Μετανάστευση: Η ταφόπλακα του ελληνικού κράτους
► Ψηφίζεται στις 19 Δεκεμβρίου στον ΟΗΕ το Παγκόσμιο Σύμφωνο, που έγινε δεκτό από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη στο Μαρακές
► «Ναι σε όλα» από Τσίπρα, χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωση της Βουλής
Οι χώρες που διαφωνούν είναι πολλές και το βασικό αίτιο είναι απλό: θεωρούν ότι αναγνωρίζεται η μετανάστευση ως δικαίωμα (!) των μεταναστών και όχι των χωρών που θα τους υποδέχονται. Δηλαδή, θα μπορεί οποιοσδήποτε να πάει σε οποιαδήποτε χώρα έχει δεχτεί να υπογράψει το κείμενο του συμφώνου και να ζήσει εκεί, να λαμβάνει επιδόματα, να ψηφίζει, να συναποφασίζει για όλα με τους ντόπιους πληθυσμούς. Περιττό να αναφερθεί ότι όσες χώρες το δεχτούν δεν θα προλαβαίνουν να μετρούν τα εκατομμύρια των μεταναστών που θα παραβιάζουν... νόμιμα τα σύνορά τους.
Δεσμεύσεις
Ο ανεξάρτητος βουλευτής Δημήτρης Καμμένος είναι από τους πρώτους πολιτικούς που τάχθηκαν απερίφραστα εναντίον του συμφώνου. Δήλωσε για το θέμα:
«Η συμφωνία διαδίδει τη ριζοσπαστική ιδέα ότι η μετανάστευση -για οποιονδήποτε λόγο- είναι κάτι που πρέπει να προωθηθεί, να ενεργοποιηθεί και να προστατευθεί. Η διατύπωση της συμφωνίας αφήνει ελάχιστες αμφιβολίες ότι, με την υπογραφή της συμφωνίας, η μετανάστευση θα γίνει πράγματι ανθρώπινο δικαίωμα. Οι χώρες που υπογράφουν δεσμεύονται για δημιουργία και δημοσιοποίηση κεντρικού και εθνικά προσβάσιμου εθνικού δικτυακού τόπου για τη διάθεση πληροφοριών σχετικά με τις τακτικές επιλογές μετανάστευσης, όπως οι νόμοι και οι πολιτικές περί μετανάστευσης για κάθε χώρα, οι απαιτήσεις θεώρησης, οι διατυπώσεις υποβολής αιτήσεων, τα τέλη και τα κριτήρια μετατροπής, της αξιολόγησης των διαπιστώσεων και των ισοδυναμιών, των ευκαιριών κατάρτισης και σπουδών, καθώς και του κόστους διαβίωσης και των συνθηκών διαβίωσης, προκειμένου να ενημερώνονται οι αποφάσεις των μεταναστών.
Τα κράτη, με άλλα λόγια, όχι μόνο υποτίθεται ότι ανοίγουν τα σύνορά τους για τους μετανάστες του κόσμου, αλλά πρέπει επίσης να τους βοηθήσουν να επιλέξουν τη μελλοντική χώρα τους, παρέχοντάς τους ολοκληρωμένες πληροφορίες για κάθε χώρα στην οποία επιθυμούν να εγκατασταθούν».
Και λογοκρισία
Στον στόχο 17 (παράγραφος γ') αναφέρεται ότι το σύμφωνο στοχεύει στην «προώθηση της ανεξάρτητης, αντικειμενικής και ποιοτικής αναφοράς των μέσων μαζικής ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών μέσω διαδικτύου, μεταξύ άλλων μέσω ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης των επαγγελματιών των μέσων ενημέρωσης σχετικά με ζητήματα και ορολογία που σχετίζονται με τη μετανάστευση, επενδύοντας σε πρότυπα δεοντολογίας και διαφήμιση, και παύοντας τη χορήγηση δημόσιας χρηματοδότησης ή υλικής υποστήριξης σε μέσα ενημέρωσης που προωθούν συστηματικά τη μισαλλοδοξία, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό και άλλες μορφές διακρίσεων έναντι των μεταναστών».
Με λίγα λόγια, τα ΜΜΕ που δεν προωθούν τη μετανάστευση θα οδηγηθούν σε οικονομική ασφυξία. Η κρατική διαφήμιση θα διακοπεί, το ίδιο και όποιες ατέλειες και παροχές. Αυτό, σε συνδυασμό με όσα προβλέπει η παράγραφος «α», η οποία αναφέρεται στην «εξάλειψη» των φαινομένων ξενοφοβίας μέσω της ποινικοποίησης των «εγκλημάτων μίσους» (ένας ευρύχωρος όρος, ο οποίος συχνά περιλαμβάνει και την απλή διαφωνία με την ασκούμενη πολιτική), θα οδηγήσει -μεταξύ πολλών άλλων- και δημοσιογράφους στη φυλακή.
Ποιες είναι οι χώρες που διαφωνούν
Δεκατέσσερις χώρες (Αυστρία, Αυστραλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Εσθονία, Ουγγαρία, Ιταλία, Τσεχία, Δομινικανή Δημοκρατία, Λετονία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ελβετία) έχουν ανακοινώσει ότι αποχωρούν από το σύμφωνο ή δεν πρόκειται να το ψηφίσουν ή θα αποφανθούν εν καιρώ γι' αυτό. Οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από την εκπόνηση του κειμένου τον Δεκέμβριο του 2017 και την περασμένη Παρασκευή εξέφρασαν την αρνητική άποψή τους για αυτό, αλλά και για κάθε μορφής «παγκόσμια διακυβέρνηση». Η Γερμανία, από την άλλη, πρωτοστατεί στον αγώνα για την υπερψήφισή του - μαζί με τις αφρικανικές χώρες και την Ελλάδα.
Χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση της Βουλής ή έστω διαβούλευση, ο Αλέξης Τσίπρας αιφνιδίασε χθες, καθώς έσπευσε να υιοθετήσει πλήρως το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση στη Διακυβερνητική Διάσκεψη του ΟΗΕ. Η διάσκεψη πραγματοποιήθηκε στο Μαρακές, την ώρα που η Ελλάδα δοκιμάζεται σκληρά από τις προσφυγικές και τις μεταναστευτικές ροές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές χώρες, όπως το Βέλγιο, για παράδειγμα, με ευθύνη των κυβερνήσεων έχει ανοίξει από καιρό ο διάλογος για το θέμα, αντιθέτως με την πρακτική της σιγής ασυρμάτου που ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση.
Ήταν η πρώτη συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για κοινή προσέγγιση στο φαινόμενο της μετανάστευσης, με πολλές και ηχηρές απουσίες όμως. Η συμφωνία δεν θα έχει δεσμευτική ισχύ, καθώς αντιδρούν έντονα οι ΗΠΑ και άλλες χώρες που δεν συμμετείχαν.
Στις αμερικανικές αντιδράσεις προστέθηκαν και αυτές χωρών όπως το Ισραήλ, η Αυστραλία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Αυστρία κ.ά. οι οποίες έλαμψαν διά της απουσίας τους από τη σύνοδο του Μαρόκου.
Οι υποστηρικτές της συγκεκριμένης συμφωνίας, όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ (και ο Έλληνας πρωθυπουργός φυσικά), ισχυρίζονται ότι το σύμφωνο μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο στη διαχείριση της μετανάστευσης. «Η Ελλάδα έχει γνωρίσει τη μετανάστευση των δικών της πολιτών και υπήρξε, επίσης, χώρα διέλευσης για τους μετανάστες που επιθυμούν να προσεγγίσουν άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης» τόνισε ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του, προσθέτοντας ότι καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά τη μετανάστευση.
Έντονη ήταν η απάντηση από πλευράς Ν.Δ. στην τοποθέτηση του πρωθυπουργού. «Ο κ. Τσίπρας ομολόγησε με περισσή ανευθυνότητα ότι “η Ελλάδα σήμερα είναι χώρα διέλευσης για μετανάστες που επιθυμούν να φτάσουν σε άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης".
Πρόκειται για μια δήλωση που όχι μόνο καταδεικνύει την παντελή άγνοια του πρωθυπουργού για τις διεθνείς συνθήκες, αλλά εξηγεί και την καταστροφική πολιτική που ακολουθεί» σχολίασε ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
Δημοκρατία
https://kostasxan.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου