Είσαι στ’ Αλήθεια Ελεύθερος;

ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕΣ ΠΟΤΕ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συναισθάνονται πως είναι φυλακισμένοι μέσα σε ένα γυάλινο μπουκάλι, είναι πεπεισμένοι πως είναι ελεύθεροι. Η δυστυχία του ανθρώπου που έχει βαθύτερη αντίληψη από τους άλλους είναι να συνειδητοποιήσει πως είναι φυλακισμένος. Η μεγαλύτερη χαρά πηγάζει μόνο από το γεγονός της πιθανότητας ό,τι το γυάλινο μπουκάλι ίσως, είναι δυνατόν, να σπάσει…» Ε.Τ.Α. Χόφφμαν, 1815

Νομίζω πως είναι ένα ζήτημα το οποίο αξίζει να το συλλογιστείς σοβαρά, και ίσως να μπορέσω να σε βοηθήσω λιγάκι σ’ αυτό…

Ας πούμε, άραγε, μπορείς να πας όπου θέλεις, όποτε θέλεις; Έχεις ελευθερία κινήσεων; Μπορείς να ταξιδέψεις, να γνωρίσεις τον κόσμο, ας πούμε, να δεις από κοντά ένα καγκουρώ στην Αυστραλία; Όχι; Είναι μακριά και θέλει πολλά λεφτά; Εντάξει.Χμ… Μπορείς, αν το επιθυμείς, αύριο το πρωί να πιεις ένα κ αφέ στο Πήλιο; Να πας για ψάρεμα στη Μυτιλήνη; Να πας για βαρκάδα στα φιόρδ της Νορβηγίας; Τι; Πρέπει να πας στη δουλειά αύριο το πρωί και δεν μπορείς; Έχεις υποχρεώσεις; Μάλιστα…

Ε, τότε μπορείς να διαβάσεις την Κοσμική Τριλογία του C. S. Lewis, ένα βιβλίο το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι από τα πιο υπέροχα που γράφτηκαν ποτέ, το οποίο θα σε ταξιδέψει σε άλλους πλανήτες και άλλους κόσμους. Τι; Δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά και δεν ξέρεις αγγλικά; Είναι οκτακόσιες σελίδες και δεν έχεις χρόνο; Δεν διαβάζεις τέτοια πράγματα; Καλά, εντάξει…

Χμ, τότε σίγουρα θα μπορείς να κάνεις μια υπέροχη κουβέντα μ’ έναν φίλο σου, σήμερα το βράδυ, και να συζητήσετε για τα ταξίδια στο Χρόνο, για τα Ισλανδικά Έπη, για ένα παλιό ταξίδι σας στην Πράγα, για την χαρτογραφία των ανέμων, για το Megapolisomancy, για τις προοπτικές του Virtual Reality… Α, μάλιστα, καταλαβαίνω…  Οι φίλοι σου δεν ξέρουν ούτε θέλουν να ξέρουν για τέτοια πράγματα, μιλάνε συνέχεια για ποδόσφαιρο, πολιτική, οικονομικά προβλήματα, σεξ, (κι αν είσαι γυναίκα, οι φίλες σου μιλάνε για καλλυντικά, για άντρες, για κουτσομπολιά και για την καριέρα τους).

Τέλος πάντων, σίγουρα μπορείς τουλάχιστον να κοιμηθείς και να δεις κάποιο ωραίο όνειρο, να ζήσεις υπέροχες περιπέτειες σε μια μακρινή Ονειροχώρα. Τί; Δεν θυμάσαι ποτέ τα όνειρά σου; Νομίζεις ότι μάλλον δεν βλέπεις ποτέ όνειρα; Εντάξει, τότε απλά ας πούμε ότι δεν μπορείς να πας όπου θέλεις, όποτε θέλεις, «λόγω ανωτέρας βίας», αλλά κατά τα άλλα είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος… Λοιπόν, ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο…

Μπορείς να πεις ελεύθερα τη γνώμη σου για κάτι;

Ναι, ξέρω, φυσικά και μπορείς να την πεις ελεύθερα, όμως, είναι η δική σου γνώμη; Μήπως δεν διαφέρει και πολύ από την ελεύθερη γνώμη όλων των άλλων; Τι σημασία έχει να λέμε ελεύθερα τη γνώμη μας, αν αυτή είναι ίδια με όλες τις άλλες!… Ναι, ξέρω, είσαι ιδιαίτερος άνθρωπος και αυτό δεν ισχύει για σένα. Εντάξει, λοιπόν. Πες μου τότε, ποια είναι η ελεύθερη γνώμη σου –χμ– για την αποκωδικοποίηση του DNA; Αχά, μάλιστα, αφήνεις αυτά τα δύσκολα θέματα για πιο ειδικούς από εσένα, αυτοί έχουν λόγο και δικαίωμα να έχουν γνώμη, ενώ εσύ όχι (ε, μην γελοιοποιηθούμε κιόλας…). Α, θυμήθηκες τώρα κάτι που άκουσες για το ζήτημα: όλα αυτά οδηγούν στον Κλωνισμό, εκείνο που κάνανε με κάτι πρόβατα, που είναι κάτι πολύ κακό γιατί επεμβαίνουμε αλαζονικά στη Φύση, και δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνει αυτό σε ανθρώπους. Μάλιστα, πολύ ενδιαφέρουσα η γνώμη σου, είναι πολύ πρωτότυπη και πολύ ενημερωμένη. Και την είπες και ελεύθερα. Κι αφού δεν άκουσες κανέναν να σε κοροϊδεύει, αφού κανείς δεν σε συνέλαβε, πάει να πει ότι είτε είσαι ελεύθερος άνθρωπος, είτε ότι σοφά δεν διακινδυνεύεις μακριά από την πεπατημένη. ΟΚ…

Αλήθεια, είσαι ελεύθερος να ασχοληθείς με ό,τι θέλεις;

Ας πούμε, μπορείς να γίνεις αστροναύτης αν το επιθυμείς; Να ασχοληθείς με την κατασκευή λαβυρίνθων, να γίνεις ζωγράφος, να παίξεις καταπληκτικό τρομπόνι, να ασχολείσαι μόνο με τις ποικιλίες του σεξ, να κάνεις τον ακροβάτη, να κάνεις εξερευνήσεις στην Αραβία, να γίνεις συλλέκτης βαλσαμωμένων ερπετών, να κάνεις εφευρέσεις, να ασχοληθείς με την υψηλή ραπτική ή με την αρχιτεκτονική πύργων; Ξέρω, ξέρω, δεν μπορείς να κάνεις αυτό που αληθινά θέλεις. Είσαι αναγκασμένος να είσαι τραπεζικός υπάλληλος, φοιτητής, πωλήτρια, βενζινοπώλης, καφετζής, δημόσιος υπάλληλος, λογίστρια, εκπαιδευτικός, γραμματέας, κλητήρας, δικηγόρος, υδραυλικός. Μάλιστα, καταλαβαίνω, προς το παρόν δεν μπορείς να κάνεις αυτό που αληθινά θέλεις, αλλά είσαι ελεύθερος να το κάνεις κάποτε. Με συγχωρείς που ρωτώ, αλλά πότε; Σύντομα, εντάξει, αφού το λες εσύ…

Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο; Αφού είσαι τόσο πιεσμένος και τόσο προσγειωμένος (παρ’ όλη την ελευθερία σου), κάνεις κάποια όνειρα; Γιατί να μην ακολουθήσεις αύριο τα όνειρά σου; Γιατί να μην προσπαθήσεις να τα κάνεις πραγματικότητα, όσο τρελά κι αν είναι; Τι περιμένεις; Να γεράσεις; Χμ, σε βλέπω λίγο σκεπτικό. Ας σε βοηθήσω λίγο…

Κατ’ αρχήν, πες μου, ποια είναι τα μεγάλα σου όνειρα; Τι; Να αποκτήσεις δικό σου σπίτι, αυτοκίνητο, home-cinema, πολλά λεφτά, καλό φαγητό, μπάνια, σεξ, γλέντια και μπουζούκια; Μα, αυτά δεν είναι όνειρα, αυτά είναι καταναλωτικά προϊόντα και ψυχαγωγία. Όνειρα δεν έχεις; Εννοώ, κάτι τρελό, κάτι άπιαστο, ένα όραμα, τέλος πάντων κάτι δικό σου, ένα πεπρωμένο. Μάλιστα, καταλαβαίνω, ωραίες είναι οι φαντασίες αλλά η ζωή είναι σκληρή και συγκεκριμένη, έχεις ανάγκες, υποχρεώσεις, η βιοπάλη, αδικία, κουράζεσαι πολύ, προβλήματα, χρειάζεσαι ξεκούραση, να ξεσκάσεις, κλπ, κλπ, εντάξει. Τι; Θέλεις να με ρωτήσεις κι εσύ κάτι; Σ’ ακούω. Μήπως είμαι λίγο παράξενος;

Να σου πω, δεν είμαι λίγο παράξενος, για σένα είμαι πολύ παράξενος, πάρα πολύ παράξενος. Ή μάλλον, είμαι κάτι σαν εξωγήινος. Και να φανταστείς ότι έχω και αρκετούς φίλους που είναι σαν κι εμένα, για να μη μιλήσω και για τους άγνωστους φίλους μου. Έχουμε κάνει εισβολή στον πλανήτη σας, κρυφά. Είμαστε μεταμφιεσμένοι και κυκλοφορούμε ανάμεσά σας, κι ευτυχώς που δεν έχετε καθόλου φαντασία για να φανταστείτε τι τύποι είμαστε, αλλιώς θα την είχαμε βαμμένη.

Για παράδειγμα, συχνά ασχολούμαστε με το Φλορ και με το Φλομπεράλ (τι είναι αυτά;), παίζουμε παιχνίδια ρόλων και συμπεριφερόμαστε σαν να ζούμε στο 1390, συζητάμε για τα ξωτικά, προσπαθούμε να εντοπίσουμε πύλες για άλλους κόσμους, ακούμε μουσικές που δεν έχεις ακούσει ποτέ σου, καβγαδίζουμε για τη μελλοντολογία, ανταλλάσσουμε παράξενα βιβλία που δεν μπορείς να τα βρεις πουθενά, το όνειρό μας είναι να αποικίσουμε άλλους πλανήτες ή να ζήσουμε στο Λοχ Νες και να φωτογραφίζουμε φαντάσματα, προσπαθούμε να γίνουμε «Αστυμάγοι» (τί είναι αυτό;), βλέπουμε φωτεινά αυγά γύρω από τους ανθρώπους (!), γράφουμε ποίηση (τί είναι αυτό;).

Παρ’ όλα αυτά, κι εμείς θέλουμε να ξεσκάσουμε λίγο, καμιά φορά. Θυμάμαι τότε που με το φίλο μου τον Λάμπρο θέλαμε να απομονωθούμε για λίγο καιρό σ’ ένα σπίτι στην εξοχή. Θέλαμε, όπως λέγαμε, «να διαβάσουμε μπλεγμένους μεταξύ τους όλους τους στίχους χιλίων ποιημάτων, να παίξουμε με στρατιωτάκια μέσα στη ζούγκλα μιας φλοκάτης, να ανακρίνουμε τις λάμπες και τα πορτατίφ, να αναγκάσουμε ένα τραπεζομάντιλο να μας πει τις συνταγές των φαγητών που φιλοξένησε, να επισκεφτούμε το βουκολικό τοπίο ενός αδιάφορου πίνακα, να κοιτάμε σιωπηλοί με τις ώρες τα παμπάλαια μπιμπελό της γιαγιάς που θα μας νοίκιαζε το σπίτι, για ν’ ανακαλύψουμε μέσα τους χαμένες μνήμες της παιδικής μας ηλικίας. Να κοιμόμαστε και να διηγούμαστε ο ένας στον άλλον τα όνειρα που είδαμε…»

Ναι, είμαστε λίγο παράξενοι, οι φίλοι μου κι εγώ.

Τί; Δεν είναι του γούστου σου όλα αυτά τα περίεργα;

Είναι σαχλαμάρες όλα αυτά;

Εντάξει, δεν τρέχει τίποτε, δικαίωμά σου είναι, στο κάτω-κάτω ελεύθερος άνθρωπος είσαι…

@ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ / συγγραφέας κι εκδότης του περιοδικού strange

MEGAPOLISOMANSY: ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ: MEGAPOLISOMANSY

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ TERRA PAPERS

«Το μεγαλύτερο παιχνίδι ενός συγγραφέα είναι να περιγράψει το Απερίγραπτο και να εξερευνήσει του Άγνωστο. Αυτοί, οι λίγοι, που το πετυχαίνουν είναι τόσο πολύτιμοι για τους επαΐοντες, όσο κι ένα διαμάντι για τους αδαείς» Ηώ Αναγνώστου

Megapolisomancy: Μεγα-Πολις-Μαντεία: η Μαγεία των Μεγαλουπόλεων:
Όρος που επινοήθηκε τo 1890, από τον Thibault De Castries, στο «απαγορευμένο» βιβλίο: Megapolisomancy: A New Science of Cities

ΝΕΑ, ΕΙΔΙΚΗ, ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΜΕ ΝΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ,
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΞΙΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ-ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ
ΝΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ MEGAPOLISOMANSY

Εξαντλημένο για δεκαπέντε χρόνια… σπάνιο, συλλεκτικό και θρυλικό πλέον, ένα από τα πιο αναζητημένα βιβλία της τελευταίας δεκαετίας, εμφανίζεται τώρα διαθέσιμο στην πολυαναμενόμενη ΝΕΑ αναθεωρημένη του συλλεκτική έκδοση.

Το βιβλίο των μεγάλων μυστικών για μια εναλλακτική πραγματικότητα μέσα στις μεγαλουπόλεις, από την πένα του γνωστού συγγραφέα (κι εκδότη) του Φανταστικού, του Παράξενου, του Ονειρικού, του Πέρα από αυτήν την Πραγματικότητα, του Ανεξερεύνητου ….κ. ΠΑΝΤΕΛΗ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗ.

Μια ΝΕΑ αστική μεταφυσική για τον 21ο αιώνα.

Ταυτόχρονα ένα καινούργιο είδος μυθιστορήματος, Φανταστικής Λογοτεχνίας της Νέας Χιλιετίας.

Ειδική συλλεκτική έκδοση 500 σελίδων, διαστάσεων 24χ17
ΤΙΜΗ: 40€ /συν 4,50€ έξοδα αποστολής κι αντικαταβολής ΜΟΝΟ για την Ελλάδα.

Στην τιμή συμπεριλαμβάνεται κι ο ΦΠΑ 6%

ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ MONO
e-mail: terrapapersmag@gmail.com
t: 6948 948 799

Δεν είναι διαθέσιμο στα βιβλιοπωλεία.

ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Ερχεται σπίτι σας με την Γενική Ταχυδρομική Courier (για την Ελλάδα) και την UPS Courier (εκτός Ελλάδος)

Δυνατότητα έκδοσης τιμολογίου.

MEGAPOLISOMANSY: ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ

Έπρεπε, με κάθε θυσία, να ανακαλύψω τι σήμαιναν όλα αυτά. Ήταν άραγε ένα παιχνίδι του μυαλού, που σ’ έκανε να βλέπεις τις πόλεις με διαφορετικό μάτι; Ή μήπως ήταν μια μυστική πραγματικότητα, κάτι απαγορευμένο, κάτι που κανείς δεν συζητά; Κανένας δεν γνώριζε τίποτε για όλα αυτά. Κανείς εκτός από ‘μένα…

Πάνω απ’ όλα ήταν μια εκκεντρική χίμαιρα. Ένα νέο πολύ μεγάλο μυστήριο, μία νέα τέχνη ή μια νέα επιστήμη. Δεν ξέρω αν ήθελα στ’ αλήθεια να γίνω ο προφήτης της, αλλά οι Αστυμάγοι και τα φαντάσματα μερικών αγαπημένων μου συγγραφέων με παγίδευσαν στα οράματά της.

Τα μυστήρια δεν φανερώνονται ποτέ στους αναζητητές, μέσα από τις σκιές τα μυστήρια, τους παρακολουθούν καθώς βαδίζουν μέσα στην πόλη, οι Παρανοητικές Οντότητες το ξέρουν ότι τις ψάχνεις, η μεγαλούπολη το ξέρει ότι είσαι χαμένος μέσα στο τιτάνιο κρυπτόγραμμά της. Σε βλέπει με μυριάδες αόρατα μάτια. Η μεγαλούπολη με παρακολουθεί, είναι ζωντανή, το ξέρει ότι την κατασκοπεύω, το ξέρει ότι βγήκα για την μεγάλη και μυστηριώδη περιπολία…

Θα εξερευνήσω όλα τα μυστικά του Megapolisomancy. Αν καταφέρω να βρω την έξοδο απ’ αυτόν τον λαβύρινθο, θα προδώσω σε όλους τον χάρτη του… Αν όχι, ελπίζω να μην χρειαστεί να ψάξετε τόσο πολύ για μένα, όσο έψαξα εγώ για τον Μαύρο Πυθαγόρα. Ίσως με δείτε να τριγυρνώ μέσα στην πόλη, άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους. Κανένας περαστικός δεν θα μπορεί να φανταστεί τί ετοιμάζω…

Μια νέα αστική μεταφυσική για τον 21 ο αιώνα.

Και, ταυτόχρονα, ένα καινούριο είδος μυθιστορήματος, η φανταστική λογοτεχνία της νέας χιλιετίας.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

@Παντελής Γιαννουλάκης / συγγραφέας και εκδότης του περιοδικού Strange

Συγγραφέας που ζει και γράφει στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε πολλές εναλλακτικές πραγματικότητες που εξερευνεί με την ιδιαίτερη λογοτεχνία του και τις μελέτες του. Είναι ο δημιουργός, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού Strange, δημιουργός των εκδόσεων «Άγνωστο» και πολλών ειδικών εντύπων και περιοδικών, με δεκάδες βιβλία και χιλιάδες άρθρα στο συγγραφικό ενεργητικό του. Ασχολείται ένθερμα με την Φανταστική Λογοτεχνία, την σημειολογία, την φιλοσοφία, την λογοτεχνία μυστηρίων, τις εναλλακτικές κοσμοθεωρίες και τα μυστήρια του ανθρώπου και των κόσμων του.

https://terrapapers.com