ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ... ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ....

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ. ΙΣΩΣ ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ Η ΣΠΟΥΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ
ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 2.

ΕΙΝΑΙ  ΑΠΟ  ΑΥΤΑ  ΠΟΥ  ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙΣ , ΕΑΝ  ΕΣΤΩ  ΚΑΙ  ΕΝΑ
ΜΙΚΡΟ ( ή  μάλλον  μηδαμινό ) ΠΟΣΟΣΤΟ  ΕΙΝΑΙ  ΑΛΗΘΙΝΟ ....! ! !
Το κλείσιμο των μεταλλείων Σκαλιστήρη στην Βόρεια Εύβοια: Η εταιρεία εξήγαγε μεταλεύματα σε 150 χώρες ανά τον κόσμο…. Η Εύβοια (ευ+βίος-σωστός βίος) είναι γεμάτη μεταλλεύματα και κυρίως βωξίτη (όλα τα βουνά της είναι κόκκινα) από τον οποίο κατασκευάζεται το αλουμίνιο…. Αυτό που τώρα πλέον εισάγουμε από άλλες χώρες!!!! Και η Εύβοια έχει τους περισσότερους ΑΝΕΡΓΟΥΣ……
Η ομάδα Κατράκη ( καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ) είχε ως έργο της, την καταγραφή μεταλλευμάτων και ορυκτών στον Ελλαδικό χώρο, καθώς και ειδικών μεταλλευμάτων, όπως το όσμιο…… 60.000 $ το γραμμάριο… Το κοίτασμα ξεκινά από τα Ίμια (κοίτα σύμπτωση!!!) και τελειώνει στην Λήμνο… την περιοχή δηλαδή που οι τούρκοι “διεκδικούν”…… Διαβάστε το βιβλίο <ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ> του στρατηγού Γ.Γ.Αλυφαντή, Α’ ΕΚΔΟΣΗ , για λεπτομέρειες… αλλά και για τα ρουμπίνια που υπάρχουν στον λόφο των Βασιλικών στη Θεσσαλονίκη… και στα Πετράλωνα Χαλκιδικής κλπ… κλπ…
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150!
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!.
Εμείς ερωτάμε…. ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ;
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ. Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους. Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο !.
Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς από τα παραπάνω. εμπεριέχονται 48 εκατ τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά $960.000.000.000.000.000 (τα μηδενικά είναι σωστά και είναι 960 τετράκις εκατομμύρια δολάρια!!!!

ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ  
$96.000.000.000 (96 δισεκατομμύρια δολάρια)!!!!

ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΦΤΩΧΟΙ.

Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία….

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ;

ΕΛΛΑΔΑ:Η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης

O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα "Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα",η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών.

Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του. Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και συγκεκριμένα:

Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.

Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.

Βωξίτης. Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

Μαγγάνιο. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

Νικέλιο. Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην
Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

Σμηκτίτες. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.

Μαγνήσιο. Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

Χρωμίτης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο
υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

Ουράνιο. Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη.

Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας "Αθηναϊκή" είχε ως τίτλο "Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα" και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσει στο μέλλον και ο αγωγός φυσικού αερίου και πετρελαίου "Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης" Αγωγός μεταφοράς καυσίμων από Κασπία προς τη δύση.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο.
Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο.
Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.
Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την "εύφλεκτη πίσσα". Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.
Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής. Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.
Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.

Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
"Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές..."
Ένα εύλογο ερώτημα είναι το γιατί η Ελλάδα να έχει πετρέλαιο και σημαντικά ορυκτά σε τέτοιες ποσότητες.
Σε αυτό απαντούν οι γεωλόγοι λέγοντας τα εξής:
Όσον αφορά το πετρέλαιο είναι γνωστό στους γεωλόγους ότι ολόκληρο σχεδόν το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος ήταν κάποτε μία απέραντη πεδιάδα με πλούσια βλάστηση η οποία στην πορεία κατεποντίσθη για να δημιουργήσει μετά από χιλιάδες χρόνια το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος. Οι υδρογονάνθρακες των δασών έγιναν πετρέλαιο. Όσον αφορά τα σπάνια μέταλλα, εξηγείται εύκολα κι αυτό την στιγμή που ως γνωστόν καθώς η τεκτονική πλάκα της Αφρικής υποχωρεί κάτω από αυτήν της Ευρώπης, δημιουργεί μεταξύ άλλων και κατάλληλες προϋποθέσεις δημιουργίας τέτοιου είδους μεταλλευμάτων.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα "περίεργα" και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο κόκκινος υδράργυρο κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται.

Κλείνοντας το θέμα των πετρελαίων στο Αιγαίο, παραθέτω τον καταμερισμό των χώρων ευθύνης των πετρελαϊκών καρτέλ ανά την Ελλάδα, όπως έχουν
συμφωνηθεί από το 1975:

α') Ανατολικά της Θάσου (OXYDENTAL, του τεξανού Α. Χάμμερ),
β') Κρητικό Πέλαγος, μεταξύ Κάσου και Κρήτης (CHEVRON, συμφερόντων Ροκφέλλερ),
γ') Κατάκωλλο Ζακύνθου (ESSO, επίσης του Ροκφέλλερ),
δ') Επανομή - Σιθωνία - Θερμαϊκός (αμερικανική TEXACO και αγγλοολλανδική SHELL).

Το ζήτημα είναι ανεξάντλητο και τα στοιχεία που παρέθεσα ενδεικτικά και προκύπτουν από επίσημες Κρατικές εκθέσεις και πορίσματα ερευνών, άρθρα έγκριτων εφημερίδων και διατριβές καθηγητών Πανεπιστημίου.
Το μέγα ερώτημα που προκύπτει βεβαίως είναι:
Γιατί δεν γίνεται καμία προσπάθεια εκμετάλλευσης όλου αυτού του ορυκτού πλούτου που βρίσκεται στο υπέδαφος πολλών περιοχών της Ελλάδας;Η χώρα που ξόδεψε τόσα τρισεκατομμύρια για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων δεν δικαιολογείται πλέον να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για την εκμετάλλευση αυτού του πλούτου.

Χρειάζονται κι άλλα λόγια για να καταλάβουμε τι χρειάζεται η Ελλάδα για να ξεφύγει απο την φτώχεια, τα "προγράμματα σταθερότητας που μας επιβάλλουν" (κι άλλη φτώχεια), τους λάβρους Ευρωκομισάριους και τα γρανάζια των διεθνών συμμάχων-τοκογλύφων ;Διαζύγιο με τους τύραννους και πραγματική αλλαγή πορείας κύριοι των ρετιρέ...

ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
13 Ιανουαρίου 2010

Εφικτός ο στόχος για βιώσιμη εκμετάλλευση τού ορυκτού πλούτου τής χώρας, με σημαντικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και την εθνική οικονομία, αλλά με βασική προϋπόθεση την προστασία των πολιτών, των φυσικών αποδεκτών και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Κοινός τόπος είναι πλέον η επιδίωξη της βιώσιμης εκμετάλλευσης του Ορυκτού Πλούτου της χώρας, με σημαντικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και την εθνική οικονομία, αλλά και με βασική προϋπόθεση την προστασία των πολιτών, των φυσικών αποδεκτών και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Αυτό αναδείχτηκε κατά τη διάρκεια της Ημερίδας που έγινε στην Αθήνα με πρωτοβουλία του ΤΕΕ και με τίτλο «Ορυκτός πλούτος και τοπικές κοινωνίες».Κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών της Ημερίδας ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης ανακοίνωσε ότι στο πλαίσιο της πολιτικής της κυβέρνησης για την πράσινη ανάπτυξη προωθούνται άμεσα πέντε δράσεις που αφορούν την επανεξέταση, εκσυγχρονισμό και ορθή εφαρμογή του εθνικού νομικού και χωροταξικού πλαισίου διαχείρισης των ορυκτών πόρων και αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως η σύγκρουση χρήσεων γης.
Ειδικότερα προωθούνται:
1. Νομοθετική παρέμβαση για τη λειτουργία των υφιστάμενων λατομείων μαρμάρων, αδρανών υλικών και σχιστολιθικών πλακών, για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος και αποφυγής νέων επεμβάσεων με σαφή ανταποδοτικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες.
2. Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμό του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ), που θεσμοθετήθηκε στις...αρχές της δεκαετίας του ’80, ώστε να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο προστασίας τόσο των εργαζομένων, όσο και του φυσικοκοινωνικού περιβάλλοντος.
3. Αναμόρφωση και κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την ορθολογική εκμετάλλευση των λατομείων βιομηχανικών ορυκτών, μαρμάρων και αδρανών υλικών στην κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης.
4. Ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας (VERHEUGEN) για τις Πρώτες Ύλες για βιώσιμη διαχείριση των ορυκτών πόρων.
5. Αναδιοργάνωση και ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών του υπουργείου, δηλαδή των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων.Παράλληλα ανάφερε ότι το υπουργείο ετοιμάζει την αναδιατύπωση, εκσυγχρονισμό και κωδικοποίηση της μεταλλευτικής νομοθεσίας (Μεταλλευτικός Κώδικας), μέσω της οποίας θα θεσμοθετηθούν:
Η άδεια εκμετάλλευσης Μεταλλείου για να αρθούν οι υφιστάμενες νομικές ασάφειες.
Ο όρος της πράσινης επιχειρηματικής ευθύνης, δηλαδή οι επιχειρήσεις οι οποίες δεν τηρούν τους κανόνες της ορθολογικής εκμετάλλευσης και της σταδιακής αποκατάστασης του περιβάλλοντος στα εξορυκτικά εργοτάξια, αφενός αποκλείονται από περαιτέρω σχετικές αδειοδοτήσεις και αφετέρου υπόκεινται, χωρίς καμιά παρέκκλιση, στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που θα προβλέπει αυστηρότατες χρηματικές ποινές. Ο όρος αυτός θα επεκταθεί σε όλες τις κατηγορίες ορυκτών.
Εγγυήσεις για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και για τα μεταλλεία, όπως γίνεται για όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες ορυκτών.Τέλος επισήμανε τη σπουδαιότητα της συστηματικής και στοχευμένης ενημέρωσης και του διαλόγου με τις τοπικές κοινωνίες, της πλήρους διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας μας να τύχει της αναγκαίας κοινωνικής αποδοχής. Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου μπορεί να αναδειχτεί σε ένα από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, τόνισε ο υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Μάρκος Μπόλαρης. Επισήμανε ότι τα προβλήματα που παρατηρήθηκαν στο ζήτημα αυτό έχει να κάνει με το αναπτυξιακό μοντέλο που ακολουθήθηκε, το οποίο δεν μπορεί πλέον να ακολουθηθεί, ενώ πρόσθεσε ότι καθοριστικό στοιχείο της νέας πολιτικής θα είναι οι διαδικασίες της δημόσιας διαβούλευσης.
Όπως γνωρίζουμε η Χώρα μας διάγει συνθήκες οικονομικής κρίσης, συνεπώς η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της, όπως είναι ο Ορυκτός Πλούτος, είναι αναγκαία, τόνισε κατά την προσφώνησή του ο Γενικός Γραμματέας του ΤΕΕ Ηρακλής Δρούλιας, ενώ πρόσθεσε πως τα προβλήματα που προκύπτουν κατά την εξορυκτική δραστηριότητα και που συνήθως σχετίζονται με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, με την υγεία των πολιτών και με τη χρήση της γης, δημιουργούν αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και των μη κυβερνητικών περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Κανείς βέβαια δεν μπορεί να παραβλέψει και τη θετική πλευρά της ανάπτυξης της μεταλλευτικής βιομηχανίας: Στη σημερινή εποχή που η ανεργία αποτελεί μάστιγα, η δραστηριότητα αυτή παρέχει εργασία, ενώ σε περιόδους οικονομικής κρίσης συντελεί στην τοπική οικονομική ανάπτυξη και στη βελτίωση των υποδομών. Εξάλλου παρέχει πρώτες ύλες για τη διαβίωση του ανθρώπου, που δεν είναι δυνατό να παραχθούν διαφορετικά.
Είναι προφανές ότι αυτό που επιδιώκεται - τόνισε σε άλλο σημείο ο Η. Δρούλιας - είναι η αρμονική συνύπαρξη της εξορυκτικής δραστηριότητας με τις απαιτήσεις και τα δικαιώματα των τοπικών κοινωνιών, γιατί κανένα μέρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να εκμηδενισθεί προς όφελος του άλλου.
Η Πολιτεία, τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε Εθνικό επίπεδο, έχει κάνει θετικά βήματα προς το όφελος του κοινωνικού συνόλου, θεσπίζοντας νόμους που προστατεύουν τον πολίτη και του δίνουν δικαίωμα να ενημερώνεται και να συμμετέχει στα περιβαλλοντικά ζητήματα.Επίσης παρά τους μερικές φορές δυσβάστακτους όρους και προϋποθέσεις ανάπτυξης εξορυκτικών δραστηριοτήτων, η ίδια η Πολιτεία αναγνωρίζει την αναγκαιότητα για την ύπαρξή τους.Τέλος ο Η. Δρούλιας επισήμανε το σημαντικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η Δημόσια Διοίκηση: Είναι αυτή - τόνισε - που πρέπει να συμβάλει τόσο στην ανάπτυξη της ζωτικής σημασίας για την οικονομία της Χώρας μας εξορυκτικής δραστηριότητας, όσο και στην προστασία του πολίτη και του περιβάλλοντος, αξιοποιώντας με σωστό τρόπο τη σχετική νομοθεσία..Οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα θεσμικά εργαλεία που έχουμε στην διάθεσή μας. Να θέσουμε στόχους και να αλλάξουμε την πρακτική μας, ώστε να αποκαταστήσουμε την σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους - επιχείρησης και κοινωνίας, τόνισε ο βουλευτής Βοιωτίας της ΝΔ Μιχάλης Γιαννάκης. Μεταξύ άλλων επισήμανε ότι οφείλουμε:
1. Να δώσουμε την δυνατότητα μη δεσμευτικών γνωμοδοτήσεων στην Κοινωνία των Πολιτών, να ακούγονται οι απόψεις της και να καταγράφονται
2. Να κατοχυρώσουμε απολύτως την υποχρεωτική περιβαλλοντική αποκατάσταση των εκμεταλλευόμενων χώρων
3. Να προωθήσουμε και να ενισχύσουμε την εκλαΐκευση της γνώσης στις Περιβαλλοντικές Μελέτες, ώστε όλοι μέσα από πρόσφορες μεθόδους να μπορούν να αντιληφθούν τι γίνεται, πως γίνεται και γιατί γίνεται
4. Να θεσμοθετήσουμε τις μελέτες Εναλλακτικών Λύσεων (όπου να καταγράφονται -εκλαϊκευμένα- τι εναλλακτικές προτάσεις υπάρχουν, πόσο κοστίζουν και γιατί δεν επιλέγονται)
5. Να εξασφαλίσουμε την επίβλεψη των εξορυκτικών ή άλλων έργων από ειδικευμένο προσωπικό
6. Να ορίσουμε τις Προδιαγραφές των μελετών, ώστε να απαλείψουμε την υποκειμενικότητα των μελετών και μαζί την καχυποψία
7. Να στελεχώσουμε τη δημόσια διοίκηση με το κατάλληλο προσωπικό, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί, να εκλαϊκεύει την επιστημονική γνώση και να είναι δίπλα στην κοινωνία
Ο ορυκτός πλούτος αν αξιοποιηθεί ορθά μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη όπως την αντιλαμβάνεται η Αριστερά, δηλαδή συνδυασμένη με την κοινωνική πρόοδο, την αποτελεσματική περιβαλλοντική διαχείριση, την αποκέντρωση και τη συνεισφορά στην αύξηση της απασχόλησης, τόνισε ο Ν. Γεωργακάκης, εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι θετικό που ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο, τόσο οι επιχειρηματίες, μεμονωμένα, όσο και οι φορείς τους (πχ Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών, Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων κλπ) διακηρύττουν σεβασμό στο περιβάλλον και διαμορφώνουν περιβαλλοντικά προγράμματα. Ασφαλώς είναι θετικές τέτοιες διακηρύξεις. Όμως οι κοινωνίες μας κρίνουν από τα έργα. Θα εκτιμήσουν αν εκεί όπου αναπτύσσεται μία μεταλλευτική δραστηριότητα, στη συνέχεια και με πρόγραμμα προκύψει αποκατάσταση, ένα άλσος, ένα όμορφο θέατρο και όχι ένας κρανίου τόπος.
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που στήριξαν σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη και τον πολιτισμό τους στα μεταλλεύματα και ορυκτά. Είναι γνωστό, επίσης, ότι όχι μόνο για την Βιομηχανία και τις κατασκευές αλλά και για το κάθε σπίτι είναι αναγκαίες οι ορυκτές ύλες. Το θέμα είναι πώς αυτή η δραστηριότητα θα γίνεται με την ελάχιστη επιβάρυνση στο περιβάλλον.
Στην πολυδαίδαλη νομοθεσία (130 νόμοι) που διέπουν την εξορυκτική δραστηριότητα απέδωσε την ευθύνη για τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλούνται ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων Α. Αργυρόπουλος. Επίσης επισήμανε ότι θα πρέπει να αλλάξουν τα καταναλωτικά πρότυπα αναφέροντας ως παράδειγμα ότι αν αλλάζαμε όλοι τα κινητά μας τηλέφωνα κάθε τρία χρόνια, αντί για κάθε χρόνο, θα εξοικονομούσαμε 350.000 τόνους μεταλλευμάτων. Υπάρχει μία εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου μέχρι τώρα που δεν σεβάστηκε το περιβάλλον τόνισε ο Πρόεδρος της ΟΚΕ Χρήστος Πολυζωγόπουλος, επισημαίνοντας ότι υπάρχει πλέον ανάγκη για αποκατάσταση των βλαβών και παραγωγής με σεβασμό στο περιβάλλον. Επισήμανε επίσης ότι ο ορυκτός πλούτος είναι μεν συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, εκείνο όμως που μένει να δούμε είναι το πώς και οι τοπικές κοινωνίες θα αποτελέσουν το συγκριτικό της πλεονέκτημα, αναφέροντας ότι η ΟΚΕ θα αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες σε νομαρχιακό επίπεδο με το σύνολο των ενδιαφερομένων φορέων.Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο μιας βιώσιμης ανάπτυξης, τόνισε ο Α. Αγγελόπουλος, εκπρόσωπος του ΓΕΩΤΕΕ, ενώ επισήμανε ότι στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την πολιτεία και το ΙΓΜΕ, που, όπως είπε, σήμερα βιώνει τη χειρότερη κατάσταση από τη σύστασή του. Ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών Παν. Μαυρίδης χαιρετίζοντας την εκδήλωση τόνισε ότι η εξορυκτική βιομηχανία υπήρξε βάση ανάπτυξης της χώρας και μπορεί να εξακολουθήσει προσφέροντας πρώτες ύλες στην ενέργεια και στην κατασκευή ,αλλά και θέσεις εργασίας που σήμερα σπανίζουν. Είναι λοιπόν μακροχρόνια επένδυση άρρηκτα συνδεδεμένη με τις τοπικές κοινωνίες, αφού δεν μεταφέρεται. Ωφελούν αλλά και βλάπτουν τις κοινωνίες αυτές. Θέματα υγείας και οικολογικά, οχλούμενα οικονομικά συμφέροντα, είναι οι συνήθεις βλάβες. Η λύση δεν είναι η απαγόρευση της εξορυκτικής διαδικασίας, αλλά η ελαχιστοποίηση των βλαβών. Στην απαιτούμενη συνεννόηση και κοινή δράση η πολιτεία πρέπει να αναλάβει: Καθορισμό ζωνών αποκλειστικής ή πρωτευούσης δραστηριότητας βάσει πολιτιστικών, περιβαλλοντικών, κοιτασματολογικών δεδομένων. Τροποποίηση - απλούστευση νομοθεσίας αναλόγως ζώνης. Ενίσχυση και αποκέντρωση ελέγχου. Σύντμηση χρόνου αδειοδότησης. Οι επιχειρήσεις καλούνται να κατανοήσουν την προνομιακή μεταχείριση που δικαιούνται οι τοπικές κοινωνίες και αυτές ότι πρέπει να συνδράμουν στη διατήρηση και ίδρυση νέων βιομηχανιών εξασφαλίζοντας καλύτερες συνθήκες και προδιαγραφές. Ο μηχανικός μεταλλείων μπορεί να αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο, καθώς συγκεντρώνει και τις δύο ιδιότητες: του κατοίκου και του στελέχους της επιχείρησης λόγω επιστημονικής κατάρτισης που απαιτείται για αλληλοσεβασμό και ειλικρινή συνεννόηση.
Μέχρι σήμερα δεν έχει χαραχτεί μια εθνική πολιτική για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και αυτός αποτελεί πρωταρχικός στόχος του Συνδέσμου μας τόνισε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) Σωκράτης Μπαλτζής, ενώ παράλληλα δήλωσε ότι είναι υπέρ των θεσμικών μέτρων που ανακοίνωσε ο υφυπουργός ΥΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης.
Οι εργαζόμενοι πληρώνουν βαρύ τίμημα με επαγγελματικές ασθένειες, εργατικά ατυχήματα και αλλαγή του τρόπου ζωής τους, τόνισε ο Πρόεδρος των Ελλήνων Μεταλλωρύχων Γ. Κωνσταντινίδης, ο οποίος πρόσθεσε ότι εκείνο που λείπει στο ζήτημα της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας είναι η αξιοπιστία μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών.
Οι προτάσεις του ΤΕΕ όπως διατυπώθηκαν από την Οργανωτική Επιτροπή. Η πρωτοβουλία Verheugen, αν και αποτελεί σημαντικό κείμενο πολύπλευρης ανάγνωσης, αγνοεί το ρόλο των τοπικών κοινωνιών και των ΜΚΟ στο ευρύτερο ζήτημα της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου στις χώρες της Ε.Ε.. Ακόμα και όπου αναφέρεται στην ευαισθητοποίηση του κοινού ο στόχος είναι η προσέλκυση επιστημονικού ή εργατοτεχνικού προσωπικού. Όμως για την απρόσκοπτη ανάπτυξη μιας εκμετάλλευσης είναι αναγκαία η τριμερής σύμπραξη σε βάση αμοιβαίας εμπιστοσύνης του φορέα της εκμετάλλευσης, των τοπικών κοινωνιών και περιβαλλοντικών ΜΚΟ και της πολιτείας μέσω των φορέων της αδειοδότησης και ελέγχου. Αυτά επισήμανε παρουσιάζοντας την εισήγηση της Οργανωτικής Επιτροπής της Ημερίδας Ρουσέτος Λειβαδάρος, προσθέτοντας ότι:
Ο φορέας εκμετάλλευσης έχει όφελος όχι μόνο να εφαρμόζει αποτελεσματικά τις υποχρεώσεις του για την προστασία του περιβάλλοντος, των εργαζομένων και των πολιτών καθώς και για την ορθολογική εκμετάλλευση του κοιτάσματος, αλλά και να καταρτίζει με τη συμμετοχή των πολιτών πρόγραμμα δράσεων κοινωνικής εταιρικής ευθύνης και ιδιαίτερα περιβαλλοντικής εταιρικής ευθύνης, δηλαδή δράσεων, που θεωρούνται αναγκαίες από τις τοπικές κοινωνίες κατά την εξέλιξη της εκμετάλλευσης, αλλά όμως δεν προκύπτουν ως νομικές υποχρεώσεις.
Η δημόσια διοίκηση έχει υποχρέωση να κερδίσει τη χαμένη αξιοπιστία των πολιτών.
Αποτελεί στοίχημα που έχει θεμελιακή σχέση με τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας και εν προκειμένω με τη βιώσιμη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Βασικές προϋποθέσεις είναι ο εκσυγχρονισμός του νομικού πλαισίου, η ενίσχυση και αναδιοργάνωση των υπηρεσιών, ο σεβασμός στους πολίτες που είναι οι εργοδότες, αλλά ταυτόχρονα και οι πελάτες της δημόσιας διοίκησης.
Οι φορείς των τοπικών κοινωνιών και των ΜΚΟ, έχουν πλέον στη διάθεσή τους ισχυρά θεσμικά μέσα :
Τη σύμβαση του Aarhus, που κυρώθηκε με το νόμο 3422/2005 για την άμεση και απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στην περιβαλλοντική πληροφόρηση, την διασφάλιση της συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις που έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τέλος τη διασφάλιση της πρόσβασής τους στις δικαστικές αρχές για περιβαλλοντικά ζητήματα.
Την κοινοτική οδηγία 2004/35/ΕΚ για την περιβαλλοντική ευθύνη, στην οποία με σημαντική καθυστέρηση εναρμονίστηκε πρόσφατα η ελληνική νομοθεσία (Π.Δ. 148/09).
Τη νομολογία, όπως έχει διαμορφωθεί από τις σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ με βάση τις χωροταξικές και περιβαλλοντικές συνταγματικές επιταγές. Οι τοπικές κοινωνίες και ιδιαίτερα οι ενεργοί πολίτες τους, αποτελούν πια μία κοινωνική δύναμη παρέμβασης, που κανείς δεν μπορεί να αγνοεί. Η δράση τους έχει την ηθική νομιμοποίηση του πανανθρώπινου αιτήματος για ένα καθαρό περιβάλλον, για μία αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής και την υπεροχή τους συγκροτεί η καθαρότητα της δράσης τους, η ανιδιοτέλεια και οι ανθρωπιστικές αξίες. Για το λόγο αυτό και το βασικό τους έρεισμα είναι η κοινωνική αποδοχή. Εντούτοις, σε κάθε περίπτωση και χωρίς εκπτώσεις σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι η βιώσιμη ανάπτυξη έχει την περιβαλλοντική, αλλά και την οικονομική και κοινωνική της διάσταση.Επίσης η Οργανωτική Επιτροπή κατέθεσε τις εξής προτάσεις για αναγκαίες δράσεις :
1. Εκσυγχρονισμός και απλοποίηση του νομικού πλαισίου (Λατομική και Μεταλλευτική Νομοθεσία, Κανονισμός Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών και της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας κατά το μέρος που αφορά και επηρεάζει την εκμετάλλευση του Ορυκτού Πλούτου).
2. Η ενίσχυση και αναδιοργάνωση των υπηρεσιών ελέγχου, ιδιαίτερα των επιθεωρήσεων μεταλλείων και η υποστήριξή τους σε ειδικά θέματα ελέγχου και μελετών μέσω κατοχυρωμένης διασύνδεσης με το ΙΓΜΕ.
3. Η αναβάθμιση της οργάνωσης, στελέχωσης και του ρόλου του ΙΓΜΕ, η ουσιαστική συμμετοχή του στην εκπόνηση σχεδίων χρήσης γης, στην ανταλλαγή ορθών πρακτικών εκμετάλλευσης μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τα σχέδια χρήσης γης και η δικτύωσή του με τα Εθνικά Γεωλογικά Ινστιτούτα των άλλων χωρών μελών της Ε.Ε. (πρωτοβουλία Verheugen).
4. Στο ΙΓΜΕ απονέμονται συμβουλευτικές αρμοδιότητες και διατύπωση γνώμης για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων μεταλλευτικών και λατομικών δραστηριοτήτων. Ειδικά για το κόστος της περιβαλλοντικής αποκατάστασης τη διατύπωση γνώμης συνοδεύει σχετική αναλυτική έκθεση από ειδικό τμήμα που ιδρύεται με ανάλογες αρμοδιότητες και επίσης αρμοδιότητες εκπόνησης μελετών και ανάθεσης έργων αποκατάστασης λατομικών - μεταλλευτικών χώρων, που δεν εκτελέστηκαν από τους φορείς εκμετάλλευσης και μετά την κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών, που προτείνονται στα επόμενα. Η υπαγωγή της Γ. Γ. Ένέργειας στο ΥΠΕΚΑ διευκολύνει ανάλογες ρυθμίσεις.
5. Διαμόρφωση σε εθνικό και προώθηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο των προϋποθέσεων και κατευθυντηρίων γραμμών με τις οποίες οι εξορυκτικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται εντός ή πλησίον περιοχών «Natura 2000» μπορούν να συμβιβαστούν με την προστασία του περιβάλλοντος (πρωτοβουλία Verheugen).
6. Η δημιουργία των προϋποθέσεων για την αξιοποίηση των ερευνητικών έργων με επίκεντρο την εξόρυξη και επεξεργασία πρώτων υλών και τη διάθεση κονδυλίων από το ΕΤΠΑ για εφαρμοσμένη έρευνα (πρωτοβουλία Verheugen).
7. Η διασφάλιση της αποκατάστασης του περιβάλλοντος με την ολοκλήρωση της εκμετάλλευσης σε επί μέρους τμήματα του κοιτάσματος και στο σύνολο. Θεσμοθετείται η κατάθεση εγγυητικής επιστολής ως προϋπόθεσης για την έναρξη κάθε επέμβασης στο περιβάλλον. Το ύψος της εγγυητικής επιστολής αυξάνεται με την επέκταση της εκμετάλλευσης και μειώνεται με την αποκατάσταση περιοχών, που υπέστησαν εκμετάλλευση. 8. Για σημαντικής έκτασης εκμεταλλεύσεις συγκροτούνται τοπικά όργανα παρατήρησης από εκπροσώπους του φορέα εκμετάλλευσης, της Αυτοδιοίκησης Β’ Βαθμού και φορέων των τοπικών κοινωνιών. Μέσω των οργάνων αυτών υλοποιείται : Η συνεχής ενημέρωση των πολιτών και η ενεργός συμμετοχή τους σύμφωνα με τη συνθήκη του Aarhus. Η άμεση παρατήρηση της συμμόρφωσης με τις διατάξεις περί περιβαλλοντικής ευθύνης και της υλοποίησης των περιβαλλοντικών όρων. Η διαμόρφωση σχεδίων δράσεων κοινωνικής και ιδιαίτερα περιβαλλοντικής εταιρικής ευθύνης.

Αναδημοσιεύσεις απο ιστολόγιο ΕΛΛΑΣ εδω και εδω και εδω


http://ploigos1.blogspot.com/2010/01/blog-post_2740.html