Σε μία ταινία, η οποία έχει προοριστεί για τα παιδιά, βλέπουμε πράγματα, που ευχόμαστε να μην συμβούν στο μέλλον. Τουλάχιστον, όχι όπως τα παρουσιάζουν, αν και πολύ φοβόμαστε πως κάποια πράγματα έχουν πάρει λάθος κατεύθυνση....
Η ταινία πραγματεύεται την παλιά γνωστή ιστορία του Dumbo, ένα ελεφαντάκι του τσίρκου, το οποίο γεννήθηκε με μεγάλα αυτιά, τα οποία τα χρησιμοποιούσε για να «πετάει».
Εξελίσσεται λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1919. Τελικά το ελεφαντάκι οδηγείται σε μία «παιχνιδούπολη», προκειμένου να διασκεδάζει τον κόσμο.
Σε ένα κτίριο της παιχνιδούπολης, υπάρχουν κούκλες που αναπαριστάνουν σκηνές από την επιστήμη.
Μία από αυτές απεικονίζει το μέλλον πέρα από το 1919, παραπέμποντας στις μέρες μας και λίγο αργότερα.
Στην εν λόγω σκηνή τα ρομπότ… φροντίζουν τον άνθρωπο, ο οποίος μοιάζει αλλαγμένος.
Μία γυναίκα κάθεται φορώντας κοστούμι και γραβάτα, μιλά στο τηλέφωνο, ενώ την ίδια ώρα ένας σπιτικός ρομπότ κομμωτής, της φτιάχνει τα μαλλιά.
Ο άνδρας όρθιος, φορώντας φουστάνι, σερβίρει καφέ με ένα βιονικό χέρι, ακούγοντας την «προπαγάνδα» του ραδιοφώνου. Το παιδί (ένα και πολύ τους είναι) παίζει με το κατοικίδιο σκυλάκι που είναι και αυτό ρομπότ.
Μια φωνή λέει: «Άνθρωποι και μηχανές θα αναμειχθούν, για να βοηθήσουν συνηθισμένες οικογένειες, εργάτες και βετεράνους.
Όλα τα είδη των τεχνολογικών θαυμάτων μας περιμένουν στον 20ο αιώνα».
Υπενθυμίζουμε πως την ταινία αυτοί παρακολουθούν εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο.
Τι θέλει άραγε να τους περάσει αυτή η εικόνα; Τα συμπεράσματα δικά σας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου