Ημέρες Βαϊμάρης ζει η Ευρώπη
Τι χρειάζεται λοιπόν, για να έχουμε την εξώθηση της Ευρώπης στην ολέθρια εξέλιξη, που αποτελεί μίμηση της ιστορίας; Μια απειλή χρεοκοπίας της. Μια απειλή, η οποία θα τους επιτρέψει να επέμβουν σαν χρηματοδότες και άρα σαν «σωτήρες» της. Όμως, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να προκληθεί μια τεράστια κρίση χρέους στην Ευρώπη. Μια τεχνητή κρίση χρέους, την οποία θα την προκαλέσουν οι ίδιοι όταν θα είναι έτοιμοι να την διαχειριστούν και άρα όταν τους βολεύει.
Σε αυτό το σημείο τούς είναι χρήσιμη η μικρή Ελλάδα με τον παγκόσμιο ρόλο της και σημασία της, όπως μας διαβεβαίωσε ο Ομπάμα. Το πρόβλημα της μικρής Ελλάδας θα γίνει ό,τι και η δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάρδου, η οποία «πυροδότησε» τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα γίνει ό,τι και η εισβολή τού Χίτλερ στην Πολωνία, η οποία «πυροδότησε» τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο λόγος είναι πλέον προφανής.
Όπως για να πυροδοτηθεί η πιο ισχυρή βόμβα απαιτείται ένας μικρός πυροκροτητής, έτσι και στην περίπτωση αυτήν απαιτείται ένας «πυροκροτητής» και αυτός είναι η Ελλάδα.
Τι είναι ο «πυροκροτητής;» Μια μικρή «βόμβα» μέσα σε μια μεγάλη.
Η «έκρηξη» της Ελλάδας θα πυροδοτήσει την «έκρηξη» της Ευρώπης.
Το χρέος τής Ελλάδας, συγκεκριμένα, θα «πυροδοτήσει» το χρέος τής Ευρώπης. Τον ρόλο εκείνον, τον οποίο «έπαιξαν» τα δημόσια χρήματα που έδωσε ο Καραμανλής στις ιδιωτικές τράπεζες, καταστρέφοντας την «ισορροπία» τού ελληνικού δημόσιου χρέους, θα τον «παίξει» το χρέος τής Ελλάδας για την «ισορροπία» τού χρέους τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το χρέος της Ελλάδας, επειδή επηρεάζει το σύνολο σχεδόν των κρατών τής Ευρώπης, θα γίνει χρέος τής Ευρώπης, αλλάζοντας την «ισορροπία» του, ώστε να την φέρει σε αδυναμία δανεισμού και άρα στο έλεος των «Αγορών» και των ΗΠΑ.
Θα γίνει αυτό που είπαμε πιο πάνω ότι αποτελεί την στρατηγική τους επιδίωξη. Με τον τρόπο αυτόν ο χρεοκοπημένος υπερατλαντικός γίγαντας θα βρει την ευκαιρία να «ξεχρεώσει». Το σημερινό δικό του πρόβλημα θα γίνει η «λύση» για το πρόβλημα εκείνο, το οποίο θα προκαλέσει ο ίδιος σε κάποιον άλλο. Είναι σαν να έχει κάποιος – εξαιτίας της αρρώστιας του – εξασθενημένους «ιούς» και να κολλάει συνειδητά την αρρώστια του σε προεπιλεγμένα θύματα, ώστε να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους, προκειμένου να τους πουλήσει το «εμβόλιο» Μιλάμε για έγκλημα τεραστίων διαστάσεων. Έγκλημα, όμως, το οποίο το έχουμε «ξαναδεί» .από τους ίδιους μάλιστα «εγκληματίες».
Αυτό κάνουν σήμερα οι τοκογλύφοι και είναι το ίδιο που έκαναν και μετά το μεγάλο «Κραχ» του 1929 οι ίδιοι άνθρωποι.
Κόλπο είναι.
Πώς αλλιώς οι χρεοκοπημένες ΗΠΑ τού 1929 θα γίνονταν η Υπερδύναμη του 1945, η οποία χρηματοδοτούσε ολόκληρο τον Πλανήτη με «σχέδια Μάρσαλ;» Πώς ένα κατεστραμμένο από τα χρέη κράτος θα γινόταν ο πιο μεγάλος χρηματοδότης στην ιστορία; Τι έκαναν τότε; Τα μεγάλα χρέη των ΗΠΑ τα «εξουδετέρωσαν» και τα μηδένισαν, δίνοντας «βοήθεια» στην Ευρώπη.
«Ξεφορτώθηκαν» τα χρέη τους, «επενδύοντας» μεσοπρόθεσμα σε μια ισοπεδωμένη Ευρώπη. Σαν «επενδυτές» βοήθησαν να πραγματοποιηθεί αυτή η επένδυση ακόμα κι όταν αυτή φαίνονταν αδύνατη. Εφόσον επένδυσαν σε μια ισοπεδωμένη Ευρώπη, η οποία εκείνη τη στιγμή δεν ήταν τέτοια, «βοήθησαν» στο να γίνει. Χρηματοδότησαν τη ναζιστική Γερμανία, για να τους «δικαιώσει» στην επένδυσή τους.
Χρηματοδότησαν τον Χίτλερ, για να βγάλουν κέρδος από μια κατεστραμμένη Ευρώπη. Μετά τύπωναν χρήμα με τον τόνο. Τζάμπα ήταν. Λίγο μελάνι και χαρτί ήθελε.
Με ένα «μικρό» ποσό, που έδωσαν στον Χίτλερ, έβαλαν την Ευρώπη σε πόλεμο, για να κερδίσουν ένα τρομερά μεγαλύτερο ποσό από την ανοικοδόμησή της. Ένα τεράστιο ποσό, το οποίο όχι μόνον θα «έσβηνε» τα δικά τους χρέη, αλλά θα τους έκανε βαθύπλουτους. Μετέτρεψαν με συνοπτικές διαδικασίες την μέχρι τότε πιο πλούσια ήπειρο του κόσμου σε μια υπερχρεωμένη και ισοπεδωμένη κοινωνία. Αυτό έκαναν στον Δεύτερο Παγκόσμιο, τον οποίο οι ίδιοι προκάλεσαν, εφόσον ήταν οι χρηματοδότες και δανειστές αυτού, ο οποίος, εξαιτίας των χρημάτων τους, ξεκίνησε να την κατακτήσει. Χρηματοδότησαν τον Χίτλερ τής χρεοκοπημένης Γερμανίας, για να ισοπεδώσει την Ευρώπη, ώστε να την χρηματοδοτήσουν ξανά και στην πραγματικότητα για να την «ημικατακτήσουν», διατηρώντας από τότε μέχρι σήμερα την απόλυτη ιδιοκτησία τής Γερμανίας.
Τώρα – με τον ίδιο τρόπο – δεν επιδιώκουν απλά να κατακτήσουν την Ευρώπη, αλλά φιλοδοξούν να αποκτήσουν την ιδιοκτησία της .Να την κάνουν μια αποικία τους .Να μπουν μέσα σ’ αυτήν ως ιδιοκτήτες, όπως μπήκαν κάποτε μέσα στη Γερμανία .Να βάζουν στον εθνικό τους προϋπολογισμό σταθερά έσοδα από την παραγωγή και την απόδοσή της. Γι’ αυτόν τον λόγο σήμερα την ωθούν στη χρεοκοπία. Η σημερινή χρεοκοπημένη Ευρώπη σύντομα θα μοιάζει με τη χρεοκοπημένη Δημοκρατία τής Βαϊμάρης τού Χίτλερ. Μια παρηκμασμένη κοινωνία, η οποία δεν παράγει τίποτε – «διψώντας» για το χρήμα που έχει ανάγκη για να επιβιώσει – και η οποία ελπίζει σε επανεκκίνηση της οικονομίας της.
Αυτός είναι ο στόχος τους: Να μετατρέψουν το σύνολο της σημερινής Ενωμένης Ευρώπης σε μια ιδιόκτητη Νέα «Γερμανία». Προφανώς δεν τους ενδιαφέρει πλέον να έχουν τους Ευρωπαίους μόνον πελάτες τους .Θέλουν να τους έχουν «κατοικίδιά» τους. Το κόλπο είναι το ίδιο: Θα ξαναβάλει η σιωνιστική FED μπρος τις «μηχανές» και θα τυπώνει δολάρια, που, μέσω των γνωστών σιωνιστικών «αδερφών» τύπου
1. Rothschilds of London
2. Lazar Brothers of Paris
3. Israel Moses Seif of Italy
4. Warburg Bros of Hamburg
5. Lehman Brothers of New York
6. Kuhn Loeb of New York
7. Chase Manhattan of New York (Morgan)
8. Goldman Sachs of New York,
θα μετατρέπονται σε «διεθνή» χρήματα των «διεθνών» «Αγορών» και θα αρχίσουν να διοχετεύονται σαν «δάνεια» στην Ενωμένη Ευρώπη, η οποία πλέον θα είναι μια χρεοκοπημένη Ομοσπονδία. Ομοσπονδία χρεοκοπημένων κρατών. Ομοιογενής Ομοσπονδία ομοιογενώς χρεοκοπημένων κρατών. Αυτήν την ομοιογένεια επιδιώκουν τώρα με τα «New Deal» που πρεσβεύουν οι δικοί τους Βαρουφάκηδες. «New Deal» γι’ αυτούς είναι η απόλυτη «ομογενοποίηση» της ευρωπαϊκής οικονομίας, ώστε να μπορούν να την διαχειρίζονται σαν ενιαία χωρίς προβλήματα και χωρίς τριβές με τους λαούς της. Πρώτα δηλαδή «New Deal» για την Ευρώπη και μετά perpetual bonds, κατατεθειμένα στην FED της Νέας Υόρκης.
Με τον τρόπο αυτόν θα λήξει οριστικά – και υπέρ των συμφερόντων τους – η «αλυσίδα» των Παγκοσμίων Πολέμων, τους οποίους οι ίδιοι προκάλεσαν. Οι Σιωνιστές τοκογλύφοι θα επιτύχουν τον παγκόσμιο στόχο τους, που είναι η κατάκτηση του κόσμου. Έναν στόχο, τον οποίο είχε θέσει ο «πατριάρχης» Ρότσιλντ από την εποχή των ναπολεόντειων πολέμων .Έναν στόχο, τον οποίο ξεκίνησαν να δρομολογούν μόλις πραγματικά ισχυροποιήθηκαν και άρχισαν να «ενοποιούν» τον κόσμο. Έναν στόχο, του οποίου τα τρομερά «χτυπήματα» εμείς τα γνωρίζουμε ως Παγκόσμιους Πολέμους. Περί αυτού πρόκειται. Μετά από τρεις Παγκόσμιους Πολέμους, που διεξήχθησαν στην Ευρώπη, θα γίνουν πλέον ιδιοκτήτες της.
Η μόνη διαφορά μεταξύ αυτών των πολέμων είναι ότι οι δύο πρώτοι απαιτούσαν όπλα και αίμα για να λειτουργήσουν, ενώ ο τελευταίος χρειάζεται μόνον χρέη και προδότες ηγέτες. Προδότες ηγέτες των κρατών, οι οποίοι θα παίξουν στην «παράσταση» των απελπισμένων, αλλά και ένα κράτος-»χαφιέ», το οποίο θα προδώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα κράτος, το οποίο θα πρωταγωνιστούσε στην ίδρυση αυτής της χρήσιμης Ενωμένης Ευρώπης, η οποία θα παραδιδόταν ενιαία στους τοκογλύφους μετά από ένα τεράστιο «φόρτωμα» χρεών, στο οποίο και πάλι θα πρωταγωνιστούσε το ίδιο.
Αυτό το κράτος-»χαφιές» είναι και πάλι η Γερμανία. Η Γερμανία, η οποία από τα χέρια τού Χίτλερ θα έπεφτε στα χέρια τής Μέρκελ, για να ενσαρκώσει και πάλι τον ίδιο καταστροφικό και αντιευρωπαϊκό ρόλο .Η Γερμανία, η οποία και πάλι θα είναι ο «αντίπαλος» των ΗΠΑ, γιατί αυτό είναι το «σενάριο». Το «σενάριο» αυτό, το οποίο προστατεύει τον ιδιόμορφο ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, εφόσον δεν έχουν τη δύναμη να επωμιστούν τη «φθορά» τού κατακτητή ή του καταστροφέα. «Πουλάνε» δάνεια για να κατακτήσουν τους αντιπάλους τους και έχουν ανάγκη την έξωθεν καλή μαρτυρία και εικόνα και άρα έχουν ανάγκη να παριστάνουν τους «καλούς» απέναντι σε έναν δικό τους «κακό» που σέβεται τον ρόλο του.
Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, ο αναγνώστης μπορεί να ερμηνεύσει με διαφορετικό τρόπο την πρόσφατη «τρελή» δήλωση του Ομπάμα ότι οι ΗΠΑ «βγαίνουν» από την ύφεση. Σχεδόν «διέταξε» την οικονομική κρίση να παρατήσει τις ΗΠΑ, όπως ο Μωυσής διέταξε τη θάλασσα να «ανοίξει» για να περάσει. Ο άνθρωπος είναι ηθοποιός. Γιατί το έκανε; Για τους λόγους που μόλις περιγράψαμε. «Παράσταση» δίνει. Παράσταση τρόμου, με «ήρωα» τον ίδιο και τις ΗΠΑ. Προσπαθεί να δημιουργήσει ψεύτικες εντυπώσεις στο παγκόσμιο ακροατήριο. Οι ΗΠΑ βγαίνουν από την κρίση σχεδόν «καλπάζοντας» την ώρα που η Ευρώπη ετοιμάζεται για «νεκροψία». Άρα; Άρα, λεφτά υπάρχουν. Χρήματα μπορούν να δώσουν οι «Αγορές» και οι ΗΠΑ, για να «σώσουν» και την Ευρώπη. Τα φωτοτυπικά τής FED άρχισαν να «ζεσταίνονται» για να προλάβουν τη ζήτηση.
Να την «σώσουν», γιατί κινδυνεύει. Κινδυνεύει στην κυριολεξία, γιατί υπάρχει και ο φοβερός και τρομερός Πούτιν. Αυτός, ο οποίος, κάθε δεύτερη βδομάδα βγάζει τα πυρηνικά από τα «σιλό» τους, για να μην «σκουριάζουν» και να τα τραβάνε φωτογραφίες οι «εχθροί» Ο καλύτερος «πελάτης» των ΗΠΑ. Να μην ξεχνάμε και τον ρόλο τού «προστάτη» των λαών, ο οποίος έδωσε όλα τα «όσκαρ» στις ΗΠΑ. Μιλάμε δηλαδή για «δούλεμα» Δεν «τρελάθηκε» δηλαδή ο Ομπάμα, κάνοντας αυτές τις παρανοϊκές δηλώσεις. Τη δική μας «τρέλα» επιδιώκει να εκμεταλλευτεί.
Ο πιο διάσημος «πυροκροτητής» για την πιο μεγάλη παγκόσμια «έκρηξη» της ιστορίας
Για να δρομολογηθούν όλα αυτά, απαιτούνταν ένα «σχέδιο» Μια στρατηγική, η οποία θα επέτρεπε στις ΗΠΑ και στους τοκογλύφους να μπορούν να βάλουν το «χέρι» τους σε ένα «άνοιγμα» της Ενωμένης Ευρώπης .Να βάλουν το χέρι τους σε ένα κράτος-Κερκόπορτα, το οποίο θα τους επέτρεπε να αλώσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια «Κερκόπορτα», την οποία θα άνοιγε η προδοτική Γερμανία, για να τους βάλει «μέσα» στην Ευρώπη. Ένα κράτος, το οποίο θα επέλεγαν ως αδύναμο σημείο της, όχι επειδή ήταν απαραίτητα τέτοιο, αλλά επειδή είχε όλες εκείνες τις προδιαγραφές, οι οποίες θα τους επέτρεπαν να το εκμεταλλευτούν στο έπακρο.
Ένα αδύναμο σημείο, ώστε να είναι μικρό και άρα εύκολο στη διαχείρισή του, αλλά αρκετά διάσημο, ώστε να «μπερδέψει» τους παρατηρητές. Ένα αδύναμο σημείο, το οποίο θα δημιουργούσε παγκοσμίου επιπέδου χρέη, αλλά που για έναν μυστηριώδη λόγο θα είχε μια παγκοσμίου επιπέδου «πίστωση».
Τέτοιες προδιαγραφές είχε μόνον η Ελλάδα και γι’ αυτόν άλλωστε τον λόγο κι επιλέχθηκε. Με τα μεγέθη αυτά καμία Πορτογαλία, Ιρλανδία, Βέλγιο ή Αλβανία δεν μπορούσε να γίνει παγκόσμιο θέμα και να παρουσιαστεί σαν παγκόσμιο πρόβλημα. Ας προσπαθήσει να φανταστεί κάποιος αν θα είχε αντίκτυπο μια τέτοια κατάσταση, αν αυτή χρεωνόταν σε ένα άλλο μικρό κράτος εκτός από την Ελλάδα. Κανένας δεν θα «συγκινηθεί», αν χαρακτηρίσει κάποιος τους Βέλγους ή τους Αλβανούς «διεφθαρμένους» ή «τεμπέληδες». Το να το κάνεις όμως αυτό για τους Έλληνες, είναι σαν να σπας ένα «ταμπού» για τον δυτικό κόσμο. Ένα «ταμπού» το οποίο μπορεί να διαδοθεί και στον υπόλοιπο κόσμο, εφόσον δεν είναι λίγο πράγμα να απομυθοποιείς τα «ιερά» και «όσια» του Δυτικού Πολιτισμού.
Είναι σαν να αποκαλύπτεις ένα «ροζ» μυστικό για έναν celebrity .Να το αποκαλύπτεις – και μάλιστα δημοσίως – με όλες του τις «πικάντικες» λεπτομέρειες. Το ίδιο πράγμα, το οποίο, αν αφορούσε έναν ασήμαντο, θα ήταν μια παντελώς αδιάφορη ιστορία η οποία δεν θα ενδιέφερε κανέναν, όταν αυτό αφορά έναν celebrity, γίνεται ένα πραγματικό «σκάνδαλο» που ενδιαφέρει τους πάντες. Αυτό το θυμάται καλύτερα απ’ όλους ο Κλίντον, γιατί «πλήρωσε» τεράστιο κόστος για κάτι που, αν ήταν κοινός άνθρωπος, θα του κόστιζε καμιά «τηγανιά» ή «τακουνιά» και δεν θα ενδιέφερε κανέναν άλλο. Η Ελλάδα – καλώς ή κακώς – είναι μια χώρα-celebrity και αυτό το γνώριζαν εκείνοι, οι οποίοι την επέλεξαν να την κρεμάσουν στα «μανταλάκια».
Αυτήν έβαλαν στο στόχαστρό τους, γιατί μόνον η δική της δυσφήμιση θα τους απέδιδε τα κέρδη που επιζητούσαν. Η δυσφήμιση της «μητέρας» τού Δυτικού Πολιτισμού και της Δημοκρατίας. Μόνον οι Έλληνες και οι Εβραίοι έχουν ως λαοί αυτού του πληθυσμιακού μεγέθους μια φήμη ανάλογη «Υπερδύναμης» και άρα τη δυνατότητα να λατρεύονται ή να μισούνται από ολόκληρο τον κόσμο. Μόνον το ελληνικό κράτος ή το κράτος τού Ισραήλ μπορούν να μετατρέψουν ένα εθνικό τους θέμα σε θέμα παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Αυτό ήταν το ειδικό χαρακτηριστικό τής Ελλάδας και γι’ αυτό την επέλεξαν. Αυτό άλλωστε βόλευε και τους προαιώνιους εχθρούς της τους Εβραίους, οι οποίοι συνέθεταν το βασικό κύκλωμα της τοκογλυφίας.
Αν αυτοί οι τοκογλύφοι κατόρθωναν και άλλαζαν το «πρόσημο» της συμπάθειας που μέχρι σήμερα απολάμβαναν οι Έλληνες, θα ήταν εύκολο να τους δαιμονοποιήσουν και να τους διαχειριστούν κατά βούληση. Άλλωστε είναι γνωστό ότι τα μεγάλα μίση προέρχονται πάντα από μεγάλους έρωτες, οι οποίοι προδίδονται. Κάπως έτσι έγινε και με την Ελλάδα, την οποία την εμφάνισαν σαν να «πρόδωσε» τον «έρωτα» της Δύσης για τον παραγωγικό ελληνισμό. Όλοι ήταν έτοιμοι να την μισήσουν σε περίπτωση που τους πρόδιδε, γιατί όλοι κάποτε την αγάπησαν στα σχολεία τους. Πολλοί ήταν έτοιμοι να αναπαράγουν την πληροφορία πως ήταν «τεμπέλα», γιατί πολλοί είχαν ζηλέψει την παραγωγικότητά της, διαβάζοντας ιστορία.
Η χρεοκοπημένη Ελλάδα γι’ αυτόν τον λόγο έγινε Μέγα πρόβλημα, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία, όπως μας είπε ο Ομπάμα. Γιατί κύριε Ομπάμα είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα με παγκόσμιες συνέπειες; Η Ελλάδα, ως οικονομικό μέγεθος, είναι ένα τίποτε μπροστά στην ήδη χρεοκοπημένη Καλιφόρνια, η οποία δεν προκαλεί καμία ανησυχία τις υπολειτουργούσες ΗΠΑ. Η Ελλάδα, ως μέγεθος, είναι μικρότερη από μια μεγάλη τράπεζα των ΗΠΑ, απ’ αυτές που σώζει κατά καιρούς ο Ομπάμα. Γιατί αποτελεί λοιπόν μέγα πρόβλημα; Μήπως γιατί αυτό βολεύει τον σχεδιασμό των τοκογλύφων;
Η δημιουργία τού ελληνικού «πυροκροτητή»
Για να δημιουργήσεις έναν «πυροκροτητή», απαιτούνται συγκεκριμένες ενέργειες, εφόσον πρέπει να έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές. Δεν υπάρχει «πυροκροτητής», ο οποίος να έχει «τυχαία» γόμωση ή να ενεργοποιείται στην τύχη. Ο «πυροκροτητής» πρέπει να έχει τη συγκεκριμένη εκρηκτική «γόμωση» που απαιτεί ο ρόλος του και να μπορείς να τον ενεργοποιείς τη στιγμή που το θέλεις .Ούτε νωρίτερα ούτε αργότερα. Η Ελλάδα, για να γίνει «πυροκροτητής» χρέους, απαιτούνταν να έχει μια συγκεκριμένη «γόμωση» χρέους, την οποία θα ενεργοποιούσαν όποτε ήθελαν οι σχεδιαστές της, ώστε να προκαλέσουν ευρωπαϊκή «έκρηξη» χρέους.
Άρα, το πρώτο ζητούμενο ήταν να αποκτήσει η Ελλάδα «γόμωση» .Εκρηκτική «γόμωση» Συγκεκριμένη ποσότητα «γόμωσης», για να μπορεί να ενεργοποιήσει την έκρηξη της «βόμβας» στην οποία θα προσαρμοζόταν. Άρα, ξεκινάμε από την ανάγκη τής «γόμωσης». Πώς θα γινόταν αυτή; Μέσω του ανεξέλεγκτου ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος. Μέσω του συστήματος αυτού, το οποίο εύκολα έλεγχαν οι σιωνιστές τοκογλύφοι, επεδίωξαν να φορτώσουν «χρέος» στο ελληνικό κράτος. Ένα τεράστιο αναλογικά με το μέγεθος της Ελλάδας χρέος, το οποίο θα τους επέτρεπε να ελέγχουν και να απειλούν με «έκρηξή» του όποτε τους βόλευε. Πώς και από ποιους δημιουργήθηκε αυτό; Από τους συνωμότες.Τους σιωνιστές τοκογλύφους και τους Γερμανούς ιμπεριαλιστές.
Η Γερμανία είχε «ακροβολήσει» διαφθορείς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού ελληνικού κρατικού συστήματος και διεκδικούσε τις «χρηματοβόρες» παραγγελίες από τις ανάγκες του ελληνικού κράτους. Παραγγελίες είτε εξαιτίας πραγματικών αναγκών τού ελληνικού κράτους είτε εξαιτίας «εφευρημάτων» τού Βερολίνου. Οι Γερμανοί έγιναν οι «συγγραφείς» τής ελληνικής «ατζέντας» των ελληνικών δημοσίων επενδύσεων και προσάρμοσαν τα πάντα στις ανάγκες της δικής τους βιομηχανικής παραγωγής.
Η Ελλάδα πάντα είχε «ανάγκη» ό,τι κατά «σύμπτωση» παρήγαγε η Γερμανία. Αξέχαστες θα μείνουν οι «ενθουσιώδεις» δηλώσεις τού Σόιμπλε ότι η Ελλάδα θα «εξάγει» ενέργεια στη Γερμανία. Δηλώσεις, οι οποίες, τώρα που κατέρρευσε το «παραμύθι» με τα «σκουπίδια» τής «καθαρής» ενέργειας, φαίνονται ακόμα πιο υποκριτικές.
Πόσο κόστισε και ποιος πλήρωσε τα «μπακίρια» που εισάγαμε από τη Γερμανία, για να παράγουμε «καθαρή» ενέργεια; Ξέρει κανένας; .Ξέρουν οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες μοίρασαν τις προμήθειες μεταξύ των διεφθαρμένων. Τα ίδια γίνονταν παντού. Η Ελλάδα τού διεφθαρμένου και ναζιστικού πλέον ΟΤΕ αναγκάστηκε να χρηματοδοτήσει έναν τρομερό τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, τη στιγμή που η Γερμανία τής τεχνολογίας δεν επένδυε ούτε ένα ευρώ στον δικό της εκσυγχρονισμό.
Δισεκατομμύρια έχουν πάρει τον «δρόμο» για το Βερολίνο εις βάρος τού ελληνικού κράτους και της κοινωνίας. Δισεκατομμύρια σε «σαβούρα», εφόσον οι προμήθειες της διαφθοράς έπρεπε με κάποιον τρόπο να «αποσβεστούν» και αυτό γινόταν πάντα εις βάρος τού προϊόντος που «φόρτωναν» στον ελληνικό λαό. Πουλούσαν στους Έλληνες άρματα χωρίς βλήματα, «βουβούς» ασυρμάτους ή «στραβά» υποβρύχια, γιατί από κάπου έπρεπε να βγουν τα «σπασμένα» της διαφθοράς.
Μιλάμε για καταστάσεις πρωτοφανείς, οι οποίες δεν έχουν προηγούμενο. Η Ελλάδα, ακόμα και όταν το χρέος της έδειχνε έτοιμο να την «πνίξει», δεν σταματούσε τις σπατάλες .Σπατάλες με «άνωθεν» υπόδειξη .Σπατάλες, οι οποίες πάντα απέδιδαν μυθικά κέρδη στους Γερμανούς. Η υπερχρεωμένη Ελλάδα, η οποία δεν διέθετε αυτοκινητοβιομηχανία, επιδοτούσε «αποσύρσεις» αυτοκινήτων, γνωρίζοντας ότι θα δημιουργηθούν ακόμα μεγαλύτερα χρέη από την ανανέωση του στόλου των αυτοκινήτων με τραπεζικές χρηματοδοτήσεις.
Η υπερχρεωμένη Ελλάδα, η οποία δεν διέθετε βιομηχανία κλιματιστικών, επιδοτούσε αγορές τέτοιων. Η υπερχρεωμένη Ελλάδα, η οποία δεν διέθετε βιομηχανία μονωτικών υλικών, επιδοτούσε «πράσινες» γερμανικές μονώσεις σπιτιών με γερμανικά κουφώματα. Η Ελλάδα «αυτοκτονούσε», αλλά με στυλ και με «αγάπη» για το περιβάλλον. Όλα αυτά είναι προφανές πως ήταν εντολές τής γερμανικής πρεσβείας, η οποία ακολουθούσε κατά «γράμμα» τον αμερικανικό σχεδιασμό.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που οι Γερμανοί των «Χριστοφοράκων» έκαναν τις «γενναιόδωρες» παραγγελίες, ελέγχοντας την ελληνική «ατζέντα» των «αναγκών» τής χώρας, οι συνένοχοί τους τοκογλύφοι έλεγχαν το ελληνικό «βιβλιάριο» καταθέσεων. Την ώρα που οι κολλητοί τού Χριστοφοράκου υπουργοί ανακοίνωναν τις «αγορές του αιώνα» για την «ισχυρή» Ελλάδα τού Σημίτη, στα υπόγεια της Τράπεζας της Ελλάδας και του Ρότσιλντ έκαναν τα Swaps, για να μπορεί το κράτος να εκδίδει ομόλογα πέρα από τις δυνατότητές του. Έδιναν χρήματα οι τοκογλύφοι στις ιδιωτικές τράπεζες να αγοράζουν αυτά τα ομόλογα και με αυτόν τον τρόπο η ελεύθερη «αγορά» επιβεβαίωνε τον μύθο τής «ισχυρής» Ελλάδα. Πάντα έβρισκαν χρήματα για τις «επενδύσεις», όσο ακριβές κι αν ήταν αυτές.
Ξεκίνησαν από το ολυμπιακό «πάρτι» τής Γιάννας και του πατέρα τού Βαρουφάκη και κατέληξαν στα στραβά υποβρύχια ή τα σούπερ Πούμα, τα οποία «τάισαν» τους γνωστούς χοντρούς τής πολιτικής μας .Γιάννης κερνούσε και Γιάννης έπινε, εφόσον αυτοί, οι οποίοι έλεγχαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, ήταν εκείνοι που την «επιβράβευαν» όταν τα ξεπερνούσε. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο η Ελλάδα ξεπέρασε τα πιστωτικά της όρια. Κανένα πρόβλημα. Γιατί; Γιατί αυτοί, οι οποίοι είχαν στα χέρια τους το ελληνικό «βιβλιάριο», ήξεραν «κόλπα».
Αυτό κατάφερναν με τα περίφημα «swaps» Όλα κόλπα, τα οποία βόλευαν τους Γερμανούς – οι οποίοι στη συνέχεια παρίσταναν τους εξαπατημένους – για να επεκταθεί ψευδώς η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας .Κόλπα, για να κρύβονται τα πραγματικά χρέη και να μην χτυπάνε οι «συναγερμοί» Κόλπα, για να μπει η Ελλάδα στο ευρώ, χωρίς να πληρεί τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Γιατί τους βόλευε αυτό; Γιατί κατασκεύαζαν «πυροκροτητή» χρέους. Γιατί ήθελαν την Ελλάδα χωρίς τις προδιαγραφές της ενοποίησης και άρα πάντα έτοιμη να της τραβήξουν το «χαλί» κάτω από τα «πόδια» Γιατί ήθελαν την Ελλάδα «εύφλεκτη» και πάντα στη διάθεσή τους να την «ενεργοποιήσουν».
Αυτό ήταν το κόλπο
Μόνοι τους έκαναν τις απάτες, οι οποίες στην επόμενη φάση θα τους επέτρεπαν να αποκαλούν τους Έλληνες απατεώνες. Μόνοι τους «μαγείρευαν» τα στατιστικά στοιχεία, τα οποία θα τους επέτρεπαν να αποκαλούν τους Έλληνες απατεώνες. Μόνοι τους έκαναν αυτό, το οποίο ο Πάγκαλος ήθελε να το χρεώσει στον ελληνικό λαό με το περίφημο «μαζί τα φάγαμε» Δεν τα φάγαμε «Μαζί» Οι Ναζί τής Γερμανίας και οι πράκτορές τους, όπως ο Σημίτης, τα «έφαγαν». Έχει σημασία το ένα διαφορετικό γράμμα. Αυτοί έβαλαν με «πειραγμένα» στοιχεία την Ελλάδα στην Ευρωζώνη για να την λεηλατήσουν και όχι για να τη βοηθήσουν.
Αυτοί καλλιέργησαν τον μύθο τής «ισχυρής» Ελλάδας, για να βάλουν τον κόσμο να «ξοδεύει» τις οικονομίες του και να «φουσκώνει» τις «φούσκες». Η κυβέρνηση του Σημίτη – και άρα και του Πάγκαλου και του Γιωργάκη – ήταν εκείνη που ξεκίνησε τις απάτες αυτές, οι οποίες «ανάγκασαν» μετά τον Γιωργάκη, ως Πρωθυπουργό, να δηλώσει στο παγκόσμιο ακροατήριο ότι ηγείται ενός διεφθαρμένου λαού.
Όμως, όπως συμβαίνει με όλα τα «πάρτι» κάποτε τελειώνουν. Το «πάρτι» τής ελληνικής διαφθοράς – γερμανικής εμπνεύσεως και σιωνιστικής χρηματοδότησης – πλησίαζε προς το όριό του. Η ελληνική «φούσκα» πλησίαζε στα απώτατα όρια και ήταν έτοιμη πλέον να «σκάσει» Για να μην «σκάσει» λοιπόν στα «μούτρα» αυτών που την δημιούργησαν, έκαναν το κόλπο με τον Καραμανλή: Την «ξεφούσκωσαν» εις βάρος τού ελληνικού λαού. Τη «φούσκα» τού ιδιωτικού χρέους την «ξεφούσκωσαν» μεταφέροντας τα μεγέθη της στο δημόσιο χρέος, το οποίο πλέον «φούσκωνε» επικίνδυνα. Μετά τα συγκοινωνούντα δοχεία τής φυσικής είδαμε και τις συγκοινωνούσες «φούσκες» τής ελληνικής οικονομίας.
Πώς έγινε η μεθόδευση. Η οποία οδήγησε στο καταστροφικό Μνημόνιο;
Κατ’ αρχήν να πούμε ότι η Ελλάδα «παγιδεύτηκε». Η Ελλάδα δεν ήταν σε καμία περίπτωση αυτό, το οποίο κατά καιρούς έχουν περιγράψει οι συκοφάντες τοκογλύφοι και τα «παπαγαλάκια» τους. Οι Έλληνες ποτέ δεν έζησαν με τα χρήματα των άλλων, όπως αρέσκονται να λένε κυρίως οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί, γι’ αυτούς που γνωρίζουν οικονομική ιστορία, έχουν ζήσει πολλές φορές με χρήματα των άλλων, ενώ οι Έλληνες ποτέ. Οι Γερμανοί έχουν «φεσώσει» πολλές φορές τους δανειστές τους, όταν δεν μπορούσαν βεβαίως να τους σκοτώσουν. Αυτά, προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Σ’ ό,τι αφορά τη σημερινή κατάσταση, αυτό το οποίο συμβαίνει είναι το εξής: Ολόκληρη η Ευρώπη – και όχι μόνον η Ελλάδα – μπήκε από τους τοκογλύφους σε έναν σχεδιασμό, ο οποίος «παράγει» χρέος.
Αυτό βόλευε τους τοκογλύφους και αυτό τους πρόσφεραν με το αζημίωτο οι διεφθαρμένοι ηγέτες. Οι ηγέτες, οι οποίοι «οδηγούσαν» τους λαούς στην υπερκατανάλωση και τα κράτη στη σπατάλη, γιατί έπαιρναν «προμήθειες». Η έννοια της αποταμίευσης πετάχτηκε στο πυρ το εξώτερον και οι λαοί δεν ήταν δύσκολο να «κακομάθουν», όπως κακομαθαίνει ένα παιδί, το οποίο το ωθεί ένας ανεύθυνος γονιός στο να τρώει το «εύκολο» junk food.
Η νέα οικονομία, δηλαδή, της Νέας Τάξης ήταν ένα δελεαστικό junk food για τις κοινωνίες. Όπως το junk food τού κέτσαπ και της μαγιονέζας καταστρέφει μέσα σε λίγο καιρό την υγεία τού ανθρώπου, έτσι και η «junk economy» των δανείων και των πιστωτικών καρτών καταστρέφει τις κοινωνίες και αυτό το γνώριζαν οι τοκογλύφοι, εφόσον επένδυαν στην κοινωνική «αρρώστια». Αυτό, το οποίο στο επίπεδο του γονέα ονομάζεται «ανευθυνότητα», στο επίπεδο των ηγετών ονομάζεται «έγκλημα».
Ήταν θέμα χρόνου λοιπόν να φτάσουν οι κοινωνίες – και να ξεπεράσουν – τα όρια τής υγιούς οικονομίας. Έφτασαν στο σημείο να συνδέουν την ανάπτυξη με την έννοια της σπατάλης και αυτό ήταν θέμα χρόνου να φέρει όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς μπροστά στο πρόβλημα της «χοληστερίνης» τού χρέους. Ανάμεσα σε όλους αυτούς ήταν και οι Έλληνες. Οι Έλληνες δεν έκαναν τίποτε ξεχωριστό, που δεν έκαναν και όλοι οι υπόλοιποι λαοί. Ίσα-ίσα που ο ιδιωτικός τους δανεισμός ήταν – και εξακολουθεί να είναι – από τους χαμηλότερους στην ευρωζώνη. Μιλάνε όλοι για το τεράστιο χρέος τής Ελλάδας. Κανένας όμως δεν λέει την πραγματική αλήθεια που το αφορά και βέβαια την αλήθεια που αφορά και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα, η οποία αναγκάστηκε δια της βίας να «φορτώσει» στο δημόσιο χρέος το σύνολο σχεδόν του ιδιωτικού της χρέους. Η Ελλάδα είχε ένα από τα μικρότερα ιδιωτικά χρέη, γιατί απλούστατα οι Έλληνες δεν είχαν τη συνήθεια του δανεισμού και άρα τη συνήθεια να ζουν με τα χρήματα των άλλων. Άλλοι λαοί – και μάλιστα οι περισσότεροι απ’ αυτούς, που κουνάνε στην Ελλάδα το «δάκτυλο» – έχουν τεράστιο ιδιωτικό χρέος. Κράτη, όπως η Γερμανία ή η Ολλανδία κλπ. Κράτη, που, για να συντηρήσουν την δήθεν «καλή» εικόνα τους, διαρκώς παρανομούν με την άδεια των τοκογλύφων. Κράτη, που, για να διατηρήσουν τον «σχεδιασμό» των τοκογλύφων, αφήνονται να εξωραΐζουν τα νούμερά τους, περνώντας στη δήθεν σφαίρα τού «ιδιωτικού» και μεγάλο μέρος τού δημοσίου χρέους.
Χρέη νοσοκομείων, τα οποία στην περίπτωση της Ελλάδας πέρασαν στον κρατικό προϋπολογισμό, στη Γερμανία για παράδειγμα «βαπτίστηκαν» χρέη ανωνύμων εταιρειών και «μετακινήθηκαν» στο ιδιωτικό χρέος. Το ίδιο έγινε και με τα χρέη τής τοπικής αυτοδιοίκησης κλπ.. Γι’ αυτόν τον λόγο παρατηρείται το φαινόμενο στη Γερμανία, η οποία «ακμάζει» οικονομικά, να είναι χρεοκοπημένη απολύτως η τοπική αυτοδιοίκηση.
Αν τολμά η Γερμανία ή η Ολλανδία ας κάνει μια «προσομοίωση» των χρεών της στο ελληνικό μοντέλο. Η Ελλάδα με αυτό το μικτό χρέος μπήκε σε Μνημόνιο, επειδή δήθεν ξεπέρασε το 110% του ΑΕΠ της .Το τρομακτικό 110% του ελληνικού ΑΕΠ, το οποίο, όπως μας διαβεβαίωσε ο Ομπάμα, είναι πολύ «σημαντικό» για τη Γη ολόκληρη .και πιθανόν και για μερικούς άλλους Πλανήτες. Η Ολλανδία, για παράδειγμα, του τενεκέ Ντάισελμπλουμ είναι δημοσιονομικά «νομοταγής», γιατί εμφανίζει σαν δημόσιο χρέος το 87 % του ΑΕΠ .Σχεδόν «παρθένος» – από «μπροστά» – θα έλεγε η Τρόικα .Τι γίνεται όμως από «πίσω»; Όλοι οι άλλοι δείκτες της είναι τραγικοί. Τα ιδιωτικά της χρέη είναι μόνα τους το 115% του ΑΕΠ της. Τα χρέη των επιχειρήσεών της, εκτός των τραπεζών, είναι μόνα τους το 127% του ΑΕΠ της. Τα χρέη των τραπεζών της είναι μόνα τους το 362% του ΑΕΠ της. Συνολικά, δηλαδή, αυτό το οποίο λέμε «ΟΛΛΑΝΔΙΑ» στον κόσμο, χρωστάει το 678% του ΑΕΠ της.
Αυτό δεν το λέμε εμείς, επειδή είμαστε «Ελληναράδες»
Αυτό το λένε τα στοιχεία τού έγκριτου Mc Kinsey Global Institute, που τα έχει πάρει από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Αυτή η Ολλανδία μάς στέλνει τον Ντάισελμπλουμ να μας «μαλώνει» και να μας «κουνάει» το δάκτυλο. Ας κάνει δηλαδή η Γερμανία αυτά, τα οποία έβαλε μέσω του υπόδικου Γεωργίου και της ΕΛΣΤΑΤ την Ελλάδα να κάνει, για να δούμε σε τι κατάσταση θα βρεθεί η οικονομία της. Ας «ανακατέψει» ιδιωτικά και κρατικά χρέη μαζί, για να δούμε τι θα βγάλει. Να περάσει, μέσω κρατικών χρηματοδοτήσεων, μερικές από τις «τρύπες» των χρεών των ιδιωτικών τραπεζών στο κρατικό χρέος. Να περάσει τα χρέη τού συστήματος υγείας, των ασφαλιστικών ταμείων ή της τοπικής αυτοδιοίκησης στο δημόσιο χρέος.
Ας μην κάνει η Γερμανία το γνωστό «λίφτινγκ» και ας δείξει το πραγματικό «πρόσωπο» της οικονομίας της στον κόσμο.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα τιναχθεί στον αέρα ο προϋπολογισμός της, εφόσον θα αγγίξει αστρονομικά ποσά.
Το ίδιο ισχύει και για την Ολλανδία του Ντάισελμπλουμ, που εσχάτως μάθαμε πως είναι ένας κοινός αγράμματος με μεταπτυχιακό στο μοίρασμα σανού σε δύο γαϊδούρια .με μια ολλανδική «οπτική». Ας το κάνει αυτό η Ολλανδία με τα ιδιωτικά χρέη των πολιτών να είναι πολλαπλάσια των ελληνικών νοικοκυριών. Τη «φούσκα» των ολλανδικών ακινήτων πότε θα την περάσουν στο δημόσιο χρέος, όπως έγινε με την ελληνική περίπτωση, όπου το κύριο μέρος των ιδιωτικών δανείων των τραπεζών αφορούσαν στεγαστικά δάνεια και έχουν ήδη πληρωθεί από το κράτος στις τράπεζες;
Όμως αυτό, το οποίο δεν τολμά κανένας Ευρωπαίος να το κάνει – γιατί, εκτός των άλλων, είναι και λάθος – ανάγκασαν την Ελλάδα να το κάνει.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι έγινε;
Θέλοντας να «ενοχοποιήσουν» ένα συγκεκριμένο κράτος, βρήκαν το οικονομικό μέγεθος που τους βόλευε και το δαιμονοποίησαν. Έχοντας προεπιλέξει την Ελλάδα ως μέρος του σχεδίου τους, βρήκαν σε ποιο μέγεθος είχε ιδιαιτερότητες και εκεί την «χτύπησαν». Βρήκαν ότι ο δείκτης τού δημοσίου χρέους της Ελλάδας την «ξεχώριζε» από τους υπολοίπους και αυτόν τον δείκτη τον έκαναν «θεμελιώδες» μέγεθος για την οικονομία. Αν η Ελλάδα είχε μικρό δημόσιο χρέος και ιδιαίτερα μεγάλο ιδιωτικό χρέος, εκείνο θα έκαναν «θεμελιώδες».
Αυτό όλο είναι απάτη, που αγγίζει τα όρια της συνομωσίας.
Όμως, συνομωσία, η οποία έχει συνέπειες στη ζωή ενός ολόκληρου λαού, εύκολα γίνεται κατηγορία για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Απλά είναι τα πράγματα. Εδώ υπάρχει απάτη τεράστια. Τα χρέη είναι πάντα χρέη όταν κάποιος οφείλει, όπου κι αν οφείλει. Όταν παρουσιάζεις κάποιον σαν «χρεοκοπημένο» μόνον στο μέγεθος όπου αυτός υστερεί, επειδή βολεύει την προπαγάνδα σου να τον συκοφαντείς, είσαι απατεώνας. Είναι σαν να λες ότι «χρεοκοπημένος ΔΕΝ είναι αυτός, ο οποίος δεν έχει να πληρώσει ενοίκια, κοινόχρηστα, νερό ή τηλέφωνο στο σπίτι του, αλλά ΜΟΝΟΝ αυτός, ο οποίος χρωστάει ΔΕΗ». Επειδή δηλαδή ξέρεις ότι κάποιος έχει μια ιδιαιτερότητα, τον «ξεχωρίζεις» από την ιδιαιτερότητα αυτήν και τον καταστρέφεις, για να μην αγγίξει η αθλιότητά σου και τους άλλους.
Αυτό έγινε με την Ελλάδα. Γι’ αυτόν τον λόγο έκαναν «φόκους» στο δημόσιο χρέος. Το δημόσιο χρέος είναι ένα από τα είδη των χρεών ανάμεσα στα πολλά που μπορεί να έχει ένας λαός. Είναι μια «ΔΕΗ» σε έναν «κατάλογο», ο οποίος έχει πολλών ειδών χρέη. Για να ξεχωρίσουν την Ελλάδα από την Ολλανδία ή το Βέλγιο ή την τραγικά χρεωμένη Δανία, επέλεξαν αυτήν τη «ΔΕΗ» να κάνουν σημαία τής «κακοδιαχείρισης» και άρα δικαιολογία για να συκοφαντήσουν την Ελλάδα.
Πάλι καλά δεν είπανε, δηλαδή, ότι στο Μνημόνιο θα μπει όποια χώρα βρίσκεται Νότια και Ανατολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η οποία στην Πρωτεύουσά της έχει Ακρόπολη. Τέτοιος «φωτογραφικός» διαχωρισμός δεν πρέπει να έχει γίνει άλλη φορά στην ιστορία. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για προμελετημένο έγκλημα. Από τη στιγμή που ήθελαν το συγκεκριμένο «θύμα» γνώριζαν τι έψαχναν και πώς θα το παρουσίαζαν. Γνώριζαν ποια ιδιομορφία του θα μεγιστοποιούσαν και είχαν πάντα έναν «όμηρο» να τον εκβιάζουν με τη ζωή του.
Έναν «όμηρο», όμως, ο οποίος, όπως θα δούμε, δεν θα αντιστεκόταν καθόλου και ήταν έτοιμος να πέσει στα «γόνατα» .Έναν «όμηρο», ο οποίος είχε προδοθεί από την ηγεσία του. Η Ελλάδα, δια της βίας και της τρομοκρατίας και εξαιτίας ενός προδοτικού προσωπικού, που εναλλασσόταν στην κυβέρνηση, αναγκάστηκε και έκανε αυτό, το οποίο κανένας άλλος στον κόσμο δεν έχει κάνει:
Έχει πληρώσει με δημόσια χρήματα τα ιδιωτικά χρέη των τραπεζών.
Έχει πληρώσει τουλάχιστον μία φορά τα ιδιωτικά χρέη των Ελλήνων, ρίχνοντας στην πραγματικότητα χρήματα σε ένα άπατο «πηγάδι», εφόσον τώρα ξαναγυρίσαμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε. Οι τράπεζες συνεχίζουν να «διψάνε» για χρήμα. Γιατί ανάγκασαν την Ελλάδα να το κάνει; Για να την βάλουν σε Μνημόνιο. Για να την μετατρέψουν σε έναν «πυροκροτητή» τον οποίο θα τον έλεγχαν απόλυτα.
Το Μνημόνιο, δηλαδή, ήταν για κάποιους το επιτυχές «ζητούμενο» και όχι ένα ατυχές αποτέλεσμα.
Άρα, το ζητούμενο είναι να δούμε πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο, το οποίο δημιουργεί την επικίνδυνη για ολόκληρη την Ευρώπη ελληνική «γόμωση». Στο Μνημόνιο μπήκαμε, όταν περάσαμε τον «πήχη» εκείνον, τον οποίο μόνοι τους όρισαν αυτοί που μας έσπρωχναν σ’ αυτό. Όρισαν, για παράδειγμα, τον «πήχη» στο αυθαίρετο 110% του ΑΕΠ και εκεί μας έφτασαν με τον τρόπο που τους βόλευε. Πόσα χρήματα έλλειπαν, για να φτάσουμε περίπου εκεί; .30 δις ευρώ; .Κανένα πρόβλημα.
Χρησιμοποίησαν το πάντα υπάρχον «χάσμα» τού τραπεζικού κενού και έβαλαν όσα τους έλειπαν.
Έβαλαν τον προδότη Καραμανλή να προσθέσει αυθαίρετα στο χρέος 23 δις, «βοηθώντας» την οικονομία και χρηματοδοτώντας τους εγκληματίες τραπεζίτες. Έβαλαν και τον Σιωνιστή Γιωργάκη να βάλει άλλα 15 δις ευρώ και το ξεπέρασαν πολύ εύκολα.
Μετά ήρθαν τα Μνημόνια και βέβαια η Τρόικα.
Μόνον η κυβέρνηση Παπανδρέου έδωσε στις ιδιωτικές τράπεζες 140 δις.
Άλλα 70 δις έδωσαν οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν.
Έτσι, συνολικά έχουμε: 23 + 140 + 70 δις = 233 δις. διαπιστωμένα μέχρι τώρα.
Όλα αυτά χρεώθηκαν στο Ελληνικό Δημόσιο και πήγαν στις ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες.
Είναι χρήματα, τα οποία χρεώθηκαν σε όλους τους πολίτες, για λεφτά που δεν πήραν !!!
Χρήματα, που νομίζουν οι Ευρωπαίοι ότι τα πήραν οι Έλληνες και «έζησαν» πλούσια και άρα παραπάνω από τις δυνατότητές τους, όπως λέει ο Σόιμπλε.
@Παναγιώτης Τραϊανού
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου