚΑΝΕΝΑ   καταναλωτικό  αγαθό  απο  τα  σημερινά .  Οι  άνθρωποι    κατοικούν  σε   υφασμάτινες  σκηνές   και  κοιμούνται   σε   χειροποίητα   κρεβάτια . Μαγειρεύουν  με   καύση  χόρτων  ή  τρώνε  ωμά  τα  περισσότερα  φαγητά . Ο  πληθυσμός  έχει  μειωθεί  στο  ένα  εκατοστό  του  σημερινού  .   Το  99 %  του  πληθυσμού   ασχολείται   με  καλλιέργεια   μικρών  οικολογικών  κτημάτων . Το  1 %  είναι  επιστήμονες  και  πολιτικοί .  Δεν  υπάρχουν  δικηγόροι , συμβολαιογράφοι , κτηματομεσίτες ,  χρηματιστές ,  πλασιέ , σύμβουλοι  επιχειρήσεων  , ταξιτζήδες ,  φαστφουντάδικα ,  υδραυλικοί ,  λογιστές ,  φοροτεχνικοί   κλπ  .
Σε  κάθε  χωριό  όμως   υπάρχει   και  ένα  ερευνητικό  κέντρο .  Υπάρχει  και  μια  σούπερ  βιβλιοθήκη   συνδεδεμένη  διαδικτυακά  με  όλες  τις  βιβλιοθήκες  του  κόσμου .  Ο,τιδήποτε   έχει  γραφτεί   μέχρι  σήμερα  έχει  ψηφιοποιηθεί   και  είναι  διαθέσιμο  δωρεάν   στο  διαδίκτυο .

Οι  φυσικοί   πόροι   ( που  δεν   σπαταλώνται  πλέον  σε  όπλα   και  καταναλωτικά   αγαθά  )  πηγαίνουν  στην    έρευνα  .  Υπάρχουν   20  υπόγειοι   επιταχυντές   σωματιδίων  σαν  αυτόν  στην  Ελβετία .
Κάθε  ημέρα   εκτοξεύονται  δύο  διαστημικά  οχήματα   για  την  εξερεύνηση  του  Διαστήματος .
Η  σύνδεση  στο  διαδίκτυο  είναι   κατά  πολύ   ταχύτερη  απο  την  σημερινή .

Αυτή  η  κοινωνία  είναι   περισσότερο    ή  λιγότερο   προοδευμένη  απο  την  σημερινή  ;  
Ασφαλώς   είναι   ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ   προοδευμένη .  Και  αυτή  είναι η  πρόοδος   που  ΘΕΛΕΙ   η  Φύση . Είναι η  πρόοδος   που μας  βοηθά  να  ανταποκριθούμε  στον  ΡΟΛΟ  μας  μέσα  στο  οικοσύστημα .

Επομένως   ( εμείς   που  δεν  ανατριχιάζουμε   στο  άκουσμα  της  λέξης  "εθνικισμός" )  δεν  προτείνουμε   επιστροφή  σε   μια  κοινωνία  πανομοιότυπη  με  την  κοινωνία   του  1860  .  Αυτό  θα  ήταν  οπισθοδρόμηση   διότι   η    έρευνα  θα  οπισθοχωρούσε   στα  επίπεδα  του  1860  και  η  ταχύτητα   διάδοσης   των  πληροφοριών θα  γινόταν ίση  με  την  ταχύτητα  του  αλόγου !
Εμείς  δεν  προτείνουμε   οπισθοχώρηση  αλλά   ΑΛΛΑΓΗ   ΠΟΡΕΙΑΣ  .  Να  αλλάξουμε  κατεύθυνση  .
Η  σημερινή  κοινωνία  πάει  προς  την  κατεύθυνση  :
     Πολλά   βιομηχανικά  καταναλωτικά  αγαθά .
     Μικρή  ένταση  επιστημονικής  έρευνας
     Αργή   βελτίωση  στην  ταχύτητα  του   διαδικτύου .

Εμείς  θα  πάμε  προς  την  κατεύθυνση  :
     Τεράστια   ένταση  επιστημονικής   έρευνας
     Γρήγορη  βελτίωση  στην  ταχύτητα   του    διαδικτύου .  
     Καθόλου  βιομηχανικά  καταναλωτικά  αγαθά .

 Όταν  ο   Pentti Linkola  λέει     “... Ο,τιδήποτε έχουμε δημιουργήσει ως πολιτισμός τα τελευταία 100 χρόνια, πρέπει να καταστραφεί”  ,  ΠΙΘΑΝΟΝ   εννοεί   οτι   πρέπει   να  κατεδαφίσουμε  τις πόλεις  ,  τους  δρόμους  ,  τα  σιδηροδρομικά   δίκτυα .  Δεν  νομίζω  οτι  θέλει  να  κάψουμε  τα  βιβλία  με  τις  γνώσεις  που  ανακαλύφθηκαν  τα  τελευταία  100   χρόνια .  Ούτε  πιστεύω  οτι  θα  ήθελε  να   καταστραφεί  το   ασύρματο   ίντερνετ   και  οι  πληροφορίες   να  ταξιδεύουν  μόνο  σε   χαρτί  που  θα  το  φέρνει   ο  ταχυδρόμος .

Το  οτι  θα   μηδενισθούν  κάποια  προϊόντα   που  παράγουμε   σήμερα  δεν  σημαίνει  οτι  σταματά  η  πρόοδος .  Κάθε  κοινωνία   ΕΠΙΛΕΓΕΙ   τί  θα  παράγει  διότι  δεν  μπορεί   να  παράγει  τα  πάντα  και  σε  τεράστιες  ποσότητες .  
Η  σημερινή  καπιταλο-σοσιαλιστική   κοινωνία  επέλεξε   να  παράγει  ετησίως  εκατομμύρια   ηλεκτρονικές  καφετιέρες   αλλά    ΟΥΤΕ  ΕΝΑΝ  ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ !  

Παραδόξως  ,  ουδείς   ψευτοδιανοούμενος   κουλτουριάρης   την  κατηγόρησε   για   έλλειψη   προόδου !


5)  Εδώ  αξίζει  να  θέσουμε  και  ένα  άλλο  ενδιαφέρον  ερώτημα :  "ΘΕΛΕΙ   η  Φύση  το  πετρέλαιο   να   χρησιμοποιείται   για  να  κάνει   την  φιγούρα  του   ,  με  το  αμάξι ,  ο  Παπαδόπουλος  απο  την  Ελλάδα   ή  ο   Ουγκαμπέμπε   απο  την    Νιγηρία ; "  
Απίθανο   μου  φαίνεται  .
Τότε  ,  τί  ΘΑ  ΗΘΕΛΕ  η  Φύση ;
Νομίζω  πως  η  Φύση   θα  ήθελε  το  πετρέλαιο  να  χρησιμοποιηθεί   για  την  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ   ΕΡΕΥΝΑ .  Για  την  ΑΥΞΗΣΗ  της   ΓΝΩΣΗΣ  .  Αποκλειστικά .
Επομένως   η  Φύση  ,  για  έναν ακόμη  λόγο  θέλει  εμάς   και  δεν  θέλει  το  κρυφό   ιερατείο  που  διοικεί  σήμερα  τον  πλανήτη .  


Μόλις   παραθέσαμε   ΠΕΝΤΕ  λόγους   για  να  θέλει   ΕΜΑΣ  η  Φύση  και   όχι  το  κρυφό   καπιταλιστικό  ιερατείο .
Το  ιερατείο   αυτό  έχει  γιγαντωθεί  τώρα  τελευταία   και  έχει    εκτεθεί  σε  έναν  κίνδυνο  :  Δεν είναι   ομοιογενές  .
Στην  κορυφή  μπορεί  να  υπάρχουν  πέντε - δέκα  άτομα  που  συμφωνούν  πλήρως  για  την  πορεία  που  πρέπει  να  ακολουθήσουν .
Τα  κατώτερα  μέλη  όμως  που  μπήκαν  σωρηδόν  για  να  εξασφαλίσουν  την  μάσα  ,  δεν  είναι  δυνατόν  να   συμφωνούν  με  ΟΛΕΣ   τις  σκέψεις  των  κορυφαίων .
Με  το  κείμενο  αυτό  ανά  χείρας  θα  μπορούσαμε  να  πλησιάσουμε   τα  χαμηλόβαθμα  στελέχη   και  να τους  πούμε   "Η  ΦΥΣΗ  ΔΕΝ  ΣΑΣ  ΘΕΛΕΙ .  ΑΡΓΑ  Ή  ΓΡΗΓΟΡΑ  ΘΑ  ΣΑΣ  ΣΥΝΤΡΙΨΕΙ .  ΜΗΠΩΣ  ΣΕ  ΣΥΜΦΕΡΕΙ   ΝΑ  ΕΡΘΕΙΣ ΜΕ  ΤΟ  ΜΕΡΟΣ  ΜΑΣ   ΤΩΡΑ  ; "


********************************************


 Επικοινωνία    :    pitago99@gmail.com   

 
 Αρχική  σελίδα :      http://lofos.info/pythas/index.html  

http://www.katohika.gr/2012/05/blog-post_9132.html

Η Ελλάδα έχει τυραννια…

Ann Pettifor
New Economist, Author, “Debtonation – The Coming First World Debt Crisis”
25 Απριλίου ..2010

Η ταπεινωτική παράδοση της οικονομικής αυτονομίας της Ελλάδας, ήρθε ακριβώς την τελευταία Παρασκευή του Απριλίου στις 23. Ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, μετέφερε στους διορισμένους ανώτερους υπαλλήλους στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, τη δύναμη να καθορίζουν τη φορολογική πολιτική της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, τις αποφάσεις για τη φορολογία, και πώς τα φορολογικά έσοδα πρέπει να διανεμηθούν.

Πηγαίνοντας πίσω στην ιστορία και στο 1765, οι Βοστονέζοι όπως ο James Otis και ο Samuel Adams περιέγραψαν “τη φορολογία χωρίς αντιπροσώπευση ως μορφή τυραννίας”.

Σήμερα, ένα έθνος που υπήρξε το λίκνο της δυτικής δημοκρατίας, θα κυβερνηθεί αποτελεσματικά από τους μακρινούς, αόρατους και με ανομολόγητους στόχους,  ανώτερους διορισμένους υπαλλήλους της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Όταν οι ηγέτες της Ελλάδας συμφώνησαν το 1992 να υπογράψουν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, και να οργανώσουν μια ενιαία πολιτική για το νόμισμα, στην ουσία, παρέδωσαν τους ισχυρούς μοχλούς για τη δημοκρατική διαχείριση της οικονομίας τους – στους τραπεζίτες της ΕΕ.

Κατ’ αρχάς, παρέδωσαν τη δύναμη να καθορίζεται από την χώρα,  η αξία του ελληνικού νομίσματος καθώς και η συναλλαγματική ισοτιμία. Από την 1η Ιανουαρίου, το 1999, η αξία του ελληνικού νομίσματος καθορίζεται από τους τραπεζίτες και τους σχεδιαστές πολιτικής που βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) στη Φρανκφούρτη της  Γερμανίας.

Υπήρξαν πλεονεκτήματα στην εισαγωγή ενός πανευρωπαϊκού νομίσματος. Το ενιαίο νόμισμα περιόρισε το κόστος των διασυνοριακών συναλλαγών, έγινε στις χρηματιστικές αγορές περισσότερο ευέλικτο, και επέτρεψε στις μεγαλύτερες τραπεζικές εταιρίες να παρέχουν μια ευρύτερη σειρά τραπεζικών υπηρεσιών στον λαό της Ελλάδας, καθώς επίσης και στην υπόλοιπο της Ευρώπης.

Αλλά κάνοντας το ισοζύγιο, διαπιστώνεται πως ο λαός της Ελλάδας έχει κερδίσει λιγότερα από την ευρωζώνη από ότι οι χρηματοδοτικοί οργανισμοί. Η ΕΕ και η ΕΚΤ έκλεισαν τα μάτια τους στις μεθοδεύσεις των τραπεζών, όπως για παράδειγμα στην  IKB του Ντίσελντορφ, η οποία  παίχτηκε στις ξένες αγορές, συμπεριλαμβανομένων και των  CDOs που πωλήθηκαν από την  Goldman Sachs.

Κάτω από την ομπρέλα  της ΕΚΤ, οι ευρωπαϊκοί τραπεζίτες έγιναν ανεξέλεγκτοι στον δανεισμό, συμπεριλαμβάνων των Ελλήνων τραπεζιτών. Οι τράπεζές τους έγιναν πάρα πολύ ισχυρές για να αποτύχουν.

Ωστόσο, καμιά από τις παραπάνω επιλογές δεν φάνηκε να ενοχλεί,  έως ότου εξερράγη η οικονομική κρίση. Η ΕΚΤ επέλεξε να αναπτύξει για τις ιδιωτικές τράπεζες προγράμματα διάσωσης, με την εγγύηση της, μέσα από πιστώσεις δισεκατομμυρίων Ευρώ.

Στην Ελλάδα τώρα, η παράδοση του ελέγχου της αξίας του νομίσματος στους τραπεζίτες, ως παρενέργεια, είχε την αδυναμία της κυβέρνησης να αναπτύξει την όποια πολιτική προστασίας της εσωτερικής αγοράς με υποτίμηση του νομίσματος όπως γίνονταν στο παρελθόν.

Όπως η  Μεγάλη Βρετανία για παράδειγμα,  που παρέμεινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά η της οποίας κυβέρνηση επέλεξε σοφά να μην παραδώσει τον έλεγχο της στερλίνας στην ΕΚΤ, και αρνήθηκε να εισέλθει στη ζώνη του ευρώ το 1999,

Έτσι η Μεγάλη Βρετανία όπως και οι  ΗΠΑ απολαμβάνουν τα καλά της αυτονομίας από τις πολιτικές της ευρωζώνης. Και οι δύο έχουν αποκριθεί στη παγκόσμια οικονομική κρίση με την άρνηση τους να επέμβουν καθώς η αξία των νομισμάτων τους έπεσε. Αυτό κατέστησε τις εξαγωγές ανταγωνιστικότερες, και παράλληλα, έθεσε  ένα εμπόδιο στις εισαγωγές.

Κατά συνέπεια και οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, ξαναβάζουν  τις οικονομίες τους στη λογική της εξισορρόπησης των.

Όχι όμως και οι Έλληνες. Οι οποίοι  επέλεξαν να υιοθετήσουν οικονομικές πολιτικές τέτοιες που να προσαρμόσουν τη συναλλαγματική ισοτιμία τους, έτσι ώστε να  ταιριάζει καλύτερα  με τις ανάγκες και τις προσδοκίες της γερμανικής οικονομίας, παρά με τον εαυτό τους.

Αλλά ακόμη  χειρότερα και από αυτό. Με την ένταξή της στην ευρωζώνη, η Ελλάδα παρέδωσε την εξουσία της κεντρικής της τράπεζας, να θέτει δηλαδή τα κατάλληλα σε κάθε περίπτωση επιτόκια, προσαρμοσμένα στις εκάστοτε ελληνικές οικονομικές συνθήκες. Και πάλι, αυτή η πολιτική είναι σε πλήρη  αντίθεση με τις επιλογές της Μεγάλη Βρετανίας και των ΗΠΑ, όπου οι κεντρικοί τραπεζίτες διατηρούν την εξουσία να προσδιορίζουν τα επιτόκια των τραπεζών τους, επηρεάζοντας έτσι όλες τις τιμές της οικονομίας.

Για την Ελλάδα οι τιμές του δανεισμού ορίσθηκαν  από την ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη σε ένα ποσοστό περισσότερο  κατάλληλο για τη Γερμανία, παρά για την  Ελλάδα, δεδομένου ότι  η Γερμανία θεωρείται ως ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Με συνέπεια, τα ελληνικά νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις να έχουν, για μια δεκαετία, επιτόκια δανεισμού, αρκετά χαμηλά για την ελληνική πραγματικότητα.

Τα χαμηλά επιτόκια ενθάρρυναν στη συνέχεια τον απερίσκεπτο δανεισμό εκ μέρους των ελληνικών τραπεζών, των επιχειρήσεων, των νοικοκυριών και της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο απερίσκεπτος δανεισμός, βοηθήθηκε με την ύψωση εμποδίων για μετακινήσεις του κεφαλαίων πέρα από την ευρωζώνη, έτσι ώστε οι  Έλληνες να μπορούν εύκολα να δανειστούν από τις γερμανικές και γαλλικές κλπ τράπεζες.

Συγχρόνως, η ΕΕ έκλεισε τα μάτια της όταν η ελληνική κυβέρνηση εργάστηκε με την  Goldman Sachs για «να καλύψει» τα χρέη του δημόσιου τομέα, και να «μεταμφιέσει» το τεράστιο σε έκταση έλλειμμα της Ελλάδας.

Εφ’ όσον αναπτυσσόταν ο ιδιωτικός τραπεζικός τομέας με αυτές τις ρυθμίσεις, η ΕΚΤ και η ΕΕ καθώς και οι κυβερνήσει όπως της Γερμανίας και της Γαλλίας αγνόησαν τις δραστηριότητές  της Goldman Sacks.

Αλλά δυστυχώς το ιδιωτικό οικονομικό σύστημα των τραπεζών συντρίφτηκε από τη διεθνή κρίση και χτύπησε την Ελλάδα σκληρά. Η κυβερνητική οικονομική διαχείριση ήταν αδύνατη, και μάλιστα  παραπλανητική, ενώ  ως αποτέλεσμα των περιορισμών της ευρωζώνης, έχουμε και το να καταστούν  μη ανταγωνιστικοί οι τομείς τόσο των υπηρεσιών όσο και του κατασκευαστικού κλάδου.

Το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε στα ύψη, και σύντομα η Ελλάδα χρειάστηκε δάνεια για να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα. Αυτή η αδυναμία, που συνδυάστηκε με την ανοικτή φύση της ελληνικής οικονομίας, έκανε τη χώρα εύκολο θύμα για τις κερδοσκοπικές επιθέσεις των παιχτών στην παγκόσμια αγορά ομολόγων.

Την τελευταία  Παρασκευή, αντί να αποκηρύξει το χρέος, ο Έλληνας πρωθυπουργός συνθηκολόγησε στις απαιτήσεις των τεχνοκρατών και των κερδοσκόπων και παρέδωσε την Ελλάδα και  την κυριαρχία της κυβέρνησής της στα θέματα οικονομικής πολιτικής, στην ΕΕ και το ΔΝΤ.

Σήμερα η Ελλάδα ζει κάτω από ένα καθεστώς που οι Βοστονέζοι πίσω το 1765 θα είχαν περιγράψει  ως τυραννία. Ενώ έχουν υπάρξει διαμαρτυρίες και ταραχές, δεν είναι σαφές αν τελικά  η Ελλάδα θα έχει το αντίτιμο ενός συμβαλλόμενου μέρους στο πάρτι τσαγιού της Βοστώνης. Ή, όπως οι Βοστονέζοι, οι  Έλληνες θα ενώσουν την φωνή τους με τους Ιρλανδούς, τους Πορτογάλους και τους Ισπανούς  – των οποίων η αυτονομία απειλείται ομοίως – για να παλέψουν για ανεξαρτησία.

Έτσι εμάς μας απομένει να περιμένουμε για να δούμε. Όπως εξάλλου μας διδάσκει η ιστορία, η κατάκτηση της ανεξαρτησίας, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.

πηγή

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2010/04/blog-post_1880.html#ixzz1u7nvetHM

Γνωρίζω τι είναι ηθικά καλό, γνωρίζω ότι πρέπει να το πράξω, και όμως επιλέγω το κακό - γιατί;

Η εξήγηση του να μη μπορεί κανείς να πράξει το ηθικά καλό αν και το γνωρίζει (ακρασία) δηλαδή του οτι η ηθική γνώση δεν διαθετει αυτή καθ' εαυτήν ισχύ επιβολής απασχολεί ως κεντρικό πρόβλημα την φιλοσοφία ήδη από την αρχαιότητα. Για τον Σωκράτη, εφόσον κανείς απ' τους ανθρώπους δεν αμαρτάνει θεληματικά, το πρόβλημα οφείλεται στην απουσία πραγματικής γνώσης (ουδείς εκών κακός). 

 

Ο Πλάτων, διαβλέποντας ότι η Σωκρατική λύση ήταν αδύνατη ως τέτοια, κατασκεύασε ένα μεταφυσικό οικοδόμημα ("θεωρία των ιδεών") για να εξηγήσει την ακρασία, περιγράφοντας ταυτόχρονα και την απαιτούμενη ηθική γνώση ενός ιδιαίτερου τύπου ανθρώπων (Πολιτεία). Ο Αριστοτέλης τέλος ακολουθεί άλλη οδό εξήγησης αποδεχόμενος τον καθοριστικό ρόλο των συναισθημάτων και των ανθρωπίνων παθών στην ψυχολογία της ανθρώπινης πράξης.

Σωκράτης 

Σύμφωνα με την ηθική θεωρία του Σωκράτη, η γνώση ταυτίζεται με την αρετή και αυτές μόνο οδηγούν στην ευδαιμονία. Για να οδηγηθεί όμως κάποιος σε αυτή, πρέπει να είναι ηθικός και ενάρετος και για να είναι κάποιος ενάρετος πρέπει να αποκτήσει γνώση του τι είναι αρετή. Η αρετή για τον Σωκράτη, δεν έχει να κάνει με την εφαρμογή γενικών κανόνων που μας λένε τι πρέπει να κάνουμε για να είμαστε καλοί, αλλά είναι μια συγκεκριμένη κατάσταση της ψυχής.

Η ψυχή, μας οδηγείται σε αυτή την ηθική κατάσταση όταν γνωρίζει το τι είναι αρετή. Αυτός που γνωρίζει το περιεχόμενο της αρετής, είναι ενάρετος. Αν η ψυχή μας δεν είναι σε αυτή τη κατάσταση, δεν μπορούμε να είμαστε καλοί και σε καμία περίπτωση δεν μπορούνε οι πράξεις μας να είναι καλές. Για το Σωκράτη, οι πράξεις είναι καλές όταν ο χαρακτήρας είναι καλός. Η γνώση λοιπόν είναι αναγκαία για την καλή ηθική κατάσταση του ατόμου καθώς η γνώση αυτή τροποποιεί το χαρακτήρα μας και επιφέρει ηθικό αποτέλεσμα. Ο Σωκράτης επιπλέον κάνει λόγο για διάφορες αρετές και για την αρετή στο σύνολο της που περιλαμβάνει όλες τις άλλες. Κατ' αυτό τον τρόπο ή έχουμε ολόκληρη την αρετή ή δεν την έχουμε καθόλου και ή είμαστε δηλαδή καλοί ή δεν ήμαστε. Κατά το Σωκράτη όλη η αρετή είναι ενιαία και συνοψίζεται στη γνώση του τι είναι τελικά καλό ή κακό.

Ο Σωκράτης διατυπώνει τις απόψεις του σχετικά με τη θεωρία της ακρασίας μέσα από το διάλογο «Πρωταγόρας». Σύμφωνα λοιπόν με τη θεωρία της ακρασίας, ο άνθρωπος αν και γνωρίζει το καλό, πράττει το κακό, γιατί παρασύρεται από τα πάθη του. Ο Σωκράτης δεν δέχεται την ηθική ακρότητα παρά μόνο την ηθική εγκράτεια, απορρίπτοντας με αυτό τον τρόπο τη θεωρία της ακρασίας. Θεωρεί λοιπόν ότι το κακό πηγάζει από την άγνοια ως γνωστικό σφάλμα κακής κρίσης δεν είναι κανείς δηλαδή από τη θέληση του κακός (ουδείς εκών κακός). Το άτομο που παρασύρεται έχει περισσότερες από μια απόψεις για το τι είναι καλό και θεωρεί πως αυτό που επιλέγει να κάνει είναι το καλύτερο γι' αυτό. Αμφιταλαντεύεται δηλαδή μεταξύ δύο απόψεων και οι λόγοι για αυτή την αμφιταλάντευση είναι καθαρά γνωσιολογικοί. Αν λοιπόν ο άνθρωπος είχε πραγματική γνώση ποτέ δεν θα συνέβαινε η ακρασία. Η θεωρία του Σωκράτη δεν αφήνει κανένα περιθώριο για την ακράτεια ως αποτέλεσμα ορμών ή πάθους.

Μέσα από το διάλογο Μένωνα, ο Σωκράτης υποστηρίζει ότι αρετή είναι η γνώση, με το επιχείρημα ότι πρέπει να θεωρείται κάτι καλό δηλαδή πάντοτε ωφέλιμο και ποτέ βλαβερό για να το επιδιώκουμε. Επιχειρεί να αποδείξει ότι αυτοί που επιλέγουν το κακό, το επιλέγουν από άγνοια θεωρώντας ότι είναι κάτι καλό. Το κακό βλάπτει αυτόν που το επιθυμεί, επομένως δεν μπορεί κάποιος να το επιθυμεί. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι, κανείς άνθρωπος με ορθή αντίληψη δεν είναι δυνατόν να πράττει αντίθετα προς ότι υπάρχει καλύτερο παρά μόνο από άγνοια.

Πλάτων 

Στην Πολιτεία, ο Πλάτων κάνει λόγο για ανάλυση της εσωτερικής δομής της ψυχής και τη διακρίνει σε τρία μέρη: Το διανοητικό μέρος, όπου έλκεται από τις ευχαριστήσεις της διανοητικής απασχόλησης, οδηγεί στη γνώση και στέκεται εμπόδιο στις επιθυμίες, το θυμοειδές, όπου βρίσκει ευχαρίστηση μέσα από την προστασία της προσωπικής μας τιμής και το επιθυμητικό, όπου ευχαριστιέται μέσα από τις σωματικές ηδονές. Όμως ενώ ο Σωκράτης θεωρούσε πως το λογικό είναι πανίσχυρο, ο νέος αυτός διαχωρισμός αποδίδει σε καθένα από τα τρία μέρη της ψυχής το δικό του ανεξάρτητο διαχωρισμό. Καθένα έχει ανεξάρτητα κίνητρα και επόμενος μπορεί να αντισταθεί με επιτυχία στα υπόλοιπα δυο. Έτσι κάθε μια από τις ορέξεις περιγράφεται ως μια έφεση, προς το δικό της εντελώς καθορισμένο αντικείμενο.

Ο Πλάτωνας είναι πια πεισμένος ότι η ακρασία είναι σαφώς δυνατή, παραδέχεται ότι υπάρχει περίπτωση ό άνθρωπος να παρασυρθεί από τα πάθη υπό την επίδραση του επιθυμητικού μέρους της ψυχής και να οδηγηθεί σε άκρατη συμπεριφορά. Είναι δυνατόν να επιζητούμε μορφές ικανοποίησης οι οποίες να έρχονται σε αντίθεση με τη λογική μας. Μέσα από τη «Πολιτεία» φαίνεται λοιπόν ότι τα πάθη όταν επικρατήσουν στη ψυχή περιορίζουν τη δράση του λογιστικού και έτσι έχουμε το φαινόμενο της ακρασίας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό του Σωκράτη, όπου η επιθυμία για κάτι ήταν απαραίτητα επιθυμία για το καλό, ενώ αν συνέβαινε το αντίθετο σήμαινε ότι τότε δεν είχαμε επίγνωση του ότι ήταν κακό. Επομένως ο άνθρωπος δεν αρκεί μόνο να γνωρίζει ποιο είναι το καλό, αλλά θα πρέπει το λογιστικό να παρέμβει και να περιορίσει τις επιθυμίες του επιθυμητικού. Για τον Πλάτωνα λοιπόν ενάρετος δεν είναι αυτός που γνωρίζει το περιεχόμενο της αρετής αλλά αυτός που δεν παρασύρθηκε από τις σαρκικές απολαύσεις του επιθυμητικού.

Η ψυχή πριν την ενσωμάτωσή της, όταν ήταν στον κοσμο των ιδεών, γνώριζε τα πάντα, κατέχει τις έννοιες του καλού, της δικαιοσύνης και όλων των καθολικών εννοιών. Μέσω της ανάμνησης λοιπόν η ψυχή γνωρίζει το αγαθό έτσι μέσω της διαπαιδαγώγησης του ανθρώπου επανέρχεται στο λογιστικό μέρος της ψυχής, η ιδέα του αγαθού. Με αυτό το τρόπο επικρατεί το λογιστικό και αποκτά η ψυχή, ηθική διάθεση. Και για τον Πλάτωνα, η ευδαιμονία αποτελεί ανώτατο αγαθό και η οποία συνιστάται στην ανώτατη καλλιέργεια της ψυχής και στην ανώτατη ανάπτυξη της ηθικής λογικής φύσης του ανθρώπου. Επειδή η ευδαιμονία αποκτάται μέσω της αρετής, εξαρτάται άμεσα απ' αυτήν, καθώς ο αληθινά ευδαιμονικός άνθρωπος είναι ο αληθινά ενάρετος άνθρωπος.

Ο ώριμος Πλάτων των Νόμων, δείχνει να υπερβαίνει τις αντιλήψεις του Πρωταγόρα περί απόλυτης κυριαρχίας της γνώσης και να αναγνωρίζει έστω και εν μέρει, την δυνατότητα εκδήλωσης του φαινομένου της ακρασίας καθώς κάνει αναφορά στην ακόλαστη ζωή. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει ότι κάθε άνθρωπος γίνεται άσωτος χωρίς να το θέλει, είτε από αμάθεια, είτε από έλλειψη εγκρατείας, είτε και από τα δυο μαζί, ενώ παρατηρούμε να υπάρχει έστω και αμυδρά η σωκρατική άποψη περί άγνοιας.

Αριστοτέλης

Η ηθική του Αριστοτέλη είναι ευδαιμονιστική καθώς υποστηρίζει ότι σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι η ευδαιμονία, η οποία ορίζεται ως το τέλειο ύψιστο αυτάρκες αγαθό. Και επειδή Η ευδαιμονία συνδέεται άρρηκτα με την αρετή, στόχος του Αριστοτέλη είναι να μπορέσει το άτομο να οδηγηθεί στη αρετή και συνάμα στην ευδαιμονία του. Η αρετή προκύπτει από επίπονη άσκηση πρακτικής αλλά και διδασκαλίας. Σχετίζεται έτσι με τη πρακτική συνήθεια και τη συνεχή εθιστική επανάληψη οδηγώντας στη καλλιέργεια του χαρακτήρα. Η αρετή είναι το μέσο ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη. Η ενάρετη μεσότητα, δεν έχει να κάνει με το μέσο όρο, αλλά αποτελεί μία ηθική «ακρότητα», κάτι δύσκολο να επιτευχθεί. Η συστηματική τήρηση της μεσότητας κατακτάται με την επανάληψη, ώστε να γίνει έξη - συνήθεια και να αποτελέσει ηθική αρετή. Η αρετή με άλλα λόγια είναι μια τάση ελέγχου ορισμένων συναισθημάτων και ορθής δράσης σε ορισμένες καταστάσεις.

Για τον Αριστοτέλη η ηθική ποιότητα του πράττοντος δε φανερώνεται παρά μόνο στις πράξεις του και όχι στη πρόθεση του ή τα συναισθήματα του. Φρόνιμος δεν είναι απλώς αυτός που θα πράξει το σωστό τη δεδομένη στιγμή, αλλά αυτός που θα το πράξει καθοδηγούμενος από την αντίστοιχη προδιάθεση. Αυτή η εξάρτηση της ηθικής γνώσης (φρόνηση) από το χαρακτήρα του πράττοντος, δείχνει ότι απομακρυνόμαστε από το σωκρατικό μοντέλο, όπου η κατοχή της ηθικής γνώσης οδηγούσε στην ορθή πράξη. Τον Αριστοτέλη εν αντιθέσει με το Σωκράτη, δεν τον ενδιαφέρει να μάθει ο άνθρωπος τι είναι αρετή, αλλά το πως θα γίνει ενάρετος. Επιπλέον, ενάρετος είναι αυτός που εκτελεί πράξεις αγαθές και όχι αυτός που ξαναθυμάται την ιδέα του αγαθού μέσω της γνώσης - ανάμνησης όπως ήταν σύμφωνα με τον Πλάτωνα.

Η επιλογή της ενάρετης πράξης γίνεται με τον ορθό λόγο, με την βοήθεια του οποίου ο άνθρωπος θα προσδιορίσει το μέσο, δηλαδή η ηθική αρετή στηρίζεται στο ορθό λόγο και τη διανοητική αρετή, που λέγεται φρόνηση και αποκτιέται με τη διδασκαλία και την εμπειρία. Ο Αριστοτέλης λοιπόν βασίζει την ηθική ενάρετη πράξη πάνω στην έλλογη φύση του ανθρώπου, θεωρώντας ότι η αρετή είναι μια λογική πράξη σύμφωνη με τις επιταγές του λόγου. Η φρόνηση αποτελεί τη κορύφωση του ηθικού βίου και ταυτίζεται με τη συνειδητή ηθική απόφαση και πράξη. Η φρόνηση προϋποθέτει την ηθική αρετή, δηλαδή δεν μπορεί να είναι κάποιος φρόνιμος εάν δεν είναι αγαθός στο επίπεδο της ηθικής αρετής. Οι ενάρετες πράξεις είναι όχι μόνο εκούσιες αλλά και σύμφωνες με την προαίρεση, συνάγεται λοιπόν ότι η αρετή και η κακιά εναπόκεινται σε εμάς τους ιδιους. Η σωκρατική ρήση «ουδεις εκών κακός» εδώ βλέπουμε να αντικρούεται από τον Αριστοτέλη. Άρα η πράξη είναι αγαθή, αν εκείνος ο οποίος πράττει είναι αγαθός και είναι αγαθός, αν διαλέγει αυτές τις πράξεις λόγω της ροπής του προς αυτές και όχι τυχαία.

Ο Αριστοτέλης διακρίνει δύο είδη αρετής: α) τις ηθικές αρετές που αποκτούνται με τη διαρκή επανάληψη και τον εθισμό συνήθειας και β) τις διανοητικές αρετές που αποκτούνται, με τη διδασκαλία, το χρόνο και την εμπειρία. Σημαντικότερα διανοητική αρετή είναι η φρόνηση, η οποία αφορά στο πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Η φρόνηση είναι η διανοητική αρετή δίχως την οποία καμία ηθική αρετή δεν μπορεί να ασκηθεί. Η ηθική συμπεριφορά φαίνεται να μην αποτελεί την ύψιστη ενασχόληση για την ευδαιμονία, αλλά η μέγιστη δυνατή ηδονή είναι αυτή της συνεχούς εξάσκησης της θεωρίας όποθ μέσω της φιλοσοφίας σκοπεύει την αναζήτηση της σοφίας.

Ο Αριστοτέλης διαφωνεί με το Σωκράτη, θεωρώντας ότι το άλογο μέρος της ψυχής είναι υπεύθυνο για τα πάθη και τις κακές επιλογές της θέλησής μας, και έτσι ενώ γνωρίζουμε το καλό πράττουμε το κακό λόγο ηθικής αδυναμίας. Η πράξη αυτή που τη συγκεκριμένη στιγμή δεν ακολουθεί το ορθό και λογικό αλλά επιλέγει την επιθυμία, το πάθος μπορεί να ορισθεί ως ακρασία. Ο Αριστοτέλης διακρίνει τρεις διαβαθμίσεις κακίας, την ακρασίαν, την κακία και την θηριότητα που αντιστοιχούν σε τρεις διαβαθμίσεις αρετής, στην εγκράτεια, στην αρετή και στην ηρωική και θεία αρετή.

Τα πράγματα που παρέχουν ηδονή και εγείρουν την επιθυμία, διακρίνονται σε τρία ειδή: στα πράγματα που αξίζουν καθ' αυτά να επιλέγονται αλλά επιδέχονται υπερβολή, στα πράγματα που αξίζουν να αποφεύγονται και στα πράγματα που είναι ουδέτερα αλλά αναγκαία. Η ακρασία με την αυστηρή σημασία της λέξης, αφόρα το τρίτο είδος που αποτελεί επίσης το πεδίο της καθ' αυτό ακολασίας. Ο άνθρωπος που επιδιώκει υπερβολικά τις ηδονές και αποφεύγει όσα προξενούν λύπη και ενέργειες με προαίρεση αντίθετα προς την προαίρεση και τη λογική αυτός, είναι ο κυριολεκτικά ακρατής. Αυτός που επιδιώκει τις υπερβολικές ηδονές ή τις υπερβολές γενικά είναι ακόλαστος όπως επίσης και αυτός που αποφεύγει τις σωματικές λύπες.

Και ο ακρατής και ο ακόλαστος έχουν σχέση με τις ίδιες ηδονές και τις ίδιες λύπες, όμως οι ακόλαστοι δρουν μέσα από επιλογή ενώ οι ακρατείς όχι. Περισσότερο ακόλαστος είναι αυτός που αν και δεν κυριαρχείται από τις επιθυμίες επιδιώκει τις υπερβολικές ηδονές και αποφεύγει τις μερικές λύπες παρά εκείνος που τα κάνει επειδή διακατέχεται από σφοδρές επιθυμίες. Όσοι επίσης επιδιώκουν αυτά που είναι από τη φύση τους καλά και αγαθά και αυτοί κατακρίνονται. Μπορεί βέβαια καθένα από αυτά να είναι από τη φύση του επιθυμητό το ίδιο, η υπερβολική όμως αγάπη γι' αυτά είναι πράγμα κακό. Και αυτό του είδους ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται ακρατής.

Υπάρχει επίσης η θηριώδης και νοσηματώδης ακρασία οι οποίες αποτελούν μορφές ακρασίας σε αντίθεση με την απλή ακρασία. Αυτοί που είναι απερίσκεπτοι και ζουν μόνο με τις αισθήσεις και έχουν ζωώδη διαθέσεις τους χαρακτηρίζει η θηριώδης ακράτεια ενώ όταν η επιθυμία οφείλεται σε ασθένεια έχουμε νοσηρό είδος ακράτειας. Δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως ακρατής όσους έχουν ζωώδης έξεις, οι οποίες οφείλονται σε φυσικές αιτίες ή και όσους βρίσκονται σε μία αρρωστημένη κατάσταση από συνήθεια, παρά μόνο όταν ελέγχει τις ζωώδης έξεις του όταν τις έχει ή όταν υποκύπτει σε αυτές.

Η ακράτεια ως προς την οργή, είναι λιγότερο αξιοκατάκριτη από την ακράτεια ως προς τις επιθυμίες, καθώς και η οργή ακούει σε κάποιο βαθμό τη λογική. Η επιθυμία από την άλλη δεν ακολουθεί τη λογική. Αλλωστε είναι περισσότερο αξιοσυγχώρητο το να ακολουθούμε τις φυσικές ορμές (η οργή συμφωνεί με τη φύση του ανθρώπου), απ' ότι τις επιθυμίες που αποβλέπουν στις υπερβολικές και όχι αναγκαίες ηδονές.

Είδος ακράτειας είναι και η απερίσκεπτη ορμή και η αδυναμία προς αντίσταση. Άλλοι άνθρωποι αν και σκέπτονται και παίρνουν μια απόφαση δεν μένουν σταθερή σε αυτή εξ' αιτίας του πάθους, ενώ άλλοι παραιτούνται από το πάθος επειδή δεν σκέπτονται. Και οι ισχυρογνώμονες μοιάζουν με τον ακρατή εξαιτίας της ηδονής ή της λύπης, καθώς ευχαριστιόνται για τη νίκη τους αν δεν αλλάξουν γνώμη με τη πειθώ, ενώ λυπούνται αν οι γνώμες τους δεν αποκτήσουν κύρος.

Επίλογος

Μέσα από αυτό το κείμενο παρακολουθήσαμε το φαινόμενο της ακρασίας. Ο Σωκράτης δίνει το δικό του ορισμό καθώς δεν δέχεται την ηθική ακράτεια παρά μόνο την ηθική εγκράτεια. Ο Αριστοτέλης διαφώνησε ως προς αυτό με το Σωκράτη θεωρώντας ότι το άλογο μέρος της ψυχής είναι υπεύθυνο για τα πάθη και τις κακές επιλογές της θέλησης μας. Ενώ ο Πλάτων αναγνωρίζει ότι το επιθυμητικό είναι αυτό το οποίο δημιουργεί στην ψυχή επιθυμία για κάτι όπου πρέπει όμως το λογιστικό μαζί με το θυμοειδές να περιορίσουνε αυτές του τις επιθυμίες και να επέλθει ισορροπία στο άτομο.


Πηγή: Φοιτήτρια Δέσποινα Ι. Μαριδάκη

 http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/05/hthika-kalo-epilegw-kako.html

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/05/blog-post_6786.html

Πάνος Καμμένος: Δε συνεργαζόμαστε με δοσίλογους (βίντεο)

Κατάφερε ο άνεμος των Ανεξάρτητων Ελλήνων να γίνει τσουνάμι είπε ο Πάνος Καμμένος. Ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας με τη ΝΔ, "δε συνεργαζόμαστε με δοσίλογους", τόνισε.



Με το ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούμε στα οικονομικά, διαφωνούμε κάθετα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, πρόσθεσε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος.

Δείτε το βίντεο

 

 

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλικ εδώ για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου!

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/05/blog-post_6350.html#ixzz1u7lfkyIU

Ο λαός μίλησε: "στα ευρω-τσακίδια το μνημόνιο!" - Το πρώτο ιστορικό βήμα έγινε!

 

 

 

 

Νέα Δημοκρατία

 

ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό κοινωνικό μέτωπο

 

ΠΑ.ΣΟ.Κ

 

Ανεξάρτητοι Ελληνες

 

Κ.Κ.Ε.

 

Λαικός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή

 

Δημοκρατική Αριστερά

 

Λοιπά

(στοιχεία από τη σελίδα του Υπ.Εσ. 23:14) 

Οι κάλπες, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα δείχνουν επιτέλους μια πρώτη καθώς πρέπει σφαλιάρα στο δικομματισμό...
Άργησε για τα "γούστα" μου, να πω την αλήθεια, και θα μπορούσε να είναι και πιο ηχηρό το χαστούκι... αλλά για αρχή πολύ καλά ήταν...

Ας μην ξεχνάμε πως δεν "κλείδωσαν" αρκετές γιαγιάδες και παππούδες... οι οποίοι λόγω αλτσχάιμερ ζουν ακόμη στην εποχή του '80... γερασμένη κοινωνία καθώς ήμαστε... καλά ήταν... έχουμε και παππούδες και γιαγιάδες λεβεντιές κατά πως φαίνεται...

Το πρώτο ιστορικό βήμα έγινε!

Έσχιζαν τα πτυχία τους οι υπεύθυνοι των δημοσκοπήσεων... δεν περίμεναν τέτοια εικόνα με τίποτε... ή δεν συνέφερε τους παραγγελιοδόχους τους να φανεί η εικόνα νωρίτερα.... χάριν παραπλάνησης...

Ήδη τα διεθνή μέσα σχολιάζουν την εικόνα των αποτελεσμάτων των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα και συνεχίζουν με την καραμέλα της ακυβερνησίας...

Ωστόσο σημασία έχει τι είπαν οι Έλληνες κι όχι τι λένε αυτοί... και τα αφεντικά τους.
Οι Έλληνας είπαν ξεκάθαρα ΟΧΙ στο μνημόνιο!

Οι Έλληνες είπαν ΔΕΝ τα φάγαμε ΜΑΖΙ!
και δεν νομιμοποιούμε τα Μνημόνια σας!

Εκτός από τους βολεμένους... σε πράσινα και γαλάζια σκαμνάκια που χάριν συμφερόντων ακόμη φοράνε παρωπίδες... αλλά ευτυχώς αποτελούν πλέον μειοψηφία... και σε λίγο και αμελητέες ποσοστιαίες μονάδες...

Από αύριο αναμένουμε να δούμε τη συνέχεια μέχρι το σχηματισμό κυβέρνησης...

Μπράβο στους Έλληνες!
Συγχαρητήρια και εις ανώτερα!
Την επόμενη φορά ακόμη πιο δυναμικά!
Επιτέλους άρχισε να φαίνεται μια πραγματική τάση για αλλαγή




Ωστόσο ας μην ξεχνάμε...

θα έρθει ΚΑΙ αυτό σιγά-σιγά, μόλις κάναμε το πρώτο βήμα απεξάρτησης!

Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/2012/05/blog-post_8409.html#ixzz1u7km2zHo

Αχάριστοι οι Έλληνες σύμφωνα με τα Γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης

«Αχάριστοι οι Έλληνες, ψήφισαν το Χάος!», είναι το σχόλιο των γερμανικών Μέσων για την πρώτη «ανάγνωση» των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα μετά τη δημοσίευση των exit polls...

Οι Γερμανοί δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι με την ψήφο τους οι Έλληνες τιμώρησαν τα μεγάλα κόμματα για τα μέτρα λιτότητας, παράλληλα όμως τιμώρησαν το Ευρώ και την Ευρωζώνη!

Spiegel: Οι Έλληνες τιμώρησαν τα μεγάλα κόμματα για τα μέτρα λιτότητας!
Η ψηφοφορία στην Ελλάδα: μάθημα για τα μεγάλα κόμματα
Οι Έλληνες έδωσαν ένα μάθημα στα μεγάλα κόμματα στις εκλογές. Οι Σοσιαλιστές έχασαν ψήφους σε σύγκριση με το 2009, ακόμη και το 25 τοις εκατό των ψήφων. Ο νικητής μένει να είναι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να ελπίζει για την 2η θέση στην κατάταξη.
Bild: Οι Έλληνες ψήφισαν το Χάος!
Οι Έλληνες τιμωρούν τα μέτρα και το Ευρώ
Πανωλεθρία για τους Σοσιαλιστές. Πιο δύσκολη νίκη για τους συντηρητικούς
Μετά τις πρώτες προβλέψεις η φρίκη στην Ευρώπη είναι μεγάλη: τα κόμματα της λιτότητας, η συντηρητική Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) και το ΠΑΣΟΚ, τιμωρήθηκαν βαριά.
Focus: Οι αχάριστοι Έλληνες χαστούκισαν στις Εκλογές τη σωτηρία του Ευρώ!
Στις ελληνικές κοινοβουλευτικές εκλογές, τα κυβερνώντα κόμματα, έχουν υποστεί δραματικές απώλειες. Έτσι, οι ψηφοφόροι αποφάσισαν να τιμωρήσουν για τα δραστικά μέτρα λιτότητας της χώρας. Για πρώτη φορά στη Βουλή η ακροδεξιά.

koutipandoras.gr
olympia.gr


http://anti-ntp.blogspot.com/2012/05/blog-post_4989.html

Γερμανικά ΜΜΕ: Σε κίνδυνο η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη

Τον κίνδυνο δυσκολίας στο σχηματισμό κυβέρνησης αλλά και την επιστροφή των αμφιβολιών για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη επισημαίνουν τα γερμανικά ΜΜΕ, τα οποία παρακολουθούν την εξέλιξη του εκλογικού αποτελέσματος.
Τον κίνδυνο δυσκολίας στο σχηματισμό κυβέρνησης αλλά και την επιστροφή των αμφιβολιών για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη επισημαίνουν τα γερμανικά ΜΜΕ, τα οποία παρακολουθούν την εξέλιξη του εκλογικού αποτελέσματος.
Για «καταστροφικό» αποτέλεσμα για την Ελλάδα και την Ευρώπη κάνει λόγο η Frankfurter Allgemeine Zeitung και αναφέρεται σε «μαύρα σύννεφα» πάνω από την Αθήνα. Η εφημερίδα προβλέπει ότι θα επαναληφθούν εκλογές και τονίζει ότι είναι και πάλι ανοιχτό το θέμα της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Η εφημερίδα Bild με τίτλο «Οι Έλληνες επιλέγουν το χάος» μιλά για «διασυρμό των κομμάτων της κυβέρνησης» και ενίσχυση των ακραίων δυνάμεων, αριστερών και δεξιών. Ο αρθρογράφος αμφισβητεί εάν υπάρχει πλειοψηφία για το πρόγραμμα λιτότητας και προσθέτει ότι είναι ασαφές εάν η επόμενη κυβέρνηση θα τηρήσει τις δεσμεύσεις.
«Οι φασίστες μπαίνουν στη Βουλή» είναι ο τίτλος της Süddeutsche Zeitung, η οποία αναφέρεται στα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής σημειώνοντας ότι ο ύμνος του κόμματος θυμίζει τον ύμνο της χιτλερικής νεολαίας.
Τέλος, η γερμανική υπηρεσία του Πρακτορείου Reuters μεταδίδει ότι η χώρα, η οποία σώθηκε από τη χρεοκοπία με κούρεμα του χρέους της, αντιμετωπίζει την προοπτική δυσκολίας σχηματισμού κυβέρνησης. «Τυχόν αμφιβολίες σχετικά με τη συνέχιση του προγράμματος σταθεροποίησης θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη», επισημαίνεται.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Ναυτεμπορική

 

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/05/blog-post_8110.html

Σχέδια για τη δεύτερη φάση της επίθεσης στην Ελλάδα

Καταιγίδα επικίνδυνων εξελίξεων που πέρασαν απαρατήρητες

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Θανάσιμη απειλή για τον ελληνικό λαό δεν συνιστούν μόνο το PSI, η δανειακή σύμβαση και η ασκούμενη από την κυβέρνηση Παπαδήμου-Βενιζέλου-Σαμαρά οικονομική/κοινωνική πολιτική. Μια καταιγίδα εξελίξεων, που πέρασαν απαρατήρητες, στην ενεργειακή, αμυντική, εξωτερική πολιτική, συνιστούν ομοίως θανάσιμη απειλή για το πολίτευμα και την ασφάλεια των Ελλήνων.

Οι απειλές κινδυνεύουν τώρα πολύ περισσότερο να ενεργοποιηθούν, γιατί τα αγγλικού Δικαίου ομόλογα του PSI και η δανειακή, σταθμός στην αποικιακή ιστορία, εξασφάλισαν τους πιστωτές και τις απαιτήσεις τους, περιορίζοντας τον κίνδυνο που συνιστούσε για τις απαιτήσεις τους μια ελληνική χρεωκοπία ή μια έξοδος από το ευρώ. Καθιστούν έτσι ευκολότερο στις γεωπολιτικές δυνάμεις που συνδέονται με την «αριστοκρατία του χρήματος» να εξαπολύσουν με μεγαλύτερη άνεση όποια σχέδια κατά της ελληνικής και ευρωπαϊκής δημοκρατίας, για τη χρήση και τον έλεγχο Ελλάδας (και Κύπρου).

Η σύναψη των συμφωνιών θα ενεργοποιήσει, πιθανότατα, το δεύτερο στάδιο σχεδίου διάλυσης της Ε.Ε., που θα καταλήξει στην εκδίωξή μας, προτού περάσουμε στην τρίτη και τελική φάση της ευρωπαϊκής διάλυσης. Οι αρχιτέκτονες αυτού του σχεδίου υπόσχονται στους κεμαλιστές ότι, όταν αυτοί (ή το τάγμα Γκιουλέν) ρίξουν τον Ερντογάν, θα τους βάλουν στην Ε.Ε. στη θέση της Ελλάδας, αλλά βέβαια δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο.

Μετά από τις συμφωνίες Παπαδήμου-Σαμαρά θα βρεθούν σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο και όση δημοκρατία απομένει και η «ψυχρή ειρήνη» τεσσάρων δεκαετιών με την Τουρκία. Πόσο μάλλον που ορυκτός και υποθαλάσσιος πλούτος μας εκχωρήθηκαν ήδη -εμμέσως πλην σαφώς- σε πιστωτές και προτέκτορες.

Και τα οικονομικά, και τα γεωπολιτικά, και τα πολιτικά σχέδια συγκλίνουν και τέμνονται σε ένα πράγμα: να σπάσουν την αυτοπεποίθηση του ελληνικού λαού, την εκτίμησή του στις δυνατότητες του κράτους, τις πιο στοιχειώδεις λειτουργίες αυτού του κράτους, ώστε να ολοκληρώσουν τη μετατροπή του σε υποχείριο του νέου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού και των γεωπολιτικών δυνάμεων που χρησιμοποιεί ή συνεργάζεται μαζί τους, σε μια πορεία που οδηγεί, μακροχρόνια, σε μια «Ελλάδα χωρίς Έλληνες»

«Μαχαιριά» στους Αρμένιους
Δεν υπάρχουν πιο ακατάλυτοι δεσμοί από αυτούς που συνδέουν δύο λαούς που αντιμετώπισαν την ίδια, γενοκτονική μανία του δυνάστη. Δεν υπάρχουν πιο ακατάλυτοι δεσμοί από αυτούς που συνδέουν Αρμένιους και Έλληνες. Στην κατηγορία Έλληνες δεν περιλαμβάνουμε τους «Εφιάλτες» ή όσους διαχειρίζονται τη χώρα για λογαριασμό πιστωτών και προστατών. Περιλαμβάνουμε όσους φωνάζουν στους δρόμους του κόσμου «Είμαστε όλοι Έλληνες».

Με κατάπληξη μάθανε στο Γερεβάν (και σε Μόσχα-Τεχεράνη) ότι ο Έλληνας υπουργός Άμυνας ετοιμάζεται να δώσει γενναιόδωρη στρατιωτική βοήθεια στο Αζερμπαϊτζάν, ορκισμένο εχθρό της Αρμενίας. Η βοήθεια μπορεί να έχει στρατηγικές επιπτώσεις αλλάζοντας το συσχετισμό δυνάμεων και θέτοντας σε κίνδυνο την περίκλειστη, μεταξύ εχθρών, ορεινή Δημοκρατία. Το Αζερμπαϊτζάν διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις, μετά την Τουρκία, με το κυπριακό ψευδοκράτος. Γιατί θέλει να το ενισχύσει ο υπουργός Άμυνας μιας οικονομικά κατεστραμμένης Ελλάδας, που στέλνει αυξανόμενο αριθμό πολιτών της να αναζητούν περίθαλψη στα κοινωνικά ιατρεία, φαΐ στην εκκλησία και θάνατο στα παγκάκια;

Ο κ. Αβραμόπουλος επιμένει στη σύναψη της συμφωνίας, παρʼ όλο που οι Αρμένιοι όχι μόνο τον εκλιπαρούν να μην προχωρήσει, αλλά και προσφέρουν δωρεάν, για να αποτρέψουν την απειλή, όσο αξιόπιστο αντιαεροπορικό υλικό μπορούν να στερηθούν οι ίδιοι! Γιατί;

Η απάντηση είναι απλή, όπως και σε πολλά άλλα ερωτήματα: οι ραγδαία αναπτυσσόμενες σχέσεις των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων με την κυβέρνηση Νετανιάχου, «ιέρακος των ιεράκων»! Το Ισραήλ, υπό την ηγεσία του και για τους δικούς του λόγους, θέλει μια δική του ημισέληνο που αρχίζει από την Κύπρο, περνάει στα Βαλκάνια και τελειώνει στην Υπερκαυκασία. Μια «Διεθνής των Ζητιάνων», εργαλείο πίεσης στους ισλαμιστές της Άγκυρας και πολέμου κατά του Ιράν. Ο κ. Νετανιάχου, αν τουλάχιστο πιστέψουμε Το Βήμα, υπήρξε ένα από τα βασικά πρόσωπα που έσπρωξαν τον Παπανδρέου στο ΔΝΤ και με τις μυστικές επισκέψεις του στην Αθήνα (όταν συναντήθηκε και με τον κ. Σαμαρά) και με την «τυχαία» συνάντηση με τον Γιωργάκη στο εστιατόριο της Μόσχας!

Η Ελλάδα και η Κύπρος θα έπρεπε ασφαλώς να αναπτύξουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ. Αλλά το να ζητάει κανείς από τους παρόντες ʽΕλληνες και Κυπρίους πολιτικούς να διαπραγματευθούν με τους Ισραηλινούς οτιδήποτε, είναι σα να βάζει ένα νήπιο να παίξει σκάκι με τον Κασπάρωφ.
Γιατί πρέπει η Ελλάδα, φίλη των Αρμενίων και οικονομικά διαλυμένη, να κάνει τη βρομοδουλειά; Δεν υπάρχει άλλος να ενισχύσει το Αζερμπαϊτζάν; Η Ελλάδα «πρέπει» να το κάνει, για τον ίδιο λόγο που «έπρεπε» να πρωταγωνιστήσει στην ανατροπή του Μιλόσεβιτς και την υπονόμευση της ρωσικής προσπάθειας συμβιβασμού, μέσω του τότε συμβούλου του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Ρόντος (σήμερα απολαμβάνοντος μεγάλης εμπιστοσύνης και του περιβάλλοντος Σαμαρά), που μετά βγήκε και διαφήμισε τον ρόλο του στον Μίχα της Ελευθεροτυπίας, ώστε όχι μόνο να γίνει η δουλειά με τον Μιλόσεβιτς, αλλά να διεισδύσει διαχρονική δυσπιστία στις ελληνορωσικές/ελληνοσερβικές σχέσεις, να μην μπορέσει ποτέ να ξαναβρεί η Ελλάδα το πλέγμα παράπλευρων συμμαχιών που διέθετε προ του 1996. Να μην έχει η Ελλάδα «πρόσωπο», να μην έχει πού να πάει άμα της αλλάξουνε τα φώτα οι επίσημοι σύμμαχοι.

Για τον ίδιο λόγο, δεν έπρεπε μόνο να δοθεί ο Οτσαλάν στην Τουρκία, αλλά να το κάνουν Έλληνες, ώστε να καταστραφεί διαχρονικά η εμπιστοσύνη Ελλήνων-Κούρδων. Αυτό επιχειρείται σήμερα με τους Αρμένιους και πρέπει να σταματήσει αμέσως.

Να οικοδομηθεί σχέση με το Ισραήλ, αλλά σχέση ισότιμη, όχι σχέση που στηρίζεται στη θυσία του ελληνικού έθνους. Μακροχρονίως, η σχέση υποτέλειας που δημιουργείται, γιατί οι Έλληνες πολιτικοί δεν μπορούν, ούτε θέλουν να αναπτύξουν άλλη, όχι μόνο με τους Ισραηλινούς, αλλά με όλους, μπορεί να βλάψει και τα ισραηλινά συμφέροντα, όπως θα ʽπρεπε να διδάσκει, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι διδάσκει, η ταραχώδης, τόσο δραματική ιστορία του εβραϊκού λαού. Οι Έλληνες πολιτικοί καταστρέφουν και την ιδέα της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας, όπως και την ευρωπαϊκή ιδέα. Στα 1905, ο Δραγούμης έγραψε:

«Είμαστε έθνος bourgeois gentilhomme. Δεν ξέρομε ακόμα να φερθούμε μπροστά στα άλλα έθνη και όλο συλλογιζόμαστε πώς να κάμωμε για να μη πέσωμε έξω. Φοβούμαστε τη γνώμη της Ευρώπης. Δεν έχομε στα χέρια μας σφιχτά δεμένα τα συμφέροντά μας, παρά τα αφήνομε στους Ευρωπαίους να μας τα δώσουν όλα. Μα γιατί θα μας τα δώσουν οι Ευρωπαίοι, αφού εμείς δε δουλεύομε για να τα πάρωμε;»

«Χιροσίμα» στη Μέση Ανατολή;
Το Ισραήλ θέλει Πάφο, Άραξο, Ανδραβίδα για διασπορά της αεροπορίας του, στο πλαίσιο σχεδιαζόμενου μεγάλου πολέμου κατά του Ιράν - του σοβαρότερου εδώ και δεκαετίες, δυνητικά αρχή άτυπης παγκόσμιας σύρραξης. Λέγεται ότι συζητά με Κρήτες εφοπλιστές μεταφορά μεγάλου αριθμού πολιτών του εκτός Ισραήλ. Η Ουάσιγκτον Ποστ αποκάλυψε ότι τα αμερικανικά επιχειρησιακά σχέδια περιλαμβάνουν τη χρήση τακτικών ατομικών όπλων, ενώ το Ισραήλ διαθέτει 400 ατομικά όπλα και υποβρύχια ικανά να τα εξαπολύσουν. Μια οδός βομβαρδισμού του Ιράν είναι μέσω Κύπρου, Ελλάδας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Αζερμπαϊτζάν.
Στην πιθανότητα πυρηνικής ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή αναφέρθηκε, σε πρόσφατη συνέντευξή του, και ο πρώην Πρωθυπουργός του Μιτεράν Μισέλ Ροκάρ. Στην ίδια συνέντευξη αναφέρθηκε και στο ενδεχόμενο δικτατορίας στην Ελλάδα, δικτατορίας που καθίσταται αναγκαία για να πέσει τόσο πολύ το βιοτικό επίπεδο.

Προς το παρόν, σταμάτησαν την τρέλα Νετανιάχου ο Ομπάμα, μεγάλο μέρος του παγκόσμιου εβραϊσμού και πρώην υψηλά ιστάμενοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι. Δίνουν όμως μάχη από θέση Νικία κατά Αλκιβιάδη. Πόσο θα αντέξουν;

Αντιλαμβανόμαστε σε Ελλάδα και Ισραήλ τι σημαίνουν αυτά ή έχουμε χαζέψει όλοι, με τον τρόπο που χαζέψαμε πριν από τον Αʼ και Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο; Είναι λογικό να συγκατατεθούν Αθήνα και Λευκωσία σε τέτοια σχέδια; Ποιο αντάλλαγμα είναι λογικό να ζητήσουν και ποιο ζήτησαν, αν συγκατατέθηκαν; Υπάρχει η λέξη «όχι» στο λεξιλόγιο των Ελλήνων πολιτικών; Του ελληνικού λαού του αρκούν τα προβλήματα και οι απειλές. Η Βουλή των Ελλήνων και ο ελληνικός λαός δικαιούνται να γνωρίζουν τι συμβαίνει.

«Στρατιωτικό πραξικόπημα»
Γιατί μια συγκεκριμένη πτέρυγα της αμερικανικής κυβέρνησης ενημέρωσε τον Παπανδρέου, που πιστεύει οτιδήποτε του πει Αμερικανός, για την ύπαρξη δήθεν σχεδίου στρατιωτικού πραξικοπήματος; Ποιος φρόντισε να εξοικειώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη, με άρθρα στις μεγαλύτερες εφημερίδες, για την εξωφρενική πιθανότητα «εθνικιστικού πραξικοπήματος» στην Ελλάδα, που, αν σημειωθεί, μόνο προβοκάτσια μπορεί να είναι;

Ποιος οργάνωσε την καρατόμηση της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας, με αποτέλεσμα να έχουμε τώρα σε κρίσιμες θέσεις, αναγκαστικά «ψαρωμένους» αξιωματικούς, που δεν διαθέτουν την εμπειρία, τη στρατηγική αίσθηση και εν τέλει την αυτοπεποίθηση να πουν «όχι» στην πολιτική ηγεσία, αν τους ζητήσει να χρησιμοποιηθούν σε επιχείρηση επιβολής καθεστώτος έκτακτης ανάγκης στην Ελλάδα, μετά από προβοκάτσιες ή σε προβοκάτσιες στα ελληνοτουρκικά (τύπου Ιωαννίδη, Σαακασβίλι, Βριοπούλας) ή σε διεθνείς τυχοδιωκτισμούς;

Κίνδυνος για Κρήτη
Ο κατάλογος των επικίνδυνων πολιτικών δεν έχει τελειωμό. Για να τις αναφέρουμε και μόνο θα χρειαζόμασταν όλη την εφημερίδα. Η Ελλάδα πιέζεται να εκχωρήσει τους μισούς Πάτριοτ, δηλαδή τη μισή αντιαεροπορική-αντιπυραυλική ασπίδα της, τα τέσσερα ιπτάμενα ραντάρ της και ολόκληρη την εικόνα των ραντάρ της στην αντιβαλλιστική άμυνα. Μα αυτή είναι η καρδιά της άμυνάς μας, ο λόγος που μάτωσε οικονομικά ο ελληνικός λαός 40 χρόνια και έγιναν πάμπλουτοι οι πολιτικοί του.
Η υπαγωγή στην αντιβαλλιστική άμυνα είναι casus belli για τη Ρωσία και σημαίνει μετατροπή της Κρήτης (και της Κύπρου, αν ενταχθεί μελλοντικά στο ΝΑΤΟ και αναπτύξει αντίστοιχα συστήματα) σε στόχους πρώτης προτεραιότητας των ρωσικών πυραύλων, όπως λένε, αλλά δεν χρειάζεται καν να πουν οι Ρώσοι.

Ζητούν επίσης ελλιμενισμό στη Σούδα (που επισκέφθηκαν φέτος περισσότεροι Αμερικανοί από όλη την ιστορία της) φρεγατών με το αντιβαλλιστικό AEGIS και την άτυπη χρήση του υπερσύγχρονου φορητού ραντάρ του πεδίου βολής Κρήτης για την ασπίδα. Γιατί να τα δώσουμε όλα αυτά; Για να παίρνουμε σε αντάλλαγμα επιθέσεις αμερικανικών τραπεζών και οίκων αξιολόγησης και μνημόνια αυτοκαταστροφής μας; Ούτε η πιο υποτελής αποικία στο κόσμο δεν κάνει τέτοιου είδους πολιτική, ακόμα και οι δούλοι κάπως διαπραγματεύονται το τομάρι τους.

Ενεργειακή ασφυξία
Την ίδια ώρα η Ελλάδα βρίσκεται σε ενεργειακή ασφυξία με την κατάρρευση του ITGI, το εμπάργκο στο Ιράν, την ακύρωση του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Ο Πούτιν είπε στον Σαμαρά ότι σύντομα θα υπογραφούν οι τελικές συμφωνίες του SouthStream, εκείνος όμως περιορίστηκε σε αόριστες διαβεβαιώσεις υποστήριξης. Κάποιοι ψευδώς διοχετεύουν στα Μέσα ότι οι Ρώσοι εκδήλωσαν ενδιαφέρον για κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης, ώστε να κρύψουν ότι μόνον οι Ισραηλινοί πιέζουν για να μπουν και να τα πάρουν.

Η κυβέρνηση διαλύει το ΙΓΜΕ, εκχωρεί και διαμελίζει την ελληνική ενεργειακή δομή (ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ), προσπαθεί να βρει νομότυπο τρόπο να βγάλει τους Ρώσους από τη δομή αγωγών και να βάλει το Κατάρ. Αντιδρώντας, η ΓΚΑΖΠΡΟΜ αρνείται την ανανέωση της συμφωνίας προμήθειας αερίου μετά το 2015.

Μοιάζει όρος επιβίωσης του ελληνικού λαού η αποκατάσταση της δημοκρατίας, του κράτους δηλαδή του δήμου, του ελληνικού λαού, από τις δυνάμεις που το άρπαξαν. Και η αποκατάσταση της στοιχειώδους «εγκεφαλικής λειτουργίας» του κράτους-έθνους των Ελλήνων, προτού μας βρουν νέες, ανείπωτες συμφορές.


ΠΗΓΗ

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/05/blog-post_9320.html

Επιστροφή στη ΔΡΑΧΜΗ: 30 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ σε 30 ΚΑΙΡΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Του Θ. Κατσανέβα σε συνεργασία με την επιστημονική του ομάδα

Η ένταξή μας στο ευρώ θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία για τη χώρα μας. Γιατί τώρα να επιστρέψουμε στη δραχμή ;

Η ένταξη στην ευρωζώνη έγινε για να σταθεροποιηθεί και να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία. Αντί για αυτό όμως,σήμερα ζούμε τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή που έχει βιώσει η χώρα, εκτός από περιόδους πολέμων. Μετά το 2002 που ενταχθήκαμε στο ευρώ, υπήρξε μια αρχική περίοδος πλαστής ευημερίας που στηρίχθηκε σε δανεισμό με χαμηλά επιτόκια. Αλλά αμέσως με την έλευση της οικονομικής κρίσης το 2008-9, η οικονομία της χώρας κατέρευσε.

του Θόδωρου Κατσανέβα (καθηγητή οικονομικών στο ΠΑ.ΠΕΙ.)

Υποστηρίζεται ότι η κατάρρευση μας οφείλεται στην κακοδιαχείριση, στις μεγάλες δημοσιονομικές δαπάνες, στην κατασπατάληση πόρων, στη γραφειοκρατία και στη διαφθορά.

Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαπέντε ετών είναι υπόλογες για όλα αυτά. Και πρέπει να λογοδοτήσουν για το πάρτι της διαφθοράς, της κακοδιαχείρησης, της κατασπατάλησης δημόσιων πόρων, της δημοσιονομικής ασυδοσίας. Γι’ αυτό είμαστε και οι πρωταθλητές της κατάρρευσης που έχουν υποστεί όλες οι περιφερειακές χώρες που ανήκουν στην ευρωζώνη, τα λεγόμενα GIPSI ( Greece, Italy, Portugal, Spain, Ireland). Όπως αποδεικνύεται από πολλές διεθνείς και δικές μας μελέτες στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, οι περισσότερες χώρες μέσα στην ευρωζώνη καταρρέουν με την έλευση της κρίσης του2008-9, σε αντίθεση με τις χώρες έξω από την ευρωζώνη, ή και έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και πως εξηγείται αυτό;
Το πρόβλημα είναι συστημικό. Οφείλεται στις διαφορετικές οικονομικές δομές των βόρειων σε σχέση με τις περιφερειακές νότιες κυρίως ευρωπαϊκές χώρες. Το ευρώ είναι ένα κουστούμι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της Γερμανίας κυρίως, η οποία παράγει ολιγοπωλειακά προϊόντα έντασης κεφαλαίου, υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας. Τα προϊόντα αυτά, εμπεριέχουν ελάχιστο κόστος πρώτων υλών ή εργασίας. Έτσι, η παραγωγή του στοιχίζει ελάχιστα, αλλά επειδή δεν υπάρχουν ανταγωνιστές, ( ή υπάρχουν ελάχιστοι), η τιμή πώλησής του, ορίζεται αυθαίρετα πολύ υψηλή, με συνέπεια τα περιθώρια κέρδους να είναι τεράστια. Ένας σύγχρονος μαγνητικός τομογράφος, π.χ. της Seamens, πωλείται πολύ ακριβά γιατί θεωρείται αναγκαία η αγορά του στη διεθνή αγορά. Πέρα από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εταιρεία, όπως και άλλες, φροντίζουν να έχουν ένα«καλολαδομένο» δίκτυο αγοραστών σε όλες τις χώρες. Έτσι το σκληρό ευρώ, αυτό το συγκεκαλυμμένο μάρκο, ευνοεί κυρίως τη χώρα δυνάστη της Ευρώπης, η οποία σωρεύει τεράστια συναλλαγματικά πλεονάσματα και κερδοσκοπεί από τη διαφορά των spreads και τα χαμηλά, μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια ομολόγων και καταθέσεων που συλλέγει μαζικά από όλες τις χώρες, αφού θεωρείται ασφαλής επενδυτικός προορισμός.
Ποια είναι δηλ. η διαφορά με την περίπτωση της Ελλάδας ;
Ό κύριος προσανατολισμός της περιφερειακής ελληνικής οικονομίας στον τουρισμό και τη γεωργία, απαιτεί παραγωγική διαδικασία έντασης εργασίας. Χρειαζόμαστε δηλ. πολλά εργατικά χέρια,το κόστος των οποίων δεν μπορεί να συμπιεστεί κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο,ώστε το συνολικό κόστος παραγωγής να είναι χαμηλότερο ή ίσο με αυτό των ανταγωνιστών μας. Το δωμάτιο ενός ελληνικού ξενοδοχείου, στοιχίζει περίπου το διπλάσιο απ’ ότι ένα αντίστοιχο στην Τουρκία, στην Αίγυπτο, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στην Ουγγαρία. Γι’ αυτό και η Κωσταντινούπολη, το Κάιρο, το Βουκουρέστι, η Βουδαπέστη, κλπ., πλημμυρίζουν από Έλληνες τουρίστες, αφού στοιχίζουν λιγότερο από ότι ο Πόρος και πολύ λιγότερο από ότι η Πάρος.
Την ίδια ώρα, με τη συνθήκη του Σέγκεν, δε μας επιτρέπεται να δεχθούμε μαζικά τουρίστες από χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα. Πρόκειται για άλλη μια παραγνωρισμένη αλλά σοβαρά βλαπτική για τη χώρα μας ευρωπαϊκή και δυτική ιδιαιτερότητα. Λόγω του σκληρού ευρώ καταστρέφεται η αγροτική μας παραγωγή. Τα πορτοκάλια, τα λεμόνια, τα ροδάκινα, τα κεράσια οι ελιές μας πέφτουν από τα δέντρα και σαπίζουν, αφού οι εισαγωγές από τη μακρινή Αργεντινή, το Μαρόκο, την Αίγυπτο,κλπ., είναι φτηνότερες. Και αυτό γιατί ακόμη και ο ποιο χαμηλά αμειβόμενος εργάτης γης που αμείβεται σε ευρώ, Έλληνας ή μετανάστης, στοιχίζει πολύ ποιό ακριβά από ότι σε μια ανταγωνιστική μας χώρας που τον πληρώνει σε υποτιμημένο νόμισμα.
Έχει ακουστεί ότι οι Γερμανοί εξάγουν λάδι στην Ελλάδα. Αν είναι αλήθεια πως γίνεται αυτό, αφού δεν υπάρχουν ελιές στη Γερμανία;
Οι Γερμανοί όπως και οι Ολλανδοί,αγοράζουν πολύ φτηνά αγροτικά προϊόντα, λάδι, οπωροκηπευτικά, κλπ., από Μεσογειακές χώρες με υποτιμημένα –μαλακά νομίσματα όπως η Τουρκία, το Μαρόκο, η Αλγερία, τα βαφτίζουν ευρωπαϊκά και τα επανεξάγουν στην Ελλάδα, παραβιάζοντας φυσικά τους Κοινοτικούς κανονισμούς. Την ίδια ώρα, στα ελληνικά ναυπηγεία απαγορεύεται να αναλάβουν παραγγελίες εκτός και αν προέρχονται αποκλειστικά από το ελληνικό πολεμικό ναυτικό. Αυτό επιβάλλεται ως επιβολή κυρώσεων για παραβίαση Κοινοτικών κανόνων, επειδή υπήρξε κάποια άμεση ή έμμεση κρατική ενίσχυσή τους. Στην πραγματικότητα, με τον τρόπο αυτό τα ναυπηγεία της νησιώτικής Ελλάδας, τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της Μεσογείου, οδηγούνται σε κλείσιμο. Όπως και το σύνολο της βαριάς βιομηχανίας μας, τα χαλυβουργεία, η τσιμεντοβιομηχανία, που αδυνατούν να ανταγωνιτούν τις γειτονικές μας χώρες όπως η Τουρκία, λόγω του σκληρού ευρώ και του υψηλού κόστους ενέργειας.
Λέγεται ότι είναι πολύ δύσκολη τεχνικά η επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα, αφού και μόνο για να τυπωθούν δραχμές από το Χολαργό απαιτούνται πολλοί μήνες. Αυτό μάλιστα το υποστήριξε και ο σημερινός Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από το επιχείρημα αυτό. Η εκτύπωση δραχμών που θα γίνει σταδιακά δε χρειάζεται περισσότερο από λίγες ημέρες. Βέβαια, σε μια αρχική περίοδο προσαρμογής 3-6μηνών, θα κυκλοφορούν και τα δύο νομίσματα, το ευρώ και η δραχμή. Όπως δηλ. .έγινε και όταν υιοθετήθηκε το ευρώ τον Ιανουάριο του 2002. Αν ο σημερινός Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, φτάνει στο σημείο να τρομοκρατεί τον κόσμο με τέτοια φαιδρά επιχειρήματα, ( που το αναπαράγουν εντεταλμένα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια), προφανώς δεν είναι αντάξιος του αξιώματός του. Και αποδεικνύει ότι επιστρατεύονται ακόμα και τέτοιου τύπου ανάξιες συζήτησης προφάσεις, μέσα στο θολό κλίμα κατατρομοκράτησης του κόσμου για τα δήθεν τεράστια δεινά που θα επιφέρει η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.
Σε ποιο ποσοστό θα υποτιμηθεί όταν κυκλοφορήσει η νέα δραχμή σε σχέση με το ευρώ;
Αυτό θα εξαρτηθεί από τον κεντρικό σχεδιασμό που θα γίνει για το σκοπό αυτό. Αν υποτιμηθεί αρχικά κατά 50 %, η αρχική ισοτιμία θα είναι της τάξης περίπου των 520 δραχμών ανά ευρώ. Στην πορεία, η νέα δραχμή μπορεί να διολισθήσει συγκρατημένα καθοδηγούμενη από ένα καλάθι νομισμάτων που θα περιέχει το ευρώ,το δολάριο, το γιεν, αλλά και μαλακά νομίσματα ανταγωνιστικών μας χωρών όπως λχ, η Τουρκία.
Θα υπάρξουν όμως μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις και απότομες αυξήσεις τιμών κυρίως σε εισαγόμενα αγαθά.
Ναι αυτό ισχύει, ιδιαίτερα για τους πρώτους 4-8 μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων, θα υπάρξουν αρρυθμίες στην αγορά, ελλείψεις ορισμένων, κυρίως εισαγόμενων αγαθών, και κερδοσκοπικές καταστάσεις. Η κυβέρνηση οφείλει να φροντίσει για τον εφοδιασμό της αγοράς με βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, κυρίως τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα και να πατάξει με αυστηρές κυρώσεις τους κερδοσκόπους. Οι πολίτες θα ενημερωθούν για τις δυσκολίες αυτής της πρώτης περιόδου προσαρμογής, θα αποφεύγουν την κατανάλωση ακριβών εισαγόμενων  προϊόντων και θα στραφούν σε εγχώρια, γεγονός που θα βοηθήσει την αναβίωση του ελληνικού παραγωγικού δυναμικού.
Και αν ο πληθωρισμός επιμένει, τι γίνεται ;
Η κυβέρνηση μπορεί να προσαρμόσει τις ανάγκες της αγοράς με μέτρα ελέγχων, με διακρατικές συμφωνίες εισαγωγής ορισμένων αγαθών και κυρίως με συγκρατημένη νέα διολίσθηση της ισοτιμίας της δραχμής σε σχέση με το καλάθι νομισμάτων που θα λειτουργεί ως ευέλικτος οδηγός νομισματικής προσαρμογής. Και φυσικά θα επιβάλλει ελέγχους και κυρώσεις όπου είναι αναγκαίο.
Πως θα προστατευθούν οι καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών σε Τραπεζικούς λογαριασμούς ;
Η κυβέρνηση οφείλει να εγγυηθεί καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ ανά καταθέτη. Με την προϋπόθεση ότι για μια αρχική περίοδο 2-6 μηνών, δε θα επιτρέπεται η απόσυρση καταθέσεων πέραν ενός ορίου λχ. της τάξης των 100 ευρώ ανά εβδομάδα για κάθε πολίτη και ενός μεγαλύτερου μεγέθους για επιχειρήσεις ανάλογα με το μέγεθός τους. Ασφαλώς και πρέπει να αποφευχθεί ο πανικός και να μην επιτραπεί η απότομη απόσυρση όλων των τραπεζικών καταθέσεων. Άλλωστε, γεγονός είναι ότι ήδη οι ελληνικές Τράπεζες έχουν αποστραγγιστεί από καταθέσεις, λόγω της ελλείψεις εμπιστοσύνης που υπάρχει για την ελληνική οικονομία.
Τι θα γίνει με τους οφειλέτες, που έχουν δανειστεί σε ευρώ και έχουν υποθηκέυσει τα σπίτια τους. Δε θα υπερτιμηθούν τα χρέη τους ανάλογα με την υποτίμηση της δραχμής έναντι του ευρώ ;

Αλίμονο αν γίνει κάτι τέτοιο. Το κράτος θα επιβάλλει στις Τράπεζες ανάλογη υποτίμηση των χρεών με αυτήν της υποτίμησης της δραχμής έναντι του ευρώ. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Ένας οφειλέτης χρωστά στην Τράπεζα 100.000 ευρώ. Όταν η δραχμή υποτιμηθεί κατά περίπου 50% και η αναλογία ευρώ/δραχμή ανέβει από 347 σε520, τότε ο οφειλέτης θα χρωστά 150.000 δρχ. Όμως, ο οφειλέτης, θα αδυνατεί να πληρώσει ένα τέτοιο ποσό, αφού τα εισοδήματά του, οι αμοιβές, οι μισθοί του θα είναι σε δραχμές και κατά συνέπεια υποτιμημένης αξίας σε σχέση με το ευρώ κατά50 %. Γι΄αυτό και το κράτος οφείλει να επιβάλλει με νομοθετική ρύθμιση υποτίμηση κατά 50% και όλων των δανειακών υποχρεώσεων των πολιτών προς τις Τράπεζες. Αυτό θα έχει ως συνέπεια ο ως άνω ο οφειλέτης να χωστά 100.000 και όχι 150.000 δρχ. Αν δε γίνει αυτό, τότε οι Τράπεζες με τις κατασχέσεις σπιτιών στις οποίες θα οδηγήσει η αδυναμία πληρωμής των χρεών από του οφειλέτες, θα γεμίσουν από άχρηστα κουφάρια οικοδομών, που άλλωστε δε θα έχουν καμιά αξία. Η όλη αυτή κατάσταση, θα δημιουργήσει κατάσταση σοκ για τις τράπεζες. Όμως, αναμένεται να συνέλθουν αργότερα, όταν ομαλοποιηθεί και επαναεκινηθεί η οικονομία και επιστρέψουν οι καταθέσεις. Μην ξεχνάμε επιπλέον ότι και σήμερα οι Τράπεζες βουλιάζουν καθημερινά και στην πραγματικότητα έχουν χρεοκοπήσει.

Δηλαδή θα δικαιωθούν όσοι έσπευσαν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις ελληνικές Τράπεζες και τις έστειλαν στο εξωτερικό. Και με την επιστροφή στη δραχμή θα κερδίσουν πολλά.
Ο έλεγχος της μαζικής εκροής αφορολόγητου συναλλάγματος χωρίς έλεγχο του «πόθεν έσχες», θα έπρεπε να είχε γίνει και να είχαν επιβληθεί κυρώσεις για μη σύννομες συναλλαγματικές μετακινήσεις κεφαλαίων. Όμως, η διεθνής ασυδοσία των αγορών και η δεδομένη ατιμωρησία της ελληνικής πολιτείας, έχει επιτρέψει τέτοια φαινόμενα. Γεγονός είναι ότι, το μεγάλο ειδικά κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και κινείται εκεί όπου υπάρχει το κέρδος και η ασφάλεια των καταθέσεων. Αν η επιστροφή κεφαλαίων στην Ελλάδα με σκοπό το κέρδος, αποτελέσει μια συνέπεια αυτής της προοπτικής, τόσο το καλύτερο για τη χώρα μας. Αλλά, αυτό δε θα γίνει πριν αποκτηθεί η εμπιστοσύνη στη σταθερότητα και την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας.
Με την επιστροφή στη υποτιμημένη δραχμή, θα κληθούμε να πληρώσουμε αντίστοιχα υπερτιμημένο τα τεράστια χρέη μας στους διεθνείς δανειστές μας ;
Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα σημαίνει ότι απεγκλωβιζόμαστε αυτόματα από την ανάγκη νέου δανεισμού για να πληρώσουμε τα παλαιότερα χρέη μας και να καταβάλλουμε άμεσες απαιτήσεις σε μισθούς,συντάξεις, κλπ., αφού αυτά μπορεί να εξυπηρετηθούν με την έκδοση εθνικού νομίσματος. Η χώρα θα δηλώσει προσωρινή στάση πληρωμών των διεθνών της χρεών και θα διαπραγματευτεί περίοδο χάριτος 2-3 ετών, με επιμήκυνση και κούρεμα του συνολικού χρέους. Αυτή είναι μια κλασική πρακτική που έχει ισχύσει σε πολλές περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Αργεντινής και του Μεξικού, όταν αποσυνδέθηκαν από το δολάριο το 2000 και το 1994 αντίστοιχα.
Και τι θα γίνει με τις ρήτρες που έχουμε υπογράψει για κατασχέσεις περιουσιακών μας στοιχείων ;
Σε περιπτώσει χρεοκοπίας, παρόμοιες ρήτρες υπόκεινται σε διαπραγμάτευση. Μια ικανή και έμπειρη ελληνική κυβέρνηση,μπορεί να διαπραγματευτεί όλα τα σχετικά ζητήματα, όπως έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις. Αν βέβαια οι «σύμμαχοί μας» στείλουν κανονιοφόρους για να μας βομβαρδίσουν, τότε μπαίνουν ζητήματα αναζήτησης διεθνών ερεισμάτων και προς άλλες γεωπολιτικές κατευθύνσεις. Οι δανειστές μας, ενδιαφέρονται να εισπράξουν αν μη τι άλλο, μέρος των δανείων τους. Και αυτό θα το πετύχουν μόνο αν δώσουν τη δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα. Από το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγει υπο τις συνθήκες του Μνημονίου. Που εκτός από εξοντωτικές για τον ελληνικό λαό, είναι και αυτοκαταστροφικές, αφού έχουν διαλύσει την εγχώρια παραγωγική δυναμικότητα,με προοπτική να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο η τραγική σημερινή μας κατάσταση.
Τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία  αποδεικνύουν την οικονομική αποτυχία του Μνημονίου ;
Εδώ και δύο χρόνια, την άνοιξη του 2010, η χώρα έφτασε σε δημοσιονομικό αδιέξοδο και αποκόπηκε από τις αγορές. Οδηγηθήκαμε στο Μνημόνιο με την ελπίδα ότι θα βγαίναμε από την κρίση και η χώρα από τις αρχές του 2011, θα μπορούσε να δανειστεί και πάλι από τις από τις αγορές. Τίποτα τέτοιο δε συνέβη και κανένας οικονομικός στόχος που τέθηκε από την Τρόικα δεν επιτεύχθηκε. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του αρχικού Μνημονίου, το έλλειμμα θα έπρεπε να ανερχόταν σε 7,6% το 2011, αλλά τελικά έφτασε το 9,1% του ΑΕΠ, μια διαφορά που υπερβαίνει τα 3 δισ. ευρώ και αφού επιβλήθηκαν και νέα σκληρά μέτρα πέραν των αρχικών. Στα δύο αυτά χρόνια, το ελληνικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 55,9 δισ. ευρώ και έφτασε στο ποσό των355,6 δισ. ευρώ ή στο 165,3% του ΑΕΠ, από 129,4% του ΑΕΠ το 2009. Το αρχικό Μνημόνιο προέβλεπε ότι, στο τέλος του 2011, το χρέος θα ανερχόταν στο 145,1% του ΑΕΠ,δηλ. έπεσε έξω, κατά 20 μονάδες του ΑΕΠ. Πρόκειται για την απόλυτη αποτυχία των εμπνευστών του Μνημονίου και των εδώ υποτακτικών τους. Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης ήταν η κύρια αιτία για αυτή τη μοιραία εξέλιξη. Το 2010, το ΑΕΠ της χώρας είχε διαμορφωθεί σε 231,6 δισ. ευρώ,το 2011 μειώθηκε σε 215,1 δισ. Ευρώ. Και το 2012 προβλέπεται ότι θα μειωθεί περαιτέρω σε 203,5 δισ. Ευρώ. Κατά συνέπεια, το έλλειμμα και το χρέος ως ποσοστά του εγχώριου εισοδήματος αυξάνονται. Υποθετικά, αν το ΑΕΠ της χώρας παρέμενε στα επίπεδα του 2009, το χρέος του 2011θα ήταν περίπου 12 μονάδες (του ΑΕΠ) χαμηλότερο, ενώ το έλλειμμα θα ανερχόταν στο 8,4% του ΑΕΠ. Τα συμπεράσματα επαφίενται στην κρίση του αναγνώστη.
Υποστηρίζεται από ορισμένους και ειδικότερα από τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, ότι μπορούμε να καταγγείλουμε το Μνημόνιο και να προσφύγουμε σε διεθνή Δικαστήρια επικαλούμενοι ειδικές συνθήκες. Πόσο αληθεύει αυτό;
Αστεία υπόθεση. Αν αρνηθούμε τις υποχρεώσεις του Μνημονίου και κάνουμε μονομερή στάση πληρωμών, η Τρόικα θα σταματήσει να μας δανείζει ευρώ, με συνέπεια την πλήρη αδυναμία του κράτους να καταβάλλει στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, όπως μισθούς, συντάξεις, κλπ. Φυσικά,καμιά τύχη δε θα έχουμε αν προσφύγουμε στα διεθνή δικαστήρια. Γιατί αφ’ ενός οι τελευταίες κυβερνήσεις έχουν υπογράψει επαχθείς συμβάσεις για το μερικό κούρεμα και την αναδιάρθρωση του χρέους, με ρήτρα επίλυσης των όποιων διαφορών στο αγγλικό δίκαιο και τα εκεί δικαστήρια,που παραδοσιακά υποστηρίζουν το δίκαιο των δανειστών. Είναι γνωστό άλλωστε ότι τα διεθνή δικαστήρια είναι συνήθως όργανα των ισχυρών δυνάμεων.
Λέγεται από τους ίδιους κύκλους ότι,μπορούν να βρεθούν χρήματα σε ευρώ για να πληρωθούν οι κρατικές υποχρεώσεις σε μισθούς και συντάξεις, με άμεση κινητοποίηση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού προς την πλευρά των ανώτερων εισοδηματικών τάξεων.
Αυτό δείχνει την ανευθυνότητα  των περισσότερων  αντιμνημονιακών θέσεων και κομμάτων, με εξαιρέσεις, που έχουν συνηθίσει σε αντιπολιτευτικές κορώνες, χωρίς να αντιπαραθέτουν υπεύθυνες πολιτικές προτάσεις. Για να υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα του ευρύτερου κρατικού μηχανισμού, όπου συμπεριλαμβάνονται τα ασφαλιστικά ταμία και τα νοσοκομεία, χρειάζεται αρκετός χρόνος, ύστερα από πλήρη αναδιάρθρωση και ριζικές τομές στο δημόσιο τομέα. Ο οποίος έχει παραλύσει λόγω κακοδιαχείρησης από την κορυφή, αλλά και λόγω υπερβολικών συντεχνιακών αντιλήψεων και κακώς εννοούμενων δικαιωμάτων, τα οποία συνήθως βρίσκουν ανέξοδη στήριξη σε αντιπολιτευόμενα κόμματα. Δεν είναι δυνατόν, τόσα χρόνια η φοροκλοπή και η φοροδιαφυγή να θριαμβεύουν και αυτό να ανατραπεί μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες ! Η με φειδώ έκδοση εθνικού νομίσματος, είναι η μόνη έντιμη καθαρή αντιπρόταση στο τερατώδες Μνημόνιο. Παράλληλα, απόλυτα αναγκαίο  είναι να ανασυνταχθεί ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, να παταχθεί η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή, η γραφειοκρατία, η  ραθυμία και η διαφθορά, καταστάσεις που έχουν παραλύσει το δημόσιο. Για το σκοπό αυτό απαιτείται σωστός σχεδιασμός, κατάλληλοι άνθρωποι και εφαρμογή ορθολογικών αρχών διοίκησης που θα προσωποποιούν την ευθύνη, θα επιβραβεύουν την επιτυχία και θα  τιμωρούν την αποτυχία και τη διαφθορά. Αυτό συνεπάγεται χρηστή και αποτελεσματική διοίκηση και σύγκρουση με συντεχνιακές αντιλήψεις και νοοτροπίες της ήσσονος προσπάθειας, του βολέματος της κακοδιαχείρησης. Γεγονός είναι ότι,  όταν αρνούμαστε το Μνημόνιο και ταυτόχρονα επαιτούμε για τα ευρωδάνεια των δημίων μας, δεν πείθουμε. Γιατί δεν μπορεί να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Πως θα αγοράζουμε πετρέλαιο αφού δε θα έχουμε διαθέσιμα ευρώ και η τιμή του θα είναι υπερτιμημένη σε δραχμές ;
Αυτό είναι πράγματι ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί με διακρατικές συμφωνίες για αγορές καυσίμων με πίστωση, κάτι που άλλωστε γίνεται και σήμερα. Επιπλέον, μέρος των εισαγωγών αργού πετρελαίου γίνεται από μεγάλα ιδιωτικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες. Το Ιράν, θα μπορούσαν να μας διαθέσει πετρέλαιο, έναντι ανταλλαγής ελληνικών αγροτικών ή άλλων προϊόντων . Κάτι τέτοιο, μπορεί να δυσαρεστήσει τον Αμερικανικό παράγοντα, δικαιολογείται από τις συγκεκριμένες συνθήκες έκτακτων αναγκών. Η Ρωσία αποτελεί επίσης μια άλλη πηγή προμήθειας ενέργειας υπό ευνοϊκούς όρους για τη χώρα μας, εφ’ όσον μάλιστα υπάρξουν και ειδικές συμφωνίες που θα εξαρτηθούν και από τις διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες. Υπενθυμίζεται πάντως ότι, παλαιότερα με τη δραχμή, δεν είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας,όπως δεν έχουν και άλλες χώρες εκτός ευρωζώνης όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία,κλπ., Όπου μάλιστα η βενζίνη στοιχίζει πολύ λιγότερο από ότι στη χώρα μας, αφού εδώ επιβαρύνεται με υψηλότατους φόρους.
Θα μας λείψουν εισαγόμενα τρόφιμα,πρώτες ύλες, φάρμακα;
Οι τιμές πολλών εισαγόμενων ειδών θα αυξηθούν απότομα και ορισμένα είδη θα λείψουν αρχικά από την αγορά, αφού θα υπάρξουν εστίες αθέμιτης κερδοσκοπία. Όμως όπως ειπώθηκε, η κυβέρνηση οφείλει να πατάξει αυστηρά τους κερδοσκόπους και να φροντίσει για τον ομαλό εφοδιασμό της αγοράς με βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Η εσωτερική παραγωγή θα υποκαταστήσει άλλωστε πολλά από τα εισαγόμενα. Αντί για ουίσκι, μπορούμε να επιβιώσουμε με τσίπουρο ! Και η παραδοσιακά ισχυρή ελληνική φαρμακοβιομηχανία, που έχει συρρικνωθεί τελευταία λόγω του ευρώ και του αθέμιτου ανταγωνισμού των πολυεθνικών, είναι σε θέση να παράξει τη συντριπτική πλειοψηφία των περισσότερων φαρμάκων. Το Υπουργείο Υγείας οφείλει να προωθήσει στην πράξη και όχι στη θεωρία τη λίστα φαρμάκων,τα γενόσημα και την ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
Στην Αργεντινή ο κόσμος είχε ξεσηκωθεί τότε με την πτώχευση της χώρας και ξεχύθηκε στους δρόμους χτυπώντας κουτάλια και κατσαρόλες.
Τα κουτάλια και τις κατσαρόλες τα χτύπαγαν οι Αργεντίνοι πριν από την αποδέσμευση του πέσος με το δολάριο,γεγονός που είχε οδηγήσει την οικονομία της χώρας, σε συνδυασμό με την κακοδιαχείριση από τους κυβερνώντες, σε οικονομικά αδιέξοδα. Η Αργεντινή συνήλθε όταν ο ηρωικός Κίρστνερ έκανε στάση πληρωμών, αποδέσμευσε το πέσος απο το δολάριο και νοικοκύρεψε την οικονομία,η οποία σήμερα αναπτύσσεται με ρυθμούς άνω του 15 % ετησίως. Και ξεπληρώνει τα χρέη της. Το ίδιο περίπου έγινε και με το Μεξικό το 1994, ενώ υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις χωρών που συνήλθαν οικονομικά με παρόμοιες ριζικές συνταγές.
Όμως, έγκυροι οικονομικοί παράγοντες και οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ θα είναι καταστροφική.
Αυτό το υποστηρίζουν ολοένα και λιγότεροι σοβαροί οικονομικοί αναλυτές, από τους οποίους ο πλέον γνωστός είναι ο Κύπριος Πισσαρίδης. Αντίθετα, την επιστροφή μας στη δραχμή υποστηρίζουν οι περισσότεροι έγκριτοι διεθνείς αναλυτές όπως Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, Πωλ Κρούγκμαν,Τζόζεφ Στίγκλιτς, Ναούμ Τσόμσκι, Κένεθ Ρογκόφ, Ότμαρ Ίσιγκ, Τόμας Μάγερ, Μάρτιν Σμίθ, Νουλιέλ Ρουμπινί, Μαρτσέλο ντε Κέκο, Χανς Βέρνερ Σίν, Χάνς-Πέτερ Φρίντριχ, Κλάους Κάστνερ, Χέλμουτ Σλέσιγκερ, Μάικαελ Φούκς, Ζακ Σαπίρ, Τζώρτζ Σόρος, Αντρέ Τυρί, Τζώρτζ Φρίτμαν του Statfort Institute, οι Ιάπωνες του Νoμούρα, ο Σίμον Ντέρικ της Mellon Bank of New York και εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ σε έκθεσή τους το Μάρτιο του2012. Οι απόψεις που εκφέρονται εδώ, προέρχονται από  διεισδυτική έρευνα και μελέτες συνεργατών και φοιτητών μου στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς για τη διαχρονική πορεία των οικονομικών  δεικτών και ειδικότερα του ισοζυγίου πληρωμών, των ελλειμμάτων, του ΑΕΠ, του πληθωρισμού, της ανεργίας, κλπ., για τις χώρες μέσα και έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση.  Υπάρχουν και στην Ελλάδα πολλοί σοβαροί αναλυτές,επιχειρηματίες, ακόμα και τραπεζίτες που υποστηρίζουν ανοικτά τις απόψεις αυτές.  Και πολλοί περισσότεροι που δεν το δηλώνουν ανοικτά λόγω της τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί ανοήτως από το κατεστημένο. Ορισμένοι δηλώνουν εντίμως ότι δε γνωρίζουν το θέμα. Και άλλοι, εμμένουν από πείσμα στις αρχικές τους απόψεις υπέρ του ευρώ, γιατί θεωρούν ότι αν αλλάξουν στάση, αυτό θα θεωρηθεί «κολοτούμπα».Πάντως, ολοένα και μεγαλύτερο μέρος διεθνών κύκλων, όπως και του ελληνικού λαού, βλέπει την αναγκαιότητα της εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη. Και θα ήταν η συντριπτική πλειοψηφία, αν υπήρχαν ίσες ευκαιρίες ενημέρωσης.
Η χώρα μας δεν παράγει τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Οι εισαγωγές από τις οποίες εξαρτόμαστε, σε μεγάλο βαθμό θα γίνουν πανάκριβες και θα έχουμε μεγάλες ελλείψεις αγαθών.
Αυτό ακριβώς πρέπει να αλλάξει. Η ελληνική παραγωγή έγινε πανάκριβη με την ένταξή μας στο ευρώ, με συνέπεια να συρρικνωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομία μας και να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι εισαγωγές. Η ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας θα αυξηθεί κατακόρυφα με το υποτιμημένο ( μαλακό) εθνικό μας νόμισμα, με συνέπεια τα εδώ παραγόμενα προϊόντα να γίνουν φτηνότερα και περισσότερο ανταγωνιστικά. Οι εξαγωγές μας θα αυξηθούν κατακόρυφα και θα μειωθούν οι εισαγωγές. Θα ακριβύνουν προϊόντα όπως το ουίσκι, ….το χαβιάρι, οι Πόρσε Καγιέν, κλπ  ! Ο Έλληνας καταναλωτής θα στραφεί στα φτηνότερα πλέον ελληνικά προϊόντα, ενισχύοντας έτσι την εσωτερική ζήτηση, την εγχώρια παραγωγή και την απασχόληση. Θα ενισχυθεί ο επισκευαστικός κλάδος σε όλα τα προϊόντα, αφού θα είναι ποιο οικονομικό ο καταναλωτής να επιδιορθώσει ένα αυτοκίνητο, ένα ψυγείο ή και ένα ρούχο, αντί να αγοράσει ένα καινούριο. Θα επαναλειτουργήσουν βιοτεχνίες ανταλλακτικών. Τα χαλυβουργία, η τσιμεντοβιομηχανία, η φαρμακοβιομηχανία, η βιομηχανία τροφίμων, η αμυντική βιομηχανία, τα ναυπηγεία, κάθε παραγωγικός κλάδος που είχε υποστεί καθίζηση λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού από πολυεθνικές, αλλά και από χώρες όπως η Τουρκία, η Κίνα, λόγω των υποτιμημένων νομισμάτων τους, θα αναστηθούν απο το κώμα στο οποίο έχουν περιπέσει, λίγο πριν από το θάνατο λόγω και του Μνημονίου και της συνακόλουθης οικονομικής παραλυσίας. Τα ελληνικά ξενοδοχεία που θα είναι πολύ ποιο φτηνά, θα ξεχειλήσουν από ξένους και Έλληνες τουρίστες, οι οποίοι θα δυσκολεύονται πλέον να δραπετεύουν με τη συχνότητα που το έκαναν σε ξένους φτηνούς προορισμούς. Θα κάνουν τουρισμό στη μαγική Ελλάδα. Αν ο πατριωτισμός δεν τους οδηγεί να το κάνουν, θα τους υποχρεώσουν οι οικονομικές καταστάσεις.
Δηλαδή όλα εδώ θα κοστίζουν λιγότερο ή πολύ λιγότερο. Τότε θα έρθουν οι ξένοι και θα μας αγοράσουν μισοτιμής.
Παλιομοδίτικο, έως αστείο επιχείρημα. Χρόνια τώρα εκλιπαρούμε ξένους και Ομογενείς επενδυτές να έρθουν στην Ελλάδα και αυτοί δεν έρχονται γιατί τη βρίσκουν ακριβή και απροσπέλαστη λόγω γραφειοκρατίας και διαφθοράς. Και τώρα που υπάρχει αυτή η πιθανότητα,προβάλουμε φόβους ότι για αυτό που επιζητούμε τόσα χρόνια. Ας μην ανησυχούμε όμως. Οι ξένοι δε θα έρθουν αμέσως. Θα περιμένουν μέχρις ότου η ελληνική οικονομία σταθεροποιηθεί, υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης και δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης για τις προοπτικές της. Να ευχόμαστε να έρθουν ξένα, Ομογενειακά, αλλά και ελληνικά κεφάλαια που δραπέτευσαν μαζικά στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Και όχι το αντίθετο. Ευνόητο είναι ότι, η κυβέρνηση μπορεί να επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς για εθνικούς λόγους ή για να αποτραπούν μονοπωλιακές καταστάσεις αυτό άλλωστε υπάρχει και η επιτροπή ανταγωνισμού.
Με τους Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού τι θα γίνει, αφού θα χρειάζεται γι΄ αυτούς μεγαλύτερα ποσά σε συνάλλαγμα ;
Οι Έλληνες φοιτητές στο εξωτερικό σε ποσοστιαία  σχέση με τον πληθυσμό της χώρας μας, είναι οι περισσότεροι από όλους τους φοιτητές κάθε άλλης χώρας. Αυτό είναι καιρός να σταματήσει ή έστω να περιοριστεί. Η Ελλάδα από χώρα εξαγωγής, μπορεί να γίνει χώρα εισαγωγής φοιτητών. Βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικό γεωγραφικό σημείο μεταξύ ανατολής και δύσης, βοράς και νότου,έχουμε ένα θαυμάσιο κλίμα και το κυριότερο, διαθέτουμε ένα λαμπρό επιστημονικό δυναμικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στην ανάπτυξη υψηλού επιπέδου διεθνούς εκπαίδευσης, με πολλαπλά οικονομικά, εργασιακά, ερευνητικά, πολιτιστικά οφέλη για τη χώρα. Η βιομηχανία της εκπαίδευσης μπορεί να αποτελέσει μια ισχυρή εστία σώρευσης συναλλαγματικών διαθεσίμων για τη χώρα μας με επιπλέον πολλά άλλα οφέλη.
Και με τις Τράπεζες τι θα γίνει. Με την έξοδο από το ευρώ θα υποστούν σοκ με καταστροφικές συνέπειες, γεγονός που θα έχει ανάλογες επιπτώσεις στην οικονομία. Λέγεται ότι θα χρειαστεί να κρατικοποιηθούν με ότι δυσάρεστο αυτό συνεπάγεται.
Ναι, το επισημαίνουμε και πάλι, οι Τράπεζες θα υποστούν ένα αρχικό σοκ. Το οποίο όμως υφίστανται ήδη τα δύο τελευταία χρόνια που έχουν καταρρεύσει από τις συνέπειες του Μνημονίου και την περιδίνηση ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Όπως και από τις αποσύρσεις καταθέσεων λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης του κοινού στην ελληνική οικονομία και τις εύλογες υποψίες ότι θα αποχωρήσουμε από το ευρώ. Οι Τράπεζες βιώνουν σήμερα έναν αργό θάνατο,ανάλογο αυτού της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού. Ένα θάνατο χωρίς ελπίδα ανάστασης, όπως έχει αποδειχτεί, αφού διαψεύστηκαν οικτρά όλες οι προβλέψεις των αρχιτεκτόνων της δολοφονικής πολιτικής του Μνημονίου. Όχι, οι Τράπεζες δε θα κρατικοποιηθούν, αλλά θα υπακούσουν σε κεντρικές κατευθυντήριες πολιτικές, ιδιαίτερα στην αρχική περίοδο εξόδου από το ευρώ. Όπως ειπώθηκε, θα πρέπει να υπάρχουν εγγυήσεις για τους καταθέτες και τους οφειλέτες. Αλλά και δε θα επιτρέπεται για ένα διάστημα η απόσυρσή τραπεζικών καταθέσεων μέχρις ενός ορίου. Όταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία, θα εισρεύσουν εγχώριες και ξένες καταθέσεις και οι Τράπεζες θα συνέλθουν, με προοπτικές πολύ καλύτερες από το σημερινό αδιέξοδο.
Και με το Χρηματιστήριο τι θα γίνει;
Το Χρηματιστήριο θα κλείσει για όσο διάστημα χρειαστεί έως ότου ομαλοποιηθεί η αγορά. Και σε τι ωφελεί σήμερα ένα Χρηματιστήριο που βρίσκεται στα Τάρταρα και οι χρηματιστηριακές αξίες μεγάλων φορέων όπως της Εθνικής Τράπεζας, βρίσκονται κάτω από τη λογιστική τους αξία.
Η συνταγή της Τρόικας για περικοπές δημοσίων δαπανών, μισθών συντάξεων και λιτότητα γενικότερα, ήταν σωστή ή μήπως εφαρμόστηκε λανθασμένα;
Η δημοσιονομική πειθαρχία, η πάταξη της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας του συντεχνιακού κράτους, ήταν και είναι απαραίτητες. Όμως, οι μεγάλες αυξήσεις στο ΦΠΑ, στους φόρους, στις έκτακτες εισφορές, η επιβολή άκαιρων μέτρων όπως το ενεργειακό πιστοποιητικό για τις οικοδομές, κλπ., έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη βραχυπρόθεσμα, γιατί επιδεινώνουν την ύφεση και αυξάνουν το έλλειμμα. Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε ασφυξία την αγορά και την οικονομία. Οι επιχειρήσεις έχουν ζημιές ή κλείνουν, με συνέπεια να χάνονται φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα. Γι’ αυτό, η υιοθέτηση της αναγκαίας δημοσιονομικής πειθαρχίας πρέπει να γίνει πιο σταδιακά, ώστε να περιορίσει το βάρος στα δημόσια οικονομικά. Επιπλέον, όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία, η δημοσιονομική πειθαρχία είναι αναγκαίο να συνδυαστεί με υποτίμηση του νομίσματος, αφού ένα υπερτιμημένο νόμισμα οδηγεί σε μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών την υποτίμηση του νομίσματος, αποκαθίσταται η ανταγωνιστικότητα,η εγχώρια και η εξωτερική ζήτηση και η αναπτυξιακή δυναμική της χώρας. Η ανάπτυξη μπορεί να έρθει μόνο με την αύξηση των εξαγωγών και τη μείωση των εισαγωγών, ώστε να βελτιωθεί το εμπορικό ισοζύγιο και να μειωθούν τα ελλείμματα. Σε παρόμοιες άλλες περιπτώσεις, όπως στην Αργεντινή και αλλού, η ανάκαμψη επήλθε ύστερα από περίπου ένα χρόνο ύφεσης, υψηλού πληθωρισμού και αρρυθμιών της αγοράς. Η εσωτερική και η εξωτερική ζήτηση αυξήθηκαν κατακόρυφα και αυτό αποκατέστησε την ανάπτυξη, τις θέσεις εργασίας, τα εισοδήματα, την ανταγωνιστικότητα και έδωσε ελπίδα ότι υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ. Μια τέτοια η πολιτική δεν μπορεί να εφαρμοστεί μέσα στη νομισματική ένωση του ευρώ.
Υποστηρίζεται ότι η έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφική,ότι θα μας οδηγήσει στο Μεσαίωνα.
Αυτές είναι υπερβολές  εκείνων που ευθύνονται για την είσοδο στην ευρωζώνη το 2002 με την εξοντωτική ισοτιμία των 347 δραχμών ανά ευρώ. Πρόκειται για μια συστηματική προσπάθεια κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού που δε στηρίζεται σε ισχυρά επιχειρήματα,των υποτακτικών της Τρόικας, που έχουν απεμπολήσει κάθε έννοια εθνικής αξιοπρέπειας. Φυσικά, η επιστροφή στη δραχμή στο αρχικό στάδιο ενός περίπου χρόνου,δε θα είναι στρωμένη με ρόδα. Θα υπάρξουν πολλές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπιστούν από μια σοβαρή κυβέρνηση και ένα τραπεζικό σύστημα, που οφείλει να έχει καταρτίσει ένα σχέδιο με εναλλακτικές πρακτικές σε διάφορα προβλήματα που θα παρουσιαστούν. Όμως, με τη σημερινή πολιτική του Μνημονίου και τα άλλα επώδυνα μέτρα που έρχονται, η σημερινή τραγική πορεία της ελληνικής οικονομίας θα χειροτερεύει συνεχώς περισσότερο,οι φτωχοί θα γίνουν ακόμα ποιο φτωχότεροι, η ανεργία να σκαρφαλώσει στα σύννεφα, οι αυτοκτονίες θα πολλαπλασιαστούν, η χώρα θα καταστραφεί πλήρως και η ελπίδα θα αποδράσει. Η εναλλακτική λύση είναι η οδός της δραχμής που συνεπάγεται ένα βραχυπρόθεσμο πόνο και ελπίδα για ανάσταση. Η οδός της δραχμής για την ανάπτυξη, για την κοινωνική δικαιοσύνη, για την εθνική αξιοπρέπεια.
Λέγεται ότι αν βγει η  Ελλάδα από το ευρώ, θα ακολουθήσει ντόμινο κατάρρευσης με έξοδο και άλλων χωρών με συνέπεια τη διάλυση της ευρωζώνης και την κατάρρευση της ευρωπαϊκής οικονομίας
Το μόνο που θα καταρρεύσει είναι η Γερμανοποίηση της Ευρώπης που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σήμερα. Η Γερμανία που έχασε δύο πολέμους και κερδίζει τον τρίτο, τον οικονομικό πόλεμο, η Γερμανία που αρνείται ετσιθελικά να μας καταβάλλει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει, η Γερμανία που στραγγαλίζει τις περιφερειακές ευρωπαϊκές οικονομίες μέσω της εξοντωτικά περιοριστικής οικoνομικής πολιτικής, είναι η μόνη που θα βγει χαμένη από μια τέτοια εξέλιξη. Φυσικά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν δε συνέφερε στους δυνάστες μας η παραμονή μας στην ευρωζώνη, θα μας είχαν αποβάλλει εδώ και καιρό.
Η έξοδος από την ευρωζώνη συνεπάγεται και την έξοδό μας απο την Ευρωπαική Ένωση;
Κάθε άλλο. Πολλές χώρες που ανήκουν στην Ε. Ε είναι έξω από την ευρωζώνη και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις, τα οικονομικά τους πηγαίνουν πολύ καλύτερα απ’ αυτές μέσα στην ευρωζώνη. Οι χώρες της Ε.Ε. που ανήκουν στην Ευρωζώνη είναι οι Αυστρία,Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Εσθονία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος,Λουξεμβούργο, Μάλτα, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία, Φιλανδία. Ενώ εκτός είναι η Βουλγαρία, Δανία, Λετονία, Λιθουανία, Μ. Βρετανία, Ουγγαρία,Πολωνία, Ρουμανία, Σουηδία, Τσεχία.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως, όταν η Ελλάδα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, θα μπορούσε να επιδιώξει μονομερή χρεοκοπία, ώστε να επιτύχει καλύτερη συμφωνία για να φύγει από την ευρωζώνη από μόνη της.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μέσα στην ευρωζώνη ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι όνειρο απατηλό. Το καλύτερο θα ήταν να υπάρξει διαπραγμάτευση με την Τρόικα για μια συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ. Η τελευταία χλωμή αναδιάρθρωση και το μισό κούρεμα που μέρος του αφορούσε ελληνικά κεφάλαια, δικά μας ασφαλιστικά ταμεία και ομόλογα, είναι ημίμετρα. Ασπιρίνη για έναν βαριά άρρωστο. Χωρίς ανάπτυξη, είναι αδύνατο να γίνουμε αξιόχρεοι. Χρειαζόμαστε θεραπεία σοκ που δεν είναι άλλη από την επιστροφή στη δραχμή, την υποτίμησή της, την αναδιάρθρωση και κούρεμα του χρέους, με περίοδο χάριτος τουλάχιστον δύο ετών. Μετά, με νοικοκύρεμα της οικονομίας, με περιστολή των δημόσιων δαπανών, με δημοσιονομική πειθαρχία, με πάταξη της διαφθοράς, σύλληψη της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, με αναπτυξιακό όραμα και σχεδιασμό, μπορούμε να ελπίζουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτή είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική. Και η μόνη περίπτωση που οι δανειστές θα πάρουν μέρος των δανείων που μας έχουν εκχωρήσει.
Λέγεται  ότι αν πτωχεύσουμε και βγούμε από το ευρώ θα αποκοπούμε από τις αγορές και δε μας δανείζει κανένας.
Μα μήπως τώρα ήδη δεν έχουμε πτωχεύσει. Πόσο ποιο κάτω μπορούν να μας αξιολογήσουν από την κατηγορία «σκουπίδια», οι περίφημοι οίκοι αξιολόγησης. Η τελευταία ρύθμιση με το χλωμό κούρεμα του χρέους και της αναδιάρθρωσης,θεωρήθηκε ένα είδος ελεγχόμενης πτώχευσης και για αυτό κατέπεσαν τα ασφάλιστρα κινδύνου ( CDS), από τα οποία οι διεθνείς κερδοσκόποι απεκόμισαν τεράστια κέρδη.  Στην πραγματικότητα, έχουμε ήδη πτωχεύσει αλλά απλώς δεν το λέμε. Όσο για τις αγορές, μας έχουν από καιρό  εγκαταλείψει και δε μας δανείζει κανένας ιδιώτες εισαγωγείς υποχρεώνονται να πληρώνουν με μετρητά. Και με τις αισχρές ρυθμίσεις του Μνημονίου, δεν επιτρέπει στο ελληνικό κράτος να αναζητήσει δημόσιο δανεισμό αλλού. Η μόνη χώρα που μας παρείχε μέχρι πρόσφατα πετρέλαιο με πίστωση ήταν το Ιράν, αλλά και αυτό σταμάτησε γιατί επιβλήθηκε το εμπάργκο από τη δύση.
Διεθνείς κύκλοι μας κατηγορούν ότι σπαταλούμε μεγάλα ποσά σε δαπάνες εισαγόμενου αμυντικού εξοπλισμού με συνέπεια να επιβαρύνεται το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας.
Αυτή είναι μια πικρή αλήθεια. Η χώρα μας δαπανά το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες μετά τις ΗΠΑ. Πρόκειται για περίπου 7% του ΑΕΠ που δαπανάται για αμυντικό εξοπλισμό το οποίο εισάγεται κυρίως από τη δύση, κυρίως από τη Γερμανία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ. Και αυτό γιατί είμαστε υποχρεωμένη να ακολουθούμε ασθμαίνοντας την κούρσα εξοπλισμών της Τουρκίας, η οποία ανοικτά επιβουλεύεται την εδαφική μας ακεραιότητα, έχει καταλάβει τη μισή Κύπρο αδιαφορώντας για τις αποφάσεις του ΟΗΕ, έχει κουρελιάσει το διεθνές δίκαιο, αλλά παραμένει υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ! Η ίδια αυτή «σύμμαχος» χώρα μας βομβαρδίζει συστηματικά με μάζες λαθρομεταναστών, την ίδια ώρα που τα δικά μας παιδιά δραπετεύουν στο εξωτερικό, με τραγικές συνέπειες για την εθνολογική και πολιτισμική μας ισορροπία, όπως και για την αγορά εργασίας. Οι εισαγόμενοι αμυντικοί εξοπλισμοί από τη δύση και ειδικότερα από τη Γερμανία που μας φόρτωσε και με τα υποβρύχια που γέρνουν, μας κόστισαν τα δέκα τελευταία χρόνια, περίπου 90 δις Ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε μεγάλο μέρος του αρχικού μας ελλείμματος. Η Ευρώπη κάθε άλλο παρά ενδιαφέρεται να προστατεύσει τα ανατολικά μας σύνορά που είναι υποτίθεται και δικά της. Μια τέτοια Ευρώπη, αναρωτιέται κανείς πόσο ωφέλιμη είναι για τη χώρα μας.
Μήπως, αν δυσαρεστήσουμε τους συμμάχους μας, με την έξοδο από το ευρώ και τη στάση πληρωμών, δοθεί το πράσινο φως για επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας στο Αιγαίο. Με συνέπεια να μας στοιχίσουν ακόμα και σε απώλειες νησιών, με πρώτο το Καστελόριζο, αποκόπτοντας έτσι και τη δυνατότητα δημιουργίας ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδος, Κύπρου Ισραήλ ;
Οι σημερινές διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες και ειδικότερα η όξυνση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ,δύσκολα θα επιτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη. Οι Τούρκοι δεν τολμούν να συγκρουστούν με τα συμφέροντα του των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που ενδιαφέρονται για τη διασφάλιση των ενεργειακών κοιτασμάτων της περιοχής. Και βλέπουν την Ελλάδα, μέσω της δημιουργίας κοινής ΑΟΖ, ως ενεργειακή διέξοδο προς την Ευρώπη. Επιπλέον, οι ΗΠΑ,δεν καλοβλέπουν τελευταία τη Γερμανοποίηση της Ευρώπης και υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι αντιτίθενται στην αυξανόμενη επικυριαρχία της. Το ίδιο ισχύει και με του Βρετανούς, τους Γάλλους, αλλά και τους Ρώσους, ακόμα και με τους Κινέζους, που έχουν επενδύσει στον Πειραιά ως πύλη εισόδου τους στην Ευρώπη.
Μπορεί να υπάρξει μια σοβαρή κυβέρνηση σ΄αυτή τη χώρα για να διαχειριστεί σωστά όλα αυτά τα σύνθετα οικονομικά  και πολιτικά ζητήματα;
Ναι μπορεί. Αρκεί να αναλάβουν την κυβέρνηση άτομα με πολιτική και τεχνοκρατική συγκρότηση, με επιτυχημένο βιογραφικό, με εντιμότητα και αποτελεσματικότητα. Να επιβραβεύονται όταν πετυχαίνουν και να απομακρύνονται όταν αποτυχαίνουν. Η κατάλληλη λέξη εδώ είναι αξιοκρατία. Και η ρίζα της είναι Ελληνική. Μπορούμε να τα καταφέρουμε αν εκλάβουμε το μεγάλο χαστούκι του Μνημονίου ως μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Πρέπει να βγούμε από την «κοιλάδα της εικονικής εύφορης κοιλάδας» και να ορθοποδήσουμε. Ίσως ο Γερμανός κάπου και να μας χρειαζόταν. Αλλά όχι οι Γερμανοί.
Μπορούμε αλήθεια να τα καταφέρουμε ;
Και βέβαια μπορούμε και ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει ότι ξέρει να παλεύει απέναντι σε μεγάλες προκλήσεις. Πρέπει να ξαναβρούμε τη χαμένη αυτοπεποίθησή μας, να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, να σταματήσουμε να επαιτούμε τα ευρώ της κυρίας Μέρκελ. Από την οποία οφείλουμε να απαιτήσουμε τις πολεμικές αποζημιώσεις. Από τη διεθνή κοινότητα να ζητήσουμε τη δημιουργία ενός νέου σχέδιου Μάρσαλ για την εκκίνηση της αναπτυξιακής μας διαδικασίας. Και από την Ευρώπη, την προστασία των ανατολικών μας συνόρων από τους «συμμάχους» τους Τούρκους, οι οποίοι μας παρασύρουν σε μια εξωφρενική κούρσα εξοπλισμών που μας καταρρακώνει οικονομικά.
Τι άλλο πρέπει να κάνουμε γενικότερα;
Να ακολουθήσουμε μια άλλη πολιτική αυτοδύναμης ανάπτυξης που δε σημαίνει φυσικά διεθνή απομόνωση. Οι πρωτόγνωρες διεθνώς πρακτικές της εφεδρείας, των απολύσεων, της υπερβολικής συμπίεσης των εισοδημάτων, των τραγικών διαστάσεων της ανεργίας, εκτός από απάνθρωπες, είναι και αντιοικονομικές γιατί οδηγούν σε συρρίκνωση της εσωτερικής ζήτησης και σε κοινωνικές συγκρούσεις με τραγικές κοινωνικοοικονομικές συνέπειες. Παράλληλα, αναγκαίο είναι το νοικοκύρεμα της οικονομίας, η περιστολή των δημόσιων δαπανών, η ορθολογικοποίηση της δημόσιας διοίκησης, του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η πάταξη της διαφθοράς, της ατιμωρησίας, της γραφειοκρατίας, της φοροκλοπής, της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής. Όπως και η ενεργός αναπτυξιακή πολιτική, με στήριξη των υγιών βιομηχανικών και κατασκευαστικών μονάδων. Καθώς και η προώθηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας στην εναλλακτική ενέργεια, στον ορυκτό πλούτο, τον ποιοτικό, θαλάσσιο, συνεδριακό, αρχαιολογικό, εκκλησιαστικό, ποιοτικό τουρισμό,τις σύγχρονες, τις εναλλακτικές και θερμοκηπευτικές καλλιέργειες, την ιχθυοκαλλιέργεια, τη βιομηχανία τροφίμων και λιπασμάτων, των αμυντικών προϊόντων, των ναυπηγείων, τη φαρμακοβιομηχανίας, τις μεταφορές και logistics, τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες τις νέες τεχνολογίες, την έρευνα και την καινοτομία. Αλλά για όλα αυτά, θα πρέπει η χώρα να κυβερνάται με την αίσθηση του μέτρου και του δικαίου, με αποτελεσματικότητα, ικανότητα και εντιμότητα από τους άριστους και όχι τους αρεστούς.

—
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Εκλογές 2012: ΞΕΧΑΣΤΕ αυτά που ξέρατε έως σήμερα! Τα ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ!

http://freepen.gr/oikonomia/4247/