Η κατάρρευση της Deutsche Bank

Η γερμανική τράπεζα ανέφερε πως αναμένει καθαρές ζημίες ύψους 2,8 δις € μόνο για το δεύτερο τρίμηνο του 2019, ότι θα απολύσει 18.000 άτομα κόστους 7,4 δις € και πως θα αποχωρήσει από την επενδυτική τραπεζική – ενώ είναι στο κόκκινο τα τέσσερα από τα τελευταία πέντε χρόνια.

Εάν σημειώσει δε κανείς πως η επενδυτική τράπεζα, από την οποία αποχωρεί, παράγει περίπου το 50% των εσόδων της, θα κατανοήσει το μέγεθος των προβλημάτων που θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει στο μέλλον – τα οποία θα εντείνουν την καθοδική της πορεία, ελπίζοντας να μην εξελιχθεί σε μία νέα Lehman Brothers που θα αποτελούσε βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της Γερμανίας, του ευρώ, καθώς επίσης του δυτικού συστήματος του χρέους.

.

Επικαιρότητα    

Τον Ιούλιο του 2016 γράφαμε τα εξής: «Οι οικονομικοί θάνατοι της Bear Stearns και της Lehman Brothers ήταν γρήγοροι, όπως συνήθως συμβαίνει στις Η.Π.Α. – όπου η χρεοκοπία είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό στα πλαίσια του καπιταλισμού (άρθρο), ενώ προτιμάται πάντοτε ένα οδυνηρό τέλος, παρά μία οδύνη δίχως τέλος, όμοια με αυτήν που βιώνουμε στην Ελλάδα.

Αντίθετα, η επερχόμενη κατάρρευση της Deutsche Bank, μετά από 147 χρόνια λειτουργίας της, είναι παρατεταμένη και επώδυνη – υπενθυμίζοντας πως κάποτε ανήκε στις μεγαλύτερες στον πλανήτη, συγκρινόμενη με τις Goldman Sachs, JP Morgan, Bank of America ή HSBC. Εν τούτοις, δεν κατάφερε ποτέ να ανακάμψει μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση – παρά το ότι ο διευθύνων σύμβουλος της το 2009 (J. Ackermann) είχε δηλώσει αλαζονικά πως είχε άφθονα κεφάλαια στη διάθεση της, οπότε ήταν ικανή να τα καταφέρει καλύτερα από τους ανταγωνιστές της.

Όπως αποδείχθηκε όμως, η τράπεζα των σκανδάλων έκρυβε ζημίες ύψους 12 δις $ από τα βιβλία της, για να αποφύγει τη διάσωση της από τη γερμανική κυβέρνηση, οπότε την εθνικοποίηση της – ενώ ένα μεγάλο μέρος των εσόδων της προερχόταν από τη χειραγώγηση των επιτοκίων Libor, όπου το ενδεχόμενο πρόστιμο είναι της τάξης των 2,5 δις $. Τελικά αναγκάσθηκε το 2013 να παραδεχθεί ότι, πραγματικά χρειάζεται νέα κεφάλαια – εκδίδοντας ομόλογα ύψους 3 δις € και δηλώνοντας πως θα απαιτηθούν ακόμη περισσότερα.

Στη συνέχεια αύξησε τα κεφάλαια της κατά 1,5 δις €, καθώς επίσης κατά 8 δις € (πηγή), άλλαζε συνεχώς διοικητικά στελέχη, ενώ παράλληλα ευρίσκεται σε εξέλιξη η μείωση του προσωπικού της κατά 9.000 άτομα –  καθώς επίσης η διακοπή των εργασιών της σε δέκα χώρες, έτσι ώστε να εξυγιανθεί.

Φτάνοντας τώρα στο 2016, ανήγγειλε ζημίες ρεκόρ για το 2015, ύψους 6,8 δις € – οπότε αναγκάσθηκε να δηλώσει πως είναι φερέγγυα, όπως κάποτε είχε αναγκασθεί να κάνει η Lehman Brothers. Όταν όμως οι επενδυτές διαπίστωσαν πως ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο Γερμανός υπουργός οικονομικών, συμπέραναν αμέσως πως η οικονομική της κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή – πουλώντας όσο το δυνατόν μετοχές και ομόλογα της, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι τιμές τους.

Λίγο αργότερα, το Μάιο του 2016, η Berenberg Bank προειδοποίησε πως η περιπέτεια της εγκληματικής συμμορίας μπορεί να είναι ανυπέρβλητη, σημειώνοντας πως είναι εκτεθειμένη σε παράγωγα 40 φορές περισσότερα από τα κεφάλαια της – ενώ στις αρχές του Ιουνίου δύο πρώην στελέχη της κατηγορήθηκαν από τις Η.Π.Α. για συμμετοχή στην απάτη των επιτοκίων.

Κάτι ανάλογο ανακοίνωσαν επίσης οι αρχές της Μ. Βρετανίας, αναφέροντας πως συμμετείχαν τουλάχιστον 29 στελέχη της στην απάτη – ενώ το BREXIT ήταν καταστροφικό για την τράπεζα, αφού το 19% των εσόδων της προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αμέσως μετά (29.06) το ΔΝΤ προειδοποίησε πως είναι υπερβολικά εκτεθειμένη σε «συστημικούς κινδύνους» – ενώ η Fed, μία ημέρα αργότερα, δήλωσε πως δεν περνάει τα τεστ αντοχής, λόγω κακής διαχείρισης των κινδύνων και κακού οικονομικού σχεδιασμού.

Η επική πορεία της Deutsche Bank προς την καταστροφή φαίνεται από την τιμή της μετοχής της, η οποία από 152,28 $ το 2007 κατέρρευσε στα 12,60 $ το 2016 – με πολλούς επενδυτές, μεταξύ των οποίων ο G. Soros, να στοιχηματίζουν στη χρεοκοπία της (108 εκ. $, πηγή).

Αυτό που οφείλει βέβαια να αναρωτηθεί κανείς είναι το τι θα συμβεί με τα παράγωγα που κατέχει, αξίας πάνω από 50 τρις €, εάν τυχόν χρεοκοπήσει η τράπεζα – ενώ ακόμη και αν εθνικοποιηθεί (αφού είναι απίθανο να εξαγορασθεί έχοντας πάνω από 6.000 δικαστικές διώξεις εναντίον της και τόσο μεγάλα προβλήματα), το ποσόν είναι τέτοιο (20 φορές το ΑΕΠ της χώρας) που δεν είναι δυνατόν να «ελεγχθεί» από το γερμανικό δημόσιο.

Υποθέτουμε δε πως κανένας επενδυτής δεν θα θελήσει να συμμετέχει σε μία επόμενη αύξηση κεφαλαίου, την οποία θα έχει σύντομα ανάγκη η τράπεζα – ενώ, με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία, της διάσωσης της θα πρέπει να προηγηθούν οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι και οι καταθέτες. Ως εκ τούτου, προβλέπονται μεγάλες αναταραχές αφού, όσο πειθαρχημένοι και αν είναι οι Γερμανοί, δεν πρόκειται να συμπεριφερθούν με κατανόηση, όταν χάσουν τα χρήματα τους«.

Πρόσφατα τώρα η Deutsche Bank ανακοίνωσε ένα ακόμη μέτρο εξυγίανσης της, με απολύσεις 18.000 ατόμων κόστους 7,4 δις € – στα πλαίσια της αποχώρησης της από την επενδυτική τραπεζική (πηγή), με την ταυτόχρονη παραίτηση του επικεφαλής της, όπου για πολλά χρόνια είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να ανταγωνιστεί τις μεγάλες τράπεζες της Wall Street. Υπενθυμίζουμε εδώ πως προηγουμένως δεν κατάφερε να συγχωνευθεί με την άλλη γερμανική προβληματική τράπεζα, με την COMMERZBANK, όπως επιθυμούσε η γερμανική κυβέρνηση

Δήλωσε επί πλέον πως θα ιδρύσει μία «κακή τράπεζα» (bad bank), για την «εξουδετέρωση» των ανεπιθύμητων περιουσιακών της στοιχείων, αξίας «σταθμισμένων» 74 δις € – γεγονός που σημαίνει πως τα προβλήματα της δεν έχουν καθόλου λυθεί, με αποτέλεσμα την επιστροφή της μετοχής της σε πορεία κατάρρευσης (γράφημα). Ήδη πάντως ο αριθμός των εργαζομένων της είναι στα 91.500 άτομα που θα μειωθούν στα 74.000 έως το τέλος του 2022.

Τέλος, η γερμανική τράπεζα ανέφερε πως αναμένει καθαρές ζημίες ύψους 2,8 δις € το δεύτερο τρίμηνο του 2019 – ενώ είναι στο κόκκινο τα τέσσερα από τα τελευταία πέντε χρόνια. Εάν σημειώσει δε κανείς πως η επενδυτική τράπεζα, από την οποία αποχωρεί, παράγει περίπου το 50% των εσόδων της, θα κατανοήσει το μέγεθος των προβλημάτων που θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει στο μέλλον – τα οποία θα εντείνουν την καθοδική της πορεία, ελπίζοντας να μην εξελιχθεί σε μία νέα Lehman Brothers που θα αποτελούσε βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της Γερμανίας, του ευρώ, καθώς επίσης του δυτικού συστήματος του χρέους.

https://analyst.gr