"Με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ύμια...": Να απολυθούν από το Ελληνικό Δημόσιο οι υπεύθυνοι αυτής της προδοτικής πράξης

Ο χάρτης της συνθήκης του 1932, τον οποίο αποδέχτηκε η Τουρκία. Στο χάρτη φαίνεται ότι τα Ίμια ανήκουν στην ιταλική επικράτεια και από το 1947 στην Ελλάδα.

 

Τα Ίμια, όπως και το σύνολο των νησιών της Δωδεκαννήσου, σε συνθήκη που συνήψε το 1932 η Ιταλία με την Τουρκία, συμπεριλαμβάνονται σε χάρτη στον οποίο φαίνεται ότι ανήκουν στην Ιταλική Επικράτεια. Η Τουρκία ποτέ δεν αμφισβήτησε την κυριαρχία των Ιμίων, όσο αυτά ανήκαν στην Ιταλία.

Στις 27 Ιουνίου 1946 οι νικήτριες δυνάμεις του Β' ΠΠ αποφασίζουν στο Παρίσι να παραχωρήσουν στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, που μέχρι τότε ανήκαν στην Ιταλία. Μερικούς μήνες μετά, στις 10 Φεβρουαρίου 1947, στη συνθήκη ειρήνης που υπογράφηκε και πάλι στο Παρίσι μεταξύ των συνασπισμένων Δυνάμεων, στις οποίες συμμετείχε και η Ελλάδα, η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα με πλήρη κυριαρχία τα νησιά της Δωδεκανήσου και τις παρακείμενες νησίδες.

ένα χρόνο αργότερα, στις 9 Ιανουαρίου 1948, με τον υπ' αριθμ. 518 νόμο που ψήφισε η Δ΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων "Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Σύμη, Κως, Λέρος, Τήλος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, προσαρτώνται εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947".

Με το νόμο αυτό, που αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στη μητέρα Ελλάδα, τερματίζεται το μεταβατικό στάδιο της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης. Η 7η Μαρτίου 1948, ορίζεται ως ημέρα της πανηγυρικής τυπικής ενσωμάτωσης.

Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου του 1948. Το 1955 η Δωδεκάνησος έγινε νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.
Το 1996, η Τουρκία, με αφορμή την προσάραξη του πλοίου Φιγκέν Ακάτ στη νησίδα Ίμια, αρνείται την ελληνικότητα των Ιμίων και διατείνεται ότι αυτά είναι Τουρκικά. Η προκλητικότατη αυτή ενέργεια των Τούρκων, που ανατρέπει συνθήκες που υπέγραψε η ίδια και η διεθνής κοινότητα, προκάλεσε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, μια κρίση που αποκλιμακώθηκε με παρέμβαση των ΗΠΑ και μετά από μονομερείς και επώδυνες υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, μπροστά στις προκλητικές διεκδικήσεις των Τούρκων. Μετά την αποκλιμάκωση και τις υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, η Ελλάδα δεν ασκεί κυριαρχία επί των Ιμίων, τα οποία είναι πλεόν μια αμφισβητούμενη περιοχή.

Αυτή είναι η ιστορία της "Κρίσης των Ιμίων". Έτσι θα την έγραφε ένας ιστορικός μιας τρίτης χώρας, αν εκαλείτο να διδάξει το ιστορικό της κρίσης του 1996 σε παιδιά του Γυμνασίου.
Οι Έλληνες καθηγητές διδάσκουν στα Ελληνόπουλα της Α' Γυμνασίου τα εξής:

«Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ύμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις (1996)»!

Μέσα στις τρεις αυτές σειρές κρύβεται το έγκλημα που διαπράττει το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, το οποίο το πληρώνουμε όλοι εμείς, οι Έλληνες πολίτες-φορολογούμενοι, δηλητηριάζοντας τις ευαίσθητες ψυχές 15χρονων παιδιών με αθλιότητες και προδοτικές ιστορικές ανακρίβειες, που θέτουν σε κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα.
Μέσα σε τρεις γραμμές δυο τραγικά και συνάμα προδοτικά λάθη:

Πρώτον:
...με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ύμια...
Λέμε και μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι στα Ίμια υπήρχε διεκδίκηση, χωρίς να αναφέρουμε ποιός διεκδίκησε και γιατί. Δηλαδή διακδίκησε η Τουρκία, η Ελλάδα ή και οι δυο χώρες μαζί;

Δεύτερον:
...ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις...
Η κρίση αποκλιμακώθηκε με υποχωρήσεις που έκανε η ελληνική και όχι η τουρκική πλευρά, άρα οι υποχωρήσεις δεν είναι αμοιβαίες.

Όταν λες σε παιδιά 15 ετών ότι στα Ίμια έγιναν αμοιβαίες υποχωρήσεις, εξισώνεις στην ουσία Ελλάδα και Τουρκία, από τη στιγμή που είναι κοινώς αποδεκτό ότι η Τουρκία δεν υποχώρησε σε τίποτα και ότι την επόμενη της κρίσης βρέθηκε πολιτικά κερδισμένη, αφού η Ελλάδα έβαλε την 'υπογραφή' της και νομιμοποίησε στην ουσία μια απαράδεκτη τουρκική διεκδίκηση, νομιμοποίηση που επεκτείνει και το συγκεκριμένο εδάφιο του βιβλίου 'ιστορίας', που συνέγραψαν η κ. Ευαγγελία Λούβη και ο κ. Δημήτρης Ξιφαράς και το ενέκριναν οι κριτές αξιολόγησης, κ.κ. Αλ. Ρήγος, Όλ. Καραγεώργου και Μ. Βενιέρης.

 

Να έλθει άμεσα το θέμα στη Βουλή και να απομακρυνθούν από το Ελληνικό Δημόσιο με τις ταχύτερες διοικητικές διαδικασίες όλοι οι ανωτέρω υπεύθυνοι, που διέπραξαν πράξη εσχάτης προδοσίας, δικαιώνοντας σε ελληνικό βιβλίο ιστορίας τις απαράδεκτες θέσεις μιας φασιστικής και επεκτατικής χώρας, όπως είναι η Τουρκία.

Επίσης, πώς είναι δυνατόν μετά πό δέκα χρόνια, που θα στρατευθεί ο νέος που διδάχτηκε αυτή την αθλιότητα, να κληθεί να υπερασπιστεί και αν χρειαστεί να δώσει ακόμα και τη ζωή του για τα Ίμια, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής επικράτειας.Η υπόθεση με τους προοδότες που έχουν διεισδύσει στο ελληνικό υπουργείο παιδείας έχει φθάσει στο απροχώρητο.

Έξω οριστικά από το Ελληνικό Δημόσιο οι υπηρέτες του εθνομηδενισμού και της φασιστικής γενοκτόνου Τουρκίας.

Γιατί αν δεν γίνει αυτό άμεσα και με παραδειγματικό τρόπο, θα συνεχίσουν το προδοτικό τους έργο οι άθλιοι αποδομιστές, που επιδιώκουν την αλλοίωση μέσω της παιδείας των ιστορικών παραδοσιακών χαρακτηριστικών του Έλληνικού Έθνους.





infognomonpolitics 
http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2014/01/blog-post_506.html