Η Ελληνίδα ιατρός που αποκαλύπτει το σύγχρονο Άουσβιτς της Κίνας
Από το 2007, εργάζεται ακούραστα με βασικό στόχο τον τερματισμό μιας σιωπηλής ψυχρής γενοκτονίας. Τις εξαναγκαστικές βίαιες αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα σε κρατούμενους συνείδησης. Το αποκαλούμενο «σύγχρονο Άουσβιτς» της Κίνας.
Η Δρ. Κατερίνα Αγγελακοπούλου είναι αντιπρόεδρος του διεθνούς ιατρικού οργανισμού DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) – ( Γιατροί κατά της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων).
Ο «DAFOH» συστήθηκε το 2006 από ιατρούς σε όλο τον κόσμο με κύριο στόχο να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια ιατρική κοινότητα και το ευρύτερο κοινό για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιούνται σε κρατούμενους συνείδησης κατά κύριο λόγο στην Κίνα. Να ρίξει φως σε όλα αυτά που συμβαίνουν στο παρασκήνιο πίσω από τη φρικτή αυτή πρακτική, και τις επιπτώσεις της παγκοσμίως. Ως εκ τούτου προωθεί και επανατοποθετεί σε πρώτο πλάνο τον ανθρωπισμό και την ηθική στην ιατρική, ως βασικές του αρχές.
Στα 14 χρόνια έρευνάς του ο DAFOH έχει επιβεβαιώσει με μαρτυρίες και ντοκουμέντα ότι οι εξαναγκαστικές μεταμοσχεύσεις οργάνων σε κρατούμενους συνείδησης πράγματι πραγματοποιούνται στην Κίνα, έχουν σκοπό το κέρδος και στοχεύουν στην εξάλειψη μέρους του κινεζικού πληθυσμού που θεωρείται εχθρός του κράτους ενώ στην ουσία είναι αθώοι πολίτες που έχουν φυλακιστεί για τα πιστεύω τους. Αυτές οι αφαιρέσεις οργάνων είναι απόλυτα ελεγχόμενες και καθοδηγούμενες από το ίδιο το κινέζικο καθεστώς.
Το 2019, ο DAFOH βραβεύτηκε με το βραβείο κοινωνικής ευθύνης «Mother Teresa Memorial Award for Social Justice» και προτάθηκε δύο φορές για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2016 και το 2017. Παρ’ όλες τις τεράστιες δυσκολίες αντιμετώπισης ενός τέτοιου καθεστώτος όπως της Κίνας, με την τεράστια οικονομική δύναμη, επιρροή, εξουσία και έλεγχο σε παγκόσμιο σε άλλα επίπεδα και τομείς, υπάρχουν αρκετές χώρες και κυβερνήσεις που έχουν αλλάξει τη νομοθεσία τους πάνω στις μεταμοσχεύσεις οργάνων και τον μεταμοσχευτικό τουρισμό στην Κίνα. Αυτό αν μη τι άλλο φανερώνει μεταξύ άλλων τα αποτελέσματα των προσπαθειών του «DAFOH» όλα αυτά τα χρόνια, επιβεβαιώνοντας ότι τίποτα δεν είναι εις μάτην εφόσον υπάρχει η πίστη στον στόχο και το δίκαιο του σκοπού.
Μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών, από το 2015 μέχρι και το 2019, ο DAFOH οργάνωσε παγκόσμια συλλογή υπογραφών κατά της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων, με τελικό αποδέκτη τον Ύπατο Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, συλλέγοντας πάνω από 3 εκατομμύρια υπογραφές.
Κυρία Αγγελακοπούλου πριν από όλα θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά, για την τιμή που μας κάνατε να αποδεχτείτε να δώσετε αυτή την συνέντευξη. Επειδή πιθανότατα δεν είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν στην Ελλάδα εσάς και το έργο σας, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς και τι σας οδήγησε στον DAFOH.
Και για μένα είναι τιμή και χαρά να μιλώ σε ένα ελληνικό μέσο ενημέρωσης. Σας ευχαριστώ και εγώ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω για αυτό το τόσο σημαντικό θέμα.
Η καταγωγή μου είναι από την Αμαλιάδα Ηλείας και σπούδασα ιατρική στην Ιταλία. Ζω στην Ρώμη και εργάζομαι σε μια κλινική στο τμήμα αιμοκάθαρσης και είμαι υπεύθυνη για τη λίστα αναμονής των ασθενών για μεταμόσχευση νεφρού.
Από μικρή διάβαζα πολύ ελληνική φιλοσοφία. Είχα πάντα την αίσθηση πως ήθελα να αφιερώσω τη ζωή μου στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Έτσι από μικρή ήθελα να γίνω ιατρός. Ο όρκος του Ιπποκράτη, το να μη βλάψω ή να μη αδικήσω, να εκπληρώσω το καθήκον μου προς τους ασθενείς, και το να περιβάλω με πλήρη σεβασμό την ανθρώπινη ζωή, μου δίνουν ένα νόημα ζωής και μια αίσθηση ιερότητας σε αυτό που κάνω.
Το 2007 όταν σπούδαζα, ένας από τους συγκατοίκους μου με κάλεσε να συμμετάσχω σε μια ειρηνική διαδήλωση στη Ρώμη, που λεγόταν «Φλόγα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Είχε ξεκινήσει από την Αθήνα και θα συνέχιζε σε 37 κράτη. Σε εκείνη τη διαδήλωση, έμαθα για πρώτη φορά για τα φρικτά εγκλήματα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Κίνας. Έμαθα για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιούνται σε κρατούμενους συνείδησης, κυρίως της βουδιστικής διαλογιστικής άσκησης του Φάλουν Γκονγκ, υπό τις εντολές του κινεζικού καθεστώτος. Οι ασκούμενοι αυτής της πνευματικής άσκησης ακολουθούν στη ζωή τους τις αρχές «Αλήθεια Καλοσύνη και Ανεκτικότητα» και η φιλοσοφία τους είναι παρόμοια με την ελληνική φιλοσοφία. Είναι πολύ κοντά στο «νους υγιής εν σώματι υγιή».
Στην αρχή μου ήταν δύσκολο να πιστέψω ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα και ήμουν επιφυλακτική. Άρχισα να ενημερώνομαι και όσο έψαχνα έβρισκα όλο και περισσότερες έρευνες και αποδεικτικά στοιχεία, όπως την έρευνα των Ντέιβιντ Κίλγκουρ (David Kilgour) και Ντέιβιντ Μάτας (David Matas) με τίτλο «Bloody Harvest» (Αιματηρή Συγκομιδή).
Σε αυτή την έρευνα υπήρχαν δημοσιεύσεις από στρατιωτικά κινεζικά νοσοκομεία που έκαναν διαφήμιση στις ιστοσελίδες τους για τους σύντομους χρόνους αναμονής για ένα όργανο. Θυμάμαι ένα νοσοκομείο δημοσίευε: «Μπορεί να πάρει μόνο μια εβδομάδα για να βρεθεί ένα συμβατό (νεφρό), ο μέγιστος χρόνος είναι ένας μήνας…». Ένα άλλο ανέφερε: «Αν κάτι πάει στραβά, ένα άλλο όργανο θα προσφερθεί στον ασθενή και θα είναι σε θέση να υποβληθεί σε άλλη χειρουργική επέμβαση μέσα σε μια εβδομάδα». Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν πως: «Είναι αδύνατον όλο αυτό. Στη Δύση περιμένουμε πάνω από 2 χρόνια για να βρούμε συμβατό νεφρό».
Έτσι ήρθα αντιμέτωπη με όλα αυτά που συμβαίνουν στην Κίνα, με όλες αυτές τις τρομακτικές αλήθειες. Αντιλήφθηκα πόσο μεγάλη είναι η κρίση της ηθικής της ανθρωπότητας. Οι Κινέζοι χειρουργοί που θεωρητικά θα έπρεπε να ασκούν το λειτούργημα της ιατρικής για να σώσουν τις ζωές των ανθρώπων, γίνονται εγκληματίες θανατώνοντας αθώους ανθρώπους με σκοπό το κέρδος.
Ένιωσα την ευθύνη να προστατέψω τo επάγγελμα μου την ιατρική και να βοηθήσω αυτούς τους αθώουs ανθρώπους που τους δολοφονούν για τα όργανά τους. Άρχισα λοιπόν να συζητώ με καθηγητές και συμφοιτητές. Μαζί με τους συμφοιτητές μου που είχαν ευαισθητοποιηθεί μιλήσαμε με το Περιφερειακό Κέντρο Μεταμόσχευσης του Λάτσιο και οργανώσαμε μαζί με τον Πρύτανη του πανεπιστημίου μου ένα συνέδριο στο πανεπιστήμιο Ιατρικής της Ρώμης καλώντας τον ερευνητή και δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Καναδά, κ. Ντέιβιντ Μάτας, να μιλήσει για την έρευνά του.
Στο τέλος του συνεδρίου με περίμενε έξω από το πανεπιστήμιο ένας ιταλός μυστικός πράκτορας που ήθελε να μάθει πληροφορίες για το ποιός οργάνωσε το συνέδριο και ποιός ήταν πίσω από εμένα. Αυτό το γεγονός με συγκλόνισε και κατάλαβα ότι το να εκθέτεις την αλήθεια για τα εγκλήματα του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος ήταν ένα πολύ σοβαρό θέμα. Παρόλα αυτά, το γεγονός αυτό με δυνάμωσε και κατάλαβα ότι έπρεπε να δώσω φωνή σε αυτούς τους ανθρώπους με κάποιον τρόπο, και να αφιερώσω χρόνο της ζωής μου ως ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έτσι άρχισα να προωθώ πληροφοριακό υλικό, αρχεία και έρευνες σε ιατρούς και πολιτικούς, και το 2013 είχα την τύχη να συνεργαστώ με τον DAFOH όπου και και έγινα μέλος.
Ποιά ακριβώς είναι η αρμοδιότητά σας στον DAFOH;
Ασχολούμαι με το κομμάτι της ενημέρωσης και της διοργάνωσης συνεδρίων πλέον. Όλα αυτά τα χρόνια κάνουμε εκκλήσεις παγκοσμίως κυρίως σε κυβερνήσεις, έτσι εγώ ανέλαβα να ευαισθητοποιήσω την Ιταλική Κυβέρνηση, την Ιταλική Βουλή και Γερουσία ώστε να λάβουν μέτρα για το θέμα, καθώς και τα Ιταλικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχουμε διοργανώσει συνέδρια στα Ηνωμένα Έθνη και δραστηριότητες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς και σε άλλες χώρες.
Οργανώσαμε επίσης συνέδρια στην Ιταλία με μαρτυρίες ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ που έχουν πολιτικό άσυλο στην Ευρώπη. Στις μαρτυρίες τους αναφέρουν ότι ενώ υποβάλλονταν σε φρικτά βασανιστήρια, οι γιατροί στις φυλακές τούς υπέβαλαν σε εξετάσεις ούρων, αίματος, ματιών, υπερηχογραφήματα νεφρών, καρδιάς, ήπατος. Είναι παράξενο το γεγονός ότι ενώ οι αστυνομικοί δεν νοιάζονταν καθόλου για την υγεία των ασκουμένων αφού σχεδόν πάντα τους βασάνιζαν μέχρι θανάτου, να τους κάνουν εξετάσεις. Για ποιόν λόγο;
Μια ασκούμενη δήλωσε, ότι άκουσε έναν γιατρό που της έκανε υπέρηχο νεφρών να λέει ότι τα νεφρά της ήταν άχρηστα επειδή ήταν γεμάτα πέτρες. Οδηγηθήκαμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι οι γιατροί αυτοί, θέλουν να δουν την συμβατότητα και την ποιότητα των οργάνων μέσω των εξετάσεων.
Μια ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ κατέθεσε ότι στη φυλακή την απείλησαν λέγοντας: «Εάν δεν μας πείς το όνομα και τη διεύθυνσή σου, όλα τα όργανά σου θα αφαιρεθούν και η οικογένειά σου δεν θα μπορεί να βρει το σώμα σου».
Τι ενέργειες έχουν γίνει σε Ιταλία και Ευρώπη και παγκοσμίως πάνω σε αυτό το θέμα;
Το 2013, ο Ιταλός γερουσιαστής και ιατρός Μαουρίτσιο Ρομάνι, (Maurizio Romani) της Επιτροπής Υγείας που είχε παρευρεθεί σε συνέδριο πάνω στην δίωξη του Φάλουν Γκονγκ και την αφαίρεση οργάνων, παρουσίασε στην ιταλική Γερουσία νομοθετικό διάταγμα σχετικά με την εμπορία ανθρωπίνων οργάνων ζητώντας αλλαγές στον νόμο περί μεταμοσχεύσεων.
Στις 4 Μαρτίου 2015, η Ιταλική Γερουσία ενέκρινε τη μετατροπή του νομοσχεδίου αυτού ώστε να καθίσταται το εμπόριο οργάνων από ζωντανούς δότες, έγκλημα. Τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτό το αδίκημα και κρίνονται ένοχα αντιμετωπίζουν φυλάκιση 3 έως 12 ετών και πρόστιμο έως 300.000 ευρώ.
Το διάταγμα μπήκε σε ισχύ το 2017 και μαζί με την Ισπανία και το Βέλγιο, έγιναν από τους πρώτους νόμους που ψηφίστηκαν στην Ευρώπη για το συγκεκριμένο θέμα. Ο γερουσιαστής είχε κατανοήσει απόλυτα την επείγουσα κατάσταση στην Κίνα και είπε: «Εμείς στην Ιταλία δεν μπορούμε να σταματήσουμε αυτές τις παραβιάσεις, αλλά έχουμε καθήκον να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να τις αποφύγουμε».
Το 2014, μέλη της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γερουσίας της Ιταλίας κάλεσαν τον Ντέιβιντ Μάτας για να μιλήσει σχετικά με την αφαίρεση οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, και ενέκριναν ομόφωνα ψήφισμα που ζητούσε από την Κινεζική Κυβέρνηση την άμεση απελευθέρωση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων κρατουμένων συνείδησης στην Κίνα, την επανεξέταση των προγραμμάτων κατάρτισης για Κινέζους γιατρούς σε τεχνικές μεταμόσχευσης οργάνων σε ιταλικά νοσοκομεία και ερευνητικά προγράμματα που συνεργάζονταν με την Κίνα και τη συλλογή δεδομένων μέσω των Ιταλών διπλωματικών αντιπροσωπειών. Ζήτησαν επίσης αναλυτικές πληροφορίες και περιγραφές πάνω στο θέμα, με πλήρη και διαφανή τρόπο σχετικά με τις πρακτικές μεταμόσχευσης οργάνων στην Κίνα, και την εκδίωξη διακίνησης οργάνων σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις προωθώντας αυστηρές κυρώσεις για τους εμπλεκόμενους διαμεσολαβητές.
Στις 25 Μαρτίου 2015, η Ιταλία όπως και η Ελλάδα, υπέγραψαν τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων, δεσμευμένες να την θέσουν σε εφαρμογή, μέσω κατάλληλων νόμων και μέτρων.
Στην Ευρώπη, το 2016, προσυπεγράφη από 414 βουλευτές, εκ των οποίων και Έλληνες η Γραπτή Δήλωση αριθ. 0048/2016 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τον τερματισμό της αφαίρεσης οργάνων από κρατούμενους για λόγους συνείδησης στην Κίνα. Η γραπτή δήλωση, ζητούσε έρευνα χωρίς καθυστέρηση, στη συνεχιζόμενη συλλογή ζωτικών οργάνων στην Κίνα και καλούσε την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εφαρμόσουν το ψήφισμα του Κοινοβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων στην Κίνα και να υποβάλουν έκθεση επί του θέματος αυτού.
Η παράνομη διακίνηση οργάνων είναι ένα πρόβλημα που δεν επηρεάζει ή αφορά πλέον μόνο την Κίνα αλλά και την ίδια την Ευρώπη. Πολλές δυτικές εταιρείες τροφοδοτούν την Κίνα με φάρμακα και μηχανήματα. Είναι θέμα ηθικής. Οι ασθενείς από την Ευρώπη, καθώς και από άλλες χώρες, λαμβάνουν όργανα σε κινεζικά νοσοκομεία εντός 1-2 εβδομάδων, όταν ο κοινός χρόνος αναμονής στην Ευρώπη είναι αρκετά χρόνια. Οι πολίτες δεν πρέπει να ταξιδεύουν σε χώρες όπου οι πληροφορίες σχετικά με την πηγή οργάνων δεν είναι διαφανείς ή υπάρχουν γνωστές παραβιάσεις της ιατρικής ηθικής κατά τη μεταμόσχευση.
Γιατροί από το εξωτερικό συμβουλεύουν τους ασθενείς τους να πάνε στα κινέζικα νοσοκομεία για να λάβουν όργανα ενώ υπάρχουν και κυβερνήσεις που χρηματοδοτούν ακόμα και το κόστος υγείας μιας μεταμόσχευσης και της μετεγχειρητικής ιατρικής περίθαλψης στην Κίνα.
Γνωρίσατε προσωπικά ασθενή που να ήθελε να βρει όργανο στην Κίνα επειδή δεν έβρισκε στην Ευρώπη;
To 2015, ένας ασθενής μου, αλλοδαπός, μου ζήτησε την καρτέλα του. Όταν τον ρώτησα για ποιο λόγο, μου είπε ότι ήθελε να πάει στη Κίνα για να κάνει μεταμόσχευση νεφρού. Είχαμε σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ γιατρού και ασθενή και μου είπε ότι ήταν σε επαφή με έναν γιατρό από τη χώρα του που ζούσε τα τελευταία 20 χρόνια στην Κίνα και έκανε τον διαμεσολαβητή μεταξύ ασθενών και Κινέζων χειρουργών, και ότι έπρεπε να πληρώσει 170.000 δολάρια για το νεφρό.
Του εξήγησα τους ηθικούς και νομικούς κινδύνους που σχετίζονται με τις κινεζικές μεταμοσχεύσεις οργάνων και οτι ένας αθώος άνθρωπος θα πέθαινε για να του δώσει το νεφρό. Με άκουσε και αρνήθηκε να πάει στη Κίνα παρά τις εκκλήσεις από την οικογένεια και τους φίλους του. Μου ανέφερε οτι εντός έξι μηνών, πέντε γνωστοί του είχαν πάει από τη χώρα του στην Κίνα για να υποβληθούν σε μεταμόσχευση νεφρού.
Ο διαμεσολαβητής γιατρός οργάνωνε τη διαμονή αυτών. Μετά από 3-4 ημέρες νοσηλείας από την επέμβαση οι ασθενείς μεταφέρονται σε “διαμερίσματα” που βρίσκονται κοντά στα νοσοκομεία με σκοπό να μειώσουν τον χρόνο διαμονής στο νοσοκομείο για να αποφευχθούν οι έλεγχοι. Οι αιματολογικές εξετάσεις για τη νεφρική λειτουργία πραγματοποιούνται στα “διαμερίσματα”. Εντός 3-4 εβδομάδων, οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα τους.
Σε αυτούς του ασθενείς που θέλουν να ζήσουν με κάθε κόστος τι τους λέτε;
Υπάρχουν ασθενείς που έχουν πάει στην Κίνα για μεταμόσχευση και όταν έμαθαν ότι έλαβαν όργανα από κρατούμενους συνείδησης που στην ουσία βρίσκονται στην φυλακή όχι για κάποιο έγκλημα αλλά για την πίστη τους, τότε το μετάνιωσαν και το κουβαλούν ακόμα σαν βάρος στην συνείδησή τους. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να είναι ενημερωμένοι οι ασθενείς όταν θέλουν να πάνε σε χώρες που δεν υπάρχει διαφάνεια και κατηγορούνται για ανήθικες μεταμοσχεύσεις. Είναι δική μας ευθύνη να ενημερώνουμε τους ασθενείς μας ότι σε αυτή την περίπτωση, η ζωή τους θα είναι ο θάνατος μιας άλλης ζωής.
Γιατί λέτε μόνο για ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ δεν υπάρχουν και άλλοι κρατούμενοι συνείδησης;
To 1984 η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας πέρασε διατάξεις που νομιμοποιούσαν τις αφαιρέσεις οργάνων από εκτελεσμένους κρατούμενους. Στην αρχή χρησιμοποιούσαν κρατούμενους με θανατική ποινή που αριθμούσαν χιλιάδες. Η ραγδαία αύξηση των μεταμοσχεύσεων παρουσιάστηκε μετά το 2000 όταν ήδη το ΚΚΚ είχε αρχίσει (από τον Ιούλιο του 1999) να διώκει το Φάλουν Γκονγκ. Ο αριθμός των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ υπολογίζονταν τότε γύρω στα 100 εκατομμύρια στην Κίνα. Οι Χριστιανοί υπολογίζονται σε μερικά εκατομμύρια και οι μουσουλμάνοι Ουιγούροι γύρω στα 10 εκατομμύρια.
Η μεγαλύτερη έρευνα έγινε για τις αφαιρέσεις οργάνων σε ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ διότι ήταν πολλές οι μαρτυρίες ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ για τα βασανιστήρια αλλά και τις εξετάσεις που υπόκειντο παράλληλα, και έτσι πολλά στοιχεία συλλέχθησαν από αυτή την ομάδα. Επίσης ήταν πολύ υγιής ομάδα λόγω της εξάσκησής τους και η πιο διαχειρίσιμη λόγω της τεράστιας προπαγάνδας δυσφήμισής τους από το καθεστώς. Από το 2004, οι παγκόσμιοι οργανισμοί αναφέρουν οτι οι ανησυχίες τους είναι κυρίως για τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ και κάποιες άλλες μειονότητες.
Για παράδειγμα, το ψήφισμα του 2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανέφερε: «Βαθιά ανησυχία για τις συνεχιζόμενες αναφορές από αξιόπιστες πηγές σχετικά με συστηματικά και κρατικά εγκεκριμένα περιστατικά καταναγκαστικής συλλογής οργάνων από μη συγκατατεθέντες κρατούμενους συνείδησης στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ιδίως από μεγάλο αριθμό οπαδών του Φάλουν Γκονγκ, που φυλακίστηκαν για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, καθώς και από μέλη άλλων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτικών ομάδων».
Το Ανεξάρτητο Δικαστήριο του Λονδίνου (China Tribunal) τον Μάρτιο του 2020 επιβεβαίωσε ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι το κύριο θύμα της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων, ορίζοντας την Κομμουνιστική Κίνα ως εγκληματικό κράτος.
Όλα αυτά είναι πράγματι συγκλονιστικά. Γιατί ωστόσο δεν το γνωρίζουμε ευρέως και γιατί δεν έχουν γίνει αρκετά;
Δεν το γνωρίζουμε γιατί αποσιωπάται συστηματικά. Και αποσιωπάται γιατί υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα μεταξύ κυβερνήσεων και μέσων μαζικής ενημέρωσης και Κίνας.
Το πρόβλημα είναι οτι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα όχι μόνο ελέγχει αυστηρά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Κίνα, τα οποία στην ουσία είναι υπό την κατοχή του, αλλά ο έλεγχός του έχει επεκταθεί και στις δυτικές, τις λεγόμενες ελεύθερες κοινωνίες όπου πολλά λεγόμενα ελεύθερα μέσα μαζικής ενημέρωσης δωροδοκούνται, εκβιάζονται ή ελέγχονται στον έναν ή στον άλλο βαθμό από κυβερνήσεις και από συμφέροντα που έχουν συναλλαγές με την Κίνα. Έτσι στην ουσία προωθούν την προπαγάνδα του κινεζικού καθεστώτος.
Για παράδειγμα ένα ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων έχει υπογράψει συμβόλαιο με το κινεζικό κρατικό πρακτορείο Xinhua. Κατά τη διάρκεια της κρίσης COVID-19, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα διπλασίασε τις προσπάθειές του για να περάσει την προπαγάνδα του με αρνητικές συνέπειες στην Ιταλία. Ορισμένοι εκπρόσωποι της ιταλικής κυβέρνησης, ειδικά κατά τους πρώτους μήνες της κρίσης, αναφέρθηκαν πολλές φορές στο «Κινέζικο μοντέλο», αποφεύγοντας να αναφέρουν μοντέλα που έχουν δείξει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης της πανδημίας, όπως της Ταϊβάν για παράδειγμα, που είχαν πολύ λίγα κρούσματα.
Η σιωπή των κυβερνήσεων σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας όπως αυτής της σιωπηλής γενοκτονίας, συμβάλουν στην αποθράσυνση της κινεζικής κυβέρνησης να συνεχίζει να παραβιάζει ηθικά ιατρικά θέματα. Ο κόσμος χρειάζεται αληθινή ενημέρωση και οι κυβερνήσεις έχουν την υποχρέωση να προστατεύουν τους πολίτες.
Έχουν κάποια σχέση οι αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα με τον Covid-19;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και η Κίνα έχει εφαρμόσει το ίδιο πρωτόκολλο εξαπάτησης, που έχει για την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων, στην πανδημία COVID-19.
Τι εννοείτε ακριβώς όταν λέτε «πρωτόκολλο»;
Το πρωτόκολλο της ΛΔΚ είναι ένας οργανωμένος μηχανισμός που αποτελείται από 4 ενέργειες: Απόκρυψη, Διάψευση, Παραπληροφόρηση και Κερδοσκοπία.
Δηλαδή, το ΚΚΚ δεν έχει ηθικούς φραγμούς σε ότι κάνει και δεν θα σταματήσει μέχρι να πραγματοποιήσει ότι κάνει. Φανερά ή εν κρυπτώ. Στην “απόκρυψη” περιλαμβάνονται ενέργειες όπως: ο έλεγχος της πληροφόρησης με κάθε τρόπο. Η δωροδοκία, ο εκβιασμός και η απειλή. Επίσης η καταστροφή στοιχείων ώστε να μην πληροφορηθεί ο κόσμος για αυτό. Όμως δεν μπορεί να μένει κάτι για πάντα στο σκοτάδι. Έτσι όταν αυτό αποκαλύπτεται, ακολουθεί η “διάψευση” και η δημόσια άρνηση ευθύνης. Επίσης μαζί με την απόκρυψη, εμφανίζεται η “παραπληροφόρηση” για να στηρίξει την διάψευση. Εξαγγελίες ψευδών δηλώσεων, κατασκευασμένων ειδήσεων, κατασκευασμένων γεγονότων, ψευδομάρτυρες, «fake news».
Παράλληλα με την απόκρυψη και καταστροφή των πληροφοριών εκφοβίζουν αυτούς που γνωρίζουν, να μην μιλήσουν. Τιμωρούν όσους δεν πειθαρχούν. Στην περίπτωση του Covid-19, το ιατρικό προσωπικό. Όλοι θυμόμαστε τον κινέζο γιατρό που βγήκε να πει την αλήθεια όπως και άλλους επιστήμονες ιατρούς που είχαν το κουράγιο να μιλήσουν που τιμωρήθηκαν, φυλακίστηκαν ή εξαφανίστηκαν από το καθεστώς επειδή έβγαλαν πληροφορίες έξω από την Κίνα για τον ιό με σκοπό να προειδοποιήσουν την παγκόσμια κοινότητα και να σώσουν ζωές, τον Δεκέμβριο του 2019. Παρόλα αυτά το καθεστώς τους φίμωσε, τους διέψευσε και τους τιμώρησε και μόνο τον Ιανουάριο του 2020 παραδέχτηκε ότι ο ιός υπάρχει και είναι μεταδοτικός.
Επίσης, χρησιμοποιούν τα διεθνή ΜΜΕ για καμπάνιες παραπληροφόρησης, ώστε να αποποιηθούν τις ευθύνες και εκμεταλλεύονται τις ιατρικές τραγωδίες βάζοντας τα κέρδη πάνω από τις ζωές των ανθρώπων. Για παράδειγμα, το κινεζικό καθεστώς προσπάθησε να αποποιηθεί τις ευθύνες του, δηλώνοντας ότι η Ιταλία ήταν η πηγή του ιού ή έκαναν καμπάνιες παραπληροφόρησης πως έδωσαν στην Ιταλία δωρεάν μάσκες ενώ στην πραγματικότητα η Ιταλική κυβέρνηση τις είχε πληρώσει τις μάσκες.
Εκμεταλλεύτηκαν λοιπόν μια ιατρική τραγωδία για να κερδοσκοπήσουν πάνω στις μάσκες που πούλησαν παγκοσμίως γιατί το ίδιο ισχυρίστηκαν και για άλλες χώρες. Στις αφαιρέσεις οργάνων επίσης κερδοσκοπούν πάνω στα κορμιά των θυμάτων τους πουλώντας τα.
Το ίδιο πρωτόκολλο λοιπόν χρησιμοποιούν για το κάθε τι όπως και για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων. Πολλοί Κινέζοι γιατροί, έχοντας ζήσει στο περιβάλλον προπαγάνδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας που δαιμονοποιεί τα θύματά του, έχουν αποδεχτεί τα ψέματα και την παραπληροφόρησή του. Στην προκειμένη περίπτωση η απόκρυψη λειτουργεί αποτεφρώνοντας τα σώματα των θυμάτων τους σε ειδικές καμίνους για να καταστρέψουν οποιαδήποτε στοιχεία και πληροφορίες.
Η σχέση επομένως μεταξύ αφαίρεσης οργάνων και COVID είναι ο μηχανισμός αυτού του καθεστώτος που η επιρροή του πλέον δεν είναι μόνο σε κρατούμενους συνείδησης εντός Κίνας άλλα έχει πλέον επεκταθεί μέσω του COVID σε όλες τις ανθρώπινες ζωές παγκοσμίως.
Τι μπορούν να κάνουν για αυτό οι δυτικές κυβερνήσεις;
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας αγνοεί και παραβιάζει συστηματικά τους διεθνώς αποδεκτούς ηθικούς νόμους. Καταργεί την ελευθερία λόγου και επιβάλλει κανόνες σε όλους, περιλαμβανομένων και εκείνων που θέλουν να συνεργαστούν με την Κίνα. Έχει έναν τεράστιο κρατικό μηχανισμό που λειτουργεί για να καλύπτει τα εγκλήματά του με τις μεταμοσχεύσεις σε κρατούμενους συνείδησης, εφόσον η πρακτική αυτή θεωρείται «κρατικό απόρρητο».
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που η Δύση δεν γνωρίζει πολλά για την πραγματικότητα μέσα στην Κίνα, παραμένει εξαπατημένη και ως εκ τούτου εμπλέκεται και η ίδια σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ενημερωθούν περαιτέρω, δεν πρέπει να εμπιστεύονται αφελώς την κινεζική κυβέρνηση, διότι πράγματι αποτελεί κίνδυνο για την παγκόσμια υγεία και την ελευθερία μας. Επομένως οι πολιτικοί μας έχουν τεράστια ευθύνη, όπως έχουμε και εμείς οι γιατροί, να προστατέψουν τους πολίτες τους. Η εθνική υγεία είναι πάνω από τα οικονομικά συμφέροντα.
Πώς μπορεί κανείς να περιμένει μια δίκαιη, ορθή και με ήθος Ιατρική, όταν η Κίνα κάνει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων και εμείς σιωπούμε σε αυτό; Θα πρέπει να αναρωτηθούμε.
Που θα μπορούσαμε να βρούμε όλες αυτές τις πληροφορίες;
Στην ιστοσελίδα μας: www.dafoh.org
Κυρία Αγγελακοπούλου, σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας, είμαστε σίγουροι ότι οι γονείς σας θα είναι υπερήφανοι για εσάς, είμαστε χαρούμενοι που μια Ελληνίδα κάνει τόσο μεγάλο έργο και σας ευχόμαστε καλή δύναμη στο έργο σας.
Και εγώ σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου