https://www.facebook.com/groups/5569834054/permalink/10152510156849055/
Sixty-eighth General Assembly
Plenary
107th Meeting (PM)
RESOLUTION
ON SOVEREIGN DEBT RESTRUCTURING ADOPTED BY GENERAL ASSEMBLY ESTABLISHES
MULTILATERAL FRAMEWORK FOR COUNTRIES TO EMERGE FROM FINANCIAL
COMMITMENTS Texts on International Decade for People of African Descent,
International Criminal Court, United Nations Administration Also Passed
The General Assembly
adopted four resolutions today, including one on sovereign debt
restructuring that would establish an intergovernmental negotiation
process aimed at increasing the efficiency, stability and predictability
of the international financial system.
With 124 votes in favour, 11 votes
against and 41 abstentions, the Assembly adopted “Towards the
establishment of a multilateral legal framework for sovereign debt
restructuring processes” (document A/68/L.57/Rev.1).
Introducing the draft resolution, Sacha
Sergio Llorentty Solíz (Bolivia), speaking for the “Group of 77”
developing countries and China, said the text stressed the importance of
timely, effective, understandable and lasting debt restructuring
solutions for developing countries that would promote growth in an
inclusive manner.
However, Terri Robl ( United States),
speaking in explanation of vote, stressed that she could not support a
statutory mechanism for sovereign debt restructuring as such a mechanism
was likely to create economic uncertainty. That uncertainty could
impact upon the provision of financing to developing countries. In the
past, market-oriented approaches had been preferred and work was ongoing
in the International Monetary Fund (IMF) and elsewhere. Furthermore,
not only had the resolution presupposed a final outcome, which inhibited
proper discussion, it had been snuck onto the docket at the very end of
the session, establishing a costly mandate and asking Member States “to
write a blank cheque”.
Hector Timerman, Minister for Foreign
Affairs of Argentina, expressing pride that so many countries supported
the resolution, stated that as a “democratic forum par excellence”, the
General Assembly was the right place for discussions aiming at embarking
on an ethical political and legal pathway to end unbridled
speculation. The clear majority agreed it was time to establish a legal
framework for restructuring that respected creditors while allowing
debtors to emerge from debt safely. The profits currently made by
vulture funds were scandalous and were funnelled into campaigning and
lobbying to prevent changes to the situation.
Addressing those who had not voted in
favour of the resolution, he noted that those delegates generally
represented centres of finance. Yet, a legal restructuring framework
would benefit developed, as well as developing, countries. Sovereign
debt held development back and the establishment of a better system
could improve global economic security. The Assembly’s democratic
decision to support the creation of a mechanism would give the peoples
of the world what they deserved, saving them from the “sinister masters
of opulence” who ran vulture funds.
Rodolfo Reyes Rodríguez ( Cuba) pointed
out that vulture funds did not deserve the name “vulture”. Vultures
contributed positively to ecosystems; vulture funds were parasitic.
Developing countries had paid many times the amounts originally received
as loans and that ate resources essential to development. He wondered
how much progress on the Millennium Development Goals had been missed
through such denial of resources.
Shorna-Kay Marie Richards (Jamaica),
noting how recent events brought urgency to addressing sovereign debt
and establishing a multilateral mechanism for restructuring, said that
the United Nations dealt with States’ sustainable development
objectives. Therefore, the General Assembly was an appropriate forum in
which to consider those issues. The private market could not fully
address problems of unsustainable sovereign debt. That had been
particularly apparent in speculation by specialized investment funds
that purchased distressed and deeply discounted sovereign debt on
secondary markets for the sole purpose of recouping full value through
litigation.
The Assembly then took up the draft
resolution, “Programme of activities for the implementation of the
International Decade for People of African Descent (document A/68/L.58),
which it adopted without a vote.
Karel Jan Gustaaf van Oosterom
(Netherlands), introducing the draft resolution “Report of the
International Criminal Court” (document A/68/L.59), said that the
document provided political support for the International Criminal Court
and the work it carried out, while underlining the important
relationship between the Court and the United Nations. The text also
served to remind the world of the need to cooperate with the Court to
ensure its effective functioning.
Speaking before the action, Almustafa
Mubarak Hussein Rahamtalla ( Sudan) said the International Criminal
Court targeted African States. His country was not party to the Rome
Statute and, therefore, was not bound by its decisions, particularly
given that Sudan’s national justice system was ready and able to deal
with any legal issues.
Christian Wenaweser ( Liechtenstein)
voiced regret that the text demonstrated a lack of progress since the
previous year and looked forward to a higher quality, more relevant
document in the future. He underscored that the text was the only one
dealing with the relationship between the United Nations and the
International Criminal Court. States parties to the Rome Statute had
offered ideas for improving the draft, but few were included. He called
on the Security Council to use its power to refer States not party to
the Rome Statute to the Court and said the recent Council visit to the
Court should be followed up by practical measures.
Thembile Elphus Joyini ( South Africa)
said, as a State party to the Rome Statute, his country was well aware
of the tremendous costs of investigations and persecutions of cases
referred to the Court by the Security Council. Such costs should be
borne by the United Nations. He went on to express disappointment that
the resolution did not include a paragraph on financing.
Koki Muli Grignon ( Kenya) said her
country believed that the current implementation and interpretation of
the Rome Statute was counterproductive and antagonistic. The Rome
Statute was undergoing a test of veracity, usefulness and impartiality
and she urged the international community to take prompt and decisive
action to ensure that the “ Kenya cases” do not drag on ad infinitum.
The Assembly then took up the draft
resolution titled “Enhancement of the administration and financial
functioning of the United Nations (document A/68/L.42/Rev.1), adopting
it without a vote.
Also speaking were representatives of
Iceland, Russian Federation, Japan, Italy (on behalf of the European
Union), Nicaragua, China, Morocco, South Africa, Brazil, Ecuador, El
Salvador, India, Singapore, Syria, Colombia, Mexico, Sri Lanka, Egypt,
Canada, Norway, Australia, Uruguay, Chile, Venezuela, Algeria, Costa Rica and Hungary.
The Assembly will reconvene at 3 p.m. on
Wednesday, 10 September, to consider three draft resolutions and a
report of the Ad Hock Working Group on the Revitalization of the work of
the General Assembly.
* *** *
http://www.noodls.com/view/3E844C9E1E08E223BBDDEE990BC92475B6F405A3?3246xxx1410357030 http://article.wn.com/view/2014/09/10/9_9_2014_Resolution_on_Sovereign_Debt_Restructuring_Adopted_/
Εξήντα-όγδοη Γενική Συνέλευση
Ολομέλεια
107 η Συνεδρίαση (PM)
ΨΗΦΙΣΜΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΘΕΣΠΙΖΕΙ ΠΟΛΥΜΕΡΕΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΧΩΡΕΣ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ Κείμενα για τη Διεθνή Δεκαετία για τα άτομα
αφρικανικής καταγωγής, Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, των Ηνωμένων Εθνών
Διοίκηση Επίσης Πέρασε
Η
Γενική Συνέλευση ενέκρινε τέσσερα ψηφίσματα και σήμερα, μεταξύ των
οποίων μία για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους που θα καθιερώσει
μια διακυβερνητική διαδικασία των διαπραγματεύσεων με στόχο την αύξηση
της αποδοτικότητας, τη σταθερότητα και την προβλεψιμότητα του διεθνούς
χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Με
124 ψήφους υπέρ, 11 ψήφους κατά και 41 αποχές, η Συνέλευση ενέκρινε
"Προς τη δημιουργία ενός πολυμερούς νομικού πλαισίου για το δημόσιο
χρέος διαδικασίες αναδιάρθρωσης" (έγγραφο Α / 68 / L.57 / Rev.1).
Παρουσιάζοντας
το σχέδιο ψηφίσματος, Sacha Sergio Llorentty Soliz (Βολιβία), μιλώντας
για την «Ομάδα των 77» στις αναπτυσσόμενες χώρες και την Κίνα, είπε το
κείμενο που τόνισε τη σημασία της έγκαιρης, αποτελεσματικής, κατανοητή
και διαρκείς λύσεις αναδιάρθρωσης του χρέους για τις αναπτυσσόμενες
χώρες που θα προωθήσουν την ανάπτυξη σε ένα περιεκτικό τρόπο.
Ωστόσο,
Terri Robl (Ηνωμένες Πολιτείες), μιλώντας στην αιτιολόγηση της ψήφου,
τόνισε ότι δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει ένα νόμιμο μηχανισμό για την
αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους ως ένας τέτοιος μηχανισμός ήταν πιθανό
να δημιουργήσει την οικονομική αβεβαιότητα. Η αβεβαιότητα αυτή θα μπορούσε να επηρεάσει την παροχή χρηματοδότησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Στο
παρελθόν, προσεγγίσεις προσανατολισμένες στην αγορά είχαν προτιμάται
και το έργο ήταν σε εξέλιξη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και
αλλού. Επιπλέον, δεν είχε μόνο η
ανάλυση προϋπέθετε ένα τελικό αποτέλεσμα, το οποίο ανέστειλε την
κατάλληλη συζήτηση, που είχε κρυφά πάνω στην περίληψη στο τέλος της
συνεδρίασης, για την ίδρυση ενός δαπανηρό εντολή και ζητώντας από τα
κράτη μέλη "να γράψει μια επιταγή εν λευκώ".
Hector
Timerman, ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής, εκφράζοντας την
υπερηφάνεια που τόσο πολλές χώρες, υποστήριξε το ψήφισμα, ανέφερε ότι ως
«δημοκρατικό φόρουμ par excellence", η Γενική Συνέλευση ήταν το σωστό
μέρος για συζητήσεις με σκοπό την επιβίβαση σε μια ηθική πολιτική και
νομική οδό για να τερματίσετε την αχαλίνωτη κερδοσκοπία. Η
συντριπτική πλειοψηφία συμφώνησε ότι ήταν καιρός να δημιουργηθεί ένα
νομικό πλαίσιο για την αναδιάρθρωση που θα σέβεται τους πιστωτές, ενώ
επιτρέπει τους οφειλέτες να βγει από το χρέος με ασφάλεια.Τα
κέρδη που πραγματοποιούνται σήμερα με ληστρικά αμοιβαία κεφάλαια ήταν
σκανδαλώδης και διοχετεύθηκαν σε προεκλογική εκστρατεία και την άσκηση
πίεσης για να αποτρέψει τις αλλαγές στην κατάσταση.
Η
αντιμετώπιση αυτών που δεν είχαν ψηφίσει υπέρ του ψηφίσματος, σημείωσε
ότι οι εκπρόσωποι εκπροσωπούνται γενικά κέντρα της χρηματοδότησης. Ωστόσο, ένα νομικό πλαίσιο αναδιάρθρωσης θα ωφελήσει τις αναπτύξει, καθώς και αναπτυσσόμενες, χώρες. Δημόσιο
χρέος που πραγματοποιήθηκε την ανάπτυξη πίσω και η δημιουργία ενός
καλύτερου συστήματος θα μπορούσε να βελτιώσει την παγκόσμια οικονομική
ασφάλεια. Δημοκρατική απόφαση της
Συνέλευσης για να υποστηρίξει τη δημιουργία ενός μηχανισμού που θα δώσει
τους λαούς του κόσμου, τι άξιζε, τη σωτηρία τους από τους «απειλητικό
πλοιάρχους των χλιδή" που έτρεξε ληστρικά αμοιβαία κεφάλαια.
Rodolfo Reyes Rodríguez (Κούβα), επεσήμανε ότι τα κεφάλαια γύπα δεν αξίζει το όνομα "γύπας". Γύπες συνέβαλαν θετικά στα οικοσυστήματα? ληστρικά αμοιβαία κεφάλαια ήταν παρασιτικά. Οι
αναπτυσσόμενες χώρες που είχαν καταβληθεί πολλές φορές τα ποσά που
αρχικά έλαβε ως δάνεια και ότι έφαγε απαραίτητων πόρων για την ανάπτυξη. Αναρωτήθηκε πόσο πρόοδο σχετικά με τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας είχε χάσει με την άρνηση των πόρων.
Shorna-Kay
Marie Richards (Τζαμάικα), σημειώνοντας πως τα πρόσφατα γεγονότα έφεραν
επείγουσα ανάγκη για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους και τη
θέσπιση ενός πολυμερούς μηχανισμού για την αναδιάρθρωση, είπε ότι τα
Ηνωμένα Έθνη ασχολήθηκε με τους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης μελών. Ως εκ τούτου, η Γενική Συνέλευση ήταν το κατάλληλο φόρουμ για να εξετάσει αυτά τα ζητήματα. Η ιδιωτική αγορά δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει πλήρως τα προβλήματα των μη βιώσιμο δημόσιο χρέος. Αυτό
ήταν ιδιαίτερα εμφανές στην κερδοσκοπία με τα εξειδικευμένα επενδυτικά
κεφάλαια που αγόρασε αναξιοπαθούντα και βαθιά έκπτωση του δημόσιου
χρέους στις δευτερογενείς αγορές για το αποκλειστικό σκοπό να καλύψουμε
την πλήρη αξία μέσω των διαφορών.
Η
Συνέλευση στη συνέχεια ανέλαβε το σχέδιο ψηφίσματος, "πρόγραμμα των
δραστηριοτήτων για την εφαρμογή της Διεθνούς Δεκαετίας για τα άτομα
αφρικανικής καταγωγής (έγγραφο Α / 68 / L.58), το οποίο εγκρίθηκε χωρίς
ψηφοφορία.
Karel
Jan Gustaaf van Oosterom (Κάτω Χώρες), εισάγοντας το σχέδιο ψηφίσματος
«Έκθεση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου" (έγγραφο Α / 68 / L.59),
δήλωσε ότι το έγγραφο που προβλέπεται πολιτική στήριξη για το Διεθνές
Ποινικό Δικαστήριο και το έργο που εκτελείται , ενώ υπογραμμίζοντας τη
σημαντική σχέση μεταξύ του Δικαστηρίου και των Ηνωμένων Εθνών. Το
κείμενο χρησίμευσε επίσης να υπενθυμίσει στον κόσμο την ανάγκη να
συνεργαστεί με το Δικαστήριο για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική
λειτουργία της.
Μιλώντας
ενώπιον της δράσης, Almustafa Μουμπάρακ Χουσεΐν Rahamtalla (Σουδάν),
δήλωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στοχευμένες αφρικανικά κράτη. Η
χώρα του δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος στο Καταστατικό της Ρώμης και, ως
εκ τούτου, δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις της, ιδίως δεδομένου ότι το
εθνικό σύστημα δικαιοσύνης του Σουδάν ήταν έτοιμη και σε θέση να
ασχοληθεί με οποιαδήποτε νομικά ζητήματα.
Christian
Wenaweser (Λιχτενστάιν), εξέφρασε τη λύπη του ότι το κείμενο κατέδειξε
την έλλειψη προόδου από το προηγούμενο έτος και προσβλέπει σε μια
υψηλότερη ποιότητα, πιο σχετικό έγγραφο στο μέλλον. Τόνισε ότι το κείμενο ήταν η μόνη που ασχολείται με τη σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Τα
συμβαλλόμενα κράτη στο Καταστατικό της Ρώμης είχε προσφέρει ιδέες για
τη βελτίωση του σχεδίου, αλλά λίγοι είχαν συμπεριληφθεί. Ο
ίδιος κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του να
παραπέμψει χώρες που δεν συμμετέχουν στο Καταστατικό της Ρώμης για το
Δικαστήριο και δήλωσε ότι η πρόσφατη επίσκεψη του στο Δικαστήριο, πρέπει
να ακολουθούνται από πρακτικά μέτρα.
Thembile
Elphus Joyini (Νότια Αφρική), είπε, ως κράτος μέλος του Καταστατικού
της Ρώμης, η χώρα του γνωρίζει πολύ καλά τα τεράστια έξοδα των ερευνών
και των διώξεων των υποθέσεων που παραπέμπονται στο Δικαστήριο από το
Συμβούλιο Ασφαλείας. Οι εν λόγω δαπάνες πρέπει να βαρύνουν τα Ηνωμένα Έθνη. Πήγε για να εκφράσει την απογοήτευσή του διότι το ψήφισμα δεν περιλαμβάνει μια παράγραφο σχετικά με τη χρηματοδότηση.
Koki
Muli Γκρινιόν (Κένυα), δήλωσε ότι η χώρα της πίστευαν ότι η τρέχουσα
εφαρμογή και ερμηνεία του Καταστατικού της Ρώμης ήταν αντιπαραγωγική και
ανταγωνιστική. Το Καταστατικό της
Ρώμης βρισκόταν σε μια δοκιμασία της ειλικρίνειας, της χρησιμότητας και
της αμεροληψίας και προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει άμεση και
αποφασιστική δράση για να εξασφαλίσει ότι οι "περιπτώσεις Κένυα" δεν
σύρετε επ 'άπειρον.
Η
Συνέλευση στη συνέχεια ανέλαβε το σχέδιο ψηφίσματος με τίτλο "Ενίσχυση
της διοίκησης και η οικονομική λειτουργία των Ηνωμένων Εθνών (έγγραφο Α /
68 / Ν.42 / Rev.1), την έγκριση χωρίς ψηφοφορία.
Επίσης,
μιλώντας ήταν εκπρόσωποι της Ισλανδίας, Ρωσική Ομοσπονδία, η Ιαπωνία, η
Ιταλία (εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης), τη Νικαράγουα, την Κίνα, το
Μαρόκο, τη Νότια Αφρική, τη Βραζιλία, το Εκουαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, την
Ινδία, τη Σιγκαπούρη, τη Συρία, την Κολομβία, το Μεξικό, τη Σρι Λάνκα ,
την Αίγυπτο, τον Καναδά, τη Νορβηγία, την Αυστραλία, την Ουρουγουάη, τη
Χιλή, τη Βενεζουέλα, Αλγερία, Κόστα Ρίκα και την Ουγγαρία.
Η
Συνέλευση θα συνέλθει εκ νέου στις 3 μ.μ. την Τετάρτη 10 Σεπτέμβρη, για
να εξετάσει τα τρία σχέδια ψηφίσματος και μια έκθεση της Ad Ομάδας
Εργασίας Hock για την αναζωογόνηση των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης.
* *** *
http://translate.google.com/translate You might also like: