Επιστολή του κ.Σπαή Ιωαννη πρός τούς κατοίκους του Καλλικρατικού Δήμου της Αρχαίας Ολυμπίας
ΠΡΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ Α’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αντί ευχαριστιών προς όσους με σταύρωσαν και όσους με ‘’σταύρωσαν’’
Αδελφοί (συνδημότες)
Της Ολυμπίας (πρωτίστως) , της Λαμπείας, του Λασιώνα και της Φολόης.
Χαίρετε και Ευτυχείτε !
Χαίρετε, γιατί ‘’ο κάμπος επρασίνισε
απ’ τα πολλά λουλούδια…’’
(ψήφους) υπέρ του Μνημονίου, και ευτυχείτε γιατί η σπάλα δείχνει διπλάρια. Όχι διπλάρια (δίδυμα) στις γέννες των προβάτων, οπότε θα είχατε το διάφορο εσείς, αλλά στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος.
Μνημόνιο και Τουρμπίνα (Φλόκα) = ανίκητα διπλάρια.
Αποφεύγω την πλήρη ρίμα (στιχάκι), μήπως με φωνάξει ο εισαγγελεύς. Ξέρετε σίγουρα ότι οι εισαγγελείς γενικώς εκ του Νόμου προστατεύουν το Δημόσιο συ(μ)φέρο…
Λοιπόν αδελφοί,
Σας βάζω σε ρόλο πνευματικού και εξομολογούμαι…
Τρεις άνθρωποι με έπεισαν – αυτών τη γνώμη μέτρησα- να αφήσω τον μοναχισμό των τελευταίων οκτώ χρόνων (ιδιωτεύειν) και να ‘’πολιτευθώ’’ στον Καλλικρατικό Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας με τον υποψήφιο Δήμαρχο Παν.Παντ.
Ο πρώτος ήταν ο δάσκαλος μου στο Δημοτικό Σχολείο (δεν είναι δημότης Ολυμπίας),
Ο δεύτερος ένας φίλος με απαράμιλλη αναλυτική - κριτική ικανότητα. Ο τρίτος ήταν ένας καθηγητής μου στο Γυμνάσιο (εξατάξιο) του Πελοπίου από χωριό με όνομα αποδημητικού πτηνού…
Σ’αυτόν τον τελευταίο αφιερώνω ως πρώτο σχόλιο των εκλογών της 7-11-2010 το ακόλουθο ποίημα , που γράφτηκε πριν από τις εκλογές με ερέθισμα μια τραγική αποκάλυψη ηθικής διάστασης.
Ταιριάζει σαν γάντι (χειρόκτιο) και για τις συμπεριφορές των εκλογών. Ελπίζω ο καθηγητής να καταλάβει, να μην με προ(σ)καλέσει με νουθεσίες άλλη φορά και να σιωπήσει αιδημόνως για πάντα, ότι πλήρη τε ωξημμένη την φαρέτραν φερω…
ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ
Σας έχω πεί
Πόσο θαυμάζω τους ηθοποιούς
πόσο αγαπώ το θέατρο!
Κάτοπτρο της ψυχής μας είναι
και βάθρο αιώνιο της ελληνικότητας.
Ταξιδεύω στο θέατρο
γίνομαι λόγος και αντίλογος
η ψυχή μου βυθίζεται σε βάραθρα
η’ ανεβαίνει σε ύψη δισθεώρητα
κι έρχεται στον κόσμο ξανά
όταν πέφτουν τα προσωπεία.
Αναζητώ στα μουσεία
τα προσωπεία της τέχνης
και προσπερνώ τις σκόρπιες μάσκες
των συγκαιρινών μας,
που χάλκευσαν αδέξιοι χαλκείς
από βαριά μέταλλα.
Μη με ρωτάτε
για τ’ανήλιαγα πρόσωπα
που έκρυβαν βαριά προσωπεία.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ
ΠΩΣ ΤΑ ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΜΑΙ;
Μαστρογιάννης, 19.10.2010
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΗΣ
Οικονομολόγος, MBA
Στέλεχος Ελληνικής Τράπεζας.
Υ.Γ. Επιτρέπω στους παραλήπτες την δημοσίευση στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Προαναγγέλλεται η Β’ προς Ολύμπιους Επιστολή