Δημιουργική λογι(στι)κή

Τελικά αν μείνουν για κάτι στην ιστορία οι εγχώριοι νεοφιλελεύθεροι και τεχνοκράτες, αυτό θα είναι μάλλον η δημιουργικότητά τους. Είτε στις δημόσιες εμφανίσεις τους και στο λόγο που αρθρώνουν, είτε, όπως επιβεβαιώνουν οι εταίροι, στη δημιουργική λογιστική του πρωτογενούς πλεονάσματος, η κυβέρνηση ζει σε ένα δικό της παράλληλο σύμπαν, στο οποίο η κρίση σχεδόν πέρασε, οι αγορές μας περιμένουν με ανοικτές αγκαλιές και οι θυσίες μας έπιασαν οριστικά τόπο, σαν μην οδεύουμε κατευθείαν πάνω σε ένα νέο μνημόνιο…

Από τη μία τους καταλαβαίνεις. Είναι τόσο ζοφερή η πραγματικότητα, είναι τόσο λίγα αυτά που έχουν κάνει στο δημόσιο στη μεγαλύτερη ευκαιρία που είχαμε ποτέ να το κάνουμε πιο αποτελεσματικό...

και λιγότερο κομματικό, που κάθε καταγραφή της αλήθειας θα τους έκανε ακόμη χειρότερη δημοσκοπική ζημιά. Έτσι, καριερίστες είναι άλλωστε, επιστρατεύουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους. Άλλες φορές εναντίον των αντιπάλων τους, βαφτίζοντας κατά καιρούς τρομοκράτες ακόμη και τους κατοίκους των Σκουριών που μάχονται για τη γη τους, άλλες φορές απλώς περιγράφοντας τα πεπραγμένα τους και εξηγώντας αποφάσεις ή αδυναμία αποφάσεων για στοιχειώδη πράγματα.

Τη δημιουργική λογιστική τη γνωρίσαμε αρχικά επί Σημίτη. Την επιβεβαίωσε και δια της πλαγίας οδού ο Ολι Ρεν για το πρωτογενές πλεόνασμα, όσο κι αν ουσιαστικά γνωρίζαμε από πριν ότι η συγκυβέρνηση μοιράζει προεκλογικά υποσχέσεις για χρήματα που έχουν προκύψει από τρικ και μη εξόφληση των υποχρεώσεων του κράτους.

Τώρα θα γνωρίσουμε και τη δημιουργική λογική του Στουρνάρα. Αφορμή για όλα αυτά που θα διαβάσετε, ήταν μια ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ Νίκου Παναγιωτόπουλου, με την οποία ζητούσε αναπροσαρμογή των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων σε τιμές που να προσομοιάζουν τις σημερινές πραγματικές τιμές της αγοράς. Απλά πράγματα, που συζητούνται σχεδόν καθημερινά από όλους μας. Πώς γίνεται το κράτος να λειτουργεί με βάση ένα αξίωμα που λέει ότι τα σπίτια κοστίζουν σχεδόν τα διπλά από την πραγματική τους τιμή; Τι απαντάει λοιπόν ο Στουρνάρας σε όλα αυτά; Προσέξτε, γιατί ουσιαστικά δέχεται το πρόβλημα. Και, παρόλα αυτά, λέει στο έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη βουλή: «η έλλειψη αντιπροσωπευτικού δείγματος αγοραπωλησιών, όπως σε κανονικές συνθήκες της αγοράς, όπου οι τιμές διέπονται από τον κανόνα της αγοράς και της ζήτησης, δεν επιτρέπει την προσέγγιση των πραγματικών αξιών των ακινήτων και τον προσδιορισμό νέων περισσότερο αξιόπιστων Αντικειμενικών Αξιών. Μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, θα εξετασθεί το θέμα της αναμόρφωσης του συστήματος υπολογισμού των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων με γνώμονα την προσφορότητα, την αναλογικότητα, καθώς και κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια, σύμφωνα πάντα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες του κράτους».

Ο υπουργός του ακήρυχτου πολέμου στους κατόχους θερμαινόμενων πισινών, όταν επιχειρούσε να δικαιολογήσει πώς έριξε μια χώρα στην κατάψυξη, το διέπραξε και πάλι. Γνωρίζει, ασφαλώς, ότι οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων δεν έχουν καμία, μα καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλά υπό τον φόβο να κάνει λάθος, προτιμά να διατηρεί τις υπάρχουσες τιμές, από το να περιορίσει κάπως το μέγεθος της αδικίας. Για να το εξηγήσουμε πιο απλά: Εχεις ένα σπίτι που κατά το κράτος αξίζει 200.000 ευρώ και στην αγορά πωλείται αντί 120.000 ευρώ. Για να μην κάνει κάνα λάθος ο Στουρνάρας από την έλλειψη επαρκούς δείγματος, το κοστολογήσει με 130.000 ευρώ, και του πουν τίποτα στο κατά τα άλλα άψογο υπουργικό έργο του, σου λέει άστο στα 200.000 ευρώ για δύο χρόνια και μετά που θα πάρει φωτιά η αγορά και θα έχουμε δείγμα, το φτιάχνουμε! Κι όμως: Αυτό (μας) λέει…

Δημήτρης Ζακχαίος από unfollow

http://greki-gr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_2242.html