Ρωσική απάντηση στο αμερικανικό «Άμεσο Παγκόσμιο Χτύπημα»
Ρωσία θα δημιουργήσει το δικό της σύστημα, ανάλογο του
αμερικανικού συστήματος «άμεσου παγκόσμιου χτυπήματος», σε περίπτωση που
υπάρξει πραγματική απειλή από την πλευρά των ΗΠΑ.
Η Ρωσία σκοπεύει να αποκτήσει το δικό της σύστημα «άμεσου παγκόσμιου χτυπήματος» με τη δημιουργία προηγμένων υπερ-υπερηχητικών πυραύλων. Ο σχεδιασμός και η πειραματική ανάπτυξη τέτοιων τεχνολογιών «τρέχει» από καιρό, αλλά η πρόοδος των εργασιών δεν πολύ-διαφημίζεται.
Η Ρωσία, σε περίπτωση που κρίνει απαραίτητο, θα δημιουργήσει τη δική της έκδοση - απάντηση στο σύστημα «άμεσου παγκόσμιου χτυπήματος» που δημιουργούν οι ΗΠΑ. Αυτό δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, υπεύθυνος για το στρατιωτικό - βιομηχανικό σύμπλεγμα, Γιούρι Μπορίσοφ. Η κίνηση αυτή σημαίνει ότι η Μόσχα παρακολουθεί τις κινήσεις της Ουάσιγκτον για τα προηγμένα όπλα, και προχωράει με τις «μηχανές στο φουλ» στη δημιουργία υπερ-υπερηχητικών πυραύλων Κρουζ μεγάλου βεληνεκούς.
Το πρόγραμμα «άμεσου παγκοσμίου χτυπήματος» αποσκοπεί στη δημιουργία προηγμένων υπερ-υπερηχητικών βλημάτων που θα μπορούν σε ελάχιστο χρόνο να πλήξουν ένα στόχο σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Όπως είπε στην RBTH ο πρώην επικεφαλής του 4ου Ερευνητικού Ινστιτούτου του υπουργείου Άμυνας, Βλαντίμιρ Ντβόρκιν, ο αμερικανικός ναυτικός βαλλιστικός πύραυλος «Trident» μπορεί να πετάξει μέχρι τη Μόσχα μέσα σε 15-20 λεπτά, και ο ICBM «Minuteman-ΙΙΙ», σε 25-35 λεπτά. Η εκτόξευση των συγκεκριμένων διηπειρωτικών πυραύλων, καθώς και ο υπολογισμός των τροχιών τους, μπορεί εύκολα να «πιαστεί» από τα μέσα έγκαιρης προειδοποίησης, και, άρα, υπάρχει χρόνος για να ενεργοποιηθούν τα συστήματα της ρωσικής αντιπυραυλικής άμυνας.
Γι' αυτό, η Ουάσινγκτον θέλει να δημιουργήσει ένα νέο υπερόπλο, που θα διανύει την απόσταση από τις ΗΠΑ στη Ρωσία μέσα σε λιγότερο χρόνο. Σε αντίθεση με τους βαλλιστικούς πυραύλους, αυτά τα υπερηχητικά βλήματα θα εκτοξεύονται είτε από τα βομβαρδιστικά αεροσκάφη, είτε από τα σιλό «Mk-41». Έτσι, θα είναι δύσκολη, ίσως και πρακτικά αδύνατος, ο εντοπισμός του σημείου εκτόξευσης των πυραύλων από τα υφιστάμενα διαστημικά και επίγεια συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης πυραυλικής επίθεσης. Η Αμερική είναι σήμερα ο ηγέτης σε τέτοιες τεχνολογίες. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, υπερυπερηχητικοί πυραύλοι Κρουζ μεγάλου βεληνεκούς, δεν αποκλείεται να είναι έτοιμοι το 2018-2020.
Υπερηχητική
επανάσταση στα ρωσικά πυρηνικά υποβρύχια. Οι χάϊ-τεκ ρωσικοί
βαλλιστικοί πύραυλοι αλλάζουν τα δεδομένα στη στρατηγική άμυνα. Ένα
οπλικό σύστημα που φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση και τον πιο καλά
εξοπλισμένο αντίπαλο.
Στη Ρωσία, παρόμοια σχέδια δεν διαφημίζονται, αν και είναι γνωστό ότι «τρέχουν». Ήδη, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, στην ΕΣΣΔ είχε κατασκευαστεί το πρώτο υπερ-υπερηχητικό ιπτάμενο σύστημα. Το 1997, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην αεροδιαστημική έκθεση MAKS. Παρουσιάστηκε σαν ένα σύστημα μιας νέας κλάσης με την ονομασία, πειραματικό υπερηχητικό ιπτάμενο μηχάνημα (Gela) Kh-90. Ο πύραυλος, κατά τις δοκιμές, πέταξε σε απόσταση μέχρι και 3.000 km. Μετέφερε δύο κεφαλές με ξεχωριστό σύστημα καθοδήγησης η καθεμία, που μπορούσαν να πλήξουν στόχους σε απόσταση 100 km από το σημείο διαχωρισμού τους από τον πύραυλο.
Το Kh-90 δεν δόθηκε στο ρωσικό Στρατό, αλλά οι αρχές της λειτουργίας του είναι παρόμοιες με τις προδιαγραφές των ευέλικτων πυρηνικών κεφαλών των βαλλιστικών πυραύλων «Topol-M», «Yars», και του νέου πυραύλου RS-26. Το υπουργείο Άμυνας έχει επανειλημμένα χαρακτηρίσει τους συγκεκριμένους πυραύλους ως οπλικό σύστημα που μπορεί να «νικήσει» οποιοδήποτε σύστημα αντιπυραυλικής ασπίδας στον κόσμο. Σύμφωνα με τους στρατιωτικούς, είναι άκρως ευέλικτο, και μπορεί ανά πάσα στιγμή να «διορθώσει την πορεία του», αλλάζοντας απρόβλεπτα την κατεύθυνση της πτήσης του. Μια ιδιότητα που εγγυάται ότι μπορεί να διαπεράσει το σύστημα της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ.
Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Ρογκόζιν, είπε ότι η δημιουργία εγχώριων υπερ-υπερηχητικών πυραύλων αναπτύσσεται με καλούς ρυθμούς. Αν και η αξιολόγηση για την πρόοδο των συγκεκριμένων εργασιών, μπορεί να γίνει μόνο με έμμεσες αποδείξεις. Αυτό το καλοκαίρι, η αμυντική βιομηχανία «Tactical Missiles Corporation», το υπουργείο Άμυνας και το υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου της Ρωσίας, ανέφεραν ότι υπέγραψαν τη σχετική συμφωνία για την υλοποίηση του προγράμματος, ότι θα επενδυθούν σε αυτή τη φάση πάνω από 55 εκατομμύρια δολάρια, και ότι ο πρώτος πύραυλος θα βγει από τη γραμμή παραγωγής το αργότερο μέχρι το 2020.
Ο πύραυλος «Zircon»
«Συνήθως, οι υπερηχητικοί πύραυλοι Κρουζ πετάνε με ταχύτητα μεταξύ Mach 2 – Mach 3», εξηγεί στη RBTH ο διδάκτωρ φυσικών και μαθηματικών επιστημών, Νικολάι Γκριγκόριεφ. «Εμείς θέλουμε οι δικοί μας πύραυλοι να πετούν με ταχύτητα μεγαλύτερη από Mach 6. Στόχος μας είναι, να δημιουργηθεί μια ιπτάμενη μηχανή που να μπορεί να δουλεύει για 7-10 λεπτά και να αναπτύσσει ταχύτητες πάνω από 1.500 m/s. Τέτοια ιπτάμενα οχήματα έχουμε ήδη κατασκευάσει. Για παράδειγμα, το επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημικό σκάφος «Buran», το οποίο κατά την είσοδο του στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας ανέπτυσσε τη φανταστική ταχύτητα των Mach 25!».
Στην Έκθεση MAKS-2011, το ρωσικό ερευνητικό ίδρυμα «Central Institute of Aviation Motors» που ειδικεύεται στη σχεδίαση και την κατασκευή κινητήρων αεροσκαφών, παρουσίασε μια σειρά από εξελιγμένα υπερ-υπερηχητικά μηχανήματα. Ο εκπρόσωπός του, Βιατσεσλάβ Σεμιόνοφ, είχε τότε ανακοινώσει, ότι το 2012 θα παρουσιάζονταν στο υπουργείο Άμυνας το πρωτότυπο –επιχειρησιακά έτοιμο- δείγμα του υπερ-υπερηχητικού πυραύλου Κρουζ. Το ίδιο είχε πει τότε και ο διευθύνων Σύμβουλος της κρατικής εταιρείας «Tactical Missiles Corporation», Μπορίς Ομπνόσοφ. Ωστόσο, έκτοτε ουδείς γνωρίζει τι έγινε, αν και πολλές φορές ακούστηκε το όνομα του νέου πυραυλικού συστήματος, «Zircon».
Κατά πληροφορίες, το σύστημα αναπτύχθηκε στη βάση των υπερηχητικών πυραύλων-ναυτικών στόχων, «Yakhont» και του ρωσοινδικού αναλόγου του, «BrahMos». Σε αντίθεση με τους Ρώσους, οι Ινδοί της «BrahMos Aerospace Limited» επανειλημμένα έχουν ανακοινώσει ότι εργάζονται εντατικά προς αυτη την κατεύθυνση. Ωστόσο, όπως και οι Αμερικανοί, δεν έχουν και πολλά να καυχηθούν για τα επιτεύγματά τους. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της εταιρείας, ο πύραυλος «πετάει», αλλά όχι για αρκετό χρονικό διάστημα.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ
 |
| Κατά πληροφορίες, το σύστημα αναπτύχθηκε στη βάση των υπερηχητικών πυραύλων-ναυτικών στόχων, «Yakhont» και του ρωσοινδικού αναλόγου του, «BrahMos». Πηγή: Vladimir Fedorenko / RIA Novosti |
Η Ρωσία σκοπεύει να αποκτήσει το δικό της σύστημα «άμεσου παγκόσμιου χτυπήματος» με τη δημιουργία προηγμένων υπερ-υπερηχητικών πυραύλων. Ο σχεδιασμός και η πειραματική ανάπτυξη τέτοιων τεχνολογιών «τρέχει» από καιρό, αλλά η πρόοδος των εργασιών δεν πολύ-διαφημίζεται.
Η Ρωσία, σε περίπτωση που κρίνει απαραίτητο, θα δημιουργήσει τη δική της έκδοση - απάντηση στο σύστημα «άμεσου παγκόσμιου χτυπήματος» που δημιουργούν οι ΗΠΑ. Αυτό δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, υπεύθυνος για το στρατιωτικό - βιομηχανικό σύμπλεγμα, Γιούρι Μπορίσοφ. Η κίνηση αυτή σημαίνει ότι η Μόσχα παρακολουθεί τις κινήσεις της Ουάσιγκτον για τα προηγμένα όπλα, και προχωράει με τις «μηχανές στο φουλ» στη δημιουργία υπερ-υπερηχητικών πυραύλων Κρουζ μεγάλου βεληνεκούς.
Το πρόγραμμα «άμεσου παγκοσμίου χτυπήματος» αποσκοπεί στη δημιουργία προηγμένων υπερ-υπερηχητικών βλημάτων που θα μπορούν σε ελάχιστο χρόνο να πλήξουν ένα στόχο σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Όπως είπε στην RBTH ο πρώην επικεφαλής του 4ου Ερευνητικού Ινστιτούτου του υπουργείου Άμυνας, Βλαντίμιρ Ντβόρκιν, ο αμερικανικός ναυτικός βαλλιστικός πύραυλος «Trident» μπορεί να πετάξει μέχρι τη Μόσχα μέσα σε 15-20 λεπτά, και ο ICBM «Minuteman-ΙΙΙ», σε 25-35 λεπτά. Η εκτόξευση των συγκεκριμένων διηπειρωτικών πυραύλων, καθώς και ο υπολογισμός των τροχιών τους, μπορεί εύκολα να «πιαστεί» από τα μέσα έγκαιρης προειδοποίησης, και, άρα, υπάρχει χρόνος για να ενεργοποιηθούν τα συστήματα της ρωσικής αντιπυραυλικής άμυνας.
Γι' αυτό, η Ουάσινγκτον θέλει να δημιουργήσει ένα νέο υπερόπλο, που θα διανύει την απόσταση από τις ΗΠΑ στη Ρωσία μέσα σε λιγότερο χρόνο. Σε αντίθεση με τους βαλλιστικούς πυραύλους, αυτά τα υπερηχητικά βλήματα θα εκτοξεύονται είτε από τα βομβαρδιστικά αεροσκάφη, είτε από τα σιλό «Mk-41». Έτσι, θα είναι δύσκολη, ίσως και πρακτικά αδύνατος, ο εντοπισμός του σημείου εκτόξευσης των πυραύλων από τα υφιστάμενα διαστημικά και επίγεια συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης πυραυλικής επίθεσης. Η Αμερική είναι σήμερα ο ηγέτης σε τέτοιες τεχνολογίες. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, υπερυπερηχητικοί πυραύλοι Κρουζ μεγάλου βεληνεκούς, δεν αποκλείεται να είναι έτοιμοι το 2018-2020.
Ρωσική
απάντηση
Οι σοφιστικέ «αγέλες λύκων» των ρωσικών υποβρυχίων
Υπερηχητική
επανάσταση στα ρωσικά πυρηνικά υποβρύχια. Οι χάϊ-τεκ ρωσικοί
βαλλιστικοί πύραυλοι αλλάζουν τα δεδομένα στη στρατηγική άμυνα. Ένα
οπλικό σύστημα που φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση και τον πιο καλά
εξοπλισμένο αντίπαλο.Στη Ρωσία, παρόμοια σχέδια δεν διαφημίζονται, αν και είναι γνωστό ότι «τρέχουν». Ήδη, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, στην ΕΣΣΔ είχε κατασκευαστεί το πρώτο υπερ-υπερηχητικό ιπτάμενο σύστημα. Το 1997, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην αεροδιαστημική έκθεση MAKS. Παρουσιάστηκε σαν ένα σύστημα μιας νέας κλάσης με την ονομασία, πειραματικό υπερηχητικό ιπτάμενο μηχάνημα (Gela) Kh-90. Ο πύραυλος, κατά τις δοκιμές, πέταξε σε απόσταση μέχρι και 3.000 km. Μετέφερε δύο κεφαλές με ξεχωριστό σύστημα καθοδήγησης η καθεμία, που μπορούσαν να πλήξουν στόχους σε απόσταση 100 km από το σημείο διαχωρισμού τους από τον πύραυλο.
Το Kh-90 δεν δόθηκε στο ρωσικό Στρατό, αλλά οι αρχές της λειτουργίας του είναι παρόμοιες με τις προδιαγραφές των ευέλικτων πυρηνικών κεφαλών των βαλλιστικών πυραύλων «Topol-M», «Yars», και του νέου πυραύλου RS-26. Το υπουργείο Άμυνας έχει επανειλημμένα χαρακτηρίσει τους συγκεκριμένους πυραύλους ως οπλικό σύστημα που μπορεί να «νικήσει» οποιοδήποτε σύστημα αντιπυραυλικής ασπίδας στον κόσμο. Σύμφωνα με τους στρατιωτικούς, είναι άκρως ευέλικτο, και μπορεί ανά πάσα στιγμή να «διορθώσει την πορεία του», αλλάζοντας απρόβλεπτα την κατεύθυνση της πτήσης του. Μια ιδιότητα που εγγυάται ότι μπορεί να διαπεράσει το σύστημα της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ.
Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Ρογκόζιν, είπε ότι η δημιουργία εγχώριων υπερ-υπερηχητικών πυραύλων αναπτύσσεται με καλούς ρυθμούς. Αν και η αξιολόγηση για την πρόοδο των συγκεκριμένων εργασιών, μπορεί να γίνει μόνο με έμμεσες αποδείξεις. Αυτό το καλοκαίρι, η αμυντική βιομηχανία «Tactical Missiles Corporation», το υπουργείο Άμυνας και το υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου της Ρωσίας, ανέφεραν ότι υπέγραψαν τη σχετική συμφωνία για την υλοποίηση του προγράμματος, ότι θα επενδυθούν σε αυτή τη φάση πάνω από 55 εκατομμύρια δολάρια, και ότι ο πρώτος πύραυλος θα βγει από τη γραμμή παραγωγής το αργότερο μέχρι το 2020.
Ο πύραυλος «Zircon»
«Συνήθως, οι υπερηχητικοί πύραυλοι Κρουζ πετάνε με ταχύτητα μεταξύ Mach 2 – Mach 3», εξηγεί στη RBTH ο διδάκτωρ φυσικών και μαθηματικών επιστημών, Νικολάι Γκριγκόριεφ. «Εμείς θέλουμε οι δικοί μας πύραυλοι να πετούν με ταχύτητα μεγαλύτερη από Mach 6. Στόχος μας είναι, να δημιουργηθεί μια ιπτάμενη μηχανή που να μπορεί να δουλεύει για 7-10 λεπτά και να αναπτύσσει ταχύτητες πάνω από 1.500 m/s. Τέτοια ιπτάμενα οχήματα έχουμε ήδη κατασκευάσει. Για παράδειγμα, το επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημικό σκάφος «Buran», το οποίο κατά την είσοδο του στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας ανέπτυσσε τη φανταστική ταχύτητα των Mach 25!».
Στην Έκθεση MAKS-2011, το ρωσικό ερευνητικό ίδρυμα «Central Institute of Aviation Motors» που ειδικεύεται στη σχεδίαση και την κατασκευή κινητήρων αεροσκαφών, παρουσίασε μια σειρά από εξελιγμένα υπερ-υπερηχητικά μηχανήματα. Ο εκπρόσωπός του, Βιατσεσλάβ Σεμιόνοφ, είχε τότε ανακοινώσει, ότι το 2012 θα παρουσιάζονταν στο υπουργείο Άμυνας το πρωτότυπο –επιχειρησιακά έτοιμο- δείγμα του υπερ-υπερηχητικού πυραύλου Κρουζ. Το ίδιο είχε πει τότε και ο διευθύνων Σύμβουλος της κρατικής εταιρείας «Tactical Missiles Corporation», Μπορίς Ομπνόσοφ. Ωστόσο, έκτοτε ουδείς γνωρίζει τι έγινε, αν και πολλές φορές ακούστηκε το όνομα του νέου πυραυλικού συστήματος, «Zircon».
Κατά πληροφορίες, το σύστημα αναπτύχθηκε στη βάση των υπερηχητικών πυραύλων-ναυτικών στόχων, «Yakhont» και του ρωσοινδικού αναλόγου του, «BrahMos». Σε αντίθεση με τους Ρώσους, οι Ινδοί της «BrahMos Aerospace Limited» επανειλημμένα έχουν ανακοινώσει ότι εργάζονται εντατικά προς αυτη την κατεύθυνση. Ωστόσο, όπως και οι Αμερικανοί, δεν έχουν και πολλά να καυχηθούν για τα επιτεύγματά τους. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της εταιρείας, ο πύραυλος «πετάει», αλλά όχι για αρκετό χρονικό διάστημα.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/09/blog-post_858.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου