Διαβάζω στα νέα της ημέρας ότι ο ΟΗΕ δικαίωσε την Αργεντινή για μονομερή αναδιάρθρωση του χρέους της. Αλγεινή εντύπωση μου προκαλεί η απουσία της πατρίδας μας από την ψηφοφορία.
Γιατί άραγε; Δεν μας αφορούσε το θέμα; Ή μήπως θα μας έκανε κακό να έχουμε άποψη;
Είμαστε με την πλευρά των δανειστών και δεν το ξέρουμε ή δεν αντιμετωπίζουμε σχετικό με την Αργεντινή πρόβλημα;
Στο παρελθόν, η Ελλάδα είχε κάνει το ίδιο που έκανε η Αργεντινή σήμερα. Και το είχε επιτύχει. Και μάλιστα είχε υποστηρίξει σθεναρά τα συμφέροντά της. Και με τούτη την πράξη της (για άλλη μια φορά, η ελληνική σκέψη) άνοιξε το δρόμο και σ' άλλες δυστυχισμένες χώρες να το ζητήσουν. Και να το πετύχουν.
Σε άλλο ειδησεογραφικό δελτίο διαβάζω ότι η κ. Λαγκάρντ δήλωσε πως δέχθηκε απειλές για τη ζωή της όταν μίλησε για πάταξη της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα.
Φαίνεται ότι ο πολιτικός κόσμος έχει πρόβλημα στον τρόπο που διαχειρίζεται τις τύχες του κόσμου που κυβερνάει.
Μήπως οι λόγοι που αναθέτουν οι λαοί την άσκηση της πολιτικής εξουσίας στις κυβερνήσεις τους έχουν αλλάξει και αυτό δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί στην πολιτική επιστήμη, στη διεθνή διπλωματία, στις συνταγματικές ρυθμίσεις και γενικώς στον χώρο του Δικαίου;
Μήπως....
Αναπάντητα μήπως, αναρίθμητα, αναπάντητα και αδιέξοδα μήπως...
'Η μήπως, απαγορευμένα "μήπως";.....
Άλλες εποχές, θα ήμουν σίγουρη. Σήμερα, δεν ξέρω! Επιτρέπεται να αναρωτιόμαστε;
Ε. Αθανασούλη
http://www.logiosermis.net/2014/09/blog-post_616.html#.VBddOaMrHpc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου