Συγχαρητήρια Έλληνες περάσατε το crash test της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης!

Το project λέγεται «100 Resilient Cities», ο δημιουργός είναι το Ίδρυμα «Rockefeller», το budget είναι μία αρχική οικονομική δέσμευση 100 εκατομμυρίων δολαρίων και ο στόχος να βοηθήσει τις πόλεις σε όλο τον κόσμο να γίνουν πιο ανθεκτικές στις φυσικές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις που αποτελούν ένα αυξανόμενο μέρος του 21ου αιώνα.
Τον προηγούμενο μήνα, Δεκέμβριο του 2014, σε ειδική εκδήλωση για την αστική ανθεκτικότητα του Ιδρύματος Rockefeller, με συνδιοργανωτή το περιοδικό «Economist», ανακοινώθηκαν οι 35 πιο «ανθεκτικές πόλεις» στον κόσμο και ανάμεσα τους ήταν και η Αθήνα.

 

 Η εκδήλωση έγινε παρουσία του Δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη, ο οποίος στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε, παρουσίασε την πρόταση που κατέθεσε η πόλη της Αθήνας για το σχέδιο ανθεκτικότητας στην αστική υποβάθμιση και την οικονομική και κοινωνική κρίση.

 

Στη φωτογραφία η Αθήνα κάτω από χημικά σύννεφα. Τυχαίο; Δεν νομίζω…
«Εργαστήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, τώρα όμως αναζητούμε δρόμους βιώσιμης ανάπτυξης και οικονομικής αναζωογόνησης» τόνισε ο κ. Καμίνης, απαντώντας σε ερωτήσεις ξένων δημοσιογράφων και επισημαίνοντας ότι «η πόλη της Αθήνας επιβραβεύεται με τη συμμετοχή της στο Δίκτυο των 100 Ανθεκτικών Πόλεων λόγω του σχεδίου που έχει καταρτίσει η δημοτική αρχή για την αστική αναβάθμιση της ελληνικής πρωτεύουσας, καθώς και τις πρωτοβουλίες κοινωνικής καινοτομίας και επιχειρηματικότητας».


Τώρα δεν νομίζω να χρειάζεται να βάλω φωτογραφίες αστέγων και ουρών για συσσίτια που αποδεικνύουν την απόλυτη επιτυχία της ανθεκτικότητας της Αθήνας στα χρόνια της κρίσης. Ούτε καν από τα ΜΑΤ που καταστέλλουν διαδηλωτές, βαλτούς και μη, οι οποίοι καταλήγουν στο νοσοκομείο.
Η άλλη ελληνική μεγαλούπολη που συμμετέχει στο πρόγραμμα, είναι του επίσης εξαίσιου δημάρχου μετρ της παγκοσμιοποίησης, η Θεσσαλονίκη του Γιάννη Μπουτάρη.
Το Ίδρυμα Rockefeller, όπως έχουμε ξαναγράψει, κάθε τόσο συγγράφει διάφορα πιθανά σενάρια, προκειμένου να μελετήσει τις αντιδράσεις των λαών και να προβλέψει ποιες θα είναι οι κινήσεις τους όσο θα εξελίσσεται η σύσταση, επιβολή και εδραίωση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Μην ξεχνάμε ότι ο ιδρυτής Rockefeller, είναι ένας από τους πιο φανατικούς της Παγκόσμιας Κυριαρχίας και δεν το κρύβει.

 

 «Είμαστε στο μεταίχμιο της παγκόσμιας μεταμόρφωσης. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια μείζονα κρίση και τα έθνη θα αποδεχτούν τη Νέα Παγκόσμια Τάξη». ΟΗΕ, Σεπτέμβριος 1994
Τι άλλο κάνει όμως το καλό αυτό Ίδρυμα του Rockefeller του οποίου το δεύτερο σπίτι είναι ο ΟΗΕ; Σπαταλάει δισεκατομμύρια δολαρίων για να επιβάλλει την εκκλησία της κλιματικής αλλαγής. Επενδύει στην προπαγάνδα και στην εξαγορά “φωνών” κι αξιωματούχων και προφανώς επενδύει και στην τεχνολογία και τεχνικές που προκαλούν την κλιματική αναστάτωση, τους χημικούς αεροψεκασμούς και τα προγράμματα της Γεωμηχανικής που δήθεν θα σώσουν το κλίμα. Πως οι Ρόκφελερς ‘εξαγοράζουν’ την κλιματική αλλαγή | Ατζέντα 21
Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι οι πουλημένοι στους παγκοσμιοποιητές δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης, θα πάρουν χρήματα από το Ίδρυμα Rockefeller, για να εξασφαλίσουν οι πόλεις τους να είναι “δεκτικές” και όχι απλά “ανθεκτικές”, στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν ώστε να επιβληθεί η παγκόσμια κυριαρχία.
Οι 35 πόλεις που ανακοινώθηκαν, μεταξύ των 331 που έθεσαν υποψηφιότητα, είναι οι εξής :
Άκρα (Γκάνα) Ντεγιάνγκ (Κίνα) Σαν Χουάν (Πουέρτο Ρίκο, ΗΠΑ) Αμάν (Ιορδανία) Ενούγκου (Νιγηρία) Σάντα Φε (Αργεντινή) Αρούσα (Τανζανία) Χουανγκσί (Κίνα) Σαντιάγο ντε λος Καμπαγέρος (Δομινικανή Δημοκρατία) Αθήνα (Ελλάδα) Χουάρες (Μεξικό) Σαντιάγο- μητροπολιτική περιοχή (Χιλή) Βαρκελώνη (Ισπανία) Κιγκάλι (Ρουάντα) Σιγκαπούρη (Σιγκαπούρη) Βελιγράδι (Σερβία) Λισαβόνα (Πορτογαλία) Σαιντ Λούις (Μιζούρι, ΗΠΑ) Μπάνγκαλορ (Ινδία) Λονδίνο (Αγγλία) Σίδνεϊ (Αυστραλία) Βοστώνη (Μασαχουσέτη, ΗΠΑ) Μιλάνο (Ιταλία) Θεσσαλονίκη (Ελλάδα) Καλί (Κολομβία) Μόντρεαλ (Καναδάς) Τογιάμα (Ιαπωνία) Τσενάι (Ινδία) Παρίσι (Γαλλία) Τούλσα (Οκλαχόμα, ΗΠΑ) Σικάγο (Ιλινόις, ΗΠΑ) Πνομ Πενχ (Καμπότζη) Ουέλινγκτον (Ν. Ζηλανδία) Ντάλας (Τέξας, ΗΠΑ) Πίτσμπουργκ (Πενσιλβάνια, ΗΠΑ)
“Αυτό είναι το δεύτερο κύμα πόλεων και θα συμμετέχει μαζί με τις 35 νικήτριες πόλεις του περσινού «100 Resilient Cities Challenge», σχηματίζοντας ένα αναπτυσσόμενο δίκτυο αστικών κέντρων σε ολόκληρο τον κόσμο, έτοιμο να ανταπεξέλθει στις κοινωνικές, οικονομικές και φυσικές καταστροφές και εντάσεις, οι οποίες αποτελούν ένα αυξανόμενο κομμάτι της ζωής στον 21ο αιώνα”.
Συγχαρητήρια Έλληνα, πέρασες το πρώτο crash test της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης!!!
Επέλεξες τους κατάλληλους δημάρχους και κάθεσαι να σε ψεκάζουν, να σε κλέβουν, να σε χειραγωγούν και δεν βγάζεις κιχ!!!
/nea.allnewz

 

http://ksipnistere.blogspot.gr/2015/01/crash-test.html

H CIA και τα Τέρατα του Κράτους του Ισλάμ > ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΠΡΕΖΙΝΣΚΙ

Η Δέσποινα Ορφανάκη στις 14 Οκτωβρίου του 2001 στον Ριζοσπάστη αναδημοσίευσε μια πολύ ενδιαφέρουσα όσο και αποκαλυπτική (για το ρόλο της CIA) συνέντευξη του πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Τζίμι Κάρτερ, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι-photo, σε συντάκτη του γαλλικού περιοδικού «Νουβέλ Ομπσερβατέρ» το Γενάρη του 1998.
«Τι είναι πιο σημαντικό στην παγκόσμια Ιστορία; Οι Ταλιμπάν ή η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας; Μερικοί υποκινούμενοι μουσουλμάνοι ή η απελευθέρωση της Κεντρικής Ευρώπης και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου»;

Αυτή τη ρητορική ερώτηση δεν την έκανε κάποιος τυχαίος άνθρωπος. Αλλά ο γνωστός, πρώην, καθηγητής διεθνών σχέσεων στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Κολούμπια και πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Τζίμι Κάρτερ, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σε συντάκτη του γαλλικού περιοδικού «Νουβέλ Ομπσερβατέρ» το Γενάρη του 1998.
Στην ίδια συνέντευξη, όμως, ο Μπρεζίνσκι δεν αρκέστηκε σε ρητορικά σχήματα, αλλά και σε ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις σε σχέση με το ρόλο που έπαιξαν τόσο οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, όσο και ο ίδιος προσωπικά με στόχο τη δημιουργία στο Αφγανιστάν ενός «αντίπαλου δέους» έναντι του τότε καθεστώτος στην Καμπούλ που θεωρούνταν απ' την Ουάσιγκτον σχεδόν βέβαιο -όπως και έγινε...- πως θα προκαλούσε την απάντηση των Σοβιετικών. Ομως, αντί οποιουδήποτε άλλου σχολίου, και με δεδομένα όσα έχουν προκαλέσει τόσο οι επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ, όσο και οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμο, να παραθέσουμε ολόκληρη, την αρκούντως αποκαλυπτική (και κυνικότατη) συνέντευξη Μπρεζίνσκι στο «Νουβέλ Ομπσερβατέρ» εκείνης-της διόλου μακρινής!-περιόδου:
-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Ο πρώην διευθυντής της CIA, Ρόμπερτ Γκέιτς, δήλωσε στα απομνημονεύματά του πως οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες άρχισαν να βοηθούν τους Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν έξι μήνες πριν τη σοβιετική επέμβαση. Εκείνη την περίοδο ήσασταν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Κάρτερ. Παίξατε κάποιο ρόλο σ' αυτή την υπόθεση, σωστά;
-- Μπρεζίνσκι: Ναι. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της ιστορίας, η CIA άρχισε να βοηθά τους Μουτζαχεντίν μέσα στο 1980, δηλαδή, μετά την εισβολή του σοβιετικού στρατού στο Αφγανιστάν, στις 24 Δεκέμβρη 1979. Αλλά στην πραγματικότητα, όπως κρατήθηκε μυστικά έως τώρα, τα πράγματα έγιναν τελείως διαφορετικά. Στην πραγματικότητα, ήταν 3 Ιούλη του 1979 όταν ο πρόεδρος Κάρτερ υπέγραψε το πρώτο διάταγμα για μυστική βοήθεια τους αντίπαλους του φιλο-σοβιετικού καθεστώτος στην Καμπούλ. Εκείνη ακριβώς τη μέρα, έγραψα ένα σημείωμα στον πρόεδρο όπου εξηγούσα πως κατά τη γνώμη μου αυτή η βοήθεια θα προκαλέσει την επέμβαση του σοβιετικού στρατού.
-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Παρά τον κίνδυνο, εσείς συνηγορούσατε σ' αυτή τη συγκεκαλυμμένη δράση. Αλλά μήπως εσείς τότε επιθυμούσατε ακριβώς την είσοδο των Σοβιετικών σ' αυτόν τον πόλεμο, και επιδιώκατε την πρόκληση αυτής της εξέλιξης;
-- Μπρεζίνσκι: Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δε σπρώξαμε τους Ρώσους να επέμβουν, αλλά γνωρίζαμε πως υπήρχε αυξημένη πιθανότητα να το κάνουν.
-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Οταν οι Σοβιετικοί δικαιολόγησαν την επέμβασή τους λέγοντας πως το έκαναν για να πολεμήσουν ενάντια στη μυστική ανάμειξη των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, διάφοροι δεν τους πίστεψαν. Εντούτοις, υπήρξε μία κάποια βάση αλήθειας. Δε μετανιώνετε για τίποτε σήμερα;
-- Μπρεζίνσκι: Να μετανιώσω γιατί πράγμα; Η μυστική επιχείρηση ήταν υπέροχη ιδέα. Είχε ως αποτέλεσμα να σύρει τους Ρώσους στην παγίδα του Αφγανιστάν και θέλεις να το μετανιώσω; Τη μέρα που οι Σοβιετικοί πέρασαν επίσημα τα σύνορα, εγώ έγραψα στον πρόεδρο Κάρτερ: «Εχουμε τώρα την ευκαιρία να δώσουμε στην ΕΣΣΔ το δικό της Βιετνάμ». Πράγματι, για περίπου 10 χρόνια, η Μόσχα έπρεπε να συνεχίζει έναν πόλεμο που δεν υποστηριζόταν από την κυβέρνηση, μία σύρραξη που έφερε την ηθική κατάπτωση και τέλος τη διάλυση της σοβιετικής αυτοκρατορίας.
-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Ούτε μετανιώσατε που υποστηρίξατε τους ισλαμιστές, που τους δώσατε όπλα και τους συμβουλέψατε ώστε να γίνουν μελλοντικά τρομοκράτες;
-- Μπρεζίνσκι: Τι είναι πιο σημαντικό στην παγκόσμια ιστορία; Οι Ταλιμπάν ή η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας; Μερικοί υποκινούμενοι μουσουλμάνοι ή η απελευθέρωση της Κεντρικής Ευρώπης και το τέλος του ψυχρού πολέμου;
-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Μερικοί υποκινούμενοι Μουσουλμάνοι(!); Μα όπως λέχθηκε και ξαναειπώθηκε ο ισλαμικός φονταμενταλισμός είναι σήμερα μία παγκόσμια απειλή...
-- Μπρεζίνσκι: ΑΗΔΙΕΣ! Λέγεται πως η Δύση είχε μία παγκόσμια πολιτική έναντι του Ισλάμ. Αυτό είναι ανοησία. Δεν υπάρχει παγκόσμιο Ισλάμ. Κοιτάξτε το Ισλάμ με τον τρόπο της λογικής και δίχως δημαγωγία ή συναισθήματα. Είναι η ηγέτιδα θρησκεία στον κόσμο με πάνω από 1,5 δισ. οπαδούς. Αλλά τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στους Σαουδάραβες φονταμενταλιστές, τους μετριοπαθείς Μαροκινούς, τους Πακιστανούς στρατοκράτες, τους Αιγύπτιους φιλο-δυτικούς, ή τους Κεντροασιάτες κοσμικούς; Τίποτε περισσότερο απ' αυτό που ενώνει τις χριστιανικές χώρες.

Ο ΤΟΝΥ ΜΠΛΕΡ, Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΙΝΙ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΤΑΡ ΚΑΙ ΚΟΥΒΕΙΤ

Σαουδική Αραβία>Ο μεγάλος χρηματοδότης του ακραίου ισλαμισμού

Aρθρο του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

 

Αν η Μέκκα είναι η πηγή έμπνευσης του μουσουλμανικού κόσμου, τότε η Σαουδική Αραβία και η υποκριτική αυταρχική μοναρχία της είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης του ακραίου Ισλάμ. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Το αναφέρουν πολύ αξιόπιστες πηγές, με πρώτη και καλύτερη το αμερικανικό Στέητ Ντηπάρτμεντ. Σε απόρρητο σημείωμα της κυρίας Χίλαρυ Κλίντον που είδε το φως της δημοσιότητας, χωρίς να διαψευστεί, αναφέρεται ότι «Σαουδάραβες χορηγοί είναι οι πιο γενναιόδωροι χρηματοδότες των Σουνιτών τρομοκρατών σε παγκόσμιο επίπεδο». 

 

Η ίδια περίπου παρατήρηση υπάρχει και σε απόρρητη έκθεση του βρεταννικού Φόρεϊν Όφις, το οποίο τονίζει ότι «πέρα από την χρηματοδότηση, Σαουδάραβες κληρικοί είναι οι πλέον ισχυροί προπαγανδιστές του ακραίου Ισλάμ και της βίας που αυτό διαχέει παγκοσμίως». Επίσης, σε ξεχωριστή έκθεσή του το Φόρεϊν Όφις κάνει λόγο και για τον ρόλο του Κατάρ την ιδεολογική εξάπλωση της ισλαμικής τρομοκρατίας, μέσω της άπλετης χρηματοδότησης μέσων μαζικής επικοινωνίας με παγκόσμια εμβέλεια.

 

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Όουεν Τζόουνς, αρθρογράφος της βρεταννικής εφημερίδας Guardian, πάει πιο μακρυά. Φέρνει στο προσκήνιο, από την μια πλευρά, τις χρηματοοικονομικές και επιχειρηματικές αρθρώσεις που έχουν δημιουργήσει τα αραβικά κεφάλαια στην Δύση, όπου και ελέγχουν μέρος της παραγωγής της και των τραπεζικών ροών της. 

 

Επίσης, με σκοπό να αποκτήσουν λαϊκό έρεισμα, κεφάλαια από το Κατάρ και τα άλλα Εμιράτα έχουν μπει για καλά και στον χώρο του «βασιλιά των σπορ», που είναι το ποδόσφαιρο. Με τον τρόπο αυτόν, εξάλλου, ξεπλένεται και άφθονο βρώμικο χρήμα, παράλληλα δε το ποδόσφαιρο και οι περί αυτό δραστηριότητες τείνουν να γίνουν η τρίτη παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα. 

 

Για την ιστορία υπενθυμίζουμε ότι ο υιός του προέδρου της Uefa και παλαιού Γάλλους ποδοσφαιριστού κ. Μισέλ Πλατινί, είναι νομικός σύμβουλος του Εμίρη του Κατάρ. Αυτή η τελευταία είναι και η χώρα στην οποία θα διεξαχθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου το 2022, επιλογή που, όπως φημολογείται, έγινε ύστερα από γερή εξαγορά των μελών της FIFA που ψηφίζουν. Πάλι για την ιστορία, υπενθυμίζουμε ότι ο πρώην πρόεδρος αυτής της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, κ. Ζοάο Χαβελάνζ, καλείται σήμερα, σε ηλικία 87 ετών, να αποδείξει πόθεν απέκτησε περιουσία που εκτιμάται σε 400 εκατομμύρια δολλάρια!

 

Το αραβικό χρήμα, ως φαίνεται, έχει διεισδύσει και στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Σύμφωνα με την Guardian, ο Βρεταννός πρώην πρωθυπουργός κ. Τόνυ Μπλαιρ φέρεται να είναι σύμβουλος του Κουβέϊτ σε θέματα άμυνας, ενώ πήρε μέρος και σε μία συμφωνία προμήθειας στρατιωτικού υλικού στην χώρα αυτή αξίας 27 εκατ. στερλινών.

 

Τονίζεται επίσης ότι ο πρώην πρωθυπουργός πήρε μέρος σε παρόμοιες συμφωνίες με την Αίγυπτο και το Καζακστάν. Ας σημειωθεί ότι, κατά τον Αμερικανό υφυπουργό επιφορτισμένο με την τρομοκρατία και την οικονομική κατασκοπεία Ντέηβιντ Κοέν, στο Κουβέϊτ είναι εγκατεστημένα τα ισχυρότερα δίκτυα ισλαμικής προπαγάνδας αλλά και τρεις από τις σημαντικότερες χρηματοδοτικές οργανώσεις των τρομοκρατικών στην Συρία.

 

Από την πλευρά της, η Διεθνής Αμνηστία επισημαίνει την βαρβαρότητα του σαουδαραβικού καθεστώτος –στο οποίο, από τις 4 Αυγούστου 2014 έως την 1η Σεπτεμβρίου 2014, δηλαδή σε λιγότερο από έναν μήνα, έχασαν την ζωή τους δι’ αποκεφαλισμού 22 άτομα κατηγορούμενα για εμπόριο ναρκωτικών και μαγεία! «Από το 1986, στα Εμιράτα και κυρίως στην Σαουδική Αραβία, έχουν γίνει 2.000 αποκεφαλισμοί, με τα πτώματα να αφήνονται στην δημόσια θέα προς παραδειγματισμό», επισημαίνει η Δ.Α.

 

Υποβοηθητικό ρόλο για την αποστολή τρομοκρατών στην Συρία, αναφέρουν εκθέσεις των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, παίζει και η Τουρκία, από την οποία διέρχονται οι προερχόμενοι από την Δύση τζιχαντιστές. Επίσης, στην γειτονική μας χώρα, σαουδαραβικά –ορατά και μη– κεφάλαια στηρίζουν την εξουσία του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου, το οποίο θα έχει ως φαίνεται και μακρά διάρκεια στην τουρκική πολιτική σκηνή.

 

Σημαντικός επίσης χρηματοδότης της ισλαμικής τρομοκρατίας, αναφέρει ο Όουεν Τζόουνς στην Guardian, είναι το δήθεν φιλανθρωπικό ίδρυμα Revival of Islamic Heritage Society, με έδρα στο Κουβέϊτ, το οποίο είναι μεταξύ άλλων από τους βασικούς φορείς καλλιέργειας του μίσους κατά της Δύσης και των αξιών της. Το ίδρυμα αυτό, εκτιμά το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, στην ουσία είναι και ο κύριος τραπεζίτης της Αλ-Κάϊντα.

 

Με βάση τα όσα προηγούνται, τόσον η Guardian όλο και άλλα δυτικά ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι η Δύση, πέρα από την αντιτρομοκρατική της ρητορική, στην πράξη –με εξαίρεση τις ΗΠΑ– λίγα μπορεί να κάνει για μία ουσιαστική καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας. Αντίθετα, σε χώρες όπως η Βρεταννία, ο κόσμος άναυδος παρακολουθεί την προέλαση τρομοκρατικών ομάδων στην Λιβύη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Συρία και στην Αφρική, ενώ, παράλληλα, στις χώρες με υψηλή παρουσία μουσουλμάνων, η ανασφάλεια μεγαλώνει με εντυπωσιακή ταχύτητα.

 

Ακόμα χειρότερα, στην Γαλλία, όπως προκύπτει από τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας IPSOS για λογαριασμό του περιοδικού L’Express, 16% των Γάλλων είναι υπέρ του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) και του «οράματός» του να ιδρύσει ένα νέο Χαλιφάτο. Πολύ εύστοχα δε, το γαλλικό περιοδικό τιτλοφορεί το σχετικό άρθρο του: «Γαλλία, η πρωτότοκος κόρη του τζιχαντισμού».

 

Και μη χειρότερα –για όσους διαθέτουν ίχνη φαιάς ουσίας

 

Ποιοί χρηματοδοτούν τους τζιχαντιστές;

Η Σ. Αραβία, απαντά ο καθηγητής Γ. Μάιερ, αλλά και το πετρέλαιο. Από την κατάληψη της Μοσούλης η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας (ISIS) θεωρείται η πιο πλούσια τρομοκρατική οργάνωση του κόσμου.

Κατά την κατάληψη της Μοσούλης οι τζιχαντιστές πήραν 500 δισ. ιρακινά δηνάρια, γύρω στα 420 εκ. δολάρια, από την κεντρική τράπεζα. Έτσι η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας (ISIS) διαθέτει συνολικά 2 δισ. δολάρια για τον «ιερό πόλεμο». Η προέλευση των χρημάτων αποτελεί σημείο διαφωνιών.

«Τα χρήματα προέρχονται από τη Σ. Αραβία»
 

Τμήματα του Ιράκ και της Συρίας υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών

Η σιιτική κεντρική κυβέρνηση υπό τον Νούρι αλ Μαλίκι είναι πεπεισμένη ότι η Σουηδική Αραβία είναι ο χρηματοδότης της ISIS, αλλά οι Αμερικανοί, παραδοσιακοί εταίροι των Σαουδαράβων, αποκρούουν τις κατηγορίες ως «ανακριβείς και προσβλητικές». Ο Γκύντερ Μάιερ, καθηγητής και ερευνητής για τον Αραβικό Κόσμο στο Πανεπιστήμιο του Μάιντς, δεν έχει καμιά αμφιβολία: «Η σημαντικότερη πηγή χρηματοδότησης προέρχονταν μέχρι στιγμής από τα αραβικά κράτη, κυρίως από τη Σαουδική Αραβία, αλλά και το Κατάρ, το Κουβέιτ και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αλλά πιο σημαντική χώρα είναι σε κάθε περίπτωση η Σουηδική Αραβία».

Κίνδυνος και για την ίδια τη Σ. Αραβία
 

Το διυλιστήριο πετρελαίου στο Μπατζί

Κατά την άποψη του γερμανού καθηγητή κίνητρο των σουνιτικών αραβικών κρατών του Αραβικού Κόλπου είναι ο αγώνας των μαχητών της ISIS εναντίον του προέδρου Μπασάρ αλ Ασάντ στη Συρία. Τα ¾ του συριακού πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι σουνίτες, αλλά η χώρα κυβερνάται από τη μειοψηφία των Αλεβιτών, ένα παρακλάδι του σιιτικού Ισλάμ. Βέβαια, στο μεταξύ και η σουαδαραβική κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει τους κινδύνους. Και όπως υποστηρίζει ο Γκύντερ Μάιερ, η πλειοψηφία των ξένων μαχητών της ISIS είναι Σαουδάραβες, οι οποίοι όταν επιστρέψουν στη χώρα τους, υπάρχει ο κίνδυνος να στραφούν εναντίον του ίδιου του καθεστώτος. Όμως η ροή χρηματοδότησης από τη Σουηδική Αραβία δεν σταματά, συνεχίζεται από τους πλούσιους Σαουδάραβες.

Πετρέλαιο και συστηματικοί εκβιασμοί
 

Ουρά έξω από τα γραφεία των ιρακινών αερογραμμών για να εγκαταλείψουν τη χώρα

Η δεύτερη σημαντική πηγή της ISIS είναι οι πετρελαιοπηγές στη Β. Συρία.
«Στις κατεχόμενες περιοχές τη Β. Συρίας υπάρχουν πολλές πετρελαιοπηγές, οι πιο σημαντικές βρίσκονται υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών», υποστηρίζει ο Γκύντερ Μάιερ. «Οι μαχητές μεταφέρουν με φορτηγά το πετρέλαιο προς την Τουρκία. Επίσης, εκτός από την κεντρική τράπεζα της Μοσούλης λεηλατήθηκαν κι άλλα οικονομικά ινστιτούτα, το ίδιο συνέβη και σε άλλες πόλεις που έχουν υπό τον έλεγχό τους».

Ο Τσαρλς Λίστερ από το Κέντρο Brookings Doha θεωρεί ότι η ISIS είναι σε θέση να αυτοχρηματοδοτηθεί σε μεγάλο ποσοστό. «Έχει καταφέρει να δημιουργήσει κοινωνικά δίκτυα που της αποφέρουν σταθερή χρηματοδότηση» λέει. Και φέρνει ως παράδειγμα τους συστηματικούς εκβιασμούς κυρίως μικρών και μεγάλων επιχειρηματιών και οικοδομικών εταιρειών στη Μοσούλη. «Υπάρχουν πληροφορίες» προσθέτει ο Λίτσερ, «ότι στις πόλεις που θέτει υπό τον έλεγχό της επιβάλει ειδικούς φόρους».

Όπλα σε αφθονία
 

Εθελοντές κατατάσσονται στον ιρακινό στρατό

Ο γερμανός καθηγητής αποκλείει πάντως την χρηματοδότηση των τζιχαντιστών από σουνιτικούς κύκλους του Σαντάμ Χουσείν. Γιατί οι στόχοι είναι διαφορετικοί. Ναι μεν και οι δύο θέλουν την πτώση της κυβέρνησης Μαλίκι, αλλά οι τζιχαντιστές επιδιώκουν στη συνέχεια την ίδρυση θεοκρατικού κράτους. Με τα χρήματα που διαθέτει μόνο από τη λεηλασία της Μοσούλης η ISIS μπορεί να χρηματοδοτήσει έναν στρατό 60.000 μαχητών για έναν ολόκληρο χρόνο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις προς το παρόν διαθέτει 10.000 άνδρες χωρίς να υπάρχουν πληροφορίες για το πώς τους πληρώνει. Κατά την κατάληψη της Μοσούλης έπεσαν στα χέρια της αμερικανικά όπλα και στρατιωτικά οχήματα. Και με τους πόρους που διαθέτει το μόνο εύκολο είναι να απευθυνθεί στις διεθνούς αγορές για να αγοράσει όπλα.

Andreas Becker / Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Στέφανος Γεωργακόπουλος

 

kourdistoportocali

 

http://greeknation.blogspot.gr/2015/01/h-cia.html

Ο εφιάλτης του Ισλάμ στοιχειώνει την Ευρώπη

Τα θλιβερά γεγονότα του Παρισιού με την επίθεση των Ισλαμιστών εναντίον του γαλλικού περιοδικού, Charlie Hebdo και την εν ψυχρώ εκτέλεση των Γάλλων εργαζομένων, «προσγείωσαν» με ανώμαλο τρόπο την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη σε μια σκληρή πραγματικότητα. Αλλά πως φτάσαμε ως εδώ ;

Την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου του 2008, ο Γάλλος συγγραφέας Michel Verrier έγραψε ένα προφητικό ένα άρθρο στην Le monde diplomatique για τα πρόβλημα που είχαν ήδη δημιουργηθεί στην Γερμανία από την αυξανόμενη παρουσία των μουσουλμάνων και ιδιαίτερα των Τούρκων. Στο άρθρο αυτό για πρώτη ίσως φορά επισημαίνονταν με τόσο σαφή τρόπο ότι στην καρδιά της Ευρώπης φυτεύονταν μια πυριτιδαποθήκη που στο εγγύς μέλλον θα μπορούσε να ανατινάξει στο αέρα την ευρωπαϊκή ήπειρο και όλα αυτά εξ’ αιτίας μιας ανεύθυνης στάσης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων απέναντι στην ισλαμική πλημμυρίδα που είχε αρχίσει να παίρνει ανησυχαστικές διαστάσεις.

 Το 2003, ο Γερμανός Udo Ulfkotte, καθηγητής πολιτικών επιστημών που ειδικεύεται στην counterespionage στο Πανεπιστήμιο του Lueneburg, ένας από τους σημαντικότερους εμπειρογνώμονας για την ισλαμική τρομοκρατία είχε γράψει ένα χαρακτηριστικό βιβλίο με τον τίτλο, «Der Krieg im Unseren Staedten», δηλαδή, «Ο Πόλεμος Στις Πόλεις Μας». Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο ο ολοένα και αυξανόμενος κίνδυνος από την ισλαμική «λαίλαπα» που απειλεί να κατακυριεύσει τις ευρωπαϊκές πόλεις με φοβερές συνέπειες ακόμα και με εσωτερικό πόλεμο. 

Συγκεκριμένα ανέφερε με προφητικό τρόπο ότι μετά από λίγα χρόνια η συνεχής εισβολή μουσουλμάνων στις ευρωπαϊκές χώρες θα προκαλέσει έντονα εσωτερικά προβλήματα που θα οδηγήσουν ακόμα και σε πολεμικές συγκρούσεις μέσα στις ίδιες τις ευρωπαϊκές πόλεις. Για το βιβλίο αυτό απειλήθηκε επανειλημμένα η ίδια του η ζωή, γεγονός που για άλλη μια φορά απέδειξε με πιο τρόπο αντιλαμβάνονται την δημοκρατία και την ελευθερία των απόψεων οι μουσουλμάνοι που ήδη βρίσκονται και ζουν στην Ευρώπη.

Εκτός από αυτούς όμως υπήρξαν και άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι που είχαν προειδοποιήσει για τον ισλαμικό κίνδυνο. Ένας, ή καλύτερα μια από αυτούς ήταν η γνωστή Ιταλίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος, Οριάνα Φαλάτσι, (Oriana Fallaci 1929-2006), στο τελευταίο της βιβλίο της με τίτλο, «Η Δύναμη της Λογικής», «The Force of Reason, 2004». Η Φαλάτσι, που είχε γίνει γνωστή στην Ελλάδα από την σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη, είχε γράψει τότε ότι οι φανατικοί μουσουλμάνοι μετανάστες χρησιμοποιούν τα γόνιμα σώματα των γυναικών τους, προκειμένου να εξισλαμίσουν μακροπρόθεσμα την Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ιταλίδα διανοούμενη, μέσα σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη, από το Βλαδιβοστόκ μέχρι το Γιβραλτάρ, υπάρχει ήδη μια δεύτερη μουσουλμανική πόλη, όπου κυριαρχεί το Κοράνι. 

Ο στόχος των μουσουλμάνων μεταναστών είναι, σύμφωνα με τη Φαλάτσι, η κατάκτηση της χριστιανικής Ευρώπης εκ των έσω. Πρόκειται «για μια βαθμίδα της ισλαμικής επεκτατικής πολιτικής, για τη μοναδική τέχνη στην οποία οι γιοι του Αλλάχ ήταν πάντοτε αξεπέραστοι: η τέχνη να εισβάλουν, να κατακτούν και να υποτάσσουν». Αυτή τη φορά όμως, σύμφωνα με την Φαλάτσι, για την κατάκτηση της Ευρώπης θα χρησιμοποιηθούν τα γόνιμα σώματα των μουσουλμάνων γυναικών που γενούν με αξιοζήλευτο ρυθμό. «Τα νεογέννητα των μουσουλμάνων φθάνουν ήδη στο 30% των γεννήσεων στις Βρυξέλλες και στο 60% στη Μασσαλία. 

Μ’ αυτό τον τρόπο η Ευρώπη εξισλαμίζεται, μετατρέπεται σε Ευραμπία, δηλαδή σε μια επαρχία του ισλαμικού κόσμου». Για την Οριάνα Φαλάτσι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να δοθεί επιτέλους το δικαίωμα στους Ευρω παίους να αμυνθούν, «αλλιώς είναι χαμένοι»!!! Αυτόν τον κίνδυνο εξισλαμισμού της Ευρώπης επεσήμανε και ο πρώην ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικόλα Σαρκοζύ, στις 19 Ιουνίου του 2009 όταν επίσημα παραδέχτηκε ότι ο εξισλαμισμός της Ευρώπης είναι προ των πυλών Ο Σαρκοζύ πρόβλεψε ότι στα επόμενα χρόνια θα δούμε πολλές μετατροπές εκκλησιών σε τζαμιά. Η μετατροπή της Ευρώπης σε Ευράμπια, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, είναι πλέον μια ορατή και πολύ συγκεκριμένη απειλή.


Ένα άλλο χαρακτηριστικό της κατάστασης με την ισλαμική πλημμυρίδα στην Ευρώπη είναι πως στις 20 Απρίλιου 2014 στην έκθεσης της Komisyon για την Γαλλία, σχετικά με τους μουσουλμάνους αναφέρονταν ότι το… 80% των Γάλλων δεν θέλει να βλέπει μουσουλμανικές ενδυμασίες στους δρόμους των γαλλικών πόλεων και ότι το 63% επιθυμεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, να απομακρυνθούν οι μουσουλμάνοι από την Γαλλία. Η έκθεση αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν ανέβει κατακόρυφα τα αντίμουσουλμανικά αισθήματα των Γάλλων. 

Η βασική αιτία είναι ότι αυτοί οι μουσουλμάνοι της Γαλλίας θέλουν να επιβάλλουν τα πολιτιστικά τους πρότυπα στην γαλλική κοινωνία την ίδια ώρα που η εγκληματικότητα από τους διαφόρους λαθρομετανάστες μουσουλμάνους έχει χτυπήσει «κόκκινο», γεγονός που προκαλεί έντονες αντιδράσεις στον γαλλικό λαό. Σε γενικές γραμμές, όπως τονίζει η σχετική έκθεση, τα «ρατσιστικά» όπως χαρακτηρίζονται αισθήματα του γαλλικού λαού έχουν ανέβει τα τελευταία χρόνια κατά έξη ολόκληρες βαθμίδες και οι προοπτικές είναι να ανέβουν ακόμα περισσότερο καθώς το πρόβλημα παραμένει και η μουσουλμανική «πλημμυρίδα» αντί να μειώνεται αυξάνεται συνεχώς.

Όλα αυτά, το λιγότερο θα πρέπει να μας προβληματίσουν για την κατάσταση στην δική μας την χώρα και για την ανεξέλεγκτη και αυξανομένη εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων. Όσο είναι ακόμα καιρός ας μην επαναλάβουμε τα σφάλματα των Ευρωπαίων και τα πολυπολιτισμικά τους πειράματα τους, γιατί εμείς κινδυνεύουμε περισσότερο γιατί είμαστε η κεντρική πύλη εισόδου του Ισλάμ στην Ευρώπη.

Τότε «αντίο» για πάντα σε Ελληνισμό και Ορθοδοξία!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
http://www.awakengr.com


http://www.logiosermis.net/2015/01/blog-post_52.html#.VLF3k8kpfXo

ΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΣΕΒΕΣΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΟΛΩΝ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Επικεφαλής κόμματος “Ελλήνων Πολιτεία”

egerssi@otenet.gr

www.apostoloupanos.gr

Είναι γενική διαπίστωση του ελληνικού λαού πως, η Πατρίδα διάγει τη χειρότερη και πλέον παρακμασμένη περίοδο της μακραίωνης ιστορίας της. Γιατί, δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που μαστίζει τον λαό μας και την Πατρίδα μας. Σήμερα βιώνουμε και την απόλυτη κρίση θεσμών και αξιών, που διαχρονικά προστάτευαν το Έθνος των Ελλήνων. Η μαχόμενη Ορθοδοξία, της οποίας μπροστάρηδες ήταν οι φυσικοί εκφραστές της, δηλαδή οι υπηρέτες-ιερείς του λαού μας, προστάτευε το λαό μας θωρακίζοντας την πνευματική του διανόηση και αγωνίζονταν για την Αναγέννησή του.

            Τελευταίος όλων αυτών, ως γνήσιος εκφραστής των εθνικών παρακαταθηκών του Γένους, ο Μακαριστός Χριστόδουλος: “Ο λαός μας χόρτασε από τα μεγάλα λόγια, ο λαός μας χόρτασε από τις υποσχέσεις, ο λαός μας χόρτασε από τους εκμεταλλευτές. Εκμεταλλευτές είτε της δικής τους αμέλειας, είτε της δικής τους αφέλειας ή τους εκμεταλλευτές της δικής τους οξύνοιας. Σήμερα ο λαός θέλει αγωνιστές, ο λαός θέλει ομολογητές. Ο λαός θέλει ανθρώπους που παίρνουν την σημαία των ιδανικών του Χριστού και του Έθνους και την ανυψώνουν” (5/6/1999). Αλήθεια, πόσο επίκαιρος είναι μετά από 16 χρόνια; Πόσο τεράστια φαντάζει η απώλειά του;   

            Ωστόσο, σήμερα δεν υπάρχει μαχόμενη Ορθοδοξία, εκτός πολύ λίγων φωτισμένων εξαιρέσεων που δυστυχώς δεν αρκούν για την Αναγέννηση του Γένους. Δεν υπάρχει Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας μας που να εμπνέει το λαό μας και να τον διαγείρει. Όλοι κρινόμαστε, βεβαίως και ο υπογράφων!!

            Σε αυτό το πλαίσιο ευθύνης που μου αναλογεί ως Έλλην και Ορθόδοξος, είχα αποστείλει προς το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο την παρακάτω επιστολή στις 27 Σεπτεμβρίου 2012: «Σεβασμιότατε, Από την ημέρα αναδείξεώς σας στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, προσπαθήσατε και ήλθατε σε επαφή με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, σε μια προσπάθεια επίλυσης πολλών θεμάτων που απασχολούν την Εκκλησία της Ελλάδος…. Ωστόσο, θα μου επιτρέψετε να σας υπενθυμίσω πως σήμερα η πατρίδα μας βρίσκεται υπό νέας μορφής κατοχή. Της κατοχής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και των διεθνών κερδοσκοπικών αγορών. Σε αυτή την κατοχή, συνέπραξαν, δυστυχώς, οι κυβερνήσεις των Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά. Αυτές, οι Κυβερνήσεις,  παρέδωσαν τη χώρα στις δαγκάνες των διεθνών κερδοσκόπων-τοκογλύφων και εξαθλίωσαν με τις αποφάσεις τους το λαό μας, ο οποίος πένεται και δυστυχεί. Ένα λαό που βλέπει τα παιδιά του να μεταναστεύουν, τους νέους ανθρώπους να μην έχουν τη δυνατότητα δημιουργίας οικογένειας, λόγω των δυσβάσταχτων φοροεισπρακτικών μέτρων και της δραστικής περικοπής των μισθών και των συντάξεων. Ένα λαό που βλέπει αυτές τις Κυβερνήσεις να είναι διώκτες της παιδείας με τις συνεχείς και αλλοπρόσαλλες αποφάσεις τους, οι οποίες βιάζουν και καταρρακώνουν τη θρησκεία μας, τη γλώσσα μας, τις παραδόσεις μας, τα ήθη και τα έθιμά μας. Ένα λαό που βλέπει αυτές τις Κυβερνήσεις, εν ονόματι της δουλικότητας που τις διακρίνει, να απεμπολούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να παραιτούνται οποιασδήποτε ασυλίας πηγάζει από διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις.

Σ΄αυτές τις δύσκολες στιγμές για το Έθνος και την πατρίδα μας, ο λαός μας θα περίμενε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και από εσάς προσωπικά, ως προεδρεύων αυτής, να εκμεταλλευτεί την άνευ προσκλήσεως αθρόα προσέλευση του Χριστεπώνυμου πληρώματος στις εκκλησίες και από του βήματός των, να ορθώσει το ανάστημά της, ενημερώνοντας και διεγείροντας τις ψυχές των Ελλήνων, κατά των βουλών αυτής της καθεστηκυίας τάξεως, των μικρόψυχων και μικρόμυαλων πολιτικών ταγών που καθημερινά με τις αποφάσεις τους ξεπουλούν την Πατρίδα και το λαό της….Η Εκκλησία μας, έχει προσφέρει πολλά μέχρι σήμερα στους Εθνικούς αγώνες της πατρίδος μας και συνδέθηκε πολύ με τους αγώνες του λαού μας δίνοντας πολλές φορές την ίδια τη ζωή κληρικών της για την ελευθερία της Ελλάδος. Κληρικοί που θυσίασαν τη ζωή τους για την πίστη τους στο Θεό και το χρέος τους στην πατρίδα. Απτά παραδείγματα, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε΄, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαίας, ο Γρηγόριος Δικαίος (Παπαφλέσσας), ο Αθανάσιος Διάκος, ο καλόγηρος Σαμουήλ, οι Μητροπολίτες Σμύρνης Άγιος Χρυσόστομος, Κυδωνίων Γρηγόριος, Μοσχονησίων Αμβρόσιος και πολλοί άλλοι. Τρανταχτότερο, όμως, παράδειγμα για όλους μας, ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός. Αυτός ο Μεγάλος Διδάσκαλος, Ισαπόστολος, Εθναπόστολος και Ιερομάρτυρας Κοσμάς, περιόδευε όλη την Ελλάδα, ρακένδυτος, με μόνο περιουσιακό στοιχείο το ράσο του και την μεγάλη του πίστη στο Χριστό. Όπου πήγαινε, έστηνε δίπλα του το Σταυρό του Κυρίου και ανεβαίνοντας στο σκαμνάκι του, δίδασκε το λόγο του Θεού και αναζωπύρωνε στους πιστούς- μαρτυρικούς Έλληνες, την ελπίδα της Ελευθερίας της πατρίδος. Αυτή η φλόγα του Πατροκοσμά πρέπει και σήμερα να μεταλαμπαδευτεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος προς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα, προκειμένου να αφυπνιστούν οι συνειδήσεις των Ελλήνων για την επερχόμενη παγκοσμιοποίηση, τη Νέα Τάξη  Πραγμάτων που σκοπό έχει την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας κυβέρνησης-δικτατορίας…Όλος ο Ελληνικός λαός θα περιμένει στην ψυχή των μελών της Ιεράς Συνόδου, να ηχήσει το πατριωτικό εγερτήριο: “Ω παιδιά μου, ορφανά μου, σκορπισμένα εδώ και εκεί διωγμένα υβρισμένα απ΄τα Έθνη πανοκεί! Ξυπνήστε τέκνα κι ήλθεν η ώρα. Ξυπνήστε όλα τρέξατε τώρα κι ήλθεν ο Δείπνος ο Μυστικός!”. Θα περιμένει από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, να λάβει γενναίες αποφάσεις, εναντίον εκείνων που έχουν αποφασίσει να βρίσκεται το ποίμνιο της Εκκλησίας σε συνεχή διωγμό και να τους κηρύξει ανάξιους της Ελλάδος, θέτοντάς τους σε δημόσια διαπόμπευση. Αυτό επιτάσσει η παράδοση της Εκκλησίας και αυτό το σκεπτικό αναπτύσσεται διά μέσω των πατέρων της Εκκλησίας μας. 

Ήρθε η μεγάλη ώρα, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και κυρίως, εσείς προσωπικά να αναλάβετε την ιστορική απόφαση προστασίας του σκληρά δοκιμαζόμενου Ελληνικού λαού. Είναι χρέος όλων σας. Μη μας απογοητεύσετε»!!!

            Όμως, φωνή βοώντος εν τη ερήμω!! Και συνεπώς, επαληθεύονται στις ημέρες μας οι δυο προφητείες του Πατροκοσμά:

• «Θάρθει η καιρός που δεν θα υπάρχει αυτή η αρμονία που είναι σήμερα μεταξύ λαού και κλήρου» και,
• «Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι όλων».!! 
• 
  

http://www.logiosermis.net/2015/01/blog-post_21.html#.VLF3bckpfXo

Ο σαμάνος και τα τρία μονοπάτια

Ο κάθε ένας από εμάς ψάχνει πάντα κάτι στο μονοπάτι του.

Υπάρχουν εκείνοι που ψάχνουν τον υλικό πλούτο για να μπορέσουν να αισθανθούν σιγουριά, για να δημιουργήσουν ένα μέλλον δύναμης, εξουσίας και επιτυχίας.

Υπάρχουν εκείνοι που αναζητούν την αγάπη των άλλων, που αποτελείται από την οικογένεια , εκείνη την αγάπη που σε κάνει να αισθάνεσαι καλά με τον κόσμο, γιατί αισθάνεσαι “νορμάλ” και βλέπεις τον εαυτό σου όπως θα ήθελες να σε βλέπουν οι άλλοι.

Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που αναζητούν την εσωτερική γαλήνη και ειρήνη, τον πλούτο της ψυχής, την ηρεμία του νου.
Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι μένουν μόνοι.

Τώρα θα αναρωτιέσαι πια από τα τρία μονοπάτια ακολουθείς εσύ ή πια από τα τρία αυτά μονοπάτια θα ήθελες να ακολουθήσεις.
Λοιπόν, μπορώ να σου πω πως στην πρώτη περίπτωση, το πιο περιζήτητο μονοπάτι, εκείνο του να είσαι αφεντικό του εαυτού σου, δεν είσαι άλλο παρά μια μαριονέτα του συστήματος, ζεις σε μια φυλακή από την οποία δεν μπορείς να αποδράσεις.
Θα το ονομάσουμε ” το μονοπάτι του νου.”

Στην δεύτερη περίπτωση, το μονοπάτι το πιο πυκνοκατοικημένο, ζεις την ζωή των άλλων, βαδίζεις σε ένα μονοπάτι όπου δεν έχει άλλη γη να εξερευνήσεις, όπου τα μάτια σου βλέπουν μονάχα σκιές και που τις ακολουθούν.
Αυτό είναι “το μονοπάτι του φόβου!”

Τέλος, υπάρχει και εκείνος που “αναζητά τον ίδιο του τον εαυτό”, ένας άθλιος του συστήματος, μια ύπαρξη που δεν έχει καμιά φιλοδοξία, ανεύθυνος για τα κοινά πράγματα.
Επικίνδυνος και ταυτόχρονα άνευ σημασίας για όποιον βαδίζει στο μονοπάτι του νου.
Τον βλέπουν με συμπόνια εκείνοι που βαδίζουν στο μονοπάτι του φόβου, αλλά κάποιοι από αυτούς τον κοιτάζουν με θαυμασμό, αλλά από απόσταση.
Αυτό θα το ονομάσουμε “το μονοπάτι της καρδιάς!”

Τώρα, θα πρέπει να διαλέξεις το μονοπάτι σου. Γνωρίζεις τα τρία μονοπάτια που ο κάθε ένας από εμάς βαδίζει, χωρίς καμιά εξαίρεση.

Ο άνθρωπος απάντησε μετά από λίγο με αποφασιστικότητα:”Διαλέγω το τρίτο μονοπάτι!”
Ο σαμάνος τον κοίταξε και χαμογελώντας τον ρώτησε την λόγο της επιλογής του.

Γιατί γνώρισα και τα τρία μονοπάτια που ανέφερες.
Έσφιξα το χέρι και στα τρία μονοπάτια, αλλά μονάχα ένα με αγκάλιασε.
Έκλαψα και στα τρία μονοπάτια, αλλά μονάχα ένα μου δίδαξε κάτι.
Αναζήτησα την ειρήνη και στα τρία μονοπάτια, αλλά μονάχα ένα μου την έδωσε και μονάχα ένα με έφερε εδώ, μπροστά σου.

Για αυτό κατάλαβα πως δεν είσαι ποτέ μόνος εάν ακολουθείς το μονοπάτι της καρδιάς!

Πηγή: http://www.awakengr.com

http://www.logiosermis.net/2015/01/blog-post_84.html#.VLF0eckpfXo

Κοσμογονική ανακάλυψη: Οι λευκές πυραμίδες της Ανταρκτικής (vid)

Στην ανακάλυψη τριών αρχαίων πυραμίδων στη σκεπασμένη από πάγο, ήπειρο της Ανταρκτικής, οδηγήθηκε ομάδα οκτώ επιστημόνων και ερευνητών από την Αμερική και την Ευρώπη, σύμφωνα με το euronews.

Το ερώτημα που παραμένει όμως, είναι αν οι πυραμίδες αποτελούν τεχνητή ή φυσική κατασκευή.

Οι πρώτες αναφορές σχετικά με τις πυραμίδες εμφανίστηκαν στα δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης πριν ένα χρόνο. Εύλογα δημιουργήθηκε η απορία αν είναι δυνατό η Ανταρκτική να ήταν κάποτε αρκετά ζεστή ώστε να πρόσφερε τη δυνατότητα δημιουργίας αρχαίου πολιτισμού.

Οι πυραμιδικές δομές εξωτερικά μοιάζουν πολύ με τις πυραμίδες της Αιγύπτου, η παλιότερη εκ των οποίων πιστεύεται ότι χτίστηκε πριν από 4500 χρόνια.

Για  την ώρα, η ερευνητική ομάδα διατηρεί τη σιωπή της, καθώς συνεχίζει τις έρευνες, οπότε τα δεδομένα είναι λίγα.

Οι μόνες αξιόπιστες πληροφορίες είναι πως οι δύο πυραμίδες βρίσκονται σε απόσταση 16 χιλιομέτρων από την ακτή και η τρίτη πυραμίδα λίγο πιο μακριά ώστε να είναι ορατή από τον ωκεανό.

Η ταυτότητα των πυραμίδων αποτελεί μυστήριο για τους εξερευνητές, οι οποίοι δεν έχουν εξακριβώσει ακόμη εάν τις κατασκεύασε άνθρωπος ή εάν αποτελούν φυσικό δημιούργημα.

Σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι αποτελούν ανθρώπινο δημιούργημα, θα πρόκειται αναμφισβήτητα για μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στην ιστορία. Το χρονικό πλαίσιο της αποστολής παραμένει άγνωστο.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πηγή: http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2015/01/vid.html#ixzz3ORihTQEN

ΟΙ ΕΡΜΑΪΚΕΣ ΣΤΗΛΕΣ («ΕΡΜΑΙ») ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Οι «Ερμαί» είναι λίθινα αγαλμάτια λατρείας του Ερμή και άλλων θεοτήτων, τα οποία ήταν ευρύτερα διαδεδομένα σ’ όλη την Αρχαία Ελλάδα, αποτελούνταν από κεφαλή και αντί για κορμό, ενώνονταν με τετράπλευρη λίθινη στήλη. Οι Ερμές χρησίμευαν εκτός των θρησκευτικών σκοπών και για ποικίλες πρακτικές ανάγκες, όπως η σταδιομέτρηση των οδών της υπαίθρου, ο χωρισμός των αγροτικών ιδιοκτησιών κ.ά. 
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι «ΠΡΩΤΟΙ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΚΩΛΟΥΣ ΕΡΜΑΣ ΩΝΟΜΑΣΑΝ», «ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΝ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΕΡΜΑΙΣ», περιγράφοντας τις ερμές χαρακτηρίζει αυτές κατασκευάσματα «ΤΕΧΝΗΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ».

Όπως όλα τα ομοιώματα θεών, έτσι και οι ερμές, κατά πρώτο λόγο χρησιμοποιήθηκαν στους τόπους λατρείας των θεών, δηλαδή στα ιερά και στους ναούς. Τέτοιες ερμές μνημονεύονται όπως αυτή του Απόλλωνα στον ναό του στους Τρικόλωνους της Αρκαδίας, του Ασκληπιού και της Υγείας με την επωνυμία «εργάται», στο ιερό του Ασκληπιού στη Μεγαλόπολη, στην Αθήνα «ΕΡΜΗΣ ΞΥΛΟΝ» ανάθημα του Κέκροπα στο ναό της Πολλιάδας, Ερμής της Αφροδίτης στον ναό του Απόλλωνα στη Δήλο, έργο του Δαιδάλου και ανάθημα του Θησέα κ.ά.

Οδοδείκτες.
Οι Ερμές όμως εκτός των τόπων λατρείας χρησιμοποιήθηκαν με ποικίλους τρόπους. Στην Αττική σ’ όλο το μήκος των οδών προς τους δήμους υπήρχαν ερμές στημένες από τον Ίππαρχο για τη μέτρηση των αποστάσεων και υπόδειξη των διευθύνσεων, έχοντας γραμμένα πάνω τους ρητά και συμβολικές φράσεις.

Γι’ αυτά ο Πλάτωνας λέει τα εξής (Ίππαρχ. 228 Θ): ο Ίππαρχος «ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΩΝ ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΡΟΙΣ ΠΑΙΔΕΥΣΑΙ, ΕΚΛΕΞΑΜΕΝΟΣ Α ΗΓΕΙΤΟ ΣΟΦΩΤΑΤΑ, ΕΠΕΓΡΑΨΕΝ» αναφέρει κάποια ρητά όπως: «ΣΤΙΧΕ ΔΙΚΑΙΑ ΦΡΟΝΩΝ», «ΜΗ ΦΙΛΟΝ ΕΞΑΠΑΤΑ» κ.ά. των οποίων προηγείται η φράση: «ΜΝΗΜΑ ΤΟΔ’ ΙΠΠΑΡΧΟΥ».
Ως «ΕΠΙΤΕΡΜΙΟΙ», δηλαδή αυτές που δηλώνουν τα όρια δημοσίων ή ιδιωτικών ιδιοκτησιών αναφέρονται πολλές ερμές, μέσω αυτών διακρίνονταν τα σύνορα των Μεγαλοπολιτών προς τους Μεσσηνίους, των Λαμψακηνών προς τους Παριανούς (Πολύαιν, ΣΤ’ 24) και κατά τον Πάρνωνα, των Τεγεατών προς τους Αργείους.

Από αυτές ονομάστηκαν έτσι πολλές συνοριακές τοποθεσίες (Ερμαίον), ο Παυσανίας στην «Ελλάδος Περιήγησις» του, στο τέλος της περιγραφής μιας επαρχίας στα σύνορά της και στην αρχή της περιγραφής των μερών της γείτονας της, χρησιμοποιεί τις φράσεις «ΜΕΤΑ ΔΕ ΤΟΥΣ ΕΡΜΑΣ», «ΙΟΥΣΙΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΕΡΜΩΝ». Και πριν από τις πύλες των πόλεων τοποθετούνταν ερμές, όπως στη Μεγαλόπολη και μπροστά στις πόρτες των οικιών (Λουκ. Πλοίον 20), αλλά και μέσα στις οικίες, οι οποίες βέβαια είχαν σχέση με τις επικλήσεις των Θεών «Προπύλαιος», «Στρόφαιος», «Επιθαλάμιος» κ.λπ.

http://www.eie.gr/

Οι περιφημότερες ερμές όμως ήταν αυτές που βρίσκονταν στην αγορά της Αθήνας (Ερμής «αγοραίος»). Οι ερμές ήταν πυκνά τοποθετημένες από την Ποικίλη μέχρι τη Βασιλική στοά, της αποκαλούμενης εξ αυτών και Στοάς των Ερμών, τέτοιες ερμές, εκτός των αρχόντων («Ιππάρχειοι ερμαί», αυτές που στήθηκαν από τον Ίππαρχο), ανέγειραν κατόπιν αδείας της πολιτείας, τιμής ένεκεν, οι πολεμιστές (Αισχ. Κατά Κτησι, 183), πάνω σ’ αυτές υπήρχε επίγραμμα οι «ΠΟΛΛΑ ΑΓΑΘΑ ΕΙΡΓΑΣΜΕΝΟΙ» (Δημοσθ. προς Λεπτ. 112). 
Από τις ερμές της αθηναϊκής αγοράς διέρχονταν οι περισσότερες πομπές. Αυτές έγιναν περιώνυμες όταν ιερόσυλοι έκοψαν τα πρόσωπα απ’ αυτές (ερμοκοπίδαι).
Η πληθωρική αυτή ίδρυση ερμών στα τρίστρατα των Αρχαίων πόλεων συνδέεται με την ιδιότητα του Ερμή ως προστάτη των οδοιπόρων και των κατατρεγμένων. Ερμές τοποθετούνταν επίσης και πάνω σε τύμβους, όπως ο Κράτωνας είχε αφιερώσει σε κάποιον γιατρό και βρέθηκε δίπλα στο Βαρβάκειο των Αθηνών (Corp. Inscr. Att. B’ 1327) και σε δάσος του Σμινθέα δίπλα στον τύμβο της Σιβύλλης. Ακόμα, οι ερμές χρησιμοποιούνταν και στα γυμναστήρια προς λατρεία ή και ως αφετήρια σήματα (Παλατ. Ανθολ. Θ’ 319), τέτοιες ερμές βρίσκονταν στο γυμνάσιο της Φιγαλείας, στον περίβολο του γυμνασίου της Ήλιδος και στο γυμνάσιο της αγοράς των Αθηνών.

Ανάλογη προς την ευρεία χρήση των ερμών ήταν και η αποδιδόμενη λατρεία προς αυτές. Στις υπαίθριες ερμές γίνονταν λιτές προσφορές φρούτων, ιδίως σύκων (απ’ όπου προκύπτει και η φράση «ΣΥΚΟΝ ΕΦ’ ΕΡΜΗι»). Αλλού γίνονταν σπονδές, αφιερώσεις διαφόρων αντικειμένων, ακόμη και θυσία. Στην ερμαϊκή στήλη που υπήρχε στη μέση της αγοράς των Φαρών της Αχαΐας, ανάθημα του Σιμύλου του Μεσσηνίου, υπήρχε λίθινη εστία και από κάτω χάλκινα λυχνάρια. Εκεί γίνονταν σπονδές και χρησμοδοτήσεις. Σύμφωνα με τον Gerhard, γίνονταν και τακτικές γιορτές σε τακτές ημέρες προς τιμήν των ερμών. Αναφέρονται ακόμη και προσφορές στεφάνων δάφνης, μυρσίνης, κισσού και στολισμού των ερμών με ταινίες (γιρλάντες).

Ο φιλόσοφος Ξενοφάνης ο Χαλκηδόνιος τιμήθηκε με χρυσό στεφάνι σε διαγωνισμό πολυποσίας και το αφιέρωσε στον «ΕΡΜΗι ΤΩι ΠΡΟ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ ΕΣΤΩΤΙ» (Αιλ. Ποικ. Ιστ. Β’ 41).

Ως προς την απεικόνιση του προσώπου, δύο ήταν οι επικρατήσαντες τύποι ερμών, ο αρχαϊκός, όπου ο Θεός εικονίζονταν «σφηνοπώγων», όπως και στην Πελλήνη, που αναφέρεται και από τον Παυσανία, και ο τύπος που επικράτησε μετά τον 4ο περίπου αιώνα π.α.χ.χ., όπου το πρόσωπο ήταν αγένειο. Μάλιστα στον αρχαϊκό τύπο των ερμών δεν υπάρχει καμιά διαφορά στα χαρακτηριστικά μεταξύ του Διονύσου και του Ερμή, η διάκριση στις νεότερες γίνεται από το «κηρύκειο», τον πίλο και άλλα στοιχεία, τα οποία συνοδεύουν τις ερμές του Ερμή. Ακόμα σώθηκαν δικέφαλες και τρικέφαλες ερμές ή απεικονίσεις τους, ο Φώτιος  αναφέρει και τετρακέφαλες. Ως προς την απεικονιζόμενη θεότητα, εκτός από αυτές που ήδη μνημονεύθηκαν, αναφέρονται και ερμές του Ηρακλή της Σικυώνας, Διός Τελείου στην Τεγέα, Διός Άμμωνος στην Μεγαλόπολη, Έρωτος στις Θεσπιές κ.ά.

Μερικές φορές πάνω σε πολυκέφαλες ερμές γίνονταν συνδυασμός περισσοτέρων της μίας θεοτήτων, απ’ όπου προέρχονται και τα ουσιαστικά Ερμαφρόδιτος, Ερμάρης, Ερμαθηνά, Ερμάνουβις, Ερμέρως. Ερμηρακλής, Ερμοπάν, Ερμοτιτάν κ.λπ. Στο Παναθηναϊκό στάδιο των Αθηνών βρέθηκαν δύο διπλές ερμές Απόλλωνα και Διονύσου. Απ’ αυτές συνηθέστεροι τύποι, ιδίως την ρωμαϊκή εποχή, ήταν του Ερμηρακλή και του Ερμοπάν.
Τέλος, μνημονεύονται οι μεταβολές που έχουν επέλθει από το πέρασμα του χρόνου, των τετράπλευρων αρχαϊκών ερμών, όπως του σχήματος, και των χαρακτηριζόμενων ως «τοιχοπυργίσκων». Στην αρχή προστέθηκαν κάτω από τη στήλη δύο αποφύσεις που συμβόλιζαν τα χέρια, τα οποία έλειπαν. Αργότερα γύρω από το στήθος και την κοιλιά η τετράπλευρη στήλη καμπυλώθηκε, κυρτώθηκε στη ράχη και τέλος προστέθηκαν και καμπυλότητες όλου του σώματος.
Η τελευταία φάση των εξελίξεως της εμφάνισης και του περιεχομένου των ερμών υπήρξαν ασφαλώς οι διπλές προτομές με βάρθο, συναφών ιστορικών προσώπων, όπως του Ομήρου και Αρχιλόχου, Βίαντος και Θαλού, Ηροδότου και Θουκυδίδου κ.ά.

Βιβλιογραφία: G. Zoega, De origine et usu obeliscorum (Ρώμη 1797).
Roscher, Hermes der Windgott (Λειψία, 1979 σ. 88 κ.έ.)
L. Curtius, Die antike Hermen (1903)

Θέματα Ελληνικής Ιστορίας

http://enneaetifotos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_96.html

Ο Ορφικός μύθος περί προελεύσεως του ανθρώπου

Από τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. μέχρι αρκετά προχωρημένο τον 6ο αιώνα μ.Χ., αναπτύχθηκε στην Ελλάδα ένα θρησκευτικό ρεύμα, το οποίο σήμερα ονομάζουμε Ορφισμό… Επρόκειτο για ένα κίνημα με απροσδιόριστα όρια, το οποίο μοιραζόταν

αρκετές δοξασίες με τους Πυθαγορείους, την Ελευ­σίνια και τη Διονυσιακή Θρησκεία, και υποστήρι­ζε απόψεις περί θεότητας παρόμοιες με αυτές που εξέφραζαν ποιητές του ώριμου αρχαϊσμού, όπως ο Αισχύλος ή ο Πίνδαρος.

 

Οι οπαδοί του κινήματος αυτού βασίζονταν σε μια σειρά ποικίλων κειμένων που αποδίδονταν στον Ορφέα, ένα θαυμάσιο μυθικό τραγουδιστή, για τον οποίο λεγόταν πως είχε συνοδεύσει τους Αργο­ναύτες, πως είχε κατεβεί στον Άδη προς αναζήτη­ση της νεκρής συζύγου του και πως είχε καταφέρει να συγκινήσει με το τραγούδι του ακόμη και τους ί­διους τους θεούς, όπως έκανε με τους θνητούς και τα ζώα…

 

Παρ’ όλ’ αυτά, η αδυναμία του να σεβαστεί τη θεϊκή απαγόρευση να μη γυρίσει να κοιτάξει τη σύζυγό του, όπως έλεγαν, ματαίωσε την τελευταία στιγμή τη διάσωσή της από τον άλλο κόσμο και την επιστροφή της στον κόσμο των ζώντων. Υπέθε­ταν πως ένα τόσο μυθικό ταξίδι, παρά την αποτυχία του, είχε προικίσει τον Ορφέα με ειδικές γνώσεις σχετικά με τον άλλο κόσμο, που του επέτρεπαν να γνωρίζει ποια ήταν η τύχη των ψυχών μετά το θά­νατο και πως ο Ορφέας είχε αποφασίσει να μετα­δώσει τις γνώσεις του σε συγκεκριμένες ομάδες θνητών μυημένων σε μια μυστηριακή θρησκεία μέσω μιας σειράς κειμένων.

 

Πράγματι, έχουμε στοιχεία για την ύπαρξη μιας ευρείας και ποικίλης λογοτεχνικής παραγωγής, θρησκευτικής ή με φιλοσοφικά στοιχεία, που με βεβαιότητα προέρχεται από διάφορες εποχές, από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι αρκετά προχωρημένης της ρωμαϊκής εποχής, και η οποία θεωρούνταν έργο του Ορφέα.

 

Δεδομένου ότι ο Ορφέας ήταν ένα μυθικό πρό­σωπο και όχι υπαρκτός άνθρωπος, οφείλουμε να σκεφθούμε πως τα κείμενα που του αποδίδονταν θα πρέπει να ήταν έργα διαφόρων ποιητών, οι οποίοι, από φόβο μήπως δεν ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν, αντί να διακινδυνεύσουν να παρουσιάσουν ως δικά τους τα έργα και το θρησκευτικό μήνυμα που περι­είχαν, προτίμησαν να παραμείνουν στην ανωνυμία, ώστε τα πιστεύω τους να γίνουν πιο εύκολα αποδε­κτά (με το πρόσχημα ότι προέρχονταν από ένα φη­μισμένο αυτόπτη μάρτυρα του άλλου κόσμου).

 

Ένας μύθος περί προελεύσεως του ανθρώπου

 

Το ορφικό δόγμα θεμελιωνόταν σε ένα μύθο πε­ρί προελεύσεως του ανθρώπου, κάτι το σπάνιο για τον ελληνικό κόσμο, στον οποίο ουσιαστικά δεν υ­πάρχουν άλλοι μύθοι γι’ αυτό το θέμα. Στη Θεογο­νία του Ησιόδου, το μόνο αρχαίο κοσμογονικό ποίημα που έχει διασωθεί ολόκληρο, λείπει η αναφο­ρά στο πως προέκυψαν οι άνθρωποι στον κόσμο. Ο ορφικός μύθος, η ύπαρξη του οποίου στην αρ­χαιότητα αμφισβητήθηκε επανειλημμένως αλλά με ανεπαρκή επιχειρήματα, προκύπτει από διάφορα κείμενα τα οποία, όπως συχνά παρατηρείται στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, αναφέρονται σε κάποιο α­πό τα επεισόδια ή σε συγκεκριμένες πτυχές του μύ­θου, αλλά δεν τον διηγούνται με τρόπο συνεχή.

 

Από τα στοιχεία που μας προσφέρουν αυτά τα κεί­μενα μπορούμε να συνθέσουμε ένα σύνολο που εί­ναι, σε γενικές γραμμές, το ακόλουθο: Ο Ζευς είχε λάβει το θεϊκό θρόνο από τον πατέρα του, τον Κρόνο, έπειτα από μια σειρά εναλλα­γών της εξουσίας, από τις οποίες δεν έλειπαν τα βί­αια επεισόδια. Κατά πολλές απόψεις, ο ορφικός μύ­θος συμπίπτει με αυτό που διηγείται ο Ησίοδος στη Θεογονία. Ο παππούς του Δία, ο Ουρανός, δεν ά­φηνε τα παιδιά του να γεννηθούν για να διατηρή­σει το θρόνο του, αλλά ευνουχήθηκε από τον Κρό­νο, γιο του και πατέρα του Δία, με τη βοήθεια της συζύγου του Ουρανού, της Γαίας. Αλλά και ο Κρόνος, έχοντας τον ίδιο σκοπό, δη­λαδή να μη χάσει το θρόνο, καταβρόχθιζε τους α­πογόνους του κατά τη γέννησή τους.

 

Όμως η σύζυ­γός του, η Ρέα, έκρυψε έναν από αυτούς, τον Δία, σε μια σπηλιά και έδωσε στον άντρα της μια πέτρα τυλιγμένη σε σπάργανα για να την καταβροχθίσει. Όταν ο Δίας μεγάλωσε, ευνούχισε και αυτός τον πατέρα του (μια λεπτομέρεια που δεν αναφέρεται στην εκδοχή του Ησιόδου) και ανέλαβε την εξουσία των θεών.

 

Ο Ζευς διέπραξε τότε αιμομιξία με τη μητέ­ρα του Ρέα, η οποία ταυτίζεται με τη Δή­μητρα, και απέκτησε ως κόρη την Περσε­φόνη. Ο Ζευς επίσης ενώθηκε με την κό­ρη του και αποτέλεσμα της ένωσης ήταν η γέννηση του θεού Διονύσου (συχνά αποκαλούμε­νου ως Ζαγρεύς στην ορφική παραλλαγή). Ο νέος αυτός θεός ήταν λοιπόν αποτέλεσμα διπλής αιμο­μιξίας και ήταν συγχρόνως γιος, εγγονός και ετεροθαλής αδερφός του Δία. Αυτή η ανω­μαλία, όσον αφορά τις γενεές, απέτρεπε την κανονική σει­ρά διαδοχής, καθιστώντας τον Διόνυσο ένα είδος alter ego του Δία. Ο Ζευς αποφάσισε τότε να παραδώσει το σκήπτρο στον Διόνυσο ενώ ακόμη ήταν βρέφος. Η Ήρα, η σύζυγος του Δία, η οποία ενοχλούνταν από ένα γιο που προήλθε από άλλη θεά, εκμεταλλευ­όμενη το φθόνο των Τιτάνων, για το βασιλικό α­ξίωμα που παραχωρήθηκε στον Διόνυσο, τους υ­ποκίνησε να επιτεθούν στο βρέφος.

 

Οι Τιτάνες ήταν αδερφοί του Κρόνου και κατά συνέπεια ανήκουν στις πρωταρχικές γενεές των θε­ών, οι οποίες είχαν αποκλειστεί από την εξουσία και δεν μπορούσαν να συμφιλιωθούν με αυτή την ιδέα. Αποφασισμένοι να εκδικηθούν το μικρό Διό­νυσο, μεταμφιέστηκαν βάφοντας τα πρόσωπά τους με γύψο και παραπλάνησαν τον Διόνυσο με διά­φορα παιχνίδια, έτσι ώστε τελικά να τον φονεύ­σουν. Αφού τον σκότωσαν, τον διαμέλισαν, τον μα­γείρεψαν και τον καταβρόχθισαν. Η θυσία του Διονύσου μετετράπη από τους Ορφι­κούς σε παράδειγμα αιματηρής θυσίας, την οποία, όπως θα δούμε αργότερα, απέρριπταν.

 

Ο Ζευς, οργισμένος με την εγκληματική πράξη των Τιτάνων, τους κατακεραύνωσε. Από την ανάμι­ξη της φωτιάς του κεραυνού, της στάχτης και του αίματος των Τιτάνων με το χώμα, όπου έπεσαν, δη­μιουργήθηκαν τα ανθρώπινα όντα. Οι συνέπειες αυτής της προέλευσης είναι διάφο­ρες.

 

Η πρώτη είναι πως, δεδομένου ότι οι άνθρωποι προέρχονται εν μέρει από θεούς (οι Τιτάνες και ο Διόνυσος ήταν θεοί) και εν μέρει από χώμα, έχουν ένα θεϊκό και αθάνατο μέρος, την ψυχή, και ένα θνητό και φθαρτό συστατικό, το σώμα. Η δεύτερη συνέπεια της προέλευσης των ανθρώ­πων είναι ότι η ψυχή τους, πριν από τη δημιουργία του είδους, μολύνθηκε από το έγκλημα των Τιτά­νων, ένα έγκλημα το οποίο απαιτούσε εξιλέωση. Η τρίτη συνέπεια είναι ότι η ψυχή έχει μια θετι­κή θεϊκή συνιστώσα, η οποία προέρχεται από τον Διόνυσο, αλλά επίσης έχει και μια αρνητική θεϊ­κή συνιστώσα, κατάλοιπο της Τιτάνιας φύσης, δη­λαδή της αλαζονείας των προγόνων του ανθρώπου, των Τιτάνων, οι οποίοι επίσης ήταν θεοί.

 

Η ψυχή πρέπει να απελευθερωθεί από το βάρος της εγκληματικής συνιστώσας της και αυτό θα απαιτήσει ένα μεγάλο χρονι­κό διάστημα, ανάλογο του μεγέθους του ε­γκλήματος, πράγμα που σημαίνει πως η τιμωρία και ο εξαγνισμός υπερβαίνουν τη χρονι­κή διάρκεια μιας και μόνο ζωής. Συνεπώς, η είσο­δος της ψυχής στο σώμα, η εξιλέωση και η απε­λευθέρωσή της με το θάνατο του σώματος, επανα­λαμβάνεται αρκετές φορές σε μια μακροχρόνια διαδικασία, κατά την οποία η ψυχή εγκαθίσταται διαδοχικά σε σώματα τα οποία είναι γι’ αυτήν μια φυλακή ή ένας τάφος (θυμηθείτε την περίφημη φράση την οποία μας μεταδίδει ο Πλάτων, σώμα σήμα, δηλαδή, το σώμα, ένας τάφος, στην οποία κάνει λογοπαίγνιο βασιζόμενος στην ομοιότητα των δυο λέξεων στα ελληνικά ).

 

Ονομάζουμε μετεμψύχωση  τη μετοίκηση της ψυχής από τον άλλο κόσμο σε αυτόν και από ένα σώμα σε άλλο, έως ότου, εξιλεωμένη από τις α­μαρτίες της, μπορεί να επιτύχει την απελευθέρω­ση. Για να επιταχύνει την έλευση της στιγμής κα­τά την οποία η ψυχή, οριστικά απελευθερωμένη, μπορεί να απολαύσει μια ευτυχισμένη ζωή στον άλλο κόσμο, ο άνθρωπος πρέπει, κατ’ αρχάς, να μυηθεί στα Διονυσιακά μυστήρια και, στη συνέ­χεια, να ζει σε αυστηρή αγνότητα, χωρίς να μολύ­νεται από κανένα νεκρό ον, και να συμμετέχει σε διάφορες ιεροτελεστίες.

 

Η αρχαιότητα του μύθου

 

Ο μύθος εμφανίζεται στην πιο εξελιγμένη μορ­φή του στις Ραψωδίες, ένα ποιητικό έργο το οποίο είναι γραμμένο πιθανότατα στον 1ο αιώνα π.Χ., και το οποίο χρησιμοποιεί σημαντικά στοιχεία αρχαιό­τερων έργων. Πιο συγκεκριμένα, και όσον αφορά το μύθο που μας απασχολεί, υπάρχουν ενδείξεις πως υπήρχε από παλαιότερα. Μεταξύ των 4ου και 3ου αιώνων π.Χ., ο Καλλίμαχος αναφέρει τον Διό­νυσο Ζαγρέα ως γιο του Δία και της Περσεφόνης, ενώ κατά τον 3ο αιώνα π.Χ., ο Ευφορίων υπενθυμίζει τον τρόπο με τον οποίο έβαψαν το πρόσωπό τους οι Τιτάνες.

 

Και οι δυο αυτοί συγγραφείς διηγούνται πως οι Τιτάνες μαγείρεψαν τον Διόνυσο. [4]Και ακόμη πριν από αυτούς, ο Πλάτων μας προ­σφέρει δυο σημαντικά έπ’ αυτού κείμενα.

 

Νόμοι Πλάτωνος (ΟF 37 ΙΒ): Στη συνέχεια αυ­τής της ελευθερίας, θα μπορούσε να εμφανιστεί η άρνηση υπακοής στις αρχές και ως συνέπεια αυτής, η διαφυγή από τις υποχρεώσεις και από τις πατρικές, μητρικές ή άλλων ηλικιωμένων ατό­μων νουθεσίες, και κοντά στο τέλος, η αξίωση της μη υποταγής στους νόμους και στο τέλος, η έλ­λειψη φροντίδας των όρκων, της πίστης και γε­νικά των θεών, με εκδηλώσεις και μίμηση της λεγόμενης «αρχαίας Τιτάνιας φύσης», καταλή­γοντας κατ πάλι σ’ εκείνη την ίδια και διάγοντας μια θλιβερή ζωή, χωρίς ποτέ να επιτευχθεί η α­παλλαγή από τις δυστυχίες.

 

Οι σύγχρονοι σχολιαστές ερμηνεύουν με διαφορετικό τρόπο την πλατωνική αναφορά στους Τιτάνες. Οι πιο επιφυλακτικοί, όσον αφορά την ύπαρξη του μύθου στην αρχαιότητα,  θεωρούν ότι ο φιλόσο­φος δεν ταυτίζει την ανθρωπότητα με την Τιτάνια κληρονομιά, αλλά απλώς συγκρίνει τη συμπερι­φορά της με αυτήν των Τιτάνων ως ένα είδος αρνητικού παραδείγματος. Μια πιο προσεκτική εξέταση στο κείμενο καθιστά εμφανές ότι ο Πλάτων δεν αναφέρεται σε μια συμπεριφορά όπως αυτή των Τι­τάνων, αλλά σε μια φύση η οποία εκδηλώνεται σε αυτούς. Η φύση λοιπόν είναι κάτι που υπάρχει εκ γενετής.

 

Ο φιλόσοφος ισχυρίζεται πως ο άνθρωπος «μιμείται» αυτή τη φύση διότι η ανθρώπινη ψυχή έχει κληρονομήσει όχι μόνο την Τιτάνια φύση, αλ­λά και αυτήν του Διονύσου, η οποία είναι θετική.

 

Εκείνοι οι οποίοι επιδεικνύουν υπακοή στο νόμο αναπτύσσουν τη Διονυσιακή, ενώ αυτοί οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά παρακμής, προσεγγίζουν διαρκώς την Τιτάνια φύση σε καθαρή μορφή. Γι’ αυτό το λόγο ο Πλάτων αναφέρει ότι επιδεικνύουν φύση Τιτάνια, διότι ήδη ενυπήρχε σε αυτούς, αλλά εμφανίζεται σε αυτούς τους ανθρώπους με τέτοια έ­νταση που τους κάνει να μοιάζουν στους ίδιους τους Τιτάνες, οι οποίοι αποτελούν την προέλευση και το παράδειγμα αυτής της φύσης.

 

Επί πλέον, μια τέτοια ερμηνεία βρίσκεται σε συμφωνία με μια σειρά από αναφορές του Πλάτωνα, όπως το σώμα ως φυλακή, η εξιλέωση του αρχικού αμαρτήματος και άλλα πα­ρεμφερή θέματα.Επίσης, αυτή η ερμηνεία βρί­σκει έρεισμα και σ’ ένα άλλο κείμενο το οποίο επί­σης ανήκει στους «Νόμους». 

 

Δεν είναι ούτε ανθρώπινο ούτε θεϊκό το κακό που τώρα σε παρακινεί να κατευθυνθείς προς το ιερόσυλο λείψανο, αλλά η έμφυτη ερεθιστικότητα των ανθρώπων λόγω παλαιών και βεβήλων α­δικημάτων, που ολέθρια πλανάται γύρω τους.

 

Σε αυτό το κείμενο επαναλαμβάνονται αναφορές σε μια φυσική τάση του ανθρώπου προερχόμενη α­πό «παλαιά αδικήματα», που δεν μπορεί να είναι άλλα από αυτά που διεπράχθησαν από τους Τιτάνες. Μια «έμφυτη τάση» δεν προέρχεται από την ίδια τη ζωή του ανθρωπίνου όντος, αλλά από τη σύ­στασή του ως είδους, την αρχική στιγμή. Ακόμη, μπορούμε να επικαλεστούμε και άλλες μαρτυρίες όσον αφορά την αρχαιότητα αυτού του μύθου. Ο Παυσανίας [9] αποδίδει στον Ονομάκριτο, τον οποίο οι Έλληνες τοποθετούσαν χρονικά στην κλασική περίοδο, την ίδρυση των ιεροτελεστιών του Διονύσου, κατά τις οποίες αναπαρίστατο ο τρό­πος με τον οποίο οι Τιτάνες προκαλούσαν το μαρ­τύριο του θεού.

 

Αυτό καταδεικνύει ότι ο Παυσανίας γνώριζε την ύπαρξη Διονυσιακών τελετών – αναμ­φίβολα μυστηριακών- κατά την κλασική περίοδο. Είναι πιθανό μια ιερή ιστορία, η οποία αφηγείται τη γένεση των ανθρώπων και την προέλευση του α­μαρτήματος το οποίο πρέπει να εξιλεωθεί, να α­παγγέλλονταν σε μυητικές τελετές οι οποίες θα ε­ξηγούσαν τη σωστή διαδικασία ώστε να επιτευχθεί ένας καλύτερος προορισμός στον άλλο κόσμο. Εν μέσω του 5ου αιώνα π.Χ. βρίσκουμε άλλη μια ενδιαφέρουσα μαρτυρία του Ηροδότου.

Λένε οι Αιγύπτιοι ότι αυτοί που κυριαρχούν στον Καταχθόνιο κόσμο είναι η Δήμητρα και ο Διόνυσος. Ήταν, επίσης, οι Αιγύπτιοι αυτοί που πρώτοι διατύπωσαν τη δοξασία ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη και ότι, μετά το θάνατο του σώματος, εισέρχεται σε άλλο ον που ξαναγί­νεται πάντα ζωντανό. Αφού περάσει από όλα τα ε­πίγεια όντα, τα θαλάσσια και τα πτερωτά, επα­νέρχεται στο σώμα ενός ανθρώπου που πρόκειται σύντομα να γεννηθεί και ολοκληρώνει αυτόν τον κύκλο σε τρεις χιλιάδες χρόνια. Υπάρχουν μερικοί Έλληνες, άλλοι πριν και άλλοι κατόπιν -τα ονόματα των οποίων, αν και γνωρίζω, δεν θα αναφέρω- που ακολούθησαν αυτή τη θεωρία σαν να ήταν δική τους.

 

Ο Ηρόδοτος μεταφράζει τα ονόματα των Αι­γυπτίων θεών κατά τέτοιον τρόπο, ώστε η Δήμητρα να αντιστοιχεί στην Ίσιδα και ο Διόνυσος στον Οσιρι. Όμως, σύμφωνα με την ομόφωνη μαρτυρία των αιγυπτιολόγων,[11] η θεωρία της μετεμψύχωσης αναμφίβολα δεν είναι αιγυπτιακή. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αυτό που περισσότερο μας λυπεί είναι ότι ο ιστορικός δεν θέλησε να αναφέρει ρητά το ποιοι είναι οι Έλληνες – «κάποιοι πριν, κάποιοι κατόπιν»- τους οποίους α­ναφέρει ως υποστηρικτές αυτής της θεωρίας.

 

Όπως ήταν αναμενόμενο, στη σύγχρονη εποχή συζητήθη­κε πολύ το αν ο Ηρόδοτος αναφέρεται στους Ορφι­κούς και τον Πυθαγόρα, στους Ορφικούς και τον Εμπεδοκλή ή στον Πυθαγόρα και τον Εμπεδο­κλή. Προσωπικά μου φαίνεται ως πιο πειστική η ερμηνεία του Μπέρκρετ (Burkret), σύμφωνα με την οποία ο Ηρόδοτος αναφέρεται στον Πυθαγόρα και τον Εμπεδοκλή, αλλά θεωρεί δεδομένο ότι οι Ορφι­κοί και ο Πυθαγόρας είναι ένα και το αυτό. 

 

Ο Ηρόδοτος δείχνει την ίδια έλλειψη σαφήνειας σε τρία χωρία (2,61· 132· 170) όπου αναφέρεται σε ιεροτελεστίες του Οσίριδος, τις οποίες δεν θεωρεί θεμιτό από θρησκευτικής πλευράς να μνημονεύσει. Στην Αίγυπτο, αυτές οι τελετές και οι μύθοι δεν ήταν μυστικά, ούτε και αποτελούσαν τμήματα μυστηρίων. Γι’ αυτό το λόγο, διάφοροι συγγραφείς θεωρούν ότι αυτή η παράξενη σιωπή του ιστορικού εξηγείται μόνον εάν στην εποχή του, στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια των Βακχικών μυστηρίων, διη­γούνταν μια παρεμφερή ιστορία (το διαμελισμό του Διονύσου) στην οποία δεν ήταν όντως θεμιτό να αναφερθεί.

 

Τέλος, προερχόμενο από μια εποχή ακόμη πιο παλιά, διατηρούμε ένα απόσπασμα του Πινδάρου (6ος-5ος αιώνας π.Χ.) το οποίο ο Πλάτων μετέδωσε ως μαρτυρία της θεωρίας της μετεμψύχωσης, [15] όπου ο Θηβαίος ποι­ητής αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι ψυχές πρέπει να τιμωρηθούν για ένα «παλαιό αδίκημα» διαπραχθέν εις βάρος της Περσεφόνης (που δεν μπορεί να είναι άλλο από το θάνατο του γιου της Διονύσου από τους Τιτάνες, προγόνους των ανθρώ­πων), και στο πως θα ελευθερωθούν όταν επιτύχουν τη συγγνώμη της καταχθόνιας θεάς.[16] Σε ένα χρυσό έλασμα της Πελίννας  προσδιορίζεται πως είναι ο ίδιος ο Διόνυσος αυτός που γνωστοποιεί στη μητέρα του τη στιγμή κατά την οποία η ψυχή επι­τυγχάνει την απελευθέρωση: «Πες στην Περσεφό­νη ότι ο ίδιος ο Βάκχος σε ελευθέρωσε».

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr  

Πηγή: http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2015/01/blog-post_82.html#ixzz3ORh7Bcsw