Πόλεμος Της Κορέας: Οι 110 Έλληνες Που Κατανίκησαν 3.000 Κινέζους Στο Λόφο Χάρρυ

Πόλεμος της Κορέας:
Στις 18 Ιουνίου 1953, ο 3ος Λόχος του Ελληνικού Τάγματος Πεζικού του Εκστρατευτικού Σώματος (ΕΚΣΕ), μετά από τριήμερη σφοδρή μάχη, αποκρούσει επίθεση κινεζικού Συντάγματος στο ύψωμα Χάρρυ.

Λίγο πριν υπογραφεί η ανακωχή του πολέμου της Κορέας από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, γίνεται η πιο φονική μάχη του πολέμου, η μάχη για την κατάληψη του υψώματος Χάρρυ.

Σε αυτή τη σκληρή μάχη, οι 110 Έλληνες στρατιώτες του 3ου Λόχου του Τάγματος Πεζικού του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος (ΕΚΣΕ), σταμάτησαν περίπου 3.000 Κινέζους οι οποίοι πολεμούσαν στο πλευρό των Βορειοκορεατών.

Τις προηγούμενες ημέρες, Κινέζοι και Αμερικάνοι καταλάμβαναν διαδοχικά το στρατηγικό αυτό σημείο με τεράστιες απώλειες. Χιλιάδες Κινέζοι επιτίθοντο κατά κύματα. Οι Αμερικανοί λυγίζουν από τις απώλειες και ζητούν από τους Έλληνες να υπερασπιστούν το κρίσιμο ύψωμα.

Ο Αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Κούμανάκος διοικητής του Τάγματος, διατάζει το Λοχαγό Κωνσταντίνο Σκαλτσά, διοικητή του 3ου Λόχου Πεζικού, να αναλάβει αυτή την αποστολή. Έτσι, στις 16 Ιουνίου, οι 110 Έλληνες στρατιώτες του 3ου Λόχου αναλαμβάνουν να υπερασπιστούν το θρυλικό ύψωμα Χάρρυ.


Όταν ανέβηκαν πάνω στο ύψωμα δεν βρήκαν χαράκωμα, δεν βρήκαν παρά μόνο πτώματα και δε μπορούσαν να αναπνεύσουν από τη δυσοσμία. Αρχίζουν να σκάβουν χαρακώματα πέφτοντας συνέχώς πάνω σε νεκρούς των προηγούμενων μαχών με τα σκουλήκια να βαδίζουν στα πτώματα.

Την πρώτη μέρα οι Έλληνες οργανώθηκαν φτιάχνοντας θέσεις μάχης.

Τη νύχτα της 17 Ιουνίου αρχίζει η πρώτη επίθεση των Κινέζων. Ενώ οι Κινέζοι επιτίθενται κατά κύματα, οι Έλληνες αντιστέκονται ηρωικά και αποκρούουν επιτυχώς την πρώτη επίθεση. Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τους Έλληνες ανεφοδιάζοντάς τους συνεχώς με πυρομαχικά, υποστηρίζοντας με βολές πυροβολικού, ενώ με τις φωτοβολίδες τους έκαναν τη νύχτα μέρα.

Οι Κινέζοι αφού ετοιμάστηκαν για το δεύτερο κύμα, έπειτα από μιάμιση ώρα, εξαπολύουν νέα επίθεση με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα. Όμως και η δεύτερη επίθεση των Κινέζων αποτυγχάνει.

Την τρίτη ημέρα, στις 18 Ιουνίου, οι Κινέζοι αφού αναπλήρωσαν εκ νέου τις απώλειες τους, εξαπολύουν την τρίτη και τελευταία επίθεση, αλλά και αυτή απέτυχε από τη σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων, προκαλώντας τους μεγάλες απώλειες.

Μετά και την τρίτη αποτυχημένη επίθεση, οι Κινέζοι ηττημένοι οριστικά και έχοντας τεράστιες απώλειες, υποχωρούν και εγκαταλείπουν κάθε άλλη προσπάθεια για κατάληψη του υψώματος Χάρρυ, ενώ η Μεραρχία στην οποία ανήκε το επιτιθέμενο Σύνταγμα κρίθηκε ανενεργή!

Οι Κινέζοι ανέφεραν ότι είχαν καταμετρημένες απώλειες 250 νεκρούς. Η εκτίμηση όμως είναι ότι σκοτώθηκαν περίπου 1450 Κινέζοι στρατιώτες. Ακριβής υπολογισμός δεν είναι εφικτός γιατί οι Κινέζοι κατά την αποχώρησή τους έπαιρναν και τους νεκρούς, ώστε να μη γνωρίζει ο αντίπαλος τις πραγματικές απώλειες.

Οι Έλληνες έχασαν 5 στρατιώτες και είχαν 18 τραυματίες.

Ο ελληνικός Λόχος που αμύνθηκε στο ύψωμα Χάρρυ, διαμνημονεύθηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ και η σημαία του ελληνικού Τάγματος παρασημοφορήθηκε. Αξιωματικοί και στρατιώτες παρασημοφορήθηκαν εν ζωή αλλά και μετά θάνατο για την ανδρεία που επέδειξαν.

Το ΕΚΣΕ και το ελληνικό Τάγμα Πεζικού
Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας στην Κορέα (ΕΚ.Σ.Ε.) αποτελούνταν από ενισχυμένο Τάγμα Πεζικού συνολικής δύναμης 1.000 ατόμων και σμήνος της βασιλικής αεροπορίας από 67 άτομα, με 7 αεροσκάφη C-47 Ντακότα.

Το Τάγμα Πεζικού περιελάμβανε:

Ομάδα Διοικήσεως
1 Λόχο Διοικήσεως
3 Λόχους τυφεκιοφόρων
1 Διμοιρία όλμων 81 χιλ.
1 Διμοιρία πολυβόλων 0,30 χιλ.
1 Διμοιρία Διαβιβάσεων
1 Διμοιρία Σκαπανέων
1 Διμοιρία Τραυματιοφορέων
1 Διμοιρία Διαχειρίσεως
Συνεργείο Επισκευών
Τμήμα Ενισχύσεων
Το ελληνικό Τάγμα, από τις 18 Δεκεμβρίου 1950 και μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου 1953, διεξήγαγε σημαντικές αμυντικές και επιθετικές επιχειρήσεις, εντεταγμένες στα γενικότερα συμμαχικά σχέδια. Πολλές συγκρούσεις, στις οποίες συμμετείχε, υπήρξαν ιδιαίτερα σκληρές και αιματηρές, διεξήχθησαν σε απομακρυσμένες από την Ελλάδα περιοχές, κάτω από ιδιόμορφες κλιματολογικές συνθήκες και απέναντι σε πολυπληθέστερο εχθρό.

Οι κυριότερες μάχες ήταν:

στο ύψωμα 381 τον Ιανουάριο του 1951
στο ύψωμα 326 τον Μάρτιο του 1951
στο ύψωμα Σκοτς τον Οκτώβριο του 1951
στο ύψωμα Νόρι τον Σεπτέμβριο του 1952
στο ύψωμα Χάρι τον Ιούνιο του 1953.
Σε όλες τις μάχες οι ελληνικές δυνάμεις επέδειξαν εξαιρετική επιχειρησιακή ετοιμότητα και οι συνεχείς πολεμικές επιτυχίες που σημείωσε το εκστρατευτικό σώμα προκάλεσαν τον θαυμασμό των λοιπών συμμάχων.

Ο επαναπατρισμός του στρατεύματος ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1955.



http://www.ksipnistere.com