Παγκόσμιο Καταπίστευμα & Χρηματοδότηση των Δήμων

Τι είναι το καταπίστευμα?

Το Καταπίστευμα είναι θεσμός του Κληρονομικού δικαίου (άρθρα 1923 – 1941 του Αστικού Κώδικα). Η έννοια του καταπιστεύματος όπως  νομικά ορίζεται, είναι η σχέση που δημιουργείται κατά τη διάρκεια ζωής ενός ατόμου ή εις θάνατο, από ένα πρόσωπο (ο Ιδρυτής), ο οποίος διαθέτει περιουσιακά στοιχεία υπό τον έλεγχο άλλου προσώπου (ο Διαχειριστής) προς όφελος τρίτου (ο Δικαιούχος).Ο ιδρυτής δηλ. ορίζει για τα περιουσιακά του στοιχεία (κινητά ή ακίνητα) έναν διαχειριστή ο οποίος,  βάσει συγκεκριμένης συμφωνίας, ενεργεί προς όφελος ενός τρίτου προσώπου/οντότητας.

Το 1929 έως το 1933  δημιουργήθηκε η B.I.S. (BANK OF INTERNATIONAL SETTLEMENTS)- Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Είναι ένας διεθνής οργανισμός αποτελούμενος από κεντρικές τράπεζες, και δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο καμίας εθνικής κυβέρνησης.

Για ποιο λόγο ιδρύθηκε η τράπεζα αυτή και πώς χρηματοδοτείται? Η τράπεζα ιδρύθηκε για να υπο-βοηθά την διεθνή νομισματική και χρηματοοικονομική συνεργασία και δρα ως μια τράπεζα για τις κεντρικές τράπεζες.

Στο τέλος της κάθε ημέρας οποιαδήποτε εμπορική συναλλαγή γίνεται από τον κάθε άνθρωπο στην υφήλιο, οποιαδήποτε συναλλαγή εταιρείας κ.λπ. γίνεται εκκαθάριση από την  B.I.S. Η Τράπεζα αυτή δημιουργήθηκε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο από όλα τα κράτη του κόσμου. Ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α’ ήταν ο αντιπρόσωπος της Ελλάδος στην δημιουργία της  B.I.S. και εκεί συνέβαλε η Ελλάδα με δύο εκατομμύρια χρυσά Γαλλικά Φράγκα.

ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΜΕΙΑ – ΣΥΝΘΗΚΗ BRETTON WOODS 1944

 

Το 1944 έγινε μία σύνοδος στο Bretton Woods, μιά μικρή πόλη των Η.Π.Α. στο New Hampshire της πολιτείας της Νέας Αγγλίας. Στη συνάντηση πήραν μέρος 44 κράτη τα οποία ήταν σύμμαχοι στον Β’ΠΠ, με σκοπό να δουν πώς θα διαχειριστούν τις αποζημιώσεις των Γερμανών από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Αυτός ήταν ο λόγος που προέβαλαν δημόσια για το σκοπό της συνάντησης. Εκεί δημιουργήθηκε η νομοθεσία για την δημιουργία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Δ.Ν.Τ.(Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).

Η  Συνθήκη BRETTON WOODS -1944 εξασφάλισε:

1. Πρώτον, ότι δεν υπάρχει απευθείας ισοτιμία μεταξύ χρυσού και των νομισμάτων.

2. Δεύτερον, εξασφάλισε την μονοπωλιακή διακίνηση αγαθών ανάμεσα στις χώρες.

Αυτό σημαίνει ότι εάν ένα αγαθό στοιχίζει επί παραδείγματι τρεις δραχμές, συμφωνήσαμε όλοι στον πλανήτη να το πληρώνουμε τριάντα. Ήμασταν τόσο βλάκες να το συμφωνήσουμε ; Όχι.

Η συμφωνία ανάμεσα στα Έθνη είχε ως εξής: Την διαφορά αυτή που προκύπτει μπορούμε να την θεωρήσουμε κέρδος! Το 60% αυτού του κέρδους πηγαίνει σε ένα συγκεκριμένο ιδιαίτερο ταμείο το οποίο ονομάζεται WorldTrust : Το Παγκόσμιο Καταπίστευμα.

Το  Παγκόσμιο Καταπίστευμα λοιπόν διογκώνεται καθημερινώς όποτε γίνεται μια συναλλαγή, όποτε υπάρχει μία μεταπώληση πετρελαίου, φυσικού αερίου, σιταριού, αεροπλάνων, αυτοκινήτων, μετοχών στο χρηματιστήριο. ότι γίνεται το οποίο είναι χρηματιστηριακή αξία, το 60% των κερδών της μεταπωλήσεως πηγαίνει στα παγκόσμια ταμεία υπέρ των διαφόρων κρατών του κόσμου. Τα κράτη αυτά έχουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό σε αυτά τα κέρδη.

Για τον λόγο αυτό έχει τρία (3) κεντρικά υποκαταστήματα και έδρες, ένα είναι στην Βασιλεία της Ελβετίας, ένα στην Πόλη του Μεξικού και το τρίτο στο Χόνγκ Κόνγκ.

Η Ελλάδα συμμετείχε σε αυτήν την συνεδρίαση στο Bretton Woods και συνέβαλε  με 5 εκατομμύρια  δολάρια γι’ αυτό τον σκοπό.

Σαν αποτέλεσμα αυτής της συμμετοχής η Ελλάδα έχει δημιουργήσει το δικό της μερίδιο (καταπίστευμα) το οποίο σήμερα είναι περίπου 335 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Το αρχικό ποσόν που εδόθη, επενδύθηκε όλα αυτά τα χρόνια σε πολύτιμα μέταλλα, πετρέλαια, κλπ και γι’ αυτό σήμερα έχει φθάσει σ’ αυτό το αστρο-νομικό ποσό. Το ίδιο έχει συμβεί και με τα καταπιστεύ-ματα των άλλων κρατών. Υπ’ όψη ότι τα κέρδη από τις επενδύσεις του παγκόσμιου καταπιστεύματος είναι ένα γιγαντιαίο ποσό, μιλάμε για 5άκις, 6άκις, 7άκις. Μόνο ο απολογισμός του 2012 έχει 272 μηδενικά από πίσω του, στο Παγκόσμιο Καταπίστευμα (World Trust).

Για να δοθεί όμως η περιουσία αυτή στα διάφορα έθνη πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένες διαδικασίες. Χρειάζονται τρείς (3) προϋποθέσεις για να περάσει η περιουσία στις χώρες στις οποίες ανήκει:

1. Να έχεις ένα Χρηματοοικονομικό εργαλείο δηλαδή Aξιόγραφο, ως εγγύηση, που να έχει αντίκρισμα /δέσμευση σε Χρυσό ή σε Χωράφια ή Βαπόρια κ.λ.π.  Αυτό απαιτείται για να είναι εξασφαλισμένη η επιστροφή του κεφαλαίου στο Παγκόσμιο Καταπίστευμα.

2. Να έχεις Σκοπό/Σχέδιο (Project) υλοποίησης έργων μέσω των χρημάτων για ανάπτυξη και πρόοδο κοινωνική/ατομική, συγκεκριμένες δράσεις όχι αοριστίες, με χρονοδιάγραμμα και ρήτρες πραγματοποίησης και

3. Να υπάρχει Θεσμός Δημόσιος. Ο θεσμός μεμονωμένα ή συλλογικά (εδώ να προσέξουμε ότι ο δημόσιος θεσμός προέρχεται από τον Λαό και Λειτουργεί για τον Λαό) θα δώσει την εντολή αίτησης ενδιαφέροντος της ανάληψης για το ποσόν που ενδιαφέρεται.

Θεσμοί στην χώρα μας είναι το Κράτος δηλ. ο Πρόε-δρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομικών, η Εκκλησία δηλ. ο Αρχιεπίσκοπος και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την τοπική αυτο-διοίκηση με την ονομασία “ΚΑΛΙΚΡΑΤΗΣ”, οι Δήμοι δηλ. οι Δήμαρχοι με τα δημοτικά συμβούλια! Μόνον αυτοί μπορούν να πάρουν χρήματα από το καταπίστευμα. Μέχρι τώρα όμως κανείς δεν το έκανε για να ευημερήσει η χώρα μας.

Με την ανάλυση αυτή, γίνεται γνωστό τώρα ότι για να μπορέσουμε να πάρουμε τα χρήματα που μας ανή-κουν πρέπει να καταθέσουμε ένα Νόμιμο αξιόγρα-φο, πού θα συνοδεύεται με τους δύο αντίστοιχους παράγοντες, διότι μόνον έτσι ξεκλειδώνει ο Λογαριασμός του Καταπιστεύματος. Τώρα είναι που Λάμπει όλη η Αλήθεια για τον Αρτέμη Σώρρα!

Ο Αρτέμης Σώρρας, έχει την Υποσχετική του χρέους (το Ομόλογο ως εγγύηση), έχει την δυνατότητα πρόσβασης σε αυτά τα ταμεία, και περιμένει τον Δημόσιο φορέα για να πάρει τα χρήματα που είναι ήδη κατατεθειμένα σε καταπιστευματικό λογαριασμό στο όνομα της Ελληνικής δημοκρατίας!

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ EI-E.N.D. (EndNationalDebt)

 

Ο Αρτέμης Σώρρας μαζί με τους ανθρώπους του οργανι-σμού EI-E.N.D., μετά από μία τρομερή προσπάθεια, περίπου 2 χρόνων, κατέθεσαν – και εγκρίθηκαν  από το παγκόσμιο σύστημα- μελέτες για περίπου 50 χιλιάδες έργα συνολικά ( που μέσα σε αυτά τα 50 χιλιάδες έργα μπορεί να συμπεριληφθεί ότι μπορεί να σκεφτεί άνθρωπος σε δήμο).  Το συνολικό ποσό το οποίο έχει κατ’ αρχήν εγκριθεί για την Ελλάδα και για την Κύπρο  είναι δύο τρισε-κατομμύρια τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (2.030 τρις). Και διακόσια δισεκατομμύρια (200δις) για την Κύπρο.
Τα χρήματα αυτά είναι η γενική έγκριση για την Ελλάδα, η οποία πρέπει να μοιραστεί με αναλογία πληθυσμού στην κάθε δημοτική αρχή. Αυτή η αναλογία χρήματος ανά πληθυσμό αν το πάμε κατά κυριολεξία είναι από 150 έως 180 χιλιάδες ευρώ ανά κάτοικο.

Αυτά τα χρήματα μπορούνε να δοθούνε μέσω της δημοτικής αρχής, δηλαδή μέσω της συμμετοχής του δημάρχου, διότι ο δήμαρχος κατά τον νόμο του Καλλικράτη και η δημοτική αρχή έχει αναγνωριστεί και στον Ελληνικό νόμο αλλά και στον παγκόσμιο θεσμό ως αρχηγός κράτους ο δήμαρχος και ως μικρό κράτος η δημοτική αρχή, ο Δήμος. Ως εκ τούτου έχει το δικαίωμα της σφραγίδας, να κατεβούν χρήματα για έργα ανθρωπιστικής βοήθειας και επενδυτικά, ανταποδοτικά και κοινωφελή στην κάθε τοπική κοινωνία – κράτος – δήμο.

Και καλείτε τώρα να συνεργαστεί ο κάθε δήμαρχος δίνοντας, χωρίς να αποκτά υποχρεώσεις, αλλά δίνοντας τη συγκατάθεσή του/εντολή στον συγκεκριμένο άνθρωπο που είναι ο Αρτέμης Σώρρας, να διαθέσει αυτός τις εγγυήσεις προς όφελος των Δήμων και της Ελλάδος συνολικά και να αποταμιευτούν τα χρήματα.

Πηγές

Το μεγαλύτερο μέρος του παρόντος άρθρου στηρίζεται στις ομιλίες του προέδρου του συμβουλευτικού οργανισμού EI-END ιατρού Εμμανουήλ Λαμπράκη, του εκπροσώπου τύπου κ. Αντώνη Βαλσαμάκη και του έλληνα πολίτη υποστηρικτή της E.N.D κ. Γιάννη Καλογερόπουλου.

http://endpatras.wordpress.com/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1/