Το σχέδιο τρισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας κυριαρχεί στο παγκόσμιο εμπόριο.
Νίκος ΠρασσάςΚαι επειδή οι σεισμοί και καταποντισμοί καλοί είναι για την «σύσφιξη των σχέσεων» δουλείας, όσο και ο αντιπερισπασμός κατά του συνεχούς ξεπουλήματος και της παρατεταμένης Κρίσης (Κατοχής) της χώρας μαζί με τον «αντικαπνιστικό» νόμο όσο και τον «διορισμό» των συγγενών και ημετέρων στο Τσίρκο της Πολιτικής Σκηνής των ανύπαρκτων «ιδεολογιών», που εισάγουν τώρα και «μετανάστες» για να αναστηθεί ο Θίασος να συνεχιστεί το πανηγύρι του Φόρου των Σκανδάλων της Κομμουνιστοποίησης (Παγκόσμιας Χούντας)
Το σχέδιο τρισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας κυριαρχεί στο παγκόσμιο εμπόριο. Πώς χρησιμοποιεί η Κίνα το πιο φιλόδοξο έργο υποδομής στη σύγχρονη ιστορία για να εδραιώσει τη θέση της ως παγκόσμιος ηγέτης.
(Μεταφρασμένο από το πρωτότυπο ντοκιμαντέρ του Vox)
«Ένας καινούργιος αυτοκινητόδρομος στο Πάκισταν και ένα σιδηροδρομικό τερματικό στο Καζακστάν, και ένα καινούργιο λιμάνι στην Σρι Λάνκα εγκαινιάσθηκαν πρόσφατα για να γεφυρώσουν την δίοδο με το Λάος.
(Μεταφρασμένο από το πρωτότυπο ντοκιμαντέρ του Vox)
«Ένας καινούργιος αυτοκινητόδρομος στο Πάκισταν και ένα σιδηροδρομικό τερματικό στο Καζακστάν, και ένα καινούργιο λιμάνι στην Σρι Λάνκα εγκαινιάσθηκαν πρόσφατα για να γεφυρώσουν την δίοδο με το Λάος.
Κοινό στοιχείο μεταξύ όλων αυτών είναι ότι όλα ανήκουν σε ένα μεγάλο έργο μιας χώρας, η οποία ξοδεύει επενδύοντας σε τρεις ηπείρους και συνδέει το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αν συνδέστε τα αρχικά σημεία των αφετηριών, δεν χρειάζεται να μαντέψτε ποια χώρα είναι αυτή. Αυτό είναι το κινεζικό έργο «Πρωτοβουλία για την Οδική Ζώνη» (Belt Road Initiative). Αυτό είναι το μεγαλύτερο έργο υποδομής στην σύγχρονη ιστορία, που σχεδιάστηκε για να ενώσει το παγκόσμιο εμπόριο. Και στο σχέδιο με το οποίο η Κίνα υπολογίζει για να γίνει η επόμενη παγκόσμια δύναμη.
Το έτος 2013, ο Κινέζος Πρόεδρος μιλάει στο Καζακστάν για την «Αρχαία Οδό του Μεταξιού», η οποία εκτός από προϊόντα μετέδωσε κουλτούρα και ιδέες προερχόμενες από την Ανατολή στην Ευρώπη μία περίοδο που ξεκινά την εποχή του 200 πΧ. «Θα πρέπει να ακολουθήσουμε μία καινοτόμο προσέγγιση και να οικοδομήσουν από κοινού μια οικονομική ζώνη κατά μήκος της Οδού του Μεταξιού».
Ένα μήνα αργότερα ο Κινέζος Πρόεδρος από την Ινδονησία αναφέρει, «Οι δύο πλευρές θα πρέπει να εργαστούν μαζί για να δημιουργήσουν έναν καινούργιο Θαλάσσιο Δρόμο Μεταξιού στον 21ο αιώνα». Αυτές οι δύο εκφράσεις από τις ομιλίες του Κινέζου Προέδρου είναι οι πρώτες ανακοινώσεις που φανερώνουν το μεγαλόπνοο σχέδιο της Κίνας, το οποίο αγγίζει το ποσό των $4 τρις – $8 τρις για την επίτευξη του στόχου αυτού. Σε αυτό το έργο υπάρχουν 6 κομβικές κατευθύνσεις μέσα και έξω από την Κίνα για να προωθηθεί το όλο σχέδιο.
1. Η σιδηρομική γραμμή που συνδέει την Κίνα (Yiwu) με το Λονδίνο.
2) Οι αγωγοί του αερίου από την Κασπία θάλασσα στην Κίνα.
3) Ένα δίκτυο ταχείας σιδηροδρομικής μεταφοράς στην Ν.Α. Ασία.
4) Ο «Θαλλάσσιος Δρόμος του Μεταξιού» από την Νότια Κινεζική Θάλασσα στις Φιλιππίνες με κόμβους από την Σρι Λάνκα στην Αφρική και στην Ελλάδα, και από το Ιράν στην Μέση Ανατολή.
5) Ο τελευταίος δρόμος συμπεριλαμβάνει διυλιστήρια πετρελαίου (Σαουδική Αραβία –Sinopec Refinery και Πειραιάς), και βιομηχανικά πάρκα (Λευκορωσία –Minsk Industrial Park).
6) Βάσεις ενεργειακής προμήθειας (Βιετνάμ Vinh Tan1 Tharmal Power Plant και Μογγολία Tavan Tolgoi Coal Deposit), και κέντρα τηλεπικοινωνιών 5G (Πακιστάν Fiber Optic Network). Όλα σχεδιασμένα για να συνεισφέρουν αποτελεσματικά στην τέλεια προώθηση και εκτέλεση του σχεδίου της Κίνας.
Μέχρι σήμερα πάνω από 60 χώρες ανάμεσά τους η Ελλάδα (επί Τσίπρα), η Ουγγαρία, η Μογγολία, η Μαλαισία, Ρωσία, Κένυα, Μυανμάρ, Κιργιστάν, Λάος, Λευκορωσία, Σρι Λάνκα, Πολωνία, Ινδονησία, Καζακστάν, Πακιστάν κ.α.α και ο κατάλογος των χωρών αυξάνεται συνεχώς, επειδή η Κίνα προωθεί το σχέδιο ως «κερδοφόρα επένδυση» (win win). Για παράδειγμα το Πακιστάν στη παγκόσμια κατάταξη του ΑΕΠ ήταν στην 173η θέση και στην 117η θέση για την διαφθορά.
Μέχρι που ήρθε η Κίνα και το 2001 πρότεινε να κτίσει λιμάνι στην θέση ενός μικρού ψαροχωριού Gwadar. Το 2018 το λιμάνι αυτό έγινε μεταφορέας $62 δις στην συνεισφορά του για την «Οδό του Μεταξιού» και αύξησε την οικονομία του Πακιστάν γιατί το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε σε 8 χρόνια κατακόρυφα λόγω της συνεργασίας του με την Κίνα.
Η Κίνα από την άλλη πλευρά λόγω της συμφωνίας διασφάλισε φτηνότερη ενέργεια (αέριο και πετρέλαιο) από την Ανατολή και μερικές από τις βιομηχανίες της, όπως κατασκευαστικές εταιρείες όσο και μεταφορικές, οι οποίες από το 2017 παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην διεθνή αγορά. Και οι Κινέζοι εργάτες των οποίων μπορούν να προωθηθούν σε ξένες χώρες της Μέσης και Άπω Ανατολής όσο και στην Ευρώπη, όπως Ιταλία Σερβία και Ρωσία κτίζοντας οδικά δίκτυα.
Για να αναλάβουν άλλες εταιρείες αυτά τα έργα πρέπει να έχουν ως προϋπόθεση π.χ. την χρονοβόρα μελέτη του έργου που απαιτεί επί πλέον έξοδα, την χρονοβόρα νομική κάλυψη, την μείωση του κόστους, τον χρόνο παράδοσης του έργου και παρόμοια στοιχεία όπως αυτά, τα οποία δεν μπορούν να εγγυηθούν την παράδοση του έργου.
Η Κίνα ως αποτέλεσμα έδωσε περισσότερα χρήματα για λιγότερους από τους παραπάνω όρους, γι’ αυτό και δεν είναι έκπληξη η ταχύτητα της προώθησης του σχεδίου της να γίνεται ταχέως αποδεκτό από χώρες με λιγότερες δημοκρατικές διαδικασίες, όπως η Σαουδική Αραβία, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία ή από καθεστώτα όπως Ταϋλάνδη και από χώρες με τον χειρότερο δείκτη διαφθοράς, όπως Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν και Τατζικιστάν. Ή χώρες που βρίσκονται σε διένεξη με άλλες χώρες στην περιοχή τους, όπως Αφγανιστάν, Υεμένη, Ουκρανία και Ιράκ.
Και επειδή η Κίνα αρέσκεται να δανείζει χρήματα σε χώρες που είναι ασταθείς οικονομικά και πολιτικά, ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι «η χρηματοδότηση της Οδού του Μεταξιού είναι ρίσκο» ανέφερε o Dipanjan Roy Chaudhury, Μάιος 2017. Και πώς «η Οδός του Μεταξιού της Κίνας μπορεί να είναι η επόμενη κρίση για την παγκόσμια οικονομία», είπε η Karen Gilchrist, 2017. Για τον λόγο αυτό ο «κίνδυνος του χρέους για τις χώρες που συμμετέχουν σε αυτό το σχέδιο είναι ότι μπορεί να πληρώσουν αποζημίωση, αλλά είναι αδύνατο να γίνει αυτό λόγω της επικείμενης διαφθοράς για την ανάληψη του έργου από τις εν λόγω κυβερνήσεις», είπε ο Gordon Watts, Μάρτιος 2018.
Μία πρόσφατη αναφορά επισημαίνει χώρες, όπως Μπουτάν, Καμπότζη, Σρι Λάνκα, Αφγανιστάν, Συρία, Ιράκ, Ιορδανία, Υεμένη, Αιθιοπία, Κένυα, Αίγυπτος, Τζιμπουτί, Αλβανία, Βοζνία Ερζεγοβίνη, Ουκρανία και Λευκορωσία βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο πτώχευσης (Debt risk of BRI countries). Ενώ χώρες, όπως Μογγολία, Κιργιστάν, Τατζικιστάν, Λάος και Πακιστάν δεν μπορούν να εγγυηθούν την επαναπληρωμή των έργων αυτών. Απορίας άξιον είναι γιατί τότε η Κίνα συνεχίζει αν επενδύει στις χώρες αυτές. Επειδή οι αναφορές αυτές «δεν αφορούν μόνον την οικονομία».
Στην Σρι Λάνκα ξοδεύτηκαν $1.5 δις για την κατασκευή ενός μόνο λιμανιού, γεωγραφική θέση κλειδί για την υλοποίηση του σχεδίου της Κίνας, αλλά το λιμάνι δόθηκε για 99 χρόνια με συμφωνία leasing, επειδή η χώρα δεν μπορούσε να αποπληρώσει το ποσό της κατασκευής μέχρι το 2017. Η Κίνα επίσης διευθύνει λιμάνι στο Πακιστάν για 40 χρόνια με leasing.
Με παρόμοια συμφωνία πιέζει την Μυανμάρ και το ίδιο κάνει με το Τζιμπουτί, για μία ναυτική βάση. Αυτά είναι ένα μέρος του σχεδίου της Κίνας (Κολιέ των Μαργαριταριών) για να αποκτήσει ένα δίκτυο λιμανιών από το Χονγκ Κονγκ, την Καμπότζη, την Μυανμάρ, το Μπανγκλαντές, την Σρι Λάνκα, τις Μαλντίβες, το Πακιστάν, το Τζιμπουτί και το Σουδάν, όπου θα της επιτρέπει να σταθμεύει τα πλοία της για να φυλλάσει την «Οδό του Μεταξιού» από ενδεχόμενες αντίπαλες δυνάμεις.
Μπορεί να μην παίρνει τα χρήματα που επενδύει πίσω, αλλά από την άλλη ισχυροποιεί την θέση της γεωγραφικά με το να κερδίζει έδαφος στρατηγικό με τον χρόνο στα μέρη αυτά ως βάσεις στρατιωτικές. Επίσης, προκαλεί την δύναμη των ΗΠΑ που βρίσκεται τον καιρό αυτό σε αντίθεση εμπορική, ώστε να γίνει η ίδια πρώτη δύναμη του πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες στην περιοχή αυτή, και όχι μόνο. Και η απομόνωση των ΗΠΑ σημαίνει πως χάνουν λιγότερα από αυτά που θα κερδίζουν στο μέλλον».
(ΑΝ)ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Η φάση είναι πώς η Ελλάδα παραμένει ακόμη στην αναζήτηση «επενδυτών», ασχέτως εάν έχουν ξεπωληθεί εκτός από τα ασημικά, τα τραπέζια και τα τραπεζομάντηλα, και από τις χρεωκοπημένες τράπεζές της που αναχρηματοδοτούνται από τον φτωχοποιημένο λαό, δανείζονται οι ..επενδυτές για να κτίσουν τις επενδύσεις τους με τους εισαγόμενους φτηνούς εργάτες τους!
Δεν θέλω να πιστέψω πως οι ελληνόφωνες κυβερνήσεις είναι τόσο μα τόσο διεφθαρμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου